18 Fizyka

Fizyka – klasy 7
1. Wykonujemy pomiary
Temat według programu Wymagania konieczne Wymagania podstawowe Wymagania rozszerzone Wymagania dopełniające
(dopuszczająca) (dostateczna) (dobra) (b. dobra i celująca)
Uczeń: Uczeń: Uczeń: Uczeń:
1.1. Wielkości fizyczne,  wymienia przyrządy, za pomocą których  odczytuje najmniejszą działkę  zapisuje różnice między wartością  wyjaśnia na przykładach przyczyny
które mierzysz na co dzień mierzymy długość, temperaturę, czas, przyrządu i podaje dokładność końcową i początkowa wielkości fizycznej występowania niepewności
szybkość i masę przyrządu (np. l ) pomiarowych
 mierzy długość, temperaturę, czas,  dobiera do danego pomiaru przyrząd o  wyjaśnia, co to znaczy wyzerować  posługuje się wagą laboratoryjną
szybkość i masę odpowiednim zakresie i dokładności przyrząd pomiarowy  wyjaśnia na przykładzie znaczenie
 wymienia jednostki mierzonych  oblicza wartość najbardziej zbliżoną do  opisuje doświadczenie Celsjusza pojęcia względności
wielkości rzeczywistej wartości mierzonej i objaśnia utworzoną przez niego skalę  oblicza niepewność pomiarową i
 podaje zakres pomiarowy przyrządu wielkości, jako średnią arytmetyczną temperatur zapisuje wynik wraz z niepewnością
wyników
 przelicza jednostki długości, czasu i masy
1.2. Pomiar wartości siły  mierzy wartość siły w niutonach za  wykazuje doświadczalnie, że wartość siły  podaje cechy wielkości wektorowej  rysuje wektor obrazujący siłę o zadanej
ciężkości pomocą siłomierza ciężkości jest wprost proporcjonalna do  przekształca wzór Fc = mg i oblicza wartości (przyjmując odpowiednią
 oblicza wartość ciężaru posługując się masy ciała masę ciała, znając wartość jego ciężaru jednostkę)
wzorem Fc = mg  uzasadnia potrzebę wprowadzenia siły  podaje przykłady skutków działania siły
jako wielkości wektorowej
 podaje źródło siły ciężkości i poprawnie ciężkości
zaczepia wektor do ciała, na które
działa siła ciężkości
3
1.3. Wyznaczanie gęstości  odczytuje gęstość substancji z tabeli  wyznacza doświadczalnie gęstość ciała m  przelicza gęstość wyrażoną w kg/m na
substancji  przekształca wzór d = i oblicza 3
g/cm i na odwrót
 mierzy objętość ciał o nieregularnych stałego o regularnych kształtach V
kształtach za pomocą menzurki  oblicza gęstość substancji ze wzoru każdą z wielkości fizycznych w tym
m wzorze
d=
V  wyznacza doświadczalnie gęstość
 szacuje niepewności pomiarowe przy cieczy
pomiarach masy i objętości  odróżnia mierzenie wielkości fizycznej
od jej wyznaczania, czyli pomiaru
pośredniego
1.4. Pomiar ciśnienia  wykazuje, że skutek
r nacisku na podłoże,  oblicza ciśnienie za pomocą wzoru F  wyznacza doświadczalnie ciśnienie
ciała o ciężarze Fc zależy od wielkości  przekształca wzór p = i oblicza każdą atmosferyczne za pomocą strzykawki
F S
powierzchni zetknięcia ciała z podłożem p= i siłomierza
S z wielkości występujących w tym wzorze
 podaje jednostkę ciśnienia i jej  przelicza jednostki ciśnienia  opisuje zależność ciśnienia
wielokrotności atmosferycznego od wysokości nad
 mierzy ciśnienie w oponie samochodowej poziomem morza
 mierzy ciśnienie atmosferyczne za  rozpoznaje w swoim otoczeniu
pomocą barometru zjawiska, w których istotną rolę
odgrywa ciśnienie atmosferyczne
i urządzenia, do działania których jest
ono niezbędne
1.5. Sporządzamy wykresy  na przykładach wyjaśnia znaczenie  na podstawie wyników zgromadzonych w  wykazuje, że jeśli dwie wielkości są do  wyciąga wnioski o wartościach wielkości
pojęcia „zależność jednej wielkości tabeli sporządza samodzielnie wykres siebie wprost proporcjonalne, to fizycznych na podstawie kąta nachylenia
fizycznej od drugiej zależności jednej wielkości fizycznej od wykres zależności jednej od drugiej jest wykresu do osi poziomej
drugiej półprostą wychodzącą z początku
układu osi
2. Niektóre właściwości fizyczne ciał

2.1. Trzy stany skupienia  wymienia stany skupienia ciał i podaje  opisuje stałość objętości i nieściśliwość  wykazuje doświadczalnie zachowanie  opisuje właściwości plazmy
ciał ich przykłady cieczy objętości ciała stałego przy zmianie jego
 podaje przykłady ciał kruchych,  wykazuje doświadczalnie ściśliwość kształtu
sprężystych i plastycznych gazów  podaje przykłady zmian właściwości ciał
spowodowanych zmianą temperatury
2.2. Zmiany stanów  podaje przykłady topnienia,  wymienia i opisuje zmiany stanów  opisuje zależność szybkości parowania  opisuje zależność temperatury wrzenia
skupienia ciał krzepnięcia, parowania, skraplania, skupienia ciał od temperatury od ciśnienia
sublimacji i resublimacji  odróżnia wodę w stanie gazowym (jako  demonstruje zjawiska topnienia,  wyjaśnia przyczyny skraplania pary
 podaje temperatury krzepnięcia niewidoczną) od mgły i chmur wrzenia i skraplania wodnej zawartej w powietrzu, np. na
i wrzenia wody okularach, szklankach i potwierdza to
 odczytuje z tabeli temperatury doświadczalnie
topnienia i wrzenia  opisuje zmiany objętości ciał podczas
topnienia i krzepnięcia
2.3. Rozszerzalność  podaje przykłady rozszerzalności  podaje przykłady rozszerzalności  wyjaśnia zachowanie taśmy  za pomocą symboli l i t lub V
temperaturowa ciał temperaturowej w życiu codziennym temperaturowej ciał stałych, cieczy i bimetalicznej podczas jej ogrzewania i t zapisuje fakt, że przyrost długości
i technice gazów  wymienia zastosowania praktyczne drutów lub objętości cieczy jest wprost
 opisuje anomalną rozszerzalność wody i taśmy bimetalicznej proporcjonalny do przyrostu
jej znaczenie w przyrodzie temperatury
 opisuje zachowanie taśmy  wykorzystuje do obliczeń prostą
bimetalicznej przy jej ogrzewaniu proporcjonalność przyrostu długości
do przyrostu temperatury
3. Cząsteczkowa budowa ciał

