ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2023 ΕΤΟΣ 23 Ο ΑΡΙΘΜ.

ΦΥΛΛΟΥ 1193

Διακονία
ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ
Ευγενίας οσιοπαρθενομ., Φιλίππου μαρτ., πατρός αυτής
(Απ. Αν: Εβρ . ια΄ 9 – 10, 32 - 40 – Ματθ. α΄ 1 - 25 )

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ ΑΜΠΕΡΙΑΣ ΧΑΝΙΩΝ

Κυριακή προ της Χριστού Γεννήσεως.
Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου
Πνεύματος
Κάθε χρόνο πρὶν τὰ Χριστούγεννα, διαβάζουμε ἀπὸ τὸ
Εὐαγγέλιο τοῦ Ἀποστόλου Ματθαίου τὴν γενεαλογία τοῦ
Χριστοῦ καὶ γιὰ χρόνια ἀναρωτιόμουνα, γιατί; Γιατί
πρέπει νὰ διαβάζουμε ὅλα αὐτὰ τὰ ὀνόματα ποὺ
σημαίνουν τόσο λίγα
πράγματα γιά μᾶς,
ἐὰν δὲν σημαίνουν
τίποτα; Καὶ τότε μοῦ
ἔγινε αἰσθητὴ ἡ τῆς νύχτας, ἢ στὸ σκοτάδι τῆς
σημασία ποὺ ἔχουν
γιὰ μᾶς αὐτὰ τὰ
ὀνόματα.
Τὸ πρῶτο στοιχεῖο
εἶναι, ὅτι εἶναι οἱ
ἄνθρωποι ποὺ ἀπὸ τὶς
οἰκογένειές τους
προέρχεται ἡ ἄνθρωποι ἁμαρτωλοί. Ἦταν
ἀνθρώπινη φύση τοῦ
Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Εἶναι ὅλοι συγγενεῖς Του, καὶ αὐτὸ μᾶς εἶναι ἀρκετὸ γιὰ
νὰ μᾶς προκαλοῦν βαθιὰ συγκίνηση: ὁ Χριστὸς εἶναι αἷμα
τους, ἀνήκει στὴν οἰκογένειά τους. Ὁ καθένας τους ὅταν
σκέφτεται τὴ Μητέρα τοῦ Θεοῦ, μπορεῖ νὰ πεῖ, «εἶναι
παιδὶ τῆς οἰκογένειάς μας», καὶ γιὰ τὸν Χριστό, «καὶ
Ἐκεῖνος εἶναι παιδὶ ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὴν οἰκογένειά
μας, ἂν καὶ εἶναι ὁ Θεός, ὁ Σωτήρας μας, ἡ ἀληθινὴ Θεικὴ
παρουσία ἀνάμεσά μας». Ἐπιπλέον, κάποια ὀνόματα
ξεχωρίζουν: ὀνόματα Ἁγίων, ἡρώων τοῦ πνεύματος, καὶ
ὀνόματα ἁμαρτωλῶν.
Ἀνάμεσά τους οἱ Ἅγιοι θὰ μποροῦσαν νὰ μᾶς διδάξουν τί
σημαίνει νὰ πιστεύουμε· ὄχι ἁπλὰ νὰ ἔχουμε μία πίστη
διανοητική, μία ἄποψη γιὰ τὸν κόσμο, ποὺ συμπίπτει, στὸ
βαθμὸ ποὺ μπορεῖ, μὲ τὸ ὅραμα τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ μία πίστη
ποὺ σημαίνει μία πλήρη ἐμπιστοσύνη στὸν Θεό, μία
πίστη χωρὶς ὅρια, ποὺ σημαίνει ὅτι εἴμαστε ἕτοιμοι νὰ
δώσουμε τὴ ζωή μας γι’ αὐτὸ ποὺ ἀντιπροσωπεύει, γι’
αὐτὸ ποὺ εἶναι, ἐξαιτίας τῆς γνώσης ποὺ ἔχουμε γιὰ τὸν
Θεό. Ἂς σκεφτοῦμε τὸν Ἀβραὰμ τοῦ ὁποίου ἡ πίστη
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΣΕΛΙΔΑ 1 από 4
δοκιμάστηκε στὸ μέγιστο βαθμό. Πόσο δύσκολα
προσφέρουμε στὸν Θεὸ κάτι δικό μας: Στὸν Ἀβραὰμ
ζητήθηκε νὰ προσφέρει ὡς θυσία αἵματος τὸν γιό του, καὶ
δὲν ἔχασε τὴν πίστη του ἀπέναντι στὸν Θεό. Καὶ ὁ Ἰσαάκ;
Παραδόθηκε χωρὶς ἀντίσταση, ὡς δεῖγμα τέλειας
ὑπακοῆς στὸν πατέρα του, καὶ μέσα ἀπ’ αὐτὸν- στὸν Θεό.
