Monteclaro SerieS #3 [DALTON MONTECLARO] NEVER DIVORCED MY WIFE By Zairaliyah

©️
♍VIRGO♍

SSPGX 18

Walang alam na anumang dahilan kung bakit siya kinasal sa ibang lalaki. Nagulat na
lamang si Agatha na kinasal siya sa lalaking ubod ng guwapo, mabait at maalaga
kahit na ang alam niya ay ikakasal din siya sa nobyo nito. Ngunit ang lalaki pala
na si Dalton ay siya ang nobyo ng kanyang kapatid. Paano kung mahulog ang loob niya
sa nobyo ng kapatid niya kung ang pakay pala niya ay ang maghiganti at siya ang
ginagamit para saktan ang nobya na kapatid ni Agatha? But the words came out to his
mouth. The magical words and he said. "I WILL NEVER DIVORCE MY WIFE"- DALTON
MONTECLARO.

Chapter 1-The WEDDING

Si Agatha ay isang simpleng babae. Matalino, mahinhin at medyo may pagka-manang

kung manamit dahil sa trabaho na din niyang Accounting Manager sa bansang UAE.
Hindi naman sila gaanong mayaman noon pero dahil sa kanyang pagtatrabaho bilang
Accountant Manager ay nakapagtayo naman siya ng sarili nitong bahay, May naipundar
din siyang dalawang sasakyan. Yung isa ay ginagamit na ng kanyang ate. May trabaho
naman ang kanyang kapatid subalit hindi naman niya afford na bumili ng sasakyan
kaya binilhan na din niya ito para may magamit siya papuntang trabaho niya.

Hindi mahilig bumili si Agatha ng kung anu-anong pampaganda sa sarili nito. Hindi
siya mahilig sa mga mamahaling mga gamit gaya ng bag, damit at kung anu-ano pa.
Hindi rin niya maasikasong ayusin ang kanyang sarili dahil sa pagiging abala niya
sa trabaho nito, Ito naman ang gusto ng kanı'yang nobyo na si Garry. Ayaw kasi ni
Garry sa mga liberated kung manamit ang mga babae. Kaya panatag na ang kan'yang
loob para kay Garry na siya ang lalaking makakasama niya hanggang sa pagtanda nila.

Masaya ngayon si Agatha. Almost 4years na din kasi siya hindi umuuwe ng Pilipinas.
Puno ang pananabik niya dahil makikita at makakapiling na din niya ang kanyang
naiwang mga pamilya.

Umuwe si Agatha sa Pilipinas galing UAE para sorpresahin si Garry ang kaniyang
nobyo. Ikakasal na ang mga ito sa nalalapit na buwan. Permiso na lang ng kanyang
mga magulang ang inaantay para sa kasal nilang dalawa. Nasasabik na si Agatha na
makasal na sila ni Garry agad. Matagal na din kasi nila itong pinangarap dahil
simula noong naging busy sila sa kanilang mga trabaho ay hindi na matuloy-tuloy ang
kasal nilang dalawa. But for now, wala ng makakapigil pa sa kanila. Matutuloy na
ang binabalak nilang kasal. Isa pa, gusto din niyang mameet yung bf ng kan'yang
ate. Simula noong naging sila ay hindi pa niya ito

nakikita o kahit sa social media ay hindi pa niya ito nakikita o

nakikilala.

Isang buwan na din ang lumipas. Hindi pa niya nakokontak ang kanyang ate. Namiss
niya din ito ng sobra. Siya lang kasi ang nagsusumbong kung may ginagawa itong
kalokohan si Garry
Nasa airport siya ngayon at ang kan'yang nobyo na lang ang kanyang inaantay subalit
sa halip na matuwa ito ay mga magulang niya ang sumalubong para sa kan'ya. Hindi
niya alam kung paano nila nalaman na ngayon siya uuwe. Ang ate at ang nobyo lang
naman niya ang nakakaalam nito na uuwe siya ngayon ng Pilipinas.

Sinalubong siya ng mainit na yakap ng kanyang ina at ganun din ang kanyang ama.
Tipid itong ngumiti.

"Pa, ma... Nasorpresa naman po ninyo ako. P-Paano niyo pong nalaman na ngayon ang
uwe ko?" takang tanong nito.

"Huwag mo na lang itanong iyan Agatha. Halika na't umuwe na tayo. May salu-salo
kaming inihanda para sayo," nakangiti nitong ani ng kan'yang ama.

Hindi na nakapagsalita pa si Agatha habang kuyog na siya ng kan'yang mga magulang

patungong sasakyan na naipundar niya.

Pauwe na sila sa kanilang bagong bahay. May kalakihan din ito kaya may ilang mga
katulong na din sila. Galing pa din sa pera ni Agatha ang pinangpapasweldo nila
rito. May negosyo naman ang mga magulang niya na groceries store at may kalakihang
kita din naman na kinikita sa bawat araw nilang pagtitinda.

Habang nasa loob ng sasakyan si Agatha ay tila aligaga ito dahil naroon na daw sa
airport si Garry. Gusto niyang balikan si Garry ngunit nakalayo na ang kanilang
sinasakyan. Hindi na niya makontak si Garry. Dahil saktong tatawagan niya ito ay
doon naman nalowbat ang phone niya.

"I'm sorry Garry," wala sa sariling sabi nito.

Nagkatinginan ang dalawang mag-asawa. Nakita nila kung paano sumimangot si Agatha
habang hawak niya ang phone nito.

Napasinghap ang mama nito. "Agatha, may problema ka ba?"

Umiling si Agatha. Pekeng ngumiti ito. Alam naman niyang ayaw nila kay Garry. Isa
ito sa dahilan kung bakit hindi matuloy tuloy ang kasal ng dalawa noon. May
magandang trabaho naman si Garry ngayon dahil isa na siyang Engineer. Ang alam ng
mga magulang ni Agatha ay hindi na talaga siya makakapasa sa board exam. Ayaw kasi
nilang inaasa na lang kay Agatha ang gastusin dahil pangit tignan para sa babae.

Lumipas ang ilang mga oras na kanilang biniyahe mula Airport hanggang Bulacan ay
narating na nila ang kanilang bahay. Katatapak pa lang ni Agatha sa bukana ng gate
ay may tatlong babae ang humila sa kan'ya patungo sa isa pang sasakyan.

"Pa ano ito?" Naguguluhan niyang tanong. Ang kan'yang ina naman ay nauna na itong
pumasok sa loob ng gate. Nasa loob kasi ang iba pang mga bisita. Si Agatha na lang
ang inaantay dahil inaayusan pa nila ito.

"Agatha... We're sorry. Hindi namin agad nasabi ng mama

mo na ngayon ka na ikakasal," na ikinaawang ng ibaba niyang

labi. Ang alam niya ay nasa airport ang kan'yang nobyo.

Gusto niyang maiyak sa tuwa dahil pumayag din sila na maikasal sila ni Garry.
Sobrang saya niya ngayon. Hindi niya alam kung ano ang mararamdaman niya ngayon na
dapat ay matuwa siya. Nakita naman ng ama niya kung paano kasaya ang anak niya.
Pero impit itong napangiti.
Rumehistro sa mukha ni Agatha ang pagkatuwa nito. "Papa thank you po at pumayag na
kayo na maikasal kaming dalawa ni Garry. Hindi niyo po alam kung gaano niyo po ako
pinasaya." Niyakap niya ito.

"Sige na anak. Aayusan ka na nila. Hintayin kita sa labas.

Nasa loob ang aming sorpresa para sayo," ani nito.

"Sige po papa." Tipid na ngumiti ang kanyang papa. Lumabas na din siya at tinungo
na ang loob ng kanilang bakuran.

Hindi pa rin maialis sa mukha ni Agatha ang tuwa habang inaayusan siya. Pagkatapos
siyang ayusan ay pinasuot na sa kan'ya ang isang eleganteng puting damit pangkasal
na tinernuhan din ito ng limited edition white shoes stellito.

Namangha si Agatha sa kanyang ayos. Ngayon niya lang nakita ang sarili nito na
maayusan siya. Hindi din siya makapaniwala na ganito pala siya kaganda. Hindi niya
ito inaakala na maganda din pala siya.

Pagkababa niya ng sasakyan. Nakita na niya ang kanyang papa na nag-aantay na ito sa
labas ng sasakyan. Nakangiti siya.

"Ang ganda mo anak," at pekeng ngumiti ito. "Salamat pa," nakangiting sambit ni
Agatha.

Kinuyog siya ng kanyang ama papasok sa loob ng kanilang bakuran. Napangiwi na lang
si Agatha nang makita niya ang mga bisita. Hinanap niya ang mga magulang ng kanyang
nobyo subalit wala naman ang mga ito. Sisimangot sana siya pero nakita naman niyang
nakangiti ang mga bisita sa kan'ya.

"Pa, kinakabahan po ako," bulong nito sa kan'yang tenga

habang patungo na sila malapit sa entrance. "Huwag kang kabahan anak. Kasal mo ito.
Ngumiti ka na dali," pagmamadali nito.

Napasinghap na lang siya nang mag-umpisa na itong maglakad sa gitna patungo sa nag-
aantay na groom sa kan'ya. Nakatalikod ito. Habang sinasabayan niya sa paglalakad
ang tugtog ng pangkasal. Mas lalong kumabog ang kan'yang kaliwang dibdib. Parang
may mali habang unti-unti niya ng nararating ang naghihintay na groom. Nahinto siya
pagkaharap ng lalaki. Halos umawang ang kanyang ibabang labi. Hindi siya si Garry
at hindi niya rin kilala kung sino itong groom na nasa harapan niya ngayon.
Nakakamangha ang taglay niyang kagwapuhan hindi gaya ng nobyo niyang si Garry.
Umiling siya... Kahit gwapo siya ay hindi niya kayang magpakasal sa lalaking ito.
Hindi niya magagawang iwan si Garry. Siya lang ang lalaking papakasalan niya hindi
ang lalaking ito.

Rumehistro sa mukha ni Agatha na hindi ito nasiyahan. "Mukhang may naliligaw yata
dito," ani nito.

Tumaas ang sulok ng kanyang labi. "You're wrong Agatha. This is our wedding day.
You can't escape me."

"What? Ako ikakasal sayo. No!" madiing bigkas nito na halos marinig ng lahat.
Lumapit ang kanyang ama.

"Agatha... Ipapaliwanag ko sayo ito mamaya. Please, huwag kang gumawa ng iskandalo
dito. Nakakahiya anak," bulong pa nito.

Nangingilid na ang mga luha ni Agatha. Ikakasal siya sa lalaking hindi niya kilala.
Paano nila nagawang magsinungaling sa kanilang anak. Lahat naman ay ginawa niya
para lang maihaon niya sa hirap ang kanyang pamilya pero ganito na lang isusukli sa
kan'ya ng mga magulang niya.

Mariing pinahid ni Agatha ang ilang mga patak ng luha sa

kan'yang pisngi. Si Garry ang nais niyang pakasalan at hindi

itong lalaking nasa harapan niya ngayon.

Masakit man para kay Agatha itong ginawa niya lalo na ang kanyang mga magulang ay
nakaramdam din siya ng galit para sa kanila. Alam niyang masasaktan niya si Garry
ang lalaking pinakamamahal niya.

Nang matapos ang kanilang kasal. Walang kaimik-imik si Agatha. Tahimik lamang ito
habang nag-uusap ang kan'yang papa at ang lalaking pinakasalan niya. Siya ay si
Dalton Monteclaro na nagpapanggap bilang Anton.

"By the way iho. Papa na ang itawag mo sa akin total.... Asawa mo na ang aming anak
na si Agatha."

Nagkatinginan ang dalawa na may marahas na titig ang mga mata ni Agatha.

"Sure pa. And by the way pa, pwede ko na ba siya iuwe ngayon sa mansyon?" Tanong
nito habang kay Agatha ito nakatitig.

"Oo Anton, pwede mo na siya iuwe ngayon."

"No papa! Ayoko po sumama sa lalaking 'yan! Hindi ko po

siya kilala," mariing tanggi niya.

"Agatha... Sumama ka na kay Anton. Siya na ang asawa mo ngayon. Kasal na kayong
dalawa iha," saad nito.

Mariin itong umiling. Marahas niyang tinitigan uli si Anton. "Kailanman, hindi mo
ko magiging pag-aari mo Anton. Hanggang sa papel lang tayo magiging mag-asawa.
Hindi kita ituturing na asawa ko! Sana ay ganoon ka din sa akin," madiing sambit
nito kahit naririnig pa ito ng kanyang ama.

Lihim ang pagkuyon ni Dalton ang kanyang isang kamao ngunit maaliwalas naman ang
mukha nito nang titigan niya si Agatha.

"Let's talk about this later wife," ani nito na kinabigla ni Agatha dahil sa
pagtawag sa kanya ni Dalton na "WIFE"

Zairaliyah

Series 3 ng Forevers Maid To Be Yours Pavote na din po. Thank you

Chapter 2-NEW HOME

Tahimik ang dalawa habang pauwe na ang mga ito sa bagong tirahan nila. Nahihiya
naman kasi magsalita si Agatha dahil hindi naman niya kilala itong lalaking kasama
niya.
Nang mainip si Agatha sa kinauupuan niya dahil wala pa siyang pahinga simula nang
dumating ito mula pa kanina. Pagod na pagod na ang katawang lupa niya kaya itinulog
na lamang niya rito sa loob ng sasakyan.

Napatingin si Dalton sa kasama niyang babae. Naningkit ang mga mata nito nang
titigan niya ang mukha ni Agatha. Napasinghap siya.

I'm sorry... Sorry if you took over your sister's wedding. This

marriage of ours is only temporary. As long has she hasn't come back to me. You
will stay with me.. Nang marating na nila ang bahay imbes na mansyon. Doon na
lamang nakaramdam si Agatha na nakahinto na ang

sasakyan. Napamulat siya ng mga mata.

She at the man with him. She felt nervous. Parang ayaw niya ng bumaba ng sasakyan.
Nagtataka din ito kung bakit dito siya dinala na ang akala niya ay mansyon.
Nagsalubong ang dalawa niyang mga kilay. Mas malaki pa kasi ang bagong bahay ni
Agatha kaysa dito sa titirahan ng dalawa.

Napabuga siya ng hangin sa bibig nito dahil nakatitig lang sa kan'ya si Agatha.
"Ayaw mong bumaba?" Mahinahong tanong ni Dalton.

"Bakit dito mo ko dinala? Anong lugar ba 'to?" Napayakap tuloy siya ng sarili
nitong katawan dahil sa takot.

"This is our home. Dito tayo titira. Ayaw mo ba?"

Napanguso ito. Nagtataka pa din si Agatha hanggang ngayon dahil bigla na lang
nangyari ito sa kan'ya. Kinasal siya sa taong hindi niya pa kilala.

"Bakit nangyari sa atin to? Hindi dapat ikaw ang pinakasalan ko. Kay Garry dapat
ako kinasal at hindi ikaw."

Gusto niya ng maiyak. Alam niyang hinahanap na siya ni Garry. Hindi pa niya ito
nagagawang kontakin mula pa kaninang nalowbat siya. Nag-aalala na ito.

"Alam ko na kanina ka pa nagtataka kung bakit kinasal ka sa akin. Ito ang

kahilingan ng kapatid mo. Ang ikasal tayong dalawa. Masama ang kanyang kondisyon,"
na ikinaawang ng ibabang labi niya kasabay ng pag-iling nito. Tumingin siya kay
Agatha. "But this marriage of ours is only temporary. Magdidivorce din tayo
hanggang sa tuluyang gumaling ang kapatid mo," ani nito.

Hindi niya alam kung ano ang mararamdaman niya kung

magagalit ba siya pero yung kapatid niya. Doon siya nakaramdam ng awa. Kaya pala
hindi niya ito makontak ng isang buwan ay may nangyari na pala sa kan'ya na hindi
sinasabi ng mga magulang niya.

"So... Ikaw ang nobyo ni ate?" Wala sa sariling sabi nito habang nakatitig siya sa
guwapong mukha ng kaharap niya.

"Yes... l'am," kasabay ng pagtango nito. Inilihis niya ang pagkakatitig niya kay
Anton. Iyon ang pakilala nito sa kan'ya.

"Gusto kong makita si ate," sabay singhap nito. "She's not here. Nasa ibang bansa
siya. Doon ko siya
pinapagamot," sagot nito.

Napasimangot siya. Namiss na din kasi niya ang kapatid nito tapos malalaman niyang
may sakit na pala ito. Kaya pala ayaw niyang sumama kay Agatha noon para magkasama
sila sa trabaho ay may sakit na pala itong inililihim.

"So, paano ang set up nating dalawa? Hindi mo ba alam na may bf ako," ani nito na
hindi nakatingin kay Dalton.

"Yeah, I know... Hangga't ako ang asawa mo. Kalimutan mo muna ang bf mo."

Ha!" sabay kunot ng nito nang mapatingin siya kay Dalton. "Hindi pwede 'yang
sinasabi mo. Balak na naming dalawa na magpakasal next month."

"But you are married to me. Huwag mo munang dungisan ang kasal natin hangga't hindi
pa tayo nagdidivorce Agatha. Sa tingin mo ba? Gagawin ko bang pakasalan ka kung
hindi ko lang mahal ang kapatid mo. Masakit din sa akin ito Agatha na makita mong
nahihirapan siya sa kalagayan niya. Please, let's just respect her request."

Napasinghap siya. "Hindi lang naman ikaw ang nahihirapan. Kahit din naman ako.
Sobrang bigat sa dibdib ko itong pagpapakasal ko sayo. Paano ko ipapaliwanag ito
kay Garry? Kailangan niya munang malaman 'to."

"No Agatha," sagot nito. "Ako na lang aayos sa inyo ni Garry. Just make sure. You
will be a good wife to me."

"Hindi ko maipapangako 'yan. Hindi mo ko mapagbabawalan na hindi makipagkita kay

Garry. Asawa lang kita sa papel. Hindi mo ko tunay na pag-aari mo. Hindi kita
kilala kaya huwag mo kong pakikialaman sa mga gusto kong gawin," ani nito saka ito
naunang bumaba ng sasakyan. Gusto na din niyang magpahinga dahil pagod na pagod na
din siya.

Napabuga na lang siya ng hangin sa bibig nito. Ang sabi ni Sabrina ay mahinhin at
mabait na kapatid si Agatha pero sobrang sungit naman pala nito at mataray pa.

Umpisa na ang magulong buhay ng dalawa. Hindi alam ni Dalton kung makakapagtimpi pa
siya ng galit nito kay Agatha.

Sumunod na din siya kay Agatha pagkapasok niya sa loob ng bahay. Nagulat pa siya
nang padabog niyang isinarado ang pinto ng kan'yang kuwarto. Umigting ang panga
niya.

"Sh*t! kung ganito ba naman araw araw may regla ang kasama ko. Malamang, baka
tuluyang gumuho itong bahay. No choice kundi patirahin siya sa mansyon," bulalas
nito.

Nagtungo na din siya sa sarili nitong silid. Hindi ba niya alam kung bakit pa ito
nagpapanggap ng mahirap na halos siya naman ang lahat na gumastos sa kasal nito.
Pati ang suot niyang white gown at yung limited wedding shoes ay talagang
pinaggastusan pa niya. Ang alam ni Agatha ay galing pa din sa pera niya ang
pinamiling mga gamit niya na ginamit sa kasal nilang dalawa.

Nang makahiga na si Dalton ay naririnig pa niya si Agatha na panay ang

pagbubunganga nito sa loob ng kanyang silid. Hindi makatulog si Dalton. Paikot ikot
lang siya sa higaan nito dahil sa ingay ng katabing kuwarto niya.

Nang wala na itong marinig na ingay ay tila nakaramdam naman siya ng pagkauhaw.
Bumangon siya at nagtungong kusina para uminom ng tubig. Pero nagulat na lang siya
nang makita niya si Agatha na umiinom din ito ng tubig. Hindi siya nakita ni
Agatha.

"Hey!" ani nito kaya nabugahan siya ng tubig sa mukha nito

pagkalingon niya. "What the hell you're doing?!"

Nagsalubong ang dalawang kilay ni Agatha sabay punas niya sa basang labi nito. Si
Dalton naman ay nagtanggal siya ng damit sa harapan niya saka niya ginawang pamunas
ang damit nito sa basang mukha niya.

Mariin siyang napalunok ng laway sa lalamunan nito habang titig na titig siya sa
mala adonis na katawan na nasa harapan niya. Yung tipong perfect na ito dahil sa
6packs abs niya na hindi naman ganito yung kay Garry. Pero itong nasa harapan niya
ay nakakamanghang titigan.

Agad din niya itong tinalikuran. Hindi dapat siya madala sa alindog ng lalaking
ito. Nagkakasala na siya kay Garry. Nang maalala na lang niya na hindi pa pala niya
ito nakakausap ay dali-dali niyang pinuntahan ang silid nito.

"Agatha!" tawag ni Dalton. Hindi siya nito pinansin dahil diretso na siya pumasok
sa loob ng silid niya.

Napabuga na lang siya ng hangin sa bibig nito. Pagkatapos niyang uminom ng tubig ay
dumiretso na siya sa loob ng kan'yang silid.

Humilata siya sa kama. Dinig na naman niya na may kausap siya sa phone nito. Dinig
din niya na umiiyak ito. Kahit din naman siya ay nasasaktan din sa mga nangyayari
lalo na't ang nobya ni Dalton ang humiling nito kahit labag din sa kagustuhan niya
na maikasal silang dalawa. Ayaw niya lang mapressure ang minamahal niyang nobya.
Upang miwasan na din ang nakakadagdag niyang pag-aalala nito sa kanya.

Isang oras pa ang lumipas. Wala na itong marinig na ingay mula sa katabing kuwarto
niya. Tulog na siguro ito. Unti-unti ding nagsarado ang talukap ng mga nito at
nakatulog din siya agad-agad.

Kinabukasan, sabay na lumabas ang mga ito sa kani-kanilang mga kuwarto.

"Good morning," bati nito na hindi siya nakatingin kay

Dalton. "Good morning," malamig na tugon ni Dalton.

Dinaanan niya lang si Dalton na hindi man lang nito nililingon. Pansin ni Dalton na
nakabihis panglakad ito. Nakajeans siya at naka tshirt din ito na hindi fitted sa
kan'ya.

Napangiwi na lang ito. "Where are you going?" tanong niya habang nakasunod siya kay
Agatha?"

Huminto siya at hinarap niya ang strangherong asawa niya. "Look Anton... Kung gusto
mong maging maayos ang pagsasama nating dalawa. Huwag mo akong pakikialaman sa mga
ginagawa ko. Do what you want to do too... Don't mind me," mataray niyang sabi.

Tumaas naman ang sulok ng labi niya. "Do you think? I will do what you say? But
you're wronh Agatha. Kalat na sa social media na kasal na tayong dalawa. Tayo ang
trending sa social media."

Halos umawang ang ibabang labi niya. Hindi siya makapaniwala kung paano nangyari
iyon. Ang pagkakaalam niya ay hindi naman ganun kapopular ang asawa nito.
"Paanong nangyari iyon?" Nagtataka pa din niyang

tanong. "Why don't you check it out on social media? Para maniwala

ka." Umiling ito. "I'm not even interested in you. Basta ako,

makikipagkita ako sa bf ko ngayon. At subukan mo kong pigilan. Mag-aaway lang

tayo."

"Okay if you want. I will not back you down. For sure you won't meet him."

Nagsalubong ang manipis niyang mga kilay. May usapan kasi sila ni Garry na
magkikita sila ngayon pero may hadlang talaga sa mga gagawin niyang mga hakbang.
Sobrang miss niya na kasi si Garry.

"Ano ba ang rason mo para pigilan ako sa mga gagawin ko? Alam mo at alam kong isa
lamang itong kahilngan ni ate na makasal tayong dalawa. So dapat, alam mo kung saan
ang limitasyon nating dalawa. May bf ako Anton at ikakasal na din kaming dalawa na
dapat ay sa kanya ako kinasal at hindi Ikaw."

"Sino bang nagsabi sayo na gusto ko din 'to na makasal tayong dalawa? Alam naman
nating dalawa na isa lamang itong kahilingan ng ate mo. This is only a temporary
marriage. We can also divorce if we want. I'm not forcing you to be tied to me
forever. I want to marry your sister and not you Agatha. Pero ngayon, hangga't
kasal ka sa akin. Hindi mo kailanman magagawa ang mga nais mong gawin. Paano kung
malaman ito ng kapatid mo? Sa tingin mo? Makakatulong ito sa kan'ya? Please,
cooperate Agatha. Gusto ko na din gumaling ang ate mo. Hangga't maaari, be a good
wife and I will be a good husband, mahabang turan nito.

"I'll see if I can. Pero aalis ako ngayon. Makikipagkita ako sa mga kaibigan ko,"
paalam nito saka niya tinalikuran si Dalton.

"Agatha wait!" Huminto siya sa paglalakad.

"Ano na naman ba?" naiinis niyang sambit pagkaharap niya kay Dalton. Nakita niyang
tumalim ang mga mata ni Dalton kaya umayos din siya. Nginitian niya ito.

"Let's eat first."

"Sige," sagot naman niya. Sumunod na lang siya kay Dalton pagkasakay niya ng
sasakyan.

Walang nagawa si Agatha kundi ang sumunod na lang sa kagustuhan ng ate niya
hangga't kaya niyang gawin ang tungkulin bilang mabuting asawa.

Chapter 3-CRAZY MIND

"What do you want to eat?" Tanong nito nang nasa restaurant ang mga ito. Narito
sila para g-umagahan. Nagtataka si Agatha kung bakit dito sila kakain. Ang alam
niya ay mahirap lang itong asawa niya.

Ngumiti ito. Iniisisip niyang siya ang magbabayad ng mga kakainin nila. "Ah... Ako
na lang mamimili ng kakainin natin," sagot

nito.
"Okay! It's up to you," sagot naman niya.

Pagkatapos niyang namili ng mga pagkain ay agad na inihatid sa table nila ang mga
iniorder ni Agatha. Medyo konti lang kasi ang mga pagkain na inilapag sa mesa.
Nagtitipid kasi siya. Iniisip kasi niya kung sa kan'ya pa manggagaling yung perang
panggastos nila araw-araw para sa kanilang dalawa.

Nagtaka naman si Dalton kung bakit konti lang yung iniorder niya na halos pang
isang tao lang.

Napatingin siya kay Agatha. Nginitian naman siya ni

Agatha. "Kumain ka na Anton. Busog pa kasi ako," ani niya.

"Kainin mo na 'yan at mag-oorder na lang ako ng sa akin," ani nito.

"Hindi... Para sa iyo talaga 'yan. Actually, busog pa talaga ako" tanggi nito.

"Huwag mo na ko alalahanin Agatha. Kumain ka na okay. Ayaw ko lang malaman ng ate

mo na pinapabayaan kita," sagot naman niya.

Tinawag niya uli ang waiter. Nag-oder siya ng para sa kan'ya habang si Agatha ay
palihim na sumusulyap ito sa menu na hinahawakan niya. Ang mahal pa naman ng
restaurant na pinuntahan nila kaya mamumulubi si Agatha kung ganito ba naman sila
araw-araw kung kakain sila rito.

Napasinghap siya. Halos ang mamahal ng mga presyo ng mga pagkaing inorder niya.
Nasapo na lang niya ang noo nito. Iniisip din niya kung magkano ang expenses nila
araw araw. Kailangan niya ng matutong magluto para makatipid na rin. Kailangan na
din niyang maghanap ng trabaho agad para hindi sila mamulubing dalawa. Yung
expenses pa ng kuryente at tubig nila ay alam niyang sa kan'ya din lahat
manggagaling ang mga bayarin.

Habang kumakain sila, palihim siyang sumulyap sa asawa niya. Gusto niya sanang
tanungin kung ano ang natapos niya. Gusto niya ding tanungin kung anong klaseng
trabaho ang meron siya. Pero dahil hindi naman siya interesadong malaman ay hindi
na lamang niya ito tinanong dahil may posibilidad pa din na maghihiwalay sila.

Napaisip na lang siya kung ano ang dahilan ng kanyang kapatid upang ipagkasundo
silang dalawa. Hindi niya alam kung ano ang meron sa asawa niya at tila ayaw ng
kapatid niya na may ibang magmay-ari sa nobyo niya. Dahil sa kung anu anong
pumapasok sa kan'yang isip ay hindi niya namalayan na tapos na kumain ang asawa
nito habang siya naman ay patapos pa lang.

Pekeng ngumiti ito. "Saglit lang, matatapos na din ako," ani nito.

"It's okay. Keep eating," ani nito habang abala siya sa pagtitipa ng kan'yang cp.
Nagtataka din si Agatha dahil yung phone niya ay latest ang model ng Iphone14.

Nahuli siya ni Dalton na nakatingin ito sa hawak niyang phone.

Kumunot ang noo niya. "Is there any problem? Pwede kang magtanong sa akin."
Nahalata na kasi niya base sa itsura niya ang pagtataka nito.

Umiling siya. "Wala... Sabi ko naman sayo na hindi ako

interesado sayo," sabay irap nito.

"Okay... It's up to you," sagot naman nito.

Pagkatapos nilang mag-umagahan ay agad na hinatid ni Dalton si Agatha sa bahay ng

kanyang kaibigan. Gusto niya din sana tanungin kung bakit hindi pa niya binabalik
ang hiniram nitong sasakyan at mukhang bago pa ito.

Napangiwi na lang siya. Parang gusto na lang niyang magtanong ngunit may part pa
din na pumipigil sa kan'ya. Ang

pride nito. "Ganito ka ba katahimik minsan? Or nahihiya ka lang

makipag-usap sa akin," saad nito.

"Ano naman ang sasabihin ko sayo? Hindi ba't sinabi ko sayo na hindi ako intersado
sayo."

"No, we are not going to talk about me. By the way, I'll get

your number."

"Ha? At bakit?"

"No more questions Agatha. I'm your husband and you are my wife. Para alam ko kung
saan kita kokontakin."

Napasinghap siya bago pa man niya itype ang number nito sa phone ni Dalton. My wife
ang nilagay niyang name sa phonebook nito nang silipin iyon ni Agatha. Tinawagan
niya ito at nagring naman ang phone ni Agatha.

"Save my number," utos nito.

"Anong ilalagay kong name mo? Anton ba?"

Bigla niyang kinuha ang phone ni Agatha. Nagsalubong ang dalawang manipis niyang
mga kilay.

Napaawang na lang ang ibabang labi nito nang iabot ni Dalton ang phone niya.
Napamulagat pa ito sa screen ng phone niya nang mabasa niya ang name na nakalagay
sa phonebook nito. Kung ano kasi ang nakasulat sa phone niya ay ganun din sa phone
niya.

"My husband? Bakit naman ganito itong nilagay mo? Makikita ito ni Garry," singhal
niya.

Nang may biglang tumawag at si Garry iyon. Agad niyang sinagot ang tawag nito.

Iniwasan niyang titigan siya ni Dalton dahil nga tumawag sa kan'ya si Garry pero
wala naman pakialam si Dalton basta huwag lang ito makikipagkita kay Garry.

Pagkahinto ng sasakyan ay doon lang tumigil ang usapan ng dalawa. Narito na sila sa
tapat ng bahay ng kanyang kaibigan na sinasabi nito.

Hindi pa man umaalis si Dalton dahil hinihintay niya pang lumabas ang kaibigan
nito. Nainis si Agatha.

"Iwan mo na ko rito. Tatawagan na lang kita mamaya kung uuwe ako o hindi," ani
nito.

Kumunot ang noo nito. "Okay, make sure na hindi ka gagawa

ng kalokohan," sagot naman nito. "Oo naman, sige salamat sa paghatid," nakangiting
sarnbit

nito.

Saktong lumabas naman ng gate yung kaibigan ni Agatha. Hindi pa man nakakaalis si
Dalton. Sinigurado muna niyang babae talaga ang pupuntahan niya pero hindi niya
alam ay kapatid siya ni Garry.

Umalis na agad si Dalton. Agad naman niyang kinontak yung kaibigan niyang
imbestigador.

"Hello Dalton... Napatawag ka?" tanong ng kaibigan niyang si Mike mula sa kabilang
linya.

"I will give you the exact location of my wife. Find out who she is dealing with
someone," agad na utos nito.

"Your wife? Hindi ba't siya yung kapatid ni Sabrina? Bakit kailangan mo pang
paimbistigahan kung wala lang sayo ang

pagpapakasal niyong dalawa?"

"Nothing... Iniingatan ko lamang ang apelyidong hawak niya. That's all. Me and
Agatha is nothing. No one comes between us. Maghihiwalay din kami until Sabrina
recovers," sagot nito.

"Uhmm... Are you sure? Baka hindi mo namamalayan na nahuhulog ka na pala kay
Agatha. You know Dalton? Ito lang masasabi ko. Kakaiba yung ganda ni Agatha. Basta
kung hiwalay na kayo, ako na lang susunod sayo," sabay halakhak nito.

"May nobyo na siya Mike at ikakasal na dapat sila. Kaya posibleng pansinin ka pa
niya. Sige ibaba ko na 'to," paalam niya.

"Okay," sagot nito mula sa kabilang linya.

Agad na pinatay ni Dalton ang tawag nito sa kaibigan niyang si Mike. Sinend niya
ang exact location kung saan niya hinatid si Agatha. Alam naman niya sa sarili niya
na kahit di pa niya ito gaanong kilala ay malabong mahulog ang loob niya gaya ng
sinasabi ni Mike. Mahal niya si Sabrina at nangako siyang papakasalan niya ito
kapag gumaling na siya sa kanyang sakit.

Agad na nagtungo si Dalton sa bahay ng mga magulang ni Agatha. Aalis ang mga ito at
bibisitahin nila ang kanilang anak na nasa ibang bansa. Nasa USA ito at doon
pinapagamot ni Dalton si Sabrina. Mag-iisang buwan na din siya roon na sana ay
gumaling na ito.

Labag sa loob niya ang huling kahilingan nito na pakasalan

niya ang kapatid nito na si Agatha kahit hindi niya ito mahal nang malamang may
dinaramdam na pala itong sakit sa kanyang katawan. May ovarian cyst siya.

Nang marating niya na ang bahay nila ay paalis na ang mga ito at si Dalton na lang
ang inaantay nila.

"Ikaw na muna ang bahala kay Agatha, Dalton. Sana, sabihin mo na kung sino ka. Pero
kung ayaw mong makilala ka ni Agatha. Ikaw ang bahala basta huwag mo lang pabayaan
ang aming anak," bilin nito.
"Sige tito, ako na ang bahala sa kan'ya. Ikumusta niyo na lang po ako kay Sabrina."

Ngumiti ito. "Sige iho at salamat. Sana matapos na ang problemang 'to. Mabigat din
para sa amin itong gawin para sa anak naming si Agatha dahil alam naming ikakasal
din si Agatha sa nobyo niyang si Garry. Kahit din kami ay tutol sa sinabi ni
Sabrina. Hay, ewan ko ba sa batang iyon," sabay kamot niya sa ulo nito.

"Tara na Manuel" tawag ng asawa niyang si Melina na nasa loob ng sasakyan.

"Sige iho aalis na kami. Siya nga pala, yung mga gamit ni Agatha, naroon sa maleta.
Bale tatlong maleta na iyon."

Gustong matawa ni Dalton dahil ang dami din 'yon. Talagang pinapaalis na nila ang
anak nila.

"Sige po tito. Ako na ang bahala sa mga gamit niya," sagot naman nito. Ngumiti siya
bilang pagtugon nito.

Umalis na din sila habang si Dalton ay kinuha niya ang mga gamit ni Agatha.
Dalawang malaking maleta at isang maliit na maleta. Inuna niyang kinuha ang
dalawang malaking maleta saka nito isinakay sa loob ng sasakyan nito. Pagkatapos ay
isinunod naman niya ang maliit na maleta. Ipapasok na sana niya ito sa loob ng
sasakyan niya nang masira ang lock ng maleta Nagkandahulog hulog ang laman nito.

"What the f*ck!" mariing mura niya nang makita niya ang mga nahulog dahil mga
underwear ang laman niyon, Isa-isa niyang pinulot ang mga iyon. Mga panty at bra
ang kanyang pinupulot. Kahit hindi na maayos ang pagkakalagay niya basta mailagay
niya lahat sa loob ng maliit na maleta.

Napangiwi na lang siya sa pares ng bra at lacy panty nito na kulay itim. Halos kita
na ang kanyang monay rito. Inamoy niya pa ito.

"The smell is good," naging manyak tuloy siya sa mga hawak niya lalo nang makita
nito ang size ng kanyang bra na 36B ang size nito. Napailing ito. "What the hell
I'm doing. This is insane Dalton!" singhal niya sa sarili nito.

Niligpit na lang niya ang lahat saka niya ito isinakay sa loob ng sasakyan.

Pauwe na siya sa bahay na tinitirahan nilang dalawa. Pagkarating niya ay agad

niyang ipinasok ang mga maleta sa

loob ng kuwarto ni Agatha.

Napasinghap na lang siya nang makita niya ang wallet ni Agatha sa ibabaw ng mesa.
Hindi naman siya pakialamero ngunit kinuha pa din niya ito. Kinalkal din niya ang
laman ng wallet niya. Isang picture ang bumungad sa kan'ya. Larawan ng kan'yang
nobyong si Garry at si Agatha na may notes pang nakalagay sa likod ng larawan nito.
Binasa pa talaga niya ito sabay iling nito.

Nang may isang bagay na nahulog sa sahig mula sa kan'yang wallet. Isang XL size na
condom ang kanyang nakita.

"Oh my goodness!" Bulalas nito dahil may nabasa siyang My Surprise Gift for you
honey. "What the hell she is doing?" singhal niya. Hindi niya mapigilan na hindi
ito magalit habang kuyom nito ang kamao niya.
Chapter 4

Hapon na ng makatanggap ng mensahe si Dalton mula kay Mike. Nang mabasa niyang
kapatid pala ni Garry yung pinuntahan ni Agatha ay agad itong tumungo kung saan
niya ito hinatid kanina.

"Ang sikip naman to teh," ani nito nang ipasuot nito sa kanya yung dress na litaw
ang cl****ge niya.

Pupunta kasi sila ng bar ngayon. Nag-aya kasi itong ate ni Garry at siya naman ay
excited na. Nariyan na din si Garry at parating na din siya. Mukhang mapapagalitan
siya dahil sa suot niyang sexy dress. Si ate naman niya ang may gustong magpasuot
nito sa kan'ya kaya okay lang siguro sa kan'ya.

"Pasensiya ka na, wala na kasi akong ibang dress na kagaya ng mga ganyan. Saka
malay ko bang malaki pala ang boobs mo. Nasanay na kasi akong nakikita na panay
tshirt ang suot mo. Masyado ka naman pinapabaduy ni Garry. Naku, mapapagalitan ko
na talaga yang kapatid kong iyan," ani niya.

"Ate sabi mo 'yan ha. Ikaw ang bahala kapag pinagalitan ako ni Garry."

"Oo naman noh saka ako ang bahala sayo. Ngayon ka lang naman magsuot ng mga ganito
eh. Tara na, baka nariyan na si Garry sa ibaba."

Sabay na lumabas sila sa kan'yang silid. Pababa na silang dalawa sa may hagdan,

"Ate kinakabahan naman ako. Gusto ko na ata magsuot ng jacket. Parang feel ko
tuloy, nakahubad ako sa suot kong 'to," ani nito.

Magsasalita pa sana siya pero nabato na lang siya sa kinatatayuan niya pagkababa
nila ng ate niya ng hagdan nang makita niyang narito si Anton. Narito din si Garry.
Sabay na napatingin ang dalawa sa gawi ni Agatha. Parang mas lubos siyang natakot
kay Anton dahil sa kakaibang klase ng paninitig nito sa kan'ya. Hindi gaya ng kay
Garry. Parang masuyo pa din niya itong tingnan sa ayos ni Agatha. Tumayo si Garry.
Mariing napatingin naman si Dalton sa

papalapit na si Garry sa gawi ni Agatha. Tumayo na din si Anton. Napahawak tuloy

siya sa kamay ng ate ni Garry dahil sa kabang nadarama niya.

"Stay away from my wife," ani nito nang akmang hahalikan sana niya ito sa labi ng
nobya niya. Hindi niya ko tuloy nahalikan sa labi niya kundi nagulat siya

sa sinabi ni Dalton.

"What did you say?" Kunot-noong tanong niya nang harapin

niya si Dalton.

Lumapit na rin siya kay Agatha at bahagyang hinapit niya ito sa bewang niya. Halos
magulat ang dalawang magkapatid sa ginawa niyang ito.

"Anton," mahinang sambit niya nang lingunin niya ito. Parang okay lang sa kan'ya
itong ginawa niya. Hindi sa ganitong paraan gusto ni Agatha na magpaliwanag siya
kay Garry dahil masasaktan niya ito kahit wala naman katotohanan itong pagpapakasal
nilang dalawa. Bahagyang napatingin din siya kay Garry. Kita niya sa mga mata niya
ang pagkabigla nito. Nasaktan

niya sa unang pagkikita pa lang nila. "I'm sorry Garry. Ipapaliwanag ko sayo ang
lahat," ani nito nang hawakan niya ang kamay niya.

Bahagyang napatingin siya sa kamay ni Agatha. "Agatha, explain to me kung totoo ba

ang sinasabi niya. Kung totoong asawa ka niya, nasaan ang pruweba na sinasabi niya
kung tunay ka niyang asawa?"

Umiling siya. "Hindi ko din alam Garry kung paano ko ito ipapaliwanag sayo. Please,
magtiwala ka sa akin. Matutuloy pa din ang kasal nating dalawa Sayo lang ako
Garry," sambit nito at ramdam niya ang paghigpit ng kamay ni Dalton sa bewang niya.

Hinayaan niya lang gawin niya iyon. Pero hindi niya mapipigilan na halikan niya si
Garry sa kan'yang labi. Nginisian niya si Anton nang matapos niyang halikan ang
nobyo nito.

Alam niyang nainis si Anton sa ginawa nito pero wala siyang magagawa dahil si Garry
ang nobyo niya.

Padabog niyang isinarado ang pinto ng sasakyan pagkapasok nito. Ito na naman yung
sasakyan na ginamit nila mula pa kahapon. Nagulat din siya pagkasarado niya din ng
pinto pagkapasok ni Dalton.

"Where's our wedding ring?" malamig niyang tanong.

"Anton, hindi na iyon importante sa akin. Dapat alam mo kung saan ka dapat lumugar.
Ang hilig mong mangialam," singhal nito.

"Hangga't mag-asawa tayo, asahan mong may pakialam ako Agatha. You can't stop me
what I want to do," pagdidiin nito. "Ang gusto ko lang, iwasan mong sumasama kay
Garry lalo na kung lumalabas kayo sa public area. Iwasan mo na ding makipagkita sa
kan'ya until l'am your husband. Ugaliin mo ding isuot ang wedding ring natin kapag
lumalabas ka," dagdag pa nito na halos umawang ang ibabang labi nito.

"Bakit mo ba ginagawa ito? Nagkukunwari lang naman tayo diba?"

"Yup! We're just pretending Agatha. All of this is nothing," sabay tingin nito sa
kan'ya.

Lihim na pinasadahan naman niya ang katawan ni Agatha. Kahit hindi niya aminin ito
sa kan'ya ay nakaramdam din siya ng pag-init ng katawan nito.

Agad na tinanggal ni Dalton ang suot nitong jacket saka niya isinaksak sa baga ni
Agatha na ikinagulat niya. Napaigtad siya sa ginawa nito.

Hindi siya nakapagsalita. Tila nahiya pa siya dahil sa suot niyang damit na litaw
ang dibdib nito. Sa totoo lang, hindi naman talaga siya nagsusuot ng ganitong mga
klase ng damit para lamang ipakita ang dibdib nito sa ibang tao.

"Hmmpf... Hindi naman para sayo ito. Para lang naman kay Garry ito kaya ako
nagpapaseksi sa kan'ya. Isaksak mo sa kokote mo yan," inis nitong turan.

"Okay, I'm not looking at your body. I'm just worried about you because of what
you're wearing and you might catch a cold," ani nito. "I'm not ignorant to see
something like that just because of what you're wearing."

Parang gusto na lang magpalamon sa kahihiyan niya. Ngumuso ito. Wala siyang nagawa
kundi ang isuot ang jacket na binigay nito sa kan'ya.

Pauwe na ang dalawa sa kanilang tirahan. Hindi nakatiis si Agatha na hindi ito
magtanong.
"Anton," tawag niya. "Baka naman pwede mo kong payagan

na magtrabaho. Kailangan ko din kasi magtrabaho para sa ating dalawa." "It's up to

you Agatha. Walang pumipigil sayo. Gawin mo ang nais mong gawin but except ang
nobyo mo." Nilingon niya ito. "Nireremind ko lang." Nang maalala na lang niya yung
condom

na nakita niya sa wallet ni Agatha. Napailing ito ng husto na

parang nang-iinis pa ito kay Agatha.

"Bakit gan'yan ka makatingin? May problema ba?" "Yup meron," agad na sagot nito.

Napangiwi ito. "Ako ba ang may problema?"

"Sino pa ba ang kausap ko Agatha?" Suminghap ito.

"Ahmm... By the way, anong trabaho ang aaplayan mo

bukas?"

"Kung may available na posisyon dito gaya ng trabaho ko sa UAE. Iyon ang aaplayan
ko. Pero kung wala. Kahit ano na lang siguro," sagot naman nito.

"Okay, may irerekomenda ako para sayo. Pumunta ka bukas sa FMDS. Ibibigay ko ang
address sayo. Hanapin mo si Nancy doon at sabihin mong ako ang nagpapasok sayo,"
ani nito.

"Huh! Sino ka ba para ikaw ang magrekomenda sa akin

doon?"

"Don't ask too many questions Agatha. If you want a job, grab it."

Napangiwi na lang ito sa kinauupuan niya. "Sabagay, hindi ko na kailangan na

tanungin ka dahil hindi naman ako interesado sa pagkatao mo."

"Yeah... I know that at ayaw ko naman talaga ipakilala ang sarili ko sayo. Pero
huwag ka lang gagawa ng kalokohan. Yung tungkol sa inyo ni Garry, ako na ang aayos
sa inyong dalawa," na kinakunot nito ng kan'yang noo.

Pagkarating nila sa bahay nila ay agad na tinanggal ni Agatha ang suot niyang
jacket. "Salamat," sabay abot nito kay Dalton. Kinuha naman iyon ni Dalton.

Nagtungo agad si Agatha sa kan'yang silid para magpalit ng damit pero nagulat na
lang siya nang makita nitong narito na ang mga gamit niya. Nakita din niya ang
wallet nito sa ibabaw ng mesa saka niya ito dali-daling kinuha.

"OMG! Naiwan ko pala ito," bulalas niya. Nang may biglang kumatok sa may pinto.
Agad naman niyang binuksan ang pinto ng kan'yang kuwarto. Bumungad sa kan'yang
harapan si Dalton. "Anton, may sasabihin ka pa ba?"

"Kumain muna tayo. Nag-order na ko ng foods natin. Bukas pa ko mamamalengke ng mga

kailangan natin dito," ani nito.

Nang mapatingin si Dalton sa hawak nitong wallet. Ngumisi ito na may kasamang pag-
iling.
Kumunot ang noo ni Agatha. Nagtataka siya kung bakit ganito na lang siya makatingin
sa hawak niyang wallet. "Bakit gan'yan ka makatingin? May ginawa awa ka ba sa
wallet

ko?"

"Secret," agad na sagot nito. "Magbihis ka na ng damit mo. Hintayin na kita sa

ibaba," sabay talikod nito.

Sumimangot si Agatha. Feel niya tuloy ay kinalkal niya ang

wallet nito.

Agad na lang siya nagbihis ng damit. Katatapos lang naman niya maligo kanina sa
bahay ni ate Karen niya kaya hindi na lang ito naligo. Tinanggal na lang nito ang
suot niyang bra. Hindi kasi ito makahinga dahil sa sikip nito. Nagsuot na lamang
siya ng tshirt at saka nagpajama na din ito total matutulog na din siya pagkatapos
kumain.

Nadatnan na lang niya na nakahanda na sa mesa ang kakainin nila. Ngumiti ito
pagkaupo nito sa tapat ni Dalton.

Nagsalubong ang mga kilay niya nang makita niya si Agatha. Yung boobs niya tuloy
ang unang nahalata nito dahil bumakat na ang n****es nito sa suot niyang puting
tshirt.

Walang malay si Agatha dahil marahas na siyang tinititigan ni Dalton sa dibdib

nito. Nakatitig lamang si Agatha sa mga pagkaing inorder ni Dalton.

"Magkano lahat itong binayaran mo dito?" turo niya. Hindi niya sinagot ito dahil
abala ang mga mata niya sa n*****s na bumakat doon sa tshirt niya. Bigla tuloy
nanigas ang pagka****** nito.

"H*ly sh*t!" mariing mura ni Dalton. Kung ganito ba naman ang ginagawa ni Agatha sa
kanya ay malamang, sa condo na siya tumira para lang iwasan ang init na nadarama
nito kay Agatha at baka magkasala lang siya kay Sabrina.

Nagtaka na lamang si Agatha sa isinagot sa kan'ya ni Dalton dahil sa pagmumura

niya.

Chapter 5

Kinabukasan, napabalikwas ng bangon si Dalton nang marinig niyang may kumalabog sa

hagdan. Lumabas siya ng kuwarto nito at nakita na lang niyang nahulog si Agatha ng
hagdan. Hindi pa naman nakasuot pang itaas si Dalton at

nakaboxer short lang siya. Dali niya itong nilapitan. "Ang sakit ng balakang ko,"
daing nito. Hinihilot hilot pa nito ang balakang niya habang nakasalampak ito sa
sahig.

"What happened?" Alalang tanong nito. Inalalayan niyang makatayo si Agatha.

"Ihatid mo ko sa labas. Nasa labas ng bahay si Garry," ani nito.

"What? Are you out of your mind? Look at what you're wearing? You have never worn a
bra," singhal nito.
"Okay lang yan, bf ko naman siya. Dalian mo na," pagmamadali nito.

"Okay fine. Masyado kang hot Agatha. Hindi pa kayo kasal ni Garry bumibigay ka na.
That stupid!" galit na mura nito.

"Wala ka ng pakialam. Matagal ko na itong gustong gawin. Panira ka lang eh," asik
nito.

Walang nagawa si Dalton kundi ang ihatid siya sa labas habang kuyog siya ni Dalton.

Nagsalubong naman ang makapal na kilay ni Garry nang makita niya ang ayos ng
dalawa. Naikuyom niya ang dalawang kamao nito dahil sa itsura ni Agatha. Halos
hindi na ito makalakad habang kuyog siya ni Dalton.

"Garry," nakangiting sambit nito. Yayakapin niya sana ito ngunit umiwas siya.
Nakapamewang naman si Dalton na halos ibalandra pa niya ang katawan nito sa harapan
ng dalawang magkapatid. Kasama din kasi ni Garry ang ate Karen niya.

"Bakit nilalayuan mo ko?" Parang maiiyak nitong sambit dahil sa pag-iwas sa kan'ya
ni Garry.

"Naibigay mo na ba sa kanya? Ang akala ko ba ay ako lang?"

Napailing ng husto si Agatha. Nag-igting naman ang panga nito nang makita niyang
wala pa itong suot na bra ang nobya nito. Nag-isip tuloy siya ng hindi maganda si
Garry lalo na't nakasuot lang si Dalton ng boxer short.

"Garry, mali ang iniisip mo. Wala akong binibigay sa kanya," giit nito.

Umiling ito at tuluyan niya na itong tinalikuran ang nobya niyang si Agatha.
Tinawag pa niya ito ngunit hindi na siya nilingon pa ni Garry. Gusto sana niyang
habulin si Garry ngunit paano niya ito mahahabol kung masakit naman ang balakang
niya.

"Garry! Bumalik ka naman please! Mag-eexplain ako!" sigaw pa nito ngunit hindi
talaga ito nakinig.

Tuluyan na ngang nagsibagsakan ang mga luha niya sa mga mata nito. Hindi niya kaya
na iwan siya ni Garry na ganun na lang lang kabilis.

Hinarap niya si Dalton at saka niya sinampal ito ng malakas

sa kaliwang pisngi nito. Alam niyang sobrang lakas iyon dahil

ramdam din iyon ng kanyang palad ang sakit nito.

Napasinghap siya. "Kasalanan mo ito Anton. Kasalanan niyo itong dalawa ni ate.
Ngayon, masaya na kayong dalawa dahil

hindi na matutuloy ang kasal namin ni Garry?" Hindi niya sinagot ang tanong ni
Agatha. Nanatiling tahimik

lang ito. Hinayaan lang niyang maglabas ito ng sama ng loob. Alam niyang nasasaktan
si Agatha dahil sa kasal na hindi naman dapat nila ito ginawa.

Tinalikuran niya si Agatha. Iniwan niya itong umiiyak. Kasalanan din naman niya
kung bakit nag-isip ng masama si Garry. Alam niyang magkasama sila sa loob ng
iisang bahay malamang mag-iisip ito ng kung anu-ano. lisipin din niyang pinagod
niya si Agatha kahit wala pa namang nangyayari sa kanila.

Pagkabihis ni Dalton ay umalis ito. Hindi niya na nakita si Agatha dito sa labas ng
bahay. Hinanap niya ito at nakita naman niya ito sa likod ng bahay. Nakaupo siya sa
may bench sa may lilim ng puno ng mangga.

"Agatha, aalis ako ngayon. Tawagan mo na lang ako kung may kailangan ka dito. By
the way, hindi ako uuwe rito mamayang gabi. If you want to find a job. Kunin mo
itong calling card just in case na gusto mong mag apply ngayon." Inilapag niya ang
calling card sa tabi niya. "I have to go," paalam nito.

Umalis siya agad dahil alam naman niyang hindi siya nito kakausapin dahil galit ito
sa kanya. Iniwan na lamang niya ang sasakyan nito para may gamitin siya at nilakad
na lamang niya ang daan papunta sa naghihintay niyang kaibigan na si Mike. Dito
siya sumakay.

"Oh, kamusta naman ang pagsasama niyo ni Agatha? And how about Sabrina? Kamusta na
ang kanyang kondisyon?" ani nito nang paalis na sila.

"About Agatha, I don't care about her. If you ask Sabrina. Hindi ko pa kinokontak
ang mga magulang niya. Baka in other day, pupunta ako ng US," ani nito.

"How about Agatha? liwan mo siya?"

Mariin niyang tinitigan ang cp nito nang makita na lang niyang nagtext si Agatha.
Napakunot siya ng noo nang mabasa niya ito. Nasapo na lang niya ang noo nito dahil
hindi daw siya marunong magdrive ng sasakyan. Wala din daw siyang makain dahil
hindi pa naman siya namamalengke dahil dadaan muna siya ng kompanya nito.

"Mike, ikaw na muna ang mamalengke. Daanan mo na lang ako mamaya sa FMDS.
Kakausapin ko lang si Drake," ani nito.

"P*cha! Ako ba talaga ay isang imbestigador o isang alalay

mo?"

"Both," sagot naman nito.

"Okay fine!" sabay taas nito sa isang kamay niya.

Nagtungo agad si Dalton sa kan'yang kompanya bago niya pinuntahan ang kompanya ni
Drake na halos magkakatabi lang. Gusto sana niyang makatrabaho si Agatha pero dahil
hindi siya interasado na malaman kung sino siya ay hindi din siya magpapakilala.

Dahil sa mga babaeng naghahabol kay Dalton, nagpapanggap na lamang siyang mahirap
ngayon ngunit hindi pa din halata. Ayaw kasi niyang mahalin siya dahil lang sa
yaman nito. Minsan na din kasi niyang naranasan ito sa unang kasintahan nito na
pera lamang ang habol nito. Kaya napagdesisyunan na lang niya na magpanggap na
mahirap. Ang alam ng mga magulang ni Sabrina na tito niya ang nagdala sa kanya sa
ibang bansa para maipagamot siya.

Pagkatapos dumaan ni Dalton sa FMDS ay nakaabang na agad si Mike sa labas ng

building. Nakapag groceries na din ito. Marami siyang biniling mga gulay at prutas.
May mga karne at seafoods din siyang binili.

Napangiwi na lang si Dalton sa dami niyang pinamili. "Malaki ang nagastos ko

riyan," ani nito pero agad na isinaksak ni Dalton ang isang tseke na may nakasulat
doon na halagang 100k. Sobra na ang ibinayad ni Dalton sa kan'ya.
"Bumaba ka na muna Mike. Mag taxi ka na lang muna. Ako muna ang gagamit ng sasakyan
mo."

Napakamot tuloy siya ng ulo. Palagi na lang kasi ginagawa ito sa kan'ya ni Dalton.

"Hay, ang hirap talaga ng mahirap. Sige, basta sagot mo ang mga expenses ko," ani
nito.

"Kailan pa kita kinalimutan? Sige na bumaba ka na," pagmamadali nito.

"Heto na nga, bababa na nga eh," sagot nito. Pagkababa niya ay agad na pinasibad ni
Dalton ang sasakyan nito.

Lumipas ang ilang oras ay narating na agad
ang mga pinamiling mga groceries saka niya
Pagkapasok ni Dalton sa loob ay nagulat na
parang may multong dumaan sa harapan niya.
hawak niyang mga delata.
ni Dalton ang bahay. Agad niyang binaba
ito ipinasok sa loob ng bahay.
lamang siya dahil sa nakita niya na
Halos nagkandahulog hulog pa ang mga

"Anton ikaw ba 'yan?" tanong ni Agatha habang siya ay nakapikit. Nakatapis lang ito
ng tuwalya sa katawan nito at mukhang katatapos niya lang maligo pero may shampoo
pa ang buhok nito. Pakapa kapa si Agatha sa paligid nito dahil sa may sabon pa ang
mukha nito.

"What's happening Agatha?"

"Asan ka ba ha?"

Napabuga siya ng hangin sa bibig nito. Next time ay hindi na talaga siya titira
rito dahil hindi siya sanay na makasama si Agatha rito.

"I'm here in front of you." Si Dalton na ang lumapit at baka madulas pa si Agatha
sa dinaraanan niya.

Nang makapa ni Agatha ang malapad na dibdib ni Dalton ay doon na naglabas ng galit
si Agatha. Mahigpit niyang nilukot ang damit niya.

"Bwisit ng bahay na ito!" naiinis niyang sambit. "Maliligo ako walang tubig. Kung
kailan nagsasabon ako at punong puno pa ng shampoo ang buhok ko ay doon pa
mawawalan ng tubig. Paano pa ko magbabanlaw niyan Anton?" Gigil na sambit nito.

Sino ba naman kasi ang hindi maiinis kapag kasarapan ng pagsasabon mo at doon pa
saktong nawalan ng tubig. Masakit na sa pandinig niya ang pagtatatalak nito.

"Agatha stop! Okay, makakapagbanlaw ka pa. May gripo naman sa labas," hinawakan
niya ang kamay nito saka niya ito dinala sa labas.

"Magkano ba ang utang mo sa tubig at kuryente? Pati kuryente ay naputulan na din

tayo," reklamo nito.

Napailing na lang si Dalton. "Why? Do you intend to pay all my debts?"

"Oo naman noh! Basta, gawan mo ng paraan na magkaayos kami ni Garry," ani nito.

Napangiwi na lang si Dalton. Hindi niya na namalayan na napuno na ng tubig ang

timba.

"Maligo ka na at bahala ka na maligong mag-isa," ani ni Dalton.

Hindi malaman ni Agatha kung galit ba siya. "Galit ka ba? Ako na nga ang magbabayad
ng mga utang mo kapalit ni Garry. Kakausapin mo lang naman siya," ani nito nang
matapos na itong maghilamos.

"Okay fine! Bilisan mo na lang maligo," ani nito na salubong ang mga kilay nito
dahil hindi na mapigilan ni Dalton ang pagnanasa dahil sa init na dulot nito.

Chapter 6

Dalawang araw na ang nakalipas. Hindi tuloy nakapag-apply ng trabaho si Agatha

ngayon dahil inasikaso niya ang bill ng mga kuryente at tubig. Alas tres na din
siyang natapos sa paglilinis ng bahay. Halos hindi na siya nakapagpahinga dahil
abala ito lalo na't kanina niya pa hawak ang phone nito dahil hinihintay niya ang
text ng kanyang nobyo subalit ni isang text man lang ay hindi siya nirepelayan.
Kahit si Dalton at wala din ito dito dahil umalis din siya agad agad at mukhang
nagmamadali din ito. Dalawang gabi na din hindi natutulog si Dalton sa bahay dahil
iniiwasan niya na si Agatha. Tinotoo niya ang sinabi nito na hindi siya dito
matutulog tuwing gabi.

Napaupo na lang siya sa sofa habang minamasdan ang kabuuan ng loob ng bahay. Worth
it ang pagod niya dahil nagmukhang condo ang bahay nila ni Dalton. Bukas na bukas
ay balak niyang lagyan ng vinyl tiles ang sahig nito. Nakapag order na din kasi
siya sa Shopee kanina at sa gcash niya ito binayaran. Kung anu-ano tuloy ang nasa
isip ngayon ni Agatha. Naboring siya kaya naisipan na lang niyang lumabas.

"Kainis kayong dalawa. Ayaw niyo kong replayan. Pwes! Tignan natin kung hindi niyo
ko rereplayan. Kahit hindi ko naman gustong gawin ito pero mapipilitan talaga akong
gawin ito," ani nito.

Pumasok siya sa loob ng banyo saka niya inirecord ang paglagaslas ng tubig sa
faucet. Nagsend din siya ng picture na nasa loob siya ng banyo saka niya sinend kay
Garry. Napangiwi na lang siya ng saktong nalowbat ang phone niya. Sigurado naman
siyang naisend niya iyon.

"Tignan natin kung hindi mo pa ko rereplayan Garry," bulalas nito.

Habang naliligo siya ay bigla niyang naalala kung kanino siya nagrereply kanina.
Halos hindi na niya naituloy ang pagsasabon nito. Nagmadali siyang lumabas ng banyo
saka niya chinarge ang phone nito.

"Patay ako nito. Baka mas lalong hindi kausapin ni Anton si Garry," sabay sapo niya
sa noo nito dahil kay Dalton niya ito sinend. Na wrong send siya.

Paalis na si Agatha ngayon at alas kuwatro na din. Kinontak

niya muna ang mga magulang nito at agad naman niyang

nakausap ang ama nito.

Kinamusta niya ang kapatid nito. Sinabi nitong nagpapagaling na daw ito at medyo
maayos na din daw ang lagay niya. Natuwa siya sa nalaman kaya hindi magtatagal ay
maghihiwalay na din sila ni Dalton. Nalaman na lang niya na ngayon na pupuntahan ni
Dalton ang ate nito. Nakaramdam siya ng lungkot dahil hindi man lang ito nagpaalam.
Kaya pala hindi niya ito makontak mula pa kaninang umalis ito.

Naisipan na lang niyang magpunta ng simbahan ngayon. Pupunta siya sa simbahan kung
saan sila laging nagsisimba ng kapatid nitong si Sabrina. Pero bago pa man siya
magpunta ng simbahan ay nag withdraw muna siya sa pinakamalapit na ATM bank rito sa
tinitirahan nila dahil naubos na ang cash nito.

Nagtaxi na lamang si Agatha papuntang simbahan kahit may iniwan namang sasakyan si
Dalton ay hindi naman siya marunong na magdrive.

Pagkarating niya ng simbahan ay hindi niya inaasahan na may ikakasal din pala dito.
Saglit lamang siyang nanood at umalis din siya agad agad pagkatapos.

"Agatha," boses babae ang nagtawag sa kanya. Huminto siya para lingunin ito.

"Maricel..." biglang sambit nito dahil nakita niya ang pinsan nito. Lumapit si
Maricel sa kan'ya. Halos umawang na ang ibabang labi nito dahil hindi siya
makapaniwalang narito siya sa Maynila. "Sinong kasama mo?" Nagtatakang tanong nito.

"Ako lang noh. Grabe, long time no see. Hindi ko akalain na dito pa tayo magkikita.
Namiss kita Agatha," sabay yakap nito sa kan'ya.

"Anong ginagawa mo dito sa Maynila?"

"Tsk! Siyempre, may trabaho ako dito. Mamaya papasok na ko. May gagawin ka ba
ngayon?"

"Wala eh," agad na sagot nito. Kahit hindi na siya umuwe sa bahay mayang gabi ay
wala namang magagalit. Wala naman si Garry o kahit si Anton ay wala din ito. Wala
din namang siyang

kasama sa bahay dahil mag-isa lang ito.

Inaya siya ni Maricel sa bahay na inuupuhan nito. Isang boarding house ito na
tinutuluyan ng mga babae. Medyo mausok dahil karamihan dito ay mga nagyoyosi.

"Pagpasensiyahan mo na lang dito Agatha. Balak ko din sana umalis dito pero nag-
iipon pa ko ng pera para makalipat ng ibang matitirahan," ani nito pagkapasok namin
sa loob ng boarding house. Sa isang kuwarto ay may tatlong double deck dito. Medyo
may kasikipan din kaya dito sa loob ng kuwarto at medyo makalat din.

"Ano ba ang trabaho mo Maricel? Pwede ka naman tumira kina papa, ani nito.

Umiling ito. "Hindi pwede Agatha. Baka malaman ni inay na pinatira niyo ko sa bahay
niyo. Pauwiin pa ko ng wala sa oras," sagot niya.

"Bakit naman? May problema ba?"

Hindi niya sinagot ang tanong niya. "Isa akong waitress sa bar Agatha. Mamaya
alasais na ang pasok ko pero ngayon ay pupunta na ko doon para makapaghanda. Gusto
mo bang sumama muna sa akin?"

"Sa bar ka nagtatrabaho?" Nagtaka siya kung bakit sa bar ito nagtatrabaho. Ang alam
niya kasi ay doon pa din siya nagtatrabaho kasama yung babaeng nagpasok sa kan'ya
noon.

"Oo, simula noong umalis si ate Nat at hindi na bumalik. Umalis na din ako. Wala
kasi magbabantay doon sa babaeng kasama niya. Hindi ko ba alam doon kahit hindi
niya kaanu-ano ay tinutulungan pa din niya. Ah... Gusto mo bang magpalit ng damit
mo? Para ka kasing nakasuot pambahay," ani nito.

"Okay na 'to Maricel. Hindi ko naman alam na sa bar ka pupunta eh. Wala naman akong
gagawin doon."

"Kahit palitan mo na lang yang suot mong tshirt. Ito isuot mo," sabay abot nito kay
Agatha, Isang black sleeveles na silk ang tela nito. Medyo litaw ng konti ang
dibdib nito. Nag-aalangan siyang isuot ito. Pero dahil wala namang magagalit ay
kinuha na lang niya ito.

Isinukat niya at kumasya naman sa kan'ya. Inayusan na din siya ni Maricel. Konting
lipstick at konting make up lang din. Kinurve din niya ang eyelashes nito gaya ng
sa kanya at nilagyan na din niya ng maskara ang pilikmata nito.

"Wow, ang ganda mo na Agatha. Maganda ka, hindi ka lang kasi marunong mag-ayos ng
sarili mo," ani nito.

Ngumiti si Agatha sa harapan ng salamin dahil pati din siya ay hindi ito
makapaniwala na makita ang sarili nito.

"Pero nakakapagtaka lang ha, parang hindi mo naman yata

kamukha si tita," takang tanong nito.

"Anong ibig mong sabihin?"

"Wala lang baka totohanin mo lang kasi itong sasabihin ko,

ani niya. Napasinghap na lang si Agatha. Ayaw naman niyang mag-isip ng kung anu-ano
dahil lang doon.

Sumapit ang alas sais ng hapon ay naroon na ang dalawa sa bar. Nasa solong upuan
naman si Agatha habang abala siya sa pagtitipa sa kan'yang cp. Busy na kasi ang
kaibigan nito kaya hindi na siya nito maasikaso. Nang makatanggap na lang siya ng
mensahe mula kay Garry. Natuwa siya kaya nagreply naman siya agad sa messenger
nito. Nag-aya ito bukas na magkikita sila sa dating tagpuan nila. Pumayag naman
siya agad dahil wala yung strangherong asawa niya.

Matagal-tagal din silang nag-usap sa messenger hanggang sa nagpaalam na si Garry na

may gagawin na ito. Nakangiti pa din ito at mukhang inlove na naman si Agatha kay
Garry.

"Hi, are you alone?" Boses ng lalaki iyon na tumabi kay Agatha.

Pekeng ngumiti ito. "Hindi, may kasama ako." Inayos pa ni Agatha ang suot nitong
silk na medyo crop top.

Tipid na ngumiti siya. Nahalata kasi ng lalaki yung ginagawa niyang pag-ayos sa
suot niya.

"You wanna drink?"

"Hindi... Ikaw na lang. Ahmm... Excuse me. Magbabanyo lang ako, paalam nito.

"Okay, I'll wait you here," sagot ng lalaki.

Pekeng ngumiti si Agatha. Agad niyang hinanap si Maricel pero hindi naman niya ito
makita.

Nagtungo na lang siya sa loob ng banyo para magbawas. Walang katao tao nang siya ay
pumasok. Kinilabutan siya
"AYYY!" Napatili siya nang lumabas na siya ng banyo "Buwisit ka talaga Maricel
Ginulat mo naman ako, sabay hawak

niya sa dibdib nito. "Ikaw naman kasi.... Kanina pa kita hinahanap eh. Narito ka

lang pala. Ang akala ko ay iniwan mo na ko," ani nito.

"Ahmm... Gusto ko ng umuwe. Nakachat ko kasi si Garry kanina," ani nito dahil
excited na siyang makavideo call ito mamaya. "Maiwan na muna kita dito. Next time
na lang ulit tayo magkita, paalam nito.

Sumimangot siya. "Sige na ihatid na lang kita sa labas. May taxi namang dumadaan
diyan sa labas," ani nito.

Hinatid naman siya sa labas. Ngunit hindi nagtagal ay hinanap din siya sa loob
dahil dumadami na din ang mga costumer sa loob ng bar. Iniwan niyang mag-isa si
Agatha habang siya naman ay matiyagang naghihintay ng taxi. Ngunit isang tinted van
ang huminto sa harapan nito. Napaurong siya bigla dala ng takot nito dahil dalawang
lalaki ang lumabas mula sa humintong sasakyan.

Bigla siyang hinawakan ng dalawang lalaki sa mga kamay niya na pilit siyang
ipinapasok sa loob ng sasakyan. Marahas siyang nagpumiglas ngunit hindi nila
hinayaan na makawala si Agatha

"Sino kayo? Saan niyo ko dadalhin? Saklolo! Tulungan niyo ko!" sigaw nito pero
walang tao ang nakakarinig sa kanya.

Chapter 7

Pilit nilang isinasakay si Agatha sa loob ng sasakyan habang siya'y humihingi ng

saklolo. Hindi niya agad namalayan na bumagsak agad ang dalawang lalaki sa
sermento. Wala rig malay ang mga ito dahil sa lakas ng impact ng pagkakasuntok ni
Dalton sa kanila. Umalis ang sasakyan. Iniwan niya ang mga kasamahan niya at tila
natakot na din ito.

Nanginig naman siya sa takot. Hindi niya nakita kung sino ang tumulong sa kanya
dahil nakatakip sa mukha niya ang buhok nito.

Isang kamay ang humawak sa kaniyang karnay. Gusto

siyang hilahin ngunit ayaw ni Agatha sumama. "Agatha com'on. Don't you want to go
with me?"

Doon na lamang niya inangat ang ulo nito. Natuwa siya nang makita niya si Anton.

"Anong ginagawa mo dito Anton? Akala ko sumunod ka kay ate. Akala ko matagal kang
hindi

"Okay alright. Cut it out. Let's go!" sabay hila niya sa kamay ni Agatha saka nila
tinungo ang sasakyan.

"Get in," utos niya pagkabukas niya ng sasakyan nito.

Kusang sumunod siya sa sinabi nito. Sumakay na din si Dalton at agad niyang
pinasibad ang sasakyan nito. Umuwe silla sa bahay nito.
Pagkalipas ng isang oras ay narating na nila ang bahay Sabay na bumaba ang mga ito
ng sasakyan.

Napatingin na lang si Agatha kay Dalton. Hindi pa siya nakakapagpasalamat sa

kan'ya.

"Anton! salamat sa pagtulong mo," ani nito nang sabay silang pumasok sa loob ng
bahay.

Huminto si Dalton at napasinghap ito. Nangunot ang noo ni Agatha. Pansin niyang
galit ito.

"What are you doing in that kind of place? Even your clothes that you are wearing.
Don't you even think about the danger that awaits you? And it happened Agatha,"
singhal nito..

"Lumabas lang ako Anton. Hindi ko naman inaasahan na magkikita kami ng pinsan ko.
Inaya niya ko sa bar. Doon siya nagtatrabaho. Saka ano naman ang gagawin ko dito
maghapon? Mabuti sana kung narito si Garry," singhal naman niya.

"Okay si Garry na naman. Don't worry, makakasama mo na si Garry. F*ck that

bastard!" mura nito. "Umakyat ka na sa kuwarto at magpalit ka na din ng damit mo,"
mariing utos nito.

"Ayoko, mainit eh. Matutulog na din ako," ani nito at bahagyang umakyarmt na ito ng
hagdan.

"Maaga pa para matulog. Kumain muna tayo bago ka matulog. Hintayin kita rito
pagkatapos mong magbihis," ani nito habang nakapamewang si Dalton.

Napacross arm siya nang huminto ito. "Busog na ko Anton. Ikaw na lang kumain.
Matutulog na ko."

"Okay, kung ayaw mong kumain. Aalis na lang ako. Matulog kang mag-isa," pananakot
niya.

"Aba! totoo ba 'yan?" Bumaba naman siya agad. Hindi na siya

nakapagbihis pa ng damit nito dahil sa takot niyang baka iwan

na naman siya nito.

Nangunot ang noo ni Dalton. "Bakit hindi ka pa nakakapagbihis?" Kung sumita ay

parang siya ang bf nito. "Go to your room and change your clothes."

Parang may kung anong kaba ang naramdaman ni Agatha kaya agad naman siyang pumanhik
sa loob ng kuwarto nito.

Habang mag-isa si Dalton. Hawak niya ang phone nito at lumabas siya ng bahay.
Kinontak niya si Mike. "Have you done?" bungad na tanong nito nang sagutin ni

Mike ang tawag ni Dalton.

"Yeah. Sinigurado kong lihim ang pagkakakilanlan mo. Hindi malalaman ni Garry kung
sino ka. And I will make sure na walang makakakilala sayo rito. Hindi ka makikilala
ni Agatha even in website. Pati ang mga kapatid mo ay naayos ko na din. Mahihirapan
silang matukoy kung sino ka. Believe me Dalton, malinis akong magtrabaho."

"Okay, pero may problema ako. Hindi ko pa nasasabi kay Agatha. Pag-usapan na lang
natin ito sa opisina ko."

"Yeah sure," sagot nito.

"Anton!" tawag ni Agatha. Agad namang pinatay ni Dalton

ang tawag mula sa kausap niya sa kabilang linya. Lumapit si Agatha at nakapagpalit
na din siya ng damit nang

makita niya ito.

Mariin siyang huminga ng malalim na hininga because of the clothes she is wearing.
Ang hilig kasi niyang hindi nagsusuot ng suporta sa pangloob nito.

"Kain na tayo," pag-aya niya.

Matalim siyang tinitigan ni Dalton. "Hindi pa ko nakakain mukhang busog na ko,"

bulalas nito saka ito naunang pumasok sa loob ng bahay.

"Ha? Ano kamo?" na nakakunot ang noo nito habang nakasunod lamang siya pagpasok ng
dalawa sa loob ng bahay.

"Kumain na tayo Agatha. Wala akong sinabi." Umupo siya sa dating pwesto niya at
umupo na din ito sa tapat niya.

Heto na naman yung feeling ni Dalton na kinaiinisan niya.

Parang kakaiba yung init na nadarama niya kaysa kay

Sabrina.

"Anton," tawag ni Agatha dahil nakatulala lamang ito.

Umiling si Dalton para gisingin ang isip niya dahil lumilipad

ang isip nito sa tuwing kaharap niya si Agatha.

"I'm sorry... Are you saying something?"

"Gusto ko sana tanungin kung kamusta na si ate?" Nag-aalala na kasi ito at gusto
din niyang makausap ito.

"She's okay now Agatha. Baka nextweek ay uuwe na din sila," sagot nito na halos
matuwa si Agatha sa magandang balita nito.

"Wow, let's celebrate."

"Celebrate for what?" Hindi kasi matukoy ni Dalton kung anong celebrate ang
ipinupunto niya. Kung yung ate ba niya or yung pinag-usapan nilang divorce,

"Magcecelebrate tayong dalawa kasi okay na si ate at siyempre. Maghihiwalay na tayo

diba?"

Tumaas ang sulok ng labi nito. "Saan ka mas naging masaya?" seryosong tanong niya.

"Both... I'm really happy dahil magkakabalikan na kami ni Garry. Matutuloy na din
yung kasal namin."

"Tsk! sabi ko naman sayo dati na maghihiwalay din tayo. Masaya din ako Agatha.
After our divorce, ikakasal din kami agad ng ate mo. I hope you are the one
bridesmaids na aattend sa kasal namin."

"Sure!" sabay iling naman ni Dalton.

Pagkatapos kumain ng dalawa ay kan'ya kan'ya ng

dumiretso ang mga ito sa kani-kanilang mga kuwarto.

Nagpaphinga na ang mga ito. Nang biglang may sinend na link si Mike sa kan'ya saka
ito nagtext.

Halos maikuyom niya ang kamao nito sa galit because her fiance's Sabrina cheated on
him. Hindi niya akalain. She had a boyfriend when Dalton left for his company's
business meeting. May apat na buwan na din ang nakalipas niyon matapos niyang
magproposed kay Sabrina noon.

Tinawagan niya si Mike na agad niyang sinagot ito. "So, tama ang hinala ko. Niloko
ka ni Sabrina. Kaya pala pinakasalan mo si Agatha dahil may balak pala siyang
magpakasal sa iba. So what you gonna do Dalton?"

Napangiwi siya. Masaya naman si Sabrina noong nagproposed ito. Hindi niya din
maintindihan kung iyon talaga ang dahilan para pakasalan niya si Agatha.

"Marami akong plano Mike. At isa na doon si Agatha at ang pamilya niya," ani niya
sa kausap nito mula sa kabilang linya.

Pero uunahin ko muna si Sabrina bago si Agatha. I will use Agatha to hurt Sabrina.
And let's see kung ano ang mararamdaman ni Sabrina sa gagawin ko sa kapatid niya. I
will not let Agatha get divorced until Sabrina doesn't hurt too much. Sa loob loob
niya.

Nang matapos nilang mag-usap ay agad na nagtungo sa labas si Dalton para

magsigarilyo.

"Hindi ka din makatulog?" tanong ni Agatha na hindi napansin ni Dalton ang

pagsulpot nito mula sa likuran niya. Magsisindi pa lamang kasi siya ng sigarilyo
pero hindi na niya naituloy pa. "Hindi ako sanay na matulog na ng maaga lalo na
kung hindi naman ako pagod," sagot naman nito.

Chapter 8- Nude PICS

DALTON

Naunang natulog si Agatha habang ako ay narito pa din sa labas. May maliit na kubo
rito at dito ako mag-isang umiinom ng alak. Bukas na bukas ay uumpisahan ko na ang
aking trabaho.

May sarili akong shop malapit rito at doon muna ko pansamantalang magtatrabaho.

Nakakaisang bote na ko ng alak ay hindi ko pa din magawang makatulog. Iniisip ko pa

din kung bakit ako niloko ni Sabrina. Paano niya ko nagawang lokohin? Halos
ibinigay ko na ang lahat ng gusto niya. But in the end, she even cheated on me.

I opened another bottled of wine. I immediately drank it. I took a sip from the
bottle of wine I was holding. I don't care about its bitterness, I almost finished
it in one gulp.

Hanggang sa hindi ko na namalayan. Nakaubos ako ng pitong bote ay doon ko

naramdaman na parang nahihilo na ko. Nakapagdesisyon na ko pumasok sa loob ng bahay
para matulog..

I could almost hold on to the door because my eyes were spinning.

"F*ck Dalton. You're really drunk," bulalas ko rito nang papasok na ko sa loob.

Bahagyang papaakyat na ko sa aking silid. Nakita ko si Agatha sa sulok ng hagdan.

Akala ko ay natutulog na siya. Iyon pala ay may ginagawa pa ito sa kan'yang laptop.
Anong ginagawa niya doon? Pwede naman siyang doon na lang sa loob ng kuwarto.

"Agatha, bakit hindi ka pa natutulog? It's almost eleven pm, ani ko habang
nakahawak ako sa railings ng hagdan. Baka kasi matumba ako dala ng pagkahilo ko.

Tumayo siya agad. Parang tuloy siya gumegewang nang papalapit ito sa akin. Hindi ko
tuloy napansin na ako na pala ang gumegewang sa kinatatayuan ko. My eyes are
spinning around.

"Whoa.. Anton, lasing ka," ani niya nang kamuntikan na kong mapasubsob. "Alalayan
na kita," ani nito saka niya ko hinawakan. Dumikit ang katawan namin sa isa-isa.

"Okay thanks," sagot ko saka niya ko dinala sa loob ng aking

silid tulugan. I didn't show her this strange feeling. The electric shock while our
bodies are touching. She could feel it too?

"Bakit mo ba nakuhang magpakalasing ha? May problema ka ba? Hayaan mo Anton,

naghahanap na ko ng trabaho. Pero bigyan mo ko ng tatlong araw para makapagrelax,"
turan nito.

"Do what you want Agatha. Thank you for helping me on this."

"Okay lang iyon."

Saktong narito na kami sa tapat ng aking kama. Tinulungan pa niya kong mahiga rito
ngunit hindi ko nakontrol ang katawan ko. Na-out balance kaming dalawa kaya
napahiga siya sa ibabaw ko.

I could feel her soft breasts while she was on top of me. Our eyes met and she
seemed embarrassed.

"Sorry" saad niya saka ito umalis agad sa ibabaw ko.

Napapikit ako ng mga mata ko. "Agatha, matulog ka na. Bukas mo na gawin yung
paghahanap mo ng trabaho mo," utos ko sa kan'ya.

"Goodnight Anton, matutulog na din ako," tugon niya.

Dinig ko ang pagsarado ng pinto ng aking kuwarto. Malamang ay lumabas na ito.

Mabilis lamang ako nakatulog dahil sa pag-inom ko ng alak. Ganito minsan ang
ginagawa ko kapag hindi ko magawang makatulog agad.

Kinabukasan, kahit masakit ang ulo ko ay maaga pa din akong nagising. Nakaligo na
din ako at nakabihis pang bahay. Isang black sando ang suot ko ngayon at isang
short na maong na kupas na may tig-iisang butas. Magluluto na sana ako ng pang-
umagahan pero si Agatha na mismo ang nagluluto. May nakahandang isang tasang kape
sa ibabaw ng mesa at may nakahain na din doon na sinangag na kanin. May mga ulam na
din gaya ng hotdog, scrumbled eggs at bacon. Bale ang ginagawa na lang niya ay
naghahati ng sibuyas at kamatis saka niya nilagyan ng bagoong.

Pagkalingon niya ay agad niya kong nakita.

"Oh Anton, gising ka na. Kain na tayo."

"Yeah," at tipid akong ngumiti. Naupo na ko sa aking pwesto

at ganun din siya.

Nag-umpisa na kaming kumain rito. Habang kumakain kami. Ang mga mata ko ay mausisa
talaga. Lihim ko siysng tiningnan.

Hindi ko alam kung bakit ganito siya manamit. Kagabi ay nakapajama at naka tshirt
pangtulog ito at ngayon naman ay ganun pa din ang suot niya.

Napangiwi na lang ako rito sa kinuupuan ko at inasikaso ko na din kumain.

Tahimik kaming kumain hanggang sa natapos. Tumayo ako agad upang kunin ang mga
gamit ko. Pupunta na ko sa aking shop ngayon.

"Anton," tawag niya habang nagsisinop siya ng mga pinagkainan namin sa mesa.
Palabas na kasi ako ng bahay nang

tawagin niya ko.

"Bakit?" tanong ko pagkabalik ko.

"Saan ka pupunta? Pwedeng sumama?" tanong niya. Nakatitig lamang ako sa kan'ya
habang nakangiti ito sa akin.

"Aalis ako ngayon Agatha at magtatrabaho na ko sa shop. Wala ka namang gagawin doon
kaya dumito ka na lang sa bahay."

"Isama mo na ko. Wala naman akong gagawin dito. Gusto kong makita yung shop mo,"
giit niya.

"Okay, sumunod ka na lang sa labas pagkatapos mo dito," ani ko at natuwa naman

siya.

Nagtungo ako sa labas at doon ko na lang siya hihintayin. After a minutes ay

lumabas na din siya. Napailing na lang ako rito dahil hindi man siya nagpalit ng
damit. May dala pa itong isang bag at mukhang laptop ang kanyang dala. "Tara na,"
nakangiting sambit niya.

Lumakad kaming dalawa papunta sa shop. Medyo mainit na din pero hindi ko man
narinig na magreklamo ito. Ayos na ayos pa din ang kanyang mukha at nakangiti pa
din ito.

"Ang saya saya ata ng umaga mo Agatha?" sita ko sa kan'ya.

Doon lang siya ngumuso. "Masaya lang ako dahil wala naman akong iniisip na
problema. Saka masaya din ako kasi mabait at masipag kang bf ni ate. Masaya ako
para sa inyong dalawa. Saka namiss ko din itong gawin noong kabataan ko. Parang
gusto ko tuloy maglaro sa kalasada ng habol-habulan," paliwanag niya. Malapit na
din kami sa shop ko.
"Gusto mong tumakbo?"

"Oo naman," ani niya.

Kaya ang ginawa ko ay tumakbo ako. Napaawang na lang ang ibabang labi niya at tila
hindi siya makapaniwala sa sinabi ko.

Huminto ako. "Halika na, habulin mo ko!" sigaw ko kasi

medyo malayo na ko ng konti sa kan'ya at narito na ko sa tapat

ng shop ko.

Tumakbo naman siya at pinagmasdan ko habang patungo siya sa akin. Sa laki ng

kanyang tshirt ay halatang tumatalbog ang kan'yang boobs.

Huminto siya at hiningal. "Oh, ano pang ginagawa mo at

huminto ka?" Tumaas ang sulok ng aking labi. "Hindi mo bagay tumakbo Agatha," saad
ko.

"Ha? Bakit? Anong problema sa pagtakbo ko?"

Hindi ko ba alam kung maluwag ba ang bra niya o hindi na naman siya nakapagsuot ng
bra. Napailing ako rito at pinagmasdan ko siya na kinakunot ng noo niya.

"Bakit gan'yan ka makatitig?" Napakamot tuloy ako ng ulo ko. Tila nahalata niya ang
pagtitig ko sa kan'yang boobs.

Lawlaw siguro ang bra niya kay umaalog boobs niya. Mukhang hindi naman niya size
ang 36b at baka 34b ang cup size bra niya. Napapikit na lang ako ng dalawa kong mga
mata dahil kung anu-ano tuloy pumapasok sa isip ko. Heto na lang palagi ang iniisip
ko noong araw na makasama ko siya sa bahay. Gusto ko sana siyang tanungin kung ano
ang size ng bra niya para ako na lang bibili ng mas matibay pero may part sa akin
na nahihiya ako. Bakit naman ako mahihiya? Asawa ko naman siya.

"Boss! may magpapagawa ng sasakyan dito," biglang sigaw

ni Lucas. Ang kaibigan kong nagpapanggap din na siya ang ginawa kong alalay ko
dito. Worst, ako pa ang tinuro niya para magmekaniko ng sasakyan Mariing napabuga
na lang ako rito ng malalim na hininga.

"Halika na Agatha. Doon ka muna mag-stay sa loob. May maliit

na kuwarto doon sa loob ng shop," ani ko.

"Okay," sagot naman niya saka ito sumunod sa akin.

Sinamaan ko ng tingin si Lucas nang daanan namin siya dahil nagpapacute pa ito kay
Agatha.

Itinuro ko sa kan'ya ang silid ngunit hindi pa naman siya

pumapasok sa loob. "Mamaya na ko papasok sa loob. Gusto ko munang makita ang

kabuuan ng shop mo," ani niya.

"Okay, tawagin mo na lang ako kung may nais kang sabihin.

Nariyan lang ako sa labas." Ngumiti siya bilang pagtugon.

Iniwan ko siya at tinungo ang sasakyan na aayusin ko. "Nalinisan mo na ito?"

"Oo naman, ako pa," sagot ni Lucas. "Ang ganda ng may-ari nito Dalton, marahas ko
siyang tinitigan ng mga mata ko sa pagbanggit niya ng Dalton. "Sorry, Anton pala."

"Wala kang sahod.. Makikita mo," pananakot ko.

"Sorry na nga, nadulas lang."

Hindi ko na siya pinansin pa. Inayos ko agad kung ano sira ng sasakyan. Narito
naman sa aking tabi si Lucas.

"Ano ba ang size ng bra ng gf mo?" Biglang tanong

ko.

"Bakit mo naman natanong. Gf ko iyon."

"Si Agatha, gusto ko siyang bilhan yung matibay na bra. Mukhang lawlaw na ang mga
bra niya."

"Ano kamo?" Nagulat ako at kinabahan nang biglang sumulpot na lang si Agatha sa
aming likuran. Umalis agad si Lucas rito at tila natakot kay Agatha. Napatingin ako
kay Lucas na impit itong natatawa. Gusto ko ring matawa dahil sa itsura ni Lucas
imbes na matakot ako ay impit na din akong natawa.

Napingot tuloy ang aking ilong. Nang matapos niyang pingutin ang ilong ko ay
nagwalk out ito at natungo sa loob ng silid. Mabilis ko siyang sinundan pagkapasok
niya at bigla na lang itong sumigaw.

Halos matakpan na niya ang bibig nito nang makita niya ang mga larawang nakadikit
sa dingding. Halos mga nude pics ng mga babae ang nakadikit doon. Halos nakabukaka
na ang mga babaeng nakahubad doon habang nakahawak sa mga dede nila.

"Huwag mong tignan," na agad tinakpan ni Agatha ang mga mata ko. Nahiya siya dahil
doon din ako mismo nakatingin.

Tinanggal ko ang mga kamay niya. Sumimangot siya. "Agatha naman, okay lang 'yan.
You're my wife and I'm your husband. Matatanda na tayo at hindi na tayo mga bata,"
paliwanag ko.

"Hindi mo ba alam na nakakahiya itong mga ito?"

"Anong nakakahiya? Mag-asawa naman tayo. Saka hindi naman ikaw ang nakabukaka
riyan," ani ko.

"Aba! Kahit na. Nakita mo pa rin!" singhal nito. "Anong nakita ko Agatha?"

"lyan," turo niya halos pagdiinan niya ang hintuturo niya sa may dingding.

"Picture lang naman 'yan at hindi naman ikaw ang nasa larawan kahit makita ko pa,"
giit ko.

"Anton, babae ako! Parang nakita mo na din yung akin!" singhal niya pa. Oo nga
naman, Dalton. Babae siya at parang nakita mo na din yung kan'ya, sita ng isip ko.
"So, ito ang tanong. Maitim din ba yung sayo?"

"Hindi! Mas maganda pa naman yung akin diyan at mas fresh. Hindi gaya niyan na
parang uling sa itim," giit niya. Gusto kong matawa sa sagot niya.

"Okay, huwag mo na lang ipagpilitan na parang nakita ko ang iyo. Dahil iba sayo,
iba din dito sa larawan," na halos entido dahil sa kanya.

Zairaliyah

Don't forget to vote po. Thank you po

Chapter 9-Walkout

DALTON

Nasa labas na ko nang magsalita siyang muli. Hindi pa ko umaalis dito dahil hindi
na talaga siya makapag move on sa mga larawang nakadikit doon. "Hindi na sila
nahiya sa mga sarili nila. Magdidisplay na nga

lang ng nude pics puro kulubot pa. Ewww na talaga itong Anton na 'to! Ang m*nyak.
Siguro mahilig siya sa mga kulubot. Makapaghanap na nga ng trabaho," ani niya
habang siya na lang mag-isa sa loob ng kuwarto.

Napangisi na lang ako rito. Tinungo ko agad si Lucas. Ako tuloy ang napagbintangan
ni Agatha na ako ang mahilig sa mga kulubot.

"Lucas," tawag ko. Pekeng ngumiti ako habang pakamot

kamot siya sa kan'yang ulo. "Anton, marami pa pala akong gagawin ngayon. Ako na
lang

mag-aayos ng mga sirang sasakyan dito," palusot niya.

Ngumisi ako. "Masarap ba ang mga kulubot ha Lucas? Bakit puro kulubot yung mga
dinikit mo doon sa loob ng kuwarto mo?" Sabay iling ko. "Next time, palitan mo
iyon. Yung mamula mula hindi yung kulay uling. Kulubot na nga... Kulay uling pa.
Ako tuloy sinisi ni Agatha," singhal ko.

Tumawa siya na parang siraulo. "Anton naman... Gusto ko lang naman matawa mag-isa.
Boring na nga dito tapos wala pa kong makita rito na nakakatawa. Ang lonely kaya
dito."

"Isama mo yung gf mo dito. Hindi ko lang alam kung ano ang magiging reaksiyon niya
sayo kapag nakita niya mga pinaggagawa mo dito," sabay bato ko sa kanya ng tools na
kamuntikan nang matamaan sa ulo kung hindi lang ito mabilis na nakailag.

"T*rantado ka talaga kahit kailan Anton. Mawalan lang ako ng alaala baka isang araw
ay makalimutan na kita na ikaw ang naging kaibigan ko," singhal niya.

"Who care's Lucas," saka ko siya iniwan.

Nagtungo ako sa may kalsada para kausapin si Mike. Ito lang naman ang trabaho niya
na subaybayan ang bawat kilos ng dalawang magkapatid na si Agatha at ang nobya kong
si Sabrina.

She doesn't know that her sister and I are married. Let's see Sabrina who can play
better with us.
Agad na sinagot ni Mike ang tawag ko nang magring ang kan'yang phone. Lagi siyang
alerto sa tuwing tatawag ako sa

kan'ya.

"Dalton... Napatawag ka?"

"Kamusta si Sabrina? Does she know anything?"

"Wala pa... Ang alam ko lang ay may kontak pa siya kay Joshua. Pero sigurado ako sa
sinasabi ko. Palagi kasi busy yung phone ng mama niya. Yung ama lang niya yung
nakakausap ko.

"Alright, wala akong problema sa ama ng dalawang magkapatid. Pero yung ina ni
Sabrina ang bantayan mo ng mabuti," utos ko. "And by the way, ikaw na ang bahala
kay Agatha. Naghahanap siya ng trabaho sa website."

"Okay Dalton. Ang cute ni Agatha noh," sabay halakhak niya sa kabilang linya na
agad ko naman siya pinatayan.

Napasinghap na lang ako rito nang may bata akong nakita na nasiraan ng bisekleta.

Lumapit siya sa akin. "Kuya pogi, kayo na po ba ang may-ari dito?" Nagtataka kasi
siya dahil iba na ang may-ari. Dati ay si mang Alfonso ang may-ari nito ngunit
binili ko pa ang pwesto rito para malapit lang sa tinitirahan namin ni Agatha.

"Oo bata," sagot ko.

"Ah mag kapit-bahay lang po tayo. Diyan po ako sa kabilang bahay," ani niya.

"So, ikaw pala ang may-ari ng aso na sobrang ingay."

Napakamot siya ng ulo na may ngiti sa labi niya. "Oo kuya, nakatali po kasi yung
aso namin. Gusto daw pong makawala sabi ni papa. Alam mo na iyon kuya," at
napakamot na naman siya ng kanyang ulo.

"May kuto ka ba kaya ka kamot ng kamot sa ulo mo?"

"Wala po kuya."

Nang bigla na naman tumahol yung aso sa kabila nang may dumaan na babae at pumasok
rito sa shop ko. Siya na siguro ang may-ari ng sasakyan.

"Ang ingay ng aso mo. Pakawalan mo muna," utos ko. "Saka na po kuya. Paliliguan ko
pa si Artur," ani niya.

"Ganda pala ng pangalan ng aso mo. Pasok ka muna sa

loob," pag-aya ko. "Ako po si James kuya," ani niya nang sabay kaming

magtungo sa shop.

"Kuya Anton," ani ko naman.

"Talaga po? Kapangalan niyo pala yung kuya ko. Anton din pangalan niya," ani nito.

Napangiwi na lang ako. Umiling si Lucas nang marinig nito ang sinabi ni James.
"Wala ka talagang originality Anton," sabay tawa na naman niya. Pinaningkitan ko
siya ng mga mata ko habang kausap niya yung babaeng customer. "Miss, sa kan'ya ka
na magbigay ng bayad. Madumi pa ang kamay ko," ani niya.

Lumapit sa akin yung babae na tila nang-aakit ang mga

mata niya.

"Mukhang aaraw-arawin ko na yata ang pagpunta ko dito," sabay haplos niya sa akin
braso. Ako naman ay hindi ko alam kung saan ko ibabaling ang aking paningin dahil
halos lumitaw na ang kanyang pisngi ng kan'yang dede.

"Anton," tawag naman ni Agatha sa akin. Masama ang kan'yang tingin sa akin.
Pinamewangan niya ko habang katabi ko naman yung babaeng magbabayad.

"Siya ba ang katulong niyo dito or kahera?" ani ng babae.

Ngumuso si Agatha sa babaeng nakakapit sa braso ko. Napatingin siya sa suot niyang
damit.

"Oo, akin na ang bayad," pataray niyang saad sa babae. Inabot naman ng babae ang
bayad kay Agatha Binilang pa niya ang bayad at inirapan niya ang babae. "Kulang
'tong bayad mo. 10k dapat ito. Kulang pa ng 5kyaw," ani niya.

What the? Saan naman niya kinuha yung 5kyaw na expenses ng babae? Tanong ng isip
ko.

*5k lang sabi niya kanina tapos sayo 10k? Mamumulubi ako nito kung araw-araw akong
pupunta dito para magpaayos, Wala na bang discount?"

"Wala!" naiinis niyang sagot na halos magulat ang babaeng nakapulupot sa braso ko.

"Paano 'yan? Wala akong extrang dala dito. Ikaw pogi? Baka gusto mong one night
stand tayo," ani niya sa akin.

Nagsalubong ang magandang mga kilay ni Agatha. Parang galit pa ito sa akin. "Oh,
kunin mo na ang pera mo," ani sa akin ni Agatha nang ibaon niya sa aking dibdib ang
perang ibinayad ng babae sa kan'ya.

Nagwalk out siya saka ito nagtungo sa loob ng kuwarto at pabagsak niyang isinara
ang pinto.

"Patay ka diyan Anton. Ginalit mo na si Agatha. Ahh miss... Kasalanan mo naman

kasi. Asawa niya yung kausap mo," paliwanag ni Lucas.

"Oh maygad! I'm sorry. Ang alam ko ay wala pa siyang asawa. Wala siyang suot na
wedding ring eh," turo niya sa akin pagkabitaw niya sa aking braso. "Aalis na ko...
Pasensiya ulit," saka ito umalis at sumakay na ito sa kan'yang kotseng pinalinis at
pinaayos kanina.

Lumabas naman si Agatha at bitbit ang laptop niya. Hindi

niya ko pinansin nang madaanan niya ko sa harapan ko. "Naku! delikado na yan Anton.
Galit na sayo si Agatha.

Nagselos ata yung asawa mo," sabay ngiwi nito.

"Asawa niyo po siya kuya?" Tanong naman ni James na narito pa rin. Tumango ako ng
may pekeng pag ngiti. "Akala ko po ay anak niyo po," sabay kamot nito sa kan'yang
ulo.

Humalakhak si Lucas kaya ko binato sa kanya ang isang tools. Mabuti at hindi siya
tinamaan.

23 years old lang kasi si Agatha at hindi halata sa itsura niya dahil baby face
siya. 19years old siya nung grumaduate sa kursong Accountancy. Fresh graduate siya
nung nagtungo siya sa bansang UAE oara magtrabaho. Ako naman ay 34 years old kaya
11 years lang naman ang age gap naming dalawa.

"Umuwe ka na James at hinahanap ka na ng aso mo. Maiwan na muna kita rito Lucas.
Wala naman masyadong costumer ngayon," saka ko binigay sa kanya yung pera. Umalis
ako para sundan ang matampuhin na si Agatha

Anong rason para magselos siya? Hindi naman ata pagseselos 'yung nangyari kanina.
Napagkamalan lang talaga siyang katulong dahil sa suot niyang damit.

Pagkarating ko sa bahay namin ay nadatnan kong nagluluto na ito. Nakapuyod na ang

buhok nito na kanina ay nakalugay

lang. Tila may kausap siya dahil mag-isa naman siyang

nagsasalita. I think kausap niya ang ama niya.

Narito lamang ako sa likuran niya habang pinapanood ko siya. Nagpaalam na din siya
sa kausap niya. Napaigtad na lamang siya nang makita niya kong narito.

"Bakit ka umuwe? Nagugutom ka na ba?" tanong niya dahil pananghalian na din.

"Oo, gutom na ko. Tulungan na kitang magluto. Anong ulam natin ngayon?" "Sinigang
na baboy," sagot niya.

Naghihiwa na siya ng mga sangkap at ako naman ay narito lang sa tabi niya.

"Ouch!" daing nito dahil saktong nadali ang kan'yang daliri. Pumatak ang sarili
niyang dugo sa may mesa.

"Let me." Dali ko siyang pinaupo sa upuan at kumuha ng panlinis sa sugat. Hinawakan
ko ang kamay niya saka ko nilinisan at nilagyan ng band aid. Nakasimangot siya nang
tignan ko ito.

"Agatha, may problema ka ba?" tanong ko. Umiling siya. "Bakit ka nakasimangot?"

Bahagyang napatingin siya sa 'kin. "Mukha ba akong katulong ha Anton?" Tanong niya.

lyon naman pala ang kanyang problema. "Hindi... Bakit mo naman natanong 'yan?"

"Pasensiya ka na... Kahit malaki yung sinasahod ko sa ibang bansa. Hindi ko talaga
nakagawian na bumili ng mga gamit ko. Kung okay pa naman yung mga damit ko ay hindi
ako nag-aaksaya ng pera para lang bumili ng mga mamahaling mga gamit. Mas inuuna ko
talaga ang pangangailan ng pamilya ko kaysa sa akin. Wala talaga akong luho Anton.
Hindi ako sanay gumastos para sa mga bagay na hindi naman kailangan," paliwanag
niya.

Nakaramdam ako ng tuwa sa kan'ya. Mas pinahahalagahan niya ang mga bagay na hindi
naman kailangan para pagkagastusan ang sariling luho.

"Agatha, wala naman mali sa mga damit na sinusuot mo.

Pero try mo din magsuot ng simple lang. Yung hindi mo na kailangan gumastos ng
malaking halaga," turo ko sa kan'ya. Yung akala ko ay nagseselos na siya kanina.
Hindi pala...

Zairaliyah

<ahref="https://m.dreame.com/novel/1661032704" data-domain="stary" data-

json="{}">[Duke Monteclaro] Cruel Seduction [SPG / R - 18] </a> pa add po sa
library po. Salamat Pafoll*w din po ako sa f*cebook p*ge ko po. Zaira Liyah. May
space po iyan. Thanks po♡♡

Chapter 10

DALTON

Alas otso na naman ako nagising dala ng pagkalasing ko kagabi. Maayos na ang loob
ng bahay at wala na kong makitang mga kalat rito. May mga pagkain na ding nakahanda
sa mesa. Hinanap ng aking mga mata si Agatha ngunit hindi ko man lang makita rito
sa loob ng bahay.

"Agatha!" tawag ko sa kan'ya.

Walang sumasagot. Tinungo ko ang kanyang kuwarto at kumatok ng ilang beses sa

pinto. Pero ganun pa din, wala ding sumasagot.

"Agatha... Nariyan ka ba sa loob?" Sa paghihintay ko dito sa labas ng kanyang

kuwarto ay walang tumutugon. Wala din akong marinig na anumang bakas ng ingay
galing sa loob ng kan'yang kuwarto.

Pinihit ko ang saraduhan ng pinto. Bahagyang iniawang ko ng konti ang pinto at

sumilip. Walang tao rito at malinis na din ang loob ng kan'yang kuwarto.

Agad na kinontak ko si Mike. Baka umalis ito ng bahay at mag-aapply ito ng trabaho.
Sinagot naman niya agad ang tawag ko.

"Mike, Do you know where Agatha is?" Tanong ko sa kabilang linya.

"Bakit mo siya sa 'kin hinahanap Dalton? Kayong dalawa ang magkasama diyan sa
mismong bahay niyo. Naku... Baka sumama na kay Garry," sabay halakhak niya.

"Your account is zero balance Mike," saka ko siya pinatayan ng tawag.

Nagtungo agad ako ng kusina para kumain. Mabilis lang ako natapos kaya patungo na
ko sa talyer. Malayo pa lang ako ay tanaw kong maraming mga sasakyan sa tapat ng
aking shop. Mabilis kong nilakad papunta sa aking shop at hindi nagtagal ay
narating ko na ito.

Naningkit ang mga mata ko sa nakita. Hindi ako makapaniwala sa aking mga nakikita.

Agatha is wearing fitted short na sobrang igsi. Fitted crop top din ang kanyang
suot na damit halos makita na ang pusod

nito. The men who look at her are almost mocking her.
Abala si Agatha sa ginagawa niya kaya hindi niya ko napansing narito.

Bahagyang hinawakan ko ang kanyang kamay at hinila kahit may kausap siyang
customer. Nagulat siya nang makita niya ko ganun din si Lucas.

"Anton," nakangiti niya pang sambit habang kinakaladkad ko siya papuntang kuwarto.

"Anong ginagawa mo dito?" tanong ko nang narito kami sa loob ng kuwarto. Binitawan
ko na din ang pagkakahawak ko sa kan'yang kamay.

"Nagtatrabaho ako rito Anton... Maaga akong umalis ng bahay para tumulong rito sa
shop mo. Tulog ka pa kasi kanina kaya nauna na kong magpunta dito. May problema
ba?" Mahinahon niyang tanong.

Ano ba itong ginagawa ko kay Agatha? Basta, bahala

na...

"Magbihis ka..." Tinanggal ko ang suot kong tshirt saka ko ibinigay sa kan'ya ang
tshirt ko.

"Bakit 'to? Isusuot ko ba?" Sabay simangot niya. "Hindi ko ba bagay magsuot ng
ganito?" Napatingin siya sa suot niya.

Napahilot tuloy ako ng aking sentido. "Agatha, bagay mo naman magsuot ng mga
gan'yan. Ang hot mo ngang tignan eh. Pero kung magsusuot ka ng gan'yan rito. Baka
mabastos ka lang. Pwede kang magsuot ng gan'yan kung nasa loob ka lang ng bahay."

"Na gusto mong ikaw lang ang nakakakita?"

"Bakit ayaw mo ba?" Napakamot tuloy siya ng kan'yang ulo.

"Siguro type mo na ko noh?" Bigla niyang sabi.

Masama ko siyang tinitigan. "Sa tingin mo ba? Magugustuhan kita agad? Sige na,
isuot mo na 'yan," utos ko.

Ngumuso siya. "Sabi mo try kong magsuot hindi gaya ng mga nakagawian kong suotin.
Saka pwede bang pagbigyan mo na ko magsuot ng ganito kahit ngayon lang. Saka hindi
ko naman sinasadya na napaigsi yung paggupit ko nitong damit na sinuot ko. Pero
maganda pa rin naman diba?"

Namilog ang mga mata niya nang tanggalin ko ang aking sinturon.

"Anong ginagawa mo?" Nasa boses niya ang takot nito.

"Kung ayaw mong sumunod sa sinasabi ko. Makakatikim ka sa akin ng sinturon ni

h*das. Magpapalit ka ba o hindi?"

Bahagyang umurong siya na may kasamang pag-iling. "Masakit 'yan Anton. Hindi ko pa
nararanasang mapalo ni papa," ani niya habang nakatitig siya sa hawak kong
sinturon.

"Pwes! Sa akin ka na makakatikim ng palo kapag hindi ka pa nagpapalit ng damit mo,"

singhal ko.

"Problema mo ba sa suot ko Anton? Ngayon lang naman ako magsuot ng mga ganito.
Ngayon mo pa ko pagbabawalan," giit nito.
Nagsalubong ang mga kilay ko dahil sa katigasan ng

kan'yang ulo. "Dapa," mahinahong saad ko rito habang nakaturo

ang aking hintuturong daliri sa kama.

"Ayoko!"

"Dumapa ka sabi eh!" pamimilit ko.

"Ayoko," mahinahong saad niya. "Maghuhubad na ako kaya lumabas ka na. Magpapalit na
ko ng damit eh..."

Napabuga na lamang ako ng hangin sa aking bibig. "Magbibihis ka lang pala hindi mo
pa sinabi kanina."

Iniwan ko siyang mag-isa para magbihis. Sa labas ko na lamang siya hihintayin. Pero
hindi ko napansin na nasa likod ko na siya. Ang bilis niyang matapos magbihis at
tila masaya pa ito.

"Pabayaan mo na siya Anton. Malakas kaya siyang makahatak ng customer," saad ni

Lucas.

"What did you say?" Tila hindi ko nagustuhan ang kanyang sinabi.

"Ang sungit mo naman ngayon Anton. Hindi ka naman gan'yan kahapon dito ha."
Napailing na lang ako. Pati ba naman mood ko ay napupuna niya.

Napatingin na lang ako kay Agatha habang may hawak siyang notebook. Busy siya sa
pagsusulat. Nilapitan ko siya sa may table kung saan doon siya nagsusulat.

"Ano yang mga sinusulat mo?"

"Anong masasabi mo Anton?"

Pinakita niya sa akin kung magkano ang amount ng kinita niya today. Halos 100k ang
nakasulat doon. Saan naman niya kinuha ang mga ibang expenses ng mga customer?
Napahilamos tuloy ako ng mukha. Yung akala niyang bihasa na ko sa pag-aayos ng mga
sasakyan. Talaga nga naman mapapasubok ako nito.

"What the??" Halos 10 sasakyan ang aayusin namin ngayong araw. "Agatha naman...
Anong akala mo sa amin? Magi-magician!" singhal ko. "Anong oras pa namin matatapos
ni Lucas ito? At ikaw naman Lucas!" ani ko nang balingan ko siya ng tingin. "Bakit
mo hinayaang si Agatha ang makiusap sa mga customer?" Galit na ani ko sa kan'ya.

"Anton... Dalawang sasakyan lang naman ang may sira. Si Agatha daw ang car washer
kaya mahal ang mga siningil niya sa mga uto-utong customer. Narito sila para
makilala daw nila yung magandang binibini."

"At pumayag ka naman!" singhal ko.

"Oops! Pangatlong bato mo na sa akin 'yan Anton kung

ibabato mo sa akin yang tools na hawak mo."

Babatuhin ko sana siya ng tools nang unahan niya na

ko.
"Umpisahan mo na ayusin yang isa. Bilisan mo at kulang pa tayo sa gamit," kunwaring
ani ko para hindi na tumanggap si Agatha ng ibang customer.

Lumabas muna ko para magpalipas ng init ng aking ulo. Galit ako dahil malapit nang
umuwe si Sabrina. Hindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko kapag nagkita kami.
Hindi ko alam kung gaya pa rin dati kung paano ko pakisamahan si Sabrina. Hindi ko
alam kung bakit ang layo din ng pag-uugali ni Agatha sa ugali ng kan'yang ate
Sabrina. Kahit hindi ko pa nakakasama ng matagal si Agatha ay alam kong hindi siya
mahirap pakisamahan.

Bumalik din ako agad nang makita ko si Agatha kung paano ito magtrabaho.
Inuumpisahan niya ng linisan ang mga nakaparadang sasakyan. Mabuti na lamang at
maluwang ang espasyo rito na paglilinisan ng mga sasakyan.

"Hey! Anong ginagawa mo?" Tanong ko sa lalaking laging nasa tabi ni Agatha.

Kumunot ang noo ng lalaking nasa tabi niya. "Tinutulungan ko lang siya na linisan
itong sasakyan ko. Ikaw sino ka ba at nangingialam ka rito?" Maangas na tanong
niya.

"Ah... Anton, hindi ka ba galit?"

"Anong klaseng tanong 'yan Agatha? Hindi ba halatang galit

ako?" singhal ko.

"Oh galit na yung asawa ko sir kaya lumayo ka ng konti sa akin. Hindi mo ba alam?
Sa isang suntok lang niya ay bagsak agad yung tao," ani niya kaya bahagyang lumayo
naman yung lalaking katabi niya.

Lihim akong napangiti sa sinabi niya. Pero ang masama ay ginagamit ko lamang siya.
"Lugi! Sabi mo single ka yun pala may asawa ka na," sabay

ngiwi ng lalaking kausap niya. "Ako na rito," ani ko kay Agatha pero yung host ng
tubig ay itinutok niya sa akin kaya ako ang nabasa.

"Oopss... Sorry ha, mukhang kailangan mo ng maligo mahal kasi ang init ng ulo natin
eh," ani niya.

"Bakit mo ko binasa?" Marahas ko siyang tinitigan sa mga mata niya. "Gusto mo kong
maligo? Hmmm..." Nasa boses ko

ang nang-aakit.

"Oo, gusto mo din ba magpalinis?"

Tumaas ang sulok ng aking labi. "Huwag mo kong sinusubukan Agatha at baka patulan
ko ang mga pinagsasabi mo." Halatang natakot ito

Hinawakan ko ang kanyang kamay saka ko siya kinaladkad.

"Bitawan mo ko Anton. Nagbibiro lang naman ako," ani niya habang nagpupumiglas siya
sa pagkakahawak ko sa kan'yang kamay patungo sa loob ng silid.

"Now, p'wede mo na kong paliguan Agatha. Take off all my clothes, utos ko nang
narito na kaming dalawa sa loob ng kuwarto..

Halos umawang ang ibabang labi niya sa sinabi ko.

"Agatha, narinig mo ba ang sinabi ko?" Bahagyang inilapit ko sa kanya ang mukha ko
dahil nakatulala na ito.

Tintigan ko ang kanyang mukha. Mula mata, ang kanyang matangos na ilong at ang mga
mapupulang labi niya na hindi ko man lang nasubukang halikan ito nung kami ay
kinasal.

Zairaliyah

No update po muna kay Jeho at Kayrelle.. Medyo masama po pakiramdam ko. Mahirap po
kasi mag update sa PTR. Sensiya po talaga

Chapter 11-BROKEN HEARTED

AGATHA

Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko sa mga sandaling magkalapit ang mga mukha
namin. Tila na nahipnotismo ako sa guwapong mukha niya. Hindi ko magawang kumilos o
kumurap dahil nakatitig lamang ako sa kanya. Yung alam kong guwapo na siya pero
itong iharang niya na mukha nito sa akin pakiramdam ko ay malalaglag na ang suot
kong panty.

Nang bigla kong maalala si Garry. Naitulak ko siya bigla. Alam kong sobrang lakas
iyon dahil hindi naman niya ini-expect na itutulak ko siya. Napanganga na lang ako
dahil tumama likod niya sa may pinto.

"What the hell you are doing Agatha!" singhal nito.

Pekeng ngumiti ako. "Sorry, hindi ko alam na napalakas yung pagtulak ko sayo.
Masakit ba?" Nag-alala ako baka kasi tumama yung pako sa likod niya. May pako kasi
doon na ginawang sabitan ng nude pics.

Lalapitan ko sana siya ngunit pinigilan niya lang ako. "It's okay Agatha.
Magpapalit na lang ako," ani niya saka ito lumabas ng kuwarto.

Napasinghap na lang ako rito. "Hindi ko naman talaga sinasadya 'yon eh," bulalas ko
rito.

Hindi na ko lumabas ng kuwarto. Nagkulong na lang ako rito sa loob at naghanap ng

trabaho sa website. Nakapagpasa naman ako ng requirements pero ang sabi ng kausap
ko kahapon ay maghintay daw ako ng ilang araw. Yung ibang pinag-aplayan ko naman ay
waiting pa din sa resulta. Gusto ko na rin kasi agad makapagtrabaho para hindi ko
palaging nakikita si Anton. Gusto ko bukas o kaya sa susunod na araw ay makapag-
umpisa na kong magtrabaho. May part pa din sa akin na naiilang ako kay Anton sa
tuwing kasama ko siya dahil bf siya ni ate. Malapit na din siyang umuwe kaya need
ko na din siyang iwasan. Gusto ko na din makausap ng personal si Garry dahil simula
nung dumating ako ay hindi kami nakakapag-usap ng personal. Sumapit ang
pananghalian ay nakatutok pa din ako sa aking

laptop. Ngayon lang natapos ang videocall namin ni papa. Gusto ko sanang kausapin
si ate ngunit pinagbawal ng Doctor na kausapin muna siya dahil kakarecover pa lang
niya mula sa operasyon. Tanging video lang ni ate ang nakita ko.

Nakaramdam na ko ng pagkagutom kaya itinigil ko na muna ang aking ginagawa.

Lalabas na sana ako nang pumasok si Anton. Hinatiran niya ako ng makakain dito sa
loob. Nangunot ang aking noo dahil galing sa mamahaling restaurant ang mga biniling
pagkain.

Hindi na ko nagtanong dahil hindi naman ako nakapagluto ng pananghalian namin

kanina saka malaki naman ang kinita ngayon kaya nag-order na lang ito ng kakainin
namin.

"Nakahanap ka na ba ng trabaho mo?" mahinahong tanong niya sa akin. Tumingin siya

sa akin habang inilalabas niya ang mga pagkain sa paper bag.

"Ah oo, actually my interview ako ngayon," sagot ko kahit hindi naman totoo.

"Really?" kunot-noong tanong niya.

Tumango ako at kinuha ang isang tupperware na may

lamang kanin at mga ulam. Inumpisahan ko ng kumain. "Anong trabaho ang inaplayan
mo? Malapit ba dito o malayo?"

"Bakit kailangan mo pang malaman?" Napatigil ako sa pagnguya dahil hindi na dapat
siya nagtatanong sa bagay na ito. Hindi na dapat niya ko pinakikialaman dahil ilang
araw na lang ay darating na din si ate. Para ano pa? Siya na din nagsabi na walang
pakialaman.

Napasinghap siya. Marahas niya kong tinitigan ng mga mata niya. "Masama bang
malaman ko ha Agatha? Sa akin ka ibinilin ng mga magulang mo. Kaya may karapatan pa
din akong malaman kung saan ka pupunta. At bilang asawa mo na din," awtomatikong
saad nito.

Umiling ako. "Pero hindi naman tayo tunay na mag-asawa Anton. Mag-asawa lang tayo
sa papel."

Ngumisi siya. "Kung sa tingin mong peke ang marriage contract natin Agatha,
nagkakamali ka," sabay iling nito at ipinagpatuloy niya ng kumain.

"Anong ibig mong sabihin?"

"Nothing... Kumain ka na para makaalis ka na," ani nito na

hindi siya nakatingin sa akin. Tahimik kaming kumaing dalawa, Naunang natapos si

Anton at sumunod naman akong lumabas ng kuwarto. Hindi ko na siya nakita dito
pagkalabas ko. Ang bilis niyang nawala.

"Asan si Anton?" Tanong ko kay Lucas.

"Nagyosi," sagot naman niya. Nakalimutan ko na kasi magpaalam sa kan'ya dahil sa

pagmamadali kong matapos yung kinakain ko kanina.

"Pakisabi, aalis na ko."

"Saan ba ang punta mo?"

"Makikipagdate," birong sagot ko.

"Naku... Yari ka kay Anton niyan."

"Hindi... Biro lang iyon. May interview ako ngayong hapon,"

sagot ko. "Ha? Alas dose na ah... May interview pa ba ngayong oras

na ito?" Nagtatakang tanong niya.

"Meron... Uuwe din ako ng maaga. Pakisabi na lang sa kan'ya."

Umalis ako agad para makapagpalit ng damit. Hindi ko na sinabi kay Anton na lalabas
ako. Gusto ko lang makita si Garry. Namiss ko na din kasi siya.

Paalis na ko ng bahay nang makita kong narito si Anton. Nagkasalubungan kami at

hindi man lang niya ko binalingan ng tingin. Nilagpasan niya lang ako at diretso
lamang siyang pumasok sa loob ng bahay.

"Anyare doon?" Napakamot na lang ako ng aking ulo. Hindi niya ko pinansin.

Hindi naman talaga ako kapansin-pansin dahil hindi naman seksi itong suot ko. Si
Garry na lang talaga ang pumapansin sa akin noon pa man. Napasinghap na lang ako
rito.

"Hindi ka talaga papansinin ni Anton Agatha dahil may nobya na siya at iyon ay ang
kapatid mo," sita ng isip ko.

Umalis ako agad para mamaya ay maaga din akong makauwe.

Patungo na ko kung saan nagtatrabaho si Garry. Sa

company ng mga Buenavidez siya nagtatrabaho doon ako

pupunta ngayon. Doon ko din binalak na mag-apply kahapon

ngunit waiting pa ko sa resulta.

Mahigit isang oras bago ko narating ang BCG company. Sumilay ang ngiti sa aking
labi nang nasa tapat na ko ng building. Masosorpresa siya sa ireregalo ko sa
kan'ya. Handa na kong ipagkaloob sa kan'ya ang buong pagkatao ko kahit hindi pa
kami naikakasal. Naipaliwanag ko naman sa kan'ya ang lahat at naiintindihan naman
niya iyon.

Nakangiting pumasok ako sa loob ng building. Mabuti na lang at pinahintulutan akong

makapasok ng guwardiya sa loob. Alam ko naman kung saan banda ang opisina ni Garry
dahil nung kausap ko siya sa videocall dati ay sinabi naman niya.

Pagkarating ko sa opisina niya ay hindi naman nakalock ang pinto. Hinawakan ko ang
saraduhan ng pintuan at iniawang ko ito ng konti. Pagkasilip ko sa loob ay ganun na
lamang kabilis ang pagkabog ng aking dibdib dahil nasa kandungan niya ang babaeng
kahalikan niya.

Halos maisarado ko na ang buong bibig gamit ang mga kamay ko upang hindi ako
makagawa ng ingay. Nagulat ako sa nakita. Halos hubad na ang pang-itaas nitong
damit.

Kusang nanghina ang aking katawan dahil sa sakit na nadarama ko ngayon nang makita
ko silang ganoon ang ayos nilang dalawa.

Pumatak ang masagana kong mga luha sa aking pisngi. Ang sakit na makita mo yung
taong gusto kong makasama habang buhay ay may iba ng nagpapaligaya sa kan'ya. Ang
lalaking nag-iisang nagmamay-ari ng puso ko ay may nagmamay-ari na ng iba.
Ano ba ang nagawa ko para gawin sa akin ito ni Garry? Maayos naman kami nung ako ay
nagpaliwanag sa kan'ya. Pero bakit kailangan niya pa kong lokohin ng ganito? Sana
hindi na lang niya ko pinaasa para hindi na ko masaktan ng ganito.

"Ma'am," ani ng babaeng nasa likuran ko. Doon lamang natigil ang paghahalikan ng
dalawa at sakto ang paglingon ni Garry sa akin.

"Agatha..." Nasa mga mata niya ang pagsisisi. Umiling ako habang lumuluha ang aking
mga mata. "No Agatha... Let me explain," ani niya ngunit tuluyan na kong nakaalis
sa opisina nito.

Mabilis kong tinungo ang labasan ng building. Sumakay ako agad sa nakaparadang taxi
na narito. Dito ko na naibuhos ang masagana kong mga luha at napahagulhol na lang
sa pag-iyak rito sa loob ng sasakyan. Hindi ko masabi sa driver kung saan ako
pupunta. Dahil pati ang bibig ko ay nanginginig dahil sa sakit na nadarama.

Lumipas ang ilang mg minuto. Humupa na rin ang sakit na nadarama ko ngayon ay saka
ko pa lamang nasabi sa driver kung saan ako bababa.

"Manong sa bar po," wala sa sariling sabi ko rito.

"Naku.. Mabuti na lang at tama nga ang kutob ko. Karamihan talaga sa mga babaeng
nasasaktan ay kadalasan sa bar pumupunta. linom tapos maglalasing. Pagkatapos may
lalapit na lalaki sayo. Then sa hotel ang bagsak niyo. Naku, isa lamang payo ito
iha. Huwag mo sanang gawin ang bagay na iyon kahit masakit sa puso. Kung may kontak
kang kaibigan, ibigay mo sa akin at ako tatawag kung sakaling malasing ka man,"
pag-aalala nito.

"Salamat po manong. Hindi na po kailangan. Kaya ko pong umuweng mag-isa," ani ko.

"Oh sige... Ikaw bahala... Goodluck na lang sa iyo kung sino ang maka-one night mo
ngayon," ani niya.

"Si manong talaga. Napaka advance mong mag-isip. Huwag naman po sana. Kung meron
man ay okay lang. Sawa na din akong magmahal. Walang kwenta yung long term
relationship kung hindi naman kami ang para sa isa't-isa," malungkot na ani ko sa
kanya.