3.1. Cząsteczkowa  podaje przykład zjawiska lub  opisuje zjawisko dyfuzji  wykazuje doświadczalnie zależność  uzasadnia wprowadzenie skali Kelvina
budowa ciał doświadczenia dowodzącego  przelicza temperaturę wyrażoną w skali szybkości dyfuzji od temperatury
cząsteczkowej budowy materii Celsjusza na tę samą temperaturę w  opisuje związek średniej szybkości
skali Kelvina i na odwrót cząsteczek gazu lub cieczy z jego
temperaturą
3.2. Siły międzycząstecz-  podaje przyczyny tego, że ciała stałe  na wybranym przykładzie opisuje  podaje przykłady działania sił spójności i
kowe i ciecze nie rozpadają się na oddzielne zjawisko napięcia powierzchniowego, sił przylegania
cząsteczki demonstrując odpowiednie  demonstruje skutki działania sił
 wyjaśnia rolę mydła i detergentów doświadczenie międzycząsteczkowych
3.3, 3.4. Różnice w  podaje przykłady atomów i cząsteczek  podaje przykłady, w jaki sposób  wyjaśnia pojęcia: atomu, cząsteczki,
budowie ciał stałych,  podaje przykłady pierwiastków można zmienić ciśnienie gazu pierwiastka i związku chemicznego
cieczy i gazów. i związków chemicznych w zamkniętym zbiorniku  objaśnia, co to znaczy, że ciało stałe ma
Gaz w zamkniętym  opisuje różnice w budowie ciał stałych, budowę krystaliczną
zbiorniku cieczy i gazów  wymienia i objaśnia sposoby
 wyjaśnia, dlaczego na wewnętrzne zwiększania ciśnienia gazu
ściany zbiornika gaz wywiera parcie w zamkniętym zbiorniku
4. Jak opisujemy ruch?

