Professional Documents
Culture Documents
Jasełka 2023
Jasełka 2023
Scena I
Narrator: Zaczynamy jasełka, nasze przedstawienie. Maryja i Józef występują w pierwszej scenie.
Patrzcie! Idą do Betlejem, a noc ciemna, zimna, że aż strach.
Maryja: Zimno, ciemno co z nami będzie? Józefie kochany, czas znaleźć schronienie na tę noc.
Możesz zapukać do kogoś mój miły?
Józef: Przybywamy z daleka. Jesteśmy bardzo zmęczeni. Dajcie nocleg choćby w sieni.
Maryja: Odmówili?
Józef – (na koniec piosenki) Zobacz Maryjo, tam są domy! Słyszysz? Muzyka! Gospodarze jeszcze
nie śpią.
Maryja i Józef podchodzą do drugiej gospody.
Wychodzi kobieta 2.
Kobieta 2: Tylu mamy gości ,a tu cieśla nam zawraca głowę. Idźże cieślo na budowę!
Kobieta 2 odchodzi.
Maryja: I co z nami będzie? Tylko wiatr nad nami płacze, nikt już więcej, gdzie tu ogrzać ręce?
Maryja i Józef siadają na schodkach przy scenie. Wszystkie dzieci wychodzą na scenę. Śpiewają „Nie
lękaj się”-Arka Noego
Po skończonej piosence dzieci schodzą.
Na scenę wchodzą Maryja i Józef.
Po chwili nadchodzi pastuszek.
Starszy człowiek: Tak tu zimno, wicher wieje, macie już nocleg w Betlejem? Nie? To się nie
martwcie. Dam wam schronienie, w tę noc grudniową. Mam tu stajenkę, dach nad głową.
Narrator: Serce moje się raduje! Kamień spadł mi z serca. Co się będzie dalej działo? Czas na drugą
scenę.
Wychodzi Narrator.
Na scenę wchodzą pastuszkowie.
Siadają przy ognisku.
Pasterz 1: Jaką piękną mamy dziś noc. Lecz co tak jasno świeci?
Anioł 1: Nie bójcie się mnie! Przychodzę, aby przekazać Wam radosną nowinę! Dzisiaj w mieście
Dawida, narodził się Mesjasz Pan. Możecie pójść i go zobaczyć. Znajdziecie Go owiniętego w pieluszki i
leżącego w żłobie.
Scena III
Na scenę wchodzi Józef i Maryja z dzieciątkiem na rękach.
Józef krząta się po stajence.
Maryja kołysze Jezusa na rękach.
Aleksandra na pianinie - „Mario czy już wiesz?”
Po piosence pastuszkowie podchodzą do stajenki.
Maryja: Wejdźcie kochani pastuszkowie! Dla wszystkich znajdzie się miejsce w tej skromnej
stajence.
Pastuszek 2: Jak Cię mamy Jezu witać, dzieciąteczko w żłobie. Urodziłeś się na sianie, jak my-ubodzy
pastuszkowie.
Narrator: Pastuszkowie na własne oczy ujrzeli Jezusa-Syna Bożego. Dziecko śpiące w ramionach
mamy. Zrozumieli, że to niemowlę jest jak jasna gwiazda, która rozświetli niebo tej nocy.
Narrator schodzi.
Królowie podchodzą do stajenki.
Kacper: Jezusku przychodzimy, by oddać Ci pokłon. Podarować dary, które chcemy, aby były wyrazem
wielkiej miłości do Ciebie. Oto mirra, która jest symbolem Twojego człowieczeństwa.
Melchior: To złoto chciałbym Ci podarować, jako znak naszej wierności wobec Ciebie.
Narrator: I tak skończyła się Nasza opowieść, o malutkim dzieciątku, które przyszło na świat w
Betlejem, w ubogiej stajence.
Anioł 1: Oto zwiastuję Wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: dziś bowiem w
mieście Dawida narodził się Wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz Pan.
Aktorzy śpiewają do końca, kłaniają się i schodzą ze sceny.