BÖLÜM 1
ağaç atıp nehri tatlı hale getirdim.
1 Akitob oğlu Sadok oğlu Sadok oğlu Helchias oğlu
Azarias oğlu Saraias oğlu Peygamber Esdras'ın ikinci
kitabı.
2 Achias'ın oğlu, Phinees'in oğlu, Heli'nin oğlu,
Amarias'ın oğlu, Aziei'nin oğlu, Marimot'un oğlu,
Arna'nın oğlu, Ozias'ın oğlu, Abisei'nin oğlu Borith'in
oğlu. Eleazar'ın oğlu Phinees'in oğlu,
3 Levi oymağından Harun'un oğlu; Pers kralı
Artexerxes'in hükümdarlığı sırasında Medler diyarında
esir düşmüştü.
4 Ve bana Rabbin şu sözü geldi:
5 Yoluna git ve halkıma onların günahlarını ve
çocuklarına bana karşı yaptıkları kötülükleri göster;
çocuklarının çocuklarına şunları söyleyebilsinler:
6 Çünkü babalarının günahları onlarda arttı; çünkü beni
unuttular ve yabancı ilahlara kurban sundular.
7 Onları Mısır diyarından, esaret evinden çıkaran ben
değil miyim? ama beni öfkelendirdiler ve öğütlerimi
küçümsediler.
8 O zaman saçını çek ve üzerlerine tüm kötülüğü gönder;
çünkü onlar benim kanunuma itaat etmediler, fakat asi
bir halktır.
9 Kendilerine bu kadar iyilik yaptığım kişilere ne kadar
süre katlanacağım?
10 Onlar uğruna nice kralları yok ettim; Firavun'u
kullarıyla ve bütün gücüyle vurdum.
11 Onlardan önceki bütün ulusları yok ettim ve doğuda
iki vilayetin, hatta Tyrus ve Sayda'nın halkını dağıttım
ve onların tüm düşmanlarını öldürdüm.
12 Bu nedenle onlara şöyle söyle: Rab şöyle diyor:
13 Sizi denizde gezdirdim ve başlangıçta size geniş ve
güvenli bir geçit verdim; Sana önder olarak Musa'yı,
kâhin olarak da Harun'u verdim.
14 Size bir ateş sütununda ışık verdim ve aranızda
büyük harikalar yaptım; yine de beni unuttunuz mu,
diyor Rab.
15 Her Şeye Gücü Yeten Rab şöyle diyor: Bıldırcınlar
size bir simgeydi; Güvenliğiniz için size çadırlar verdim;
fakat siz orada mırıldandınız;
16 Ve düşmanlarınızı yok etmek için benim adımla zafer
kazanmadınız; fakat bugüne kadar hâlâ
mırıldanıyorsunuz.
17 Sizin için yaptığım iyilikler nerede? Çölde aç ve
susuz kaldığınızda bana feryat etmediniz mi?
18 "Bizi öldürmek için neden bizi bu çöle getirdiniz?"
Bu çölde ölmektense Mısırlılara hizmet etmek bizim için
daha iyiydi.
19 O zaman yaslarınıza acıdım ve yemeniz için size man
verdim; böylece meleklerin ekmeğini yediniz.
20Siz susadığınızda, ben kayayı yarıp sizi doyuracak
kadar sular akmadı mı? sıcak olsun diye seni ağaçların
yapraklarıyla kapladım.
21 Verimli bir ülkeyi aranızda paylaştırdım, Kenanlıları,
Ferezîleri ve Filistîleri önünüzden kovdum; sizin için
daha ne yapayım? dedi Tanrı.
22 Her Şeye Gücü Yeten Rab şöyle diyor: Çölde,
Amorlular'ın nehrinde susayıp adıma küfrederken,
23 Küfürleriniz yüzünden size ateş vermedim; suya bir
24Sana ne yapayım, ey Yakup? sen, Yahuda, bana itaat
etmiyorsun; beni başka milletlere çevireceğim ve
kanunlarıma uysunlar diye adımı onlara vereceğim.
25 Madem beni terk ettiniz, ben de sizi terk edeceğim;
benden sana lütufta bulunmamı istersen, ben sana
merhamet etmem.
26 Ne zaman bana seslenseniz, sizi duymayacağım;
çünkü ellerinizi kanla kirlettiniz ve ayaklarınız adam
öldürmeye hazır.
27 Siz beni değil, kendinizi terk ettiniz, diyor Rab.
28 Her Şeye Gücü Yeten Rab şöyle diyor: Oğullarına bir
baba olarak, kızlarına bir anne olarak ve küçük
bebeklerine bir emziren olarak sana dua etmedim mi?
29 Ta ki siz benim halkım olasınız, ben de sizin Tanrınız
olayım; sizin çocuklarım olmanızı ve benim de sizin
babanız olmamı mı istiyorsunuz?
30 Tavuğun civcivlerini kanatları altına topladığı gibi
ben de sizi bir araya topladım; fakat şimdi size ne
yapayım? Seni yüzümden atacağım.
31 Bana teklifte bulunduğunuzda yüzümü sizden
çevireceğim; çünkü büyük bayramlarınızı, yeni
aylarınızı ve sünnetlerinizi terk ettim.
32 Size, alıp öldürdüğünüz ve vücutlarını parçaladığınız,
kanlarını ellerinizden isteyeceğim peygamberleri
kullarım olarak gönderdim, diyor Rab.
33 Her Şeye Gücü Yeten Rab şöyle diyor: Eviniz ıssız,
Rüzgârın anızı savurduğu gibi sizi dışarı atacağım.
34 Ve çocuklarınız verimli olamayacak; Çünkü emrimi
küçümsediler ve önümde kötü olan şeyi yaptılar.
35 Evlerinizi gelecek bir halka vereceğim; henüz adımı
duymamış olanlar bana inanacaklar; kendilerine hiçbir
belirti göstermediğim halde, onlara emrettiğimi
yapacaklar.
36 Hiçbir peygamber görmediler, ama yine de
günahlarını anacaklar ve kabul edecekler.
37 Gelecek halkın lütfunu şahitlik ediyorum; onların
çocukları sevinçle coşuyor; beni bedensel gözleriyle
görmeseler de, söylediklerime ruhen inanıyorlar.
38 Ve şimdi kardeşim, işte ne zafer; ve doğudan gelen
insanları görün:
39 Lider olarak İbrahim'i, İshak'ı, Yakup'u, Oseas'ı,
Amos'u, Mikheas'ı, Yoel'i, Abdias'ı ve Jonas'ı onlara
vereceğim.
40 Nahum ve Abakuc, Sophonias, Aggeus, Zachary ve
Malachy; buna aynı zamanda Rabbin meleği de denir.
BÖLÜM 2
1 Rab şöyle diyor: Ben bu halkı esaretten kurtardım ve
peygamber kullarım aracılığıyla onlara emirlerimi
verdim; duymadılar ama öğütlerimi küçümsediler.
2 Onları doğuran anne onlara şöyle dedi: Yolunuza gidin
çocuklar; çünkü ben bir dul ve terk edilmiş bir kadınım.
3 Seni sevinçle büyüttüm; ama üzüntü ve ağırlıkla seni
kaybettim; çünkü Tanrın Rabbin önünde günah işledin
ve onun önünde kötü olanı yaptın.
4 Peki şimdi size ne yapacağım? Ben bir dulum ve
terkedilmiş bir kadınım; yolunuza gidin ey çocuklarım
ve Rab'den merhamet dileyin.
5 Bana gelince, ey baba, antlaşmama uymayan bu
çocukların annesi hakkında seni tanık olarak
çağırıyorum;
6 Onları şaşkına çevirmek, annelerini de ganimete
uğratmak için, onların çocukları olmasın.
7 Onlar milletlerin arasına dağılsınlar, isimleri
yeryüzünden silinsin; çünkü antlaşmamı küçümsediler.
8 Yazıklar olsun sana, Assur, haksızlığı kendinde
gizleyen! Ey kötü insanlar, Sodom ve Gomora'ya ne
yaptığımı hatırlayın;
9 Ülkesi zift ve kül yığınları içinde olanların; beni
dinlemeyenlere de aynısını yapacağım, diyor Her Şeye
Gücü Yeten Rab.
10 Rab Esdras'a şöyle dedi: Halkıma söyle, İsrail'e
vereceğim Yeruşalim krallığını onlara vereceğim.
11 Onların ihtişamını da yanıma alacağım ve onlar için
hazırladığım sonsuz çadırları onlara vereceğim.
12 Hoş kokulu bir merhem olarak hayat ağacına sahip
olacaklar; ne çalışacaklar ne de yorulacaklar.
13 Gidin ve alacaksınız: birkaç gün için dua edin ki
kısaltılsınlar: krallık zaten sizin için hazırlandı: izleyin.
14 Göğü ve yeri şahit tutun; çünkü kötüyü parçaladım ve
iyiyi yarattım; çünkü yaşıyorum, diyor Rab.
15 Anne, çocuklarını kucakla ve onları sevinçle büyüt,
ayaklarını bir sütun gibi sağlamlaştır; çünkü seni seçtim,
diyor Rab.
16 Ve ölenleri bulundukları yerden dirilteceğim ve
onları mezarlardan çıkaracağım; çünkü İsrail'de adımı
biliyordum.
17 Korkma, çocukların annesi, çünkü seni seçtim, diyor
Rab.
18 Sana yardım etmeleri için hizmetkarlarım Esay ve
Jeremy'yi göndereceğim; onların öğütlerine göre senin
için çeşitli meyvelerle dolu on iki ağacı kutsadım ve
hazırladım;
19 Ve süt ve bal akan bir o kadar pınar ve üzerinde
güller ve zambaklar yetişen yedi yüce dağ var;
çocuklarınızı bunlarla sevinçle dolduracağım.
20 Dul kadına iyilik yapın, öksüzlere hükmedin,
yoksullara verin, yetimi savunun, çıplakları giydirin,
21 Kırılmışları ve zayıfları iyileştirin, topal adama
gülmeyin, sakatı savunun ve kör adamın benim
aydınlığımın görüşüne girmesine izin verin.
22 Yaşlıları ve gençleri duvarlarınızın arasında tutun.
23 Ölüleri nerede bulursan bul, onları alıp göm; ben de
dirilişimde sana ilk sırayı vereceğim.
24 Sakin olun, ey halkım ve dinlenin, çünkü sükunetiniz
hâlâ geliyor.
25 Çocuklarını besle, ey iyi dadı; ayaklarını sabitle.
26 Sana verdiğim hizmetkarlardan hiçbiri
mahvolmayacak; çünkü onları senin sayın arasından
isteyeceğim.
27 Yorulmayın; çünkü sıkıntı ve ağırlık günü geldiğinde
başkaları ağlayacak ve üzülecek; ama sen neşeli
olacaksın ve bolluğa sahip olacaksın.
28 Putperestler seni kıskanacaklar, ama sana karşı hiçbir
şey yapamayacaklar, diyor Rab.
29 Çocuklarınız cehennemi görmesinler diye ellerim sizi
örtecek.
30 Ey anne, çocuklarınla sevinçli ol; Çünkü seni
kurtaracağım, diyor Rab.
31 Uyuyan çocuklarını hatırla, çünkü onları dünyanın
dört bir yanından çıkaracağım ve onlara merhamet
edeceğim; çünkü ben merhametliyim, diyor Her Şeye
Gücü Yeten Rab.
32 Ben gelip onlara merhamet edene kadar çocuklarınızı
kucaklayın; çünkü kuyularım taşar ve lütfum azalmaz.
33 Ben Esdras, Orev Dağı'nda İsrail'e gitmem
konusunda Rab'den bir görev aldım; ama yanlarına
geldiğimde beni boşa çıkardılar ve Rabbin emrini
küçümsediler.
34 Ve bu nedenle size söylüyorum: Ey dinsizler, duyup
anlayanlar, Çobanınızı arayın, o size sonsuz huzur
verecektir; çünkü o yakındır, dünyanın sonunda
gelecektir.
35 Krallığın ödülüne hazır olun, çünkü sonsuz ışık
üzerinizde sonsuza dek parlayacak.
36 Bu dünyanın gölgesinden kaçın, görkeminizin
sevincini alın; Kurtarıcıma açıkça tanıklık ediyorum.
37 Size verilen hediyeyi alın ve sizi göksel krallığa
götüren O'na şükranlarınızı sunarak sevinin.
38 Kalkın ve ayağa kalkın, Rabbin bayramında
mühürlenenlerin sayısına bakın;
39 Dünyanın gölgesinden uzaklaşmış olanlar, ve Rabbin
muhteşem elbiselerini aldılar.
40 Ey Sion, kendi numaranı al ve Rabbin kanununu
yerine getiren beyazlar giyinmiş olanları sustur.
41 Özlemini duyduğun çocuklarının sayısı gerçekleşti;
Rab'bin gücüne yalvar, ta başından beri çağrılan halkının
kutsal kılınsın.
42 Ben Esdras, Sion Dağı'nda sayamadığım büyük bir
halk gördüm ve hepsi şarkılarla Rab'bi övdü.
43 Ve onların ortasında, diğerlerinden daha uzun boylu,
uzun boylu bir genç adam vardı ve her birinin başına
taçlar taktı ve daha yüceydi; ki buna çok hayret ettim.
44 Bunun üzerine meleğe sordum ve şöyle dedim:
Efendim, bunlar nedir?
