❖ Nunha rodaxe é posible que o combo requira sinal de
escoita para o/a director/a, script… Pode que tamén se decidise mandar un audio de referencia á camara ❖ Isto implica o deseño dunha mestura multicanle en directo das pistas que se están a captar. De forma xeral seleccionaremos algunhas fontes principais (unha pértega e micros persoais e uns ambientes, ou todas á vez) e asignarémoslle unha saída do gravador. Este sinal pódese mandar a un splitter para distribuílo onde sexa necesario ❖ Cada vez hai máis equipos gravadores aos que se lles pode incorporar un panel de faders para facer premesturas para distribuír en rodaxe. Tamén para facer lixeiras limpezas de audio dalgunhas fontes (atenuar lixeiramente unha fonte cando non recibe audio, p.e., en diálogos etc.)
F-Control de Zoom para gravadora de campo multipistas F8 ou F4
❖ Acostúmase facer un envío con cable e empregar un distribuidor de auriculares na posición de dirección/script
Distribuidor de auriculares Sound Devices HX3
❖ Ultimamente tamén se emprega tecnoloxía
sen fíos, con sistemas IEM como os usados para os concertos ou dispositivos deseñados para esa función (IFB) Zaxcom ERX2 ❖ Se só queremos monitoraxe o habitual é enviar unha mestura mono. ❖ Se se vai dar servizo de audio a cámara e/ou combo o habitual é unha mestura estéreo (doble mono é a denominación correcta) coa/s pértega/s (“perchas”) en L e os lavaliers (“radios ou inas”) en R, en post fader. Ese audio vaise gravar como referencia para montaxe, en teoría non se usa para o producto final. ❖ Se se usa unha canle para a comunicación entre o xefe de son e o microfonista faise de xeito independente para non molestar coas ordes aos que escoitan a outra canle (a mestura) e tamén para darlle ao/a microfonista o que precise (normalmente o seu micrófono en pre fader). O microfonista comunícase co xefe de son co micrófono que leva na pértega.