Tema 2.

Moral
Definimos moral como:

-Conxunto de normas, principios e valores sociais co que se regulan as accións e

relacións dos individuos, a actuación singular e os seus relacionamentos plurais entre
eles e coas asociación e institución sociais de tal maneira que estas normas
(marcadamente sociais) e estas acción (marcadamente individuais) sexan asumidas
libremente por convicción íntima ou deliberación persoal.

1. Un conxunto normativo ou código moral.

Como conxunto normativo ten algunhas características:

1. Definición laxa.

2. Articulación laxa.

3. Significación vaga.

4. Aplicación ampla.

2. Normas, principios e valores.

1. Normas: Regras ou preceptos de carácter:
a. Permisivo
b. Prohibitivo
c. Prescriptivo.
Con un alcance
1. Contextuais
2. Xerais
3. Universais.

2. Principios: Súper regras que ordean as normas. Función de carácter:

a. Fundamental: A regra de ouro.
b. Fundamentador: O imperativo categórico.

3. Valores: Cualidades paradigmáticas de valor que serven de medida. Son:

a. Polares.
b. Graduados.
c. Hierárquicos

3. As acción e relación propias dos individuos.

3.1 Praxis: actividade que reside no suxeito axente e consiste na elección
consciente e voluntaria coa finalidade na proia actividade e no ben
obrar.
 a. Pivota sobre o acto consciente e voluntario.
b. Resulta avaliable.
c. A valoracións atinxen á acción e tamén ó suxeito.

Comprende:

i. Ego-ego. Relacións de un individuo consigo mesmo.

ii. Ego- alter. O individuo co outro.
iii. Ego-alli. O individuo e a sociedade.
iv. Ego-aliud. O individuo e a natureza.

3.2 Feitos, suxeitos.

a. Acción, o referente as prescricións, vertente fáctica. Feitos morais.
Interesan outros elementos:
i. Motivos
ii. Intencións
iii. Execucións.
iv. Medios
v. Resultados
vi. consecuencias
b. Individuo. O suxeito moral. Interesa consideralo en conxunto, coa súa
psicoloxía e biografía.

4. Normas sociais e acción individuais.

a. Normas marcadamente sociais.
i. Proceden de institucións sociais.
ii. As regras inciden sobre as interaccións
iii. Serven para articular intereses individuais e colectivos e así
manter a orden social.
b. Accións marcadamente individuais.
i. Dimanan do individuo e da súa interioridade. Só poden ser
considerados morais se non arranxan de una decisión persoal.
ii. A acción implica ante todo ó propio suxeito, e repercute ante todo
no propio suxeito. A repercusión social está condicionada pola
mediación institucional.
iii. Adquire sentido na interación entre os individuos e ate a
perspectiva da propia vida.

5. Asumidas ou asumíbeis libremente polo suxeito.

a. O individuo interioriza una norma que dimana de una instancia externa e
otórgalle propia consciencia e conformidade persoal.
b. Exterioriza a súa decisión xurdida da propia conciencia ou instancia
interna e expona á conformidade allea.
6. Convicción e deliberación.
a. Convicción: asunción tácita e global.
Dáse un asentimento de conxunto.
b. Deliberación: asunción case sempre expresa e puntual.
Dáse un consentimento concreto, aceptase una norma ou decisión singular.