45 O cevap verdi ve bana şöyle dedi: Ölümlü giysilerini
çıkarıp ölümsüzlüğü giyenler ve Tanrı'nın adını ikrar
edenler bunlardır; şimdi taç giydiriyorlar ve palmiye
ağaçları alıyorlar.
46 Sonra meleğe dedim: Onları taçlandıran ve ellerine
palmiyeler veren hangi genç?
47 O da bana cevap verip dedi: Bu, dünyada itiraf
ettikleri Tanrı'nın Oğludur. Daha sonra Rab'bin adı
uğruna bu kadar dimdik duran onları büyük ölçüde
övmeye başladım.
48 Sonra melek bana dedi: Yoluna git ve halkıma ne
gibi şeyler gördüğünü ve Tanrın Rabbin ne kadar büyük
harikalar gördüğünü anlat.
BÖLÜM 3
1 Kentin yıkılmasından sonraki otuzuncu yılda
Babil'deydim, sıkıntı içinde yatağımda yatıyordum ve
düşüncelerim yüreğimin üzerine geldi:
2 Çünkü Sion'un ıssızlığını ve Babil'de yaşayanların
zenginliğini gördüm.
3 Ve ruhum öyle çok etkilendi ki Yüce Olan'a korku
dolu sözler söylemeye başladım ve şöyle dedim:
4 Ey hükümdar olan Rab, toprağı diktiğinde ve bunu tek
başına yaptığında başlangıçta konuştun ve insanlara
emretmiştin:
5 Ve Adem'e senin ellerinin eseri olan ruhsuz bir beden
verdi ve ona hayat nefesini üfledi ve o senin önünde
yaşatıldı.
6 Ve sen onu, daha dünya ortaya çıkmadan, sağ elinin
diktiği cennete götürürsün.
7 Ve ona kendi yolunu sevme emrini verdin; o bunu
çiğnedi ve hemen ona ve sayısız milletler, kabileler,
insanlar ve akrabalardan oluşan nesillerine ölümü atadın.
8 Ve her halk kendi isteği doğrultusunda yürüdü ve
senin önünde harika şeyler yaptı ve emirlerini
küçümsedi.
9 Ve yine zamanla dünyada yaşayanların üzerine tufanı
getirdin ve onları yok ettin.
10 Ve öyle oldu ki her birinde ölüm Adem için neyse,
bunlar için de tufan aynıydı.
11 Yine de onlardan birini, yani Nuh'u ev halkıyla
birlikte bıraktın; onlardan tüm doğru adamlar geldi.
12 Ve öyle oldu ki, yeryüzünde yaşayanlar çoğalmaya
başlayınca, onlara birçok çocuk yapıp büyük bir halk
olduklarında, yeniden ilkinden daha dinsiz olmaya
başladılar.
13 Şimdi senden önce bu kadar kötü yaşarken, sen
onların arasından adı İbrahim olan birini seçtin.
14 Sen onu sevdin ve isteğini yalnızca ona gösterdin:
15 Ve onunla sonsuza kadar sürecek bir antlaşma yaptın
ve onun soyunu asla bırakmayacağına dair ona söz
verdin.
16 Ve ona İshak'ı verdin ve İshak'a da Yakup'la Esav'ı
verdin. Yakup'a gelince, onu kendin için seçtin ve
Esav'ın yanına koydun; ve böylece Yakup büyük bir
kalabalık oldu.
17 Ve öyle oldu ki onun soyunu Mısır'dan çıkardığın
zaman, onları Sina Dağı'na çıkardın.
18 Ve gökleri eğip dünyayı sabitledin, bütün dünyayı
yerinden oynattın, derinlikleri titrettin ve o çağın
insanlarını tedirgin ettin.
19 Ve görkemin ateşten, depremden, rüzgardan ve
soğuktan oluşan dört kapıdan geçti; ta ki, Yakup soyuna
yasayı, İsrail soyuna çalışkanlığı ver.
20 Ve yine de kanununun onlarda meyve vermesi için
kötü yüreklerini onlardan almadın.
21 Kötü yürekli ilk Adem günah işledi ve yenildi; ve
ondan doğanların hepsi de öyle.
22 Böylece sakatlık kalıcı hale geldi; ve kanun (ayrıca)
kökünden kötü niyetle insanların kalbinde; öyle ki, iyiler
gitti ve kötülükler hâlâ varlığını sürdürüyor.
23 Böylece zamanlar geçti ve yıllar sona erdi; o zaman
kendine Davut adında bir köle yetiştirdin;
24 Adına bir şehir inşa etmesini ve orada sana buhur ve
sunular sunmasını ona emrettin.
25 Yıllarca bu yapıldıktan sonra şehirde yaşayanlar seni
terk etti;
26 Ve her şeyde Adem'in ve onun tüm nesillerinin
yaptığının aynısını yaptılar; çünkü onların da kötü bir
yüreği vardı:
27 Ve böylece şehrini düşmanlarının eline verdin.
28 Öyleyse Babil'de yaşayanların işleri daha mı iyi,
böylece Sion üzerinde egemenlik sahibi olacaklar?
29 Çünkü oraya geldiğimde ve sayısız küfürleri
gördüğümde, bu otuzuncu yılda ruhum birçok kötülük
yapanı gördü. kulağım öyle ki kalbim beni hayal
kırıklığına uğrattı.
30 Çünkü onların günah işlemesine nasıl katlandığını,
kötüleri nasıl esirgediğini, halkını yok ettiğini,
düşmanlarını koruduğunu ve bunu belirtmediğini
gördüm.
31 Bu yolun nasıl bırakılabileceğini hatırlamıyorum.
Öyleyse Babil'dekiler Sion'dakilerden daha mı iyi?
32 Yoksa İsrail'den başka seni tanıyan bir kavim mi var?
Ya da hangi kuşak senin antlaşmalarına Yakup kadar
inandı?
33 Ve yine de onların ödülleri görünmüyor ve emekleri
sonuç vermiyor; çünkü ben putperestlerin arasında oraya
buraya gittim ve onların zenginlik içinde aktıklarını ve
senin emirlerini düşünmediklerini görüyorum.
34 Bu nedenle şimdi bizim kötülüğümüzü ve dünyada
yaşayanların kötülüğünü de tartın; ve böylece ismin
İsrail dışında hiçbir yerde bulunmayacak.
35 Yoksa yeryüzünde yaşayanlar senin gözünde ne
zaman günah işlemediler? Ya da hangi halk senin
emirlerini bu kadar yerine getirdi?
36 İsrail'in ismen senin emirlerini yerine getirdiğini
göreceksin; ama kâfirler değil.
4. BÖLÜM
1 Ve bana gönderilen adı Uriel olan melek bana şu
cevabı verdi:
2 Ve dedi ki: Kalbin bu dünyada çok uzaklara gitti ve
Yüce Olan'ın yolunu anlayabileceğini mi sanıyorsun?
3 Sonra dedim ki: Evet efendim. O da bana cevap verip
dedi: Ben sana üç yolu göstermek ve senin huzuruna üç
misâl getirmek için gönderildim:
4 Eğer beni bunlardan biri ilan edebilirsen, sana görmek
istediğin yolu da göstereceğim ve kötü yüreğin nereden
geldiğini sana göstereceğim.
5 Ben de, "Söyleyin efendim" dedim. Sonra bana dedi:
Yoluna git, ateşin ağırlığını bana ölç, ya da rüzgarın
şiddetini ölç ya da geçen gün beni tekrar ara.
6 Bunun üzerine cevap verdim ve dedim: Hangi adam
bunu yapabilir ki benden böyle şeyler isteyebilirsin?
7 Ve bana dedi: Eğer sana denizin ortasında ne kadar
büyük meskenler olduğunu, ya da derinliklerin
başlangıcında kaç pınar olduğunu ya da gökkubbenin
üzerinde kaç pınar olduğunu ya da denizin çıkışlarının
hangileri olduğunu sorsam. cennet:
8 Belki bana, ne derinlere indim, ne de cehenneme, ne
de cennete hiç tırmanmadım dersin.
9 Yine de şimdi sana yalnızca ateş ve rüzgârla, içinden
geçtiğin günle ve ayrılamadığın şeylerle ilgili sorular
sordum, ama yine de bana bunlar hakkında hiçbir yanıt
veremiyorsun.
10 Üstelik bana dedi: Kendi eşyalarını ve seninle birlikte
büyüyenleri bilmiyor musun?
11 O zaman senin kabın En Yüce Olan'ın yolunu nasıl
kavrayabilir ve dünya artık benim gözümde açıkça
görülen yozlaşmayı anlayacak kadar yozlaşmış
durumdayken?
12 Sonra ona dedim ki: Hâlâ kötülük içinde yaşamaktan,
acı çekmekten ve nedenini bilmemektense, hiç var
olmamamız daha iyiydi.
13 Bana cevap verip dedi: Bir ormana, ovaya girdim ve
ağaçlar danıştı;
14 Ve dedi: Gelin, gidip denizle cenk edelim ki deniz
önümüzden uzaklaşsın ve bize daha çok orman yapalım.
15 Denizin selleri de aynı şekilde öğüt alıp dediler:
Gelin, yukarı çıkıp ovadaki ormanları ele geçirelim,
orada da kendimize başka bir ülke yapalım.
16 Odun düşüncesi boşunaydı; çünkü ateş gelip onu
yaktı.
17 Denizin taşması düşüncesi de boşa çıktı, çünkü kum
ayağa kalkıp onları durdurdu.
18 Şimdi bu ikisinin arasında yargıç olsaydın kimi
aklamaya başlardın? ya da kimi kınayacaksın?
19 Cevap verdim ve dedim ki: Gerçekten ikisinin de
tasarladığı aptalca bir düşünce, çünkü toprak ormana
verildi ve denizin de taşkınlarını taşıyacağı yer var.
20 Sonra bana cevap verip dedi: Doğru kararı verdin,
ama neden kendini de yargılamadın?
21 Çünkü nasıl toprak ormana, deniz de sellere
verildiyse; aynı şekilde yeryüzünde yaşayanlar da
yeryüzünde olanlardan başka hiçbir şeyi anlayamazlar:
ve göklerin üzerinde yaşayanlar yalnızca olanları
anlayabilir. bunlar göklerin yüksekliğinden yüksektir.
22 Sonra cevap verdim ve dedim ki: Yalvarırım, ya Rab,
anlayışlı olayım:
23 Çünkü aklımda yüce şeyleri değil, her gün
yanımızdan geçenleri merak etmek vardı; yani, İsrail'in
neden putperestlere utanç kaynağı olarak verildiğini ve
sevdiğin halkın hangi nedenden ötürü verildiğini merak
etmek istedim. Allah'tan korkmayan uluslara karşı
atalarımızın kanunlarının neden boşa çıktığını ve yazılı
antlaşmaların neden geçersiz olduğunu,
24 Ve biz çekirgeler gibi dünyadan göçüp gidiyoruz,
hayatımız şaşkınlık ve korkudan geçiyor ve merhamete
layık değiliz.
25 O halde, çağrıldığımız kendi ismine ne yapacak?
bunları sordum.
26 Sonra bana cevap verip dedi: Ne kadar çok ararsan o
kadar hayret edeceksin; çünkü dünya hızla yok olup
gitmekte,
27 Ve gelecekte doğrulara vaat edilen şeyleri
kavrayamazlar; çünkü bu dünya haksızlık ve
kötülüklerle doludur.
28 Fakat bununla ilgili olarak bana ne sorarsan
söyleyeyim sana; çünkü kötülük ekilmiştir, ama onun
yıkımı henüz gelmemiştir.
29 Bu nedenle, ekilen şey ters çevrilmezse ve kötülüğün
ekildiği yer geçmezse, iyilikle ekilen yer gelemez.
30 Çünkü kötü tohum tohumu başlangıçtan beri Adem'in
yüreğine ekildi ve bu tohum bugüne kadar ne kadar
tanrısızlığa yol açtı? ve harman zamanı gelinceye kadar
ne kadar ürün verecek?
31 Şimdi kendi başına düşün, kötülük tohumu tanesinin
ne kadar büyük kötülük meyvesi verdiğini.
32 Ve sayısız kulaklar kesildiğinde ne kadar büyük bir
yeri dolduracaklar?
33 Sonra cevap verip dedim: Bu şeyler nasıl ve ne
zaman gerçekleşecek? neden yıllarımız az ve kötü?
34 Ve bana şöyle cevap verdi: En Yüce Olan'ın üstüne
acele etme; çünkü onun üstünde olmak için acele etmen
boşuna, çünkü sen çok aştın.
35 Doğruların ruhları da odalarında bu şeyler hakkında
soru sormadılar mı: Ne zamana kadar bu şekilde umut
edeceğim? Ödülümüzün zemininin meyvesi ne zaman
gelecek?
36 Ve baş melek Uriel bu şeylere onlara cevap verdi ve
şöyle dedi: Tohumların sayısı içinizde dolduğunda bile;
çünkü o, dünyayı terazide tarttı.
37 Vakitleri ölçüyle ölçtü; ve zamanları sayıya göre
saydı; ve söz konusu tedbir yerine getirilene kadar onları
hareket ettirmez veya kıpırdatmaz.
38 Sonra cevap verdim ve şöyle dedim: Ey hüküm süren
Rab, hepimiz bile dinsizlikle doluyuz.
39 Ve belki de bizim iyiliğimiz için, yeryüzünde
yaşayanların günahları yüzünden doğruların katları
dolmaz.
