Opdracht 1 verhalen over leiderschap

Memoires gegeven aan de hand van een interview

De reden dat ik voor memoires heb gekozen is simpelweg omdat vooral ervaringen mij tot
nu toe veel hebben beïnvloed en hebben gebracht naar de keuze opleiding secundair
onderwijs. Ook vond ik het idee aan memoires waarbij ik terug kijk op quotes een
interessant idee, ik heb hier ook voor gekozen omdat het mooi toont dat je altijd word
gevormd en bouwt op andere en ervaringen. Niemand weet alles en is perfect we groeien
allemaal uit iets voort, zelfs Einstein stond op de schouders van Newton en Newton dan
weer op die van Pythagoras enzovoort.
Hoe zou je jezelf omschrijven als leerkracht?
Ik zou mezelf omschrijven als een leerkracht die er voor iedereen is, maar vooral iemand die
er is voor de “zwakkere” of de “andere”. Een leerkracht die streeft naar gelijkheid en zorgt
dat iedereen zich inclusief voelt. Ik uit dit vooral op een manier door het inspelen op de
interesses van de leerlingen, maar ook door gewoon eerlijk en open te communiceren en
begripvol te zijn. Ik haal ook het meeste plezier uit de interacties tussen de leerlingen, en
ook wanneer leerlingen iets leren da inspeelt op hun interesses waardoor ze helemaal
glunderen.

Waren er leerkrachten die je hebben geïnspireerd vroeger?

Ja zowel positief als negatief, er zijn leerkrachten waar ik vroeger veel respect voor had en
waarvoor ik totaal geen respect voor had, ik was niet altijd de meest brave leerling.(lacht) Ik
zal je een paar voorbeelden geven van momenten of leerkrachten die mijn respect wonnen
en welke juist niet.
In het 2de en 3de middelbaar had ik een leerkracht die vooral gebruikt maakte van humor, dat
vond ik fantastisch. Ik vond het zelfs zo geweldig dat ik uitkeek naar zijn lessen en het
jammer vond wanneer ze gedaan waren. In die zelfde jaren had ik dan weer gezien hoe ik
een les echt niet kon uitstaan. Dat was bij een leerkracht die de les gaf vanuit de cursus al
zittend, geen intonatie en enthousiasme. Die lessen waren de hel! Ik herinner ze me nog
steeds, twee uur les op een donderdag middag. Ze voelde aan als eerder vier uur, wat
jammer was. Ik kan ook eerlijk zeggen dat het niet aan het vak lag het was namelijk
aardrijkskunde, het vaak waarin ik nu zelf les ingeef en ook had gekozen als keuzevak.
Dat aspect van humor kwam meerdere jaren terug bij verschillende leerkrachten en de
conclusie bleef hetzelfde, wauw! Fantastisch! Ik wil dat de les langer duurt. Natuurlijk was
humor niet het enige van de leerkrachten dat me inspireerde, anders was ik beter comedian
geworden als leerkracht. Wie weet misschien iets voor later.
Nee maar iets wat voor mij echt belangrijk is, is begrip, communicatie en flexibel zijn. Dat
merkte ik ook in het 5de en 6de middelbaar. Ik zal beginnen met de positieve momenten die
me geïnspireerd hadden. Ik deed de richting multimedia het merendeel van onze vakken
waren praktijk en met veel deadlines, er was toen een leerkracht dat zoals het moest een
deadline gaf, deze waren eigenlijk vrij arbitrair en niet zo zeer met een reden gekozen dat
gaf hij ook zelf toe. Nu moet je weten pubers zijn niet simpel dus ik had veel deadlines
gemist, de leerkracht was hier heel flexibel in. Hij zij ik weet het nog goed “Voor degene die
deadline hebben gemist, jullie krijgen nog tot 2 weken voor het eind van het trimester. Alles
daarna is wel 0 idem voor plagiaat.” Vrij duidelijk maar hij communiceerde dit op een
aangename manier van, kijk het is oké als je een deadline mist hier is je tweede kans weet
wel dit zijn de definitieve regels. Ik merkte als leerling toen en nu ook als leerkracht dat de
manier waarop hij communiceerde heel veel deed, ook dat gevoel van je krijgt een tweede
kans gaf mij de motivatie om toch extra mijn best te doen. Ook als er dan plagiaat was
gepleegd, dat had ik dus ook wel eens gedaan zorgde zijn manier van communicatie dat ik
hem respecteerde en ook niet opstandig werd. Wat wel eens kan gebeuren met tieners ook
al zijn ze in fout, hij zij kalm en lachend ”de taak van u medestudent was mooi dank u om ze
nog is te delen met mij”. Terug die humor, respect en rust die zich weer toonde waardoor je
iets had van leerling ja tis dan wel mijn eigen fout en niet omdat de leerkracht een pik op ij
heeft. In het zelfde jaar had ik ook het tegenovergestelde van een leerkracht , heel kordaat
en streng te laat is 0. Ook zeer weinig begrip zelfs voor leerlingen die oprecht een reden
hadden. En als je iets fout deed kreeg je een strenge roepende opmerking terug. Dat kon ik
als 19 jarige dus niet uitstaan, ik had geen respect voor de leerkracht en ik deed zijn vak met
tegenzin. Zo wou ik niet zijn.
Als laatste van de leerkrachten wil ik even blikken op mijn oud leraar godsdienst, de persoon
die enorm veel respect van mij won. Voor een simpele reden eerlijkheid en transparantie.
Soms eens op je plaats gezet worden doet goed al moet je hier wel mee oppassen en dit zelf
aanvoelen. Toen ik tijdens een van zijn lessen vervelend deed zij hij op een rustige niet
beledigende manier: “soms zedde gij wel en ambetante stoorzender eh”. Tevens was hij ook
steeds transparant als je hem iets vroeg, bijvoorbeeld: ”meneer op wie had u gestemd?”(het
waren net verkiezingen geweest) hij antwoorde eerlijk met: “op de PvdA”. Hij zij niet
waarom hij dat gedaan had, hij gaf geen politieke meningen maar was gewoon eerlijk en dat
apprecieerde ik. Ik vind dat als je leerkracht bent je verwacht dat leerlingen open zijn naar
jou toe over van alles en nog wat, dan mag je dat als leerkracht ook zijn zo win je respect van
hun.
Is er iemand dat je als jonge knaap inspireerde? Dit kan een bekend persoon zijn of iemand
uit een film?
Er waren er een aantal maar ze hadden allemaal hetzelfde standpunt, gelijkheid. Nelson
Mandela zij “Education is the most powerful weapon which you can use to change the
world.”
Dat vond ik krachtig wil je een mooie wereld dan is onderwijs je grootste kracht. Dat is ook
mijn doel in de klas de leerstof is belangrijk, maar zelf tot ontdekking komen en van elkaar
leren dat is wat ik wil bereiken. En dat doe ik aan de hand van de leerstof, leren uit de fouten
van de geschiedenis, waarom doen we dat, is dat al gebeurt?, wat waren de gevolgen.
Aardrijkskunde gebruik ik dan weer graag om hoop op te sprokellen ik toon hun graag wat er
in de wereld gaande is, hoe verbonden het allemaal is en vooral hoe dichtbij het ook is.
Bijvoorbeeld Landbouw saai onderwerp voor de meeste, tot als je vraagt wat heb je
gegeten? Dan hoor je verschillende antwoorden hoe meer diversiteit in je klas hoe beter.
Dan gebruik ik de antwoorden om te tonen hoeveel verschillen er zijn maar ook hoe gelijk
we zijn? Dan kijken we van waar komt dit? Enzovoort… Wil je leerlingen iets laten begrijpen,
geef ze dan eerst een reden waarom ze het zelf willen gebruiken.