Μποροῦμε νὰ θυμηθοῦμε τὴν πάλη τοῦ Ἰακὼβ μὲ τὸν
Ἄγγελο στὸ σκοτάδι, ὅπως
κάποιες στιγμὲς ποὺ παλεύουμε
γιὰ τὴν πίστη μας, γιὰ τὴν
ἀκεραιότητά μας, στὸ σκοτάδι
ἀμφιβολίας μας, στὸ σκοτάδι
ποὺ μᾶς κυριεύει κάποιες φορὲς
ἀπὸ παντοῦ.
Ἀλλὰ ἐπίσης μποροῦμε νὰ
διδαχθοῦμε κάτι ἀπὸ ἐκείνους
πού, στὴν ἱστορία, στὴν Ἁγία
Γραφή, ἐμφανίζονται σὰν
ἄνθρωποι ἀδύναμοι, μὲ μιὰ
ἀδυναμία ποὺ εἶχε καταλάβει τὴ
ζωή τους, δὲν εἶχαν τὴ δύναμη νὰ ἀντισταθοῦν στὶς
σωματικὲς καὶ ψυχικὲς παρορμήσεις τους, στὰ
πολύπλοκα πάθη τῆς ἀνθρώπινης φύσης. Καὶ ὅμως
πίστεψαν μὲ πάθος στὸν Θεό. Ἕνας ἀπὸ ἐκείνους ἦταν ὁ
Δαυίδ, καὶ ἕνας ἀπὸ τοὺς ψαλμοὺς του τὸ ἐκφράζει αὐτὸ
τόσο καλά: «Ἐκ βαθέων ἐκέκραξά σοι, Κύριε…» Ἀπὸ τὰ
βάθη τῆς ἀπελπισίας του, τῆς ντροπῆς, τῆς πτώσης του,
ἀπὸ τὰ βάθη τῆς ἀποξένωσής του ἀπὸ τὸν Θεό, ἀπὸ τὰ
πιὸ βαθιὰ σκοτάδια τῆς ψυχῆς του, δὲν σταμάτησε νὰ
ἀναπέμπει κραυγὴ ἱκεσίας πρὸς τὸν Θεό. Δὲν κρύφτηκε
ἀπὸ Ἐκεῖνον, δὲν ἔφυγε μακρυά Του, ἔρχεται σ’ Ἐκεῖνον
μὲ τὴν ἀπελπισμένη κραυγὴ ἑνὸς ἀπελπισμένου
ἀνθρώπου. Τὴν συγκεκριμένη συμπεριφορὰ ἔχουν καὶ
ἄλλοι ἄνθρωποι τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ὅπως γιὰ
παράδειγμα, ἡ Ραχάβ, ἡ πόρνη- καὶ τόσοι πολλοὶ ἄλλοι.
Ἐμεῖς, ὅταν περνᾶμε τὴν πιὸ σκοτεινὴ περίοδο τῆς ζωῆς
μας, ὅταν εἴμαστε παγιδευμένοι στὸ σκοτάδι ποὺ ὑπάρχει
μέσα μας – στρεφόμαστε στὸν Θεὸ γιὰ νὰ Τοῦ ποῦμε: Σὲ
σένα, Κύριε, κραυγάζω! Ναὶ εἶμαι στὸ σκοτάδι, ἀλλὰ ἐσὺ
Ι. Ν. ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ
 ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2023 ΕΤΟΣ 23 Ο
εἶσαι ὁ Θεός μου. Εἶσαι ὁ Θεὸς ποὺ δημιούργησε τὸ φῶς
καὶ τὸ σκοτάδι καὶ Ἐσὺ ὑπάρχεις μέσα στὸ σκοτάδι καὶ
στὸ ἐκτυφλωτικὸ φῶς· ὑπάρχεις στὸν θάνατο ὅπως καὶ
στὴν ζωή· στὴν κόλαση ὅπως στὸν οὐράνιο Θρόνο Σου·
καὶ μπορῶ νὰ σοῦ φωνάζω ἀπ’ ὅπου καὶ νὰ βρίσκομαι.