Mahigit 4years na din kami ni Garry pero parang nagsayang lang ako ng oras at
panahon para sa kan'ya.

Chapter 12

Ito ang ika-tatlong beses na nagpunta ako ng bar pero ngayon ko pa lang
mararanasang uminom ng alak. Hindi ako sanay uminom pero dahil sa tuwing maalala ko
lang si Garry kung paano niya ko lokohin ay hindi ko na maramdaman ang pait ng alak
na iniinom ko ngayon. Naramdaman ko na lamang na parang ako ay nahihilo na.

"Mam, lasing na kayo. Baka hindi na kayo makauwe niyan," ani ng bartender sa akin.

Nakapalumbaba ako rito sa may counter bar, Hawak ang isang basong may lamang alak.
Nang bigla na lang may naglagay ng alak sa hawak kong baso. Pinuno niya ito.
Kumunot ang aking noo dahil hindi naman ako nagpadagdag ng alak sa baetender.

Nilingon ko ang aking katabi. Ganun na lamang ang pagkagulat ko nang makita kong
narito si Anton na kamuntikan na kong mahulog rito sa stool bar kung hindi lang
maagap si Anton. Napahawak ako sa matigas niyang braso.

Pekeng ngumiti ako sa kan'ya. "A-Anton... Shinushundan mo ba ko? Shiguro type mo na

ko noh," ani ko ngunit malamig ang mga mata niya nang titigan niya ko. Napahagikhik
ako at napasinok.

"Ubusin mo na yang alak na yan at uuwe na tayo," ani niya habang nakatitig siya sa
akin.

Umiling ako. "Ikaw naglagay 'to kaya ubushin mo," lasing na sagot ko sa kan'ya.

Kinuha naman niya sa akin ang hawak kong baso saka niya inisang lagok iyong alak na
iniinom niya.

Napalunok na lang ako sa sarili kong laway nang mapansin ko ang paggalaw ng
kan'yang adam's apple.

Nang maalala ko na lang yung sinabi ng driver kanina. Ngumusi ako ng nakakaloko.

"Can you be my one night stand tonight?" Walang-hiya kong sabi kahit narito yung
bartender na nakikinig. "Agatha.... Did you hear what you say?"

"Sir, iuwe niyo na po yan. Lasing na siya. Dalawang oras na 'yan umiinom dito,"
dinig kong sabi ng bartender.

Mas lalo lang nagsalubong ang mga kilay ni Anton. Napahagikhik na naman ako rito sa
pagkakaupo ko. Nakaramdam na lang ako na maiihi na ko.

"Anton, gusto kong magbanyo. Naiihi ako," bulalas ko rito. Maingat naman akong
tumayo ngunit na out of control ako kaya ako sumobsob sa katawan ni Anton.

"What the?!" Halos mapatayo na din siya dahil sa kalasingan ko. Inalalayan niya
kong makatayo saka niya ko sinamahan papuntang banyo. "Don't drink too much if you
can't control yourself," singhal niya. "Mag-usap tayo bukas Agatha."

"Oo na... Shorry! Pakibaba naman yung panty ko," utos ko dahil hindi ko maibaba
yung salawal ko. Nahihilo na kasi ako. Sobrang tinamaan na ko ng matindi dahil sa
nainom kong alak kaya direct to the point na yung mga sinasabi ko kay Anton.
Nagtalo tuloy agad yung isip ko.

"Do it yourself Agatha," ani niya habang nasa labas siya ng

pinto.

Ang tagal kong nanatili rito sa loob ng banyo nang matapos na kong umihi. Sobrang
nahihilo na kasi ako kaya naupo muna ako sandali rito.

"Agatha... Are you done?" Tanong niya habang kumakatok siya sa pinto.

"Oo, tapos na ko Anton," sagot ko naman.

Tumayo ako at saktong bumukas naman ang pinto. Hindi pa naman ako nakakapagtaas ng
aking suot na panty at jeans.

"Oh... I'm sorry, I didn't mean it," kasabay ng pagpikit ng mga mata niya saka ito
tumalikod.

"Leche ka Anton... Hindi pa ko taposh eh."

"Kasalanan mo Agatha. Sabi mo tapos ka na kaya binuksan ko ang pinto, paliwanag
naman niya.

"Nakita mo?"

"Wala nga akong makita kasi madilim," sagot niya.

"Anong madilim ka diyan? Nagshave kaya ko, sabay hagikhik ko. "Pinaghandaan ko pa
naman itong gabi para sha amin ni Garry pero niloko lang niya ko."

Tinulak ko siya pagkadaan ko. Naningkit ang mga mata niya sa ginawa ko.

"Shory... Nakaharang ka eh." Papalabas na ko ng pinto muntik na naman akong

matumba. Mabuti at nasa aking tabi si Anton.

"Be carefull," ani niya saka niya ko inalalayang maglakad.

Sabay na lumabas kami ng bar ni Anton. Hindi ko alam kung saan kami patungo. Basta
pumasok na lang kami sa loob ng sasakyan.

"Nagrent ka ba ng sasakyan ha Anton my loves?" Ani ko habang kinakabit niya sa akin

yung seatbelt. "Paano mo nalamang narito ako? Sinusundan mo talaga ako noh?"

Hindi niya ko iniimikan. Ramdam ko na lang ang pag-andar ng sasakyan. Mas lalo
tuloy akong nahilo lalo na yung mabangong amoy ng sasakyan. Nakaramdam tuloy ako ng
paghalukay ng aking sikmura.

"Nasusuka ako Anton. Nahihilo ako..." Isinara ko ang aking bibig gamit ang kamay ko
upang pigilan.

"Pigilan mo muna. Itatabi ko muna itong sasakyan sa gilid. Damn this lady!" mura
niya sa akin ngunit hindi ko na pinansin iyon dahil lalabas na.

Sakto ang pagbukas niya ng pinto ay doon ko na naisuka sa kan'yang katawan ang
lahat na nainom ko.

"F*ck!" mariing mura niya. Dito na ko sumuka sa loob ng sasakyan.

Nang matapos kong magsuka ay napahubad siya ng suot niyang damit saka niya ipinunas
sa aking bibig. Sumimangot tuloy ako sa kan'ya nang panlisikan niya ko ng mga mata
niya.

"Shorri na honeylab... Hindi ko naman shinashadyaeh."

"Tigil-tigilan mo ko Agatha ha. Baka itapon kita sa tunnel," singhal niya saka ito
bumalik sa driver seat. Pinaandar niya na ang sasakyan nito.

"Ha-ha-ha-ha... When I fall in love, it will be forever!" sigaw ko rito habang

nakataas ang mga kamay ko. "Pero wala naman akong forever Anton," daldal ko rito
ngunit ramdam ko na lang na lumuha ako. "Ang sakit sakit Anton... Ang sakit
sakit... Mahigit 4 years na kami ni Garry pero shinaktan niya lang ako," sabay
hagikhik ko rito kahit may luhang pumapatak sa aking pisngi.

Hanggang sa hindi ko na namalayan na nakatulog na pala ako rito dala ng aking

pagkalasing.

"AGATHA STOP!" Hindi ko alam kung isa itong panaginip itong mga naririnig ko pero
tumatawa lang ako." What is this?" Tanong niya nang iabot ko ang isang bagay na
para kay

Garry.

"F*CK ME ANTON."

Malabo na ang paningin ko ngayon. Wala na ko sa katinuan ngayon. I don't know what
I'm doing now because I think it's just a dream.

Kinabukasan, masakit ang ulo ko nang maramdaman ko ito pagkabangon ko sa aking

kama. Iginala ko ang mga mata ko sa kabuuan ng kuwarto. Thanks God... Narito ako sa
sarili kong silid.

"Anong nangyari kagabi?" bulalas ko rito sa kama. Halos wala akong maalala sa
nangyari kagabi.

Kahit masakit ang aking ulo ay pinilit ko pa din na kumilos. Naligo, nagtoothbrush
at nagbihis ay nagawa ko naman tapusin iyon.

Pababa na ko ng hagdan. Bigla akong nakarinig na may kumakanta hindi ko alam kung
saan banda iyon basta pinakinggan ko lang ang boses kung saan nanggagaling iyon.

Dahan-dahan ang aking paglakad patungo sa may kusina. Doon nanggagaling ang boses
na iyon. Sumilip ako sa parteng pinto at pinakinggan ang boses na 'yon.

Ang galing pala niya kumanta. Ang ganda din ng boses ni Anton. Type ko talaga yung
mga lalaking magaling kumanta. Pero hindi ko type yung lalaking nakaboxer short
lang ang tanging suot nito kapag nagluluto.

He looks yummy.

Nang bigla ba naman umawang ang pinto at diretso ang pagbagsak ko sa sahig.

BLAAGGI

"Aray! ko naman..." Pinilit ko pa ding tumayo pero narito na

agad si Anton at tinulungan niya kong makatayo. "Hang over na 'yan. Maupo ka muna
at ipagtitimpla kita ng

kape mo," ani niya saka niya ko inalalayang umupo. Napatingin ako sa kan'ya habang
busy siya sa ginagawa

niya.

"Anong nangyari kagabi Anton?"

"Marami," agad na sagot nito na hindi siya nakatingin sa

akin.

"May ginawa ba ako kagabi na hindi kaaya-aya?"

"Yes... Hindi talaga kaaya-aya," sabay iling niya na may kasamang pagngisi sa labi
nito.

"Pwede mo bang sabihin sa akin?"

Inilapag na muna niya ang tinimplahang kape rito sa tapat ko. Humigop ako ng isang
beses kahit mainit-init pa ito. Ang sarap din ng pagkakatimpla niya. Nasarapan na
talaga ako sa lasa kaya panay hipan ko sa kapeng mainit at sabay higop.

"Naghubad ka lang naman kagabi Agatha," ani niya. Nabugahan ko tuloy siya ng kape
dahil ninerbiyos ako agad.

Masama niya kong tinitigan. Ngumuso ako at tila nahiya ako sa sinabi niya. Ang alam
ko kagabi ay natulog na ko.

"Hindi ako naniniwalang ginawa ko iyon," giit ko. Tumaas ang kan'yang sulok ng
labi. Tumayo siya at tila may

kinuha siya. Bumalik din siya nang makuha niya ang bagay sa ibabaw ng ref.

Inilapag niya sa mesa ang bagay na iyon. Hindi ko pa nakikita iyon at wala akong
ideya kung ano ang bagay na iyon dahil sa kamay na nakatakip doon.

Pinadaosdos niya gamit ang kamay niya. "Are yo ready to see my surprise ha Agatha?"

Medyo nakaramdam ako ng pagkaba sa aking dibdib. Parang nahuhulaan ko na kung ano
ang bagay na nasa kamay niya.

Unti-unti ang pagtanggal ng kamay niya sa bagay na nakatago sa kamay niya. Halos
umawang ang ibabang labi ko at nanlaki ang mga mata ko nang makita ang isang condom
sa ibabaw ng mesa. Ito yung condom na ipapagamit ko sana kay Garry pero paanong
nangyaring nasa kan'ya itong condom.

Mabilis kong kinuha ang condom na nakalapag sa mesa

saka itinago. "Bakit nasa iyo ito?" Tumayo ako at nakaramdam ng galit sa kan'ya.

"I have an evidence Agatha kung paano nagsimula ang lahat. Gusto mo bang marinig
kung ano ang mga sinasabi mo sa akin kagabi?"

"No need Anton."

Alam ko naman kung paano nagsimula ang lahat. Dahil kay Garry. Yung kasal naming
dalawa ay hindi na din matutuloy. Naikuyom ko ang aking mga kamao dahil sa galit na
nadarama ko sa kan'ya.

"Kalimutan mo na si Garry," ani niya at tumayo rin siya sa kinauupuan niya.

Masama ko siyang tinitigan at nginisian. "Anton, ilang araw na lang ay darating na

si ate. I want a divorced as soon as possible bago dumating si ate. Hindi na natin
kailangang magpanggap bilang mag-asawa."

Kita ko ang pag-igting ng kanyang panga.

"That's impossible Agatha." Malamig niyang sabi sa akin na kinakunot ng noo ko.

Umalis siya sa aking harapan at tuluyang iniwan rito.

"Anong ibig niyang sabihin? Walang mangyayaring divorced sa amin? No! Isa itong
kabaliwan," ani ko rito na may inis sa aking mukha.

Nakita kong palabas ng bahay si Anton at nakasuot panglakad na ito. Sumilip ako sa
bintana. Sumakay siya mula sa nakaparadang sasakyan sa labas ng bahay at tuluyan na
din silang umalis na hindi man lang nagpaalam sa akin kung saan siya pupunta.
Chapter 13-ELEVATOR

AGATHA

Gabi na nang umuwe si Anton. Narito lang ako sa may sofa nang datnan niya. May
hawak akong laptop.

"Hindi ka pa natutulog?" Hindi ako sumagot nang papaakyat

na ito ng hagdan. Hindi talaga ako sumagot dahil galit ako sa kan'ya. Hindi ko rin
siya binalingan ng tingin. Kunwaring may kausap akong tao

sa laptop na hawak ko.

"I miss you din Wallace, bye. Mwahh," sabay flying kiss ko dito. Nakangiti kong
tiniklop ang laptop ko.

Aakyat na din sana ako ng hagdan nang makita kong nasa hagdan siya nakatayo. Unti-
unti nagbago ang timpla ng aking mukha. Dahil sa kan'ya. Nasira ang relasyon namin
ni Garry. Yung mahigit apat na taon kong iningatan para lang hindi masira ay nasira
lang dahil sa kahilingan na yan. Bakit ginawa ito ni ate sa akin? Kahit din sa
kan'ya ay nakaramdam din ako ng pagkamuhi sa kan'ya.

"Sino kausap mo?" Hindi ako nagsalita kundi sinungitan ko

siya. Dinaanan ko lamang siya. Kahit maliit na yung space ng hagdan ay pinilit kong
mapagkasya ang aking katawan.

"Hindi mo ba talaga ako kakausapin Agatha?" Madiing tanong niya. Nasa itaas na ko
ng hagdan nang huminto ako.

Hinarap ko siya. "Ano ba ang gusto mong pag-usapan natin ha Anton? Please, bigyan
mo naman ako ng space para makapag-isip. Ang dami ko ng problema Anton. Sana huwag
ka ng dumagdag pa. Nawala na sa akin si Garry dahil sa lintik na kasal na 'yan.
Kaya pagdating ni ate, gusto ko siyang makausap para siya na lang umasikaso sa
divorced natin. Ayaw kong magpatali habang buhay sa taong hindi ko naman mahal lalo
na kung ikaw yung bf ni ate. Naiintindihan mo ba ko ha Anton?"

Naghihintay ako ng tugon mula sa kaniya ngunit wala akong makuhang sagot dahil sa
hindi maipaliwanag sa nakikita ko sa kanya. Nakatitig lang siya sa akin.

He sexily clenched his jaw. Hindi niya siguro ini-expect na ganito ang mga
sasabihin ko. Pero narito na eh. Gusto ko na rin makawala sa kanya.

Nanatili siyang nakatayo mula sa ikatlong baitang ng hagdan habang ako ay narito na
ko sa dulo ng hagdan Katapat ko na ang pinto ng aking kuwarto.

Hindi nagtagal, pumasok na rin ako sa loob ng aking silid. Dito ko na lamang iniyak
ang sakit na nadarama ko. Bakit kailangan kong maramdaman ang sakit na ito. Bakit
ito nagawa ng kapatid ko? Sa kan'ya ko tuloy sinisi kung bakit nangyari sa amin ito
ni Garry. Ilang Linggo na lang sana. Kasal na sana namin ni Garry.

Habang umiiyak ako rito. Ilang mga pagkatok mula sa pinto ang aking narinig. Hindi
ko na pinansin pa iyon.
"Agatha, buksan mo ang pinto." Mahinahong saad ni Anton.

Hindi ko pinansin iyon bagamat nanatili lang akong nakadapa rito sa kama.

Tumagal ng ilang segundo. Wala na kong marinig pang kumakatok mula sa pinto. Kaya
habang umiiyak ako rito ay hindi ko na din namalayan na nakatulugan ko na ang pag-
iyak na basang-basa ang aking pisngi.

Kinabukasan, palabas na ko ng aking silid. Ito ang simula ng aking unang trabaho.
Kahapon lang ako nag-apply at natanggap naman ako agad sa isang company na ganun
lang kabilis. Hindi ko na matandaan kung ano ang company na iyon basta isa daw
itong sikat na kompanya na kinabibilangan ng FMD. Finorward ako sa kabilang
companya at iyon ang sinabi ng nakausap ko kahapon.

Pagbaba ko ng hagdan ay narito si Anton na nakaupo sa may sofa habang may hawak na
diyaryo. Katabi din niya ang kape sa may side table.

"Aalis na ko Anton," paalam ko ngunit hindi man lang niya ko binalingan ng tingin.
Naningkit ang mga mata ko.

Kinuha niya ang kanyang kape sa side table saka siya humigop. Ngunit naibuga niya
lang ang hinihigop na kape sa bunganga nito. Hindi ko maintindihan ang timpla ng
kanyang itsura. Tumayo siya at nilagpasan niya ko.

"Change your clothes Agatha." lyon lang ang kanyang sinabi nang magtungo siya sa
kusina.

"Anong problema niya sa suot ko? Maayos naman ito ha."

Bumalik siya. "Bakit ko papalitan itong suot ko? Maayos naman ha," singhal ko.

Pinasadahan niya ko ng mapang-akit niyang tingin. "I don't like what you are
wearing Agatha. Magpapalit ka o ako ang magbibihis sayo," pananakot niya sa akin.
"Hihintayin kita sa labas. Ihahatid na kita sa trabaho mo," ani niya.

Naunang lumabas siya ng bahay. Sumunod naman ako at hindi ko na sinunod ang
kan'yang sinabi. Ayaw kong magpalit dahil maayos naman sa tingin ko itong suot ko.

Lumabas ako ng gate. May isang sasakyan ang nakaparada rito sa gilid ng kalsada.
Automatic na bumukas ang pinto.

Salubong ang mga kilay ni Anton nang makita ko

pagkapasok ko sa loob. May isa pa siyang kasama rito sa loob.

"Whoa...," ani nito. Nilingon niya ko. "So ikaw si Agatha?"

"Yes and you are?"

"Mike," sagot nito nang iabot niya ang kamay nito sa akin. Nagshakehands kaming
dalawa.

"Mike," ani ni Anton. Binitawan naman niya ang kamay

ko.

"Matanong nga kita Agatha. Bilang mag-asawa, ikaw at si Anton. Masaya ka ba sa

kan'ya? Huwag ka ng mahiyang magsabi. Isipin mo na lang na ako ang kuya mo para
hindi ka mailang na sagutin yung tanong ko. Isumbong mo sa akin kapag inaaway ka
niya."
"Daldal mo Mike," ani ni Anton. Bahagyang tumingin siya sa 'kin.

"Para makilala ko naman si Agatha," sagot nito. "I just want to know to both of you
kung inlove ba kayo sa isa't-isa nung kinasal kayo?"

Napahilot na lang ako ng aking sentido. Heto na yata ang pinakamahirap na tanong
mula sa interview ko kahapon. Tila namawis ang aking noo sa tanong.

Pekeng ngumiti ako sa kanya. "Oo naman, inlove kami ni Anton sa isa't-isa. Ang kaso
lang, I don't feel relax kapag siya ang kasama ko sa loob ng bahay," sagot ko at
iyon naman ang totoo.

"Are you sure? You don't feel relax with me?"

"Yes, alam mo naman iyon Anton. Hindi ako yung tipo ng mga babaeng magugustuhan mo.
Nakikita ko iyon sa mga mata mo."

Nagkatinginan ang dalawa na nasa frontseat. Nang biglang tumunog ang aking cp.
Kusang umungol yung phone ko kaya agad kong pinatay ang data. Lumingon ang dalawa
sa akin.

Pekeng ngumiti ako sa kanila. "Sorry, something pop up on my phone. Naghahanap kasi
ako ng trabaho sa website. Maraming mga ads ang dumadating kaya heto ang nangyari
sa phone ko," pagdadahilan ko.

"That's okay, gan'yan din ako kapag ako lang mag-isa sa bahay. But secret, hindi ko
na sasabihin at baka masapak na ko ni Anton," ani ni Mike.

Nakaramdam tuloy ako ng pamumula ng aking pisngi.

Nakalimutan kong patayin yung data kaninang umaga bago ako lumabas ng kuwarto. Baka
kung ano na naman ang isipin niya sa 'kin.

Malapit na kami sa building na pagtatrabahuan ko. Pagkahinto ng sasakyan ay excited

na talaga akong pumasok sa loob.

"Ang ganda!" bulalas ko rito. Nakangiti ako habang nasa tapat ako ng building.

"Let's go Agatha," ani ni Anton. Napatingin ako sa kan'yang itsura. Simple lamang
ang kan'yang suot na damit.

"Sasarna ka sa akin?"

"Yeah... Aalis din ako agad pagkabigay ko ito." Mga flyers ang hawak niya. "Alam mo
naman na may business din ako. Mga trabahador lang naman kakausapin ko rito," ani
niya saka nauna na itong pumasok sa loob ng building na kinataka ko dahil pinayagan
siyang pumasok ng dalawang guwardiya Napakamot tuloy ako ng aking ulo.

"Pwede na pala pumasok ang mga ganun ang suot," bulalas ko rito.

Sumunod ako sa kan'ya pagkapasok niya sa loob. Nakita kong may mga kausap na siya.
Parang kaclose niya na agad ang mga empleyado rito sa loob ng building. Sinenyasan
niya ko. Lumapit ako sa kan'ya.

"Bakit Anton? Kailangan ko na kasi pumunta sa 12th floor. Malilate na din ako.
Maiwan na kita diyan," ani ko saka ako umalis.

Iniwan ko siya at tinungo ang elevator ngunit hinawakan niya ang kamay ko at hinila
niya ko papunta sa isa pang elevator.

"Bakit rito? Pang VIP lang pwede dito eh."

"Alam ko... Hindi naman ako bobo para hindi maintindihan. Basta sumunod ka na lang
sa akin," ani niya at kusang bumukas ang elevator nang iniscan ang palad niya sa
screen. "Paano mo ginawa 'yon?" Takang tanong ko.

Sabay na pumasok kaming dalawa sa loob. Mabuti at hindi kami sinita ng babaeng
operator dito. Ngunit bigla siyang lumabas pagkasarado ng pinto.

"Huwag mo ng itanong 'yan Agatha. Isa akong mekaniko kaya alam ko ang ginagawa ko."

"Ha? Ano naman koneksiyon mo doon sa pagmemekaniko mo?"

"Marami..." Maikling sagot niya.

"Sasakyan lang ang pwede mong ayusin diba? Pati ba naman scanner."

"Hindi lang ito ang kaya kong ayusin Agatha at hindi ito pang iiscam. Maniniwala ka
bang marunong din akong gumamot ng nagdurugong puso?"

"Huh! Hindi ka Doctor Anton. Anong alam mo sa paggamot ng pusong nagdurugo? At sino
naman ang gagamutin mo kung ganun?"

Bahagyang napatingin ako sa kan'ya. Nakatingin na pala ito sa akin. Seryoso ang mga
mata nito.

"Ikaw Agatha..." Sagot niya agad.

Hindi ko maintindihan kung ano ang ibig niyang iparating sa akin. Basta ako ay
hindi na naniniwala dahil pagmamay-ari na siya ni ate.

Zairaliyah

hello po, pasensiya po kung hindi makapag update kay Jeho at manang. May hinahabol
akong rank sa nova ranking. Sana makapasok na din sana ito. Sensya kung may typoe
error. Edit ko na lang po.

Chapter 14-Crying

DALTON

Exactly 4 pm, narito na kami ni Mike nakaabang sa labas para sunduin si Agatha. She
didn't know were going to pick her

up. I'm worried about her. She told me lately na hindi siya makakauwe ng maaga
dahil nag-aya daw si Natalie na maghang out ang mga ito sa bahay nila. May konting
party na magaganap

doon.

Sa paghihintay namin dito sa labas ng building ay hindi ko pa nakikita si Agatha.

Ang ibang mga empleyado ay nagsisilabasan na. Inaabangan na namin siya sa paglabas.
Ngunit nang makita namin siya ay nakatayo lamang siya. Parang wala ito sa sarili.

"Ano pa ang ginagawa niya doon? Parang ang lalim ng iniisip niya. I think she's
thinking someone and not you Anton," sabay halakhak nito.

"I don't care Mike.. Mas guwapo naman ako sa kanila kaysa

sa mga lalaking nasa isip niya," sagot ko.

"Binuhat ang sarili niyang bangko. Bumaba ka na boss, sayang naman porma mo kung
hindi ka bababa ng sasakyan. Walang makakakilala sayo dito," ani niya.

"Siguraduhin mo lang Mike kung ayaw mong mazero balance."

Kay tito Sebastian kasi itong kompanyang pinasukan ni Agatha. Ako ang nagrequest na
dito na lang pagtrabahuin si Agatha.

Bumaba na ko agad ng sasakyan upang sunduin si Agatha. Hindi niya napansin ang
pagsulpot ko rito. Tinabihan ko siya at ganun na lamang pagkagulat niya nang
mapansin niyang narito ako sa tabi niya.

"Anong ginagawa mo dito?" Hindi niya inaasahang narito ako. She was surprised.

"Doon tayo sa sasakyan."

Inaya ko siya papunta doon sa sasakyan na nakaparada. Pumasok kaming dalawa at dito
kami naupo sa backseat.

"Saan tayo boss?" Nagkatinginan kami ni Agatha.

"Nagpaalam na ko sayo diba na pupunta sana kami sa bahay ni Natalie."

"Mike narinig mo naman. Doon tayo kina Natalie, utos ko.

"Ano? Alam mo ba kung saan yung lugar kina Natalie? Kilala mo na ba si Natalie?"

Napasinghap ako. "Agatha naman... Huwag mo naman akong gawing bobo. Galing na ko
dito kaninang umaga. May negosyo din ako kaya malamang ay kilala ko kung sinong
Natalie ang sinasabi mo. May mga listahan na ko para sa mga costumer ko,"
mahinahong saad ko.

"Ah ganun ba... Oo nga pala, sorry. Hindi ko inaasahan na pati yung location ay
inalam mo na din pala." Napanguso ito.

"Yeah... Ganun talaga Agatha. Lahat ay kailangan nating alamin."

"Eh ako inalam mo na din ba?"

Suminghap ako. Seryoso ba siya sa tanong niya? Gulatin ko kaya siya. Ano kaya ang
magiging reaksiyon niya sa 'kin kung sakaling magsabi ako.

"A big YES Agatha... Importante ka sa akin," ani ko na hindi nakatingin sa kan'ya.

I don't want to see her reaction beacause I know she won't believe it.

"Importante lang ako sayo dahil magiging sister in law mo na ko. Masaya din ako
Anton dahil malapit na kitang maging bayaw. My brother in law and my kuya." Mapait
siyang ngumiti.
Bigla na lang siya tumahimik pagkasabi niya iyon ngunit hawak niya na ang phone
nito ng lihim ko itong sinulyapan. Nagtetext sa kan'ya si Garry ngunit hindi niya
ito nireplayan agad. Mabuti naman.

Malapit na kami sa bahay nila Natalie. Hinatid lang namin siya papunta rito at
maya-maya ay susunduin na namin siya pagkatapos nilang magparty.

"Hindi na kayo tutuloy dito Anton?"

"For girls only lang itong party na ito Agatha. Enjoy the party" tipid akong
ngumiti.

Gumuhit sa mukha niya na nalungkot na naman ito. "Sige, salamat sa paghatid," sabay
talikod niya. Patungo na siya sa gate.

"Agatha!" tawag ko. Huminto siya saka niya ko hinarap. "Sunduin din kita mamaya."
Doon ko na lamang siya nakitang ngumiti saka ito pumasok

sa loob.

Iniwan na din namin si Agatha Umalis na kami agad ni Mike.

"Alam na ba ni Agatha na bukas na sila darating?"

"Hindi ko alam kung nabanggit ng kanyang ama na bukas

na sila darating. Sa mansion muna ni tito titira si Sabrina. Ayaw kong magkita ang
dalawang magkapatid." "Ang hirap naman yang ginagawa mo Dalton. Paano kapag nalaman
ni Sabrina na kasal ka sa kapatid niyang si Agatha? Paano kung malaman din ng ina
ni Sabrina na wala pala sinasabi

si Sabrina sayo na pakasalan mo si Agatha at gawa gawa mo

lamang ito para saktan din si Sabrina?" "Hindi na 'yon magtatanong dahil abala sila
kay Joshua. Si Sabrina pa?" Malamig na saad ko.

"Okay, sabagay... Ang alam kasi ng ina ni Sabrina na isa kang mahirap at walang
alam. Napakamatapobre naman niya. Halos kay Agatha naman lahat galing yung perang
pinanggastos nila noon."

"Don't worry Mike. Maglalantad din ako kung sino ako at kung sino yung taong iniwan
ni Sabrina."

"Paano yung papa nila? Paano mo nagawa na maitikom ang bibig niya?"

"I don't know Mike. Mukhang mapagkakatiwalaan naman si tito Manuel. Si Melina lang
ang hindi mapagkatiwalaan sa kanilang dalawa."

"Hay, parang may itinatagong ugali yang dalawang mag-ina at parang may naaamoy din
ako kay tito Manuel. Halos si Agatha ang bumubuhay sa kanila. Yung lupa at bahay ay
sa kariya lahat ng iyon, Kawawa si Agatha. Hindi niya alam na nakapangalan kay
Sabrina yung mga naipundar niya."

Kumunot ano noo ko. "May sinabi ba akong imbistigahan mo?"

"Dalton naman, sabi ko naman sayo na aalamin ko ang lahat

ng tungkol kay Agatha. Kaya iyon, inalam ko na. Pwera lang yung body statistics
niya ay gusto mo din bang alamin ko iyon sa kan'ya!"
"Huwag mo ng pag interesan ang bagay na iyon Mike Humanap ka ng babaeng gusto mong
alamin ang body statistic niya. Huwag lang si Agatha."

"Tsk! She's not really your wife Dalton. Forced marriaged yung ginawa mo sa kan'ya
at isang kasinungalingan. 100% sure ako. Kapag nalaman ni Agatha na niloloko mo
siya. Baka hindi ka niya mapatawad dahil hindi pala galing sa kapatid niya ang
isang kahilingan na sinasabi mo sa kan'ya kundi sayo," sabay iling nito.

"Ako na ang bahala doon Mike. Sa akin lang si Agatha."

"Huh... What do you mean?"

"It is not my plan to divorced my wife. She is mine forever."

"Tsk! Tinamaan ka na ba kay Agatha? Baka kamuhian ka

lang ni Agatha kung malaman niya ang totoo."

"Kung dumating yung araw na kailangan niyang mamili Mike. I will let her go pero
itatak mo ito sa bato. Kahit anong mangyari ay hindi ko pa rin siya pakakawalan,"
seryosong saad ko rito.

"Mahal mo na ba siya?"

"Hindi ko masasagot ang tanong mo ngayon Mike. By the way, saan kita ibababa?"

"Baka gusto mo din alamin ko pa ang tungkol sa dalawang nagtaksil sayo? Parang may
kulang eh."

"Bahala ka..."

Ibinaba ko siya rito sa may terminal at dito na lang siya sasakay pauwe sa kanila.
Maghapon din kaming magkasama kanina dahil marami karming inasikaso. Bukas na din
uuwe si Sabrina. Masyadong madaldal si Mike at mukhang nakakahalata

na ito sa akin.

Pabalik na ko kung saan ko iniwan si Agatha. Mahigit dalawang oras din akong nawala
dahil huminto pa ko kanina sa waltermart nang madaanan ko ito. Papadilim na din ang
paligid nang marating ko ang bahay nila Natalie. Hindi ako pwedeng pumasok rito at
baka makilala ako ng mga tao.

Hihintayin ko na lang si Agatha dito sa labas ng gate. Sana hindi siya lasing. Pero
mali ako ng inakala dahil lasing na naman ito nang lumabas ito ng gate kasama ang
mga kasamahan niya. Mariing napahilamos ako ng mukha habang nakasilip rito sa may
bintana ng sasakyan.

"Natalie, I'm still virgin pa din kahit may asawa na ko. Ni himas lang na sinasabi
mo ay hindi pa ko nakakahimash ng xxl size," lasing na ani ni Agatha.

"What the hell she is talking about?" Singhal ko rito. "Ibang klase talaga si
Agatha kapag nalalasing.

"Baka vakla ang ashawa mo kaya ayaw pahimash. O kaya nahiya siya ipahimash dahil
small shize ang kan'ya," ani naman ng isa.

Humalakhak ang mga kasamahan niya. Isa isa naman nagpapaalam ang iba at sumakay sa
kani-kanilang mga sariling sasakyan. Naiwan ang dalawa sa labas ng gate.
Ako pa talaga ang small size?

Agatha is crazy when she gets drunk. She didn't know what she was talking about.

"Shi Anton... May gf yan at kapatid ko pa. lyon ang dahilan kaya hindi niya ko
ginagapangan," ani ni Agatha. Ang lakas pa naman ng boses niya. Salamat na lang at
hindi ko kasama si Mike dahil pagtatawanan lang niya ko

"Malala na 'to," bulalas ko rito.

Binusinahan ko sila. Napatingin si Agatha rito sa gawi ko at patungo siya rito.

Automatic na bumukas ang pinto ng sasakyan pagkalapit niya.

"Anton my love," sabay hagikhik nito nang makita niya

ko.

"Hindi ka pa papasok dito, galit na ani ko.

"Ayy galit na ang ashawa ko." Pumasok na siya rito sa loob ng sasakyan.

"You're drunk again Agatha." Hindi siya sumagot pero may konting patak ng luha
akong nakita sa mga mata niya. Nang matapos kong ikabit ang seatbelt sa kanya ay
doon

ko na pinaandar ang sasakyan.

"Uminom ako An-ton... Dahil gushto kong kalimutan shi Garry. Umiinom ako dahil na
din kay ate at sayo... Galit ako sha inyong lahat. Pagod na pagod na ko An-ton,"
ani niya habang lumuluha na ito.

Zairaliyah

11

<a href="https://m.dreame.com/novel/1661032704" data-domain="stary" data - json ="\

\ ">\ Duke Monteclaro] Cruel Seduction [SPG / R - 18] </a> pa add sa library po ito
salamat

Chapter 15-SABRINA'S ARRIVED

DALTON

Tulog pa din si Agatha nang marating na namin ang bahay. Hindi ko na siya ginising
pa dahil kaninang binuhat ko ito ay hindi siya nakaramdam na binuhat ko siya at
dinala na rito sa loob ng kan'yang silid.

Dahan-dahan ko siyang inihiga sa kama at inayos ang pagkakahiga nito. Kinumutan ko

na din ito saka ko siya tinabihan rito sa gilid ng kama.

"I'm sorry Agatha for the sins I have committed against you. I lied to you in the
first place. Everything that happens to you is my fault. At dahil sa kapatid mo ay
nadamay ka," mahinang ani ko rito.

"Garry," bulalas nito saka nito ibinaling sa kaliwa ang kan'yang ulo.
Hindi ko alam kung nananaginip lang ba ito o talagang namiss niya lang si Garry.

Napasinghap na lang ako rito habang tinititigan ko ang kan'yang mukha.

She has an innocent face. But her behavior is bad when she gets drunk. The words
coming out of her mouth are obscene.

"Hindi mo talaga alam kung ano ang mga pinagsasabi mo Agatha."

Napailing na lang ako rito. Don't worry Agatha. I'm not a small size that you
think.

Ilang minuto ang lumipas ay nakatulog din ito. Lumabas na din ako ng kuwarto para
matulog na din dahil maaga pa kong gigising para salubungin si Sabrina sa kan'yang
pagdating.

Agatha

Napabalikwas ako ng bangon nang may nag alarm malapit sa aking hinihigaan. 5:30 pa
lang naman ang oras nang makita ko kaya bangon na ko agad. Wala naman akong maalala
na may inilagay akong alarm clock rito sa aking tabi. "Nalasing ka na naman Agatha.
Ano na naman kaya ang

ginawa mo?"Sita ng isip ko. "Naghubad na naman kaya ako kagabi?" Halos wala akong
maalala sa nangyari sa akin kagabi.

"Ano ba yan? Baka may ginawa na naman ako kay Anton."

Bumaba ako agad ng kama. Nagtungo ako agad sa kan'yang kuwarto. Kumatok ako ng
ilang beses ngunit wala man lang akong marinig ni anumang mga yabag ng mga paa
galing sa loob ng kan'yang silid.

Pinihit ko ang saraduhan ng pinto at dahan-dahan kong itinulak ang pinto. Wala siya
rito dahil malinis na yung kamang hinihigaan niya.

"Nasaan siya? Umalis siya ng bahay na ganitong kaaga? Baka nasa kusina siya,"
bulalas ko rito.

Tumakbo ako papunta sa kusina. Ngunit wala din siya rito. Mga pagkaing nakahanda
lang nadatnan ko.

Naisipan kong magpunta sa talyer at baka maaga siyang pumasok. Tumakbo din ako
papunta doon ngunit nang datnan ko ay nakasarado pa ang gate.

"Lucas!" sigaw ko rito sa labas ng shop. Tumahol ang mga asong nasa kapitbahay
namin. Itinigil ko na ang pagsigaw ko rito sa labas ng gate. Ako tuloy ang
naiingayan sa mga asong tumatahol.

Lumabas na din siya na nakasuot lamang ito ng boxer short. Wala siyang suot pang-
itaas nang makita ko.

"Agatha bakit?" tanong niya agad pagkabukas niya ng gate. Humikab pa ito at
halatang kagigising lang.

"Si Anton... Nakita mo? Narito ba siya?"

"Hah? Wala pa siya dito. Alam mo namang alas otso ang pasok niyon dito."

"Ganun ba? Wala ka bang alam kung saan siya nagpunta?"

Napangiwi siya. "Wala akong alam kung saan siya pupunta ngayong araw. Wala namang
siyang binabanggit sa akin kahapon."

Sumimangot ako. "Sige, matulog ka na ulit. Pasensiya na ha kung naistorbo kita."

Lihim akong natuwa dahil wala siya. Umalis din ako agad at nagmadaling umuwe dahil
may pasok pa ko ngayong araw.

Hindi ko na din magawang kontakin si Anton dahil wala na akong oras para tawagan
siya.

Pagkatapos kong kumain, maligo at nakapang-bihis pang opisina ako ay tinungo ko ang
labasan.

Sumilay ang ngiti sa aking labi nang makita kong may nakaparadang sasakyan. Hindi
na ko magcocomute dahil kilala ko naman kung kaninong sasakyan ito.

"Anton," wala sa sarili kong sabi rito. Sumimangot ako agad. Tinungo ko ang
sasakyan. Ngunit labis ang pagkabigla ko dahil hindi siya si Anton kundi si Mike.
Thanks God at hindi si Anton.

"Sakay na," utos niya sa 'kin saka agad din akong sumakay.

"Bakit hindi mo kasama si Anton?" Lihim akong natuwa dahil wala siya. Sana hindi na
siya bumalik.

Paalis na ang sasakyan ay hindi pa din niya sinasagot ang tanong ko.

"Hindi ba siya nagpaalam na aalis siya?"

Umiling ako. "Saan siya nagpunta? Wala na kasi siya kaninang nagising ako at alam
kong siya din yung naglagay ng alarm clock sa tabi ng kama ko. Hindi siya
nakakatuwa," singhal ko.

Umiling ito. "Atleast nagising ka sa tamang oras. Makakagising ka kaya ng maaga sa

lagay na 'yan. You're drunk last night Agatha. Pasalamat ka at hindi mainit ang ulo
ni Anton sayo."

"Bakit mo nasabi 'yan?"

Tumingin siya sa 'kin. "Uhmm.. Hindi ko alam kung ano ang tingin mo kay Anton.
Basta ako..." Sabay zip lock nito sa bibig niya.

"Okay... Sabagay, si ate lang nakakaalam ng tunay na ugali ni Anton."

Hindi na siya sumagot. Nakaziplock na talaga ang bibig nito.

Ilang sandali pa ay narating na namin ang building. Tahimik pa rin siya hanggang
ngayon. Hindi ko na rin siya nakausap pagkababa ko.

Pagkapasok ko sa loob ay tsismis agad ang bumungad sa akin nang lapitan ako ni
Natalie ang naging kaibigan ko rito.

"Guess what?"

Kumunot ang noo ko. "Kaaga-aga tsismis agad."

"Hindi ito tsismis Agatha. Dumating na kasi yung gf ng pamangkin ni sir Sebastian.
Si Sabrina.. Dito nagwowork yung Sabrina dati. Dahil sa sakit niya ay tumigil itong
magtrabaho dito."

Hindi ako makasagot dahil ako man ay nagulat sa kan'yang ibinalita.

Tumakbo ako palabas. Uuwe ako sa amin. Hindi ko alam na ngayon na pala sila
darating. Ang sabi nila ay sa susunod na araw pa. Kaya pala umalis agad si Anton na
hindi nagpapaalam sa akin dahil ngayon na pala siya darating.

Nakahanap naman ako agad ng taxi at sinabi ko sa driver kung saan ako bababa.

Patungo na kami doon at pinagmadali ko pa ang driver na mas bilisan niya pa ang
pagdradrive dahil gusto ko na din marating agad ang bahay namin.

Isang oras bago namin marating ang bahay. Mabilis akong tumakbo sa loob ng bahay
pagkatapos kong maiabot sa driver ang perang ibinayad ko sa kanya.

Nagulat ang mga magulang ko sa pagdating ko. Hindi nila inaasahan na darating ako
ngayon dito.

"Agatha.." Si papa lamang ang tanging sumalubong sa akin.

"Pa," sambit ko at naiyak na din ako dahil sa pagkamiss ko sa kan'ya.

"Pasensiya ka na anak kung hindi namin nasabi agad na ngayon kami darating. Napaaga
lang talaga ang uwe namin," mahinahong sagot nito.

"Asan po si ate Sabrina?"

Napansin ko na lamang na wala siya rito. Gusto ko na din siyang makita at makausap
dahil kay Anton.

"Wala siya dito Agatha. Nandoon siya

Hindi niya na naituloy pang sabihin dahil pinigilan siya ni mama. "Agatha... Bakit
kailangan mo pang alamin kung nasaan si Sabrina?"

Ang mga salita ni mama ang dahilan ng pagkuyom ko ng mga kamao ko.

"Melina... Ano ba ang problema mo? Gusto lang malaman ni Agatha kung nasaan yung
kapatid niya."

"Manuel, hayaan mo muna ang dalawa na magsama muna. At ikaw Agatha, hintayin mo
muna kung ano ang pasya ni Anton. Hayaan mo muna silang dalawa, okay. Kahit sabihin
namin sayo kung nasaan ang ate mo ay hindi mo sila agad na mapupuntahan. Sige na,
bumalik ka na sa bahay niyo ni Anton, utos ni mama.

"Hindi na po ako babalik doon 'ma. Dito ang bahay ko kaya dito na po ako titira
ngayon," malungkot na sagot ko.

"Anak... Baka hanapin ka ni Anton? Baka bumalik siya doon sa bahay niyo," ani ni
papa.

"Pa, hindi na po ako babalik doon. Dito na po ako titira

pa."

"Hindi pwede 'yan Agatha. Asawa mo si Anton kaya bumalik ka muna sa tinitirahan
niyo," giit nito.
"Ma, bf siya ni ate kaya pwede na kaming magdivorced ni Anton. Sila dapat ang
kinasal ni ate hindi ako," saad ko rito na halos maguluhan na si papa sa amin ni
mama.

Chapter 16

Gabi na rin habang mag-isang nilalakad ang daan patungong bahay. Wala na kasing
tricyckle na nakaabang sa kanto kaya nilakad ko na lamang ito. Medyo malapit lang
naman mula rito hanggang bahay at maliwanag naman ang paligid kaya hindi na ko
natatakot kahit mag-isa ko lang na naglalakad.

Malungkot ang aking mukha na umuwe ako ng bahay. Bumalik ako rito dahil sa utos ng
aking mga magulang. Maliwanag naman ang bahay nang datnan ko ito. Imposibleng
narito si Anton.

Dumiretso ako agad ng kusina. Inilapag ko sa mesa ang binili kong isang supot na
balot at pinoy na may kasama ng suka na may sili. Ngayon lang na naman ako
makakatikim nito kaya madami akong binili.

Pagkaupo ko ay agad na nilantakan ko ang balot. Masarap yung sabaw ng balot tapos
lalagyan ko ng asin para magkaroon ito ng lasa.

"Sarap talaga," ani ko rito habang pipikit pikit pa ang mga mata ko rito.

"Ehem..." napamulat ako ng mga mata ko nang may tumikhim. Nasa harapan ko na si
Anton at bagong ligo lang ito. Natameme ako sa guwapong mukha niya.

Shemay! Bakit ang guwapo naman yata ng asawa ko ngayon... Napailing ako tuloy ng
ulo dahil nawawala ako sa katinuan ko kapag guwapo ang kaharap ko. Hindi ko
maiwasang hindi mamangha sa kan'ya. Pero bigla ko na lamang nailihis ang mga mata
ko sa kan'ya dahil bf pala siya ni ate.

"Gusto mo ba itong kinakain ko?" Tanong ko at nasa pagkain lang ako nakatingin.
"Masarap siya at hindi ka mabibigo kapag natikman mo siya," ani ko.

"Like what?" Na kinamulagat ko rito. "Ah never mind. Sige, pahingi ako ng isa," ani
niya. Inabutan ko naman siya ng isa na hindi siya tinitignan. Nahawakan pa niya ang
aking kamay na tila ba may naramdaman akong kuryente sa balat niya. Nagulat ako
kaya ako napatingin sa kan'ya. "Salamat," nakangiting sambit niya rito habang
magkaharap kami rito. Naramdaman kaya niya iyon?

"Si ate?" Panimula ko at Inuumpisahan niya ng kainin ang balot. Inabutan ko pa siya
ng isa pang penoy

Dinig ko pagsinghap niya. Napatingin siya sa akin. "Hindi pa siya handa na

makipagkita sayo Agatha. Maybe next time, baka pumayag na siyang makipagkita sayo,"
sagot nito. "But don't worry, masaya naman siya dahil nakauwe ka na rin ng
Pilipinas," dagdag nito.

"Ganun ba..." Nalungkot ako. Bakit ayaw niyang makipagkita agad sa akin?
Napasinghap na lang ako rito at hindi na namamalayan na gumulong na ang isang itlog
at nahulog iyon mula sa silong. Sabay na napatingin kami ni Anton.

Napakamot na lang ako ng aking ulo. Dinig kong basag iyon

. "Ako na ang mamumulot," ani ko.

Sumilong ako at nakita ko yung penoy. Basag ito nang makita ko ngunit hindi ko
sinasadyang masilipan siya.

Shemay naman, bakit ba kasi ang mga lalaki ay kahilig-hilig magsuot na boxer short.
Yan tuloy, pati itlog niya ay bumakat na din.

"Buenas na itlog na 'yan," ani ko rito sa silong ng mesa. Namawis pa ang aking noo
dahil iba kasi ang tinitignan ko imbes na yung penoy.

"Agatha," tawag niya at sumilong na nga rin ito. Nahuli niya kong nakaluhod mula sa
silong at malapit lang sa kan'ya. Nagulat ako nang makita niyang ganun ang ayos ko
kaya napatayo ako agad mula rito sa silong ng mesa at nauntog ang ulo ko ng
pagkalakas lakas.

"Aray ko!" malakas na daing ko habang sapo ko ang ulo ko at narito pa rin ako sa
silong ng mesa. Hindi na ko nakalabas mula rito sa silong dahil sa itlog na yan.

Nahilo ako at tila nakakita ako ng maraming ibon sa ulo ko habang masaya silang
umiikot sa ulo ko.

"Ano ba ang ginagawa mo sa silong ha?" Nataranta siya at dali-dali niya kong
inilabas sa silong.

Hindi ako makapagsalita dahil hilong-hilo ako dahil sa sobrang sakit ng pagkakatama
ng aking ulo.

Pinaupo niya ko sa sofa at tinabihan niya ko.

"Anton, bakit ang daming ibon na nagsisiliparan sa ulo ko? Paalisin mo nga sila,"
mahinang sambit ko habang naduduling ang aking paningin. Parang nagkaroon ata ako
ng malaking bukol sa ulo ko.

Natawa siya sa sinabi ko. "Ano ba kasi ang nangyari at parang nagulat ka? Yung
itlog, hindi mo pa napupulot." Shemay at malapit na kong mabuking ni Anton.

"Kasalanan kasi ng itlog mo..." Mahinang sambit ko at natampal ko na lamang ang

aking bibig dahil sa pagkadulas ko.

"What? Anong itlog ko? Sinisilipan mo ba ko ha asawa ko? Hmmm.." Malanding tanong
niya at bahagyang idinikit pa niya ng husto ang katawan niya sa katawan ko

"Layuan mo nga ko Anton," sabay irap ko sa kan'ya. "Alam mo naman na yung itlog ng
penoy yung sinabi ko. Yung itlog na nahulog. Bakit? Yung itlog mo ba yung nahulog
ha?"

Natawa siya sa sinabi ko. Nagkatitigan kaming dalawa.

Imbes na yung ulo ko ang sumakit pero yung puso ko naman

ngayon ang inaatake. "Kung sakaling mahulog din ba yung itlog ko? Hahawakan mo ba
para pulutin ito?"

Napatayo ako agad ngunit hinila niya ko kaya ako napaupo sa kandungan niya. Hawak
din niya ang dalawa kong mga kamay upang hindi ako makapumiglas sa kan'ya.

Grabeng manyakis naman ng Anton na ito. Sana hindi na lang ako bumili ng itlog.
"Pwede bang bitawan mo ko Anton!" at pilit kong kumawala sa kan'ya ngunit hindi
niya ko hinayaan na makawala sa mga bisig niya. Mas lalo lang humigpit ang
pagkakahawak niya sa akin.

"Pakakawalan lang kita Agatha kung sasagutin mo ang tanong ko. Ano? Payag ka bang
pulutin ang itlog ko kung sakaling mahulog man ito sa sayo? Hahawakan mo ba?"

Nangilabot ako sa sinabi niya. "Anong klaseng tanong ba 'yan? Paano mahuhulog yung
itlog mo kung nakakabit naman sa Ahh ewan... Basta... Hindi naman nahuhulog ang
itlog eh. Bitawan mo na ko Anton," sabay pumiglas ko rito.

"Hindi ako kontento sa sagot mo. Ang layo ng sagot mo. Hahawakan mo ba o hindi?"

Mas lalo akong kinabahan sa kanya. Kung umuo kaya ako.

Baka ipahawak niya sa 'kin yung itlog niya.

"Hindi ayoko!" Matigas na ani ko rito. "Hindi ko hahawakan yang itlog mo," giit ko
saka ako nanlaban sa kan'ya ngunit sadya talagang ayaw niya kong pakawalan.

"Oh sige... Ganito na lang tayo hanggang umaga hangga't hindi mo sinasabing oo."

"Ano? Ibig mong sabihin ay ganito na tayo matutulog hangang umaga?" Hindi
makapaniwalang saad ko rito.

Bahagyang napatingin ako sa kanyang gitnang parte. "Ahhh... Ano 'yan?" Ignoranteng
tanong ko. Halos mapangiwi ako rito sa kandungan niya. Nakaupo kasi ako sa isang
hita niya kaya kitang kita ko ang bagay na namumukol doon.

Tumawa ito. "Ano Agatha? Sumagot ka na lang ng oo at ipapangako ko na papaalisin

din kita rito."

"Shemay ka! Napalakandi mo naman talaga Anton.

Nakakain ka lang ng balot, lumandi ka na," singhal ko sabay paikot ko ng aking

eyebols. "Whoa... Ikaw kaya ang naunang lumandi. Alam kong sinisilipan mo ko kaya
ang tagal mo sa silong ng mesa. Yang

nangyari sayo ay kasalanan mo din 'yan," ani nito.

"Hindi 'yan totoo Anton," giit ko.

"So, ano ngayon sa tingin mo ang gagawin ko? Iniisip mo bang pakakawalan kita?"
Umiling siya. "Hindi kita papakawalan hangga't hindi ka nagsasabi ng totoo. Anong
ginagawa mo sa silong ng mesa?"

Kinabahan ako sa sinabi niya. Imbes na mag-alala ito sa akin ay iba ang
nararamdaman ko sa tono ng kanyang pananalita. Nakaramdam tuloy ako ng takot at
sumasabay pa itong malakas na pagkabog ng aking dibdib.

"Ano? Ano kasi eh?" Parang hirap na hirap ako magsabi sa kan'ya. Napabuga ako ng
malalim na hininga. "Na-na-na-kita ko kasi na bumakat yung itlog mo sa suot mong
boxer short," nanginginig na sabi ko.

Bigla niya kong binitawan agad at tila nagalit ito. Napatayo ako agad. "See? Tama
nga ko. So ngayong alam ko na. Itigil mo na ito Agatha. Hindi ako nakikipaglaro sa
mga kahibangan mo lalong lalo na sa kabaitan mo ay hinding hindi mo ko madadala.
Kung inaakala mong maaakit mo ko. Stop it! Wala kang mapapala dahil hindi ang isang
tulad mo ang magugustuhan at papatulan ko. Kahit pikit-mata ako ay hindi kita
kayang sikmurain na sipingan kahit asawa pa kita. " ani niya saka niya ko tuluyang
tinalikuran. Pabalibag niyang isinarado ang pinto pagkalabas nito ng bahay.

Napaawang na lang ang aking ibabang labi dahil sa pagkabigla ko. Tila nag-init ang
aking pisngi at namula iyon. Napahiya ako sa sinabi niya.

"Anton," mahinang sambit ko rito na halos manghina

ako.

Anong nangyari sa kan'ya at bigla siyang nagkaganun? Hindi ko na maintindihan ang

ugali nito gayong narito na si ate. Ano ba ang nangyari sa kanilang dalawa? Nag-
away kaya sila at ako ang napag-initan ng kan'yang ulo? Napailing na lang ako rito
at naupo sa sofa. Iniyak ko na lamang ang mga masasakit na salita na sinabi ni
Anton sa akin.

Malungkot ang aking mukha nang umakyat ako ng hagdanan. Tinungo ko agad ang kuwarto
ko at agad na humilata sa aking kama.

Napatitig ako sa taas ng kisame. Pinapigilan ko na lamang na huwag umiyak. Tila

hindi pa rin maproseso ng aking utak ang lahat ng mga sinabi ni Anton sa akin.
Akala ko ay maayos kami. Akala ko ay mabait siya. Akala ko ay iba siya sa lahat.
Pero nagkamali ako ng pagkakakilala ko sa kan'ya dahil mas malala pa siya sa
inaakala ko.

Chapter 17

Agatha

Narito na ko agad sa kusina para ipagluto si Anton ng pang-umagahan.

Nakahanda na ang breakfast namin sa mesa para sa aming dalawa at sana ay matuwa
naman siya sa ginawa ko. Sabado naman ngayon at wala naman akong pasok kaya mamaya
pagkatapos ko rito ay pupunta ako ng shop.

Nakangiti ako sa harapan ng mesa habang minamasdan ang nakahandang pagkain. Kahit
may nangyaring hindi maganda sa amin ni Anton kagabi ay hindi naman ako nagtatanim
ng sama ng loob sa kan'ya. Iniisip ko na lang na nag-away lang sila ni ate.
Siyempre kasalanan ko din naman yung nangyari dahil sa itlog na nahulog sa silong
ng mesa at hindi ko naman sinasadya na mapatingin sa nakaumbok mula sa pagitan ng
kan'yang hita. Kahit naman siguro ako ay ganun din ang gagawin ko kapag sinilipan
din ako ni Anton. Baka mas malala pa ang gagawin ko sa kan'ya kapag nangyari 'yon.

Pero bakit ganun siya kung magsalita? Ang sakit at tagos na tagos sa puso ko ang
bawat katagang mga binibigkas niya. Pakiramdam ko ay tinamaan ako ng sobra sa
sinabi niya. Alam naman naming dalawa na walang puwang ang mga puso namin dahil
hindi naman totoo itong pagsasama namin. Pero bakit sa kan'ya kung magsalita ay
parang tunay niya kong asawa.

Pagkatapos kong mag emote rito ay umakyat ako ng hagdan at

tinungo ang kuwarto ni Anton. Alam kong narito siya kagabi dahil dinig ko pa na
nagsarado siya ng pinto.

Nasa tapat na ko ng pinto at kinatok ko ito ng tatlong beses. "Anton!" tawag ko

mula rito sa labas ng pinto. Wala akong marinig na bakas ng ingay galing sa loob ng
kuwarto nito.

"Anton... Nariyan ka ba sa loob?" Tawag kong muli. Pero wala talagag sumasagot kaya
binuksan ko ang pinto at sumilip sa loob ngunit ang linis ng kuwarto niya. Pero may
isang black leather jacket akong nakita sa kama niya. Lumapit ako at bahagyang
tiningnan ang jacket. Dinampot ko ito at inamoy. Mabango naman ito pero bakit
parang ang bigat naman ng jacket na ito?

Nagulat na lamang ako nang makita kong may dalawang baril sa loob ng jacket nito na
nakasukbit sa dalawang bulsa nito kaya ko nabitawan agad ang jacket sa kama kasabay
ng pagbukas ng pinto ng kan'yang banyo.

Nagulat siya nang makita niya ko rito at ganun din naman ako kaya nagtama ang mga
mata namin. Bagong ligo lang siya at nakatapis lang ito ng tuwalya sa kan yang
bewang. Tumutulo pa ang basang buhok nito sa katawan niya.

Pinaningkitan niya ko ng mga mata nito. "What are you doing here?" Halos natameme
na ko sa kinatatayuan ko dahil sa titig na titig ako sa mala adonis niyang katawan.
"Hey! Kinakausap kita.." Napaigatad ako.

Hindi ko namalayan na nasa harapan ko na siya. Napalunok na lang ako sa sarili kong
laway nang pasadahan ko siya ng tingin sa katawan niya. Kahit nakita ko na ito ay
hindi ako nagsasawang titigan ito. May abs kasi siya tapos may tatoo din siya sa
kaliwang braso nito.

Pinitik niya ng mahina ang aking noo na kinagulat ko. Nguimisi itp nang titigan ko
ang guwapong mukha niya.

"A-Ano kasi?" Sabay kamot ko sa batok ko. Dahil sa taranta ko ay

nakalimutan ko na tuloy ang sasabihin ko sa kan'ya. "Kakain na tayo.

Nakahanda na yung breakfast natin sa ibaba," ani ko.

Ngumiwi siya. "Okay, pwede ka ng lumbas. Hintayin mo na lang ako doon," sabay
talikod nito sa akin at tinungo niya ang cabinet nito.

Narito pa din ako nakatayo sa likuran niya at akmang tatanggalin niya na ang
tuwalyang nakatapis sa bewang niya.

Tuluyan na nga iyong nalaglag sa sahig. Natampal ko na lamang ang aking bibig dahil
sa gulat ko rito na halos lumaki ang mga mata ko. Sadyang humarap pa ito sa akin na
halos makita ko ang kan'yang alagang laylay.

Hindi ako makakilos at hindi na din kumurap ang mga mata ko dahil tinutukan ko ang
mahaba niyang kargada.

Bahagyang lumapit pa ito sa akin na nakangisi. "Sinasabi ko na nga ba at may gusto

ka na sa akin," sabay iling niya.

"Hindi!" mariing tanggi ko sabay talikod ko.

"Really? Bakit narito ka pa rin sa loob ng aking silid kung wala ka talagang gusto
sa akin? Hmmm..." Sabay haplos niya sa aking balikat pababa sa aking katawan.
Napapikit ako ng aking mga mata dahil sa ginawa niyang paghaplos rito. "Huwag mo ng
ikaila Agatha dahil masasaktan ka lang kung itutuloy mo pa 'yan. I won't give you a
chance if you keep doing this Agatha. But if you want to continue your obsession
with me. Prepare yourself if you want to get hurt," bulong nito sa akin na halos
manindig ang balahibo ko. Nakiliti ako sa mabangong hininga niya na dumampi sa
aking pisngi.

Lakas loob kong hinarap siya kahit nakahubad ito saka ako bumuga ng hangin sa aking
bibig. "Bakit mo ba sinasabi 'to? Narito lang naman ako para ayain kang kumain,"
saka ko siya tuluyang tinalikuran at lumabas na din ng kan'yang silid.

Napasandig na lamang ako rito sa dingding malapit sa hagdan. Napahawak ako sa aking
kaliwang dibdib. Dito ko na lamang naramdaman ang malalakas na dagundong nito na
parang hihimatayin ako sa nerbiyos ko. Kahit pumikit man ako ay yung alaga pa din
niya ang nakikita ko.

Ano ba ang nangyayari sa akin? Pinagpawisan tuloy ako at tila nasa harapan ko
palagi si Anton na nakahubad. Napamulat na lang ako ng aking mga mata nang maalala
ko ang mga baril sa kan'yan jacket. Mas lalo tuloy akong kinabahan sa kan'ya.

Ano kaya ang meron sa pakatao ni Anton? Hindi kaya isa siyang sindikato? At saan
niya gagamitin ang mga baril? Ito ba ang sinasabi niyang masasaktan ako?

Ano ba ang nangyayari sa akin ngayon? Kahit puro masasakit na yung mga sinasabi
niya sa akin ay hindi ko magawang magalit sa kan'ya. Galit lang siguro siya dahil
may mutual understanding si ate at si Anton. Pero iba talaga yung nararamdaman ko
kay Anton ngayon na hindi ko kailanman naramdaman kay Garry.

Nang bumukas ang pinto at narito pa din ako sa gilid ng kan'yang pinto habang
nakasandig ang likod ko rito.

Suot niya na ang black leather jacket nito. Color gray ang ang suot na sando niya
sa panloob nito at may suot siyang silver na kwintas na may

initial na letter D.

Itinukod niya ang isang kamay sa dingding. Matalim ang mga mata niya nang titigan
niya ko.

"Ano pa ang ginagawa mo dito? O baka naman nag iispiya ka sa

akin?" Umiling ako. "Hindi Anton. Bigla kasi sumakit yung paa ko kaya

narito pa ako. Hindi ko yata mailakad," na kinakunot ng noo niya. Tumango lang ito
pero bigla niya kong binuhat at isinampay sa balikat niya habang pinapalo ko ang
kan'yang likod.

"Ano ba ginagawa mo? Sinabi ko bang buhatin mo ko?" Sigaw ko

ngunit nakatanggap lang ako ng malakas na palo mula sa aking pang-upo habang pababa
na kami ng hagdan.

Narito na kami agad sa kusina ay saka pa lang niya ko ibinaba. Sinimangutan ko siya
pero hindi man lang ako nito matapunan ng tingin. Diretso lang siya sa pag-upo
nito. Naupo na rin ako habang nasa kan'ya pa din ako nakatingin.

"Hindi ako yung pagkain Agatha para titigan mo na lang. Pero pwede mo naman akong
kainin kung gusto mo," ani nito.

Naramdaman ko na lamang ang pag-init ng aking pisngi. Alam kong namula ito dahil sa
sinabi niya. Itinuon ko na lamang ang mga mata ko sa mga pagkaing inihain ko
kanina. Napalunok na lang ako sa sarili kong laway nang makita ko ang niluto kong
jumbo hotdog.
Tinuhog niya ito gamit ang tinidor saka kitang kita ko kung paano niya ito kagatin.

Halos umawang ang ibabang labi ko kung paano niya ito nguyain sabay lunok nito sa
lalamunan niya.

Napaigtad na lang ako rito sa kinauupuan ko dahil nakatitig pala siya sa akin na
kanina niya pa siguro ako minamasdan kahit lihim ko na siyang tinitignan.

"Ayaw mo bang kumain?" Nakangising tanong niya.

"Kakain na din ako," ani ko. Kahit siguro hindi na ko kumain ay parang busog na ko
dahil ibang hotdog ang nasa isip ko. Ibang hotdog tuloy ang nakikita ko sa plato.

Hindi na lamang ako kumuha ng hotdog at yung bacon na lang yung kinuha ko at
inilagay ko sa plato ko ngunit hindi ko inaasahan na naglagay siya ng isang hotdog
sa plato ko at isang sunny sideup egg

Shemay! Kompleto rekados na itong nilagay niya sa plato ko. "Sinabi ko bang bigyan
mo ko ng hotdog at itlog," singhal ko. "Anong masama sa ginawa ko? Araw-araw ka
naman kumakain ng hotdog at itlog diba? O baka naman ibang hotdog at itlog ang
gusto mong kainin kaya nagsawa ka na nito."

"Ano? Anong ibang hotdog at itlog ang pinagsasasabi mo?"

Tumawa lang ito. "Agatha, kainin mo na lang yan para mabusog ka. Aanhin mo yang
hotdog at itlog na niluto mo kung hindi mo kakainin?" Sabay iling nito.

Halos mapahilot na ko sa aking sentido. Kasalanan kasi ito ni Anton kanina eh.
Hindi tuloy ako makapagconcentrate na kumain pero kasalanan ko din naman dahil
hindi agad ako lumabas ng kuwarto niya. 'Yan tuloy, nakakita tuloy ako ng buhay na
hotdog at itlog. Jusko! Napakagreen minded ko naman na yata....

Zairaliyah

11

Hello po... Thanks for reading my story. Maagang paalala po... Signed na po ang
story na ito. Ibig sabihin po ay pagmamay-ari na po ni Dreame ito. Gusto ko pong
mabasa niyo po siya ng free hanggang end. Pero hindi ko sure na magiging free ito
till end kasi may rights po ang dreame na ilock ang story kahit hindi ko ito iapply
for PTR.

Kung maglock po ito, sana may magbasa pa rin.

Chapter 18

Agatha

Umalis si Anton na hindi man lang ito nagpapaalam kung saan ito pupunta. Hindi na
kasi kami nagkausap pagkatapos naming kumain at ngayon naman ay narito ako sa kan
yang shop. Sumaglit lang ako rito dahil gusto kong makita kung ano ang lagay rito.
Mukhang okay naman nang makita kong may costumer sila at mukhang malakas naman ang
kita rito ni Anton.

"Aalis ka na agad?" Tanong ni Lance sa akin. Gusto ko sana itanong kung bakit
laging alis ng alis si Anton at kung saan ito nagpupunta kasama si Mike. Natatakot
kasi ako sa mga baril na hawak niya at kung saan niya ito gagamitin.

"Aalis na din ako Lance. Kailangan ko pa kasi mag grocery at ubos na din ang stock
ng grocery namin sa bahay. Ikaw na muna ang bahala rito

ha."

"Sige ingat ka." Tipid na ngumiti ako bilang pagtugon ko rito.

Umalis din ako agad pagkatapos kong sumaglit rito. May pera pa naman ako rito kaya
ito muna ang gagamitin ko sa pag grocery. Papunta na ko ng mall ngayon. Hindi lang
pala ako mag grogrocery ngayon dahil kailangan ko ding bumili ng mga gamit ko.
Ngayon ko lang talaga mai-enjoy na magshopping para sa sarili ko.

Pero nangangamba ako dahil baka isipin ni Anton na nagpapaganda ako para sa kan'ya.
Hays, bahala na nga saka pera ko naman itong gagamitin ko sa pagbili ng mga gamit
ko eh.

Lumipas ang isang oras na biyahe ay narito na ko sa mall. Inuna ko muna ang mga
undies ko at siyete! Nahiya pa ko sa mga klase ng mga undies na pinili ko dahil
yung saleslady na ang nag assist sa akin. My nighties din siyang nilagay sa
pushcart na hindi ko naman kailangan iyon.

"Miss, hindi ko kukuhanin ito. Hindi ko kayang suotin ang mga 'yan. Ibalik mo na
doon dahil wala akong pambayad sa mga ito."

"Huwag kang mag-alala. Naka sale naman kami ngayon at konti lang ang mga babayaran
mo rito," ani nito. "Kung ayaw mo ang mga ito. Itago mo at gamitin mo na lang ito
kapag may asawa ka na," nakangiting sambit niya sa akin. Kahit sale sila ay hindi
ko pa rin kayang sikmurain na magsuot ng ganito.

"Naman! Sige at babayaran ko na. Tama na ang mga ito," pero parang wala siyang
balak na tumigil dahil lagay siya ng lagay sa push cart. Mga gamit sa katawan naman
ang inilalagay nito. May shaver din siyang nilagay. Mga pabango, lotion at kung
anu-ano pa. Halos malula ako sa dami nito at hindi ko na alam kung paano ko pa ito
maiuuwe dahil tatlong pushcart na ang mga ito.

Jusko! Paano pa ko makakapag grocery nito kung halos ng mga nabili ko ay para sa
akin lang.

Narito ako nakaupo malapit sa cashier dahil yung saleslady na ang pumila para sa
akin. Napahilot na lang ako ng aking sentido habang pinagmamasdan yung mga gamit
ko. Akin ba talaga ang lahat ng mga iyon?

Nakangiti sa akin yung saleslady pagkatapos niyang magbayad. "Ma'am, pakisulat po

ang address niyo rito at ipapadala na lang namin sa

bahay niyo ang mga pinamili niyo." "Ha?" Sabay tayo ko rito sa kinauupuan ko. "At
bakit? May free

delivery din ba rito?" "Yes po, kasama na po iyon. At heto na po yung card niyo,"
sabay abot nito sa akin.

Hindi ko alam kung magkano lahat ang naibawas rito. Bahala na, sa akin din naman
ang perang ginamit ko rito.

Pagkabigay ko ng address sa saleslady ay agad din akong umalis rito sa mall. Sa iba
na lang ako mag grocery dahil baka mashock na naman ako. Baka hindi lang dalawang
pushcart ang malagyan kundi sampung pushcart.

Naglakad-lakad ako upang maghanap na pwedeng pagbilhan ng

mga groceries. Marami din namang taong naglalakad kaya sumasabay na

lang ako sa kanila. Ngunit sa paglalakad ko ay parang may pamilyar sa

akin nang makita ko sa bintanang nakabukas nang dumaan ang sasakyan

rito malapit sa way ko.

"Ate..." Bigkas ko habang ang mga mata ko ay nakatingin lang sa kan'ya. Nagpara ako
agad ng taxi at sinundan ko ang papalayong sasakyan

nito.

Hindi ako sigurado kung si ate ba iyon o hindi pero gusto kong sundan siya para
makasiguro ako na siya nga. Namiss ko pa naman siya. Marami sana akong gustong
sabihin sa kan'ya pero parang pinaglalayo kami ng ate ko.

Huminto ang sasakyan sa tapat ng hotel at bumaba ang sakay nito. Tama nga ko dahil
si ate nga. Bumaba na din ako at natuwa dahil nakita ko na rin siya sa wakas. Pero
ang ngiti kong iyon ay napalitan ng pagtataka.

Pumasok siya sa loob ng hotel kasama ang isang lalaki na hindi ko kilala na dapat
ay si Anton ang kasama nito. Humalik pa ang lalaki sa pisngi ni ate at masaya pa
silang dalawa habang nakaakbay ang lalaki sa kan'ya.

Naisip ko agad si Anton. Alam kaya niya ito? Kawawa naman si Anton dahil sa
pangloloko sa kan'ya ni ate. Napailing na lang ako rito at nagulat na lang ako
dahil sa malakas na pagbusina ng sasakyan mula rito. Hindi ko na namalayan na
narito pala ako sa tapat ng hotel at nakaharang sa dumadaang mga sasakyan.

Jusko! Halos kumabog sa lakas ng kabog ng aking dibdib dahil sa gulat ko. Nakafocus
kasi ang paningin ko sa dalawa. Hindi ko na sila sinundan at dahil alam ko na ang
gagawin nila dahil hindi naman ako tanga.

Napabuga na lang aki ng hangin sa aking bibig. Hindi tama itong ginagawa ni ate.
Ito ba ang dahilan niya para sa akin ipakasal ang kan yang nobyo.

Damn it! Iba ang nararamdaman kong inis para sa kan'ya.

Napakaselfish niyang kapatid. Paano naman ako? Wala akong nagawa kundi ang umuwe ng
bahay at hindi na ko mag

grogrocery dahil wala ako sa mood ngayon.

Mahigit isang oras bago ko narating ang bahay. Naabutan ko pa ang mga nagdeliver na
mga pinamili ko sa mall. Sa katanuyan ay paalis na din sila.

Bumusina pa sila pagkaalis ng mga ito. Pagkapasok ko ng bahay ay nagulat na lamang

ako dahil narito si Anton. Nakita kong inisa-isa pa niya ang mga pinamili ko.
Namula tuloy ang aking pisngi pagkakita kong hawak niya ang nighties ko.

"Anton..." Mabilis na lumapit ako sa kan'ya. "Akin na 'yan," ngunit inlayo niya
lang ito sa akin. Inagaw ko ito sa kan'ya pero ayaw niya itong

ibigay. Nang may tumikhim na ang akala ko ay kami lang ang taong
narito. Oh may! Narito din si Mike at Lance. Nataranta ako sa hawak niya at pilit
na inaagaw sa kan'ya ang mga hawak niya.

Nainis ako sa ginawa niya. "Napaka-ano mo Anton," halos nanggigil

ako sa sinabi ko. Mabilis kong itinago ang mga kinalat niyang mga undies ko.

"Oh 'yan, pulutin mo ang mga 'yan," sabay bato niya sa may sofa

yung shaver.

Jusko! Halos hiyang hiya na ko sa ginawa niya. Narito pa naman yung dalawang mga
kaibigan niya.

"Ano ba ang problema mo ha?" Singhal ko.

"Ikaw," saka niya ko mariing tinitigan.

"Bakit ako? Wala naman akong ginagawa sayo ha," asik ko

rito.

"Oo nga naman Anton. Bakit mo ba kasi binabato ang mga iyan. Ano ba ang problema
mo?" Tanong ng kaibigan niyang si Lance.

Tumayo siya at mariing hinawakan niya ang kamay ko. Hinila niya ko at dinala sa
loob ng kan'yang kuwarto. Nakita ko tuloy ang jacket niya na nakasabit ito sa may
dingding. Kinabahan ako bigla sa kan'ya nang maalala ko ang mga baril sa loob nito.

"Now, tell me..." Na kinaigtad ko dahil sa boses niya. "Saan ka nagpunta at bakit
lalaki ang sumasagot sa telepono mo? Sino siya at anong ginagawa mo sa tapat ng
hotel? May balak ka bang kitain si Garry?"

Nagtaka ako. Anong lalaki pinagsasabi nito? Ni hindi ko nga narinig

na tumatawag siya. Kinuha ko naman ang phone ko sa loob ng aking bag

Wala naman akong narecieved na miscall galing sa kan'ya. "Paano nangyari na lalaki
ang sumasagot? Oh heto, kahit imiscall mo

pa ko. Para maniwala siya.

Kumunot pa ang noo niya nang ilabas niya ang phone nito. Dinayal niya yung number
ko na nakasave sa kan'ya. Pinagring niya ito pero wala akong natanggap na tawag
mula sa kanya.

"Pinagloloko mo ba ko Agatha?" Singhal niya. "Paano naman kita lolokohin? Baka sira
na yang phone mo at kung

saan saan na lang nakakarating yung tawag mo," asik ko. Inagaw niya agad yung phone
ko. Kinalkal niya pa ito at maya't-maya

ay kumunot ang noo nito. "So, ito ang nangyayari kaya wala kang narerecieved na
tawag ko

sayo."

Pinakita niya sa akin iyon at nanlaki na lamang ang mga mata ko nang makita ko na
naka forward lahat kay Garry ang incoming call sa akin ni Anton pati na rin ang iba
kong mga kontak ay ganun din ang ginawa ko.

Nasapo ko na lamang ang noo ko dahil sa inis ko sa kan'ya noon

dahil sa panloloko niya sa akin. Siya lahat ang nakakatanggap ng mga

tawag imbes na ako ang makatanggap.

"Eh ano naman ngayon? Bakit mo ba ko tinatawagan? May sasabihin ka ba sa akin o

namiss mo lang ako," sabay sulyap ko sa kan'ya pero

pinandilatan lang niya ko ng mga mata niya. "Kinakausap kita ng maayos Agatha kaya
umayos ka sa pagsagot

mo."

"Ano? Maayos naman yung pagkakasagot ko sayo ha. Ano ba ang problema mo? Saka
pasensiya na, nakalimutan kasi ng lola mo ayusin yung settting ng call," sabay
hablot ko sa kan'ya yung phone ko pero hindi ko man lang nakuha sa kan'ya yung
phone ko dahil mahigpit ang hawak niya rito.

Umawang na lang yung ibabang labi ko dahil lumabas siya ng kuwarto at tangay nito
ang phone ko.

Oh maygad! Hindi niya dapat makuha iyon dahil may makikita siya doon. Lagot na ko
nito. Anong gagawin ko?

"Anton!" tawag ko at hinabol ko siya. Hindi ko na talaga makukuha pa iyon dahil

isinuksok niya na ito sa loob ng kan'yang pantalon.

Nilapitan ko pa rin siya kahit kausap niya ang mga kaibigan

niya.

"Anton, akin na yung phone ko. Please," sabay hawak ko sa braso niya. Nginisian
niya lang ako.

"Gusto mong makuha?" Tumango ako.

"Okay, take it inside my pants."

Tumawa yung dalawang kaibigan niya. Umiling ako.

"Di bale na lang, lyo na lang 'yan kaysa iba pa ang madakma ko riyan. Manyak nito!"
Singhal ko kahit marinig pa niya at wala na akong pakialam sa cp ko.

Padabog na nagtungo ako sa kusina. Namawis ang aking noo dahil kinakabahan talaga
ako sa hawak niyang cp. Hindi niya dapat iyon makita.

Paroon parito ang lakad ko sabay silip sa kinaroroonan niya.

"No Anton! No!" Parang mababaliw na ko rito sa kusina at nahihilo na ko sa

kakalakad ko rito. Baka kasi tuluyan siyang magalit sa akin kapag nakita at mabasa
niya ang notes na inilagay ko sa cp ko.

Kailangan ko din bang sabihin sa kan'ya na nakita ko si ate sa hotel na may

kasamang ibang lalaki kaya ako naroon?
Zairaliyah

Hello po... Don't forget to #Vote# po. Thank you

Chapter 19

AGATHA

Natapos ko nang malinisan ang kusina dahil sa mga kalat ng mga damukang niyang mga
kaibigan. Gabi na rin nang umuwe ang mga ito at saktong alas nuwebe nang ako ay
magpapahinga na sana sa loob ng kuwarto ko ngunit napababa na lang ako ng hagdan
nang marinig ko ang pagwawala ni Anton sa labas.

Kinabahan ako at baka yung cp ko ang kan'yang pinagwawala. Nanginginig ang mga
kalamnan ko dahil boses pa lang niya ay nakakatakot na.

"Anton," mahinang bulalas ko rito.

Nakasilip lang ako sa may bintana habang pinapanood ko siya. Umiiyak ba siya?

Lumabas ako at bahagyang nilapitan siya. Damang-dama ko kasi ang hinagpis habang
umiiyak ito. Hindi ko alam kung ano ang iniiyakan nito pero parang ang sakit na
makita siya habang umiiyak ito at nasa damuhan na ito nakaupo. Nakasandig ang likod
nito sa may puno kaya kitang kita ko ang mukha niya habang may mga luhang umaagos
sa mga mata nito. Mas grabe din pala masaktan ang mga lalaki. Samantalang ako noong
nasaktan ay umiinom lang. Hindi ako nagwawala kagaya niya. What if? Lapitan ko pa
siya ng konti? Pero natatakot ako sa kan'ya. Pero susubukan ko siyang kausapin at
baka matulungan ko siya.

"Anton," sabay hawak ko sa balikat niya.

Hindi niya ko pinansin dahil patuloy ang pag-luha nito. I feel his pain inside his
heart. Bakit ba kasi may nasasaktan pang tao at hindi na lang

maging masaya?

Nakapagsalita naman ako na parang hindi ko naransan ang masaktan. Dapat kasi ang
mga cheater ay sinusunog na ng buhay. Shemay! Isa rin pala si ate mga cheater.

Alam na kaya ni Anton na may ibang kasama na lalaki si ate at naroon din siya sa
hotel na 'yon kaya alam niyang nandoon ako? Sinusundan ba ko ni Anton?

Pero naawa ako sa kan'ya. Ikakasal pa naman din sila ni ate.

"Anton, gusto mo bang maupo ako rito sa tabi mo?" Mahinahong tanong ko. Tiningnan
lang niya ko.

Hindi siya nagsalita. Ako naman si maawain ay naupo na lang ako sa tabi niya kahit
wala siyang permiso na pwede akong maupo sa tabi niya.

"Bakit hindi ka pa natutulog?" Malamig na boses niyang tanong. Naamoy ko pa ang

amoy alak niyang hininga sa bibig nito. Kahit ganun pa man ay hindi naman siya
mabaho dahil may halong fresh mint yung kan yang hininga.

Napasinghap ako. "Aakyat na sana ako ng kuwarto kanina pero narinig kita na sumigaw
ng f"ck! Nagulat ako at nag-alala kasi gabi na rin kasi eh at baka kung ano pa ang
gawin mo," paliwanag ko.

"Hindi ka ba natatakot sa akin?"

Bahagyang napatingin ako sa kan'ya pero nakatitig na pala siya sa akin. Nagtama ang
aming mga mata. Ang mga mata niya ngayon ay namumungay na. Kakaibang klase ang
paninitig nito. Gusto kong iwasan pero shemay! Parang hinahatak ako papalapit sa
mga mata niya.

Pumaibaba ang pagtitig ko pero tila nauhaw ako nang makita ko ang pamumula ng
kan'yang labi. Napakagat labi ako at parng gusto ko itong tukain pero ang pangit
naman na ako ang magfirst move. Napapikit ako ng husto nang maalala ko lang yung
kan'yang sinabi. Nalungkot ako at ibinaling ang aking paningin mula sa kalayuan.

"Noong una, natatakot ako sayo at nagalit. Pero tama na rin siguro itong surprised
wedding na nangyari sa akin o sa atin. May rason na ako para hindi na magalit sayo.
Hindi ako natatakot sayo Anton dahil alam kong mabuti kang tao. Kung masama kang
tao. Dapat noon pa lang ang may ginawa ka na sa akin na hindi maganda dahil nasa
iisang bubong lang tayo nakatira. I mean, ginagalang mo ko," paliwanag ko.

Tumingin ako sa kan'ya upang tignan kung ano ang emosyon ng kan'yang mukha pero
nasa malalim ang pag-iisip niya habang tanaw niya sa may kalayuan.

"Anong rason mo at hindi ka na galit sa akin? I know from start, galit ka sa akin
dahil gusto mong makasal sa nobyo mong si Garry."

Yumuko ako. Nito ko lang kasi nalaman sa kaibigan niyang si Tristan na matagal na
pala silang nagsasama yung babaeng kahalikan niya sa opisina nito. Two years na
pala niya ko niloloko na hindi ko alam. Paano ko malalaman iyon kung nasa ibang
bansa ako at mahirap din kasi sa isang lalaki na walang jugjugan na nagaganap kaya
hindi siya nakapagtiis at naghanap ng ibang babae. LDR, mahirap talaga itong
nangyari sa amin ni Garry dahil 4 years kaming hindi nagkita. Kahit din naman ako
ay ganun din pero nagtiis naman ako dahil mahal ko siya at dito mo malalaman kung
mahal ka talaga ng isang lalaki yung hindi ka ipagpapalit kahit matagal na kayong
hindi nagkita. Pero sa akin, tiniis ko ang apat na taon dahil mahal ko si Garry.
Pero yung apat na taon na iyon ay balewala dahil hindi talaga tapat ang pagmamahal
niya sa akin.

"Huwag mo ng alamin iyon. Ganito lang talaga ako sa una. Pero habang tumatagal.
Bumabait naman ako. Saka kalimutan mo na din yung pagsusungit ko sayo noong unang
meet natin. Alam mo na, pagod lang talaga ako noong kadarating ko dito sa
Pilipinas. Tapos iba pa yung lalaking makikita ko sa kasal. Siyempre, magulo ang
isip ko noon dahil hindi ko inaakalang kasal agad ang sasalubong sa akin."

Nagulat na lamang ako nang hawakan niya ang kamay ko saka niya ipinatong sa hita
niya. Jusme! Yung puso ko. Ang lakas ng p'tik ng puso ko.

Agatha, huwag mong bigyan ng malisya ito dahil magiging kuya mo din siya soon, sita
ng isip ko.

"Ano ang first impression mo sa akin noong unang nakita mo ko? Yung totoo Agatha."

"Ha?" Mas lalo kasi akong kinabahan sa tanong niya kasi ang totoo ay namangha
talaga ako sa kagwapuhan niya. Nahihirapan akong sagutin

itong tanong niya at baka sabihin niyang may gusto ako sa kanya. "Mahirap bang
sagutin yung tanong ko ha Agatha?"

Napaubo ako tuloy dahil sa lakas ng kabog ng aking dibdib sabay

tapik sa aking dibdib.

"Hindi naman, kasi ang lamig pala dito sa labas. Baka manginig kasi yung boses ko
sa isasagot ko sayo." Pero bigla niya kong niya kong inakbayan at isinandig ang
katawan ko sa kan'yang malapad na dibdib.

Shemay! Parang gusto ko na lang ng ganito kami palagi ni Anton. Ang sarap pala sa
pakiramdam na may yumayakap. Tapos ang bango bango pa niya. Ang dami kong
nakikitang heart sa paningin ko. Jusko! Hay Anton, malapit na kong mafall sayo pero
hindi pala pwede, sabay simangot ko.

"So... Maaari ko na bang malaman kung bakit hindi ka na galit sa akin at sa

pangalawang tanong ko. Sagutin mo ng tama at totoo. After this, pwede na tayong
matulog na dalawa."

"Ha? Magkatabi tayong matutulog mamaya?" Wala sa sarili kong tanong na kinatawa
naman niya.

"If you want... Pwede rin naman," sagot niya na kinalaki ng mga mata

ko. "Hindi! Ayoko noh.. Nagbibiro lang naman ako."

"But I'm not joking Agatha. Pwede kang tumabi sa akin kung gusto

mong magpainit tayong dalawa," ani niya.

Dahil sa ignorante ako at walang karanasan ay napatanong ako agad. "Anong

magpainit? Heater ka ba?"

Tumawa ito saka niya ginulo ang buhok ko na kinasimangot ko. Ginawa niya kong bata
eh. "Napaka inosente mo talaga Agatha. Hindi na ko magtataka. Am I your first?"

Hindi ko nauunawaan itong tinatanong niya. Sabagay wala pa namang nangyayari sa

amin ni Garry eh kaya hindi ko alam yung tinutukoy niyang init. Strikto kasi si
papa sa akin noon dahil gusto niyang makapagtapos muna ko ng pag-aaral. Dahil sa
pagiging strikto niya ay nakapagtapos ako ng pag-aaral noon kaya ako nakapagtrabaho
sa ibang bansa ay dahil sa kan'ya.

"Anton, alam mong si Garry ang unang nobyo ko. Pero hindi kita maintindihan sa
tinatanong mo. Bf ko lang si Garry pero walang nangyayaring init sa amin," sagot
ko.

Napatingin ako sa kan'ya pagkatingala ko. Sumilay ang ngiti sa labi niya nang
makita ko.

"I don't regret marrying you because I am one of the lucky men to have you as my
wife Agatha. And my descision is final. Sana, kung may matuklasan ka sa akin. I
hope you understand me. I'm sorry," ani niya na kinataka ko.

Anong matuklasan? Ano ang meron sa kan'ya? Isa ba siyang sindikato?

"Bakit ka nagsosorry?" Sabay singhap ko. Kinabahan ako sa pagkatao

niya.

"You will find out soon Agatha. By the way, naalala mo ba noong kinasal tayo?"
Umayos ako ng pagkakaupo ko at bahagyang napatitig ako
sa guwapong mukha niya. "Oo, bakit naalala mo pa iyon? Nag walk out ako dahil
hahalikan mo sana ako noon?"

Masuyo niya kong tinitigan at nagtama ang mga mata namin. "Yeah... So... We can try
it now. Can I?" Sabay hawak niya sa aking kaliwang pisngi.

Shemay, ang panty ko baka malaglag. "Anton," mahinang bigkas ko at dahan-dahan ang
paglapit ng mukha niya sa mukha ko. Napapikit na lang ako ng mga mata ko nang
halikan niya ko sa labi ko. Sa una ay banayad lang ngunit mas naging mapusok ang
sumunod niyang mga halik sa labi ko. Ang sarap ng bawat mga halik niya at
nakakadala ng init habang tumatagal. Ito pala ang init na sinasabi niya na parang
dinadala niya ko sa ibang earth.

Zairaliyah

11

Hello po... Don't forget to #Vote# sa MT po.

Sa mga new new readers ko po rito. Follow niyo po ko Zairaliyah at sa F***book

accunt ko. Zaira Liyah. PA add din po sa library niyo ito. Series din ng
Monteclaro. FREE/ ONGOING <a href="https://m.dreame.com/novel/1661032704"

data-domain="stary" data-json="{}">[Duke Monteclaro] data-domain="stary" data-

json="{}">[Drevon Monteclaro] Daddy Drevon Unwanted Wife</a>

Cruel Seduction [SPG/R-18]</a> <a href="https://m.dreame.com/novel/1174559232"

"

Chapter 20

Agatha

Nakangiti ang mga labi ko pagkagising ko ng umaga. Tila nakaramdam ako ng pamumula
sa aking pisngi nang maalala ko ang nangyaring halikan sa pagitan namin ni Anton
kagabi. Hindi ko pinagsisihan iyon dahil gusto ko rin ang nangyari sa aming dalawa.

Tila naheart attack na yata ako dahil hindi na mapipigilan ang biglaang pagbilis ng
t bok ng puso ko.

"Hays... Parang nahihiya akong makita ngayon si Anton at baka mamaya ay himatayin
ako sa kilig at biglang mahulog ng tuluyan ang puso ko sa kan'ya. Pero nangangamba
pa rin ako at natatakot. Hindi ko alam kung ano ang tinatakbo ng isip niya. Wish ko
lang, sana hindi niya maalala yung nangyari sa amin kagabi," ani ko rito.

Pagkababa ko ng kama ay agad na inasikaso ko ang aking sarili. Umalis na siguro si

Anton at nagtungo na ito sa kan'yang trabaho.

Nakahanda na ko sa paglabas ng kuwarto ko nang matapos na kong

mag-ayos ng sarili ko. Kailangan ko na din pumasok sa trabaho ngayon.

Nakakabagot din kasi minsan ang walang ginagawa. Pagkababa ko ng hagdan ay nakita
ko na agad si Anton na nakaabang sa may ibabang hagdan.
Jusmiyo de marimar! Kinabahan naman ako bigla. Parang gusto ko na lang kasi bumalik
sa loob ng aking silid at magtago.

Unti-unti ang paghakbang ko pabalik ng kuwarto ngunit napaigtad na lang ako sa

gulat ko rito nang magsalita siya.

Pekeng ngumiti ako pagkaharap ko sa kan'ya. Salubong ang mga kilay niya.

"Bakit gan'yan ang suot mo? Aalis tayo ngayon diba?"

"Huh?" Natampal ko na lang ang aking noo dahil may sinabi pala siya kagabi na
mamamasyal kaming dalawa sa ilog.

Nalimutan ko tuloy yung usapan namin at ako pa ang nakalimot. Ibig sabihin nito ay
alam din niya ang nangyari sa amin kagabi. Nakaramdam tuloy ako ng panlalambot sa
aking tuhod dahil sa nangyari kagabi. Nahiya naman ako. Hindi ko kasi makalimutan
yung mga halik niya. Parang gusto kong madama muli ang mga malalambot niyang labi.

"Anong ha? Magpalit ka na ng damit mo okay para makaalis na tayo. Ako na din ang
bahala sa trabaho mo. Siya nga pala, huwag kang magsusuot ng pajama," ani niya.

"Kung pajama ba ang isusuot ko dahil doon ako nasanay okay lang ba?"

"No! Subukan mo at ako ang maghuhubad ng pajama mo."

ko?

Natulala na lamang ako sa sinabi niya. Huhubaran daw niya

"Agatha!" Napaigtad ako rito nang tawagin niya ko sa pangalan ko.

"Oo na... Magpapalit na ko," tarantang sabi ko.

Nagbihis ako agad pagkapasok ko rito sa loob ng kuwarto. Nagsuot

lamang ako ng maigsing short at gray na tshirt na medyo fitted sa

akin. "Ayos na siguro ito basta hindi nakapajama," ani ko rito sa harapan

ng salamin. "Sa ilog lang naman ang punta namin."

Pero ano naman kaya ang gagawin namin sa ilog? Oh maygad! Hindi kaya magdidate kami
doon ni Anton? Naku! First time ko talaga ang lahat ng mga nangyayari sa akin
ngayon at kay Anton pa na bf ni ate. Nagkasala na tuloy ako sa kapatid ko.

Mali... Mali itong ginagawa ko. Bakit hinahayaan lang ni Anton na mangyari ito sa
amin? Alam naman niyang kapatid ko ang nobya niya. Dapat may gawin na ko. Dapat
iniiwasan ko na si Anton eh. Saka hindi ko pa alam ang rason kung bakit hindi pa ko
dinidivorced ni Anton ngayong narito naman na si ate.

"Agatha," tawag niya sa akin sabay katok nito sa may pinto.

Tarantang tinungo ko ang pinto saka ko ito binuksan. Bumungad sa akin ang seryosong
mukha niya.

Napatitig ako sa mga mata niya. Sa bawat pagtitig niya sa akin ay may katumbas na
kaba.

Natahimik na lang ako at hindi na magawang kumurap. Napasinghap siya nang matapos
niya kong pasadahan itong suot ko ngayon.

"Perfect... Halika na at mahuhuli na tayo," pag-aya nito. Nauna siyang umalis at

sumunod lamang ako sa kan'ya. Pagkababa

ko ng hagdan ay naroon na siya sa pinto nakaabang. Nakahanda na ang

pinto para sa akin.

"Salamat," nakangiti kong sambit.

"Your welcome," sagot nito. Parang may kakaiba sa kinikilos niya ngayon.
Nakakapagtaka.

Pagkarating namin rito sa labas, isang magarang sasakyan ang nakaparada rito at
batid kong sa kaibigan niyang si Mike ang may-ari niyon.

"Asan si Mike?" Tanong ko pagkabukas niya ng pinto ng sasakyan. Sumakay na ko at

umikot siya sa kabila saka ito sumakay.

"Bakit mo siya hinahanap kung narito naman ako," sagot niya

pagkapasok niya.

"Ahh.. Hindi," mariing tanggi ko. "Hindi iyon ang ibig kong sabihin. Hiniram mo ba
sa kan'ya itong sasakyan?"

"No, this is mine Agatha. At huwag ka na lang magtanong okay. Makikita mo na lang
mamaya ang sorpresa ko sayo," ani nito. "Ayaw kong may tanong tanong habang
nagdadrive ako. Just," sabay zip locked nito sa bibig niya.

Tumango ako. "Okay, asahan mong hindi ako mag-iingay," sagot ko saka nito pinaandar
ang sasakyan.

Napabuga na lang ako ng hangin sa aking bibig. Oo, ginawa ko ang sinabi niya. Hindi
ako nagsasalita at tahimik lang na nakaupo rito habang siya naman ay may kinakausap
ito mula sa earpiece device na konektado sa kan'yang cp.

"On the way na kami Duke. By the way, nariyan na ba siya?" Tanong nito. "Okay,
nakita ka ba niya?" Sunod-sunod na tanong nito at hindi ko alam kung sino ang
kausap niya. "Sige, make sure na hindi ka niya nakita," ani nito at nag-umpisa na
naman akong kabahan rito.

Jusko! Baka ibenta ako ni Anton at baka totoong sindikato talaga siya. Anong
gagawin ko? Tumalon na kaya ako para makatakas. Tama, tatalon ako pero ang bilis
naman niyang magdrive at baka ikamatay ko pa. No, hindi ko naman gagawin iyon.

Sumimangot na lang ako rito. Hindi ko mabalingan ng tingin si Anton. Kaya pala
tinanong niya ko kagabi kung natatakot ba ko sa kan'ya. At heto na nga iyong
sinasabi niya at masosorpresa talaga ako ngayon.

Pagkalipas ng ilang oras ay huminto ang sasakyan. Medyo matagal ang binyahe namin
dahil dalawang oras bago namin narating ang ilog.

"Ha? Nasaan ang ilog Anton? Parang nasa siyudad naman tayo ha. At

kanino itong mansyon na pinuntahan natin?" Sunod-sunod na tanong ko

sa kan'ya pagkababa namin ng sasakyan. Hindi niya sinagot ang mga

katanungan ko. "Follow me Agatha. Nasa loob ang sorpresa ko," ani nito.

Ganitong ganito na naman yung nangyari noong dumating ako rito sa Pilipinas galing
ibang bansa. Parang may phobia na ata ako sa mga ganitong sorpresa.

"Agatha!" Napaigatad ako sa pagtawag niya sa akin. "Ano pa ang ginagawa mo riyan?"
Nasa gate na siya at ako naman ay nakatayo lang rito sa may gilid ng sasakyan.

"Ahh... Ano ba ang meron sa loob? P-Pwede mo bang sabihin sa akin?" Tanong ko rito.
Pakiramdam ko kasi ay isa siyang sindikato.

"Hindi ka ba gagalaw riyan?" Mabagsik na sabi niya. Nataranta ako sa

boses niya.

Tatakbo ba ako o hindi? At lumapit na nga siya rito na kinatakbo ko agad ngunit
nahabol niya lang ako. Binuhat niya ko at isinampay sa balikat niya.

"Anton! Ibaba mo ko please!" Madiing saad ko at tuluyan na nga kaming nakapasok sa

loob ng malaking gate.

"No! Pwede bang tumigil ka! Napakaingay mo. Shut up okay!" Madiing sambit niya.

"Maygad! Goodbye to me"

"Anong goodbye Agatha?" Saka niya ko ibinaba rito sa may malawak na bakuran.

Napatingin ako sa paligid ko. Tila napahiya naman ako dahil may

ilang mga tao rito. Hindi ko alam kung ano ang meron dito basta nakasuot pangligo
sila. "Ano ito? Ito ba yung ilog na sinasabi mo?" Naiinis kong sabi sa

kan'ya. Pero may ilan sa mga humalakhak akong narinig.

Nilingon ko sila at at halos umawang ang aking ibabang labi dahil magkakamukha
sila.

Tinapik-tapik ko ang aking pisngi at baka isa itong panaginip.

"Dalton," tawag ng isang matanda at guwapo pa rin ito. Makisig pa rin ang kan yang
pangangatawan at hindi halata na matanda na ito. May kasama itong isang matandang
babae na nasa 50's or 60's ang edad hindi halata sa edad niya dahil maganda pa rin
ito. Lumapit si Anton na tinawag siyang Dalton kanina.

"Dad, mom," sabay halik niya sa kanilang pisngi. "Happy Anniversary

po," magalang na sagot niya rito. Ako naman ay takang-taka pa din

hanggang ngayon. "Salamat anak," nakangiting saad ng kan'yang mommy.

Napailing na lang ako rito. Si Anton ay si Dalton? At siya ay galing sa mayamang

pamilya? At ito yung sinasabi niya kagabi sa akin. At bakit kailangan niya pang
itago ang pagkatao niya?

"Iba yata ang kasama mo ngayon anak. Where is Sabrina by the way?" Tanong ng ama
niya.

"Whoaa... She's here dad," ani ng kamukha ni Dalton.

Bahagyang napatingin ako kung saan sila nakatingin. Narito din si ate? Na
pinagtataka ko. Parang nakaramdam tuloy ako ng selos. So what? Siya naman ang nobya
ni Anton o Dalton or whatever ang pangalan niya. Wala akong pakialam.

"Agatha?" Tila nagulat pa siya nang makita niya ko rito at parang nagtataka din
siya dahil nakakunot na nakatingin siya sa mga quadro. Bahagyag tinabihan niya ko.
"Anong ginagawa mo rito?" Bulong nito sa akin.

"Magkakilala kayong dalawa ha Sabrina?" Tanong ng ina ni

Anton.

"Yes mom, they are sisters. Agatha will be my sister-in-law soon," at si Anton ang
sumagot. Nasanay ako sa Anton kaya Anton pa rin ang tawag ko sa kan'ya.

Napayuko na lang ako rito dahil sa sinabi niya. Ayaw ko siyang tingnan. Kailangan
ko bang masaktan? Pero nasasaktan ako eh. Pero bakit naman ako masasaktan? Isang
katangahan na itong ginagawa ko kung mag-aasume naman ako na tunay ko siyang asawa.
At isa pa, alam ko na sa una pa lang ay isang kahilingan lang ito ni ate. Napag-
usapan na din namin ito noon kaya handa na dapat ako kung kailan ako ididivorced ni
Anton.

Bahagyang nilapitan ni Anton si ate Sabrina saka niya ito hinalikan sa labi niya.
Nag-init ang buo kong sistema dahil sa ginawa niyang paghalik. Napatingin sa akin
si Anton na agad kong iniwasan.

"Tsk! Nakakainggit naman kayo. Baka may magselos diyan?" Tila pamilyar ang boses na
iyon at si Mike nga ang nagsalita.

"Oo nga, makahanap nga ng chicks dito," ani ng kamukha ni Anton. "Ahh... Available
ka naman siguro Agatha," pekeng ngumiti ako nang bahagyang lapitan niya ko.
Inakbayan niya ko na kinagalit ni Anton. Pinanlisikan niya ito ng mga mata niya.

"Ay naku mga anak. Itigil niyo nga muna ang pambabae niyo at lalo ka na Drevon. So,
kailan niyo balak magpakasal? I hope na magkakaapo

na kami agad ng dad mo soon," ani ng dad niya na kinaubo ko rito. "Whoa... Are you
okay," sabay haplos ng lalaki sa aking likod.

"Kailangan ko ng tubig," ani ko sa kan'ya. "Okay, sumama ka muna sa akin. Ako muna
ang bahala sayo," ani

nito.

"No Drevon!" Pagpapatigil niya sa tinawag niyang si Drevon. "Mike, ikaw na ang
bahala sa kan'ya," utos niya sa kaibigan nito.

Tumawa itong Drevon sa tabi ko habang nakaakbay siya sa akin. "Ano ba ang problema
mo Dalton? Sasamahan ko lang naman siya ha. Kung umasta ka parang nobya mo naman
siya," ani nito at napasinghap na lang si Anton.

"Naku! Tatanda ako ng wala sa oras. Kayong apat, asikasuhin niyo ang mga bisita.
Halika na hon," tawag nito sa asawa niya.

Umalis ang mga ito at kami na lang ang naiwan rito. Yung ibang mga kapatid ni Anton
ay nagsialisan na.

"Hon, pwede ba tayo mag-usap?" Tanong ni ate kay Anton.

"Okay hon, let's go," pag-aya naman niya. Hindi man lang niya ko binalingan ng
tingin dito at tila nakaramdam ako ng konting kirot dito sa puso ko. May mas
isasakit din pala itong naramdaman ko ngayon kaysa sa naramdaman ko noon kay Garry.

Zairaliyah

Hello po, kokonti lang po yata ang nakaabang rito? 2 or 3 lang yung mga
nagcocomment.

Feeling ko tuloy ang ng kwento.. Enjoy reading po

Chapter 21

DALTON

"Dalton, hon ano ito? Bakit mo kasama si Agatha? Bakit siya narito? At ano ito?
Bakit ngayon ko lang ito alam. Akala ko, ulilang anak ka na at si tito Seb na lang
ang natitirang pamilya mo," naguguluhan niyang ani nito.

Sa mahigit isang taong pagsasama namin ay ngayon niya lang ito natuklasan. But I'm
sorry kung ngayon mo lang ito natuklasan kung ano ang tunay kong pagkatao.

Narito ako nakatayo sa may terrace sa loob ng aking silid habang my hawak na
sigarilyo. Kitang-kita ko rito ang mga bisita habang masaya sila sa may gilid ng
pool.

Kan'ya-kan'yang silang may hawak na inuming alak at abala sila sa kani-kanilang mga
pares. Kanina ko pa hinahanap si Agatha ngunit hindi ko man lang ito makita mula
rito. Naroon naman ang mga kapatid ko kasama si Mike.

Napasinghap ako saka ko hinarap si Sabrina. Inubos ko muna ang hawak kong sigarilyo
saka ko ito itinapon sa may ashtray.

Salubong ang manipis niyang mga kilay nang makita ko ito. "So, ngayong alam mo na.
Anong masasabi mo?"

Halos umawang ang ibabang labi niya dahil nagtataka pa din siya.

Mariin ang pag-iling nito at kita sa mga mata niya ang pagsisisi.

"Bakit ka nagsinungaling? Bakit hindi mo sinabi sa akin na nabibilang ka sa

mayamang pamilya. Hindi lang mayaman. Isa ka ring bilyonaryo. Wow!" Rumehistro sa
mukha niya ang pagkagalak nito. "Hindi talaga ako nagkamali na hindi kita sagutin
noong nagproposed ka ng kasal para sa akin. Hon, I'm so excited na makasal na
tayo," natutuwang sambit niya na halos magningning ang mga mata nito.

Pekeng ngumiti ako. "So... Are you happy with me?"

"Yes hon... Sobrang saya ko ngayon. I love you hon," mahinang sambit niya. Lumapit
pa siya rito at mariing niyakap niya ko. "I miss you so much hon," ani nito.

Rumehistro sa mukha ko ang galit na may marahas na pagtitig ko sa kan'ya habang

nakayakap siya sa aking katawan. Bagamat, nanatili lamang akong nakatayo rito at
hindi ko man lang siya magantihan ng yakap gaya ng pagyakap nito sa akin.
Mas lalo pang dumiin ang yakap nito sa akin at ramdam ko naman sa kan'ya na namiss
naman niya ko. Pero hindi na nito magagamot sa pamamagitan ng yakap ang lahat ng
mga ginawa niyang pangloloko nito sa akin. Alam ko naman din sa sarili ko na may
mali ako pero hindi iyon ang dahilan upang lokohin niya ko.

"Hon, ayaw mo bang mag-enjoy muna sa labas. Samahan mo ang kapatid mo," utos ko.

"No hon, hayaan mo muna siya. Gusto kong makasama muna kita rito. Simula kasi nung
dumating ako, hindi na kita nakakausap at lagi ka na lang wala. Sila mama at papa.
Gusto ko rin sana sila bisitahin pero parang may pumipigil eh. At isa pa, paano nga
ba kayo nagkakilala ni Agatha? Parang ang wierd lang kasi. Sorry to say this hon.
Tama ang sabi ng kapatid mo. Nagselos kaya ako sa ginawa mo kanina sa kapatid ko,"
na kinagisi ko dahil napuna din niya iyon.

Sa ngayon, wala akong balak na ipagtapat sa kan'ya na kasal kami ni Agatha. Hindi
pa ito ang tamang panahon para magsabi ng totoo. Hindi pa ko tapos na makipaglaro
sayo Sabrina. Dahil bawat yugto ng buhay mo ay narito lang ako nakasubaybay sayo
hanggang sa matuklasan mo na lang ang lihim ko.

Bumuga ako ng hangin sa aking bibig. Bahagyang kumilos na ang mga kamay nito sa
aking matigas na dibdib. Open ang aking suot na polo kaya madali lang niya itong
dakmain.

"Stop it hon," bigkas ko nang mabilis ang paghuli ko sa kamay niya. Kumunot ang noo
niya pagkahiwalay niya sa katawan ko. Nagtaka siya.

"Bakit? Ayaw mo ba hon? Dati ko na itong ginagawa sayo diba?"

Medyo tumaas ang boses nito at nagtatampo na din siya. "Alam ko iyon hon. Maybe
next time na lang okay. Mahalaga ang

okasyon na ito para kina mom at dad. Com'on, bumaba na tayo at hinahanap na tayo sa
ibaba," pag-aya ko. Hawak ko ang kan'yang kamay sabay hila ko nang papalabas na
kami ng aking silid. Pababa pa lang kami ng hagdan nang marinig ko na parang

may nabasag na babasaging bagay mula sa ibaba.

Dinig ko ang isang babaeng dumadaing sa sakit. Bahagyang kumunot ang noo ko nang
makita nang dalawa kong mga mata kung paano kumilos ang pinsan kong si Cairo na
alalayan si Agatha. Siya ang anak ni tito Seb.

May konting dugo ang kamay ni Agatha dahil nasugatan siya sa basag na baso.

Kusang bumitaw ang kamay ko sa pagkakahawak ko sa kamay ni Sabrina.

"Hon," tawag nito sa akin ngunit dumiretso lang ako sa paglalakad.

"Ako na rito Cairo," sabay tingin ng dalawa pagkalapit ko. Bahagyang napatitig sa
akin si Agatha na agad naman niyang inilihis ang pagkakatitig niya sa akin nang
makalapit na rin si Sabrina dito. Humawak pa ito sa aking braso.

"Agatha, bakit hindi ka nag-iingat. Nakakahiya.." Napasinghap ako sa sinabi niya.

"Hon, si Cairo na lang bahala sa kan'ya," utos nito sa aking pinsan.

"Yeah tama siya... Dalton, if you don't mind ako na muna ang bahala kay Agatha.
Samahan ko muna siya. Nakita ko kasi siya kanina na pumasok rito at ako ang may
kasalanan kaya nabitawan niya ang hawak niyang baso. Sa taranta niya, ito ang
nangyari. Sabi ko huwag niyang hawakan at baka mabubog siya. Pero hinawakan pa din
niya," paliwanag nito.
"Hindi porket kasalanan mo, ay ikaw na ang mag-aasikaso sa kanya. Ako ang nagdala
sa kan'ya rito at ako ang kasama niya kaya responsibilidad ko siya," sabay tanggal
ko sa kamay ni Sabrina sa aking braso na halos umawang ang ibabang labi nito sa
ginawa ko.

"Hon, konting sugat lang 'yan. Hindi naman siya gaanong nasaktan eh," dahilan nito.
Hindi ko pinansin ang mga sinabi nito sa akin. Basta ko na lamang hinawakan ang
kamay ni Agatha. Nagtaka din ito kung bakit ko ginawa ito sa kan'ya. Parang takot
pa ito sa kapatid niya.

Pilit naman niyang tinatanggi ang kamay niya sa akin pero hindi ko hinayaan na
makawala ang kamay niya. Hinila ko siya at tinangay. Nilagpasan lang namin si
Sabrina nang madaanan namin ni Agatha. Nasa mukha pa din ni Sabrina ang pagtataka
nito at pagkabigla sa mga nakikita niya.

"Ate I'm sorry," mahinang sambit niya nang lingunin niya pa ang ate niya.
Nagpupumiglas pa ito habang tangay ko siya at dinala dito sa may guest room.
Nilocked ko ang pinto. "Dalton, bitawan mo na ko." Pilit niyang tinatanggal ang
kamay ko sa pagkakahawak ko sa kamay niya. "Ano ba ang problema mo ha?" Sabay waksi
niya sa kamay ko at kusa ko naman itong binitawan. Balak ko din naman bitawan ang
kamay niya.

"What's wrong Agatha? Tinataboy mo na ba ko?"

Rumehistro sa mukha nito ang pagkainis nito sa akin. "Alam mo ba

itong ginagawa mo? Naiisip mo ba na masasaktan ang kapatid ko?"

"I don't think so. Hindi ko na iniisip iyon na masasaktan siya. Maiintindihan din
niya ito. Hindi ka ba masaya sa ginawa ko?"

Ngumisi lang ako rito na may marahas na pagtitig sa mga mata ni Agatha. Pero nang
maalala ko kung paano siya tumitig kanina ay bigla akong nakaramdam ng galit pero
may pumipigil sa akin dahil nakita ko sa mga mata niya kanina na nasasaktan ito.
Mahal na ba niya ko?

"Bakit mo ba ito ginagawa Anton? Sabihin mo na agad para walang nasasaktan." Halata
ang pangingilid ng mga luha niya sa mga mata nito.

"Agatha, I'm sorry" sambit ko at kita ko sa mga mata niya na nasasaktan na ito.

"Bakit ka nagsosorry ha Anton? Bakit hindi mo pa sabihin ngayon para minsanan na

ang sakit," at tumulo na nga ang isang butil ng luha sa mata niya. "Please Anton,"
at napapikit na lamang siya ng mga mata niya dahil lumuluha na siya sa aking
harapan.

"Agatha, don't cry in front of me." sabay pahid ko ng mga luha niya sa pisngi nito.
Ayaw kong may lumuluhang babae sa harapan ko lalo na kung ako ang may kasalanan.
Nasasaktan din ako.

Niyakap ko siya dahil hindi ko na ito kayang pigilan. Nasaktan ko na ba siya dahil
may nararamdaman na siya sa akin?

"Bakit mo ba ginagawa ito sa akin ito at sa kapatid ko?" Nagtama ang aming mga mata
nang mapatingin kami sa isa't-isa saka ko marahan na hinaplos ang kan'yang pisngi
at tila nagustuhan naman niya ito. Because you are my wife," simpleng sagot ko. "

"Wife?" Sabay kunot ng noo niya. "Baliw ka ba? Alam mong mali itong ginagawa mo
Anton. Asawa mo ko pero hinalikan mo si ate. Ano to?

Pinaglalaruan mo lang ba kaming dalawa?" "No, I can't do that. Sa tingin ko naman

ay tama lang itong ginagawa ko wife. Alam ng kapatid mo kung ano ang ginagawa ko.
Why, aren't you

happy that I chose you and married you?" Tinulak niya ko sa aking dibdib. Tila
nagalit siya sa sinabi ko.

"Anong pinagsasabi mo ha Anton or Dalton I should say. Hindi kita maintindihan. Ano
ba talaga ang nangyayari at ano ang alam ng kapatid

ko?"

Hindi dapat malaman ni Agatha ito na pakana ko lamang ang ginawa kong pagpapakasal
naming dalawa. Wala naman talaga sinasabi sa akin na pakasalan ko ang kapatid niya
dahil galing sa akin mismo ang mga salitang gawa-gawa ko lang. Hangga't hindi pa
nagkakausap si Sabrina at ang kan'yang ina. Mananatiling lihim itong ginawa kong
pagpapakasal kay Agatha. Alam kong nagtataka na din si Sabrina. Simula nang
dumating siya rito ay hindi pa nya ito nakakausap.

Pero kung dumating yung araw na malaman nilang dalawa. Isa sa kanila ang mananatili
sa aking tabi.

Zairaliyah

Hi po, check ko na lang po yung mga tyos error. Late na ko nag update dahil busy po
kanina. Paalala, kung may magreply po sa inyo na hindi kaaya ayang mensahe. Ignore
niyo na Ing po. Nariyan na po yan na laging nakaabang mula series 1 hanggang series
5 ng MONTECLARO. Enjoy reading.

Chapter 22

Dalton

"Dalton, kanino ka ba talaga mas seryoso ha? Kay Agatha o kay Sabrina?" Tanong sa
akin ni Mike. Narito kami sa labas ng mansyon habang may tinuntunggang alak.

"Hindi ko maintindihan Mike, sinabihan ko na siya na masasaktan lang siya sa akin

pero kanina ay umiyak siya sa harapan ko. Nasasaktan siya Mike. And si Sabrina.
Nagseselos na siya sa kapatid niya."

"Whoa... Mahirap yan at baka may pagtingin na siya sayo o kaya may nararamdaman na
siya sayo na kakaiba. Ikaw, ano sa tingin mo? Kayo ang magkasama sa bahay. Ano
naman ang nararamdaman mo kay Agatha?"

Nilagok ko ang isang bote ng alak na hawak ko at agad na inubos. Nag-uumpisa pa

lang kami na uminom kaya itong si Lance ay may dala-dala na namang isang case na
can beer. Kami na lang ang narito sa labas dahil yung ibang mga bisita ay maagang
umalis.

Si Agatha ay maagang natulog samantalang si Sabrina ay kanina pa

ito tulog dahil maaga itong nalasing. "Sa ngayon hindi ko kailangan ng love Mike.
Focus muna ko sa dalawang magkapatid. Nag-uumpisa pa lang ako na pagselosin si
Sabrina."

"Gago ka talaga Dalton. Ginagamit mo lang si Agatha at anong rason mo? Para lang
gantihan mo Sabrina? Kawawa naman si Agatha. Hindi niya alam itong ginagawa mo.
Kung ganyan lang din ang ginagawa mo sa kan'ya. Ibigay mo na lang siya sa akin at
papakasalan ko na agad si Agatha," ani ni Lance na kakaupo lang nito.

Marahas ko siyang tinitigan sa mga mata niya. "Ano sa tingin mo? Ganun lang kadali
sa akin na ibigay sayo si Agatha? Itatak mo diyan sa kokote mo. Hinding hindi ko
hihiwalayan si Agatha."

"So ano naman ang balak mo sa isa? Sasaktan mo lang din siya? Look Dalton, kung
hiwalayan mo na lang kaya si Sabrina at magsama na lang kayo ni Agatha. Wala ka ng
proproblemahin pa. Kung ipagpapatuloy mo lang itong pakikipaglaro mo sa dalawang
magkapatid. Isipin mo, mas higit na masasaktan si Agatha kaysa kay Sabrina. Pero si
Sabrina ay alam kong matatauhan din yan sa ginawa niya dahil sa pangloloko niya
sayo. Maiintindihan ka naman niya siguro kung sasabihin mo na lang sa kan'ya,"
turan ni Mike.

"Mangyayari din 'yan Mike. Hindi pa ko tapos kay Sabrina. Gusto ko rin siyang
saktan at ipamukha sa kan'ya kung ano ang mga ginawa niya sa akin. At si Agatha..."
Nahinto na lamang ako rito at nakokonsensiya dahil tama ang mga kaibigan ko. Pero
sa ngayon ay hindi pa ko handang mahalin si Agatha.

"Ano? Bakit hindi mo ituloy? Kung alam mong masasaktan si Agatha,

itigil mo na lang itng ginagawa mo sa kan'ya," giit ni Lance. "Grabe ka naman.

Dinalawa mo na talaga. Pero kanino ka ba talaga at sino ba talaga ang pipiliin mo?
May nararamdaman ka na ba kay Agatha ha Dalton?"

Napabuga na lang ako ng hangin sa aking bibig. "What do you think? May nararamdaman
na din kaya sa akin si Agatha?"

"Bakit hindi mo siya tanungin? Ang gulo mo. Tanungin mo sa kan'ya kung may
nararamdaman na siya sayo," ani ni Mike.

"Paano kung hindi siya magsabi? Magsasabi ba 'yon kung alam niyang nobya ko ang
kapatid niya dahil alam niyang masasaktan ko lang ang kan'yang kapatid."

"Pero umiyak siya sa harapan mo diba? Ang manhid mo naman Dalton, Palibhasa kasi
paghihiganti ang alam mo. Anong malay ng isa? Ginagawa mo lang siyang kawawa eh,"
ani ni Mike.

"linom na lang natin to mga dude. Pero kung ako ang papipiliin, mas pipiliin ko na
lang si Agatha dahil yang Sabrina na 'yan. Gold digger at cheater pa. Oh cheers!"
sabay taas niya ng can beer sa ere. Nagcheers kaming tatlo habang may hawak na tig-
isang can beer.

"Walang-hiya talaga ng bunganga mo Lance," sabay tawa nito. "Kung baga sa dragon ay
buga ng buga ng apoy. Ang init ng tabas ng dila mo. Mabuti at hindi ka sinapak ni
Dalton."

"Totoo naman yung mga sinabi ko. Remember, mas type ko talaga si Agatha," dagdag pa
nito.

"Shut up Lance!" Singhal ko. "Wag niyong pakikialaman si Agatha. Tatamaan ko kayong
dalawa at lalo ka na Lance."

Nagkatinginan ang dalawa at tumahimik na lamang sila. Iniba na lamang nila ang
kanilang usapan at tungkol na naman ito sa mga naging babae nila. Bilangan ba naman
sila kubg sino ang mas marami.

"Pero si Dalton, tiyak na mas marami 'yan. Titigil lang yan kapag si Agatha ang
pipisil sa biltog niya," sabay tawanan ng mga ito.

"Mga gago! Dinamay niyo pa ko sa usapan niyo. Mga itlog niyo mga panis na. Ako pa
talaga dinamay niyong dalawa!" Singhal ko.

"Oh tara, palakihan ng bayag," panghahamon pa ni Lance."

"Naloko na! Iba talaga ang tabas ng dila nito pag nakatikim ng alak. Oh ikaw
Dalton, baka gusto mo siyang hamunin. Palakihan kayong dalawa," saka naman natawa
si Lance.

"Mga siraulo kayong dalawa. Tigang ka na ba Lance kaya pati itlog mo ay wala ng
himas. Ilang araw na ba yan na walang pasundot sa butas?" Natawa na lang si Mike.

Tawang-tawa din si Lance si sinabi ko. "Paano ba naman ako

susundot sa butas kung lagi na lang ako nasa shop mo. Namiss na ko ng

syota ko pre." "Oh, kasalanan ko pa. Sabi mo kahit hindi kayo magkita ay marami
namang babae sa shop mo," sagot ko

"Masusundot ko ba iyon kung puro naman sila larawan at nasa imahinasyon ko lamang
sila? Pagod na si mariong palad kaka-ano, sabay

tawa ni Mike.

"T*ng na mo Lance. Di lang ikaw ang nag-iisa. Oh tignan mo palad ko. Halos puro
kalyo na nga kaka ano."

Napiling na lang ako rito. Tinungga ko na lamang ang can beer na hawak ko. Mga
siraulo talaga itong mga kaibigan ko kapag nagkaharap-harap kami. Noong isang gabi
na naroon sila sa bahay ay halos ganito na naman ang topic nila.

Inubos ko na lamang ang laman ng can beer na hawak ko. Nakakarami na din kami na
nainom at nalasing na kaming tatlo nang maubos na ang isang dosenang can beer.

Lumalalim na ang gabi. Kailangan na namin magpahinga. Dito ko na lang pinatulog sa

mansyon ang mga kaibigan ko sa isang guest room dahil nasa isang guest room
natutulog si Agatha samantalang si Sabrina ay natutulog ito sa loob ng aking silid.

Tinungo ko ang guest room kung saan natutulog si Agatha. Umiikot na din ang
paningin ko nang papalapit na ko sa tinutulugan niya. Pero lumabas siya ng kuwarto
at tila nagulat pa ito nang makita niya ko. Narito na ko sa tapat ng kuwarto.

"Anton, anong ginawa mo rito?" Mahinang sambit niya. "Baka makita ka ni ate rito,"
bulong niya.

Hindi ko sinagot ang kan yang tanong. Basta na lang ako pumasok sa loob ng kuwarto.
Pakiramdam ko ay hindi siya nakasunod sa akin. Bahagyang nilingon ko siya kahit
nahihilo pa ko.

"Ano pa ang ginagawa mo riyan? Hindi ka ba papasok?" marahas na tanong ko rito.

"D-Dito ka ba matutulog?" Tila natatakot ito sa akin dahil sa

panginginig ng kan'yang boses.

"Pwede ba, pumasok ka na rito sa loob at matutulog na tayong dalawa. Don't worry,
maliligo naman ako bago kita tabihan."

Tila ayaw niyang kumilos kaya hinila ko na lang siya papasok rito sa loob ng
kuwarto kahit ayaw niya.

Winaksi niya ang kamay ko at tintigan niya ko ng masama. "Ano ba ang nangyayari
sayo Anton? Magagalit si ate kapag nalaman niya na dito ka natutulog kasama ko.
Naglasing siya dahil nagseselos siya sa akin. Ano? Tapos dito ka matutulog?"

"Because you are my wife kaya ako narito."

"Sira ka na talaga," gigil na ani niya at kulang na lang ay sampalin niya ko sa

aking mukha.

"Ako sira? Ganun ba tingin mo sa akin?" Bahagya ko siyang nilapitan pero napatakbo
na lang siya sa kama at nagtalukbong ito ng kumot. Natawa na lamang ako rito sa
ginawa niyang pagtalukbong ng kumot sa buong katawan niya.

Tahimik na lumapit ako rito na hindi niya alam na nasa tabi na niya

ko.

"Anong tinatawa mo diyan? Baliw ka na Anton. Kasing baliw mo si"

"Anong si?" Na kinaigtad niya. "Ngayon matatakot ka sa akin," sabay buga ko ng

hangin sa aking bibig. Napailing na lang ako rito habang minamasdan siya na
nakatalukbong ng kumot rito sa kama.

"Matulog ka na nga," mataray na ani nito.

"Bakit gising ka pa? Inaabangan mo ba ko sa labas, hmmm..."

Napaigtad na naman siya nang hawakan ko ang katawan niya. "Hindi noh! Bakit ko
naman gagawin 'yon?" Sabay waksi niya sa kamay ko.

"Huwag ka ng magkaila Agatha. May gusto ka na ba sa akin? Bakit hindi mo pa aminin

na gusto mo ko?" Sabay haplos ko na naman sa katawan niya at tila may nahawakan
akong malambot na bagay sa katawan niya.

"Ano ba!" Sabay waksi na naman niya sa kamay ko. "Wala! Wala akong aaminin sayo.
Ang kulit mo. Matulog ka na nga."

Dahil sa makulit ako kapag lasing hindi ko siya tinigilan. Dinaganan ko pa siya sa
ibabaw nito at bahala na nga kung ano ang mangyari kinabukasan dahil inaantok na
din ako.