40 O da bana cevap verip dedi: Çocuğu olan bir kadına
git ve dokuz ayını doldurduğunda ona, rahminin
doğumu daha fazla kendisinde tutup tutamayacağını sor.
41 Sonra dedim ki, Hayır, efendim, bunu yapamaz. Ve
bana dedi: Mezardaki ruhların odaları bir kadının
rahmine benzer:
42 Doğum yapan bir kadının, doğum yapma
zorunluluğundan kaçmak için acele etmesi gibi; bu
yerler de kendilerine emanet edilen şeyleri teslim etmek
için acele ederler.
43 Başlangıçtan bakın, ne görmek istiyorsanız, o size
gösterilecek.
44 Sonra cevap verdim ve dedim: Eğer senin gözünde
lütuf bulursam, eğer mümkünse ve bu nedenle
karşılanırsam,
45Öyleyse bana, geçmişten daha mı çok gelecek, yoksa
gelecekten daha mı çok geçmiş olduğunu göster.
46 Geçmişi biliyorum ama gelecek olanı bilmiyorum.
47 Ve bana dedi: Sağ tarafa kalk, sana bu misali
açıklayacağım.
48 Böylece ayağa kalktım ve gördüm ve önümden sıcak
yanan bir fırının geçtiğini gördüm; ve öyle oldu ki alev
geçtiğinde baktım ve işte duman hala duruyordu.
49 Bundan sonra önümden sulu bir bulut geçti ve
fırtınayla birlikte bol miktarda yağmur yağdırdı; ve
fırtınalı yağmur bittiğinde damlalar hareketsiz kaldı.
50 Sonra bana dedi: Kendi başına düşün; nasıl ki
yağmur damlalardan daha çoksa, ve ateş de dumandan
daha büyükse; ama damlalar ve duman geride kaldı;
böylece geçmişteki miktar daha da arttı.
51 Sonra dua edip dedim ki: O vakte kadar yaşayabilir
miyim sence? ya da o günlerde ne olacak?
52 Bana cevap verip dedi: Benden istediğin işaretlere
gelince, sana bunların bir kısmını anlatabilirim; fakat
senin hayatına dokunacak bir şey olarak, sana göstermek
için gönderilmedim; çünkü bunu bilmiyorum.
BÖLÜM 5
1 Bununla birlikte, belirtiler geldikçe, işte, yeryüzünde
yaşayanların büyük bir kısmının ele geçirileceği ve
gerçeğin yolunun gizleneceği ve ülkenin inançtan
mahrum olacağı günler gelecek.
2 Fakat kötülük, şimdi gördüğünüz ya da uzun zaman
önce duyduğunuzun çok ötesine geçecek.
3 Ve şimdi kök saldığını gördüğün ülkenin birdenbire
harap olduğunu göreceksin.
4 Ama Yüceler Yücesi sana yaşama izni verirse, üçüncü
borazan sesinden sonra güneşin gece aniden yeniden
parladığını ve ayın gündüz üç kez parladığını göreceksin:
5 Ve tahtadan kan dökülecek, taş kendi sesini verecek ve
halk tedirgin olacak:
6 Ve hatta yeryüzünde yaşayan, beklemedikleri kişiyi
yönetecek ve kuşlar birlikte uçup gidecekler:
7 Ve Sodomit denizi balık fırlatacak ve geceleyin
birçoklarının bilmediği bir ses çıkaracak; fakat onun
sesini hepsi duyacaklar.
8 Birçok yerde de karışıklık olacak ve ateş sık sık
yeniden söndürülecek, vahşi hayvanlar yer değiştirecek
ve adet gören kadınlar canavarlar doğuracak:
9 Ve tatlı sularda tuzlu sular bulunacak ve bütün dostlar
birbirini yok edecek; o zaman zeka kendini gizleyecek
ve anlayış kendini gizli odasına çekecektir,
10 Ve birçok kişi tarafından aranacak ve yine
bulunamayacak; o zaman yeryüzünde adaletsizlik ve
ölçüsüzlük çoğalacak.
11 Bir ülke de diğerine soracak ve şöyle diyecek: İnsanı
doğru yapan doğruluk mu gitti? senin aracılığınla mı?
Ve şöyle diyecek: Hayır.
12 Aynı zamanda insanlar umut edecekler ama hiçbir
şey elde etmeyecekler; çalışacaklar ama yolları başarılı
olamayacak.
13 Sana bu tür işaretleri göstermeye iznim var; ve eğer
tekrar dua edersen, şimdiki gibi ağlarsan ve hatta
günlerce oruç tutarsan, daha da büyük şeyler duyacaksın.
14 Sonra uyandım ve bütün bedenimi büyük bir korku
kapladı; zihnim öyle bir sıkıntıya girdi ki bayıldım.
15 Benimle konuşmak için gelen melek beni tuttu, teselli
etti ve beni ayağa kaldırdı.
16 Ve ikinci gece öyle oldu ki halkın önderi Salathiel
yanıma gelip şöyle dedi: Neredeydin? ve neden yüzün
bu kadar ağır?
17 İsrail'in esaret altında olduğu ülkede sana emanet
edildiğini bilmiyor musun?
18 O halde kalk, ekmek ye ve sürüsünü zalim kurtların
eline bırakan çoban gibi bizi bırakma.
19 Sonra ona dedim: Benden uzaklaş ve bana yaklaşma.
Ve söylediklerimi duydu ve benden gitti.
20 Ve melek Uriel'in bana emrettiği gibi yas tutarak ve
ağlayarak yedi gün oruç tuttum.
21 Ve yedi gün sonra yüreğimdeki düşünceler benim
için yeniden çok ağırlaştı.
22 Ve ruhum anlayış ruhuna kavuştu ve Yüceler Yücesi
ile yeniden konuşmaya başladım.
23 Ve şöyle dedi: Ey yeryüzünün her ormanına ve tüm
ağaçlarına hükmeden Rab, sen tek bir asmayı seçtin:
24 Ve bütün dünyanın bütün diyarlarından bir çukuru
kendine seçtin; ve buradaki bütün çiçeklerden bir
zambakı:
25 Ve denizin bütün derinliklerinden bir ırmağı
doldurdun; ve inşa edilmiş bütün şehirler arasında Sion'u
kendine takdis ettin;
26 Ve yaratılan bütün kuşlardan sana bir güvercin adını
verdin; ve yaratılan bütün sığırlardan sana bir koyun
sağladın:
27 Ve bu kadar çok insan arasından kendine bir halk
buldun; ve sevdiğin bu halka herkesin onayladığı bir
yasa verdin.
28 Ve şimdi, ya Rab, neden bu tek halkı birçoklarının
eline verdin? ve başkalarını da tek bir kök üzerine
hazırladın ve neden tek halkını birçoklarının arasına
dağıttın?
29 Ve sözlerine karşı çıkanlar ve antlaşmalarına
inanmayanlar, onları ayaklar altına aldılar.
30 Madem halkından bu kadar nefret ediyordun, ama
onları kendi ellerinle cezalandırmalıydın.
31 Ben bu sözleri söylediğimde, önceki gece yanıma
gelen melek bana gönderildi:
32 Ve bana dedi: Beni dinle, sana talimat vereceğim;
söylediklerimi dinle, sana daha fazlasını anlatacağım.
33 Ben de, "Konuş, efendim" dedim. Sonra bana şöyle
dedi: İsrail uğruna kafan çok dertli; o insanları, onları
yaratandan daha mı çok seviyorsun?
34 Ve dedim ki: Hayır, Tanrım; ama çok kederli bir
şekilde konuştum; çünkü En Yüce Olan'ın yolunu
kavramaya ve onun yargısının bir kısmını öğrenmeye
çalışırken dizginlerim her saat bana acı veriyor.
35 Ve bana dedi: Yapamazsın. Ben de dedim ki: Neden,
Tanrım? o zaman nerede doğdum? ya da neden annemin
rahmi benim mezarım değildi ki, Yakup'un doğumunu
ve İsrail soyunun yorucu emeğini görmeyeyim?
36 Ve bana dedi: Henüz gelmemiş olanları say, etrafa
dağılmış cürufları topla, solmuş çiçekleri bana yeniden
yeşert,
37 Bana kapalı yerleri aç ve içlerinde kapalı olan
rüzgarları bana çıkar, bana bir sesin görüntüsünü göster;
o zaman bilmeye çalıştığın şeyi sana bildireceğim.
38 Ve dedim ki: Ey hükümdarlık sahibi Rab, insanlarla
birlikte meskeni olmayandan başka bunları kim bilebilir?
39 Bana gelince, ben akılsızım; o halde bana sorduğun
bu şeyler hakkında nasıl konuşabilirim?
40 Sonra bana şöyle dedi: Söylediklerimin hiçbirini
yapamadığın gibi, aynı şekilde benim hükmümü ya da
sonunda halkıma söz verdiğim sevgiyi de öğrenemezsin.
41 Ve dedim ki: İşte, ya Rab, yine de sona kadar
saklananlara yakınsın; ve benden önce olanlar, ya da
şimdi biz, ya da bizden sonra gelecekler ne yapacaklar?
42 Ve bana dedi: Hükümümü bir yüzüğe benzeteceğim:
Sonuncunun gevşekliği olmadığı gibi, ilkinin de hızlılığı
yoktur.
43 Ben de cevap verip dedim: Yapılmış olanları, şimdi
olanları ve gelecek olanları hemen yapamaz mısın;
hükmünü daha çabuk göstermen için mi?
44 Sonra bana cevap verip dedi: Yaratık, yaratanın
üstüne çıkamaz; ne de dünya, orada yaratılacak olanları
bir anda tutamaz.
45 Ve dedim ki: Kuluna söylediğin gibi, herkese hayat
veren sen, yarattığın yaratığa hemen hayat verdin ve
yaratık onu doğurdu; öyle ki şimdi onları da taşıyabilir.
şimdi hemen orada olun.
46 Ve bana dedi: Bir kadının rahmini sor ve ona söyle:
Eğer çocuk doğuruyorsan, neden bunu birlikte değil de
birbiri ardına yapıyorsun? bu nedenle on çocuk
doğurması için ona dua edin hemen.
47 Ve dedim ki: Yapamaz: ama bunu zaman mesafesine
göre yapması gerekir.
48 Sonra bana şöyle dedi: Ben de yeryüzünün rahmini
kendi zamanlarında oraya ekilecek olanlara verdim.
49 Nasıl ki küçük bir çocuk yaşlılara ait olan şeyleri
ortaya çıkaramıyorsa, ben de yarattığım dünyaya aynı
şekilde sahip çıktım.
50 Ve sordum ve dedim: Madem bana yol verdin, senin
önünde konuşmaya başlayacağım; çünkü bana genç
olduğunu söylediğin annemiz artık yaşlanmak üzere.
51 Bana cevap verip dedi: Çocuk doğuran bir kadına sor,
o sana söyleyecektir.
52 Ona söyle: Neden şimdi doğurduğun kişiler
öncekilere benziyor ama daha kısa boylular?
53 Ve o sana şöyle cevap verecek: Gençliğin gücünde
doğanlar aynı tarzdadır, ve ihtiyarlık zamanında, rahmin
iflas ettiği zamanda doğanlar başka türlüdür.
54 Bu nedenle, sizden öncekilere göre nasıl daha kısa
boylu olduğunuzu da düşünün.
55 Ve artık yaşlanmaya başlayan ve gençlik gücünü
aşmış olan yaratıklar gibi, sizden sonra gelenler de
sizden daha az durumdadır.
56 Sonra dedim ki, ya Rab, sana yalvarıyorum, eğer
senin gözünde lütuf bulduysam, yaratıklarını onun
aracılığıyla ziyaret ettiğini hizmetkarına göster.
BÖLÜM 6
1 Ve bana şöyle dedi: Başlangıçta, dünya yaratıldığında,
dünyanın sınırları ortada durmadan ya da rüzgarlar
esmeden önce,
2 Gök gürleyip şimşek çakmadan, ya da cennetin
temelleri atılmadan önce,
3 Güzel çiçekler görülmeden ya da hareketli güçler
ortaya çıkmadan, sayısız melekler bir araya toplanmadan
önce,
4 Ya da gökkubbenin ölçüleri belirlenmeden ya da
Sion'daki bacalar ısınmadan önce havanın yükseklikleri
yükseldi;
5 Ve şimdiki yıllar araştırılmadan önce ve ya da şimdi
günaha dönüşen icatları, bir hazine için iman toplayanlar
mühürlenmeden önce:
6 Sonra bunları düşündüm ve bunların hepsi yalnızca
benim aracılığımla yapıldı, başkası aracılığıyla değil;
bunlar da benim tarafımdan sona erdirilecek, başkası
tarafından değil.
7 Sonra cevap verdim ve dedim: Zamanların ayrılması
ne olacak? ya da ilkinin sonu ve sonrakinin başlangıcı ne
zaman olacak?
8 Ve bana şöyle dedi: İbrahim'den İshak'a, ondan Yakup
ve Esav doğduğunda, Yakup'un eli önce Esav'ın
topuğunu tuttu.
9 Çünkü Esav dünyanın sonudur ve Yakup bundan
sonraki dünyanın başlangıcıdır.
10 İnsanın eli topukla el arasındadır: diğer soruyu
Esdras, sorma sana.
11 O zaman cevap verdim ve şöyle dedim: Ey hükümdar
olan Rab, eğer senin gözünde lütuf bulursam,
12 Sana yalvarıyorum, dün gece bana gösterdiğin
armalarının sonunu hizmetkarına göster.
