Obserwacja pacjentki

Pacjentka przyszła na wywiad schludnie ubrana- adekwatnie do sytuacji,

zadbana higienicznie. Chętnie nawiązuje kontakt wzrokowy i go podtrzymuje.
Przy rozmowie używa formalnego języka, język oraz wypowiadane treści są
adekwatne do sytuacji. W zachowaniu pacjentka jest spokojna, afekt jest
odpowiedni. Osoba badana rozwija spontaniczne wypowiedzi przy mówieniu o
znaczących dla niej rzeczach, gestykuluje i afekt ogólnie ożywia się.
Przez całą rozmowę pacjentka pozostaje skupiona, udziela szczegółowych
informacji, a w wypowiedziach spontanicznych stara się dopowiedzieć
ewentualnie istotne informacje. Wywiad przyjął formę monologu, gdzie
pacjentka opowiada szczegółową historię - można wywnioskować, że
przygotowała się przed badaniem.