➢ 24 kwietnia 1990 roku Kosmiczny Teleskop Hubble’a zostaje wystrzelony na
orbitę.
➢ 20 maja 1990 dostarcza na Ziemię pierwsze obserwacje. Niestety,
wszystkie zdjęcia wykonane przez HST okazują się nieostre - wychodzi na jaw bardzo poważna wada zwierciadła teleskopu. Jednak astronomowie, inżynierowie i astronauci nie poddają się.
➢ Już w grudnia 1993 roku do Kosmicznego Teleskopu Hubble’a lecą
astronauci z misją naprawczą. To sprawia, że Kosmiczny Teleskop Hubble’a nie dość, że jest prekursorem obserwacji z orbity, to dodatkowo staje się również pierwszym teleskopem w kosmosie, który jest naprawiany przez astronautów. PANELE SOLARNE Teleskop Hubble’a, nazwany na cześć słynnego amerykańskiego astronoma Edwina Hubble’a, jest zasilany sześcioma bateriami niklowo-wodorowymi, które zapewniają zasilanie statkowi kosmicznemu na orbicie, gdy przelatuje przez cień ziemi. Oprzyrządowanie naukowe i komputery pokładowe pobierają około 2800 watów, generowanych przez dwa panele solarne o wymiarach 2,45 x 7,56 m. ANTENY KOMUNIKACYJNE Teleskop Hubble’a ma wbudowane dwa identyczne nadajniki pasma S. W 1998 roku jeden z nadajników uległ awarii, ale nadajnik pomocniczy obsłużył dodatkowe obciążenie, obracając teleskop w celu utrzymania komunikacji. Fale radiowe przekonwertowane z półprzewodnikowego systemu rejestrowania są wysyłane do satelity komunikacyjnego NASA, który z kolei przekazuje informacje na Ziemię. POKRYWA APERTURY Adaptacyjna optyka teleskopu Hubble’a umożliwia wizualizację o wysokiej rozdzielczości w szerokim polu widoku. W razie potrzeby można zamknąć pokrywę apertury, aby uniemożliwić wpadanie światła ze źródeł zewnętrznych do teleskopu. DŁUGOŚĆ 13,2 m
ŚREDNICA 2,4 m Parametry orbity:
➢ Znajduje się na wysokości około 547 km powyżej powierzchni
Ziemi.
➢ Porusza się z prędkością 27300 km/h.
➢ W ciągu 95 minut dokonuje pełnego obiegu.
Dane obserwacyjne zebrane przez teleskop muszą przejść długą drogę zanim trafią do astronomów na Ziemi. Schemat działania składa się z 5 kroków:
➢ Teleskop zbiera i rejestruje światło bez zakłóceń, których
źródłem byłaby atmosfera ziemska.
➢ 2. Satelity odbierają dane z HST dwukrotnie w ciągu doby.
➢ 3. Stacja naziemna zbiera dane ze wszystkich satelitów.
➢ 4. Centrum Kontroli Kosmicznego Teleskopu odbiera dane ze
stacji naziemnej.
➢ 5. Instytut Naukowy teleskopu opracowuje odebrane dane.
Filary stworzenia, czyli Mgławica Orzeł – najsłynniejsze zdjęcie wykonane przez Hubble’a. 1 kwietnia 1995 roku. Róża powstała po zderzeniu galaktyk. Zdjęcie wykonane z okazji 21. rocznicy wyniesienia Hubble’a Ikoniczne zdjęcie Marsa wykonane w 1999 roku. W centralnym miejscu fotografii znajduje się obszar, na którym wylądowała sonda Pathfinder 24 lutego 2009 roku Kosmiczny Teleskop Hubble’a zarejestrował niezwykłe ujęcie czterech księżyców Saturna przechodzących przez jego tarczę lub w pobliżu niej. Mgławica Koński Łeb znajduje się w konstelacji Oriona. Czerwony blask pochodzi od gazu wodorowego zjonizowanego przez pobliską gwiazdę Sigma Orionis. Mgławica Trójlistna Koniczyna (NGC 6514) znajduje się w gwiazdozbiorze Strzelca. Na zdjęciu widać chmury świecącego gazu mieszające się pyłem w regionie formowania się gwiazd w Gromada otwarta NGC 602 znajdująca się w gwiazdozbiorze Tukana. Znajduje się niemal na skraju Małego Obłoku Magellana w odległości blisko 200 tys. lat świetlnych od Ziemi. Serce spiralnej Galaktyki Wir położonej w gwiazdozbiorze Psów Gończych w odległości około 25,74 miliona lat świetlnych od Ziemi Galaktyka Kijanka (UGC 10214) to galaktyka spiralna z poprzeczką znajdująca się w konstelacji Smoka w odległości 420 milionów lat świetlnych od Ziemi. Niesamowita Mgławica Eskimos (NGC 2392) – mgławica planetarna położona w gwiazdozbiorze Bliźniąt. Znajduje się w odległości około 3830 lat świetlnych od Ziemi. Spektakularne zderzenie dwóch galaktyk, czyli Obiekt Mayalla (Arp 148). Znajduje się w konstelacji Wielkiej Niedźwiedzicy, w odległości około 500 milionów lat świetlnych od Ziemi. Wygląda jak ikona Firefoksa, prawda? To znajdująca się na rubieżach Drogi Mlecznej gwiazda V838 Monocerotis, czerwony nadolbrzym, który w 2002 roku gwałtownie pojaśniał. Edwin Powell Hubble (ur. 20 listopada 1889 w Marshfield w Missouri, zm. 28 września 1953 w San Marino w Kalifornii) amerykański astronom, który jako pierwszy udowodnił, że tzw. mgławice spiralne są odległymi galaktykami znajdującymi się poza Drogą Mleczną. Współodkrywca prawa Hubble’a-Lemaître’a razem z Georges’em Lemaître’em. Dziękuję za uwagę…