"Anton!" Dinig kong sigaw niya sa aking tenga ngunit tulog na ang aking diwa dahil
sa kalasingan ko na rin.

Chapter 23

AGATHA
Wala na sa aking tabi si Anton nang magising ako. Napabalikwas pa ko ng bangon rito
sa kama nang makita ko ang oras sa aking relos dahil tinanghali ako ng gising.

"Naku tinanghali na ko ng gising dahil kay Anton na 'yan. Napakakulit niya kasi
sobra," tarantang sabi ko. Halos hindi ako makatulog dahil sa paghihilik niya at
sobrang likot kung matulog. Makulit na nga, maingay

pa

Nakakahiya naman kasi lumabas ng silid kung ako na lamang ang hindi pa nakakababa
at sila ay kumakain na. Narito pa naman ako sa pamamahay ng mga magulang ni Anton.
Ayaw kong may sinasabi sila agad sa akin na tamad. Pero hindi naman siguro sila
ganun dahil mukhang mababait naman sila.

Bumaba ako agad ng kama kahit magulo pa ang aking buhok. Pero may tatlong paper bag
ang narito sa may gilid ng kama malapit sa paanan ko. Para siguro sa akin ang mga
ito. Binuksan ko ang paper bag at nakita kong may lamang mga damit,

underwear at iang pares na bikini na bigla ko na lang naibato malapit sa pintuan.

Nagulat ako kung bakit may ganun dito. Saktong pumasok naman si Anton na bagong
ligo lang ito. Preskong presko ang kan'yang mukha kung titignan ito. White tshirt
at khaki short ang kan'yang suot. Kahit ganito ang pambahay niya ay guwapong guwapo
pa din ito. Paano na lang kaya kung magsuot siya ng American suit. Jusko!
Makalaglag panty ba. Hiyang hiya naman ako sa itsura ko kung ipapares lang ako sa
kan'ya. Mas bagay talaga sila ni ate.

"What's wrong? Ayaw mo bang suotin ito?" Sabay pulot niya sa may sahig ang mga
inihagis kong terno na bikini.

Inirapan ko siya nang tignan niya ko. "Nandito ka na naman! Pwede

ba, umalis ka rito. Para kang isang bubuyog. Punta dito punta doon. Saan ka ba
talaga dadapo ha?" Bigla itong natawa sa sinabi ko.

"Siyempre sayo," nakangiting ani niya at bahagyayang lumapit pa ito sa akin habang
hawak niya ang two piece bikini na inihagis ko.

Kinabahan ako dahil hindi pa ko nakakapaghilamos at nag-aayos ng sarili ko. Kahapon

pa nga itong suot ko at hindi ko man lang nagagawang makapagpalit ng damit kagabi
kahit may damit naman na ibinigay sa akin si Anton.

"Anton, diyan ka lang."

Huminto naman siya at tinitigan niya ko. Kunot-noong tinitigan ko naman siya. "Why
Agatha? Ayaw mo ba kong dumapo sayo? Hindi mo ba ko gusto?"

Seryoso ba si Anton sa sinasabi niya? Anong gusto niyang mangyari? Nariyan si ate.
Pinagloloko ba niya ko?

"Binibiro lang kita. Pero naniwala ka naman. Doon ka kay ate dumapo huwag sa akin,"
pagtataboy ko sa kan'ya.

"Are you sure? Pero ikaw ang asawa ko," ani niya,

"Ano? Nahihibang ka na ba Anton? Pero nobya mo si ate at alam ng parents mo na

ikakasal na kayong dalawa. Pero ako? Ano ako? Pang-display mo lang na pwede mong
isangtabi at gagamitin mo kung kailan mo gusto. Hindi ako bobo Anton para hindi ko
iyon maisip. Ginagamit mo ba ko para paselosin mo si ate? Alam ko na ang dahilan mo
kaya hindi mo ko hinihiwalayan hanggang ngayon. Ano pa ba ang inililihim mo sa akin
ha Anton? May dapat pa ba akong malaman?"

Napasinghap siya at tila nag-iisip pa ito. Ang mga mata niya ay mariin na nakatitig
sa aking mga mata.

"Isang tanong lang Agatha, may gusto lang sana akong malaman sayo. Ayaw mo ba sa
akin?"

Mariin akong napapikit ng mga mata saka ko din ito iminulat at ngayon pa lang ay
nasasaktan na ko sa kung anuman ang isasagot ko sa kan'ya. Gusto ko si Anton pero
masasaktan si ate.

"Ang totoo niyan, hindi talaga kita gusto Anton," na bigla na lang kumirot ang puso
ko. "Marry my sister and divorced me as soon as possible. Naiintindihan mo ba ko?"

Nag-uumpisa ng mangilid ang mga luha sa aking mga mata dahil sa mga masasakit na
salitang sinabi ko dahil ramdam ko ang sakit at tagos na tagos ito sa puso ko.

Kita ko ang paglalim ng hininga nito at malungkot din ang mga mata niya nang makita
ko. Malungkot ang buong mukha niya at ako naman ay naguguluhan din sa kan'ya. Mali
kasi itong ginagawa niya. Alam niyang masasaktan niya si ate. Pero ako, bakit ang
unfair naman dahil nasasaktan din ako.

Umiwas ang mga mata niya sa akin. "I'm sorry if I bothered you at bigla na lang ako
dumating sa buhay mo. Nang dahil sa akin, nagulo ko ang buhay mo. Anyway don't
think about it," sabay singhap niya. "By the way," sabay kamot niya sa ulo nito at
bahagyang tumingin na siya sa akin. "Narito ako dahil gusto kang ayain ni ate.
Hindi siya nakapunta kahapon dito kaya ngayon ay tuloy pa din ang okasyon. Siya na
din nagbigay ng mga 'yan. At itong tinapon mo, isuot mo ito," sabay lapag niya sa
kama. "Hindi ka makakatanggi sa kan'ya dahil pipilitin ka lang niya na pasuotin ka
ng gan'yan. Nasa ibaba siya at hinihintay ka niya," aniya saka ito tuluyang lumabas
ng silid. Gusto ko rin sana itanong kung nandoon din ba si ate. Pero sa totoo

lang, nahihiya ako sa ate ko dahil kay Anton. Ayaw ko naman pag-isipan kami ng
masama ni ate.

"Ha! Anong sabi niya?" At kinuha ko naman ang two piece na inilapag niya sa kama.
Tiningnan ko pa ito kung kaya ko bang suotin ang mga ito.

Napangiwi na lang ako nang makita ko ang kabuuan ng two piece. Hindi ko masikmura
na suotin ito. Balak ko na din sana umuwe sa amin dahil gusto ko na rin talaga
makabonding ang mga magulang ko pero lagi na lang busy kapag si Anton ang kasama
ko.

Inihagis ko na naman itong hawak kong two piece. "Over my dead

body, hindi ko susuotin ang mga 'yan," singhal ko. Hindi ako nagsusuot ng ganung
klaseng two piece eh. Si ate, siya lang

naman ang nagsusuot ng mga gan'yan. Niligpit ko na lamang ang mga kinalat ko at
binalik sa loob ng paper

bag. Magshoshort na lang ako at hindi ko balak magswimming ngayon pero nakakahiya
naman sa ate niya at baka sabihin niyang ang kill joy ko.

Lumipas ang kalahating oras. Sa tagal kong nag-isip ay napagdesisyonan ko na din na

bumaba. Sinalubong ako agad ng isang katulong rito na may ngiti sa labi niya.
Parang kasing edad ko lang siya
dahil batang bata naman ang itsura niya "Ma'am nasa labas sila at kanina ka pa nila
inaantay. Samahan na

kita sa labas."

Ngumiti ako. "Salamat," tugon ko.

"Bakit gan'yan ang suot mo ma'am?" Puna niya sa akin dahil

nakashort at tshirt lang ako. Patungo na kami sa labas.

"Ah... Agatha na lang itawag mo sa akin."

"Parang nakakahiya naman po."

"Okay lang," sagot ko.

"Ako nga pala si Jona," pakilalala niya sa akin. Ngumiti ako. "Kung may kailangan
ka, huwag kang mahihiyang magsabi sa akin," at bigla na lang ito kinilig nang
marating na namin ang cottage.

Narito kasi sila Lance at Mike. Nagkakape na ang mga ito at may breakfast na
nakahanda rito sa mesa. Nakabihis pangligo na din sila. Nakangiti ang mga ito sa
akin habang itong katabi ko ay kinikilig.

"Maygad! Ang gwagawpo nila lalo na yung mga quadro," kilig to the bones na sambit
niya. "Makalaglag panty ba," sabay tawa nito ng malandi. Ako pa tuloy ang nahiya sa
inasal niya. "Bakit ikaw Agatha, hindi ba kinikilig ang pempem mo," na kinalaki ng
mga mata ko sa sinabi niya kaya natawa ang dalawa.

"Dinig mo ba iyon?" Tanong ni Lance.

"Oo naman, pempem de sarapen kaya 'yon. Kanta iyon diba," sagot ni Mike. Natawa si
Jona. Jusko! Lukaret pala itong Jona na ito. Pahamak, masyadong bulgar kung
magsalita.

"Hindi naman kanta 'yon," sagot nito at natawa si Lance.

"Loko, alam ko iyon. Gusto mo bang masapak ni Dalton. Kung makatingin kala mo
papatayin ka na sa klase ng paninitig niya," ani ni Mike at napalingon kaming lahat
sa gawi ni Dalton kasama niya si ate. Naroon din yung isang babae na kausap niya si
ate at baka siya na yung sinasabi niyang ate niya. Nasa gilid sila ng pool.

"Agatha, bakit hindi ka pa nakakapagbihis ng pangligo mo? Kukulitin ka lang ng ate

ni Dalton. Hindi mo siya matatanggihan kaya kung ako sayo, magpalit ka na," utos ni
Mike.

Kahit hindi niya sabihin ay napilitan lang talaga ako na suotin itong

two piece na de tali. Nakaka ilang na suotin. Isang hila lang ni Anton ito ay
mahuhulog agad. Ano ba? Bakit siya pa iniisip ko? Alangan naman si Mike at

Lance.

"Mike, hindi ba okay itong suot ko? Pangligo din ito ha."

Ngumiwi siya. "Kung sa akin, pwede... Pero hindi ko sure kung papayag si ate Tala,"
ani nito.
"Sir, ako naman... Hindi mo ba ko tatanungin kung gusto kong mag

two piece? Meron din akong ganun," sabat ni Jona. "Bakit ka ba narito? Kanina ka
pa," singhal ni Mike.

"Ayy ang sungit mo naman. Wala ka sigurong jowa sir kaya ang sungit mo. Available
naman ako. Kung gusto mo tayong dalawa na."

"You shut up! Hindi kita type. Umalis ka na nga rito," pangtataboy nito sa kan'ya.
Nasapo ko na lamang ang aking noo sa dalawa. Jusko!

"Hmmmpf! Kapag ako lang nagtwo piece, laglag agad ang brief mo," sabay irap nito
kay Mike saka ito padabog na umalis.

Natawa si Lance sa sinabi ni Jona. "Ayun na nga, malove at first f**k ka na niyan
kay Jona. Naku, mabubuhay na ang matagal nang nakabaon sa loob ng brief mo," sabay
halakhak nito.

"Shut up stupid!" Galit na sambit ni Mike. Nahiya naman tuloy ako sa pinag-uusapan
nila. Na out of place na yata ako rito sa usapan ng mga lalaki.

Inabala ko na lang na kumain rito habang nag-uusap yung dalawa saka inubos ko na
din yung kape rito.

"Ohh.. Hi," boses babae ang nagsalita. Nakangiti siya sa akin at hindi na kumurap
ang mga mata ko dahil sa kaseksihan niya. "So ikaw si Agatha?"

"Oo ate," sabay tango ko.

"Ako pala ang ate ni Dalton. Ako si Tala. Ate ng mga quadro," pakilala niya.
Ngumiti naman ako. "Kaso wala yung tatlo dahil sobrang busy nila. So halika na,"
pag-aya niya sabay tingin niya sa akin. "Ayy, bakit hindi mo sinuot yung two piece
na bigay ko? Hindi mo ba nagustuhan?" Parang nagtatampo pa ito.

"Ahh... Ano kasi ate..." Nagdadalawang isip pa ako kung go ako o

hindi.

"Magtwo two piece na yan," paulit ulit na sinasabi nila Mike at Lance sa akin.
Talagang chinicheer pa nila ako. Inirapan ko sila pero tinatawanan lang din nila
ako.

"Look your ate Sabrina. Ang sexy niya diba. Ako rin nagbigay sa kan'ya ng two piece
niya. Pero don't worry, mas babagay naman sayo yung bigay ko."

"Pero nahihiya ako ate na magsuot ng two piece. Hindi ako sanay na magsuot gaya ng
suot ni ate," giit ko.

"Ako ang bahala. Gan'yan din ako sa una. Pero masasanay ka din," pamimilit niya sa
akin. Totoo nga ang sinabi ni Anton dahil pipilitin lang ako ng ate niya. Ni

magtanggal na nga lang ng suot kong short at tshirt ay nahihirapan pa

kong hubarin ito sa katawan ko.

"Wow busog lusog," ani ni Lance,.

"Hoy, kayong dalawa diyan tumigil kayo. Kung ayaw niyong

pagsuotin ko rin si Jona ng two piece dahil kanina pa siya nagrerequest sa akin
baka tumakbo lang kayong dalawa. Huwag si Agatha ha." Nagtuturuan ang dalawa at ako
naman ay hila hila niya ko patungo

sa pool ngunit nasa likuran lang namin yung dalawa with matching

sipol.

"Agatha, kay-ganda ng paligid ko kapag ikaw ang nakikita ko," ani ni

Lance nang marating na namin ang pool. Dinig iyon ni Anton na

kinalingon niya sa amin. Ang lagkit ng mga mata niya nang pasadahan

niya ng tingin ang katawan ko kahit nasa tabi niya si ate. "Marunong ka ba lumangoy
Agatha?" Tanong ni ate Tala.

"Hindi ate... Sa gilid gilid lang ako nakahawak," sagot ko.

"Don't worry ate Tala, narito naman ako na kakapitan ni Agatha," si

Lance ang sumagot. Nanlisik ang mga mata ni Anton. "Tara doon sa kabilang pool. Mas
mababaw doon," pag-aya ni ate at

nakasunod pa din yung dalawa sa amin. Bale dalawang pool ang meron dito kaya sa isa
kami nagpunta. Mababaw naman pala dito at hindi na ko malulunod kung may manghila

man sa akin. Assuming naman ako kung si Anton iyon.

Tawanan ang dalawa na si Lance at Mike. Unahan kasi sila sa paglalangoy kahit
mababaw ang tubig rito na hanggang bewang ang lalim ng tubig. Si ate Tala naman ay
nagpaalam na din ito dahil magbabanyo daw ito. Bigla kasi sumakit ang tiyan niya.
Ako naman ay narito lang na nakatayo sa gilid ng pool habang pinapanood ko silang
dalawa.

Napatingin na lang ako sa isang pool. Wala na sila ate Anton sa pool

kaya naisipan ko na din na umahon habang abala ang dalawa sa paglalangoy,

Dito ako sa likod dumaan para hindi ako makita ng dalawa dahil sisipol na naman
sila pag nakita nila ako.

Malapit na ko sa may likod at nakita ko si Jona na may ginagawa pero sa pagdaan ko

rito malapit sa daan na may pasilyo ay may biglang humila sa akin sabay takip sa
bibig ko. Nagpumiglas ako para mabitawan niya ko ngunit mas higit na mas malakas
siya.

Dinala niya ko rito sa loob ng isang silid at hindi ko pa man siya nakikita dahil
nakatalikod ako. Dinig ko ang paglock ng pinto ay saka pa lang niya tinanggal ang
kamay niya sa bibig ko.

Napaharap ako sa taong gumawa sa akin at hindi ko inaasahan na si Anton ang may
gawa nito.

"How dare you Anton!" Napaenglish tuloy ako dahil sa galit ko sa kan'ya. "Bakit mo
ko dinala rito?!" Singhal ko

Hindi siya agad nagsalita dahil bigla tuloy akong nahiya dahil sa klase ng
paninitig niya sa aking katawan.
Napatakip na lang ako sa sarili kong katawan dahil tingin pa lang niya

ay hinuhubaran niya na ko.

"Anong ginagawa mo at ganyan ka makatingin sa akin?" Nakayuko ang ulo ko. Ayaw ko
siyang tingnan. Milyon milyon ang kaba na nadarama ko ngayon at tila ba mauubusan
na ko ng hininga.

Kita ko sa gilid ng mata ko ang paglapit niya. Napahakbang ako ng konti ngunit wala
naman akong mauurungan. Napasandig ang likod ko na saktong nasa harapan ko na siya.
Napaangat ang mukha ko at bahagyang nagtama ang mga mata namin.

Inangat niya pa ng konti ang baba ko at sobrang lapit pa ng aming mukha. "Huwag
kang matakot Agatha. Alam kong iniisip mong mali ito pero hindi mo ko masisisi.
'Coz I'm your husband and you are my wife."

Nalanghap ko ang mabangong hininga niya sabay haplos nito sa aking buhok pababa sa
aking pisngi. Akala ko ay hanggang doon lang iyon.

"Anong ginagawa mo Anton?"

Hindi niya sinagot ang aking tanong dahil sa paglapat ng daliri nito sa aking
bibig. Nakatitig lamang ang mga mata namin at bawat mga

hininga namin ay dumadampi sa aming mga balat. Ang mga mata niya ay

punong-puno ng pagnanasa kung makatitig siya sa akin. "Agatha," saka nito marahang
hinaplos ang ibabang labi ko na agad niyang sinakop ang mga labi ko pagkatanggal ng
kan'yang daliri. Mariing napakapit ako sa kan'yang likod while kissing me sweetly
on my

lips.

Mas lalo pa naging mapusok at naglagablab ang mga halik niya na parang wala ng
bukas. Hindi na ko makahinga at tila mauubusan na ko ng hangin dahil hindi na nito
magawang bitawan ang mga labi ko.

Dumiin ang mga kuko ko sa kan'yang balat na kinahinto niya ngunit pinagpatuloy pa
din niya ang ginagawa nito. Hanggang sa umabot ang halik niya sa aking leeg.
Nanggigil siya doon at sinipsip pa niya ang aking balat. Magkakaroon na ata ako ng
hickey sa aking leeg sa ginagawa nito.

"Sabrina," usal nito. Doon na lamang ako natauhan sa sinabi

niya.

Naitulak ko siya agad at malakas na sampal ang dumapo sa kan'yang pisngi. Alam kong
sobrang lakas iyon dahil pati ang palad ko ay ramdam ang sakit nito.

Tumingin siya sa akin. Kay lamig ng mga titig niya nang titigan niya ko. Tila aware
na siya na gagawin ko ito sa kan'ya dahil hindi man lang ito nasaktan.

"Ang kapal ng mukha mo Anton. I hate you!" Madiing saad ko saka ko siya tuluyang
iniwan rito sa loob ng silid.

Sobra akong nasaktan sa ginawa niya. Naiinis ako habang patungo ako sa silid at
inis na pinahid ko ang labi ko. Gusto kong burahin ang laway niya at kalimutan ang
mga halik niya na nagpapasakit lang sa aking damdamin.
Pagkapasok ko sa loob ay dito ko iniluha ang sakit na nadarama ko kay Anton.

Bakit ang unfair niya? Bakit ganito ang nararamdaman ko? I hate this feeling! Ako
ang asawa pero siya ang laman ng isip niya...

Zairaliyah

Hello po.. Please support my story by sending me a gift MT #Vote# thank you.

"

Chapter 24

Hapon na nang ako ay magising. Nakatulugan ko na ang pag iyak kanina at nalipasan
na din ako ng gutom. Nakaramdam tuloy ako ng pagkalam ng aking sikmura at gusto ko
na din kumain.

Pero nahihiya na naman akong lumabas ng silid. Nahihiya din ako na makita si Anton
dahil sa paghalik niya sa akin kanina.

"Ano ba yan Agatha, gumising ka nga sa katotohanan. Huwag kang magpakatanga, sita
ng isip ko

Bakit ba ganun na lang ako kabilis na mahulog sa mga halik niya at tila kakaiba sa
aking pakiramdam nang ako ay halikan niya. Parang nasa labi ko pa rin ang malambot
niyang mga labi habang hawak ang labi ko.

"Arghhh... Hindi pwede 'to! Magkakasala ako kay ate sa ginagawa ko kung itutuloy ko
itong kahibangan ko sa nobyo niya. Mali ito! Mali ito!" sabay gulo ko sa aking
buhok. Hindi tuloy ako makapagfocus sa sarili ko dahil ginugulo niya ang isip ko.

"Nagugutom na ko," ani ko rito sa kama habang nakaupo lang. Gulong-gulo ang isip ko
ngayon dahil ginulo talaga ni Anton ang buhay kong nananahimik..

Napatingin na lamang ako sa pintong bumukas at si Anton ang bumungad na may dala-
dalang tray. Hindi ko siya sinulyapan ng tingin pagkalapit niya rito.

"Kumain ka muna Agatha. Maghapon kang natulog at nalipasan ka na din ng gutom.

Ubusin mo ito lahat dahil alam kong gutom ka na," ani nito nang mailapag niya ang
tray sa side table.

"Ayaw ko kumain," tanggi ko na hindi siya tinitignan.

"Huwag ka ngang matigas ang ulo," saka ito naupo malapit sa tabi

ko.

"Ikaw lang naman ang matigas ang ulo sa atin eh. Ano bang problema mo at narito ka
na naman! Pwede namang si Jona na lang maghatid ng pagkain ko rito," singhal ko.

Tipid itong natawa. "Naiinis ka lang sa akin dahil ba ayaw mo kong makita? Kasi
hinalikan kita," banayad niyang sabi. "Huwag mo ng ideny dahil halata naman sa
pagsusungit mo sa akin."

Halos umawang ang aking ibabang labi kaya ako napaharap sa kan'ya. "Ang kapal naman
ng mukha mong sabihin 'yan. Ano pa ang ginagawa mo rito at narito ka na naman.
Umalis ka na nga rito," pangtataboy ko.

Akala ko ay aalis siya pero nahiga lang ito sa aking tabi. Nasagi pa niya ang aking
katawan sa paghiga nito. "Ano ba Anton. Umalis ka na nga rito," saka ko siya
tinulak tulak pero sa ginawa kong iyon ay hinila niya lang ako saka ako napaibabaw
sa kan'yang katawan. Kinulong niya ko sa mga bisig niya upang hindi ako makawala sa
ibabaw niya.

"Subukan mo pang magtampo. Makakatikim ka na sa akin." Ayaw ko siyang titigan kahit

nasa ibabaw niya ko.

"Ayoko! Ayokong makatikim ng kahit na ano galing sayo!" sigaw ko

saka ako nagpumiglas sa ibabaw niya.

"Sh*t! Tumigil ka na nga at baka may mabuhay. Oh ayan! Ang likot mo Agatha,"
singhal na ani niya.

"Wala akong pakialam kung ano ang mabuhay sayo basta pakawalan mo ko!" sigaw kong
muli.

"Ayoko nga kahit anong pilit mo ay hindi ko gagawin. Pwede ba, tumigil ka muna.
Hindi kita pakakawalan hangga't hindi ka nagsasabi ng totoo."

Tumigil din ako dahil napagod ako kakapumiglas sa ibabaw niya. Kusa kong inihiga
ang ulo ko sa kan'yang malapad na dibdib sabay pikit ng mga mata ko. Kung ganito
sana tayo palagi at walang masasaktan na iba. Masasabi kong mahal kita Anton pero
mas nauna si ate na dumating sa buhay mo at ayaw kong saktan ang kapatid ko dahil
mali itong nararamdaman ko para sayo.

"Anong totoo Anton," sabay singhap ko. Mariin niya kong niyakap sabay haplos niya
sa aking likod.

"Gusto ko lang talaga malaman kung may nararamdaman ka na ba

sa akin. Huling tanong ko na sayo ito Agatha at hindi na kita guguluhin

okay."

"Sige... Wala naman akong nararamdaman na iba sayo kundi naiinis lana," sagot ko.

"Sigurado ka na ba riyan sa sagot mo? Kahit ngayon ay wala

talaga?" Bakit lagi na lang ako ang tinatanong niya? Siya ba? May

nararamdaman na din kaya siya sa 'kin? "Pwede ba, ako naman ang magtanong sayo.
Kung okay lang

sayo?"

Hindi agad siya nakasagot. Pinakinggan ko muna ang bawat pagt bok ng kan'yang puso.
Parang mas lalo itong bumilis hindi gaya kanina.

"Sige, ano itatanong mo?"

Gusto ko sana itanong sa kan'ya kung may nararamdaman na ba siya sa akin. Pero
maliwanag naman kanina na si ate Sabrina ang nasa isip niya habang kahalikan ko
siya kaninang umaga sabay bigkas pa niya sa pangalan nito.
Saan ko ba dapat na ilugar ang sarili ko? Ngayon pa lang ay hirap na ko sa
sitwasyon namin ngunit kailangan pa din na pumili at bumitaw kahit masakit.

Napasinghap ako. "Kailan ba kasal niyo ni ate?" Bahagyang tumingin ako sa kan'ya.

"Sigurado ka ba diyan sa tanong mo?" At nagtama ang mga mata namin nang bahagyang
tumingin din siya sa 'kin.

"Oo naman... Saka pwede ba, pakawalan mo na ko. Gusto na din kumain dahil nagugutom
na ko."

Kusang lumuwag ang mga braso niya kaya ako naman ay agad na

umalis sa ibabaw niya. Naupo ako at ganun din siya.

"Well, sa tanong mo. Hindi ko pa masasagot 'yan. Hangga't kasal pa rin ako sayo.
Walang mangyayaring kasal sa amin ng ate mo. Ako ang magdedesisyon Agatha kung
kailan kita gustong idivorced. Pero pwede din naman na hindi kita idivorced," sagot
nito. Parang hindi maproseso ng utak ko ang kan'yang mga sinabi. Paano naman ako at
si ate?

"Nahihibang ka na ba Anton ha? Ano ba ang plinaplano mo sa aming dalawa ni ate?

Bakit mo ito ginagawa sa amin?"

Bahagyang tumayo siya at naupo ito sa gilid ng kama. "Alam mo na siguro ang sagot
sa tanong mo. Kumain ka na. Babalikan na lang kita dito kapag tapos ka ng kumain,"
sabay talikod niya at lumabas na din siya rito sa silid.

Naikuyom ko na lamang ang aking mga kamao dahil sa galit ko kay Anton. Kung ganito
din lang gagawin niya sa amin ni ate, ako na lang ang aalis at lalayo. Ayaw ko lang
na ako ang sisihin ni ate sa bandang huli dahil lang sa gusto ni Anton na paglaruin
kaming dalawa. Dahil sa sinabi niya ay alam ko na ang sagot sa tanong ko. Parang
sinabi na din niyang naghihiganti lang siya kay ate at ako ang ginagamit niya para
saktan din niya si ate. Pero hindi ko din alam kung ano ang dahilan ng pangloloko
nito kay Anton at kung bakit niya ito ginawa kung ikakasal din sila.

Bahagya ang panggigigil ko sa mga kamay ko at mariin kong sinulyapan ang pinto kung
saan doon siya lumabas.

"Napakahayop mo Anton! Napakasama mo!" sigaw ko rito sa loob ng kuwarto. Iniyak ko

na lamang ang sakit na nadarama ko rito. Bakit ko hinayaan na mahulog ang loob ko
sa kan'ya gayong sinabi niya na ito sa una pa lang na masasaktan lang ako sa
kan'ya.

Dalawang oras na ang lumipas, walang Anton na pumasok rito sa loob ng kuwarto kaya
napag desisyunan ko na lang lumabas ng kuwarto habang hawak ang isang tray na dala
ni Anton kanina.

Hinatid ko ang tray sa kusina na saktong narito din si ate. Ngumiti pa naman ako sa
kan'ya pero isang malakas na sampal ang dumapo sa aking pisngi na kamuntikan kong
mabitawan ang hawak kong tray. Nagulat ako sa ginawa niya pero maingat ko pa ring
nailapag yung tray sa may lababo.

Yung tingin sa akin ni ate kanina ang nagpasindak sa akin. Natakot ako sa kan'ya
dahil hindi ko naman inasahan na gagawin niya ito sa akin.

"Ngayon, sabihin mo sa akin Agatha. May mukha ka pa bang maihaharap sa akin? Anong
ginawa niyo ni Dalton sa loob ng silid kaninang umaga at bakit naiinis ka habang
nagpupunas ka ng labi mo?
Bakit, hinalikan ka ba ni Dalton ha? Umamin ka!" sigaw nito.

Nakayukong humarap ako sa kan'ya dahil hiyang hiya ako sa ginawa ni Anton sa akin,
Nanginginig ako sa takot dahil nobyo niya si Anton eh.

Hindi ko masagot ang tanong ni ate dahil nasasaktan na din siya.

"Ano? Hindi ka makasagot! Kasi malandi ka at mang-aagaw pa! Kung alam mo lang kung
ano ang mga pinagdaanan kong hirap noon... Tiyak na maaawa ka din sa akin. Pero mas
lalo mo lang ako sinaktan Agatha! Bakit ikaw pa na kapatid ko. Ang sakit... Ang
sakit sakit din sa part ko na makita ko kayo ni Dalton na magkasama habang ako ay
umiiyak sa isang sulok habang pinagmamasdan ko kayong dalawa. Bakit? Hindi pa ba
sapat sayo si Garry kaya pati ang nobyo ko ay aagawin mo na rin."

Matamang tinitigan ko sa mga mata si ate. Patuloy pa din ang pagluha niya at ramdam
kong sobra siyang nasaktan. Umiling ako at naawa sa kan'ya. Pakiramdam ko,
kasalanan ko ang lahat kung bakit siya umiiyak at nasasaktan.

"Mali ka ng iniisip mo ate. Walang namamagitan sa amin ng nobyo

mo. Please ate, maniwala ka sa akin," pagsusumamo ko sa kan'ya pero

ayaw niyang makinig dahil panay ang paghikbi nito.

"Malandi ka Agatha! Mang-aagaw ka pa!" Madiing saad nito saka naman niya ako
sinabunutan sa aking buhok. Kahit sobrang sakit na ay hindi ko siya kayang
gantihan. Sinasalo ko na lamang ang bawat pagsabunot niya at pagsampal sa iba't-
ibang bahagi ng aking katawan. Humapdi ang aking balat sa pagkakalmot niya sa akin
ay hindi ko sinasadyang napalakas ang pagsangga ko sa mga braso ko habang patuloy
siya sa pananakit sa akin. Bahagyang napalayo siya sa akin at doon na lamang siya
tumigil sa pang-aaway niya sa 'kin.

Puno ng pag-agos ang mga luha sa mga mata ko nang titigan ko si ate. Galit sa mga
mata niya ang nakita ko sa kan'ya dahil sa sakit na nadarama niya sa 'kin.

"I'm sorry ate kung ano ang iniisip mo sa amin ni Dalton... Pipilitin kong iwasan
ang nobyo mo. Hindi ko rin intensyon na agawin siya sayo ate, maniwala ka."

Pinilit ko pa ding magsalita kahit sobrang hapdi ng aking balat dahil sa ginawa
niyang pagkalmot sa akin sabay yuko ko at napatakbo ako paalis rito sa kusina.
Dumiretso agad ako sa silid kung saan ako natutulog..

Bukas na bukas ay aalis na din ako rito at uuwe na ko sa amin upang iwasan na din
si Anton.. Guston-ko sanang makausap ng maayos si ate pero malabo ng mangyari iyon.

Chapter 25

AGATHA

Maaga pa lang ay nakaalis na ko rito sa mansyon. Mula pa kahapon nang dalhan ako ng
pagkain ni Anton ay hindi ko na siya nakita pa pati na rin ang mga kaibigan niya.
Ano ba ang nangyari sa kan'ya? Tinotoo na ba niya na hindi niya na ko guguluhin pa
nang ako ay magtapat sa kan'ya na wala akong nararamdaman para sa kan'ya kahit
labag sa loob ko na sabihin ko iyon sa kan'ya. Pero pareho lang kami masasaktan ni
ate.
Patungo ako ngayon sa boarding house ng aking pinsan. Doon muna ako pansamantala
habang ginagamot ang mga sugat na natamo ko sa aking balat. Sobrang sakit din ng
katawan ko dahil parang ako ay nabugbog. Kung uuwe lang ako sa amin ay baka magalit
si papa lalo na si mama. Hindi ko pa sila kayang harapin sa ngayon ang mga magulang
ko lalo na sa nangyari sa amin ni ate ay baka may alam na din sila sa nangyari sa
amin. Sariwa pa kasi sa utak ko ang mga katagang binitawan niya sa akin at lalong
hindi ko kayang sikmurain kung mangyari man na sumbatan din ako ni mama. Mas lalo
lang magiging magulo ang isip ko kung pati sila ay masasali sa sitwasyon naming
tatlo.

Narito na ko sa tapat ng boarding house ng aking pinsan. Alam kong tulog pa iyon
dahil alas dos ng madaling araw ito nauwe rito sa boarding house niya.

Dumiretso agad ako kung saan siya nanunuluyan. Siya lang naman ang narito kaya
binuksan ko agad ang pinto. Tulog pa siya nang datnan ko rito.

"Maricel," sabay yugyog ko sa kan'yang katawan. "Gising na..."

Umungol lang ito habang pikit ang mga mata niya. "May sunog." ani ko. Napabalikwas
siya ng bangon sa hinihigaan niya at kamuntikan na din siyang mahulog kung hindi
lang maagap ang pagsalo ko sa katawan

niya.

Nainis siya nang bahagya siyang napatingin sa akin. "Piste ka naman. Agatha! Wala
namang sunog ha!" Singhal niya. Kumunot ang noo niya. "Anong nangyari sayo? Maygad!
Ginahasa ka ba?" Tsinek pa talaga niya ang kabuuan ko. "Hindi... Tumigil ka nga,"
sabay tabig ko sa kamay niya. Walang

nangyari sa akin okay. Huwag mo na lang pansinin ito. Napatrouble lang

ako sa trabaho ko kaya heto ang nangyari sa akin."

"Ano?! Bakit hindi ka nanlaban? Kung ako sayo hindi lang gan'yan ang aabutin sa
akin ng umapi sayo. Nakakagigil ka gurl. Masyado kang mabait. Nakakaloka," gigil na
ani niya.

Paano naman kaya kung sabihin ko sayo na kapatid ko ang gumawa nito sa akin. Di
magulat ka, sa loob loob ko.

"Dito muna ko Maricel. Aalis din ako kapag magaling na mga sugat ko."

"Ha? Bakit dito? Baka sugurin ka ni bruhang Greta na 'yan. Madagdagan na naman
'yang mga sugat mo. Dalawang buwan na kasi ako hindi nakakabayad dito at
tinatanggap ko na lang yung mga masasakit na salita sa akin ni Greta. Yung perang
sinahod ko nitong buwan pinadala ko lahat sa Probinsiya kahit wala ng matira sa
akin. May sakit kasi mama. Hindi ko na din maatim itong sakit na nararamdaman ko
para sa kan'ya. Paano na ang mga kapatid ko? Sino mag-aalaga sa kanila kung pati
din si mama ay mawawala. Gusto ko na rin umuwe sa Probinsiya para makita si mama
pero hindi ako makauwe-uwe dahil hindi ko pa nababayaran si Greta," naiiyak nitong
sambit.

Napasinghap na lang ako rito habang minamasdan siya. Hindi lang pala ako ang may
problema dahil pati din siya ay hirap na hirap na din sa kalagayan niya.

"Magkano ba ang upa mo rito? Ako na magbabayad ng dalawang buwan mo," ani ko. Bigla
siyang natuwa at bigla niya kong niyakap. Mas lalo lang itong umiyak habang nasa
balikat ko siya.
"Salamat Agatha. Hulog ka talaga ng langit. Medyo malaki yung bayad rito dahil yung
bills ng kuryente at tubig ay kasali na doon. 5k lahat yung babayaran ko kay Greta.
Kahit iyon lang sana ang maibigay ko sa kan'ya at ako na lang bahala sa pamasahe
para makauwe na ko sa amin ngayon," paliwanag nito.

Tipid akong ngumiti rito. "Sige na, huwag ka ng umiyak. Ako na sasagot ng pamasahe
mo para makauwe ka na rin."

Kaylapad ng ngiti niya pero hilam pa din ang luha niya sa mga mata nito. Nakakaawa
din kasi ang kalagayan niya lalo na't may mga kapatid pa

siya.

Dahil sa pagkasabik niya ay agad siyang nag-impake ng mga gamit nito dahil ngayon
niya na gustong umuwe sa kanila. Pero habang nag-iimpake siya ay ako naman ang
kinulit niya sa pagtatanong. Halos manggigil din siya kay Garry nang maikwento ko
sa kan'ya ang buong pangyayari.

"Ano ang balak mo ngayon Agatha? Hindi ka na ba babalik sa ibang bansa para ituloy
ang trabaho mo doon? Mag-umpisa ka ulit ng panibagong buhay. Start your life
without love. Gaya ko, walang lovelife. Ayaw kong masaktan kasi. Mahirap mabroken
hearted. Saka hindi mo deserved yang Garry na 'yan. Bwisit na yan! May paproposed
proposed pang nalalaman pero cheater din pala siya," mahabang turan ni Maricel.

Tama naman si Maricel sa mga tinuran niya. Pero hindi pa ko handang bumalik sa
ibang bansa. Ayaw kong umalis na may nararamdamang galit sa akin si ate. Parang
hindi maatim ng puso ko na umalis habang siya ay masama ang loob niya sa akin.

"Sa ngayon Maricel. May dapat pa kong ayusin dito. Mahirap din kasi umalis kung
hindi ko pa nakakausap sina mama at papa," ani ko. Simula nung dumating ako rito sa
Pilipinas ay puro problema at pasakit ang sumalubong sa akin. Dapat pala ay hindi
na ko umuwe dito.

Nalulungkot ako dahil paalis na si Maricel matapos niyang gumayak at nakahanda na

din ang isang bag niya sa pag-alis. Bayad na din ang upa at bills ng kuryente at
tubig. Hawak ko naman ang tatlong libo sa kamay ko para sa gagamitin niya sa pag-
uwe. Inabot ko ito sa kan'ya. Nagulat pa ito nang makita niyang sobra ang naibigay
ko dahil 1k ang hinihingi niyang pera para sa pamasahe.

"Kunin mo ito Agatha," sabay abot niya sa dalawang libo.

"Hindi," mariing tanggi ko. "Para sayo lahat 'yan okay, Gamitin mo para sa mga
kapatid mo. Alam kong kulang pa iyan dahil hindi sasapat yang perang binigay ko.
Kunin mo na iyan," saka ako ngumiti. Tapos iiyak na naman siya. "Huwag ka na ngang
umiyak. Ang pangit pangit mo," pambabara ko sa kan'ya.

"Grabe ka naman sa akin. Sige nariyan na yung tricyckle. Aalis na din ako. Salamat
ha, ingat ka Agatha. Kung may problema ka, magtext ka sa akin."

"Oo na, umalis ka na nga!" Tipid siyang ngumiti saka ito sumakay ng tricyckle at
tuluyan na nga itong umalis.

Naiwan ako rito sa may daan habang tanaw ang papalayong tricyckle. Ako naman ay
umalis na din at sumakay na din ng taxi. Uuwe muna ko sa bahay para kuhanin ang mga
gamit ko sa tinitirahan namin ni Anton. Mangungupahan muna ko ng pagtitirahan ko at
doon muna ko mamumuhay mag-isa.

Napatingin na lamang ako sa aking wallet. 5k na lang natira para sa cash allowance
ko. Hindi na ito sasapat sa akin at need ko na din maglabas ng pera sa bank account
ko para may magamit ako sa pang araw araw na pangangailangan ko. Hindi ko pa naman
nachecheck kung ilan pa ang natitirang ipon ko dahil balak ko din naman bumalik sa
ibang bansa para ipagpatuloy ang naiwang trabaho ko doon.

Isang oras bago ko narating itong bahay. Narito na ko sa tapat ng gate at agad na
pumasok sa loob. Ang ngiti ko kanina ay biglang nagbago nang makita ko ang kalat
rito sa loob pagkapasok ko.

Bumungad sa akin ang makalat na salas. Mga nagkalatan ng upos ng sigarilyo na

nagkalat sa mesa. Mga nagkalat ng can beer sa sahig at parang binagyo naman itong
sofa dahil sa hindi maayos ang pagkakalagay ng mga unan rito. May mga basag din na
baso din rito sa sahig.

"Anong nangyari rito?" Bulalas ko. Bahagyang napatingin ako sa bandang itaas.
Umakyat ako ng dahan-dahan at tinungo ang aking silid. Pero nakaawang ang pinto ng
kuwarto ni Anton. Bahagyang sumilip ako sa nakaawang na pinto at kita ng mga mata
ko na naroon siya natutulog sa kama niya.

Kinabahan ako dahil sa nangyari sa ibaba, Siya pala ang may gawa niyon. Pero bakit
ganun na lang? Dito pala siya nagpunta kaya hindi ko siya makita kahapon sa
mansyon. Nagwala ba siya kagabi?

Maingat na pumasok ako rito sa loob upang hindi makagawa ng ingay. Bawat hakbang ko
sa mga paa ko habang papalapit patungo sa

kan'ya ay kakaiba itong kaba na hindi ko maunawaan. "Anton," mahinang sambit ko.
Nagulat na lamang ako sa nakita ko

dahil nagdurugo ang dalawang mga kamao niya. Nakadapa siya habang

natutulog. Anong oras kaya siya natulog at hanggang ngayon ay tulog pa rin ?

siya Nakaramdam ata siya na may ibang kasama siya kaya ito napamulat ang mga
talukap ng mga mata niya.

"Agatha," mahinang sambit niya saka ito pumikit at nagmulat na naman ito ng mga
mata niya. Tila inaantok pa siya sa lagay na ito dahil halata sa mga mata niya na
napuyat ito.

"Agatha," namamaos na sambit pa niya nang makita niya ko. Maya't-maya ay bumangon
din ito. Napahilamos pa siya ng mukha nito saka niya ko binalingan ng tingin.
Natulog siyang walang suot na pang itaas at nakaboxer short lamang itong natulog.

"Anong nangyari sa mukha mo?" Bigla niyang tanong sa akin. Ako sana ang magtatanong
sa kan'ya dahil mas malala ang nangyari sa kan'ya.

Umayos siya ng pagkakaupo nito habang nakasandig ang likod nito sa may headboard ng
kama. Nasa likod naman ng kan'yang ulo ang dalawang mga kamay nito na ginawa niyang
pang-unan.

Hindi siya nakatingin sa akin at tila iniiwasan niya kong makita.

"Anong nangyari din sayo? Bakit may mga sugat ka? Anong ginawa mo rito at bakit
ganun kakalat sa ibaba?" Sunod sunod na tanong

ko.

"Ipapalinis ko na lang ang mga kalat sa ibaba. Huwag mo ng abalahin na linisin ang
mga kalat. Yung tanong ko, anong nangyari diyan sa mukha mo?" Banayad niyang tanong
na hindi siya nakatingin sa akin.

"Wala lang 'to. Sandali lang, kukuha lang ako ng panlinis sa sugat mo para magamot
ko na 'yan," ani ko.

"Hindi na Agatha. Hindi mo na ito kailangan na problemahin pa. Ako na lang

maggagamot sa sugat ko. Konting sugat lang ito," banayad niyang sagot. Kita ko ang
paglalim ng hininga niya saka ito umalis sa kama. Ayaw niya talaga akong tingnan.
Well, okay na din ito para iwas sakit sa puso.

"Sige aalis na ko," paalam ko habang nakatalikod siya. Wala man lang akong nakuhang
sagot mula sa kan'ya kaya diretso ang paglabas ko ng kuwarto niya. Tinungo ko naman
ang kuwarto ko para ayusin ang mga gamit ko.

Napasinghap na lang ako rito sa loob ng aking silid. Kinuha ko na ang mga maleta ko
saka ko tinungo ang cabinet ko. Isa-isa kong inilapag ang mga damit ko sa kama at
mamaya ko na ito aayusin sa loob ng maleta.

Inuna kong isinilid ang mga damit ko sa isang maleta. Habang inaayos ko ang mga ito
ay may isang bagay ang nahulog sa sahig Napatingin na lang ako sa sahig nang makita
ang singsing. Kinuha ko iyon saka ko pinagmasdan ang isang singsing at ito ang
magpapatunay na kasal ako kay Anton, na ako ang asawa niya. Pero hindi na pwedeng
ituloy itong kahibangan ko sa kan'ya kung ipagpapatuloy ko lang itong nararamdaman
ko para sa kan'ya.

Natapos ko na rin maisilid ang lahat ng mga gamit ko sa loob ng maleta. Aalis na ko
at kakalimutan ko na rin si Anton. Gagawin ko kung ano ang tama para sa aming tatlo
dahil ako ang sumisira sa relasyon ng dalawa. Alam ko naman sa sarili ko na wala
akong lugar kung ipagpapatuloy ko itong maling nararamdaman ko para sa kan'ya.

Nagtama ang mga mata naming dalawa nang sabay ang paglabas namin sa aming sariling
mga kuwarto. Bahagya siyang napatingin sa hawak kong maleta at kumunot ang noo
nito. Tila hindi maipinta sa mukha niya nang makita niya ito.

"Anong gagawin mo? Aalis ka?" Bahagya pa itong lumapit. Nakayuko ang ulo ko dahil
ayaw ko siyang makita.

"Aalis na ko Anton. Gusto kong itigil na rin natin ito. Magfocus ka kay ate
Sabrina. Gawin niyo na kung ano ang plano niyong dalawa. Huwag mo siyang iiwan
Anton. Mahal na mahal ka ni ate. Please, itigil mo na ito," sabay tingin ko sa
kan'ya. "Hindi ba pwedeng maging masaya ka na lang dahil narito na siya?"

Umiling siya. Rumehistro sa mukha niya na parang ayaw niya. "Bakit mo ito ginagawa
sa akin? Bakit ngayon ka pa aalis Agatha? Please! Huwag mong gawin sa akin 'to."
Ang mga salitang binigkas niya ay tila nasasaktan ito.

Umiling na lang ako dahil ayaw kong masaktan din ako. Ngunit ang sakit na nadarama
ko ngayon ay pilit ko lang pinapakalma ang sarli ko.

Tipid na mgumiti ako. Kinuha ko ang kamay niya saka ko nilagay sa palad niya ang
isang singsing.

Bahagyang tumingin siya sa palad niya. Nag-igting ang kan'yang panga nang tuluyan
ko na itong binitawan.

"Hindi naman dapat para sa akin iyan at si ate dapat ang karapat-dapat na magsuot
ng singsing galing sayo. Deserved niyang
sumaya Anton or kuya Dalton pala. Magiging kuya naman kita soon eh," at pekeng
ngumiti ako rito. Natulala na lang siya pagkasabi ko ang mga iyon. "Aalis na ko,
paalam." Pero tulala pa din siya nang lagpasan ko na ito.

Ngunit isang kamay ang humawak sa aking braso. Nahinto ako sa paghakbang at agad
ang pagbitaw ko sa hawak kong maleta. Napaharap ako sa kan'ya at bigla ang pagyakap
niya sa akin.

"Agatha, huwag kang umalis. Hindi ako papayag sa gusto mo," ani niya. "Huwag mo
kong iwan, pakiusap," banayad niyang sabi.

Napasinghap ako. "Mali itong ginagawa natin Anton, Nasasaktan si ate sa ginagawa
mo. Mali ito," sabay kalas ko sa mga braso niya.

Niyakap niya kong muli kahit pinipilit kong makawala sa kan'ya. "Hindi ko kaya ito
Agatha. Huwag mo naman akong iiwan. Aayusin ko itong problema mo sa ate mo,"
paliwanag niya.

Pero hindi ako pumayag sa gusto niya. Mariin ang pagtulak ko sa kan'ya sabay sampal
ko sa kaliwa niyang pisngi.

"Ano ba ang problema mo ha Anton?! Hindi mo ba iniisip na masasaktan mo si ate!

Itigil mo na itong kahibangan mo. Ayoko na!"

Mariing sigaw ko.

Hindi siya nakakibo dahil sa ginawa kong pagsampal sa kan'ya. Parang ang sakit na
makita sa mga mata niya na nasasaktan ito.

Binitbit ko na lamang ang isang maleta ngunit hindi ko inaasahang lumuhod siya sa
harapan ko saka niya ko niyakap sa mga binti ko.

"Please Agatha... Don't leave me. Mahal na mahal kita," pagtatapat niya na kusang
tumulo ang mga luha sa mga mata ko. Hindi ko inaasahan na mahal din niya ko gaya ng
nararamdaman ko para sa kan'ya. Pero nangangamba ako sa kapatid ko dahil hindi
pwede itong ginagawa naming dalawa.

"Anton, I'm really really sorry. Hindi kita mahal," ani ko at tila milyong milyon
na karayom ang tumarak sa puso ko dahil sa sobrang sakit na nadarama ko.

Itong sakit na nadarama ko ngayon ay hindi ko na yata kakayanin pang mabuhay.

Sobrang sakit at tagos sa aking puso.

Zairaliyah

11

Hello po... Enjoy reading

"

Chapter 26

AGATHA

Isang linggo na ang lumipas mula nang magpaalam ako kay Anton, kahit umiiyak na ito
ay kailangan ko pa din bumitaw kahit ipilit niyang ako pa rin ang pipiliin niya
kaysa kay ate Sabrina. Pagpaparaya ang sagot upang hindi na masaktan si ate. Alam
ko naman sa sarili ko na masakit din para kay Anton itong ginawa ko dahil kita ko
naman sa mga mata niya na nasasaktan ito at kahit ako man din ay nahihirapan siyang
bitawan dahil ang sakit sa dibdib ko na iwan siya dahil kahit mahal ko siya. Ngunit
kailangan ko itong gawin dahil ito ang nararapat para sa aming tatlo. Masakit din
naman sa akin na sabihin sa kan'ya na hindi ko siya mahal. Pero para ano pa kung
ang kapatid ko naman ang masasaktan.

Nakahanda na ko sa pag-alis. Patungo ako ngayon sa bahay ng mga magulang ko para

kamustahin. Tumatawag pa naman sa akin si papa noong nakaraang araw pero hindi ko
naman magawang kausapin ito. Nahihiya kasi ako dahil bago ako lumipat sa bago kong
tirahan ay nagtext siya sa 'kin na dumalaw ako sa bahay. Hindi naman ako makapunta
agad dahil sa mga sugat sa aking mukha. Magaling na din sa ngayon ang mga sugat na
natamo ko sa aking mukha ganun din sa aking braso.

Dalawang oras bago ko narating ang bahay namin. Nakita ko na agad si papa na
nagdidilig ng mga halaman sa garden kahit may kasambahay naman sila. Patungo naman
ako sa kinaroroonan niya at hindi niya ata napansin ang pagdating ko.

"Papa," sabay yakap ko sa kan'yang likod.

Napaharap siya sa 'kin at natuwa itong makita niya ko. "Agatha anak, bakit ngayon
ka lang dumating? Tinatawagan kita pero hindi mo naman sinasagot ang mga tawag. Ano
ba ang nangyayari at kinakabahan naman ako sayo kung bakit hindi ka sumasagot sa
tawag ko." Parang nalungkot si papa dahil nga naman hindi niya ko nakausap nitong
nakalipas na mga araw.

"Pa, narito na ko eh. Asan po si mama?"

Impit ang kan'yang pag-ngiti. "Nasa loob siya kasama ang ate Sabrina mo," sabay
kaba sa aking dibdib. "Kamusta na kayo ng asawa mo anak? Bakit hindi mo siya
kasama?" Kumunot ang noo ko.

"Bakit niyo po siya hinahanap sa akin papa? Alam niyo naman pong forced marriage
ang nangyari sa akin at alam niyo po na ikakasal ako sa nobyo ko at saka po papa,
bf siya ni ate at ikakasal na din sila. Iyon ang sinabi sa akin ni Anton o Dalton,"
sagot ko.

"Alam mo na ba ang tungkol sa kan'ya?" Takang tanong ni papa.

"Oo naman po papa. Bakit po? May alam po ba kayo?"

Napasinghap siya. "Pasensiya ka na anak kung bakit ako pumayag sa gusto niya.
Kinausap naman niya ko noon tungkol sa bagay na plano niya. Pero hindi ko naman
alam na wala pala sinasabi si Sabrina na

"Manuel!" Tawag ni mama kaya ito hindi natuloy ang sinabi niya. Nasa bukana siya ng
pinto. "Bakit hindi mo man lang papasukin ang anak natin sa loob. May inihanda
akong meryenda para sa atin," pag-aya nito.

"Halika na anak, pumasok ka muna sa loob," pag-aya ni papa sa akin. "Mamaya na tayo
mag-usap," tipid akong ngumiti bilang

pagtugon. Sabay na pumasok kami sa loob ni papa dahil nauna na rin si mama

pumasok. Wala naman si ate rito sa loob nang hanapin ko siya. Baka nasa loob siya
ng kuwarto niya. Alam na kaya ni mama kung ano ang nangyari sa

amin ni ate?
"Bakit ngayon ka lang dumalaw rito Agatha? Yung ate mo, nung isang araw ka pa niya
hinahanap. Hindi ba kayo nagkita o wala ba kayo kontak?" Tanong ni mama. Ibig
sabihin nito ay wala pang alam si mama kung ano ang nangyari sa amin ni ate?

"Ahh... Ano po? Nasaan po siya ma?" Kinakabahang tanong ko. "Andun siya sa loob

"Nandito ako mama." Napalingon kaming lahat kay ate. Halos ang mukha niya ay tila
may nagbago. Marahas ang mga mata niya nang titigan

niya ko.

"Anong nangyari sayo Sabrina? Araw-araw ka na lang stress ha? Halos buong maghapon
ka na nga lang walang ginagawa pero gan'yan pa rin

ang itsura mo," galit na ani ni mama. "Ano pa ang ginagawa mo rito Agatha? Ang
kapal ng mukha mong

magpunta pa rito at magpakita sa akin!" Singhal nito.

"Sabrina, bakit gan'yan ka naman makapagsalita sa kapatid mo. Kung tutuusin sa

kan'ya itong bahay at lupa. Lahat ng meron tayo ngayon ay si Agatha ang lahat ng
nagsakripisyo para sa atin kaya tayo nagkaroon ng magandang buhay," ani ni papa.

Umiyak si ate. "Paano naman po ako papa? Halos ikamatay ko na nang malaman ko kay
Dalton na kasal na sila ni Agatha. Bakit hindi ko alam ito?" Nahihikbing saad niya
na kinagulat ko dahil sa nalaman ko. "Hiwalay na kami ni Dalton dahil sa kan'ya!"
Turo niya sa akin.

"A-Ano? Wala kang alam Sabrina?" Naguguluhang saad ni mama. "P-Paanong nangyari
ito? Hindi ko din alam. Simula nang idala ka ng tito niya sa ibang bansa. Sinabi mo
daw kay Dalton na pakasalan niya si Agatha. Pumayag naman kami dahil iyon daw yung
hiling mo sa kan'ya." Paliwanag nito.

"Ma, wala po akong sinasabing ganun na pakasalan niya si Agatha,"

giit nito. "Hindi ko alam kung bakit iyon ginawa ni Dalton na pakasalan niya si
Agatha," hikbing saad nito.

"Pero, parang ganun na din ang gusto mo diba? Dahil mahirap lang si Dalton," sagot
ni mama.

"Hindi 'ma, hindi po sa ganun ang ibig kong sabihin. Hindi ko naman po gagawin ang
bagay na iyon kung hindi lang ako nagkasakit. Si Joshua ang may kasalanan nito.
Kumapit ako sa kan'ya na alam kong siya ang makakatulong sa akin para magamot ako.
Hindi ko magawang sabihin ito kay Dalton dahil alam ko na walang wala din siya.
Ayaw kong pati siya ay mag-alala sa akin. Bakit siya nagsinungaling sa akin? Hindi
ko inaakalang isa pala siyang mayaman at ang pinakamasakit sa ginawa niyong dalawa
sa akin ay nagpakasal pa kayong dalawa," hikbing saad nito kahit nanginginig na ang
boses ni ate ay pinipilit pa din niyang magsalita. Sobra siyang nasasaktan dahil
hiwalay na sila ni Dalton.

"Kung hindi ka sana naglihim sa nobyo mo, hindi ito mangyayari sa inyong dalawa.
Pareho kayong may maling dalawa. Pareho kayong naglihim. At huwag mong isisi kay
Agatha kung ano ang mga nangyayari sa inyo ni Dalton. Nadamay lang siya Sabrina,"
ani ni papa. "Alam na ba ito ni Dalton?"

"Hindi papa, hindi ko pa nasasabi kay Dalton," sagot ni ate.

"Manuel, huwag mong sabihin na kinakampihan mo pa 'yan si

Agatha," singit ni mama. "At ikaw Agatha, hiwalayan mo na si

Dalton.

"Pero 'ma, ayaw ni Dalton na hiwalayan niya si Agatha kahit lumuhod na ko sa kan'ya
ay hindi niya pa din gagawin na idivorced si Agatha," nanghihinang ani niya. "At
ikaw na malandi ka!" Bahagyang lumapit pa siya ng konti sa akin at akmang
sasampalin na sana niya ko ay hindi niya naituloy dahil nahuli ko agad ang kan'yang
kamay. Nanlaki ang mga mata ni ate dahil hindi natuloy ang pagsampal niya sa 'kin.
Natulala si papa dahil sa amin ni ate. Hindi niya inaasahan na makikita niya ito sa
amin.

"Sabrina! Mag ulos dili ka. Walang kasalanan ang kapatid mo. Nadamay lang siya sa
problema niyo ni Dalton."

"Tumigil ka Manuel!" Sabat ni mama. Kung hindi mo pa papalayasin 'yang bastarda

mong anak. Kami na ang aalis ni Sabrina," ani nito saka ito nagwalk out.

"Melina!" tawag ni papa saka niya ito sinundan. Naiwan kaming dalawa rito ni ate.

Napailing na lamang ako rito habang mariin ang pagtitig ko sa mga mata niya. Ramdam
ko pa din ang sakit na ginawang pagsampal sa akin ni ate noon kaya hindi na ko
papayag na gawin niya iyon ulit sa akin lalo na nang malaman kong hindi ako tunay
na anak ni mama ay wala silang karapatan na saktan nila ako.

Hanggang ngayon ay hindi pa din maproseso ng utak ko ang mga sinabi ni mama na
hindi niya ko anak. Kusang tumulo ang mga luha ko dahil sa sakit na nadarama ko
ngayon.

Nagulat na lamang ako nang sampalin naman ako ni ate. Hindi ko napansin iyon kaya
gumanti na din ako sa kan'ya. Nagulat siya sa malakas na sampal ko sa kan'ya.

"Walang hiya ka! Kapal ng mukha mo, hindi ka anak ni mama pero ikaw pa ang
matapang. Bastarda kang anak ni papa kaya umalis ka na dito at huwag ka ng babalik
pa."

"Nagpapatawa ka ba? Bahay ko ito, tanga ka ba!" Ganting saad ko. "Kayo ang umalis
ng mama mo dahil ako ang may ari ng bahay na ito. May naitulong ka ba rito? Wala
diba?" Nag-igting ang panga niya sa galit. "Saka isa pa, kung hindi ka naging
malandi. Hindi ka ipagpapalit ni Dalton. Saka tama lang yang nangyari sayo. Cheater
ka eh!"

Sinamaan niya ko ng mga mata niya. Susugurin na naman sana niya ko pero mabilis na
hinuli ko ang kan'yang dalawang kamay dahil sa pagsugod niya sa akin pero hindi
siya tumigil dahil pilit na inaabot niya ang buhok ko pero dahil hawak ko ang
dalawang kamay niya ay hindi niya nagawang gawin ang nais niya.

Dahil hindi siya tumitigil ay inis ko siyang naitulak ng malakas kaya pabagsak na
napaupo siya sa sahig at nanlaki na lamang ang mga mata ko dahil sa pagdurugo sa
gitnang parte nito.

"Ahhh... Ang sakit," daing nito.

"Ate sorry, hindi ko sinasadya." Bahagyang lumapit ako sa kan'ya

ngunit tinabig niya ang aking kamay. Dumating naman sina papa at mama at nagulat
sila sa nangyari kay
ate. "Anong ginawa mo kay Sabrina. Walanghiya ka!" Saka niya ko pinanlakihan ng mga
mata niya.

Malakas na sampal na naman ang dumapo sa aking pisngi na kinagalit ni papa kay
mama.

"Melina naman! Huwag mo naman siyang saktan. Tulungan mo na lang ako na isakay siya
sa sasakyan. Magmadali ka," utos ni papa. Nataranta sila na pagtulungan si ate na
buhatin dahil hindi naman kaya magbuhat ng mabigat si papa dahil matanda na din
ito.

AKO naman ay hindi ko na alam ang gagawin ko. Kinakabahan kasi ako dahil alam kong
galing sa opresyon si ate at baka bumuka ang tahi ng kan yang opresyon.

Narito kami ngayon sa ospital. Nasa malayo ako mula sa kinauupuan nila papa at mama
dahil ako ang sinisisi ni mama sa nangyari kay ate. Iyak ng iyak din si mama at
bawat pagtitig niya sa akin sa tuwing nagtatama ang mga mata namin ay galit na
galit siya. Hindi ko naman sinasadya 'yon na mangyari yun sa kan'ya dahil siya
naman ang unang nanakit sa akin. Ginawa ko lamang iyon dahil dinipensahan ko lang
naman ang aking sarili,

Sa pagkatulala ko rito habang mag-isang nakaupo. Hindi ko tuloy napansin si mama sa

aking harapan. Bigla ang paghablot niya sa aking kamay at hinila patungo sa isang
silid

"Magmula ngayon, ikaw na ang magdodonate ng dugo para kay Sabrina. Alam kong type
AB ka kaya subukan mong humindi!" Madiing saad ni mama na hindi ako makatanggi
dahil narito na eh.

"Melina, hindi mo dapat ito gingawa kay Agatha. Hindi mo siya pwedeng gawing blood
donor kay Sabrina kung sakaling mangailangan siya," saad ni papa.

Kahit narito kami sa harapan ng doctor ay nagtatalo pa din silang dalawa. Naawa si
papa sa akin dahil sa panggigipit sa akin ni

mama. "Wala akong pakialam sa kanya. Bakit Manuel? Ipagdadamot mo ba na kahit iyon
lang maitulong ng anak mo para sa ate niya? Kasalanan niya

ito!" singhal niya.

Ako naman ay ayaw kong makisali sa away ng dalawa. Pero si papa ay tutol sa
desisyon ni mama.

"Papa, tama na po. Ayos lang po sa akin. Sige na ho dok, gawin niyo na po," ani ko
upang matigil na ang dalawa sa pagtatalo.

Isinagawa na nila ang pagsalin ng dugo kay ate. Maraming dugo kasi ang nawala sa
kan'ya kaya ako ang naging blood donor ni ate magmula ngayon. Hindi ko alam kung
hanggang saan ko kayang tiisin itong pagpapahirap sa akin. Punong puno rin ang
aking pangangamba dahil sa aming tatlo. Iniisip ko na lang kung bakit ayaw akong
pakawalan ni Dalton. May mabigat na dahilan naman pala si ate kaya niya iyon nagawa
na ang alam ni Dalton ay nagcheat si ate.

Tama si papa, kasalanan ng dalawa kung bakit nangyari ito sa kanila. Kung alam
naman pala ni ate na mali yung ginawa niya, sana hindi niya na ito inulit pa na
makipagkita sa lalaking tinutukoy niya kaya nasaktan din si Dalton sa ginawa niya.
Pero sana, hindi na dapat niya ko ginamit kung naghihiganti lang siya kay ate.
Mahal ako ni Dalton kaya siya nakipagbreak kay ate. Ako talaga ang pinili niya at
ayon sa sinabi ni ate, hindi niya ko hihiwalayan kahit nagmakaawa pa si ate sa
kan'ya. Dapat ko na bang sabihin sa kan'ya na mahal ko din siya o magagalit ako sa
kan'ya dahil sa ginamit niya lang ako.

Pagmulat ko ng mga mata ko. Nakita ko si Dalton rito na nasa pagitan namin ito ng
kama. Hindi ko alam na nakatulog ako. Natutulog din siya kaya hindi niya napansin
na gising na ko. Pero ang masakit, kahit nasa pagitan namin siya ay hawak naman
niya ang kamay ni ate habang natutulog din ito.

Chapter 27

AGATHA

Pagkalipas ng ilang araw, naging okay na din si ate. Narito naman ako ngayon sa
bahay na inuupahan ko kasama ni papa. Hindi ko na din balak na bumalik sa amin
dahil gusto ko naman malayo sa gulong kinakaharap ko ngayon. Nais ko rin sana
hanapin ang tunay kong ina at gusto ko rin na makilala ito. Kaya pala minsan ay mas

pinapanigan niya lagi si ate noon ay dahil hindi pala niya ko tunay na anak.
Tinakasan lang namin si mama dahil may balak siyang ikulong ako at salamat kay papa
dahil sa kanya ay naitakas niya ko.

"Anak, ako na ang humihingi ng pasensiya sayo dahil sa pang-aabuso niya sayo.
Nasasaktan din ako kaya tama itong naging desisyon mo. Magpakalayo layo ka muna
Pero narito lang ako na nakasuporta sayo. At heto, kunin mo ito," ani ni papa sa
isang litrato na inabot niya sa kin. "Kung gusto mo siyang hanapin. Hanapin mo siya
dahil siya ang tunay mong ina. Matagal na kong walang balita sa kaniya kaya iniisip
kong baka patay na siya. Pero huwag ka mawawalan ng pag-asa. Mahahanap mo din siya
at sana lang ay buhay pa siya ani nito.

"Bakit po papa? Bakit niyo nasabi yan?"

"Anak, may sakit na ang mama mo noong kinuha kita sa kanya at baby ka pa lang noon.
Iniwan ko siya noon dahil iyon ang gusto niya. May problema ang mga magulang niya
sa amin dahil tutol sila sa pagmamahalan naming dalawa. Natutuwa ako dahil kasing
bait mo siya. Napakabait ng mama mo anak. Hindi ko na siya nakita pa noong bumalik
ako ng hospital at doon ay wala na kong balita sa kaniya. Kahit sa mga kaibigan
niya ay hindi din nila alam kung ano ang nangyari sa kanya noon. Kaya iniisip ko
hanggang ngayon ay baka kinuha na siya ng maykapal, malungkot na turan ni papa.
"Nariyan na din yung address kung saan siya nakatira. Pero matagal ng wala ng
naninirahan sa bahay nila kaya itınigil ko na ang paghahanap sa kanya."

Napasinghap na lang ako rito. Maganda si mama, maputi at parang hindi makikita na
isa siyang Plipino "Pa, parang may ibang lahi si mama," puna ko.

"Ah. Oo, may ibang lahi ang mama mo. Kaya nga ko nainlove sa mama mo at ikaw ang
naging bunga ng pagmamahalan namin. Pero tutol ang mga magulang niya sa 'kin. Akala
ko ay hindi na ko iibig pa dahil sa pag-iwan sa akin ni Melina noon ay hindi ko
inaasahang makakatagpo ako ng bago at siya ay si Loraine. Pero bumalik sa akin si
Melina at malaki na ang anak namin at siya ay si Sabrina. Tinanggap ko sila gaya ng
pagtanggap niya sayo. Pero sa nangyari ngayon, hindi ko kaya na tiisin na makita
kang sinasaktan ni Melina," turan ni papa

"Sana po ay buhay pa si mama. Please po papa, tulungan niyo kong hanapin siya papa,
anı ko
Impit siyang ngumiti "Sige anak, makakaasa ka. Hahanapin natin ang mama mo dahil
gusto ko na rin siyang makita, nakangiti nitong sambit.

Pagkatapos naming mag-usap ni papa ay umalis na din ito. Malapit na din kasi
dumilim ang paligid kaya pinauwe ko na rin ito. Bukas ay dadalaw na naman siya rito
sa bago kong tirahan. Umalis na kasi ako sa dati kong inuupahan dahil alam ni
Dalton kung saan ako nakatira

Kinabukasan, maaga akong nagising dahil maaga kasi nagagawi si papa rito. Alas
siyete ay narito siya dahil dito niya gustong mag umagahan.

Agad na inasikaso ko na ang aking sarili. Pagkatapos ay lalabas na ko ng kuwarto

para magluto ng pang-umagahan namin. Pababa na ko ng hagdan nang makalanghap ako na
parang may naggigisa ng bawang.

"Si papa. Nagluluto na siya?" Bulalas ko nang marating ko na ang ibaba. Ngunit
nabato na lang ako sa kinatatayuan ko dahil hindi si papa ang narito kundi si
Dalton

"Anong ginagawa mo dito? Bakit ka na naman narito? Paano mo nalaman kung

saan ako nakatira?" Sunod sunod na tanong ko. Galit ako sa kariya pero ang mukha
naman niya ay tila kinikilig ito. Yung feeling na nakita niya ang crush niya ay
ganun siya kung makatingin

Hindi siya nagsalita dahil nakatitig lang ang mga mata niya sa kin

"Agatha anak, napalingon ako sa aking likuran. Impit naman na ngumiti si papa sabay
kamot nito sa kaniyang ulo. "Hindi ko alam na nakasunod siya sa kin. Pasensiya ka
na anak. Hindi ko napansin na may nakasunod pala sa akin. Wala na kasi sa isip ko
ryon anak dahil isa na kong senior," sagot nito

Hinarap ko si Dalton at tinapunan ko siya ng masamang tingin "Umalis ka rito,"

galit na ani ko.

"Kadarating ko lang papaalisin mo na ko," sagot nito.

Hinarap ko si papa. "Pa naman, paalisin niyo siya," utos ko

"Anak naman, mas malaki kaya katawan niya kaysa sa akin. Paano ko siya paaalisin.
Hayaan mo na, ngayon ka lang naman niya makita," anı pa nito.

"Papal singhal ko. "Kung hindi niyo po siya paaalısin, ako ang aalis. Galit na
galit na ani ko kay papa dahil ayaw ko siyang makita.

"Ano ba ang kinagagalit mo sa akin Agatha? Anong mali sa ginawa ko?"

Ngınısian ko siya. "Tanga ka ba para hindi mo alam ang mali mor singhal "Ayy nakul
sunog na yung niluluto," ani ni papa at taranta niyang tinungo ang kalan ko

saka niya pinatay ang apoy sa stove. "Pwede bang mamaya na kayo mag-away Pati

yung niluluto niyo sunog na. Hayyy.. Minsan talaga ang pag-ibig. Nakakatanga!"
Ngumuso ako sa sinabi ni papa. "Papa naman kasi, hindi ba pwedeng mamuhay na wala
siya. Ang kulit! Nakakainis pa ang pagmumukha niya. Makapal din ang mukha

niya galit na galit na ani ko "Dalton, pakikuha mo nga yung bp sa itaas. Para yata
tumataas bp ko kay Agatha
Bilisan mo, pagmamadaling utos ni papa. Kumunot ang noo ko dahil nasa loob ng
kuwarto ko iyong Electronic digital BP ni

papa. Sumunod ako kay Dalton at baka hindi niya ito mahanap

"Agatha dito ka lang, ani ni papa

"Tutulungan ko lang po siya hanapin yung pinapakuha niyo," sagot ko.

"Huwag na Agatha kasi galit ka naman sa kaniya," ani ni papa at naupo na siya sa

sofa. Hindi ko na alam ang gagawin ko kung susunod ba ko o hindi.

"Ahh... Papa naman. Tutulungan ko lang siya hanapin iyon eh, giit ko dahil narito
na

kasi ako sa hagdan "Huwag na kasi anak. Galit ka nga kasi sa kariya

, git din niya. "Arrgghhh." Sabay gulo ko sa buhok ko. Naiinis ako kung bakit siya
pa kasi

inutusan ni papa. Bumalik ako sa may sofa at naupo. Pababa na din si Dalton at
hawak

niya na ang digital bp. Siya na din ang nagsuot sa may arm niya at ako naman ay

pinapanood lang siya sa ginagawa niya.

130/80 ang bp ni papa nang makita ko sa screen ng digital bp. "Magpahinga na po

muna kayo rito papa," ani niya na kinataka ko. "Ako na din po

ang bahala magluto, ani niya "Huwag na, ako na lang magluluto at masunog mo pa ang
niluluto mo, pataray na

sagot ko Napahilot ng sentido si papa "Agatha, tumataas bp ko anak. Paki ano naman
ng boses mo. Yung parang sweet, ani nito.

"Papa" At napataas na nga ang boses ko na kinatakot ko at baka tumaas lang lalo ang
bp niya. "Nakakainis bakit ngayon pa kasi sabay irap ko kay Dalton.

siya sa akin ngunit hindi ko siya pinapansin.

Nagtungo ako sa kusina upang maghanda ng pang umagahan. Tumulong na din siya sa
akin ngunit hindi ko siya pinapansin.

"Pwedeng ako na lang magluto? Maupo ka na lang rito at panoorin mo na lang ako,"
ani niya.

Hindi ko siya pinansin dahil naiinis lang ako sa kariya. Naghahanda na ko ng

iluluto kong ulam at nangunot ang noo ko nang hawakan niya ang kamay ko.

Bahagyang napatingin ako sa kariya. Nagkatitigan kaming dalawa. Walang kumukurap sa

amin dahil naglalaban ang mga mata namin, Inilapit pa niya ng konti ang mukha nito
sa akin

"Can I?" Ani niya. Pekeng ngumiti ako sa kanya na alam niyang pumayag ako.
Bahagyang napahawak pa siya sa aking pisngi at dahan-dahan ang paglapit ng mukha
niya upang makahalik siya sa 'kin pero hindi natuloy ang paglapat ng labi niya
dahil agad kong isinubo sa kaniya ang hotdog saka siya napaubo,

"Ayy sayang naman... Imbes nandoon na... Nahotdog pa, sabay halakhak ni papa na
hindi namin alam na nanonood pala siya sa min. Bumalik siya agad sa sofa at naupo.

Tumaas ang sulok ng labi ni Dalton habang nakatitig lang siya sa mga mata

ko.

"Asa ka pa, mahinang bigkas ko.

"Masarap pala kumain ng hotdog na sariwa," ani niya at nginuya niya ito saka niya
nilunok.

Napalunok din ako sa ginawa niya habang sa bibig ako nakatingin

"Masarap ba?" Nakuha ko pang magtanong sa kariya.

Yeah kasi sariwa," sagot nito.

Dahil sa pagkatulala ko ay bigla niya kong hinalikan sa labi ko ngunit saglit lang
iyon.

"Dalton, madiing bigkas ko ngunit mahina lang iyon at baka marinig iyon ni papa.

Tipid na napatawa siya. "Pero ang alam ko, may mas isasarap pa pala kaysa sa
sariwang hotdog. Itong labi mo Agatha," ani niya na siyang nagpakabog sa aking
dibdib.

Chapter 28

DALTON

3 days after when Agatha left me. Nakipagkita ako kay Sabrina para sa break up
naming dalawa. Wala akong pakialam kung masaktan man siya. Kahit lumuhod siya sa
harapan ko ay hindi ko na siya matatanggap.

Alam kong pareho kaming nagsinungaling dahil sa paglilihim ko din sa kariya na

hindi ko kailanman sinabi na isa akong mayaman. Pinakita ko sa kaniya na isa akong
mahirap gaya ng ipinakita ko kay Agatha. Pero hindi iyon ang dahilan para
magsinungaling din siya sa 'kin. Naglihim siya sa akin. Pero dahil sa paulit-ulit
na ginawa niyang pangloloko sa akin. Nakapag desisyon na ko na hiwalayan siya.
Kahit sisihin pa ko ni Agatha, hindi ko pa rin magagawa na balikan pa si Sabrina.
Ang aking plano noon ay hindi na natuloy na pahihirapin ko sana si Agatha pero
dahil sa kabaitan niya at kasipagan niya ay unti-unti ding nahuhulog ang loob ko sa
kaniya. Wala akong narinig na anumang reklamo sa kanya. Sa tuwing darating ako ng
bahay ay nakapaglinis na siya at nakapagluto na din. Imbes na ayain ko siyang
kumain sa labas ay kusina na lang kami kumakain. Tumutulong din siya sa shop kahit
minsan ay hindi niya bagay magtrabaho doon. Dahil minsan ko na din napansin iyon na
nagselos siya sa babaeng costumer namin ni Lance. Medyo nahahalata ko na rin iyon
sa kaniya na nagseselos siya.

Nagawa ko na ding magalit sa kaniya noon na alam kong nasaktan siya sa sinabi ko
pero ang totoo niyon ay may nararamdaman na ko sa kanya. Kahit umiwas ako sa kanya,
gabun pa din naman ang nararamdaman ko. Hindi ko agad masabi sa kanya. ang tunay
kong nararamdaman dahil alam kong magagalit siya sa akin. Natatakot akong mareject
dahil iniisip niya na masasaktan niya ang kapatid nito. Sinadya ko talaga na
pagkitain ang dalawang magkapatid sa mansyon nila mom

at dad dahil iyon ang pagkakataon para malaman nilang dalawa kung sino ako. Pero

mas nagulat si Sabrina nang malaman niyang isa akong mayaman. Hindi na nagtaka sa

akin si Agatha dahil sinabihan ko na siya na huwag siyang magagalit kung sino nga
ba

talaga ako sa totoong buhay.

At nangyari na ang kinatatakutan kong mangyari. Hinalikan ko lamang si Sabrina

kahit kaharap namin si Agatha. Ginawa ko iyon dahil gusto kong makita kung ano ang
magiging reaksiyon niya. Subalit umiwas lang siya ng tingin sa akin. Bumaliktad ang
plano ko dahil si Sabrina ang ginagamit ko para pagselosin si Agatha.

Nakaramdam ako ng kaba nang halikan ko si Sabrina dahil sa pag-iwas ng mga mata
niya sa amin. Nasasaktan siya. Iniisip kong itigil na lang itong ginagawa kong
paglaruin ang dalawa dahil masasaktan ko lang ang asawa ko.

Ilan beses na ba akong nireject ni Agatha? Ilan beses ko na rin siyang tinanong
kung may gusto na ba siya sa akin? Kahit lumuhod na ako sa harapan niya para huwag
lang niya kong iwan ngunit iniwan pa rin niya ko kahit nagtapat na ko sa kaniyanna
mahal ko siya. Kahit Ilan beses pa niya kong pagtulakan sa kapatid niya ay hindi ko
na kailanman babalikan pa si Sabrina kahit paulit ulit pa niyang sabihin na
hiwalayan ko na siya ay never ko siyang pakakawalan. Dahil ang totoo, mahal ko ang
asawa ko.

Lumipas ang mga araw, nang malaman ko sa papa ni Agatha ang tungkol sa nangyari sa
dalawang magkapatid. Hindi alam ng asawa ko na ako ang tumulong sa ama niya na
ilipat siya ng matitirahan dahil sa plano ng mag-ina sa kan'ya. Wala siyang alam na
ang bahay, lupa at sasakyan ay nakapangalan lahat kay Sabrina ayon sa pag
iimbistiga ni Mike. Wala ding kaalam-alam ang ama ni Agatha na nakapangalan ang
lahat ng pinaghirapan ng asawa ko kaya naman nagalit ang ama nito. Ang asawa niya
na si Melina ang nag-asikaso ng lahat sa tuwing nagpapadala ito ng pera sa kanila.
Hindi maasikaso ng ama niya noon dahil minsan ay nasa hospital ito dahil sa kanyang
sakit Sa mansyon ko sana siya luuwe at doon ko na lang siya patitirahin ngunit
nangangamba ako na hindi siya papayag sa gusto ko. Ayaw ko naman na pwersahan
siyang luwe sa mansyon dahil lamang sa kagustuhan ko at baka tuluyan lang siya
magalit sa akin. Nirerespeto ko pa din kung ano ang gusto niya.

Suyuin ko daw muna o ligawan si Agatha sabi ni papa. Pero ang sagot ko naman ay
hindi ko alam manligaw. Pero tutulungan niya ko para lang tanggapin ako ng asawa ko

nito.

"Bwisit ka talaga Dalton!" Singhal niya nang nakawan ko siya ng halik sa labi

Hindi ko na lang siya pinansın. Magsasawa din naman siya dahil mas kukulitin ko pa
siya hangga't hindi ko nakukuha ang loob niya. Pakipot lang daw sabi ni papa.

Magmula ngayon ay papa na daw ang tawag ko sa kanya. Lihim akong kinilig dito at
lihim ko din siyang sinusulyapan habang abala sa

ginagawa niya. Galit kasi siya dahil sa paghalik ko sa kanya. Pero minsan ay
nahuhuli niya kong nakatitig lang sa kanya.
"Tusukin ko na yang mata mo," saka niya ko tinapunan ng masamang tingin. "Huwag mo
naman gawin iyon, hindi na makikita ang maganda kong

asawa.

Ngumuso siya sabay pamewang nito. "Hindi mo ko asawa!" giit nito saka niya piningot
ang tenga ko.

"Ano ba ang problema mo wife? Whats wrong? Kailan ba kita mapapasagot ng

00 ?"

"Wala... Hindi kita sasagutin. Huwag ka ng umasa Dalton, sabay irap niya sa akin.
Pinagpatuloy na naman niya ang ginagawa nito.

"Wife naman, huwag mo naman ako pahirapan oh. Kung may problema ka, pwede naman
natin ayusin sa loob ng kuwarto. Sa akin ka din naman mahuhulog eh."

Kumunot ang noo niya sabay awang ng ibabang labi nito. "Sa kuwarto? Bakit sa
kuwarto? Anong gagawin mo sa kuwarto? Ang daming pagpipilian sa loob ng kuwarto pa
tayo mag-uusap, singhal nito.

"Para mabigyan niyo na din ako ng apo!" Sigaw ni papa Manuel na kinaawang ng
ibabang labi ng asawa ko. "Parang hindi mo naman alam iyon anak, ikaw talaga.
Napakahina mong pumick up."

"Papa naman! Bakit apo agad? Mag-uusap lang... Apo na agad!" Parang na stress na
siya sa sinabi ni papa Manuel. Hindi ko naman alam na nariyan pala si papa Manuel
na nakikinig sa usapn namin.

Akala ko ay natutulog ito sa sofa pero nakikinig naman pala ito sa amin.

"Kasalanan mo ito Dalton!" Gigil na ani niya sa akin. "Oh yan, ikaw na magluto,
sabay abot niya ng sandok sa akin. Pagkatapos mo dito, maglaba ka na din. Tapos,
ikaw na din maghugas ng mga plato. Pagkatapos, mamalengke ka na din ha," saka niya

ko tinalikuran.

"Wife, wait. "Huminto naman siya.

"Ano?" Madiing bigkas nito at gigil na gigil na ito sa akin.

"Gagawin ko lahat ng inutos mo sa akin. Pero pagkatapos kong gawin lahat ng mga
pinapautos mo. Mag-uusap na ba tayo sa loob ng kuwarto?" Tumawa si papa Manuel.
Naiinis na naman itong bumalik rito. "Bakit ka bumalik wife?" Tanong ko ngunit
nakanguso lang siya. "Mag-uusap lang naman tayo sa loob ng kuwarto, ayaw mo?"

"Pwede bang huwag mong binabanggit yang kuwarto. Tumataas balahibo ko,"

sabay nginig nya

"Okay, saan mo gusto?"

Pwede bang magluto muna tayo. Nagugutom na ko!" Singhal niya.

"Sige, ikaw na rito at maglalaba na lang ako, ani ko.

"Bahala ka nga Dalton! Huwag mo ko storbohin dito, singhal nito. Umalis na nga lang
ako at tinungo ang laundry area. Inumpisahan ko na maglaba.
Konti lang naman yung mga damit niya kaya kukusutin ko na lang

Inuna kong binasa ang mga damit niya saka ko kinusot ang mga ito. Pagkatapos kong
kusutin ay sinunod kong kinusot ang mga pajana niya. Limang pirasong pajama at
tatlong maigsing short. Nang matapos kong kusutin ang lahat, hinanap ko ang mga
undies niya pero wala. Tumayo ako at hinanap ko ito. Nakababad lang pala ito sa
timba

Napangiwi ako at inimagine ang mga ito lalo na nung nagsuot siya ng two piece noon.
Hindi maalis sa isip ko ang kaseksihan niya at nakakapanggigil dahil sa ganda ng
kurba ng kanyang katawan.

"Ang hot mo wife," ani ko habang hawak ko ang kaniyang panty. Hindi ko tulay
naituloy ang paglalaba dahil sa pag-iimagine ko rito. "What the f*ck!" Mura ko rito
dahil

biglang nanigas ang alaga ko. Nataranta ako nang marinig ko ang mga yabag ng mga
paa na may patungo rito.

Binalik ko agad ang mga ito sa timba "Tapos ka na ba?" Tanong ng asawa ko. "Kakain
na tayo, pag-aya nito

pagkadungaw niya sa pinto. Ako na naman ay parang tuod lang na nakatayo rito

habang tinatakpan ang paninigas ng alaga ko dahil naiipit na ito sa loob ng short.

"Magbabanlaw na lang ako. Pakainin mo na si daddy.. Ah este si papa pala," sabay

kamot ko sa aking ulo dahil muntik na ko doon. "Balisa ka yata? Anong nangyayari
sayo at pinagpapwisan ka? Mainit ba?"

Bahagyang lumapit pa ito. Shit hindi ko na yata tiisin to Sinasadya ba niya na

paglabahin ako ng mga damit

niya?

"Do wife... Sobrang init kası rito, sabay punas ko sa aking noo nang narito siya sa
harapan ko. "Kung gusto mo, sa mansyon na kita tirahin... Ah este patirahin."
Nagkandautal utal na ko sa pagsasalita dahil sa nagwawala ang aking alaga. Parang
gusto ko itong ayusin sa mismong harapan niya dahil gusto na nitong umalpas sa loob
ng aking suot na maong na short.

P*ta! Ipinasok ko na nga ang kamay ko sa loob ng suot kong short para ayusin ito

kahit nasa harapan ko pa siya. Kahit magalit siya, asawa ko naman siya. Halos

umawang ang ibabang labi nito at nanlaki ang mga mata niya sa nakita niya. "Walang
hiya ka talaga Dalton! Ang manyak mo talaga!" Singhal nito.

Natawa ako sa sinabi niya. "Ano ba kasi problema mo wife? Normal lang naman na

gawin ko ito dahil asawa naman kita. Biglang nanigas eh, pilyong saad ko. "Ang
bastos mo!" At nagwalk out na nga si misis. Tawang tawa ako rito dahil sa

kainosentehan nito. Pakipot pa kasi. Patikiman ko kaya siya para bumait na ito.

Natapos ko na ding banlawin at isinampay ko na din ang mga damit niya. Hindi pa
naman ako gutom sa ngayon kaya nagpahinga na lang muna ako rito sa may duyan.
Malilim naman dito kaya makakapagpahinga ako ng maayos. Pipikit na sana ang mga
mata ko nang sumigaw na naman si misis. Napatingin ako agad sa kanya at patungo
siya rito. Nakaligo na siya at ang sexy ng misis ko sa suot niya ngayon, Sumipol
ako nang nasa harapan ko na siya. Pinandilatan ako ng mga mata niya.

"Sinabi ko na bang magpahinga ka na? Mamamalengke ka pa," utos niya sa akin.

"Oh ano ayaw mo ba?" Grabe itong asawa ko. Pinapahirapan pa ko. Hindi na lang umuo

kung gusto din naman niya ko. Mariin kong tinitigan ang kaniyang kabuan. "Ang sexy
mo wife. Kung araw araw

ganiyan ang suot mo. Buhay na buhay palagi ang alaga ko sayo."

"Tumigil ka nga Dalton! Nakainis ka na! Hindi ka pa ba kikilos diyan?" Singhal nito
sabay cross arm pa niya sa aking harapan

"Do na po madam," sagot ko at bahagyang tatayo sana ako ngunit hinila ko siya rito
sa may duyan. Napaibabaw siya sa 'kin. At dahil sa kabigatan naming dalawa ay
napigtas ang tali ng duyan at sabay kaming bumagsak sa lupa.

Napadaing ako sa sakit at napasigaw naman ang asawa ko. Ako na nga ang nasaktan at
napuruhan dahil ang sakit ng likod ko pero siya pa itong umiiyak Hindi kami
makatayong dalawa dahil nanatili kaming narito sa lupa, Sobrang sakit kasi ng
pagbagsak ng aking likod kaya hindi ako makatayo.

"Ang bigat mo pala wife, bagsak tayong dalawa sa lupa," ani ko na parang gusto kong
matawa

"Ako pa ang may kasalanani Hinila mo ko eh!"

"Huwag ka na kasi pakipot. Gusto mo din naman ako, ani ko at nakuha pa naming

magtalo rito kahit dumadaing na kami sa sakit. "Jusko ginoo! Anong nangyari sa
inyong dalawa? Mga loko loko kayong dalawa..

Ginawa niyong motel yang duyan!" Galit na ani ni papa Manuel sa amin

"Papa Hindi po kami nag motel dito. Kasalanan ito ni Dalton," at sinisi ako ng
asawa ko.

"Sa susunod ha, kung balak niyong gumawa ng bata. Doon na kayo sa loob ng kuwarto.
Huwag ditol Sus maryosep. Hindi kayo naawa sa duyan Pinagalitan pa kami ni papa
imbes na tulungan niya kami. Tila yata nabali na ang aking bewang dahil ang sakit
talaga.

Pinilit kong tumayo ganun din ang asawa ko. Pero tinawanan pa kami ni papa dahil
hawak naming pareho ang aming mga bewang

"Wala pang nangyayari sa inyo pero kung kumilos kayo ay parang napagod pa kayo,
sabay halakhak pa ni papa sa amin.

Zairaliyah

C-26 EDITEDI?????
Chapter 29

DALTON

Nakahanda na ko sa pagalis ngayon, ngunit narito pa lang ako sa bahay na

tinitirahan ng asawa ko. Aasikasuhin ko muna ang mga ari-arian ng asawa ko na dapat
sa kanya ito nakapangalan. Kukunin ko lamang kung ano ang nararapat na para sa
kanya. Kahit hindi ako pakiusapan ni Papa Manuel ay iyon naman talaga ang aking
gagawin. Nadisappoint siya sa asawa niya na si Melina, Sinamantala daw niya noong
araw na nastroke siya at kasalukuyang nasa hospital siya noon. Hindi niya ito alam
na mangyayarı iyon dahil sa nagtiwala lang naman siya sa asawa nito at hinayaan
niya na siya ang humawak ng pera sa tuwing nagpapadala ito. Simula nung gumaling
siya mula

sa sakit nito, binalak ni Papa Manuel na magpatayo sila ng negosyo nila at yon lang
ang tanging nakapangalan sa asawa ko Sa ngayon, pansamantala lang naman ang pagtira
niya rito sa bahay na ito dahil may balak din naman akong ilipat sila sa mansyon.
Susuyuin ko muna siya upang hindi kami palaging nagtatalo sa mansyon kung doon ko
na saya patitirahin

Narito pa din si papa Manuel sa bahay. Hindi siya nakauwe kahapon dahil inatake na
naman siya ng HB. May maintenance naman siyang iniinom na gamot upang hindi na
maulit ang nangyari sa kanya noon. Iniisip niya kasi lagi ang mga ginawang
pangloloko sa kanila ng kaniyang anak. Subalit narito naman ako para tulungan ang
mag-ama. Hindi ko pababayaan ang asawa ko na abusuhin nilang dalawa ang kabaitan
nito. Kaya magugulat na lamang ang mag-ina na mapapalayas na sila sa bahay na
tinitirahan nila ngayon. Alam kong magagalit at masasaktan si Sabrina sa gagawin ko
at ganun din ang kaniyang ina.

Nang biglang tumawag si Mike, agad kong sinagot ito habang pinapaandar na ang

makina ng sasakyan. "Yes Mike, nagawa mo na ba ang mga pinaputos ko?" Tanong ko
mula sa kabilang

linya.

"Do naman, ako pa. Isang pitik mo na lang ay mapapalayas mo na sila. Iba talaga ang
nagagawa ng pera mo Dalton. And wait, narito nga pala ako sa tapat ng building ni

Joshua. Ano ba ang gagawin ko sa taong ito?"

"Diyan ka lang. Keep an eye on him. I'm on my way," sagot ko saka ko siya pinatayan
ng tawag.

Maniningil lamang ako ng utang sa kanya. Alam kong isa din siyang magugulat sa
gagawin kong paglantad dahil wala siyang kaalam-alam na ako ang mystery fiance ni

Sabrina

Tuturuan lang kita ng leksiyon Josh. Malapit na tayong magkita. I will not let go
of what he did to put pressure on him. I will knock you down in just one flick. And
you will lose everything you worked for.

Mabilis na pinasibad ko ang sasakyan at tinungo ang SSGC building. Tsinek ko pa sa

maliit na compartment kung narito ang dala kong baril. Noon ko pa sana ito ginawa
dahil sa inuna ko muna ang plano ko na makasal sa kapatid ni Sabrina. Isang oras
bago ko narating ang SSGC at nakita ko na agad ang sasakyan ni
Joshua. Lumabas agad si Mike mula sa sasakyan saka ito pumasok rito sa loob ng

aking sasakyan Ano, kamusta naman ang likod mo? Kinaya ba?" Sabay halakhak nito.
Medyo masakit pa din kasi itong likod at bewang ko dahil sa nangyari kahapon.
Masakit na nga katawan ko. Masakit pang magsalita si misis.

"G*go! Kinaya ko naman. Kaya nga ko nandito. Pero p*ta! Mas masakit magsalita si
misis. Kahit saan ako pumunta. Naroon siya sa tabi ko at pinapagalitan ako.
Langya!" Napahilot tuloy ako ng sentido ko Parang narito pa din sa tenga ko ang
kaniyang boses at paulit-ulit ko na lang ito naririnig.

"Yan, magtiis ka kay Agatha. Yung akala mong mabait at mahinhin. Pero isa pala

siyang amazona "Never mind...

Ayaw ko na pag-usapan si misis. Sa tuwing naririnig ko pangalan niya parang bigla

akong natatakot. Nahihirapan na nga akong suyuin siya pero nariyan naman si papa
Kung hindi dahil sa kanya. Hindi ko magagawang lapitan siya

Palabas na si Joshua sa building. Habang kami ni Mike ay nakamasid lang sa

kariya. Pasakay na din siya sa sasakyan nito at umalis din ito agad. Sinundan namin

siya kung saan ito pupunta. Dahil sa mabilis siyang magdrive ay binilisan ko na

din

Tila pamilyar itong daan na tinatahak niya habang nakasunod kami sa kariya.
Kinutuban ako dahil doon nga siya pupunta

"Tarantado talaga yang Joshua na yan. Hindi talaga siya titigil hangga't hindi niya

nakukuha si Sabrina, gigil na ani ni Mike. "Hayaan mo Mike, kahit ito na lang ang
maitulong ko kay Sabrina para hindi na siya guluhin," sagot ko

Nalaman ko kasi kay Papa Manuel na ginigipit siya ni Joshua. Dahil sa sakit niya
noon ay sa kariya siya kumapit na alam niyang matutulungan siya nito. Pero niloko
lang siya ni Joshua, Hanggang ngayon, kahit lumayo na si Sabrina ay ginugulo pa din
siya nito.

"kill him Mike!" gigil na saad ko rito habang mariin ang paghawak ko sa manibela.

Nag-igting din ang aking panga dahil sa galit ko. Ito pala ang dahilan kaya siya
lumapit kay Joshua na alam kong nagcheat siya.

Alam niyang walang-wala ako noon kaya hindi niya masabi sa akin ang problema niya.
Pero dapat ay sinabi pa din niya ng mas maaga pa kaysa sa hintayin pa niyang
mawalan ng malay at doon ko na inumpisahan ang plano ko na maghiganti na hindi ko
alam ang tunay na dahilan.

"Ano? May pagsisisihan ka ba sa nangyari sa inyong tatlo? Ngayong nalaman mo

na ang dahilan ni Sabrina. Babalik ka ba sa kanya? Alam mo? Pareho kayong mali eh,
at

malı din naging desisyon mo. Sana hinintay mo munang magising si Sabrina bago mo

ginawa yang plano mo."

"Mike, pwede ba. Huwag mo muna guluhin ang isip ko ngayon. Ginagawa ko lang

ito kay Sabrina para tigilan na siya ni Joshua. Anak din siya ni papa at naawa din
siya sa

kalagayan nito. Kahit pagpiliin mo ko, asawa ko pa rin ang pipiliin ko, giit ko,

"Okay, tama ka nga. Kasi asawa mo na siya eh, sabay tawa nito. Napailing na lang
ako rito habang tatawa tawa ito.

Narito na kami malapit sa bahay nila tita Melina. Bumaba na din si Joshua sa

sasakyan nito saka ito mabilis na pumasok sa loob ng bahay. Dito na kami naghintay

sa loob at hindi na kami bumaba ng sasakyan. After 5 minutes na paghihintay.

Lumabas sila ng gate habang pilit ang paghila niya

sa kamay ni Sabrina habang umiiyak ito.

"Thang*na! Buwisit talaga ng Joshua na yan. Maling tao ang kinapitan ni Sabrina
kaya itong ina niya ay tanga din eh. Hinayaan niya yung anak niya na mangyari ito
sa anak niya, galit na ani ni Mike.

"Tumahimik ka! Wala silang alam sa tunay na pagkatao ko kaya ito ang nangyari sa
kanila. Karma nga naman

"Huwag magsalita ng patapos. May kasalanan ka din, giit nito.

Napabuga na lang ako ng hangin sa aking bibig. Nangayari na nga eh. May

magagawa pa ba ako?

Lumabas na din ang ina ni Sabrina habang hawak siya nito. Ayaw talaga sumama ni
Sabrina kay Joshua kaya malakas na sampal ang dumapo sa pisngi niya.

"Wala ka bang gagawin Dalton? P*tal Sinasaktan niya na si Sabrina."

"Just wait okay. Hindi ko pa nararamdaman ang galit ko."

"T"ng*inal Ako na nga lang," ani nito at bubuksan niya na sana ang pinto ng
sasakyan ngunit mabilis na hinawakan ko ang braso niya.

"Let me do this!" Saka ko siya marahas na tinitigan

Kinuha ko ang baril sa compartment saka ko ito kinasa agad. "Petal Nakakatakot ka
naman Dalton! Sa harapan ko pa talaga! At nanlaki pa ang

mga mata niya.

"Shut up! Ang ingay mo. Baka sayo ko pa ito iputok eh. Masyado kang nerbyoso.
Bawas-bawasan mo nga muna ang pagkakape mo!" Singhal ko

Lumabas ako ng sasakyan habang dala ko ang isang baril. Patungo ako sa

kinaroroonan nila at ganun na lamang ang pagkagulat ng tatlo nang makita nila ako.

Narito na din sa aking tabi si Mike na ang akala ko ay hindi ito lalabas ng

sasakyan
"Dalton tulungan mo ako!" Nagmamakaawang saad ni Sabrina "Anong ginagawa mo dito
Dalton?" Nagtataka din si Joshua nang makita niya ko.

Binitawan niya agad ang kamay ni Sabrina nang makita niya ang hawak kong baril

Bahagyang lumapit sa akin si Sabrina ngunit kinuyog ko siya kay Mike "Ilayo mo muna
siya dito Mike, utos ko habang umiiyak pa rin siya. Nakatitig lang ang mga mata ko
sa mga mata ni Joshua habang kay Sabrina naman siya

nakatingin.

"B-Bakit? Anong kailangan mo sa 'kin?" Saka niya ko binalingan ng tingin. "At bakit
niyo siya kinuha? May utang siya sa 'kin Dalton. Dapat niyang bayaran 'yon sa kin,

paliwanag nito. "Ano ang kabayaran? Ang katawan niya kaya ka narito? Mamimili ka
Joshua. Kung hindi mo pa titigilan si Sabrina dahil sa panggigipit mo sa kariya.
Hindi ako

magdadalawang isip na ipakulong ka. Mawawala din lahat sayo ang mga pinaghirapan

mo. Kukunin ko lahat sayo at hindi ako maaawa sayo kahit lumuhod ka pa sa harapan
ko, madiing saad ko.

"Bakit ka ba nangingialan dito, ha Dalton? Problema namin tong dalawa kaya huwag
kang makisali sa amin ni Sabrina," sagot nito.

Tinutok ko sa kaniya ang baril. "Hanggang ngayon pa ba ay wala ka pa ding alam?"

Tumaas ang sulok ng aking labi.

"Ano ka ba ni Sabrina at bakit mo siya tinutulungan? May balak ka din bang agawin
siya sa nobyo niyang tatanga tanga," sabay halakhak niya kaya bigla kong nakalabit
ang gatilyo ng aking baril. Tumama ang bala sa kariyang sasakyan dahil iyon naman
ang balak ko.

"G*go ka ba!" Galit na sigaw nito.

Tila nagecho sa pandinig ko ang kaniyang sinabi kaya pinaputukan ko na naman

isa pang bala ang kaniyang sasakyan.

"Buwisit ka talaga Dalton! Hinahamon mo ba talaga ako!"

Tipid akong napatawa rito. "Ano sa tingin mo ang ginagawa ko ha Joshua? Hindi ganun
na din 'yon" Nag-igting ang kanyang panga.

ng

ba "Ikaw ba ang fiance ni Sabrina? Ikaw ba Dalton?"

Tumaas ang sulok ng aking labi. "What if I say, l'am?" Saka ko siya marahas na
tinitigan sa mga mata niya. Naglaban ang mga mata namin rito at walang gustong
magpatalo sa aming dalawa.

Tila nagulat siya sa isinagot ko sa kaniya dahil nakatulala na ito habang nakatitig
lang siya sa akin.

Napailing siya. "Imposible ito, Imposibleng maging bf ka ni Sabrina. How?" "Hindi

ko na kailangan na ipaliwanag ito Joshua. Kung patuloy pa din ang
paggambala mo sa kariya. May kalalagyan ka na," banta ko. "Go!" Sigaw na ani ko sa
kariya at napatakbo na lang ito sa kaniyang sasakyan saka ito mabilis na umalis.

Lumapit ang ina ni Sabrina at nagpasalamat ngunit hindi ko siya pinansin dahil
diretso lang ako sa paglalakad. Tinungo ko ang sasakyan. Naroon ang dalawa na sina
Mike at Sabrina. Pagkalapit ko ay agad na sinalubong ako niya ko ngunit hindi ko
ito pinansin dahil dumiretso na ko sa loob ng aking sasakyan. Kinalampag pa niya
ang bintana ng sasakyan habang siya ay umiiyak.

Pumasok na din si Mike at siya na ang nagdrive pauwe sa bahay ng aking asawa

Pagkarating namin dito ay nadatnan namin ni Mike na nasa labas ng bakuran ang
dalawa. Si Papa Manuel ay naroon siya sa duyan habang nagpapahinga ito at si misis
naman ay nagdidilig ito ng mga halaman. Hindi niya napansin ang pagdating ko kaya
si papa Manuel muna ang nilapitan ko

Nagulat pa siya nang makita niya kami sa harapan niya kaya ito biglang bumangon sa
duyan

"Nagugulat ako sa inyo. Magsalita naman kayo. Para kayong multo na bigla na lang
kayong nasa harapan ko. Alam mo namang magugulatin ako Dalton."

Tipid na natawa si Mike kaya ko siya siniko sa braso nito.

"Pa, okay na po

Sumilay ang ngiti sa labi niya. Alam niya kung ano ang ibig kong sabihin sa sinabi
ko.

"Salamat Dalton iho. Kung hindi siguro dahil sayo. Hindi makakawala si Sabrina sa
Joshua na yan," ani nito. Ngumiti ako bilang pagtugon.

Hindi din niya alam na matatapos na din ang problema niya dahil makukuha na din ng
asawa ko ang bahay at lupa na kariyang pinagpaguran na pagtrabahuin sa ibang bansa.

Chapter 30

DALTON "WALA ka bang balak na umalis dito at talagang pinanindigan mo na din na

tumira rito?" Galit na naman si misis sa akin. Talak na talak kahit manahimik ako o
kahit may headset na ang aking tenga ay dinig ko pa din ang boses niyang galit.

Tipid ko siyang nginitian. "Bakit ba ang init palagi ng ulo itong misis ko? Hindi
ka lang nadidiligan kaya ka galit diba? Diligan kita gusto mo?" Ani ko pagkatanggal
ko ng headset sa aking tenga. Tila hindi niya nagustuhan ang sinabi ko. Nagalit
siya at nagwalk out pero sa likod siya nagpunta. Pero bumalik din siya at may dala
dala itong palakol.

Nanlaki ang mga mata ko sa nakita dahil galit siyang patungo rito.

Petal Ayaw ko pang mamatay! Bumangon ako agad dito mula sa duyan at mabilis

na napatakbo sa labas ng gate pero nakasunod pa din siya. Hinabol talaga niya ko

kaya ako napatakbo na naman. "Wife naman, nagbibiro lang naman ako eh, ani ko.
Habang patalikod akong
naglalakad. Nakakapagod kasi tumakbo kaya naglakad kaming pareho. "Bakit nandito ka
pa kasi. Umalis ka na rito at huwag ka ng babalik pa!" Sigaw nito.

Tinawanan pa kami ng mga tao rito dahil sa ginagawa namin rito sa kalsada. Hindi

na nahiya si misis. Wala kasi si papa kaya inaaway na naman ako.

"Pwede ba, ibaba mo na 'yan," utos ko. "Alam mong nakakamatay 'yan." "Alam mo pala
na nakakamatay bakit narito ka pa?" Galit na sigaw nito. "Bakit ako aalis? Asawa
kita kaya dito ako titira. Hindi kita iiwan dito," sagot ko. Malayo na ang narating
namin at balak na talaga niya kong palayasin. Nakarating na din kami sa highway at
dito ay patuloy pa din siyang nakasunod sa akin.

Nang may dumaang pulis patrol at huminto ito sa gilid ng kalsada. Bigla niyang

nabitawan ang hawak niyang palakol. Natawa ako sa kanya dahil natakot ito.

"Dalton! pulutin mo ito," utos niya sa akin at halatang natatakot ito. "Ayaw ko,
ikaw may dala niyan. Bahala ka diyan, iwan na kita diyan," saka ako nag walk out.
Tawang tawa ako rito sa itsura ng misis ko dahil pinagpapawisan na ang noo nito.

"Dalton! Ano ba?" Tawag pa niya sa akin ngunit kumaway lang ako at nagpaalam sa
kariya. "Bwisit ka talaga Dalton! Hindi ka na makakauwe ng bahay! sigaw na ani niya
at nahinto na lamang ako sa paglalakad. Yung ngiti ko ay abot tenga dahil pinapauwe
niya na ako sa bahay namin. Lihim akong natuwa rito dahil titira na ako sa bahay.

Kausap niya na ang mga pulis nang balikan ko siya. Yung isang pulis naman ay hawak
niya ang palakol na hawak ni misis kanina. Parang umiiyak na din ito kahit
magpaliwanag siya ay hindi siya pinapakinggan. Dinig kong may tumawag daw sa kanila
kanina. Baka siguro yung mga tao kaninang nasalubong namin sa daan ang nagsumbong
sa mga pulis kaya sila narito at nasalubong namin rito sa highway.

"Hey, bitawan niyo nga asawa ko, ani ko pagkalapit ko dahil pinoposasan na nila

ito.

Napatingin silang lahat sa akin sabay kamot ng mga ulo nila. "Asawa mo siya?"
Takang tanong ng isa sabay kindat ko naman sa kanya.

Tumango na lang siya.

Hinapit ko ang bewang ng asawa ko. Hindi naman siya nagalit sa ginawa ko na
bahagyang nakayuko lang ang ulo nito. Hiyang hiya siguro siya sa dami ng mga tao
rito sa highway.

"Oo naman sir. Asawa ko nga ito.

Bahagyang tumingin sa akin si misis dahil siguro sa sinabi ko. Hindi na din natuloy
ang pagposas sa karnya.

Parang hindi pa sila naniniwalang asawa ko siya dahil walang imik si misis.

Mag-asawa ba talaga kayo sir?" Nagtatakang tanong nito. "Baka satii sabi mo lang
ito para hindi namin siya ikulong."

"Mag-asawa naman talaga kami sir," sagot ni misis tapos biglang umiyak. "Hindi niya
kasi ako tinutungan magluto, maglaba habang siya ay nambababae. Paano na yung baby
namin? Wala ng future paglabas niya," sabay hawak pa niya sa tiyan nito.
Ako naman ay napakamot na lang sa ulo. Mas malala na, wala pa ngang nangyayari sa
amin. Buntis na daw siya.

Napailing na lang ako sa mga pulis. Habang yung isang pulis na kakilala ko ay
tinatawanan ako. "Sige na, umalis na kayo at magparami ng anak. Inabot pa kayo rito
hanggang

highway. At ikaw misis, pagbigyan mo kasi ang mister mo para hindi nambababae.
Kasalanan niyo din naman tapos kayo ang iiyak, ani ng isa. "Guwapo pa naman ng
mister mo at talagang hahabulin talaga siya ng mga babae, turan nito.

Biglang tumigil ang asawa ko sa pag-iyak niya. Hindi ko alam kung saan galing ang
mga luha nito at napakagaling umarte. Tinapunan niya ng masamang tingin yung

isang pulis na nagsabi sa kariya. "Hindi siya guwapo sir. Ang pangit po niya,"
sumbat nito sabay irap niya sa

kin

"Wife, halika na. Umuwe na tayo at nakakahiya na rito. Ang dami ng tao. Sa

susunod, sa mansyon na tayo umuwe kung ayaw mong pagpiyestahan ka ng mga tao rito
Hindi siya umimik dahil nauna na itong umuwe. Sumunod na lang ako sa kanya

hanggang sa narating na namin ang bahay ay nadatnan naming narito si papa.

Kararating lang din niya.

Hindi niya pinansin si misis dahil ako naman ang sinalubong niya.

"Anong problema doon? Palaging masungit... Hindi man lang nguningiti."

Napansin pala ito ni papa. "Ahh. Napagod po siya papa. Naghabulan kami kanina sa
labas. Hindi niya po ako nahabol kaya iyon. Nakasimangot, sagot ko. Natawa si papa.

"Malalaki na kayo, naghahabulan pa din kayo. Napangiwi ako. "Ahh... Siya nga pala
Dalton, kinuyog niya ko papunta sa labas at dito kami nag-usap malapit sa

duyan.

"Ano po iyon pa?" Sabay cross arm ko. Matamang tinitigan ko siya sa mga mata nito
at tila seryoso ang pag-uusapan

namin

"Dalton iho, nais ko sanang tulungan mo si Agatha na mahanap ang ina niya. Balak
niyang hanapin ito kaso, hindi niya alam kung saan niya ito hahanapin ang ina niya.
23 years na ang nakaraan simula noong iwan ko ang ina niya. Hanggang ngayon, wala
pa din akong balita sa kanya kung patay na ba ito o buhay pa. Pero umaasa akong
buhay pa ito. Siguro, kapag nahanap mo ang ina niya. Baka tanggapin ka na ni
Agatha, mahabang turan nito.

Sumilay ang ngiti sa aking labi dahil sa pag-asang matatanggap pa ako ng asawa ko.
Pumayag ako sa kagustugahan ni papa na hanapin ang ina niya. Alam kong hindi madali
ang paghahanap pero gagawin ko ang lahat para mahanap lamang ang ina nito.

Kinagabihan, napatawag si mom sa akin. Galit na galit ito dahil hindi na daw ako
umuuwe. Hindi niya alam na narito ako sa bahay ng asawa ko tumitira. Tinatanong
niya ko kung kailan ako uuwe dahil hindi daw pwede na mawala ako sa isang
mahalagang okasyon para sa buong pamilya. Pupunta ang mga kapatid kong sina Duke,
Drake at Drevon kaya ako naman ang kinukulit ni mom.

Ilang araw pa naman iyon kaya darating ako mismo sa araw na iyon at isasama ko na
ang asawa ko.

Narito ako sa labas ng bahay habang hinihintay ang pagdating ng dalawa. Pupunta
dito sina Lance at Mike. May mga dala na naman silang alak. Hindi daw kasi sila
sanay na uminom kapag wala ako.

Bahagyang napatingin ako sa bintana. Hindi pa natutulog si misis kapag nakasindi pa

ang ilaw ng kanyang kuwarto. Maya't-maya ay dumilim ang loob ng kaniyang silid.
Malamang matutulog na ito. Bulabugin ko kaya at haranahin. Pero huwag na at baka
habulin na naman ako ng

Itak. Baka mamaya niyan ay buhusan pa ko ng tubig o kaya pagbabatuhin ako ng mga

gamit niya sa loob.

Narito na ang mga kaibigan ko nang marinig ko ang ugong ng sasakyan. Hihintayin ko
na lamang sila rito sa mangga. May mesa at upuan na nakahanda na rito. Tawanan pa
ang mga ito pagkapunta nila rito sa tambayan ko.

"Naku Dalton, hindi ka makakarami niyan kapag dito ka lang sa labas pinapatulog ng
misis mo. Mahina ka, paspasan mong gumawa. Nakakarami na si Drake. Si Drevon meron
na kahit tinatanggi niya na hindi niya anak si Tantan. Kung ako sayo... Tabihan mo
na si Agatha at magplokplok na kayo," pang-iinis sa akin ni Lance.

"Shut up Lance! Huwag ako ang problemahin mo kundi ang batuta mo kung paano

mo isusundot sa gf mo. Natawa si Mike sa sinabi ko. "Kung makatawa ka naman Mike,
parang hindi ka rin ganun. Kawawa naman si

Jona kung hindi mo pagbibigyan, pang-iinis naman nito kay Mike. Nagtalo na naman
ang dalawa. Kahit wala pang alak sa loob ng kanilang katawan

ay nag-uumpisa ng uminit ang kanilang mga ulo. "Tama na nga 'yan, pagpapatigil ko
sa kanila.

Bahagyang napatingin kami sa bintana dahil lumiwanag ito. Kita namin rito ang anino
niya at bahagya siyang napasilip sa bintana. Bigla din siyang nawala at hindi ko
alam kung nasaan na ito.

Inumpisahan na lang naming uminom. Can beer ang aming iniinom kaya may kanya kanya
kaming mga hawak sa mga kamay namin.

Ngayon lang na naman ako uminom kaya mapaparami na naman ako ng pag-inom nito.
Ganun din ang mga kaibigan ko kaya kung malasing man sila ay bahala na kung
makatulog kami rito sa labas.

Alas diyes na, mukhang hindi pa naman kami lasing. Kulang itong dala nilang can
beer kaya ang isa ay nainis.

"Sabi ko kasi sayo dalawang dosena eh. Takaw mong uminom," lasing na ani ni

Lance

*G*go! Marunong ka ba magbilang. Isang dosena yang beer. Ilan tayo? Tatlo tayo
diba? Sige bilangin mo nainom niya, ikaw at ako... Oh... Idivede mo nga... Kung di
mo pa

alam ang sagot, bobo ka na."

Napailing na lang ako dahil sa kadaldalan ni Mike. Si Lance naman ay binibilang

niya pa

Tignan mo tong kaibigan natin Dalton... Hindi marunong magdivide. Tig tatlo lang
tayo ng beer. Gunggong!"

P*tal Wala rin itong si Mike. Imbes na 4 ang sagot kaya yan tuloy natawa naman yung
isa na si Lance.

"Makabobo naman 'to, siya naman mali ang shagot," sabay halakhak nito. "Gunggong
ka! Tig apat lang kaya tayo na beer na nainom, lasing na sagot ni Lance.

"Eh tanga ka pala eh. Sasabihin mong ako ang matakaw na uminom kaysha sha inyong
dalawa. Equal equal lang tayo gunggong!" lasing na sagot naman nito.

Nang may tumikhim rito. Napatingin kaming tatlo sa harapan namin dahil narito mismo
sa aming harapan si misis. Nasampal ko pa ang aking pisngi dahil nakangiti na siya
sa akin.

"Ikaw ba yan wife? Bakit gising ka pa?" Namumungay ang mga mata kong nakatingin sa
kanya. Bahagyang lumapit ito rito na may dala siyang bote ng alak.

"Oo naman Dalton. Sino pa ba nakangising saad nito.

"Ano yang hawak mo Agatha?" Tanong naman ni Lance "Ah beto ba? Alak ito Lance.
Dinig ko kasi na nabitin kayo sa iniinom niyo. Kaya

heto, dinalhan ko na kayo para hindi kayo mabitin. Natitiyak kong bagsak kayong
tatlo rito. Oh... Sa inyo na ito, nakangiting ani ni misis.

Bahagya niya itong inabot sa akin at kinuha ko naman ito saka ko inamoy. Alak siya
at parang lambanog itong binigay niya.

"Saan mo ito kinuha wife?" Tipid itong ngumiti.

"Dala 'yan ni papa kaninang umaga. Para sayo daw yan. Sige na, ubusin niyo na yan.
Saka pwede ba, pakihinaan naman yung boses niyo para makatulog naman ako," saka ito
nag walk out.

"Bait talaga ng misis mo noh. Dinalhan ka pa ng alak, Sana all na lang my wife na
tinatawag, ani nito ni Lance.

"Tama na nga 'yan. Ako ang unang titikim. Ubusin na natin to at konti lang naman."

Si Mike na nga ang naunang tumikim. Sumunod naman ako at sumunod na din si Lance.
Paikot ikot lang ang tagay namin at hindi namin namalayan na naubos na namin ito.

Kinabukasan, nagising kaming tatlo dahil sa wisik ng tubig. Napabangon kaming tatlo
nang makita namin ang asawa ko. Tumatawa siya sa amin. Hindi namin alam na
nakatulog kami rito sa lupa. Nang makaamoy na lang ako na amoy mapanghi

"Buwisit!" Bulalas ni Lance at bahagyang napatingin siya sa suot niyang

short.

Nagkatinginan kaming tatlo sabay tingin namin ni Mike sa short namin dahil pare
pareho kaming nakaihi sa mga short namin.

Kaya pala tawang tawa si misis ay ito pala tinatawanan niya. Bwisit na lambanog na
'yan! First time kong makaihi sa short.

Chapter 31

AGATHA

Isang linggo na ang lumipas, narito pa din si Dalton sa bahay na palaging

nangungulit sa akin. Minsan, ay nakakaawa din siya dahil sa mga kalokohang
pinaggagawa ko sa kanya at sa mga kaibigan niya. Hindi malaman ni papa sa tuwing
may nangyayari sa tatlo ay ako ang gumagawa ng kalokohan sa tatlong magkakaibigan.

Dito na din tumira si papa sa bahay. Hindi na siya umuuwe doon sa pamilya niya
dahil kung naroon siya ay lagi silang nag-aaway ng asawa niya. Si ate Sabrina ay
balik normal ang kanyang buhay. Bumalik siya sa kanyang trabaho at pinagpatuloy
kung ano ang mga naiwan niya. Doon pa din siya nagtatrabaho sa tito ni Dalton. Wala
naman siyang inaasahang ibang trabaho dahil iyon na ang nakasanayan niya simula
nang siya'y mag-umpisa bilang HR Director ng kompanya.

Namiss ko rin magtrabaho ngunit pinipigilan ako ni papa. Pahinga muna daw ako. at
i-enjoy muna ang sarili ko habang kasama ko si Dalton. Simula nang dumating ako
rito ay puro problema na lang daw ang dinadala ko. Ang haggard daw ng itsura ko
sabi ni papa.

Eh paano ba yan? Kay Dalton ako nagiging masaya kaya magtiis na lang si Dalton

dahil super nag-eenjoy ako araw araw kapag gumagawa ako ng kalokohan at pati mga

kaibigan niya ay nadadamay na din sa mga pinaggagagawa ko sa kanya.

Palabas ako ng aking silid. Katatapos ko lang din mag-ayos ng sarili ko. Masaya ako
ngayon dahil narerelax ko na din ang sarili ko. Dinig ko na naman ang mga tawanan
ng tatio sa labas pagkababa ko. Bahagyang napasilip ako sa bintana. Naroon na naman
sila sa dating pwesto nila doon sa may duyan. Malilim kasi ang pwesto nila doon
kaya doon sila palaging tumatambay. May ngiti sa mga labi nila habang may hawak
silang tig-iisang tasa ng kape. Hindi kasi nila malimutan yung nangyari sa kanila
dahil sa pagka-ihi nila sa kanilang mga short. Secret daw nila iyon at dapat walang
makakaalam sa nangyari sa kanila. First time daw nilang maranasan na makaihi sa
short at ako naman ay tuwang-tuwa sa mga pinaggagawa ko sa kanila.

"Huwag ka masyadong ngumingiti diyan. Napaigtad ako sa boses ni papa. Aktong

nahuli niya ko rito na nakasilip sa may bintana. Ngumuso ako sabay kamot sa aking
ulo.

"Pa naman... Ginugulat niyo po ako eh. Sinabi niyo po sa akin na mag-enjoy ako.

Heto na nga po at masaya po ako sa ginagawa ko, magalang na sagot ko. Napailing
siya. "Bilib na bilib ka talaga sa sarili mo dahil sa mga kalokohang ginagawa mo sa
kanila. Baka ikaw naman makarma niyan anak." Umismid ako. "Oh siya, heto yung
kinita sa groceries natin," sabay abot ni papa ng pera sa akin na tig lisang libo.
Ngunit hindi ko iyon tinanggap..

"Pa, itago niyo po ang pera na 'yan. Sa inyo po iyan. Huwag niyo na po ako
alalahanin papa. Mas kailangan niyo po iyan," sagot ko dahil may ipon pa naman

ako.

'Salamat anak.. Oh siya, ubos na nga pala yung mga gamot na iniinom ko. Magpasama
ka kay Dalton sa bayan. Ubos na din kasi yung groceries natin dito. Wala na ding
gulay at karne sa ref. Lahat ng stock sa ref ay ubos na din, ani ni papa.

"Sige po papa aalis na kami," paalam ko. Kanina pa ko nakagayak dahil balak ko
talaga mamalengke ngayon.

"Ah... Siya nga pala iha, tawag ni papa. Bumalik ulit ako dahil nasa labas na ko ng

pinto

"Ano yon papa? May nakalimutan po ba kayo?"

"Do anak. Kahit ngayon man lang, iwas iwasan mo muna ang kasutilan mo sa tatlo. Ako
ay hindi na rin makapag pigil sa pagtawa dahil sa ginawa mong kalokohan sa kanila.
Sa tuwing nakikita ko sila dahil naaalala ko lamang iyon pati pustiso ko ay hindi
ko namamalayan na nahulog na pala. Juskol ikaw talaga. "Nah... Si papa naman, opo,
Ititigil ko na po. Nababawasan po kasi stress ko

kapag ginagawa ko ang mga bagay na nagpapasaya sa akin "Pero ang dami mong
kalokohan anak. Pero si Dalton, tignan mo sa likod ng bahay,

halos siya ang naglaba ng mga damit mo. Tinapos niya na din ang mga trabaho dito

kaya ikaw naman ang mamalengke at magluto mamaya para sa pananghalian natin

turan ni papa.

"Opo papa," magalang kong sagot.

Matapos kong magpaalam ay tinungo ko muna ang dirty kitchen namin. Malinis na dito
nang silipin ko. Tinungo ko din ang likod at totoo nga ang sinasabi ni papa. Tapos
na din siyang maglaba at nakapagsampay na din siya. Nakapagwalis na din siya dito
sa bakuran dahil wala na kong makitang mga dahon. Parang nagmamagic si Dalton dahil
sa bilis niyang kumilos.

"Hay Dalton... Nagugustuhan na yata kita, bulalas ko rito. Naghaheart na din ang
mga mata ko dahil naiinlove na yata ako sa kanya.

Nang may tumikhim mula sa aking likuran. Napaigtad ako sa gulat dahil nasa harapan
ko na si Dalton nang lingunin ko ito. Tila nakaramdam ako ng milyon milyong hiya
dahil alam kong narinig niya 'yon.

Rumehistro na naman sa mukha ko ang pagmamaldita. "Anong ginagawa mo

dito? Sinusundan mo ba ko rito?" "Hah?" Sabay kunot ng noo. "Tinatanong pa ba yan?

Kusina ito wife, siyempre maghuhugas ako ng mga ginamit naming pinagkapehan kanina.
Malay ko bang may

tao rito. Anong ginagawa mo diyan sa labas at parang may kausap ka?" Nasa bungad ng
pinto si Dalton. Imposibleng hindi niya narinig ang mga sinabi ko. Ayaw ko naman
siyang tanungin dahil kukulitin niya lang ako.

"Wala akong kausap. Kumakanta lang ako rito ng bahay kubo." Bahala siya kung
maniwala siya o hindi. "Tara sa palengke. Samahan mo ko," pag-aya ko. Ngumiti naman

siya at tila nasiyahan sa sinabi ko. Patungo kaming apat sa palengke. Pati yung
dalawa ay sumama na din. Tagabitbit

daw sila ng mga bibilhin namin sa palengke. Walang imikan yung tatlo kapag ako ang
kanilang kasama. Tahimik dito sa loob

ng sasakyan at hindi ko ba alam kung ano ang mga problema nila sa akin. Ayaw pa
nila akong tignan at tila nahihiya sila sa akin. Kahit itong si Dalton na

katabi ko rito sa frontseat ay napakatahimik din niya. Ano kaya ang mga problema
nila? Nahuhuli ko kasi sila minsan na sila lang tatlo ang may konektado at ako ay
iniiwasan nila.

