ใบงาน

๑. คำสั่ง : ให้เขียนแยกสระ จาก คำต่อไปนี้

(สระเสียงสั้นใช้สีน้ำเงิน สระเสียงยาวใช้สีแดง)
เจอะเจาะจงโผนเริงแรง ฟั นคางคอแข็งแกล้งหยุดยืน

เจอะ แยกได้ =

เจาะ แยกได้ =

จง แยกได้ =

โผน แยกได้ =

เริง แยกได้ =

แรง แยกได้ =

๒. คำสั่ง : ให้เขียนแยก สระ และพยัญชนะจากคำต่อไปนี้

ฟั น แยกได้ =

คาง แยกได้ =
 คอ แยกได้ =

แข็ง แยกได้ =

แกล้ง แยกได้ =

หยุด แยกได้ =

ยืน แยกได้ =
๓. คำสั่ง ให้เลือกเติมคำที่ใช้สระต่อไปนี้ สระละ ๓ คำ (เป็ นคำที่มี
ความหมาย)
สระ อิ ……………………………………………………………………………………..
สระ อี………………………………………………………………………………………
สระ อึ………………………………………………………………………………………
สระ อู……………………………………………………………………………………….
ใบงาน

๑. คำสั่ง : ให้เขียนแยก สระ และพยัญชนะจากคำต่อไปนี้

กลัวขนมเปี๊ ยะเสีย ผัวะ เกือบ

กลัว แยกได้ = +

ผัวะ แยกได้ = +

เปี๊ ยะ แยกได้ = +
 เสีย แยกได้ = +

เกือบ แยกได้ = + +

2. คำสั่ง : นำคำที่ขีดเส้นใต้มาเขียนแยก สระ และพยัญชนะ

ทั้งไม้ลำค้ำเรือนและเขื่อนเขา ใครลอดเอาอัปลักษณ์เสียศักดิ์ศรี
ถึงฤทธิ์เดชฤๅเวทย์มนตร์ดลฤดี ตัวอัปรีย์แปรกลับให้อัปรา

ไม้ = +

ค้ำ = +

เขา = +

ใคร = +

ฤทธิ์ = +

ฤๅ = +

ฦ ฦๅ ไม่มีที่ใช้
 หน้าที่ของสระ เสียงสระทำให้คำแต่ละคำออกเสียงได้ยาวนาน หูของเราจึง
ได้ยินเสียงชัดเจน ตามหลักภาษาถือว่าพยัญชนะต้องอาศัยสระจึงจะออกเสียงได้
ยาว

คำสั่ง : อ่านคำประพันธ์แล้วเลือกทำเครื่องหมาย / ลงในช่อง คำเป็ น

หรือ คำตาย
“ดีงาม ดั่งสร้อยรวงข้าว พร่างพราวเผื่อแผ่ชนผอง
อร่ามเหลืองทั้งทุ่งรวงทอง ผุดผ่องชีพชื่นยืนยง”

คำ คำเป็ น คำตาย

ดี
งาม
ดั่ง
สร้อย
รวง
ข้าว
พร่าง
พราว
เผื่อ
แผ่
ชน
ผอง
อร่าม
เหลือง
 ทั้ง
ทุ่ง
รวง
ทอง
ผุด
ผ่อง
ชีพ
ชื่น