Ὑπάρχει ἀκόμα ἕνα τελευταῖο πράγμα ποὺ θὰ ἤθελα νὰ
σκεφτεῖτε. Ἐκεῖνοι οἱ ἄνθρωποι γιὰ ἐμᾶς εἶναι ὀνόματα·
γιὰ κάποιους ἀπὸ αὐτοὺς γνωρίζουμε λίγα πράγματα
ἀπὸ τὴν Βίβλο, γιὰ ἄλλους δὲν γνωρίζουμε τίποτα. Ἀλλὰ
ὅλοι ὑπῆρξαν συγκεκριμένα πρόσωπα, ἄνδρες καὶ
γυναῖκες σὰν κι ἐμᾶς μὲ ὅλες τὶς ἀδυναμίες καὶ τὶς
ἐλπίδες, τοὺς κλυδωνισμοὺς στὸ θέλημα καὶ τοὺς
δισταγμούς τους, μ’ ὅλη τὴν ἀρχικὴ ἀγάπη ποὺ τόσο
συχνὰ ἀμαυρώνεται κι ὅμως παραμένει φλογερὴ καὶ
φωτεινή. Εἶναι ἀληθινὰ πρόσωπα καὶ μποροῦμε νὰ
διαβάζουμε τὰ ὀνόματά τους νοιώθοντας, ὅτι, ναὶ - δὲν
σᾶς γνωρίζω, ἀλλὰ εἶστε ἀπὸ ἐκείνους ποὺ προέρχονται
ἀπὸ τὴν πραγματικὴ καὶ συγκεκριμένη οἰκογένεια τοῦ
Χριστοῦ, ποὺ παρὰ τὶς ἀντιξοότητες τῆς ζωῆς, ἐξωτερικὲς
ἢ ἐσωτερικές, ἀνήκουν στὸν Θεό. Κι ἐμεῖς μποροῦμε νὰ
προσπαθήσουμε, καὶ νὰ μάθουμε, μέσα στὴν
συγκεκριμένη ζωὴ ποὺ ἔχουμε, κατὰ πόσον εἴμαστε
ἀδύναμοι ἢ δυνατοὶ σὲ μία δεδομένη στιγμὴ καὶ ἂν
ἐξακολουθοῦμε νὰ εἴμαστε δικοί Του.
Λοιπὸν ἂς σκεφτοῦμε τὴν σημερινὴ Εὐαγγελικὴ
περικοπή, τὴν ἑπόμενη φορὰ ποὺ θὰ ἔλθουμε νὰ τὴν
ἀκούσουμε, ἂς τὴν δεχτοῦμε μὲ μιὰ λάμψη στὰ μάτια, μὲ
μιὰ ζεστὴ καρδιά· αὐτὸ θὰ εἶναι δυνατὸ μονάχα στὸν
βαθμὸ ποὺ ὁ Χριστὸς θὰ γίνεται ὁλοένα πιὸ ἀληθινὸς στὴ
ζωή μας καὶ μέσα ἀπὸ Ἐκεῖνον, θ’ ἀνακαλύπτουμε ὅτι
ὅλοι ἐκεῖνοι οἱ ἀνθρώπου εἶναι πρόσωπα ἀληθινά,
ζωντανά, ποὺ ἀνήκουν σέ μᾶς καὶ στὸν Θεό. Ἀμήν.
† Μητροπολίτης Σουρόζ Αντώνιος Bloom
Η ταπείνωση των Χριστουγέννων
Οι άγγελοι, λέει ο άγιος Γρηγόριος ο
Παλαμάς, με την κατά σάρκα γέννηση
του Σωτήρος γνώρισαν, κατά το
εξαίσιο παράδειγμά του, ότι υψώνεται
κανείς όχι με την υπερηφάνεια αλλά
με την ταπείνωση.
Έτσι και οι άνθρωποι γνώρισαν με τον
καλύτερο τρόπο πως η οδός της σωτηρίας είναι το
ταπεινό φρόνημα. Με την ταπείνωση επανορθώνεται η
αποστασία.
