Professional Documents
Culture Documents
Zamiana Rownowaznika W Zdanie
Zamiana Rownowaznika W Zdanie
Pakiet składa się ze scenariusza 45-minutowych zajęć, filmu (animacji) i karty pracy. Podczas
zajęć uczniowie utrwalają wiadomości na temat różnego rodzaju wypowiedzeń oraz ich
funkcji, w tym ćwiczą rozpoznawanie i tworzenie zdań pojedynczych i równoważników
zdań. Karta pracy - ćwiczy umiejętność rozróżniania równoważnika od zdania.
Animacja prezentuje w zabawny sposób życiowe sytuacje, w których szczególnie wskazane
i uzasadnione jest posługiwanie się zdaniami pojedynczymi lub złożonymi.
Scenariusz zajęć
Treści kształcenia:
Cele operacyjne:
Nabywane umiejętności:
Uczeń:
Kompetencje kluczowe:
Środki dydaktyczne:
Formy pracy:
Indywidualna jednolita,
Zbiorowa jednolita.
Przebieg zajęć:
Etap wstępny
Polecenie:
Pokoloruj litery według kolejności wskazanej przez szyfr. Dadzą one rozwiązanie.
Rozwiązanie: ZDANIE.
R Z O D F B A N U P I Y T E L
Etap realizacji
Następnie prowadzący zajęcia zapisuje temat lekcji. Uczniowie przepisują go, jak również
wykres, do zeszytów.
Nauczyciel proponuje uczestnikom zajęć kolejne zadanie: rozwiązanie rebusu z karty pracy
(z załącznika do scenariusza, zadanie nr 1). Każdy uczeń wykonuje ćwiczenie. Rozwiązaniem
jest słowo „orzeczenie”. Prowadzący zajęcia tłumaczy, że orzeczenie to czasownik w formie
osobowej, który decyduje, czy dane wypowiedzenie jest zdaniem, czy nie. Następnie
proponuje uczniom obejrzenie filmu z zasobu multimedialnego, prosząc, by zapamiętali,
kiedy wskazane jest stosowanie zdań pojedynczych, a kiedy złożonych. Po emisji materiału
uczestnicy zajęć wymieniają swoje spostrzeżenia; przywołują inne sytuacje życiowe
wymagające danego sposobu tworzenia wypowiedzi.
Uczniowie uzupełniają definicje. Podają ich przykłady (połowa klasy może podać zdanie,
druga – równoważnik), wzajemnie je oceniają, czy są poprawne. Następnie przepisują
definicje do zeszytów.
Następnie nauczyciel proponuje dzieciom kolejne ćwiczenie z karty pracy (zadanie nr 2).
Etap końcowy
Na koniec lekcji uczniowie, na prośbę nauczyciela, dzielą się swoimi wrażeniami z lekcji.
Mówią, co zapamiętali, czy wszystko zrozumieli.
Zadanie domowe:
Wiatr we włosach.
Wesoła zabawa.
Skończone zadanie.
Dobre zakończenie.
Słońce.
Dodatkowo:
Papiszon – ukochany zięć mojej babci. Maniak techniki komputerowej. Łakomczuch. Wiele lat
temu mama prosiła o rękę pewnego faceta. (Założę się, że nie przyszło jej do głowy poczekać,
aż on zrobi to pierwszy). Facet nazywał się Grześ, studiował matematykę i był potwornie
roztargniony. Pewnie dlatego zgodził się, zanim zrozumiał, w co się pakuje. Nie minął rok,
a już został Papiszonem. Przez chwilę my, mężczyźni, mieliśmy w domu liczebną przewagę
nad Mamiszonem, który wbrew pozorom jest kobietą. Ta sytuacja była dla mamy nie do
zniesienia, toteż po namyśle urodziła jeszcze dwie dziewczynki i tym samym położyła kres
męskiej dominacji w naszym domu1.