1.

Faktori proizvodnje su:

predmeti rada
radna snaga
sredstva za rad
energija, sirovine (upitno jer energija i sirovine spadaju u ovo gore navedeno)

2. Saobraćaj djeluje veličinu i proširenje tržišta:

usavršavanjem prijevoznih sredstava
izgradnjom saobraćajne mreže
snižavanjem troškova

3. Kapacitet saobraćajno-komunikacijske kompanije determinišu:

stepen učinka uposlenih
osnovna sredstva
radnu snagu
određeni vremenski period

4. Prosječni relativno fiksni troškovi su najniži:

u maksimalnom stepenu korištenja kapaciteta

5. Prema stepenu učešća u proizvodnom procesu troškovi se dijele na:

proizvodne troškove
režijske troškove

6. Troškovi sredstava za rad obuhvataju:

amortizaciju
troškove investicionog održavanja
troškove tekućeg održavanja

7. Za fiksne troškove vezujemo pojam „degresija veličina“, što znači da:

svako povećanje proizvodnje dovodi do smanjenja prosječnih fiksnih troškova po jedinici
proizvoda

8. Amortizaciona kvota predstavlja

iznos koji se otpisuje u toku nekog vremenskog perioda, tj, iznos za koji se smanjuje vrijednost
osnovnog sredstva

9. Prosječni troškovi po jedinici proizvoda saobraćajno-komunikacijske kompanije dostižu:

minimum u zoni optimalnosti

10. Odnos bruto i neto rada u saobraćaju je:

bruto rad/neto rad>1 i neto rad predstavlja koristan rad
11. Amortizacija predstavlja:
trošak sredstava za rad

12. Stepen korištenja kapciteta:

predstavlja odnos ostvarene proizvodnje u određenom vremenskom periodu prema
maksimalnom kapacitetu

13. Relativni prag rentabilnosti se određuje na osnovu odnosa:

ukupnih troškova i ukupnih prihoda

14. Iz odnosa između neto i bruto rada u saobraćaju, remanentnost se dogodi zbog:
sporijeg opadanja bruto rada u odnosu na opadanje neto rada
bržeg opadanja neto rada u odnosu na opadanje bruto rada

15. Ukoliko u razvojnom toku troškova prisutna linearna degresija, onda je dobit:
najveća Qmax za slučaj ukupnih i prosječnih troškova po jedinici proizvoda

16. Kod progresivne amortizacije, amortizacione kvote se u toku obračunskog perioda:

povećavaju

17. Prag rentabilnosti predstavlja stepen korištenja kapaciteta u kojem se izjednačavaju:

prosječni troškovi i jedinična cijena, i gdje je dobit jednaka nuli
ukupni troškovi i ukupni prihodi, i gdje je dobit jednaka nuli

18. Ako je vrijednost stepena reagibilnosti 0<r1, onda su ukupni troškovi:

degresivni jer ukupni troškovi sporije rastu od obima proizvodnje

19. Progresivni troškovi rastu:

iznadproporcionalno do zone optimalnosti

20. Specifičnosti predmeta rada u saobraćaju su:

nije u vlasništvu saobraćajnog preduzeća
ne troši se vrijeme procesa transporta

21. Iz izraza za proporcionalne troškove vrijedi:

r=1, ukupni troškovi rastu proporcionalno
prosječni troškovi po jedinici su konstantni

22. Karakteristike saobraćajne usluge proizilaze iz specifičnosti saobraćaja, koje se ogledaju kroz:
nematerijalnu proizvodnju
sinhroniziranost procesa proizvodnje i potrošnje
23. Apsolutno fiksni troškovi se odnose na:
vremensku amortizaciju osnovnih sredstava
troškovi osiguranja osnovnih sredstava od požara i sl.
kamata na osnovna sredstva

24. Saobraćaj djeluje na razmještaj proizvodnih snaga kroz:

sistem politika cijena prijevoznih usluga
stepen razvoja prijevoznih sredstava
razvijenost saobraćajne mreže
strukturu saobraćajne mreže

