“Ang alingawngaw ng lungsod”

Clark Dayne A. Unabia 10-Charity

Sa isang malalaking syudad sa Pilipinas, may isang batang lalaki na ang

pangalan ay Miguel. Tubong probinsya si Miguel, at siya’y bagong lipat
sa lungsod para mag-aral. Sa kanyang unang araw, napansin ni Miguel
ang malalakas na ingay at kaguluhan sa paligid. Iba’t ibang tunog ang
kanyang narinig – busina ng sasakyan, tili ng mga tao, at makina ng mga
kagamitan. Para kay Miguel, ang syudad ay isang makulay na kaharian
ng kakaibang tunog.
Habang lumipas ang mga araw, natutunan ni Miguel na mahalin ang
lungsod na ito, kahit na ito’y puno ng alingawngaw. Sa kabila ng
pagiging makaluma at magulo na siyudad, natagpuan niya ang mga
kaibigan, natutunan ang mga bagong kaalaman, at nahanap ang sarili sa
paglipas ng mga panahon. Nagkaroon siya ng bagong pamilya at mga
alaala na hindi nya makakalimutan. Kahit gaano kalakas ang
alingawngaw, sa mga puso ng mga tao, nagmumula ang tunay na halaga
ng kanilang karanasan.
Isang araw, habang si Miguel ay naglalakad sa kalsada, napagtanto niya
na sa kabila ng ingay at kaguluhan, mayroon pa ring kakaibang
kagandahan sa lungsod na ito. Ang mga makulay na ilaw, masilayan sa
mga mata ng mga tao ang pangarap, at mararamdaman ang ritmo ng
buhay na naglalakad sa paligid. Sa huli, natutunan ni Miguel na ang
buhay sa lungsod ay parang musika – may magulo at maraming bahagi
na ng puso at kaluluwa ni Miguel, at sa kanyang pagtira rito,
natuklasan niya ang di-mabilang na kaharian ng posibilidad na
naghihintay para sa kanya.