4.1, 4.2. Układ  opisuje ruch ciała w podanym układzie  klasyfikuje ruchy ze względu na kształt  wybiera układ odniesienia i opisuje
odniesienia. odniesienia toru ruch w tym układzie
Tor ruchu, droga  rozróżnia pojęcia tor ruchu i droga
 podaje przykłady ruchu, którego tor  wyjaśnia, co to znaczy, że spoczynek i
jest linią prostą ruch są względne
 opisuje położenie ciała za pomocą
współrzędnej x
 oblicza przebytą przez ciało drogę jako
𝑠 = 𝑥2 − 𝑥1 = ∆𝑥
4.3. Ruch prostoliniowy  podaje przykłady ruchu  wymienia cechy charakteryzujące ruch  doświadczalnie bada ruch jednostajny  na podstawie znajomości drogi
jednostajny prostoliniowego jednostajnego prostoliniowy jednostajny prostoliniowy i formułuje wniosek, że przebytej ruchem jednostajnym w
s ~ t określonym czasie t, oblicza drogę
 na podstawie różnych wykresów s (t ) przebytą przez ciało w dowolnym
odczytuje drogę przebywaną przez  sporządza wykres zależności s (t ) na innym czasie
ciało w różnych odstępach czasu podstawie wyników doświadczenia
zgromadzonych w tabeli
4.4. Wartość prędkości 𝑠
 zapisuje wzór 𝜐 = i nazywa  oblicza drogę przebytą przez ciało na  sporządza wykres zależności 𝜐 (𝑡) na  podaje interpretację fizyczną pojęcia
w ruchu jednostajnym 𝑡 podstawie wykresu zależności 𝜐 (𝑡)
występujące w nim wielkości podstawie danych z tabeli szybkości
prostoliniowym  wartość prędkości w km/h wyraża
 oblicza wartość prędkości ze wzoru w m/s  przekształca wzór 𝜐 (𝑡) i oblicza każdą  wartość prędkości w km/h wyraża
𝑠 z występujących w nim wielkości w m/s i na odwrót
𝜐=
𝑡
4.5. Prędkość w ruchu  uzasadnia potrzebę wprowadzenia do  opisuje ruch prostoliniowy  rysuje wektor obrazujący prędkość o
jednostajnym opisu ruchu wielkości wektorowej – jednostajny z użyciem pojęcia zadanej wartości (przyjmuje
prostoliniowym odpowiednią jednostkę)
prędkości prędkości
 na przykładzie wymienia cechy
prędkości jako wielkości wektorowej
4.6. Ruch zmienny  oblicza średnią wartość prędkości  planuje czas podróży na podstawie  wykonuje zadania obliczeniowe
𝑠
𝜐śr = mapy i oszacowanej średniej szybkości z użyciem średniej wartości prędkości
𝑡
pojazdu  wyjaśnia różnicę między szybkością
 wyznacza doświadczalnie średnią średnią i chwilową
wartość prędkości biegu, pływania lub
jazdy na rowerze
𝜐−𝜐
4.7, 4.8. Ruch  podaje przykłady ruchu  opisuje ruch jednostajnie  sporządza wykres zależności 𝜐(𝑡) dla  przekształca wzór 𝑎 = 0
i oblicza
𝑡
prostoliniowy przyspieszonego i opóźnionego przyspieszony ruchu jednostajnie przyspieszonego każdą wielkość z tego wzoru
jednostajnie
 z wykresu zależności 𝜐(𝑡) odczytuje  podaje jednostki przyspieszenia  odczytuje zmianę wartości prędkości z  podaje interpretację fizyczną pojęcia
przyspieszony. przyspieszenia
przyrosty szybkości w określonych wykresu zależności 𝜐(𝑡) dla ruchu
Przyspieszenie w ruchu jednakowych odstępach czasu jednostajnie przyspieszonego  wykonuje zadania obliczeniowe
prostoliniowym
jednostajnie  podaje wzór na wartość  sporządza wykres zależności a (t ) dla dotyczące ruchu jednostajnie
𝜐 − 𝜐0 przyspieszonego
przyspieszonym przyspieszenia 𝑎 = ruchu jednostajnie przyspieszonego
𝑡
 posługuje się pojęciem wartości  opisuje spadek swobodny
przyspieszenia do opisu ruchu
jednostajnie przyspieszonego
4.10. Ruch jednostajnie  podaje wzór na wartość  sporządza wykres zależności 𝜐(𝑡) dla  wykonuje zadania obliczeniowe
opóźniony przyspieszenia w ruchu jednostajnie ruchu jednostajnie opóźnionego dotyczące ruchu jednostajnie
𝜐 −𝜐
opóźnionym 𝑎 = 0  przekształca wzór 𝑎 =
𝜐0 −𝜐
i oblicza przyspieszonego
𝑡
𝑡
 z wykresu zależności 𝜐(𝑡) odczytuje każdą z wielkości występującą w tym  podaje interpretację fizyczną pojęcia
jednakowe ubytki szybkości w wzorze przyspieszenia w ruchu jednostajnie
określonych jednakowych odstępach opóźnionym
czasu
5. Siły w przyrodzie
5.1. Rodzaje i skutki  na przykładach rozpoznaje  wymienia różne rodzaje  podaje przykłady układów ciał
oddziaływań oddziaływania bezpośrednie i na oddziaływania ciał wzajemnie oddziałujących, wskazuje
odległość  podaje przykłady statycznych siły wewnętrzne i zewnętrzne w
i dynamicznych skutków oddziaływań każdym układzie
 na dowolnym przykładzie wskazuje
siły wzajemnego oddziaływania ciał
5.2. Siła wypadkowa.  podaje przykład dwóch sił  podaje przykład kilku sił działających  oblicza niepewności pomiarowe sumy
Siły równoważące się równoważących się na ciało wzdłuż jednej prostej, które i różnicy wartości dwóch sił
 oblicza wartość i określa zwrot się równoważą
wypadkowej dwóch sił działających  oblicza wartość i określa zwrot
na ciało wzdłuż jednej prostej – o
wypadkowej kilku sił działających na
zwrotach zgodnych i przeciwnych
ciało wzdłuż jednej prostej –
o zwrotach zgodnych i przeciwnych
5.3. Pierwsza zasada  na prostych przykładach ciał  analizuje zachowanie się ciał na  opisuje doświadczenie
dynamiki Newtona spoczywających wskazuje siły podstawie pierwszej zasady dynamiki potwierdzające pierwszą zasadę
równoważące się dynamiki
 na przykładzie opisuje zjawisko
bezwładności
5.4. Trzecia zasada  ilustruje na przykładach pierwszą  wykazuje doświadczalnie, że siły  opisuje wzajemne oddziaływanie ciał  opisuje zjawisko odrzutu