"Hoy! Magsalita naman kayo. May problema ba?"

Hindi sila sumasagot sa tanong ko at ako naman ay nagtataka na. "Dalton!" Madiing
tawag ko sa kanya. Nilingon naman niya ko. "Bakit ang tahimik

niyo?"

"Wala misis... Hayaan mo sila. Nag-eemote ang mga 'yan. Excited na kasi sila sa
darating na okasyon sa susunod na araw. Sana sumama ka na at si papa ay payag na
siya. Ikaw na lang. Paano ba kita mapapapayag?"

"P*ta! Yan ka na naman Dalton eh," singahal ni Lance. "Hindi na nga kami umimik
dito at ikaw talaga ang pahamak. P*ta! stress na ko sa susunod na ipapagawa niyan.
Agatha naman, ang dami mong kalokohan eh. Si Dalton na lang, huwag na kami."

"Shut up Lance!" Pinanlisikan niya ng mga mata si Lance. Natatakot na yata sila sa
susunod na gagawin kong mga kalokohan sa kanila. Natrauma na itong dalawa at itong
si Mike ay tila ang lalim ng iniisip at parang mabubuwang na. Nakatingala kasi siya
at tila nagdadasal ito.

Lihim akong natatawa sa kanilang mga itsura. Parang nakaisip ako ng magandang ideya
para mas lalong magiging nakakatuwa sila.

Papa, I'm sorry... Last na talaga ito. Sasama na ko sa asawa ko "Ahmmm... Dalton...
lyon pa lang nasasabi ko ay may naririnig na kong dumadalangin Si Mike iyon.
Napakamot tuloy ako ng ulo sa mga itsura nila. "Arno yon wife?" Banayad na tanong
ni Dalton

Papayag ako na sumama sayo kapag nagdamit pambabae kayong tatlo habang

namamalengke tayo," ani ko sabay tingin ko sa kanila.

"Sure wife."

"No!" agad na sagot ni Mike. Never kong gagawin 'yan, marling tanggi nito.

"P*tal Mas lalo naman ako. Baka barilin ako ng gf ko kapag ginawa ko iyon. Ikaw na
lang Dalton gumawa niyon. Manunuyo lang ng asawa pati kami ni Mike nadanay na din
singhal nito. "Okay, zero balance ang mga account niyo," sagot ni Dalton at narito
na nga kami
sa palengke. Nakahinto na ang sasakyan dito sa parking lot. "What?!" Sabay na
bigkas ng dalawa. Nagulat sila dahil yung mga pinaghirapan nila

ay mawawalang saysay lang.

"Paano naman yung mga naunang trabaho namin ni Mike, wala ding bayad iyon?" Reklamo
ni Lance.

"Yeah... At wala kayong matatanggap ni singkong duling. May usapan na tayo. Alam
niyo na dapat iyon." At naunang bumaba si Dalton. Sumunod naman ako sa kanya. Sabay
na lumabas naman ang dalawa na nakanguso.

"Ito na yata ang pinakamahirap na trabahong natanggap ko," bulalas ni

Lance.

"Hayaan mo na lang... Parang kakaiba ito. Feeling ko tuloy, nababakla na yata ako
kay fafa Dalton" boses bakla niyang sambit ni Mike sabay kindat nito at
nagbeautiful eyes pa ito sa kanya na kinainis naman ngayon ni Dalton. Natawa si
Lance

"Mukhang epektib yang pang-iinis mo kay fafa Dalton ha. Ahh.. Ahh.. fafa Dalton,

push pa. Oh yeah... Ahh.. Ahh.. Ahh..." pang-iinis naman ni Lance kaya itong si
Dalton ay

nakangisi lang.

"Oh maygad Lance... Ahhh... Uggh... Yeah... Ang sarap ng brat mo, Ahhh....
Hmmmmm..." pabaklang saad naman ni Dalton sabay kagat pa niya ng labi nito na
kinaigting ng panga ni Lance. Tumawa kami ng tumawa ni Mike rito. Akala nila,
maiinis nila si Dalton pero siya din pala ang malinis.

Pauwe na kami nang matapos naming mamalengke. Tila yata napagod ang tatlo sa
paghahabulan nila kanina. Ayaw naman magpatalo ng isa at ganun din ang isa kaya
kami natagalan sa palengke. Mas inuna pa kasi nila magharutan kaya heto at
pananghalian na.

Pagdating namin sa bahay. May isang sasakyan ang narito sa kalsada. Mas lalo akong
kinabahan dahil ito yung sasakyan na ginagamit ni ate Sabrina. Anong ginagawa niya
dito?

Zairaliyah

11

Hello po sa readers na nagbigay ng MT.. Thank you so much and Godbless you all.

Chapter 32

AGATHA

Nabigla si Dalton nang makita niya si ate Sabrina dito sa bahay pagkapasok naming
apat habang may mga bitbit kaming mga plastik bag. Kausap niya si papa nang datnan
naming narito siya. Ngumiti siya sa amin. Bagong gupit na si ate na hanggang leeg
na ang haba ng buhok niya. Bumalik siya sa dating kasimplehan nito.

Nakaramdam na naman ako ng selos dahil nagkita na naman silang dalawa. Kita ko sa
mga mata niya na parang galing ito sa pag-iyak habang hawak niya ang kamay ni

papa. Ano kaya ang ipinunta niya rito at bakit siya narito? Bakit ganun na lang
siya kung makatingin sa akin. Tila ang sakit na makita sa kanya at ramdam ko ang
hinanakit niya sa puso. Kahit alam ko na ang rason sa nakaraan niya ay maaari pa
ding maawa si

Dalton sa kanya.

Abala ako ngayon rito sa kusina at naghahanda ng mga lulutuin ko para sa

pananghalian namin. Nag-uusap naman ang dalawa na si Dalton at si ate sa salas.
Hindi ko naman masyadong marinig rito kung ano ang kanilang pinag-uusapan. Sa
pagkatahimik ko rito hindi ko namalayan ang biglaang

pagtabi ni papa rito na kamuntikan na kong magulat May lungkot sa mga mata niya
nang makita ko siya.

"Pa, anong nangyari sayo?"

"Si Melina anak, nasa hospital siya mula pa kahapon, Nabigla siya nang palayasin na
sila ni Atty," ani nito. Nang malaman ko kay papa na nakapangalan kay Sabrina ang
bahay at lupa. Nagalit ako sa ginawa ni Melina. Si papa kasi ang reciever sa tuwing
nagpapadala ako ng pera at dahil ina ko naman si Melina ay sa kaniya ko pinapadala
ang mga perang sinasahod ko sa ibang bansa at umpisa niyon ay siya na ang humahawak
ng perang pinapadala ko at kasalukuyang nasa hospital naman si papa dahil na stroke
siya noon. Hindi ko naman alam na gagawin niya iyon dahil ina ko naman siya. Pero
ngayong nalaman ko na hindi ko pala siya tunay na ina ay dapat lang sa kanya ito.
Pero guilty pa rin ako dahil siya ang nag-alaga sa akin simula noong wala

pa kong muwang. "Ganun po ba? Kamusta na daw po siya?" Malungkot na saad ko.

"Hindi pa siya nagigising anak hanggang ngayon. Ang ate mo naman ay hindi na alam
ang gagawin. Hindi na siya nakapasok sa trabaho dahil sa pagbabantay niya sa ina
niya. At pasensiya ka na din anak kung narito ang ate mo. Hindi ko alam kung paano
niya nalaman itong lugar. Pero sabi ni Dalton, baka daw yung tito niya ang nagsabi
dahil doon naman siya nagtatrabaho. Siya nga pala, gusto kang kausapin ng ate mo.
Yung dalawa na ang paglulutuin ko dito, saad ni papa.

"Ano daw po ang sasabihin niya?" Nagkibit-balikat ito. "Puntahan mo na lang siya
doon sa sala anak" utos ni papa.

Hanggang ngayon ay nag-uusap pa din ang dalawa. Bahagyang napatingin ang dalawa sa
akin. Ngumiti si ate sa akin pagkalapit ko rito.

Bahagyang naupo ako sa single sofa dahil nasa double seater nakaupo ang dalawa at
konting konti na lang ay magkadikit na ang mga katawan nila

Napasinghap ako. "Anong sasabihin mo ate?" Tanong ko na may kasamang pagkaba sa

aking dibdib. Hindi ko pa din binabalingan ng tingin si Dalton. Hindi ko kasi
maunawaan ang kabog ng aking dibdib dahil sa nararamdaman ko habang nasa iisang
upuan sila nakaupo.

"Narito ako Agatha para humingi ng tawad sayo sa ginawa namin ni mama. Gusto ko
sanang hingiin sayo na kung pwede sana ay mabigyan mo kami ng isang buwang palugit
bago namin lisanin ang bahay. Aalis din kami ni mama kung sakaling magising na siya
at gumaling sa sakit, saad ni ate
Ano ba ang sasabihin ko kay ate lalo na kung narito si Dalton na nakikinig at nasa
mismong harapan pa namin siya. Kung humindi naman ako alam kong magmamakaawa siya
kay Dalton

"Sige ate... Pagbibigyan kita. Pero huling pakiusap mo na ito sa akin dahil sa
susunod na lumapit ka pa. Dededmahin na kita," ani ko rito kahit narito pasi Dalton
na nakikinig.

"Salamat Agatha.. Ang bait mo pa rin sa amin sa kabila ng mga ginawa namin sayo ni
mama. Hindi ko rin kasi maintindihan kung ano ang mga nangyayari sa ating tatio at
gulong gulo din ang isip ko at nasaktan din ako, sabay yuko niya ng ulo. "Pero
congrats pa rin sa inyong dalawa, sabay tingin niya kay Dalton at sa akin.
Napasinghap ito at pinipilit niyang ngumiti. Halata ang pangigingilid ng mga luha
niya sa mga mate nito ngunit pinipigilan niya lang na hindi ito umiyak sa harapan
namin. Yung sasakyan mo nga pala, binalik ko na din. Hindi ko na kukunin dahil sa
iyo naman 'yan. Magcocomute na lang ako pag-uwe, ani niya.

Pagkatapos naming mag-usap ay nagpaalam na ito. Tumayo na ito saka niya ko

bahagyang niyakap. Humingi na siya ng tawad sa akin ganun din kay Dalton. Pero
bakit ang lungkot ng itsura ni Dalton nang makita ko. Hindi ko alam kung naaawa
lang ba ito o ano? Hindi ko mabasa ang isip niya dahil nung lumabas si ate ay
sinundan niya ito. Sumilip naman ako sa bintana at nakita kong kausap niya si Mike.
Lumabas ng gate si Mike at nakita kong sumakay si ate sa sasakyan ni Dalton.
Ipinahatid niya si ate kay Mike

Tila nakaramdam naman ako ng konting selos dahil sa paghatid niya kay ate sa labas
ng gate. Hindi kaya may pagtingin pa siya kay ate o naawa na lang ito kaya siya
nalulungkot.

Kinagabihan, nasa labas na naman ang mga magkakaibigan. May kaharap na naman silang
alak sa mesa. Katatapos lang namin kumain ng panghapunan ay inutusan ni Dalton si
Mike na bumili ng tatlong dosenang beer. Ayaw naman nilang inurmin yung lambanog na
narito dahil ang pangit daw ng epekto sa mga katawan nila.

Narito naman ako sa aking silid at matutulog na sana nang maisipan kong wala pa
kong susuotin sa susunod na araw. Hindi ko pa nasasabi kay Dalton na payag na kong
sumama sa kanila. Kahit hindi na ko pilitin ni papa ay sasama naman ako.

Naging abala tuloy ako dahil ihahanda ko na ang damit na susuotin ko para sa
okasyon na darating sa pamilya Monteclaro. Isang araw na lang ay ipapakilala na ako
ni Dalton sa buong angkan niya na ako ang kanyang misis. Kinakabahan talaga ako sa
mismong araw na iyon. Invited din kasi si ate sa araw na iyon dahil inimbita siya
ng kanyang tito. Tiyak na mas maganda na naman si ate dahil napaka elegante kung
manamit iyon. Pero ako?

"Hay kainis!" Bulalas ko rito. Dapat ako lang ang maganda sa paningin ni Dalton
siyempre ako ang asawa niya. Kailangan bukas ay mapaghandaan ko na dapat ito.

Nang may kumatok sa pinto. Bumukas iyon at bumungad doon si Dalton. "Pwede pumasok
wife?" Tanong niya. Nakita niya ang mga damit na nagkalat sa

sahig dahil nga kanina pa ko hindi makapili-pili ng susuotin ko.

"Pwede naman, pasok ka Bahagyang isinara niya ang pinto pagkapasok niya saka ito
lumapit at naupo dito sa sahig "Anong ginagawa mo at

nagkalat ang mga damit mo?" Ani niya at naamoy ko na naman ang kanyang hiningang
amoy alak. "Ah mga labahin ang mga ito. Kaya bukas maglalaba ka na naman. Pagbibiro
ko

sabay kamot niya ng kaniyang ulo, "Ano nga pala ginagawa mo dito?" Tanong ko na may
panginginig sa boses ko dahil dalawa lang kaming narito sa aking silid. Nakainom pa
man din siya kaya nakaramdam ako ng takot sa kanya at baka hindi rin ako
makapagpigil na may mangyari sa aming dalawa. Ngunit nangangamba pa din ako na
kahit ako ang asawa niya ay natatakot ako na bigla siyang magbago. Tila hindi pa
buo ang ang loob ko na pagkatiwalaan atctanggapin siya dahil may posibilidad na
baka balikan niva si ate. Lalo na kanina nang makita ko ito. Nararamdaman ko ang
lungkot sa mga mata niya dahil sa sinapit ni ate. Baka doon muli lumambot ang puso
ni Dalton upang balikan niya ito.

"Nagtatampo ka ba sa akin?" Bigla niyang tanong

"Bakit mo naman natanong 'yan?" Bahagyang tumingin ako sa kanya at nagtama ang mga
mata naming dalawa.

"Napansin ko kanina, hindi mo na ko kinakusap. Dahil ba ito kay Sabrina?"

Mapapansin talaga niya na nagtatampo ako. Kahit gusto niya kong kausapin ay umiiwas
ako. Hindi ko na kasi kayang pigilan itong nararamdanan ko para sa kanya dahil
labis labis ang pagmamahal ko sa kanya. Pero natatakot naman ako na masaktan dahil
nariyan si ate. Lalapit at lalapit pa rin siya kay Dalton dahil sa kanya siya
umaasa at kumakapit lalo na't nasa hospital ang kanyang ina.

"Gaano mo ba ko kamahal Dalton? Kaya mo na ba akong tanggapin bilang asawa mo

habang buhay?" Gusto ko lamang makasiguro kung tunay ang kanyang pagmamahal. Gusto
ko, ako lang at wala ng ibang kahati. Gusto ko, ako lang ang babae sa buhay niya at
wala ng iba.

Ang tagal niyang sumagot. Nabagabag ang damdamin ko na alam kong hindi pa siguro
siya handang ibigay ang buong pagmamahal niya para sa akin. Tila kumirot ang puso
ko dahil nakatitig lamang siya sa 'kin.

Zairaliyah

❤❤❤C-33 Mayang gabi po

Chapter-33

Dalton

Hindi na ko pinansin ni Agatha simula nung nagtanong siya kagabi. Ang tanga ko
talaga, hindi ko agad nasagot ang kaniyang tanong dahil sa pagkabigla ko sa
pagtatanong niya sa bagay na iyon. I felt guilty. Iniisip niya siguro na hindi ko
siya mahal. Sinubukan ko lang kung ano ang magiging reaksiyon niya. But f*ck! Tila
nasaktan nga siya. Bakit ko ba kasi ginawa iyon. Ang tenga tanga ko. Nangangamba pa
din siya hanggang ngayon at iniisip pa din niya ang kaniyang ate. Mahihirapan na
naman akong suyuin siya ngayon. Bukas pa man din ang okasyon dapat mapasagot ko na
siya ng oo,

Patungo ako ngayon sa aking silid. Dinig ko ang boses mula rito sa labas ng
kuwarto. Si misis, kumakanta siya kahit sintonado. Bahagyang dinikit ko pa ang
aking tenga sa pinto upang marinig ko ito. May words na mali mali habang kumakanta
ito, Kahit sintonado siya ay patuloy pa din niyang kinakanta ito.

Wala na kong marinig na anumang pagkanta sa loob. Nanatili pa ding nakadikit ang
aking tenga mula sa pinto. Nang biglang bumukas na lang ito at nagulat siya nang
makita niya ko rito. Tila nainis na naman siya nang makita niya ko. Natakot na
talaga ako sa ginagawa niyang pag-iwas. Lalabas na naman siya na hindi niya ko
pinapansin. Ngunit hinila ko siya at mabilis kong ipinasok siya sa loob ng aking
kuwarto. Inilock ko agad ang seraduhan ng pinto upang hindi siya makatakbo at
makalabas.

Mariin niya kong tinitigan sa mga mata ko. Kahit anong pagsuyo ko rito ay tila
hindi lumalambot ang puso niya. Ganitong ganito daw ang ina niya sabi ni papa.
Basta huwag lang daw ako mawalan ng pag-asa dahil kulang lang ito sa pakilig. Kaya
ang gagawin ko ay pakikiligin ko siya. Katatapos ko lang magwork out kanina sa
labas kasama ang mga kaibigan ko kaya need ko na din maligo at magpalit ng damit.
Punong puno ako ng pawis ngayon kaya agad kong hinubad ang aking damit sa mismong
harapan niya.

A-Anong ginagawa mo Dalton?" Nanginginig na boses na ani niya. Halata sa mga mata
niya ang takot at baka isipin niyang may mangyari sa amin rito. Kung dito ko man
siya gagalawin ay hindi kami safe dito. Nariyan pa naman ang mga kaibigan ko at si
papa. Marinig pa nila ang ungol namin dito sa loob ng silid dahil hindi naman ito
sound proof

"Maliligo ako wife. Hintayin mo ko dito. Dapat nga ay matuwa ka dahil nakikita mo
kong naghuhubad sa harapan mo. Umawang ang ibabang labi niya sa sinabi ko.

Sinunod na tinanggal ko ang aking short at tanging fited na boxer short na lamang
ang natira sa akin at kitang-kita ang kaumbukan ng aking pagka******, Hinayaan ko
lang na panoorin niya ko. Hindi naman siya nagsasalita habang hinuhubad ko ang mga
saplot sa katawan ko.

Dumiretso na ako sa aking cabinet. Maayos na nakasalangsang ang mga damit nang
buksan ko ang pinto ng cabinet. Nakakatuwa naman talaga si misis dahil nag effort
pa talaga siya na tiklupin ang mga damit ko rito. Hindi naman ganito ito kahapon
dahil parang binagyo ang mga damit ko nang iwan ko ito kaninang umaga at hindi din
maayos ang pagkakasalansang ng mga short ko. Basta ko na lamang hihilain ito kaya
ito nagugulo sa ayos.

Nang matapos kong kumuha ng mga susuotin ko. Nagulat ako sa kanya pagkasarado ko ng
pinto. Narito na siya sa likod ng pintuan ng cabinet habang nakataas ang isa niyang
kilay

"Wife, anong ginagawa mo diyan?"

"Lalabas na ko, paalam niya sa akin.

Tinalikuran ko siya. "Hindi puwede. Sinabi kong dito ka lang diba." Kinuha ko na
ang tuwalya saka ko isinampay sa balikat ko. Papasok na ko sa banyo. May maliit
naman akong banyo rito sa loob ng silid ko kaya maliligo ako kung nais kong maligo
at tundi na kailangan na bumaba ng bahay para doon maligo sa palikuran. Ganun din
yung silid ng asawa ko, may sarili din siyang banyo kaya doon na din siya naliligo.

"May gagawin pa ko sa labas eh, giit nito. Naiinip na siya habang pinagmamasdan

niya ko. Ano ba ang ayaw ng asawa ko? Makisig naman ako at guwapo. Ano pa ba ang
kulang?
"Sige, kung lalabas ka sa pinto na 'yan. Makakatikim ka sa akin. Once na marinig
kong magclick ang pinto, hahabulin pa din kita kahit nakahubad ako, pananakot ko.
Ngunit hindi pa rin siya natatakot dahil mas lalo lang siya nainis. "Wala akong
paki! Basta ako, lalabas pa din ako sa ayaw at sa gusto mo, singhal

nito.

Tinungo niya ang pinto ngunit mabilis ko siyang naabutan kaya napigilan ko ang
paglabas niya ng pinto. Dumikit ang katawan ko sa katawan niya nang harangin ko ang
aking kamay sa pinto na muntikan niya nang mabuksan. Natakot siya nang marahas ko
syang tinitigan sa mga mata nito. Itinukod ko pa ang isang kamay sa pinto. Nakulong
siya sa mga braso ko. Ang pagkainis niya sa akin ay tila napalitan ng pagmamakaawa
sa mga mata niya.

"Dalton, mahinang sambit niya.

Bahagyang inilapit ko pa ang aking katawan sa kaniya at tila ang mga mata niya
ngayon ay nasasarapan na ito sa ginawa kong pagdiin sa kaniya ang naninigas na
pagkala ko at ramdam niya na ito sa kanyang tiyan.

Napapikit siya ng mga mata niya nang igiling ko pa ito sa pagkakadiin ko. Susubukan
ko lang na gawin ito baka sakaling bumait na ito. Parang gumagana naman Ayaw ko
namang gawin sa kanya na pwersahin siya at baka lalo lang itong magalit

"Gusto ka na niya wife. Tigas na tigas ang t*ti ko sayo. He wants to f*ck you,"

bulong ko sa kaniyang tenga. Halata ang pagkapula ng kanyang pisngi. "Ang landi mo
Dalton. Bakit mo ba ginagawa ito sa akin?" Mahinang bulong niya

habang magkaharap kaming dalawa.

"Asawa naman kita ha. Bakit hindi ba?" Hindi siya sumagot agad. Nakatitig lang siya
sa mga mata ko. Bawat hininga namin ay damang dama ng aming mga balat. Hindi na ko
nakataiis dahil agad ko siyang siniil ng halik sa kanyang mga labi. Natuwa ako
dahil kusang kumilos din ang mga labi niya. F*ck! Gusto ko na siyang tirahin
ngayon. But not now, kaya ko pa naman itong tiisin dahil bukas ko na siya
ipapakilala sa buong clan ng Monteclaro na siya ang asawa ko. Buo na ang loob ko sa
kaniya dahil mahal na mahal ko siya.

Kusang kumilos ang isa kong kamay sa katawan niya. Bawat madaanan nito ay may
konting pagpisil sa katawan niya. Naglakbay din ito sa kanyang pang-upo, napaigtad
na lang siya nang pisilin ko ang bahaging pang upo niya.

"I want you now wife. But f*ck! Hindi tayo pwede dito. Buong sistema ko ay nag-
iinit dahil sa pagnanasa habang hinahalikan ko siya kanina. Hinaplos ko ang kanyang
pisngi pababa sa kaniyang leeg. Ramdam ko ang malalakas na pagbuga ng kaniyang
paghinga. Kinakabahan siya habang patuloy ang paglandas ng aking kamay sa
maseselang parte ng kanyang katawan.

Mula sa itaas hanggang sa marating ng palad ko ang malusog niyang mga dibdib.
Banayad ang paglamas ko sa kaniyang s*so. Napakagat labi pa ito habang ginagawa ko
iyon sa isang s'so niya.

"Ohhh... Dalton... Ungol niya na agad kong tinakpan ang bibig nito. Maririnig kasi
kami mula rito sa loob kaya natakot ako.

Hinalikan ko na lamang ang mga labi niya at pinagpatuloy ang naudlot na ginagawa ko
kanina. Hindi ako nakontento sa ginagawa ko kaya ipinasok ko na lamang ang aking
kamay sa loob ng kanyang tshirt. Gusto kong haplusin ang balat niya, gusto kong
laruin ang kaniyang ut*ng at gusto ko rin sipsipin ang dalawang s*so niya.

Yes, lahat ng iyon ay gustong gusto kong gawin sa kariya. I'm so f*cking horny and
I'm in love with my wife. I can't wait to own her now because I've put up with it
for so long.

Nakahubo at hubad na siya sa aking harapan. Hindi ako nagsasawang titigan ang

kabuuan nito. Perpekto ang hubog ng kanyang katawan at dito ako mabilis na naaakit
sa kanya Bago ko simulan, humalik muna ako sa kaniyang labi. Halik na may kasamang
pagmamahal at pag-iingat. At sinisiguro kong hindi siya masasaktan sa akin na iyon

palagi ang bumabagabag sa puso't isip niya.

"Mahal na mahal kita wife. Ikaw lang ang buhay ko. Ikaw lang ang babae sa buhay ko
at dito sa puso ko. No one girl can replace you in my heart because you are the
only one in my heart." Gusto ko lamang paniwalain niya ko dahil sinasabi ko lang
kung ano ang sinasabi ng puso ko.

Napatingin ako sa kaniya dahil bahagya ang pagyuko nito. Inangat ko ng konti ang
baba niya upang magpantay ang aming mga mukha.

"Trust me wife. Hindi kita sasaktan. Pangako yan okay

Ngumiti na siya saka niya ko niyakap. "I love you too Dalton," sagot niya kaya ako
napangiti ng husto dahil sa galak.

Atlast, sinagot niya na ko.

"Yes! Yes! Yes! At nagtatatalon ako sa tuwa rito dahil sinasagot na ko ng asawa ko.
Dahil sa ingay ko rito ay may biglang kumatok sa pinto. Nanlaki ang mga mata namin
nang si papa ang nagtatawag sa akin.

Dali-daling pinulot ni misis ang mga hinubad kong saplot sa katawan niya saka ito
nagtungo sa loob ng banyo. Binuksan ko naman ang pinto at bumungad sa aking harapan
si papa. Bahagyang tinitigan pa niya ko at inuusisa sa klase ng paninitig niya sa
akin. Isang oras na kasi akong wala sa ibaba. Inuutusan niya kasi kaming tatlo na
pagtulungan naming tapusin yung kubo. Pero bumili na ko ng kubo at ngayon na nila
ipapadala rito sa bahay. Doon na daw kami matutulog na tatlo kung sakaling malasing
kami

"Pa, anong ginagawa niyo dito?" Pero yung tingin ay nasa aking ibaba. Nakatapis
lang ako ng tuwalya kaya halata pagkaumbok ng aking alaga. P*ta! Bigla tuloy ako
kinabahan dahil may panty pang naiwan sa paanan ko.

"Hmmm... Tigas na tigas, ani niya. WTF! Pinagpawisan ako kay papa. "Pulutin mo na
yang brief mo, nakatapak ito sa paa ko at nakita pa niya. "Magmadali kang bumaba at
nariyan na yung kubong nabili mo, utos nito.

Umalis agad si papa kaya agad na isinarado ko ang pinto. Kinuha ko ang panty ni
misis. Kumatok ako sa pinto ng banyo na agad naman niyang binuksan.

"Yung panty ko," mahinang sambit niya sa kulay puting panty niya.

"Brief daw yan wife sabi ni papa, sabay kamot ko ng aking ulo. Gusto kong matawa
dahil sa reaksiyon niya.

"Patay! Nakita niya talaga ito?" tumango ako sabay tampal niya sa noo nito. "Bitin
na nga ko. Naging brief pa ang panty ko, reklamo niya saka ito lumabas ng aking
silid na hindi niya pa suot ang brief panty niya.

Nilock ko agad ang pinto pagkalabas niya. At dito na lang din ako natawa sa loob ng
aking silid. Pinagkamalan pa ni papa na brief yung panty niya. Kaya ayaw ko dito
dahil maraming istorbo at mabibitin lang kami ng asawa ko.

Chapter 34-SPG CONTENT

(READ AT YOUR OWN RISK)

DALTON

Narito na kami sa isang event kung saan idadaos ang farnily reunion ng

Monteclaro clan. Sobra akong kinakabahan na hindi ko maipaliwanag ang aking sarili

dahil ngayon ko na din isasabay ang pag anunsiyo sa aking asawa. Ipapakilala ko na
siya bilang MRS. MONTECLARO. Bakit ganito na lang ang aking pagkaba sa aking
dibdib. Mas lalo pa itong lumakas ang pagkabog nito nang makita ko ang aking asawa
at patungo na siya rito

kasama si ate Tala. Napakaganda niya sa suot niyang gown na fitted sa kariya.

Wtf! Nanigas na naman ang aking alaga dahil sa kaseksihan niya. Ang pakurbang
katawan niya, ang maumbok niyang pwet, ang kanyang malusog na mga s*so ang siyang
nagpapalibog sa akin at nagpapainit sa buong sistema ko. Hindi ko na talaga kayang
tiisin ito. So after this, maghohoneymoon kami ni Agatha sa malayong lugar upang
walang makaistorbo sa amin.

"Kung nakakalusaw nga naman ang tingin, tiyak kong kanina pa iyon nangyari kay

Agatha, ani ni kuya na kararating lang din. Nagsisidatingan pa lang ang mga ibang

kamag-anak namin kaya naman si ate ay siya na ang nag-iintroduce kay Agatha sa mga

bisita.

"Pupunta ba ang lahat ng mga Monteclaro kuya?" Tanong ko dahil wala akong alam kung
darating ba ang lahat. Sa tagal na panahon na hindi pagkikita ay ngayon lang talaga
magaganap itong reunion at si daddy ang nag organized nito upang makilala namin ang
isa't-isa. Kakatuwa dahil marami pa kaming mga kamag-anak na hindi pa namin
nakikilala. Ang ilan ay nasa ibang bansa at doon na nanirahan.

"Yup! Pupunta silang lahat dahil naroon naman sa GC eh. Hindi mo ba alam na kasali
ka doon?" Umiling ako dahil hindi pa ko nagbubukas ng cp ko. Two weeks kaya akong
tumira sa bahay nila papa Manuel at sinuyo si misis. Doon ako natagalan dahil sa
mga pinaggagawa niyang mga kalokohan at pati ang mga kaibigan ko ay nadadamay.
Sinadya ko talagang idamay sila. Ang hirap naman kung ako lang mag-eenjoy. Nang
maalala ko na lang ang pag-ihi namin sa aming mga short. Damn it! Hiyang hiya
kaming tatlo kay papa Manuel. Secreto lang naming tatlo iyon dahil nakakahiya naman
kung malaman ng iba.

"Maiwan na muna kita dito Dalton at may sasalubungin ako sa labas. Dito ka lang
dahil dito ang pwesto ng pamilya natin. Parating na din si Drake, si Duke at
Drevon," paalam ni kuya.
Ilang minuto ang lumipas. Tila narito na ang lahat ng mga angkan ng mga Monteclaro
dahil nagsalita na si dad sa stage. Mag-uumpisa na ang pagpapakilala ng bawat
pamilya. Narito na din sa aking tabi si misis. Narito din ang mga kapatid ko at
kasama nila ang kanilang mga partner. Kasama din nila ang mga anak nila at ako na
lang at si Duke ang wala dahil may problema din siya kay Savannah. Hanggang ngayon
ay hindi pa niya ito nahahanap at pati ang kanilang anak ay itinago din niya. F*ck!
Nahihiya akong tumabi sa kanila. Ako na lang ang wala pang anak kaya papaspasin ko
ang paggawa ng bata upang hindi ako mapaghulian.

Palakpakan ang lahat nang matapos ang pagpapakilala ng lahat sa stage. Narito na
din ang mga kaibigan ko. May tig-iisa na naman silang hawak na champagne sa mga
kamay nila. Ngunit huminto ang mga ito at hindi na naituloy ang paglalakad nang
patungo sila rito dahil nakita nila ang misis ko.

Humalik ako sa ilalim ng tenga ni misis saka ko ito kinagat. "Dalton... Magpigil ka
muna, mahinang saad nito.

"Just relax. Hindi tayo makikita rito at hindi na nila tayo mapapansin. I can't
wait to do this to you. Gusto na kitang kainin wife. Hold my c*ck.. Tigas na tigas
na naman ang tti ko sayo wife" bulong ko sa kariyang tenga at bahagyang nakiliti
ito. "Pigilan mo muna yan. Narito si papa" Natakot siya sa ginagawa ko dahil
inuutusan ko siyang hawakan ang t*ti ko. Hindi naman makikita rito dahil nakatago
naman ito sa mesa.

"Ako ang bahala. Hawakin mo lang wife. Please, pagmamakaawa ko pa ngunit ayaw
niyang hawakin dahil may mga tao kasi rito sa kabilang table. Inirapan niya lang
ako.

Akmang kinuha ko ang kanyang kamay saka ko pinahawak sa kanya ang

naninigas na alaga ko. Kanina pa kasi ito nagwawala at kailangan na talagang

ipakamot kay misis

Nagulat siya sa ginawa ko pero ako naman ay sarap na sarap habang ang kamay niya ay
napapasunod ko sa bawat paggalaw ko.

"Dalton, ano ba ito? Parang kasing tigas ng bato?" Bulong niya habang nakahiga siya
sa aking balikat.

"He wants you wife, namamaos ang boses ko pagkasabi ko iyon.

"Pero hindi tayo pwede dito. Ang daming tao." Ani nito pagkatingin niya sa akin.

Mabilis ko siyang tinuka sa labi niya na agad ang pag-iwas nito. Nahiya siya sa
ginawa

ko

Oh f*ck! Gusto ng alaga ko na may mapapasukang butas. Sobra ang pagwawala niya sa
loob ng suot kong black pants. Halos mapatingala na ko sa itaas at tumitirik na ang
mga mata ko nang paspasan ang pagjak"I ni misis. Hindi ako nakatiis at hindi ako
kontento. Tinanggal ko ang butones ng pantalon ko saka ko ibinaba ang zipper. Gusto
na talagang umalpas nito kaya agad kong inilabas ang alaga ko. Napakagat labi si
misis nang makita niya ito. Pumitik pitik pa ang alaga ko nang akma niyang
hinawakan ito. Mahaba naman ang laylayan ng tablecloth kaya iyon muna ang ginamit
kong panakip sa aking alaga.

Natakot si misis nang makita ko sa mga mata niya dahil sa ginawa ko at alam niyang
mahuhuli kami sa ginagawa namin dito. Pero sisiguraduhin kong hindi kami makikita
rito.

F*ck! Gusto kong ipasubo sa bunganga niya itong t*ti ko. Gusto kong maramdaman ang
mainit niyang bunganga habang nakasubo ito sa kan'ya. Sh*t! I'm so

f******* horny.

"Wife! isubo mo, utos ko. Pero umiling lang ito. "Please... Nasa mga mata ko ang
pagmamakaawa. Gusto ko talagang ilabas iton init na nararamdaman ko mula pa kanina.
Damn this f*ck! I want my wife now. I want her inside her woman**** Hindi naman
kami maririnig dito at hindi gaanong makikita dahil narito kami sa sulok Maingay
din ang paligid at ang iba ay may kanya-kanyang mundo.

Sinumalan ko na din ipasok ang kamay ko sa slit ng kanyang gown. Natunton ko agad
ang aking pakay ngunit hininto ko na ito nang maramdaman ko ang pagkaba niya dahil
sa panginginig ng mga hita niya. Nasa gitnang parte na ang kamay ko. Ayaw niyang
ibuka ang dalawa niyang mga hita.

"Open your thighs wife. Mahinang usal ko. Hindi siya nagsasalita dahil halata sa
kanya ang takot. Kusang bumuka ng konti ang mga hita niya kaya malayang naipasok ko
ang aking kamay sa suot niyang lacy panty. Malinis ang kaniyang pagkaumbok Marahan
kong pinisil ito. Gigil na gigil ako kaya pati ang kaniya hiwa ay nilaro ko.

"You're so f****** wet down here, mahinang usal ko. Hindi na nagsalita si misis.
Halata ang namamawis niyang noo nang punasan niya ito. Napapaypay din siya sa
kaniyang mukha.

"Hindi ko na kaya ito. Umalis na tayo rito Dalton."

"No, ipapakilala pa kita. Saglit na lang ay tatawagin na ko ni dad." Nang biglang

nagbrownout. Dumilim ang paligid at nagkagulo ang mga tao. Ang iba ay tila
nagsisilabasan na at ang iba ay may garnit na cp na pang-ilaw sa madilim na
palidid. Natuwa ako dahil may pagkakataon na kaming magawa itong kalibugan naming
dalawa

Pinasubo ko agad sa kaniya ang t*ti ko. Hawak ko naman ang nakalugay niyang buhok.
Paspasan ang pagsubo niya sa ulo ng tati ko habang ang kamay niya ay hawak pa nito.

"Sh*t! faster wife... Faster Ahhh... mahinang ungol ko ito. Hinimas ko ang kanyang
malausog na stso upang mabilis lang akong labasan. Umawang ang ibabang labi ko nang
malapit na kong labasan. Nanigas ang mga binti ko at sabay na nanginig nang
bumulwak ang mainit na likido sa bunganga niya. Nakiliti ang tati ko habang
nakasubo sa bunganga niya. Nang matapos kong maglabas ay agad ko namang inayos ang
pantalon ko kasabay nang pagliwanag ng buong paligid. Shit! Success! Tuwang tuwa
ako ngayon dahil ang sarap sa pakiramdam na mailabas ang init sa katawan

Bahagyang napatingin ako kay misis. Kumunot ang noo ko.

"Wife, anong nangyari sa bunganga mo?" Takang tanong ko. Nang maalala ko na lang
yung t'mod na inilabas ko kanina at alam kong sobrang dami niyon kaya ang bunganga
ni misis ay tila lumubo. Patungo na din dito ang mga kaibigan ko at nagtatawanan na
naman sila. Tila nakainom na sila ng alak dahil halata sa mga itsura nila

Tinuro niya ang bibig nito. "Lunukin mo na wife," umiling siya saka niya ko
pinandilatan ng mga mata niya. "Masarap yan, saka vitamins sa katawan yan," giit
ko. Tinadyakan niya ko sa isa kong paa na kinadaing ko at saktong narito na ang mga
kaibigan ko ay saka lang niya ito nilunok. Yung hawak ni Mike na champagne glass na
may lamang alak ay kanyang inagaw saka niya ito ininom.
"Ohw... Anong nangyari sa asawa mo at parang busog na busog?" Tanong Mike

Naupo sila rito sa table namin. Umalis kasi ang mga kapatid ko rito dahil naboring
yata

sila

"Shut up! Mike. Ang dami mong pwedeng pansinin. Bunganga pa talaga niya," singhal
ko.

"Oo naman noh. Halata ko din yon kay Agatha," ani ni Lance. Busit! Ang dami naman
nilang pwedeng mapansin. Sa bunganga pa talaga. Ganun na ba kalaki ang naisubo
niyang buhay na hotdog.

Nagsalita muli si dad sa stage. Dito na ko kinabahan dahil tinawag niya na ko sa

stage. Ako ang nagrequest kay dad nito na ngayon ko na ipapakilala si misis. Nang
masulyapan ko si Sabrina. Suot niya ang isang gown na gagamitin sana niya noon sa
engagement party namin ngunit hindi natuloy dahil sa biglaang pagkasakit niya.

Nakangiti ako habang isa isa kong tinitignan ang mga kamag-anak namin rito nang
patungo kami sa stage. Hapit na hapit naman ang kamay ko sa bewang ni misis nang
patungo kami sa stage. Punong puno ng kaba ang aking dibdib habang hawak ko kamay
ng aking asawa.

Ipinakilala ko si misis sa lahat ng narito na siya ang asawa ko.

Humalik ako sa labi niya nang matapos ko siyang ipakilala sa lahat ng mga kamag-
anak namin. Nagsalita muli si dad. Nanatili lang kaming narito sa stage at hinintay
na matapos ang sasabihin niya. May isa pang bisita na darating ngayon at siya ay si
tita ang bunsong kapatid ni papa.

"Let's welcome my loving sister. Kahit late na siya ng dating ay siya pa rin ang
nag-iisang prinsesa ng aming angkan. Limuel, samahan mo ang prinsesa natin," utos
ni dad kay tito Limuel. "Let's welcome, Loraine Monteclaro, bigkas ni dad habang
may hawak na mikropono. Patungo na siya rito sa itaas ng stage. Ang asawa ko naman
ay hindi maipinta ang mukha nito dahil tila nagulat ata siya.

"Wife are you okay?" Halata ko na lumamig ang mga kamay niya at nanginig. Narito na
si tita Loraine sa stage habang ang asawa ko ay titig na titig siya kay tita.
Ngumiti si tita sa amin

"Hindi ko kilala kung sino itong quadro na nasa harapan ko ngayon. Pero congrats sa
inyo iho at iha. Ang ganda naman ng asawa mo iho, nakangiti niyang sambit pero si
misis ay hindi ko maunawaan ang reaksiyon nito dahil hanggang ngayon ay tila gulat
na gulat pa din siya nang makita niya si tita Loraine.

Zairaliyah

11 C-35 abangan po mamaya.

Chapter 35

AGATHA
Nandiri ako agad sa sarili ko at nanginig ang aking katawan nang malaman kong siya
nga ang tunay kong ina. Kaya pala hindi ko makita si papa kanina sa event hall ay
nasa labas lang pala siya dahil kausap niya ang aking ina na si Loraine ang tita ni
Dalton Lihim akong umalis kanina na hindi niya alam dahil abala siya sa ibang mga
kamag-anak nila. Walang nakakaalam na isa din akong Monteclaro. Damn it! Sana hindi
na lang siya ang ina ko dahil hindi ko kayang tanggapin na kami ni Dalton ay
magpinsan

Bakit siya pa na asawa ko? Hindi ko alam sa sarili ko kung itutuloy ko pang kumapit
kay Dalton. Gulong gulo ang isip ko ngayon dahil hindi ko yata kayang sikmurain na
siya ang pinsan ko at asawa ko. Nung una, nasabik akong makita at mayakap ang aking
ina, ang mahalikan sa kaniyang pisngi subalit hindi na kailangan na gawin iyon
dahil gusto kong ilihim na lang ito habang buhay dahil sa isang kahihiyan na alam
kong marami ang tutol sa amin ni Dalton. Kung kailan naging buo na ang pasya ko na
sumama kay Dalton ay hindi na siguro iyon matutuloy pa

Magang-maga ang aking mga mata sa kakaiyak. Hindi alam ni Dalton kung bakit ako
umalis agad sa event hall. Kasama ko si papa kaninang umalis ako at ngayon ay
kwinento niya sa akin lahat ng mga nangyari kaninang wala siya. Gusto akong makita
ng aking ina at sabik din siyang mayakap ako. Ngunit hindi pa niya pinagtatapat na
ako ang anak kaya hanggang ngayon ay hindi pa niya ko nakikilala na ako ang anak
niya ay nakaharap niya na kanina.

Pagkabalik namin dito sa bahay ay wala na kong ginawa kundi ang umiyak ng umiyak.
Narito ako sa sarili kong silid. Nakasubsob ang aking mukha dito sa aking kama.
Hiyang hiya ako sa ginawa namin kanina ni Dalton. Parang ayaw ko na siyang makita
pa. Ayaw ko ng magpahawak sa kanya. Hindi ko na itutuloy ito na maging asawa niya
kahit na masakit itong gagawin ko. Alam kong maiintindihan din niya ito kapag
nalaman niya na hindi kami pwede sa isa't-isa at napag-isipan ko na lang na
makipaghiwalay sa kaniya sa lalong madaling panahon. Buo na ang aking pasya na
punitin ang aming kasal. Gusto kong idivorced niya na ko upang hindi na lumala ang
sitwasyon naming dalawa. Isang malaking kahihiyan sa buong Monteclaro kung malaman
ng lahat na ako at siya ay magpinsan at nalaman pa nila kanina na kami ay mag-asawa

Pagkatapos kong umiyak dito sa aking kama. Nagtungo agad ako ng banyo upang
magbabad ng tubig sa aking katawan. Gusto kong mawala ang sakit dito sa puso ko
dahil sa katotohanan na aking nalaman. Hindi ko pa nagagawang kausapin si papa
itong plano kong makipaghiwalay sa kanya. Gusto ko lamang matapos na itong sakit na
nadarama ko ngayon upang wala ng masasaktan pa sa aming dalawa.

Mahigit isang oras na yata akong nagbabad sa shower dito sa loob ng banyo. Nasa
isip ko pa din ang kaniyang mga halik, bawat haplos niya sa aking balat na siyang
nagpapabaliw sa akin. Nahihirapan akong kalimutan ang lahat ng iyon. Bakit ba?
Anong ginawa niya sa akin upang mabaliw agad ako sa kanya? May part sa akin na
nandidiri ako pero siya naman ang palaging laman ng puso at isipan ko. Gusto ko
siyang kalimutan pero nahihirapan akong gawin ito.

Lumabas na ko ng banyo at nagbihis agad. Tiningnan ko ang aking cp kung may calls
at text si Dalton sa akin ngunit wala pa naman. Nang makatanggap na lang ako ng
mensahe sa mesenger. Kasali din pala ako sa GC ng mga Monteclaro at hindi ko naman
alan kung sino ang nag-add sa akin. May mga picture din akong nakita dito sa GC.
Lahat sila ay may mga kuha. Narito din yung picture namin ni Dalton nang halikan
niya ko sa aking labi kanina Kakascroll up ko ng mga messages ay isang picture na
naman ang nagsend sa GC. Picture ni Dalton at katabi niya si ate Sabrina kasama ang
ibang mga pinsan nila. Napaggitnaan nila si ate at nasa kaliwa naman ang tito Seb
niya.

"Agatha Calm down.... Kahit anong gawin mong selos sa kariya. Pinsan mo na ngayon
si Dalton, sita ng aking isip
"Damn it Sabrina!" Sabay bato ko sa aking cp sa kama. Nainis ako sa sarili ko dahil
nagseselos ako. Pero dapat ba kong magselos sa kanilang dalawa?

Nagdamit ako agad at nang matapos kong magbihis ay binalak kong lumabas ng aking
silid. Bumaba ako at nakita ko agad si papa sa sofa habang may hawak na isang tasa
sa kamay niya. Kay lalim din ng kaniyang iniisip nang makita ko sa mga mata nito.

"Pa" napalingon siya agad sa akin. Tinabihan ko siya ng upo at kinuha sa kaniya ang
tasa sa kamay nito saka ko inilapag sa mesa.

"Anak," malungkot na saad niya. "Hindi ko alam kung paano nangyari ito. Itong
ginawa namin ng mama mo ay isang tagong relasyon at walang nakakaalam dahil alam
kong tutol ang mga magulang niya sa pagmamahalan naming dalawa. Hindi ko lubusang
kilala ang kanyang pamilya dahil lihim lamang ang pagkikita namin noon. Hindi ko
alam na siya ang kapatid ng ama ni Dalton. Wala akong alam na siya ang tita ni
Dalton. Kung alam ko lang sana noon pa. Hindi naman ako papayag na makasal kayong
dalawa dahil magpinsan kayo. Anong balak mo? Ang mama mo, galit na galit sa akin
dahil hindi ko inamin sa karnya agad ang tungkol sayo. Alam kong isang malaking
gulo kung sasabihin ko sa kariya na ikaw ang anak niya na asawa mo ang pamangkin
niya. Ayaw ko naman na pangunahan ka sa desisyon mo dahil ikaw pa rin ang
masusunod, mahabang turan ni papa.

"Papa, isa lang po ang aking sagot. Makikipaghiwalay na po ako sa kariya. Iyon

ang tamang paraan para sa aming dalawa. Buo na po ang aking pasya," sagot

ko. "Kahit buo ang pasya mo. Kailangan mo pa din makausap si Dalton. Sabihin mo sa
kariya ang totoo. At ako naman ay kukulitin lang ni Loraine hanggat hindi ko
inaamin sa kanya ang totoo na ikaw ang anak niya."

"Natatakot ako papa, natatakot akong malaman ni mama na ako ang anak niya, ani ko.
Masakit sa aking loob habang binibigkas ko ito. Kahihiyan at takot sa sarili kung
malaman ni mama na ako ang anak niya,

"Huwag kang matakot. Kakausapin ko ang mama mo at alam kong maiintindihan niya
kayo, sagot naman ni papa.

Sana nga, sana maintindihan niya kami ni Dalton dahil hindi naman namin alam na

mangyayari ito sa amin. Kinabukasan, napabalikwas ako ng bangon dahil sa sunod

sunod na pagkatok sa

pinto. Dinig ko ang boses ni Dalton. Biglang nanindig ang mga balahibo ko dahil sa
daming sumisigaw sa utak ko. Tila mababaliw ako habang dinig ko ang boses niya rito
sa loob. Hindi ko binuksan ang pinto kahit patuloy ang pagkatok niya doon.

"Pinsan mo lang siya Agatha. Asawa mo siya," iyon palagi ang bumubulong sa isip

ko

"Wife, buksan mo ang pinto. Hindi ko sinunod ang kaniyang sinabi. Kahit nakatakip
na ang dalawang mga kamay ko sa aking tenga ay dinig ko pa din ang boses

niya "Kung hindi mo pa bubuksan ito, Sisirain ko ang pinto, marahas na boses na
saad nito.

"Umalis ka na rito at huwag ka ng babalik pa!" Sigaw ko mula rito sa loob ng aking
kuwarto. Dahil sa walang tigil ang pagsira niya sa seraduhan ng pinto ay tuluyan na
itong nakapasok dito sa loob.

Nakatayo siya sa aking harapan at ako naman ay biglang kinabahan. Nakakatakot ang
kaniyang itsura dahil sa mabagsik niyang awra. Palakas ng palakas ang kabog ng
aking dibdib nang papalapit siya rito. Bigla kong niyakap ang sarili ko dahil hindi
ko maunawaan itong nararamdaman ko sa kanya.

"Bakit mo ko iniwan na hindi mo man lang magawang magpaalam sa akin? Anong nangyari
at umalis ka bigla?"

Bahagyang naupo siya sa aking tabi. Hahawakan sana niya ko sa aking pisngi ngunit
mabilis akong nakaiwas sa kanya Lumayo akong kakada maunawaan itong pangingiring ng
aking katawan dat Hediondi martindihan kung bakit ko siya rewanen ne dati ay sabik
na sabi ko sa bawat paghaplos lyssa aking balat. Pero ngayon, tila nandi ako Kusang
tumulo ang mga luhak nangyari pa ito sa aming dalawa. Nahihirapan akong sabihin sa
kanya na isa rin pala ako sa kamag-anak nite

Tlease, iwan mo na ko Dalton Maling mali itong ginagawa natin kung Ipagpapatuloy pa
natin to ans ko habang may mga patak ng luha sa aking mga mata

"Wife, anong sinasabi mo? Hindi kita maintindihan. Okay lang tayo kagabi pero bakit
ngayon? Pinapaalis mo na ko. May protilema ba? Please let me know at aayusin ko ani
niys

Mas lalo akong humikbi dahil sa sakit na nadarama ko ngayon, Kahit ayaw kong makita
ang mukha niya ay sinubukan ko pa din

Dalton, hindi na tayo pwede sa isa-isa. Ako ang anak ni Loraine Monteclaro saad ko
na halos pati din siya ay nagulat

Zairaliyah

Hello po, ituloy niyo lang po basahin ito. Part lang po sa twist ito. Anyways,
hindi ko po pasasamain ang loob niyo dito. Enjoy niyo Ing po basahin ito. Yung
ibang chapter na medyo hard basahin ay inedit ko na po. Relax lang po sa pagbabasa.
Thank you for reading. Next chap. DALTON'S POV

Chapter 36

DALTON MONTECLARO POV

Halos pagtulakan ako ni misis palabas ng bahay ngunit hindi naman ako papayag sa
gusto niya na makipaghiwalay. Kahit wala pang katotohanan na magpinsan kami or
talaga ngang magpinsan kami ay hindi ko siya hihiwalayan. Kahit anong mangyari.
never divorced my wife. Alam kong marami ang tututol sa bawal na relasyon namin
pero mas nananaig sa akin ang pagmamahal ko sa kariya na kailanman ay hindi ko siya
pakakawalan. Kahit ina niya pa si tita ay hindi ko gagawin na idivorced ang asawa
ko

Balak ko sanang iuwe si misis sa aking mansyon ngunit tutol si papa Manuel. Ayaw
niyang isama ko siya sa pag-uwe dahil kinukulit na siya ni tita. Gusto niya ng
makita ang kaniyang anak ngunit hindi ako papayag sa gusto ni papa. Hangga't hindi
pa nalalaman ni tita na ang asawa ko ay anak niya ay hindi ko hahayaan na magkita
silang dalawa. Iniisip kong mali itong gagawin ko ngunit hindi ko naman makakaya na
ilayo. nila sa akin si Agatha. Makasarili na kung makasarili. Mas lalong hindi ko
kakayanin kapag nawala siya sa 'kin.

Hating-gabi na ay narito pa din ako sa bahay. Hindi ko pa nakikita si Agatha na

lumabas dahil umiiwas siya sa akin at ayaw niya kong makita. Nanlalaban siya kapag
nilalapitan ko siya. Walang magawa si papa sa aming dalawa kundi ang manood lang sa
isang sulok sa tuwing mag aaway kami. Kung naupload lang itong pag-aaway namin sa
f***book ay tiyak na marami kaming views kaso si papa lang. Naumay siya sa
kapapanood niya sa amin kaya iyon, sinolo niyang ininom yung alak. Uminom siyang
mag-isa na hindi man lang ito nag-aya.

Ngayon naman, si Agatha ang namomoroblema at sa akin din niya isinisi. Anong
magagawa ko? Gusto ni papa na uminom ng alak dahil naumay siya sa kapapanood niya
sa amin. Oras-oras ba naman kami nag-aaway. Kaya si papa ay knock down ngayon.
Nakatulog siya sa sobrang kalasingan nito.

Naging marahas tuloy ang pag-iisip ko dahil balak kong ilayo si Agatha. Kaya
magpapatulong ako sa mga kumag kong kaibigan na kidnapin na lang si Agatha at
pwersahin siyang isama. Nalalapit na ang pagkikita ng dalawang mag-ina kaya uunahan
ko na.

Narito na ko sa labas ng gate nakaabang sa pagdating nila. Ang alam ni misis ay

nakauwe na ko ngunit narito lang ako sa labas nagtatago. Damn it! Ang hapdi ng
aking balat dahil sa pagkalmot niya sa akin kanina. Sa tuwing hahawakan ko siya ay
kalmot agad. Parang tigreng pusa sa bagsik kung mangalmot. Nahihirapan na naman
akong paamuin ang misis kong tigre.

Narito na ang mga kumag kong kaibigan at dinig kong nagbabangayan na naman

sila. Tiyak na pagtatawanan din nila ako kapag nakita nilang marami akong kalmot sa

mukha. "Ohh... Dalton, inaabangan mo pa kami rito sa labas. Talagang love na love
mo

kami ni Mike ah," ani ni Lance.

"Shut up! Dala niyo na ba?" "Oo naman noh! Kami pa. Laging handa kami ni Mike"

"Okay, hintayin niyo na lang ako dito. Make sure na walang makakakita sa atin dito.
May mga ilan kasi sa mga kapitbahay namin ang tsismosa rito kaya nangangamba ako
dahil sa maling pamamaraan ko.

Tinungo ko agad ang bahay. Dala ko na ang pampatulog. Kahit tulog na siya ay
kakailanganin ko ito para maisagawa ang plano ko. Sisigaw at manlalaban lang siya
kapag hindi ako gagamit ng ganito. Tahimik na pumasok ako sa kaniyang kuwarto.
Sarap ng tulog niya nang makita ko

ito. Maingat na naupo ako sa kaniyang tabi. Napasinghap ako nang mapatitig ako sa
kariyang mala anghel niyang mukha. Marahan kong hináplos ang kaniyang pisngi na
agad ang pag-alis ko dahil kahit tulog ay namamalo pa din "Yan tuloy, nasampal niya
ang kaniyang pisngi Umikot siya pakanan saka ito umusod. Napangiwi na lang ako.
Tulog na nga lang.

umiiwas pa Ginawa ko na lamang ang plano kong itakas siya at baka magising agad si

papa

Agad na binuhat ko siya. Nakatulong naman ang pampatulog na kahit anong

yugog ko sa katawan niya ay hindi siya nagigising.

Nang maisakay ko na siya sa aking sasakyan ay agad din kaming umalis rito sa lugar.
Sa ngayon, balak ko muna siyang itago at bahala na lang kung magalit siya sa akin.
Damn it! Kahit maling mali ito ay ginawa ko pa rin. Kahit magtanım siya ng sama ng
loob ay wala na kong magagawa dahil ito lang ang nararapat na gawin ko kahit tutol
pa sa amin ang buong mundo ay wala akong pakialam.

Agad din naming narating ang isla. Sumakay pa kami ng helicopter kanina para lamang
marating namin ang lugar at dito ko siya naisipang itago na walang nakakaalam kahit
sinuman sa aking mga kapatid.

"I'm sorry wife. Hindi ako papayag na makipaghiwalay ka sa akin. Akin ka lang.. At
walang sinumang makakapaghiwalay sa ating dalawa, bulalas ko rito.

Narito lang ako sa kaniyang tabi habang pinagmamasdan siyang natutulog. Sigurado
ako, sa pagsikat ng araw ay mag-aaway na naman kaming dalawa. Pero okay

lang kung ganito palagi ang set up naming dalawa. Naiintindihan ko naman

siya

Dito na lang ako natulog sa sofa dahil sa tuwing nakikita niya ko ay diring-diri
siya sa 'kin. Nasasaktan din ako sa mga ginagawa niya sa akin. Pero hindi ko siya
susukuan kahit na araw araw pa kaming mag-away at dapat ay may gawin ako upang
hindi na sila magtagpo ng kanyang ina. "Walanghiya ka!" Galit na saad ni misis.
Napabalikwas ako ng bangon at muntikan na kong mahulog dito sa sofa. Ayaw ko munang
makita ang itsura ni misis ngayon

dahil kagigising ko lang at puyat pa man ako dahil hindi ako makatulog ng maayos
dito

sa maliit na sofa. Inaantok pa ko sa lagay kong ito kaya nahiga ako sa kama na

tinulugan niya.

"Dalton! Kinakausap kita!" Sigaw nito. Naglagay ako ng unan sa aking mukha.

Nag-uumpisa na naman siyang magalit at tila mababasag na ang aking eardrum sa

sobrang ingay niya. Ayaw ko muna siyang makausap ngayon at bahala siyang

magtatatalak. Ramdam ko ang paglubog ng kama at tila narito siya sa aking tabi.
Hindi ko pa rin siya pinapansin dahil kung papatulan ko lang siya ay ako din naman
ang matatalo, Lagi

na lang niya pinaggigiitan sa akin na magpinsan kami.

Dalton! Ano ba? Kausapin mo naman ako. Bakit mo ko dinala rito at anong lugar ito?"
Naguguluhang tanong niya. Tila umalis na siya sa kama nang maramdaman kong wala na
siya rito ay agad kong tinanggal ang pagkakatakip ng unan sa aking mukha. Bumangon
ako at sinundan siya sa terrace. Imbes na lapitan ko siya ay siya naman ang
umiiwas. Bahagyang nakatayo lang ako sa may siliding door mirror at lihim siyang
minamasdan habang nakatanaw siya sa dagat. Hindi niya napansin na narito ako sa
mismong likuran niya. Damn it! Parang gusto ko siya angkinin ngayon pero bwisit...
Hindi ko magagawa ang bagay na iyon dahil sa lintik na pinsan na yan...

"Narito tayo sa isla, ani ko na bigla ang pagtalikod niya. "Dito muna kita
pansamantala itatago. Saka pwede ba, iwasan mong makipagtalo sa akin. Kahit anong
pilit mo sa akin na gawin ang bagay na iyon. Huwag mong asahan na ibibigay ko iyon
sayo. Hinding hindi kita pakakawalan wife. Akin ka lang... Sabay talikod ko. Hindi
naman siya nakaimik pagkasabi ko sa kaniya 'yon.

Tinungo ko agad ang kusina. Magluluto ako ng pang-umagahan namin. Ganito na lang
muna siguro ang magiging set up namin para iwas stress sa aming dalawa. Gusto ko
lamang siyang iwasan dahil paulit-ulit lang kami sa pagtatalo. Paulit-ulit niyang
sinasabi na idivorced ko siya. Damn it! Mas lalo lamang ako nagagalit sa tuwing
sinasabi niva ivon.

Naghahanda na ko ng makakain namin. Narito na naman siya sa kusina. Bahagyang

sinulyapan ko siya pero sa ibang dako naman siya nakatingin. "Paano kung hanapin
ako ni papa? Paano kung umanin na si papa kay mama na ako ang anak niya? Anong
gagawin mo Dalton?" Sabay tingin niya sa 'kin.

"Hindi ko pa alam sa ngayon. Hangga't wala pa siyang nalalaman na ikaw ang anak
niya. Magiging lihim itong tagong relasyon natin. Hindi niya malalaman na ikaw ang
anak niya. At kung mangyari man iyon. Hindi ako papayag na kunin ka niya sa akin.
Kahit na tutol siya sa atin, wala akong pakialam at hinding-hindi kita ibibigay sa
kariya Maliwanag ba?"

"Baliw ka Dalton!" Singhal niya.

"And so? Baliw na kung baliw. Basta akin ka lang Agatha. Nakain mo na nga at

nilunok. Makikipaghiwalay ka pa rin sa akin. Hindi pa ba sapat iyon para maging

akin ka

na habang buhay." Eww... Siraulo ka talaga Dalton!" Singhal nito at tinawanan ko

lang siya. "Ikaw kaya nagpakain at nagpalunok sa akin 'yon. Buwisit ka! Arghh!!
Buwisit!" Umalis ma siya at

tila naasar. Patungo siya sa labas.

"Masarap naman diba? Huwag mong sabihing hindi!" Sigaw ko. Alam kong narinig niya
iyon. "Tumigil ka na! Nakakasira ka ng araw. luwe mo na ko kay papa!" Sigaw din

niya

Sinundan ko siya palabas ng resthouse. Nakita kong naroon na siya sa tabing dagat
saka ito naglakad-lakad. Kahit lumayo man siya rito at may balak siyang tumakas ay
hindi naman siya makakalabas ng lugar.

Bumalik ako sa loob para ituloy ang aking ginagawa. Pero bago pa iyon ay kinuha ko
muna ang laptop ko. Inopen ko ito at may kinonek upang makita ko kung saan siya

nagpupupunta.

Tapos na akong magluto ng pang-umagahan namin at mag-iisang oras na siyang hindi

bunabalik dito. Nakita ko na lamang sa laptop na nakalayo na siya. Naghahanap siya
ng malalabasan niya. Gusto niya kong takasan. Nag-igting ang aking panga sa galit.
Sinundan ko siya sa gubat. Alam kong masukal ang gubat at pareho kaming mawawala
doon.

Nang marating ko na ang gubat ay agad ko siyang hinanap. "Agatha!" Sigaw ko.
Nagpatuloy ako sa paglalakad upang hanapin siya. "Agathal Nasaan ka?!" Sigaw ako ng
sigaw ngunit hindi ko pa rin siya makita-kita. "Agatha ano ba? Magsalita ka!
Delikado dito sa gubat!" sigaw ko ngunit walang sumasagot kundi huni lang ng mga
ibon.
Mahigit dalawang oras na ko sa paghahanap sa kariya Nakaramdam ako ng galit sa
kariya dahil balak niya kong iwan rito sa isla. Naikuyom ko ang aking kamao habang
marahas ang mga mata kong nakatingin sa dinaraanan ko. Hindi ako papayag na gawin
sa akin ito ni Agatha

"Agatha... Lumabas ka na! Hindi ka makakatakas sa lugar na ito!" Sigaw ko. Sa muli
kong paghakbang. Narinig kong may umiiyak. Hinanap ko at pinakinggan kung saan
galing iyon. Nakita ko agad siya na nakupo sa matayog na puno ng balite.

Bahagyang napatitig siya sa aking mga mata habang lumuluha siya. "Please Dalton
Pakawalan mo na ko. Nagmamakaawa na ko sayo please," namamaos na boses na ani niya.
Nakatayo lamang ako sa kanyang harapan habang minamasdan lang siya. "Bumalik ka na
lang kay ate Sabrina. Siya na lang.. Huwag ako," ani niya ngunit hindi ako nakinig.
Nasasaktan ang damdamin ko dahil pinipilit niya ko sa ate niya. Damn it! Ako ang
magpapasya kung ano ang gusto ko.

Binuhat ko siya saka ko ito isinampay sa aking balikat. Kahit magpumiglas siya at
manlaban ay hindi alintana ang sakit sa aking katawan dahil may mas isasakit pa sa
nararamdaman ko ngayon. Kahit ipagtulakan niya ko sa kapatid niya ay hindi ko
magagawang saktan siya kahit ako na ang masaktan sa aming dalawa.

Pagkarating namin dito sa resthouse. Sa silid ko siya dineretso. Ikinulong ko siya

sa silid upang hindi ito makalabas dahil tatakasan lang naman niya ko. Kahit
magmakaawa pa siya ay hindi ko siya pagbibigyan "Pakawalan mo ko dito Dalton,
please! Hindi na ko tatakas, Sabay kalampag niya sa pinto pagkalabas ko ng kuwarto.
Hindi ko na siya pinansin dahil ako naman ang nasasaktan sa mga sinasabi niya.
Hahatiran ko na lamang siya ng pagkain niya at doon na lang siya sa loob ng silid
kakain.

Pumasok ako sa loob ng kuwarto. Dala dala ko na ang kariyang breakfast. Dapat
kanina pa niya ito kinain eh. Inilapag ko ang pagkain niya sa side table saka ko
siya mariin na tinignan

"Kumain ka na. Alam kong gutom ka na."

Zairaliyah

C-37 Mamayang 9pm..ihahabol ko po.. Thank you for reading po..

Chapter 37

DALTON MONTECLARO

Kumain naman siya nang sabihin ko sa kanya. Naupo na lamang ako rito sa sofa habang
pinapanood ko siya. Tila mauubos niya na ang pagkain niluto ko para sa kanya.

"Gusto mo pa ba? Ikukuhanan pa kita." Sumimangot siya nang

mapapatitig siya sa kape.

"Gusto ko ng gatas. Ayaw ko ng kape," sagot naman nito.

Napasinghap ako. Dati kape ang iniinom niya tapos ngayon gatas. Lihim akong natuwa
rito nang maalala ko yung nilunok niyang katas ko. Napailing ako na may ngisi sa
aking labi habang lihim ang pagsulyap ko sa kan'ya. Pero nahuli niya ko at
kinunutan pa niya ko ng kanyang noo.

"Ano naman nginingiti mo diyan? Kahit itago mo yang mga mata mo se kamay mo. Kitang
kita ko pa rin noh," singhal niya sabay irap niya sa 'kin. Siya na nga pinagluto ko
at pinagsisilbihan. Galit pa rin siya sa 'kin. "Talas naman ng mga mata mo," sabay
kindat ko sa kanya ngunit

inirapan niya ko. "Paano na lang kung iba ang makita mo sa akin? Baka

maging apat pa yung mga mata mo at laglag din yang panga mo,"

pang-aasar ko sa kanya.

Bahagyang napaisip siya. Hindi niya nagets ang ibig kong sabihin. Napailing na lang
ako rito. Kung ganito na lang sana kami araw-araw. Hindi sasakit ang ulo ko sa
kan'ya at hindi ko na siya ikukulong dito sa kuwarto. Magiging malaya siya rito sa
isla kung wala siyang gagawing hakbang para lang takasan ako.

"Ipagtimpla mo na lang ako ng gatas. Pero kung tinatamad ka. Ako na lang
magtitimpla ng iinumin ko," ani niya.

Bahagyang tumayo ako at tinungo ang pinto. Binuksan ko ito at nanatiling nakatayo
lang rito.

"Okay, papayagan kitang makalabas ng kuwarto at hahayaan ko lang na nakabukas ang

pinto para sayo. Pero kung sinusubukan mo kong takasan. Huwag mo ng gawin dahil
hindi ako makakapayag sa gusto mo. Once na makatakas ka ng isla. Hindi ako
magdadalawang isip na hindi ka buntisin. Naiintindihan mo ba ko?"

Sinamaan niya ko ng kanyang paningin. "Oo na, hindi na ko tatakas,"

sagot niya. L "Good..." Saad ko saka ako tuluyang lumabas ng kuwarto at hinayaang

nakabukas ang pinto para sa kanya. Naalis na ang pangamba ko nang matapos naming
mag-usap. Tila nagkaintindihan naman kaming dalawa at hindi ko alam kung natakot ba
si sa sinabi ko. Ayaw ba niyang buntisin ko siya? Pero ako gustong gusto ko siyang
buntisin.

Tinungo ko agad ang salas. Maya't maya ay darating ang dalawa kong mga kaibigan.
Panatag naman ang loob ko na kahit narito ako sa salas ay nakikita ko pa rin siya
sa laptop. Lahat ng mga kilos niya ay nakamonitor naman rito. Kahit saan siya
magpunta ay makikita ko pa rin siya. Maliban ni lang sa loob ng banyo. Sana ay
naglagay na din ako doon dahil namiss ko din ang kanyang katawan.

Alas tres ng hapon nang dumating sina Lance at Mike. Maaga ang pagdating ng mga
kaibigan ko rito sa isla dahil marami kaming pag-uusapan about sa amin ni Agatha.

May mga dala na naman silang mga alak at may mga groceries din silang dala para sa
aming dalawa ni Agatha.

Mabuti pa ang mga kumag kong mga kaibigan ay walang mga problema samantalang ako ay
sobrang bigat ng pinagdadaann ko ngayon.

"Sa tuwing darating na lang kami ni Mike. Nakakunot palagi yang noo mo," puna agad
ni Lance. "Oh heto," sabay bagsak niya ng alak rito sa aking harapan. Imbes na
magalit ako sa kan'ya ay napagiti na lang ako dahil lambanog yung inilapag niya sa
harapan ko. "Saan galing ito?" Kunot noong tanong ko.

"Saan pa nga ba? Eh di sa papa Manuel mo. Gusto niyang gumanti sa

ginawa mong pagtakas kay Agatha. Kaya inumin mo daw 'yan at ubusin mo

ani ni Mike.

Umaliwalas ang mukha ko. "Hindi ba siya nagalit sa akin?"

"Hindi naman... Bahala na lang daw sabi niya. Huwag mo lang daw sasaktan si
Agatha," sagot ni Mike.

Tila gumaan ng konti ang pakiramdam ko. Salamat na lang at mabait s papa Manuel sa
akin. "Paano ba 'yan? Paano kung malaman ng ina ni Agatha na tinatago mo

anak niya?" Tanong ni Lance.

"Imposible kasi na mangyari na magpinsan kami ni Agatha. Parang malabo eh," ani ko
at pinagtataka ko na lang dahil sa biglaang pagsulpot ni tita Loraine at ngayon ko
lang siya nakita. Noong mga bata kami ay hindi naman kami tumira sa lola namin
dahil may something na talaga ang nangyari noon about sa mga magulang ni dad. Hindi
ko na din nakita ang lolo namin noon at wala akong balita kung sino ang lolo ko.
Pero may nababanggit naman si dad sa amin na may kapatid siyang babae at si tita
Loraine iyon na ngayon ko lang din nakita.

"Anong ibig mong sabihin?" Tanong ni Mike. "Hindi ako sigurado sa isasagot ko pero
kung tama ang kutob ko. Hind

talaga kami magpinsan ni Agatha," paliwanag ko.

"Paano natin malalaman yan kung patay na ang mga magulang ng dad mo? Pwede mo naman
itanong sa daddy mo kung ano talaga yung totoong

nangyari sa mga magulang niya. Kasi naman kayong dalawa ang nahihirapa

eh," sagot ni Lance.

"Baka magalit lang si dad sa akin kung magtatanong ako sa kanya. Ni hindi ko pa nga
nasilayan mula nung bata ako hanggang sa paglaki ko kung sino ang lolo ko," sagot
ko at tila napaisip din sila.

"limbistigahan ko ito pero matatagalan lang bago natin malaman. Lalo na kung patay
na ang mga magulang ng daddy mo. Paano kung wala din kaalam-alam ang daddy mo kung
ang ina naman ang may tinatago? Alanga naman buhayin ang patay at ilang dekada na
ding nakahimlay. P*ta!" saad r Mike.

"Bobo ka ba... Madali lang 'yan. Pero gawan mo ng paraan sa lalong

madaling panahon," ani ko dahil naiinip na ko. Ayaw kong isang araw ay kur

ni tita Loraine si Agatha sa akin.

Tila nalasing na naman ako sa dalawang bote ng alak. Pero kayang kaya la naman.
Hindi ko pa nagagalaw itong lambanog dahil iba ang epekto nito sa aking katawan.

Nagpaalam muna ko sa mga kaibigan ko na kukuha lang ng yelo sa loob. Pero bago ako
kumuha ng yelo ay kinuha ko muna ang laptop ko. Inopen ko ito at nanlaki na lamang
ang mga mata ko sa nakita ko. Nagtago pa ko rito sa loob ng banyo dahil sa
pagnanasa ko kay Agatha.

F*ck! She's f*cking nake. Damn it! Tumigas ang alaga ko na agad ko

itong inilabas mula sa suot kong boxer short. Hindi ako nakontento kaya

pati short ko ay tinanggal ko na din.

"Ahhh... F*ck! Agatha.." Ungol ko rito sa loob ng banyo. Paspasan ang pagja*** ko
habang pinapanood ko siya sa laptop. Hanggang sa malapit na kong labasan. Nanginig
ang mga tuhod ko nang sumirit na ang katas sa ari ko.

"Ahhh... Agatha" Ungol ko kahit tapos na ko paligayahin ang sarili ko ay tila gusto
ko pa ng round 2. Hiningal ako ng husto at napagod. Parang hindi ako nakontento sa
ginawa ko at gustong gusto ko na talaga siyang tirahin. f*ck! Nahihirapan na kong
tiisin itong sarili ko. Kailan kaya kita maaangkin Agatha? Please, gusto ka na ng
aking katawan. Damn it!

Isinandig ko ang aking likod sa may dingding habang tirik na tirik pa rir ang mga
mata ko. Hindi ko talaga malimutan ang kanyang katawan at tila nasa isip ko palagi
ito. Gusto ko siyang hawakan. Gusto kong gawin kung ano ang nais ng aking katawan.
Gusto kong madama ang maseselang parti niya pero paano ko gagawin iyon kung may
part na pumipigil sa aming dalawa.

Lumabas din ako ng banyo habang hawak ang laptop. Nguhit nagulat ako dahil saktong
patungo si Agatha rito. Napakamot na lang ako ng aking ulo dahil rumehistro sa
mukha niya ang pagtataka.

"Anong ginawa mo sa loob ng banyo?" Tanong nito ngunit sa laptop siya nakatingin.
Napacross arm siya.

"Ahh.. Ano? May kausap ako kanina at sakto namang surnakit yung tiyan ko. Hindi ko
napansin na naidala ko ito sa loob ng banyo," sagot ko at pinagpapawisan na ko
dahil sa pag uusisa niya sa akin.

Nilagpasan ko siya at dinig ko ang pagsinghal niya.

"May ginawa ka siguro sa loob ng banyo noh? Walanghiya kat Anong ginawa mo? May
kavideosex ka?" Pinanlakihan niya ko ng mga mata niya. Nakasunod lang siya sa akin
at hindi niya ko tinigilan sa pagtatanong nito.

Hinarap ko siya. "Ano naman ngayon sayo kung meron nga? Hindi mo naman kayang
ibigay sa akin. Right? Kaya pwede ba? Huwag mo ko pagalitan. Kailangan ko itong
gawin. Kailangan din ito ng katawan ko.," sagot ko.

Ngumuso siya at tila hindi niya nagustuhan ang sagot ko. Tinalikuran niya ko saka
ito nagpapadyak na umalis.

Napangisi na lang ako rito. "I'm sorry Agatha," bulalas ko rito. Matamlay ang aking
mga mata habang sinusundan ng aking paningin ang pagtungo niya sa ikalawang
palapag. Hindi ko naman pwedeng sabihin sa kanya na siya ang pinagnanasaan ko.
Magagalit din naman siya kung aamin ako. But trust me Agatha. I won't hurt you.
Kahit may pumipigil sa ating dalawa. Mananatiling tapat ang puso ko sayo.

Zairaliyah

Hello po, bukas po ulit. Damihan ko po update bukas. Thank you for reading(3)
"

Chapter 38

AGATHA

Nilamig ang aking katawan nang maramdaman kong naalis ang kumot sa aking katawan.
Madaling araw na pala nang makita ko ang oras sa side table. Nang magawi ang
paningin ko sa sofa. Wala si Dalton. Imbes na ituloy ko pang matulog ay bumangon na
lang ako rito sa kama. Humikab pa ko at tila inaantok pa ang aking diwa pero
pinilit ko pa rin gisingin ang saril ko. Paano ulit ako makakatulog kung wala naman
siya rito.

"Dalton," namamaos pa ang aking boses nang tawagin ko pangalan niy mula rito sa
kuwarto. Nagtungo agad ako sa ibaba at hinanap siya. Dinig ng aking dalawang tenga
na parang may nag-uusap sa labas ng resthouse pero hindi ko naman ako sigurado kung
sa labas ba nagmumula ang mga boses na naririnig ko. Lumabas pa din ako at
humakbang patungo sa dalawang bulto ng tao. Nang makalapit na ko ay si Dalton at si
Mike ang narito.

Bahagyang napatingin siya sa 'kin. Tila nakaramdam ako ng inis sa kan'ya. Aalis
siya? liwan niya ko rito?

"Agatha," tila nagulat siya nang makita niya ko. Nakapaa paa pa ko sa buhanginan
nang tignan niya ito. Hindi na ko nakapagsuot agad ng tsinelas dahil wala na sa
isip ko.

"Aalis ka? liwan mo ko dito sa lugar na ito?" Mariin ko siyang tinitigan sa mga
mata niya. Bahagyang lumapit pa siya ng konti sa akin. "Agatha, may urgent meeting
ako sa Maynila. Need kong bumalik muna

doon. Huwag kang mag-aalala. Babalik din ako agad agad," saad

niya.

'Sasama ako! Hindi ako makakapayag na iiwan mo na lang ako rito," singhal ko. Ano
ako? Isang preso na hindi na pwedeng lumabas ng isla? Wala pa naman nakakaalam sa
mga kamag-anak namin na magpinsan kam Kaya malaya pa din kaming dalawa na
magpanggap na mag-asawa.

Bahagyang sumulyap siya sa suot kong damit. Nakapajama ako at nakasando na kulay
puti, wala pa kong suot ng tsinelas sa mga paa ko.

"Magpalit ka muna okay. Didiretso na agad tayo sa opisina ko."

"Sige at hintayin mo ko," sagot ko. Humakbang na ko pabalik sa loob n resthouse.

Nahinto na lamang ako sa paglalakad nang marinig ko ang isang huni ng helicopter.
Bumalik ako agad sa kinaroroonan nila.

Napakamot siya tuloy ng kanyang ulo. "Kunwari ka pang isasama mo ko pero balak mo
kong iwan, singhal ko. Pagkalapag ng helicopter ay nauna na kong sumakay sa loob
nito. Mas maganda nang maunahan sila kaysa naman ako ang maiwan. Nagulat pa yung
piloto nang makita niya ko pagkaupo ko rito sa backseat. Sunod na sumakay naman
sila Dalton at Mike. Naupo si Dalton sa frontseat katabi ang piloto samantalang ako
ay dito sa backseat katabi si Mike.
Pagkasakay naming lahat ay umalis na din kami rito sa isla. Patungo ni kami ngayon
ng Maynila. Hanggang sa narating namin ang lugar ay walang Imikan na naganap rito
sa loob ng helicopter. Umiiwas na din si Dalton sa tuwing nagtatama ang mga mata
namin. Sumimangot ako. Yung feeling na gusto ko siyang mayakap at gustong makatabi
rito sa backseat ay may part na pumipigil sa akin. Pagkailang at galit dahil sa
damdamin na hindi dapat ako umibig kay Dalton, Nahihirapan akong i-adjust ang
sarili ko sa kan'ya bilang asawa at pinsan. Sa tuwing nilalapitan niya ko umiiwas
ako pero hindi ko napapansin na nakakasakit na ko. Nasasaktan ko siya pati pisikal
ay nagawa ko na din iyon na gawin sa kan'ya. Nagagalit ako minsan sa sarili ko kung
bakit ko ito ginagawa sa kan'ya. Nahihirapan ako sa sitwasyon naming dalawa. Yung
gusto kong gawin na ilapit o idikit ang katawan ko sa kan'ya ay hindi ko magawa.
Bakit pa ito nangyari sa aming dalawa? Parang nahihirapan na kong tiisin itong
damdamin ko para sa kan'ya.

"Agatha, ano pa ang ginagawa mo? Narito na tayo sa Maynila," ani ni Dalton na
kinaigtad ko. Nakababa na pala siya at nakatayo lang siya sa labas. Ako naman ay
narito pa din nakaupo. Hindi ko tuloy napansin ang paglapag ng helicopter dito sa
tuktok ng building.

"I'm sorry," sagot ko. Wala na sa isip ko na narito na pala kami at nililipad na ng
hangin ang isip ko.

Inabot niya ang kamay niya sa akin upang alalayan niya kong makababa. Nag-alangan
pa kong hawakan ang kamay niya ngunit suminghap siya nang hindi ko inabot ang kamay
ko sa kanya.

"Okay... I understand," sabay baba ng kanyang kamay. Nakaramdam ako ng pagkirot sa

aking puso. Naiinis ako sa sarili ko at baka magsawa si Dalton sa ginagawa kong
pag-iwas sa kanya. Tumingin siya sa kanyang relong pambisig. "Mauna na ko, ayaw
kong malate sa meeting. Sumunod ke na lang at dumiretso ka na lang muna sa opisina
ko," ani niya at bahagyang tumalikod na ito saka naunang naglakad.

Sumunod naman ako sa kanya na nakapaa paa lang. Kasabay ko naman si Mike na kanina
pa ito tahimik. Hindi ko ba alam sa lalaking ito at napakatahimik niya simula pa
kanina.

Sinamahan ako ni Mike patungo sa opisina ni Dalton. Tinginan ang mg tao sa akin
nang patungo ako sa opisina niya. Sa halip na maging busy sile sa ginagawa nila ay
puro tsismisan ang kanilang mga ginagawa. Sumingha ako sabay tingin ko sa kanila.
Inirapan ako ng isa.

"Mas bagay talaga sila ni sir Dalton at ni Sabrina. Hays! Kaloka!" Malakas na
bigkas niya at sinadyang iparinig niya sa akin iyon.

Nahinto ako sabay kuyom ko sa aking kamao. "You shut up! Oras ng trabaho, puro kayo
tsismisan. Aba, kung ako lang may-ari ng kompanyang ito. Lahat ng mga tsismosa ay
matatanggal," singhal ko. Natahimik ang lahat. Halata ni Mike na hindi ako
nakasunod kaya burnalik siya.

"Let's go, don't mind them." Kinuyog niya ko papunta sa opisina ni

Dalton.

Pasalampak na naupo ako sa sofa. Hanggang ngayon ay hindi maalis

sa isipan ko ang mga bulung-bulungan nila sa akin. "Pabayaan mo na lang sila okay.
Hintayin mo na lang si Dalton dito at ako ay aalis na. Kung gusto mo pang matulog.
Itulog mo lang sa loob ng silid niya. Bibili lang ako ng makakain mo at mga damit
na susuotin mo, ar niya na hindi ako tumutugon.

Lumabas na ito ng pinto at ako na lamang ang naiwan dito sa loob ng opisina. Paano
pa ko makakatulog kung nagugutom naman ako kaya hinintay ko na lamang si Mike rito.

Pumasok ako sa loob ng kanyang silid para ihiga ang aking katawan si kama. Habang
nakahiga ako rito ay tila hinihila naman ako ng antok. Pero pinigilan ko pagkaantok
ko dahil may balak akong takasan si Dalton. Bumangon ako at nagtungo sa loob ng
banyo. Naghilamos ako ng mukha saka nagtoothbrush na din. Nang matapos na ko ay
saktong may kumatok. Tinungo ko ang pinto para buksan ito. Nailock ko pala ito nang
pumasok ako kanina.

Pagkabukas ko ng pinto ay bumungad sa aking harapan si ate Sabrina.

Nagulat kaming pareho.

"Anong ginagawa mo rito?" Sabay naming bigkas. Nagsalubong ang

mga kilay naming dalawa.

"Ahh... Pasensiya ka na Agatha. May pinapakuha kasi si Dalton dito sa loob. Hindi
naman alam ng kan'yang secretary kung saan iyon nakasilid kay ako na lang inutusan
niya," ani niya.

"Sige pasok ka," at pinadaan ko naman siya pagkaawang ko ng

pinto.

"Nga pala, dito ka ba natutulog? Kasi nakadamit pangbahay ka eh."

Suminghap ako. Pati ba naman ang isang to ay pupunahin ako. "Ah oo, ano namang
masama kung ganito ang suot ko," sagot ko nang irapan ko siya. Wala ako sa mood
ngayon dahil siya pa ang pumasok dito sa loob ng silid ni Dalton.

"Wala namang masama diyan sa suot mo. Saka okay na 'yan," ani nito. Bahagyang may
hinahanap siya sa table cabinet. Isang red envelope ang hawak niya.

"Kasali ka ba sa meeting ngayon?" Tanong ko.

Tipid siyang ngumiti. "Oo, ako inutusan ni sir Seb dahil may ibang ginagawa siya.
Hindi kasi pumayag yung asawa niya na umalis siya kaya ak na lang pumunta rito.
Hays, ayoko rin sana sumama kay Dalton papuntang Cebu dahil sa isang bussiness
meeting na kikitain niya doon, Nag-aalala dir ako kay mama dahil walang titingin sa
kanya. Kahit ayaw kong sumama, si sir Seb naman ang may gusto. Ang tagal pa naman
ng isang linggo, ani niy na may ngisi sa labi niya.

Kumabog ng malakas ang aking dibdib. Nagseselos ba ko dahil aalis silang dalawa.
Ang layo ng Cebu. Aalis sila at magkasama sila ni Dalton? Bakit? Tila masaya pa si
Sabrina dahil siya ang kasama ni Dalton papunta doon. No! Hindi ako papayag na
mangyari 'yon. Ayoko magkasama silang dalawa.

"Ganun ba, sige lumabas ka na. Nakuha mo na ang nais mo," ani ko habang narito lang
ako sa may pinto. Palabas na siya pero huminto siya sa aking harapan.

"Hmmm... Huwag mong sabihin na okay lang sayo. Alalahanin mo, isar linggo kaming
magkasama ng asawa mo. Pwede mo pa kaming pigilan Agatha. Ayaw ko naman sana gawin
ito pero trabaho lang ito. Ginagawa ko lang ito para kay mama. Alam mo naman, need
ko ding maghanapbuhay para sa aming dalawa. Huwag na huwag kang magseselos ha," ani
pa niya saka ito lumabas. Sinundan ko pa siya nang marahas na tingin pagkalabas
niya ng opisina na sakto naman ang pagdating ni Mike. May dala-dala itong mga paper
bags.

Lumabas ako ng silid na nakanguso. "Ano ako, maiinggit sa inyong dalawa? Alam kong
pinilit mo lang tito niya para lang makalapit ka kay Dalton eh. Dumidikit ka sa
tito niya para lang magawa mo ang nais mo. Tse!" bulong na ani ko pero dinig iyon
ni Mike.

Ngumiwi siya sabay kamot niya sa ulo. Baka isipin niyang baliw ako dahil
nagsasalita ako na wala namang kausap na ibang tao.

"Oh heto na ang mga damit mo. May mga pagkain na din dito. Maya't-maya ay narito na
si Dalton. Malapit na matapos meeting niya," ani

nito. "Lalabas na ko, ikaw na bahala rito." Palabas na siya ng pinto. "Hoy Mike!"
Tawag ko kaya hindi natuloy ang paglabas niya sa pinto.

Bumalik siya rito at bahagyang naupo sa kabilang sofa.

"Bakit ba? Ang sungit mo ngayon. Ay naku! Tigil tigilan mo ko sa kalokohan mo

ngayon. Wala pa naman si Lance," saad niya.

"Hindi, may itatanong lang ako. Totoo bang aalis si Dalton kasama si Sabrina?"
Masungit na saad ko.

Napasinghap siya. "Kanino mo ba nalaman?" Tila wala pa yata siyang alam eh. At ako
naman ay hindi mapigilan ang inis ko sa dalawa.

Ano ba talaga? Bakit hindi niya alam? Kaibigan niya naman si Dalton ak Pinagloloko
ba ko ng Sabrina na 'yan para inisin niya ko.

"Wala lang... Pero wala ka pa bang alam tungkol sa kanilang pag-alis?"

"Wala naman akong nababalitaan eh," sagot niya. Oh di kaya may alam na siya at
inililihim lang niya sa akin. Ano ba Agatha? Wala kang karapatan para magselos,
sita ng aking Isip otoo nga? Tapos hindi din magsasabi sa akin si Dalton. Kailangan
ko bang magalit sa kanilang dalawa?

Zairaliyah

C-39 Mamaya po. Thank you mga cuties... forall( hat a' forall^ prime hat a )/(

Chapter 39

AGATHA

Maaga kaming umuwe ni Dalton. Sa condo niya kami dumiretso at hind na kami bumalik
sa isla. May kutob akong aalis silang dalawa pero wala pa naman siyang sinasabi sa
akin. Hindi ko tuloy maiwasan na hindi siya tanungin tungkol sa pag-alis nilang
dalawa. Pero may part na pumipigil sa akin. Jusko! Anong nangyari na? Hindi din
nagsasalita si Dalton sa akin. Tuluyan na ba niya kong iniiwasan? Pero kasalanan ko
din naman kung bak ito hindi nagsasalita. Ang tanga tanga ko naman talaga. Dapat
hindi ko na lang sinabi sa kan'ya na iwasan niya na ko at bumalik na lang siya kay
Sabrina. Ginagawa na ba niya na makipagbalikan sa kan'ya?

"Dalton, kamusta ang meeting niyo?" Yung kaba ko ay mas lalo lang

lumakas.

"Okay lang," tipid niyang sagot habang sa tv siya nakatingin. Nanonood kami ng
movie. Hindi ko tuloy maunawaan itong pinapanood namin dahil it ang nasa isip ko.

"lyon lang sasabihin mo?" Bahagyang nilingon niya ko ngunit saglit lan saka nito
tinuon ang paningin sa tv.

Magkalayo kami ng upuan habang may kan'ya kan'ya kaming kinakain. Pop corn sa akin
at sa kan'ya naman ay hot spicy chicken wings.

"Oo, okay lang naman yung meeting namin," sabay kagat nito sa chicken wings na
hawak niya. Nainis ako dahil hindi iyon ang gusto kong marinig mula sa kanya. Gusto
kong malaman kung pupunta ba sila sa Cebu for bussiness meeting.

Sunod-sunod ang pagsubo ko ng pop corn sa bungnga ko at hindi ko napansin na

punong-puno na pala ang laman na pop corn sa bunganga ko.

Nakakainis ka na Dalton. Bakit naglilihim ka pa? Ang sarap mong bigtiin!

"Mabulunan ka niyan sa ginagawa mo. Ano bang nangyayari sayo?" Tanong nito.
Tiningnan ko siya pero mabilis na umiwas ito sa akin. Sumubc na naman siya ng isa
pang chicken wings. Bakit niya sinubo iyon eh may buto iyon? At bigla itong inubo.

Nataranta ako sa nangyari sa kanya at baka pati buto ng manok ay

nalunok niya. Inabutan ko siya ng tubig saka niya ito ininom. Yung sinabi ni

sa akin na ako yung mabubulunan ay sa kanya naman nangyarł. "Yan, alam mong may
buto ang manok. Kinain mo ba ng buo, galit na ani ko. Inabot niya sa akin yung
baso. Sabay tanggal niya ng buto sa bungang: nito. Kinunutan ko siya ng noo ko.

"Akala ko kasi popcorn itong kinakain ko," sabay kamot niya sa ulo nito.

Lihim akong napangiti. Lumilipad din pala isip ni Mr. Dalton. At ano naman kaya ang
iniisip niya? Napangiwi na lang ako dahil alam ko na yung iniisip niya. Pero hindi
ako sigurado kung iyon nga.

"Ano ba kasi iniisip mo?" Tanong ko saka na naman nito itinuon ang panonood niya sa
malaking screen ng tv. Siguro iniisip niya si Sabrina at Iniisip niya ang pag-punta
nilang dalawa papuntang Cebu. Yan tuloy karma. Ayaw pa kasi niya umamin eh.

"Ikaw ang iniisip ko Agatha. Iniisip ko kung paano na tayong dalawa," sagot niya na
hindi siya nakatingin sa akin.

Sumaya ang pakiramdam ko nang marinig ko sa kan'ya na ako ang iniisip niya at
nawala ang pagkabugnot ko mula pa kanina sa opisina niya. Akala ko ay iniisip niya
si Sabrina.

"Bakit ako naman ang iniisip mo? Magkasama naman tayo ha." Nakatitig lamang ako sa
kanyang mukha ngunit hindi man lang niya ko mabalingan ng tingin. Bakit? Gaya din
ba sa nararamdaman ko ay ganun di nararamdaman niya. Ang tuluyan niya kong iwasan
gaya ng pag-iwas ko sa kan'ya.
"Magkasama nga tayo pero may bumabagabag pa rin sa ating dalawa kaya hindi natin
magawa ang gusto natin bilang mag-asawa. So, ganito na lang ba ang set up nating
dalawa? Nag-iiwasan na lang tayo kahit gusto naman nating dalawa na gawin ang bagay
na iyon bilang mag-asawa. Hindi ka ba nahihirapan kapag ganito tayo palagi? Pero sa
nakikita ko sayo, parang sumusuko ka na. Gusto kitang lapitan at yakapin pero hindi
ko magawa dahil sa isang malaking pader na humaharang sa ating dalawa. F*ck!" Sabay
tayo niya at sinipa niya ang paa ng sofa. Nagulat ako sa ginawa niya.

Naupo din siya sa dating inuupuan niya. Halata din ang pag-igting ng kanyang panga
at tila naiinis na yata ito. Habang minamasdan ko ang malungkot niyang mukha ay
nasasaktan ako lalo na't palagi ko siyang pinagtutulakan kay Sabrina.

"Dalton hindi naman kita iniiwasan. Please, sana maintindihan mo ang sitwasyon
nating dalawa. Kahit din naman ako ay nahihirapan din naman et sagot ko.

Suminghap siya. "Tumawag nga pala si papa sa akin kanina. Nagpunta daw si tita sa
bahay at gusto ka na niyang makita. Nangako na din si papa kay tita at ipagtatapat
niya na ang tungkol sayo. Pero hindi pa nłya sinasabi kay tita na ikaw ang anak
niya. So, anong desisyon mo? Mamili ka, sa akin ka ba sa sasama o sa tunay mong ina
na si tita?" Sabay tingin niya sa akin Sa halip na iwasan ko ang mga titig niya ay
tinitigan ko na rin siya. Nagtamı ang mga mata naming dalawa pero nakaramdam ako ng
lungkot nang malaman ko sa kanya ang nalalapit na pagkikita namin ni mama. Ayaw
kong mamili sa kanilang dalawa dahil ako naman ang nahihirapa Hindi ako
makapagpasiya dahil sabik din akong makita ang aking ina at ayaw ko namang iwan si
Dalton, Ayaw kong sumagot, ayaw kong pumili agad sa kanilang dalawa. Nahihirapan
ang damdamin ko. Hindi ko na din maunawaan itong paninikip ng aking dibdib. Mahal
ko si Dalton. Ayaw ko siyang iwan pero gusto ko naman makapiling ang aking ina.
Hindi ba pwedeng huwag na lang ako pumili? Pero paano na? Malapit na kaming magkita
ni mama. Parang hindi ko na yata kayang malayo kay Dalton at bakit ngayon pa?
Parang may something na naman sila ni Sabrina. Sa una, alam ko sa sarili ko na mali
ako dahil nagalit ako sa kan'ya nang malaman k ang katotohanan tungkol sa aking
pagkatao pero nabigla lang naman ako

at naguluhan sa mga nangyayari sa aming dalawa. "Okay, hindi na kita pipilitin na

sagutin ang tanong ko. Alam kong ina rr pa rin ang pipiliin mo," sabay tayo niya.

"Dalton," mahinang sambit ko.

Dumiretso siya sa kusina at kumuha ito ng limang can beer. Patungo siya rito at
bumalik sa dati niyang pwesto. Binuksan niya abg isa sabay lagok niya ng alak.
Hindi lang isang beses ang paglunok nito dahil dire-diretso ang paglunok nito sa
lalamunan niya. Ginawa niyang tubig ang alak at hindi alintana sa kan'ya ang pait
nito.

Bahagyang tumayo ako at lumapit sa kan'ya. Tinabihan ko siya dito sa kinauupuan

niya saka ko siya niyakap. Ewan ko ba kung bakit ko ito ginawa sa kanya dahil kusa
na lang kumilos ang aking katawan.

"What are you doing Agatha?" Tanong niya. Hindi ako sumagot dahil nakasubsob ang
akiing mukha sa kan'yang leeg. Napapikit ako nang maamoy ko ang kanyang mabangong
pabango. Damn it! Ang katawan ko ay tila nasabik sa kanya. Iba ang epekto nito

sa akin sa tuwing magkadikit ang aming mga katawan. Nag-iinit ang buo

kong sistema at ganun din si Dalton dahil ramdam ko sa balat nito.

Kumilos na din ang aking kamay sa malapad niyang dibdib. Hindi ko n talaga
mapigilan ito at tila namiss kong isubo ang kanya. Tuluyan na ngang pumaibaba ang
aking kamay mula sa kanyang puson. Ipapasok ko na sana ito nang hawakan niya ang
aking kamay. Hindi ko tuloy naipasok ang aking kamay sa loob ng kanyang short.

"Agatha," banggit niya sa pangalan ko. "Bakit mo ito ginagawa?"

Inaangat ko ang mukha ko upang magpantay ang mga mukha namin. Amoy na amoy ko tuloy
ang kanyang mabangong hininga na may kasaman alak. Nagtataka siya kung bakit ko ito
ginagawa sa kanya. Hindi ko na rin kasi kayang pigilan ito. Ang hirap tiisin lalo
na yung katawan ko ang may gusto nito. L

Nilapat ko ang isang daliri ko sa ibabang labi niya. Namiss ko tuloy an labi niya
at nasabik ako na mahalikan niya kong muli.

"Ako ang gawin mong pagkain Dalton," nang-aakit na ani ko sa kanya nang ibulong ko
malapit sa tenga niya. Tila nasabik siya pagkasabi ko ivon Agad niya kong hinalikan
sa aking labi habang ang kamay ko naman a

ipinasok ko na sa loob ng kanyang boxer short. Tigas na tigas ang tati niya nang
dakmain ko ang naninigas niyang kahabaan. "Agatha, nababaliw ako sa ginagawa mo,"
bulong niya. "Ahhh... Sh*t!

Damn it! Ohhh..." ungol niya habang nilalaro ko ang t*ti niya. Ako ang nag first
move kaya panindigan ko na ito.

Hinubad niya na ang suot nitong short at boxer short. Pati ang kanyang damit ay
hinubad niya din.

"I'll do this wife," sambit niya. Hinubad niya na din ang suot kong damit saka niya
sinunod ang suot kong short. Naisama na din ang panty ko sa pag-alis niya ng short
kaya tumambad agad sa kan'ya ang aking maselang parte. "Sh*t! I'll f*ck you many
many times my wife."

Ako naman ay nahihiya pa siyang tignan kahit pangalawang beses ko na siyang

nakitang nakahubo at hubad. At ngayon ay matutuloy na ang inaasam naming dalawa.

Dinaganan niya ko agad. Mula sa ibabaw ko ay dinilaan niya agad ang mga n*pple ko.
Lumiyad ako at napayakap sa kan'yang likod.

"Ohh... Dalton..." Mahinang ungol ko. Bumaon ang mga kuko ko nang sipsipin niya pa
ito. Papaling-paling ang ulo ko pakaliwa at pakanan dahil sobra akong nasasarapan
sa ginagawa niya. Hindi niya nilubayan ang mga dede ko at pasalit-salit ang mainit
na bibig ni Dalton sa dalawa kong mga dede. Parang uhaw na bata kung siya'y dumede.

Naglakbay ang mainit niyang palad sa aking balat. Bawat madaanan

nito ay may kasamang pagpisil at panggigigil.

Hindi lang kamay ang naglakbay kundi pati ang mainit niyang dila ay nilawayan ang
buo kong katawan. Pumaibaba ang pag-ankin niya hanggng sa umabot na sa aking puson.

"Bend your knees, utos niya ngunit hindi ko ginawa. Hinawakan niya ang isa kong
binti saka niya isinampay sa kanyang balikat at ang isa kong paa ay sumasayad na sa
sahig. Tuluyan na itong bumuka sa kanyang harapan.

Napatakip na lang ako ng mga mata ko nang titigan niya ang monay ko.

"Panoorin mo lang ako. Ako ang bahala." Pero nahihiya ako dahil kitang kita talaga
niya ang pagkab**** ko. Tila nakaramdam ako ng pamumula sa aking pisngi.

Inumpisahan niya ng kainin ang aking monay. Sinipsip at dinilaan niya din ito.
Mariing napakapit ako rito sa sofa nang maramdaman kong ipinasok niya pa ang isang
daliri nito sa aking maliit na butas. Napahiyaw ako sa sakit kahit isang daliri
lang ang kanyang ginamit ay ramdam ko ang sakit at hapdi nito.

Inulit-ulit niya pa itong ginawa mula sa butas ko. Bawat pasok niya ay napapaliyad
ang aking bewang. Tila malapit na yata akong labasan dahil may kakaiba na kong
nararamdaman mula sa puson ko.

"Ahhh.... Malapit na Dalton," Kung saan saan na ko napapakapit dahil paspasan ang
kanyang paglabas masok ng daliri niya sa maliit kong butas. Nang malapit na kong
labasan ay sinipsip niya agad ang aking t****** Nanginig ang buo kong katawan nang
maramdaman ko ang kiliti mula doon.

Hingal na hingal ako sa ginawa niya pagkatapos. Pero patuloy pa din niyang kinakain
ang aking katas na lumabas mula sa pagka***** ko.

Pumuwesto siya agad sa aking gitna at tila mag uumpisa pa lang ang

labanan. Pero bago pa man niya gawin ito ay nagshot muna siya ng alak.

Parang inubos niya ata ang isang buong can beer. "Nag-uumpisa pa lang ako wife.
Just relax and moan my name," ani

niya.

Natakot ako sa ari niya dahil ang haba at ang taba. "Paano kaya 'yan

kakasya?" Wala sa sarili kong sabi. Tipid siyang napatawa. "Kakasya 'yan wife. Ako
ang bahala

diba."

Hindi na ko sumagot dahil inihanda niya na ang kahabaan niya. Kiniski

niya muna ito sa namamasa kong hiwa. "Tell me if you hurt okay. Para alam ko kung
ititigil ko o hindi." Tumangc na lang ako dahil kinakabahan din ako. Itinaas niya
ang isa kong paa at doon niya sa sofa isinampay.

Dahan-dahan niya ng ipinasok ang kahabaan niya sa aking maliit na butas. Hindi pa
nga niya tuluyang naisapok ay damang dama ko na ang hapdi at kirot.

Huminto siya nang makita niyang nasasaktan ako. "Wife, itutuloy ko pa ba o hindi
na?" Nainis ako sa sinabi niya.

"Narito na nga tayo bibitinin mo pa ko," saka ito tipid na

napatawa.

"Okay.. Dadahan dahanin ko." Dinahan dahan niya ang pagpasok sa maliit kong butas.
Napakagat labi na lang ako nang maramdaman ko ang hapdi at sakit nito kahit hindi
niya pa naibabaon ng buo ang t*ti niya. Nalasahan ko pa ang sarili kong dugo sa
labi ko dahil sa pagkakagat ko. Napaluha na lang ako sa sakit at ramdam kong
tuluyan na itong bumaon. Tila may parteng napunit sa bahagi ng aking pagka*****
habang ipinapasok niya ang t*ti nito kanina. Pero unti-unti din nawawala ang sakit
nito nang dahan-dahan ang pag-ulos niya mula sa looban ko.

"Ahhh... You're so f****** tight.. Ohhh... Ahhh...." Tanging mga ungol niya ang
maririnig dito sa loob ng kan'yang condo.
Bawat sagad niya ay may panggigigil pa siya sa aking isang hita. Ilang sandali pa
ay bumibilis na ang pagbaon nito. Hindi ko na alam kung ano an gagawin ko. Umaalog
na ang buo kong katawan rito sa sofa dahil pabilis ng pabilis ang pagbayo niya sa
may looban ko.

Umaawang na ang aking ibabang labi habang tirik na tirik ang aking mga mata.

"Ahhh.... Dalton... Malapit na!"

"Ako din wife,"

Sabay kaming umungol nang malapit na kaming labasan. Paspasan na ang pagbayo niya
at sinagad sagad niya na sa looban ko nang maramdama naming pareho ang mainit na
katas ang lumabas. Sabay kaming naniginig at hiningal nang marating namin ang rurok
na kaligayahan.

Sumobsob siya sa aking malusog na dibdib. Pero nasa may looban ko pa din ang
kanyang t*ti at feeling ko ay tigas na tigas pa din ito.

Zairaliyah

11

Halla ooh aah. Inosente po kasi Author niyo eh.. Pasensiya na Hindi pa yan sagad at
kulang pa.. hahaha.... Sorna ako sa SPG...=^ prime O_{0} * 0' =

"

Chapter 40

Dalton

"Wife," bulong ko sa kanyang tenga habang nakasubsob ang mukha ko sa kanyang leeg.
Katatapos lang namin sa unang round ay tila nanghina na ito. Buhay na buhay pa ang
aking alaga at gusto ko pa itong ibaon sa masikip niyang butas. Sabik na sabik na
naman akong angkinin siya kaya hindi na ko nakatiis. Gusto pa ng aking katawan na
angkinin siya ng paulit-ulit at hindi ako titigil hangg't hindi ako napapagod.

"I want you again wife. Gusto na naman kitang angkinin," sabay halik kc sa kan'yang
leeg. Ang kanyang kamay ay nasa pagkaka***** ko.. Binabaliw na naman ako ng asawa
ko. Bawat hagod niya sa aking ari ay nasasabik na naman akong ipasok ito sa masikip
niyang butas.

Umalis ako sa kan'yang ibabaw ngunit napasunod siya sa pagbangon

ko dahil nakahawak pa din siya sa t*ti ko.

Binuhat ko siyang nakabukaka ang mga hita niya. Napakapit siya sa aking leeg habang
hawak ko naman ang kanyang pang-upo saka ko naman ito pinisil ang magkabilaang
pisngi nito.

Nagtama ang mga mata naming dalawa. "Gusto ko ng ganitong style

wife." Ngumiti siya bilang pagtugon. Ang mga sandaling ito ay tila nakalimutan na
namin ang aming mga problema na nagpapasakit sa aming mga puso at damdamin. Wala na
kaming pakialam basta ang mahalaga ay nagmamahalan kaming dalawa ng asawa ko.
Dinala ko siya rito sa kusina at pinahiga sa mesa. Bawat halik ko sa

kan'yang maseselan niyang parte sa katawan ay may buong pag-iingat at

pagmamahal.

Hinaplos, Kinain, dinilaan, sinipsip, bumaon at sumagad. Wala akong kasawaan sa

ginagawa ko sa kanyang katawan. Wala din akong maramdamang pagod sa aming sarili
dahil patuloy lang kami sa ginagawa namin. Tila uhaw kaming pareho dahil sa init ng
pagnanasa na hatid ng aming mga katawan.

"Oh Dalton," mahinang ungol nito sabay liyad niya sa kanyang bewang

nang sipsipin ko ang kanyang katas mula sa kanyang hiwa. Kahit basang

basa na ito ay akin pa rin dinilaan at sinipsip. Halos tumirik na ang mga mata nito
nang matapos niyang labasan. Hinanda kong muli ang aking alaga.

"Tigas na tigas na naman ang t*ti ko sayo wife." Humawak ako sa dalawa niyang tuhod
at dahan dahan kong ipinasok ang kahabaan ko sa masikip niyang butas. Hindi ko pa
naman ito ibinabaon dahil alam kong mahapdi pa din ang kanyang pagka*****

Hindi niya na alam kung saan ibabaling ang ulo nito. Pakaliwa at pakanan habang
nilalaro ko pa ang mga ni***** niya. Napakapit na lang siy ng husto sa mesa nang
tuluyan ko na itong maipasok ng buo ang kahabaan ko.

"Ahhh f*ck!" Mura ko nang maramdaman ko ang mainit mula sa masiki niyang butas. Ang
sarap sa pakiramdam nang bumaon ang titi ko sa pagka****** niya. Dahan-dahan ang
pag-ulos ko rito upang hindi ito masaktan. Mabagal sa una ang pagbayo ko pero
habang tumatagal ay mas bumilis na ito. Bibilis pero titigil sabay sagad at
nanginig nang maramdama kong nakiliti ako. At iyon na nga nilabasan na pala ako.

Gabi na nang kami ay huminto. Sobrang napagod si misis dahil hindi niya na kinaya.
Lantang gulay na siya nang itigil ko ito. But f*ck! Gusto ko n naman siyang gamitin
pero dahil sa tulog na ito ay itinulog ko na lamang ang pagnanasang maangkin siyang
muli.

Napasinghap na lang ako rito habang nakaunan siya sa aking kaliwang bisig. Ewan ko
ba sa sarili ko kung bakit pumayag pa ko sa bussiness meeting papuntang Cebu. Si
Sabrina pa naman ang inutusan ni tito Seb para samahan ako. Hindi ko naman
kailangan ng kasama dahil pabigat lanç siya sa pupuntahan ko. Kayang-kaya ko naman
mag-isa kahit wala siya. Hindi ko pa nasasabi sa asawa ko ang pagpunta ko doon sa
Cebu. Alam kong magagalit lang siya kapag nalaman niya ito. Baka pagmulan pa ito ng
aming away dahil kay Sabrina. Hindi pa naman sila magkasundo dahil iisa ang
kanilang minahal at ako iyon.

"Goodnight wife... Mahal na mahal kita." Bulong ko sa kanyang tenga.

Niyakap ko siya sabay hawak ko sa kan'yang dede. Bwisit! buhay na buhay na naman
ang aking alaga.

Kinabukasan....

Pareho kaming tinanghali ng gising ni misis. Alas nuwebe nang makita ko ang oras sa
side table. Hindi na ko nakapasok sa trabaho ko. Hindi ko naman pwede na iwan siya
rito lalo na't hindi niya pa kayang kumilos.

Tila inaantok pa siya dahil pumikit na naman ang kanyang mga mata. Hinyaan ko na
lang siyang matulog para makabawi siya ng lakas.

Sumilay ang ngiti sa aking labi. Natuwa ako sapagkat ako ang lalaking nakauna sa
kanya. Bumalik na naman ako sa pagkakahiga. Parang gusto ko pa siyang yakapin at
matulog kasama niya. Kulang sa akin ang isang araw. Kahit gusto ko pang magstay sa
kan'yang tabi ngunit hindi ko na yata siya makakasama dahil aalis na kaming dalawa
ni Sabrina mamayang alas dose.

Humalik muna ako sa kanyang noo bago ako umalis sa kanyang tabi.

Naghanda na muna ako ng makakain niya para paggising niya ay may nakahanda ng
pagkain para sa kanya. Isang oras na lang ang nalalabi. Aalis na ko ngunit
natutulog pa din siy hanggang ngayon. Ginising ko naman siya subalit sadyang
masarap pa din ang kanyang tulog.

Gumawa na lang ako ng sulat kamay para sa aking pag-alis. Hindi naman ako
magtatagal sa Cebu dahil uuwe din ako agad-agad. Nang matapos ko itong gawin ay
humalik pa ko sa kanyang noo. Tila nahihirapan akong iwan siya ngayon.

Suminghap ako nang dukutin ko sa loob ng aking bulsa ang isang pulang box. Ito ang
wedding ring ni Agatha. Ito yung wedding ring na ibinalik niya sa akin noon. Ang
sarap pagmasdan ang batong kumikinang n sa daliri lang niya ito babagay kaya muli
ko itong isinuot sa palasingsingan niya.

Banayad ang aking paghalik sa kanyang kamay saka ko ito dahan-dahan na inilapag sa
kanyang tiyan.

Tuluyan na kong umalis dito sa aking silid. Pagkalabas ay narito na si Mike. Siya
ang isasama ko muna papuntang Cebu upang hindi maghinala si misis sa akin.
Pinatigil ko muna ang pag-iimbistiga niya na hanggang ngay ay wala pa kong
nakukuhang impormasyon mula sa kanyang pag iimbistiga. Gusto ko sanang kay dad na
lang idirekta ang pagtatanong about kay tita Loraine. Pero nangangamba ako dahil
natatakot akong malaman na galing mismo sa kanya ang katotohanan kung tunay ba nga
niyang kapatid si tita Loraine o hindi. Ang layo lang kasi kung iisipin kong tunay
namin siyang tita at bakit ngayon man lang namin siya nakita at nakasama. Asan siya
nung mga panahong mga bata pa kami? Pero malaka talaga ang kutob ko na hindi siya
dugong Monteclaro.

Natuwa naman si Sabrina nang makita niya ko. Ngunit nang malaman niyang isasama ko
si Mike ay tila sumimangot ito. Mas mabuti nang kasama ko si Mike upang hindi
matuloy ang binabalak niyang gawin sa akiı Ayaw ko lang magselos at magalit sa akin
si misis. Natatakot ako sa kan'ya kapag nagagalit ito kaya iyon ang iniiwasan kong
mangyari sa akin.

"Mabuti at pinayagan ka ni Agatha na umalis na kasama ako," pag-uumpisa niya.

Kumunot ang noo ko.

"Sinabi mo sa kan'ya?" Tila tumaas ang boses ko na kinaigtad niya. Nagulat ako
dahil wala pa ko sinasabi sa kanya.

"Bakit? Hindi pa ba niya alam na kasama mo akong pupunta ng Cebu?"

"And so? Ano naman ngayon kung kasama ka? Kasama naman natin si Mike." Tumawa itong
si Mike.

"Kung may balak ka Sabrina. Huwag mo ng ituloy. Pero sa akin pwede naman," pang
iinis pa niya. L

"Tse! Tumigil ka at hindi kita type!" Singhal nito.

Chapter 41

DALTON

NARITO na kaming tatlo sa Cebu. Sa halip na magpapahinga na ko ay hindi ko magawa.

Kahit pa malakas na ang buga ng hangin sa aircon ay pinagpapawisan pa din ako.
Hindi pa rin ito tumatalab sa aking katawan. Wala na din akong suot na damit sa
lagay na ito pero nang dahil kay misis ay siya ang laman ng aking messenger. Halos
umabot na sa 200 plus ang bilang ng kanyang pinadalang mensahe. Halos iisa lang
naman ang sinasa niya.

"Kung hindi ka uuwe Dalton, puputulin ko yang t*ti mo. Bakit mo ko iniwan rito?
Dahil ba kay Sabrina? Well, hindi lang t*ti mo ang puputulin ko pati na rin yang
dalawa mong b*yag ay pipisakin ko. Humanda ka talaga pagdating mo rito.
GRRRRR......"

May demon emoji pa siyang nilagay sa text niya. Sa halip na isang emoji lang sana
ay binilang ko pa talaga iyon. 100 na emoji demon iyon at talaga ngang sobrang
galit na galit siya sa akin. May 100% pa siyang nilaga doon at ano naman ang ibig
niyang sabihin ng 100%? Sure ako na gagawin talaga ni misis iyon sa akin pag-uwe
ko. Lagot na naman ako nito. Excited pa naman akong umuwe pero mapapatakbo na naman
ako sa labas ng aking condo. Ang sungit nga naman ng misis ko. Nahihirapan na naman
akong suyuin siya pagdating ko.

Nag back call ako sa kan'ya. Busy na naman ang kanyang phone. Siguro kausap niya si
papa kaya hindi ko siya makontak. Mamaya ko na lan siya tatawagan dahil maliligo at
magbibihis pa ko ng damit ko.

Inilapag ko muna ang cp ko sa kama dahil maliligo muna ako bago akc lalabas ng unit
ko. Si Mike ay nasa kabilang silid at si Sabrina naman ay ayaw niya sa ikatlong
silid na katabi lang ni Mike. Katapat lang ng unit ko ang kanyang unit. Kung sabay
kaming lalabas ni Sabrina sa aming mga sili ay malamang, magkakasalubungan kaming
dalawa.

Hinubad ko na ang aking suot na pantalon. Tanging boxer short na lanç ang aking
itinirang saplot sa aking katawan. Tinungo ko na ang banyo perc biglang nagring ang
phone ko. May tumatawag sa aking messenger kaya dali dali kong binalikan ang phone
ko mula sa kama saka ko ito dinampot agad nang makita kong si misis ang tumatawag.

Pagkapindot ko ng accept call, bumungad ang galit na galit na mukha

ni misis. Salubong kasi ang mga kilay niya kaya napakamot na lang ako ng

aking ulo.

*Bakit nakahubad ka ha?! Siguro nariyan siya noh at katatapos niyo lang dalawa na
magjugjugan. Wala ka talagang kadaladala sa mga text ko sayo kanina! Hindi ka
talaga natatakot na gawin ko 'yon sayo! Dalton!"

Naiinis niyang sambit at ako naman ay nakikinig lang at tinititigan ko lang siya.

Napasinghap ako." Wife naman, kasama ko si Mike dito. Kaya wala ka dapat na ipag-
aalala. Sayong-sayo lang ako at hindi ko magagawang makipagjugjugan sa iba. Kung
gusto ko man na gawin 'yon, bakit hindi na
lang ikaw," sabay kagat ko ng aking labi ngunit inirapan niya lang ako. *Pupunta
ako riyan pwede. Hintayin mo ko diyan Dalton. Hindi pwedeng wala ako diyan. Hindi
mo naman ako ginising kanina. Basta pupunta ako riyan."

"Are you sure wife? Ipapasundo na lang kita kay Lance okay. Kumain ka na ba wife?"

"Oo, inubos ko naman yung niluto mo. Ginutom mo kasi ako at pinagod,

nahihiyang saad niya.

Tipid akong natawa." I'm sorry wife... Binabaliw mo ko palagi eh. Kahit anong gawin
ko ay hindi ko kayang palambutin yung paborito mong hinahawakan," sabay halakhak ko
rito at tila nahiya naman siya. Halata ang pagblush ng kanyang pisngi at ayaw niya
na kong titigan.

"Paano kasi, ang sarap sumabit diyan. Pero ngayon, wala na kong masasabitan kasi
iniwan mo ko," ito. singhal niya at tila nagtatampo na

"Don't worry wife. Pagdating mo dito sagarin mo na. Huwag mo lang

ako babaliwin dahil hindi na ko maaawa sayo. Malulumpo ka na sa gagawin

ko sayo wife," nakangising saad ko. "Hindi 'yon mangyayari Dalton, pahawak lang
naman," inosenteng sago niya. Kung makahawak naman ay halos hindi niya na ito
mabitaw

bitawan.

"Oo naman wife. Anytime naman ay pwede mong ipasok ang kamay mo," sabay tawa ko
dahil napatakip pa siya ng mga mata niya. " Wife, nakaboxer short lang ako ngayon.
Baka gusto mo kong paanorin habang naliligo ako," sabay tanggal niya ng mga kamay
niya na nakatakip sa mga mata niya.

*Tapos, anong gagawin ko naman dito? Maliligo din ako?" Lihim akon

natawa dito. Dapat pala ay sinama ko na siya rito. Namiss tuloy ako ng

asawa ko.

"Wife, masakit pa ba yan?" Tanong ko rito. Alam kong magang maga pa iyong sa kan'ya
nang silipin ko ito kanina sa ilalim ng kumot. F*ck! Nabuhay na naman alaga ko nang
maalala ko yung namumula niyang hiwa. Gusto na namang umalpas ang aking alaga sa
loob ng aking boxer short. Nagwawala at pumipitik na naman itong alaga ko dahil
hindi ko kayang pigilan itong pagnanasa ko sa aking asawa. Napahilamos na lang ako
rito s harapan ng screen ng cp ko. Sabik na sabik na naman ang aking katawan na
maangkin siya. Nababaliw na naman ako rito. Ang pakiramdam ko ngayon ay puno ng
pananabik kahit araw arawin ko pa siya ay hindi ako. magsasawa sa kanya.

Mahapdi at masakit pa. Grabe ka ha, halos hindi na ko makalakad sa ginawa mo.
Kailangan ko pang gumamit ng baston para lang makakilos akc Pero ngayon kaya ko
naman ng maglakad," sagot niya.

Papayag kaya siya kung hingin ko sa kanya na gusto kong makita yung sa kanya?
Bahala na nga si manoy kung tumigas ng tumigas. Kasalanan ko naman eh kung bakit ko
siya iniwan tapos ako din pala makatiis. Ngumiti ako." Wife, pwede ko bang makita
'yan? Hmmm... I just want

ang hindi
to know lang kung okay na. Nag-aalala kasi ako. Sinabi mong mahapdi at

masakit. Pasensiya ka na sa ginawa ni manoy sayo. Nasabik lang,"

Paliwanag ko.

Ngumiwi siya at kinabahan ako bigla sa reaksiyon niya.

"Eww, ayoko!"

"Wife naman, kahit saglit lang naman. Namiss ko na yang kainin at

dilaan. Please, pagbigyan mo na ko," pagmamakaawa ko. Tila nag-isip pa siya kung
papayag ba ito o hindi.

"Sige na nga pero saglit mo lang titignan," pumayag din siya sa gusto ko at ako
naman ay nagatatatalon sa tuwa rito. F*ck! Yung alaga ko ay sumasabay sa tuwa ko
rito.

Agad siyang nagtanggal ng suot niyang short at pati panty niya ay isinama niya na
rin sa pagtanggal. Pero bwesit, pati damit at bra niya ay tinaggal niya na din.
Nakahubo at hubad na siya sa aking harapan. Ang akin katawan ay gigiil na gigil sa
kan'ya. F*ck! F*ck! Halos mabaliw na naman

ako dito at hindi ko na maunawaan ang gusto ng aking katawan. "Dalton, anong
nangyayari sayo?!" sigaw niya sa harap ng screen ng

cp.

P*tangina! Mura ko sa sarili ko. Wife pumunta ka na agad dito. Hindi ko na kayang
tiisin 'to. Damn it!" Napamura ako agad at tinawanan niya lanç ako.

"Dalton... Ayiiee.. Hindi ba't gustong gusto mong dumede? Ahhh..." Sabay lamas pa
niya sa s*so niya. Hindi lang iyon ang kanyang ginawa kun nilalaro laro pa niya ang
kanyang pink n*pples.

"Sh*t! Damn it wife.. Stop it! Stop it!" Paulit ulit kong mura. Halos baliw na ko
rito sa loob ng aking unit dahil sa ginagawa niyang pang-aakit sa akin. Dapat pala,
isinasama siya palagi dahil ako naman ang nababaliw sa kan'ya. Gusto ko tuloy
mambasag ng ulo dahil sa inis ko rito.

"Dalton..." Tawag pa niya sa akin." Yuhooo!! Pssst!" Sabay tanggal ko sa mga kamay
kong nakatakip sa mga mata ko. Ginagalit na talaga ako ng misis ko. P*ta! Ako naman
ay nahihirapan dito dahil hindi tuloy ako makatiis Yung gusto ko siya kainin,
dilaan, bayuhin, dedein, sipsipin. Lahat na yata iyon ay hindi ko magagawa 'yon
ngayon.

"Wife naman... Itigil mo na ang pang-aakit. P*tal Ang sakit sa puson magpigil, saka
niya ko tinawanan ng tinawanan.

"Kasalanan mo 'yan. Iniwan mo kaya ako rito," sumimangot na lang ako Nastress yata
ako sa asawa ko. Damn!" Ahhmm Dalton," tawag pa niya. "Hindi ba't gusto mong makita
ito?" Turo niya sa pagkaka***** niya. Parang ayoko na lang makita dahil kanina pa
ko nagtitis sa puson ko. Yung isip ko kung saan na napunta.

"Huwag na wife, hintayin na lang kita dito. Mamaya na tayo mag-usap ha. Magbihis ka
na diyan at baka may makakita pa sayo diyan. Babar lin ko pa yan," naiinis na saad
ko at tinatawanan lang talaga niya ko.
Inend call ko na ang tawag nang matapos kong magpaalam. Agad na kinontak ko naman
si Lance upang sunduin niya si Agatha. Ang tagal niyanı sagutin ang tawag kaya
nabwibwisit na ko sa kan'ya.

Maya't-mayay sinagot niya na ang tawag. "I kill you Lance!" Singhal ko at tinawanan
lang niya ko. "Ano ba ang ginagawa mo at ang tagal mong sagutin ang tawag ko?"
Galit na galit kong tanong sa kan'ya.