Martin Luther King jr. vond ik ook een interessant figuur, zijn quote "I have a dream that my
four little children will one day live in a nation where they will not be judged by the color of
their skin, but by the content of their character." Hangt bij mij thuis ook boven de bureau.
Het omschrijft eigenlijk perfect hoe ik kijk naar mijn leerlingen, naar hun karakter. Wel ik hier
bij nuanceren dat in hun karakter ook een cultuur zit die kan verschillen, als een persoon die
zelf vrienden heeft uit verschillende landen zoals, Soedan, Tanzania, Marokko en een
vriendin uit Senegal. Weet ik ook dat zij het altijd fijn vonden wanneer je interesse toonde in
hun cultuur maar dit beschouwde als van ah ja dit is normaal. Benoem het speel er op in
maak er mopjes over die niet kwetsen of beledigen natuurlijk, dit is een dunne lijn dus pas
op. Maar geef hun niet het gevoel je bent exotisch of anders, tijdens de aanslagen van 2016
in Zaventem en de BLM protesten van in mijn jeugdjaren was dit overduidelijk. Elke les dat
het besproken werd, en hoe voel jij je er bij als … persoon? Want ja jij bent anders dus geef
nu maar eens u mening. Neen ik vind dat je gewoon de verschillen in je achterhoofd moet
houden en het niet benoemen want als je dat doet samen met een bepaalde tolerantie in de
klas, en een goede manier van communicatie het wel van zijn eigen naar boven zal komen in
die leerlingen en ze zo zich zelf wel zullen uiten.
Tot slotte vond ik Zorro altijd een leuke film als kind en het omschrijft eigenlijk nog steeds
het beste waar ik diep van binnen als leider voor sta, een leerkracht die opkomt voor de
leerlingen en wilt dat ze de les aangenaam vinden en gemotiveerd zijn. Vooral de leerlingen
die niet de gemakkelijkste thuis situatie komen, of het minder breed hebben of pak weg
gewoon gezien worden als buitenstaanders of anderen.

Oké laatste vraag als je een laatste tip zou geven aan iemand die een leidinggevende rol zou
hebben, wat is dat dan?
Alles valt en staat met gepaste communicatie, voor de ene is het aangeboren de andere
moet er veel aan werken. Maar zonder een goed communicatie ga je vastlopen en botsen,
weten wanneer je iets moet zeggen en hoe je het moet zeggen is belangrijk. Je lichaamstaal
is ook communicatie toon dat je er bent, en vooral dat je er graag bent. Dan zal je publiek of
leerlingen er ook graag zijn.
Feedback over deze opdracht
Ik vond het een leuke opdracht, heel motiverend. Je weet wel wie je bent natuurlijk maar
het is toch tof om daar is over na te denken, en denken over wat je wilt bereiken. Ook het
terug blikken op momenten gaf mij een inzicht en respect voor vorige ervaringen, waar ik
eigenlijk nooit echt bij stil stond. Het was leuk om voor mij stil te staan bij wat er was en wat
er kan komen. Ook wist ik al mijn leidersstijl door de lessen, maar die zijn vrij abstract,
bijvoorbeeld ik en Lennert Hiers hebben dezelfde leidersstijl maar we verschillen wel enorm
als persoon en als individu. Die verschillen komen niet aan bod in de les maar wel in deze
opdracht. Al bij al is de conclusie dat het leuk was en niet leerrijk als in de zin van of nu weet
ik meer over mijn capaciteit als spreker of leider. Maar wel als in van wie ben ik voor wat sta
ik en voor wat wil ik later als leerkracht staan.