dynamiki Newtona i trzecią zasadę dynamiki wzajemnego oddziaływania mają na podstawie trzeciej zasady
jednakowe wartości, ten sam dynamiki Newtona
kierunek, przeciwne zwroty i różne  na dowolnym przykładzie wskazuje
punkty przyłożenia siły wzajemnego oddziaływania,
rysuje je i podaje ich cechy
5.5. Siły sprężystości  podaje przykłady występowania sił  wymienia siły działające na ciężarek  wyjaśnia, że na skutek rozciągania lub  przeprowadza rozumowanie
sprężystości w otoczeniu wiszący na sprężynie ściskania ciała pojawiają się siły prowadzące do wniosku, że wartość
 wyjaśnia spoczynek ciężarka dążące do przywrócenia siły sprężystości działającej na ciało
wiszącego na sprężynie na podstawie początkowych jego rozmiarów wiszące na sprężynie jest wprost
pierwszej zasady dynamiki i kształtów, czyli siły sprężystości proporcjonalna do wydłużenia
działające na rozciągające lub sprężyny
ściskające ciało
5.6. Siła oporu powietrza  podaje przykłady, w których na ciała  podaje przykłady świadczące o tym,  doświadczalnie bada siłę oporu  wykazuje doświadczalnie, że wartość
i siła tarcia poruszające się w powietrzu działa że wartość siły oporu powietrza powietrza i formułuje wnioski siły tarcia kinetycznego nie zależy od
siła oporu powietrza wzrasta wraz ze wzrostem szybkości  podaje przyczyny występowania sił pola powierzchni styku ciał
 wymienia niektóre sposoby ciała tarcia przesuwających się względem siebie,
zmniejszania i zwiększania tarcia  wykazuje doświadczalnie, że siły a zależy od rodzaju powierzchni ciał
 podaje przykłady pożytecznych tarcia występujące przy toczeniu trących o siebie i wartości siły
i szkodliwych skutków działania sił mają mniejsze wartości niż przy dociskającej te ciała do siebie
tarcia przesuwaniu jednego ciała po drugim
5.7. Prawo Pascala.  podaje przykłady parcia gazów i cieczy  demonstruje i objaśnia prawo Pascala  demonstruje zależność ciśnienia  objaśnia zasadę działania podnośnika
Ciśnienie na ściany i dno zbiornika hydrostatycznego od wysokości słupa hydraulicznego i hamulca
hydrostatyczne  podaje przykłady wykorzystania cieczy samochodowego
prawa Pascala  oblicza ciśnienie słupa cieczy na dnie  wykorzystuje wzór na ciśnienie
cylindrycznego naczynia ze wzoru hydrostatyczne w zadaniach
p=d·g·h obliczeniowych
5.8. Siła wyporu  podaje i objaśnia wzór na wartość siły  wyznacza doświadczalnie gęstość  wyjaśnia pływanie i tonięcie ciał  wykorzystuje wzór na wartość siły
wyporu ciała z wykorzystaniem prawa wykorzystując pierwszą zasadę wyporu do wykonywania obliczeń
 podaje warunek pływania i tonięcia Archimedesa dynamiki  objaśnia praktyczne znaczenie
ciała zanurzonego w cieczy występowania w przyrodzie siły
wyporu
5.9. Druga zasada  opisuje ruch ciała pod działaniem  ilustruje na przykładach drugą zasadę  oblicza każdą z wielkości we wzorze  podaje wymiar 1 niutona
dynamiki Newtona stałej siły wypadkowej zwróconej tak dynamiki F = ma kg  m
samo jak prędkość  z wykresu a(F) oblicza masę ciała 1 N 1
s2
 zapisuje wzorem drugą zasadę
 przez porównanie wzorów F = ma
dynamiki i odczytuje ten zapis
i 𝐹c = 𝑚𝑔 uzasadnia, że współczynnik
g to wartość przyspieszenia, z jakim
ciała spadają swobodnie
6. Praca, moc, energia mechaniczna
6.1, 6.2. Praca  podaje przykłady wykonania pracy  oblicza pracę ze wzoru W = Fs  oblicza każdą z wielkości we wzorze  podaje ograniczenia stosowalności
mechaniczna. Moc w sensie fizycznym W = Fs wzoru W = Fs
W
 oblicza moc ze wzoru P =
 podaje jednostkę pracy 1 J t  objaśnia sens fizyczny pojęcia mocy  sporządza wykres zależności W (s)
 wyjaśnia, co to znaczy, że urządzenia  oblicza każdą z wielkości ze wzoru oraz F (s) , odczytuje i oblicza pracę
pracują z różną mocą W na podstawie tych wykresów
P=
 podaje jednostki mocy i przelicza je t oblicza moc na podstawie wykresu
zależności W (t )
6.3. Energia  wyjaśnia, co to znaczy, że ciało ma  podaje przykłady energii w przyrodzie  wyjaśnia pojęcia układu ciał
mechaniczna energię mechaniczną i sposoby jej wykorzystywania wzajemnie oddziałujących oraz sił
 podaje przykłady zmiany energii wewnętrznych w układzie
mechanicznej na skutek wykonanej i zewnętrznych spoza układu
pracy  wyjaśnia i zapisuje związek E  Wz
6.4. Energia potencjalna  podaje przykłady ciał mających  wyjaśnia pojęcie poziomu zerowego  oblicza energię potencjalną grawitacji  wykonuje zadania, obliczając każdą z
i energia kinetyczna energię potencjalną ciężkości ze wzoru E = mgh i energię wielkości występujących we wzorach
i energię kinetyczną 𝑚𝜐 2 na energię kinetyczną i potencjalną
kinetyczną ze wzoru 𝐸 = ciężkości
2
 wymienia czynności, które należy
wykonać, by zmienić energię  oblicza energię potencjalną
względem dowolnie wybranego
potencjalną ciała i energię kinetyczną
poziomu zerowego
tego ciała
6.5. Zasada zachowania  podaje przykłady przemiany energii  podaje przykłady sytuacji, w których  stosuje zasadę zachowania energii
energii mechanicznej potencjalnej w kinetyczną i na zasada zachowania energii mechanicznej do rozwiązywania
odwrót, z zastosowaniem zasady mechanicznej nie jest spełniona zadań obliczeniowych
zachowania energii mechanicznej
 objaśnia i oblicza sprawność
urządzenia mechanicznego
Fizyka – klasy 8
1. Przemiany energii w zjawiskach cieplnych

