Professional Documents
Culture Documents
RYNEK PIENIĄDZA KRAJOWEGO - Wyk 3
RYNEK PIENIĄDZA KRAJOWEGO - Wyk 3
CU - Gotówka w obiegu
D - depozyty
➢ Wielkość podaży pieniądza krajowego – M (czyli suma gotówki w obiegu i depozytów w systemie
finansowym, głównie w bankach) zależy od decyzji portfelowych:
• ludności i przedsiębiorstw,
• banków,
• banku centralnego.
➢ Decyzja portfelowa ludności i przedsiębiorstw (cu) - jaką część zasobów pieniężnych trzymać w
formie gotówki (CU), a jaką w formie depozytów (D); cu = 𝐂𝐔/𝐃
➢ Decyzja portfelowa banków (re) - jaką część depozytów (D) wpłacanych do banków, „zamrozić” w
postaci rezerw (RE); re = 𝐑𝐄/𝐃
➢ Decyzja portfelowa banku centralnego - jaka ma być struktura bazy monetarnej Baza monetarna
(M0) = Gotówka w obiegu (CU) + Rezerwy banków (RE)
• Jeśli bank udziela kredytu bezgotówkowego, np. przedsiębiorstwu, to przelewa ten kredyt na
rachunek bankowy tego przedsiębiorstwa. Przedsiębiorstwo korzysta z tego kredytu płacąc swoim
dostawcom za materiały, maszyny itp., przelewami na ich konta. Zatem przedsiębiorstwo
(kredytobiorca) wykorzystuje kredyt bezgotówkowy do obsługi swoich transakcji kupna-sprzedaży,
dokładnie tak samo jak wykorzystałoby pieniądz gotówkowy.
➢ Im więcej banki udzielają kredytów bezgotówkowych, tym większa podaż pieniądza krajowego.
➢ Im więcej jest wypłat gotówkowych z banków, tym banki mają mniej depozytów i w konsekwencji
mogą udzielić mniej kredytów
Całość rezerw (obowiązkowe + nadwyżkowe) banki utrzymują na swoich rachunkach bieżących w BC.
Stopa rezerw obowiązkowych - procent depozytów, który musi być „zamrożony” przez każdy bank
(bank nie może tych środków przeznaczać na udzielanie kredytów; NBP płaci bankom od
zdeponowanych rezerw obowiązkowych 1,75%); stopę rezerw obowiązkowych ustala BC (aktualnie w
Polsce 2%). Rezerwy obowiązkowe są narzędziem polityki monetarnej BC (są za małe, aby
gwarantowały wypłacalność banków - wypłacalność banków gwarantuje Bankowy Fundusz
Gwarancyjny, utworzony przez banki).
▪ Rezerwy nadwyżkowe (czyli rezerwy ponadobowiązkowe) to wolne środki, które banki mogą
utrzymywać powyżej poziomu rezerw obowiązkowych na swoich rachunkach bieżących w banku
centralnym. Celem utrzymywania przez bank rezerw nadwyżkowych jest zagwarantowanie bankowi
płynności. Banki mogą wykorzystywać rezerwy nadwyżkowe (wolne środki) do udzielania kredytów
Bank centralny z dużą dokładnością może kontrolować (zwiększać, zmniejszać) bazę monetarną,
ponieważ:
- BC kontroluje wielkość gotówki w obiegu, gdyż jest jedyną instytucją w państwie, która ma prawo
do emisji pieniądza,
- BC ma narzędzia, przy pomocy których może zwiększyć lub zmniejszyć rezerwy banków i w
konsekwencji bazę monetarną.
Np. jeśli BC chce dostarczyć bankom więcej pieniędzy, to obniży stopę rezerw obowiązkowych (tak
zrobił bank centralny w Polsce w kwietniu 2020).
Popyt na pieniądz krajowy (MD - Money Demand)
▪ aby gromadzić oszczędności w jakimś celu: na zakup dóbr i usług w przyszłości – lokaty
oszczędnościowe (to są depozyty terminowe), „na czarną godzinę”, w tym na starość – depozyty
terminowe,
➢ Inwestorzy mają portfel aktywów, tzn. swój majątek (kapitał) mają ulokowany w różnych
aktywach, takich jak nieruchomości, papiery wartościowe oraz na lokatach bankowych.