13 O da bana cevap verip dedi: Ayağa kalk ve kuvvetli
bir ses duy.
14 Ve sanki büyük bir hareketmiş gibi olacak; ama
durduğun yer yerinden oynatılmayacak.
15 Ve bu nedenle o konuştuğunda korkmayın; çünkü söz
sondur ve dünyanın temeli anlaşılmıştır.
16 Peki neden? çünkü bu şeylerin konuşması titriyor ve
duygulanıyor; çünkü bu şeylerin sonunun değişmesi
gerektiğini biliyor.
17 Ve öyle oldu ki bunu duyduğumda ayağa kalktım ve
dinledim ve işte konuşan bir ses vardı ve bu sesin sesi
birçok suların sesine benziyordu.
18 Ve şöyle dedi: İşte, yaklaşmaya ve yeryüzünde
yaşayanları ziyaret etmeye başlayacağım günler geliyor,
19 Ve haksızlıklarıyla haksız yere zarar verenlerin kim
olduğu konusunda onları sorgulamaya başlayacak ve
Sion'un acısı ne zaman tamamlanacak;
20 Ve yok olmaya başlayacak olan dünya sona erdiğinde,
o zaman bu işaretleri göstereceğim: kitaplar
gökkubbenin önünde açılacak ve hepsini bir arada
görecekler:
21 Ve bir yaşındaki çocuklar kendi sesleriyle
konuşacaklar, çocuklu kadınlar üç veya dört aylık
vakitsiz çocuk doğuracaklar ve onlar yaşayacak ve
büyüyecekler.
22 Ve birdenbire ekilen yerler ekilmemiş görünecek,
dolu ambarlar birdenbire boş bulunacak:
23 Ve boru öyle bir ses çıkaracak ki, herkes bunu
duyunca aniden korkacak.
24 O zaman dostlar birbirleriyle düşman gibi
savaşacaklar ve dünya, içinde yaşayanlarla birlikte
korku içinde kalacak, pınarların pınarları duracak ve üç
saat içinde akmayacaklar.
25 Sana söylediklerimin hepsinden sağ kalan herkes
kaçacak ve benim kurtuluşumu ve dünyanızın sonunu
görecektir.
26 Ve kabul edilen, doğumlarından beri ölümü tatmamış
olan adamlar bunu görecekler; ve orada yaşayanların
yüreği değişecek ve başka bir anlama dönüşecek.
27 Çünkü kötülük söndürülecek ve hile sona erecek.
28 İman gelişecek, yolsuzluk yenilecek ve uzun
zamandır meyve vermeyen gerçek ilan edilecek.
29 Ve benimle konuştuğunda işte, önünde durduğum
kişiye yavaş yavaş baktım.
30 Ve bana şu sözleri söyledi; Gecenin vaktini sana
göstermeye geldim.
31 Eğer daha çok dua eder ve yedi gün daha oruç
tutarsan, sana her gün duyduğumdan daha büyük şeyler
anlatacağım.
32 Çünkü sesin En Yüce Olan'ın önünde duyulur; çünkü
Güçlü olan senin doğru davranışını gördü, aynı zamanda
gençliğinden beri sahip olduğun iffetini de gördü.
33 Ve bu nedenle tüm bunları sana göstermek ve sana
şunu söylemek için beni gönderdi: Rahat ol ve korkma
34 Ve boş düşüncelere dalıp geçmiş zamanlarla acele
etme ki, sonraki zamanlardan acele etmeyesin.
35 Ve öyle oldu ki bundan sonra tekrar ağladım ve bana
söylediği üç haftayı doldurabilmek için aynı şekilde yedi
gün oruç tuttum.
36 Ve sekizinci gece yüreğim yine burkuldu ve Yüce
Olan'ın huzurunda konuşmaya başladım.
37 Çünkü ruhum çok yandı ve canım sıkıntı içindeydi.
38 Ve dedim ki: Ya Rab, yaratılışın başlangıcından,
hatta ilk gününden beri konuştun ve şöyle dedin; Cennet
ve yer yaratılsın; ve senin sözün mükemmel bir işti.
39 Ve o zaman ruh vardı; her tarafta karanlık ve
sessizlik vardı; insan sesi henüz oluşmamıştı.
40 Sonra eserinin ortaya çıkması için hazinelerinden
güzel bir ışığın çıkmasını emrettin.
41 İkinci gün gökkubbenin ruhunu yarattın ve ona
parçalanmasını ve bir kısmı yukarı çıksın, diğer kısmı
aşağıda kalsın diye sular arasında bir ayrım yapmasını
emrettin.
42 Üçüncü gün suların dünyanın yedinci kısmında
toplanmasını emrettin; altı kısmı kuruttun ve bunlardan
Tanrı tarafından ekilen ve işlenen bazılarının sana
hizmet etmesi amacıyla onları sakladın.
43 Çünkü senin sözün duyulur duyulmaz iş yapıldı.
44 Çünkü hemen büyük ve sayısız meyveler, çok ve
çeşitli tatlar, değişmez renkte çiçekler ve harika kokulu
kokular ortaya çıktı; ve bu üçüncü gün yapıldı.
45 Dördüncü gün güneşin parlamasını, ayın ışık
vermesini ve yıldızların düzenli olmasını emrettin:
46 Ve onlara, yapılması gereken, insana hizmet etme
görevini verdi.
47 Beşinci gün suların toplandığı yedinci kısma canlı
yaratıkların, kuşların ve balıkların yetişmesini söyledin;
ve öyle oldu.
48 Çünkü bütün insanlar senin harika işlerini övsünler
diye, durgun su ve cansız su, Tanrı'nın emriyle canlılar
doğurdu.
49 Sonra birine Hanok, diğerine Leviathan adını
verdiğin iki canlıyı atadın;
50 Ve birini diğerinden ayırdı; çünkü yedinci kısım, yani
suyun bir araya toplandığı yer ikisini birden
tutamayabilirdi.
51 Hanok'a, üçüncü gün kuruyan bir kısmı verdin ki, o
da içinde bin tepe bulunan aynı yerde otursun;
52 Ama Leviathan'a yedinci kısmı, yani nemi verdin; ve
onu dilediğin kişi tarafından, ne zaman istersen yutulsun
diye sakladın.
53 Altıncı gün yeryüzüne, senin önünde hayvanlar,
sığırlar ve sürüngenler ortaya çıkarsın diye emir verdin:
54 Ve bunlardan sonra, tüm yaratıklarının efendisi
yaptığın Adem de var; hepimiz ve seçtiğin halk da
ondan geliyor.
55 Bütün bunları senden önce söyledim, ya Rab, çünkü
sen dünyayı bizim için yarattın
56 Adem'den gelen diğer insanlara gelince, sen onların
hiçbir şey olmadığını, ancak tükürük gibi olduğunu
söyledin ve onların bolluğunu kaptan düşen bir damlaya
benzettin.
57 Ve şimdi, ya Rab, işte, hiçbir zaman bir hiç olarak
anılan bu putperestler, üzerimizde efendiler olmaya ve
bizi yutmaya başladılar.
58 Ama biz, ilk oğlun, tek oğlun ve ateşli sevgilin
dediğin halkın, onların ellerine verildik.
59 Eğer dünya şimdi bizim için yaratıldıysa, neden
bizim dünyayla birlikte bir mirasımız yok? bu daha ne
kadar dayanacak?
BÖLÜM 7
1 Ve ben bu sözleri söylemeyi bitirdiğimde, önceki
geceler bana gönderilen bir melek bana gönderildi:
2 Ve bana şöyle dedi: Kalk Esdras ve sana söylemeye
geldiğim sözleri dinle.
3 Ben de, "Konuş, Tanrım" dedim. Sonra bana dedi:
Deniz, derin ve büyük olsun diye geniş bir yere
kurulmuştur.
4 Ama girişin dar ve bir nehre benzediğini varsayarsak;
5 O halde kim denize bakıp onu yönetebilir? dar yoldan
geçmediyse geniş alana nasıl gelebilirdi?
6 Bir şey daha var; Bir şehir kurulur, geniş bir arazi
üzerine kuruludur ve her türlü güzel şeyle doludur:
7 Girişi dardır ve sanki sağ tarafta ateş, sol tarafta derin
bir su varmış gibi, düşmek için tehlikeli bir yere
yerleştirilmiştir:
8 Ve ikisi arasında, hatta ateşle su arasında bile tek bir
yol vardı; o kadar küçüktü ki ancak Hiç kimse hemen
oraya gitmesin.
9 Eğer bu şehir şimdi bir adama miras olarak verildiyse
ve o kişi önündeki tehlikeyi asla geçemezse, bu mirası
nasıl alacak?
10 Ben de şöyle dedim: Öyle ya Rab. Sonra bana şöyle
dedi: İsrail'in payı da öyledir.
11 Çünkü dünyayı onların uğruna yarattım; ve Adem
kurallarımı çiğnediğinde, artık bitmiştir diye karar
verildi.
12 O zaman bu dünyanın girişleri daralmıştı, üzüntü ve
sancılarla doluydu; bunlar çok azdı ve kötüydü,
tehlikelerle doluydu: ve çok acı vericiydi.
13 Çünkü yaşlı dünyanın girişleri geniş ve güvenliydi ve
ölümsüz meyveler veriyordu.
14 Eğer yaşayanlar bu sıkıcı ve boş şeylere girmemek
için çaba gösterirlerse, kendileri için hazırlananları asla
kabul edemezler.
15 Öyleyse, sen sadece çürüyebilen bir adam olduğuna
göre, şimdi neden kendini huzursuz ediyorsun? ve neden
bir ölümlü olduğun halde hareket ediyorsun?
16 Neden şimdi olanı değil, gelecek olanı aklında
düşünmedin?
17 Bunun üzerine cevap verdim ve dedim: Ey
hükümdarlık sahibi Rab, kanununda bu şeyleri
doğruların miras alması, fakat tanrısızların yok olmasını
sen emrettin.
18 Bununla birlikte, doğrular sıkıntı çekecek ve geniş
umutlar yaşayacaklar; çünkü kötülük yapanlar,
sıkıntıları çekmişler ve yine de geniş şeyleri
göremeyecekler.
19 Ve bana şöyle dedi: Tanrı'nın üzerinde bir yargıç
yoktur ve En Yüce Olan'ın üzerinde anlayışa sahip olan
hiç kimse yoktur.
20 Çünkü Tanrı'nın önlerine konulan yasasını
küçümsedikleri için bu yaşamda yok olan birçok kişi var.
21 Çünkü Tanrı, gelenlere, geldikleri gibi yaşamak için
ne yapmaları gerektiğini ve cezadan kaçınmak için
nelere uymaları gerektiğini kesin bir şekilde emretmiştir.
22 Yine de ona itaat etmediler; ama onun aleyhinde
konuştu ve boş şeyler hayal etti;
23 Ve kötü işleriyle kendilerini aldattılar; ve Yüce
Olan'ın öyle olmadığını söyledi; ve onun yollarını
bilmiyordu:
24 Ama O'nun yasasını küçümsediler ve antlaşmalarını
reddettiler; onun kanunlarına sadık kalmadılar ve onun
işlerini yapmadılar.
25 Ve bu nedenle Esdras, çünkü boşlar boş şeylerdir ve
dolular için de dolu şeylerdir.
26 İşte, sana söylediğim bu işaretlerin gerçekleşeceği ve
gelinin ortaya çıkacağı ve şimdi dünyadan çekilmiş olan
gelinin ortaya çıkacağı zaman gelecek.
27 Ve kim yukarıda bahsedilen kötülüklerden kurtulursa,
harikalarımı görecektir.
28 Çünkü oğlum İsa, kendisiyle birlikte olanlarla birlikte
ortaya çıkacak ve geride kalanlar dört yüz yıl içinde
sevinecekler.
29 Bu yıllardan sonra oğlum Mesih ve yaşayan tüm
insanlar ölecek.
30 Ve dünya, önceki hükümlerde olduğu gibi yedi gün
boyunca eski sessizliğe döndürülecek; böylece kimse
kalmayacak.
31 Ve yedi gün sonra henüz uyanmayan dünya dirilecek
ve yozlaşmış olan ölecek
32 Ve dünya, içinde uyuyanları yeniden canlandıracak
ve aynı şekilde toz, sessizce yaşayanları da geri
getirecek ve gizli yerler, kendilerine teslim edilen ruhları
teslim edecek.
33 Ve En Yüce Olan yargı kürsüsünde görünecek ve
sefalet sona erecek ve uzun acılar sona erecek:
34 Ama yalnızca yargı kalacak, gerçek ayakta kalacak
ve iman güçlenecek:
35 Ve iş takip edecek ve ödül gösterilecek ve iyi işler
etkili olacak ve kötü işler hiçbir kurala tabi olmayacak.
36 Sonra dedim ki, İbrahim önce Sodomlular için, Musa
da çölde günah işleyen atalar için dua etti:
37 Ve Akan zamanında İsrail için onun ardından İsa:
38 Ve yıkım için Samuel ve Davut; ve kutsal yere
gelecek olanlar için Süleyman:
39 Ve yağmur yağdıranlar için Helias; ve ölüler için,
yaşayabilmesi için:
40 Ve Sanherib zamanındaki halk için Hezekiya; ve
birçokları için birçokları.