"Relax lang Dalton. Busy kasi ako ngayon. Kakahugot ko lang ng kargada ko pero
p*ta! Storbo ka," sagot niya at may narinig akong boses babae sa kabilang linya na
tila umuungol pa ito.

"G*go! Sunduin mo si Agatha sa condo. Ihatid mo siya dito. Kontakin mo si Bernard

at siya ang magiging piloto niyo," utos ko.

"Nagmamadali ka ba Dalton? Sayang naman tong perang binayad ko si babae kung hindi
ko susulitin ito," saad niya. *t*ngina! naman Lance. Bibigyan kita ng maraming
babae rito kung

gusto mo. Bilisan mo lang," pagmamadali ko. "Oo na, oo na... Papunta na riyan,"
nagmamadali niyang sagot.

Pinatayan ko na agad siya ng tawag. Kailangan ko ng maligo ngayon dahil nag-iinit

ang buong sistema ko at kailangan ko na itong mailabas agad.

Zairaliyah

11

C-42 published ko po maya.❤❤❤ huwag niyo gagayahin ang Author niyong inosente.
Haha.. luv u guys

Chapter 42

Dalton

Alas nuwebe ng gabi, wala pa din sila Lance at Agatha. Sa labas ng hotel ko na lang
sana hihintayin ang pagdating ni Agatha ngunit dito ko na lang sa unit ko
hihintayin ang pagdatig ni misis. Katatapos lang din namin kumain sa resto ay agad
akong nagtungo rito sa aking silid. Hindi ko maunawaan itong kaba na nararamdaman
ko ngayon dahil bigla kong naisi sila dad at mom.

Tulala akong mag-isa rito sa kama habang nakaunan ang ulo ko sa aking mga kamay.

Nang may biglang tumawag sa aking phone. Si Duke ang tumatawag kaya agad kong
sinagot ito. "Duke, napatawag ka?" Napabangon agad ako at tila itong kaba ko ay

hindi ko na talaga maunawaan.

"Dalton, sina mom at dad ay naaksidente sa daan kaninang pauwe na sila. Hindi agad
naiwasan ng driver yung malaking truck na nakasalubong nila. Lasing yung driver ng
truck kaya aksidenteng nabangga ang sasakyan nila dad at mom. Hindi naiwasan ng
driver dahil ang bilis ng pangyayari. Kritikal ang kondisyon nila ngayon at narito
kaming lahat sa hospital. Si mang Robert ay patty na siya," ani niya...
Halos manghina ang buo kong katawan dahil sa sinabi niya. Tila hindi | din
maproseso ng utak ko dahil sa nangyari kina mom at dad.

Kusang tumulo na lang ang mga luha ko rito at iniyak dahil sa sakit na nadarama.
Kaya pala ganito ang pakiramdam ko mula pa kanina ay may nangyari na pala sa
kanilang dalawa. Halos maikuyom ko na ang aking dalawang kamao habang umiiyak.

Biglang bumukas ang pinto ng kuwarto. Hindi alintana sa akin ang pagkasabik na
makita si Agatha dahil sobra akong nasasaktan ngayon. Sumisikip ang dibdib ko
ngayon dahil sila ang laman ng aking isip. Sana ligtas kayo mom dad. Ayaw kong
umuwe ng isang araw at pagbalik ko ay wala na kayo. Please, kumapit po kayong
dalawa. Mahal na

mahal ko po kayong dalawa, sa loob loob ko.

Hindi ko pa rin magawang sulyapan ang bagong dating dito sa loob ng aking silid.
Kahit narito na sila sa aking harapan ay hindi ko man lang magawang tignan.

"Dalton, anong nangyari at umiiyak ka?" Alam ko kung kaninong boses iyon at si
Lance nga iyon. Bahagyang tinignan ko sila. Kadarating lang nilan dalawa at narito
din si Mike sa loob at katabi niya si asawa ko. Alam kong nagtataka silang tatlo
kung bakit ako umiiyak ngayon. Parang nahihirapan pa kong ipaliwanag sa kanila kung
ano ang iniiyakan ko ngayon. Lumapit si Agatha at tinabihan niya ko ng upo rito sa
gilid ng kama.

Hinawakan niya ang aking braso saka niya hinilig ang ulo nito sa aking

balikat.

"Anong nangyari sayo Dalton? Bakit ka umiiyak?" Tanong ni misis.

Umiling ako at ayaw kong sabihin dahil mas lalo lang sumisikip ang aking dibdib.

"Please, sabihin mo na. Baka makatulong kaming tatlo," giit nito.

Binalingan ko siya ng tingin. Tipd siyang ngumiti sa akin pero hindi ko magawang
ngumiti ngayon. Lumalim ang aking paghinga sabay yuko ko.

"Naaksidente sila mom at dad kanina," malungkot na sagot ko. "Kasalukuyang nasa
hospital sila ngayon at kritikal ang kanilang mga kondisyon," sagot ko sa kanila at
pati din sila ay nashock din sa sinabi ko. Walang nakaimik sa kanilang tatlo at
kahit din sila ay wala din sila magagawa sa sinapit ng aking mga magulang.

Gusto kong bumalik agad ng Maynila dahil nangangamba ako at baka hindi kayanin ng
puso ko na huli na ko sa pagdating doon. Natatakot akong makita sila na wala ng mga
buhay. Pero umaasa pa din ako na makakaligta: silang dalawa.

"I want to go home.. Uuwe na ko ngayon at wala na kong pakialam sa meeting bukas.
Gusto kong bumalik agad ng Maynila. Mike you can handle this meeting. Alam kong
kayang kaya mo ito. Ikaw Lance, samahan mo si Mike. Pagtulungan niyo munang dalawa
dito," utos ko sa kanilang dalawa. Hindi naman sila umangal nang sabihin ko iyon.
Napakamot na lang sila ng kanilang mga ulo at nagkatinginan din.

"Wife, let's go." Tinitigan ko pa siya nang hawakan ko ang kanyang isang kamay na
hanggang ngayon ay hindi pa rin siya nagsasalita.

Kinuyog ko siya palabas ng aking unit ngunit sakto naman ang paglabas ni Sabrina.
Nagulat ang dalawang magkapatid nang magkita silan dalawa.
"Agatha, paano ka nakarating dito at saan kayo pupunta?" Takang tanong niya.

"We're going back to Manila. Aalis na kami ngayon. Kayo na lang munang tatlo nila
Lance at Mike ang makikipagkita kay Mr. Samsom," ani ko.

"But why? Ayaw kong maiwan rito. At ano naman ang alam ko sa meeting na yan? Sasama
ako sa pag-uwe. Bibisitahin ko pa si mama sa hospital, giit niya.

"Okay bahala ka," sagot ko at natuwa naman siya ngunit si misis ay tila nainis na
naman kahit hindi niya ipahalata sa akin.

Umalis karning tatlo kasama si Sabrina, Pakiramdam ko naman ay nagseselos na ang

aking asawa. Hinapit ko na lamang ang kanyang bewang. Gusto kong maramdaman niya na
siya lang ang babaeng gusto ko.

Patungo na kami ng Maynila. Dito na kami sa helicopter sumakay na gamit nila kanina
papunta hindi pa rin umiimik si misis. Ang tahimik niya simula pa kanina nang
malaman niya ang nangyari sa aking mga magulang.

"Wife, matulog ka na muna dito sa lap ko. Alam kong pagod ka pa sa biyahe mula pa
kanina," ani ko sa kanya.

"Okay lang Dalton. Maghapon naman ako nakatulog kanina," sagot niya na hindi niya
ko tinitingnan.

"Ahmm Dalton, may headset ka bang dala? Nakalimutan ko kasi sa unit ko yung headset
sa ibabaw ng mesa. Akala ko ay nadala ko," ani ni Sabrina.

"Sige," sagot ko. Ipapahiram ko muna sa kan'ya ang headset ko. Hinaplos pa ni
Sabrina ang aking kamay pagkaabot ko sa kan'ya itong headset. Napalunok ako ng
aking laway nang aktong mahuli iyon ni misis. Inirapan niya ko.

"Ang landi ng Sabrina na 'yan," mahinang sambit niya. Kahit mahina iyor ay dinig ko
naman. Bahagyang hinawakan ko ang katawan niya saka ko hinilig sa aking lap

Sinamaan niya ko ng tingin.

"Sshhh... Huwag ka ng magselos. Ikaw lang love niyan," ani ko. Sinimangutan lang
niya ko. Kahit nakahilig ang ulo niya sa aking lap ay abo naman sa pagka***** ko
kapag ginagalaw niya ang ulo nito. Doble na talaga itong pinagdadaanan kong hirap
at lungkot. Yung tipong gusto ko pero may part pa din na nalulungkot ako.

Madaling araw na kaming dumating dito sa Maynila. Tulog pa ang dalawang magkapatid
kaya ginising ko na lamang silang dalawa. Tila ayaw pang gumising ni Agatha kaya
binuhat ko na lamang siya at idinala sa sasakyan. Pero nagising siya pagkahiga ko
sa kanya sa upuan. Hinikab pa ito at inaantok pa.

Nagpasundo na lang ako sa mga kapatid ko na sina Duke at Drevon. Si Sabrina ay

pinilit lang siyang ginising ng aking piloto kaya naman nainis itc nagtungo rito sa
sasakyan. Narito na kaming dalawa ni misis dito sa loob ng sasakyan at nagulat na
lamang kaming dalawa pagkapasok niya at agad na nahiga sa aking lap. Nagulat kaming
dalawa ni misis sa ginawa niya. Hir ko alam kung ano ang gagawin ko dahil nakatulog
na si Sabrina.

"Ano? Gusto mo naman?" Singhal niya. Wala akong panahon para makipagtalo sa asawa
ko. Kaliwa at kanan na nga ang mga problema ko tapos dumagdag pa si Sabrina.

Napalingon ang mga kapatid ko rito sa backseat. Halata sa mga mata nila na galing
sila sa pag-iyak. Sana mailigtas ang mga magulang ko sa kapahamakan at sana
mabigyan pa sila ng pangalawang buhay.

Pagkarating namin sa hospital ay dumiretso kami agad sa ICU, Kritikal ang kanilang
mga kondisyon nang sumilip ako sa bintana. Nakakaawa ang kanilang mga sinapit. Ayaw
kong ipaliwanag kung ano ang mga nakikita ko sa kanila dahil sumisikip lamang ang
aking dibdib.

"Dalton," ani ni tito Limuel. Halata din na umiyak din siya. Wala si tita Loraine
dito nang dumating kami at baka kasama niya si papa Manuel ngayon.

Mahigpit ang pagyakap niya sa akin saka din ito humiwalay. Lahat naman kami ay
nasaktan at nalungkot dahil sa sinapit nila mom at

dad.

"Kayo na muna ang bahala rito ng mga kapatid mo ang magbantay at uuwe na muna ako.
Naninikip ang dibdib ko sa tuwing nakikita ko sila," saki na naman ito lumuha.
Mabilis niya rin pinahid ito.

"Sige tito, pahinga na muna kayo." Tinapik tapik niya pa ang balikat ko saka ito
tuluyang umalis.

Naiwan kaming tatlo ni Duke at Drevon. Si misis naman ay naroon siya nakaupo sa
sitting area at tila kay lalim ng kanyang iniisip at si Sabrina ay naiwan sa loob
ng sasakyan. Tulog pa din hanggang ngayon.

"Wife, may problema ka ba?" Tanong ko nang tabihan ko siya. Nilingon

naman niya ko at agad na niyakap. Iba ang pakiramdam ko habang

nakayakap siya sa akin.

"Dalton, bakit ganito ang nararamdaman ko? Sa tuwing wala ka sa aking tabi. Lagi
kitang hinahanap. Lagi kitang namimiss kapag hindi kita nakikita. Hindi maalis sa
isip at puso ko itong nararamdaman ko. Nalulungkot ako Dalton," saad niya. Parang
mas lalo lang kumirot itong pus ko sa sinabi niya at kinabahan ako sa sinabi niya.

"Huwag mong sabihin 'yan wife. Hindi tayo magkakahiwalay. Pinapangako ko 'yan."

Zairaliyah

C-43 maya na po... Thank you po

Chapter 43

DALTON

DITO na kami natulog sa sitting area ni misis. Tulog pa din siya hanggang ngayon.
Hindi ako makatulog ng maayos dahil iniisip ko ang mg sinabi niya. Ginising ko na
lamang siya upang iuwe na lang siya sa aking condo. Doon ko muna siya
pagpapahingain.

Pabalik na kami sa aking condo. Walang bakas sa mukha niya ang kasiyahan. Hindi ko
ba alam kung bakit ito nalulungkot. Kahit kasama niya na ko ay malungkot pa din
siya.
Bumuga ako ng hangin sa aking bibig. "Wife, hindi naman kita iiwan okay. Kung
iniisip mong iiwan kita. Isasama kita kahit saan ako magpunta."

Nilingon niya ko at bahagyang ngumiti. "Alam ko naman iyon. Nalulungkot lang ako
kasi nalulungkot ka," saka niya pinisil ang aking kanar hita. "Alam ko kung gaano
mo kamahal ang mga magulang mo. Nasasakta ka at nahihirapan kang makita ang
kalagayan nila. Be strong Dalton. Magiging okay din sila. Tiwala lang kay God
okay," saka siya ngumiti.

Hinawakan ko naman ang kanyang kamay na nasa aking hita. Marahar ang pagpisil ko sa
kanyang kamay at sabay na ngumiti kaming pareho. Kahit may mga problema kaming
pinagdadaanan ay pinipilit pa din naming sumaya.

Lumipas ang isang oras na aming biyahe. Narito na kami sa aking condo unit.
Magkahawak kamay kami habang naglalakad nang patungo sa loob ng kuwarto. Napaigtad
siya nang hapitin ko agad ang kanyang bewang sabay buhat ko.

"Dalton!" sabay palo niya sa aking braso. Tipd akong napatawa. "Ibaba mo ko."
Bahagyang napakapit siya sa aking leeg kaya sumubsob ang mukh ko sa kanyang tiyan.
Bahagyang kinagat ko ito ngunit banayad lang. Napahiyaw siya sa ginawa ko dahil sa
nakiliti siya sa bahaging iyon.

"Dumito ka muna wife. Magluluto lang ako ng breakfast natin," saad ko. Sumimangot
siya.

"Gusto ko tayong dalawa ang magluluto," malambing niyang sagot nito Pinisil pa niya
ang aking ilong.

Napaisip pa ko. "Hmmm.. Sige, kung gusto mong dalawa tayong magluluto, saka ko siya
dinala sa kama saka pinaupo rito. Bahagyang lumuhod ako sa harapan niya habang ang
mga bisig ko ay nakayakap sa katawan niya.

"Ano na naman yang iniisip mo? Bakit kailangan mo pang nakaluhod n gan'yan?
Siguraduhin mong magugustuhan ko iyan ha."

Napangisi ako sa aking iniisip. "Oo naman wife. Sigurado akong magugustuhan mo ito.
Ahmmm... Gusto ko lang naman dumede muna sayc bago tayo magluto," sabay kamot ko sa
aking ulo.

Pigik siyang natawa. "Gutom na naman ang damulag kong baby, kakadede mo lang nung
isang

Hindi ko na pinatapos ang kanyang susunod na sasabihin niya dahil agad ang pagtaas
ko sa kanyang damit saka tinanggal ang suot niyang bra Sinubsob ko ang mukha ko sa
kan'yang malulusog na s*so.

Napabuka ang kanyang dalawang mga hita sa ginawa ko. Oh sh*t! Ang bango bango ng
kanyang mga s*so saka ko dinilaan.

"Ohhh... Dalton." Ungol niya. Hawak niya ang ulo ko sabay sabunot niya. Wala akong
pakialam kahit manabunot siya basta makas*so lang ako sa kanya.

Salitan ang pagsipsip ko sa dalawa niyang mga n*pples. Lumiyad ang bewang niya sa
ginagawa ko. Ngunit sa kalikutan ng kanyang isang paa ay bahagyang kiniskis niya
ito sa bahagi ng gitnang parte ko. Buhay na buhay na naman ang alaga ko dahil sa
ginagawa niya.

Itinigil ko na lamang ang pagsu** ko sa kanyang dalawang mga dede. Nagwawala na

kasi ang aking alaga sa loob ng aking suot na pantalon at gusto na nitong umalpas.

"I'm done wife," sabay ayos ko sa kanyang damit. Tila nabitin siya sa

ginawa ko dahil kinunutan niya ko ng kanyang noo.

Tumayo ako at naghubad ng suot kong pantalon sa kan'yang harapan

at hinayaan kong panoorin niya lang ako.. Inihagis ko na lang ito sa kung

saan ang pantalon ko. Halata ang pagkaumbok ng naninigas kong alaga sa

suot kong fitted boxer short. Nagsuot na lamang ako ng short para matakpan ito.
Delikado na at baka tuluyan ng sumabit si misis sa alaga ko. Nginitian ko siya
ngunit siya naman ang nakanguso. "Maligo ka na wife. Sunod ka na lang sa kusina
okay." Hinalikan ko

muna siya sa kan'yang labi saka ko siya tuluyang iniwan rito sa loob ng

aming silid.

Hindi pa kami nag-uumagahan ng asawa ko kaya magluluto ako ng marami, Ipagluluto ko

siya ng masarap na pang umagahan niya upang hind niya malilimutan kung gaano
kasarap magluto ang kanyang mister.

Sumapit ang kalahating oras ay hindi pa rin bumababa si misis. Tapos na din akong
magluto at hihintayin ko na lamang siya rito.

Nang may biglang kumatok sa pinto. Tinungo ko agad ito at nakasalubong ko pa si

misis na bagong ligo na ito. Hindi niya ko pinansin nang ngitian ko siya dahil
dumiretso lang siya sa kusina.

Napangiwi na lang ako sa inasal niya. Kasalanan ko naman ito kung bakit siya
nabitin eh.

Tinungo ko na lang ang pinto. Kanina pa kasi ito nagdodoorbell at nan buksan ko ang
pinto. Bumungad sa akin si tita na salubong ang mga kilay niya.

"Tita," sambit ko ngunit nakatanggap ako ng makakas na sampal sa aking pisngi.

Nagulat ako sa ginawa niya.

"Dalton," tawag ni misis. "Kakain na tayo halika na. Gutom na gutom na

ko, tawag niya ngunit hindi ako sumagot. Nag-igting ang aking panga sa ginawa
niyang pagsampal sa akin

habang mariin ko siyang tinitigan sa mga mata niya.

"Dalton! Ano ba? Kakain na tayo

Hindi naituloy ni misis ang kanyang sasabihin dahil nagulat din siya sa nakita niya
nang tumabi ito sa akin.

"Hkaw," nauutal niyang sambit kay tita.

Binalinangan niya ng tingin ang anak nito. Pumagilid ako nang

bahagyang humakbang papasok si tita.

"Agatha anak," sambit niya saka niya ito niyakap. Naninikip ang dibdib ko dahil
iniisip ko ang katotohanang alam niya na at hindi ko maunawaan kung bakit niya din
ako sinampal. "Bakit hindi mo sinabi agad na ako ang ir mo nung unang araw na
nagkita tayo?" Hindi siya nakasagot agad dahil nakayuko naman ang kanyang ulo.

"At ikaw Dalton, bakit mo siya tinatago sa akin? Dahil ba asawa mo siya?" Galit na
ani nito. "Pwes! Hindi ako papayag na maging asawa mo siya Dalton. Alam mong
magpinsan kayong dalawa ni Agatha!," singhal nito. "Nakakahiya itong ginagawa niyo.
Please Dalton, humihingi ako ng pakiusap sayo. Hiwalayan mo na si Agatha."

Hindi ako papayag sa sinasabi niya. Kahit anong gawin niya para lang paghiwalayin
kaming dalawa ay hindi ko gagawin na hiwalayan siya. Ako an masusunod at hindi
siya.

Mariin niya kong tinitigan sa mga mata ni tita. "I'm sorry tita... Hindi ko
magagawa ang mga ipinag-uutos mo sa akin. Hindi ko ididivorced ang asawa ko kahit
anong mangyari," sagot ko. Bahagyang hinapit ko pa ang bewang niya ngunit kinuha
lang niya ang kamay ni Agatha. Hinila niya ito palapit sa kanya. Umiiyak na siya
nang mapapatitig siya sa akin.

"I'm sorry Dalton. Nahihirapan akong pumili. Ayaw kitang iwan eh. Ma, I'm sorry po.
Ayaw ko pong sumama sa inyo. Sasama ako kay Dalton," ani nito.

Umiling si tita. "Agatha anak, ako ang ina mo at ako ang susundin mo. Iwan mo na si
Dalton at sasama ka sa akin sa ayaw at sa gusto mo," sabay hila niya kay Agatha
ngunit mabilis na hinawakan ko ang kamay ng asawa ko. Hindi ako papayag na kunin
niya si Agatha sa akin.

Pinandilatan ako ng mga mata ni tita. "Dalton, huwag mo kong kalalabanin. Ako pa
rin ang ina niya," madiing saad niya.

"I'm sorry Dalton," lumuluhang saad ng asawa ko saka ito tumakbo palayo.

"Agatha!" sigaw ko. Pinigilan ako ni tita dahil balak ko siyang habulin.

"Huwag mo na siyang sundan at kalimutan mo na siya!" Sabay duro niy sa akin na

kinaigting ng aking panga. Iniwan ko na lamang siya at hinabol pa rin si Agatha
hanggang sa paglabas ko ng hotel ay hindi ko na siya nakita. Nakasunod lang sa akin
si tita at pareho kaming naghanap sa kanya Kung saan saan na namin siya hinahanap
rito mula sa kalsada ay hindi na namin makita ang bulto ng kanyang katawan.

Zairaliyah

Edit na Ing po bukas kung may typo errors. Goodnight po

Chapter 44

DALTON

Tatlong araw na mula ngayon, wala pa rin kaming balita sa asawa ko. Wala kaming
alam kung saan ito nagpunta. Halos mabaliw na rin ako sa paghahanap sa kanya.
Nalaman din ni papa Manuel ang nangyari kay Agatha. Hindi niya alam kung sino ang
sisisihin sa amin ni tita. Ako rin ay litong lito na rin dahil sa halo-halong
emsyon na nararamdaman ko ngayon.
Ang mga magulang ko na nakaratay sa hospital bed at walang kasiguraduhan kung
maliligtas pa sila. Parang sasabog na ang aking damdamin dahil sa mga problemang
kinakaharap ko ngayon.

Wala na kong tulog simula nung umalis si Agatha. Sa bawat pagpikit ng mga mata ko
ay sitya palagi ang aking nakikita. Palagi ding lutang ang isip ko at hindi na ko
makakain ng maayos dahil sa patong-patong na problemang kinakaharap ko ngayon. Alak
na lang ang nakakatulong sa akin para makatulog ako ng mahimbing. Minsan, sa dami
kong iniisip ay at nagkasabay-sabay pa, tila ayaw na ng aking katawan na kumilos.
Hindi ko na yata kakayanin pang mabuhay kung pati si Agatha ay mawawala sa akin.

Naisiwalat na ang sekretong tinatago namin ni Agatha. Ngunit sa amin pamilya lang
ang tanging nakakaalam nito. Nagulat ang mga kapatid ko nang malaman nilang anak ni
tita si Agatha. Nagtataka silang lahat kung paano nangyari iyon. Ako rin naman ay
nangangamba dahil masisira ang pangalan ko sa buong industriya at baka ito pa ang
ikabagsak ng aking negosyo. Pero isang maganda ang ibinalita ng aking mga kaibigan.
Tagumpay ang bussiness meeting nila Mike at Lance kay Mr. Thompsom aka Samsom.
Hindi ko pa namemeet in person ang taong iyon ngunit sa pagbalik ng dalawa rito sa
Maynila ay sasama daw siyang pupunta rito Maynila dahil gusto niya kong mameet in
person bago man lang ito bumalil sa Bacolod na doon ang kanyang inuuwiang tirahan.

Tinanghali na naman akong gumising at tinatamad pang bumangon rit sa aking kama.
Madaling araw na naman akong umuwe kanina dito sa akin condo dahil galing pa ko sa
hospital kagabi. Pagkatapos ng trabaho ko ay dumidiretso ako sa hospital para
bisitahin ang mga magulang ko. Ang sakit sakit sa dibdib na makitang ganun ang
kalagayan nilang dalawa. Hanggang ngayon ay hindi pa din sila nagigising. May
posibilidad na macommatose sina mom at dad dahil sa pinsalang natamo nila sa mga
katawan nila.

Ayaw ko pa sana tumayo sa aking kama pero may bisita yata akong dumating dahil
dinig kong may kumakatok sa pinto. Hindi ko alam kung sa kuwarto ko ba o sadyang
nabibingi na talaga ako.

Tinungo ko agad ang pinto saka ko binuksan. Bumungad sa aking harapan ang dalawa
kong mga kaibigan na sina Lance at Mike. Tila naumid yata ang kanilang mga dila
dahil sa pagkatulala nila sa akin. Tila nakakita p sila ng multo sa kanilang
harapan dahil hindi na sila nagsasalita. Sino ba naman ang hindi matutula kapag
ganito nila akong makita. Kumakapal na ang aking bigote. Medyo humahaba na kasi ang
aking buhok at malalim na din ang eyebags ko.

"Bakit kayo narito? Pinatawag ko ba kayong dalawa?" Nagkatinginan

ang dalawa sabay kamot sa mga ulo nila.

"Ahh... Pwede ba kami pumasok?" Tanong ni Mike. Bumuntong hininga ako ng malalim at
napaisip pa ko. Wala kasi ako si mood ngayon para harapin sila ngayon.

Iniawang ko ang pinto para sa kanila. "Sige pasok na, malantang sagot ko. "Ano ang
ipinunta niyong dalawa dito?" Tanong ko agad. Nagturuan ang dalawa kung sino ang
magsasalita. Lumalim ang paghinga na kinahalata nilang dalawa.

"Okay, dapat kahapon pa sana namin pinaalam sayo Dalton. Si Mr. Thompson ay narito
na sa Maynila. He's planning to visit you. Nais niya rin sana makilala ang mga
parents mo kaso nasa hospital naman sina tito at tita. Bukas na bukas ay bibisita
siya sa hacienda niyo. Sorry, nabanggit namin iyon sa kan'ya ang hacienda at tila
nasabik naman siyang mapuntaha iyon," ani nito ngunit ang hacienda na tinutukoy
nila ay matagal ko ng hindi pinupuntahan iyon at si tita Loraine na ang nakatira
doon ngayon. Pagmamay-ari pa iyon ng mga lolo at lola namin.
Hindi ko alam kung paano ko hahatiin ang aking oras sa trabaho, sa aking mga
magulang at sa paghahanap sa nawawala kong asawa.

Asan ka na ba wife? Magpakita ka na sa akin. Kailangan na kailangan kita ngayon.

Ikaw ang gamot sa kalungkutang nararamdamam ko ngayon. Bakit sumabay ka pa. Please,
magbalik ka na wife.

Napahilamos na lang ako sa sarili kong mukha. Hindi ko pa kasi alam kung
makakapunta ako sa hacienda bukas pero susubukan kong makarating doon.

"Hindi ako sigurado Lance. Titignan ko kung makakapunta ako," sagot ko. Tumayo ako
sa kama saka nagtungo sa closet. Pupunta ako ng opisina ngayon. Kailangan ko pang
tapusin ang mga naiwan kong mga trabaho doon. Ayaw kong matambakan ng mga papel
dahil ako din ang mahihirapar kung hindi ko iyon tatapusin agad.

Inasikaso ko agad ang aking sarili at hinayaan muna ang dalawa doon sa veranda.
Feel at home naman sila rito kaya bahala sila kung ano ang gusto nilang gawin dito.

Palabas na ko ng aking silid nang matapos kong maligo at nakabihis pangtrabaho na

din ako. Katatapos din ng dalawa na magyosi dahil naamoy ko naman sa kanilang mga
bibig.

"Saan punta mo?" Si Lance ang nagtanong.

"Nakabihis pangtrabaho siya malamang sa opisina ang punta niya," si Mike ang
sumagot. Isasama ko sana sila sa opisina ko pero ayaw ko naman silang bigyan ng
problema.

"Sa opisina," sagot ko. "And Mike, asikasuhin mo ang paghahanap kay Agatha. Gawin
mo ang lahat para mahanap siya agad," utos ko. Kumunot ang kanilang mga noo. Hindi
pa nila alam na nawawala si Agatha.

"Ano? Kasama mo lang siyang umuwe dito ha. Anong nangyari at nawawala siya?" Takang
tanong ni Mike.

"Alam na kasi ni tita na anak niya si Agatha. Kahit pilitin niya si Agatha na
sumama sa kanya kung ang anak naman niya ang may ayaw na sumamı sa kan'ya."

"Then si Agatha ang lumayo dahil ayaw niyang pumili sa inyong dalawa Grabe hirap
niyan," sagot ni Mike.

"Yeah, mahirap nga. Nahihirapan

na ko sa sitwasyon namin ni Agatha at ni tita Loraine." Bumuga ako ng hangin sa

aking. bibig. Bahagyang napatingin ako sa dalawa at mukhang may sasabihin. "May
problema ba?"

"Akala ko aalis na tayo. Excited pa naman ako mangabayo doon," si

Lance ang sumagot.

"Mauna na kayo doon at susunod na lang ako," ani ko.

Palabas na sana ako ng pinto nang maalala ko yung plano ko Kaya akc bumalik ako.
Gusto kong makatiyak kung tunay ngang kapatid nila dad at tito Limuel si tita.
Gusto ko lang mawala ang pangangamba ko na laging tanong mula sa aking kaisipan.
Pati kasi sina kuya at ate ay ngayon din nila nakita si tita Loraine. May mga ilang
larawan naman si tita Loraine nung baby siya habang karga siya ni lola noon. Katabi
lang niya ang dalawang anak niyang mga lalaki na si dad at tito Limuel. Iyon ang
ilang mga larawan na ipinakita sa akin ni tito Limuel nang kami ay mag-usap sa
hospital. Hind na ko nagtanong pa ng ilang mga bagay tungkol kay tita Loraine at
baka bigyan pa niya ng mabigat na isyu ang tungkol sa amin ni Agatha.

"May ipapagawa ako sa inyong dalawa. Kumuha ka ng samples na kahi na ano kay tita
Loraine at ako ang bahala ng sample kay tito Limuel," utos ko.

"Ipapa DNA mo sila?" Tanong ni Mike.

"Yeah, Gawin mo na as soon as possible. At kapag napatunayan kong hindi sila

magkapatid. May hawak na kong ebidensiya para kay tita Loraine. Ipapabroadcast ko
sa lahat ng media na hindi kami magpinsan ni Agatha para lumabas na siya sa
pinagtataguan niya," sagot ko

"Sige, pero pagkatapos na lang ng Linggo at Sabado. Sa Monday ko na umpisahan yan,"

saad ni Mike. Ngumiti ako bilang pagsang-ayon saka ako nagmadaling lumabas ng aking
condo.

Dapat matapos ko na agad ang trabaho ka ngayon para makahabol ako kina Lance at
Mike papuntang hacienda ng mga Monteclaro.

Pagkarating ko agad sa opisina ko ay tambak na naman ng mga papel ang aking mesa
nang makita ko pagkapasok ko rito sa loob.

Dalawang araw ko lang ito hindi naasikaso ay tambak agad ang aking mesa at ito yung
tinatapos ko mula pa kahapon. Hindi ako makapagconcentrate sa ginagawa ko dahil ang
daming bumabagabag sa

isip ko. Inumpisahan ko na agad ang magtrabaho. Tinutukan ko ito ng husto upang may
matapos ako ngayon.

Habang abala ako rito sa aking ginagawa ay hindi ko na pinansin ang ilang mga
pagkatok mula sa pinto. Bumukas ang pinto ay saka ko pa lang binalinangan ng tingin
ang bagong dating.

"Hi, good morning sweetie," nakangiting ani ni Sabrina. Kinunutan ko siya ng aking
noo.

"Anong ginagawa mo rito Sabrina? Pwede ba, huwag mo kong tawaging sweetie." Marahas
na titig ko nang tignan ko siya.

Ngumiti ito. "Wow ang sungit ha. Parang hindi mo naman ako naging fiance mo
Dalton." Umupo ito sa sofa na katapat ko lang siya.

Suminghap ako. "So, may kailangan ka ba? Sabihin mo agad dahil busy

ako, ani ko sabay hilot ng aking sentido. "Sorry Dalton kung araw araw kitang
naabala dito. Trabaho lang ito okay kaya huwag mo naman akong sungitan. Siya nga
pala, ako na ang

inutusan ni sir Seb dito at kailangan mo daw itong pirmahan."

"And? May secretary naman si tito Seb at bakit ikaw pa ang inutusan niya? May iba
pa bang dahilan kaya ka narito?"

Napangiwi ito. "Sa totoo lang Dalton. Nalaman ni sir Seb na pupunta si Mr. Thompson
sa hacienda. Gusto din niyang mameet siya in person. And, gusto niya isama ang
buong empleyado niya total Sabado naman bukas eh."
Tumayo siya at bahagyang lumapit sa akin. Tinungo niya ang bandang likuran ko saka
niya hinilot hilot ang aking balikat.

Napasinghap ako "Stop it Sabrina!" Suway ko sabay hawak ko sa isa niyang kamay.
Saktong bumukas ang pinto at bumungad doon si tita Loraine. Binitawan ko agad ang
kamay ni Sabrina. Tila nagulat siya nang makita niya kami pero saglit lang iyon
dahil ngumiti din siya agad.

"Sabrina, you're here. Anong ginagawa mo dito sa opisina ng pamangkin ko at sa oras

pa ng trabaho?" Takang tanong ni tita.

Bahagyang tumayo ako at nilayuan ko siya. Baka paghinalaan pa kaming may ginagawa
dito.

"Ahh... tita, inutusan lang siya ni tito Seb na idala itong folder. Bussiness lang
kaya siya narito at wala ng iba. And Sabrina, umalis ka na. Naibigay mo na ang
kailangan mo. Ipapahatid ko na lang ito sa secretary kc pagkatapos kong pirmahan."

Ngumuso siya nang pinapaalis ko na siya rito sa opisina ko. Panalahas na siva nano
nahintuin siva ni tita kava ito humalik "Magkita tayo sa restuarant mamaya. I'll
call you later," saad

nito.

"Sige po, nakangiting sagot naman niya saka ito tuluyang lumabas ng aking opisina.

Ilang araw pa lang sila magkakilala at tila closed na silang dalawa. Napangiwi na
lang ako nang papaupo ako na ko sa swivel chair. Iba ang nararamdaman ko sa
kanilang dalawa at si ay nakangisi pa sa akin.

"Dalton, hindi na ko magpapaligoy ligoy pa. Kahit umalis ang aking ana Gusto kong
hiwalayan mo na si Agatha sa lalong madaling panahon. Isang kahihiyan itong
ginagawa niyo kung hindi mo susundin ang sinasabi ko. Idivorced mo na si Agatha.
Nakikiusap ako sa iyo Dalton. Pero kung ayaw mong sundin ito. Magkita na lang tayo
sa korte. Pero kung payag ka naman, hindi na tayo aabot pa sa korte. Sundin mo lang
ang gusto ko para hindi na tayo magkasamaan pa ng loob," turan nito. "Okay, aalis
na ko. Pag-isipan mo ang sinabi ko sayo," ani nito saka ito tuluyag lumabas ng
aking opisina.

Paano kung magpositve ang resulta ng DNA test at talaga ngang kapatid nila si tita?

Fuucck! Halos maputol ko na ang hawak kong ballpen kasabay ng pag-igting ng aking
panga. Kahit anong mangyari, ilalaban ko ang karapatar ko kay Agatha. Kahit magkita
pa kami sa korte ay hindi ko siya uurungan kahit siya pa ang ina ni Agatha ay wala
akong pakialam kung maglaban pa kaming dalawa.

Zairaliyah

11

Hello po.. Published ko C-45 Mmayang hapon Thank you for reading.

Chapter 45

DALTON
Patungo ako ngayon sa hacienda Monteclaro. Naroon na sila Mike at Lance. Puro calls
na lang ang natatanggap ko sa kanila dahil naiinis na ang mga ito. Halos pati ako
ay mamura na nilang dalawa. Fvvvck! Humanda

silang dalawa sa akin pagdating ko. Dalawang oras bago ko narating ang Batangas.
Madalang ang pagbisita namin rito sa hacienda and almost 15 years na rin namin ito
hindi binibisita ng mga kapatid ko.

May gumagalang mga multo na sigurong naninirahan sa mansyon dahi ilang dekada na
din itong nakatayo sa kinatitirikang lupa ngunit matibay pa naman ito kung
titignan.

Alas nuwebe nang marating ko na ang hacienda ay agad kong iginarahe itong sasakyan
rito sa malawak na bakuran. Bumaba agad ako ng aking sasakyan at tinungo ang
rancho. Naroon ang mga kaibigan ko at doon nila naisipang tumambay.

Hindi ako nagparamdam sa kanila na narito na ko sa kanilang likuran. Humanda silang

dalawa. Lintik lang ang walang ganti.

"Ayy p*tang*na! Ano 'yun?" Gulat na ani ni Lance sabay tayo ng dalawa sa kinauupuan
nila nang hagisan ko sila ng tig-isang penoy sa mga ulo nila Binili ko pa ito sa
daan kanina nang may dumaang nagtitinda kanina sa highway. Naalala ko kasi si misis
kaya napabili ako agad.

Yung mga problemang dinadala ko ngayon ay bigla kong nalimutan

dahil sobra akong natatawa rito. Hindi nila ako makikita rito sa pinagkukublihan ko
dahil madilim naman rito.

"P*ta! Itlog ng manok 'to pre. Saan galing ito?" Dinig kong ani ni Mike.

"G*go! Hindi yan itlog ng manok. Penoy 'yan.." giit ni Lance. Halos magtalo na ang
dalawa dahil sa itlog na inihagis ko.

"Bobo ka ba?! Itlog din kaya ito.. Bugok ng isip mo!" Singhal ni

Mike.

"Pero saan nga galing ang mga ito? Alangan naman may nangitlog sa itaas ng langit
at saktong nahulog sa mga ulo natin," paliwanag ni Lance.

Natawa si Mike. "Mukhang pugad daw yang buhok mo kayą nangitlog diyan sa ulo mo,"
sabay halakhak nito. Natawa na din si Lance. Lasing na yata ang mga ito. Kanina pa
sila may iniinom kaya ang sarap nilang lokohin at paglaruan.

"Busit! Makaligo na nga lang!" At nagtungo na ang dalawa sa podl Hindi pa ko

lumabas sa pinagkukublihan ko dahil mahahalata nilang ako an nagbato niyon sa
kanila.

Maya't-maya'y lumabas na din ako rito sa malagong halaman at sinundan sila sa pool.
Nagulat silang dalawa dahil sa biglang paglitaw ko. Halos mag-unahan na silang
umahon sa tubig dahil natakot na ang mga ito.

"Hoy Mike, Lance!" Sigaw ko sa mga pangalan nila ngunit nagtakbuhan

ang mga ito palayo. Buw*sit! Anong nangyayari sa dalawang iyon?

Hinabol ko silang dalawa ngunit napapalayo lang ang mga ito sa tuwin
hahabulin ko sila.

"Hoy! Anong ginagawa niyo?" Hindi nila ko pinansin hanggang sa napagod na sila at
huminto na rin. Hiningal kaming tatlo sa kakatakbo at napahiga na lang ang dalawa
sa damuhan. Bahagyang nilapitan ko silang dalawa at bigla nila akong tinawanan.

"P*ta! Si Dalton pala akala ko multo," sabay tawanan ng mga ito.

"Mga gunggong!" Singhal ko sa kanila ngunit pinagtawanan lang nila akong dalawa.

"It's a prank!" Sabay tawa pa nila. Napangiwi na lang ako rito. Mga an*mal! Ako pa
ang naprank sa ginawa kong kalokohan sa kanila.

Tumayo na din ang mga ito at tinungo na namin ang nakakatakot naming mansyon. May
mga ilang sasakyan na rin ang narito. Yung isa ay ki tito Seb at yung isa ay kay
tita Loraine. Sumama na din pala si Sabrina kay tita Loraine. "At ano naman ang
ginagawa ni Sabrina dito? Nahalata mo ba Dalton.

Minsan ko ng nakita yang dalawa na magkasama. Close na ba sila?" Pansir

ni Mike at ako din naman ay napansin ko din 'yon.

"Mukhang may binabalak ang p*ta! Kung nasaan ka ay nandoon din siy at yang tito Seb
mo ay uto uto kay Sabrina. Naku! Ingat ka Dalton kay Sabrina. Lalo na't nalaman
niya na sigurong magpinsan kayo ni Agatha, malamang pipikutin ka niyan. Gagamitin
ng tita mo si Sabrina para may mabigat siyang dahilan para hiwalayan mo si Agatha.
Sus! Mga gan'yang mga gawain nga naman," turan ni Lance.

"Tama ka nga Lance. May kwenta din pala utak mo," si Mike ang sumagot.

"Naman! Ikaw lang walang bilib sa akin. Kaya nga bilib na bilib si Mr. Thompson sa
akin, pagmamayabang pa nito.

"Bantayan niyo si Sabrina. Bukas na bukas ay papasok ako sa kuwarto ni tita para
kumuha ng samples para may gamitin tayo sa DNA TEST," saad ko.

"Bw*sit! Diyan nga kami nahirapan ni Mike kumuha ng sample. Ito ang rason kaya
nauna na kami kanina. Ang higpit ng bantay ng mga katulong." reklamo ni Lance.

Kaya pala uminom na sila kanina dahil pareho silang walang napala sa pinagawa ko.

Sabay na pumasok kaming tatlo sa loob ng mansyon. Bago na pala anı mga katulong
dito. Kaya pala. Marami na ding nagbago, pati ang ibang mg kagamitan ay bago na din
ang mga ito.

"Hi Dalton sweetie," bungad na ani ni Sabrina pagkapasok naming tatlo.

"Hi loves," si Lance ang humarang sa harapan ko nang papalapit na si Sabrina sa

akin.

"Ikaw ba si Dalton? Umalis ka nga?" Singhal nito.

"Hindi pwede, magseselos ako. Love na kaya kita. Pakiss nga," sabay

nguso pa nito.

"Ewwww... Buwisit!" Sabay padyak nito papalayo. Nilagpasan niya lang si tito Seb
nang magkasalubungan sila.
"Dalton, akala ko ay hindi ka na makakarating dito," sabay ngiti nito sa akin. "At
sa inyong dalawa congratulations dahil nakuha niyo ang puso ni M Thompson. Isa yan
sa mga bigating investor dito sa Pilipinas. Ang huhusay niyong dalawa." Inabot niya
ang kamay niya sa dalawa saka nagshakehands ang mga ito.

"Thank you tito. Ginalingan na namin eh. Sayang yung yate," at talagang sinabi pa
niya ito kay tito. Walang'ya talaga itong mga kaibigan ko kapag nakainom. Kung ano
ano na lang mga sinasabi.

Natawa si tito. "Trip a lang kita sa Japan. Sagot ko ang lahat ng mga

expenses mo. At natuwa ang kumag na si Lance.

"Whoa... Salamat ng marami tito. Pero hindi ako pwede umalis kapag hindi ko kasama
si Dalton at Mike," sagot nito.

"Ganun ba, sige... Magpahinga na kayo sa mga kuwarto niyo. Maraming mga kuwarto sa
ikalawang palapag at kung gusto niyo naman sa ikatlong palapag. Enjoy your night
here. And Dalton, mag-usap tayo sa library."

"Sige tito," sumenyas ako sa mga kaibigan ko na mauna na sila. Sumunod ako kay tito
Seb at tinungo ang library room. Pagkapasok ko ay inilock ko ang pinto.

"Maupo ka Dalton." Naupo naman ako. "Alam kong nagtataka ka kung bakit kita tinawag
dito." Bumuga siya ng hangin sa bibig nito. "Sinabi sa akir ni Loraine ang tungkol
sa plano niya. Ako man din ay nagtaka na anak pala niya si Agatha. Anong plano mo
kung sakaling sa korte na kayo magharap?"

Pati din pala si tito ay alam niya na ang tungkol doon sa plano ni tita Loraine.
Pero hindi ako natatakot kung maglaban man kami sa korte. Ipaglalaban ko pa din si
Agatha at kahit pa ang ina ni Agatha ang makalaba ko. May isa akong salita. Hindi
ko pa rin ididivorced ang asawa ko.

"Ilalaban ko pa din ang karapatan ko kay Agatha. Hindi ako papayag sa gustong gawin
ni tita, Mahal ko po si Agatha, tito" Giit ko.

Mapait ang pagngiti ni tito. "Naiintindihan kita Dalton. Sana ay sumang-ayon ang
panahon sayo. Ganyan din ako sa asawa ko noon. Hindi ko siya sinukuan. Sana ay
magpakatatag ka pa Dalton. Narito lang ako nakasuporta sayo lalo na ngayong nasa
hospital ang mga magulang niyo. Patong patong na din ang mga problema mo. At
ngayong alam na ni Sabrina na nawawala si Agatha at alam din niyang magpinsan pa
kayong dalawa. Huwag ka sana madadala sa pang-aakit niya sayo. Kahit anong mangyari
umiwas ka na kay Sabrina at baka ito pa ang pagmulan upang paghiwalayin kayong
dalawa ni Agatha," turan ni tito.

Napansin din pala iyon ni tito. Pare-pareho pa ang kanilang mga sinabi gaya ng
sinabi ni Lance kanina. Kaya pala palaging magkasama ang dalawi ay may binabalak na
sila sa akin.

"Salamat sa pag-aalala tito. Gagawin ko ang mga sinabi niyo." Tipid siyang ngumiti
sa akin.

Pagkatpos namin mag-usap ni tito ay kan'ya-kan'ya na kaming nagtungo sa aming mga

sariling silid. Bukas na bukas ay mamemeet na namin si Mr. Thompson.

Kinabukasan, maaga kaming nagising ng mga kaibigan ko. Si Mike ay naunang lumabas
ng silid dahil may gagawin daw at kami na lang naiwan n Lance dito sa loob ng
kuwarto. Nang may kumatok sa pinto. Ako na ang nagbukas dahil ako ang mas malapit
sa pinto.
"Good morning," pagbungad na sabi ni Sabrina. "Hindi pa daw ba kayo lalabas? On the
way na si Mr. Thompson," ani ni Sabrina. Tila yata nag-iba ang ihip ng hangin dahil
hindi na siya yung tipong nang-aakit talaga.

"Sige, sunod na lang kami, " tipid na ngumiti siya saka ito umalis.

"Si Sabrina ba iyon?" At pati din si Lance ay nagtaka na rin. Kinutuban ako bigla
sa mga ikinikilos niya ngayon.

"Yup! sino pa ba ang sunod ng sunod sa akin kundi siya lang," sagot ko.

Chapter 46

Dalton

"Anong ginagawa niyo dito Dalton?" Tanong ni tita Loraine dahil aktong nahuli kami
ni Mike pagkalabas namin sa silid ni tita. Si Lance naman ang nagbabantay kay
Sabrina dahil kanina niya pa ko sinusundan. Katatapos lang naming mameet si Mr.
Thompsom kanina at maaga din itong umalis dahil kailangan niya na ding bumalik ng
Bacolod.

"Tita, may hinahabol po kaming daga at pumasok siya sa silid niyo. Malaking daga
yung nasa silong ng kama niyo," tarantang ani ni Mike na halos umawang ang ibabang
labi niya at nanlaki pa ang mga mata ni tita. "Tara na Dalton," nagmamadaling
sambit niya.

Tumakbo kami pababa ng hagdan at agad na hinanap si Lance. Gusto na naming makaalis
agad sa lugar na ito dahil ito lang naman talaga ang aming sadya. Gusto pa ni tita
na mag stay ako dito ngunit huwag na kung narito naman si Sabrina.

Hawak na na namin ang aming kailangan. Sana, hindi sila magkapatid pero nangangamba
pa din ako dahil sa impormasyon na nalaman namin ka tita Loraine na totoong anak
siya ni lola.

Nakabalik na kami rito sa Maynila nang matapos naming mameet si

Mr. Thompson. Mas matanda lang pala siya ng limang taon kay dad. Bukas

na bukas na din mag-uumpisa si Mike para sa kan'yang trabaho.

Kinabukasan, agad na inasikaso ni Mike ang mga pinapagawa ko. Ako naman ay balik sa
trabaho na naman at nakasubsob sa mesa habang tinatapos ang mga papel na narito sa
ibabaw ng aking mesa. Napahilamos na lang ako sa aking mukha. Namiss ko na naman
ang aking asawa. Bakit hindi pa siya nagpapakita sa akin ngayon. Mahigit isang
linggo ko na ito hindi nakikita. Ilang beses ko na din sinubukang kontakin ang
kanyang numero pero out of coverage palagi ang kan'yang telepono.

Bumukas ang pinto nang may kumatok. Si Zeny na aking secretary.

"Sir, may naghahanap sa inyo. Si Manuel po," magalang na sagot niya.

"Sige, papasukin mo siya." Pumasok naman si papa Manuel rito sa loot ng aking
opisina at pinaupo ko siya rito sa sofa.

Ngumiti ako pero mapait siyang ngumiti sa akin. "Dalton, narito ako para sabihin
sayo na tumawag na sa akin si Agatha."

"Talaga ho," agad na sagot ko na halos abot tenga ang aking ngiti.

"Asan daw ho siya? Kamusta na ho siya?" Sunod sunod na tanong ko sa kan'ya.

"Okay naman siya iho pero nakakalulungkot na isipin kahit ako man ay hindi ko alam
kung saan siya ngayon. Hindi niya sinabi kung saan siya tumitira. Pinapasabi niya
din na huwag mo na siya hahanapin pa. Pero kung balak mo naman siyang hanapin,
masasaktan ka lang Dalton. Huwag mo na ituloy dahil siya ang magpapasiya sa ayaw at
sa gusto mo," turan ni papa na halos maikuyom ko na ang aking isang kamao. Nasaktan
ako sa sinabi ni papa at medyo nanikip din ang aking dibdib.

Kung kailan gumagawa na ko ng paraan para lang maipaglaban siya kung siya naman
itong sumusuko sa aming dalawa. Nag-igting ang aking panga. Nagalit ako dahil hindi
ko matatanggap itong desisyon ni Agatha. Nagdesisyon siya pero paano naman ako?
Naisip din ba niya ko?

Why? Anong kasalanan ko para siya ang bumitaw sa aming dalawa? Hindi, Hindi ako
papayag sa gusto niya. Kahit anong mangyari. Hindi ko siy igigive up.

"Sige po, naiintindihan ko ho," ani ko sa kanya.

"Pasensiya ka na Dalton. Kahit ako ay nalulungkot ako sa sitwasyon niyong dalawa.

Dati, ang saya saya niyo pa noon pero ngayon parang nasasaktan ako dahil ramdam ko
ang mga hinanakit niyong dalawa. Alam kong nasasaktan ka at ganun din si Agatha.
Pero wala na tayong pagpipilia Dalton kundi sundin ang mga sinabi niya. Natatakot
ako at nangangamba kung ano ang maaring gawin ni Loraine sayo. Bilang isang ina,
nasasaktan din siya dahil sa ginawa kong paglilihim sa kan'ya. Ilang araw kong
itinago kanya ang sikreto natin at ngayon ay galit na galit siya nang malaman
niyang si Agatha ang kanyang anak. Sana maintindihan mo ang ina ni Agatha. Sabik na
sabik siyang mayakap ang kanyang anak ngunit hindi nati inaasahan itong gagawin ni
Agatha. Please Dalton, unawain at intindihin m sana ang sitwasyon ng mag-ina.
Matagal na panahon niyang hinintay ang pagkakataon na ito para lang makapiling
naman niya ang kanyang anak." Huminto siya sa pagsasalita at tila humugot pa ito ng
malalim na hininga. Malungkot ang mga mata niya at tila naluluha na rin ang mga
mata nito. "Itigil mo na itong kahibangan mo kay Agatha, Alam mong kung ano ang
dahilan kaya mo siya pinakasalan noon at ngayon ay pwede mo na siyang pakawalan.
May rason na Dalton para pakawalan mo na si Agatha dahil Isa siyang Monteclaro at
pinsan mo pa," turan ni papa.

Bumuntong hininga ako ng malalim saka ko siya tinitigan sa mga mata niya.
"Makakaasa po kayo," at tipid akong ngumiti sa kanya pero ang mga mata ko ay
nalulungkot.

"Sige iho, aalis na ko. Pag-isipan mo sana ito ng mabuti," ani nito nguni hindi ko
na siya pinansin pa. Umalis na siya sa aking harapan ng wala na siyang makuhang
tugon mula sa akin. Tuluyan na siyang lumabas ng aking opisina.

Tila nawalan na ko ng gana sa sarili ko para ituloy ko pa ang pag-iimbistiga. Ito

ba ang gusto nilang lahat?

"Fucck"! Sabay suntok ko sa aking mesa. Marahas kong tintigan ang mga papel sa
ibabaw ng aking mesa habang kuyom ang mga kamao kasabay ng pag-igting ng aking
panga.

"Arrgghhh!!" Sigaw ko saka ko pinaghahagis ang mga gamit sa ibabaw ng aking mesa.
Lahat ng makita ko rito ay pinagtatapon ko sa kung saan. Kahit mga babasaging gamit
ay pinaghahagis ko na rin. Pinataob ko na rin ang aking mesa at pati ang aking
swivel chair ay inihagis ko malapit sa bintana na muntikan ng tumama doon. Galit
ang nararamdaman ko ngayor at hindi ko alam kung kanino ako humuhugot ng galit para
gawin ko itong bagay na ito.

Nang matapos kong magwala, naupo ako sa sahig habang nakasandig ang likod ko rito
sa gilid ng sofa at dito ko na ibinuhos ang sakit na nararamdaman ko mula pa
kanina. Umiyak ako. Fuuck! First time kong umiyak sa isang babae. Hindi naman ako
ganito dati kapag nasasaktan akc pero sa buong buhay ko ay ngayon lang ako umiyak
at nasaktan ng todo. Kahit pangalawang beses ko ng iniyakan si Agatha ay sobrang
sakit na itong nararamdaman ko. Noong una, nireject niya ko. Itong pangalawang
pagkakataon ay ganun pa din. Iniyakan at nireject. Hanggang kailan titigil itong
bulag kong puso para tuluyan ko na siyang kalimutan?

Isang oras akong nanatiling ganun ang ayos ko. Magulo ang buhok, magulo ang office
attire ko, mga kalat na pinaghahagis ko kanina ay wala ni kong pakialam kung
madatnan nilang ganito ang kinalabasan ng pagwawa ko rito. Napasinghap ako. Kung
iyon ang naging pasya ni Agatha. Buong puso kong tatanggapin at gagawin ko kung ano
ang nais niya para sa aming dalawa ni Agatha. At kung iyon din ang naging pasya ng
mga magulang ni Agatha para sa ikabubuti ng aming pamilya. Buo na rin ang aking
loob at nakapagpasiya na din ako. Hinding hindi ko na siya guguluhin pa kahit na
kailan. At ito ang tatandaan niya, mananatili siyang nakatali sa akin habang buhay.
Ito ang magiging parusa niya dahil hindi ko siya kailanman pakakawalan.

Chapter 47

DALTON

Bumalik ako ng Batangas para kausapin si tita. Nakapagdesisyon na ko sa gagawin ko.

Pakakawalan ko na si Agatha upang magbalik na siya kay tita Loraine Hindi ko na
siya papahirapin na pumili sa aming dalawa ni tita Loraine. Pagkatapos kong gawin
ito ay ipapahanap ko na siya agad kay Mike.

Pagkarating ko rito sa Batangas, nagulat si tita dahil sa biglaang pagpunta ko

rito. Hindi niya inaasahan ang pagdating ko. Hindi naman ako magtatagal rito dahil
aalis din naman ako agad. Si Agatha lang naman ang sadya ko rito. Uurong na din ako
sa korte kung kami man ay maghaharap doon at hindi ko na itutuloy na ilaban ang
aking karapatan bilang asawa niya.

Nagtaka si tita nang sabihin ko lahat sa kanya ang aking sadya. Gusto pa sana niya
kong makausap about sa divorced pero umalis na din ako agad. Basta malinaw na ang
sinabi ko sa kanya na lalayuan ko na siya. Sapat na iyon para hindi na kami umabot
pa sa korte.

Pabalik na ko ng Maynila. Hindi na muna ako dumiretso sa aking trabaho. Wala akong
gana ngayon na magtrabaho dahil bibisatahin ko pa sila mom at dad sa hospital. 18
days na mula noong sila ay maaksidente ay hindi pa din sila nagigising hanggang
ngayon.

Nang marating ko na ang hospital ay nadatnan ko ang aking mga kapatid dito na sina
ate Tala at si Duke. Malungkot ang kanilang mga mukha nang salubungin nila akong
dalawa.

Bahagyang tinitigan ako ni ate. "Dalton naman, huwag mo naman pabayaan ang

sarili mo. Look at yourself" Sita sa akin ni ate. Bumuntong hininga ako ng malalim
sa aking bibig. Humahaba na kasi ang bigote ko. Pati buhok ko ay ganun din.
"Bagong style 'yan ate. Guwapo pa rin naman ako ah." Kinunutan niya ko ng kanyang
noo.

"Umuwe ka na muna at magpahinga. Kami na muna ang bahala rito ni Duke, galit na ani
niya habang si Duke ay nakangisi sa akin. "At huwag kang magwawala sa opisina mo
kundi malalagot ka kay kuya. Umayos ka Dalton ha. Makikinig ka sa amin ng kuya

mo, turan nito. "Ate naman, kararating ko lang pinapaalis mo na ko agad."

Pinandilatan ako ng mga mata ni ate. "Okay fine! Uuwe na ko. Si ate talaga masyado
niya kong love,"

ani ko.

"Oo naman siyempre. Love na love ko kaya kayo kaya sumunod ka na lang sa sasabihin
ko. Payakap nga, sabay yakap ko naman sa kanya. Humigpit ang yakap sa kin ni ate.
Hindi ko ba alam kung bakit ganito ang nararamdaman ko ngayon

"Sali naman ako diyan ate," ani naman ni Duke kaya napayakap kami sa isa't-isa.

Bigla na lang naluha si ate. Hindi ko alam kung bakit ito naluha pero agad din
niyang

pinahid ang ilang mga patak ng luha sa mga mata nito.

Hindi man niya masabi sa amin kung bakit siya lumuluha pero alam na namin ni Duke
kung ano iniiyakan niya dahil iisa lang naman ang nararamdaman naming tatio

Umuwe ako agad sa mansyon nila mom. Doon na muna ako pansamantalang titira ngayon
dahil mangungulit lang si Sabrina sa akin kung doon ako uuwe sa tinitirahan kong
mansyon. Dagdag stress lang siya sa akin dahil hindi naman siya nakakatulong sa mga
problema ko.

Lumipas pa ang mga araw na pananatili ko rito sa mansyon. Naging abala na naman ako
sa aking trabaho. Kahit anong gawin kong paglimjit sa kanya, kahit isubsob ko pa
ang sarili ko sa trabaho ay siya palagi ang laman ng isip ko.

Maghapon akong naging abala sa trabaho ko. Minsan, naihahagis ko na lamang ang mga
gamit ko sa ibabaw ng mesa sa tuwing naaalala ko siya. Nagugulat na lang ang aking
secretary sa tuwing nakakarinig ito ng anumang ingay galing rito sa loob ng aking
opisina. Halos araw araw na yata akong ganito. Damn it! Yung feeling ko na gusto
kong suntukin ang pader para lang mawala itong sakit na nararamdaman ko pero
iniisip ko pa rin yung mga taong nag-aalala sa akin

Malapit na naman ang oras ng uwian. Wala na yata akong ginawa buong

maghapon kundi ang magmukmok at maghagis ng kung ano ang mapagtripan kong

ihagis na mga gamit rito. Ganito na lang palagi kakalat ang aking opisina sa tuwing

pupunta ng maaga ang mga kaibigan ko rito. Sinusundo nila akong dalawa sa tuwing

malapit na ang uwian. Hindi ko na rin magawang tapusin ang aking ginagawa kanina
dahil wala na kong ganang tapusin pa ang aking trabaho. "Araw-araw na lang bang
ganito Dalton? Move on na okay, ani ni Mike. Sila na din dalawa ang nag-ayos ng mga
kinalat kong mga gamit at ang ibang mga nasirang gamit ay pinatapon ko na. Hindi na
muna siguro ako magtatrabaho ng isang buwan at

si kuya muna ang hahawak ng kompanya ko. Hindi kasi ako makapagfocus sa trabaho
ko.

I need peace of mind. Kailangan kong lumayo muna upang makapag-isip ng tama

para sa sarili ko. Punong-puno na ang mga problemang dinadala ko ngayon at

nahihirapan ako i-adjust ang sarili ko para sa mga taong tutol sa amin ni Agatha.
Maaga pa lang ay narito na kami sa bar. Dito na naman nila ako dinala.

Pabagsak kong inilapag ang hawak kong bote ng alak. Baka pati itong hawak ko ay
maibato ko pa dahil hindi mawala wala itong galit ko.

"Tsk! Huwag dito Dalton at baka makulong tayong tatlo sa ginagawa mo, sita sa akin
ni Mike...

"Dinala niyo ko rito para maglasing hindi para magwala. Naibagsak ko lang, See?
Hindi naman nabasag," sabay lagok ko sa hawak kong bote ng alak

"Malasing ka agad niyan Dalton. Ginawa mo ng tubig yang alak na hawak mo Hinay
hinay lang at malalasing ka agad niyan," ani ni Lance.

Wala akong pakialam kung malasing ako agad dahil sa alak na lang ako nagiging
masaya. Malaking tulong ito sa aking katawan dahil nagagawa kong kalimutan ang mga
problema ko. Nakakatulog ako agad at wala na kong iisipin sa tuwing matutulog ako.
Susubukan kong tanggalin siya sa isipan ko dahil kung hindi ko gagawin iyon ay ako
naman ang mababaliw sa kakaisip ko sa kanya.

Tama na muna itong sakit na nararamdaman ko dahil ako naman ang nasasaktan

"Kaya ko ang sarili ko Mike. Huwag mo kong alalahanin. Marami pa tayong uubusing
alak, ani ko sa kanila.

"Alam kong maraming alak rito sa mesa natin pero huwag mong abusuhin ang sarili mo.
Masama ito sa katawan kung ito na lang palagi ang laman ng sikmura mo. Hindi ka pa
yata kumakain simula pa kanina eh. Nag-aalala din kami para sayo Dalton," turan ni
Mike

"Alam ko naman kung ano ang ginagawa ko Mike. Relax ka lang. Mag-enjoy na lang
tayo. Cheers, sabay sabay kaming nagtoss sa hawak naming mga beer at sabay na
lumagok.

Bigla na lang natawa si Lance. "P*ta! Baka makaihi na naman tayo nito sa mga
salawal natin." Nabugahan tuloy namin siya ng alak sa mukha nito. Napapunas siya sa
sariling mukha nito. "Mga g*go kayo! Kakaligo ko lang kanina, p*ta!" Singhal nito.
Biglang may tunawa sa katabing table namin.

Nagkatinginan kami ni Mike "Gago ka naman Lance! Sikreto lang natin 'yon uli! ka
talaga. Pahamak ka... Anong sasabihin nila sa atin? Sa tingin mo makakakabalik pa
tayo rito? Pagtatawanan lang nila tayo. Tangina! Umalis na tayo Pag-aya ni Mike at
agad naman kaming napatayo ni Lance sa kinauupuan namin. Tinatakpan pa namin ang
mga mukha namin nang lumabas kami ng bar.

"P*ta nakakahiya ka talaga Lance," singhal nito. Naisiwalat na ni Lance ang sikreto
naming tatlo. Hindi na kami makakabalik pa dito. Regular na customer pa naman kami
rito at yung iba ay halos kakilala na namin.

"Pasensiya na, ituloy na lang natin sa condo ni Dalton. Bukas na tayo magsisihan
sagot ni Lance.

Napangiwi na lang kaming dalawa ni Mike Wala talagang preno ang bunganga ni
Lance sa tuwing nakainom na ito ng alak. Pauwe na kaming tatlo sa aking condo at
doon na lang namin itutuloy ang

paglalasing. Kahit doon na kami malasing ay itutulog na lang naming tatlo Nang
maalala ko na lang si Agatha. Halos mag-igting ang aking panga dahil sa
nararamdaman kong galit sa kanya. Naaalala ko lamang yung araw na ipinagkaloob niya
ang sarili nito sa akin. Ang saya saya ko pa nung sandaling mga araw na kasama
siya. Pero ngayon, gusto ko ng kalimutan iyon. Ayaw ko ng balikan pa ang mga ala-
alang nagpapasakit lang sa aking damdamin.

"F*ck!" Mura ko rito sa loob ng sasakyan, "Damn it!" Napahigpit ang hawak ko sa
manibela sabay igting ng panga ko. Dahil sa galit ko ay nailiko ko agad ang aking
sasakyan. Binusinahan pa ko ng mga kaibigan ko nang lumiko ang minamaneho kong
sasakyan sa ibang dinadaanan ko. Ngunit sumunod lamang sila sa akin. Gusto kong
mapag-isa muna ngayon pero nariyan naman sila na nakasunod sa akin. Binilisan ko
ang pagmamaneho ko na halos makipagkarerahan na ko sa mga naunang mga sasakyan.
Hindi ko ba alam sa sarili ko kung bakit ko ito nagagawa dahil hindi man lang ako
natatakot sa maaaring mangyari sa akin sa daan. Hindi ko na iniisip ang kapahamakan
na naghihintay sa akin sa daan. Sobrang delikado na itong ginagawa ko at alam kong
kamatayan ang naghihintay sa akin ngayon. Wala na kong pakialam sa sarili ko. Gusto
ko lang makalimot sa ngayon dahil sasabog na itong sakit sa puso ko. Sana pagsapit
ng umaga ay nakalimutan na kita.

Bigla na naman tumulo ang mga luha ko sa aking mga mata kasabay ng pagring ng aking
telepono. Tiningnan ko ang screen na aking cp kung sino ang tumatawag pero new
number naman ito. Sinagot ko agad ito sabay tingin ko sa daan at saktong nagsalita
ang nasa kabilang linya. Si Agatha agad ang nabosesan ko. Umawang na lang ang aking
ibabang labı dahil sa isang sasakyan na papatawid galing sa kaliwa. Mabilis ko
naman itonh naiwasan ngunit sumagi pa rin ang aking sasaksyan sa may bandang
likuran nito. Dahil sa lakas ng impact ng pagkakatama ay dumiretso ang aking
sasakyan sa isa pang sasakyan na paparating. Hindi ko naiwasan iyon kaya bumangga
ang aking sasakyan sa kasalubong kong sasakyan. Tumilapon ang hawak kong cp sa kung
saan. Nakaramdam tuloy ako ng pagkahilo at pananakit ng aking ulo dahil sa dugong
umagos doon.

Zairaliyah

11

C-47 mamaya po.

Chapter 48

AGATHA

Si Garry ang tumulong sa akin noong araw na tumakbo ako palabas ng hotel. Sa daan
niya ko nakita habang nakapaa paang tumatakbo. Hindi ko alam na magtatagpo kaming
dalawa, Nagpahatid na lamang ako sa kaniya dito sa Probinsiya nila Maricel Dito ako
nagpunta sa lugar nila. Wala na kasi akong alam na ibang mapuntahan kaya dito na
lang ako nagtago. Gusto ko lang naman lumayo muna para makapag-isip ng tama kung
ano ba dapat ang aking gagawin lalo na't nalaman na ni mama ang katotohanan na ako
ang anak niya. Naguguluhan ako sa mga nangyayari sa amin ni Dalton at ni mama. Alam
kong mali ito kung ipagpapatuloy lang namin ito ni Dalton dahil isa na doon si mama
at si papa sa tumututol sa aming relasyon. Kahit masakit ay kailangang pumili.
Sinabi ko na din kay papa na huwag na kong hanapin pa ni Dalton dahil kung gagawin
niya ito ay masasaktan lang siya. Hindi na kasi ito tama lalo na't masisira ang
pangalan ng buong Monteclaro.

Nakatanggap ako ng tawag mula kay papa kaninang umaga. Nalaman ko lang sa kariya
kung ano ang mga pinag-usapan nilang dalawa ni Dalton at ni mama. Tumawag kasi si
mama kay papa at sinabi niya sa akin na hindi na ko guguluhin pa ni Dalton basta
umuwe na ko at magpakita na kay mama. Hindi ko pa alam sa ngayon kung babalik ako
ng Maynila ngayon dahil hindi pa talaga ako handa na makipagkita sa magulang ko
ngayon lalo na kay Dalton.

Gabi na din nang mapagdesisyonan kong bumalik ng Maynila. Ngunit bago ang lahat ng
iyon. Gusto kong malaman mula kay Dalton kung totoo ba ang mga sinabi niya kay
mama. "Sana sagutin mo ang tawag," ani ko habang tinatawagan ko si Dalton. Narito
ako

sa labas ng bahay. Mahina ang signal kapag nasa loob naman ako ng bahay. Natuwa

ako nang sagutin naman niya ang tawag.

"Hello Dalton, nakangiting bungad ko mula sa kabilang linya ngunit isang malakas na
banggaan ng sasakyan ang narinig ko mula sa kabilang linya at hindi ko man lang
narinig na magsalita si Dalton.

"Anong nangyari?" Bulalas ko rito. Parang wala na akong kausap sa kabilang linya
basta ang naririnig ko lang ay mga sasakyan na bumubusina. Ini-off ko agad ang
aking phone. Busy lang siguro siya kaya hindi ko siya makausap ngayon at bukas ko
na lang siguro siya matatawagan.

Kinabukasan, nagising ako dahil sa tilaok ng mga manok. Bumangon na ko agad at

maghahanda na ko ng sarili ko para sa pag-alis. Babalik na ko ng Maynila

ngayon.

Agad na inasikaso ko ang sarili ko. Pagkatapos ay lumabas na din ako ng silid.
Nadatnan kong nagluluto ng pang-umagahan si Maricel sa kusina.

"Maricel, aalis na ko." Nilingon niya ko. Nagtaka siya dahil nakabihis panglakad
ako

"Saan ka ba pupunta? Kumain ka na muna para may laman yung tiyan mo," pag-aya nito

"Salamat na lang Maricel. Nagmamadali na kasi akong umalis eh. Salamat nga pala sa
pagpapatira mo sa akin dito ng ilang araw."

ka na."

"Naku ayos lang iyon noh. Sige na, umalis ka na at mukhang nagmamadali

Napailing na lang ako. "Ikaw talaga ha pinalalayas mo na talaga ako. Sige na aalis
na ko, paalam ko saka tuluyang umalis na din ako sa bahay ga. Siya na lang mag-isa
ang nag-iisakaso sa mga kapatid niya. Patay na ang kanyang ina kaya no choice siya
kundi dito na lang magtrabaho sa kanilang lugar Paluwas na ko ng Maynila ngayon.
Hawak hawak ko ang aking phone. Sinusubukan kong tawagan si Dalton ngunit naka off
naman ang kanyang phone. Si papa na lang tinawagan ko. Kasalukuyang naroon na siya
sa dating bahay namin. Sa ngayon ay nasa hospital pa din si Melina. Si papa minsan
ang nagbabantay kay Melina sa tuwing may trabaho si Sabrina. Malapit na ang isang
buwan ay hindi pa din sila umaalis sa bahay ko. No choice sila kundi ang lumipat ng
ibang tirahan.

Hindi ko na talaga makontak ang numero ni Dalton hanggang sa narating ko ang

Maynila. Doon muna ako uuwe sa bahay inupahan namin nun, 2 months ng bayad iyon
kaya pwede pa din akong bumalik doon saka naroon pa din ang mga gamit namin ni
Dalton.

Sumakay ako ng taxi at nagpahatid sa address na ibinigay ko. Doon muna ako mag stay
at doon ko na lang hintayin si papa. Naitext ko naman sa kanya na darating

ako sa bahay. Nainip ako dito sa loob ng taxi. Ang tahimik eh. "Manong, pwede ka ba

magpatugtog para hindi po boring, " ani ko sa kanya.

Ngumiti siya. Sige ba... Anong gusto mo? Rock music, romantic song o horror song,"
ani niya sabay tawa niya sa 'kin habang naghahanap siya ng station. Kalog din pala
si manong. Napakamot na lang ako ng aking ulo sa tinuran

niya.

Malapit na ko sa bahay na inuupahan namin. Nang makahinto na ito ay agad akong nag-
abot ng bayad saka bumaba ng taxi. Pagkapasok ko ng gate, bahagyang napalingon ako
sa may mangga kung saan doon tumatambay si Dalton kasama ang mga kaibigan niya.
Naroon pa din yung kanyang paboritong duyan na lagi niyang hinihigaan. Sumilay ang
ngiti sa aking labi dahil bigla ko tuloy siya namiss.

Nasaan kaya si Daltongngayon at ano ang ginagawa niya? Bakit hindi ko siya
makontak?

Hapon na nang dumating si papa dito sa bahay. Nagulat ako nang makita kong kasama
ni papa si mama. Hindi ko inaasahan na magpupunta siya dito. Abala naman ako sa
pagccellphone ko dito da sala nang madatnan nila ako. Hindi ko makontak ang number
ni Dalton. Pero si Garry naman itong tawag ng tawag sa akin.

Ngumiti siya sa akin. Hindi ko alam kung masasabik ba kong mayakap siya pero si
mama ay tila nasabik naman siya sa 'kin.

"Agatha anak," sambit nito. Nilapitan niya ko at niyakap. Bahagyang ngumiti si papa
sa amin. Hindi ko maipaliwanag sa nakikita ko kay papa dahil masaya naman

siya. "Natutuwa ako sa inyong dalawa dahil nayakap niyo na rin ang isa't-isa,"

nakangiting sambit ni papa at ganun din si mama.

Pekeng ngumiti ako. Bakit ganito ang nararamdaman ko? Parang hindi ako masaya.
Dati, sabik akong makita at mayakap si mama. Pero bakit ngayong kaharap ko na siya
ay hindi ko na maipaliwanag pa itong nararamdaman ko. May part sa akin na
nasasaktan at hindi ko alam kung si Dalton ba ito. Ang tanga tanga ko...
Nagdesisyon ako na hindi tama sa nararamdaman ko. Hindi ko iniisip na masasaktan
din pala ako. Akala ko, kaya kong lumayo kay Dalton. Pero huli na dahil nagdesisyon
na din siya na lalayuan niya na ko.

Napasinghap ako. "Ma, pa... Gusto kong magpahinga muna sa loob ng kuwarto. Medyo
sumama po ang pakiramdam ko, ani ko at ngumiti naman si mama.

"Sige iha, magpahinga ka muna at bukas na bukas ay luuwe na kita ng Batangas, ani
nito saka ako tipid na ngumiti.

Nang marating ko na ang kuwarto ay agad na nahiga ako sa aking kama. Ini-off ko
muna ang aking phone dahil panay ang tawag ni Garry sa akin. Wala akong time para
makipagkita sa kanya dahil kukulitin lang niya ko na makipagbalikan sa kaniya. Pero
wala ayaw ko ng makipagbalikan pa sa kaniya. Hanggang kaibigan na lang ang kaya
kong ibigay sa kariya.

"Agatha anak," tawag ni papa mula sa pinto. Tinamad pa kong bumamgon para buksan
ito, Pakiramdam ko kasi ay lantang gulay ang katawan ko ngayon. "Nariyan na pa,"
saka ko tinungo ang pinto. Binuksan ko ito. "Bakit po papa?"

"Lumabas ka muna at aalis na ang mama mo. Baka sa isang araw ka na lang niya
isasama sa Batangas. Pero kung ayaw mo naman sumama, hindi ka naman niya pipilitin.

"Gusto ko pong dumito muna papa. Sayang yung perang binayad natin dito Umiling si
papa. "Ikaw talaga palabiro pa din. Halika na sa ibaba at aalis na ang mama mo,
saka ito naunang bumaba.

Sumunod ako sa kaniya pagkababa ni papa. Nadatnan kong malungkot si mama at ewan ko
ba kung bakit ito nalulungkot. Bahagyang ngumiti ako nang makita niya ko at ngumiti
naman si mama sa akin.

"Agatha, aalis na muna ako iha. Kung ayaw mo pang sumama sa akin sa Batangas. Hindi
na kita pipilitin na sumama. Pero kung gusto mo kong puntahan, nakabukas lang ang
tahanan ko sayo. Hindi na ko magtatagal dito at kailangan ko na ding umalis. Manuel
ikaw na muna ang bahala sa anak natin. Baka sa susunod na araw na lang kita
bibisatahin dito. Alam ko at nararamdaman ko parang hindi mo pa ako kayang
tanggapin. Pero hihintyin kita palagi anak." Tipid siyang ngumiti sabay yakap nito
sa akin.

Hinatid na ni papa si mama sa labas ng gate. Ako naman ay nanatiling nakatayo lang
rito sa sala. Iniisip ko pa din yung sinabi niya. Nararamdaman din pala iyon ni
mama itong nararamdanan ko ngayon. Alam niyang hindi pa buo ang loob ko na
tanggapin siya. Kahit sinong ina siguro ay ganun ang mararamdaman nila. Nalulungkot
siya dahil sa akin at may part sa akin na nasasaktan ko din si mama.

Zairaliyah

11

Hello po mga cuties. please pa #Vote# MT. ( nabla phi(\mathfrak{x}) dot phi )/
nabla Thank you.. C-49 update ko po mayang gabi. Abangan ang pagnikita nila.

"

Chapter 49

Limang araw na ang liumipas na pananatili ko rito sa bahay kasama si papa ay naging
maayos naman ang pamumuhay namin dito. Abala ako ngayon sa pagdidilig ng mga
halaman ko nang biglang may nagtawag sa aking pangalan mula mismo sa labas

ng gate.

Dali-dali ko naman tinungo ang gate dahil nakalock kasi iyon. Pagkabukas ko ay si

Mike ang narito. Nagulat ako. "Mike, anong ginagawa mo dito? Ikaw lang ba mag-isa?"

"Oo Agatha, sinusubukan ka namin tawagan noo pero hindi naman nagriring ang
phone mo. Kailan ka pa nandito?" "May limang araw na ko dito eh. Saka nagpalit na
din ako ng number. Bagong

number na ang ginagamit ko," sagot ko. Gusto ko sana tanungin kung bakit hindi niya
kasama, si Dalton. Pero may part sa akin na pumipigil

"Sumama ka sa akin Agatha. Kung gusto mo pang makita si Dalton," awtomatikong saad
niya. Hindi ko alam at bigla namn akong kinabahan.

"Bakit? Anong nangyari kay Dalton?" Kinakabahang saad ko.

"Agatha, pumasok ka sa loob. Utos ni papa sa akin. Nakaramdam tuloy ako ng takot sa
kaniya

nang makita kong galit ang mga mata niyang nakatitig sa akin.

"Agatha, kahit ngayon lang," ani ni Mike saka niya ko hinila at idinala sa
sasakyan. Tinawag pa ko ni papa ngunit mabilis na naisakay na ko ni Mike sa loob ng
sasakyan nito

"Ano ba ang nangyayari ha Mike? Sabihin mo naman," tarantang saad ko. Hindi ko na
maunawaan itong kaba na nararamdaman ko ngayon dahil sa bilis ng pagp*tik nitong
puso ko.

Hindi niya sinagot ang mga katanungan ko sa kanya dahil agad niyang pinasibad ang
sasakyan.

"Makikita mo na lang pagdating natin mamaya. Kumalma ka muna okay, ani niya.

Napahilot na lang ako ng aking sentido. Binilisan niya pang magdrive nitong
sasakyan at ako ay tumahimik na lang

Mabilis na nakarating kami ni Mike sa hospital. Unti-unti kong nauunawaan ang

mga nangyayari ngayon

Ito ba yung narinig kong banggaan nung tumawag ako kay Dalton kaya hindi siya
nagsasalita? Umiling ako kasabay ng pagtulo ng mga luha ko sa aking mga mata.

Kinuyog ako ni Mike patungo sa third floor. Nanginginig na ang buo kong katawan
nang marating namin rito sa private room. Binuksan ni Mike ang pinto para sa akin
saka niya ko kinuyog patungo sa lalaking nakaratay sa hospital bed at si Dalton
mismo ang nakahiga doon. Halos hindi ako makapaniwala sa nakikita ko. Parang hindi
ako kilala ni Dalton nang makita niya ko dahil salubong ang mga kilay niya. Narito
din si Sabrina habang hawak niya ang kamay ni Dalton, Narito din ang dalawang
kapatid ni Dalton na si ate Tala at yung isa sa mga quadro

Sinalubong ako agad ni ate Tala saka niya ko hinawakan sa aking braso. "Lalabas
muna kami ni Duke, Agatha. Ikaw na muna ang bahala sa asawa mo baka

sakaling makilala ka niya," ani niya sa akin.

"Anong ibig mong sabihin ate?" Malungkot siyang ngumiti.

"Si Sabrina lang ang nakikilala niya Agatha," bulong nito aking tenga. Umawang ng
konti ang ibabang labi ko sabay tingin ko sa lalaking kanina pa nakatingin sa akin.
Pakiramdam ko tuloy ay hindi niya ko nakikilala. Unti-unti ang paghakbang ng mga
paa ko patungo sa kinaroroonan nila.
Matamang nakatingin lang siya sa akin at tila kinikilala niya pa ko.

"Dalton," mahinang sambit ko rito. Tinitigan lang niya ko at ewan ko ba kung

nakikilala pa niya ko.

"What are you doing here? Get out of here!" Madiing bigkas niya. Napaigtad ako sa
tinig ng kanyang boses.

"Nakikilala mo ba ko Dalton?" Kahit kinakabahan ako ay pinilit ko pa rin siyang

tanungin kahit nakakatakot ang itsura niya. "Yes, ikaw si Agatha rigth?" Bigkas
nito habang ang mga mata niya ay marahas na nakatitig sa akin. "Ngayon, pwede ka ng
lumabas Agatha. Bukas ang pinto para sayo

Now, get out! Turo niya pa sa pinto. Umiling ako. "Asawa mo ko Dalton, bakit mo ko
pinapaalis. Please, huwag mong

gawin sa akin 'to, naluluhang sambit ko. "Asawa? May asawa ba ko? Tama ba ang mga
narinig ko? Kailan pa ko nagkaroon ing asawa? Nahihibang ka na ba Agatha! Look?
Kung asawa kita. Where is your

wedding ring? Wala diba! So stop pretending to be my wife. St*pid!"

"Dalton enough! Hindi mo naman siya kailangan na pagsabihan ng ganyan eh.

Nakakasakit ka na," sambit ni ate Tala. "Totoo ang mga sinabi niya. Asawa mo siya.
Asawa mo si Agatha, giit ni ate

Binitawan niya ang kamay ni Sabrina sabay hilot ng kanyang sentido. "Are you okay
Dalton?" Tanong ni ate Sabrina. Umiling siya.

"Magpapahinga muna ako Sabrina. Masakit ulo ko, ani nito habang namimilipit

sıya sa sakit. "Lumabas ka muna Sabrina, utos ni ate Tala. "Kami na muna ang bahala
sa kanya."

Tinitigan niya si ate Tala. "No ate, she stay here. Ikaw Agatha, hindi ka ba
makaintindi? Lumabas ka na," madiing saad niya sa 'kin.

Yumuko ako sabay talikod ko. Tila kay bigat ng mga paa ko nang patungo na ko sa
pinto. Ang sakit sa dibdib na marinig mula sa kanyang bibig habang binibigkas ni
Dalton ang mga salitang hindi niya ko asawa. Bakit ganun? Kilala niya ko pero hindi
niya maalala na asawa niya ko. Nilingon ko pa siya bago ako tuluyan na lumabas ng
silid. Tila bumalik na sa dati sila ate at Dalton at ako naman ay kinalimutan niya
na.

Pagkalabas ko ng silid. Nakita agad ako ni Mike. Sinalubong niya ko ngunit

nilagpasan ko lang siya.

"Anong nangyari sa loob? Si Dalton ba ang may gawa nito sayo?" Huminto ako

saka ko siya hinarap. Siya nga.... Kilala niya ko pero hindi niya maalala na asawa
niya ko. Tinatanggi niya

Mike. At si Sabrina, bakit ayaw niyang umalis si Sabrina sa kanyang tabi? Anong
meron Mike? Kailan pa nandito si Sabrina?" Maraming katanungan ang bumabagabag sa
isipan ko. Huli na ba ako ng dating? Kasalanan ko ito kung bakit siya naaksidente.
Naging makasarili ako dahil hindi ko inisip na masasaktan ko siya. Umiyak ako sa
harapan ni Mike.
"Kasalanan ko ito Mike. Sana hindi ko na lang sinabi kay papa iyon. Sinisi ko ang
sarili ko at alam kong doon siya nasaktan.

"Agatha... Magiging okay din si Dalton. Sabi ng Doktor, babalik din agad memory
niya. Konting tiis lang okay. Maaalala din ni Dalton na ikaw ang asawa niya,"
paliwanag ni Mike

"Kailan pa? Kapag mahal niya na si Sabrina. Mike, parang hindi ko kaya na makita
kapag silang dalawa ang magkasama. Ngayon na nga lang nagseselos na ko. Tapos
sasabihin mong kailangan kong magtiis. Hindi ko kaya Mike, naluluhang sambit ko.
"Hindi ko naman gagawin ito kung hindi dahil kay mama. Nagaguluhan lang talaga ako
sa panahon na iyon Mike. Lalo na't magpinsan pa kami ni Dalton, nahihikbing saad
ko.

"Agatha, kumalma ka lang. Ginagawa naman ni Dalton ang lahat. Tiwala ka lang kay
Dalton at kailangan mo muna siyang unawain sa ngayon dahil sa kalagayan niya,"
turan niya. Kung mahal mo talaga si Dalton, kailangan mong magtiis hangga't wala pa
tayong nakukihang impormasyon sa mama mo. At huwag mo na rin ako tanungin sa bagay
na 'yan. Dahil ako ay gusto ko na rin ito matapos," saad niya.

"Salamat sa payo Mike. Magkukunwaring bulag na lang ako kapag nasa harapan ko sila,
nakangusong saad ko sabay punas ko sa mga mata ko

Natawa si Mike sa sinabi ko. "Yan tama nga. Isipin mo na lang ang mama mo at si

Dalton, Kaya dumistansiya ka muna sa kanya.

Pinandilatan ko siya ng mga mata ko. "Hindi ako papayag sa sinabi mo. Gagawin ko
ang lahat para hindi makalapit yang Sabrina na yan." Natawa na naman si Mike sa
sinabi ko.

"Ganyan, maging matapang ka. Huwag mo hayaan si Dalton na mapunta kay

Sabrina. Ano iuuwe na ba kita sa bahay niyo?" Naglakad na kami ni Mike papuntang
elevator. Sabay na pumasok kaming dalawa

sa loob pagkabukas ng pinto.

"Kailan ba siya ilalabas?" Tanong ko.

"Bukas na iuuwe sa mansyon ng mga magulang niya pero ayaw naman ni Dalton na umuwe
doon. I think, isasama niya ata si Sabrina doon sa mansyon ni Dalton," sagot

niya

"Ano? Hindi ako papayag!" Singhal ko. "Anong gagawin ko Mike?" Biglang bumukas

ang pinto ng elevator. Lumabas kaming sabay. "Magpatulong ka kay ate Tala kung
paano ka makakalapit sa kanya. Marami pa

kasi akong trabaho na kailangan kong tapusin eh." Dapat pala ay sinabi ko na kay
ate. Pero bukas na lang ako babalik dito.

Kinabukasan, todo ang pagbabantay sa akin ni papa. Ang hirap pala tumakas

kapag patago. Sobrang higpit na talaga ni papa sa akin. Alam ata niya na aalis ako
ngayon. Kung sabihin ko naman sa
kanya ang totoo. Hindi rin siya papayag na makipagkita ako kay Dalton. Alam pala
nila

mama at papa na naaksidente si Dalton pero nilihim lang nila sa akin.

Umalis ako na walang paalam kay papa. Kailangan kong gawin ito dahil ayaw ko

naman na ikulong na lang nila ako rito. At kapag nalaman ni mama itong ginagawa ko,
baka tuluyan lang niya kaming paglalayuin ni Dalton. Narito na ko sa harapan ng
hospital ngayon. Inaabangan ko ang paglabas nila ate

Tala dahil may usapan na kaming dalawa na tutulungan niya kong makalapit kay
Dalton. Ngayon na daw ang labas ni Dalton ngunit tumawag sa akin si ate Tala na
kanina pa nailabas si Dalton. Maagang lumabas kasama si Sabrina.

"Agatha," kumaway si ate Tala mula sa nakabukas na bintana ng sasakyan.

Lumapit ako saka niya binuksan ang pinto ng sasakyan. Ngumiti siya sa kin. "Kaya mo

ba talagang gawin ito Agatha? Baka pagsisihan mo lang kung itutuloy mo. Masasaktan
ka lang kay Dalton.

Suminghap ako. "Gagawin ko ang lahat ate para lang maalala niya ko. Ayaw kong
dumating yung araw na may pagsisihan ako," sagot ko.

"Tama ka... Ganyan nga. Ipaglaban mo ang pag-ibig mo kay Dalton. Kahit na anong

mangyari narito lang kami para sayo, " saad nito. Tipid akong ngumiti. "Salamat
ate, tugon ko.

Pagkarating namin ng mansyon ni Dalton, nakaramdam na ko agad ng pagkaba sa aking

dibdib. Kaba na hindi ko maunawaan dahil may part sa akin na pumipigil na gawin
ito.

Itutuloy ko ba o hindi? Tanong ng aking isip

Pagkapasok namin sa loob ng mansyon ay nadatnan namin agad si Dalton na nakaupo sa

sofa. Nakataas ang mga paa niya sa ibabaw ng mesa habang siya ay nagpapahinga.
Hindi ko alam kung natutulog ba ito o hindi pero nakapikit naman ang mga mata niya.

Napahawak na lang ako bigla sa braso ni ate nang bigla ang pagmulat ng mga mata
niya sabay tingin niya sa amin.

Kumunot ang noo niya nang makita niya ko. "Ikaw na naman. Anong ginagawa

niyan dito ate?" Malamig ang boses nito sa tono ng kanyang pananalita "Dalton, siya
ang magiging tagamasahe mo, ani ni ate na ikinaawang ng ibabang

labi ko. Mas lalo humigpit ang kapit ko sa braso niya

"Are you sure ate? Kaya niyang masahe-in ang buo kong katawan?" Tanong niya pero sa
akin siya nakatingin. Yung kaba ko kanina ay mas lalo lang bumilis ang pagkabog
nito

"Oo naman Dalton. Magaling siya magmasahe. Buong katawan mo ay kayang kaya niyang
padaanin ng mga kamay niya. Hindi ka magsisisi sa kariya kahit subukan mo

na ngayon, ani nito.

"Ate, anong masahe sinasabi mo?" bulong ko

"Tumahimik ka, ikaw na ang taga masahe niya mula ngayon. Kung ayaw mong si Sabrina
ang gagawa niyon, bulong nito.

"Okay, utusan mo siya sa silid ko. Right now ate, utos nito saka ito tumayo at may
baston pa itong hawak hawak. Hindi siya maayos maglakad pero nakakalad naman.
Kailangan pa din ng suporta dahil sa konting damage na natamo nito sa kaliwang
binti.

"Ikaw na ang bahala sa kanya Agatha Aalis na din ako. Kung may problema ka dito.
Tawagan mo lang ako. Mamayang hapon pa darating si Sabrina kaya habang wala pa siya
enjoy with your husband." Narito na kami sa tapat ng kuwarto ni Dalton ng iwan ako
ni ate.

Hindi ko alam kung itutuloy ko pang pumasok sa loob ng kaniyang silid. Kinakabahan
ako.

Anong alam ko sa pagmamasahe? ibang masahe ang alam kong gawin eh, sa loob loob ko.

Zairaliyah

Hello po, pasensya po kung may typos error.. Edit ko na lang po

bukas..

(^ - 3 ^ prime prime )^ prime

(^ ^ - 3 ^ - )^ -

"

Chapter 50

AGATHA

Sobra na yata itong kaba na nararamdaman ko ngayon nang makapasok na ko sa loob ng

kanyang silid. Nanatili lang akong nakatayo rito sa may pinto. Hindi ko alam kung
itutuloy ko ba o hindi. Lalakad at babalik dito sa pinto. Nag-umpisa na siyang
magtanggal ng suot niyang damit pang-itaas saka ito naupo sa gilid ng kama. Hindi
pa niya ko binabalingan ng tingin dito. Kaya ko ba itong gawin? Ano ba self? Asawa
mo siya.

Ilang beses na din akong lumunok ng laway ko. Feeling ko, nahihiya akong lapitan
siya. Bakit ba? Nakita at nahawakan ko naman ang kaniyang buong katawan. Hindi lang
nahawakan kundi nakain ko na rin. Natampal ko na lang ang aking noo.

"Ano pa ang tinatayo-tayo mo diyan?" Galit na sambit niya. Napaigtad tuloy ako rito
sa pagkakatayo ko. "Marunong ka ba talaga magmasahe o nagkukunwari ka lang Agatha?"
Nagtama ang aming mga mata.

"Ha?" Napaawang ang ibabang labi ko. Natulala ako sa sinabi niya. Totoo bang hindi
niya ko maalala pero alam naman nya pangalan ko? Napakamot tuloy ako ng aking ulo.

"Hindi ka pa ba lalapit dito?"

"Lalapit na," tarantang saad ko saka ako nagmadaling lapitan siya. Narito na ko sa
kanyang harapan. Hindi ako makatingin ng diretso sa kanya dahil nahihiya akong
titigan siya. Alam kong nakatitig lang siya sa 'kin at feeling ko tuloy nahuhubaran
ako. sa ginagawa niyang pagtitig sa akin. Suminghap ako. "Humiga ka na Dalton,"
utos ko

"Tanggalin mo muna itong suot kong short," utos niya.

"Hindi mo ba kayang tanggalin niyan?" Mahinahong saad ko. "Magmamasahe lang

ako at hindi ko na obliga na tanggalin yang short mo." Medyo tumaas yata ang boses

ko. Kumunot ang noo niya. Nagtataka na siya sa akin. Pero nagtataka din ako sa

kanya.

"Masahista ka ba talaga? Kung hindi mo kayang gawin ang mga pinapagawa ko. Lumabas
ka na ng silid ko at huwag ka ng babalik pa dito. Get out!" Nagalit na si Dalton sa
akin. Ano ba talaga gusto niya? Hindi ko siya maunawaan eh.

"Hu-humiga ka muna saka ko tatanggalin yang short mo." Nanginig ang boses ko
pagkasabi ko iyon sa kanya.

Bumuntong hininga siya ng malalim sa bibig nito saka ito humiga sa kama.

Tama ba itong ginagawa ko? Bakit ko siya pinahiga? Ay naku! Bahala na nga. Humiga
naman siya eh

Inumpisahan ko ng tanggalin ang butones ng kanyang short. Nanginginig ang aking mga
kamay habang ibinababa ko naman ang ang zipper nito. Iniiwasan ko lamang masagi ang
alaga niya at baka mabuhay ito.

Shemay! Bakit ako kinakabahan at nahihirapan na gawin ito?Naiilang akong gawin

ito sa kanya. Ang sungit kasi niya.

'Itaas mo ang p'wet mo, utos ko dahil ibababa ko na "P'wet ba talaga?" Nagtaka pa
siya. Ginawa naman niya.

Ilan beses na kong lumunok ng laway sa aking lalamunan nang maibaba ko na ang short
nito. Halata ang kaumbukan ng kanyang alaga sa suot niyang boxer short. Hindi ko na
lamang pinansin pa dahil iba ang iniisip ko at baka hindi ko magawa itong
pinapagawa niya sa akin.

"Dumapa ka na Dalton," utos ko.

Umiling siya sabay ngisi nito. "Asan ang gamit mo sa pagmamasahe? Wala ka bang oil
na pamahid para madulas sa kamay?"

"Ha? Hindi na kailangan ng oil. Madulas na ang kamay ko. Dumapa ka na at uumpisahan
na kitang masahiin," utos ko

Shemay! May pa oil oil pang nalalaman. Para saan naman yung oil na 'yon? Iba na
talaga ang naiisip ko kapag si Dalton na ang kaharap ko. Natutuliro ang isip ko.
Bakit ba ganito? Kinakabahan ako sa kanya

Dumapa na din siya. Ako naman ay narito lang sa kaniyang gilid. Inilapat ko na ang
mga kamay ko sa katawan niya. Inumpisahan kong masahiin ang kanyang leeg. Hindi ko
alam kung ganito ba ang gusto niyang masahe Ibang masahe kasi ang minamasahe ko
kanya.

"Anong pakiramdam mo Dalton?" Sabay ngiwi ko "Please harder. Masyadong magaan yang
kamay mo. Hindi ko maramdaman,"

sagot niya. Ayos lang na ganito kagaan ang aking kamay. Nakakapagod kapag harder.

"Hihingalin ako kapag harder eh. Ganito na lang okay." "Hindi ako kontento. Kulang
pa. Parang hinahaplos mo lang eh," sagot ni Dalton Napangiwi na lang ako rito.

Nang maalala ko na lang ang kaniyang pagka****** at iyon talaga ang

pinanggigilan ko. lyon na lang iniisip ko ngayon para magawa ko inuutos niya. Sige

kung gusto mo ng harder, ibibigay ko. "Ohhh... Sh*t!" Mariing mura niya. Siraulo
talaga itong Dalton na ito eh.

"Bakit ka umuungol?" Nagtatakang tanong ko. "Ang sarap... Sige pa Agatha... Harder
please," utos niya pa. Pinaglololoko na yata

ako ni Dalton eh. Hindi ko na tinuloy ang pagmamasahe ko sa kanya. Pakiramdam ko ay

pinaglalaruan ako ni Dalton.

"Ayoko na! Napapagod ako sa kakaharder mo, singhal ko. Bahagya niya kong binalingan
ng tingin

"Wala png 5 minutes, pagod ka na. Mahina ka pala Agatha. Hindi mo pala kayang
ibigay ang kailangan ng katawan ko kaya umalis ka na nga lang at si Sabrina na lang
magtutuloy nito, ani niya saka ito umalis sa kama. Kinuha niya ang baston nito saka
niya tinungo ang pinto. Banyo siguro iyon. Sinundan ko siya para sana tulungan
siya.

"Dalton," tawag ko. Narito lang ako sa likod niya. "Sigurado ka ba sa sinasabi mo?
Si Sabrina talaga? Hindi mo ba talaga ako natatandaan?" Hinarap niya ko saka
pinamewangan ng isa niyang kamay, "I think, Sabrina is my

fiance at ikaw. Hindi ko matandaan na asawa kita. Wala akong maalala na kinasal
tayo.

Asan ang pruweba mo? Wala nsman diba...

Tinitigan ko siya sa mga mata niya. Hindi ako naniniwalang hindi niya ko maalala na
asawa niya.

"Dalton, wala na kayo ni ate Sabrina. Nakipaghiwalay ka na sa kanya noon.

Hiniwalayan mo siya dahil ako ang mahal mo. Ako na asawa mo, giit ko.

Tumalim ang mga titig niya sa akin. "Wala akong alam sa mga sinasabi mo. I'm sorry
Sabay yuko nito. Tatalikuran na sana niya ko ngunit bigla ko siyang niyakap.

"Dalton, I'm sorry kung umalis ako noon. Naguguluhan lang talaga ako noon Please,
maniwala ka. Hindi ko sinasadyang sabihin yon sayo. Alam kong nagkukunwari

ka lang para saktan ako. Huwag naman sana si ate Sabrina." Kusang tumulo ang mga
luha ko sa mga mata ko. Umiiyak ako sa kanyang malapad na dibdib. Mas lalong
humigpit ang yakap ko sa kaniyang katawan ngunit unti-unti naman niyang tinatanggal
ang mga nakapulupot kong mga braso sa kanyang katawan. Umiling ako sa ginawa niyang
pagtanggal sa mga braso ko sa katawan niya. Nasaktan ako pero pakiramdam ko
nakikilala ako ng puso niya. Napayuko ang ulo ko sa kanyang harapan habang umiiyak.
Kahit siguro umiyak ako ay hindi siya maaawa sa akin.

"Agatha," sambit nito. Bahagyang inangat naman niya ang aking baba upang magpantay
ang aming mga mukha. Nagkatitigan lamang kaming dalawa. "I'm sorry, I can't
remember you," saad niya pero pinahid naman niya ang mga luha sa aking mga mata.
Ngumiti naman ako sa ginawa niyang iyon. Pakiramdam ko, may pag-aalala pa din
siyang natitira para sa akin kahit sabihin niyang hindi niya ko maalala.
Nararamdaman ko iyon sa kanya. "Sige na, pwede ka ng umalis. Umuwe ka na muna,"
utos niya.

Umiling ako nang maalala kong pupunta dito si Sabrina mamayang hapon pagkatapos ng
kaniyang trabaho. Pero ano naman ang gagawin ko kung siya ang naaalala ni Dalton na
fiance niya? Magagawa ko bang paglayuin ang dalawa?

Zairaliyah

11 Hello po, pakidalaw po itong comment section mga cuties. Halos 4-7 lang po ang
nagcocoment. Ang tahimik po.. huhu.. Dinalaw na po ako ng baklitang basher ko.
Tinatawanan pa dahil wala daw readers dito. Alam ko pong marami kayo dahil marami
nman pong nag unlock ng chapters. Asan na po kayo 280 readers. Ang dami niyo po.
Pero super thank you po sa inyo kahit hindi kayo nagpaparamdam sa comsec happy na
ko kasi tumataas na po ang ranking nito sa SUPERNOVA RANKING..LOVEYOU GUYS (0)/
paabang po C-51 maya

Chapter-51

AGATHA

Nandito pa din ako sa mansyon ni Dalton. Hindi ako umuwe dahil hinihintay ko pa ang
pagdating ni Sabrina. Tumawag na din si ate Tala sa akin at tinatanong kung okay
lang ako. Well, mabuti naman ako dito pero itong si Dalton lang talaga ang
nagpapaalis sa akin dito.

Abala ako sa aking cp dahil katext ko si Garry, Kanina ko pa din hindi maubos ubos
itong kinakain kong bbq dito sa plato. Kada maubos ko ang bbq sa plato ay lagay ng
lagay naman si manang Josefa. Napakamot na lang ako ng aking ulo dahil narito na
naman siya at may dala-dala na namang bbq.

"Manang, hindi po ako gutom, sabay ngiti ko. Nandito ako ngayon sa cottage malapit
sa pool habang inaabangan ang pagdating ni ate Sabrina. "Kainin mo daw lahat ito
para hindi ka daw magutom sabi ni sir. Ayie... Kinikilig pa

si manang sa sinabi niya.

Nang makatanggap ako ng text mula kay ate Tala. Inirapan ko si manang. Pinagalitan
lang pala ni ate si Dalton na huwag akong pabayaan dito. Hay, akala ko si Dalton
talaga ang nag-aalala sa akin. Si ate Tala lang pala.

Nakaramdam ako ng inis sa sarili ko kaya hindi ko na lang kinain. Nang makatanggap
ako ng tawag kay Garry. Sinagot ko naman ito. Palaging nangungulit kahit ayaw ko na
sa kanya.

"Garry, busy ako. Saka na lang tayo mag-usap pag-uwe ko ng bahay."

ani ko mula

sa kabilang linya. "Susunduin na lang kita diyan. Nasaan ka ba?

Tanong nito.

Suminghap ako. Oh sige, itetext ko na lang
ko sunduin. Hindi pa ko uuwe. Magtetext na
biglang tumikhım sa aking likuran, Nagulat
kasi siya nakitang dumaan sa harapan at sa
niya sa akin nang sulyapan ko ito.
sayo kung nasaan ako. Pero mamaya mo na
lang ako sayo mamaya," saad ko nang may
ako nang si Dalton ang narito. Hindi ko
likod pa siya dumaan. Masama ang tingin

"Tawagan na lang kita mamaya, sabay end ko ng tawag. Umikot siya at bahagyang naupo
sa kabilang upuan. Ano naman kaya ang ginagawa niya dito? Kanina ayaw niya kong
makita dahil gusto niya na kong umalis pero ngayon naman ay kaharap ko siya

"Nag-enjoy ka ba rito? Bakit hindi mo inubos itong bbq?" Tanong nito. Kinuha niya
ang plato saka siya kumuha ng isang bbq. Kumagat siya ng isa saka niya nginuya.
"Masarap, sabay titig niya sa akin. Kumagat na naman siya ng isa. Habang ngumunguya
siya ay ako naman ang napapalunok sa ginagawa niyang pagnguya Napakagat labi na
lang ako nang nang titigan ko ang labi niya.

Shemay! Natulala na lamang ako nang titigan ko ang namumulang mga labi niya na
akala mo ay gumagamit ito ng lip tint. Nang may naiwang sauce sa labi niya.
Dinilaan ko ang labi ko na kinakunot ng kanyang noo. Inulit-ulit ko pang ginawa
iyon sa labi ko.

"Agatha," tawag niya sa akin kaya yung imahinasyon ko sa kanya ang biglang lumipad.

"Tawag mo ba ko?" Taong ko pagkatitig ko sa mga mata niya. "Anong ginagawa mo sa

labi mo?" Bigla niyang tanong. Nahiya tuloy ako sa ginawa

ko. "You bite then you lick it. Why? May problema ka ba sa labi mo?" "Wale Dalton"
tipid na sagot ko. Umiwas ako ng tingin sa kanya. Pakiramdam ko

ay namula ang aking pisngi sa sinabi niya. Hindi ko na inisip na mapapansin niya
ang ginawa ko. Nang tignan ko ulit ang labi niya. Naroon pa din yung sauce sa bibig
nito. Bigla tuloy akong ngumuso para ituro sa kan'ya yung sauce sa labi niya.

ako.

Jusko! Agatha... Pakipot ka pa eh Gusto mo din matikman yung sauce sa labi

You want me to kiss you?" Sabay tingin ko sa mga mata niya at umiling

niya, sita ng isip ko. Sayang, umuo na lang sana ako. "Dalton, may sauce ang labi
mo Turo ko sa labi niya kung saan naroon yung sauce sa labi nito.

Tipid itong ngumiti sabay iling niya. Hindi naman niya ito magawang punasan at

kumagat na naman siya ng isang bbq.

Pinagmasdan ko lamang siyang kumakain ng bbq. Bigla na naman akong ginutom kaya
kumuha na din ako ng isa para sa akin. Tahimik kaming kumakain rito nang dumating
agad si Sabrina.

"Hi baby," nakangiting saad niya sabay halik nito sa kanyang pisngi. Bahagya akong
nainis kay ate Sabrina. Hindi ko tuloy magawang nguyain ang kinakain kong bbq dahil
itong si Dalton naman ay hinapit pa niya ang bewang ni ate. "Sarap nito ha," kumuha
siya ng isang bbq. Pero yung bbq na hawak ni Dalton ay isinubo lang niya kay ate.
Yung hawak naman ni ate na bbq ay isinubo din niya kay Dalton. Nagsusubuan na
silang dalawa habang ako ay nanonood lang sa ginagawa nila. Tinaasan ko ng isa kong
kilay si ate.

Sige lang ate, sa labas ng bahay ka na matutulog bukas. Kukunin ko na ang bahay ko
at goodbye na lang sayo, sa loob loob ko.

Tinawagan ko na agad si Garry para magpasundo sa kanya. Gusto ko na din umuwe sa

bahay. Baka malaman pa ni mama na narito ako sa bahay ni Dalton ay ilayo lang niya
ko sa kanya upang hindi na kami magkita pa.

Mabuti at sinagot agad ni Garry ang tawag ko. "Garry sunduin mo na ko dito,"
napalakas ang boses ko kaya napalingon ang dalawa sa akin.

Tumayo na ko sa kinauupuan ko na hindi na nililingon si Dalton. Umalis ako sa

harapan nila at hindi na ko nagpaalam na uuwe na ko. Bukas na lang ako babalik
dito.

kapag wala na si ate Sabrina. Pauwe na kami ni Garry sa bahay. Kanina pa niya ko
kinakausap pero hindi ko siya magawang sagutin. Kinakabahan kasi ako kay mama nang
malaman ko kay papa na

nasa bahay siya. Ayaw kong malaman niya na nagkikita kami ni Dalton.

"Agatha, ang tahimik mo." Puna ni Garry sa akin. Narito na kami sa tapat ng aming
bahay. Talaga ngang narito din si mama dahil kilala ko ang sasakyan na nakapark
dito sa may labas at baka kanina pa ito dumating

"Garry pumasok ka muna sa loob, ani ko. Tipid siyang ngumiti, "Sigurado ka Agatha?"
Hindi siya makapaniwala sa sinabi ko.

Tumango ako bilang pagtugon.

Inaya ko siyang pumasok sa loob ng aming bahay ngunit biglang may tumawag sa phone
niya kaya lumabas na naman ito ng bakuran. Mag-isa kong tinungo ang bahay at
huminto muna ako rito sa tapat ng pinto dahil dinig ko silang mama at papa.
Nagtatalo silang dalawa. Sobra itong kaba na nararmdaman ko ngayon. Nang magsalita
si papa. Dinig na dinig ko ang mga pinag-uusapan nilang dalawa.

Gagawin talaga ni mama ang lahat para lang paghiwalayin kaming dalawa ni Dalton.
Biglang lumakas ang mga boses nila. Parang narito na sila malapit sa pinto.

"Ako ang masusunod Manuel sa ayaw at sa gusto ni Agatha. Hindi pwedeng hindi siya
pumirma sa annulment na ito, dinig kong sagot ni mama kay papa.

"Bahala ka Loraine. Hindi ikaw ang masusunod at gagawa ng paraan para mapaghiwalay
mo sila. Paano kung hindi pumayag si Dalton sa gagawin mo? Mapapapirma mo ba siya
diyan sa hawak mo?"

"Si Atty. na ang bahala," sagot ni mama. "Kaya bukas na bukas, makikipagkita ako
kay Dalton at isasama ko si Atty. Reyes. Hindi pwedeng siya ang masusunod. Gagawin

ko ang lahat para lang makuha si Agatha," saad ni mama.

"Loraine naman, hindi bat tapos na ang usapan niyo ni Dalton. Sa tingin mo ba ay
nagkikita pa rin silang dalawa ni Agatha?" Sumbat ni papa

"Kanino ka ba kumakampi Manuel? Anak natin ang pinag-uusapan dito. Magpinsan silang
dalawa ni Dalton. Parehong may dugong Monteclaro. So Ganun na lang ba ang gusto mo?
Isang malaking kahihiyan ito Manuel, giit ni mama. "Pagkakataon ko na ito Manuel,
ngayong walang maalala si Dalton. Magagawa ko na ang nais ko, saad ni mama

Nalungkot ako at nasaktan. Ito na yung part na kinakatakot ko. Ang paghiwalayin
kaming dalawa at tuluyan na kong ilayo ni mama kay Dalton. Biglang tumahimik sa
loob. Tapos na siguro silang magtalo.

"Agatha... Are you okay?Mukhang nagtatalo ang mga magulang mo," bulong niya

sa akin. Hindi ko tuloy napansin na narito si Garry sa aking tabi

Tipid akong ngumiti sa kanya. "Huwag mo na pansinin iyon." Hinawakan ko ang kamay
niya at saktong bumukas ang pintuan. Nagkatinginan kaming apat mula rito sa
nakaawang na pinto. Nagulat si mama at si papa nang makita niyang kasama ko si
Garry

Bahagyang napatingin din si mama sa mga kamay namin na magkahawak kamay. Nagtataka
siguro siya kung sino itong kasama ko dahil ngayon lang niya nakita si Garry.

Chapter 52

AGATHA

Kinabukasan, may limang oras na ang nakalipas mula ng umalis si mama Hindi na ko
sumama kay mama dahil alam ko naman kung saan siya pupunta Kahit ayaw ko naman
gawin ang kaniyang pinapagawa ay napilitan lang ako na pirmahan ang annulment paper
Kahit masakit sa akin na gawin iyon. Ginawa ko pa rin dahil ayaw ko lang
makipagtalo sa magulang ko. Si papa naman ay nalulungkot ito para sa amin re
Dalton. Hindi naman niya kayang pigilan si mama sa nais niyang gawin. Si Atty Reyes
ang kasama ni mama na nagtungo sa mansyon ni Dalton dala ang annulment paper na
aking nilagdaan kaninang umaga. Kanina pa siguro sila naroon sa mansyon

Ano na kaya ang balita? Natatakot ako sa balitang hatid ni mama pagdating niya dito
sa bahay mamaya. Napapayag kaya niya si Dalton na pirmahan ang annulment paper?

Napapikit na lamang ako ng mga mata ko rito habang naghuhugas ako ng mga plato at
baso sabay singhap ko. Sa pagmulat ko ng mga mata ko, nadulas ang hawak kong baso
at nahulog ito sa sahig. Basag ang basong hinuhugasan ko. Umupo ako para damputin
ang basag na baso.

"Huwag mong hahawakan Agatha Napaigtad ako rito sabay tayo ko. Hindi ko Inaasahan
ang pagdating ni Garry dito. Kumuha siya ng walis tambo saka dustpan at siya na ang
naghakot ng mga bubog.

"Garry, bakit narito ka?" Nagtatakang tanong ko. Binalingan niya ko ng tingin saka
ito ngumiti

"Wala lang... Narito lang ako para samahan ka. Wala naman ako ginagawa sa opisina
kaya nagpunta na lang ako dito," sagot niya. Tinalikuran niya ko at nagtungo siya
sa labas para itapon ang nahakot niyang mga bubog. Sinundan ko siya sa labas

"Ganun ba? Baka may iba ka pang dahilan kaya ka narito. Uunahan na kita Garry Hindi
na ko makikipagbalikan sayo. Hanggang kaibigan na lang ang kaya kong ibigay sayo.
Isa pa, may mahal na kong iba, pagtatapat ko upang tigilan niya na ang pangungulit
nito sa kin.
"Alam ko naman iyon Agatha. Alam ko naman kung ano ang mga ginawa kong kasalanan
sayo. Okay lang sa akin kahit kaibigan na lang ang kaya mong ibigay sa akin.
Naiintindihan naman kita, malungkot na sagot niya.

"Mabuti at nagkakaintindihan na tayo. Alam mo naman na kasal na ko kay Dalton," ani

ko. Pero hindi na ko sigurado ngayon kung ano na ang nangyari doon sa mansyon.

"Kamusta na kayo ng asawa mo? Bakit hindi mo pala siya kasama? Galing ka doon sa
mansyon niya diba? Nag-aaway ba kayong dalawa kahapon nang sinundo kita sa
mansyon?" Takang tanong nito. Nagtataka siya kung bakit hindi ko rin siya kasama
ngayon.

"May MU kami Garry at huwag mo ng alamin pa iyon. Sa amin lang iyon ni Dalton,
sagot ko. Inirapan ko siya.

"Ahmmm Siya nga pala Agatha. Narito ako para sabihin sayo na malapit na yung Grand
Alumni natin sa school. Hindi ka ba pupunta sa darating na Alumni?" Ngumuso ako.
Baka nandun lang si ate Sabrina at isama pa niya si Dalton. Tapos ako nganga. Bakit
ba? Wala na dapat akong karapatan para magselos sa kanilang dalawa. Sigurado na
kong pumirma na din si Dalton sa annulment paper dahil hindi naman niya ko maalala
na ako ang asawa niya eh.

Napasinghap ako. "Hindi na ko pupunta Garry. Hindi ko hig magpunta sa mga ganyan,
sagot ko. "Sige, aalis na din ako at nasabi ko naman sayo ang sadya ko rito. Pero
kung gusto mong sumama, tawagan mo na lang ako," ani niya saka niya ko tinalikuran
at nauna na itong pumasok ng kusina.

Nang mawala na siya sa paningin ko ay sumunod na din ako. Kumunat ang noo ko nang
makita kong nagkasalubungan sila ni Garry at ate Sabrina nang papalabas na ng gate
si Garry

Anong ginagawa ni ate dito? Bakit siya narito?

Tinungo ko agad si papa sa may duyan. Nagkasalubungan din kami ni ate nang

papalapit kaming dalawa kay papa. Nginisian niya ko sabay cross arm pa niya sa
harapan ko

Nagulat din si papa nang makita niya si ate sa kanyang harapan. "Sabrina, anong
ginagawa mo dito?" tanong ni papa ngunit sa akin naman

nakatingin si ate Sabrina imbes na kay papa. Matalim ang mga titig niya nang
sulyapan niya ko

Ito ba ang gusto mo Agatha... Ang palayasin kami ni mama sa bahay mo?" Tumaas ang
boses niya nang sabihin niya iyon. "Well, dahil sa ginawa mong pagpapalayas sa amin
ni mama. Masaya naman ako sa ginawa mo dahil kukopkupin naman kami ni Dalton.
Narinig mo ba? Sa mansyon na kami titira ni mama," ani nito na may ngisi sa labi
niya.

"Ano? Pinaalis mo na sila Agatha?" Takang tanong ni papa ngunit kay ate Sabrina
naman ako nakatingin. Naglalaban ang mga mata naming dalawa.

Wala akong pakialam kung tumira man sila sa mansyon ni Dalton. Ito ba ang ipinunta
ni Sabrina kaya siya narito? Ang. kapal talaga ng mukha. Ang sarap imudmod sa
putik. Kaso hindi ko magagawa iyon dahil narito si papa sa aming harapan. May
highblood pa naman siya. Nanggigigil na talaga ako sa kaniya.

"Oo papa, pinaalis ko na sila," sagot ko. "At ikaw, nakakatawa ka naman. Narito ka
para ipagmayabang mo sa akin yan? Eh di wow..." Inirapan ko siya. "Maliit na bagay
ba lang 'yan Sabrina, inis na sabi ko at hindi ko na siya tinawag pang ate

"Ohhh... Hindi ka ba nagseselos sa amin ni Dalton? Kawawa ka naman Agatha" sabay

tawa niya. "Hindi ka na maalala ni Dalton at ako na ngayon ang binalikan niya.

And next, matutuloy na ang kasal naming dalawa. Hindi ba papa?"

Umiling si papa. "Naku! Kung mag-aaway kayong dalawa rito sa harapan ko. Pwede ba
mga anak. Konting respeto naman sana sa akin. At ikaw Sabrina, wala ka bang trabaho
ngayon? Bakit kailangan mo pang inisin si Agatha at sabihin yan? Para kang walang
pinag-aralan," galit na ani ni papa.

Lihim akong natawa rito na kinainis ni Sabrina. Ang trabaho lang naman niya ay mag
tsismis at magpainggit. Akala mo naman kung sino maganda. Sa loob loob ko.

Zairaliyah

Update ko po maya ang bagong POV.. and not Agatha... Try ko ihabol. Busy dito sa
cemetery. Salamat po

Chapter 53

MIKE POV.

Abala ako ngayon sa mga pinapagawa sa akin ni Dalton. Lahat ng impormasyon tungkol
kay Loraine ay inalam ko. Kung saan saang lugar na ako nakarating. Lumipad din ako
papuntang Bacolod dahil dito ko na malalaman ang katotohan sa tunay na pagkatao ni
Loraine. Tatlong araw na ang inabot ko sa pag-iimbistiga para lang matapos ko na
itong problema ni Dalton.

INFO (LORAINE THOMPSON)

Sa taong July 25, 1972. Araw ng kapanganakan ni Loraine. Sa Saint Mathew Medical
Center. Dito iniluwal ni Mrs. Monteclaro ang anak nila ni Mr. Eduard Monteclaro na
si Loraine. Ngunit sa kasamaang palad, namatay ang kanilang anak dahil kulang ito
sa buwan. Hindi iyon alam ni Mrs. Monteclaro na namatay ang baby nila. At ang
sanggol na kanilang inuwe ay galing sa ibang pasyente na kasabayan lang ni Mrs.
Monteclaro na manganak at ang tunay na ina ni Loraine ay namatay naman ito nang
ipanganak siya. Pinagpalit ni Mr. Monteclaro ang mga bata, Dahil sa pera, nagawa
niyang maging lihim ang lahat upang walang makaalam sa ginawa niya.

Wala na daw ibang kamag-anak ang ina ni Loraine ngunit ayon sa napag-alaman ko sa
ibang staff ng hospital na humahawak sa mga record ng mga pasyente. May kapatid si
Loraine na lalaki na siya ang kasama ng ina nito.

Ibig sabihin, wala pang nakakaalam sa nangyari noon at inilihim ng lolo ni Dalton
ang totoong nangyari sa tunay nilang anak? Hindi alam ng lahat na totoong patay na

ang tunay na Loraine Monteclaro. Tama si Dalton. Kailangan malaman niya ito agad.
P*ta! Kung wala sigurong pera, hindi ko malalaman ang lahat ng ito. Kailangan pang
magbayad ng libo-libong pera

para lang makuha ang mga record nila dito.

Tatlong araw bago ko natapos ang pinapagawa ni Dalton sa akin. Pero bago ako umuwe
ng Maynila. Hahanapin ko pa ang kuya ni Loraine at kasalukuyang narito ako sa
Bacolod ngayon.

Hinanap ko agad ang address kung saan dati nakatira ang ina ni Loraine.
Kasalukuyang patungo na ko sa tirahan niya. Narating ko na ang Silay City. Kahit
sobrang pagod ko ay hindi ko na iniisip ang pagod dahil kailangan na kailangan na
din ni Dalton ang mga impormasyon magpapatunay na hindi isang Monteclaro si
Loraine.

Nang marating ko na ang lugar. Nagtanong-tanong na lang ako sa mga tao rito kung
saan ang address ni Ailene Castro. Siya ang totoong ina ni Loraine Castro. David
Thompson naman ang kaniyang ama.

May taong tumulong naman sa akin at itinuro ang adress kung saan ko mahahanap si
Ailene Castro upang ipaalam sa anak niyang lalaki na buhay pa ang karnyang kapatid.

Narito na ko sa tapat ng malaking gate. Hindi lang basta bahay itong nasa harapan
ko ngayon dahil isa itong mansyon.

Hindi mahirap si Ailene Castro? Wtf! Itutuloy ko ba ito? Baka makasuhan ang pamilya
Monteclaro, Pero kailangan din nilang malaman na buhay si Loraine. At need din ito
ni Dalton dahil hindi titigil si Loraine hangga't hindi niya napaghihiwalay ang
dalawa na si Agatha at Dalton.

Hindi ako pinayagan ng mga guard na makapasok dito sa mansyon ng mga Castro. Nang
may lumabas na itim na sasakyan mula sa kabrang gate. Bahagyang ibinaba pa niya ang
bintana ng sasakyan saka ito matamang nakatingin lang sa akin.

Maya't-maya ay bumukas ang pinto nito. Halos mabato ako sa kinatatayuan ko rito
nang makita ko si Mr. Thompson ang bumaba sa sasakyan.

F*ck! Siya ba ang anak ni Ailene Castro? Parang unti-unti ng lumilinaw sa akin ang
lahat dahil iisa ang tugma sa isinalaysay niya sa amin noon ni Lance nang kami ang
inutusan ni Dalton na makipag meet up sa big client niya. Kaya pala natuwa siyang
makapunta ng Hacienda ay iyon ang ipinangako niya sa ina nito na bibigyan niya ng
hacienda ang kanyang kapatid subalit ang inakala niyang patay na ang kapatid nito
ay hindi niya alam na buhay pala ang kaniyang kapatid at siya ay si Loraine. Ibig
sabihin nito, mahal na mahal niya ang kapatid nito. Naiyak ako dahil alam kong
matutuwa siya kapag nalaman niyang buhay pa ang kanyang kapatid.

"Mike, you're here." Nakangiting sambit niya. Ngumiti ako. "Paano mo nalaman ang
lugar ko dito? Are you investigating me?"

Umiling ako. "No sir. Actua "Sa loob tayo ng sasakyan ko," singit nito kaya hindi
ko naituloy ang sasabihin ko.

Inaya niya ko sa loob ng sasakyan niya para doon kami mag-usap. Pero t*nginal
kinakabahan ako kay Mr. Thompson at baka magdemanda ito. Nasapo ko tuloy ang aking
noo.

"So.... Anong sadya mo sa akin. Tungkol ba ito sa negosyo?" Umiling na naman ako
dahil kinakabahan ako. "No sir," sabay lunok ko ng aking laway. P*ta! Naumid tuloy
ang aking dila at hindi ko na magawang magsalita. Nakakatakot si Mr. Thompson.
"Sir, kilala niyo po ba si Ailene Castro?" Agad kong tanong. Rumehistro sa mukha
niya ang pagkakuryusidad. Matagal bago siya sumagot.

Lumalim ang paghinga niya. "She's my mom, agad na sagot niya. Lihim akong natuwa
dahil natapos na rin sa wakas ang lihim na itinago pa ni Mr. Eduard Monteclaro.
Straulo talaga ng lolo ni Dalton. Sobrang tagal ng panahon bao pa nalaman ang
katotohanan halos umabot ng limampung dekada at tama talaga ang kutob ni Dalton.
Hindi sila magpinsan ni Agatha. F*ck! Kailangan ko na din bumalik agad ng

Maynila "Sir kailangan niyong sumama sa akin pabalik ng Maynila at doon ko na lang
sasabihin ang nais ko," saad ko.