ใบงานเรื่องคำประสม

ให้พิจาณาข้อความต่อไปนี้ แล้วทำเครื่องหมาย / หน้าข้อความเ.ห็

นว่าเป็ นคำประสม และเครื่องหมาย X หน้าข้อความที่ไม่ใช่คำประสม

๑. เขามีแผลเป็ นที่ใบหน้า

๒. เขาได้รับบาดเจ็บมีแผลเป็ นรอยลึกน่ากลัว
๓. แม่เลี้ยงของเขารักเขาเหมือนลูกแท้ๆ

๔. แม่เลี้ยงเขามาดี จึงมีคนชมว่าเขาเป็ นคนมีมารยาทดี

๕. แม่มดพาลูกมดตั้วน้อยๆ ไต่ตามกันมาเป็ นแถว

๖. แม่มดในนิยายใจร้ายเสมอ

๗. พวกกินแล้วไม่จ่าย เขาเรียกว่าชักดาบ

๘. ซามูไรชักดาบเมื่อถึงคราวต้องสู้

๙. ครูคือ แม่พิมพ์ของชาติ

๑๐. เขาวานแม่พิมพ์งานทั้งหมด

จงแยกคำประสมต่อไปนี้ ลงในช่องว่างมาให้ถูกต้อง

น้ำขาว หูเบา ยางลบ ไข่แดง แม่เหล็ก ข้าวต้มผัด ใจแตก มือถือ

ลิ้นไก่ ไส้แห้ง คอหอย

ลูกเลี้ยง ยาหอม ยากลางบ้าน เขี้ยวลากดิน ไม้จิ้มฟั น ลงแขก

เครื่องใน ยกเมฆ ตาเขียว

ทั้งความหมาย
ความหมาย ความหมาย ความหมาย เดิม และ
เฉพาะ เปรียบเทียบ เดิม เปรียบเทียบ
จงแยกคำประสมตามโครงสร้างของคำ ต่อไปนี้ ลงในช่องว่างให้ถูก
ต้อง

น้ำปลา ใจดี ถั่วตัด เครื่องใน ทองม้วน มือหนัก รถม้า เพ็งเล็ง

ตาต่ำ เบี้ยล่าง ใบพัด ดอกเบี้ย ตาปลา ซักฟอก คอแข็ง คัด
เลือก เรือแจว หัวนอก ข่มขู่ เข็มทิศ วงใน บ้านพัก คนกลาง
ใจกว้าง ปิ ดบัง

นาม นาม + นาม + กริยา +

นาม+ นาม +วิเศษณ์ กริยา บุพบท กริยา

จงแยกคำประสม คำซ้อน ต่อไปนี้ลงในตารางมาให้ถูกต้อง

ตาขาว ทุบตี กินใจ กักขัง เล็กน้อย ปิ ดบัง เหมาจ่าย ลิ้นปี่ คัด
เลือก แจกแจง หน้าม้า ใบเบิกทาง
ทรัพย์สิน แม่แรง บุกรุก สูญหาย อ้วนผอม ดูแล หักหน้า นวด
เฟ้ น บาปบุญ เท็จจริง ทุบตี ตาขวาง เหี่ยวแห้ง ทางเดิน
เลือกสรร ใช้จ่าย ไส้แห้ง หยาบช้า เพ่งเล็ง รวมตัว เดือดร้อน
ไร่นา ทิ้งขว้าง ปอดแหก นุ่มนิ่ม เหยี่ยวข่าว คลอนแคลน ถูกใจ
จุกจิก วางยา รุ่งริ่ง ลูกชิ้น ใส่ไฟ เปะปะ ใจลอย ออกตัว
หูเบา เขี้ยวลากดิน คนกันเอง เตลิดเปิ ดเปิ ง เครื่องซักผ้า
มากมายก่ายกอง หม้อหุงข้าว สดใส คนเก็บตั๋ว อีลุ่ยฉุยแฉก
รถไฟใต้ดิน สะบักสะบอม สวิงสวาย ร้ายขายของ เงินทดรองจ่าย

คำประสม คำซ้อน

จงต่อคำซ้อนต่อไปนี้

๑. ซัก …………………………๒. บ้าน ………………………๓. แบบ ……………

…………..๔. อ้วน ………………….
๕. รูป………………………….๖. ขัด ………………………..๗. สนุก …………………
……..๘. เก็บหอม……………….

๙. ภูตผี……………………..๑๐. ถ้วยโถ ……………………….๑๑. ผลหมาก ……

…………………………

๑๒. ข้าวยาก ……………………………๑๓. ศึก

เหนือ……………………………….๑๔. สูงต่ำ ……………………….