Ο δαίμονας καταντροπιάστηκε και ηττήθηκε με το
γεγονός της ενανθρωπίσεως του Θεού Λόγου. Έτσι, η
άγνωστη για τον δαίμονα ταπείνωση τον κατανικά με τη
στάση των ταπεινών. Ο μεγάλος Θεός γίνεται μικρός από
αγάπη στον άνθρωπο.
Το μεγαλείο των Χριστουγέννων μπορούν να αισθανθούν
περισσότερο οι ταπεινοί. Τη χαρά τη βιώνει καλύτερα ο
ταπεινός, όπως οι αγραυλούντες ποιμένες της Βηθλεέμ
και οι σοφοί Μάγοι της Ανατολής, που προσκυνούν το
νεογέννητο βρέφος του σπηλαίου. Η μεγάλη έκφραση
της ταπεινώσεως είναι η σεμνή κόρη της Γενησαρέτ, η
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΣΕΛΙΔΑ 2 από 4
ΑΡΙΘΜ. ΦΥΛΛΟΥ 1193
Υπεραγία Θεοτόκος. Το ίδιο ταπεινός είναι και ο
σιωπηλός μνήστορας Ιωσήφ.
Ο Χριστός έρχεται σε ένα δύσκολο και ανάστατο τόπο με
τον πιο ταπεινό τρόπο. Δεν γινόταν να ταπεινωθεί πιο
πολύ. Γεννήθηκε σε μια σπηλιά ζώων, δεν τον
αντιλήφθηκε κανένας, Αυτόν που χάριζε νέα ζωή. Ο
κόσμος έτρεχε σε ξέφρενους ρυθμούς, σε διαφορετικά
προγράμματα, με άλλους στόχους. Έτσι τότε, έτσι και
τώρα... Άφησε τη μεγαλειώδη δόξα των ουρανών και
ήλθε να σκηνώσει μεταξύ αλόγων ζώων. Να μας
συγκινήσει η άφατη κένωσή του, να μας παροτρύνει σε
ομοίωση.
Ας αγαπήσουμε την ταπείνωση, ας προσκυνήσουμε
ευγνώμονα τον ταπεινό Χριστό της αγρυπνούσης
Βηθλεέμ!
+Μοναχός Μωυσής, Αγιορείτης
Αυτές τις γιορτές…
Κάποιος δεν θα έχει ούτε έναν
άνθρωπο να αλλάξει μαζί του
μια κουβέντα. Κάποιος, δεν θα
ακούσει ευχές, ούτε θα έχει
κάποιον να του κάνει μια
αγκαλιά. Σε κάποιον, δε θα πει
κανείς τα κάλαντα, ούτε θα τον επισκεφθούνε σπίτι και
ας το λαχταράει σαν μικρό παιδί. Κάποιος, φέτος τις
γιορτές, θα νιώθει μια μαυρίλα στη ψυχή του, χωρίς να
ξέρει που οφείλεται. Κάποιος θα πονάει. Θα πονάει πολύ.
Στο σώμα. Και κάποιος θα ξενυχτά δίπλα σε κάποιον που
πονάει. Κάποιος θα κρυώνει μέσα στο σπίτι του. Και
κάποιος, πιθανότατα δεν θα έχει σπίτι. Κάποιος άλλος
θα πεινάει. Ναι. Συμβαίνει και αυτό… Κάποιος θα το
θέλει, αλλά δεν θα μπορεί να λειτουργηθεί. Βλέπεις δεν
θα υπάρχει εκκλησία εκεί κοντά που μένει. Η μπορεί και
να μην μπορεί να περπατήσει ως εκεί… Δεν ξέρω.
Κάποιος άλλος θα δουλεύει. Όχι από επιλογή. Από
ανάγκη. Ή από υποχρέωση. Θα δουλεύει όταν όλοι οι
άλλοι κάθονται. Θα δουλεύει γιατί, ίσα μέτρα, ίσα
σταθμά βλέπεις, για να τα βγάλει πέρα…
Αν δεν είσαι λοιπόν εσύ, εσύ που διαβάζεις τις γραμμές
αυτές, κάποιος από τους παραπάνω, όσο μπορείς, με
όποιον τρόπο, κοίτα να σταθείς δίπλα σε αυτόν τον
΄΄κάποιο΄΄ αδερφό σου. Όχι με λύπηση. Μην τολμήσεις.