Umiling siya. "Babalik na ko ng America ngayon at ngayon na ang flight ko. Bumalik
lang ako rito sa Pilipinas para sa bussiness. Hindi naman siguro mahalaga yan

diba?" "Sir, huwag sana kayong mabibigla sa sasabihin ko. Alam kong imposibleng
mangyari ito pero buhay ang kapatid niyo. Buhay ang kapatid niyo at siya ay si
Loraine

Monteclaro Awtomatikong saad ko. Nabigla siya sa sinabi ko. Hindi ko alam kung ano
ang susunod na mangyayari. Pero tatanggapin ko naman kung sasapakin niya ko pero
nang makita ko ang mga mata niya na nangingilid na ang mga luha nito. Kusang
nagsilaglagan ang mga luha

niya sa mga mata nito.

Naawa ako kay Mr. Thompson dahil sa matagal na panahong pangungulila niya sa
kapatid nito.

"Paano nangyaring siya ang namatay kong kapatid? Paano?" Sabay iling nito ngunit
makikita sa mukha niya na masaya siya. "Kaya pala magaan ang loob ko sa kaniya
noong nakausap ko si Loraine ay siya pala ang kapatid ko. Ilan taon ko na rin itong
kinalimutan dahil sobrang tagal na din ito. Pero masaya ako sa magandang balita mo.
Gusto kong makita si Loraine. Sasama ako sayo pabalik ng Maynila, ani niya. Ngumiti
ako dahil hindi siya nagalit sa akin.

Paano kaya kung malaman niya ang ginawa ng lolo ni Dalton na pinagpalit niya ang
mga sanggol? Ito na ang kinakatakot kong mangyari at baka maglaban din sila sa
korte. Nasa hospital pa naman ang mga magulang ni Dalton. Pero huwag naman sana
maghiganti si Mr. Thompson. Kaya pala may ibang lahi ang magkapatid dahil sa ama
nilang si David Thompson.

Pabalik na kaming dalawa ni Mr. Thompson sa Maynila. Kanina ko pa minamasdan ang

mga ngiti niya sa labi nito. Nasasabik na siyang makita ang kaniyang kapatid na si
tita Loraine. Pero bago pa sila magkita, kailangan ko pang dumaan sa hospital para
kunin ang DNA test result para ipakita kay Loraine na hindi siya tunay na
Monteclaro. Sana hindi pa huli ang lahat bago pa nila malaman ang totoong nangyari
52 years ago. Wala pa naman maalala si Dalton at baka gumagawa na ng hakbang si
tita Loraine para paghiwalayin silang dalawa.

Lumipas ang mahaba-habang oras na biyahe bago pa namin narating ang Maynila. Gabi
na nang dumiretso kami sa condo ni Lance dahil siya na ang inutusan kong kumuha ng
DNA test result. Nagulat pa siya nang makita niya si Mr. Thompson.

"Sir," sambit nito. "Tumuloy muna kayo rito sa loob sir. Gabi na din para gumala ah
este... Bumiyahe, sabay kamot nito sa kaniyang ulo. Sinamaan ko ng tingin si Lance,
Kahit kailan talaga. Ang abnoy ng utak niya. Paano

na lang kaya kapag nakainom siya? Baka masabi pa niya ang sikreto naming

tatio.

Tipid na napatawa si Mr. Thompson. "Nakakatawa ka talaga Lance. Baka gusto mong
ireto kita sa bunsong anak ko? Masyadong masungit iyon. Ang hirap pangitiin Kahit
siguro kilitiin ay hindi siya tatablan," ani ni Mr. Thompson habang narito na kami
sa sala niya at bahagyang naupo dito sa sofa.

"Naku sir! Baka boyish yung anak niyo at babae ang type niya," sagot ni Lance.
"Mahirap talaga kilitiin 'yan dahil kaliwa't kanan lang aabuting sapak sa kaniya at
baka pati bayag ay sipain niya. Naku huwag na sir. Si Mike na lang," turo niya sa
akin. "Heto gusto mo?" Turo ko sa kamao ko

"Huwag naman gariyan Mike. Masisira kaguwapuhan ko niyan, Subukan mo kaya

magkajowa para may experience ka naman. Sir, siya na lang. Wala pang experience

yan. Virgin pa 'yan sir." "Shut up Lance!" Singhal ko. Nag-igting ang aking panga
sa sinabi niya.

Tipid na natawa si Mr. Thompson. "Nakakatuwa talaga kayong dalawa. Don't worry,
mamemeet niyo din anak ko pag naisipan niyang magbakasyon dito sa

Pilipinas, Makikilala niyo din siya," saad nito. "Wow, magbabakasyon daw siya Mike.
Bagay na bagay talaga kayong dalawa.

Parehong masungit, saad nito.

Napailing na lang ako. Mahirap talaga patulan tong Lance na to. Pero kapag kay
Dalton. Tiklop agad ang bibig nito.

Wala na kaming ginawang tatlo kundi tumawa na lang ng tumawa. Kahit pagod na pagod
ang katawan ko. Worth it naman dahil hindi nasayang ang pagod at puyat ko

Walang katapusan ang kwentuhan namin hanggang sa lumalim na ang gabi. Hindi namin
namalayan ang oras dahil inabot kami ng ala una. Doon pa lamang kami nakapagpahinga
at dito na kami sa condo ni Lance pinatulog. Bukas na bukas ay pupunta na kami sa
bahay ni Dalton dala ang magandang balita. Kamusta na kaya? Wala na kasi akong
balita kay Dalton simula nung mag umpisa akong mag-imbistiga.

Chapter 54

DALTON POV

Dalawang tasang kape na ang naubos ko ngunit hindi pa din dumadating si Agatha
Masahista nga ba siya o totoong asawa ko siya? Bakit si Sabrina ang tanging.
naaalala ko? Kilala ko si Agatha pero hindi ko naman maalala na kinasal kaming
dalawa. Bakit ganun? Palagi ko siyang naiisip at nakikita kahit pikit ang mga mata
ko ay siya naman ang aking nakikita at hindi si Sabrina na siya ang naaalala kong
fiance ko.

Tila namiss ko yata siyang makita ngayon pero hindi pa naman siya dumarating.

What happened to her? Did I hurt her yesterday? Damn it! She cried in front of me
and I

felt something wrong. Napahilot na lang ako sa aking sentido. Umalis siya kahapon
na hindi

nagpapaalam na uuwe na ito. I followed her secretly when someone picked her up.
Who's that guy? Is that her boyfriend? Damn it!
Halu-halong emosyon ang nararamdaman ko ngayon. Maraming pumapasok sa isipan ko
pero biglang sumisingit si Sabrina. I don't understand what I feel now. I'm
confused.

"Manang Josefal" tawag ko rito mula sa sala. Gusto kong makausap si ate Tala

ngayon. Gusto kong tanungin sa kaniya kung darating ba ngayon si Agatha. My body

needs her now. Her caresses made me feel that he knew her. Fvwvck! I want to feel
her

touch again that drives me crazy. I can't wait to see her again.

"Ano 'yon sir?" Tanong nito pagkalapit niya rito sa sala

"Tawagan mo si ate Tala. Papuntahin mo siya dito, utos ko.

"Sige sir," sagot nito saka ito umalis.

Sa labas ko na lang siya hihintayin habang maglalakad lakad muna ako. Kailangan
kong ilakad itong isa kong binti dahil medyo masakit pa din ito. Ilang minuto pa
lang ako naglalakad dito sa malawak na bakuran, dumating naman ang isang matandang
babae at may kasama itong isang lalaki. Nakangiti ang matanda sa akin habang
papalapit siya rito sa kinaroroonan ko.

Hindi ko kilala kung sino ang mga ito ngunit pinapasok naman siya ng aking

guard. Hindi naman siguro siya magpapapasok kung hindi niya ito kilala. "Dalton
iho, nakangiting tawag niya sa pangalan ko. "Pwede ba kitang makausap

ngayon iho?"

Tipid akong ngumiti. "Sure... And by the way, who are you?" Tanong ko dahil ko siya

kilala. "Ako ang kapatid ng dad mo at tito Limuel mo. Ako ang tita Loraine mo
Dalton.

Ano, pwede na ba tayo mag-usap sa loob ng mansyon mo? Marami tayong pag-uusapan
ngayon Dalton"

"Okay tita, let's go inside. Pag-aya ko sa kanila. Nauna akong lumakad patungo sa
loob ng aking mansyon at nakasunod lamang sila sa akin. Sinalubong naman ako agad
ni manang Josefa.

"Sir, parating na siya dito."

"Okay, sabihin mong nasa opisina ako, ani ko sa kanya.

"Sige sir," paalam nito.

Inaya ko silang dalawa sa aking opisina. Narito lang sa unang palapag kaya dito ko
na sila pinapasok. Narito sila at hindi ko alam ang sadya nilang dalawa dahil wala
naman akong maalala. May konting memorya na nawala sa akin pero hindi lahat nang
iyon ay nabura.

"Sit down." Pinaupo ko silang dalawa rito sa two seater sofa. Ako naman ay sa
single sofa. Nagkatinginan kami ni tita. May ngisi sa labi niya habang pasulyap ang
pagtitig niya sa hawak na folder. Rumehistro sa mukha ko ang pagkakuryusidad "Maari
ko na bang malaman kung ano ang ipinunta niyo dito tita?" Tanong ko dahil gusto ko
na agad malaman ang kanilang sadya. Kung kailan wala akong maalala ay parang
napakahalaga itong pag-uusapan namin ngayon.

"By the way iho, ipapakilala muna kita sa kasama ko. Siya nga pala si Atty. Reyes
at narito kami para dito," sabay lapag niya sa mesa ang isang folder. Kumunot ang
noo

ko.

"What is that?" Nakuryos ako bigla.

"Open it Dalton para malaman mo. Then after that... Pirmahan mo kung ano ang
nakasaad diyan. Take your time Dalton," ani nito. Kinuha ko ang folder. Binuklat ko
ito at binasa kung ano ang mga nakasaad dito.

Annulment of Marriage? Kumunot ang aking noo nang makita kong may lagda si Agatha
dito. May part sa akin na kinabahan ako.

"What is your relationship with Agatha?" Kunot-noong tanong ko kay tita. "She is my
daughter Dalton and she is your cousin. Hindi ako papayag na ituloy itong relasyon
niyo bilang mag-asawa. Hindi ako makakapayag na habang buhay niya dadalhin ang
apelyidong Monteclaro. Isa ding Monteclaro si Agatha Dalton. So please, nakikiusap
ako. Just signed the annulment of marriage para matapos na, saad nito

Inabot sa akin ni Atty. Reyes ang kanyang ballpen. Matagal ko pa bago ko ito kinuha
sa kanyang kamay. Bahagyang tinitigan ko pa ang papel na hawak ko. Nang may
kumatokt sa pinto. Alam kong si ate Tala ang dumating kaya hindi ko na ito
sinulyapan

Alam kong patungo na siya rito dahil iyon ang nararamdaman ko. "Tala?" Rumehistro
sa mukha ni tita ang pagtataka at pagkagulat. "Tita, anong ginagawa niyo dito?
Dalton ano 'yang hawak mo?" Tanong agad

ni ate

Hindi ko sinagot agad ang kaniyang tanong dahil dito sa hawak kong papel. Dito
nakatuon ang isip ko.

"Tala, please lang. Huwag ka munang makialam dito. At ikaw Dalton huwag mo ng pag-
isipan pa ang bagay na yan. Pumayag na si Agatha. Lagda mo na lang ang hinihintay.
Nakikiusap din siya na pirmahan mo na 'yan upang makalaya na siya sa kasal niyo,
saad ni tita.

Tila may nagflashback sa nakaraan ko.

"Kailanman, hindi mo ko magiging pag-aari mo Anton. Hanggang sa papel lang tayo

magiging mag-asawa. Hindi kita ituturing na asawa ko! Sana ay ganoon ka din sa
akın,

"Arghhh... Fuuck! Damn it!" Mura ko sabay suntok ko sa mesa na halos magulat silang
lahat sa ginawa ko. Napalakas ang pagsuntok ko kaya nagkaroon na naman ng crack ang
salaming mesa. Nang makita ko ang dugo sa kamao ko at tila may nagflashback na
naman sa nakaraan ko. Ang lahat ng ito ay nangyari na sa nakaraan ko. Napasabunot
ako sa aking buhok nang maalala ko na naman na pinagtutulakan ako ni Agatha kay
Sabrina.

Marry my sister and divorced mel Marry my sister and divorced me.. Paulit ulit na
pumapasok sa utak ko. Halos sumakit ang ulo ko dahil ang iba ay naaalala ko na.
"Dalton," sambit ni ate at bahagyang hinawakan niya ang aking braso. "Huwag mo
munang pilitin na makaalala. Babalik din alaala mo sabi ng doktor. And tita please,
huwag ngayon. Hindi pa makaalala ang kapatid ko. Bumalik na lang kayo sa ibang
araw, saad ni ate.

"Hindi Tala, alam mong may mali hindi ba? Pareho silang Monteclaro. Magpinsan
silang dalawa ni Agatha. Sana naman maintindihan niyo kong dalawa. Kailangan ko din
ang aking anak. Matagal na siyang nawalay sa akin at gusto ko naman siyang
makasama. Huwag niyo naman ipagdamot sa akin dahil gusto ko lang makapiling man
lang ang aking anak. Pero paano naman ako? Itong nararamdaman ko bilang isang ina
niya. Kasal siya sa isang Monteclaro at iisa lang ang dugong nananalaytay sa ating
mga lahi. Kaya't ngayon pa lang. Putulin mo na itong walang kwentang kasal niyo.
Alam

mo na ito sa una pa lang Dalton, Ginamit mo lang si Agatha dahil sa kapatid niyang
si Sabrina na siya dapat ang pinakasalan "Stop it!" Sigaw ko sa kanya na kinaigtad
niya ganun din si Atty. Reyes. Wala akong pakialam sa kanila kung makita nila akong
magalit. Tinitigan ko siya ng marahas na

titig ko. "You want me to signed this?" Sabay angat ko sa papel. Sa papel sila
nakatinging dalawa at hindi sa akin.

"Sign that Dalton para matapos na utos ni tita sa akin.

Kahit na masasakit na alaala ang bumabalik sa isipan ko mula sa aking nakaraan.

Kahit masaktan man ang damdamin ko. I will never divorced my wife. Alam kong
pinilit lang siya ng kaniyang ina na papirmahan siya sa annulme of f marriage dahil
naramdaman ko naman. sa kanya kahapon on na umiiyak siya at alam kong mahal niya
ko. Tama, mahal niya ko dahil nagseselos siya kahapon kay Sabrina.

Nginisian ko siya. "This paper I'm holding is a toy for me. Hindi ko alam kung ano
itong papel I na hawak ko. Atty. I can't understand this. I can't sign this s paper
toy. Look my situation Atty. Nung nakaraang linggo lang ako naaksidente. Can't you
see?" Sabay taas ko sa baston na hawak ko. "Sabi ng doktor, bawal ako mastress at
itong ginagawa niyong dalawa rito ay maari kayong makasuhang dalawa," pananakot ko.
"At isa pa, nasira ang utak ko dahil sa car accident," paliwanag ko.

"Anong ibig mong sabihin Dalton?" Rumehistro sa mukha niya ang pagtataka.

Tipid akong natawa. "Malapit na kong mabaliw tita. "What?!" Halos magulat siya sa
sinabi ko.

Yes tita,... Akin na tong paper toy mo ha," sabay punit ko sa harapan nilang
dalawa. Halos umawang ang ibabang labi niya sa ginawa ko.

Dinig ko ang mahinang pagtawa ni ate Tala samantalang yung dalawa ay hindi
makapaniwala sa ginawa kong pagpunit sa papel. Nagkunwari lamang akong may

saltik sa utak upang hindi na ulit siya bumalik dito. Well, sa korte na lang tayo
magkita Dalton," ani ni tita. "Tara na Atty." Tawag niya sa

kasama niya saka sila tuluyang lumabas ng aking opisina. Tawang-tawa si ate sa
ginawa ko. Kaming dalawa na lang ang narito sa aking opisina. Hanggang ngayon ay
nakatawa

pa din ang mukha. Kinunutan ko siya ng aking noo.

"Ate, hindi ka talaga marunong makisakay sa mga trip ko. Muntik nang mahalata ng
dalawa na nagkukunwari lang ako. Gumawa na nga lang ng paraan pero mapapahamak pa
ko sa pagtawa mo," singhal ko.

"Dalton naman, sinong hindi matatawa sa sinabi mo? Wala ka lang maalala pero

ginawa mong baliw yang sarili mo," sabay tawa nito.

"And so, gumana naman eh. Kung hindi ko gagawin 'yon, pipilitin lang niya ko na
papirmahin itong bwisit na papel na 'yan," singhal ko.

Pero unting-unti na lang, maaalala ko na rin ang lahat kahit si Sabrina ang
naaalala ko ngayon. Pero bakit siya pa ang naalala ko at hindi si Agatha na asawa
ko? Halos masasakit na alaala lamang ang naaalala ko sa nakaraan namin ni Agatha.
Pero hihintayin kong bumalik ang mga alaalang nabura sa isipan ko hanggang sa
luminaw na ang lahat.

"Pano 'yan Dalton? Maghaharap na kayo sa korte? Magpapanggap ka pa ding baliw

baliw?"

"Ate stop na, ang dami kong iniisip ngayon eh. Wala na nga kong maalala then
gagawin mo pa kong baliw"

"Sorry, anong plano mo?" Bahagyag naupo siya rito sa sofa "Marami ate... By the
way, paano nga ba ako naaksidente at ano ang dahilan?

Nakainom ba ko at that time or may ibang dahilan pa?" Nakuuyos ako dahil hindi ko
alam ang dahilan ng pagka aksidente ko.

Suminghap siya at tila nag-isip pa ito saka ito umiling. "Hindi ko alam ang saktong
pangyayari Dalton at hindi ako sigurado dahil ang pagkakaalam ko. Umalis si Agatha
noon. lyon lang ang alam ko. Minsan nagwawala ka sa loob ng opisina mo at hindi ko
alam kung bakit ka nagwawala. Sabi ng mga kaibigan mo, mabilis ka daw magpatakbo ng
sasakyan mo that time kaya ka nabangga. Hindi ko alam kung lasing ka ba or nakainom
ka. Pero wala naman nangyayari sayo sa daan kahit lasing ka at ngayon lang ito
nangyari sayo. Oohh... Hindi kaya broken hearted ka that time dahil kay Agatha?"
Mahabang turan ni ate.

Hindi ko maalalang broken hearted ako nang ako ay maaksidente. Hindi ko pa maalala
iyon sa ngayon. Hindi ko alam kung si Agatha ang dahilan kung bakit ako
naaksidente. Hindi kaya siya nga ang dahilan?

"Ate, sino si Garry? Sino siya sa buhay ni Agatha?" Tanong ko

Mariin kong tinitigan si ate. Alam kong alam niya kung sino si Garry sa buhay ni
Agatha. Baka sila ang dahilan ng pagkakaaksidente ko. What if, totoo ang aking
kutob?

"Ayaw kong magsalita sa ngayon Dalton. Mas mainam na si Agatha na lang kausapin mo
para malinawan ka. Gusto mo ba siyang makausap ngayon Dalton?"

Umiling ako bilang pagtugon. Pupunta kasi ngayon si Sabrina dahil pinalayas daw
sila ni Agatha sa bahay na tinitirahan nila at dito ko na sila patitirahin sa
mansyon ko.

Zairaliyah

11 C-55 mayang hapon. Thank you po sa MT...❤❤❤

"
Chapter 55

Dalton

Narito ako ngayon sa aking condo. Umalis ako ng mansyon dahil dumating na si
Sabrina sa dala ang ibang mga gamit niya. Pansamantala muna siya doon na titira at
lilipat din siya kapag nahanapan ko na ito ng malilipatan nila.

Kanina pa ko naiinip sa paghihintay ko rito. Umaasa kasi ako na darating si Agatha

ngayon. Sana makumbinse siya ni ate na makapunta siya rito. Gusto ko siyang
makausap at humingi na din ng tawad dahil hindi naging maganda ang inasal ko sa
kanya.

Napasinghap na lang ako rito habang iniisip ko siya ngayon. Nakahiga ako rito sa
aking kama habang ang mga mata ko ay nakatitig sa kisame.

Agatha is my wife. My real wife. And Sabrina is my fiance. Pareho silang nasa isip
ko. Pero kahit na si Sabrina ang mas naaalala ko. Alam kong sa puso ko ay kilala
nito si Agatha

Bahagyang bumangon ako nang makatanggap ng text kay ate. Binasa ko ito at sumilay
ang ngiti sa aking labi. Narito na sila sa aking condo kasama si Agatha. Dali dali
akong lumabas ng aking silid at hindi ko na hawak ang aking baston dahil bumubuti
na ang lakad

ko

Binuksan ko agad ang pinto. Bumungad sa aking harapan si ate at si Agatha na

nakasimangot. Anong nangyari sa kanya? Nasira na naman ang maganda niyang mukha
dahil sa akin. Napakamot tuloy ako ng aking ulo. Ayaw din niya kong tignan. Kumunot
ang noo ni ate sa akin.

"Hindi mo ba kami papapasukin?" Galit na sabi ni ate.

"Ate, napag usapan na natin ito., right?" Gusto kong kami lang ni Agatha dito sa
loob dahil mag-uusap kaming dalawa at ayaw ko na may istorbo sa aming dalawa.

"Hmmmp.. Umayos ka Dalton ha. Tawagan mo na lang ako kapag tapos, na kayo, ani
nito. Tila nagulat si Agatha sa sinabi nito.

"A-Anong tapos ate?" Nauutal nitong tanong. Nagtataka siya dahil iba ang nasa

isip niya.

"Ate paki clear sa kanya. Maraming ibig sabihin ang tapos," asik ko. Inirapan niya
lang ako nang ako ang nagtanong. Pero lihim akong napangiti rito dahil sa
kasupladahan nito sa akin. Ito ang gustong gusto ko eh. Pero tignan natin mamaya
kung iirapan mo pa ko. Sabay iling ko rito na nakangisi ang labi ko. Napansin
siguro

niya iyon kaya sinamaan niya ko ng kan yang tingin.

"Alam ko naman na hindi mo gagawin iyon. Sige na, pumasok ka na Agatha. Sunduin na
lang kita mamaya," saka ito umalis.

Iniawang ko ang pinto para sa kanya. Pero nanatili siyang nakatayo lang sa labas ng
pinto.

"Pasok ka na wife," saad ko hinihintay ko siyang kumilos ngunit ayaw niyang

humakbang papasok rito sa loob ng aking condo. "Papasok ka ba o hindi?" "Pwede bang
dito tayo mag-usap?" Singhal nito.

Tinitigan ko na naman siya sa mga mata nito ngunit iniiwasan niya lang ang mga

mata ko.

"Huwag mo nga ko titigan!" Singhal niya.

"Why? May mga mata ako kaya tititigan kita hangga't gusto ko," sabay hawak ko sa
kamay niya saka ko hinilang papasok dito sa loob ng aking condo. Nilock ko muna ang
pinto upang hindi siya makalabas.

"Anong gagawin mo sa akin?" Nasa boses niya ang takot. "Hindi mo na ko asawa
Dalton, ani niya na kinakunot ng noo ko.

"Sinong nagsabing hindi kita asawa? Kahit kailan, hindi kita hiniwalayan. Kahit
wala akong maaalala na asawa kita pero hindi pa din ako pumayag sa nais ni tita.
Hindi ako pumirma sa Annulment of Marriage. Fvvck! Pero ikaw Agatha, kahit ikaw ang
nakakaalala sa ating dalawa. Ginawa mo pa din kahit alam mong ako ang asawa mo
Ginawa mo pa rin iyon sa akin kahit alam mong wala akong maalala, Ilan beses mo na
ba kong pinagtabuyan noon? Bakit? Damn it! Magsabi ka nga sa akin ng totoo. Ano ba
ang dahilan kung bakit ako naaksidente? Gusto kong malaman Agatha ang rason kung
bakit nagawa kong magpakalasing? Ikaw ba ang dahilan kaya ako naaksidente?"

Yumuko siya at bahagyang umiling. Nakita ko na lang na umiiyak ito.

Hindi ko alam kung hahawakan ko ba siya ulit ngunit natatakot ako kapag ginawa ko
iyon sa kanya at baka ipagtulakan na naman niya ko. Pero susubukan ko dahil iyon
ang utos ng puso ko.

"Agatha," sambit ko saka ko siya niyakap ng mahigpit. Panay ang hikbi niya rito sa
aking malapad na dibdib habang nasa bisig ko siya. "Wala akong gagawin sayo okay.
Mag-uusap lang tayo. Huwag kang magagalit sa akin at huwag ka ng umiyak." Pero mas
lalo lang siya umiyak.

"I'm sorry Dalton... Kasalanan ko kung bakit ka naaksidente. Hindi ko talaga

gustong sabihin iyon kay papa. Ginawa ko lang iyon dahil kay mama. Hindi ko
sinasadyang saktan ka. Nagsisisi ako kung bakit ko pa nasabi iyon sayo. Pero
bumalik pa rin ako sayo kasi hindi ko kayang limutin ka. Narito ako Dalton dahil
mahal kita. Pero hindi mo ko maalala na ako ang asawa mo at si ate Sabrina ang
naaalala mo. Ayaw ko naman pilitan ka kung ayaw mong maniwala," sabay sinok nito.
Totoo bang hindi ka pumirma sa Annulment Of Marriage?"

Bahagyang inangat ko ang kanyang baba upang magpantay ang aming mga mukha. Tipid
akong ngumiti saka ko siya matamang tinitigan sa mga mata niya.

"Asawa pa din kita wife. Pinunit ko yung paper toy na binigay ni tita. Pero huwag
mo na lang itanong kung bakit ko iyon ginawa. Don't worry, unti-unti nang lumilinaw
ang lahat. Malapit ko ng maalala ang lahat," ani ko.

Bhagyang hinawakan ko ang kanyang kamay. Ngumiti ako dahil sa isang singsing

sa kanyang palasingsingan. Bahagya ko itong hinaplos ang singsing sa daliri

niya.
"Sinuot ko na 'yan kanina at baka hanapan mo na naman ako ng pruweba," ani nito.
Tipid akong napatawa sa sinabi niya.

"I'm sorry for that. Hindi ko lang talaga maalala eh," sabay halik ko sa kamay niya

saka ko siya tinitigan sa mga mata niya.

"Okay na ba 'yang binti mo? Masakit pa ba?" malambing njyang tanong at bahagya
siyang tumingin doon.

"Medyo masakit pa eh," ani ko. Ngunit ang mga mata ko ay nakatititg pa din sa
kaniya.

"Hmmm... Maayos ka namang nakatayo ha. Wala ka na rin hawak na baston.

Sh*t! Sayang, magpapahilot pa naman sana ako sa kanya. "Wife," malambing na saad
ko. Tumingin siya sa akin. "Pwede bang hilutin mo muna itong isang binti ko?"
Kinunutan niya ko ng kanyang noo

"Sabi mo mag-uusap lang tayo. Naku Dalton... Umayos ka daw sabi ni ate Tala. Hindi
mo alam at baka nariyan lang siya sa labas ng pinto, ani niya.

Kumunot ang noo ko. Sabi ni ate magtext na lang daw kapag tapos na pero bakit
parang narito nga siya?

Binuksan ko ang pinto at nagulat akong narito nga siya. Peck! Bakit narito si ate?
Damn it! Storbo talaga kahit kailan.

Chapter 56

DALTON

Kinabukasan, may mga bisita ako na hindi ko inaasahang dumating, Sila Mike at Lance
pero may isang matandang lalaki silang kasama. Hindi ko kilala kung sino ito.
Nakangiti siya sa akin kaya ngumiti na din ako.

"Dalton, nakikilala mo ba siya?" Tanong ni Mike. Matamang tinitigan ko ang

matanda ngunit umiling lang ako dahil hindi ko naman siya maalala. "Hindi ko siya
kilala Mike Saad ko. Pero habang tinititigan ko siya ay may

bumabagabag sa aking isipan.

"Okay, hindi na ko magpapaligoy ligoy pa. Siya ang tunay na kapatid ng tita Loraine
mo. Siya si Mr. Thompson. Isang Thompson si Loraine at hindi siya tunay na
Monteclaro, In short, hindi kayo magpinsan ni Agatha," paliwanag ni Mike. Natuwa
ako sa sinagot niya. Ito yung sinasabi ni tita kahapon na magpinsan kami ni Agatha.
Mabuti at hindi ako pumirma sa Annulment of Marriage na pinagpipilitan niya sa akin
na pirmahan iyon.

"Ha? Totoo ba itong narinig ko?" Napalingon kaming apat kay Sabrina. Yes, she's
living with me at kahapon pa siya dumating dito sa mansyon.

"Bakit nandito yan Dalton?" Takang tanong ni Lance. Hiwalay naman ang mga kuwarto
namin kaya no worries. Umaalis naman ako rito at minsang natulog sa aking condo.
"Ahh.. Pwede na ba tayong umalis ngayon. Gusto ko ng sorpresahin ang kapatid ko.
Gusto ko na siyang puntahan ngayon," saad ni Mr. Thompson.

"Okay sir, aalis na tayo," sagot naman ni Mike.

"Sasama ako Dalton," ani Sabrina at mas nauna pa itong lumabas.

Sumunod na din kami kay Sabrina pagkalabas niya. "Anak ng teteng! Akala mo kung
siya ang asawa. Nalaman na nga niyang hindi kayo magpinsan, makapal pa din ang
mukha," bulalas ni Lance.

"Bunganga mo Lance... Kahit saan ka talaga, putak ng putak." Sita ni Lance.

"Siyempre naman. Team Agatha at Dalton kaya ako kahit pasaway. Sarap kaya magpauto
kay Agatha, sabay halakhak nito saka siya siniko ni Mike dahil masama ko silang
tinitigan.

Paalis na kaming lahat. Sa kabilang sasakyan sumakay ang dalawa na si Mr. Thompson
at si Mike at kami naman ni nila Lance at Sabrina ang magkakasama. Hindi ko alam
kung saang lugar itong tinatahak namin ngayon. Si Lance naman ang nakakaalam nito
kaya tahimik ang iba sa amin. "Don't tell me Dalton, sa bahay nila Agatha tayo
pupunta?" Tanong ni Sabrina "Hoy tumigil ka kung ayaw mong ibaba kita rito. Ikaw na
nga tong sumama ikw pa demanding diyan" asik ni Lance. Magsasalita sana si Sabrina
nang sumingit ako. "Tumahimik ka na lang Sabrina kung ayaw mong gawin niya 'yon
sayo," dagdag ko pa.

"Dalton, ikaw din?! Singhal niya.

"Naman! bye bye Sabrina. Wala ka ng Dalton. Magkakabalikan na sila ni Agatha at

ikaw naman ngayon ang aalis"

"No! Hindi ako papayag.. Dalton, iiwan mo na naman ba ko? Ako ang nobya mo. Si
Agatha, hindi mo siya totoong a

"Stop Sabrina!" Madiing bigkas ko. "Tumigil ka na okay. Fytoong asawa ko si Agatha.
At huwag mong ipilit na hindi ko siya asawa, giit ko. Sumimangot siya pagkasabi ko
iyon.

Mabuti at wala dito si Mr. Thompson dahil nakakahiya sa inaasal ni Sabrina. I don't
know kung bakit siya pa ang naalala ko at hindi si Agatha. I hope na makita ko ulit
siya.

Nang marating na namin ang lugar, mas nauna pang bumaba si Sabrina. Nauna pa siyang
pumasok sa loob ng bahay at parang kanya itong malaking bahay na nasa tapat namin
ngayon.

"Kaninong bahay ito Lance?" Nagtataka ako dahil hindi ko alam kung kanino itong

bahay na pinuntahan namin. "Kay Agatha ito Dalton. Ito yung bahay na pinagawa niya.
Halika na at pumasok na

silang tatlo. Tayo na lang naiwan dito."

Inaya ako ni Lance na pumasok sa loob. Malaki itong bahay at maganda ang mga
designs dito sa loob. Nang mapatingin na lang ako sa dalawang magkapatid na
magkayakap na at tila umiiyak pa si tita Loraine. Sinabi na agad siguro ni Mike ang
katotohanan. Napangiti na lang ako rito. Unti-unting lumiliwanag na kay tita
Loraine kung bakit narito si Mr. Thompson. Na kay Mike naman ang lahat ng kasagutan
pero hindi ko pa alam kung ano ba ang lumabas sa imbistigasyon niya. Gusto kong
malaman ang lahat ng iyon kung paano sila naging magkapatid.

Habang iginagala ko ang aking paningin sa paligid. Nasulyapan ko agad si Agatha

at naroon siya sa isang swing habang may hinahawakan itong libro. "Lance, maiwan
muna kita rito. May pupuntahan lang ako saglit, paalam ko. Patungo sana ako doon
ngunit tinawag ako ni Mike. Bahagyang sumulyap pa ko kay Agatha. Nagulat siya nang
makita niya ko. Tipid akong ngumiti sa kanya. Bumuga ako ng hangin sa aking bibig.
Tila iba itong nararamdaman ko ngayong kaba dahil bigla

akong hinila ni Mike palabas ng bahay. "Mike, may problema ba?" Tanong ko. Narito
na kami sa labas ng bahay.

"Why Mike?"

"Dalton, mag-iimbistga din si Mr. Thompson. Gusto niyang malaman kung paanorng
nangyari iyon kay Loraine. Kasi ang alam niya patay yung sanggol na inuluwal ng
kanyang ina. Dalton, hindi ko pa nasasabi sayo ang bagay na ito. Si Mr. Eduard na
lolo mo ang may kasalanan kung bakit ito nangyari. Pinagpalit niya ang mga sanggol.
Kinuha niya ang sanggol nang manganak din ang ina ni Mr. Thompson na siya ang
kasabayan ng lola mo noong iniluwal niya ang tunay nilang anak. Pero patay ang
tunay nilang anak dahil kulang sa buwan ang sanggol na iniluwal ng lola mo. At ang
sanggol na kanilang kinupkop, siya ang kapatid ni Mr. Thompson. Ngunit ang ina
nilang dalawa ay namatay nang iluwal niya ang sanggol at siya ay si Loraine. Anong
gagawin mo Dalton? Baka maghiganti lang si Mr. Thompson kapag nalaman niya ang
katotohanan. Hindi ko pa ito nasasabi sa kanya. Gusto kong ikaw ang magdesiyon kung
ano ang desisyon mo. Natapos na nga ang problema mo at napatunayan mong hindi
talaga kayo magpinsan pero may problema ka na namang kakaharapin ngayon Dalton."

"Kung gagawa ng anumang hakbang si Mr. Thompson at si Agatha ang gagamitin niya
para maghiganti. Ilalayo ko agad si Agatha. Hindi ako papayag na ilayo nila sa akin
si Agatha. Kahit anong mangyari hindi ko siya isusuko sa kanila," awtomatikong
sagot ko.

Chapter 57

DALTON

"Dalton, I'm sorry Iho kung nagawa kong paglayuin kayo ni Agatha.

Hindi ko naman alam na ganun ang mangyayari. Salamat sa DNA result na

pinakita sa akin ng kaibigan mo. Negative ang aming mga resulta nila kuya

Ezeckiel at kuya Limuel, Pero paanong nangyari iyon?" Takang tanong ni tita.
"Ahmmm... Hindi ko masagot ang tanong niya dahil iniisip ko si Agath

at gusto ko na siyang luwe. Tipid na ngumiti si tita. "Oh, siya hindi na kita
pipilitin pang sagutin iyar Iniisip mo na sigurong luwe ang anak ko," nahiya tuloy
ako sa sinabi niya. "Sige iho iuwe mo na siya," ani niya at lihim akong natuwa.

Fvvck! Parang naexcite akong iuwe na siya agad pero sa mansyon nakatira si Sabrina
at nauna na itong umuwe dahil pupunta pa ito ng hospital para bisitahin ang kanyang
ina nang magpaalam ito kanina.
"Thanks tita, ako na ang bahala kay Agatha," sagot ko.

"Dalton, alam naman nating lahat na kasal naman kayong dalawa ni Agatha at asawa mo
naman siya. Pwede mo na kong tawaging mama or mommy," sagot nito. Binigyan niya na
ko ng pahintulot na tawagin siyang mama. Well, parang mas magandang tawagin ko na
lang siyang mama dah iyon naman ang tawag sa kanya ni Agatha.

*Okay, I'll call you mama," naiilang sambit ko rito. Bahagyang ngumiti siya sa
'kin.

"Nahihiya ka pa yata sa akin na tawagin ako na mama ha Dalton. Naku iho, sanayin mo
na ang pagtawag mo sa akin na mama. Sige na umalis na kayo ni Agatha," ani nito.
Tipid akong ngumiti bilang pagtugon.

Hinanap ko agad si Agatha. Hindi ko naman siya mahanap-hanap dito mula sa loob at
labas ng bakuran. Tinungo ko ang naghihintay kong mga kaibigan at kanina pa sila
rito sa sasakyan.

Damn it! Where's Agatha? Wala siya rito nang lapitan ko ang mga kaibigan ko.

"Anong nangyral at ganyan ang itsura mo? Hindi ka ba masaya at napatunayan mong
hindi talaga kayo magpinsan ni Agatha? Tanong ni Lance.

"Tsk! Nalinis lang 'yan kasi hindi niya mahanap hanap si Agatha at kanina pa ito
wala, si Mike ang sumagot.

"Kayo? Nakita niyo ba siya?" Nagkibit-balikat ang mga ito. Bumuga ako ng hangin sa
aking bibig. Pinagtataguan ba ko ni

Agatha?

"Umalis na tayo. Diyan ka na sumakay sa kay Mike, ani ko kay Lance. Nababadtrip ako
ngayon dahil pinagtataguan ako ni Agatha, Kung kallan na wala na kaming alalahaning
problema doon pa niya ko iniiwasan. Damn It!

Rumehstro sa mukha ko ang galit dahil wala akog napala dito. Nang buksan ko na ang
pinto ng sasakyan, Nasorpresa ako dahil narito pala si Agatha sa loob ng aking
sasakyan. Nakita ko sa mga mata niya na nang-linis ito. Tinatawanan niya ko.

"What's funny?!" Singhal ko. Sumakay ako agad sa loob ng sasakyan saka ko pabagsak
na isinarado ang pinto ng aking sasakyan. "Oy hindi ka naman siguro galit noh?"
Hindi ko siya pinansin. Pinasibac

ko na agad ang sasakayan. "Dalton! Kausapin mo naman ako." Pamimilit

niya.

Bahala siya sa sarili niya. Halos mainis na ko sa kakahanap sa kan'ya tapos narito
lang pala sa loob. Bwisit! Gusto niya bang makipaglaro ng tagu-taguan?

Hindi ko talaga siya pinansin kahit talakan niya ko. Nainis na siya sa akin kaya
ang kamay niya ay gumapang sa aking hita. Binalingan ko siya ng tingin.

"What are you doing?" Hindi rin siya sumagot sa tanong ko. Ginagalit niya ba ako?
"Agatha, hands off! I'm driving," singhal ko dahil umabot na ang kanyang kamay sa
aking gitnang parte at may kinakapa siya doon. Hininto ko ang sasakyan sa gilid ng
kalsada. Pinauna ko na ang mga kaibigan ko dahil itong mapang asar na asawa ko ay
hindi niya ko tinitigilan.
Hinayaan ko lang ang kanyang kamay sa aking pagkala****, Nabuhay ang alaga ko dahil
sa ginagawa niyang pagdakma. Ngunit ang kamay niya a hindi na kumilos dahil tumigil
na ito nang hininto ko ang sasakyan dito.

Tinaasan niya ko ng isa niyang kilay. "Bakit ka huminto? Ituloy mo para ituloy ko
na din magdrive."

"What did you say?" Kunot noong tanong ko.

"Magdadrive din ako habang nagdadrive ka. Oh diba, may sarili din akong sasakyan na
hinahawakan

Halos umawang ang ibabang labi ke dahil sa kapilyahan niya. Asawa ki ba talaga 'to?
Ganito ba siya dati sa akin?

"Ito na ba ang naging hobby mo?" Takang tanong ko. Sh*t! Hindi ko na yata kayang
tiisin to dahil sa ginagawa niya.

"Hindi mo pa rin ba ito maalala? Ano ba ang gagawin ko para makaalal ka? Saka pwede
ba, iwasan mo na si Sabrina, sabay tanggal niya ng kamay sa pagkala**** ko.
Nagtatampo siya at nagseselos dahil kasama namin si Sabrina kanina.

Hinawakan ko ang kamay niya. Agatha, huwag kang mag-aalala. Gagawin ko para
maibalik ang alaala ko. Huwag kang magtampo. Ikaw lang

nag-iisa sa puso ko kahit siya ang nasaalala ko, sabay nabot niya a

kanyang kamay, "May kahati pa rin ako kahit ako ang laman ng puso mo kung siys
naman ang nasa isip mo, ani niya.

Tila mallyak na ito. "Hindi sa ganun ang ibig kong sabihin, Nabalik fang suguro
yung alaala ko nung nakaraang kami pa. Pero maniwala ka. Nakikilala ka ng puso ko.

Kinuha ko ang kanyang kamay saka ito hinalikan. Ikaw ang mahal ko wife. My forever
love," sambit ko at napangiti ko na rin siya.

I think kailangan mo na itong hawakan. Paaandarin ko na din itong

sasakyan, ani ko. "Sira! Hinawakan ko lang yan baka sakaling bumalik na ang memorya
mo," sagot nito. "Ahhmm... Pwedeng ako na lang magdrive? May gusto lang sana akong
puntahan?"

"Why? Sabihin mo na lang sa akin at pupunta tayo doon. Malayo pa ba?"

"Oo Dalton, pupunta tayo sa naging unang bahay natin noon. Namiss ki lang pumunta
doon. Doon kasi tayo unang nag-umpisa eh," tipid siyang ngumiti sa akin.

Tipid akong ngumiti rito. Hindi ko inaasahan na ang isang bagay na lumipas na ay
pinapahalagaan pa din pala niya hanggang ngayon kung saaı kami nag-umpisa. Ginagawa
niya itong lahat para lang bumalik ang mga naburang alaala ko.

Nang marating na namin dito sa bahay, naramdaman ko na lang sa sar ko ang kakaiba.
Hindi ko alam dahil parang ito nga yung bahay namin noor ni Agatha. Bigla na naman
sumakit ang aking ulo. Sobrang sakit kaya agad akong inalalayan ng asawa ko na
maupo rito sa sofa.

"Dalton, ayos ka lang ba? Please, sabihin mo?" Nag-aalala siya sa 'kin.

"Wife, naaalala ko na itong bahay. Tama ka dahil ito yung bahay natin noon. Hindi
ba't may sariling shop pa ko dito. I want to see that. Please, tulungan mo na lang
ako maalala ang lahat," ani ko.

Napangiwi siya sabay tayo niya at nainis. Hindi ko alam kung ano naman ang
kinagagalit niya.

"Naririnig mo ba 'yang mga sinasabi mo? Bakit naman ganun Dalton? Itong bahay na
ito naalala mo Ang talyer naaalala mo. Pero ako hindi mo pa ko maalala. Tapos nang
hawakan ko yang tati mo kanina ay wala ka ding maalala, gusto matawa sa sinabi
niya. "Reaksiyon mo pa lang kanina., Galil ka na. Luh! Kahit siguro maghubad ako sa
harapan mo ay baka lalong hindi mo maalala iyon! Napakadaya mo naman Dalton,
Grrr... Nakakainis kal" Singhal niya. "Siguro may nangyari na sa inyo yang Sabrina
mo kaya hindi mo ko maalala."

Kaydaming question mark ang nakikita ko. F**k! Oo nga naman, bakit

ang daya ko naman. Pero wala namang nangyari sa amin ni Sabrina eh..

"Wife naman, wala pang nangyayari sa amin ni Sabrina okay." Giit ko. lyon naman
talaga ang totoo dahil iba ang hanap ng aking katawan kundi si Agatha.

Hinawakan ko ang kamay niya saka ko ito pinaupo sa aking hita. Niyakap ko siya ng
mahigpit at marahang niyapos ang kanyang likod.

"Dalton, huwag mo na lang muna pilitin ang sarili mo kung hindi mo ko maalala sa
nakaraan mo."

Umiling ako dahil nasasaktan ako sa mga sinsabi niya.

Zairaliyah

Goodnight po... Bukas na lng po kasunod... Haha... May sarling sasakyan si Agath a
vee( bigoplus^ A nabla^ A odot)/ haha

"

Chapter 58

AGATHA

Nagising na lamang ako nang may maramdaman akong kakaiba sa aking s*so at sadyang
pinipisil niya pa ang aking n*pples. Tiningnan ko si Dalton sa aking tabi.
Nakapikit naman ang mga mata niya pero ang kamay niya ay kanina pa gising.
Nakikiliti ako sa ginagawa niyang paglaro sa mga ***** ko. Talaga nga namang
itinaas niya pa ang aking damit pero nakatakip naman ang mga dede ko sa ilalim ng
kumot. Sinamaan ko siya n aking paningin kahit pikit-mata siyang nakaharap sa akin.
Nang magmulat siya ng mga mata niya. Nagulat siya nang makita niyang masama akong
nakatitig sa kanya pero ang kamay niya ay naroon pa din sa aking s*so.

"Ganda ng gising ng asawa ko. Hmmm...." Nakangiting ani niya. Humal pa ito sa aking
labi ngunit dampi lang iyon. Napasinghap ako nang maamc ko ang mabangong hininga
niya. Nahiya tuloy ako magsalita sa mismong harapan niya dahil hindi pa ko
nakakapagmumog. Wala naman siguro akon bad breath dahil mabango din naman hininga
ko.

"Aalis tayo ngayon diba?" Ani ko.

"Yes wife, pero sabi mo kagabi. Daanan muna natin si papa Manuel. Kikitain natin
siya ngayon dahil may mahalagang bagay kang kukuhanin sa kanya. Nakuryos ako wife.
Ano ba 'yon? Pwede ba malaman?"

"Hindi pwede," sagot ko sabay tanggal naman niya sa kumot na nakatakip sa katawan
naming dalawa. Tumambad sa kan'ya ang malulusog kong mga s*so saka niya ko
dinaganan sa ibabaw ko. Sinubsob niya ang mukha nito sa aking mga s*so. Nanginginig
ako sa ginawa niyang pakiliti s mga n*pples ko.

"Dalton, umalis ka nga riyan. Kagabi ka pa dumedede sa 'kin ha at hanggang ngayon

hindi ka pa din nabubusog?" Singhal ko.

"Last na to wife tapos aalis na tayo. 15 minutes pa. Halos umawang ang ibabang labi
ko.

"Bakit 15 minutes? Ang tagal naman niyon. Dinaig mo pa ang batang sanggol na dumede
ha," reklamo ko.

"Kasalanan mo kaya 'to wife. Inaakit mo ko tapos hindi mo din ibibigay Lagyan mo na
lang kaya ng lock yang monay mo. Kahit konting hawak lang ayaw mong ipahawak eh.
Pero ikaw kung makahawak sa alaga ko halos hindi mo na mabitaw-bitawanan."

"Eh paano kasi, bakit mo pa kasi sinagot yung tawag ni Sabrina kagabi Kasalanan mo
din naman kung bakit hindi ka napagbigyan. Umalis ka na

nga riyan sa ibabaw ko. Napakabigat mo," reklamo ko.

"Ayoko! Wala pang 15 minutes," sagot niya. Napatunganga ako sa sinabi niya. Tinuloy
pa din niyang dumede sa akin.

Hinayaan ko lang siyang gawin niya ito pero nang tumunog na naman ang kanyang cp ay
agad din itong umalis sa ibabaw ko. Kinuha niya ang phone niya saka niya ito
sinagot. Hindi ko alam kung sino kausap niya dahi lumabas naman ito ng kuwarto.

Bumangon na din ako rito sa kama saka agad na inasikaso ang aking sarili. Nang
matapos na ko ay lumabas na din ako ng kuwarto. Suot ko ang damit ni Dalton dahil
siya lang naman ang may naiwang mga damit rito. Dit na kami natulog sa bahay dahil
gabi na din para umuwe.

Pagkalabas ko ng bahay. Busy pa din siya sa kanyang phone. Halos 20 minutes na din
ito sa kausap niya at hindi ko alam kung sino ang kausap nito. Pero parang masaya
naman siya dahil nakangiti ito. Siguro ay may magandang balita na ito sa mga
magulang niya. Sana nga ay gising na sila.

Ngumiti siya sa 'kin nang matapos niyang kausapin ang kausap niya se phone nito.
Bahagyang lumapit ako.

"Masaya ka ngayon ha?" Nakangiti kong tanong. Hinapit niya ko agad sa aking bewang
nang nasa harapan niya na ko.

"Yes wife, tumawag si ate Tala. Gising na si mom ngunit si dad ay hindi pa,
malungkot na saad niya. Pero magandang balita pa din ang batid niya dahil isa sa
kanila ay gising na..

"Nakakatuwa naman dahil gising na din si mom. Okay lang 'yan Dalton. God is good.
Hindi niya pababayaan si dad at magigising din siya gaya din mom," nakangiting
sambit ko.

"Okay, let's go. Tumawag na si Lance at papunta na sila kina papa Manuel." Ngumiti
ako bilang pagtugon.

Kinuyog niya ko papuntang sasakyan saka nito binuksan ang pinto par sa akin.

"Salamat," saad ko saka sumakay na sa loob. Umikot naman siya sa kabila saka
sumakay na din ito.

Papunta na kami ngayon sa bahay na inuupahan namin dati. Saglit lang kami doon
dahil gusto ko lang ipaalala lahat kay Dalton ang mga kalokahan ginagawa namin
doon. May inihanda din ako para sa kanila. Isang sorpresi na hindi nila
malilimutan.

Sumilay ang ngiti sa labi ko nang maalala kong nakaihi silang tatlo sa mga short
nila. Doon pa sila sa lupa nakatulog dahil sa kalasingan nila. Jusko! Pati din si
papa ay tawang tawa din sa mga pinaggagawa ko sa tatlo. Napangiwi na lang ako rito.
Naalala ko kung paano ako nainlove kay Dalton. Shemay! Yung kilig ko ay sagad
hanggang buto. Ang aking mga ngit ay abot tenga lalo na nung naghubad siya sa
harapan ko. Ang yummy niya talaga. Yung imagination ko ngayon ay umabot na sa
langit dahil may mga heart na kong nakikita sa mga mata ko.

Tumikhim si Dalton na kinalingon ko. Ang ngiti ko ay naroon pa din "Kakaiba ang mga
ngiti mo wife. Pwede ko bang malaman kung ano ang Iniisip mo?"

Kinunutan ko siya ng aking noo. "Hindi pwede. For girls only lang ito. Huwag kang
cheater."

"Ohw... Ako cheater? Bakit naman ako naging cheater?Gusto ko lang malaman kung
bakit ka nakangiti. Ang sarap kasi makita ang mga ngiti mo Nakakawala ng pagod,"
saad niya.

"Ha? Saan ka naman napagod?" Ngumisi siya. Ngisi na may kakaiba sa mga labi niya.
Nang maalala ko yung ginawa niya kanina ay baka iyon nga ang kanyang tinutukoy.

"Gusto mong malaman?" Sabay hawak niya sa aking kamay. Naku ayaw kong malaman at
baka kung saan mapunta ang usapan namin.

Umiling ako. "Huwag na Dalton... Magdrive ka na lang diyan. Focus ka muna sa daan
at baka mabangga na naman tayo sa kakatitig mo sa akin," sabay irap ko.

"Okay fine... Sa tingin mo ba? Sasabihin ko din sayo iyon? Secret... For boys only
lang iyon." Napailing siya saka ngumisi sa akin.

Ngumuso ako. Ano naman kaya 'yon? Ano ginagawa ng mga boys at may pasecret sercret
pa siya? "Kung ayaw mong sabihin, itatanong ko kina Lance at Mike!" Singhal

ko.

"Cheater ang tawag diyan. Kaya huwag mong itatanong sa kanila. Hindi

ka din nila sasagutin."

Napasinghap na lang ako rito. Hindi ko napansin na malapit na kami si bahay. Pero
saktong may tumawag sa akin. Si Garry ang natawag kaya kinancel ko na lang ang
tawag niya. Maya't-maya ay tumawag na naman ito.
"Bakit hindi mo sagutin? Sino ba 'yan?" Parang galit ang boses

nito. "Wala... Kaibigan ko lang sa trabaho. Huwag mo na lang pansinin

'yon.!

"Let me see your phone.." Mariin niya kong tinitigan sa mga mata niya habang
inaabot niya ang kamay nito. Inabot ko naman sa kanya ang phone ko sa kamay niya.
Kinakabahan ako kay Dalton kapag ang tahimik niya. Lalk na ang mga mata niya. Kung
makatitig ito ay nakakatakot siya. Bwisit kasi ng Garry na 'yan! Wala ba siyang
Trabaho?

"Ihinto mo na ang sasakyan. Narito na tayo," ani ko. Huminto naman itong sasakyan.
Narito na sila Lance at Mike dahil sa kanila naman itong sasakyan na nakapark dito
sa tapat ng gate. Tahimik na bumaba si Dalton at iniwan niya lang ako dito. Pero
bumalik din siya rito saka niya binuksan ang pinto.

Bumaba naman ako nang buksan niya ang pinto. Lihim ko siyang tiningnan. Rumehistro
sa mukha niya na parang galit siya. Nagseselos ba

siya kay Garry? Naalala kaya niya si Garry? Paano kung maalala niyang siya ang
nobyo ko na pakakasalan ko dapat noon? Baka ito pa ang pag awayan naming dalawa.

Nakangiti ang mga kaibigan niya nang kami ay narito na sa paboritong tambayan ni
Dalton. Pero bakit wala sa mukha niya na masaya siya? Hindi niya pinansin ang mga
kaibigan niya roon sa may duyan at dumiretso na lang siya rito sa may mangga.

"Dalton," tawag ko. Lumingon naman siya sa 'kin pagkaupo niya rito sa may mangga
malapit sa may kubo. "Naaalala mo ba itong kubo at iyong duyan na hinihigaan ni
Lance?" Tanong ko ngunit tinitigan niya lang yung duyan. Umiling siya. "Hindi mo
talaga maalala itong lugar?" Malungkot na saad ko.

Bumuga siya ng malalim na hininga. "I'm sorry wife. Hindi ko maalala itong lugar na
ito. Kahit pilitin ko ang sarili ko para lang makaalala ay hindi ko talaga maalala
ang iba. Minsan, may alaala na nagflaflashback sa akin. I don't know.. Lahat na
masasakit na alaala ko sayo ay iyon lang natatandaan ko. Bakit ganun wife? Puro
masasakit na salita ang mga naaalala ko sa nakaraan ko. Kahit nung kinasal tayo ay
hindi ko malimutan iyon. Pero alam ko naman na mahal mo ko diba at hindi mo ko
magagawang lokohin."

"Oo naman," agad na sagot ko.

Nalungkot ako sa sinabi niya. Bakit ang unfair naman? Nung time na niloko siya ni
ate, bakit hindi ba niya iyon maalala? Tapos ako, konting masasakit na salita lang
ay hindi niya iyon malimutan.

Zairaliyah

11

hello po... Update ako maya baka 3chapters siguro. Abangan po❤❤❤❤❤ Salamat sa mga
nagbabasa. Sana ang iba ay nakakahabol sa mga updates ko. ♡

( v dot o ( vec x ) dot o )

"
Chapter 59

DALTON

Umalis din kami agad sa bahay na pinuntahan namin kanina. Isinama k na ang aking
asawa na si Agatha na hanggang ngayon ay nagtatampo pa din. Hindi ko alam kung yung
op ba niya ang kinalinisan nito o yung mga sinabi ko sa kanya kanina.

Pauwe na kami galing sa trabaho ko. Nagkaroon lang ng konting problema sa kompanya
ngunit natapos ko din naman agad ang trabaho ko dahil tinulungan ako ng aking
asawa.

Pagdating namin dito sa mansyon, sabay na pumasok kaming dalawa sa loob na

magkahawak kamay kaming dalawa. Hindi namin nasulit ang bonding namin kanina doon
kaya dito na lang namin itutuloy sa mansyon.

"Wife, mauna ka na sa itaas. linom lang ako ng tubig," ani ko. "Sige hintayin na
lang kita sa kuwarto," paalam niya saka ito naunang pumanhik sa aming kuwarto.

Patungo ako ngayon sa kusina. Nang marating ko na ay huminto ako agad dahil nakita
ko si Sabrina. Kumunot ang noo ko sa mga gamot na iniinom niya. Two bottles ang
nakalapag sa mesa. Hindi ko alam kung anor gamot ang mga iniinom niya. Pero sabi
naman niya sa 'kin noon ay galing siya sa operasyon at magaling na siya ngayon ayon
sa sinabi ni ate Tala. Pero bakit kailangan niya pang uminom ng maraming gamot na
halos mabulunan na ito kanina.

Dahil sa pagkatulala niya habang nakayuko ang ulo sa tapat ng mesa. Hindi niya
napansin ang paglapit ko. Parang pagod na pagod ang kanyang itsura nang makita ko
kanina.

"Sabrina, tawag ko. Nagulat siya at mabilis na itinago ang mga gamot

sa kanyang bulsa.

"Are you okay? May sakit ka bang nararamdaman?" Umiling siya.

"Wala ito Dalton. Wala akong sakit," saka ito yumuko at tila may kakaiba sa mga
kinikilos niya. "Sige, magpapahinga na muna ako sa kuwarto," ani niya saka ito
umalis na nakayuko ang ulo.

Anong nangyari sa kan'ya? Iniiwasan niya ko? Bakit? Hinabol ko siya patungong
kuwarto niya.

"Sabrina, tawag kong muli ngunit mabilis siyang nakapasok sa loob ng kan'yang
silid.

Hindi ko na tinuloy pang lumapit sa kanyang silid at baka makita lang ako ng asswa
ko.

Bumuga ako ng malalim na hininga sa aking bibig. Gusto ko sans siyar

kausapin kung may problema ba siya pero iniiwasan naman niya na

ko. Bumalik agad ako ng kusina para uminom na din ng tubig. Sobra yata ang
pagkauhaw ko ngayon dahil sa sobrang pagod ko kanina. Pero nariyan
naman ang asawa ko, pampatanggal ng pagod. Wala siya rito ng datnan ko sa aming
kuwarto. Baka nasa loob ito ng banyo at naliligo na siguro.

Nagtanggal na din ako agad ng aking suot na damit saka ko ito inihagi sa kung saan.
Sinunod ko namang tanggalin ang suot kong pants saka ko ito hinayaang malaglag sa
sahig. Boxer short na lamang ang natira sa aking katawan. Patungo na sana ako ng
closet nang bumukas ang pinto ng banyo. Lumabas ang aking asawa mula doon. Kagat
labi pa siya nang titiga niya ko. Biglang na namang nabuhay ang aking alaga. Kahit
anong tigas na nito ay ayaw naman niyang magpagamit.

Fvvck! Kailangan pa ba niya kong inisin ng ganito? Nakakabaliw minsa itong asawa
ko. Ang sarap ibalibag sa kama.

"Layuan mo ko wife. Huwag mong sagarin ang kabaitan ng alaga ko."

Bahagya siyang napatawa sa sinabi ko. "Hoy Dalton, inaano ba kita. Bakit galit ka
na naman diyan? Pwede ba, huwag kang magalit. Naligo lang eh galit ka na agad."

Kinunutan ko siya ng aking noo. Pinapanood ko lang siya habang

namimili ng kanyang damit. May ngisi sa kanyang labi nang titigan

ko siya.

Ano na naman kaya binabalak niya? Napahawak ako sa aking baba dar nag-iisip ako
dito. Narito kaming dalawa sa loob ng closet. Sige, kung ganito ang gusto niya.
It's okay...

Nagulat na lamang ako nang maghubad siya sa harapan ko. Nginisian niya ko. Ngumisi
din ako sa kan'ya dahil naghubad na din ako ng boxer sho sa harapan niya. Hindi
kami nagpansinan rito sa loob ng closet pero siya naman itong naiinis sa akin.

"Dalton!" Madiing tawag niya sa pangalan ko. Bahagyang nilingon ko siya nang
matapos na kong magbihis.

"Yes wife," saad ko. Kahit nakasuot na siya ng bra at panty niya ay hindi ko pa rin
pinansin ang kanyang katawan.

Masama niya kong tinitigan sa mga mata niya. "Anyare sayo?" Nagtataka ang asawa ko
sa akin.

"Nothing wife... Why?" Kinunutan ko siya ng aking noo. Nagbihis lang

kaming dalawa, siya pa ang galit.

Napasinghap ako. Umalis na lang ako sa kanyang harapan dahil wala akong makuhang
sagot mula sa kanya. Nalinis siya sa ginawa ko. Simula ngayon, Kung ayaw niya, ayaw
ko na rin. Fvvck! Hirap din pala magpigil eh at alam kong ganun din siya.

Narito na ako sa kama. Nakahiga na ko rito. Dito ko na lang siya hihintayin.

Lumabas din siya mula sa closet. Nakanguso siya nang makita ko. Yan ang mga
napapala ng mga madamot. Siya din naman pala itong nalinis.

"Wife," tawag ko. Hindi niya ko pinansin. "Wife, may problema ka ba?" Nilingon
naman niya ko. "Sabihin mo na Dalton kung may sasabihin ka. Makikinig ako,"

ani niya.

"May itatanong lang sana ako sayo. Huwag kang magagalit okay." Pero kinakabahan na
ko sa mga titig niya. Tinabihan niya ko rito sa pagkakahiga ko. Umunan siya sa
aking malapad na dibdib. Napangiti naman ako sa ginawa niya. Kung gan'yan sana
palagi ang asawa ko na naglalambing. Mas lalo kitang mamahalin Agatha.

"Anong itatanong mo?" Bahagyang umangat ang ulo niya. Tiningnan ko naman siya.
Hinaplos ko muna ang kanyang ulo bago ko siya tanungin.

"May sakit ba ang ate Sabrina mo? Wala ka bang nahahalata sa kanya?" Tanong ko...
Napaisip siya. "Bakit mo naman natanong 'yan?"

Suminghap ako. "Nakita ko siya kanina sa kusina nang patungo ako doon kanina.
Nakita ko siyang may iniinom na gamot. Ganun ba talaga kadami ang iniinom niyang
mga gamot? Halos limang capsule yung ininorr niya kanina," paliwanag ko.

"Hindi ko alam yan Dalton. Hindi mo ba siya kinausap kanina or inalam mo na lang
sana sa kan'ya para alam natin kung ano ang mga gamot na iniinom niya?"

"Sinubukan ko siyang tanungin kanina pero ayaw niya kong sagutin. Umiiwas siya..
Pero ikaw, subukan mo siyang kausapin."

Umalis siya sa pagkakaunan niya sa aking dibdib. Tinitigan niya ko. Hindi ko alam
kung bakit ang sakit niyang tumitig. Kinabahan ako.

"Sige, subukan ko mamaya," tipid na sagot niya.

Bahagyang umalis na ito sa aking tabi. Bumangon na din ako upang sundan siya.
Niyakap ko agad siya mula sa kanyang likuran.

"Dalton," sambit niya. Humigpit ang yakap ko sa kanya dahil pilit siyang
kumakawala. Siniksik ko pa ang aking mukha sa kanyang leeg saka ko inamoy amoy ang
leeg nito. Nakiliti siya dahil sa mga bigote na nagsisitubuan sa aking baba. "Daton
nakikikiliti ako, ano ba? Bitawan mo ko, sabay hagikhik niya ngunit hindi ko siya
tinigilan sa ginagawa kong pagkiliti sa kanyang leeg.

"Bakit kita bibitawan? Nagseselos ka ba sa ate mo kaya mo ko iniwan sa kama?"

'No! Hindi ako nagseselos kaya bitawan mo na ko. Hindi ako nakinig sa kanya dahil
yakap ko pa rin siya. Bahagyang binuhat ko siya at ganun na lamang ang pagkagulat
niya. "Dalton! Ibaba mo na ko! Hindi talaga ako

nagseselos eh, giit nito.

"Are you sure? Pero hindi ako naniniwala. Halatang nagseselos ka sa ate mo, Aminin
mo na at ibababa na kita wife."

"Wala akong aaminin sayo dahil hindi naman ako nagseselos eh. Kaini ke talaga!"
singhal niya. Mas lalo ko pa siyang itinaas na halos umabot na ang kanyang pang-upo
sa aking mukha. Sumigaw na siya dahil sa ginagawi ko. Halos humawak na siya sa
aking ulo dahil sobrang taas niya na. Natatawa ako sa kanya dahil parang bata itong
niloloko.

"Bwisit ka Dalton. Alam kong malakas ka. Kaya pwede ba... Ibaba mo

na ko," giit niya.

"Aminin mo na lang kasi okay, giit ko. "Oo na... Oo na... Nagseselos na ko kaya
ibaba mo na ko.

Please!"
Ngumiti ako dahil umamin din siya kaya binaba ko na siya sa kama. Nasira ang
kanyang mukha dahil sa pang-iinis ko sa kanya. Tinabihan ko siya.

Tipid akong napatawa. "Aamin ka din pala wife nagpakahirap pa ko. Halika nga dito."
Lumapit naman siya. Bahagyang niyakap ko siya.

"Ikaw lang mahal ko wife. Ikaw lang naman ang lumalayo. Wala ka ban tiwala sa
akin?" Ramdam ko ang pagsinghap niya. Ang tagal na naman niyang sumago

Nainip ako kaya agad ko siyang pinahiga sa kama at dinaganan ko siya sa

ibabaw niya. Nagtama ang mga mata naming dalawa at ganun din ang

aming mga hininga na tumatama sa aming mga balat.

"Now tell me my wife, may tiwala ka ba sa akin o wala?" Tanong ko. Gusto kong
manigurado dahil iniisip niya siguro na babalikan ko pa ang ate niya. Pero kahit na
dito nakatira sa mansyon si Sabrina. Asawa ko pa rin ang pipiliin ko. Pero
nangangamba pa din ako dahil may part pa din na iiwa pa din niya ko.

"Dalton, may tiwala naman ako sayo okay. Pero natatakot ako at baka

Sinabisab ko agad siya ng halik sa kanyang labi kaya hindi na nito naituloy pa ang
kanyang sasabihin.

Zairaliyah

AA

C-60 Maya 9-10pm.. (3)

Chapter 60

DALTON

Kinabukasan, narito na kami ng asawa ko sa hapag-kainan. Wala si

Sabrina dito at hindi ko alam kung pumasok na ba siya sa kanyang trabaho o hindi.
Ayaw ko naman magtanong sa asawa ko at baka magselos na naman ito. "Manang Josefa,
nakita mo na bang umalis si Sabrina?" Tanong ko.

Biglang nabitawan ni Agatha ang kutsarang hawak niya. "Sorry, nadulas sa kamay ko.
At tipid siyang ngumiti.

"Hindi pa siya lumalabas sa silid niya sir. Hindi ko din siya nakitang kumain
kagabi. Hindi nagalaw yung mga pagkain na nasa ref, ani ni manan Josefa.

"Tignan mo siya sa silid niya at tawagin mo na siya para makakain na din siya, utos
ko. "Sige sir," sagot nito saka ito umalis at pumanhik sa itaas ng kuwarto ni

Sabrina.
Suminghap ako. Tahimik na naman si Agatha. Napapansin ko na lang s ugali niya na
mabilis itong magtampo, magselos at magalit. Hindi ko siya maunawaan ngayon dahil
nagiging moody na siya.

Hinawakan ko ang kaliwa niyang kamay. "Wife, are you okay? Ang tahimik mo? May
nararamdaman ka ba?" Nag-aalala na ko sa kanya. Lagi na lang malungkot ang mukha
niya. Kinakabahan naman ako sa kanya kapag ganito ang nakikita ko.

Tiningnan niya ko. "Wala akong nararamdaman Dalton. Okay lang ako," tipid nitong
sagot. Kung ano lang iyong itatanong sa kan'ya. Ganun din ang sagot nito.

"Sige, kumain na tayo." Kumain n kaming dalawa at maya't-maya ay dinig na namin si

manang na nagsisisigaw at patungo na siya rito. Napatay kaming dalawa ni Agatha sa
kinauupuan namin.

"Sir.... Naghihikahos na ang boses niya sa pagod dahil sa pagtakbo

nito. "Si Sabrina po, wala pong malay sa loob ng kanyang silid.

Nagkatinginan kami ni Agatha.

Patakbo naming tinungo ang kanyang silid at nagulat na lamang kami nang makita
namin siyang walang malay sa kanyang hinihigaang kama.

"Sabrina"

"Ate"

Sabay naming bigkas ng asawa ko. "Anong nangyari manang?" Tanong

ko dahil hindi namin alam kung ano ang nangayayari sa kanya ngayon.

'Sir hindi ko din alam... Nakita ko lang ganyan."

Dali-dali ko naman siyang binuhat saka tinungo namin ang ibaba. Si manang Josefa na
ang nagbukas ng pinto dito sa maindoor habang nakasunod lang sa akin si Agatha.

Patungo na kaming lahat sa sasakyan at si manang Josefa ang nagbukas ng pinto ng

aking sasakyan. Dahan-dahan ang pagpasok ko sa kanya rito sa loob ng sasakyan.
Sumakay na din si Agatha dito sa frontseat saka agad na pinasibad ang sasakyan.

Patungo kami sa hospital ngayon. Nahalata kong tulala na naman ang aking asawa.

"Wife" tawag ko. Nilingon naman niya ko agad pagkatawag ko sa

pangalan niya.

"Bakit?" Tipid niyang tanong.

"Are you okay?" Napabuga sya ng hangin sa bibig nito.

"Bakit lagi mo na lang ba tinatanong yan ha. Sabi ko diba, okay ako

Dalton. Iniisip ko lang yung nangyari kay ate kung bakit bigla na lang siyang

walang malay. Ano? Wala ka na bang ibang tanong? Palagi mo na lang tinatanong yan
eh," pagalit na saad nito. Medyo nasaktan ako sa sinabi niya. Nag-aalala lang naman
ako sa kan'ya kaya palagi ko siyang tinatanong. Anong masama sa
pagtatanong?

Hindi ko na lang pinansin pa ang kanyang mga sinabi. Itinuon ko na lamang ang aking
paningin sa daan. Hindi ko na sya binalingan pa ng tingi Alam kong nagagalit na
siya sa akin. Hindi ko naman alam na darating yun point na mag-aaway kami dahil sa
ate niya. Anong alam ko at that time nani ako ay maaksidente? Bakit siya ang
naalala ko at that time nang magising ako na hindi ko alam kung bakit hindi ang
asawa ko ang una kong naalala.

Napasinghap na lang ako rito. Binilisan ko na lang magdrive upang

makarating kami agad sa hospital.

Nang marating na namin ito ay agad na tinulungan ako ng mga staff dito sa hospital
na buhatin si Sabrina. Sila na ang nagpasok sa kanya sa loob ng ER habang ako naman
ay nakasunod lang. Akala ko ay nakasunod lang sa akin si Agatha ngunit wala naman
siya nang libutin ng aking mga mata ang paligid. Naging kampante ako sa sarili ko
na susunod siya pero hindi pala.

Binalikan ko siya sa sasakyan at baka naroon lamang siya ngunit nang buksan ko ang
pinto ay wala naman siya dito

"Agatha," sambit ko rito. Halos ilibot ko na ang aking paningin sa buong paligid
ngunit wala naman siya.

Napatiim-bagang na lang ako rito habang mahigpit ang hawak ko sa pinto ng aking
sasakyan.

Iniwan ba niya ko? Fvck! Ano bang nangyayari sa kanya? Hindi ko na siya
maintindihan dahil sa pag-iiba ng kanyang ugali. Did I hurt her again?

Bumalik agad ako sa loob ng hospital at baka naroon lang siya. Kung saan saan ko na
siya hinanap pero wala talaga siya rito nang libutin ko.

Tumigil na ko sa paghahanap ko sa kanya nang makaramdam ako ng pagod. Naupo na lang

ako rito sa sitting area habang humihingal sa pagod. Hindi ko na pinansin pa ang
mga taong tumabi rito dahil galit ang nararamdaman ko ngayon. Nang may biglang
humawak sa aking kamay. Napatingin ako sa babaeng tumabi rito. Imbes na ngumiti ako
ay nag-igting lamang ang aking panga. Hinawakan ko agad ang kanyang kamay at
marahas ko siyang tinitigan sa mga mata niya. Natakot sa akin si Agatha.

"Where did you go earlier?" Malamig na tanong ko sa kan'ya.

"Dalton, kumain lang ako ng mangga sa labas kanina," sagot niya at naamoy ko pa ang
amoy alamang sa bibig niya. Halos masuka ako sa baho ng hininga niya. Bahagyang
tumayo ako at hinila siya. Patungo na kami ngayon sa labas ng hospital at tinungo
ang aking sasakyan.

"Dalton, uuwe na ba tayo?" Hindi ko pinansin ang kanyang tanong dahil naiinis pa
din ako sa kanya. Huminto kaming dalawa rito nang marating namin ang sasakyan ko.
"Si ate Sabrina, iiwan na ba natin siya rito.?"

Suminghap ako. Pinaningkitan ko siya ng mga mata ko ngunit nginitiar

niya lang ako. Nang iinis ba siya? Kanina ang lungkot, ngayon naman

nakangiti. Binalewala ko na lamang iyon kahit alam ko naman sa sarili ko n hindi na

ko galit sa kanya. Binuksan ko na lamang ang pinto ng aking sasakyan. Kinuyog ko na
siya papasok sa loob. Pumasok na din ako sa loob ng aking sasakyan saka
ko na ito pinaandar.

*Papupuntahin ko na lang si Lance dito. Uuwe na tayong dalawa sa mansyon. Sa

susunod, kung aalis ka. Magpaalam ka sa akin. If you can't do that. Itatali na kita
sa katawan ko. Para kang bata na palaging nawawala," singhal ko.

"Sus! kahit sabihin mong bata, marunong naman akong bumalik noh. Binabalik-balikan
pa rin naman kita," sagot niya. "Gusto mo bang maglaro tayo ng tagu-taguan?"
Kumunot ang aking noo.

"Ayoko! Pangbatang laro lang 'yan." Ano naman kaya ang naisip niya at bakit hide
and seek pa?

"Hoy! hindi naman pangbatang laro ang tagu-taguAn. Kahit sa matatanda ay pwede ding
laruin iyon. Subukan kaya natin mamayang gabi. Ako ang taya at ikaw hahanapin ko.
Kapag nahanap kita. Ikaw naman ang taya at ako naman ang hahanapin mo. Oh... Ano
deal?"

Pambihira... "Ano bang nangyayari sayo wife? Pwede ba, next time na lang 'yan. Ang
daming pwedeng laruin bakit iyon pa ang gusto mo?"

Nagkatinginan kaming dalawa. Sumilay ang ngiti sa labi niya. "Magandang laruin ang
hide and seek Dalton, Nakaka challenge na laruin Iyon, Masaya at nakaka excite,
paliwanag niya at doon ako kinabahan sa sinabi niya.

Napangiwi ako. "Is that what you want?" Sabay tingin ko sa

kanya.

"Oo naman... Ang saya saya kaya iyon, saad niya. Itinuon ko na lamang ang aking
paningin sa daan. Ayaw ko ng pag-usapan ang hide and seek na 'yan. Parang sinabi na
din niya sa 'kin na may balak na naman itong magtago. Napangiwi na lang ako nang
maalala | lyong manggang kinain niya.

"Bakit mo naman naisipang kumain ng mangga with alamang? Ang bal sa bunganga."

Inirapan niya ko. "Ang arte mo naman Dalton. Ang sarap kaya ng mangga with alamang"
ani ng aking asawa. Tinitigan ko siya na may ngisi s aking labi na agad naman ang
pag-iwas niya sa mga titig ko.

Hindi ko na lamang pinansin pa ang kanyang sinabi. Iniisip ko kasi si Sabrina dahil
iniwan ko agad siya sa hospital na hindi ko man lang nalalam ang dahilan ng
pagkahimatay niya. Hindi ko din alam kung anong mga gamot ang kanyang mga iniinom
kahapon. Ayaw naman niyang sabihin sa akin kung may sakit ba siya para maagapan na
din ang kanyang sakit kung meron man.

Narito na kami sa mansyon ni Agatha. Nagpaalam muna ako na magbabanyo muna ako
dahil biglang sumama ang aking sikmura dahil sa alamang na aking naamoy sa bibig ng
asawa ko. Patungo na sana ako sa aming silid nang madaanan ko ang kuwarto ni
Sabrina. Pumasok ako sa loob ng kanyang kuwarto. Nakuryos lang talaga ako sa gamot
na ininom niya kahapon kaya agad na hinanap ko ito dito sa loob ng kanyang silid.
Hindi ko naman gagawin na hanapin ang mga gamot niya ngunit may konting pag-aalala
naman ako para sa kanya kaya ko ito ginagawa.

Pumasok ako sa loob ng kanyang banyo at dito ko na nakita ang dalawang botelya ng
mga gamot na ininom niya kahapon..

Kumunot ang aking noo dala ng pagkakuryisidad. Hindi ko alam kung ano mga gamot na
hawak ko.

Malala na ba ang kanyang sakit at kailangan niya uminom ng maramin gamot?

Isinilid ko na lamang sa aking bulsa ang mga botelya na hawak ko. Lumabas na ko
rito sa silid ni Sabrina at tinungo ko ang kuwarto namin ng asawa ko.

Pagkapasok ko rito sa loob ng kuwarto ay narinig ko na lamang na parang may

sumusuka sa loob ng banyo.

"Wife!" Napatakbo naman ako sa loob ng banyo at dali-dali ko itong pinasok. Nakita
ko siyang dumuduwal sa may toilet bowl at tila nahihirapan pa niyang ilabas ang
kinain nito sa kanyang sikmura.

hito. Parang gusto kong umiyak dahil halulungkot ako. Hindi ko alam kung bakit ang
bilis kong lumuha kapag hindi ko nakukuha ang isang bagay. Mabilis lamang akong
magtampo ako at ewan ko ba sa sarili ko kung bakit laging hanap ng aking katawan ay
iyong magpapasaya sa akin. Ayaw ko yung narereject ako dahil nasasaktan ako.

Naupo ako sa sofa at dito ko na iniluha ang sakit at lungkot na nadarama ko. Ramdam
ko ang pag-upo ni Mike sa aking tabi. Hindi ko talaga pinapansin ang mga taong
nagrereject sa gusto ko. "Agatha, ito ba talaga ang gusto mong gawin?" Tumango ako
na hindi

siya binalingan ng tingin.

Simple lang naman kasi ang gusto ko. Yung maibigay sa akin ang kasiyahan na inaasam
ko. Kaya minsan, ako na lang ang gumagawa ng paraan para maging masaya naman ako.
Pero itong nangyayari sa amin ni Dalton, parang malabong mangyari na magiging
masaya ako sa kan'ya. Hindi ko alam, sa tuwing nakikita ko siya kahit kasama ko
siya ay hindi pa din buo ang aking loob kung may ibang tao naman siyang
pinapahalagaan. Alam ko naman na mahalaga din ako sa kan'ya pero may kahati pa din
ako sa binibigay niyang atensiyon dahil iyon kay ate Sabrina.

"Okay, papayag ako sa nais mong gawin Agatha. Pero ipangako mong isusunod mo sina
Dalton at Lance. Ayoko naman na ako lang ang gagawin mong barbie. Shuta! Ano kaya
kinalabasan ng itsura ko kapag ka ganun?" Bigla siyang natawa at natawa natawa na
din ako. Yung lungkot ko ay biglang nawala dahil pinatawa na ko ni Mike. Ganito ang
gusto kong mangyari araw-araw. Yung palaging may nagpapasaya sa akin.

Zairaliyah

11

C-63 maya po... (3) Hi po don't forget to #Vote# thank you po sa mga nakapagbigay
na ng MT... loveyou po(3)

"

"Kung anu-ano kasi ang kinakain mo. 'Yan tuloy, sa susunod huwag ka ng kakain ng
mangga na may alamang."

Akmang itatayo ko na siya ngunit sumuka na naman ito. Kinakabahan na ko sa dalawang

magkapatid at tila nagkasabay-sabay pa silang dalawa na may nangyayari sa kanilang
dalawa. Hindi ko rin maintindihan ang aking asawa kung bakit ito nagduduwal.

Zairaliyah

(3)(3) Wala na po bang coins ang iba? DL po kayo ng yugto or ROMANCE NOVEL. Hindi
na po kayo mag-aantay ng 72hrs to unlock chapters at magagamit niyo pa ang mga
naipon na bonus coins. Thank you( 3)

"

Chapter 61

AGATHA

Nainis si Dalton nang hawakan ko ang kanyang alaga. Madaling araw pa lang ay
ginigising ko na siya sa pamamagitan ng paghimas ko sa kanyang ti**.

Ewan ko ba kung bakit nawiwili na kong hawakan ang kan'ya. Pag hindi ko naman
mahawakan ito ay tila ba nakakaramdam ako ng pagkabugnot.

"This is insane wife. Hindi na ko makatulog sa ginagawa mo. Please, stop doing
this," ani ng mahal kong asawa. Inis niyang tinakpan ng unan an kanyang gitnang
parte. "Ahhh... Sh*t! Ahh... Damn it!" Mariing mura niya dahil pati itlog niya ay
nilaro-laro ko na din.

Bahagyang tinanggal niya ang aking kamay sa kan'yang pagka***** Lihim akong natawa
sa kan'ya dahil sumasakit daw kasi ang kanyang pusor kapag hindi ko ito
napagbibigyan.

Tinalikuran niya ko at tila naiinis na siya sa akin. Dahil sa hindi ako makatulog
ay kinulit ko na naman siya. Kung saan saan ko na sinuksok ang aking kamay ngunit
wala na talaga mapapasukan ang aking kamay. Nainis ako sa kan'ya.

Bumangon ako.. "Ang damot mo Dalton. Nakakainis ka. Pahawak lang

ng isang oras pinagdadamot mo pa," singhal ko.

Hindi niya ko pinansin. Dahil sa inis ko sa kanya. Kinagat ko ang kan'yang braso at
nanggigil ako rito. Nagalit sa akin si Dalton nang marinig kong pagdaing nito.

Bumangon din siya saka niya ko marahas na tinitigan sa aking mga mata. May ilaw
naman kaming nakasindi dito sa loob ng aming kuwarto kaya kita ko ang pag-igting ng
kanyang panga.

Tila nagpipigil pa ito sa galit niya. Hindi siya makapagsalita. Hindi niya ko
pinagalitan dahil alam ko naman na hindi niya magagawang awayin ako.

"Wife, anong nangyayari sayo at nagiging manyak yang kamay mo?" Takang tanong niya,
Tipid akong natawa sa sinabi niya.

"Itanong mo kay ate Tala kung bakit. Hindi ko rin kasi alam eh," sagot ko na halos
umawang ang ibabang labi niya.

"No! I'm not stupid to ask about that. Nakakahiya wife."

"Hindi kasi ako makatulog kapag hindi ko hinahawakan 'yan. Ipacheck up mo nga ko
baka baliw na ko, napakamot siya sa kanyang ulo. "Seriuosly? Paano ka naman naging
baliw?" Bahagyang napatingin siya
sa orasan. Alas dos pa lang ng madaling araw ay gising pa ko. "Okay, hawakan mo na
ito para makatulog ka na. Inaantok na ko," sabay halik niya sa aking noo.

Nahiga kaming muli sa aming mga higaan. Pinahiga pa niya ko sa

kanyang braso saka niya inilabas ang kanyang alaga sa suot niyang boxer

short.

"Sleep well wife, sweetdreams. Baka sa panaginip mo ay dalawin ka niyan," saad ng

mahal kong asawa. Salamat kay Dalton dahil napaka maunawain niya sa 'kin.

Natulog na kaming dalawa ni Dalton. Alam kong nakatulog agad siya pero ako ay
malapit na din dalawin ng antok. Kinabukasan, nagising na lang ako dahil sa pag
ungol ni Dalton. Wala r

sa kanyang alaga ang aking kamay dahil siya siguro ang nag-alis

doon.

Babangon na sana ako nang banggitin niya ang pangalang Sabrina. Til nakaramdam ako
ng kirot sa aking puso nang sabihin niya iyon. Maingat akong bumaba sa aming kama
at iniwan siyang mahimbing

ang tulog.

Agad na inasikaso ko na ang aking sarili. Gusto kong maglakad lakad muna sa bakuran
upang mag-exercise. Feeling ko kasi ay nananaba ako kaya need kong magpapayat.
Pakiramdam ko ay lumalaki ang aking mga s*so. Ganito ba kapag may asawa na? Dahil
si Dalton lang naman ang mahilig manghimas nito.

Sumimangot ako nang makita ko ang kabuuan ng aking katawan habang narito ako sa
loob ng banyo. Ipagpapalit pa kaya ako ng aking asawa sa ibang babae? Parang
lomolosyang na ko dahil pumapangit na ang aking katawan. Paano na lang kung tuluyan
na kong maging balyena? Baka hindi na ko pansinin ng aking asawa at magsawa na siya
sa 'kin.

Ayaw kong maghanap siya ng iba. Pero nangangamba pa din ako kay ate Sabrina at baka
ipagpalit lang niya ko sa kanya.

Nang matapos kong maligo ay dito na din ako nagbihis sa loob ng banyo. Lumabas na
din ako ng banyo pagkatapos. Pero gising na si Dalton nang makita ko siya sa kama
at kaylalim ng kanyang iniisip. Iniisip ba niya Sabrina dahil sa pagbanggit niya ng
pangalan niya kanina?

"Good morning wife." Binati niya ko ngunit ngumiti lang ako sa kanya. Hindi pa ko
nakakapagsuklay ng aking buhok nang palabas na ko ng silid. Ngunit nagulat pa ko
kay manang Josefa nang makita ko siya dito sa labas ng pinto.

"Mam, si sir Dalton po?" Magalang na sagot nito.

"Dalton, tawag ka ni manang Josefa," tawag ko sa kanya. Agad naman siyang lumapit
dito sa bungad ng pinto. Umalis naman ako agad pagkalapit niya. Nang pababa na ko
ng hagdan ay dinig ko pa ang pinag-uusapan nilar dalawa tungkol ito kay Sabrina at
sa kanyang kondisyon.

Napasinghap na lang ako dito. Bumaba na lang ako ng hagdan at tila

tinamad na yata akong maglakad lakad sa labas. Parang gusto kong kumal

ng icecream ngagong umaga pero wala namang ice cream dito,

Lumabas ako ng mansyon na hindi na naman ako nagpaalam kay Dalton. Busy naman siya
kay Sabrina at alam kong may pakialam pa siya sa kanya kaysa sa akin.

"Mam, saan kayo pupunta?" Tanong ng guard.

"Diyan lang, naroon kasi si mama sa labas ng Subdivision. Babalik na lang ako dito
ha. Nagpaalam naman ako sa boss mo," ani ko.

Napakamot siya sa kanyang ulo. Alam kong hindi siya naniniwala sa

akin ngunit pinlabas pa din niya ko.

Naglakad ako palabas ng Subdivision. Nagpara agad ako ng taxi nang may dumaan sa
kalsada. Sumakay ako agad ng taxi at tuluyan na din itong nakaalis sa dito sa
Subdivision.

Hindi ko na alam kung saan ako patungo ngayon. Basta hinatid lang ako ni manong
driver sa mall. Nagcracrave kasi ako ng ice cream eh.

Narating ko na agad ang mall. Dito muna ako pansamantalang magtatambay hangga't sa
gusto ko. Kakainin ko lahat ng mga pagkain na gusto ko at kung ano ang nais kong
kainin dito ay ipapaluto ko bahala si Dalton kung hanapin man niya ko.

ITO ANG UNANG LARO NAMIN NI DALTON. HAHAHA

Zairaliyah

Goodnight po (^ -3^ + )^ prime

"

Chapter 62

AGATHA

Magdidilim na ang paligid nang ako ay pauwe ng mansyon. May dala-dala akong mga
pagkain na binili ko sa mall. Hindi na ko magugutom kung sakaling magcrave ako ng
madaling araw dahil doon ko talaga nararamdaman ang gustong kainin ng aking
bunganga.

Nasa gate na ko nang magulat ang guard pagkakita niya sa akin. Ngumiti ako pero
sumimangot siya. Siguro ay pinagalitan siya ni Dalton kaya ganito ang kanyang
itsura.

"Manong magandang gabi," nakangiting saad ko saka ko siya

nilagpasan. Diretso ang pagpalad ko papasok sa mansyon. Pagkapasok ko naman sa loob

ay agad na nakita ko si manang Josefa
at tila nagulat pa ito.

"Mam, bakit ngayon lang kayo umuwe. Kaninang umaga pa hanap ng hanap si sir sayo.
Halos mabaliw na iyon sa kakahanap sa inyo kaninang umaga," saad nito.

"Asan ba siya?" Tipid na tanong ko.

"Nasa hospital siya ngayon kasama si sir Lance," sagot niya. Malungkot akong
ngumiti sa kan'ya. Anong magagawa ko kundi umakyat na lang ng kuwarto.

"Sige manang salamat," sagot ko saka ko siya tinalikuran.

Napasinghap na lang ako. Ang akala ko ba ay nababaliw siya sa kakahanap niya sa

akin kaninang umaga pero hindi naman ako umaasa na narito siya pagdating ko. Tama
lang yung ginawa kong umalis kanina dahil alam ko naman na pupuntahan niya si
Sabrina.

Nagtungo agad ako ng kuwarto at naligo na din ako. Feeling ko ay ang lagkit ko na.
Paano ba naman kasi kanina, lumabas pa ko ng mall at naglakad lakad habang may
kinakain kaninang fishbol. Malaking tulong sa akin yung ginawa ko kanina kaysa dito
sa mansyon na punong puno namar ng problema.

Wala akong pakialam kung magalit sa akin si Dalton. And so? Wala naman siyang
pakialam dahil mas nag-aalala naman siya kay Sabrina.

Nang matapos kong maligo at nakapagbihis pangtulog na din. Naalala kong hindi pa ko
dinadatnan at halos dalawang buwan na din akong walang dalaw. Napaisip ako? Hindi
kaya buntis ako? Naalala kaya ni Dalton na may nangyari sa amin noon? Paano kung
nakalimutan niya din iyon?

Ilang oras nang mulat ang aking mga mata. Inaantay ko ang pagdating niya. Bakit
wala pa siya hanggang ngayon? Ayy kainis! Ang alam niya siguro

na naroon ako kina mama dahil iyon ang paalam ko kay manong guard. kanina. Pero
sana man lang tumawag siya dito sa mansyon kung talagang nag-aalala siya sa 'kin,
Kahit sino man lang sana ang makausap niya rito at itanong kung nalauwe na ba ako
rito. Pero tatlong oras na ay wala pang kumakatok sa pinto at inaantay ko talaga
iyon mula pa kanina.

Nabagot ako sa pag-aantay ko sa kanya kaya tinawagan ko si Mike. Hindi naman siguro
siya busy ngayong gabi. Subukan ko lang siyang tawagan kung makakapunta ba siya
rito. Parang gusto kong maglaro ngayon. Wala lang, nakakabored lang kasi mag-isa
dito tapos hindi pa ko makatulog dahil itong kamay ko ay nangangati at hindi ko
alam kung bakit ganito ang aking mga kamay.

Nang makausap ko si Mike ay nagtatatalon ako sa tuwa dito.

Nagtataka si manang sa akin dahil alas diyes na kasi eh gising pa ko. "Mam, okay ka
lang po ba?" Umiling ako na may ngisi sa aking

labi.

"Ahh manang, maghanda ka nga po pala ng maiinom. Isang basong gatas at isang pitsel
na kape, utos ko sa kanya.

Umawang ang ibabang labi niya. Nagtataka siguro siya kung bakit isan pitsel na kape
ang pinapakuha ko sa kanya.

"Mam, aanhin niyo yung isang pitsel na kape? Kayo ba iinom niyon?"
"Hindi manang para sa bisita ko iyon, nakangiting sagot ko.

"Sige mam," sagot niya at nasa mukha pa din niya ang pagtataka nang

umalis ito.

Inantay kong dumating si Mike dito sa sala. Mabuti pa iyon maaasahan palagi. Pero
yung isa, busy sa iba.

Ilang minuto ang lumipas. Bumakas ang pinto ng maindoor at bumungad doon ang
nakabusangot na si Mike at halatang inaantok pa ito. Tamang-tama yung isang pitsel
na kape na pinatimpla ko kay manang Josefa. Tiyak na magigising ang inaantok niyang
diwa.

"Mike," nakangiting sambit ko sa kan'ya nang salubungin ko ito

"Ano ba ang trip mo Agatha at pinapunta mo ko dito? Kung hindi lang sa tito mo ay
hindi talaga ako pupunta dito," parang maiiyak na siya sa sinabi niya.

"Ano naman ang kinalaman ni tito Sam dito? Ang bait kaya niya."

Pinaupo ko na siya rito sa sala. Nailiapag na din ni manang Josefa ang isang pitsel
na kape at may isang tasang walang laman. Yung isang tasa nç gatas naman ay para sa
akin.

"Ano ito?" Turo niya sa pitsel.

"Ah ito ba? Para sayo ito. Inihanda ko ito para sayo. Ako na ang naglagay ng kape
sa tasa. Pinuno ko iyon. "Oh heto," sabay abot ko sa kan'ya.

"Bakit kape?" Takang tanong niya. "Huwag mong sabihin na kape ang laman no ieann
hunna nitsel na 'van?" Takang tanong niya

"Oo naman noh! Para hindi ka antukin kung sakaling abutin tayo ng madaling araw.
Maglalaro tayo habang hinihintay ang pagbalik ni Dalton.

"What? Anong laro ba yan? Pwede ba Agatha, huwag ako ang pagtripan mo, singhal
niya.

"Eh ikaw lang naman ang available sa tatlo ah. Gusto mo bang

isumbong kita sa tito ko?" singhal ko.

"Ouch naman! Busit naman talaga! Bakit ako? Asan ba kasi si Dalton?

Dapat hindi ka niya iniiwan dito. G*go talaga ng Dalton na 'yan.

Pinapabayaan ka lang, singhal nito.

Napangiwi ako. "Busy siya kay Sabrina. Nasa hospital kasi siya at kahapon pa namin
siya dinala. Hindi ko alam kung bakit bigla na lang siya nagkaganun eh malakas pa
naman siya nung nakaraan. Ang lakas pa nama niya nung time na sumugod siya sa
bahay. Tapos ngayon biglang may nangyari sa kanya," paliwanag ko.

Napaisip siya. "Hindi kaya may sakit siya?" Nagkibit-balikat ako dahil ako man ay
hindi ko alam. Sa ngayon ay aalamin ko pa lang kay Dalton kapag narito na siya.

Isang oras na narito si Mike, wala pa din siya. Naiinip na din si Mike dahil
nauubusan na kami ng pinag-uusapan. Nakatatlong tasang kape na di siya at ako naman
ay nakakadalawang tasa ng gatas. Buhay na buhay ang aking isip ngayon at parang may
gusto akong gawin kay Mike.

Iniwan ko na muna siya rito sa sala habang busy siya sa kan'yang

phone. Nagtungo ako sa silid upang kuhanin ang make up kit ko na hindi ko pa
nagagamit at kay Mike ko ito unang ipapagamit. 'Ano na naman 'yan Agatha?" Tanong
niya nang makita niyang may dal

dala ako.

"Make up," sagot ko.

"And then?"

"Aayusan kita," sagot ko at mabilis siyang napatayo sa kinauupuan niya Natatawa na

ko sa kanyang itsura. Akala mo ay kakatayin.

'No, hindi mo gagawin sa akin 'yan. Hintayin mo si Dalton at uuwe na siya," saad
nito.

*Please na Mike, gusto kong ikaw ang gagawin kong model sa damit na ito, sabay
labas ko sa paper bag. Pinakita ko sa kanya ang nighties na

binili ko pa sa mall.

"What the f*ck! Hindi ko isusuot yan. Uuwe na ko at si Dalton na lang ang pagtripan
mo.," singhal niya. Palabas na siya ng pinto ngunit hinabol kc siya.

"Mike naman, ngayon lang to oh... Please," pagmamakaawa ko "Pagbigyan mo na ko.

Gusto ko lang gawin ito eh at hindi ko alam dahil kating kati itong mga kamay ko,"
paliwanag ko.

"Anong kating kati? Agatha ha, ayaw ko yang trip mong 'yan. Ayoko," gii

nito. Parang gusto kong umiyak dahil nalulungkot ako. Hindi ko alam kung bakit ang
bilis kong lumuha kapag hindi ko nakukuha ang isang bagay. Mabilis lamang akong
magtampo ako at ewan ko ba sa sarili ko kung bakit laging hanap ng aking katawan ay
iyong magpapasaya sa akin. Ayaw ko yung narereject ako dahil nasasaktan ako.

Naupo ako sa sofa at dito ko na iniluha ang sakit at lungkot na nadarama ko. Ramdam
ko ang pag-upo ni Mike sa aking tabi. Hindi ko talaga pinapansin ang mga taong
nagrereject sa gusto ko.

"Agatha, ito ba talaga ang gusto mong gawin?" Tumango ako na hindi

siya binalingan ng tingin.

Simple lang naman kasi ang gusto ko. Yung maibigay sa akin ang kasiyahan na inaasam
ko. Kaya minsan, ako na lang ang gumagawa ng paraan para maging masaya naman ako.
Pero itong nangyayari sa amin ni Dalton, parang malabong mangyari na magiging
masaya ako sa kan'ya. Hindi ko alam, sa tuwing nakikita ko siya kahit kasama ko
siya ay hindi pa din buo ang aking loob kung may ibang tao naman siyang
pinapahalagaan. Alam ko naman na mahalaga din ako sa kanya pero may kahati pa din
ako sa binibigay niyang atensiyon dahil iyon kay ate Sabrina.

"Okay, papayag ako sa nais mong gawin Agatha. Pero ipangako mong isusunod mo sina
Dalton at Lance. Ayoko naman na ako lang ang gagawin mong barbie. Shuta! Ano kaya
kinalabasan ng itsura ko kapag ka ganun?" Bigla siyang natawa at natawa natawa na
din ako. Yung lungkot ko ay biglang nawala dahil pinatawa na ko ni Mike. Ganito ang
gusto kong mangyari araw-araw. Yung palaging may nagpapasaya sa akin.

Zairaliyah

C-63 maya po... (3) Hi po don't forget to #Vote# thank you po sa mga nakapagbigay
na ng MT... loveyou po(3)

"

Chapter 63

AGATHA

Nagulat kaming dalawa ni Mike nang pabagsak ang pagsarado ng pinto sa maindoor.
Hindi kasi namin napansing dalawa ang kanyang pagdating. Salubong ang mga kilay
niya nang makita niya kaming naghahalakhakan dito sa sala. Patungo siya rito sa
kinaroroonan namin.

"Oh, nariyan na pala yung inaantay mo. Yung usapan natin ha, ani ni Mike at alam ko
naman iyon. Gagawin ko 'yon sa kanilang dalawa kasi ang unfair naman kung si Mike
lang yung gagawin kong barbie. "Sige aalis na kr Agatha," ani niya.

Sabay na tumayo kaming dalawa ni Mike nang magpaalam na ito sa akin.

Nagkasalubungan pa kaming tatlo rito. Ngumiti pa man din kaming dalawa ni Mike sa
kanya ngunit rumehistro sa mukha niya ang mapait na pagngiti.

"Dalton aalis na ko," paalam ni Mike.

"Okay, umalis ka na at salamat sa pagbabantay sa kanya," sagot naman niya. Tila may
nag-iba sa tono ng pananalita nito. Bakit sa kanya? Dapat asawa ko ang sinabi niya.
Hays... ewan ko sa sarili ko. Napakasensitive ko na yata sa lahat ng bagay.

Ihahatid ko sana si Mike sa labas ng gate dahil nakakahiya naman sa kanya pero
pingilan ako ni Dalton. "Ako na okay, magpahinga ka na isa itaas," mahinahong saad
nito.

Sumimangot ako nang sabihin niya iyon sa akin. Pansin ko ang paglali ng kanyang
hininga saka niya ko tinalikuran. Sinundan niya si Mike at ako naman ay nakasilip
lang rito sa pinto. Nang hindi ko na sila matanawa ay umakyat na ko ng hagdan at
tinungo ang aming silid.

Humiga agad ako sa kama. Tila nakaramdam na din ako ng antok sa sarili ko kaya
mabilis na naipikit ang aking talukap ng mga mata. Hindi ko na hinintay pa na
tabihan ako ni Dalton dito sa kama dahil

pagod na pagod na din ang aking katawang lupa.

Kinabukasan, narito na ko agad sa kusina habang naghahanda ng aming breakfast.

Tulog pa si Dalton nang iwan ko siya sa aming silid. Maaga din akong naligo kanina
dahil mamaya ay may pupuntahan ako.

Tumunog ang aking cp, kinuha ko ito sa mesa at sinagot agad ang tawag ni mama.
Tapos na din naman akong magluto ng breakfast at hihintayin ko na lang si Dalton
dito.

to.

"Ma, napatawag ka?" Tanong ko sa kabilang linya.

"Anak, pumunta kayo dito ng papa mo sa mansyon. Gusto kasi makilala ng tito Sam mo
ang papa mo. Aalis na kasi ang tito mo kaya naghanda kam ng salu-salo para sa
pamilya natin. Isama mo na din asawa mo at mga kaibigan niya."

Sige ma, asahan niyo po ang aming pagdating riyan," saad ko.

iha.

Okay, natutuwa ako at alam kong darating kayo. Asahan ko iyan

Ngumiti ako. Sige po ma, makakaasa kang darating kami diyan," paalam ko saka ko
pinindot ang end of call sa phone ko.

"Sinong kausap mo wife?" Tanong ni Dalton. Napaigtad ako nang halikan niya ko agad
sa aking labi. Natulala naman ako rito nang makita kong bagong ahit siya ngayon.
Nakaligo na din siya at tila nakabihis pang-alis pa ito. Saan kaya ito pupunta at
ang bango bango naman ata niya ngayon?

Tipid itong tumawa nang ilapit ko ang ilong ko sa katawan niya. Inirapan ko siya.
Anong masama sa ginawa ko? Inamoy ko lang naman siya ha.

"Kumain na tayo," pag-aya ko sa kanya. Bahagyang naupo na ko sa upuan ngunit siya

ay napakamot sa ulo nito. "Ayaw mong kumain?" Pasupladang tanong ko rito.

"Kakain na wife," tipid na sagot niya. Naupo na ito sa aking tabi pero inusod niya
pa ang upuan nito malapit sa sa tabi ko.

"Paano tayo kakain niyan kung dikit na dikit ka sa akin? Magbabanggaan lang kasi
ang mga braso namin kung ganito kami

kakain.

"Namiss kasi kita eh kaya dumikit ako sayo. Saan ka ba nagpunta kahapon? Sabi ni
manong nagkita daw kayo ni mama. Pero nung tumawag ako kay mama ang sabi niya hindi
daw kayo magkasama. Bakit bigla ka na lang umaalis na hindi ka man lang nagpapaalam
sa akin? Sinabi ko na sayc na magpapaalam ka diba?"

Suminghap ako. "Kailangan pa bang magpaalam sayo kung may iba ka naman lakad? So
paano naman ako? Maiiwan lang dito sa mansyon samantalang ikaw ay nakatokang
magbantay kay ate Sabrina. Total mas mahalaga naman siya sayo kaysa sa akin eh,"
saad ko.

Nalungkot siya. "Naseseolos ka ba wife?"

"Hindi noh, bakit naman ako magseselos sa inyo? Parang mas importante pa kasi siya
kaysa sa akin."

"Wife, may sakit ang ate mo. Kaya pala may iniinom siyang mga gamot at iyon ang
dahilan ng pagkawala niya ng malay nung isang araw. May stag 3 cancer siya at iyon
ang sabi ng doktor na sumuri sa kanya," paliwanag nito.

Nagtaka ako. Paano siya nagkaroon ng cancer? Ang lakas pa niya

nung nakaraang araw at hindi halatang may sakit siya.

"Kasama ko pala si papa kahapon, Sinundo siya ni Lance sa bahay. Hindi alam ni papa
kung bakit biglang nagkaroon siya ng sakit." Napasinghap siya. "Tinatanong ka din
pala ni papa kahapon kung bakit hinc kita kasama, saad nito.

Mariin ko siyang tinitigan sa mga mata niya. "Anong sagot mo?" Hinawakan niya ang
aking kamay saka niya ito mrahang pinisil. "Ano bi

ang isasagot ko kay papa? Ano sa tingin mo wife? Sasabihin ko bang palag kang
umaalis at hindi nagpapaalam sa tuwing aalis ka? Wife, magtataka si papa at baka
sabihin niyang nag-aaway tayo at baka malaman pa ito ni mama, lyon nagsinungaling
ako, sinabi kong nagpaiwan ka dito sa mansyon." Paliwanag niya.

"Sinabi mo na sana kay papa ang totoo kaysa magsinungaling ka pa, sagot ko saka ko
hinaklit ang aking kamay sa pagkakahawak niya. Kumain na lang ako at hindi ko na
pinansin pa si Dalton.

Pansin kong nakatingin pa din siya sa 'kin dahil hindi naman siya

kumikilos sa kinauupuan niya.

"Galit ka ba sa akin wife?"

Hindi ko siya sinagot. Abala kasi ako sa pagkain na kinakain ko

ngayon.

Bahagyang humawak pa siya sa aking hita. Marahan niyang hinaplos ito. Nakikiliti
kasi ako sa ginagawa niyang paggapang ng kamay niys sa bahaging iyon kaya naman
napaigtad ako nang diniretso niya sa pagkaba** ko.

"Dalton.. Kumakain ako eh. Inirapan ko siya nang bahagyang tumingin ako sa kan'ya.
Nakatitig na pala ito sa 'kin.

"Wife, napapansin kong nagbabago ka na. Bakit? May ginawa ba kong

mali?" Mahinahon niyang tanong.

Umiwas ako sa pagakakatitig niya sa 'kin. Tama bang sabihin kong nagseselos ako sa
kan'ya? Pero wala ng ibang tutulong kay ate kundi si Dalton. At si papa naman ay
hindi niya kayang asikasuhin silang dalawa ni tita Melina at ni ate Sabrina.
Mapapagod lang din si papa at alam kong mabilis lang mapagod si papa dahil sa may
edad na din kaya kay Dalton na lang umaasa si papa ng tulong imbes sa akin.
Kailangan ko bang maging makasarili dahil lamang sa nararamdaman ko kahit na alam
kong mas kailangan ni papa si Dalton.

"Hindi ako galit Dalton, Pasensiya ka na," saad ko. Pekeng ngumiti ako sa kan'ya.
Napasinghap ako. "Aalis ka ba ngayon?"

Bumuga siya ng hangin sa bibig nito. "Yeah, binilinan ako ni papa na ak muna ang
magbantay sa ate mo. Hindi sana ako papayag dahil magagalit ka. Pero nakakaawa din
si papa dahil dalawa ang binabantayan niya. Hindi naman siya sigurado kung
matutulungan mo siya dahil sa nagngyari sa inyc noon. Wife, pagod na ang papa mo
pero nagpapakatatag pa din siya dahil hindi naman niya pwedeng pabayaan ang asawa
at anak niya, Nakiusap lan

siya sa akin na huwag kong pababayaan si ang ate mo. Alam mo naman kung ano ang
kondisyon ng iyong ama dahil matanda na din siya, paliwana ni Dalton.

Nauunawaan ko naman ang kanilang kalagayan lalong lalo na kay papr Iniisip kong
tama naman ang pagtulong ni Dalton kay papa. Pero ako, anon ginawa ko? Tila naging
makasarili ako sa ginagawa ko at hindi na inintindi ang ibang mga nangangailangan.

Yumuko ako at tila nahiya sa aking sarili. Iniisip ko naman na nagkarnal din ako ng
pag intindi sa nangyayari sa aming dalawa ni Dalton. Kung anu-ano tuloy ang iniisip
ko dahil sa kanilang dalawa ni ate Sabrina. Kusang tumulo ang mga luha ko na agad
naman akong niyakap ni

Dalton.

"Wife, umiiyak ka na naman. Bakit ang bilis mong magalit at mabilis masaktan?
Nagiging moody ka na din ngayon. Sabihin mo naman sa akin kung bakit nag-iiba ang
mood mo ngayon. Gusto mo bang idala kita sa hospital or tatawagan ko na lang si
Doktora Benitez. Siya ang family doktor namin para masuri ka niya agad. I think
nasa limang araw ka ng wala sa mood eh," mahabang turan ni Dalton.

"Aalis ka diba?"

"Hindi na ko aalis. Si Lance na lang papuntahin ko sa hospital para

magbantay," saad nito.

"No, ayoko... Si Mike ang utusan mo sa hospital at si Lance ang papuntahin mo

dito," ani ko.

Kumunot ang noo ni Dalton. Nagtaka siguro ito. "Bakit? Anong meron

wife?" "Basta nga, papuntahin mo si Lance dito," giit ko.

"Okay, pero kumain muna tayong dalawa."

Sumilay ang ngiti sa aking labi dahil pumayag siya. Sila na ang isusuno kong
laruan.. Barbie hunks. Hahaha...

Pagkatapos naming kumain ni Dalton ay nauna na kong nagtungo sa kuwarto. Nagtataka

si Dalton dahil sa kakaibang mga kinikilos ko.

Hindi ko napansin na nakasunod siya sa akin at nagulat na lamang akc nang yakapin
niya ko mula sa aking likuran. Narito ako sa closet ko dahil hinahanap ko yung
nighties.

"Dalton," singhal ko. Mas humigpit pa ang pagyakap nito at idiniin niya sa akin ang
alaga niya kaya ramdam ko ang matigas na namumukol sa maj pang-upo ko. Tumawa siya.

"Namiss ka na nito wife, Bakit hindi mo na ito hinahawakan?"

"Nakakasawa ehl" singhal ko

"What?" Tila nagtampo siya dahil kumalas ito sa pagkakayakap nito sa akin, Lihim
akong natawa sa reaksiyon ng kanyang mukha pagkakita ko. Tinalikuran ko siya dahil
tinatago ko ang hawak kong nighties sa kamay ko.

*Joke lang... Naniwala ka naman.

Kumunot ang kanyang noo. "Mukhang may binabalak ka na naman, An yang hawak mo?"
Shemay! Nakita niya yung nighties na tinatago ko dahil ayaw kong suotin ito. Baka
ipasuot sa akin ito ni Dalton eh.

Pinaharap niya ko. Kinakabahan naman ako sa ipapagawa ko sa kanilang dalawa ni

Lance at baka tumanggi ang mga ito.

Kinuha niya sa aking kamay ang hawak kong nighties saka niya ito tiningnan. Tumaas
ang sulok ng kanyang labi.

Ang mga mata niya ay tila nang-aakit na ngayon. "So, may balak ka na bang magsuot
ng ganito mamayang gabi? Thats good wife. Hindi na ko makapaghintay na makita na
nakasuot sayo ito mamayang gabi."

"Asa ka pa. Kayong dalawa ni Lance ang magsusuot nito pagdating niya." Kinuha ko na
agad ito sa kanyang kamay at bahala na lang mamaya kung ano ang magiging reaksyon
ng dalawa kapag nakasuot na sa kanila itong hawak kong mga nighties.

Zairaliyah

C-64 mamaya po...

"

Chapter 64

DALTON

Naudlot ang lambingan namin ng asawa ko nang may biglang kumatol sa pinto. Tinungo
ko agad ang pinto at agad na binuksan ito.

"Sir, nariyan si sir Mike at Lance. May sasabihin daw po siya sayo, agad na sabi
nito pagbukas ko ng pinto.

Tinabihan ako ng asawa ko rito saka niya ko niyakap sa aking likod. Bahagyang
kinilig pa si manang Josefa nang makita niyang naglalambing akin ang asawa ko.

"Sige pupunta na ko sa ibaba," saad ko. Umalis si manang Josefa na may ngiti sa
labi niya. Akala ko ay nagpunta si Mike sa hospital ngunit hindi pala. Ano na naman
kaya ang ipinunta niya rito at narito na naman siya? Kinunutan ko ang asawa ko.
Walangya!

"Bakit ganyan ka makatingin?" Sita niya sa 'kin.

"Nothing wife... Kung anu anong trip na lang pinaggagawa mo sa amin tatlo. Sasama
ka ba sa akin sa ibaba? Nariyan ang mga kaibigan ko," saad ko.

"Mauna ka na Dalton. May gagawin pa ko dito. Bye!" Saka niya ko tinulakan palabas
ng kuwarto at nilock niya na ang pinto.

"Wife!" Sabay katok ko sa pinto. Hindi talaga niya ito binuksan at talagang nang-
iinis na talaga ito. Hindi ko maunawaan ang kanyang kinikilk ngayon dahil sa
kapilyuhan niya. Kailangan ko na talagang tawagan si doktora dahil ako ang
kinakabahan sa kanya. Kumunot ang noo ko. Hindi kaya
"Hey!" panggugulat na tawag ng mga kaibigan ko ngunit hindi ko inabalang lingunin
sila dahil iniisip ko pa din ang pagbabago ng aking asawa.

"Ano ba ang ginagawa niyong dalawa ng asawa mo? Na-Outside de kulambo ka ba

kagabi?" Sabay halakhak ng dalawa. Umiling ako na may paç ngisi sa aking labi saka
ako tinapik ako ni Mike sa aking braso.

"Hindi ka ba bababa? May sasabihin kami sayo. Tara na, hayaan mo muna riyan sa loob
si Agatha," ani ni Lance.

"Mauna na kayo, saad ko. Pinauna ko na ang mga kaibigan ko saka ak sumunod sa
kanila.

Nang marating namin ang cottage ay may nakahandang ma alak dito sa mesa. Kaaga-aga
alak na naman.

"Anong sasabihin mo Mike?" Tanong ko. Tila nakaramdam ako ng pagkaba sa aking
dibdib ng titigan ako ni Mike.

"Galing ako ng hospital kanina. Hindi ko na tinuloy dahil naroon si Joshua. Naalala
mo ba si Joshua?" Tanong ni Mike

Kumunot ang aking noo dahil hindi ko naman maalala ang taong tinutukoy niya.

"Sino ba siya at anong ginagawa niya doon? Kailangan ko ba talagang malaman ang
bagay tungkol diyan? Kung hindi naman Importante yang tao na yan, huwag mo ng
ituloy na sabihin. Wala akong panahon makinig sa ibang bagay dahil nakafocus ako sa
asawa ko. Maliban na lang kung may ibang sasabihin ka," saad ko.

Nagkatinginan ang dalawa kong mga kaibigan. Hindi ko talaga maalala ang iba dahil
kung pipilitin ko lang na maalala ang nakaraan. Lalong sumasakit ang aking ulo.
Kaya't hahayaan ko na lang na bumalik ang aking memorya.

"Okay and by the way... Kailangan mo itong malaman. Nag-paimbistiga na si Mr.

Thompson nito lang. Ano ang gagawin mo kapag nalaman niya an tungkol sa nangyari sa
kapatid niya?" Tanong ni Mike.

Suminghap ako. "Bantayan mo si Mr. Thompson at ipalam mo sa akin agad kung may
pinaplano siya. Ako naman ang magbabantay sa asawa ko. Iba ang pakiramdam ko at
hindi ko masabi sa ngayon dahil hindi ko naman pwede pabayaan ang isa," saad ko.

Ibinilin sa akin ni papa Manuel si Sabrina. Pero nangangamba ako sa sarili ko dahil
nararamdaman kong lumalayo sa akin si Agatha kapag nilalapitan ko naman si Sabrina.
Gusto ko sanang tumanggi pero ang ama naman ni Agatha ang nagsabi nito sa akin na
huwag ko siyang pabayaan pero hindi ako sigurado kung maiintindihan ito ni Agatha.
Ayaw ko naman n pag-isipan ako ni papa na walang kwenta pero paano naman ang asawa
kc kung may inililihim na pala ito ng sama ng loob sa akin na hindi ko alam. Damn
it!

Napahilamos na lang ako sa sarili kong mukha. Ako ang nahihirapan sa sitwasyon ng
dalawang magkapatid. Pero nakapagdesisyon na ko. Si Lance na muna ang bahala kay
Sabrina. Napapansin ko kasi ang asawa ko na napakamoody niya at nahihirapan na din
akong intindihin siya.

"Dalton, Mike, Lance..." Tawag ng aking asawa sa aming tatlo. Sabay na lumingon
kaming tatlo sa asawa ko. May ngisi sa labi niya nang makita ko ito. Nagulat kaming
tatlo nang may inilapag itong dalawang nighties at make up kit sa mesa.

Natawa si Mike na hindi namin alam kung bakit ito natatawa. Kumunot ang noo namin
ni Lance sa mga gamit na inilapag ng asawa ko. My clip ribbon, headband at kung
anu-ano pang gamit pangbata ang nasa aming harapan.

"Parang may ganap na naman yata ngayon. Aalis na ko Dalton. Masam ang pakiramdam ko
ngayon," ani ni Lance. Tumayo siya ngunit pinigilan siy ni Mike.

"Maupo ka nga Lance. Walang uuwe hangga't wala pang sinasabi si Agatha ani ni Mike.

"Isa ka pa Mikel Buwisit ng buhay 'to! Kung alam ko lang sana na may ganitong ganap
hindi na sana ako pumunta dito reklamo niya.

"Sige umalis ka na Lance kung ayaw mong ipost ko sa social media na nakaihi ka sa
salawal mo. Nasa akin ang picture niyong tatlo, pananakot ng asawa ko.

"Dalton, ano ba ang nangyayari sa asawa mo at pati ako nadadamay? Ang lakas ng trip
mo Agatha, galit na ani nito. "Pigilan mo yang asawa mo Dalton' saka niya ko
sinamaan ng kanyang tingin.

Nakita ko ang pagnguso ng asawa ko. "Wife, para saan ba ang mga ito?" Takang tanong
ko dahil ako man ay nagtataka sa mga bagay na nasa harapan namin.

"Sinabi ko na sayo diba? Isusuot niyo ito ni Lance. Gusto kong makita na nakasuot
sa inyo ang mga ito. Gagawin ko lang kayong barbie," saka niy: ko inirapan. Tumawa
naman si Mike sa pinapagawa sa amin ng asawa ko.

Tinulak ni Lance ang braso ni Mike. "Tumigil ka nga sa kakatawa mo!

Bakit kami lang ni Dalton ang magsusuot nito? Si Mike bakit hindi kasali?

P*ta!" Singhal nito.

"Tapos na siya kagabi. Please, kayong dalawa na ni Dalton ang magsuot nito, sabay
beautiful eyes pa nito sa akin.

Fvvck! Ano na naman itong trip niya? At itong si Mike naman ay patawa

tawa lang. Halos mamula na ang kanyan pisngi sa kakatawa nito. Nagkatinginan kaming
dalawa ni Mike. Anong magagawa namin kundi gawin ang nais niya para matapos na.
Nakakabadtrip!

Natuwa ang asawa ko nang pumayag ako sa kagustuhan niya at itong si Lance ay
napilitan na lang na umuo. Baka next time ay hindi na ito

pupunta dito sa mansyon dahil sa kalokohan ng asawa ko. Kinuha namin ni Lance ang
nigthies na inilapag ng asawa ko dito sa

mesa saka namin isinuot ito. Ang asawa ko na din ang nagmake up sa aming dalawa.
Hindi namin alam ni Lance kung para saan itong mga pinapagawa niya sa amin na halos
mabaliw na si Mike sa kakatawa niya sa aming dalawa ni Lance.

Tuwang tuwa naman ang aking asawa nang matapos niya kaming ayusan. Kinuhanan pa
kaming dalawa ng mga larawan namin kahit tutol kaming dalawa. Remembrance daw namin
ito at ewan ko kung saan niya ito gagamitin.

Hapon na din nang matapos ang kasiyahan dito sa mansyon, Umalis n din ang aking mga
kaibigan at tila nastress pa itong si Lance nang makita ko ito kanina.

Sinundan ko ang asawa ko nang magtungo ito sa kusina. Kumunot na naman ang aking
noo nang makita kong kumakain na naman ito ng mangg with alamang. Ito yung naaamoy
ko kaninang may niluluto si manang Josefa.

Tinabihan ko siya rito sa pagkakaupo niya. Pinapanood ko siyang

kumain ng mangga at ako naman ay nakaramdam ng pangangasim sa akin dila. Bawat

lunok niya sa kinakain nitong mangga ay napapalunok na din ako kahit wala naman
akong nginunguya.

"Gusto mo?" Tinutok niya pa ang manggang kinakain niya sa aking . bibig

"Anong klaseng mangga ito? Bakit gan'yan ang amoy wife?" Halos mapatakip pa ko sa
aking ilong dahil sa amoy nito.

"Carabao manggo ito. Ang sarap kaya at ang bango," saad nito. Umiling ako bilang
pagtugon. Ayoko ng amoy ng mangga dahil hindi ke type pati ang lasa.

"Sige na oh... Tikman mo na kahit isang kagat lang, giit nito.

"Wife naman.. Hindi ako kumakain ng gan'yan. Please ikaw na lang," saad ko.

"Sige, kung hindi mo kakagatin 'to. Huwag kang tatabi sa akin mamayang gabi. Sa
kabilang kuwarto ka matulog," pananakot niya sa 'kin.

Fvvck! Nasanay pa naman akong hinahawakan ang kanyang s*so kapag magkatabi kaming
natutulog. Hirap ng walang katabi. Wala na ngang katabi wala pang mahawakan.

"Okay, kakain ko na yan." Napipilitang saad ko. Sumilay ang ngiti sa lab

niya dahil pumayag na kong kainin ang kanyang natirang mangga sa

mangkok.

Humalik pa siya sa aking pisngi nang kainin ko na ito. "I love you Dalton," sabay
yakap nito sa akin. Kahit lambingin niya ko

kung ang sikmura ko naman ay hinahalukay na dahil sumasakit na ito.

Kailangan kong tiisin itong pinapagawa niya. Ako naman ang kawawa dahil wala akong
katabi sa pagtulog. Fvvck!

Zairaliyah

??Hello po kamusta ang lahat na nagbabasa dito? 2chapters daily na lang po siguro
ang update dito. Thanks po sa mga nagbabasa

"

Chapter 65

DALTON

Narito kami ngayon ng asawa ko sa aking opisina. Parang wala ako sa mood na
magtrabaho ngayon dahil inaantok na naman ako. Hindi sana ako papasok ngayon dahil
tinatamad talaga ako ngunit pinilit lang niya ako na bumangon kanina kahit ayaw ko
pang kumilos. Hindi ko maintindihan sa sarili ko kung bakit bigla na lang itong
nangyari sa akin. Tinamad na din akı magwork out kaninang umaga na dati ay iyon
naman ang ginagawa ko araw-araw.

"Dalton," tawag nito sa akin sabay palo niya sa office table ko. Kinunutan ako ng
asawa ko habang nakapamewang ang kanyang dalawang mga kamay.

"Wife, pwede bang ikaw muna ang magtrabaho dito. Inaantok talaga ako wife."
Napahilot tuloy ako sa aking sentido dahil hindi ko namalayan na pumipikit na pala
ang mga talukap ng aking mga mata.

"Ano naman ang alam ko dito sa trabaho mo?" Singhal nito. "Ayy alam ko na. Sige,
ako na ang bahala dito. Kayang kaya ko itong tapusin," saad nito. Ngumisi ito sa
akin. Kinakabahan naman ako sa tuwing nakikita kong ngumingisi ito ay may gagawin
na naman itong kalokohan.

Umupo siya rito sa kandungan ko. At heto na naman siya, kung saan saan na lang
dumadapo ang kanyang kamay. "Anong ginagawa mo wife? Baka mahuli tayo sa ginagawa
mo," saad kc

habang tinatanggal niya ang mga butones ng aking suot na polo. "Amuyin ko lang
naman itong kili kili mo para buo na ang araw ko," saa

nito. Tama ba ang narinig ko sa kanya? Wtf! Anong nangyayari sa amin ng asawa ko?
Naengkanto na yata kaming dalawa.

"Wife naman, huwag dito. Pigil ko sa kan'ya pero makulit talaga ang asawa ko.
Tanggal lahat ng butones itong suot kong polo. Nang biglang bumukas ang pinto dito
sa opisina ko. Bumungad ang aking secretary na mukhang naghihikahos.

"Sir sorry po nariyan po kasi si Mr. Thompson," saad nito na nakatalikod ito sa
amin. Mabilis naman umalis sa aking kandungan ang asawa ko at ako naman ay agad na
inayos itong suot kong polo. Nataranta kaming dalawa ng asawa ko dahil hindi namin
inaasahan ang pagbisita niy rito sa opisina ko.

"Hindi ka ba marunong kumatok?" Galit na saad ko sa aking

secretary.
nito.

