Секој народ си има свој јазик кој треба да го чува и сака.

Јазикот е
нашата единсвена татковина.Тој е основно одбележје на еден
народ и претставува дел од идентитетот. Јазикот е основно
средство со кој се остварува секојдневната комуникација меѓу
луѓето. Исто така се пишуваат книги, песни стихотворби.
Како македонци нашиот мајчин јазик е македоснки јазик. Тој има
своја долга историја и континуитет.
Деветнаесетиот век е многу важен период за формирањето на
македонскиот литературен јазик, бидејќи тогаш се појавиле првите
просветители Јоаким Крчовски,Кирил пејчиновиќ,Партениј
Зогравски, Теодосиј Синаитски,Ѓорѓија Пулевски и ЈХКЏ.Tie ja
согледале потребата за еден стандарден јазик и имале свои
различни мислења за тоа кои говори треба да се земат како основа
за јазикот.
Јоаким Крчовски во периодот од 1814 до 1819 година отпечатил пет
книги. Неговата ,,Слово отказание заради умирание е првата книга
напишана на македонски народен јазик. Книгите на Крчовски се со
црковна содржина и биле наменети за приближување на верата до
народот.
Теодосиј Синаитски го напишал „Предговорот“ на книгата
„Утешение грешним“ од Кирил Пејчиновиќ.Во тој краток текст го
изразил својот став за просветителството. А тој е дека народниот
јазик е железниот клуч што го отвара срцето на народот. Според
него, народниот јазик е јазикот што треба да се употребува во
црквите, во училиштата, во литературата, за да може да го
разберат сите.
Неможеме да не ги спомнеме браќата Миладиновци кои се
издвојуваат како први собирачи на народни умотворби во тој
период. Постариот брат Димиртар Миладинов бил учител и ги
собирал умотворбите, а Константин бил писател, му помагал на
својот брат и го издал зборникот вбо Загреб 1861 година.Овој
зборник на народни умотворби претставувал прв публицистички
труд.
Наша задача како македонци е да го негуваме нашиот мајчин јазик.
Да зборуваме на македонски литературен јазик и да ги отфрламе
странските термини и зборови. Да читаме книги на македонски
јазик, да пишуваме раскази, книги и слично се со цел да го
продолжиме делото на нашите предци како што биле
просветителите кои несебично ги поставиле темелите на
македонскиот литератутен јазик, а со тоа и го симболизираа нашиот
национален идентитет.