25. Ukupni relativno fiksni troškovi su najniži:

u nultom stepenu korištenja kapciteta

26. Specifičnosti saobraćajne usluge su:

saobraćajna usluga se može utrošiti samo za vrijeme trajanja procesa proizvodnje
(sinhroniziranost procesa proizvodnje i potrošnje)
saobraćajna usluga nije materijalan proizvod
upotrebna vrijednost saobraćajne usluge

27. U razvojnom toku proporcionalnih troškova , r=1 karakteristično je da:

ukupni troškovi rastu proporcionalno, a prosječni troškovi po jedinici proizovoda su konstantni

28. Prosječni fiksni troškovi po jedinici proizvoda su:

najniži pri maksimalnom stepenu korištenja kapaciteta

29. Osnovne funkcije saobraćaja u ekonomskom smislu su:

omogućava proces reprodukcije
utiče na teritorijalnu podjelu rada
realizacija upotrebne vrijednosti nekog proizvoda

30. Prosječni progresivni troškovi:

opadaju sporije od porasta obima proizvodnje

31. Saobraćajni faktori remanentnosti su:

brže opadanje neto rada od bruto rada
zadržavanje gotovo istog obima bruto rada u prvoj fazi
više organizacionih jedinica duže ostaje u saobraćaju i održavanju

32. Faktori koji utiču na visinu troškova su:

objektivno tehnički (nivo tehničke opremljenosti kommpanije)
 subjektivno organizacioni (nivo racionalne organizacije, kvalificiranost radnika i sl.)
tržišni odnosi (cijene sredstava za proizvodnju, društveni propisi, zakonske obaveze , carinska
kreditna, fiskalna i dr. Politike ekonomskog razvoja)

33. Specifičnosti predmeta rada u saobraćaju je:

ne troši se za vrijeme procesa transporta i ne vrše se nikakve materijalne promjene,osim
promijena u prostoru, i u procesu transportovanja isti NIJE vlasništvo saobraćajnog preduzeća

34. Ukupni apsolutno fiksni troškovi pri nultom stepenu korištenja kapaciteta:
su jednaki nuli, a potom su nepromjenjivi do maksimalnog stepena korištenja kapaciteta

35. Stepen reagibilnosti ukupnih degresivnih troškova je:

0<r<1, i troškovi rastu degresivno

36. Kapacitet saobraćajno-komunikacijske kompanije ne obuhvata:

kvalitet faktora

37. U zoni optimalnosti ukupni troškovi saobraćajno-komunikacijskog preduzeća imaju karakter:

proporcionalnih troškova

38. Troškovi sredstava za rad obuhvataju:

amortizaciju

39. Osnovne funkcije saobraćaja u ekonomskom smislu su:

omogućava proces reprodukcije
utiče na teritorijalnu podjelu rada
realizacija upotrebne vrijednosti nekog proizvoda
ubrzava društvenu podjelu rada

40. U razvojnom toku troškova saobraćajno-komunikacijske kompanije kod nelinearne degresije

prisutni su:
ukupno fiksni i ukupno varijabilni troškovi
ili je fiksnih, varijabilnih i prosječnih ukupnih troškova
1. Likvidnost predstavlja:
sposobnost kompanija da svojim sredstvima izmiruje kratkoročne obaveze
L ≈ 1 označava zdravu finansijsku situaciju, ako bude s vise odgovora tačnih
L>1 označava višak nepotrebnih, odnosno, neangažiranih sredstava.
L<1 preduzeće u težoj finansijskoj situaciji

2. Odnos između solventnosti i likvidnosti se ogleda kroz sljedeće:

ukoliko preduzeće nije osiguralo dugoročnu platežnu sposobnost (solventnost), onda ono
najčešće ne može postizati ni platežnu sposobnost u kratkom roku (likvidnost) i obratno,
postizanje kratkoročne platežne sposobnosti (likvidnosti) utječe na postizanje dugoročne
platežne sposobnosti (solventnosti).

3. Princip ekonomije reprodukcije, produktivnosti se svodi na težnju da se:

uz određeni utrošak radne snage ostvari što veći kvantum proizvodnje
određeni kvantum proizvodnje ostvari uz što manji utrošak radne snage

4. Ukoliko se ponuda ne mijenja, onda će promjena potražnje usloviti:

povećanje cijena, ukoliko se potražnja poveća
smanjenje cijena, ukoliko se tražnja smanji
Porast potražnje, ako se ponuda ne mijenja, vodi ka porastu tržišne cijene i porastu potrošnje
promatranog dobra (PB > PA, i QB> QA).