7.1. Energia wewnętrzna  podaje przykłady, w których na skutek  wymienia składniki energii  wyjaśnia, dlaczego podczas ruchu  objaśnia różnice między energią
i jej zmiana przez wykonania pracy wzrosła energia wewnętrznej (4.5) z tarciem nie jest spełniona zasada mechaniczną i energią wewnętrzną
wykonanie pracy wewnętrzna ciała (4.4) zachowania energii mechanicznej (4.4) ciała (3.4 i 4.4)
 wyjaśnia, dlaczego przyrost
temperatury ciała świadczy o wzroście
jego energii wewnętrznej (4.5)
7.2. Cieplny przepływ  bada przewodnictwo cieplne i określa,  opisuje przepływ ciepła (energii) od  objaśnia zjawisko przewodzenia ciepła  formułuje jakościowo pierwszą zasadę
energii. Rola izolacji który z materiałów jest lepszym ciała o wyższej temperaturze do ciała z wykorzystaniem modelu budowy termodynamiki (1.2)
cieplnej przewodnikiem ciepła (1.3, 1.4, 4.10b) o niższej temperaturze, następujący materii (4.7)
 podaje przykłady przewodników przy zetknięciu tych ciał (4.4, 4.7)  rozpoznaje sytuacje, w których ciała
i izolatorów (4.7) pozostają w równowadze termicznej
 opisuje rolę izolacji cieplnej w życiu (4.1, 4.3)
codziennym (4.7)
7.3. Zjawisko konwekcji  podaje przykłady konwekcji (4.8)  wyjaśnia pojęcie ciągu kominowego  wyjaśnia zjawisko konwekcji (4.8)  uzasadnia, dlaczego w cieczach
 prezentuje doświadczalnie zjawisko (4.8)  opisuje znaczenie konwekcji i gazach przepływ energii odbywa się
konwekcji (4.8) w prawidłowej wentylacji mieszkań głównie przez konwekcję (1.2, 4.8)
(1.2, 4.8)
7.4. Ciepło właściwe  odczytuje z tabeli wartości ciepła  opisuje zależność zmiany temperatury  oblicza każdą wielkość ze wzoru  definiuje ciepło właściwe substancji
właściwego (1.1, 4.6) ciała od ilości dostarczonego lub Q  cmT (4.6) (1.8, 4.6)
 analizuje znaczenie dla przyrody dużej oddanego ciepła i masy ciała (1.8, 4.6)  wyjaśnia sens fizyczny ciepła
wartości ciepła właściwego wody (1.2,  oblicza ciepło właściwe ze wzoru właściwego (4.6)
4.6) Q  opisuje zasadę działania wymiennika
c (1.6, 4.6)
mT ciepła i chłodnicy (1.1)
7.5. Przemiany energii  demonstruje zjawiska topnienia,  opisuje zjawisko topnienia (stałość  wyjaśnia, dlaczego podczas topnienia i  na podstawie proporcjonalności Q ~ m
w zjawiskach topnienia wrzenia i skraplania (1.3, 4.10a) temperatury, zmiany energii krzepnięcia temperatura pozostaje stała definiuje ciepło topnienia substancji
i parowania  podaje przykład znaczenia wewnętrznej topniejących ciał) (1.1, mimo zmiany energii wewnętrznej (1.2, (1.8, 4.9)
w przyrodzie dużej wartości ciepła 4.9) 4.9)
 wyjaśnia sens fizyczny ciepła topnienia
topnienia lodu (1.2, 4.9)  opisuje proporcjonalność ilości ciepła  oblicza każdą wielkość ze wzoru (1.2, 4.9)
 odczytuje z tabeli temperaturę topnienia potrzebnego do stopienia ciała stałego
i ciepło topnienia (1.1) w temperaturze topnienia do masy tego Q  mct (1.6, 4.9)  na podstawie proporcjonalności Q ~ m
 odczytuje z tabeli temperaturę wrzenia ciała (1.8, 4.9) definiuje ciepło parowania (1.8, 4.9)
 oblicza każdą wielkość ze wzoru
i ciepło parowania w temperaturze  analizuje (energetycznie) zjawiska Q  mcp (1.6, 4.9)  wyjaśnia sens fizyczny ciepła
wrzenia (1.1) parowania i wrzenia (4.9) parowania (1.2)
 podaje przykłady znaczenia  opisuje proporcjonalność ilości ciepła  opisuje (na podstawie wiadomości z  opisuje zasadę działania chłodziarki
w przyrodzie dużej wartości ciepła potrzebnego do wyparowania cieczy do klasy 7.) zjawiska sublimacji (1.1)
parowania wody (1.2) masy tej cieczy (1.8) i resublimacji (4.9)
2. Drgania i fale sprężyste