"Sir pasensiya na po. Eh, nagmamadali po kasi siya kanina e * h deg sagot

"Sige papasukin mo na siya," utos ko. Lumabas siya ng oposina ko at maya't-maya ay

pumasok na din si Mr. Thompson. Yung antok ko kanina ay tila nawala dahil sa
runehistro sa

mukha niya ang pagkaseryoso. "Mukhang naistorbo ko yata kayo Dalton?" Tanong nito
nang

bahagyang naupo ito sa sofa. "No tito... Wala naman masyadong ginagawa dito sa
opisina,"

sagot ko. "Nagtataka ka siguro kung bakit ako narito?" Napangiwi ako sa sinabi

niya. "Alam mo naman na siguro ang dahilan kung bakit ako narito?" "Ahmm.. Siguro
nga, alam ko na kung bakit ka narito. About ba ito sa bussiness tito?"

Ngumisi siya. "Lahat Dalton, lahat," sagot nito at hindi ko maunawaan ang sagot
nito. Bahagyang napatingin siya kay Agatha saka niya ito nginitian. Ngumiti naman
ang asawa ko sa kanya. "Ahmm... By the way, alar na siguro ito ni Agatha dahil
tumawag na ang ina nito. Gusto ko sana kayong imbitahan sa hacienda at doon na lang
idaos ang konting salu-salo sa pamilya natin. Aalis na ako sa susunod na araw at
gusto ko sanang isama si Loraine pero tumanggi siya. Hindi ko alam kung ano ang
pumasok sa kokote niya kung bakit ayaw niya pang iwan si Manuel. May iba na siyan
pamilya at hindi ko gusto na umaasa na lang siya na babalikan pa siya ni Menuel.
May pamilya na si Manuel right? And that's bulsh*t!" Singhal nito kasabay ng
pagkuyom nito sa isa niyang kamay na halos maglabasan na ang mga ugat sa kamay
nito. Nagulat si Agatha at ganoon din ako. Nakakatakot din pala magalit ang tito ni
Agatha.

"Tito, huwag naman po sana kayo magagalit kina mama at papa kung pareho man silang
nagkamali. Nagmahalan naman po sila at hindi nila alan na ganito ang mangyayari sa
kanilang dalawa," saad ng asawa ko."

"And so? Iniisip mo bang tama iyon iha? Look Agatha, kahit na sila pa ang mga
magulang mo. Kung may ibang pamilya naman si Manuel, sino an hindi magagalit sa
ginagawa ni Loraine? Naghihintay siya sa wala dahil naroon si Manuel sa tunay
niyang pamilya. I hope na hindi mo gagayahin ang mama mo Aghata. And once na
mangyari din 'yon sayo. Hindi ako papayag na masira ang kinabukasan mo gaya ng sa
mama mo," madiing saad nito.

Rumehistro sa mukha ng asawa ko ang pagkalungkot. Ako man din ay tila natamaan sa
sinabi ni Mr. Thompson. May part sa akin na nagalit din ako. Fvvck! Paano naman
niya nasabi na masisira ang kinabukasan ni Agatha? I'm a billionaire and I owned a
lot of bussiness. Lihim kong naikuyom ang isang kamao. Hindi ko nagustuhan ang
tabas ng pananalitat Mr. Thompson. Hindi naman ako tanga para hindi iyon
maintindihan.

Once na magsalita pa si Mr. Thompson hindi ko na ito palalampasin pa

Mav konting respeto pa naman akong natitira sa kan'va pero sa susunod

na mangyari ulit ito ay lalabanan ko na siya kahit tito pa siya ng aking asawa.

"Nagkakaintindihan ba tayo Agatha?" "Opo tito," malungkot na sagot ng asawa ko.

"Good iha.. By the way, aalis na din ako. Nasabi ko na ang gusto kong sabihin sa
inyo, Inaasahan ko na lang ang pagpunta niyo sa hacienda. Hihintayin ko kayo
bukas," saad nito saka ito tuluyang umalis dito sa opisina.

Napatingin ako sa asawa ko dahil kanina pa ito malungkot. Suminghap ako saka ko
siya tinabihan dito sa sofa. "Wife, kalimutan mo na lang yung tungkol sa sinabi ng
tito Sam mo sa

mga magulang mo, natin. Nagmahal lang naman si mama, right?" Saad ko

rito. Hindi ko napansin na lumuluha na pala siya.

Bahagya niya kong tiningnan sa mga mata ko. "Ikaw, sino ang pipiliin mo. Ako o si
Sabrina?" Tanong ng asawa ko sa akin at hindi ko alam kung bakit niya pa ito
natanong ang bagay na iyon.

"Siyempre ikaw," agad na sagot ko. Sinamaan niya ko ng tingin na kinakunot ng aking
noo.

"Sinungaling ka!"
PAAAKK!

Halos umawang ang ibabang labi ko sa gulat. Nakatanggap ako ng malakas na sampal sa
mula sa asawa ko.

"Bakit mo ko sinampal wife?"

"Paanong hindi kita sasampalin? Kahit sa panaginip mo ay si Sabrina p din ang

binabanggit mo," saad nito at tila ako pa ang may kasalanan kung bakit ko na naman
siya nasaktan.

"May sinabi ba akong Sabrina habang natutulog ako? Kailan?" Takang tanong ko.
"Noong nakaraang araw pa," nagtatampong saad niya. Kaya pala

lumalayo siya ay iyon ang dahilan.

"Bakit hindi mo sinabi wife?" Mahinahong saad ko habang hawak ang aking kaliwang
pisngi. Ang sakit kasi ng sampal niya lalo na't hindi ako aware na gagawin niya ito
sa akin. Fvvck! Ang bilis ng kamay ng asawa ko lalo na't hindi ko alam kung ano ang
gustong gawin ng kamay niya.

Nagugulat na lang ako bigla. "Paano kung mangyari din sa akin ito gaya ng nangyari
kay mama? Natatakot ako kay tito."

Bumuga ako ng hangin sa aking bibig. "No wife, hindi mangyari sa atin iyon. Kasal
tayong dalawa okay," sabay yakap ko sa kanya.

"Paano kung ilayo niya ko sayo?" Biglang humigpit ang yakap ko sa ko sa kan'ya
dahil hindi ako makakapayag na paglayuin kaming dalawa. May part din na natakot ako
at nangangambang baka paglayuin kami ni Mr. Thompson.P

"Huwag mong isipin ang bagay na yan wife. Hindi 'yon mangyayari sa atin. Hindi ako
papayag na ilayo ka niya sa akin. Ako ang bahala okay," saad ko.

Biglang may naramdaman ako sa sarili ko na hindi ko maunawaan ang kabang ito. Lalo
na ngayon sa sinabi ni Mr. Thompson, mayron siyang gustong iparating sa akin na
sana ay hindi mangyari ang bagay na iyon.

Zairaliyah

Hello po, nagpapasalamat po talaga ako sa inyo dahil patuloy niyo pa din binabasa
ito. Ang sarap sa pakiramdam kahit walang gaanong nagkokoment pero ramdam ko naman
iyon na nariyan kayo. Thank you sa palaging pagsubaybay ng mga updates ko at sa mga
nag unlock kada episodes. Love ko po kayo.. ( nabla phi(pi) * phi )/ nabla

Chapter 66

AGATHA

Gumising ako na wala sa aking tabi si Dalton. Sumimangot ako. Maaga ba siyang
umalis?

Tila tinamad na kong bumangon sa higaan. Ayaw ko yatang kumilos ngayon dahil
inaantok pa naman ako. Si Dalton lang ang kumukompleto sa araw ko ngunit wala naman
siya rito.

Nang biglang bumukas ang pinto ng banyo. Abot hanggang tenga ang

aking ngiti nang masilayan ko siya. Buo na naman ang aking araw sa tuwin

siya ang makikita ko.

Ang guwapo talaga ng asawa ko. Ang sarap sarap panggigilan ang buong katawan niya.
Pero minsan nakakaasar din siya kaya nakakagat ko na lang ito kapag nagdadamot.

"Good morning wife," saad nito. Patungo siya rito sa kama na may ngis sa labi niya.
Bagong ligo ang asawa ko at gusto ko yatang panggigilan siya Dali-dali akong
bumangon at sinalubong agad siya ng yakap. Natawa siya sa ginawa ko.

"Wife, araw-araw mo naman akong nakikita pero minu-minuto mo naman akong namimiss,"
saad nito.

"Gusto kong paligi kitang nakikita eh. Masama ba 'yon?" Pagtatampong saad ko saka
ako kumalas sa pagkakayakap ko sa kan'ya. Sinamaan ko siya ng tingin ngunit siya ay
pangisi-ngisi lang. Tinabihan niya ko ng upo rito sa gilid ng kama. "Aalis ka na
naman ba? Saturday ngayon ha May pasok ka pa sa trabaho mo?"

"Wala wife, bibisita ako sa hospital. Ilang araw na kong hindi binibisita si mom.
And good news, gising na din si dad."

Sumilay ang ngiti sa labi ko. "Wow, sabi ko naman sayo na magiging okay din sila."
Mapait akong ngumiti pagkasabi ko iyon.

Napaka strong ng pagmamahalan ng mga magulang ni Dalton samantalang ako ay hanggang

ngayon. Umaasa pa din si mama na babalikan pa siya ni papa. May part din şa akin na
nasasaktan ako dahil ma kailangan nila tita at Sabrina si papa. Wala ng ibang mag-
aasikaso sa kanil kundi si papa na lang dahil sila naman ang tunay na pamilya ni
papa. Pero nasasaktan din si mama. At ito ang kinagagalit ni tito kay mama kaya
natatakot akong baka ituloy ni tito ang binabalak niya.

Hinawakan ni Dalton ang aking kamay, Bahagyang napatingin ako sa kan'ya. Tipid
siyang ngumiti sa akin. "Maligo ka na at isasama kita sa hospital." Pinatayo niya
ko mula rito sa kama. Hinila ko naman ang kamay k

dahil tinatamad akong maligo. "Dalton, ayaw kong maligo, tanggi ko.

"Why?" Saka niya inilapit ang ilong nito sa aking katawan. "May amoy k na, saad
nito. Umawang ang ibabang labi ko sa sinabi niya. Inamoy ko

naman ang sarili ko at bigla na lang siya natawa. Kumunot ang noo ko. Inuto lang
pala niya ko. Asar ka talaga

Dalton!

"Akala mo ikaw lang magaling mang-asar wife. Hindi ko pa nakakalimutan yung ginawa
mo kaming barbie ni Lance." Dahil sa inis ko ay mabilis kong tinanggal ang
tuwalyang nakapulupot sa bewang nito. Nakuha ko ang tuwalya sa bewang niya saka ako
bumilat.

"Wife, gusto mo talaga akong inisin?" Galit na sambit ni Dalton.

"Oo, gusto kitang iniinisin. Eww... Ang liit pa ng hotdog mo," ani ko habang ang
mga mata ko ay nakatitig sa kanyang pagkala****. "Nakaka turn off, singhal ko.
"Hindi pa masarap kainin kasi mabaho.. Ewww.." Tumig na ko nang makita kong
manlisik ang mga mata niya sa sinabi ko. Sino ba naman kasi ang hindi maiinis sa
sinabi kong maliit ang kan'ya tapos hindi p masarap at mabaho pa. Talagang
magagalit talaga siya sa 'kin.

Nang humakbang na ang mga paa niya ay napatakbo na lang ako mula sa pinto saka
mabilis na lumabas at mabuti na lang ay hindi niya ko hinabo Kinabahan ako doon at
natakot.

Nalungkot ako." Ano ba ang ginawa mo Agatha at ginawa mo iyon sa

asawa mo?" Sita ng isip ko. Alam kong nainis siya sa 'kin dahil ramdam ko yung
klase ng pagtitig

niya.

Napangiwi na lang ako habang patungo ako sa kusina. Dala-dala ko pa yung tuwalya na
kinuha ko sa kan'ya kanina. Inamoy ko pa ito. Ang bango bango pa naman nito at tila
namiss kong

Argghhh.... Hindi ko dapat sinabi iyon sa kanya. Pero bahala siya kung maniwala
siya sa sinabi ko. Paano na lang kung hindi niya ko isama sa hospital? Ayaw kong
magpaiwan dito.

Pagkarating ko dito sa kusina ay nakita ko si manang Josefa na abala ito sa

pagluluto. May ilang mga pagkain naman na nakahain sa mesa pero hindi naman ito ang
gusto kong kainin.

Tahimik na kumuha ako ng baso na'alam kong sa akin nakatingin si manang. Hindi ko
siya inabalang tingnan kahit ang mga niluluto niya ay hin ko magawang sulyapan.
Hindi ko type yung mga niluluto niyang mga pagkain at tila iba ang gusto kong
kainin ngayon.

Nang malagyan ko na ng gatas ang baso ay uminom agad ako. Naubo: ko naman ang gatas
at tila nabusog naman ako.

"Ineng, may problema ba kayo ni sir?" Nagtatakang tanong ni manang sa akin. Kanina
niya pa napapansin ang pagkatahimik ko.

"Oho manang, naasar po yata siya sa 'kin eh. Nasobrahan ko na yata ang pang-aasar
ko sa kanya," sagot ko sabay nquso ko.

Bumuntong hininga ito. "Napapansin ko na lang sayo nitong mga nakaraang araw. Tila
nag-iba ang mga kinikilos mo. Anong nangyayari sayo Okay ka lang ba?" Napuna din
pala ako ni manang pero si Dalton ay parang hindi naman niya iyon napapansin dahil
nasanay na siguro siya sa mga pinaggagawa kong kalokohan sa kanya at sa mga
kaibigan niya.

"Manang, okay lang po ako. Si Dalton lang naman ang hindi okay," saad ko. Nang may
tumikhim malapit rito at si Dalton na mukhang aalis na ito dahil nakabihis na siya.
Hindi niya ko nilingon dito at tila hindi niya ko nakikita.

"Manang paki timplahan ako ng kape," utos ni Dalton na hindi man lang niya ko
mabalingan ng tingin. Inabala na niyang kumain at ako naman ay narito lang na
nakatayo at

hindi man lang niya ko inayang kumain. Okay lang hindi ko naman gusto yu mga
pagkaing nakahain sa mesa.
Pero parang gusto kong kumain ng hotdog tas isasaw ko sa alamang.

Tinungo ko ang ref para kunin yung alamang na nasa tupperware na kulay pink. Nang
buksan ko ang pinto ng ref ay hindi ko agad nakita ang pink na tupperware. Kung
saan-saan ko na ito hinanap ngunit wala naman dito.

Napasinghap ako. "Manang nasaan po yung alamang ko dito?" Tanong ko. Tiningnan lang
ako ni manang at hindi na nito sinagot ang aking tanong.

"Ahh... Si

"Tinapon ko na," sagot agad ni Dalton. Nainis ako nang marinig kong tinapon niya
ito.

"Bakit mo tinapon 'yon? Akin 'yon eh, dapat hindi mo pinakikialaman an hindi sayo,"
naiinis kong saad dito. Hindi niya ko pinansin kahit nagagalit n

ko.

Ngumuso ako habang tinititigan ko siya. Kahit ang tagal kong narito ay naghintay
lang ako sa wala dahil wala akong nakuha sagot sa kanya.

Gumuhit sa mukha ko ang inis. Umalis na lang ako rito sa dining at tinungong mag-
isa ang kuwarto. Mauuna na kong pupunta sa hacienda at doon ko na lang sila
hihintayin kung darating man sila. Sa hacienda na lang muna siguro ako matutulog
mamayang gabi at bukas pa naman mangyayar ang ganap sa hacienda.

Pagkarating ko dito sa loob ng kuwarto ay naligo agad ako at pagkatapos ay nagbihis

na agad. Inasikaso ko na din ang sarili ko at pagkatapos ay naghakot na ako ng
konting damit ko.

Hindi naman ako maglalayas sa lagay na to. Pero parang ganun na nga dahil ayaw ko
munang makita di Dalton, Nainis lang talaga ako dahil tinapo niya yung alamang.

Lumabas din ako agad ng kuwarto dala ang maliit na bag. Sana maabutan ko pa si
Dalton dahil magpapahatid na lang ako sa kanya

papuntang Batangas.

Bumalik ako ng kusina upang tingnan kung naroon pa si Dalton ngunit nang datnan ko
ito ay wala na siya dito sa kinauupuan niya. Nadatnan ko ne lang si manang Josefa
na naghuhugas na ito ng mga plato.

"Manang, si Dalton po?" Bahagyang lumingon siya sa akin. "Kanina pa siya umalis.
Akala ko ay isinama ka niya?"

Nalungkit ako. "Wala ba siyang sinabi o nagbilin man lang sayo manang?"

Umiling ito. "Wala siyang sinabi o kahit na bilin ay wala din. Umalis na lang siya.
Hays... Ito ang sasabihin ko sayo. Kung ganyan si sir malamang iinom na naman yan
mamayang gabi," sagot ni manang.

Humugot ako ng malalim na hininga. Ang bilis niyang mapikon. Pero ako naman kasi
ang may kasalanan dahil sobra ko na yata siyang inaasar. Hmmpf.. Bakit ako pa ang
nakokonsensiya. Yung alamang ko nga tinapon niya.

"Manang, pakisabi na lang kay Dalton. Kung hahanapin niya ko. Nandur lang ako sa
hacienda. Pakisabing doon na din ako matutulog mamayang gabi. Doon ko na lang sila
hihintayin bukas, bilin ko kay manang na kinakunot ng noo nito.

"Aalis ka ngayon at bakit may dala ka pang bag?" Sabay kamot niya sa ulo nito.

Rumehistro sa mukha ko ang lungkot. Gusto kong doon muna ako kay mama tumira upang
samahan siya. Wala naman siyang kasama doon kaya sasamahan ko na lang muna siya.
Atleast doon, tahimik at walang manggugulo sa akin.

Zairaliyah

Hello po sa mga readers kong narito. Thank you po sa suporta niyong lahat sa story
na ito. Nakapasok po sa SUPERNOVA RANKING sina Dalton at Agatha. Thank you po at
sana ay umangat pa sila sa rankings, luvyou guys

"

Chapter 67

AGATHA

Paglabas ko ng maindoor, akala ko ay umalis na si Dalton ngunit hindi pa pala.

Nakita kong naroon siya sa may gate at may kausap siyang babae. Patungo na sila
dito sa kinaroroonan ko. Nakangiti pa si Dalton habang kasama niya ang babae. Dahil
sa inis ko sa kanila ay sinalubong ko agad ang babae saka ko siya malakas na
sinampal sa kaliwang pisngi nito. Nagulat ang mga ito sa ginawa ko.

"Wife, bakit mo siya sinampal. " Madiing saad ni Dalton.

"Walang hiya ka Dalton! Hindi mo na nga ako kinakausap tapos magdadala ka pa ng

babae mo dito! Ayoko ns sayo! Ayoko na sayo!" Umalis ako sa harapan nila ngunit
napaigtad na lang ako nang kargahin ako ni Dalton. Binuhat niya ko na may buong
pag-iingat. Pero mas nanaig pa din ang galit ko sa kan'ya.

"Ibaba mo ko! Ibaba mo ko!" Sigaw ko sabay palo ko sa kan'yang matigas na dibdib.

Tinitigan niya ko ng masama. "Pwede ba wife! Tumigil ka nga muna sa kakasigaw mo!
Ngawa ka ng ngawa eh! Ang sakit mo sa tenga?" Singhal nito.

"Paano kasi may babae ka pang dinala dito. Nakakainis ka na!" Tumaas ang sulok ng
labi niya.

"Tumigil ka na wife! Okay," saway niya sa 'kin saka nya ko tinitigan ng masama sa
mga mata ko. Nakaramdam ako ng takot kaya huminto na ko sa kakangawa ko. Bahagyang
lumapit si Dalton habang karga niya ko. "Dok, pasensiya ka na sa asawa ko kung
nasampal ka niya kanina. Ako na ang humihingi ng paumanhin sa ginawa niya sayo,"
saad ni Dalton.

Tama ba ang narinig ko? Isa siyang Doktor? Nahiya naman ako sa ginawa kong
pagsampal sa kan'ya kanina. Parang gusto ko na yatang magtago sa damit ng asawa ko
at iyon nga ginawa ko na. Sinubsob ko ang mukha ko sa katawan niya.

"Okay lang Dalton. Pero ang sakit ng sampal niya ha. Parang masama pa ang loob
niya. Nkakagigil siya!" saad nito.
Hiyang hiya ako sa ginawa ko kay Doktora. Hindi ko naman kasi alam. Pero kahiya
talaga yung ginawa ko.

Binaba agad ako ni Dalton dito sa may hagdan. Hinapit niya agad ang bewang ko at
ewan ko ba. Sa ginagawa ko sa kan'ya ay hindi niya ko hinayang makawala.

"Ganito ang mangyayari sayo wife kapag naging matigas pa ang ulo mo," bulong nito
sa aking tenga.

Hindi na ko umimik dahil dala-dala ko pa din ang kahihiyang ginawa

ko kanina kay Doktora.

Kinuyog ako ni Dalton papaakyat ng hagdan habang nakasunod lang sa amin si Doktora.
Wala na kong nagawa kundi ang sumunod sa kan ya.

Pagkarating namin sa tapat ng pinto ng aming kuwarto ay siya na din ang nagbukas
nito. Nakahapit pa din sa bewang ko ang kan'yang kamay nang papasok na kami sa
loob. Pinaupo muna ako ni Dalton dito sa gilid ng kama habang si Doktora naman ay
nakaupo sa sofa.

Napasinghap ako. "Dalton, I'm sorry." Nakayukong saad ko.

Ramdam ko ang paglalim ng hininga nito. "Okay lang sa akin iyon wife na gawin mo
lahat ng kalokohan mo pero huwag lang sa ibang tao. Ano ba kasi ang nangyayari
sayo? Dalawa lang naman ang iniisip kong sagot diyan sa pagbabago ng mood mo kaya
tinawagan ko na si Doktora Benitez. Ah... Mamaya na tayo mag-usap," sabay pisil
niya sa aking hita.

Kinausap na ni Dalton si Doktora. Ako naman ay kinakabahan na dito. Nang matapos

niya na itong kausapin ay bahagyang naupo si Dalton sa isang sofa. Nilapitan naman
ako ni Doktora at kinausap niya ako mula sa umpisa kung kailan ako huling dinatnan.
Sinagot ko naman ang lahat ng kan yang tanong saka ito ngumiti sa akin habang may
isinusulat siya sa isang book pad nito. Nang matapos niya kong tanungin, kinuyog
niya ko patungong banyo at may inabot naman itong isang PT. Ngumiti pa ito sa akin.

"Sige na, alam ko naman na alam mong gamitin 'yan. Matutuwa si Dalton kapag nalaman
niyang buntis ka," saad nito.

Ngumiti ako. "Salamat Dok at pasensiya ka na kanina kung nasampal kita. Hindi ko
naman alam na isa kang Doktor," saad ko.

"Okay lang iyon. Iyan ang rason kaya mo iyon nagawa. Sige na, gawin mo na para
makita na ni Dalton ang resulta at kanina pa 'yan excited eh," saad nito. Ngumiti
ako bilang pagtugon.

Umalis na si Doktora. Ginawa ko naman ang nakasulat na instruction dito sa PT.

Huminga muna ko ng malalim na hininga saka ko inumpisahan na isagawa ito.

Nang matapos ko ng gawin, sumilay ang ngiti sa aking labi nang makita kong nag two
red lines ang hawak kong PT. Lumuha ako dahil sa tuwa. Magkakababy na kami ni
Dalton. natutuwang sambit ko sa aking sarili.

Nang may kumatok sa pinto. Hindi pa ko nakakapag-ayos ng sarili ko. Hindi ko

binuksan ang pinto dahil si Dalton na naman..

"Wife, open this f******* door!" galit na bigkas ng asawa ko dahil kanina pa ko
rito. Nagulat na lamang ako nang bumukas ang pinto at si Dalton na naman ang
pumasok rito.

Hindi nga halatang excited ito dahil pinasok niya na ko rito sa loob ng banyo at
nakita niya agad ang hawak kong PT. Kinuha niya sa akin iyon.

Hindi ko maipaliwanag ang nadarama niya nang makita ko ang pagkatuwa nito sabay
tingin niya sa akin at agad na niyakap na may

kasamang pagmamahal.

"Hove you wife," bulong nito sa akin sabay halik niya sa mga labi ko. Bahagyang
napapikit ako ng mga mata ko nang tumagal ang halikan naming dalawa. Hindi niya
tinantanan ang mga labi ko dahil sa panababik niyang maangkin muli ito. Yung ilang
araw kong pinagdamot sa kan ya itong mga labi ko ay ngayon na naman namin
pinagsaluhan itong mainit na pagnanasa.

"Pinasaya mo talaga itong araw ko ngayon wife," saad nito habang matamang
nakatingin siya sa mga mata ko. "I'm sorry kung nagsinungaling akong tinapon ko
yung alamang mo sa pink tupperware. Ang totoo niyan, sinubukan ko lang naman kumain
eh," paliwanag nito

Ngumiti ako. "Sinubukan mo pero inubos mo." Kumalas siya mula sa pagkakayakap nito
sa akin.

Napakamot pa ito sa kan yang batok na may ngiti sa labi niya. "Masarap eh," sagot
nito. Ngumiti ako bilang pagtugon.

Ang sarap sa pakiramdam yung ganito kami ni Dalton. Sobrang proud ako sa asawa ko
dahil napakamaunawain nito sa akin. Alam kong may part na naiinis siya sa kin pero
feeling ko naman ay naiintindihan naman niya ko. Ako lang talaga ang may topak sa
aming dalawa. Ang akala ko ay galit siya sa 'kin pero umiiwas lang pala siya upang
hindi kami magkasagutang dalawa. Kaya sobrang mahal na mahal ko ang asawa ko.
Mabait na, guwapo pa.

Hindi ko inaasahan na makakarating kami dito sa hospital at dinalaw namin ang mga
magulang niya. Gising na sila ngunit makikita sa mga mukha nila na hindi pa sila
gaanong malalakas. Narito din ang mga kapatid niya na sina Drake, Duke at Drevon.
Narito din ang kuya at ang ate nila na si ate Tala. Pero yung dalawang mga kaibigan
ni Dalton ay napakalayo nila sa amin. Alam ko naman kung bakit sila umiiwas eh
dahil nga sa akin. Natatakot na silang dalawa na lapitan si Dalton sa tuwing ako
ang kasama niya.

"What next wife?" Tanong ni Dalton. Hindi ko maunawaan ang kan yang tanong.

"Anong next?" Patungo kami sa kinaroroonan ng dalawa pero lumalayo lang ito. Parang
gusto kong kumain ng sisig ngayon. Napayakap ako sa braso ng asawa ko. "Ayain mo
silang dalawa sa mansyon. Gusto kong magboodle fight tayo," saad ko.

"Sure wife... Nice idea, pero ako ang kinakabahan sayo. Ano na naman kaya ipapagawa
mo sa amin?" Umiling ako na may ngisi sa labi ko.

"Wala naman. Gusto ko lang kayo makabonding eh." Sagot ko. Nang bigla ang pagtunog
ng op ni Dalton. Kinuha niya ito sa loob ng kan yang bulsa, Bahagyang napatingin
siya sa 'kin. "Si papa," ani niya nang makita nito ang caller sa screen saka niya
ito sinagot ang tawag niya.

Bahagyang lumayo ng konti si Dalton habang ako naman narito na ko

sa mga kaibigan niya. Inirapan ko silang dalawa. Nakaramdam ako ng pagkaba sa aking
dibdib. Sa tuwing kausap niya si papa ay feeling ko, tungkol na naman ito kay
Sabrina.

"Uuwe na pala ako Mike, marami pa kong gagawin," saad niya at

talagang pinarinig pa niya sa akin. Nananahimik na nga ako rito ngunit nagparamdam
pa itong si Lance. "Magagalit si Dalton. Kung gusto mong umalis, puntahan mo si

Sabrina at bantayan. Trabaho mong bantayan siya pero iniiwan mo," saad

ni Mike.

"Hindi na kailangan. May nagbabantay na sa kan'ya at iyon ay si Joshua. Parang wala

namang sakit si Sabrina. Kung makatawa wagas," sagot nito.

Kumunot ang noo ko. Sabi ni Dalton, nasa stage 3 na ang kan yang

sakit.

"Totoo ba 'yan Lance?" Tanong ko rito at parang gusto kong makita kung ano talaga
ang totoong kalagayan niya.

"Totoo, pero kung gusto mong makita siya. Magpasama ka kay

Dalton," sagot nito. Patungo naman dito si Dalton. May ngiti naman sa labi niya
nang

makita namin ito.

"Inuwe na daw ni papa si tita Melina, Salamat daw at pinayagan mong tumira sila sa
bahay sabi ni papa," ani nito. Ngumiti ako bilang pagtugon.

Oo, pinatira ko ulit sila sa bahay dahil naawa naman ako kay papa kung pati siya
pababayaan ko. Pero nalungkot na lang ako dahil pakiramdam ko ay hindi na talaga
babalikan ni papa si mama.

Nakita ni Dalton ang paglungkot ng aking mukha kaya niya ko niyakap. Naramdaman ko
ang pagbuntong hininga nito habang nasa bisig niya ko.

"Huwag ka ng malungkot wife. Makakasma sa baby natin 'yan," sabay haplos niya sa
aking ulo.

"Ano? Buntis na si Agatha?" Sabay na bigkas ng dalawa.

Zairaliyah

Try ko pa mag update ng isa mamaya... Sensya na at

Chapter 68

DALTON

Nang malaman ng mga kaibigan ko na buntis ang asawa ko, natakot ang dalawa pero
wala silang ligtas dahil hindi ako papayag na aalis na lang sila. Hindi sila
pwedeng umalis hangga't hindi pa natatapos ang paglilihi nito.

"F*ck! Damn you Dalton! Bakit kasali pa kaming dalawa ni Mike sa paglilihi niya?"
Galit na sambit ni Lance sa akin. Tutol kasi siya sa sinabi ko at ayaw na talaga
niyang maulit pa ang nangyari sa amin na ginawa niya kaming barbie ng asawa ko. Ako
ay sumusunod lang naman sa gusto niyang mangyari dahil doon naman mas nagiging
masaya ang aking asawa.

Hindi namin kasama ang asawa ko ngayon dahil nasa loob na siya ng sasakyan habang
abala siya sa kinakain niyang singkamas with icecream. Pati yung kinakain niya ay
hindi ko kayang kainin. Ginawa ba naman niyang sawsawan yung ice cream.

Kaya ako narito sa labas ng sasakyan habang nag-uusap kaming tatlo ay umiiwas kami
sa kan'ya at baka ipakain pa sa amin yung kan'yang kinakain. Masakit pa naman sa
tiyan kung maglihi ang asawa ko.

"Gago, kailangan mong magtiis okay. Please, buntis yung asawa ko. Suportahan niyo
na lang ako at sa magiging baby namin ni Agatha."

Natawa si Mike. "Baka triplets na bakla ang mga babies mo Dalton. Kamukha mo,
kamukha ko at kamukha din ni Lance," at natawa na din si Lance.

"Sabi ko na barbie eh," sabay hawi sa buhok ni Lance kahit wala naman itong bangs.

"T*ngina mo Lance! With acting ba ang gusto mo?" Singhal ko.

"Huwag na, delikado kapag nalaman ni Agatha. Ilang days bago matapos ang paglilihi
niya?" "I don't know dahil first time ko kaya magkababy," sagot ko.

Nang bumukas ang pinto ng sasakyan. Kaylawak ng ngiti ng asawa ko dahil nakain niya
na ang gusto niyang kainin.

"Patay tayo nito," bulalas ni lance.

"Lance, gusto mong singkamas? Marami pa kong tira sa loob," saad ng asawa ko.

"What? Bakit ako lang kakain? Agatha naman... Si Dalton na lang pakainin mo," ani
nito.

"Hindi, okay lang 'yan Lance. Ano ka ba? Kay Dalton at Mike naman yung ice cream.
Pasalamat kayo at kayo na ngang binibigyan ng pagkain,"
kong iflush ang dumi. Napatingin pa ang mga babaeng narito pagkalabas ko sa banyong
ginamit ko. Kung makatingin ay parang ang perfect nila sa mga sarili nila. Hindi ko
na pinansin pa ang mga matang nakatingin sa akin. Dinaanan ko na lang sila at
inabala ko na lang ang aking sarli para maghilamos at magmumog upang mawala ng
konti ang pagkahilo ko.

Lumabas na din ako agad pagkatapos ko. Hinanap ko na si Dalton ngunit wala naman
siya dito pagkalabas ko ng CR. Saglit lang ako mag cr pero wala naman siya rito.
Hindi ko na inabalang umalis dito dahil kung aalis ako rito sa pinag-iwanan niya sa
akin ay maghahanapan lang kaming dalawa. Hindi ko pa naman dala ang aking cp ngayon
dahil na kay Dalton nga pala yung cp ko. Sa tuwing ibibigay niya sa akin yung phone
ko ay malinis yung inbox ng message ko. Wala na din doon yung number ni Garry at sa
tuwing hawak ko ang phone ko ay wala akong natatanggap na text o tawag mula sa
kan'ya. Hindi naman napalitan yung number ko kaya nakakapagtaka lang na wala akong
marecieve na text mula kay Garry. Kada oras pa naman iyon nagtetext at tumatawag.

Nainip ako sa paghihintay ko sa kan'ya rito. Halos 10 minutes na kong nakatayo

rito. Asan ba siya at biglang nawala?
"Ohhw...." Ani ng lalaking nakabunggo ko dahil sa pag-atras ko ay hindi ko
sinasadyang matapakan ang sapatos niyang kulay itim at muntikan na din akong maout
of balance. Mabilis naman niya kong nahawakan sa magkabilaang balikat ko kaya hindi
natuloy ang pagkatumba ko.

Tipid akong ngumiti sa guwapong lalaking kaharap ko. "Sorry, hindi ko sinasadyang
matapakan ang paa mo," nahihiyang sambit ko rito. Hindi ko naman siya gaanong
tinitigan pero talagang may itsura siya. "It's okay... Are you alone?" Tanong nito.

"Hindi may kasama ako," sagot ko nang may tumabi agad sa akin dito at hinapit agad
ang bewang ko. Bahagyang nilingon ko ang asawa ko dahil amoy pa lang niya ay alam
ko na.

"Let's go wife," madiing saad ni Dalton malapit sa aking tenga. Tiningnan ko pa ang
lakaking natapakan ko ng paa. Ngumiti pa ito sa akin na mas lalong humigpit ang
kapit ni Dalton sa aking bewang.

Kinuyog niya na ko paalis dito sa way ng CR at tinungo na ang exit nitong mall.
Bahagyang napatingin ako kay Dalton. Halata ang pag-igting ng panga niya at ewan ko
ba kung bakit at ang talim pa ng mga mata niyang nakatitig sa daanan habang
tinutunton ang sasakyan na nakapark sa parking area.

Tahimik na binuksan niya ang pinto ng sasakyan saka niya ko inalalayang makasakay.
Nagulat pa ko sa pagsarado ng pinto nitong sasakyan. Hindi halatang galit itong
asawa ko dahil tahimik lang siya kapag nagagalit. Ayaw niyang magsalita pero ramdam
ko naman na galit ito dahil sa nangyari kanina.

Umalis na kami agad dito sa mall at pauwe na kami ng asawa ko. Hanggang sa marating
na namin ang mansyon ay tahimik pa din

siya.

Suminghap ako. "Saan ka ba nagpunta kanina Dalton at wala ka kanina paglabas ko sa

CR? Ang tagal ko kaya naghintay doon," saad ko

Bahagyang tiningnan niya ko sa mga mata ko. "Kausap ko si Mr. Thompson sa phone
kanina kaya umalis lang ako saglit," paliwanag nito

"Then? Anong sinabi nito?"

"Never mind that wife," tipid na sagot niya. Never mind daw tapos ang tagal pa
nilang mag-usap. Kinabahan naman ako. Bakit ayaw pa sabihin ito ni Dalton. Gusto
kong malaman yung sinabi ni tito. Nakuryos tuloy ako.

Patungo na kami sa loob ng mansyon habang magkahawak kami ng aming mga kamay.
Pagkapasok namin dito sa loob ay sinalubong kami agad ng manang Josefa na may ngiti
sa labi niya.

"Mam Agatha, may may maliit na package po kayo at kanina ko lang ito natanggap.
Iyon po, nasa ibabaw ng mesa," turo ni manang Josefa sa sala.

Napalunok ako sa sarili kong laway dahil nakita kong domoble ang galit niya sa
mukha nito.

Tinungo agad namin ni Dalton ang package na nakalapag sa babasaging mesa at

bumulaga sa amin ang isang bungkos ng bulaklak. Isang basket na prutas at isang box
na halos chocolate ang laman nito. Imbes na excited akong buksan ang chocolate at
gusto kong amuyin ang mga bulaklak pero inunahan na ko ng matinding kaba nang
makita ko si Dalton na kanina pa nag-iigting ang panga nito.

"Sino ang nagpadala ng mga ito manang?" Tanong ni Dalton. Napatingin ako kay manang
at rumehistro sa mukha niya ang takot

dahil sa ibang klase ng paninitig ng asawa ko.

"S-Sir, hindi po sinabi kung sino ang sender niyan. Baka po may notes po riyan na
nakaipit at baka doon nakasulat kung sino ang sender ng mga yan," ani ni manang
Josefa na may panginginig ang boses nito.

"Damn it!" Sabay tapon niya sa hawak nitong bulaklak. "Next time huwag kang
tatanggap kung hindi mo kilala ang nagpadala ng mga ito. Itapon mo ang lahat ng mga
'yan!" Madiing saad nito. Umalis si Dalton at naunang umakyat sa itaas ng aming
silid. Nilapitan ko naman si manang Josefa habang pinupulot niya ang mga nasirang
bulaklak.

"Manang, sino po talaga ang nagpadala ng mga iyon?" Nagtatakang tanong ko. Iniisip
kong baka si Garry ang nagpadala niyon. Pero paano kung hindi siya?

"Hindi kasi sinabi kung sino basta bigla na lang siya umalis at

sumakay ng van," sagot ni manang.

"Sumakay siya sa van?"

"Oo mam at nagmamadaling umalis yung lalaki pagkatapos kong pirmahan yung reciever.
Hindi ko naman makita ang mukha dahil

nakaface mask siya at nakasombrero," paliwanag nito.

Binalikan ko yung isang basket na prutas at isang box na chocolates na nakalapag sa

mesa. Pero bakit ang mga ito ay hindi tinapon ni Dalton at doon lang siya sa
bulaklak nainis. Pero ang sabi niya itapon ang lahat sa basura.

Napangiwi na lang ako dito. Naisipan kong sundan si Dalton sa aming silid. Gusto
kong makausap siya.

Pagkarating ko dito sa tapat ng aming kuwarto ay agad kong binuksan ang pinto. Wala
siya rito nang datnan ko rito sa loob ng aming kuwarto pagkapasok ko. Napasinghap
na lang ako nang makita kong nakabukas ang sliding door. Dahan-dahan ko itong
tinungo ang veranda ng aming silid. Nakita ko siyang walang suot pang-itaas at
tanging short lamang ang kan'yang suot sa katawan nito nang makita ko. Hindi niya
na ko inabalang tingnan kahit alam niyang narito ako sa likuran niya. Bahagyang
nilapitan ko pa siya. Abala pala siya sa pag vevape nito kaya hindi ko na tinuloy
na lapitan siya.

"Diyan ka na muna wife. Patapusin mo muna ko rito," saad niya at napansin din pala
niya na narito ako. Bahagyang tinungo ko ang kama at naupo habang minamasdan lang
siya.

Ganito ang ginagawa ni Dalton kapag nakakaramdam siya ng inis sa sarili nito ay
nagvevape ito o kaya minsan naman ay nagyoyosi. Parang doon lamang niya inilalabas
ang galit nito imbes na makipagsagutan sa akin. Tatahimik na lang siya at ayaw
makipagtalo sa akin.

Nang matapos niyang magvape ay bahagyang humarap siya mula

rito. Kahit malayo siya mula rito ay kita ko sa mga mata niya ang malalim na
pagtitig nito sa akin. Nakasandig ang kan yang likod sa may railings habang ang mga
siko nito ay nakatukod lang doon. "Come here wife," tawag niya sa akin. Nilapitan
ko naman agad siya.

Mabagal ang paglapit ko sa kan'ya ngunit bahagyang hinila niya ko kaya

ako napayakap sa matigas niyang katawan.

Napapikit ako ng mga mata ko habang nakayakap ako sa kan'ya. Ang sarap ipilig ang
ulo sa kan'yang matigas na dibdib habang nasa bisig niya ko. Ang sarap damhin
habang nakadikit ang katawan ko sa hubad niyang katawan. Feeling ko, ako lang ang
babaeng mahal na mahal dahil ramdam ko ang pag-iingat at pagmamahal niya sa akin.
Parang gusto ko na lang itulog dito dahil ramdam ko naman ang pag-aalaga nito sa
akin at hindi niya ko pababayaan.

"Hindi ka na ba galit?" Tanong ko habang haplos ng aking palad ang matigas niyang
dibdib.

"Tsk! Galit pa din ako wife. Galit ako dahil sa mga bulaklak, prutas at chocolates
na nagbigay sayo. Si Garry ba ang nagpadala sayo ng mga iyon?" Nanlaki na lamang
ang aking mga mata at kinabahan. Hindi ko alam kung bakit pa niya nabanggit ang
pangalan niya.

"Hindi... Hindi ko alam. Wala akong alam," mahinahong sagot ko sabay tingin ko sa
kan'ya at bahagyang tiningnan din niya ko. Hinalikan niya ko sa aking noo. Matagal
na nakalapat ang mga labi niya sa aking noo

kaya naman humigpit pa ang yakap ko sa kan'ya.

"Are you sure? Hindi ba't siya yung nobyo mo at that time bago kita pinakasalan?
Siya ang gusto mong pakasalan noon hindi ba?"

Tila umiba ang boses nito. Umiling ako. "Dalton, pero ikaw ang pinili ko. Ikaw ang
gusto ko at ikaw ang mahal ko," pagtatapat ko.

"Yeah, I know... Alam ko iyon wife. Pero paano kung?" Suminghap siya sabay ngiwi
nito. Hindi niya na nito tinuloy ang sasabihin niya at tila naguguluhan siya ngayon
dahil iniisip niya ang nakaraan ngunit hindi naman niya maalala. Bigla na naman ang
pananahimik niya. Hindi ko maunawaan kung ano ang nasa isip niya ngayon.

Iba ang nararamdaman ko ngayon. Bigla akong kinutuban sa iniisip niya na sana ay
hindi gaya ng nasa isip ko dahil masisira at magiging magulo na naman ang aming
relasyon.

"May tiwala ka ba sa akin Dalton?" Bigla kong tanong.

Bahagyang hinarap niya ko at tinitigan ako sa mga mata ko saka ito tipid na ngumiti
ito.

"Yes wife.... Gusto ko lang talaga malinawan kung bakit may mysteryosong
nagpapadala sayo ng mga ganun. Mapapatay ko ang taong iyon at pasensiyahan na lang
dahil iba ako magselos," saad nito.

Zairaliyah

"
Chapter 70

WARNING: READ AT YOUR OWN RISK!!! (Sa mga wala pang jowa diyan, please huwag
gagayahin ang bawat eksena na magaganap dito.)

AGATHA

Natakot ako sa pagbabanta ni Dalton. Ano naman kaya pinagseselos niya?

"Sira ka talaga Dalton," singhal ko saka ko pinalo ang kan yang matigas na dibdib
ngunit hinawakan niya lang ang aking kamay saka niya ito hinalikan. Mariing
tinitigan niya ko sa mga mata ko.

"Akin ka lang Agatha. Inuulit ko... Akin ka lang," nasa boses niya ang pagbabanta
at tila natakot ako nang titigan niya ko ng marahas niyang mga titig at tila may
halong pang-aakit pa sa mga mata niya.

Bumilis ang pagp'ntig ng puso ko dahil sa kakaibang klase ng paninitig nito.

Napasigaw na lang ako nang buhatin niya ko at mabilis na dinala ako sa kama.
Pinahiga niya ko rito saka ito pumaibabaw ngunit hindi naman ito nakadagan sa
katawan ko.

"Ride on me wife," saka ito umalis sa ibabaw ko.

Hinubad na nito ang suot niyang short at pati ang suot niyang boxer short ay
naisama na din. Halos hindi na kumurap ang mga mata ko sa nakikita ko sa aking
harapan. Nakahubo at hubad si Dalton sa aking harapan. Hindi ko na yata maialis ang
pagkakatitig ko sa buong katawan niya na akala mo ay isang modelo sa mens magazine.
Napakagat labi na lang ako habang nakatutok ang mga mata ko sa naninigas niyang
pagkala****. Tipid na napatawa si Dalton kaya ako napakurap ng mga mata ko.
Nakaramdam ako na tila namula ang aking pisngi.

Bumangon agad ako sa kama ngunit agad na tinabihan naman ako ni Dalton rito. Hindi
ko alam dahil sa bilis ng pangyayari ay narito na ko sa kandungan niya. Tumaas ang
laylayan ng aking dress at tumambad sa kan'ya ang mapuputi kong mga hita saka niya
ito pinadaanan ang mainit nitong palad.

"Dalton," saad ko nang magtama ang mga mata namin dalawa. Bawat aming hininga ay
ramdam ang init nito na dumadampi sa aming mga balat. Ramdam ko din ang katigasan
ng kan'yang pagkala**** na umabot pa sa aking tiyan dahil tayong tayo ito mula dito
sa pagkakaupo ko sa kan'yang kandungan.

Mas lalong idinikit pa ni Dalton ang katawan ko sa kan'ya kaya ako napakapit sa
kan'yang leeg.

"I love you so much wife," saad nito saka niya ko siniil ng halik sa aking labi.
Matagal ang halikan namin dalawa dahil na nito nilubayan ang mga labi ko. Halos
kagatin na ni Dalton ang ibabang labi ko ngunit

banayad lang iyon. Paulit-ulit niya itong ginagawa na hindi ko namamalayan na

mabilis na pala nitong hinubad ang suot kong damit. Ngumisi pa ito ng bahagyang
mapatingin ito sa aking malulusog na dibdib. Sinubsob niya ang mukha niya rito nang
iangat niya ang aking pang-upo. Salitan niyang dinilaan ang dalawang pisngi ng
aking dede kahit may suot pa kong bra. Umungol ako sa sarap dahil ramdam ko ang
paninigas ng kanyang pagka****** sa aking gitnang parte.

Bahagyang pinaupo ako ni Dalton sa kandungan nito. Pinahiga niya ko saka niya
tinanggal ang suot kong panty. Pinaupo niya ulit ako sa kandungan niya at sinunod
na tinanggal naman nito ang suot kong bra.

"Dahan-dahanin lang natin wife, okay." Banayad na saad ni Dalton. Tumango ako.

"BJ mo muna ako wife," utos nito at naintindihan ko naman iyon. Kusang sumunod ako
sa pinapagawa niya. Isinubo ko ang kan yang naninigas na pagkala**** habang hawak
ko pa ang kanyang t ^ **** "Ahhh... Sh*t! Fvvck! Ohhh..." Hawak hawak pa niya ang
aking buhok habang sinisipsip ko ang ulo ng t*** niya. Inulit ulit ko pang ginawa
iyon at

tila sarap na sarap siya sa ginagawa ko sa t*** niya.

Pinahiga ulit ako ni Dalton saka niya pinaghiwalay ang mga hita ko. Dinilian niya
ang mga hita ko hanggang sa marating niya ang aking gitnang parte. Bahagyang
lumiyad ako nang sisirin niya ang aking hiwa. Naalala ko tuloy yung ice cream,
Parang ganun kung kumain si Dalton. Didilaan at sisipsipin.

"Ohh.... Dalton... AHhh.." Halos manginig ang mga hita ko sa ginagawa niyang
paglalaro sa aking t****** gamit ang kan'yang dila. Hindi ko na alam kung saan ako
kakapit dahil nakakabaliw ang kan'yang ginagawa sa pagka***** ko.

Naramdaman ko na lang ang paghinto nito. "Sit on my lap. Ride on me wife," utos
nito.

Bumangon ako at bahagyang pinaupo ako sa nakahandang kahabaan nito. Dahan-dahan ang
pagbaon ko sa masikip kong butas.

"Ahhh..." Ungol ko nang maipasok na nito ngunit hindi pa man ito naibabaon ng husto
ay ramdam ko na naman ang hapdi nito.

"Masakit pa ba yan wife? Sabihin mo kung itutuloy pa natin ito huwag na."

Sinamaan ko siya ng mga mata ko. "Naipasok na nga, bubunutin mo pa. Ibaon na para
matapos na." At natawa si Dalton sa sinabi ko.

"Sure wife." Dahan-dahan ko naman ibinaon hanggang sa naramdaman kong tila dumulas
kaya ito tuluyang naibaon at sumagad sa may looban ko.

Ang sarap sa pakiramdam dahil ramdam ko ng buo ang kan'ya rito sa may looban ko.
Napakagat labi na lang ako habang nakapikit pa ang aking mga mata.

"Are you ready wife?" Saad nito na may ngisi sa labi niya nang imulat

ko ang aking mga mata. Nakahanda na ang mga kamay niya na humihimas na sa may pang-
upo ko. Tumango ako bilang pagtugon ko rito.

"Ohhh... Ahhh... Ahhh...." Malakas na ungol ang lumabas sa aming mga bibig nang
mag-umpisa na itong tumaas at bumaba mula sa kandungan niya. Hanggang sa bumilis
ang nagsasalpukang mga ar* namin. habang ang dalawa kong mga d'de ay nagtatalbugan
sa kan'yang mukha. Denede at hinimas niya ito gamit ang dalawang kamay nito.
Tanging mga ungol namin ni Dalton ang maririnig dito sa loob ng aming silid.

"Wife, ang sarap sarap mo. Ahh..." Umungol ng umungol kami ng asawa ko hanggang sa
paspasan pa ang pagkady*** dito. Naramdaman ko na lang ang kiliti sa bahaging
pagka**** ko at tila nanginig ang buong sistema ko. Ngunit si Dalton ay paspasan pa
ang pagtaas baba nito sa aking pang-upo at maya't-maya ay nanginig din ito nang may
maramdaman akong mainit na likidong bumaon sa pagkaba*** ko.

Napayakap ako kay Dalton nang matapos ang pagpapaliagaya namin sa aming mga sarili.
Nakabaon pa din ang kan'yang kahabaan sa gitnang parte ko.

"Isa pa," saad ni Dalton. Gusto ko pa sana kaso pagod na ko. Gusto ko ng magpahinga
na lang muna dahil pagod na din ang katawang lupa ko.

Pinahiga ako ni Dalton dito sa kama habang yakap niya ko. Siniksik ko pa ang aking
ulo sa dibdib nito. Nasanay na kasi akong amuyin ang kan'yang katawan at tila ayaw
ko ng humiwalay pa sa kanya.

Matutulog na sana kami ni Dalton nang tumunog ang kan yang cp. Sinagot nito ang
tawag saka ito nagtungo sa veranda dito sa aming sariling silid. Sinundan ko naman
siya at niyakap ko siya mula sa kan'yang likuran. Hindi ko na inabala pang
pakinggan ang mga sinasabi niya basta ako ay nakayakap lang sa kan'ya.

"Sige 'pa, tatanungin ko siya kung gusto niya?" ani nito mula sa kabilang linya.
"Sige "pa, titignan ko," agad na sagot nito saka nito pinatay ang tawag. Nakuryos
ako sa sinabi niya kay papa.

"Ano pinag-usapan niyo ni papa?" Takang tanong ko.

Bahagyang tinitigan niya ko at hinaplos nito ang aking pisngi. "Nawawala daw si
Sabrina sa hospital. Tinatanong ni papa kung alam ko daw. Sabi niya, tanungin daw
kita kung payag kang hanapin ko siya. Kanina pa nag-aalala si papa," saad nito.

"Ha? Nasaan daw siya? Hindi ba binabantayan ni Lance sa hospital? Si papa, nasaan
siya?"

"Hindi ko alam wife," sagot nito.

Iniwan niya ko rito sa veranda. Mukhang aalis ito dahil nagbibihis siya

"Saan ka pupunta?" Tanong ko nang lapitan ko siya. Tinitigan lang niya ko habang
nagbibihis siya.

"Dito ka muna wife, babalik din ako. Pupuntahan ko lang si

papa."

"Sama ako," giit ko.

Suminghap siya. "Baka mapagod ka lang sa pupuntahan ko. Babalik din ako mamaya
okay." Hinalikan muna niya ko sa aking noo saka ito mabilis na nawala sa paningin
ko.

Iniwan niya kong mag-isa dito sa loob ng aming silid. Kakaiba ang mga kinikilos ni
Dalton ngayon. Ano bang nangyayari sa kan ya? Parang hindi naman si papa yung
kausap niya. Kinakabahan naman ako.

Hinanap ko ang phone ko kung saan ito tinatago ni Dalton. Nang mahanap ko na sa
cabinet ay agad kong chinarge ang phone ko dahil lowbat na ito.

Ini on ko agad ang phone ko saka ko hinanap ang number ni papa. Nang magring ito ay
boses babae ang nagsalita sa kabilang linya. Si tita Melina? Bakit siya ang may
hawak ng phone ni papa? Ibig sabihin ay hindi si papa ang kausap ni Dalton. At sino
kaya iyong kausap
niya? Pinatay ko agad ang tawag saka ako mabilis na nagbihis.

Papupuntahin ko si Mike dito sa mansyon at siya na lang ang tatanungin ko kung

totoo bang nawawala si Sabrina.

Pagkatapos kong magbihis, biglang may kumatok sa pinto. Agad ko itong binuksan at
bumungad sa aking harapan si manang Josefa.

"Mam, may tawag kayo sa telepono," saad nito saka nito inabot sa akin ang telepono
na hawak niya. Umalis din siya pagkaabot nito sa akin.

"Hello, sino ito?" Tanong ko sa kabilang linya.

"Ako ito ang tito Sam mo. Gusfo ko lang sana ipaalala sayo na bukas na ang pagpunta
niyo rito ng asawa mo. Isama mo na din ang papa mo at mga kaibigan ng asawa mo.
Inaasahan ko ang pagdalo niyo dito bukas," ani ni tito.

"Sige po tito," sagot ko sa kabilang linya saka ito nag end ng

call.

Napasinghap na lang ako. Paano ba 'yan? Mukhang hindi makakarating ang dalawa dahil
nawawala si Sabrina. Hindi ako siguradong makakarating silang dalawa.

Chapter 71 😭😭😭

DALTON

"Mike... Nasaan ka na?" Tanong ko mula sa kabilang linya. Patungo ako sa hospital
ngayon dahil kanina pa ko hinihintay ni papa.

"Papunta pa lang ako ng hospital. Hintayin mo na lang ako doon," sagot nito saka ko
in-end ang tawag.

"Bwisit!" Sabay hampas ko sa manibela. Ako ang nahihirapan sa sitwasyon ko. Mahal
ko ang asawa ko at ayaw kong pinaghihinalaan ako ng masama dahil lang kay Sabrina.
Gusto kong tanggihan si papa ngunit ayaw ko namang biguin si papa dahil ako lang
inaasahan niyang makakatulong sa kan'ya. Paano ang asawa ko? Sana ay maintindihan
niya ang sitwasyon ng kanyang ama.

Kasalukuyang narito na ko sa hospital. Tinungo ko agad kung saan ang room ni

Sabrina. Bahagyang huminto ako at narito lamang ako sa tapat ng pinto. Dinig ko
naman na parang narito naman siya. Sumilip ako sa pintong nakaawang. Nagtataka na
lamang ako dahil narito naman siya at kasama niya si papa.

Damn it! Sinong nangahas na nanloko sa akin pero si papa Manuel naman ang kausap
ko?

Halos maikuyom ko na ang aking kamao dahil sa panglolokong ginawa sa akin ng

buwisit na 'yon. Hindi ko alam na baka si Joshua ang may gawa nito upang lokohin
niya ko.
Pumasok ako nang marinig kong umiiyak siya. Bahagyang huminto siya nang makita niya
ko.

"Dalton," may ngiti sa labi niya nang makita niya ko. Ngumiti si papa sa akin nang
makita niya ko. Umupo naman ako sa tabi niya dito sa gilid ng kama at bahagyang
hinawakan nito ang aking kamay.

"Dalton, kanina ka pa niya gustong makausap. May gusto sana siyang hingin sayo,"
ani ni papa. "Please, kahit sa konting panahon man lang ay ibigay mo sana sa kan'ya
ang hihingin na ngayon lang siya hihiling sayo," saad nito saka ito umalis dito sa
silid. Naiwan kaming dalawa ni Sabrina dito sa loob.

Bahagyang napatingin ako sa kan'ya. Ilang araw lang ang inilagi niya dito sa
hospital ay kay bilis nitong mamayat dahil sa cancer nito sa bituka. Yung mga
kinakain niya ay naisusuka lang nito at tila ayaw ng tanggapin ang mga pagkaing
kinakain niya. Hindi ko alam kung paano siya nagkaroon ng sakit na ganito dahil
hindi naman siya mahilig uminom ng alak.

Pinahayag na ng Doktor na may taning na ang buhay nito. Nakaramdam naman ako ng awa
sa kan'ya dahil sa sinapit niya ngayon.

May part sa akin na nasasaktan ako dahil may kasalanan din ako sa kan'ya at alam
kong minahal ko din siya noon kaya ko nagawang maghiganti. Hinaplos ko ang kan'yang
noo. Napapikit siya habang marahan ang paghaplos ko dito.

"Sabrina, may sasabihin ka ba?" Tanong ko. Kusang tumulo na

naman ang mga luha nito sa mga mata niya. Mahigpit nitong hinawakan ang aking mga
kamay. Malamig na ang

kan yang mga kamay at tila nanginginig pa ito. "Dalton, patawad sa lahat ng mga
kasalanan ko sayo. Alam kong nagkamali ako at kasalanan ko kung bakit hindi natuloy
ang kasal natin," mangigak-ngiyak na sabi nito kahit nahihirapan na itong bigkasin
ang mga lumalabas na salita mula sa kan'yang bibig ay pinipilit pa din niyang
magsalita. Ngumiti ito saka niya hinalikan ang aking kamay. "Pangarap ko dati na
makasal sayo noon dahil ang totoo niyan ay mahal na mahal kita. Hindi ko gustong
lokohin ka noon at hindi ko alam kung bakit ko iyon nagawa sayo. I'm sorry Dalton
kung nagawa ko sayo ang maglihim at hindi ko sinabi agad sayo na may sakit ako
noon. Hindi ko alam na may mas matindi pa pala ang isasakit nito dahil sa ginawa
mong pagpapakasal mo sa kapatid ko. Pero sana man lang, kahit sa huling sandali ng
aking buhay ay maranasan ko man lang na makapiling ka, ang makasama ka kahit sa
konting panahong nalalabi kong buhay. Gusto ko lang maramdaman kung talagang
minahal mo ko noon. Please Dalton... Huwag mo kong iwan," namamaos na saad nito
saka

Tila sumikip ang aking dibdib dahil sa mga sinabi niya. Minahal ko naman siya dati
pero iba na ngayon dahil si Agatha na ang mahal ko. Kahit naguguluhan ako sa mga
nangyayari ngayon alam kong may part sa akin na masasaktan ko si Agatha. Kailangan
ako ng asawa ko at naghihintay din siya sa akin. Pero paano din si Sabrina? Alam
kong may kasalanan din ako sa kan'ya.

Napasinghap ako. "Sabrina, kailangan ko munang umuwe ngayon para magpaalam kay
Agatha. Ipapaalam ko lang kay Agatha ito. Babalikan kita okay," saad ko.

"Promise?" Gusto niyang makasiguro kung babalikan ko siya o hindi.

Tipid akong ngumiti. "Promise Sabrina," saka ko binitawan ang kan'yang mga kamay.

Nang matapos kong magpaalam ay umalis ako agad dito sa hospital. Saktong
nagkasalubungan naman kami ni Mike dito sa may parking area at nagtataka itong
lumapit sa akin.

"Anong nangyari at nagmamadali ka yatang umalis?" Tanong nito.

"May nangloko sa akin Mike. Narito naman si Sabrina sa hospital at hindi siya
nawawala," paliwanag ko.

nito.

"What? You mean may nag prank call sayo?" Nagtatakang tanong

Mariin kong tinitigan siya ng masama. "Yeah, at mananagot siya kung

sino ang nangahas na nanloko sa akin," saad ko. Kinuha ko ang phone ko sa aking
bulsa at sinubukang tawagan ang numerong ginamit ni papa. Dalawang beses itong
tumawag sa akin kanina gamit ang numerong ito nung nasa mall kami ng asawa ko. Nang
kontakin ko ito ay hindi na ito nagriring.

"Dalton, ano ba ang nangyayari? Patingin ang numero at ako ang magtretrace niyan."

Binigay ko agad sa kan'ya ang numero na tumatawag sa akin mula pa kanina. Hindi ko
malaman kung bakit niya ito ginagawa. Pinaglalaruan ba ako nitong gagong 'to? Alam
kong dalawang tao lang ang gagawa nito.

"Naka off ang phone niya. Sino ba ang suspetsa mo para lokohin ka ng gagong prank
caller mo?"

Napaisip ako. "Hindi kaya si Garry or si Joshua?" Napatiim bagang na lang ako nang
maalala ko ang mga bulaklak na nagpadala sa asawa ko. May ibang tao ang nasa likod
nito para guluhin kaming dalawa ng asawa ko. Huwag siyang magkakamaling magpapakita
sa akin dahil mapapatay ko ang gagong iyon.

"Malabong si Garry at malabong si Joshua. Pero kung sila ang kutob mo. Babantayan
ko ang mga galawan nila. Paano kung hindi sila ang nang gagago sayo? Paano kung may
iba pa ang nasa likod nito? Tsk! Mukhang matindi ang galit niya sayo," saad nito.

"Galit?" Kunot noong tanong ko at tila matindi talaga ang galit nito sa akin kaya
niya ito ginagawa ang manglako sa amin ni Agatha. Sa ginagawa niya, gusto niya kong
siraan sa asawa ko at gusto niyang sirain kami ng asawa ko.

Tinapik ako ni Mike sa aking braso. "Sige na Dalton, kailangan mo ng umuwe at baka
magtampo asawa mo." Tipid na ngumiti ako bilang pagtugon.

Sabay na umalis kami ni Mike rito sa hospital. Nagmadali akong umuwe dahil
hinihintay ako ng asawa ko. Masyado ko na yata pinag-aalala si Agatha dahil
hanggang ngayon ay hindi ko pa rin kayang iwasan si Sabrina na alam kong masasaktan
ko lang siya.

Gabi na nang makarating ako rito sa mansyon. Patakbo kong tinungo ang loob ng
mansyon. Muntikan ko pang makabanggaan si manang Josefa dahil sa pagmamadali ko.
Nagulat pa siya nang makita niya ko.

"Sir.." Sambit nito sa akin na halos lumaki ang mga mata niya. "Akala ko sir ay
kasama niyo si mam Agatha," nanginginig na saad nito dahil sa kinakabahan ito.

"What? Anong ibig mong sabihin?" Takang tanong ko. Apat na oras lang ako nawala.
Ngayon ay si Agatha naman ang nawawala. Fvvck!
"Sir, may nagsundo sa kan'ya dito at sabi ng nagsundo sa kan'ya ay pinapasundo mo
siya. Kaninang umalis kayo, sumunod din sila," saad

nito.

Napatim-bagang ako sa sinabi ni manang Josefa. Nagdilim din ang aking paningin at
hindi ko namalayan kung paano ko nasuntok ng malakas ang maindoor na halos magulat
si manang sa ginawa ko. Napatakbo siya paalis dito at tinungo ang kusina dahil sa
takot nito.

Zairaliyah

Hello po, pasensiya na po sa konting update. Sumakit po bigla ulo ko kaninang umaga
at medyo sumama ang pakiramdam. Pero mag-uupdate pa din ako kahit paunti-unti lang.
Salamat sa pang-unawa. Alm kong matutuwa ang basher ko nito. Hay naku! God bless

po

Chapter 72

AGATHA

"Tito?" Gulat na salitang lumabas sa aking bibig. "A-Akala ko si Dalton ang

"Ssshhh... Panoorin mo kung paano ka lokohin ni Dalton," saad ni tito at may

pinakita siya sa akin na video na kasama niya si Sabrina. Halos umawang ang aking
ibabang labi sa nakita. Akala ko ay nawawala si papa? Pero bakit magkasama sila?"

Sumimangot ako nang mapanood ko ang video nila sa hospital habang hawak niya ang
mga kamay ni ate Sabrina. Naiintindihan ko naman ang kalagayan niya pero may part
pa din na nasasaktan ako. Alam ko naman na si ate Sabrina ang naging una ni Dalton
at minahal din niya ito pero ngayon sa nakikita ko ay parang bumabalik siya kay
Sabrina.

Inilayo ko ang phone ni tito at ayaw ko ng makita pa ito. Ayaw ko ng

mag-isip ng kung anu-ano dahil lang sa dalawa. Nasasaktan ako... Gusto

kong maglabas ng sama ng loob pero sayang lamang ang aking luha kung

iiyakan ko lang ang walang kwentang bagay.

Hindi na ko nagtanong kung saan kami pupunta. Gabi na din kaya super inaantok na
ko. Malayo na din ang aming napuntahan. Sumakay pa kami ng helicopter at hindi ko
alam kung saan kami pupunta. Hanggang sa nakatulog ako sa biyahe. Hindi ko
namalayan na narito na kami sa isang mansyon na hindi ko alam kung saang lugar ito.
Pagkababa namin dito sa roof top ng mansyon ay nakita ko si mama. Narito din siya
nakaabang sa pagdating namin ni tito. Agad niya kong sinalubong ng yakap at umiiyak
pa ito. Hindi ko maintindihan kung bakit siya umiiyak. Mariin ko siyang niyakap at
tila namiss ko din siya. Nararamdaman ko kung ano ang nararamdaman ni mama ngayon.
Pareho kaming iniwan ng mga mahal namin dahil sa mag-ina na sila ang kahati namin
sa
pagmamahal ng mga taong minahal namin. "Agatha anak, okay ka lang ba?" Tanong ni
mama. Kinuyog niya ko patungo sa pinto at nilakad patungo sa silid.

"Loraine," tawag ni tito kay mama. Huminto kami ni mama at nilingon si tito. Yung
dating masiyahing mukha ni tito noon ay tila

napalitan ng galit. "Ituro mo sakan'ya kung saan ang magiging kuwarto ni Agatha.
Huwag masyadong matigas ang ulo kung ayaw mong idala ko kayo sa ibang bansa," saad
ni tito. Tumalikod na siya at kami naman ni mama ay nagkatinginan.

"Ma, anong nangyayari at bakit kailangan niya tayong idala sa ibang bansa?"
Naguguluhang tanong ko dito. Ang sakit sakit kasi na makita ang mukha ni mama at
tila na stress na ito.

"Doon tayo mag-usap sa loob ng kuwarto mo Agatha," saad ni mama at kinuyog niya ko
papunta sa sinasabing kuwarto ko

Pagkapasok namin dito sa loob ng aking silid ay naupo kaming dalawa ni mama sa
sola. Ngumiti siya saka banayad ang paghaplos nito sa aking buhok

"Agatha anak, alam ko at nagtataka ka kung bakit ito nangyayari sa ating dalawa,
suminghap siya at ako naman ay handa ng makinig sa kanya. Kinakabahan man ako
ngunit kailangan kong marinig kung ano ba talaga ang nangyayari. Kahit madaling
araw na ay hinfi ko magawang makatulog dahil sa naguguluhan ako sa mga pangyayari

"Ma, sabihin niyo na po at makikinig po ako," saad ko sabay hawak ko

sa kan yang kamay.

"Makinig ka anak. Alam na ng tito mo kung ano ang nangyari noon kung paano ako
nabuhay at kung paanong nangyaring hindi ako ang tunay na kapatid nila kuya
Ezeckiel at kuya Limuel. Nang malaman niya ang katotohanan. Gusto niyang maghiganti
sa mga Monteclaro. Gusto niyang ipakulong ang mga magulang ni Dalton ngunit
nakiusap ako na huwag niyang gagawin iyon dahil nasa hospital ang mga ito at hindi
pa stable ang kanilang kalagayan. Nakiusap akong huwag sila idadamay dahil naging
mabuting kapatid sila sa akin. Ang nais lamang ng tito mo ay mabigyan ng hustisiya
ang nangyari sa amin ni mama. Hindi niya matanggap ang panglolokong ginawa ng lolo
ni Dalton. Gusto niyang ibalik din sa kanila ang panglolokong ginawa ng lolo niya.
Balak din niyang pabagsakin ang kompanya ni Dalton ngunit nakiusap akong huwag
niyang gagawin iyon. Kahit magtalo pa kami ni kuya ay hindi siya nakikinig. Balak
din niya tayong ilayo ng tito mo at idala sa ibang bansa. Ngunit may nais lamang
siyang tapusin dito," saka ito naiyak.

"Ma, ano po iyon?" Mahinahong tanong ko. Pakiramdam ko ay may hindi magandang
sasabihin sa akin si mama.

"Ako na ang humihingi ng pasensiya anak sa gagawin ng tito mo. Pinagpili ako ng
tito mo, Kung hindi man niya mabigyan ng hustisiya ang nangyari sa amin ni mama,
kayo ni Dalton ang paghihiwalayin ng tito mo. Hindi siya titigil hangga't hindi pa
siya nakakapagpasiya na itigil ito. Wala akong magawa sa nais niyang gawin. Ayaw ko
namang mangyari ang nais niya para sa mga magulang ni Dalton. Ayaw ko din masira
ang pangalan ni Dalton pero hindi ko na kayang pigilan pa si kuya sa nais na
mangyari sa inyong dalawa. Sapilitang kukunin ka din ng tito mo kay Dalton gaya ng
ginawa sa akin ng lolo ni Dalton. Paglalaruin niya si Dalton. Iyon lang ang paraan
ng tito mo para makaganti siya sa sinapit naming dalawa ni mama noon, paliwanag ni
mama. "Anak, I'm sorry... Sana maunawaan mo ang tito mo. Ayaw kong matuloy ang
binabalak niyang pabagsakin ang mga magulang ni Dalton kaya kayo ang naisipan ng
tito mo," saad nito.
Napasinghap ako. Kahit ako din ay ayaw kong mangyari iyon sa magulang ni Dalton.
Ayaw ko ding masira ang mga pinaghirapan ni Dalton. Alam ko na kung bakit ito
ginagawa ni tito sa amin. Kay Dalton siya naghihiganti at pinaglalaruan niya si
Dalton.

Maygad! Paano niya ito nagagawang mag-isa? Matanda na si tito.

"Ma, bakit kailangang kami pa ni Dalton? Wala siyang maalala sa nakaraan," saad ko.
Dahil ang iba ay limot niya at paano kung kumagat siya sa ginawang patibong ni tito
sa kan'ya? Tuluyan niya kong ilalayo kay Dalton at hindi na magkikita pa. Paano ang
anak namin lalo na kung nangako si Dalton na babalikan niya si Sabrina? Nasaktan
din ako sa sinabi niya pero may tiwala ako kay Dalton na hahanapin niya ko.

"Anak, magtiwala ka kay Dalton okay. Hahanapin ka din niya. Tignan mo nga, hindi
niya pinirmahan yung Annulment of Marriage kahit wala siyang maalala. Pinunit lang
niya 'yon sa mismong harapan namin ni Atty. Reyes. Mahal na mahal ka ni Dalton at
hindi niya hahayaan na ilayo ka ng tito mo sa kan'ya."

"Ma, natatakot ako dahil kay Sabrina. Baka hindi ako hanapin ni Dalton dahil
nangako siyang babalikan niya ito at mananatili sa tabi niya hanggang sa malagutan
ng hininga," paliwanag ko. Natawa si mama.

"Ikaw talaga anak, wala kang kabilib bilib sa asawa mo. Iba kung mag-isip si
Dalton," saad ni mama. "Sige na, magpahinga ka na at kailangan mo na din matulog.
Huwag mo isipin ang mga bagay bagay na nagpapagulo sa isip mo."

Ngumiti ako. "Sige 'ma, salamat po." Tipid na sagot ko.

Umalis na din si mama dito sa aking silid matapos nitong magpaalam. Nagtungo agad
ako sa aking kama at nahiga. Tila nakaramdam na ko ng antok dahil sa pagod ko mula
sa biyahe. Hindi ko alam kung anong lugar itong tinitirahan namin ni mama.

Kamusta na kaya si Dalton? Hinahanap na kaya niya ko? Binalikan kaya niya si
Sabrina? Yung hide and seek na gusto kong laruin sana namin kasama ang mga kaibigan
niya ay nagkatotoo na nga at si tito ang salarin sa mga nangyayaring ito

Kinabukasan, alas nuwebe na akong bumangon kaya heto at nahuli ako sa breakfast
pero sabay-sabay naman kaming kumakain dito sa dining area. Tahimik kaming tatlo
habang kumakain dito sa dining area. Kahit din si mama ay nakatutok lang sa
kan'yang kinakain. Nang may maamoy na lang ako na parang may mabango at masculine
scent ang gamit na pabango nito.

"Good morning tito." Isang baritonong boses lalaki ang nagsalita. Napatingin kami
ni mama sa lalaking nagsalita. Lalag ang aking panga dahil siya yung lalaking
nakabanggan ko sa mall. Nakasuot siya ng fitted white tshirt at halos bumakat doon
ang matipuno nitong dibdib.

"Terence iho, halika.. Kumain ka na," pag-aya ni tito ngunit sa akin naman siya
nakatingin. Patungo siya sa tapat ng kinauupuan ko. Hindi ko na tuloy magawang
tapusin itong kinakain ko dahil sa paninitig niya sa akin. Umiwas ako ng tingin sa
kan'ya. Kung makatingin ay nabubuwisit lang ako sa kanya. Paanong nangyaring narito
siya at sino naman siya?

"Tito, parang nameet ko na siya sa mall," saad niya habang sa akin siya nakatitig?

"Ohh really? Baka hindi siya at kamukha niya lang iyon," saad ni tito.

"No tito, siya talaga. Hindi ko makalimutan ang magandang mukha niya," giit nito.
"Ah miss, hindi ba't ikaw yung nakabunggo ko sa Comfort room. Ikaw yung bumunggo sa
akin at natapakan mo yung paa ko," tanong nito.

Kinunutan ko siya mg aking noo. "Hindi ako 'yon okay. Marami ng magkakamukhang tao
ngayon. Unggoy nga magkakamukha," saad ko at tipid itong napatawa.

Napatingin sa akin si mama at tipid niya kong nginitian saka niya

binalingan ng tingin yung lalaking mahangin.

"Terence pagpasensiyahan mo na si Agatha. Ayaw niya lang naiistorbo habang

kumakain," saad ni mama.

"Aww... Sorry, so ikaw pala si Agatha. Nice meeting you Agatha," nakangiting saad
nito ngunit inirapan ko lang siya. "By the way tito, aalis na muna ko. And Agatha,
feel at home. Kung naboboring ka, pwede kang mag jetski sa dagat," nakangiti nitong
sambit.

Napasinghap na lang ako pagkaalis niya. Anong ibig niyang sabihin

na feel at home ako dito? Siya ba ang may-ari nitong lugar na ito?

Pagkatapos naming kumain ay agad na tinungo ang labas ng mansyon. Halos mapanganga
ako sa ganda ng lugar.

"Wow ang ganda dito," bulalas ko rito. Kahit nasa malayo ako ay tanaw ko na ang
dagat. Narito kami sa itaas na lupain at may mga malalaking bato na nakapaligid
dito. Hindi ko akalain na isang isla itong napuntahan namin. Tanaw ko rito yung
jetski na sinasabi ni Terence. May jacuzzi din dito nang libutin ko ang buong
paligid. Nakakamangha sa ganda ng lugar dito.

Naupo ako rito sa may bench habang tanaw ko ang dagat. Naalala ko din yung isla
kung saan ako itinago ni Dalton. Kamusta na kaya siya ngayon? Hinahanap na ba niya
ko?

Chapter 73

AGATHA

Lumipas na ang dalawang linggo. Nahahalata na ang paglobo ng aking tiyan. Nagiging
matakaw na din ako na kinahalata ni tito. Alam na ni mama na buntis ako at
natatakot kaming dalawa na malaman ni tito na pinagbubuntis ko anak namin ni
Dalton. Ayaw ko na pati ang aking baby ay idamay niya sa paghihiganti niya sa mga
Monteclaro. Hindi na tinuloy ni tito ang maghiganti sa mga Monteclaro pero si
Dalton ang pinahihirapan ni tito. Wala akong alam kung ano ginagawang hakbang ni
tito ngayon at kung ano na ang ginagawa ni Dalton. Wala si tito ngayon at baka may
ginagawa na naman itong plano na hindi ko alam kung ano na ang nangyayari kay
Dalton. Sana malagpasan ni Dalton itong pagpapahirap ni tito sa kan'ya.

Patungo ako sa kusina upang uminom ng tubig. Nadatnan ko na naman dito si Terence.
May inihahanda itong pagkain sa mesa. Parang gusto kong kainin yung pagkain na
nakalagay sa heart na tupperware. May cherries pa sa ibabaw nito at parang gusto
kong kumuha ng tatlo at sabay na kainin.
Bahagyang lumapit ako na hindi siya binalingan ng tingin. Basta ko na lang kinuha
ang tatlong cherries sa ibabaw nito. Graham cake pala

itong ginagawa niya kaya natakam akong kainin ito. "Agatha, hindi pa pwedeng kainin
ito," saad niya.

"Wala kang paki!" Mataray na saad ko saka ko kinaing sabay ang tatlong cherries sa
bunganga ko. Napakamot na lang siya sa kan'yang

batok at wala siyang magagawa sa katarayan ko ngayon.

"Sarap," nakangisi kong sambit saka ko siya iniwan. Dala-dala ko ang basong may
lamang tubig at tinungo ang veranda. Ngunit nahinto ako nang makarinig ako na
parang may nag-uusap sa pasilyo. Dinig ko ang boses ni tito at ni mama.

Bahagyang lumapit ako at pinakinggan ang pag-uusap nila. Nagtatalo ang mga ito.
Hjndi ko masyadong maintindihan kaya lumapit pa ko ng husto. Kumunot ang aking noo
habang nakikinig sa usapan nila. Hanggang sa matapos ang usapan nila ay doon na
nagsibagsakan ang mga luha ko sa aking mga mata. Dumulas ang hawak kong baso sa
aking kamay at nakagawa ng matinding ingay dahil sa pagkabagsak nito sa sahig.
Basag ang basong hawak hawak ko.

Patakbo akong umalis dito sa may veranda at tinungong mag-isa ang dagat. Hapon na
din kaya hindi gaanong mainit ang panahon. Nililipad ang suot kong dress at pati
ang aking buhok ay sumasabay sa ihip ng hangin dahil mahangin ang buong
kapaligiran. Naglakad ako sa tabing dagat habang nakapaa paa. Gusto ko munang
mapag-isa ngayon at

makapag-isip ng maayos. Alam kong hindi magagawang iwan ako ni Dalton. Alam kong
hindi iyon madaling mapaniwala dahil hindi ko kailanman niloko si Dalton.

Alam kong binibigyan lang niya ng pagsubok si Dalton kung gaano katatag ang kanyang
pagmamahal nito sa akin at kung may tiwala ba siya sa akin. Sinusubukan niya kung
sino talaga ang pipiliin niya sa amin ni Sabrina. Sana, hindi maniwala si Dalton sa
mga paninirang ginagawa sa akin ni tito pero dalawang linggo na ang lumipas ay wala
pa din siya. Bawat kilos ni Dalton ay alam ni tito dahil sa minamanmanan siya ng
kan'yang tauhan. Paano kung umabot na sa isang buwan ay wala pa din ito? Tuluyan na
kaming mapaghihiwalay ni tito. Ilang araw na lang ay ilalayo na kami ni tito kasama
si mama.

Nakalayo na ko mula sa mismong mansyon ni Terence. Hindi ko alam kung saan ako
makakarating. Hindi ko pa naman maramdaman ang pagod sa aking mga paa kaya
nagpatuloy lamang ako sa paglalakad.

"Wala ka bang balak bumalik sa mansyon?" Nilingon ko ang

nagsalita. Si Terence lang pala itong nakasunod sa akin. "Kanina mo pa ba ako

sinusundan?" Kunot-noong tanong ko dahil nabwibwisit ako sa biglaang paglitaw nito
sa akin.

Humakbang siya papalapit sa akin. "Ang sungit mo naman. Sinundan lang kita dito at
baka mawala ka," sagot niya. "Halika na, bumalik na tayo sa mansyon at magdidilim
na ang paligid. Pwede mo ng kainin yung graham cake na ginawa ko," saad nito at
tila natakam akong kainin

iyon. "Mauna kang maglakad. Susundan kita" sagot ko.

"Bakit? Ayaw mong sumabay sa akin sa paglalakad? Bahala ka! ang arte mo," saad nito
saka ito naunang naglakad.

Nakanguso lang ako habang sinusundan siyang maglakad. "Nakakabadtrip!" Singhal ko.
"Siguro sinusundan mo na ko sa mall noh!

Huwag mo na ideny... Halata naman eh," saad ko sa kan'ya.

Dinig ko ang pagtawa niya. "Masyado ka naman yata bilib sa sarili mo? Hindi ko alam
kung bakit ikaw pa ang nakabunggo ko at that time na nasa mall tayo. Kadarating ko
lang galing Korea at dumiretso ako sa mall para bumili ng mga pasalubong," saad
nito.

"Pasalubong? Kanino mo naman binigay ang mga pasalubong?"

Hindi niya sinagot ang aking tanong. Nang may mga batang patungo rito at
nagtatatakbo.

"Kuya Terence!" Sigaw ng mga ito at patungo na sila dito. Nang makalapit na sila ay
agad nilang niyakap ang mga bata.

"Kamusta? Naubos niyo na ba ang mga pasalubong na binigay ko sa inyo?" Tanong nito.
Nakangiti ang mga bata habang kinakausap sila ni Terence.

"Opo kuya!" Sabay sabay nilang bigkas.

"Sino po yang kasama niyo kuya?" tanong ng isang bata. "Girlfriend ni kuya yan,"
sagot ng isa na kinalaki ng mga mata

ko.

"Oyy kuya, ang ganda po ng girlfriend niyo saad ng bata at nagkatinginan kami ni
Terence. "Ahhh... Mali kayo mga bata. Hindi niya ko girlfriend," agad na sagot

ko.

"So, anong mali sa girlfriend Agatha? Magkaibigan naman tayo diba," saad ni
Terence. Ngsalubong ang mga kilay ko sa sinabi niya. Kahit sabihin niyang
magkaibigan ay mali naman sa pagkaka-intindi ng mga bata.

"Terence, ipaintindi mo sa mga bata dahil iba ang nasa isip nila," giit ko.

"No problem Agatha. Maiintindihan nila iyan. Ikaw lang ang hindi nakakaintindi,"
saad nito na halos umawang ng konti ang ibabang labi ko.

Buwisit ng lalaking ito. Pagkamalan pa kaming magjowa dito. Makaalis na nga lang.

Iniwan ko si Terence dahil naiinis ako. Wala ako sa mood makipag-usap ngagon dahil
naiinis ako kay Dalton. Hindi man lang niya ko magawang hanapin man lang.
Nakakainis na eh. Palagi na lang busy kay Sabrina. Nakakasar na siya!

Mabilis na narating ko ang mansyon na hindi ko namalayan na narito na ko. Tinungo

ko agad ang kusina para kumain ng graham. Kinuha ko agad sa ref at agad na binuksan
ito. Natakam ako kaya kinain ko na agad mga cherries na ginawa niyang topings.
Hindi ko na hinintay si Terence na dumating dahil uubusin ko na ito.

Nakakaraming kain na ko at hindi ko namalayang ubos na pala ito ay siya naman ang
pagdating niya. Masama ang tingin niya sa akin nang makita niyang inubos ko ang
graham.
"Hindi ka nagtira? Ang takaw mo naman. Hindi mo binigyan si tita at tito," saad
nito at bumuntong hininga pa ito ng malalim.

"Pasensiya na... Ang sarap eh. Gumawa ka na lang ulit," utos ko.

Tinitigan niya ko ng masama. "Okay, gagawa ako pero ipangako mo muna na sasamahan
mo ko bukas na mamigay ng mga pasalubong sa mga bata," saad nito.

Napangiwi ako. "Oo, pero gumawa ka muna ng graham. Damihan ko para makakain din
sina tito at si mama. Gagawa ka kasi ang konti," reklamo ko. "Pakihugasan na din
ito," utos ko na kinakunot ng noo niya.

"Pambihira.. Ikaw na nga lang nag-ubos ikaw pa ang magaling mag-utos," singhal
nito.

Lihim akong natatawa dahil naiinis na ito. Iniwan ko siya sa kitchen at ako naman
ay patungo sa aking silid. Gusto kong magpahinga na sa

kuwarto at tila nabusog naman ako sa kinain kong graham. Ang sarap kasi ng gawa
niya.

Nang malapit na ko sa aking kuwarto. Nadaanan ko ang kuwarto ni tito. Binalikan ko

ito at sumilip sa nakaawang na pinto. Walang tao at nakabukas naman ang laptop
niya. Bahagyang pumasok ako sa loob at iginala ang aking mga mata sa buong paligid.
Wala siya rito at maski sa veranda ay wala din siya. Tinungo ko ang laptop niya na
nakalapag sa kama upang ishut down ito. Nalimutan siguro ni tito na patayin nang
siya ay umalis. Nang iba ang napindot ko imbes na shutdown ay biglang may nagplay
na video. Halos maikuyom ko ang aking kamao dahil sa

napanood kong video nila Dalton at Sabrina. Hindi magagawang halikan ni Dalton si
Sabrina. Hindi!! Agad kong isinara ang laptop dahil hindi ko kayang makita ito. Ang

sakit sa dibdib habang nakikita kong kahalikan niya si Sabrina.

I hate you Dalton!!

Lumabas ako ng silid at tinungo ang aking kuwarto para doon maglabas ng sama ng
loob. Hindi ko maintindihan kung bakit niya ito nagawa sa akin. Anong nagawa kong
pagkakamali upang gawin sa akin ito ni Dalton. Napakawalang-hiya nilang dalawa.

Agad na pinunas ko ang mga luha sa aking mga mata nang may kumatok sa pinto.
Tinungo

ko ang pinto at binuksan ko ito. Bumungad sa aking harapan sa Terence. May hawak
syang isang maleta at ano na naman ang balak nitong

gawin? Aalis na ba siya? "Bakit?" Tanong ko na hindi ko siya tinitignan.

"Pwede bang pumasok sa loob?" Tanong nito na kinakunot ng noo

ko.

"Hoy Terence! Kung maglalayas, huwag ka titira dito sa loob ng kuwarto ko," singhal
ko.

"Bakit? Sinong nagsabing maglalayas ako? Narito ako para magpatulong sana. Look?"
Sabay bukas niya sa malaking maleta. Punong-puno ito ng laman. Mga iba't-ibang
klaseng tsokolate at candies ang laman ng maleta. May mga toblerone pa kaya agad
kong kinuha ang mga ito.
"Aanhin mo ang mga 'yan?"

"Sa akin ito. Alangan naman ibibigay mo lang sa mga bata ang mga ito," saad ko.

"Pambihira.... Bata ka ba Agatha?"

"Oo naman.."

Napangiwi na lang siya. Pinapasok ko na lang siya dito sa loob ng aking silid saka
ko siya tinulungang magrepack ng mga pasalubong na ipapamahagi niya sa mga bata.

Chapter 74

AGATHA

Maaga akong gumising dahil mamimigay pa kami ni Terence ng mga pasalubong para sa
mga bata at mamaya lang ay ipapasyal namin sila.

Marami kaming nairepack na chocolate at candies para sa mga bata. Nakakatuwa naman
si Terence dahil napakahilig niya sa mga bata. "Ilan beses mo na bang nagawa ang
bagay na ito?" Tanong ko sa kan'ya. "Mahilig ka talaga sa mga bata noh?"

"Uhmm... Hindi naman ako mahilig sa mga bata. Gusto ko lang sila. Nakakalungkot
kasi ang mag-isa. Alam mo na. Wala akong kapatid at mag-isa lang ako namumuhay,"
paliwanag nito. "Maraming beses ko na din ginawa ang mamigay ng mga pasalubong.
Kada uuwe ako galing ibang bansa ay ganito ang ginagawa ko. Namimigay ako ng mga
paslubong sa mga bata." Rumehistro sa mukha niya na tila kay dami ng iniisip nito
sabay singhap niya.

Nakahanda na ang maleta na dadalhin namin at malapit lang naman ang pupuntahan mula
dito hanggang sa kabahayan.

"Anong trabaho mo sa ibang bansa?" Takang tanong ko. Ngumisi siya. "Huwag mo na
kong pag-abalahan na tanungin dahil magugulat ka lang," pagmamayabang nito.

"Ohhww... Talaga, sobrang hangin dito noh," saad ko habang palinga linga sa
paligid.

Ngumiwi siya nang matamang nakatitig sa akin. "Asan na nga pala si tito? Bakit si
mama lang ang nakita ko dito?"

"Maagang umalis si tito. Tulog ka pa kanina kaya hindi mo siya

nakita," saad niya.

Napangiwi na lang ako. Gusto ko sana manghiram ng cp sa kan'ya at gusto kong

makausap si Dalton pero lahat na lang dito ay walang mga gamit na cp at gnun din si
mama. Maski telepono dito sa mansyon ay wala din akong makita. Malapit na ang
isang. buwan ay ilalayo na kami ni tito. Natatakot ako at malaman ko na lang isang
araw ay hiwalay na kami ni Dalton. Hindi na ba ako mahalaga sa kan'ya at si Sabrina
ang kan'yang pinili?

Nalungkot ako... Hindi na ko hahanapin pa ni Dalton dahil busy na nga pala siya kay
Sabrina. Hindi pa din niya makalimutan at hindi niya pa kayang iwan si ate Sabrina.

"Tara na..." Pag-aya nito sa akin. Ngumiti ako sa kan'ya bilang pagtugon.

Si Terence na ang nagdala ng maleta at isinakay niya sa magara

nitong sasakyan. Siya na din ang nagbukas ng pinto ng sasakyan para sa akin saka
ako sumakay. Sumunod na din siya pagkasakay ko.

"Akala ko ba maglalakad tayo?" Tanong ko rito habang pinapaandar

nito.

Oo nga pala, kung saan saan lumilipad itong isip ko. Nakarating na

kay Dalton itong isip ko.

niya na ang sasakyan nito. "Sabi ko sayo diba na ipapasyal pa natin ang mga bata,"
sagot

Patungo na kami sa lugar kung saan may mga maliliit na bahay na nakatayo dito sa
lugar nila. Malapit lang naman pala at pwede lang lakarin pauwe mamaya sa mansyon
kung gusto kong maglakad pauwe.

Pagkahinto ng sasakyan ay narito na agad ang mga bata na nakaabang dito sa may
gilid ng kalsada. Nasa mukha ng bawat isa na natutuwa ang mga ito nang makita nila
ang kanilang kuya Terence.

"Kuya.. Narito na si kuya Terence," natutuwang sambit ng mga ito pagkababa naming
dalawa ni Terence at dali dali ang mga ibang bata na nagtungo dito sa aming
sasakyan.

"Wow! Dumami sila Terence," sambit ko at natawa ang ibang mga bata sa sinabi ko.
"Okay lang 'yan, madami tayong dala para sa kanila," saad

nito.

Kinuha na nito ang maleta saka nito isinarado ang pinto. Bahagyang inabot ni
Terence ang kamay niya at ako naman ay nag-aalangan kung hahawakan ko ba ang
kan'yang kamay o hindi. Nakatitig lamang ako sa kan'yang kamay.

"Oyyy... Kinikilig si ate kay kuya Terence," kinikilig na saad ng mga bata.

Tila nakaramdam ako ng pagkapula sa aking pisngi. Tipid na tumawa

si Ternece. "Com'on Agatha. Hold my hand. Mabato ang daan papasok sa may looban,"
saad nito.

Inabot ko naman ang aking kamay sa kan'ya. At itong mga bata ay binibigyan ng
kahulugan itong ginagawa ni Terence sa akin. Pero isa din naman ako sa binibigyan
ng kahulugan itong ginagawa niya sa akin.

"Kinikilig talaga si ate kuya Terence," saad pa ng isang batang madldal.

Pinandilatan ko sila ng aking mga mata..

"Huwag mo na lang sila pansinin. Gan'yan lang talaga sila. Mga bata
eh."

Inirapan ko siya. "Bakit gan'yan sila? Ibig sabihin may idinala ka ng babae dito?"
Rumehistro sa mukha niya ang pagkaseryoso.

"What if I tell you... Ikaw pa lang? Naniniwala ka ba?" Tanong nito at sa mga bata
na ako tumingin. Ayaw kong tignan si Terence dahil iba yung mga mga mata niya kung
makatitig.

Hinila na ko ni Terence habang bitbit naman ng isa niyang kamay ang

isang maleta. Ang mga bata talaga na nakatingin sa amin ay daig pa ang mga
matatandang marunong umusisa.

Pagkarating namin sa may looban ay may mga ilang mga bahay na nakatayo dito.
Pinaupo naman ako ni Terence dito sa may kawayang papag habang siya ay nag uimpisa
na itong mamigay ng tig-iisang plastik na may lamang mga chocolate at candies.

Tuwang tuwa ang mga bata sa mga hawak nilang candies at chocolate na ibinigay ng
kuya Terence nila. Marami pang natira sa maleta kaya pinamigay niya na ang mga ito
sa lahat ng mga batang narito.

Wala ng natira ngunit may inabot sa akin si Terence na isang box ng chocolate at
hugis puso ito. Tinitigan ko lang ang kanyang hawak "Ayaw mong kunin? Para sayo
ito," saad nito. Bahagya ko siyang tinitigan sa mga mata niya. Ngumiti ako at bigla
na lamang natahimik ang mga bata. Alam kong nanunuod lang sila sa amin.

"Salamat Terence," nakangiting sambit ko saka ko kinuha sa kamay niya ang heart box
na chocolate. Nagkatitigan lang kami ni Terence dito habang nakaupo kami sa papag
na kawayan.

"Sige na kainin mo na 'yan," sabay hawak nito sa aking kamay Pakiramdam ko, parang
may ibang nanonood sa amin pero alam kong mga bata lang naman ang narito. Nang
makuha ko na sa kan'ya ang chocolate ay sabay na napatingin kami ni Terence sa mga
bata. Halos mabato ako sa kinauupuan ko rito at umwang pa ng konti ang ibabang labi
ko dahil saktong pagtingin ko ay si Dalton agad ang nakita ko. Hindi ko inaasahan
ang biglaang paglitaw ni Dalton. Masama ang mga mata niyang nakatitig sa gawi namin
ni Terence. Umiling ako ng ilan beses at hindi ako naniniwalang narito siya. Kaya
pala tumahimik ang mga bata dahil may biglang dumating na bisita dito.

"Dalton!" Mahinang bulalas ko rito. Bahagya siyang lumapit sa gawi ko habang ang
mga mata niya ay sa akin lang nakatingin.

"luuwe na kita wife," saad nito at bahagya niyang kinuha ang aking kamay ngunit
mabilis ko itong kinuha mula sa pagkakahawak niya sa aking kamay. Pinaningkitan
niya ko ng mga mata niya.

"Umuwe ka na Dalton at hindi mo na ko kailangan na isama pa," saad ko na hindi ko

siya tinitignan.

Nanatiling nakatayo lang siya sa harapan ko at hindi ko alam kung ano ang reaksiyon
ng mukha nito nang sabihin ko iyon. Bahagyang tinignan ko siya. Salubong ang mga
kilay niya. Tumayo ako at hinarap siya.

"Ano pang ginagawa mo dito? Umalis ka na at puntahan mo na si Sabrina," pagtataboy

ko sa kan'ya.

"lyon ba ang gusto mong mangyari?" Malamig ang boses niya nang sabihin niya ito.
"Oo, umalis ka na Dalton. Ayaw na kitang makita pa dito. Nagsasama na kaming dalawa
ni Terence. Kaya ikaw, balikan mo na yang Sabrina mo!" Singhal ko.

Nag-igting ang panga niya sa sinabi ko. Galit pa ang mga mata niya

nang titigan niya ko.

"Hindi ako t'nga para gawin ang nais mo wife. Hindi ako papayag sa gusto mong
mangyari," saad nito saka niya ko maingat na kinarga na kinasigaw ko.

"Agatha!" sigaw ni Terence.

nito.

"Stop! You idiot," sigaw ni Dalton at pinagpatuloy ang paglalakad

"Ibaba mo ko Dalton! Ano ba?!" Sabay suntok ko sa kan'yang matigas na dibdib. Kahit
malalakas na suntok ang ginawa ko ay hindi pa din siya nasasaktan.

Hindi siya nakikinig at talagang patuloy lang siya sa paglalakad. Hindi ko alam
bakit parang hindi man lang ito nabibigatan sa akin dahil ang layo ng nilakad niya.
Hanggang sa marating na lang namin ang dagat ay saka pa lang niya ko binaba. May
isang malaking yate dito na naghihintay para sa amin at dito niya ko idinala sa
loob.

Nagulat na lamang ako nang makita ko ang dalawa niyang mga kaibigan at may kasama
pang isang babae. Tuwang-tuwa pa ang mga ito sa pag-aaway naming dalawa ni Dalton.

"Ariba na! Kung ayaw sumama, itali mo," pangbwibwisit pa ni Lance.

Pinandilatan ko siya ng mga mata ko. "Isa ka pa, umuwe ka na sa pinanggalingan mo,"
singhal ko.

Hinawakan naman ni Dalton ang aking kamay saka niya ko dinala sa loob ng silid.
"Bitawan mo nga ko!" Sabay waksi ko sa kamay niya.

"Ano ba problema mo at galit na galit ka sa akin?" At nakuha pa talaga niyang

magtanong ng ganito na parang wala naman nangyari sa kanila ni Sabrina.

Bahagyang lumayo ako kay Dalton dahil naiinis lamang ako sa

kan'ya.

"So, ngayon nilalayuan mo na ko? Hindi mo ba ko namiss dahil lang ba sa kan'ya?"

Tila tumaas ang boses nito sa akin.

"Oo Dalton... Dahil sa kan'ya! Kaya kalimutan mo na lang ako," sagot ko at tila
nasaktan siya sa sinabi ko. Dapat lang na masaktan din siya dahil sinaktan din niya
ko.

"F*ck!" Mura nito sabay sipa niya sa upuan. Naputol ang paa ng upuan dahil sa lakas
ng pagkakasipa niya. "I'll kill him!" Matigas na saad nito saka ito lumabas ng
silid.

Umawang ang ibabang labi ko dahil sa sinabi niya. Nang maalala ko ang kan yang
sinabi na papatayin niya ito kung sino ang nagpapadala sa akin ng bulaklak noon at
chocolates ay baka paghinalaan niyang si Terence ang nagbibigay niyon,
Hinabol ko si Dalton palabas ng silid. Umakyat ako ng hagdan at nakita ko na lamang
sila na umiinom na sila ng alak. Nilapitan ko si Dalton. Ngunit hindi man lang niya
ko binalingan ng tingin kahit narito na

ko sa kan yang tabi. Sa babaeng nakakandong kay Lance siya nakatitig sabay lagok pa
nito ng alak. Buwisit kang Daltoni Iniinis mo talaga ako ha.

Kinuha ko ang alak sa kan'yang kamay saka ko itinapon sa dagat. Kahit ganun na ang
ginawa ko ay hindi talaga nuya ko magawang tignan.

"Dalton!" Madiing saad ko. Pinagtitinginan lang ako ng mga kaibigan niya at pati
yung babaeng nakakandong kay Lance ngumisi ito sa akin.

Tumayo ang babae saka ito kumandong sa hita ni Dalton. "Sa akin na si Dalton kung
ayaw niya sayo," saad nito. Dahil sa galit ko ay nasampal ko siya saka ko ito
hinila at kinaladkad

palayo kay Dalton. "Tulungan niyo ko! Mga aninmal kayo!" Saad ng babae.

"Walang tutulong sayo dito dahil ako ang masusunod dito!" Galit na saad ko sabay
sampal ko pa sa kan'ya. Nanggigil ako kaya maraming sampal ang dumapo sa pisngi ng
babae.

"Agatha... Itigil mo na yan," sabi ni Dalton sa akin. Tila nasaktan ako sa sinabi
niya. Bakit siya pa ang nagsabi nito sa akin imbes na sila Lance at Mike. Tinawag
niya ko sa pangalan ko at hindi na wife. Nakungkot ako nang bitawan ko ang babaeng
sinaktan ko. Tumayo

ako at hindi na binalungan ngvm tingin di Dalton. Tiinungo ko na lamang

ang silid na hindi ko alam na nakasunod si Dalton sa akin. Nilock niya ang

pinto pagpasok naming dalawa dito.

Bahagyang umupo ako sa gilid ng kama at ganun din siya. Magkalayo kaming dalawa
habang nakatalikod sa isa't-isa.

"Anong prblema mo at bakit ka nagkakaganyan? Okay pa naman tayo nung iniwan kita at
nagpaalam naman ako sayo na pupuntahan ko siya at hahanapin. Pero sa pagbalik ko,
wala ka na sa mansyon." Ramdam ko na parang tumayo siya at nilapitan niya ko. Umupo
siya sa tabi ko ngunit malayo pa din siya sa 'kin. "Look, kung ano man ang
nangyayari sa atin ngayon ay kagagawan ito ng tito mo. Lahat ginawa ko para hindi
lang matuloy ang pagdedemanda sa mga magulang ko na alam kong hindi naman nila
kasalanan ang nangyari 50 years ago. Kahit nagkasabay sabay na ang lahat at
humantong pa sa bwisit ng papel na yan. Hindi kita pakakawalan, Tandaan mo yan
Agatha, Kahit anong gawin ng tito mo para sirain niya tayong dalawa. Alam kong
mahal mo ko diba at hindi ang lalaking iyon," saad nito.

Bahagyang napatingin ako sa kan'ya at nagtama ang mga mata

namin. May sinabi kaya si tito kay Dalton tungkol sa amin ni Terence? Pero

yung video na napanood ko na kahalikan niya si Sabrina.

"Bakit mo hinalikan si Sabrina?" Kumunot ang noo nito.

"Kahalikan ko si Sabrina? Nagpapatawa ka ba?"

"Oo, napanood ko sa video na kahalikan mo si Sabrina," saad

ko.

"Tsk! Hindi ako iyon. Si Drevon iyon. Buwisit na 'yon. May nangyari pala na ganun?
See? Lahat ng kilos namin ay alam ng tito mo at alam kong sa una pa lang ay
pinaglalaruan niya na ko," saad nito.

Tama ang narinig ko kay tito. Pinaglalaruan niya si Dalton. Sinusubukan niya si
Dalton kung gaano katibay ang pagmamahal niya sa akin. Pero nasaan na si tito
ngayon? Alam kaya niya na kasama ko na si Dalton?

Zairaliyah

"

Chapter 75

AGATHA

Isang araw na kami lumalaot dito sa dagat at hindi ko alam kung saan kami pupunta
ngayon. Narito kami sa may labas at nagpapahangin samantalang yung dalawa ay
naliligo na sa dagat.

"Bakit ikaw ayaw mong maligo?" Tanong ko kay Dalton. Nakapang

swimming trunks naman siya ayaw nman niya maligo. "Nandito ako dahil binabantayan
ka. Mamaya na naman niyan mag

alasirena ka na naman at iwan mo na naman ako dito," sagot niya.

Inirapan ko siya.

"Kailan pa ko nagkaroon ng buntot ha?"

Tipid itong napatawa. "Bakit ba kasi sa tuwing umaalis ako ay bigla kang nawawala?
May lahing manananggal yata itong asawa ko ha," pagbibiro nito.

"Nakita mo bang may pakpak ako?" Asik ko

"Wala kang pakpak pero nangangagat ka. Tignan mo ginawa mo sa

akin kagabi? Puro kalmot at kagat tong ginawa mo sa braso ko. Tinatanong kita
kagabi kung nagugutom ka pero anong ginawa mo? Ginawa mo kong pagkain," mahinahong
saad nito.

"Nakakainis ka talaga Dalton. Mabuti pa si Terence kahot hindi ko sabihin may

pagkain siyang inihahanda para sa akin. Ikaw tinatanong mo pa" saad ko. "Ang layo
kung pagkokomparahin mo kaming dalawa ni Terence. Iba

siya, iba ako wife. Anong alam ni Terence na gawin? Kaya ba niya yung ginawa ko?
Tsk!" Sabay talikod niya sa akin.

"San ka pupunta? Hoy! Kinakausap kita," tawag ko kay Dalton.

Sinundan ko siya kung saan ito nagpunta. Nagtungo siya ng kusina. Ano naman kaya
ginagawa nito?

"Ano 'yan?"

"Panoorin mo lang ako. Maupo ka dito," utos niya sa akin sa inihanda

niyang upuan. Umupo naman ako at pinanood lang siya sa

ginagawa nito.

Napasinghap na lang ako dito habang pinapanood ko siya. Naghihiwa siya ng mga
prutas at inihanda na nito ang fruit shaker.

"Anong ginawa mo noong hindi mo ko kasama? Nag-enjoy ka ba kay Terence?" Tanong

nito na hindi niya ko magawang tignan.

"Bakit mo naman natanong ang bagay na iyan?"

"Wala lang... So siya ba yung nagpapadala ng mga bulaklak sayo at yung hawak mong
chocolate kahapon ay alam kong siya din yung

nagpadala sa mansyon? Anong pakiramdam mo na mabigyan ka ng ganun?" Sabay tingin

nito sa akin.

"Hindi ko alam yan Dalton. Hindi ko alam kung siya nga 'yon."

"Pero masaya ka kay Terence?" Nasa boses nito ang pagtatampo niya. Ramdam ko naman
na nasaktan siya sa mga sinabi ko sa kan'ya kahapon at hanggang ngayon ay
nasasaktan ko pa din siya dahil pinagkokompara silang dalawa. Alam ko naman na mali
ako. Nadala lamang ako sa galit ko sa kan'ya na ang alam ko ay binalikan niya si
Sabrina. Hindi ko alam na may nangyayari na pala na hindi maganda sa kanilang
pamilya.

"Dalton, ang totoo niyan. Masaya naman ako pero nalulungkot ako sa tuwing naiisip
kita dahil hindi kita kasama. Akala ko ay

"Stop wife...." Suway niya sa akin. Mahirap mag-isip ng puro akala na lang. Wala ka
bang tiwala sa akin kaya nasasabi mo ang mga bagay na iyan? Ganito na lang ba tayo?
Parang ako lang ang lumaban sa ating dalawa eh. Please, kahit ngayon man lang..
Ibigay mo ang tiwala mo sa akin. Alam kong pinaghahanap ka na ngayon ng tito Sam
mo. Ito na lang ang tanging paraan para mailayo kita sa tito mo. Please wife,
ipaglaban mo naman ako kung tunay mo nga kong mahal. Mas lalo lang ako nawawalan ng
pag-asa kung pati ikaw ay sumusuko na rin. Now tatanungin kita. Kaya mo ba kong
ipaglaban kahit na anong mangyari sa ating dalawa? Kasi ako, hangga't kaya ko pa.
Gagawin ko ang lahat huwag lang tayo paghiwalayin ng tito mo," turan nito. "Here,
fruit shake. Sana magustuhan mo," sabay abot nito sa akin saka niya ko iniwan dito.

Lumabas na ito ngunit sinundan ko siya pagkalabas niya. Hawak ko ang ginawa niyang
fruit shake. Nilapitan ko si Dalton. Bahagyang umupo ako sa hita niya saka ko
isinandig ang aking katawan sa kan'yang dibdib.

Bahagyang tinitigan ko siya sa mukha nito. Mukha siyang stress ngayon dahil sa
pagtatago naming dalawa ni Dalton. Panahon na din siguro para ipaglaban ko ang pag-
ibig ko kay Dalton. Ayaw ko din na paghiwalayin kami ni tito lalong lalo na at
magkakaroon na kami ng anak.

"Bakit hindi mo pa iniinom yan? Hindi ba masarap?" Tipid akong ngumiti.

"Mukha naman masarap pero gusto kong ikaw muna ang iinom nito," paglalambing ko
upang bawas stress na din kay Dalton.

Ininom naman niya ito saka niya dinilaan ang labi nito pero may naiwan pa sa bibig
nito. Hindi ko alam kung bakit bigla ko na lang siya dinampian ng halik sa labi
nito. Ang sarap damhin ang malambot niyang mga labi. Ang sarap namnamin ang laway
niya kahit hindi naman ito matamis. Ay matamis pala dahil sa fruit shake na
naininom nito.

Ramdam ko ang paghawak ni Dalton sa aking batok. Mas dumiin pa ang mga labi naming
dalawa habang naghahalikan kami dito sa may upuan.

aking labi.

"I miss you wife," mahinang sambit nito saka muling siniil ng halik sa

Tumagal ang halikan naming dalawa dahil namiss din namin ang isa't isa. Nang may
biglang tumikhim sa aming likuran. Humiwalay agad ang mga labi namin at hindi
namalayan ang pagsulpot ng dalawa. Nahiya ako sa ginawa naming dalawa ni Dalton
dahil aktong nakita kami ng mga kaibigan niya. Tumayo agad ako at ininom ang hawak
kong fruit shake.

"Kakainggit naman kayong dalawa. Tsk! Tayong dalawa na lang Mike," pabaklang saad
no Lance kay Mike.

"Heto gusto mo?" Saka niya ito binatukan si Lance. Mga storbo! Kung nasaan kami ni
Dalton ay narito din kasama ang

mga kaibigan niya. "Lance! Delikado makatitig si Agatha. Tara na at bumalik na lang
sa dagat kung ayaw mong pagsuotin niya tayo ng bikini," ani nito at nauna na nga
siyang tumalon sa dagat.

"Gago ka Mikel Hintayin mo ko!" Sigaw nito at natakot din si Lance kaya tumalon na
din ito sa dagat.

"Mga walang-hiya sila! Bakit hindi mo pinigilan Dalton," madiing saad ko. Pero siya
ay patawa tawa lang.

"Hayaan mo na sila wife. Natakot na sila sayo eh. Mabuti na yan para walang storbo
sa atin." Nanlaki na lamang ang aking mga mata nang

buhatin ako ni Dalton at dinala sa silid.

WAHHHH.!!! Huwag Dalton! Buntis na ko!!!

Zairaliyah

11

Hello po, kamusta.. Brownout. (3) po bukas hanggang alas singko ng hapon. Subukan
ko po mag update bukas kung kayanin ng battery ng cp. you.

thank

"
Chapter 76

AGATHA

After 2 weeks...

Pagbalik namin dito sa mansyon ay nagulat na lamang kaming lahat

na narito si papa. Hindi ko inaasahan na narito siya ngayon. Napatingin

ako kay Dalton. May ngiti sa labi nito na hindi ko maunawaan ang ibig

sabihin nito. Pero natutuwa akong makita si papa rito.

"Papa..." May ngiti sa labi ko nang salubungin ko siya. Nagyakapan kaming dalawa ni
papa at natutuwang nagkita din kami.

"Anak, nasaan ang mama mo?" Malungkot na saad ni papa. Natuwa ako nang banggitin
niya si mama.

"Naroon po siya sa isla papa. Pero hindi ko po alam at baka umalis na sila ng isla
ngayon," saad ko. Mas lalong nalungkot si papa. "Ganun ba anak?" Sabay singhap
niya.

Inakbayan naman ako ni Dalton na may kasama pang pagpisil nito. Bahagya ko siyang
tiningnan. Kinindatan niya ko ng palihim. Pumit k na naman 'yong puso ko dahil sa
ginagawa niya. Yung feeling ko na iinlove na na naman ako sa kan'ya. Katatalos lang
namin mag-away kanina at heto na naman siya. May pakindat kindat pa at mag papisil
pisil pa ito.

"Don't worry wife. Babalik tayo ng isla. Gagawin ang lahat ni papa

upang hindi niya ilayo si tita. Oh... Si mama Loraine pala," saad niya.. Nasanay na
talaga siyang magsabi ng tita kaya minsan ay iyon ang nababanggit nito.

"Dalton, hindi na ko aasang makikita ko pa siya," malungkot na saad

ni papa. "Baka inilayo na siya ni Sam," saad nito. "Papa, bukas na bukas po.
Pupuntahan natin si mama sa isla. Baka

hindi pa po sila nakakaalis doon," saad ko.

"Are you sure? Or baka naman gusto mong bumalik doon dahil kay Terence," saad ni
Dalton na mukhang nagseselos na naman.

"Sira, magkaibigan lang kami ni Terence," saad ko at naunang pumasok sa loob ng

mansyon.

Dumiretso agad ako sa dirty kitchen at naghanap ng makakain. Gutom na naman ako
kahit na katatapos lang namin magbreakfast sa restaurant.
"Hmmm... Gutom ka na naman wife?" Tanong nito na nakasunod na pala si Dalton dito.

"Oo eh.. Hindi ako mabusog-busog. Bakit kaya noh?" Tanong ko rito habang naghahanap
ng makakain dito sa ref. Niyakap ako ni Dalton mula sa aking likuran. "May alam ako
na pwede kong kainin para hindi ako magutom," saad ko na may ngisi sa labi ko.

Hinarap ko siya. "Anong pagkain naman 'yon wife? Sigurado ka bang mabubusog ka na
doon?"

"Yup, unlimited kainan iyon at hindi nga maubos ubos. Kahit ilan

beses kong kainin. Buo pa din," pilyong saad ko kay Dalton at napaisip pa

talaga ito.

"Ano ba 'yon? Paki explain nga ng mabuti wife."

"Hmmm... Huwag na.. Saka na lang pag nanganak na ko. Nakakabusog talaga 'yon
Dalton," at napakunot ang noo nito. "See? Siyam na buwan kong dadalhin ang baby
natin sa sinapupunan ko. Isang kainan lang busog na busog yung tiyan ko," saad ko.

"Huh?" Natawa ako sa pag-iisip ni Dalton at hindi ko ba alam kung nagets ba niya
yung sinabi ko.

Kumuha na lang ako ng gatas sa ref saka ko ito ininom. Dinilaan ko pa ang labi ko
na kinainis ni Dalton. Tawang-tawa ako sa itsura niya nang maalala ko ang nangyari
sa amin nang kami ay nasa dagat. Jusko! Kahit saan ako magpunta ay lagi siyang nasa
likuran ko habang tinutusok nito sa may pang-upo ko yung alaga niya. Sa tuwing
nabibitin lang naman niya ito ginagawa. Yung isang beses na pagtatalik namin ay
hindi sapat iyon sa kan'ya. Ewan ko ba sa lalaking ito. Napakahilig. Kahit saan na
lang, laging handa ang alaga niya at kulang na lang ay ibaon niya ito.

"Wife, kanina pa kita napapansing masaya. Pwede ko bang malaman

kung ano ang iniisip mo?" "Hmm... Wala akong iniisip ha. Masaya lang ako kasi
magkasama na tayo. Pero paano si mama at papa? Sana makabalik agad tayo sa isla,"

saad ko.

"Iyon din ang balak ko wife." Umupo si Dalton sa upuan at pinaupo naman niya ko sa
kandungan niya. "Pupunta kami ng isla ni papa at ikaw maiwan ka dito. Hindi ka
pwedeng sumama."

Sumimangot ako. "Bakit hindi mo ko isasama? Gusto kong makita yung eksenang
magaganap kina mama at papa." Pinitik ni Dalton ang aking noo. "Aray naman!
Nananakit ka na Dalton ha," naiinis kong saad habang sapo ang aking noo.

"Alam mong hindi iyon malakas, umaaray ka na. Ang sabihin mo wife, gusto mo lang
makita si Terence kaya gusto mong sumama. May paekse eksena ka pang nalalaman
diyan," saad nito.

Pinaalis niya ko mula sa kandungan niya. Iniwan niya ko rito sa kitchen na mag-isa.
Nainis yata siya dahil kay Terence. Grabeng selos ng asawa ko kahit siya lang naman
ang dinadrive ko.

Inubos ko muna ang gatas bago ko siya sinundan kung saan ito tumungo. Nakita ko na
lamang siya at hindi lang siya kundi apat sila ang narito sa sala. Maygad! Halos
mahilo ako sa apat na ito dahil inisa-isa ko silang tinitigan dahil hinanap ng
aking mga mata si Dalton. May ipapagawa pa sana ako sa kan'ya.
"Tsk! Magsalita ka kasi Dalton. Nahilo na misis mo sa kakahanap niya sayo," ani ng
isang kamukha niya.

"Hoy, kahit hindi siya magsalita. Alam ko kung sino si Dalton sa inyo."

Pero shemay! Bakit pareho ng suot na damit yung dalawa at magkatabi pa talaga sila.
Nakatitig pa sila sa akin nang lapitan ko ang dalawa na nakaupo sa 3 seater sofa.
Hindi ko na tuloy alam kung sino sa kanila si Dalton. Bwisit! Pati pabango ay
magkapareho ang amoy. Bahagyang natawa ang dalawa na nakupo sa single sofa.

"Anong nakakatawa?" Singhal ko nang balingan ko sila ng tingin. Tumahimik din sila
ng isa-isa ko sila pinandilatan ng mga mata ko. Napacross arm ako. Kilala ko naman
si Dalton kahit narito ang mga kapatid niya. "Dalton, tara na. Ipagdadrive na kita.
Ako bahala sayo kung saan mo gustong magpunta. Bahala ka diyan kung ayaw mo," saad
ko.

"Isama mo naman kami," saad ng isa.

"Sure," mabilis na sagot ko. "Tara sa kuwarto. Kukuin ko ang susi," saad ko at
tumayo naman yung kapatid ni Dalton.

Paalis na kaming dalawa ng magmura yung isa. Nilingon ko siya at nakita ko na

lamang na nag-iigting na ang panga ni Dalton. Oh diba! Siya na nga si Dalton. Ayaw
niyang isama ko ang kapatid niya sa kuwarto. Masunurin din pala si Dalton.
Wahahaha....

Bahagyang nilapitan ako ni Dalton at hinapit niya ang aking bewang.

Nginisian ko siya. "Tatayo ka din pala eh. Pinahirapan mo pa ko," saad ko. Pero
humigpit ang hawak niya sa aking bewang at tila nanggigigil na ito.

Oh maygad! Mapapahamak na naman ako nito sa drive drive na ito. Pinakapaborito pa

naman ito ni Dalton.

"Saan kayo pupunta?" Tanong ng isa. Patungo na dapat kami ni Dalton sa aming
kuwarto pero nakasunod pa ang dalawa sa amin pagkaakyat namin dito sa hagdan.

Suminghap ito. "Umalis muna kayo. Bumalik na lang kayo sa susunod na araw."

"Kadarating lang namin. Papauwiin mo ma kami agad," reklamo ng kapatid nito.

"Sige na... Umuwi na muna kayo. Ako na lang pupunta sa mansyon nila mom," saad ni
Dalton.

"Tara na mga dude... Ayaw nila tayo isama sa pupuntahan nila. Nakarinig lang ng
drive. Biglang tumayo na halos ayaw ng tumayo kanina," reklamo ng isa at umalis na
nga ang mga ito.

"Hindi talaga kayo pwede dahil ako lang ang pwedeng idrive ng misis ko," saad ni
Dalton sabay tingin nito sa akin. Bahagyang kinilig ako sa sinabi niya. Jusko!
Mabubusog na naman ako nito.

Napasigaw na lang ako nang buhatin ako ni Dalton. "Dalton naman, sa susunod huwag
mo na ko buhatin. Bumibigat na kaya ako. Natatakot ako at baka mabitawan mo ko,"
saad ko.

"Anong tingin mo sa akin wife? Mahina? Kahit umabot ka pa sa timbang na 80 kilos

kayang kaya kita buhatin," saka niya ko dinala sa
aming silid.

Pagkapasok naming dalawa ay maingat niya kong binaba dito sa gilid ng kama. Umupo
naman siya sa aking tabi saka ako humiga ako sa kan yang balikat.

"Anong ginagawa ng mga kapatid mo dito at bakit sila narito?" Tanong ko. Nilipat
niya ang pagkakahiga ko sa balikat niya. Pinahiga niya ko sa lap nito. "Narito sila
dahil sila ang tumulong sa akin para lituhin ang tito mo.

Kaya kita nasundan sa isla. At yung babaeng sinaktan mo siya ang umakit sa mga
tauhan ng tito mo kaya ko sila natakasan. Maraming mga tauhan ang tito mo. Ang
akala ko ay mabait siya at mahina. Pero hindi ko inaakalang isa siyang malakas na
hindi halata sa kan'yang edad," paliwanag ni Dalton.

"Malakas si tito? Anong ibig mong sabihin?" Bahagya akong tumingala at tinitigan
siya. Hinaplos naman niya ang aking noo patungo sa tuktok ng aking ulo.

Ngumiwi ito. "Kung hindi dahil sa mga suntok niya sa akin. Hindi babalik ang mga
alaala ko," saad nito at napabangon agad ako.

"You mean? Nakakaalala ka na?" Tumango siya.

"Kaya nainis ako sa sinabi mong ipagdadrive mo si Duke eh dahil may naalala ako.
Naalala mo pa ba noong event?" At natawa siya na kinangiwi ko. "Hindi ko din
maunawaan dati kung bakit panay ang hawak mo sa alaga ko at ginawa mo ng hawakan
ito at gusto mo pang idrive." Tila namula ang aking pisngi sa sinabi niya.
Napatitig siya sa 'kin.

"Dalton naman... Nakakahiya eh, huwag mo ng ipaalala," saad

"Okay lang yan wife. Basta kaya mo kong dalhin sa ikapitong langit,"

saad nito.

"Ang manyak mo naman." At tipid na natawa siya. "Buntis na ko. Saka na lang ulit
'yan kapag lumabas na si baby."

"Ilan buwan pa wife? BJ mo na lang ako kung ayaw mo." Sabay tawa pa nito. Kung
gaano ako kamanyak, mas malala pa pala si Dalton.

Waaahh.. Kawawa naman ako kung maging hobby namin gumawa ng baby... Pero okay lang.
Masarap naman eh...

Zairaliyah

ko.

Chapter 77

AGATHA
Matutulog na sana ako pero si Dalton ay nasa labas pa ng aming silid. Nang marinig
ko na lamang na nag-uusap si papa at Dalton. Tinungo ko agad ang nakaawang na pinto
at narinig kong maaga sila aalis bukas para maaga din silang makakarating sa isla.
Balak niya kong iwan dito sa mansyon. Ayaw niya kong isama sa pupuntahan nila dahil
lamang kay Terence na ayaw niyang magkita kaming dalawa..

Ngumisi ako dahil sa inis ko. Balak pala ako iwan ni Dalton. Pwes, hindi mo ko
maiiwan dito sa mansyon mahal kong asawa dahil kusang isasama mo ko bukas.

Pagkatapos nilang mag-usap ni papa dito sa labas ng aming silid ay saka naman ako
lumabas. Ngumiti pa ko kay Dalton nang magkasalubungan kaming dalawa. Nagulat siya
nang makita niya ko.

"Wife, akala ko natutulog ka na?" Napakamot siya sa kan yang ulo. Akala niya tulog
na ko.

Pekeng ngumiti ako. "Gusto kong uminom muna ng gatas bago ako matulog," sagot ko.

Nilagpasan ko siya at mag-isang tinungo ang kusina.

"Akala niya, matatakasan niya ko? Gagawa naman ako ng paraan para makasama sa inyo
bukas, saad ko nang patungo ako sa kitchen.

"Ako na wife," saad niya mula sa likuran ko. Napaigtad ako sa gulat nang magsalita
ito. Akala ko ay hindi siya sumunod sa akin ngunit hindi ko napansin na nakasunod
na pala ito sa akin.

Tahimik siya nang labot niya sa akin ang gatas. Kinuha ko naman ito sa kan'ya at
ininom. Inubos ko lahat ng laman na nasa baso saka ko inabot ito sa kan'ya.

"Tara na wife, matulog na tayo," sabay hawak niya sa aking kamay. Hinila niya ko
ngunit hindi ako napatangay. Tintigab niya ko sa mga mata ko. "Hindi ka pa
matutulog?"

Umiling ako. "Mauna ka na, may hinahanap pa kasi ako."

Kumunot ang noo nito. "Hinahanap? Na ano iyon wife? Gabi na, bukas mo na hanapin
'yon or ipahanap mo na lang kay manang Josefa bukas."

"Kallangan ko na kasi iyon eh. Sige na, mauna ka na. Please," sabay beautiful eyes
ko rito.

*Tulungan na kitang hanapin iyon. Ano ba iyon? Pagkain ba?" Umiling ako saka naman
ito kumunot ng noo.

"Hindi pagkain iyon. Basta mauna ka na sa kuwarto. Susunod din ako," saad

1/4

ko at pekeng ngumiti.

Suminghap ito. "Pwede ba wife sabihin mo na lang kung ano ang hinahanap mo Tao ba
hinahanap mo?"

Natawa ako sabay palo ko sa braso niya. "Bakit mo naman nasabing tao ang hinahanap
ko kung nariyan ka naman sa harapan ko. Please lang mauna ka na kasi doon sa
kuwarto natin. Susunod ako, nakangiting saad ko.

Napahilot siya sa kan'yang sentido. "Okay... Bilisan mo ha. Before 5 minutes

dapat nasa loob kanang kuwarto."