41 Şimdi de, yozlaşmanın arttığını, kötülüğün arttığını
ve doğruların tanrısızlar için dua ettiğini görünce, şimdi
de neden böyle olmasın?
42 Bana cevap verip dedi: Bu şimdiki yaşam, pek çok
görkemin kalıcı olduğu son değildir; bu nedenle zayıflar
için dua ettiler.
43 Fakat kıyamet günü, bu zamanın sonu ve çürümenin
geçmiş olduğu, gelecek ölümsüzlüğün başlangıcı
olacaktır.
44 Aşırılık sona erdi, sadakatsizlik kesildi, doğruluk
gelişti ve gerçek ortaya çıktı.
45 O zaman hiç kimse yok edileni kurtaramayacak, zafer
kazanana baskı yapamayacak.
46 O zaman cevap verdim ve şöyle dedim: Bu benim ilk
ve son sözümdür, Adem'e toprağı vermemek daha iyi
olurdu; ya da ona toprak verildiğinde onu günah
işlemekten alıkoymak daha iyi olurdu.
47 Şimdiki zamanda bu sıkıntı içinde yaşamanın ve
ölümden sonra cezayı aramanın insanlara ne faydası var?
48 Ey Adem, ne yaptın? çünkü günah işleyen sen olsan
da, düşen yalnız sen değilsin, senden gelen hepimiziz.
49 Bize ölümsüz bir zaman vaat edilirse bunun bize ne
faydası olur? Ölüm getiren işleri yaptık mı?
50 Ve biz en kötüler olarak boşa çıkarken, bize sonsuz
bir umut vaat edildiğini mi?
51 Ve biz kötü bir şekilde yaşarken bizim için sağlıklı
ve güvenli meskenler hazırlandığını mı?
52 Ve biz en kötü yollarda yürürken, En Yüce Olan'ın
görkemi, ihtiyatlı bir yaşam sürenleri savunmak için
korunuyor?
53 Ve biz oraya girmeyeceğimiz için, meyveleri sonsuza
kadar sürecek, içinde güvenlik ve şifa bulunan bir
cennetin gösterilmesini mi istiyorsunuz?
54 (Çünkü hoş olmayan yerlerde yürüdük.)
55 Ve perhiz yapanların yüzleri yıldızların üzerinde
parlayacak, oysa bizim yüzlerimiz karanlıktan daha kara
mı olacak?
56 Yaşadığımız ve kötülük yaptığımız sürece, ölümden
sonra bunun için acı çekmeye başlayacağımızı
düşünmedik.
57 Sonra bana cevap verip dedi: Yeryüzünde doğan
insanın savaşacağı savaşın durumu budur;
58 Eğer yenilirse, söylediğin gibi acı çekecek; ama zafer
kazanırsa, dediğimi alacak.
59 Çünkü Musa yaşarken halka şöyle söylediği hayat
budur: Hayatını seç ki, yaşayasın.
60 Yine de ona inanmadılar, ondan sonraki
peygamberlere de, onlarla konuşan ben de.
61 Öyle ki, onların yok edilmesinde, kurtuluşa ikna
edilmiş olanların sevinci kadar ağır olmasın.
62 O zaman cevap verdim ve dedim: Biliyorum ya Rab,
En Yüce Olan'a merhametli denir, çünkü o henüz
dünyaya gelmemiş olanlara merhamet eder;
63 Ve onun kanununa yönelenlere de;
64 Ve sabırlı olduğunu ve kendi yaratıkları gibi günah
işleyenlere uzun süre katlandığını;
65 Ve o cömerttir, çünkü ihtiyaç duyulan yere vermeye
hazırdır;
66 Ve O çok merhametlidir, çünkü mevcut olanlara,
geçmiştekilere ve ayrıca geleceklere olan
merhametlerini giderek artırır.
67 Çünkü eğer merhametlerini çoğaltmazsa, dünya, onu
miras alanlarla birlikte var olmaz.
68 Ve bağışladı; çünkü eğer o, kötülük işleyenlerin
hafifletilmesi için kendi iyiliğiyle bunu yapmasaydı,
insanların on binde biri hayatta kalamayacaktı.
69 Ve yargıç olarak, kendi sözüyle iyileşenleri
bağışlamazsa ve birçok çekişmeyi ortadan kaldırırsa,
70 Sayısız bir kalabalık içinde muhtemelen çok az
macera kalmış olmalıdır.
BÖLÜM 8
1 Ve bana şöyle cevap verdi: Yüce Olan bu dünyayı
birçokları için, gelecek dünyayı ise çok az kişi için
yarattı.
2 Sana bir benzetme anlatacağım Esdras; Nasıl ki,
toprağa sorduğunuzda, size toprak kapların yapıldığı
kalıpların çoğunu verdiğini, ancak altının elde edildiği
toz miktarının az olduğunu söyleyecektir: bu şimdiki
dünyanın gidişatı da böyledir.
3 Çok kişi yaratıldı, ama çok azı kurtulacak.
4 Ben de şöyle cevap verdim ve dedim: O zaman yut, ey
ruhum, anlayışını ve bilgeliği yut.
5 Çünkü dinlemeyi kabul ettin ve peygamberlik etmeye
hazırsın; çünkü yaşamaktan başka yerin yok.
6 Ya Rab, eğer senin önünde dua etmemiz için kuluna
acı vermezsen ve bize yüreğimize tohum, anlayışımıza
kültür verirsen, bunun meyvesi olur; Bir adamın yerini
alan, yozlaşmış her adam nasıl yaşayacak?
7 Çünkü sen yalnızsın ve söylediğin gibi hepimiz senin
ellerinin eseriyiz.
8 Çünkü beden şimdi anne rahminde şekillendiğinde ve
sen ona organlar verdiğinde, yaratığın ateşte ve suda
korunur ve işçiliğin onda yaratılan yaratığa dokuz ay
dayanır.
9 Fakat hem saklayan hem de saklanan korunacaktır; ve
zamanı geldiğinde korunan rahim, içinde büyüyen
şeyleri teslim eder.
10 Çünkü sen, bedenin uzuvlarından, yani göğüslerden,
göğüslerin meyvesi olan sütün verilmesini emrettin;
11 Öyle ki, biçimlendirilen şey, sen onu merhametine
bırakana kadar bir süre beslensin.
12 Onu doğruluğunla büyüttün, kanununla besledin ve
hükmünle onu ıslah ettin.
13 Ve onu kendi yarattığın gibi mahvedeceksin ve işini
hızlandıracaksın.
14 Bu nedenle, bu kadar büyük emeklerle oluşturulan
onu yok edecekseniz, yaratılan şeyin korunmasını sizin
emrinizle emretmek kolaydır.
15 Bu nedenle şimdi konuşacağım, ya Rab; genel olarak
insana dokunduğunu en iyi sen bilirsin; ama uğruna
üzüldüğüm halkına dokunmak;
16 Ve uğruna yas tuttuğum mirasın için; ve kendisine
ağır geldiğim İsrail için; ve uğruna endişe duyduğum
Yakup için;
17 Bu nedenle, kendim ve onlar için senin önünde dua
etmeye başlayacağım; çünkü ülkede yaşayan bizlerin
şelalelerini görüyorum.
18 Ama gelecek olan yargıcın acelesini duydum.
19 Bu nedenle sesimi duyun ve sözlerimi anlayın; ben
de sizin önünüzde konuşacağım. Bu, Esdras'ın yukarıya
alınmadan önceki sözlerinin başlangıcıdır: ve ben
yardım,
20 Ey Rab, sen sonsuzlukta ikamet eden, gökteki ve
havadaki şeyleri yukarıdan gören sensin;
21 Onun tahtı paha biçilmezdir; yüceliği anlaşılamayan;
önünde melek orduları titreyerek duruyor,
22 Hizmeti rüzgar ve ateşten anlayan; sözü doğru ve
sözleri sabit olan; Onun emri kuvvetli, emri ise
korkuludur.
23 Bakışları derinlikleri kurutur, öfkesi dağları eritir;
gerçeğin şahit olduğu şey:
24 Ey kulunun duasını işit ve yarattığının ricasına kulak
ver.
25 Çünkü yaşadığım sürece konuşacağım ve anlayışım
olduğu sürece cevap vereceğim.
26 Halkının günahlarına bakma; ama sana gerçekte
hizmet edenlere.
27 Putperestlerin kötü icatlarına değil, felaketlerde senin
tanıklıklarını yerine getirenlerin arzularına bak.
28 Senden önce sahtekârlıkla yürüyenleri düşünme; ama
senin isteğine göre senin korkunu bilenleri hatırla.
29 Hayvan gibi yaşayanları yok etmek senin isteğin
olmasın; ama senin yasanı açıkça öğretenlere bakmak
için.
30 Hayvanlardan daha kötü sayılanlara kızma; ama her
zaman senin doğruluğuna ve görkemine güvenenleri sev.
31 Çünkü biz ve atalarımız bu tür hastalıklardan
zayıflıyoruz; fakat biz günahkarlar yüzünden sana
merhametli denilecek.
32 Çünkü eğer bize merhamet etmek istersen, sana
merhametli denilecek, yani hiçbir doğruluk işi olmayan
bize.
33 Çünkü sana pek çok iyi işler yapılmış olan doğrular,
kendi yaptıklarının karşılığını alacaklardır.
34 Çünkü insan nedir ki, ondan hoşnutsuzsun? Ya da
bozulabilen bir nesil nedir ki, ona karşı bu kadar
öfkelisin?
35 Çünkü gerçekte onların arasında doğmuş, fakat
kötülük yapmış olan hiç kimse yoktur; Mü’minler
arasında yanlış yapmamış kimse yoktur.
36 Çünkü, ya Rab, iyi işlere güvenmeyenlere merhamet
edersen, senin doğruluğun ve iyiliğin bu şekilde ilan
edilecektir.
37 O zaman bana cevap verip dedi: Bazı şeyleri doğru
söyledin ve sözlerine göre öyle olacak.
38 Çünkü ölümden önce, yargılanmadan önce, yok
edilmeden önce günah işleyenlerin durumu hakkında
gerçekten düşünmeyeceğim:
39 Ama doğruların mizacına sevineceğim ve onların hac
yolculuğunu, kurtuluşunu ve sahip olacakları ödülü de
hatırlayacağım.
40 Şimdi söylediğim gibi, öyle de olacak.
41 Çünkü nasıl çiftçi toprağa çok tohum ekiyor ve çok
ağaç dikiyorsa, ama yine de mevsiminde iyi ekilen şey
yetişmezse, ekilenlerin hepsi de kök salmaz; ekilenler de
öyledir. Dünyada; hepsi kurtarılmayacak.
42 O zaman cevap verdim ve dedim: Eğer lütuf
bulduysam, bırak konuşayım.
43 Çiftçinin tohumu, yetişmezse ve zamanında
yağmurunu almazsa yok olup gider; Veya çok yağmur
yağar ve onu bozarsa:
44 Aynı şekilde, senin ellerinle oluşturulan ve kendi
suretin denilen insan da yok olur; çünkü sen, uğruna her
şeyi yaptığın ve onu çiftçinin tohumuna benzettiğin ona
benziyorsun.
45 Bize kızma ama halkını esirge ve kendi mirasına
merhamet et; çünkü sen yaratıklarına karşı
merhametlisin.
46 Sonra bana cevap verdi ve şöyle dedi: Şimdikiler
şimdiki içindir, gelecek olanlar da gelecekler içindir.
47 Çünkü yaratıklarımı benden daha çok sevebilme
konusunda çok yetersizsin; ama ben çoğu zaman sana ve
ona yaklaştım, ama asla haksızlara.
48 Yüce Olan'ın önünde bunda da harikasın:
49 Böylece kendini olduğu gibi alçalttın ve kendini
doğrular arasında pek yüceltilmeye layık görmedin.
50 Çünkü büyük bir gururla yürüdükleri için, son
zamanlarda dünyada yaşayacak olan onlara çok büyük
acılar çekilecek.
51 Ama kendin anla ve senin gibi olanların yüceliğini
ara.
52 Çünkü cennet size açıldı, hayat ağacı dikildi, gelecek
zaman hazırlandı, bolluk hazırlandı, bir şehir inşa edildi
ve dinlenmeye izin verildi, evet, mükemmel iyilik ve
bilgelik.
53 Kötülüğün kökü senden mühürlendi, zayıflık ve güve
senden gizlendi ve yolsuzluk unutulmak üzere
cehenneme kaçtı:
54 Acılar geçer ve sonunda ölümsüzlük hazinesi
gösterilir.
55 Ve bu yüzden yok olanların kalabalığı hakkında artık
soru sorma.
56 Çünkü özgürlüğüne kavuştuklarında, Yüce Olan'ı
küçümsediler, onun yasasını küçümsediler ve onun
yollarını terk ettiler.
57 Üstelik O'nun doğrusunu ayaklar altına aldılar,
58 Ve yüreklerinde Tanrı yoktur dediler; evet ve
ölmeleri gerektiğini bilerek.
59 Çünkü yukarıda söylenenler sizi karşılayacağından,
onlar için susuzluk ve acı da hazırlanmıştır; çünkü
insanların boşa gitmesi onun isteği değildi:
60 Ama yaratılmış olanlar kendilerini yaratanın adını
kirlettiler ve kendileri için yaşamı hazırlayana nankörlük
ettiler.