8.1. Ruch drgający.  wskazuje w otoczeniu przykłady ciał  podaje znaczenie pojęć: położenie  odczytuje amplitudę i okres
Przemiany energii wykonujących ruch drgający (8.1) równowagi, wychylenie, amplituda, z wykresu x (t ) dla drgającego ciała
mechanicznej w ruchu okres, częstotliwość (8.1)
(1.1, 8.1, 8.3)
drgającym
 opisuje ruch wahadła i ciężarka na
sprężynie oraz analizuje przemiany
energii mechanicznej w tych ruchach
(1.2, 8.2)
8.2. Wahadło.  doświadczalnie wyznacza okres  opisuje zjawisko izochronizmu
Wyznaczanie okresu i częstotliwość drgań wahadła wahadła (8.9a)
i częstotliwości drgań lub ciężarka na sprężynie (1.3, 1.4,
1.5, 8.9a)
 demonstruje falę poprzeczną i falę  podaje różnice między falami 
do  opisuje mechanizm przekazywania
8.3. Fala sprężysta.
 stosuje wzory   T oraz  
Wielkości, które opisują podłużną (8.4) poprzecznymi i falami podłużnymi f drgań w przypadku fali na napiętej
falę sprężystą, i związki (8.4) obliczeń (1.6, 8.5) linie i fal dźwiękowych w powietrzu
między nimi  posługuje się pojęciami: długość fali, (8.4)
szybkość rozchodzenia się fali,
kierunek rozchodzenia się fali (8.5)
8.4. Dźwięki i wielkości,  podaje przykłady źródeł dźwięku  opisuje mechanizm powstawania  podaje cechy fali dźwiękowej  opisuje występowanie w przyrodzie
które je opisują. (8.6) dźwięków w powietrzu (częstotliwość 20–20 000 Hz, fala infradźwięków i ultradźwięków oraz
Ultradźwięki  demonstruje wytwarzanie dźwięków  obserwuje oscylogramy dźwięków podłużna) (8.8) ich zastosowanie (8.8)
i infradźwięki w przedmiotach drgających z wykorzystaniem komputera (8.9c)
i instrumentach muzycznych (8.9b)
 wymienia, od jakich wielkości
fizycznych zależy wysokość
i głośność dźwięku (8.7)
 wyjaśnia, co nazywamy
ultradźwiękami i infradźwiękami
(8.8)
3. O elektryczności statycznej
9.1. Elektryzowanie  wskazuje w otoczeniu zjawiska  opisuje budowę atomu i jego  określa jednostkę ładunku (1 C) jako
ciała przez tarcie i dotyk elektryzowania przez tarcie i dotyk składniki (6.1, 6.6) wielokrotność ładunku elementarnego
(6.1) (6.6)
 demonstruje zjawisko elektryzowania  wyjaśnia elektryzowanie przez tarcie
przez tarcie i dotyk (1.4, 6.16a) i dotyk, analizuje przepływ
elektronów (6.1)
 wyjaśnia pojęcie jonu (6.1)
9.2. Siły wzajemnego  bada jakościowo oddziaływanie  formułuje ogólne wnioski z badań nad
oddziaływania ciał między ciałami naelektryzowanymi oddziaływaniem ciał
naelektryzowanych naelektryzowanych (1.2, 1.3)
9.3. Przewodniki  podaje przykłady przewodników  opisuje budowę przewodników  wyjaśnia, jak rozmieszczony jest –  opisuje mechanizm zobojętniania ciał
i izolatory i izolatorów (6.3, 6.16c) i izolatorów, wyjaśnia rolę elektronów uzyskany na skutek naelektryzowania naelektryzowanych (metali
swobodnych (6.3) – ładunek w przewodniku, a jak i izolatorów) (6.3)
w izolatorze (6.3)
 wyjaśnia uziemianie ciał (6.3)
9.4. Zjawisko indukcji  demonstruje elektryzowanie przez  opisuje budowę i zasadę działania  na podstawie doświadczeń
elektrostatycznej. indukcję (6.4) elektroskopu (6.5) z elektroskopem formułuje i wyjaśnia
Zasada zachowania zasadę zachowania ładunku (6.4)
 analizuje przepływ ładunków podczas
ładunku. Zasada elektryzowania przez tarcie i dotyk,
działania elektroskopu stosując zasadę zachowania ładunku
(6.4)
9.5. Pole elektryczne  posługuje się pojęciem pola  wyjaśnia oddziaływanie na odległość
elektrostatycznego do wyjaśnienia ciał naelektryzowanych z użyciem
zachowania się nitek lub bibułek pojęcia pola elektrostatycznego (1.1)
przymocowanych do
naelektryzowanej kulki (1.1)
 rozróżnia pole centralne i jednorodne
(1.1)
4. O prądzie elektrycznym
10.1. Prąd elektryczny  opisuje przepływ prądu  opisuje przemiany energii  zapisuje i wyjaśnia wzór  wskazuje skutki przerwania dostaw
w metalach. Napięcie w przewodnikach jako ruch w przewodniku, między końcami energii elektrycznej do urządzeń
WA  B
elektryczne elektronów swobodnych (6.7) którego wytworzono napięcie (6.9) U AB  o kluczowym znaczeniu (6.15)
q
 posługuje się intuicyjnie pojęciem
napięcia elektrycznego (6.9)  wymienia i opisuje skutki przepływu
prądu w przewodnikach (6.11)
 podaje jednostkę napięcia (1 V) (6.9)
 wskazuje woltomierz jako przyrząd do
pomiaru napięcia (6.9)
10.2. Źródła napięcia.  wymienia źródła napięcia: ogniwo,  rysuje schemat prostego obwodu  wskazuje kierunek przepływu  mierzy napięcie na odbiorniku (6.9)
Obwód elektryczny akumulator, prądnica (6.9) elektrycznego z użyciem symboli elektronów w obwodzie i umowny
elementów wchodzących w jego skład kierunek prądu (6.7)
(6.13)  łączy według podanego schematu
obwód elektryczny składający się ze
źródła napięcia, odbiornika,
wyłącznika, woltomierza
i amperomierza (6.16d)
10.3. Natężenie prądu  podaje jednostkę natężenia prądu (1  oblicza natężenie prądu ze wzoru  objaśnia proporcjonalność q ~ t (6.8)  przelicza jednostki ładunku (1 C,
elektrycznego A) (6.8) q
1 Ah, 1 As) (6.8)
I = (6.8)  oblicza każdą wielkość ze wzoru
t q
I = (6.8)
 buduje prosty obwód prądu i mierzy t
natężenie prądu w tym obwodzie (6.8,
6.16d)
10.4. Prawo Ohma. Opór  wyjaśnia, skąd się bierze opór  oblicza opór przewodnika ze wzoru  objaśnia zależność wyrażoną przez
elektryczny przewodnika przewodnika (6.12) U prawo Ohma (6.12)
R= (6.12)
 podaje jednostkę oporu elektrycznego I  sporządza wykres zależności I(U)
(1 ) (6.12) (1.8)
 wyznacza opór elektryczny
przewodnika (6.16e)
 oblicza każdą wielkość ze wzoru
U
R= (6.12)
I
10.5. Obwody  posługuje się symbolami graficznymi  rysuje schematy elektryczne prostych  łączy według podanego schematu
elektryczne i ich elementów obwodów elektrycznych obwodów elektrycznych (6.13) prosty obwód elektryczny (6.16d)
schematy (6.13)
10.6. Rola izolacji  opisuje rolę izolacji elektrycznej  wyjaśnia rolę bezpieczników  opisuje niebezpieczeństwa związane  wyjaśnia budowę domowej sieci
elektrycznej przewodu (6.14) w domowej instalacji elektrycznej z używaniem prądu elektrycznego elektrycznej (6.14)
i bezpieczników (6.14) (6.14)  opisuje równoległe połączenie
odbiorników w sieci domowej (6.14)
10.7. Praca i moc prądu  odczytuje dane znamionowe  oblicza pracę prądu elektrycznego ze  opisuje przemiany energii elektrycznej  oblicza każdą z wielkości
elektrycznego z tabliczki znamionowej odbiornika wzoru W = UIt (6.10) w grzałce, silniku odkurzacza, występujących we wzorach (6.10):
(6.10) żarówce (6.11)
 oblicza moc prądu ze wzoru P = UI W = UIt
 odczytuje z licznika zużytą energię (6.10) U 2t
elektryczną (6.10) W 
R
 podaje jednostki pracy oraz mocy 2
W = I Rt
prądu i je przelicza (6.10)
 podaje przykłady pracy wykonanej
przez prąd elektryczny (6.10)
10.8. Zmiana energii  wykonuje pomiary masy wody,  opisuje sposób wykonania  wykonuje obliczenia (1.6)  objaśnia sposób dochodzenia do wzoru
elektrycznej w inne temperatury i czasu ogrzewania wody doświadczenia (4.10c) Pt
formy energii. (1.3) c (4.10c)
mT
Wyznaczanie ciepła
 podaje rodzaj energii, w jaki zmienia
właściwego wody za  zaokrągla wynik do dwóch cyfr
się w tym doświadczeniu energia
pomocą czajnika znaczących (1.6)
elektryczna (1.4, 4.10c, 6.11)
elektrycznego
10.9. Skutki przerwania  analizuje teksty źródłowe, w tym
dostaw energii popularnonaukowe, i przygotowuje
elektrycznej do urządzeń wypowiedź pisemną lub ustną (wym.
o kluczowym znaczeniu ogólne IV)
5. O zjawiskach magnetycznych
11.1. Właściwości  podaje nazwy biegunów  opisuje pole magnetyczne Ziemi  opisuje oddziaływanie magnesu na  do opisu oddziaływania
magnesów trwałych magnetycznych i opisuje (7.2) żelazo i podaje przykłady magnetycznego używa pojęcia pola
oddziaływania między nimi (7.1) wykorzystania tego oddziaływania magnetycznego (7.2)
 opisuje i demonstruje zachowanie (7.3)
igły magnetycznej w pobliżu
magnesu (7.1, 7.7a)
 opisuje sposób posługiwania się
kompasem (7.2)
11.2. Przewodnik z prądem  opisuje budowę elektromagnesu (7.5)  demonstruje oddziaływanie  opisuje rolę rdzenia  wyjaśnia zachowanie igły
jako źródło pola  demonstruje działanie prostoliniowego przewodnika w elektromagnesie (7.5) magnetycznej z użyciem pojęcia pola
magnetycznego. elektromagnesu na znajdujące się w z prądem na igłę magnetyczną  wskazuje bieguny N i S magnetycznego wytworzonego przez
pobliżu przedmioty żelazne i umieszczoną w pobliżu (7.4, 7.7b) elektromagnesu (7.5) prąd elektryczny (1.2, 7.4)
Elektromagnes i jego
zastosowania magnesy (7.5)
11.3. Silnik elektryczny na  wskazuje oddziaływanie  buduje model silnika na prąd stały
prąd stały elektromagnesu z magnesem jako i demonstruje jego działanie (1.3,
podstawę działania silnika na prąd 7.6)
stały (7.6)
 podaje cechy prądu przemiennego
wykorzystywanego w sieci
energetycznej (wym. ogólne IV)
11.4. *Zjawisko indukcji  wymienia różnice między prądem  opisuje zasadę działania najprostszej  doświadczalnie demonstruje, że
elektromagnetycznej. stałym i prądem przemiennym (1.2) prądnicy prądu przemiennego (1.1, zmieniające się pole magnetyczne
Prądnica prądu
 podaje przykłady praktycznego 1.2, 1.3) jest źródłem prądu elektrycznego
przemiennego jako źródło wykorzystania prądu stałego w zamkniętym obwodzie (1.3)
energii elektrycznej i przemiennego (1.1, 1.2)
11.5. Fale  nazywa rodzaje fal  podaje przykłady zastosowania fal  podaje właściwości różnych  analizuje teksty źródłowe, w tym
elektromagnetyczne. elektromagnetycznych (9.12) elektromagnetycznych (9.12) rodzajów fal elektromagnetycznych popularnonaukowe, i przygotowuje
Rodzaje i przykłady (rozchodzenie się w próżni, szybkość wypowiedź pisemną lub ustną na
zastosowań rozchodzenia się, różne długości fali) temat zastosowań fal
(9.12) elektromagnetycznych (wym. ogólne
IV)
6. Optyka, czyli nauka o świetle