Με σεβασμό. Με ιερότητα. Με σιωπή. Με προσευχή.
Όσο μπορείς, τις γιορτές αυτές, λίγο, κάτι τις, κάποιον να
ανακουφίσεις. Και μην νομίζεις. Μην πας μακριά. Είναι
δίπλα σου αυτός ο κάποιος. Μπορεί να είναι, ακόμα και
μέσα στο ίδιο σου το σπίτι… Καλά και ευλογημένα
Χριστούγεννα.
ΕλευθεριάδηςΕλευθέριος, ΨυχολόγοςM.Sc.
Το θείο Βρέφος
«Δι’ ημάς γαρ εγεννήθη
παιδίον νέον, ο προ αιώνων
Θεός.» Η Παρθένος σήμερον,
τον υπερούσιον τίκτει και η γη
το σπήλαιον τω απροσίτω
Ι. Ν. ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ
 ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2023 ΕΤΟΣ 23 Ο
προσάγει, άγγελοι μετά ποιμένων δοξολογούσι δι’ ημάς
γαρ εγεννήθη παιδίον νέον, ο προ αιώνων Θεός.
(Κοντάκιον Χριστουγέννων) … Στην ευαγγελική διήγηση
για τη γέννηση του Ιησού Χριστού, η μητέρα και το παιδί
δε λένε ούτε μία λέξη, ωσάν οι λέξεις να είναι περιττές,
επειδή καμιά λέξη δεν μπορεί να ερμηνεύσει, να ορίσει ή
να εκφράσει το νόημα όσων έλαβαν μέρος και
εκπληρώθηκαν εκείνη τη νύχτα.
Οι λέξεις «παιδίον» και «Θεός» είναι οι πλέον
αποκαλυπτικές για το μυστήριο των Χριστουγέννων.
Κατά κάποιο τρόπο, είναι ένα μυστήριο που απευθύνεται
στο παιδί που συνεχίζει να ζει μυστικά μέσα σε κάθε
ενήλικα, στο παιδί που συνεχίζει να ακούει ό,τι ο
ενήλικας έχει πάψει να ακούει, και που ανταποκρίνεται
με μια χαρά, που ο ενήλικας, μέσα στον γήινο,
υπερώριμο, κουρασμένο και κυνικό κόσμο που ζει,
αδυνατεί να νιώσει. Μάλιστα, τα Χριστούγεννα είναι μια
γιορτή για τα παιδιά, μ’ έναν πολύ βαθύτερο τρόπο…
Ο Χριστός όμως είπε, «γέννησθε ως τα παιδία» (Ματθ. 18,3).
Τι σημαίνει αυτό; Τι λείπει από τους ενήλικες, ή
καλύτερα, τι έχει στραγγαλισθεί, καταπνιγεί,
εκμηδενισθεί από ένα παχύ στρώμα ενηλικιότητας;
Η ενηλικίωση στραγγαλίζει επίσης την ικανότητα να
εμπιστεύεσαι, να αυτοεγκαταλείπεσαι, να αφήνεσαι
τελείως στην αγάπη και να πιστεύεις με όλη σου την
ύπαρξη. Τελικά τα παιδιά παίρνουν στα σοβαρά ό,τι οι
ενήλικες δεν μπορούν πλέον να αποδεχθούν: τα όνειρα,
αυτά που διασπούν την καθημερινή μας εμπειρία και την
κυνική μας καχυποψία, αυτό το βαθύ μυστήριο του
κόσμου και καθετί που αποκαλύπτεται στους αγίους, στα
παιδιά και στους ποιητές. Έτσι μόνο όταν εισχωρήσουμε
στο παιδί που ζει κρυμμένο μέσα μας, μπορούμε να
κάνουμε δικό μας το χαρμόσυνο μυστήριο του Θεού που
έρχεται προς εμάς «ως παιδίον». Το παιδί δε διαθέτει ούτε
κύρος ούτε εξουσία, όμως η απουσία ακριβώς του κύρους
το αναδεικνύει σε βασιλιά, πηγή της βαθιάς του δύναμης
είναι η ανικανότητα να υπερασπιστεί τον εαυτό του και η
τρωτότητά του. Το παιδί σ’ αυτή τη μακρινή σπηλιά της
Βηθλεέμ δεν έχει επιθυμία ώστε να το φοβόμαστε,
εισέρχεται στις καρδιές μας χωρίς να μας εκφοβίζει,
χωρίς να επιδεικνύει το κύρος και τη δύναμή του, αλλά
μόνο με την αγάπη. Μάς δίνεται ως παιδί, και μόνο ως
παιδιά μπορούμε με τη σειρά μας να το αγαπήσουμε και
να δοθούμε σ’ αυτό. Ο κόσμος κυβερνάται από τη δύναμη
και την εξουσία, μας απελευθερώνει απ’ όλα αυτά. Το
μόνο που επιθυμεί από μας είναι η αγάπη μας, που
προσφέρεται με ελευθερία και χαρά, το μόνο που
επιθυμεί από μας είναι να του δώσουμε την καρδιά μας.