Tumango ako na may ngiti sa labi ko bilang pagtugon. Napaling pa ito bago pa

ito tuluyang umalis. Natuwa naman nang umalis na din ito. Dali-dali ko naman
hinanap

yung hinahanap kong mighty bond. Laking tuwa ko nang makahanap ako. "Ngayon Dalton,
humanda ka na dahil mapipilitan kang isama ako sa ayaw at sa gusto mo, bulalas ko
rito na may ngisi sa labi ko.

Tinungo ko na agad ang aming silid. Nadatnan kong nakahiga na si Dalton sa aming
kama pagkapasok ko sa loob ng kuwarto. Tumingin pa siya sa akin at alam kong
nagtataka ito kung bakit ako nakangiti.

*Ang saya-saya mo yata ngayon wife," saad nito. Humiga ako sa tabi niya, Bahagyang
niyakap niya ko at sak tong napahawak naman siya sa aking s*so. Ganito ang asawa ko
kapag matutulog kaming dalawa. Pampatulog niya ito at minsan ay dumedede muna ito
bago matulog. Pero sa ngayon ay hindi niya na ginagawa. Himas himas lang ay ayos na
sa kan'ya iyon para makatulog siya.

Kinabukasan, nagising ako na wala sa aking tabi ang aking asawa. Nataranta akong
bumangon at hindi na magawang maghilamos.

Agad kong tinungo ang unang palapag ng mansyon. Hawak ko ang mighty bond. na nasa
aking kamay. Nasalubong ko pa si manang Josefa pagkababa ko at nag-aalalang makita
niya ko dahil sa mabilis na pagtakbo ko.

"Manang si Dalton po?" Nagmamadaling tanong ko. "Naku mam, tingnan niyo po sa
labas. Kadarating lang din nila sir Lance at sir

Mike," saad nito.

"Ahh sige manang salamat po," nagmamadaling sagot ko. Palabas na sana ako ng
maindoor nang marinig ko ang huni ng helicopter. Alam kong sa roof top iyon bababa
dahil alam ko naman na doon maglalanding yung helicopter. Mabilis na inak yat ko
ang hagdan patungong rooftop. Halos hingalin na ko nang marating ko dito.
Pagkarating ko dito ay pasakay na silang lahat.

"Dalton!" Sigaw ko. Lumingon naman siya sa 'kin. Papalapit na siya sa kinaroroonan
ko kaya agad akong naglagay ng mighty bond sa aking labi. Binato ko sa malayo ang
hawak kong mighty bond upang hindi mahalata ni Dalton na may hawak akong ganun.

Huminto siya sa hrapan ko sabay titig sa itsura ko. Alam ko namang hindi pa ko
nakakapaghilamos at nakakapagsuklay ng buhok kaya ganito siya makatingin.

2/4

"Wife, hindi ka pwedeng sumama okay. Maiwan ka na lang dito. Hintayin mo na lang
ako sa pagbalik ko," saad nito na agad ko naman nilapat ang labi ko sa labi

niya.

"Hoy Dalton, tara na! Humihirit ka pa!" Sigaw ng kaibigan niyang si Lance Paalis na
sana sila pero si Dalton na lang ang hindi pa nakakasakay. Mabuti at hindi

ako nahuli sa pagdating. Nanlaki ang mga mata ni Dalton nang hindi niya maialis ang
pagkakadikit ng labi
niya sa labi ko. "Sh*t! What's happening wife?" Nabubulol niyang saad dito habang
hila ng labi

niya ang labi ko. Napapikit ako sa sakit kaya ako napahawak nang mahigpit sa

braso niya

"Aray ko! Ang sakit Dalton. Yung labi ko mapupunit... Ouch! Ouch!" Napahawak siya
sa labi ko at pilit talaga niyang tinatanggal.

"Wife!" Nanggigigil na siya sa akin. Halos mapunit na ang mga labi namin dahil sa

pinipilit niyang tanggalin ang pagkakadikit nito "Dalton huwag mong pilitin. Ang
sakit sakit.. Aray! Ahhh..." Sabay kurot ko

sa braso niya

"Ikaw gumawa nito kaya magtiis ka wife. Hindi lang ikaw ang nasasaktan. Ako din,
sh*t... Tang*nal Ang sakit!" singhal nito na halos maghilaan na kami ng mga labi
namin.

"Dalton ano ba?! Hindi ka pa ba sasakay dito at inuna mo pang

makipaglaplapan diyan!" Sigaw naman ni papa

Pinitik ni Dalton ang noo ko pero hindi naman masakit dahil may mas sasakit pa sa
nangyayari ngayon sa amin. Itong hilaan ng aming mga labi.

"Anong ginawa mo wife? You're crazy!" Nagsalubong na ang mga kilay niya dahil galit
na galit na ito sa akin. Dahil sa matangkad ang asawa ko ay nakayukod lamang siya
sa 'kin habang nakadikit ang mga labi namin. Galit si Dalton at ako

naman ay tawa ng tawa. Binuhat na nga ako ni Dalton at tinungo ang helicopter.
Pinitik niyang muli ang

aking noo dahil sa inis niya.

"Anong nangyari?" Sabay tawa ng mga kaibigan niya. Sinamaan niya ng tingin ang mga
kaibigan nito.

"My wife is f**** crazy!" Saad nito. Oo aminin kong baliw ako. Sino ba naman
matutuwa sa ginawa ko. Gusto ko lang naman sumama eh. Bakit ayaw niya? Pagdating
namin doon sa isla. Mas linisin ko ang asawa ko.

"Isama mo na kasi siya," patawa-tawang saad ni Lance.

Ngumiti ako. "Isama mo na kasi ako. Mahal mo ko diba?" Nakuha ko pang magtanong sa
kan'ya.

"Yes wife... I love my crazy wife," sagot nito.

Nakakunot-noo naman si papa nang makita ko ito. Ngumiwi siya. "Hindi na ba makapag-
antay 'yan? Aalis na tayo pero may pahabol pa," saad ni papa. "Pa, sasama ko ako sa
inyo."

3/4

Gusto ko na ding maiyak dahil sa sakit habang pinipilit pa din niyang

paghiwalayin ang mga labi namin. Ang sakit sa balat kapag nahihila ito. "Huwag
Dalton, ang sakit. Aray! Huwag mong hilahin. Pero natatawa ako dahil sa mga itsura
naming dalawa ni Dalton.

"Shut up wife! Kasalanan mo ito. Anong nilagay mo sa labi mo?"

"Isama na natin siya Dalton, Ayaw mo iyon, sa hirap at ginhawa. Magkasama kayong
dalawa," sabay tawa ni Mike. Natawa na din si papa dahil sa kalokohang ginawa ko.

"Walang-hiya! Akalain mo yang asawa mo Dalton. Wala kang kawala sa asawa mo. Mighty
bond lang pala katapat mo para maisama si Agatha," saad ni Lance na

patawa-tawa.

Lihim akong natuwa dito nang sumakay na din kami ni Dalton habang nakadikit pa din
ang mga labi namin. Yung dalawa ay biglang natahimik at ewan ko kung ano ang ginawa
ni Dalton sa kanila. Si papa naman ay panay ang hilot ng kanyang sentido.

Pinaupo niya ko sa kandungan niya at tila nahiya na ko sa ginawa ko dahil pati

ang piloto ay nakikitawa na din ito kanina dahil sa pagtatalo namin ni Dalton.

"Happy?" Tanong ng asawa ko.

*100% happy," sagot ko. First time ko yata nahalikan si Dalton na hindi ko pa

nagagawang magmumog. Shemay! Kahiya... Nang makaalis na kami dito sa rooftop at

medyo nakalayo na din ng konti ay saka ko na lang nilabas ang oil sa maliit na
bulsa sa suot kong damit pangtulog. Kinunutan ako ng noo ni Dalton, ngunit ako ay
lihim na natatawa sa asawa ko.

Pinahid ko ang mga labi namin gamit ang oil saka ito tuluyang natanggal.

Zairaliyah

11

Hello po, bawi na lang po ako bukas sa pag-update. Malapit na din po ito magwakas.
Salamat sa lahat ng suporta niyo po

"

4/4

Chapter 78

DALTON

Isang malakas na sigaw ang narinig naming lahat ngunit patuloy lang kami sa
paglalak ad hanggang sa marating namin ang pinanggagalingan niyon. Mariing
napahawak sa aking braso ang asawa ko dahil sa takot nito sa tito niya.
Nagngingitngit sa galit si Mr. Thompson nang maabutan namin itong pinapagalitan
niya ang limang natitirang mga tauhan niya.
"Nasaan si Loraine Dalton?" Mahinang saad ni papa. Kahit mahina ang boses nito ay
narinig niya iyon. Lumingon siya sa gawi namin.

Naningkit ang mga mata nito nang makita niya kami. Patungo siya rito sa gawi

namin habang marahas ang pagtitig niya sa aming lahat.

Nag-igting panga nito habang sa akin siya nakatitig. May gustong sabihin ito.

But he turned pale when he saw his nephew was scared while my wife held my

arm tightly.

Napahilot siya ng sentido at tila nagpipigil ito sa galit. Gusto niyang magalit.
Gusto niyang manakit ngayon dahil sa itsura nitong akala mo ay isang kriminal na
p@p@tay ng tao. Pero naiintindihan ko naman kung bakit ganito na lang ang galit
niya dahil sa lolo kong tarantado. Kami tuloy ng mga anak at apo ang binalingan ng
kan'yang galit. Akala ko ay magiging maayos na ang pagsasama namin ni Agatha pero
isa din pala si Mr. Thompson ang magiging hadlang sa aming pagsasama.

Maraming pagsubok ang aking pinagdaanan sa mga kamay niya mabawi ko lang si Agatha.
Dumating din yung time na gusto niya kong papirmahin sa Annulment of Marriage.
Naroon na din ang pekeng pirma ni Agatha. Hindi niya ko malilinlang dahil hindi
naman ako tanga para gawin iyon. Katangahan lamang kung gagawin ko ang pinapagawa
niya at wala din akong pakialam kung pabagsakin man niya ang aking mga negosyo.
Kahit siraan pa niya ang asawa ko ay hindi ako naniniwalang gagawin niya iyon sa
akin dahil may ibang lalaking kinakasama na daw si Agatha at iyon si Terence. Hindi
ko dapat isasama ang asawa ko papunta dito sa isla dahil magseselos lamang ako sa
kanila.

Tinitigan niya ko na marahas. "Dalton, mapaglinlang ka talaga. Hanga ako sayo dahil
natakasan mo ko. Hindi ko alam na may mga kamukha ka pala, " ngumisi ito. "Hindi ko
na inisip pa iyon but atleast, nakaganti din ako sayo. Pero hindi iyon sapat dahil
kulang pa yung pangbubogbog na ginawa ko sayo. You know what I mean. At ikaw
Manuel, salawahan yang puso mo. May asawa ka pero hindi mo alam kung sino ang mahal
mo. Anong ipinunta mo dito? Si Loraine ba?" Napasinghap ito. "Well, hindi ka niya
deserved Manuel. May pamilya ka na bago mo pa nakilala si Loraine. How stupid you
are Manuel? Tapos iniwan mo lang si Loraine na ganun lang?" Saad nito.

1/5

"Kuya mal ka," saad ni tita Loraine. Nilingon namin siya at kasama naman niya si
Terence na kinagalit ko. Humigpit lalo ang hawak ko sa asawa ko at baka iwan niya
ko rito.

Napatingin siya sa 'kin. "Dalton," saad nito. Marahas kong tinitigan ang asawa ko
kaya tumigil na din ito.

"Hindi ako iniwan ni Manuel. Nilayo ako ng lolo ni Dalton noon dahil tutol siya sa
pagmamahalan naming dalawa. Iniwan ko siya at piniling lumayo kahit masakit sa
damdamin na iwan ang aking anak sa kan'ya. Nagmamahalan kami ni Manuel noon kuya so
please. Nakikiusap ako sayo na pwede lang na huwag mo ng paghiwalayin si Dalton at
Agatha. Ayaw kong mangyari sa kanila ang nangyari sa amin ni Manuel. Kuya, kawawa
ang batang nasa sinapupunan ni Agatha kung paghihiwalayin mo silang dalawa," saad
nito.

Nagsalubong ang mga kilay ni Mr. Thompson nang balingan niya ko ng tingin. Ang sama
ng timpla ng kanyang itsura.
"Damn it! You know Dalton... I hate Monteclaro races. Stupid!" Singhal nito Nagtama
ang mga mata naming dalawa at naglalaban habang nag-igting pa ang aking panga sa
sinabi nito. Isa pa, kahit tito ka pa ni Agatha ay hindi kita palalampasin.

"Well Mr. Thompson, bakit hindi na lang natin idaan sa santong paspasan upang
matapos na ito. Hindi ako papayag na ilayo mo sa akin si Agatha. I'm not that
stupid to be silly," malamig na sagot ko.

Bahagyang naningkit ang mga mata niya. "Hindi ako papayag na dadalhin ni

Agatha habang buhay ang apelyido niyong mga kriminal. Ilalayo ko pa rin sayo si

Agatha sa ayaw at sa gusto mo. Nagkakaintindihan ba tayo Dalton?" Saad nito at

nagkatinginan na lang kami ng asawako.

"Tsk! Well, kung itutuloy mo 'yan. Try me Mr. Thompson. Ipapamukha ko

sayo kung sino ang mas kriminal sa ating dalawa," sabay ngisi ko.

"Anong ibig mong sabihin? Anong alam mo Dalton?" Rumehistro sa mukha nito

ang takot kaya naman bigla itong namutla.

"Marami akong alam Mr. Thompson mula sa umpisa kung paano ka

nag-umpisang

*Shut up Dalton! Shut up!" Sigaw nito kahit nasa mismong harapan lang niya

kami.

"Hay naku! Mr. Thompson... Ang masasabi lang namin ng mga kaibigan ni Dalton.
Isayaw mo na lang 'yan ng cha cha dahil nalaman mo ng buntis si Agatha. Why don't
we just celebrate here aparty?" Siniko ko si Lance na loko loko. Mas lalong
magagalit ito kapag pinasayaw siya ng chacha.

*Ano Mr. Thompson? Chacha o ku

"Stop Mike!" Yung galit ni Mr. Thompson kanina ay tila nag-iba ang mood nito.
Gulong gulo ang isip niya dahil nagtataka siya kung paano namin nalaman ang bagay
na ito sa kan'ya. Hindi pwedeng malaman ito ni Agatha at ni tita Loraine dahil
kaiinisan lamang siya at kamumuhian

2/5

Suminghap ito sabay iling niya. Hindi maunawaan ni tita Loraine at Agatha ang ibig
kong sabihin. Nagtataka na lamang ang lahat dahil sa biglaan ang pag-alis niya sa
aming harapan. Sumunod na din sa kan'ya ang mga tauhan nito ganun din si tita ay
sinundan niya ang kanyang kuya. Tila nakahinga naman kami ng maluwag dahil walang
ibang nangyari sa amin kundi ang nagkasagutan lang.

"Anong nangyari Dalton?" Takang tanong ng asawa ko.

"Huwag kang magtanong Agatha dahil tuloy na tuloy ang party natin dito.
Pagsasayawin natin ng cha cha yung tito mo, sabay apir ng dalawa kong mga kaibigan
at tila may binabalak ang mga ito. Akala mo naman ay kanila itong lugar. Well,
maganda naman talaga dito. Pero iniisip ko si Agatha at si Terence na kailangan
kong bantayan.

"Ganun? Kayo kaya ang magchacha. Mas maganda pa. Wait, my kukunin

ako."

Nagakatinginan ang dalawa kong mga kaibigan dahil natakot ata sila kaya bigla
silang napatakbong dalawa.

"Bahala ka sa asawa mo Dalton. Basta kami ayaw namin ni Mike!" sigaw nito habang
papalayo na ang mga ito.

Bigla ding nawala sa paningin ko ang asawa ko na
kausap na niya si tita Loraine. Hinanap ko naman
Hindi ko kabisado ang lugar na ito dahil sa laki
alam kung saan ko uunahing maghanap. Patungo ako
ang ilang mga silid rito.
kanina lang ay narito. Si papa ay
ang asawa ko sa kung saan saan.
at lawak ng mansyon ay hindi ko
sa ikalawang palapag at dinaanan

Nagsalubong ang mga kilay ko nang sabay lumabas ang mga ito sa isang silid.

Nakangiti si Terence at ganun din yung asawa ko.

"Oh nariyan lang pala siya. Hiramin mo muna 'yan or bigay ko na lang sayo," saad ni
Terence saka ito bumalik sa loob ng kuwarto nang malabot niya ang bagay na nasa
kamay niya.

What the heck?! Anong nariyan pinagsasabi niya? Halos maikuyom ko ang

mga kamao ko sa galit. "Anong ginawa niyo sa loob ng kuwarto?"

Kinunutan niya ko. "Anong ginawa namin? Sa tingin mo may ginawa kaming dalawa?"

"Yeah, bakit kayo magkasama sa loob? May ibang drinive ka yata wife," biro ko pero
bigla niyang dinakma ang aking alaga at pati itlog ko ay sumakit dahil sa panggigil
niya doon.

"Damn it! Wife naman, nagbibiro lang ako. Tangina ang sakit!" Saad ko na halos
mamilipit na ko sa sakit dito.

*Yan ang bagay sayo. Buntis na nga ko sasabihin mong may ginawa kami. Nandoon kaya
si mom sa loob kasama si tito."

Bahagya ko siyang hinapit sa bewang nito at napatili pa ito. "Ano ba Dalton. Kainis
ka, singhal nito.

Tipid akong napatawa. "Buntis ka na nga. May kiliti ka pa din. Akala ko ba

3/5

diyan ka lang nakikiliti, nguso ko sa gitnang parte niya.

Marahas niya kong tinitigan sa mga mata niya. "Ang manyakol mo Dalton. Kahit saan
na lang talaga, malibog ka pa din, singhal nito saka niya ko iniwan dito.

"Wife isa pa nga... Hirit ko pa habang nakasunod sa kan'ya. Inakbayan ko

siya nang magtungo kami sa labas.

Inirapan niya ko. "Tse! Huwag nga dito. Narito tayo para mag-enjoy. Hindi
yung puro drive na lang ang nasa utak mo. Tara sa dagat maligo tayo. Hindi pa ko
nakakaligo eh, saad niya. Napatingin ako sa suot niya dahil nakasuot pa ito ng
damit pangtulog.

"Ganyan ka maliligo sa dagat?" Nagtatakang tanong ko. Kahit kailan talaga itong
asawa ko. Ganito pa din kung magsuot ang asawa ko. Walang pagbabago. Saka lang
magdadamit ng maganda kapag si ate ang nagpapasuot sa kan'ya.

"May reklamo ka? Baka maghubad ako mamaya. Malaway ka lang Dalton," pagmamayabang
nito sa akin.

"Huwag kang maghubad wife. Baka tumakbo pa ang mga tao sayo," saad ko na kinangisi
niya.

Alam kong mahilig kasi siya magsuot ng panty brief kaya huwag na lang siya
maghubad. Gaya ng nakita ni papa noon na ang akala niya ay brief ang nasa sahig.
"Wala ka talagang bilib sa akin Dalton. Ang sama mo sa akin ha. Hindi porket

buntis ako, ay pangit ng tignan habang naliligo sa dagat?" Singhal nito.

"Wife hindi naman sa ganun. Maganda at sexy ka pa din naman kahit buntis ka Pero
magshort ka na lang at magsando," saad ko. Hindi niya ko pinansin dahil narito na
kami sa dagat. May mga ilang naliligo na dito at tila mga foriegner pa ang mga ito.
Naroon na sa dagat yung mga kaibigan ko at may kasamang mga babae. Napangiwi na
lang ako dahil ang bilis nilang makahanap ng mga babae dito. Maganda ang lugar kaya
ang ibang tao ay dumadayo dito.

Pinalo niya ko ng malakas sa aking braso. Hindi ko napansin na kanina pa ko

tinitignan ng asawa ko. Napansin ata niya na nakatingin ako sa grupo ng mga
kababaihan na naliligo malapit doon sa mga kaibigan ko.

"Hindi ka ba maliligo?" Salubong ang mga kilay niya sa 'kin.

4/5

Zairaliyah

Later po yung kasunod. May nagbabasa pa ba dito? Don't worry po, isang linggo na
lang ay tapos na ito or baka 5-6 days na Ing tapos na ito. Salamat po sa mga
nakakahabol sa mga update ko. Uunti-untihin ko na ing yung kada chapter para
maunlock niyo gamit bonus coins. Support niyo din po sana yung ongoing story ko po.
Series 4 at 5. Series 5 lang po yung free. Yung series 4 po ay matagal na pong may
kontrata iyon. Pa follow na din po ako dito sa dreame or yugto or sa Romance novel
kung iyon po ang gamit niyo na app. Maraming salamat po.

"

5/5

Chapter 79

AGATHA

"Hindi ka ba maliligo asawa ko?" Muli kong tanong na may ngisi sa aking labi.
Kailangan pang maglambing para samahan niya ko.
"Mainit wife, mayang gabi na lang para hindi mainit. Magcamp fire tayo

mamayang gabi. You want that?"

Ngumuso ako. "Masaya 'yang naisip mo asawa ko. Tapos, ano pang gagawin natin
mamayang gabi?" Pekeng ngumiti ako. Naiinis na talaga ako sa kan'ya dahil ayaw ata
niya kong samahan na maligo at mamayang gabi daw... Eh pano niyan kung mamaya
pagkatapos namin dito na maligo sa dagat ay kakausapin na siya ni tito. Kinakabahan
na naman ako pero kailangan ko pa din marelax ang sarili ko. Sana lang hindi na
sila mag-away ni tito at magkabati bati na sila kung ano man ang nagawang kasalanan
ng lolo ni Dalton noon. Napasinghap na lang ako na kinahalata ni Dalton. Baka
mamana pa ng anak namin ang ugali ng lolo niya. Naku! Huwag naman sana.

Ngumiwi ito. "Why baby?" Tanong nito na kinataka ko kung bakit baby ang

tawag niya.

"Baby? Sinong baby?" Sabay taas ng isa kong kilay.

"Ikaw ang baby ko wife," inilapit niya pako ng husto sa katawan niya. Ramdam ko na
naman ang katigasan ng alaga niya. Para paraan talaga tong asawa ko. May
pagkasimpleng manyak kahit nasa public area kami. Nagumiti siya sa 'kin. "Ikaw ang
forever baby ko. My baby and my wife," sabay kindat niya sa 'kin na may kasama pang
pagngiti. Hindi ko ba alam kung bakit ito nagpapacute. Iba ang kutob ko sa asawa ko
eh.

"Ano 'yan? Dalton ha.... Umayos ka... Sige na, ako na lang maliligo. Hintayin mo ko
dito, saad ko.

Tignan natin kung hindi ka susunod sa akin. Hindi porket buntis ako ay ayaw mo na
kong samahan. Bahala ka diyan.

Pinapanood lang ako ni Dalton habang isa isa kong tinatanggal ang butones ng aking
damit sa mismong harapan niya. Hindi ko pa naman ito tinanggal sa katawan ko kaya
inuna ko munang ibinaba ang suot kong pajama. Natawa na lamang ako sa ekspresyon ng
mukha niya nang makita nito ang suot kong two piece.

"What the f*ck!" Mura ni Dalton. Nagsalubong ang mga kilay niya sa akin. "Wife!
Magpalit ka na. I will count you." Pananakot pa nito.

Ngumisi ako. "Ayaw mo kong samahang maligo eh. Kaya bahala ka diyan, Maliligo akong
mag-isa," saad ko at dahan dahan ang pagtakbo ko patungo sa dagat.

"Wife!" sigaw nito. Nilingon ko siya at nag-uumpisa ma din itong magtanggal

1/2

ng suot niyang mga damit at maong na short. Nanlaki ang mga mata ko. OMG! Dalton is
coming...

Napatakbo na lang ako sa dagat at lumangoy ngunit hindi ko inaasahang nahuli niya
agad ang aking paa. Bigla niya kong hinila pabalik sa mababaw ngunit patuloy lang
ako sa pagsipa sa kan'ya. Dahil sa mas malakas si Dalton ay nagtagumpay siyang
malahon ako sa tubig at dinala sa mas mababaw.

"Ano bang problema mo?" Sabay wisik ko ng tubig sa kanya.

"Sabi ko magpalit ka. Hindi yung maliligo ka na nakasuot ng gan'yan." Talagang

pinagalitan ako ni Dalton. Kanina lang pinuna niya ang suot kong damit tapos ngayon
ay ito na naman ang naging problema niya.

"Pagpapalitin mo pa ko ng damit eh basa na nga ako sa suot kong two piece,"

paliwanag ko.

Tila galit na si Dalton sa akin dahil ang sama ng kanyang pagtitig sa

akin.

"Dalton, Agatha!" Sigaw ng mga kaibigan niya ngunit hinila lang ako ni Dalton
palayo sa mga kaibigan niya. Pinulot na din niya ang damit na pangtulog ko. Nainis
siya habang patuloy kami sa paglalakad.

"Hoy Dalton! Tinatawag eh.. Hindi na namamansin," saad ng mga kaibigan niya

na nakasunod na pala sila sa amin.

*Subukan mo silang pansinin na ganyan ang suot mo. Tutuhugin kita," pananakot niya
habang naglalakad kaming dalawa patungo sa mansyon. Salubong

ang mga kilay ni Dalton nang titigan niya ko.

"Kung makahigpit ka naman sa akin akala mo naman ay nagpakahirap ka

noong una. Please, hayaan mo naman ako kung ano ang gusto kong gawin

ngayon, sabay waksi ko sa kamay niya.

"Wife!" Galit na sambit nito Huminto kaming dalawa. "Bakit ba ang tigas ng ulo mo?
Hindi naman kita pinagbabawalan na maligo sa dagat. Ang sabi ko magpalit ka ng suot
mo. Masyado mo naman pinapakita yan eh" saad nito. Iyon naman pala ang kinagagalit
niya.

Tipid na ngumiti ako. Napakaseloso naman ng asawa ko. Halos umigting na ang

panga nito sa galit. And so, wala akong paki.

Kinagabihan, hindi ko kasama si Dalton dito sa aking silid. Kausap niya si tito. Si
mama at papa ay nagkaayos na din. Hindi na hahadlang si tito sa pagsasama nilang
dalawa. At sana ganun din kami ni Dalton. Pero nangangamba pa din ako at baka hindi
papayag si tito na magsama kaming dalawa ni Dalton sa iisang bahay dahil iyon ang
narinig ko kaninang nag-uusap sila ni papa at mama.

2/2

Chapter 80-20

TT BIRD?

Hindi alam ni Agatha kung ano ang nangyayari dahil sa pagmamadali ng mga tao dito
sa loob ng mansyon. Lumabas siya ng kuwarto upang hanapin sana niya si Dalton
ngunit si Mike at Lance ang kan'yang nakita.

"Si Dalton?" Tanong niya nang makasalubong niya ang mga ito nang sabay ang paglabas
nila ng mansyon.

"Nasa tabing dagat sila. Halika na at naroon silang lahat," saad ni Mike.

"Bakit anong meron?" Nagtatakang tanong nito. Patungo na sila sa tabing dagat
habang nilalakad nila ang pagpunta doon. May mga dala sila Mike at Lance na tali,
mga upuan na hindi malaman ni Agatha kung ano ang gagawin nila sa tali at upuan.

"Para saan ang mga iyan? May magbibigti ba?" Tanong ni Agatha. Hanggang ngayon ay
hindi pa din niya malaman dahil hinuhulaan pa din niya ito.

Malakas na tumawa ang dalawa. "Makikita mo na lang mamaya. Baka pati panty niyo ay
laglag sa kakatawa," sabay halakhak ng dalawa.

"Mga siraulo talaga kayo!" Singhal ni Agatha.

"Bakit kami ang siraulo? Ang tito mong buang ang siraulo. Hindi daw siya papayag na
makuha ka ni Dalton na ganun lang kadali. Kung anu-ano ang pinapagawa. Busit ng Mr.
Thompson na yan," galit na sambit ni Lance.

Napailing na lang si Mike dahil pati din siya ay naiinis din.

Nang marating nila ang tabing dagat. Nadatnan nilang narito na ang iba. Nilapitan
agad ni Agatha si Dalton nang makita niyang nakatayo lang ito at sa dagat lamang
ito nakatingin. Hindi napansin ni Dalton ang paglapit ng kanyang asawa dahil
iniisip pa din niya ang tungkol sa sinabi ni Mr. Thompson. Tinanggap niya ang hamon
nito. Kung matalo man sila sa laban ay hindi niya makukuha kailanman si Agatha.
Pero kung mananalo sila sa ginawang laro ni Mr. Thompson. Hindi na siya magiging
hadlang sa pagsasama nilang dalawa.

"Wife, anong ginagawa mo dito?" Hinagkan niya ng yakap si Agatha.

"Ikaw, anong ginagawa mo dito at narito kayong lahat?" Pati ang mama at

papa ni Agatha ay narito din.

Napatingin si Dalton sa gawi ni Mr. Thompson. Kasama niya ang mga tauhan nito at
nakahanda na sila.

"Maupo ka wife at manood," saad nito at bahagyang nagtaka ito sa sinabi

niya.

Nagtanggal na ng damit si Dalton ganun din ang mga kaibigan niya. Puno pa din ang
pagtataka ni Agatha hanggang ngayon dahil hindi pa din niya maunawaan ang
nangyayari ngayon basta nakatitig lang siya sa grupo ni Dalton at sa grupo ng mga

1/7

tauhan ng kanyang tito Sam. Pati din si Lester ay kasali din at ang kanyang ama ay
naroon din. "Ma, anong nangyayari?" Tanong nito nang lapitan niya ang kanyang ina

bagamat seryoso din ang mukha nitong nanonood lang siya sa mangyayaring laro
mamaya.

"Hindi ko din alam anak. Nagtataka din ako eh," sagot nito. Nagtak a din si

Agatha nang makita niyang may lambanog sa mesa,

"Para saan yang alak ma? Bakit may gan'yan dito?"

"Naku! Hindi ko din alam anak kung bakit may ganitong alak ang papa mo. Sabi niya,
pampalakas daw ng loob ito," sagot ng mama ni Agatha. Napangiwi ito. "Ma, pangit
ang epekto ng alak na yan sa katawan ng tatlong

kumag na iyon," turo ni Agatha sa mga lalaking nagwawarm up. Ang iba ay inaayos

ang tali.

"Hayaan mo na anak. Di natin alam kung ano ang gagawin nila, Panoorin na lang natin
sila at makitawa," saad nito.

Gaya ng sabi nila Lance at Mike ay matatawa na lang sila sa gagawin nilang palaro
ni Mr. Thompson.

"Handa na ba ang lahat?" Sigaw ni Mr. Thompson sa grupo nila Dalton.

*T*nginang larong ito... Kabaliwan ang alam ng buang na yan," naiinis na saad

ni Lance.

"Tsk! kaya nga may lambanog diyan para lumakas ang loob natin. Sino ba kasi ang may
gusto nitong larong ito? Halos lahat tayo ay ayaw ang larong ito," saad ni Mike.

Biglang natawa si Lance dahil sa naiisip niya. Napansin iyon ni Dalton dahil pati
din siya ay ganun din ang iniisip nito. May mga ilang mga tao pa naman dito sa isla
kaya nakakahiya kung pati din sila ay manonood din.

"Dalton, ikaw ang leader dito kaya ikaw ang bubunot, saad ni papa Manuel. Tapos na
kasi sila magbato bato pick ni Mike at si Mike ang nanalo kaya su Dalton naman ang
bubunot.

"P*ta! Galingan mong bumunot kundi tayo ang matatalo," saad ni Lance.

Kung negative ang nakasulat sa papel, kalaban ang magbibigay kung ano ang gagawin
ng grupo nila Dalton. Kung positive ang nakasulat sa papel, grupo naman ni Dalton
ang magbibigay ng tricks kung ano ipapagawa nila sa mga kalaban

at may chance na sila ang mananalo. Two games ang kanilang gagawin kaya

dapat ay sila manalo sa dalawang laban na ipapalaro ni Mr. Thompson.

Dahan-dahan ang pagbuklat ni Dalton sa tiniklop na papel. Halos maibato niya ang
papel sa buhanginan nang makita niyang negative ang nakasulat doon sa papel.

Bahagyang pinulot iyon ni Mike.

"WHat the f*ck!" Napamura siya nang makita niya din ang papel na nabunot ni Dalton.
"Talo na tayo nito, saad ni Mike na halos maikuyom ni Dalton ang kan yang kamao.

2/7

Lahat sila ay nanghina sa nakitang papel. Unang laro pa lang ay talo na sila. Hindi
nila alam kung paano pa nila maipapanalo ang hilaan sa lubid kung may tricks na

ipapagawa ang grupo ni Mr. Thompson.

Ngumisi ang mga kalaban nila. "So, negative ang nabunot niyo. Malamang talo na
kayo," saad ni Mr. Thompson. Uurong o lalaban?" Tanong pa niya.

"Lalaban kami kahit ano pa yang ipapagawa niyo sa amin," si papa Manuel ang

sumagot sa tanong ni Mr. Thompson.

Ngumisi ito. "Are you sure Manuel? Tumingin si Manuel kay Loraine. Handa na yung
lambanog para sa vitamins nilang apat.

*Sigurado kaming malpapanalo namin ito Sam. Hindi namin uurungan ang larong ito,"
sagot nito.

"Lagot na tayo nito. Umpisa pa lang, nangingilabot na ko," saad ni

Lance

"Okay, para matapos na. Napag-usapan ng grupo namin na ito ang ipapagawa namin sa
inyo," sabay ngisi ni Mr. Thompson.

Isang paper bag ang inabot ni Lester kay Dalton. Tinignan niya ang laman nito.

Halos hindi makapaniwala ang lahat sa nakita nila. Tig-iisa silang brief na halos

American size ang mga ito.

*P*ta! sa laki ng size ng mga ito. Kita ang tit bird natin nito, sabay halakhak ng
dalawang kaibigan ni Dalton.

"Hindi lang t*ti bird ang makikita kundi pati itlog at bolbol kita din. Tangina!
Sinong hudas ba ang nakaisip nito?!" Singhal ni Mike. Nanlisik ang mga mata ni
Thompson.

"Ano? Laban o uurong?" Tanong nito.

Tipid na napatawa si Manuel. "Huwag mong isipin na hindi namin kayang suotin ito.
Pero pag kami ang nanalo. May ipapagawa din kami sayo. Deal?" Rumehistro sa mukha
ni Mr. Thompson ang pag-aalinlangan. Hindi niya inaasahan ito ngunit pumayag na din
siya dahil alam niyang talo na sila sa unang game

pa lang.

Uminom muna ng lambanog ang grupo ni Dalton. Tawang tawa yung dalawa dahil naalala
lang nila ang pagkaihi nila sa mga short nila.

Bahagyang humalik pa si Dalton sa labi ni Agatha bago maumpisahan ang laro.

Nalasahan pa ni Agatha ang lasa ng lambanog nang halik an siya ni Dalton.

"Galingan niyo Dalton!" nakangiti nitong saad sa asawa niya. Ngunmiti si Dalton
bilang pagtugon nito.

Numumula na ang itsura ng dalawa dahil sa alak na nainom at panay ang tawa pa nila
dahil sa lawlaw ang brief nila. Hindi pa sila nakahanda pero handa na yung grupo ni
Mr. Thompson dahil hawak na nila ang tali. Samantalang yung apat ay hindi alam ang
gagawin dahil sobrang lawlaw talaga ng mga suot nilang brief. Hindi makabwelo ang
apat dahil sa mga brief sila nakahawak. Kung bibitawan nila ito ay laglag ang
kanilang brief. Makikita ang kanilang mga tit* bird na dapat ay walang makakita
niyon na ibang taong nanonood dito.

3/7
"P*ta men! Paano tayo mananalo nito sa hilaan ng tali kung ganito ang mga suot
natin na brief?" Tawang tawa na saad ni Lance. Halos mamula na ang kan yang

pisngi.

"Eh di hayaan mong malaglag ang brief mo para manalo tayo," saad ni

Mike.

"Bakit ako lang? Lahat tayo hahawak sa tali. Tanginang brief na 'to!" Singhal nito.
Kahit si Dalton ay hindi mapigilan ang pagtawa nito dahil nadadamay palagi ang mga
kaibigan niya. Halos magtalo na ang mga ito ngunit masaya din sila kahit
napapahamak na.

"Ano pang ginagawa niyo. Mag-uumpisa na ang laban saad ni Mr.

Thompson. "Ikaw sa harapan Dalton. Ako sa likuran mo at sa likuran ko naman si

Mike. Si

tatay Manuel naman sa pinakahuli," ani ni Lance

"Mali, ako dapat sa harapan niyo," saad ni Manuel. Ayaw niya sa pinakahuli dahil
mas maraming tao sa likuran nila. Tumawa ang tatlo pagkapunta ni Manuel sa unahan
dahil sobrang luwag ng brief ang napunta sa kan'ya. Kita na yata ang itlog nito
dahil sa luwag nito.

Lihim na natatawa ang grupo ni Lester. Nasa pinakahuli siya at panay pa ang sulyap
nito kay Agatha, Nainis si Dalton nang mahuli niya ito kaya si Dalton naman ang
nagpunta sa likuran ni papa Manuel niya.

"Sa dulo ka Lance, si Mike ang nasa likuran ko," utos ni Dalton.

"Luh! Ang daming tao. Nakakahiya," saad nito. Pinaningkitan siya ng mga

mata ni Dalton.

"Pagkakataon mo na upang ipakita iyan sa maraming tao, Malaki naman t*ti

bird mo kaya wala ka dapat ikahiya," saad nito. Nang matawa na lang si Mike. Paano
kaya yung t*ti bird ni tatay baka kulubot na," sabay halakhak ng dalawa.

"Mga siraulo kayong mga bitlog! Narinig ko iyon, galit na saad ni tatay Manuel.
"Ano? Ipakita niyo sa lahat ng mga tao dito kung tunay kayong mga lalaki!" sigaw
nito.

"Pisti! Lagot na.. Nangangawit na ko sa kakahawak ng brief ko. T*ngina!"

Sumenyas si tatay Manuel kay Agatha na idala niya ang alak sa kanila para uminom ng
vitamins. Pangpatapang ng loob. Isa-isang uminom ang mga ito. Talagang nilagok nila
ang isang baso ng alak at tila natamaan agad si tatay Manuel. Yung dalawa ay tila
nalasing na muntik an ng mabitawan ni Mike yung hawak niyang brief. Natawa si Lance
ngunit pati din pala siya ay muntikan na niya itong mabitawan. Nagtawanan ang mga
tao sa bahaging likuran nila dahil nakita ang p'wet ni Lance.

"Tang na! Ayaw ko dito sa likod. Lumipat siya sa bahaging harapan. Si Mike tuloy
ang napunta sa likuran nila.

Naiinis na si Mr. Thompson dahil ang tagal mag-umpisa ng laro.

4/7

"Ano ba? Itutuloy pa ba natin ito o hindi na. Magdesisyon ka Dalton," maawtoridad
na saad ni Mr. Thompson

"Ituloy natin 'to at hindi ako papayag na hindi kami ang mananalo," saad ni Dalton.
Nakaramdam ng konting hilo si Dalton dahil sa alak na nainom nila.

"Okay, umpisahan na ang laro. Bawal itali ang brief Lance. Disqualified ka na,"

saad ni Mr. Thompson.

"Lawlaw naman kasi itong brief na bigay mo. Ikaw kaya ang magsuot nito.

Kaya mo ba?" Lasing na si Lance kaya malakas ang loob nitong magsabi sa kan'ya Si
Dalton ay may naisip na plano para makabwelo siya sa paghawak nito sa tali Tinawag
niya si Agatha at lumapit naman ito. Mariin niyang niyakap ito na kinataka

ni Agatha

"Ehemm.. Nakakainggit naman," saad ni Mike.

"Watch and learn Mike" saad ni Dalton. Kumunot ang noo ni Agatha at ganun

din si Mike. "Icheer mo kami wife," saad nito.

"Oo na," sagot naman nito na hindi alam ni Agatha kung bakit siya nito

tinawag. Naupo agad si Agatha. Nakahanda na ang mga kasama ni Dalton at siya na

lang ang inaantay dahil hindi pa siya humahawak sa tali.

Nagtaka na lamang ang mga kaibigan ni Dalton at tatay Manuel kung bakit hindi na
nakahawak sa brief si Dalton. Iyon pala ay isinabit niya sa brief ang naninigas
niyang alaga.

"P*ta! Makigaya nga din," saad ng dalawa. Natawa ang dalawa dahil kawawa si

tatay Manuel. Mahirapan tuloy siyang gawin iyon. Halakhakan ang mga ito dahil no

choice kundi ang hawakan na lang niya ang brief nito.

Naghilaan na ang mga ito ng tali. Nakabwelo ang tatlo pero si tatay Manuel ang tila
hirap na hirap kaya lumapit na din si Loraine kaya siya ang humawak sa brief ni
Manuel.

Nanlisik ang mga mata ni Thompson. "Madaya itong laro kuya kaya wala kang magagawa.
Hindi ko naman hahayaan na makita ang t*ti bird ni Manuel," saad ni Loraine.

"Okay fine, itali mo na ang brief niya at umalis ka dito, saad ng kuya

nito.

Nang maitali na nito ay doon na nag-umpisa ang laban.

"Busit! Lumalambot na yung akin," saad ni Mike habang naghihilaan sila

ng tall.
"Patigasin mo ulit. P*ta matatalo na tayo nito," saad ni Dalton. Halos nahihirapan
na sila sa paghila ng lubid.

Tawanan ang mga tao dahil kita na ang mga pwet ng tatlo. Imbes na icheer ni Agatha
si Dalton ay siya pa yata itong magpapatalo dahil sa malalakas na pagtawa niya.

"Lance! Hilain mo ng malakas." Halos ibigay ni Dalton ang buong lakas niya para
manalo pero mukhang matatalo na yata sila. Malapit na silang mahila ng kalaban at

5/7

malapit na matapakan ni Lance ang ginawang guhit sa pagitan nila at sa grupo nila
Lester.

"Tangina hindi ko na kaya ito!" Sigaw ni Lance. Sabay lambot ng kan yang alaga na
kinalaglag ng brief nito. Nakita tuloy ang t*ti bird niya kaya nanalo ang grupo
nila Dalton. Nagulat kasi ang grupo ni Lester dahil bigla silang natawa nang makita
nila ang t*ti bird niya. Nanalo ang grupo ni Dalton at laking tuwa nila dahil sa
pagkalanalo nila. Nadismaya tuloy si Thompson dahil natalo sila sa unang laro.

Nagsitawanan ang mga tao dahil laglag ang brief ni Lance. Natawa na din sila Dalton
at Mike at ganun din si tatay Manuel. "T*ngina Lance! Yung t*ti bird mo lang pala
ang magpapanalo sa atin. Kaya ka

dinala ng mga paa mo sa harapan ay may purpose ka pala," sabay halakhak

ni Mike.

"Pasalamat ka Dalton, yung tt bird ko ang nagsakripisyo. An^ * ma l!^ * At naupo

silang lahat sa buhanginan dahil sa pagod nila. Tawng-tawa pa din ang mga tao dahil
sa tt bird ni Lance.

Zairaliyah

11

Hello po kamusta? Haha... kawawa si Lance.. Tt bird ang sakalam... hahaha.. Sa nag-
aantay po ng update kay Drevon. Updated na po ang C-19... Salamat po sa mga
nagbigay ng MT dito.. Konti na Ing kayo nagbabasa nito dahil patapos na din eh...

"

6/7

Chapter 81

LAST GAME (Pasintabi po sa mga kumakain ngayon.. Siraulo lang talaga si Lance)

Kasalukuyang nag-iisip si Mr. Thompson kung ano ang susunod na ipapagame niya.
Samantalang yung grupo nila Dalton ay mga lasing na. Ubos na yung lambanog na
iniinom nilang alak. Galit na galit si Agatha nang makita niya ang mga ito. Paano
pa sila makakapaglaro kung lasing na ang mga ito?

"Dalton!" Galit na sambit ni Agatha. Nakataas pa ang isang kilay nito kaya naman
nilapitan siya ni Agatha.

Naamoy agad niya ang amoy alak na hininga nito kahit hindi pa ito nagsasalita.

"Bakit gan 'yan ang amoy mo wife?" Lasing na saad nito. Bahagyang inamoy niya pa
ito sa bibig nito. "Amoy bugok na itlog," sabay halakhak ni Dalton. Ngumuso si
Agatha.

"Hoy! Kumain lang ako ng balot at penoy noh. May dumaan kaninang nagtitinda dito.
Iyon, napabili ako," paliwanag naman niya. "Heto, gusto mo?" Inabutan niya ng balot
si Dalton.

Umiling si Dalton dahil ayaw niya itong kainin. Tinawag niya ang mga kaibigan

nito. Lumapit naman ang dalawang lasing na kaibigan niya. "P*ta ano 'to?" Tanong ni
Lance. Namumula na ang mukha nito dahil sa lasing na ito at ganun din si Mike.

*G*go! Itlog to," lasing na saad ni Mike. Umupo sila sa buhanginan dahil hilong-
hilo na ang mga ito. Sinubukan ni Lance kumain ng balot.

"Wtf! It's a bird..." Saad niya nang may makita siyang sisiw sa binalatan

niyang balot.

"Higupin mo yung sabaw niya Lance. Masarap yan," saad ni Agatha.

"Hmmm... Ang sarap naman 'tong penoy, tikman mo Lance. Ang sarap talaga. Inubos ni
Mike yung hawak niyang penoy pati yung matigas ay kinain din niya. Hindi pa siya
nakontento kaya kumuha pa siya ng isa at hindi lang isa kundi tatlo.

Napatingin na lang si Agatha sa isang supot na kanina lang ay narito lang.

Nawawala yung balot. "Asan yung balot dito Dalton? Akin iyon eh," nakasimangot na
saad nito.

Parang gusto niyang umiyak dahil tinago niya pa iyon para sa kan'ya.

"Wife, bibili na lang tayo okay," saad ni Dalton.

"Ayoko, binili ko na lahat ng balot at penoy doon sa nagtitinda. Paano ka bibili?

May pumatak na luha sa mga mata nito. Gusto niyang kumain pa ng balot kaso walang
naiwan kahit isa. "Bwisit ng magnanakaw na iyon. Sumakit sana ang

1/6

tiyan niya. Kainis siya!" singhal nito.

"Hayaan mo at makakarma din siya," saad ni Dalton.

Ramdam ni Dalton ang pagkahilo dahil sa nainom niyang alak. Nahiga muna siya sa lap
ni Agatha para maibsan ng konti ang kan yang hilo. Si Lance ay bigla naman itong
nawala. Yung grupo naman ni Lester ay naliligo pa naman sa dagat at naroon

din si Mr. Thompson. Naligo na din siya dahil tinamaan din siya ng matinding
kalasingan.

"Maligo ka muna kaya sa dagat para mawala yang kalasingan mo, saad ni Agatha.

Nakainom din kasi yung grupo ni Lester kaya dumiretso agad sila sa dagat para
mawala din ang kanilang mga kalasingan. "Ayoko! Mag-uumpisa na ang laban," saad
nito na dapat ay maipanalo nila ang

laban nila sa huling laro.

Bahagyang lumapit si Tatay Manuel sa kanila at siya lang ang hindi gaanong lasing
dahil nagagalit si Loraine sa kan'ya kapag tumatagay ito.

"Kaya pa ba? Naku galingan niyo sa susunod na laban. Nasaan na ba si Lance?" Kanina
pa niya hinahanap ito kaso pati sina Dalton at Mike ay hindi din nila alam kung

nasaan si Lance. "Tay, wala si Lance. Baka umalis na 'yon at natulog na," saad ni
Mike.

Umahon naman sa dagat si Mr. Thompson at patungo na siya dito. Nag-announce na siya
na mag-uumpisa na ang laban.

"Mike, ikaw na magbato bato pick." Utos ni Dalton.

"Shuta! Hilong hilo na nga ako," saad nito at tila nandidilim na ang mga mata nito.
Pagkatayo niya ay muntik na itong mapasubsob kung hindi lang siya mabilis na
nahawakan ni tatay Manuel.

"Kaya mo pa ba? Paano 'yan kung matatalo na tayo? Napakataw niyo kasi sa alak,"
saad nito.

"Tatay, kasalanan niyo po ito. Si Lance, nakita niyo po ba?" Tanong nito. Pati din
siya ay nahilo na din sa pagtatanong. Alam na nga niya na kanina pa nila hinahanap
si Lance.

"T*rantado! Bakit mo sa akin hinahanap? Alam mong hinahanap ko din siya kanina?
Saad ni papa. Napakamot na lang sa batok si Mike. Iniisip niya na talaga na
matatalo na sila sa huling palaro ni Mr. Thompson.

"Mike! Yuhooo...." Tawag nito. Napatingin sila sa sumigaw mula sa dagat. Patungo na
si Lance sa kinaroroonan nila. Kinunutan nila si Lance nang bahagya itong lumapit.
Napakamot na lang siya ng kanyang ulo nang makita nila na masama ang mga tingin
nila sa kan'ya. Kasunod naman niya ang grupo ni Lester na katatapos lang din
maligo. Nakangisi ang mga ito. Lumapit na din si Dalton sa kanila

"Busit ka talaga Lance. Inuna mo pang maligo sa dagat. Mabuti't hindi ka tinangay
ng alon," saad ni tatay Manuel. *Tay, hindi ako naligo. Tangina Mike. Ang sakit ng
tiyan ko kanina. Busit! Ang

dami kong tinae sa dagat," saad ni Lance. Narinig iyon ni Lester.

2/6
"What did you say?" Kunot-noong saad ni Lester, Kumunot din ang noo ni Mr. Thompson
dahil naligo din siya sa dagat kanina. Katabi pa naman niya si Lance kanina at
hindi niya alam kung bakit naka steady lang si Lance doon sa tabi niya.

"Bingi ka ba Lester?" Sabay halakhak nito. Halos mamula na ang pisngi nito sa
kakatawa niya na hindi maunawaan nila Dalton, Mike at ni tatay Manuel kung bakit
siya natatawa habang ang grupo ni Lester ay salubong ang mga kilay nila.

"Sabi ko, ang dami kong tinae sa dagat habang naliligo kayo sa tabi ko. Malay

ko ba kung bakit kayo lumalapit sa akin. Siguro nasasarapan kayo sa lasa ng tubig
dagat noh," saad nito na halos masuka ang lahat sa sinabi ni Lance. "Gago ka
Lance!" Mariing mura ni Lester at nagsusuka na ang mga ito na halos gusto nilang
ilabas ang lahat ng mga kinain nila.

*Problema nila?" Napakamot siya sa kan'yang ulo. "Ayaw nila yung giniling na balot
with sisiw?" Naningkit ang mga mata ni Agatha at handa na siyang sugurin ito.
Ngunit inawat siya ni Dalton dahil iba kung magalit ang misis niya. Nananadyak ng
bayag at baka tuluyang mapisa ang bitlog ni Lance.

"Wife, enough... Bibilhan na lang kita ng maraming balot kung gusto mo," saad

nito.

Naiyak si Agatha. "Ayoko ng kumain ng balot. Nakakadiri yung sinabi niyang giniling
na balot, at naduwal din si Agatha dahil kumain siya ng balot Napakamot tuloy ng
ulo ang lahat dahil hindi nila masikmura yung sinabi ni

Lance.

*T*rantado ka Lance! Sobrang nakakadiri ka!" Madiing saad ni Mike. "Hoy ulol, anong
nakakadiri doon? Pare-pareho lang tayong tumatae," asik

nito.

"Oo nga naman! Pero mas nakakadiri yung sayo. Akalain mo ba namang giniling na
balot ang sinabi mo. Eh di nagkalat ka lang ng lason sa dagat. Baka pati mga isda
ay malason sa giniling na balot na sinabi mo," turan ni tatay Manuel.

"Huwag niyo na pagalitan si Lance. Atleast, panalo kayo." Natutuwang sambit

ni Loraine.

Kung hindi dahil kay Lance. Hindi sila mananalo sa mga palarong ginawa ni Mr.
Thompson. Kaya pagdating nila ng Maynila, bibigyan siya ni Dalton ng brand new.car
Ferrari sports car.

Sila na lang ang naiwan sa tabing dagat dahil ang iba ay naunang dumiretso sa
mansyon na grupo ni Lester. Lahat sila ay nasa mansyon dahil sa pagduduwal ng mga
ito kanina. Si Mr. Thompson ay tila nahimatay yata dahil sa natumba naman ito.

Natawa sila Agatha, Dalton, Mike, Loraine at lalo na si tatay Manuel ay hindi
namalayan na pati pustiso niya ay nahulog din sa buhanginan. Tawa sila ng tawa nang
pulutin iyon ni Loraine,

"Imighty bond mo nga tong pustiso mo para hindi mahulog, saad ni Loraine at siya na
din ang nagkabit ng pustiso niya.

3/6

"Walang hiya ka Lance. Siraulo ka talaga kahit kailan. Ibig sabihin nito? Panalo na
tayo!" Natutuwang sigaw nito. "Yuhooo! At napasayaw na lang na wala sa oras si Mike
at ganun din si tatay Manuel ay napasayaw na din ito dahil makakauwe na silang
lahat sa Maynila.

Binuhat nila si Mr. Thompson at dinala nila sa mansyon para doon na lang matulog.

Pagkarating nila ay nadatnan ng lahat na panay ang labas pasok ng mga ito sa bawat
banyo. Tahimik na lamang sila at walang anumang ingay ang maririnig dahil sa
matatalim nilang tingin lalo na kay Lance na siya ang may gawa nito kung bakit sila
nagsusuka at nagtatae

Pigil-tawa naman si tatay Manuel dahil hindi niya malimutan ang nangyari sa tabing
dagat lalo ng pagsuotin siya ng maluwag na brief. Galit din siya kay Mr. Thompson
pero mas nangingibabaw ang pagtawa niya. Imbes na mailabas niya ang tawa nito sa
bibig nito ay bigla na lamang siyang napautot ng malakas kasabay na pagtawa nito na
kinatakbo ng lahat. Pati si Loraine ay napatakbo na din ito. Bumulusok ang mabahong
amoy sa loob ng mansyon. Sobrang baho ang utot niya at nagising na lamang si Mr.
Thompson sa sofa dahil sa may naamoy siyang mabaho.

"Bullsh*t!" Nanlisik ang mga mata nitong nakatingin kay Manuel. "Lumayas na kayong
lahat!" Sigaw niya. "Mga perwisyo kayo!" Sigaw pa nito. Dumuling na lang ang mga
mata nito nang umutot ulit si tatay Manuel at tila may kasama pa itong tae.
Nahimatay ulit si Mr. Thompson at pigil ang pagtawang

dalawang kaibigan ni Dalton.

"Oh! Umalis na daw tayong lahat... Yuhoo! Aalis na tayo! Aw aw.... Saad ng dalawa
dahil natutuwa talaga sila sa nangyaring kanarasan nila ngayon rito

sa isla. Pinagalitan ni Loraine si Manuel. Hindi tuloy niya naituloy na umutot

dahil pinalo ni Loraine ang pwet ni Manuel.

Ngumisi naman si Agatha nang mapatingin siya sa mga kaibigan ni Dalton at nagkaroon
ng ideya ng mapatingin din siya sa mga magulang niya. May binabalak na naman ito.
May naisip siyang idea kaya ngayon pa lang ay magpraprak tis na sila Lance at Mike.
Kinabahan tuloy si Dalton nang makita naman niya ang asawa nitong nakangisi. May
binabalak na naman ang kan yang misis.

"Ang saya nila Dalton noh. Sobrang saya nila. Pwede ko silang gamitin na dalawa. At
siyempre kasali ka din," saad nito.

"Ano na naman 'yan? Hindi na matapos tapos yang paglilihi mo. Apat na buwan na yan
ha."

Ngumiti ito. "Tapos na, pero gusto ko. Nariyan pa din sila hanggang sa manganak
ako," saad nito.

"Okay, pero need na nating magpahinga ngayon. Bukas na bukas ay aalis na tayo rito.
Miss ko na ang pagride mo," saad nito.

*Tse! ride ka diyan. Umuwe na tayo ngayon pwede? Bakit antayin mo pa hanggang
bukas? Pwede naman na tayong umuwe ngayon eh habang tulog pa si

4/6

Tito.

Nang tignan ni Dalton ang mga kaibigan niya. Para silang mga siraulo dahil sa
lambanog na kanilang ininom. Walang hiya ang mga ito at talagang hindi na nila alam
ang kanilang mga ginagawa.

"You're right wife. Let's go?"

Tumango siya at tinawag na nila ang dalawang kaibigan nito at ganun din ang mga
magulang ni Agatha. Ngayon na sila aalis dahil nariyan lang naman ang helicopter na
pagsasak yan nila pauwe ng Maynila.
Nagising na lamang si Mike nang makita niyang nasa ibang kuwarto siya at nagulat
din ito kung paano niya naging katabi si Jona. Ang katulong ng mga magulang ni
Dalton. Sumigaw si Mike ng malakas kaya naman nagising si Jona sa kan'yang tabi.
Hindi lang pala si Jona ang nagising kundi si Lance din ay natalimbangon dahil sa
pagsigaw ni Mike. Nasa sahig pala ito natulog at tila nahulog siya. Ang alam niya
ay si Lance ang katabi niyang natulog kagabi. Pabagsak na nahiga na naman si Lance
sa kama at tila inaantok na naman ito kaya ito nakatulog.

Sinamaan niya ng tingin si Jona at kinikilig naman siya. "What are you doing here?
Get out of here!" sigaw nito na halos nataranta si Jona na umalis palabas ng
kuwarto.

Bumukas ulit ang pinto at bumungad doon si Dalton na bagong gising lang.

Nakita niyang galit na galit si Mike.

"Ano bang nangyari at sumisigaw ka?" Tanong nito.

"Bw*sit 'yang Jona na 'yan. She's manyak!" Singhal nito. Nagising agad si Lance sa
sinabi niya at biglang natawa. Si Dalton naman ay nagatataka dahil hindi niya alam
kung ano ang nangyari sa kanila pagdating nila dito sa mansyon ng mga magulang
niya.

"Manyak ka diyan! Ikaw nga ang nagmamanyak kay Jona eh. Sabi mo pa nga

kagabi sa kan'ya. Pakakasalan mo siya." "What?!" Halos magulat si Mike sa narinig

nito.

"Oo, gago mo kasi!" Mura ni Lance. Hindi niya alam na may sinabi siyang ganun. Alam
ni Lance iyon dahil medyo natanggal ang kalasingan niya nang maligo siya sa dagat.
Pero ang hindi niya malilimutang karanasan nito ay yung laglag ang brief niya at
nakita yung tt bird niya. Para siyang tanga dahil sa tuwing naaalala niya iyon ay
napapangiti siyang mag-isa na akala mo ay baliw ito.

"T*nginang ngiti na 'yan. Pumunta ka na kaya sa mental hospital at magpatingin,"

saad ni Dalton.

Napakamot tuloy siya ng kanyang ulo. "Buwist! Ayaw ko ng uminom ng lambanog.

Nakakabaliw ang p*ta!" At natawa sila ni Dalton at Mike. Kahit din sila ay hindi na
din sila iinom ng lambanog. Kung anu-ano ang nagagawa nilang kalokohan pero
nangangamba pa din si Dalton dahil sa sinabi ng kanyang asawa at tila may ipapagawa
pa ito sa kanila hanggang sa manganak daw ito.

5/6

Chapter 82

Nabalitaan na lang nila na bumalik na si Mr. Thompson sa ibang bansa. Tila na

stress siya nitong mga nakaraang mga araw dahil hindi niya kinaya ang mga powers ng
grupo ni Dalton. Babalik na lang ito pagkapanganak ni Agatha at excited na siyanhg
makita ang mga apo nito.

Tuwang-tuwa naman si Dalton dahil sa panaginip niyang nanganak si Agatha na kambal.

Babae at lalaki ang nasa panaginip niya. Ngunit hindi naniniwala si Agatha sa mga
panaginip. Balak din naman niyang magpaultrasound sa susunod na araw dahil hindi na
kasi makapag-antay si Dalton kung ano ang kasarian ng kanilang anak.

"Sir, nariyan na po si sir Lance at sir Mike, ani ng isang katulong nila.

"Sige, papasukin mo, utos ni Dalton. Nasa sala ang dalawang mag-asawa habang may
tinitignan sila sa online shop na gamit ng mga bata. Balak na nilang bumili kaso si
Mike ang nag sponser nun. Si Lance naman ang mga laruan at mga vitamins ng kanilang
baby. Ang pag-aaral naman sa baby nila ay suportado naman ng tito ni Agatha

Napangwi ang dalawang mag-asawa. "Tayo ang mga magulang ni baby bakit sila pa ang
nangunguna na dapat tayo ang magbigay ng pangangailan ni baby hindi

sila, saad ni Agatha May biglang naisip si Dalton at tipid itong napatawa dahil sa
naisip niya.

Kumunot ang noo ni Agatha.

"Bakit ka tumatawa diyan? Anong nakakatawa sa sinabi ko?" Inis nitong turan. Hindi
maunawaan ni Agatha kung bakit ito tumatawa

"Ayaw mo iyon wife? Sila ang sponsor natin kung ano ang mga kailangan ng baby natin

"Eh ano naman ngayon kung sila? Mayaman ka naman at kaya naman natin ibigay iyon sa
anak natin eh. Gusto kong tayo ang magprovide nun para sa anak natin."

"Wife, okay lang iyon. Sila ang sponsor at tayo naman ang taga produced ng baby
para sa pamilya natin." Biglang nasapak ni Agatha ang bibig ni Dalton na sak to ang
pagdating ng dalawa Nagulat ang mga ito sa ginawa ni Agatha kay Dalton Bahagyang
umurong ang mga ito at hindi na tinuloy na pumasok sa loob ng mansyon. Natakot sila
kay Agatha Bahagyang kumunot ang noo ni Dalton dahil parang nalasahan niya ata na
may dugo sa labi niya. Tumama yung singsing ni Agatha sa labi nito kaya ito
nagkaroon ng konting sugat.

"Oh maygad! I'm sorry Ikaw kasi. Kasalanan mo ito kaya nabibigla ako sa mga
sinasabi mo, sabay halik naman nito sa labi niya.

Kunwaring nasak tan si Dalton. "Wife naman. Ang sakit niyon ha. Anong

1/4

problema mo dun sa sinabi ko? May mali ba?"

"Wala naman.... Ang sa akin lang. Malalaspag ako kung taon taon naman ako
mabubuntis. Anong akala mo sa akin? Inahing baboy na anak ng anak? Ikaw anong
gagawin mo? Tusok ng tusok?" Dinig iyon ng dalawa na kinatawa nila kaya sila
bumalik sa loob. Tawang-tawa ang mga ito dahil sa eksenang naabutan nila.

Magsasalita sana si Dalton ngunit umurong ang dila nito. "Wha's funny?!" Singhal
nito at nagsalubong pa ang mga kilay niya.

*Ano yung tusok ng tusok na sinasabi ni Agatha sayo?" Tanong ni Lance na nakangisi
ang labi nito.

Pinaningkitan naman ni Dalton ang kanyang asawa. Hindi na nagsalita si

Agatha dahil kung makatingin ang asawa niya ay tila may gagawin na naman ito sa
kan'ya. Mapaparusahan na naman ito sa kama kaya mananahimik na lang siya kapag
narito ang mga kaibigan ni Dalton.

Tipid na ngumiti ito. "Ah... Wala iyon Lance. Ikaw naman. Kung anu-ano ang
naririnig mo. Siya nga pala, may inihanda kami diyan sa likod ng mansyon. May
boodle fight kaming inihanda. Tara," pag-aya nito.

Nagkatinginan ang mag-asawa. "Anong boodle fight wife? Wala tayong inihandang
ganun, saad nito.

Tumayo ito at hinila niya ang asawa nito. "Sumunod na kayong dalawa sa likod ha,"
pag-aya nito at tila ayaw ng tumayo ng dalawa. Ayaw nilang sumunod sa dalawa.

"Ilang buwan na ba yung pinagbubuntis niya?" Tanong ni Mike. Natatakot kasi

ito kapag ganitong nag-aaya ang asawa ni Dalton. "Hindi ko alam. 4 or 5 yata," saad
naman ni Lance.

"So you mean? Tapos na siyang mag lihi?"

"Siguro! Tara na. Parang hindi ka nasanay sa kan'ya."

"Kasi ikaw, makapal na ang mukha mo," sabay halakhak nito ngunit nahinto

ang pagtawa niya nang makita niya si Jona na dumaan at nagpapansin na naman ito

sa kan'ya.

Kumulo ang dugo ni Mike nang makita niya ito kaya si Lance naman ngayon ang natawa.
Ayaw kasi ni Mike kay Jona pero nang dumaan na naman ito ay may

napansin silang dalawa kay Jona. Nagkatinginan ang dalawa. "P*ta!" Mura ni Mike
dahil biglang nanigas ang kan yang t*ti na kinahalata ni

Lance. "Sh*t! This is crazy!" "Crazy but fun," saad nito dahil pati din siya ay
nanigas din ang kan'ya.

Ngumiwi na lang "Ang laki," saad pa nito.

Binato siya ng unan ni Mike. "Ang manyak mo Lance."

"Luh! Mas manyak ka nga eh," saad nito at nagkatinginan na lang silang

dalawa sabay tawa nito dahil dumaan na naman si Jona sa gawi nila.

"Umaalog talaga!" Saad pa nito ni Mike at dinig iyon ni Jona. Sumimangot ito at
tila napahiya siya kaya ito umalis na lang. Nasaktan ang damdamin niya at hindi na
bumalik pa sa sala. Dumiretso na lang ito sa likod ng mansyon at doon ay tumulong

2/4

na lang ito sa paghahanda para sa pagsasalu-salo ng lahat.

Naabutan na lang ng dalawa na may nakahandang mga pagkain dito. Ang saya saya
ngayon dahil narito ang buong pamilya ni Dalton. Maayos na ang lagay ng mga
magulang ni Dalton at gusto ng mga ito na mak asal ulit sila ni Dalton at Agatha.
Iyon din naman ang balak ng dalawa. Gusto din niyang pakasalan ulit si Agatha at sa
simbahan na lang ito gaganapin.

"Anong meron dito? Hindi ko ito alam? Tanong ni Dalton. Wala talaga siyang alam
dahil busy siya sa trabaho nito at minsan ay sa opisina na siya nagstay. Marami
siyang naiwang mga trabaho noon kaya nitong mga nakaraang araw ay tinapos niya na

"Manood ka na lang Dalton," saad nito. Nakita niya ang pagningning ng mga mata
nito. "OMG! Saad ni Agatha nang makita niya ang ama nito na nakaluhod siya sa
harapan ni Loraine na ina ni Agatha. Nagproposed na ito ng kasal. Lahat ng

tao rito ay sa kanila lang nakatingin.

"Mabuti pa ang dalawang mga gurang. May happy ending. Ako kaya?* Saad ni Lance.
Tinapunan siya ng masamang tingin ni Agatha dahil narinig niya ito. "Wala kang
happy ending Lance. May kasalanan ka pa sa akin," asik ni

Agatha.

"Yan masiba ka kasi sa balot," sabay tawa ni Mike.

"P*ta! Kung hindi sa akin. Hindi tayo mananalo sa lintik na laro na 'yan,"

singhal ni Lance.

Tipid na natawa si Agatha na kinainis ni Dalton. Sa tuwing naaalala kasi iyon ni

Agatha ay napagk wekwentuhan nilang dalawa ito ni Dalton. Ayaw lang ni Dalton na
yung tt bird na lang palagi ang nasa isip ng kan yang asawa.

"Masaya ka wife?" Tumahimik din ito. Pero hindi iyon matanggap ni Dalton.

He's f*cking jealous!

Hinawakan niya agad ang kamay ni Agatha saka niya ito hinila.

"Dalton, saan mo ba ko dadalhin ha?" Kinakabahan niyang tanong. Hindi siya sumagot
hanggang sa marating nila ang sariling silid nila. Nilock niya agad ang pinto.
Lalabas sana si Agatha ngunit hinarang ni Dalton ang matigas niyang braso. Itinukod
din niya ang isa pa nitong braso kaya nakulong si Agatha sa mismong katawan ng kan
yang asawa.

"Ano wife? Hindi mo talaga makalimutan yung lagi mong iniisip diyan sa utak mo?"
Madiing saad nito.

Ngumuso ito at hindi niya nagustuhan ang pagkakasabi nito sa kan'ya. "Ano bang
problema mo Dalton? Hindi lang naman ako ang nakakita niyon ha," saad nito. Nang
may biglang kumatok sa pinto. Hindi iyon inabalang buksan ni Dalton.

"Gusto mo bang gawin ko din yung ginawa niya? You want that?" Hindi ito nagsalita.
Ngumisi si Dalton. "Silence means yes. Nainis si Dalton.

Tumabi si Agatha nang buksan ni Dalton ang pinto. Bumungad sa kanilang

harapan si manang Josefa.

"Sir, nariyan po si Sabrina at yung ina niya. Nasa likod na po sila," saad

3/4

nito.

"Okay, susunod na ko doon," sagot nito.

Si papa Manuel ang nag-aya sa kanila. Gusto kasi ni Manuel na makita nila na totoo
ang sinasabi niya na magproproposed na ito kay Loraine. Si Sabrina naman ay naka
wheelchair ito. Pinayagan naman siya ng Doktor na lumabas at babalik din siya
pagkatapos niyang makita si Dalton at si Agatha. Sa tulong ng mga gamot na iniinom
niya ay siyang dahilan para lumakas ito ngunit hindi na din magtatagal ang

buhay niya. "Dalton," sabay hawak nito sa braso ng asawa niya. Palabas na sana siya
ng pinto nang pigilan niya ito. Nakaramdam siya ng selos kay Sabrina.

"Wife, it's okay... Pamilya sila ni papa Manuel. Intindihin mo na lang si papa
okay. Halika na," sabay hawak nito sa kamay ni Agatha ngunit hindi ito sumunod.
Nahalata ni Dalton ang paglukot ng kanyang mukha. Bahagya niyang inangat ang baba
nito, "Nagseselos ka ba kay Sabrina? Hmmm..."

Nagtama ang mga mata nilang dalawa. Alam ni Dalton na nagseselos pa din ito
hanggang ngayon kahit siya naman ang pinili nito.

Zairaliyah

11

Malapit na pong matapos ito mga cuties... Thank you so much po sa mga patuloy na
nagbabasa nito. Sa gusto pong mag follow sa akin sa Fa****** acc*unt ko. Search
niyo po Zaira Liyah. SS ko po mga nagbigay ng MT. Thank you po sa inyong lahat. IU
always

"

4/4

Chapter 84

6 Months later

Abala ang lahat sa pag-aasikaso ng wedding nila Manuel at Loraine. Atlast, ikakasal
na ang mga ito. Gusto kasi ni Dalton at Agatha na maikasal agad sila para sila
naman ang susunod na ikakasal sa susunod na taon. Kaya naman laking tuwa ni Agatha
na pakakasalan siya ulit ni Dalton sa simbahan. Labis labis ang tuwa ni Dalton na
makakadalo na ang kan yang mga magulang sa kasal ng mga magulang ni Agatha.
Darating din ang kanyang tito na si Mr. Thompson kaya naman sila Mike at Lance ang
sasalubong sa kanila kasama ang pamilya niya. Ngayon pa lang makikilala ni Agatha
ang pimilya ni Mr. Thompson na sana ay hindi ito mailang dahil sinabi na din ni Mr.
Thompson na isang sikat na negosyante ang kan yang dalawang anak na lalaki at yung
bunso naman ay ang nagbibigay ng sakit ng ulo ni Mr. Thompson.

Nasa simbahan na ang iba, subalit si Agatha ay nasa mansyon dahil hirap na hirap
itong kumilos. Naghihintay na din ang mga kaibigan ni Dalton sa labas ng mansyon at
pati din sila ay naiinip na din pag-aantay sa kanila. Sa laki ba naman ng tiyan ni
Agatha ay hirap na hirap siyang magbihis kaya naman si Dalton na ang gumagawa
niyon.

"Ako na wife," saad ni Dalton nang matapos niyang magbihis. Nasa tabi lang niya si
Dalton habang kumukuha siya ng panty nito sa closet. "Nahihirapan ka na nga magsuot
ng panty. Pinipilit mo pa ding isuot. Let me do this," saad nito nang kuhanin niya
ang panty sa kamay ni Agatha.

"Anong oras ba ang kasal nila mama at papa? Baka mahuli na tayo nito eh. Mag-aayos
pa ko, nak anguso nitong saad.

"May isang oras pa naman tayo wife. Saka okay lang na mahuli tayo ng dating sa
simbahan."

Inalalayan niyang panaupo sa gilid ng kama saka naman ito lumuhod sa harapan niya.
Isinuot niya ng pataas yung panty ni Agatha.

"Dalton."

Bahagyang tumingin ito sa asawa niya. "Yes wife," saad nito. Nakangisi si Agatha
nang tignan niya ito.

"Hindi mo na shinishave 'yan," saad nito na kinataas ng isang kilay ni Dalton.

Kahit din siya ay hindi niya din maasikasong magshave ng kan yang balbas dahil
marami siyang inaasik aso sa trabaho nito. Si Dalton na ang gumagawa niyon kay
Agatha at napansing nga niyang nagsitubuan na naman ito.

Napakamot siya ng ulo nito. Habang ginagawa niya iyon ay hindi siya makapag
concentrate sa pagsheshave sa maselang parte ng kanyang asawa. Masyado na yata
siyang napaparusahan dahil siya ang nahihirapang magtimpi.

"Pwede ba wife, ishave ko na lang yan bago ka managanak or patapusin mo

1/6

muna ang 75 days bago ko gawin yang pinapagawa mo," saad nito.

Lihim itong natawa. "Bakit 75 days?"

*Yup, 75 days na lang at sigurado ako sa petsa ng kapanganakan ng baby natin, saad
nito.

"Paano ka nakakasiguro?" Hmmm... May binabalak ka noh?"

"Nothing wife okay. Plano ko talaga kapag nanganak ka na, gagawa ulit tayo

ng baby. Marami ka ng utang sa akin," saad nito at tipid na natawa si Dalton dahil
sa itsura ng kanyang asawa.

"Sira ka talaga Dalton! Singhal nito.

"That's life wife. Kami nga ilan kaming magkakapatid, anim kami. Samantalang

ikaw, bibigyan mo lang ako ng 2 anak."

"Eh di gawin nating isang dosena. Kada manganganak ako, quadroplets para sa tatlong
anakan lang. Oh di ba, isang dosena agad," sagot nito.

"Are you sure wife? Eh pano kung isahan lang? Eh di 12 times ka ding

manganganak kung ganun. Mahirap kaya gumawa ng quadro."

"Eh di galingan mong gumawa ng baby. Kung hindi mo kayang gawin iyon, tanggapin mo
na lang na 2 or tatlo lang ang kaya kong ibigay sayo."
"Wife naman, hindi Ing ako ang gagawa. Kundi tayong dalawa." Tipid itong napatawa.
"Nakakatawa ka naman Dalton, tinapunan niya ito ng matamis na ngiti. "Oo na, kahit
ilan pa ang gusto mo, ibibigay ko."

Sumilay ang ngiti sa labi niya. Kahit hindi naman iyon sabihin ni Dalton ay
ibibigay naman iyon ni Agatha. Mahal na mahal niya ang asawa niya kahit
nasosobrahan na ang kalibugan nito. Well, naiintindihan naman iyon ni Agatha.
Buntis siya kaya hindi niya naibibigay ang pangangailangan ng kan yang asawa.
Naiintindihan din naman iyon ni Dalton dahil nakikita naman niya ang kalagayan ng
kanyang asawa. Minsan ay nahuhuli na lang ni Agatha na nagsasarili ang kan'yang
mister sa tuwing hindi niya ito mapagbigyan.

Paalis na sila ng mansyon. Inip na inip ang dalawa sa paghihintay nilang dalawa sa
loob ng sasak yan. Hindi halatang excited ang dalawa dahil kanina pa sila narito sa
mansyon ni Dalton.

Kalahating oras lamang ang itinakbo ng sasakyan patungong simbahan dahil malapit
lang naman ito mula sa Subdivision na pinanggalingan nila. Pagkarating nila ng
simbahan ay mag-uumpisa na ang intro.

Abay nga pala ang dalawa at hindi inaasahan ni Mike na si Jona ang magiging partner
niya na pilit niyang iniiwasan. Ayaw niya kay Jona ngunit no choice siya kundi ang
pumayag na lang.

Hindi maunawaan ng dalawa kung bakit tila nag-iba yata ang tugtog ng simbahan kundi
pang t****k dance at tila may mapapasayaw ng wala sa oras. Napatingin ang dalawa na
si Lance at Mike sa gawing dalawang mag-asawa na sina Dalton at Agatha. Nakuryos
sila at pati ba naman sa kasal ng mga magulang ni Agatha ay bubulosok na naman sila
sa kahihiyan.

Nagkibit-balikat ang mga ito ngunit si Agatha naman talaga ang may gusto

2/6

nito.

"Luh! Anong ganap na naman 'to? May patik tok pang nalalaman ang mga ito," saad ni
Lance. Nagpipigil sa pagtawa si Dalton para sa dalawa niyang mga kaibigan

dahil hindi na matapos tapos ang kalokohan ng kanyang asawa. Tinapunan niya ng
masamang tingin si Dalton. "Humanda ka Dalton." Galit na

saad ni Mike.

Naunang natapos na sumayaw ang mga nasa harapan at sila na ang susunod na sasayaw
ng t****k dance kasama ang mga partner nila.

Kinakabahan si Mike at Lance ngunit bigay todo naman sumayaw si Lance nang siya na
ang sasayaw. Ang katahimikan ay biglang umingay ang buong paligid dahil sa
katatawanan na pagsayaw ni Lance.

Humanga si Agatha nang makita niya ito at ramdam na lang niya ang pagsipa na nasa
sinapupunan niya. Tila nasiyahan din ang kan yang baby.

"Grabe ng kaibigan mo Dalton, napakasupportive nila ano."

"Yeah, pero humanda na ko mamaya para sa kanila," sagot nito. "Anong ibig mong
sabihin na humanda ka mamaya?"
"Huwag mo ng isipin iyon wife. Ang importante, masaya ka okay,"

saad nito.

Hindi kasi alam ni Agatha na sa tuwing hindi kasali si Dalton sa mga kalokohang
pinapagawa ni Agatha sa mga kaibigan ni Dalton ay silang dalawa naman ang
magbibigay ng tricks kung ano ang gagawin ni Dalton. Mamumulubi na siya kung ganoon
kaya todo kayod siya sa pagtatrabaho. Namomoroblema na siya sa mga kaibigan niya.
Lalo na si Lance, sobra kung makahingi. Pero bwisit! It's a prank lang naman pala.
Siya minsan ang nauuto ng mga kaibigan niya kaya iyon lagi siyang pinagtatawanan ng
mga ito. Pero okay lang din lyon sa kan'ya. Kaysa sumayaw naman ito sa maraming
tao. Hindi pa naman siya marunong sumayaw.

Nang matapos ni Lance sumayaw ay sumunod naman si Mike. May namumuong pawis na sa
kan'yang noo dahil sobra na siyang kinakabahan.

Natawa sa kan'ya si Jons na kinainis naman ni Mike.

"Go go Mike!" Sigaw ni Dalton at Agatha. Nang mag-umpisa na ang t****k dance ay
bigla siyang napasayaw. Hindi akalain ng lahat na magaling pala itong sumayaw na
halos mainlove na sa kan'ya si Jona. Tinodo niya na ang pagsasayaw kahit maraming
tao ang nanonood. Akala ni Lance at Dalton ay hindi siya marunong sumayaw pero
namangha na lang sila sa husay niyang sumayaw. Si Dalton na lang ang hindi marunong
sumayaw at mabuti na lang ay nakaligtas siya.

"Sasayaw ka din mamaya mahal kong asawa. Akala mo ligtas ka na."

"Wife naman, ipagawa mo na sa akin ang lahat huwag lang sumayaw," saad nito sabay
nito sa kan'yang ulo. Ngunisi na lang si Agatha. Hindi siya papayag hangga't hindi
niya ito napapasayaw.

Nag-umpisa na ang seremonya ng kasal ni Manuel at Loraine. Kinakabahan si Manuel sa

mga oras na ito. Dahil sa pagmamadali niya kanina dahil sa pagka excite nito ay
nalimutan niyang ilagay ang pustiso nito. Naiinis na nga si Loraine dahil hindi

3/6
niya makausap ng maayos si Manuel. Parang naging pangit na sa paningin niya si
Manuel. Hindi alam ni Loraine kung matatawa ba ito o hindi. Narito na pala ang
lahat ng mga kamag-anak ng pamilya ni Loraine. Narito si Thompson kasama ang mga
anak nito. Alam naman ni Loraine na darating ang mga ito dahil ito ang mahalagang
araw para sa kanila ni Manuel.

Matapos ang seremonya ng pari. Ito na ang pinakahihintay ng lahat.

*You may now kiss tbe bride," saad ng pari sa dalawang bagong kasal. Nagharap ang
dalawa. Kumunot ang noo ni Loraine dahil sa itsura ni Manuel na hindi niya
maunawaan kung bakit namumula ang mukha nito. Yung gustong matawani

Manuel at kanina pa niya ito gustong tumawa ay bigla na lang itong ngumiti. Tipid
na natawa si Loraine dahil walang pustiso si Manuel. Paano ba naman hindi siya
magpipigil ng tawa eh yung boses niya kanina ay nabubulol ito dahil sa gusto lang
niyang itago habang kaharap nila ang pari kanina at baka yung pari naman ang
biglang matawa.

"Manuel naman, kahit kailan talaga ay magaling kang magpatawa ka, saad nito.
Nginisian ni Manuel yung pari at nagulat na lamang yung pari sa nakita niya. Nag
sign of the cross na lang yung pari dahil ayaw niyang tumawa. Magkakasala pa siya
sa Diyos pero pakiramdam ni Manuel at lihim ding natatawa ang pari sa kan'ya.
Mabilis na dinampian niya ang labi ni Loraine with matching sipsip pa. Namula tuloy
ang pisngi ni Loraine kaya niya ito napalo sa braso nito.

Nagsitayuan na ang mga tao ng matapos ang kasal ng dalawa. Ang mga kaibigan ni
Dalton ay siyang naunang lumabas na dahil sa naiinip na ito. Balak nilang mauna sa
reception area dahil kanina pa nagugutom ang mga ito. Pero tinawag pa

sila ni Dalton dahil magpipicture taking pa silang lahat.

Siniko ni Agatha si Dalton at sinenyasan niyang pumagitna sila mula sa grupo ng mga
brides maid. Ngunit ayaw ni Dalton dahil baka kung mapaano pa ang kan yang asawa.
Ang laki pa naman ng tiyan niya.

"Kung ayaw mo, utusan mo yung dalawa mong mga kaibigan," saad

"Wife naman... Hindi sila papayag sa gusto mo. Para lamang sa mga brides maid

nito.

'to."

Sumimangot si Agatha. Nang may biglang tumak ip sa mga mata nito. Sinenyasan ng
babae na huwag maingay si Dalton dahil gusto ni Mailyn na sorpresahin niya si
Agatha.

"Sino to?" Napahawak ng kamay si Agatha sa kamay nito. Hindi nagsalita si Mailiyn
hanggang sa mahulaan na din ni Agatha kung sino ang nasa likuran niya. "Mailyn,
ikaw 'yan diba?" Tinanggal naman ni Mailyn ang mga kamay niya at kusang humarap si
Agatha mula sa likuran niya.

"Agatha," natutuwang saad nito saka niya niyakap.

"Mailynı, akala ko hindi ka na makakarating dito."

*Sinong may sabing hindi ako darating eh may nagsundo kaya sa akin." Ngumiti

4/6
ito.

"Oh siya, baka ikaw na swertehin. Pumagitna ka na diyan at baka sayo pa maihagis ni
mama yung bouquet," saad nito.

"Ready na ba kayo?" Saad ng baklang emcee. Handa na si Loraine na maghagis ng

bulaklak. Tinawag naman ni Dalton ang mga kaibigan niya na lumapit sa gawi nila.
Patungo na din sila. Pinipilit naman ni Agatha na magpunta sa gitna si Mailyn
ngunit ayaw niya. Nang magbilang na ang emcee ay agad na inihagis ni Loraine ang
bulaklak patalikod mula sa grupo ng mga brides maid ay saka naman tinulak ni Agatha
si Mailyn sa gitna na saktong nasalo naman ni Mike ang bulaklak na kinagulat niya
kaya agad niyanf iniabot ito sa babaeng nakabangga niya. Umawang ang ibabang labi
ni Mailyn dahil sa lalaking nag-abot sa kanya ng bulaklak. Nagtama ang mga mata
nilang dalawa ngunit nasasak tan naman si Jona nang makita niya itong magkahawak pa
sila ng mga kamay habang hawak nilang dalawa ang nasalong bulaklak na inihagis ni
Loraine.

Tumakbong palayo si Jona at nakita iyon ni Agatha at ni Dalton. Nagbitaw din ng mga
kamay ang dalawa at bumalik na sa huwisyo si Mailyn saka niya tinungo si Agatha.

"Agatha aalis na ko," paalam nito.

"Hindi, huwag ka munang umalis. Nag-usap na tayo diba na ako ang bahala sayo at
titira ka na sa akin kasama ang mga kapatid mo."

"Pero?" Nang mapatingin ulit si Mailyn sa lalaking katabi ni Dalton. Nagulat na

lamang siya na nakakatitig pala ito sa kan'ya. Bumilis ang pagtib*k ng kanyang puso

na hindi niya maunawaan dahil ngayon lang niya ito naramdaman. Nakita iyon ni

Agatha ang lihim na pagsulyap ng dalawa.

Lahat sila ay nagtungo sa Monteclaro's Residence. Maluwang naman dito kaya dito na
ginanap ang handaan. Pagkadating nila ng mansyon ay agad na hinanap ni Agatha si
Jona.

"Wife, you need to rest. You look pale," saad ni Dalton.

"Hindi pa ko pagod Dalton. Halika, samahan mo kong hanapin si Jona," saad

nito habang todo sa pag-alalay si Dalton sa kanyang asawa. "Bakit mo hinahanap si

Jona?" Kinunutan niya ng noo si Dalton.

"Dalton, huwag kang magtanong. Kasi kayong mga lalaki hindi niyo alam kung ano ang
nararamdaman ng mga babae, saad nito na halos hindi maunawaan ni Dalton ang ibig
sabihin ng kanyang asawa.

"Okay, ano ba kasi ang pinupunto mo?" Sabay singhap nito.

"Basta!"

Nang makita na lang ni Agatha si Mike kasama ang kan yang pinsan at tila
nagkakamabutihan na ang mga ito, pakiramdam niya ay nasaktan si Jona dahil matagal
na itong may gusto kay Mike.

Sinamahan ni Dalton ang asawa niya na magpunta sa quarters maid. Nagbabakasakaling

naroon lang si Jona. Ngunit nang marating nila ang quarters maid

5/6

ay isang gown ang nakalapag sa kama. Gown na suot niya kanina.

Napalunok na lang ng laway si Dalton nang makita niyang wala ng laman ang

cabinet ni Jona.

"Umalis na siya wife," saad nito. Sumimangot na lang si Agatha. Umalis siya dahil
nasak tan siya. Umalis siya dahil ayaw niyang makita na masaya sa iba si Mike.

Hindi alam ni Agatha kung paano siya magsosorry kay Jona dahil siya pa itong
nangako na siya ang gagawa ng paraan para mapansin siya ni Mike. Pero siya pa itong
gumawa ng way para sak tan niya si Jona.

Naupo na lamang si Agatha sa gilid ng kama dahil nakaramdam siya ng paninigas

ng kan yang tiyan. Napagod siya mula pa kanina sa simbahan.

"What's wrong wife?" Agad niyang tinabihan si Agatha at habang nakatingin siya sa
bandang tiyan nito at ak tong nakita naman ni Dalton ang paggalaw ng tiyan
niya.

"Oh maygad! Is that my baby?" Tumango si Agatha na agad namang hinalikan ni Dalton
ang tiyan ni Agatha. Natutuwa si Dalton dahil super likot ng baby nila at tila
sumasayaw ito sa loob ng sinapupunan ni Agatha. "Oh my son. I love you son," saad
nito kahit hindi pa nalalaman ang gender nito ay anak na lalaki ang gusto nito.
Pero okay lang din kay Dalton kung baby girl ang kanilang first baby.

Zairaliyah

Hello po... 13500K WC pa bago matapos. Hahaha... BALE 6 or 7 chapter pa.. Hehe...
Sensya na po. konti na lng matatapos na po.

"

6/6

C-84

A FEW MONTHS LATER

"Sobrang laki ng tiyan mo Agatha. Nagpaultrasound ka na ba?" Tanong ng ate ni

Dalton. Ngayon lang bumisita ang ate nito dahil siya ang nagbabantay sa magulang
nila. Nasa labas sila ng mansyon ngayon habang nagmemeryenda ang mga

ito . "Oo ate, pero secret daw sabi ni Dalton. Ayaw niyang may makaalam na iba,"

saad nito.

Kahit din si Agatha ay hindi niya alam kung ano ang gender ng baby nila Dalton.
Hindi niya alam kung bakit inililihim pa ito ni Dalton. Surprised daw para sa mga
kaibigan niya. Nakuryos tuloy si Agatha sa sinabi ni Dalton. Pero may part sa
kan'ya na naeexcite siya na manganak. Ilang araw na lang ay masisilayan na nila ang
first born baby nila Dalton at Agatha.

"Naku ha! Yang asawa mo na yan. Grabeng maglihim ano. Tsk! Asan ba asawa mo at
bakit wala pa siya?" Tanong nito.

Napatingin siya sa relong pambisig nito. Alas singko na ngunit wala pa ito. Dati
rati ay 4:30 ay narito na siya. Ngayon man lang ito nalate na dumating. Kung kailan
kabuwanan niya na ay saka naman ito nalilate sa pag-uwe.

"Baka busy pa siya sa trabaho ate," sagot naman nito.

*Ows.... Busy? Paanong magiging busy iyon eh galing ako nung isang araw sa opisina
niya. Wala naman daw gaanong ginagawa nitong linggo dahil tinapos daw ni Dalton
agad."

Bumuntong hininga ito ng malalim. Kahit sa text ay hindi din ito nagrereply.
Nalungkot siya pakiramdam niya ay niloloko na siya ng kan'yang asawa. Hanggang sa
pinagkaabalahan ni Tala na kumain ng pizza. Siya ang bumili nito at may kasama pang
fried chicken. Natakam si Agatha ngunit hindi siya pwedeng kumain nv marami ngayon.
Hindi pa naman niya kayang kumilos kung wala ang kan yang asawa.
Nang marinig na lang niya na may halakhak ang nagaganap at tila papalalit na ang
mga boses nila.

"Oh, nariyan na pala sila eh. Jusko! Mukhang sila pa ang mas excited eh," saad ni
Tala. Ang dami kasi nilang pinamiling mga gamit ng baby nila Dalton. Ang akala ni
Agatha ay nasa trabaho pa ito at iyon pala ay namili na sila ng mga gamit pangbaby.

Humalik muna si Dalton sa pisngi ni Agatha pagkarating nila at yung dalawang mga
kaibigan ni Dalton ay naunang pumasok sa loob ng mansyon para isilid ang mga
pinamiling mga gamit pang baby.

Sumimangot si Agatha dahil hindi niya nakita yung gusto niyang kainin.

1/4

Nagpapabili kasi ito ng french fries at choco float. Si Tala sana ang magluluto at
gagawa nh choco float kaso ayaw naman ni Agatha. Gusto niyang galing pa sa
Jollibee.

Nahalata ni Dalton ang pagsimangot nito. "Wife, ngumiti ka na. Nariyan na si

Jollibee, saad nito.

Kumunot ang noo ni Tala at Agatha. "Anong Jollibee ang pinagsasasabi mo?"

Tanong ng ate ni Dalton. Nang marinig nila ang tugtog ng Jollibee Bida ang Saya.
Napatayo ang dalawa

dahil narito nga si Jollibee at may mga dala pang mga pagkain na gustong kainin ni
Agatha mula pa kahapon. Napayakap siya agad kay Dalton. "Hindi mo alam kung gaano
ako kasaya ngayon Dalton," sambit nito.

Naramdaman na naman ni Dalton ang pagsipa mula sa tiyan ng kan yang

asawa

"Whoa.." sambit ni Dalton. Natuwa siya nang sumipa na naman ito saka niya ito
hinagkan ng halik ang tiyan ni Agatha. Sumilay ang ngiti sa mga labi nang makita
nilang lahat kung gaano kamahal ni Dalton ang mag-ina nito.

"Ang sweet mo naman. Excited ka na talagang maging ama sa mga magiging

anak mo, saad ni Tala.

"Sino naman ang hindi sasaya ate? Nabingwit ko rin ang pinakamagandang

babae sa balat ng lupa," saad nito. "Ay sus! Dinig mo iyon Mike? Napakabolero," At
natawa si Lance. "Hoy Lance, huwag kang epal. Mind your own bussiness," ani ni
Tala.

"Ate, ikain na lang natin yan. Kanina pa kami nagugutom ni Mike. Jollibee,

pwede bang sumayaw kang otso otso, utos ni Lance. Pero hindi kumilos si Jollibee

dahil nak aupo lang ito at tila malungkot ito.

"Ngayon lang ata ako nakakita ng Jollibee na malungkot," saad ni Mike.

Tinabihan niya si Jollibee at inakbayan niya ito. Tumingin naman si Jollibee sa

kan'ya.

Tila nagkaroon sila ng interaction nang magkatinginan silang dalawa.

Natawa si Lance dahil hindi niya lubos maisip na matutunga si Mike kay

Jollibee.

"What's funny?" Tinitigan niya ng marahas si Lance.

"Sorry na, hindi ka lang mabiro," sabay tawa nito.

"Kumain na nga lang kayo," saad ni Agatha. "Hindi ba sasayaw si Jollibee? Sabayan
niyo kaya Mike at Lance. Nahihiya ata si Jollibee na sumayaw eh."

Lumayo na si Mike kay Jollibee nang bahagya itong tumayo. Sumayaw siya nang
magpatugtog si Lance. Habang sumasayaw si Jollibee ay siya naman ang paggalaw ng
baby ni Agatha sa sinapupunan nito. Tila gusto ding sumayaw ng baby nito. Naexcite
tuloy si Agatha sa paglabas ng anak nila. Ayaw pang sabihin ni Dalton kaya minsan
ay hinuhulaan na lang niya. Weekly naman ang check up ni Agatha at ayon kay Dalton
ay malusog ang baby nila. Pati yung Doktor ni Agatha ay ayaw din sabihin.
Masosorpresa talaga siya sa araw na ipapanganak niya ang baby nito.

2/4

Hibatid na nila sa labas ng gate si Jollibee nang mapagod atong

sumayaw

"Bumalik ka ulit bukas ha. Uminom kang energy drink para hindi ka mapagod na

sumayaw, binatukan siya ni Dalton

"Siraulo! Pinagod mo kaya siyang pagsayawin nang otso otso at mabuti na lang ay
hindi bumulagta sa lupa," saad nito saka niya ito iniwan.

Pumasok na si Dalton sa loob ng mansyon pagkahatid nila kay Jolibee sa labas.

May sasakyan naman sila nang magpunta dito.

Nang makita na lang niya si Agatha na tila nahihirapan na ito. Dali-dali siyang
lumapit sa asawa niya at tinulungan niya itong makatayo.

"What happened wife?" Nag-aalalang tanong nito. "Medyo sumasakit na eh, saad nito
habang hawak niya ang bewang ni

Agatha

"Ano? Idadala ka ba namin sa hospital ngayon?" Napangiwi si Tala.

"Jusko Dalton! Sumakit lang ng konti, hospital na agad. Okay lang 'yan. Hindi pa
'yan manganganak, saad nito. Napanganga na lang silang lahat nang sumigaw si
Agatha.

Zairaliyah

11

Sa next chap na lng po

3/4

Chapter 85

"Ang SAAAKKKIITTT!!!"

Nataranta ang mga ito pagkarating nila sa hospital. Ang dalawang mga kaibigan ni
Dalton ay parang tuod kung nakatayo ang mga ito habang nakasuot sila ng bath robe
at ganun din si Dalton. Hindi maunawaan ni Agatha kung bakit sila pa yata ang
nakapaghanda sa panganganak niya habang siya ay hindi niya alam na manganganak na
ito. Hindi siya prepared dahil siya pa ang nasorpresa. Anong malay ba niya na
habang nagpapacheck up sila nun ay si Dalton ang mas nakakaalam nito.

Halos mamilipit na siya sa sakit habang siya ay naglalabor. Parang may kung ano ang
tumutusok sa kanyang pagka***** nang idala siya sa delivery room.

"Dalton ang sakit!" Sigaw pa nito. Nang may marinig na lang siya na parang may nag
play ng music. Tila nawala yata ang pananakit sa kanyang pagka***** at balak ang
dahil hindi niya lubos akalain na sasayaw ang asawa niya at mga kaibigan nito.
Napakasuportive ng mga kaibigan niya dahil nariyan ang mga ito hanggang sa manganak
si Agatha.

Sumayaw ang mga ito habang ibang mga staff ng hospital ay natatawa sa mga
pinaggagawa nila. Hindi alam ng mga kaibigan ni Dalton kung bakit pumayag pa sila
na gawin ito.

"Itodo niyo pang sumayaw, utos ni Dalton sa mga kaibigan nito. Kahit pagtawanan na
sila ng mga tao rito ay ginawa pa din nila ito.

*P*ta! Halos sumakit na ang balakang ko sa kakasayaw. Ano ba kasi ang rason kung
bakit mo pa kami dinamay?!" Singhal no Lance.

*Sumayaw na lang kayo," saad ni Dalton, Pakiramdam ni Dalton ay malaking tulong

itong pagsasayaw nila para maibsan ng konti ang sakit na nadarama ni Agatha.

Sumilay ang ngiti sa labi ni Agatha habang pinapanood niya ang mga ito. Ni hindi
man lang naramdaman ni Agatha ang unang paglabas ng kanilang baby. Basta narinig na
lang niya na umiyak na ito.

Natuwa si Dalton at hindi lang siya kundi pati ang mga kaibigan niya ay natuwa din.
Nagtatatalon pa ang mga ito sa tuwa.

Nang umere na naman si Agatha ay doon na naman napasayaw ang tatlo. Parang may
something sa mga baby na gusto din nilang sumayaw at iyon na nga, iniluwal na naman
niya ang isa pang sanggol na kinataka ng dalawang kaibigan ni Dalton. Nagtaka din
si Agatha dahil kambal ang mga anak nila ni Dalton. Natuwa siya dahil may kambal na
silang anak. Pero biglang sumakit na naman ang kan'yang puson at tila may gusto
pang lumabas. Umere siya ng isang beses at lumabas na ikatlong baby nila.

1/5

"Oh wow! Congratulations Misis Montedaro. Triplets ang anak mo. 2 girls and 1 boy,
saad ng Doktor niya na halos maluha sa tuwa si Agatha. Hindi siya makapaniwala
dahil triplets ang anak nila Dalton.

Natuwa din ang mga kaibigan ni Dalton dahil worth it ang ginawa nila mula sa umpisa
nang maglihi ito kahit na alam nilang nakakapraning itong pinaggagawa sa kanila ni
Agatha.

Agad na nilapitan ni Dalton ang asawa niya habang ang dalawa nitong mga

kaibigan ay agad na nagbihis. Naloloka na sila sa suot nilang props na halos

pagtawanan na sila ng mga staff ng hospital. Napaluha si Agatha nang makita niya
ang mga babies nila habang inaasikaso nila

ang mga ito.

Humalik si Dalton sa noong kanyang asawa. Sobra siyang nagagalak dahil nabiyayaan
sila ng tatlong anak

After 3 days

Pagkauwe nila ng mansyon ay nasorpresa na naman sila. Hindi akalain ng mag-asawa na

narito ang lahat. Ang tito pa ni Agatha ang mas excited dahil siya agad ang unang
sumalubong sa kanila.

"Tuuwe ko na ang isa sa mga triplets mo," saad nito na halos magulat ang lahat sa
sinabi ni Mr. Thompson. Tila hindi iyon nagustuhan ni Dalton at Agatha ganun din
ang mga magulang nilang dalawa.

"Kuya, ano na naman ito?" Galit na saad ni Loraine. "Pwede bang hayaan niyo

na lang silang dalawa. Pabayaan mo na silang dalawa okay. Napahawak si Manuel

sa braso ni Loraine. Tumaas ang sulok ng labi ni Mr. Thompson. Kinabahan si Loraine

at tila may binabalak na naman itong masama.

"I'm not sure Loraine. Alam ko namang hindi ipagdadamot ni Agatha at Dalton
kanilang anak, saad nito. Kumunot ang noo ng dalawang mag-asawa na si Ezeckiel at
Celestine.

*Anong ibig mong sabihin Thompson? Hindi mo pwede kunin ang isa sa mga triplets.
Sino ka para gawin ito sa kanilang dalawa?" Galit na saad ni Zeke na nakaupo sa
wheelchair.

Ngunisi na naman ito. "Relax lang Ezeckiel," saad nito na nakangisi. "Hindi ko
naman totally na aangkinin ang bata. Gusto ko lang alagain ang apo ko kay Agatha.
Masama ba iyon?" Saad ni Mr. Thompson. Hindi alam ng lahat kung bakit kailangan pa
niya itong gawin.

Nang umiyak ang isang sanggol na babae na hawak ni Lance. "Naku, ang ingay mo daw
Mr. Thompson," saad nito habang hinihele niya ito.

"Let me," sabay kuha niya sa baby na hawak ni Lance. Hinile ito ni Mr. Thmopson at
tumigil naman ang pag-iyak nito.

Sumunod na umiyak naman ang dalawa. Hawak ni Dalton at Mike yung dalawang sanggol.

"Wife padedehin mo muna sila sa silid natin," saad nito. Sinamahan nila si

2/5
Agatha na maihatid siya sa kuwarto para padedehin ang dalawang sanggol. Pinadede
agad ni Agatha ang isa habang ang isa ay na kay Dalton pa. Kausap niya si Mike.
Lumabas din ito pagkatapos nilan mag-usap. Nakatulog din agad ang baby niya nang
matapos nitong padedehin. Isinunod

naman niya ang baby boy nito. Itong baby lang niya ang pinakamabait sa tatlo. Ang

dalawang baby girl nila ay iyakin.

Napasinghap siya nang maalala niya ang sinabi ng kanyang tito.

"Ano sa tingin mo? Totoo kaya yung sinabi ni tito na kukunin niya sa atin ang isang
baby natin?" Tumalim ang mga mata ni Dalton at bahagyang napatingin sa

baby nilang natutulog. "Ano sa tingin mo wife? Hindi ako papayag sa gusto niyang
mangyari. Alam

kong nagbibiro lang siya," saad nito.

"Paano ka nakakasiguro?" Tanong nito dahil iba ang kutob nito lalo na't may
karanasan na pala ang tito niya na p*matay ng to. Hindi man buo ang kwento ni
Dalton sa kan'ya ay alam niyang hindi dapat pinagkakatiwalaan ang tito niya.
Nangangamba pa din ito na hangga't nariyan pa din siya, hindi ito titigil sa
panggugulo sa pamilya nila Dalton at Agatha.

Gusto niyang matakot sa tito niya. Paano na lang kung isang araw ay mangyari na
lang ito sa kanila?

"Pahinga ka na muna wife habang tulog itong dalawa. Babalik ako sa ibaba,"

sabay halik niya sa noo nito.

Kumunot ang noo nito nang lumabas si Dalton. Hindi niya kasi sinagot ang tanong
nito.

Pumasok naman sa loob ang kanyang papa Manuel saka niya sinarado ang pinto.
Nagtataka si Agatha kung bakit ito malungkot.

"Pa, anong nangyari sayo?" Tinignan muna niya ang apo nito at tipid na

ngumiti ito pero tumulo ang luha niya. Hindi maunawaan ni Agatha kung bakit ito

nalulungkot at umiiyak.

"Pa, may nangyari po ba?" Punong puno ito ng katanungan sa sarili

nito

Tipid na ngumiti ito pero ang mga mata niya ay malungkot.

"Anak, tumawag sa akin ang tita Melina mo. Wala daw sa hospital ang ate Sabrina mo.
Halos mabaliw na siya nang hindi niya makita si Sabrina. Wala din alam ang Doktor
kung bakit nawawala ito. At yung Doktor ng ate Sabrina mo ay naglaho din. Pareho
silang naglahong dalawa. Hindi ko alam kung ano ang nangyayari sa kapatid mo. Halos
pag-iyak na lang daw niya ang maririnig sa silid nito. Hindi ko alam kung bakit ito
umiiyak. Pero alam ko naman na tanggap naman niyang may taning na ito sa buhay.
Hindi ko na alam ang gagawin ko lalo na't hindi ko siya nadalaw simula noong
kinasal na kami ng mama mo paliwanag ni papa.
Tila nakaramdam ng guilt si Agatha sa sarili niya. Lahat ng meron sa kan'ya ay
nawala. Si papa at si Dalton, iyon ba ang rason kaya ito umiiyak? Hindi alam ni
Agatha kung may galit pa din sa kanya ang ate Sabrina niya. May part sa kan'ya na

3/5

nasasaktan din siya dahil sa sinapit ng kan yang ate. Pero nasaan na siya ngayon?

"Alam na ba ito ni Dalton 'pa?"

Umiling siya. "Hindi pa niya ito alam anak. Sayo ko pa lang ito sinabi. Gusto kong
ikaw ang magdesisyon kung gusto mong sabihin ito kay Dalton," sabay singhap nito.
Ngumiti na naman ito nang makita na naman niya ang mga apo nito. "Parang kailan
lang, maliit ka pa noon. Ngayon ay may anak ka na. Nakakatuwa, hindi mo namamalayan
ang panahon. Bukas ay nagtatakbuhan na ang mga anak mo, saad ni papa.

"Pa, 3 days pa lang nila ngayon. Paano niyo po nasabing bukas ay nagtatakbuhan na
sila? Si papa talaga oh, pinapabilis mo ang paglaki nila eh," nak angusong saad
nito

Natawa si Manuel. "Naku anak, maniwala ka sa sinasabi ko. May hahabulin na kayong
mga chikiting dito sa loob ng mansyon niyo. Ngayon pa lang ay nakikita ko na ang
itsura ninyo ng asawa mo kapag salubong ang mga kilay niyo. Uusok ang ilong niya at
ikaw naman ay natataranta sa pagsigaw. Hindi mo pala namamalayan na yung isa ay
nagtatago na pala sa loob ng washing machine at yung isa ay nasa loob ng ref at
yung isa naman ay nasa loob ng cabinet, sabay tawa nito na kinangiti ng dalawang
sanggol."

Napakamot tuloy ng ulo si Agatha sabay kunot ng noo nito dahil imposibleng mangyari
ang sinasabi ng papa niya.

"Pa, sobra naman po yata 'yang prediction niyo sa mga apo niyo," saad ni Agatha.
Nang biglang may narinig silang tawanan mula sa labas. Dali-daling sumilip ang
dalawa mula sa veranda. Nakita nilang dalawa na tawa ng tawa si Lance, Mike at pati
asawa ni Manuel ay nakikitawa na din. Dinig nila ang pagbukas ng pinto at nakita
nila si Dalton na karga ang baby na hawak kanina ni Mr. Thompson. Rumehistro sa
mukha ni Dalton na tila natatawa din ito.

"Good girl my baby," saad ni Dalton.

Nagkatinginan ang dalawang mag-ama.

"Anyare Dalton at bakit sinabi mo iyon sa anak natin?" Nagtatakang tanong

nito.

Gustong matawa ni Dalton pero pinipigilan niya lang.

"Ang tito mo nabadtrip. Akalain mo iyon wife. Tumagos kaya sa diaper niya yung popo
at ihi ng baby natin sa damit ng tito mo," at biglang natawa si Manuel ngunit si
Agatha ay parang natulala ito.

Kinabahan tuloy siya sa sinabing papa niya at baka magkatotoo nga yung sinabi nito
sa kan'ya, Jusko! parang ayaw na ata madagdagan pa ni Agatha ang kanilang anak at
tama na yung tatlo para sa kanila.

"Dalton, 'yan ata ang baby na hawak mo ang pinakamalikot sa lahat at

pinakapilya," saad ng papa nila. Nagkatinginan ang dalawang mag-asawa at nagkibit-
balikat ang mga

ito.

4/5

sa kanila.

a isip ng mag-asawa dahil doon pa lang sa hospital ay marunong na itong mangloko

5/5

Chapter 86

1 year later...

Lumipas ang maraming buwan, isang taon na ang mga triplets nila Dalton at Agatha.
Katatapos lang din ng binyag ng mga triplets na sinabay din nila ang kanilang
birthday. Isabella, Leigh at si Tyler James na sobrang liikot ng mga ito. Walang
ginawa ang mag-asawa kundi ang alagaan ang mga ito. Tulong-tulong silang dalawa sa
pag-aalaga kaya naman halos ibuhos na nila ang oras para sa tatlong anak nila

Karga ni Lance at Mike ang dalawang babae samantalang na kay Dalton naman si Tyler.
Nang umiyak na naman ito ang si Isabella na karga ni Lance. Ayaw namang dumede
nito. Hindi alam ni Lance kung ano ang gagawin nito.

"Late na ba ako ng dating?" Nilingon nila ang tito Sam ni Agatha na kararating

lang. Kaya pala umiyak si Isabella ay narito pala ang lolo ng mga triplets "Sak to
lang dating niyo tito," sagot ni Agatha. Ngumiti ang tito Sam

niya.

"Akin na muna siya Lance. Baka sa akin siya tatahan," saad nito. "Sure Mr.
Thompson" sagot naman nito at tumahan na nga ito.

"Good girl," saad nito kay baby Isabella. Napangiwi si Lance. Gusto niyang magalit
ngunit inaya siya ni Mike na kumain muna sila dahil kanina pa ito gutom. Si Agatha
ang humawak muna kay baby Leigh at yung baby na karga ni Dalton

ay kinuha ng kan'yang ate. Sumunod ang mga ito kay Lance at Mike sa table na

pinuntahan nila. Kumakain na ang mga ito habang si Lance palinga-linga sa

paligid.

Tinabihan ni Dalton si Lance at nakita na lamang niya na may hawak na

tupperware si Lance. Kinunutan niya ito ng noo.

"Anong gagawin mo diyan sa tupperware?"

"Sshh... Huwag kang maingay. Sayang ang mga ito kung hindi maubos," saad nito
habang si Mike ay tawang-tawa sa pinaggagawa nito.

Tumaas ang sulok ng labi ni Dalton. "Kumain ka muna bago mo gawin yan. Mapanis pa
yang mga pagkain sa ginagawa mo, saad ni Dalton.

Si Mike ay hindi mapigilan ang pagtawa nito dahil kahapon pa talaga nito

pinaghandaan ni Lance "Don't worry Dalton dahil nasolve ko na ang problema mo.
Hindi yan

mapapanis dahil may cooler akong dala. Nasa sasakyan ko. Wait, kukunin ko.."
Nagsalubong ang mga kilay ni Dalton.

"Are you f******* seroius?" saad nito. Hindi siya makapaniwala dahil sa sinabi
nitong may dala siyang cooler.

1/3
Hindi niya nito sinagot ang tanong ni Dalton habang si Mike ay pinipigilan ang
pagtawa niya.

Pinandilatan niya ng mga mata si Mike dahil kanina pa ito tawang tawa

"Dalton, hayaan mo na siya. May patutunguhan naman ang mga pagkain na

luuwe niya, saad nito.

Napailing na lang si Dalton. Hindi niya alam kung ano ang pinagkakaabalahan ni
Lance ngayon dahil abala siya sa trabaho at sa mga anak nito. Ilang buwan din
niyang hindi nakasama ang mga ito at ngayon lang sila nagkita-kita ng mga kaibigan
niya. Hindi din niya nagawang tawagan upang kamustahin ang mga kaibigan niya dahil
na din sa pagiging abala nito. Pero ngayon tila namiss din niya ang mga kaibigan
niya.

Nang may dumating na bisita, isang imbestigador na inutusan ni Dalton para hanapin
si Sabrina. Ayon sa pag-iimbistiga niya, walang pangalan na Sabrina ang nakasulat
sa listahan ng Death of Records. Ibig sabihin ay buhay pa ito at hindi pa siya
patay. Pero walang nakakasiguro kung buhay pa talaga ito. Lahat sila ay walang
nakakaalam kung nasaan si Sabrina ngunit patuloy pa din ang paghahanap sa kan'ya
hangga't hindi ito nakikita. Ito na lang ang tanging maitutulong ni Dalton para kay
papa Manuel niya.

Narinig ni Manuel ang lahat ng iyon. Naawa tuloy siya kay Melina dahil nag-iisa na
lamang ito sa buhay. Dumaan ito sa matinding depresyon simula nang mawala si
Sabrina. Alam naman ni Manuel na naging mabuting anak din ito. Pero sa sitwasyon sa
pagitan ng tatlo nila Dalton, Agatha at Sabrina. Mas higit na nasak tan si Sabrina
sa nangyari. Doon na din nakitaan ng masamang pag-ugali na ngayon lang nakita ni
Manuel. Sobra din kasi nasaktan si Sabrina dahil hindi sila nagkatuluyan ni Dalton.
Siguro, hindi sila ang para sa isa't-isa at nakalaan sa iba ang lalaking.

Halo-halo ang emosyon na nadarama ngayon ni Manuel. Nalulungkot siya sa pagkawala

ni Sabrina at masaya din naman siya dahil nabigyan naman siya ng apo ng kan'yang
anak na si Agatha.

Umalis din agad yung imbestigador na nakausap ni Dalton nang biglang tumawa si
Agatha dahil totoo ngang may dala si Lance na cooler. "Bwesit talaga ng Lance na
'yan," saad ni Mike pero si Lance ay tuwang tuwa
naman ito.

Hindi maipinta sa mukha ni Dalton ang kabaliwan ng kan'yang kaibigan.

"Ayos 'yan ah. Always ready," nakangiting saad ni Agatha.

"Aba! Siyempre naman noh. Ako pa? Kaya yang si Isabella na inaanak ko. Mamamana
niya sa akin ang kalokohan ko, saad nito. Walang nagawa si Dalton kundi ang
mapahilot ng kan'yang sentido.

"At si sweety Leigh ko naman ay magmamana sa akin," natutuwang saad ni Agatha pero
umiyak lang ito. Natawa si Mike at Lance. "Why are you crying baby? Ayaw mo ba sa
akin?"

"Wife, ayaw sayo ni baby Leigh. Try mong sabihin pangalan ng tito Mike niya.

Matutuwa 'yan."

2/3

"Ha? Anong Ibig mong sabihin? Anak ko si Leigh kaya sa akin ito magmamana," at
umiyak na naman ang anak nito. Napangiwi siya habang tinitignan niya ang anak nito
Galit naman niyang tinitigan si Dalton nang ngumisi ito.

Napasinghap na lang ito at sinimangutan niya si Mike. "Gusto mo ba talaga kay tito
Mike ha sweety Leigh?" Biglang tumahan ang kanyang anak. "Ngee! Hindi nga baby,
giit nito. Parang marunong na umintindi ang 1 year old baby nito.

"See? Si Mike ang gusto niyan, giit pa ng asawa nito.

"Bakit ganun? Ako ang mommy nila pero mas gusto pa nila ang mga kaibigan mo. Unfair
naman niyon. Anak ha, nakakatampo ka na," saad nito.

Bahagyang lumapit si Dalton sa asawa niya at may binulong ito. Nanlaki na lamang
ang mga mata ni Agatha sa sinabi ng kanyang asawa. Gagawa pa daw sila ng maraming
babies nila pero si Dalton naman ang minsan nagrereklamo dahil sa kakulitan ng mga
triplets.

Zairaliyah

Hello po, bawat chapter po ay nakadepende po sa WC. MAY 9K WC pa po. Salamat po sa

mga patuloy na nagbabasa

"

3/3

Chapter 87-Wakas

4 Years Later

Nagising na lamang si Dalton na parang may mabigat na dumadagan sa kan'ya. Halos

lumaki ang mga mata niya nang makita niya ang anak nito na nasa ibabaw ng kanyang
tiyan. Ilang beses pa niyang sinampal ang pisngi nito at baka nananaginip lang
siya. Ngunit totoo talagang mga anak niya ang narito.

"What the?" Napabangon siya nang makita niya ang anak niyang si Tyler na suot niya
ang kan'yang tshirt. Yung dalawang anak naman niyang mga babae ay nasa ulunan niya
ang mga ito nang ibaling niya ang tingin pakaliwa at pakanan. Nakatawa ang mga ito
habang suot pa nila ang damit ng kanilang mommy. Gustong sumigaw ni Dalton ngunit
natawa na lang siya nang tawanan siya ng anak niyang lalaki na si Tyler habang
tinuturo siya nito. Hindi niya alam kung ano ang gustong iparating ng kan'yang anak
na lalaki kasi may deperensiya ito sa pagsasalita. Bulol ito kung magsalita kaya
pinagpapasensiyahan na lang niya ito kung minsan ay nakakagawa ito ng kakulitan
naawa ito sa anak niya pero aayos din daw ang pagsasalita nito kung patuloy nila
itong kakausapin araw-araw.

Yung dalawang babae lang talaga ang sobrang malikot sa kanilang tatlo at hindi na
siya magtataka pa kung bakit malikot ang mga ito. Tila nakikita niya na kung kanino
namana ng mga anak niyang babae ang kakulitan ng mga ito kundi sa asawa niyang si
Agatha.

"Daddy, you like a monster," saad ni Isabella habang turo nito ang

mukha ng daddy niya.

"Daddy, but you're so cute monster," nakangiting saad ni Leigh. Bahagyang ngumiti
naman si Dalton sa sinabi ni Leigh sa kan'ya. Si Isabella lang talaga ang bully
pero si Leigh ang pinakasweet sa tatlo. Kahit may kan'ya kan'yang attitude ang mga
ito ay wala silang pinapaburan dahil mahal na mahal nila ang kanilang triplets.

Kumunot naman ang noo ni Dalton kung bakit sinabi ni Isabella na monster siya.
"Me,.... A monster?" Na kinataka ng daddy nila. "Yessss.... daddy...." Mahabang
saad ni Isabella.

Napabuga na lang ito ng hangin sa bibig nito. Iniisip niyang baka

may ginawa na naman sa kan'ya ang mga anak nito.

Pekeng ngumiti si Dalton sa mga anak niya." Ako ay labis na nagpapasalamat dahil
nagakaroon ako ng mga anak na makukulit," sa loob loob nito.

Nang biglang bumukas ang pinto ng kanilang silid. Bumungad doon ang nakangiti
niyang asawa. Pero bigla din itong natawa dahil sa nakita niya.

"Mommy," natutuwang sambit ng tatlo saka nila nilapitan ang

mommy nila pagkapasok niya. Hindi mapigilan ni Agatha na hindi matawa dahil sa mga

kalokohang ginawa nila sa kanilang daddy.

"Anong nangyari sayo daddy at gan'yan ang itsura mo?" Saad nito nang tabihan niya
ito sa kama.

"Why? Is there anything wrong?" Salubong pa ang mga kilay nito. Tila bad mood ang
daddy nila.

Tumango si Agatha at nakita na lang niya na napasinghap ito. Burnaba ng kama si

Dalton at tinungo ang banyo. Napasigaw na lang ito sa loob ng banyo saka ito
lumabas ulit na tila nastress siya sa nakita niya. Nagulat si Dalton nang makita
niya ang sarili nito sa salamin. Natawa naman ang mga anak niya at ganun din ang
asawa niya.
Napahilot na lang ito ng kan'yang sentido. Hindi niya alam kung

hanggang saan niya kayang dalhin ang pasensiya nito. "Isabella anak," mahinahong
saad ni Dalton.

"Yes po dad?" Magalang na sagot ni Isabella. Napabuga na lang ng

siya ng hangin sa bibig nito. "Hay naku, mga anak ko talaga," sabay ngiwi nito.

Nilapitan niya ang mga anak nito. "Alam mo Isabella, I like your art. Ipagpatuloy
mo iyan baby ha," sabay pisil sa ilong nito ngunit banayad lang iyon, "You're such
a smart girl. At kayo ding dalawa Leigh at Tyler, Love na love kayo ni daddy,"
sabay kiliti niya sa mga anak nito. Puno ng halakhakan sa loob ng kanilang silid.

"Siyempre, love din kayo ni mommy," at nakisali na din si Agatha sa kanilang apat.

Napangiti na lamang ang dalawang mag-asawa. Kahit gaano kahirap magpalaki ng mga
anak ay masaya pa din sila.

Hapon na naman, pauwe na ang kanilang daddy galing trabaho. Nakapila na ang mga
triplets sa may maindoor. Nasa unahan si Isabella, sumunod naman si Leigh at nasa
ikatlo naman si Tyler. Si

Agatha naman ay nakaupo sa may sofa. Kinakabahan siya kung bakit ito ginagawa ng
mga triplets. Nagtataka na lang siya. Ewan ba niya sa anak nilang si Isabella.
Masyado itong bibo sa edad niyang 4 years old.

Nang bumukas ang pinto ng maindoor. Bumungad ang kanilang daddy at sabay nilang
binigkas ang salitang "daddy". Tanggal agad ang pagod ng kanilang daddy sa tuwing
ganito ang madadatnan niya na inaabangan na siya ng mga bata.

Isa-isang humalik ang mga ito sa pisngi ng kanilang daddy sabay yakap pa ng mga
ito. Pero hindi akalain ni Dalton na magpapakarga pala ang mga ito.

Natawa si Agatha dahil naglambitin na ang mga bata sa kan'ya.

Napangiwi na lang si Dalton sa asawa niya habang patungo siya sa kinaroroonan nito.

"Daddy mag broom broom po tayo" saad ni Isabella na kinaawang ng ibabang labi ng
daddy nito. Ang akala niya ay makakapagpahinga na ito ngunit hindi pa pala.
"Isabella baby, later na lang okay. Pagod pa si daddy," saad ng

mommy nila. Sumimangot si Isabella.

"No it's okay wife. Kayang kaya ng daddy 'yan. Com'on babies," saad nito at humawak
na nga si Isabella sa likod ng daddy nito ganun din ang dalawa na si Leigh at
Tyler. Nagtren tren ang mga ito at inikot ang malawak ng loob ng mansyon. Habang
tumatagal ang pag-ikot nila ay nakaramdam siya ng pagod. Hindi niya napansin na
hindi na pala nakasunod ang mga bata sa kan'yang likuran. Nataranta siya.

"Isabella, Leigh, Tyler!" Sumigaw ito dito sa loob ng mansyon at narinig iyon ni
Agatha. Dali-dali naman si Agatha na tumungo kung saan nanggaling ang boses na
iyon. Nang makita niya si Dalton pero wala yung mga anak nila.

"Anong nangyari dhie?" Kinakabahan si Agatha nang makita niyang wala ang mga bata.
"Nasaan sila?"

"I don't know wife. Narito lang sila sa likuran ko kanina," sagot nito. Napakamot
siya ng ulo.
"Ano ba 'yan dhie. Saan natin sila hahanapin 'yan?" Saad ni

Agatha. "Gawain mo ito diba wife?" At natawa si Dalton dahil totoo naman. Inirapan
lang siya ni Agatha. "Saan ka ba madalas magtago

noon?" Tanong ni Dalton.

"Hanapin na lang kaya natin sila. Hindi yung isisi mo na sa akin ang lahat," saad
nito. Kahit itanggi ni Agatha ay totoo naman yung sinabi ng kanyang asawa.

Nataranta agad si Dalton at Agatha nang marinig nilang may sumigaw. Agad na hinanap
nila kung saan nanggagaling ang sigaw na iyon. Tinungo agad nila ang kusina at
nakita na lamang nilang nagbabatuhan na sila ng harena. Umawang ang ibabang labi ng
mag-asawa dahil nagkalat ang mga harina sa mesa. Magsasalita na sana ang daddy nila
nang saktong may bumato sa kan'yang mukha.

"OMG!" saad ni Agatha. Nagpipigil sa pagtawa si Agatha dahil puting puti ang mukha
nito.

Bahagyang nilapitan niya ang asawa nito. "Ano dhie? Game ka pa ba? Hindi ba't gusto
mo ng maraming anak? Hayaan mo at ibibigay ko basta habaan mo na lang ang pasensiya
mo," natatawang saad ni Agatha.

"That won't happen again wife. Sapat na sila sa akin," saad nito. Ngumiti si
Agatha, mabuti at natauhan din si Dalton. Mas masaya sana kung marami ang anak pero
kung ganito kalikot ang mga bata ay mapapagod at kakabahan ka pa.

The end!!!

Sa next chapter po kahit huwag niyo na iunlock. Dito ko na lang po isingit yung kay
blaaahh blahhh.... Hehe...

Ililipat ko din siya sa next story. Target kc ng story na ito is 150k WC. Bale may
8k pa ko na kulang sa story na ito.

By the way po... Thank you so much po sa lahat na nagbasa nito. Sa nagbigay po ng
MT. Thank you so much po. God bless po sa inyong lahat...