12.1. Źródła światła.  podaje przykłady źródeł światła (9.1)  opisuje sposób wykazania, że światło  wyjaśnia powstawanie obszarów
Powstawanie cienia rozchodzi się po liniach prostych (9.1) cienia i półcienia za pomocą
prostoliniowego rozchodzenia się
 demonstruje prostoliniowe światła w ośrodku jednorodnym (9.1)
rozchodzenie się światła (9.14a)
12.2. Odbicie światła.  demonstruje powstawanie obrazów  opisuje zjawisko odbicia światła od  podaje cechy obrazu otrzymanego  rysuje konstrukcyjnie obrazy
Obrazy otrzymywane w zwierciadle płaskim (9.4, 9.14a) powierzchni gładkiej, wskazuje kąt w zwierciadle płaskim (9.14a) otrzymywane w zwierciadle płaskim
w zwierciadle płaskim padania i kąt odbicia (9.2) (9.5)
 opisuje zjawisko rozproszenia światła
na powierzchniach chropowatych
(9.3)
12.3. Otrzymywanie  szkicuje zwierciadła kuliste wklęsłe  na podstawie obserwacji powstawania  rysuje konstrukcyjnie obrazy  rysuje konstrukcyjnie ognisko
obrazów i wypukłe (9.4) obrazów (9.14a) wymienia cechy otrzymywane za pomocą zwierciadła pozorne zwierciadła wypukłego
w zwierciadłach obrazów otrzymywanych wklęsłego (9.5) i objaśnia jego powstawanie (9.4, 9.5)
 wskazuje oś optyczną główną,
kulistych w zwierciadle kulistym (9.5)
ognisko, ogniskową i promień  demonstruje powstawanie obrazów  rysuje konstrukcyjnie obrazy
krzywizny zwierciadła (9.4) w zwierciadłach wklęsłych otrzymywane za pomocą zwierciadła
 wykreśla bieg wiązki promieni i wypukłych (9.4, 9.14a) wypukłego (9.5)
równoległych do osi optycznej po
odbiciu od zwierciadła (9.4)
 podaje przykłady praktycznego
zastosowania zwierciadeł (9.5)
12.4. Załamanie światła  demonstruje zjawisko załamania  szkicuje przejście światła przez  wyjaśnia zależność zmiany biegu
na granicy dwóch światła (9.14a) granicę dwóch ośrodków, wskazuje wiązki promienia przy przejściu przez
ośrodków kąt padania i kąt załamania (9.6) granicę dwóch ośrodków od
szybkości rozchodzenia się światła w
tych ośrodkach (9.6)
12.5. Przejście wiązki  opisuje światło białe jako mieszaninę  wyjaśnia rozszczepienie światła  wyjaśnia pojęcie światła
światła białego przez barw (9.10) białego w pryzmacie (9.10) jednobarwnego
pryzmat (monochromatycznego) i prezentuje
 rozpoznaje tęczę jako efekt
rozszczepienia światła słonecznego je za pomocą wskaźnika laserowego
(9.10) (9.11)
 wyjaśnia, na czym polega widzenie
barwne (9.10)
 demonstruje rozszczepienie światła
w pryzmacie (9.14c)
12.6. Soczewki  opisuje bieg promieni równoległych  doświadczalnie znajduje ognisko
do osi optycznej, przechodzących i mierzy ogniskową soczewki
przez soczewkę skupiającą skupiającej (9.7)
i rozpraszającą (9.7)  oblicza zdolność skupiającą soczewki
 posługuje się pojęciem ogniska,
ogniskowej i osi optycznej (9.7) 1
ze wzoru Z  i wyraża ją
f
w dioptriach (9.7)
12.7. Obrazy  rozróżnia obrazy rzeczywiste,  wytwarza za pomocą soczewki  na podstawie materiałów źródłowych
otrzymywane pozorne, proste, odwrócone, skupiającej ostry obraz przedmiotu na opisuje zasadę działania prostych
za pomocą soczewek powiększone, pomniejszone (9.8) ekranie (9.14a, 9.14b) przyrządów optycznych (wym.
 rysuje konstrukcje obrazów ogólne IV)
otrzymywanych za pomocą soczewek
skupiających i rozpraszających (9.8)
12.8. Wady wzroku.  wyjaśnia, na czym polegają  opisuje rolę soczewek w korygowaniu  podaje znak zdolności skupiającej
Krótkowzroczność krótkowzroczność wad wzroku (9.9) soczewek korygujących
i dalekowzroczność i dalekowzroczność (9.9) krótkowzroczność
 podaje rodzaje soczewek (skupiająca, i dalekowzroczność (9.9)
rozpraszająca) do korygowania wad
wzroku (9.9)
12.9. Porównujemy fale  wymienia cechy wspólne i różnice  wykorzystuje do obliczeń związek  wyjaśnia transport energii przez fale
mechaniczne w rozchodzeniu się fal c elektromagnetyczne (9.13)
i elektromagnetyczne mechanicznych  (9.13)
f
i elektromagnetycznych (9.13)
 wymienia sposoby przekazywania
informacji i wskazuje znaczenie fal
elektromagnetycznych dla człowieka
(9.13)
1. Cele oceniania
 Zapoznanie uczniów z ich osiągnięciami edukacyjnymi i postępami w nauce.
 Pomoc uczniowi w samodzielnym planowaniu swojego rozwoju.
 Motywowanie ucznia do dalszej pracy.
 Dostarczanie rodzicom, opiekunom i nauczycielom informacji o postępach, trudnościach i specjalnych uzdolnieniach ucznia.
2. Formy sprawdzania wiadomości i umiejętności
 Sprawdziany
 Kartkówki,
 Wypowiedzi ucznia (odpowiedzi, aktywność),
 Prace domowe (ustne, pisemne),
 Prace długoterminowe (referaty, pomoce dydaktyczne),
 Konkursy.
3. Kryteria wg których oceniane są poszczególne obszary aktywności
1. Sprawdziany i kartkówki:
Sprawdziany jedno- i wielostopniowe służą do sprawdzania wiedzy i umiejętności uczniów po opracowaniu danego działu fizyki.
Zadania w tych sprawdzianach zostały dobrane zgodnie z zaplanowanymi osiągnięciami ucznia zawartymi w programie nauczania. Dysponując
planem każdego sprawdzianu, nauczyciel otrzymuje informacje o tym, co uczeń już wie i czego jeszcze nie umie. Sprawdziany wielostopniowe
przeprowadzane są w wersjach A i B. W zależności od liczby poprawnych odpowiedzi uczeń otrzymuje odpowiedni stopień.
Sprawdziany jednostopniowe wykorzystywane są, gdy uczeń chce poprawić stopień z fizyki. Plan sprawdzianu służy jako uzasadnienie
poprawionej oceny, zarówno w stosunku do ucznia, jak i jego rodziców.
Kartkówki - (10 - 15 minutowe) sprawdziany z trzech lub dwóch ostatnich lekcji.