Και τη δίνουμε σ’ ένα ανυπεράσπιστο παιδί, που εμπνέει
όμως τεράστια εμπιστοσύνη.
Με τη γιορτή των Χριστουγέννων η Εκκλησία μας
αποκαλύπτει ένα μυστήριο χαράς: το μυστήριο μιάς
ελεύθερα προσφερόμενης αγάπης που δεν επιβάλλεται
σε κανένα. Μιας αγάπης ικανής να δει, να αναγνωρίσει
και να αγαπήσει το Θεό στο πρόσωπο του θείου Παιδιού,
και να γίνει έτσι δώρο μιας νέας ζωής.
πατρός Αλέξανδρου Σμέμαν
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΣΕΛΙΔΑ 3 από 4
ΑΡΙΘΜ. ΦΥΛΛΟΥ 1193
Χριστούγεννα κατά τον Αγιο Παΐσιο.
Κάποτε ρώτησαν το γέροντα
Παΐσιο για τα Χριστούγεννα και
πως θα μπορέσουμε να ζήσουμε
το γεγονός της Γεννήσεως, ότι
δηλαδή ο Χριστός «ΣΗΜΕΡΟΝ
ΓΕΝΝΑΤΑΙ ΕΚ ΠΑΡΘΕΝΟΥ»
Ο Χριστός με τη μεγάλη Του αγάπη και με την μεγάλη
Του αγαλλίαση που σκορπάει στις ψυχές των πιστών με
όλες τις άγιες γιορτές Του, μας ανασταίνει αληθινά αφού
μας ανεβάζει ψηλά πνευματικά. Αρκεί να συμμετέχουμε
και να έχουμε όρεξη πνευματική να τις πανηγυρίζουμε
πνευματικά. Tότε τις γλεντάμε πνευματικά και μεθάμε
πνευματικά από το παραδεισένιο κρασί που μας φέρνουν
οι Άγιοι και μας κερνούν.
Τις γιορτές για να τις ζήσουμε, πρέπει να έχουμε τον νου
μας στις Άγιες Ημέρες και όχι στις δουλειές που έχουμε
να κάνουμε για τις άγιες ημέρες. Να σκεφτόμαστε τα
γεγονότα της κάθε Άγιας Ημέρας και να λέμε την ευχή
δοξολογώντας το Θεό. Έτσι θα γιορτάζουμε με πολύ
ευλάβεια κάθε γιορτή. Όταν κανείς μελετάει τα γεγονότα
της κάθε γιορτής, φυσιολογικά θα συγκινηθεί και με
ιδιαίτερη ευλάβεια θα προσευχηθεί. Έπειτα στις
Ακολουθίες ο νους να είναι στα γεγονότα που
γιορτάζουμε και με ευλάβεια να παρακολουθούμε τα
τροπάρια που ψέλνονται. Όταν ο νους είναι στα θεία
νοήματα, ζει τα γεγονότα ο άνθρωπος, και έτσι δεν
αλλοιώνεται.
– Γέροντα, μετά την Αγρυπνία των Χριστουγέννων δεν
κοιμόμαστε;
– Χριστούγεννα και να κοιμηθούμε; Η μητέρα μου έλεγε:
«Απόψε μόνον οι Εβραίοι κοιμούνται». Βλέπεις, τη νύχτα
που γεννήθηκε ο Χριστός οι άρχοντες κοιμόνταν βαθιά,
και οι ποιμένες «αγραυλούσαν». Φύλαγαν τα πρόβατα
την νύχτα παίζοντας την φλογέρα. Κατάλαβες; Οι
ποιμένες πού αγρυπνούσαν είδαν τον Χριστό.