61 Ve bu nedenle benim kararım şu anda elimdedir.
62 Bunları bütün insanlara değil, sana ve senin gibi
birkaç kişiye gösterdim. Sonra cevap verdim ve şöyle
dedim:
63 İşte, ya Rab, son zamanlarda yapmaya başlayacağın
harikaların çokluğunu şimdi bana gösterdin; ama ne
zaman bana göstermedin.
BÖLÜM 9
1 O zaman bana cevap verip dedi: Zamanı dikkatle ölç;
ve sana daha önce söylediğim geçmiş alametlerin bir
kısmını gördüğünde,
2 O zaman anlayacaksın ki, En Yüce Olan'ın yarattığı
dünyayı ziyaret etmeye başlayacağı zaman da aynı
zamandır.
3 Bu nedenle dünyada depremler ve insanların kargaşası
görüldüğünde:
4 O zaman Yüceler Yücesi'nin bu şeylerden senden
önceki günlerden, hatta başından beri bahsettiğini çok
iyi anlayacaksın.
5 Çünkü dünyada yapılan her şeyin bir başlangıcı ve
sonu olduğu ve sonun açıkça görüldüğü gibi:
6 Aynı şekilde En Yüce Olan'ın zamanlarının da
harikalar ve güçlü işlerle basit başlangıçları, etki ve
işaretlerle sonları vardır.
7 Ve yaptıklarıyla ve iman ettiğiniz imanla kurtulacak
ve kaçabilecek olan herkes,
8 Söz konusu tehlikelerden korunacağım ve ülkemde ve
sınırlarım içinde kurtuluşumu görecekler; çünkü onları
başlangıçtan beri benim için kutsadım.
9 O zaman, şimdi benim yöntemlerimi kötüye
kullananlar acınası bir durumda olacaklar; ve onları
kibirle bir kenara atanlar, azap içinde yaşayacaklar.
10 Çünkü hayatlarında fayda görmüş ve beni tanımamış
olanlar;
11 Ve henüz özgürlükleri varken ve tövbe edecekleri yer
kendilerine açıkken kanunumdan nefret edenler onu
anlamadılar ama küçümsediler;
12 Acıyla öldükten sonra da bunu bilmeli.
13 Ve bu nedenle, tanrısızların nasıl ve ne zaman
cezalandırılacağını merak etmeyin; bunun yerine, dünya
kimin için var ve dünya kimin için yaratıldıysa,
doğruların nasıl kurtarılacağını araştırın.
14 Sonra cevap verdim ve şöyle dedim:
15 Daha önce de söyledim, şimdi konuşuyorum ve
bundan sonra da söyleyeceğim, yok olanların sayısı
kurtarılacaklardan çok daha fazladır:
16 Dalganın damladan büyük olması gibi.
17 Ve bana cevap verip dedi: Tarla nasılsa, tohum da
öyledir; Çiçekler nasılsa renkler de öyledir; İşçi nasılsa,
iş de öyledir; Çiftçinin kendisi nasılsa, çiftçiliği de
öyledir; çünkü o, dünyanın zamanıydı.
18 Ve şimdi, henüz yaratılmamış olan dünyayı, şimdi
yaşamakta olanların yaşaması için hazırladığımda, hiç
kimse bana karşı konuşmadı.
19 Çünkü o zaman herkes itaat etti; ama şimdi, yaratılan
bu dünyada yaratılanların davranışları, kalıcı bir tohum
ve araştırılamaz bir yasa tarafından kendi kendilerini
kurtararak yozlaştırıldı.
20 Dünyayı inceledim ve baktım ki, içine giren
düzenekler yüzünden tehlike vardı.
21 Ve gördüm, onu çok esirgedim ve salkım üzümlerden
bir tanesini ve büyük bir kavmin bir fidanını kendime
sakladım.
22 Boş yere doğan kalabalık yok olsun; ve üzümüm ve
fidanım korunsun; çünkü büyük emeklerle onu
mükemmel hale getirdim.
23 Bununla birlikte, yedi gün daha durursan (fakat bu
günlerde oruç tutmazsan,
24 Ama hiçbir evin inşa edilmediği bir çiçek tarlasına
gidin ve yalnızca tarlanın çiçeklerini yiyin; Etin tadına
bakma, şarap içme, sadece çiçek ye;)
25 Ve En Yüce Olan'a sürekli dua edin, o zaman gelip
sizinle konuşacağım.
26 Ben de onun bana emrettiği gibi Ardat denilen kıra
gittim; ve orada çiçeklerin arasında oturdum, kır
otlarından yedim ve bunların eti beni doyurdu.
27 Yedi gün sonra çimenlerin üzerinde oturdum ve
yüreğim eskisi gibi sıkıştı:
28 Ve ağzımı açtım, Yüce Olan'ın huzurunda
konuşmaya başladım ve şöyle dedim:
29 Ya Rab, kendini bize gösteren sen, atalarımız
Mısır'dan çıktıklarında çölde, kimsenin ayak basmadığı
çorak bir yerde onlara gösterildin.
30 Ve sen dedin: Dinle beni, ey İsrail; ve sözlerime
dikkat et, ey Yakub'un zürriyeti.
31 Çünkü işte, yasamı size ekiyorum ve o size meyve
verecek ve sonsuza dek bu yasayla onurlandırılacaksınız.
32 Ama yasayı alan atalarımız onu tutmadılar ve senin
kurallarına uymadılar; ve yasanın meyvesi yok
olmadıysa da yok olamaz, çünkü o senindi;
33 Ancak onu alanlar, kendilerine ekilen şeyi
saklamadıkları için yok oldular.
34 Ve işte, toprağa tohum ya da denize bir gemi ya da
herhangi bir kap et ya da içecek verildiğinde, ekildiği ya
da atıldığı yerde telef olan bir gelenek vardır;
35 Oraya ekilen, atılan ya da alınan şey de yok olur ve
bizimle kalmaz; ama bizde öyle olmadı.
36 Çünkü yasayı almış olan bizler ve onu kabul eden
yüreğimiz de günah yüzünden yok oluyoruz.
37 Ne var ki yasa yok olmaz, ancak varlığını sürdürür.
onun gücü.
38 Ve bunları yüreğimden söylediğimde, gözlerimle
geriye baktım ve sağ tarafta bir kadın gördüm ve işte, o
yas tuttu ve yüksek sesle ağladı ve yüreği çok üzüldü ve
karısı elbiseler kiralanmıştı ve başında küller vardı.
39 Sonra içinde bulunduğum düşüncelerimin gitmesine
izin verdim ve beni ona çevirdim.
40 Ve ona dedi: Niçin ağlıyorsun? neden bu kadar
üzgünsün?
41 Ve bana dedi: Efendim, beni rahat bırakın da kendi
kendime ağlayayım ve üzüntümü artırayım, çünkü
zihnim fena halde kırgın ve çok aşağılanmış
durumdayım.
42 Ben de ona dedim: Senin derdin ne? Söyle bana.
43 Bana dedi: Ben senin kulun kısırdım ve otuz yıldır
kocam olmasına rağmen çocuğum yoktu.
44 Ve bu otuz yıl boyunca gece gündüz ve her saat En
Yüce Olan'a dua etmekten başka hiçbir şey yapmadım.
45 Otuz yıl sonra Tanrı, cariyen beni duydu, sefaletimi
gördü, derdimi değerlendirdi ve bana bir oğul verdi; ve
ben ondan çok memnun oldum; kocam da ve bütün
komşularım da öyle; ve ona büyük hürmet gösterdik.
Yüce.
46 Ve onu büyük sancılarla besledim.
47 Büyüyüp evlenme zamanı geldiğinde bir ziyafet
hazırladım.
BÖLÜM 10
1 Ve öyle oldu ki oğlum düğün odasına girildiğinde yere
düşüp öldü.
2 Sonra hepimiz ışıkları devirdik ve bütün komşularım
beni teselli etmek için ayağa kalktılar; ben de gecenin
ikinci gününe kadar dinlendim.
3 Ve öyle oldu ki hepsi beni teselli etmeye gittiklerinde,
ben sonuna kadar sessiz kalabildim; sonra gece kalkıp
kaçtım ve gördüğün gibi bu tarlaya geldim.
4 Ve şimdi şehre dönmemeyi, burada kalmayı, ne
yemeyi ne de içmeyi, ölene kadar sürekli yas tutmayı ve
oruç tutmayı planlıyorum.
5 Sonra bulunduğum meditasyonu bıraktım ve öfkeyle
ona şöyle dedim:
6 Sen her şeyden önce aptal kadınsın, yasımızı
görmüyor musun, peki bize ne oluyor?
7 Annemiz Sion nasıl da bunca sıkıntıyla dolu, çok
alçakgönüllü ve çok acılı bir yas tutuyor?
8 Ve şimdi hepimizin yas tuttuğunu ve üzgün
olduğumuzu görünce, çünkü hepimiz sıkıntı içindeyiz,
sen bir oğul için mi üzülüyorsun?
9 Çünkü yeryüzüne sorun, o size söyleyecektir ki,
üzerinde büyüyen bu kadar çok şeyin düşüşünden dolayı
yas tutması gereken kişi odur.
10 Çünkü ilk başta hepsi ondan geldi ve diğerleri de
ondan çıkacak; ve işte, neredeyse hepsi yıkıma doğru
gidiyor ve birçoğunun kökü tamamen kazınmış durumda.
11 O halde bu kadar büyük bir kalabalığı kaybetmiş
olandan daha fazla yas tutan kim var? ve sen değil, tek
bir şey için üzgün müsün?
12 Ama bana derseniz: Benim ağıtım dünyanınki gibi
değil, çünkü acılarla doğurduğum ve acılarla
doğurduğum rahmimin meyvesini kaybettim;
13 Fakat dünya öyle değil; çünkü dünyanın gidişatına
göre onda bulunan kalabalık, geldiği gibi gitti;
14 O zaman sana şunu söyleyeyim: Senin emek vererek
doğurduğun gibi; aynı şekilde dünya da başlangıçtan
beri kendisini yaratana meyvesini, yani insanı vermiştir.
15 Bu nedenle şimdi üzüntünü kendine sakla ve başına
gelenlere büyük bir cesaretle katlan.
16 Çünkü eğer Tanrı'nın adil olma konusundaki
kararlılığını kabul edersen, hem oğlunu zamanında kabul
edecek hem de kadınlar arasında övüleceksin.
17 Sonra şehre, kocanın yanına git.
18 Ve bana dedi: Bunu yapmayacağım; şehre
girmeyeceğim, ama burada öleceğim.
19 Ben de onunla konuşmaya devam ettim ve şöyle
dedim:
20Öyle yapmayın, ama öğüt alın. bana göre: Sion'un
sıkıntıları ne kadar? Yeruşalim'in acısı konusunda teselli
olun.
21 Çünkü kutsal yerimizin harap olduğunu, sunağımızın
yıkıldığını, tapınağımızın yıkıldığını görüyorsun;
22 Mezmurumuz yere serildi, şarkımız sustu, sevincimiz
sona erdi, şamdanımızın ışığı söndürüldü, antlaşma
sandığımız bozuldu, kutsal şeylerimiz kirletildi ve bize
yapılan çağrı neredeyse saygısızlaştırılıyor:
çocuklarımız utandırılıyor, rahiplerimiz yakılıyor,
Levililerimiz esaret altına alınıyor, bakirelerimiz
kirletiliyor ve karılarımıza tecavüz ediliyor; salih
adamlarımız götürüldü, küçüklerimiz yok edildi,
gençlerimiz esaret altına alındı, güçlü adamlarımız
zayıfladı;
23 Ve bunların en büyüğü olan Sion mührü artık
onurunu kaybetmiştir; çünkü bizden nefret edenlerin
eline teslim edildi.
24 Ve bu nedenle büyük ağırlığınızı üzerinizden atın ve
acıların çokluğunu üzerinizden atın ki, Kudretli Olan
size yeniden merhamet etsin ve En Yüce Olan size
emeğinizden dinlenme ve rahatlık versin.
25 Ve öyle oldu ki ben onunla konuşurken, işte, yüzü
birdenbire aşırı derecede parladı ve yüzü öyle parladı ki,
ondan korktum ve ne olabileceğini düşündüm.
26 Ve işte, aniden çok korkunç bir çığlık attı; öyle ki,
kadının gürültüsünden yer sarsıldı.
27 Ve baktım ve işte, kadın artık bana görünmedi; fakat
bir şehir inşa edilmişti ve temelden büyük bir yer
göründü; o zaman korktum ve yüksek sesle bağırdım ve
şöyle dedim:
28 İlk başta yanıma gelen melek Uriel nerede? çünkü
beni birçok transa soktu ve sonum fesada dönüştü ve
duam azarlandı.
29 Ve işte ben bu sözleri söylerken yanıma geldi ve
bana baktı.
30 Ve işte, ölmüş gibi yatıyordum ve anlayışım elimden
alındı; ve o beni sağ elimden tuttu ve beni teselli etti ve
beni ayaklarımın üzerine koydu ve bana şöyle dedi:
31Sana ne oluyor? ve neden bu kadar endişelisin? ve
neden anlayışın ve yüreğinin düşünceleri sorunlu?
32 Ve dedim ki: Çünkü sen beni terk ettin, ama ben yine
de senin sözlerine göre yaptım ve tarlaya gittim ve işte
gördüm, ama yine de görüyorum ki, ifade edemem.
33 Ve bana dedi: Erkekçe ayağa kalk, sana öğüt vereyim.
34 Sonra dedim ki: Söyle efendim, içimde; sadece beni
bırakma, yoksa umudumu boşa çıkararak ölürüm.