2. Wypowiedzi ustne:
- Uczeń jest oceniany z trzech ostatnich tematów,
- Kryteria oceny ustnej są następujące:
a) bezbłędna, samodzielna, wykraczająca poza program - ocena celująca

b) bezbłędna, samodzielna, wyczerpująca - ocena bardzo dobra
c) bezbłędna, samodzielna, niepełna - ocena dobra
d) z błędami, samodzielna, niepełna - ocena dostateczna
e) z błędami, z pomocą nauczyciela, niepełna - ocena dopuszczająca
f) nie udzielenie prawidłowej odpowiedzi - ocena niedostateczna
Nie każda odpowiedź musi być oceniana.
3. Prace domowe mogą być: indywidualne, krótkoterminowe z lekcji na lekcję (wykonywanie samodzielne zadań i ćwiczeń) lub długoterminowe
(np. referat, opracowanie zagadnienia, wykonanie pomocy dydaktycznej, projektu).
4. Aktywność ucznia to aktywność na lekcji w postaci:
 zaangażowania w pracę na lekcji (lub jego brak),

 udziału w dyskusji,
 wypowiedzi w trakcie rozwiązywania nowych problemów,
 eksperymentowania w toku lekcji,
 pomysłu, inicjatywy.
Szczególną formą aktywności są referaty lub prace doświadczalne.

Referaty niesamodzielne oraz bez podania źródeł nie będą sprawdzane, a w przypadku skopiowania cudzej pracy uczeń może otrzymać ocenę
niedostateczną.
5. Konkursy - oceniane jest miejsce, które osiągnął uczeń oraz jego praca włożona w przygotowanie się do udziału w konkursie.
4. Zasady oceniania
1. Sprawdziany są obowiązkowe. Jeżeli uczeń opuścił sprawdzian powinien go napisać w ciągu dwóch tygodni od powrotu do szkoły.
2. Sprawdziany są zapowiadane co najmniej tydzień wcześniej. Zakresy materiału opracowują uczniowie wraz z nauczycielem na lekcjach
powtórzeniowych.
3. Stopień ze sprawdzianu uczeń może poprawić w najbliższym terminie dodatkowych zajęć wyznaczonych przez nauczyciela .
4. Ocenę pozytywną za sprawdzian wystawia się tylko za pracę samodzielną (bez tzw. ściągania)
5 . Kartkówki z trzech ostatnich lekcji mogą być nie zapowiadane.
6. Uczniowie nieobecni na kartkówce mogą pisać ją za zgodą nauczyciela w najbliższym terminie.
7. Oceny z prac pisemnych mają decydujące znaczenie przy wystawianiu oceny na koniec danej klasy.
8. Udział z powodzeniem w olimpiadach i konkursach to podstawa do oceny celującej
9. Uczeń ma obowiązek prowadzenia zeszytu przedmiotowego, w którym zapisuje własne rozwiązania zadań. Ich samodzielność może być
sprawdzona i oceniona przez nauczyciela. Zeszyt powinien być prowadzony systematycznie. Uczeń w przypadku nieobecności w szkole
powinien zeszyt uzupełnić.
10. W przypadku ucznia posiadającego orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego albo indywidualnego nauczania dostosowanie wymagań
edukacyjnych do indywidualnych potrzeb psychofizycznych i edukacyjnych może nastąpić na podstawie tego orzeczenia.
11. Nauczyciel jest obowiązany na podstawie opinii publicznej poradni lub niepublicznej poradni psychologiczno-pedagogicznej, w tym
publicznej lub niepublicznej poradni specjalistycznej, dostosować wymagania edukacyjne do indywidualnych potrzeb psychofizycznych i
edukacyjnych ucznia, u którego stwierdzone zaburzenia i odchylenia rozwojowe lub specyficzne trudności w uczeniu się uniemożliwiają
sprostanie tym wymaganiom.
12. Ocena roczna jest oceną podsumowującą osiągnięcia edukacyjne w danym roku szkolnym.

18 Fizyka

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

18 Fizyka

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

Fizyka – klasy 7

2. Niektóre właściwości fizyczne ciał

3. Cząsteczkowa budowa ciał

4. Jak opisujemy ruch?

1. Przemiany energii w zjawiskach cieplnych

2. Drgania i fale sprężyste

6. Optyka, czyli nauka o świetle

 Zapoznanie uczniów z ich osiągnięciami edukacyjnymi i postępami w nauce.

 Pomoc uczniowi w samodzielnym planowaniu swojego rozwoju.

 Motywowanie ucznia do dalszej pracy.

3. Kryteria wg których oceniane są poszczególne obszary aktywności

Kartkówki - (10 - 15 minutowe) sprawdziany z trzech lub dwóch ostatnich lekcji.

- Uczeń jest oceniany z trzech ostatnich tematów,

- Kryteria oceny ustnej są następujące:

a) bezbłędna, samodzielna, wykraczająca poza program - ocena celująca

4. Aktywność ucznia to aktywność na lekcji w postaci:

 zaangażowania w pracę na lekcji (lub jego brak),

Szczególną formą aktywności są referaty lub prace doświadczalne.

5 . Kartkówki z trzech ostatnich lekcji mogą być nie zapowiadane.

6. Uczniowie nieobecni na kartkówce mogą pisać ją za zgodą nauczyciela w najbliższym terminie.

8. Udział z powodzeniem w olimpiadach i konkursach to podstawa do oceny celującej

You might also like