– Πώς ήταν Γέροντα, το σπήλαιο;
– Ήταν μία σπηλιά μέσα σε έναν βράχο και είχε μία
φάτνη, τίποτε άλλο δεν είχε. Εκεί πήγαινε κανένας
φτωχός και άφηνε τα ζώα του. Η Παναγία με τον Ιωσήφ,
επειδή όλα τα χάνια ήταν γεμάτα και δεν είχαν πού να
μείνουν, κατέληξαν σε αυτό το σπήλαιο. Εκεί ήταν το
γαϊδουράκι και το βοϊδάκι, που με τα χνώτα τους
ζέσταναν τον Χριστό! «Ἔγνω βοῦς τον κτησάμενον και
όνος την φάτνην του κυρίου αὐτοῦ», δεν λέει ο Προφήτης
Ησαΐας;
-Σε ένα τροπάριο, Γέροντα, λέει ότι η Υπεραγία Θεοτόκος
βλέποντας τον νεογέννητο Χριστό, «χαίρουσα ομού και
δακρύουσα» αναρωτιόταν:… «Επιδώσω σοι μαζόν, τω τα
σύμπαντα τρέφοντι, ή υμνήσω σε, Υιόν και Θεόν μου;
Ποίαν εύρω επὶ σοί προσηγορίαν;»
– Αυτά είναι τα μυστήρια του Θεού, η πολύ μεγάλη
συγκατάβαση του Θεού, την οποία δεν μπορούμε εμείς να
συλλάβουμε!
– Γέροντα, πώς θα μπορέσουμε να ζήσουμε το γεγονός
της Γεννήσεως, ότι δηλαδή ο Χριστός «Σήμερον γεννάται
εκ Παρθένου»;
Ι. Ν. ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ
 ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2023 ΕΤΟΣ 23 Ο
– Για να ζήσουμε αυτά τα θεία γεγονότα, πρέπει ο νους
να είναι στα θεία νοήματα. Τότε αλλοιώνεται ο
άνθρωπος. «Μέγα και παράδοξον θαύμα τετέλεσται
σήμερον», ψάλλουμε. Άμα ο νους μας είναι εκεί, στο
«παράδοξον», τότε θα ζήσουμε και το μεγάλο μυστήριο
της Γεννήσεως του Χριστού. Εγώ θα εύχομαι η καρδιά
σας να γίνει Αγία Φάτνη και το Πανάγιο Βρέφος της
Βηθλεέμ να σας δώσει όλες τις ευλογίες Του.
Απόσπασμα από το βιβλίο: «Περί προσευχής», Γέροντος Παϊσίου
Αγιορείτου, Λόγοι ΣΤ’ (σελ. 195-196)
Τι ‘’δεν’’ είναι Χριστούγεννα…
Τα Χριστούγεννα, δεν είναι η γιορτή
μιας ακαθόριστης αγάπης.
Τα Χριστούγεννα, δεν είναι η γιορτή
μιας απροσδιόριστης χαράς.
Τα Χριστούγεννα, δεν είναι η γιορτή,
ούτε της οικογένειας, ούτε των στιγμών
με τους φίλους και τους αγαπημένους.
Τα Χριστούγεννα, δεν είναι ούτε τα
γλέντια, ούτε οι χαρές, ούτε τα φαγοπότια, ούτε οι
μουσικές.
Τα Χριστούγεννα δεν είναι ούτε τα δέντρα, ούτε τα
στολίδια, ούτε τα φώτα, ούτε οι εκδρομές…
Τίποτα από όλα αυτά δεν είναι τα Χριστούγεννα.
Η αρχή της νίκης του θανάτου…
Αυτό είναι τα Χριστούγεννα. Η αρχή της νίκης του
θανάτου.
Και ο ερχομός Εκείνου.
‘’Του Ανυψώσαντος το κέρας ημών…’’.
Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος
Πολλές ευχές για προσωπική ευτυχία δεχόμαστε
αυτές τις μέρες ! . . . Που βρίσκεται αυτή η ευτυχία
τελικά ;
Τελικά η πραγματική ευτυχία
βρίσκεται όταν διαπιστώσεις
ότι δεν επιθυμείς τίποτα για να
γίνεις ευτυχισμένος. Αυτό
σημαίνει ότι δεν περιμένει
μέσα σου κάποιο κενό ώστε να
τροφοδοτηθεί με επιθυμίες για να ευτυχήσεις.
Μεγάλη ευτυχία! Όταν διαπιστώνεις ότι δεν επιθυμείς
τίποτα ! Ότι δεν χρειάζεσαι κάτι για να ευτυχήσεις ! Όταν
δεν έχεις ανάγκη για επιθυμία ευτυχίας τότε είσαι
ολότελα ευτυχισμένος!
Οι επιθυμίες της ζωής έχουν μέσα την ωρολογιακή
βόμβα της φθοράς και του θανάτου. Τι σημαίνει αυτό; Ότι
δεν θα κρατήσουν πολύ, είναι πρόσκαιρες.
Γι΄αυτό το αρχικό χαμόγελο, σε λίγο χρόνο θα γίνει
θλίψη και δάκρυα.
Έγινες άνθρωπος για να γίνω κατά χάριν Θεός και σε
αυτό το γεγονός όλες οι επιθυμίες εκπληρώνονται και
όλες οι ευτυχίες βρίσκουν την πηγή τους.
Υπάρχει κάποιος που σε αγαπά και η αγάπη του μένει
αμετάβλητη! Τι άλλο να θέλουμε!
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΣΕΛΙΔΑ 4 από 4
ΑΡΙΘΜ. ΦΥΛΛΟΥ 1193
Ευτυχία δηλαδή σε σχέση με το πρόσωπο του Θεού, του
οποίου η αγάπη δεν αλλάζει ποτέ και για κανέναν λόγο!
Ένας μόνιμος Έρωτας που δεν τον αγγίζει η φθορά!
Αν κάτι μικρό επιθυμώ είναι να με βοηθήσεις να Σε
καταλάβω..
Σ΄ακολουθώ Κύριε τραυματισμένος και χαμογελώ
ευτυχισμένος!
Δεν πρόκειται να σβήσει η λάμψη της γεννήσεως Σου
μέσα μας. Τα λαμπάκια θα σβήσουν αλλά η χαρά ότι
ήρθες στον κόσμο και έλαβες σάρκα θα μείνει μέσα μας
ως σφραγίδα πυρωμένης αγάπης.
Ένα μόνιμο σημάδι! Αγάπης και υιοθεσίας !
Δεν τελειώνουν ποτέ τα Χριστούγεννα….
Να ευχηθούμε να σε νιώθουμε μέσα μας όπως οι
εγκυμονούσες το βρέφος που κυοφορούν!
Καλώς ήρθες Κύριε... !!!
Τέλειωσε η μοναξιά μας! Έγινε πλέον μόνιμη αγκαλιά με
την δική σου Αγάπη!
π. Σπυρίδων Σκουτής
Δίκτυο Προσευχής
Από την Κυριακή 5 Ιουλίου 2015 και κάθε
βράδυ11.00–12.00, όσοι θέλουμε, να κάνουμε στο σπίτι
μας την Παράκληση στην Παναγία μας και την
Ευχή,για όλα τα δύσκολα που συμβαίνουν καθημερινά
στον τόπο μας, την Πατρίδα μας και το Λαό μας αλλά και
σε κάθε ψυχή που ζει ανάμεσά μας και γύρω μας.
«Διάσωσον από κινδύνων τους δούλους σου,
Θεοτόκε, ότι πάντες μετά Θεόν εις σε καταφεύγομεν,
ως άρρηκτον τείχος και προστασίαν.»
ἘπισκεφθεῖτετὴνἱστοσελίδατῆςἘνορίας μας:
http://saintpanteleimochania.wordpress.com
Εφημερίδα ΔΙΑΚΟΝΙΑ
ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ
ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ
ΑΜΠΕΡΙΑΣ ΧΑΝΙΩΝ
ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΥΛΗΣ:
Πρωτ π. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
ΚΑΤΑΠΙΔΗΣ
Πρωτ. π. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ
ΚΟΥΔΟΥΜΝΑΚΗΣ
ΤΗΛ. ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ:
28210-43053
Ι. Ν. ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