5. U finansijskoj analizi vrednovanja projekata, ukoliko je FNPV<0, onda je:

projekat je finansijski neprihvatljiv, tj. radi se ekonomska analiza prihvatljivosti projekta.

Ali ako je FNPV>0 projekat je finansijski prihvatljiv.

6. Optimalna cijena proizvoda/usluge se nalazi u:

presjeku ponude i tražnje
cjenovnom ekvilibriju

7. Faktori produktivnosti, kao principa ekonomije reprodukcije mogu biti:

 objektivni, subjektivni, prirodni i društveni.
U objektivne faktore ubrajaju se sredstva i predmeti rada (njihov obim, kvaliteta, efikasnost,
stupanj iskorištenja);
− u subjektivne: strucnost i umjesnost u radu (organizacija proizvodnje i saobraćaja, intenzitet
rada, stupanj korištenja fonda radnog vremena);
− u društvene: nova tehnička i naučna otkrića (stimulativnost radne snage u preduzeću, metoda
industrijalizacije);
− u prirodne: bogatstvo prirodnih izvora, klima i sl.

8. Produktivnost predstavlja odnos:

proizvodnje i utrošenog rada

9. Faktori ekonomičnosti mogu se svrstati prema grupama u:

grupu faktora koji djeluju sniženjem troškova sredstava za rad
grupu faktora koji djeluju sniženjem troškova i uštede na materijalnim rashodima;
grupu faktora koji djeluju na ekonomičnost smanjenjem radne snage;
grupu faktora koji djeluju na visinu povećanja troškova (ugovorene i zakonske obaveze );
grupu faktora koji djeluju obimorn saobraćaja na visinu svih fiksnih troškova po jedinici usluge.

10. Veća ekonomičnost dovodi do:

smanjenja cijena usluga, a do povećanja dohotka i materijalnog položaja preduzeća

11. Kod linearne degresije granični troškovi dostižu minimum:

nemaju minimum jer su konstantni

12. Troškovi diferencije predstavljaju:

razliku ukupnih troškova višeg stepena zaposlenosti I ukupnih troškova predhodnog, nižeg
stepena zaposlenosti

13. U ekonomskoj analizi vrednovanja projekata, ukoliko je ENPV>0, onda je:

projekat je društveno prihvatljiv , tj. Društvo će imati koristi od implementacije projekta
A ako je ENPV<0, projekat je društveno neprihvatljiv
14. Interna stopa rentabilnosti predstavlja:
diskontnu stopu po kojoj neto sadašnja vrijednost postaje nula.
diskontnu stopu pri kojoj je diskontovana dobit jednaka nuli

15. Kod nelinearne degresije troškovi diferencije su:

različiti za svaki obim proizvodnje

16. Faktori/varijable koji utiču na potražnju:

cijena dobra i prosječni dohodak potrošača
prosječna dobit
veličina tržišta
cijene i dostupnost srodnih ili ili konkurentskih dobara

cijena dobra - efekt supstitucije - kada se cijena dobra poveća ono se supstituira drugim sličnim
dobrom
prosječni dohodak potrošača - kad cijene porastu smanjuje se dohodak;
veličina trzišta - veći broj potrošača povećava broj kupljenih proizvoda;
cijene i raspoloživost odnosno dostupnost srodnih ili konkurentskih dobara - npr. niže cijene
benzina povećavaju potražnju za automobilima. − ukusi ili preferencije potrošaca - npr.
amerikanci kupuju više automobila od europljana.;
posebni utjecaji (klimatski, kulturološki i sl.) - npr. ovisno o plinofikaciji, potražnja za plinom bit
će veća ili manja.