35 Çünkü bilmediğimi gördüm, bilmediğimi duydum.
36 Yoksa duyularım mı aldandı, yoksa ruhum rüyada mı?
37 Bu nedenle şimdi sana yalvarıyorum, bu görümü
hizmetkarına göstermeni istiyorum.
38 O zaman bana cevap verdi ve dedi: Beni dinle, sana
haber vereceğim ve neden korktuğunu sana
söyleyeceğim; çünkü Yüce Olan sana birçok gizli şeyi
açıklayacaktır.
39 O senin yolunun doğru olduğunu gördü; çünkü
sürekli halkın için üzülüyorsun ve Sion için büyük ağıt
yakıyorsun.
40 Bu nedenle son zamanlarda gördüğün görüntünün
anlamı şudur:
41 Yas tutan bir kadın gördün ve onu teselli etmeye
başladın:
42 Ama şimdi kadının benzerini artık görmüyorsun, ama
sana inşa edilmiş bir şehir göründü.
43 Ve sana oğlunun öldüğünü söylediği halde çözüm
şudur:
44 Gördüğün bu kadın Sion'dur; ve sana, inşa edilmiş bir
şehir olarak gördüğün kadın bile şöyle dedi:
45 Oysa diyorum ki, sana otuz yıldır kısır olduğunu
söyledi; bu otuz yıldır kendisinde hiçbir adak
sunulmamıştı.
46 Fakat otuz yıl sonra Süleyman şehri inşa etti ve
teklifler sundu; ve sonra kısır olana bir oğul doğurdu.
47 Ve sana onu emekle beslediğini söylerken;
Yeruşalim'deki mesken orasıydı.
48 Ama o sana, "Oğlumun evlilik odasına girdiği sırada
bir başarısızlık yaşadı ve öldü" dedi; Yeruşalim'e gelen
yıkım buydu.
49 Ve işte, onun benzerini gördün ve oğlu için yas
tuttuğu için onu teselli etmeye başladın; ve tesadüfen
olup bitenlerden bunlar sana açıklanacak.
50 Çünkü şimdi Yüceler Yücesi, senin haksız yere acı
çektiğini ve onun için tüm yüreğinle acı çektiğini
görüyor; sana onun görkeminin parlaklığını ve
güzelliğinin güzelliğini gösterdi:
51 Ve bu yüzden sana hiçbir evin inşa edilmediği tarlada
kalmanı söyledim:
52 Çünkü Yüce Olan'ın bunu sana göstereceğini
biliyordum.
53 Bu yüzden sana hiçbir binanın temeli olmayan
tarlaya gitmeni emrettim.
54 Çünkü Yüce Olan'ın şehrini göstermeye başladığı
yerde hiçbir insan binası ayakta kalamaz.
55 Ve bu nedenle korkmayın, yüreğiniz korkmasın, içeri
girin ve gözlerinizin görebildiği kadar binanın
güzelliğini ve büyüklüğünü görün:
56 Ve sonra kulaklarının anlayabileceği kadarını
işiteceksin.
57 Çünkü sen birçoklarından daha kutsanmışsın ve En
Yüce Olan tarafından çağrılmışsın; ve onlar da çok az.
58 Ama yarın gece burada kalacaksın;
59 Ve böylece En Yüce Olan sana, En Yüce Olan'ın son
günlerde yeryüzünde yaşayanlara yapacağı yüce şeylere
ilişkin vizyonları gösterecek. O gece de bana emrettiği
gibi uyudum.
BÖLÜM 11
1 Sonra bir rüya gördüm ve denizden on iki tüylü kanadı
ve üç başı olan bir kartal çıktı.
2 Ve gördüm ve işte, kanatlarını tüm yeryüzüne açmış
ve havanın bütün rüzgârları onun üzerine esti ve bir
araya toplandı.
3 Ve baktım, onun tüylerinden başka zıt tüyler de çıktı;
ve küçük tüyler haline geldiler ve küçüldüler.
4 Fakat başları hareketsizdi; ortadaki baş diğerinden
daha büyüktü, ama artık onu da dinlendiriyordu.
5 Üstelik şunu gördüm ve işte kartal tüyleriyle uçtu ve
yeryüzünde ve orada yaşayanlar üzerinde hüküm sürdü.
6 Ve gök altındaki her şeyin ona tabi olduğunu ve hiçbir
erkeğin, hayır, yeryüzündeki tek bir yaratığın ona karşı
konuşmadığını gördüm.
7 Ve gördüm ve işte kartal pençeleri üzerinde yükseldi
ve tüylerine şöyle dedi:
8Hepsini aynı anda izlemeyin; herkes kendi yerinde
uyusun ve seyrine göre izleyin:
9 Ama başları sona saklayalım.
10 Ve baktım ve işte, ses onun kafalarından değil,
bedeninin ortasından geliyordu.
11 Ve onun zıt tüylerini saydım ve işte, onlardan sekiz
tane vardı.
12 Ve baktım ve sağ tarafta bir tüy çıktığını gördüm ve d
tüm dünyanın üzerinde;
13 Ve öyle oldu ki, hüküm sürdüğünde sonu geldi ve
yeri artık görünmedi; böylece sonrakiler ayağa kalktı.
hüküm sürdü ve harika vakit geçirdi;
14 Ve öyle oldu ki, hüküm sürdüğünde, ilki gibi onun da
sonu geldi ve bir daha görünmedi.
15 Sonra ona bir ses geldi ve şöyle dedi:
16 Dinle, bu kadar uzun süre yeryüzünü yönetmiş olan;
sen bir daha görünmeye başlamadan önce sana şunu
söylüyorum:
17 Senden sonra hiç kimse senin zamanına ya da
yarısına ulaşamayacak.
18 Sonra üçüncüsü ortaya çıktı ve daha önce diğeri gibi
hüküm sürdü ve bir daha görünmedi.
19 Böylece artakalanların hepsi birbiri ardına gitti;
herkes hüküm sürdü ve sonra bir daha ortaya çıkmadı.
20 Sonra baktım ve zamanla, onları takip eden tüyler de
hüküm sürsünler diye sağ tarafta dikildi; ve bazıları
hükmetti, ama bir süre sonra bir daha ortaya çıkmadılar:
21 Bazıları tuzağa düşürüldü ama yönetilmedi.
22 Bundan sonra baktım ve artık ne on iki tüy, ne de iki
küçük tüy göründü:
23 Ve kartalın vücudunda yalnızca üç kafa ve altı küçük
kanat vardı.
24 Sonra ayrıca altı tüyden iki küçük tüyün ayrıldığını
ve sağ taraftaki başın altında kaldığını gördüm; çünkü
dört tanesi onların yerinde devam ediyordu.
25 Ve gördüm ki, kanadın altındaki tüyler kendi
kendilerine yerleşip hükmetmeyi düşünüyorlardı.
26 Ve baktım, bir tane kurulmuştu, ama çok geçmeden
bir daha görünmedi.
27 Ve ikincisi birincisinden daha erken oldu.
28 Ve baktım ve geriye kalan iki kişinin de kendi
başlarına hüküm sürmeyi düşündüklerini gördüm:
29 Ve onlar böyle düşündüklerinde, işte, hareketsiz olan
başlardan biri, yani ortada olan uyandı; çünkü bu diğer
iki baştan daha büyüktü.
30 Sonra diğer iki başın da ona bağlı olduğunu gördüm.
31 Ve işte, baş da kendisiyle birlikte olanlarla birlikte
döndü ve kanadın altında hüküm sürecek olan iki tüyü
yedi.
32 Fakat bu baş tüm dünyayı korkuya soktu ve
yeryüzünde yaşayanların hepsine büyük baskıyla
hükmetti; ve dünyayı tüm kanatlardan daha fazla
yönetiyordu.
33 Ve bundan sonra gördüm ki, ortada olan kafa,
kanatlar gibi birdenbire görünmedi.
34 Fakat yeryüzünde ve orada yaşayanlar üzerinde de
aynı şekilde hüküm süren iki baş kaldı.
35 Ve baktım ki, sağ taraftaki baş, sol taraftakini yuttu.
36 Sonra bana şunu söyleyen bir ses duydum: Önüne
bak ve gördüğün şeyi düşün.
37 Ve baktım, sanki kükreyen bir aslan ormandan
kovalanmış gibiydi; ve kartala bir insan sesi gönderip
şöyle dediğini gördüm:
38 Dinle, seninle konuşacağım ve En Yüce sana şöyle
diyecek:
39 Zamanlarının sonu onlar aracılığıyla gelebilsin diye
dünyamda hüküm sürmeleri için yarattığım dört
canavardan artakalan sen değil misin?
40 Ve dördüncüsü geldi ve geçmişteki tüm canavarları
yendi ve büyük bir korkuyla dünya üzerinde ve büyük
bir zulümle tüm dünya üzerinde hakimiyet kurdu; ve o
kadar uzun süre hileyle yeryüzünde yaşadı ki.
41 Çünkü dünyayı doğrulukla yargılamadın.
42 Çünkü sen uysalları üzdün, barışçılları kırdın,
yalancıları sevdin ve meyve verenlerin evlerini yıktın ve
sana zarar vermeyenlerin duvarlarını yıktın.
43 Bu nedenle haksız davranışın En Yüce Olan'a, ve
gururun Güçlü Olan'a çıkıyor.
44 En Yüce Olan aynı zamanda gururlu zamanlara da
baktı ve işte, onlar sona erdi ve kendi iğrençlikleri
yerine getirildi.
45 Ve bu yüzden artık görünmüyorsun, ne kartalın, ne
korkunç kanatların, ne kötü tüylerin, ne kötü niyetli
kafaların, ne yaralayıcı pençelerin, ne de kibirli vücudun.
46 Öyle ki, tüm dünya tazelensin ve senin zorbalığından
kurtularak geri dönsün ve kendisini yaratanın yargısını
ve merhametini ümit etsin.
BÖLÜM 12
1 Ve öyle oldu ki aslan kartala bu sözleri söylerken şunu
gördüm:
2 Ve işte, kalan baş ve dört kanat artık görünmedi ve
ikisi ona gidip hükümdarlık koltuğuna oturdular;
krallıkları küçüktü ve kargaşayla doluydu.
3 Ve gördüm ve işte, bir daha görünmediler ve kartalın
bütün vücudu öyle yandı ki, dünya büyük bir korkuya
kapıldı; sonra zihnimin sıkıntısından ve transından ve
büyük korkudan uyandım; ve ruhuma şöyle dedi:
4 İşte, Yüce Olan'ın yollarını arayarak bunu bana yaptın.
5 İşte, yine de zihnim yorgun ve ruhum çok zayıf; ve bu
gece yaşadığım büyük korkudan dolayı içimde çok az
güç var.
6 Bu nedenle şimdi Yüce Olan'a beni sonuna kadar
teselli etmesi için yalvaracağım.
7 Ve dedim ki, eğer Tanrı'dan önce lütuf bulursam,
hüküm süren Rab'dir. Eğer ben sana karşı birçoklarının
önünde haklı çıkarsam ve eğer duam gerçekten senin
yüzünün huzuruna çıkarsa;
8 O halde beni teselli et ve hizmetkarına bu korkunç
görüntünün yorumunu ve açık farkını göster ki, ruhumu
tamamen teselli edesin.
9 Çünkü sen bana son zamanlarımı göstermeye layık
olduğuna karar verdin.
10 Ve bana dedi: Görümün yorumu şudur:
11 Denizden çıktığını gördüğün kartal, kardeşin
Daniel'in görümünde görülen krallıktır.
12 Ama bu ona açıklanmadı, bu yüzden şimdi sana
açıklıyorum.
13 İşte, yeryüzünde bir krallığın yükseleceği günler
gelecek ve ondan önceki tüm krallıklardan daha çok
korkulacak.
14 Aynı şekilde on iki kral birbiri ardına hüküm sürecek:
15 Bunlardan ikincisi hüküm sürmeye başlayacak ve
onikilerin hepsinden daha fazla zamana sahip olacak.
16 Ve gördüğün on iki kanat bunu ifade ediyor.
17 Konuştuğunu duyduğun ve başlardan değil, vücudun
ortasından çıktığını gördüğün sesin yorumu şudur:
18 O krallığın zamanından sonra büyük çabalar ortaya
çıkacak ve başarısızlık tehlikesiyle karşı karşıya kalacak:
yine de o zaman düşmeyecek ve yeniden başlangıcına
geri dönecek.
19 Ve sen onun kanatlarına yapışmış sekiz küçük tüyün
altında gördüğün halde, bunun yorumu şudur:
20 Onda, zamanları kısa, yılları hızlı olacak sekiz kral
çıkacak.
21 Ve orta vakit yaklaşırken bunlardan ikisi yok olacak;
dördü, sonları yaklaşana kadar tutulacak; fakat ikisi sona
kadar tutulacak.
22 Ve sen üç başın dinlendiğini gördüğüne göre, bunun
yorumu şudur:
23 En Yüce Olan, son günlerinde üç krallık kuracak ve
oradaki birçok şeyi yenileyecek ve onlar dünyanın
egemenliğine sahip olacaklar;
24 Ve kendilerinden öncekilerin hepsinden çok, orada
yaşayan ve çok baskı görenlere: bu nedenle onlara kartal
başları denir.
25 Çünkü onun kötülüğünü gerçekleştirecek ve sonunu
bitirecek olanlar bunlardır.