➢ Stwierdzenie „rośnie popyt na pieniądz ze strony inwestorów” oznacza, że rośnie udział lokat
bankowych (depozytów terminowych) w portfelu aktywów inwestorów.
➢ Jeśli oprocentowanie lokat bankowych jest bardzo niskie (tak jak obecnie w Polsce), to oznacza, że
część inwestorów likwiduje lokaty bankowe i kupuje inne aktywa.
- gotówkę,
➢ Ludzie powinni mieć oszczędności „na czarną godzinę”, zatem ostrożnościowy popyt na pieniądz
to zapotrzebowanie na depozyty terminowe (lokaty bankowe) utrzymane jako bufor bezpieczeństwa,
który można wykorzystać w trudnych życiowo sytuacjach.
➢ Jedną z zasad portfela aktywów jest dywersyfikacja portfela – lokowanie kapitału w różne aktywa.
➢ Zmieniając strukturę portfela inwestor może zrealizować dwa cele:
➢ Oczekiwania inflacyjne
➢ Jeśli rośnie poziom dochodu w gospodarce (czyli rosną płace i rosną zyski), to rośnie liczba
transakcji kupna-sprzedaży.
- zwiększenie oszczędności „na czarną godzinę”, zatem rośnie ostrożnościowy popyt na pieniądz.
➢ Wzrost cen bieżących w gospodarce oznacza, że potrzebujemy więcej pieniędzy, aby kupić dobra i
usługi, zatem:
wzrost cen w gospodarce (czyli wzrost inflacji) → wzrost popytu na pieniądz do obsługi bieżących
transakcji kupna-sprzedaży, czyli wzrost bieżącego transakcyjnego popytu na pieniądz
Oczekiwania inflacyjne
Wpływają na spadek odłożonego w czasie transakcyjnego popytu na pieniądz oraz na spadek
spekulacyjnego popytu na pieniądz ze strony inwestorów
➢ Wzrost oczekiwań inflacyjnych oznacza, że konsumenci oczekują wzrostu cen dóbr i usług w
przyszłości, czyli obawiają się spadku wartości pieniądza w przyszłości.
• Konsumenci starają się „obronić” przed oczekiwanym wzrostem cen i już teraz, zanim ceny
wzrosną, kupują dobra i usługi.
• Te przyśpieszone (w obawie przed wzrostem cen w przyszłości) zakupy dóbr i usług powodują, że
gospodarstwa domowe likwidują lub zmniejszają swoje lokaty terminowe, które były utrzymywane w
celu sfinansowania przyszłych zakupów.
• Wzrost oczekiwanej inflacji oznacza spadek wartości pieniądza w przyszłości, zatem inwestorzy
likwidują lub zmniejszają lokaty bankowe, aby kupić aktywa, które nie będą traciły na wartości, np.
nieruchomości, złoto.
*Wzrost bieżących cen (bieżąca inflacja) powoduje wzrost bieżącego transakcyjnego popytu na
pieniądz, ale wzrost oczekiwań inflacyjnych powoduje:
➢ Przyjmijmy założenie, że w portfelu aktywów inwestorzy mają tylko trzy rodzaje aktywów, które
różnią się ryzykiem:
➢ Jeśli inwestorzy w kraju preferują niski poziom ryzyka, to w swoich portfelach mają niski udział
akcji, natomiast wysoki udział lokat.
➢ Jeśli rośnie średnia stopa procentowa w gospodarce, to oznacza, że rośnie m.in. średnia stopa
procentowa kredytów (czyli kredyty drożeją).
Wzrost średniej stopy % w gospodarce → spadek popytu na kredyty, co oznacza spadek liczby
transakcji kupna-sprzedaży, a to oznacza spadek bieżącego transakcyjnego popytu na pieniądz w
gospodarce.
2. Wzrost poziomu cen bieżących w gospodarce (wzrost bieżącej inflacji) → wzrost bieżącego
transakcyjnego popytu na pieniądz w gospodarce
- spadek spekulacyjnego popytu na pieniądz ze strony inwestorów, czyli, ogólnie, wzrost oczekiwań
inflacyjnych → spadek popytu na depozyty terminowe.
4. Wysoki poziom ryzyka akceptowanego przez inwestorów → spadek popytu na pieniądz ze strony
inwestorów (czyli wzrost popytu inwestorów na akcje)