17. Diferencirane cijene su:

različite cijene za istu uslugu

18. Granični troškovi su:

prosječni troškovi novog, višeg sloja proizvodnje

19. Ravnoteža na tržištu nalazi se u presjeku krivulja:

ukupne ponude i ukupne potražnje

20. Pad potražnje ako se ponuda ne mijenja vodi ka:

snižavanju tržišne cijene i smanjenju potrošnje
21. Iz ekonomske zakonitosti funkcije ponude vrijedi da:
što je cijena viša, ponuda je manja
što je cijena niža, ponuda je veća

21. Interna stopa rentabilnosti predstavlja:

diskontnu stopu pri kojoj su diskontovani prihodi jednaki diskontovanim troškovima
diskontnu stopu pri kojoj je diskontovana dobit jednaka nuli

22. Kod kapitalisanja:

sadašnje vrijednosti novca se svode na buduću, uz primjenu koeficijenta diskontovanja

23. Kod linearne degresije troškovi diferencije nisu:

različiti za svaki sloj proizvodnje
maksimalni za svaki sloj proizvodnje
minimalni za svaki sloj proizvodnje

24. Iz međusobnog odnosa cijene, prosječnih troškova po jedinici proizvoda i graničnih troškova,
vrijedi:
granični troškovi i jedinična cijena se sijeku prije i poslije praga rentabilnosti

25. Damping cijene se formiraju na osnovu:

graničnih troškova I niže su od cijena formiranih prema prosječnim troškovima

26. Investicije prema vrsti sredstava za rad su:

investicije u obrtna sredstva
investicije u osnovna sredstva

Investicije prema porijeklu sredstava investicije se dijele na bruto, neto i nove investicije. Bruto
investicije predstavljaju ukupna ulaganja u sredstva za rad u toku posmatranog perioda najčešće
godine. Neto investicije potiču iz akumulacije, odnosno nacionalnog dohotka i jednake su
akumulaciji.
 Investicije prema tehničkoj strukturi, investicije se obično dijele u tri grupe: Investicije u
građevinske objekte, najšire shvaćene, predstavljaju ulaganja u zgrade i prostor u okviru kojih će
se odvijati proces proizvodnje. Investicije u opremu su investicije u mašine i druga sredstva za
rad. Ostale investicije su ulaganja specifične vrste (zasadi u ratarstvu, osnovno stado u
stočarstvu i sl.).

Investicije prema vrsti djelatnosti u kojima se ostvaruju, investicije se dijele na privredne i

neprivredne.

Prema uticaju na obim proizvodnje ili masu osnovnih sredstava po stanovniku, privredne
investicije se obično dele na demografske i ekonomske.

27. Granični troškovi u zoni optimalnosti imaju karakter:

konstantnih troškova

28. Kriva/krivulja potražnje predstavlja odnos između:

proizvedene količine proizvoda/usluga i tražene količine ….. proizvoda

29. Cost-Benefit analiza za vrednovanje investicija identificira i kvantificira:

direktne troškove
indirektne troškove

Dok troškovi mogu biti društvene koristi i finansijske, a ne analiza.

30. Porast ponude ako se potražnja ne mijenja, vodi ka:

snižavanju tržišne cijene i porastu proizvodnje

31. Granični troškovi služe za donošenje odluka u:

kratkom roku
32. Principi ekonomičnosti saobraćajne usluge se sastoje od:
ostvarivanja određenog obima proizvodnje sa što manjim utroškom elemenata proizvodnje tj.
sredstava za rad, predmeta rada i radne snage.

33. Masa akumulacije saobraćajno-komunikacijskog preduzeća zavisi od:

ostvarenog poslovnog rezultata, dohotka, i politike raspodjele dohotka.

34. Ukoliko se ponuda ne mijenja, onda će promjena tražnje usloviti:

smanjenje cijena, ukoliko se tražnja smanji
povećanju cijena, ukoliko se tražnja poveća

35. U uslovima ne promijenjene tražnje na tržištu, promjena ponude će usloviti:

povećanje cijene, ukoliko se ponuda smanji
smanjenje cijene, ukoliko se ponuda poveća

36. Troškovi diferencije predstavljaju:

razliku ukupnih troškova dva uzastopna sloja proizvodnje ili zaposlenosti.

37. Granični troškovi se izjednačavaju sa prosječnim troškovima po jedinici proizvoda:

u zoni optimalnosti

38. Graniči troškovi dostižu minimum:

prije zone optimalnosti, valjda u zoni degresije.

39. Kod rentabilnosti povećanje angažovanih sredstava:

dovodi do smanjenja rentabilnosti