จงทำเครื่องหมาย X หน้าข้อความที่ใช้ไม้ยมกไม่ถูกต้อง

๑. ฝนตกจั๊กๆ ตลอดวัน

๒. เขาไปดูที่ ๆ เกิดดินถล่ม

๓. พูดกันอยู่หยกๆ ก็ลืมเสียแล้ว

๔. ควรทำงานให้เสร็จเป็ นอย่างๆ ไป

๕. เขาเป็ นคนดีๆจนไม่มีเรื่องให้ติ

๖. นักเรียนที่ดีไม่ควรเที่ยวดึกๆดื่นๆ

๗. คนที่ไม่ใส่ใจในสุขภาพ ก็จะเจ็บออดๆแอดๆ

๘. นกเป็ นร้อยๆ ร้องเพลงเพรียกอยู่ตามยอดไม้

๙ .เขาออกกำลังกายทุกวันๆละ ๓๐ นาที

๑๐. เขาใช้ยางลบๆ รอยดินสอที่สกปรกออก

 ใบงาน

คำชี้แจง ให้เลือกคำภาษาบาลีจากคำที่กำหนดให้ต่อไปนี้

เจริญ ศีรษะ มัจฉา ทฤษฎี สัญญา การุณย์ ทุกข์ ลูกกระสุน

สรรเสริญ กีฬา วิเคราะห์ อัคนี สิทธิ สัพพัญญู กันยา จริยา
ปรัชญา สัตตะ อมต อุตุ ประถม พยัคฆา ไอราวัณ ฤดู
อธิษฐาน โอฬาร อุกกาบาต วัลลภ หัสดิน สุคนธ์ สมุทร กุหลาบ
ลูกเกด อักษร สันติ หัตถี ราตรี มัธยม เมตตา อาชญา
สัมผัส สนม ชิวหา ปัญหา อุณหภูมิ มัตสยา บัลลังก์ ปราณี
ขนอง เตาถ่าน มังคุด นิมนต์ เสบียง คัมภีร์ อรชร ธำมรงค์
ประชุม เขต เอราวัณ ปริญญา
..................................................................................................................................................................
..................................................................................................................................................................
..................................................................................................................................................................
..................................................................................................................................................................
..................................................................................................................................................................
..................................................................................................................................................................
..........................................
 ใบงาน

คำชี้แจง ให้อ่านบทความต่อไปนี้แล้วนำคำที่มาจากภาษาต่างประเทศเขียนลงในตาราง

หน้าที่ของนักเรียน
“นัก” ตามพจนานุกรมฉบับเฉลิมพระเกียรติ พ.ศ. 2530 ให้ความหมายไว้ว่า ผู้ชอบ ผู้
ชำนาญ ผู้มีอาชีพใดอาชีพหนึ่งอย่างยิ่ง หนักไปทางใดทางหนึ่ง เช่น นักกฎหมายคือ ผู้มีอาชีพทาง
กฎหมาย นักเขียนคือ ผู้ชำนาญด้านการเขียน ฯลฯ ส่วนนักเรียนคือ ผู้ศึกษาเล่าเรียน ดังนั้นหน้าที่
ของนักเรียนคือ ต้องตั้งหน้าตั้งตาทำหน้าที่ของตนให้ดีที่สุด อยู่ในห้องก็ต้องตั้งใจเรียน มีสมาธิ มี
จิตใจจดจ่อต่อวิชาที่เรียน เมื่ออยู่นอกห้องเรียนควรศึกษาค้นคว้าในสิ่งที่ต้องการรู้เพื่อเพิ่มพูนสติ
ปัญญาของตนให้กว้างขวางทันโลก ทันเหตุการณ์เพื่อเป็นพื้นฐานในการประกอบอาชีพที่ดีในอนาคต
เป็นความหวังของพ่อแม่ ครูอาจารย์ เป็นพลเมืองที่มี่คุณภาพของประเทศชาติ
แต่ปัจจุบันนักเรียนบางส่วนกลับเป็นปัญหาของบ้านเมือง คือ นักเรียนที่ไม่ใช่ผู้ศึกษาเล่า
เรียนเพื่อเป็นพื้นฐานในการประกอบอาชีพในอนาคตแต่เป็นอะไรต่อมิอะไรที่ไม่เป็นประโยชน์ต่อ
ตนเอง ต่อครอบครัว และสังคม ถ้านักเรียนได้อ่านแล้วลองทบทวนดูตัวเองซิว่า ตนเองเป็นนักเรียน
จริงๆหรือเปล่าและควรประพฤติตัวเช่นไรจึงจะได้ชื่อว่าเป็นนักเรียนที่ดี