26 Ve büyük başın artık görünmediğini görmen,
onlardan birinin yatağında, ama yine de acı çekerek
öleceği anlamına gelir.
27 Geriye kalan iki kişi kılıçla öldürülecek.
28 Çünkü birinin kılıcı diğerini yiyip bitirecek; ama
sonunda kendisi kılıçtan düşecek.
29 Ve kanatların altında, sağ taraftaki başın üzerinden
geçen iki tüy gördün;
30 Bu, Yüce Olan'ın sonlarına kadar tuttuğu kişilerin
bunlar olduğu anlamına gelir: gördüğün gibi burası
küçük ve dertlerle dolu bir krallıktır.
31 Ve ormandan çıktığını, kükrediğini, kartalla
konuştuğunu ve duyduğun bütün sözlerle onu
haksızlığından dolayı azarladığını gördüğün aslan;
32 En Yüce Olan'ın onlar için ve kötülüklerinden dolayı
sonuna kadar sakladığı meshedilmiş kişi budur; onları
azarlayacak ve zulümleriyle azarlayacaktır.
33 Çünkü onları yargılanmak üzere huzuruna diriltecek,
onları azarlayacak ve düzeltecek.
34 Çünkü halkımın geri kalanı, sınırlarımda baskı altına
alınanları merhametle kurtaracak ve sana başından beri
söylediğim kıyamet günü gelene kadar onları
neşelendirecek.
35 Gördüğünüz rüya budur ve yorumlar bunlardır.
36 Sen sadece Yüceler Yücesi'nin bu sırrını öğrenmek
için buluştun.
37 Bu nedenle gördüğün bütün bu şeyleri bir kitaba yaz
ve sakla:
38 Ve bunları, kalplerinin bu sırları anlayıp
saklayabileceğini bildiğin halkın bilgelerine öğret.
39 Ama sen de burada yedi gün daha bekle ki Yüce
Olan'ın sana bildirmesini dilediği her şey sana
gösterilsin. Ve bununla yoluna gitti.
40 Ve öyle oldu ki bütün halk yedi günün geçtiğini ve
bir daha şehre gelmediğimi görünce küçüğünden
büyüğüne kadar hepsini bir araya toplayıp yanıma gelip
şöyle dediler:
41 Seni neye gücendirdik? ve biz sana karşı ne kötülük
yaptık ki, sen bizi bırakıp burada burada oturdun?
42 Çünkü bütün peygamberler arasında yalnızca sen
bize bir bağ bozumu salkımı, karanlık bir yerde bir mum
ve fırtınadan korunan bir sığınak veya bir gemi olarak
kaldın.
43Başımıza gelen kötülükler yeterli değil mi?
44 Eğer bizi terk edersen, biz de Sion'un ortasında
yakılsaydık, bizim için ne kadar daha iyi olurdu?
45 Çünkü biz orada ölenlerden daha iyi değiliz. Ve
yüksek sesle ağladılar. Sonra onlara cevap verdim ve
şöyle dedim:
46 Rahat ol, ey İsrail; ve ağır olma, ey Yakup evi;
47 Çünkü En Yüce Olan seni anıyor ve Güçlü olan seni
denemelerde unutmadı.
48 Bana gelince, ne seni terk ettim, ne de senden
ayrılmadım; ama buraya Sion'un ıssız kalması için dua
etmeye ve senin aşağılık durumun için merhamet
dilemeye geldim. senin sığınağın.
49 Ve şimdi hepiniz evinize gidin; bu günlerden sonra
ben de yanınıza geleceğim.
50 Böylece halk, onlara emrettiğim gibi şehre doğru
yola çıktı:
51 Ama meleğin bana buyurduğu gibi tarlada yedi gün
hareketsiz kaldım; ve sadece o günlerde kırdaki
çiçeklerden yerdim ve etimi de şifalı bitkilerden yerdim.
BÖLÜM 13
1 Ve öyle oldu ki yedi gün sonra geceleyin bir rüya
gördüm:
2 Ve işte, denizden bir rüzgar çıktı ve denizdeki tüm
dalgaları hareket ettirdi.
3 Ve gördüm ve işte o adam binlerce gökle güçlendi; ve
bakmak için yüzünü çevirdiğinde, altında görülen her
şey titredi.
4 Ve onun ağzından ses çıktığında, onun sesini duyan
herkes, ateşi hissettiğinde toprağın çöktüğü gibi
yanıyordu.
5 Ve bundan sonra gördüm ki, denizden çıkan adama
boyun eğdirmek için göklerin dört yelinden çok sayıda
adamın bir araya toplandığını gördüm.
6 Ama gördüm ki, kendine büyük bir dağ kazıp onun
üzerine uçtu.
7 Ama tepenin oyulduğu bölgeyi ya da yeri görecektim
ama göremedim.
8 Ve bundan sonra şunu gördüm ve onu bastırmak için
bir araya toplanan herkesin çok korktuğunu ama yine de
savaşmaya cesaret ettiklerini gördüm.
9 Ve işte, gelen kalabalığın şiddetini görünce ne elini
kaldırdı, ne kılıcı, ne de herhangi bir savaş aletini tuttu:
10 Ama sadece ben onun ağzından sanki bir ateş
patlaması, dudaklarından alevli bir nefes çıkardığını ve
dilinden kıvılcımlar ve fırtınalar çıkardığını gördüm.
11 Ve hepsi birbirine karışmıştı; ateşin patlaması, alevli
nefes ve büyük fırtına; ve savaşmaya hazırlanan
kalabalığa şiddetle saldırdılar ve hepsini yaktılar,
böylece sayısız bir kalabalık birdenbire sadece toz ve
duman kokusundan başka hiçbir şey algılanmadı: bunu
görünce korktum .
12 Daha sonra aynı adamın dağdan indiğini ve kendisine
başka bir barışçıl Kalabalığı çağırdığını gördüm.
13 Ve ona pek çok insan geldi; bazıları sevindi, bazıları
üzüldü, bazıları bağlandı, bazıları da sunulanlardan
getirildi; o zaman büyük bir korkudan hastalandım ve
uyandım ve şöyle dedim:
14 Sen bu harikaları başlangıçtan beri kuluna gösterdin
ve duamı kabul etmene beni layık gördün:
15 Şimdi bana bu düşün yorumunu göster.
16 Çünkü benim anlayışıma göre, vay o günlerde geride
kalacak olanların başına ve çok daha fazla vay geride
bırakılmayanların başına gelecek!
17 Çünkü geride kalmayanlar ağır bir yük içindeydi.
18 Şimdi onların ve geride kalanların başına gelecek
olan, son günlerde planlanan şeyleri anlıyorum.
19 Bu nedenle, bu rüyalarda bildirildiği gibi, büyük
tehlikelerle ve birçok zorunlulukla karşı karşıya
kalıyorlar.
20 Ama tehlikede olan kişinin bu olaylara girmesi,
dünyadan bir bulut gibi geçip gitmesinden ve son
günlerde olup bitenleri görmemesinden daha mı kolaydır?
Ve bana cevap verdi ve şöyle dedi:
21 Görümün yorumunu sana göstereceğim ve istediğin
şeyi sana açacağım.
22 Sen geride kalanlardan söz ederken, yorum şu:
23 O zaman tehlikeye katlanacak olan kendini
korumuştur; tehlikeye düşenler, işleri olan ve Her Şeye
Gücü Yeten'e iman edenlerdir.
24 Bu nedenle şunu bilin ki, geride kalanlar ölenlerden
daha mutludur.
25 Görümün anlamı şudur: Denizin ortasından çıkan bir
adam gördün:
26 Yüce Tanrı'nın büyük bir mevsim tuttuğu ve bu
mevsimi kendi eliyle kurtaracağı kişi odur; ve geride
kalanlara emir verecektir.
27 Ve sen onun ağzından bir rüzgar, ateş ve fırtına gibi
çıktığını gördün;
28 Ve elinde ne kılıç ne de herhangi bir savaş aleti vardı,
fakat onun hücum etmesi onu bastırmaya gelen bütün
kalabalığı yok etti; yorumu budur:
29 İşte Yüceler Yücesi'nin yeryüzündekileri kurtarmaya
başlayacağı günler geliyor.
30 Ve yeryüzünde oturanları hayrete düşürecek.
31 Ve biri diğerine karşı, bir şehir diğerine, bir yer
diğerine, bir halk diğerine ve bir ülke diğerine karşı
savaşmayı üstlenecek.
32 Ve bu şeylerin gerçekleşeceği ve sana daha önce
gösterdiğim işaretlerin gerçekleşeceği ve yükselen bir
adam olarak gördüğün Oğlumun ilan edileceği zaman
gelecek.
33 Ve bütün halk onun sesini işittiğinde, herkes kendi
ülkesinde birbiriyle yaptığı savaşı bırakacak.
34 Ve senin onları gördüğün gibi sayısız bir kalabalık
gelip savaşarak onu yenmek için bir araya toplanacak.
35 Ama o Sion Dağı'nın zirvesinde duracak.
36 Ve Sion gelecek ve tüm insanlara hazırlanıp inşa
edilmiş olarak gösterilecek; eller olmadan yontulmuş
tepeyi gördüğün gibi.
37 Ve bu Oğlum, kötü yaşamları nedeniyle fırtınaya
düşmüş olan bu ulusların kötü icatlarını azarlayacak;
38 Ve onların önüne kötü düşüncelerini ve ateşe
benzeyen azapları koyacak; ve bana benzeyen kanunla
onları emek harcamadan yok edecek.
39 Ve sen onun yanına barışçıl bir kalabalık daha
topladığını gördün;
40 Bunlar, Asur kralı Salmanasar'ın esir alıp suların
üzerinden taşıdığı Kral Osea zamanında kendi
topraklarından esir alınan on kabiledir ve böylece başka
bir ülkeye gelmişlerdir. .
41 Fakat onlar, putperestlerin kalabalığını bırakıp,
insanlığın hiç yaşamadığı daha uzak bir ülkeye gitmeleri
konusunda kendi aralarında bu öğüdü aldılar.
42 Kendi topraklarında asla uymadıkları kanunlarını
orada korusunlar diye.
43 Ve nehrin dar yerlerinden Fırat nehrine girdiler.
44 Çünkü Yüceler Yücesi onlara işaretler gösterdi ve
onlar geçinceye kadar seli durdurdu.
45 Çünkü o ülkede gidilecek çok uzun bir yol vardı, yani
bir buçuk yıl; ve aynı bölgeye Arsaret denir.
46Sonraya kadar orada yaşadılar; ve şimdi ne zaman
gelmeye başlayacaklar,
47 En Yüce Olan, içinden geçebilsinler diye derenin
pınarlarını yeniden durduracak; bu nedenle kalabalığı
esenlik içinde gördün.
48 Ama senin halkından geride kalanlar benim
sınırlarımda bulunanlardır.
49 Şimdi bir araya toplanmış çok sayıda ulusu yok
ettiğinde, geri kalan halkını savunacak.
50 Ve sonra onlara büyük harikalar gösterecek.
51 Sonra dedim ki, ey hükümdarlık sahibi Rab, bana
şunu göster: Denizin ortasından çıkan adamı neden
gördüm?
52 Ve bana şöyle dedi: Nasıl ki sen denizin
derinliklerinde olan şeyleri arayamıyor ve bilemiyorsun;
aynı şekilde yeryüzündeki hiç kimse Oğlumu veya
onunla birlikte olanları gündüz vakti görmezse .
53 Bu, gördüğün rüyanın yorumudur ve bu sayede
burada yalnızca aydınlanırsın.
54 Çünkü sen kendi yolunu bıraktın ve çabanı
kanunuma uyguladın ve onu aradın.
55 Hayatını bilgece düzenledin ve anlayışa annen adını
verdin.
56 Ve bu nedenle sana En Yüce Olan'ın hazinelerini
gösterdim: diğer üç gün sonra seninle başka şeyler
konuşacağım ve sana kudretli ve harika şeyler
bildireceğim.
57 Daha sonra, zamanında yaptığı harikalardan dolayı
Yüce Olan'a büyük övgüler ve şükranlar sunarak kırlara
çıktım;
58 Ve aynı şeyleri ve mevsimlerine uygun olan şeyleri o
yönettiği için; ve orada üç gün oturdum.
BÖLÜM 14
1 Ve öyle oldu ki üçüncü gün bir meşe ağacının altında
oturdum ve işte, bir çalılıktan karşıma bir ses geldi ve
şöyle dedi: Esdras, Esdras.
2 Ben de, "İşte buradayım, efendim" dedim ve ayağa
kalktım.
3 Sonra bana şöyle dedi: Halkım Mısır'da hizmet
ederken çalıda kendimi açıkça Musa'ya gösterdim ve
onunla konuştum:
4 Ve onu gönderip halkımı Mısır'dan çıkardım ve onu
uzun süre yanımda tuttuğum dağa çıkardım.
5 Ve ona birçok harika şey anlattı, ve ona zamanın ve
sonun sırlarını gösterdi; ve ona şöyle emretti:
6 Bu sözleri açıklayacaksın ve bunları gizleyeceksin.
7 Ve şimdi sana şunu söylüyorum:
8 Gösterdiğim işaretleri, gördüğün rüyaları ve duyduğun
yorumları yüreğinde biriktir.
9 Çünkü sen herkesten uzaklaştırılacaksın ve bundan
böyle, devir bitene kadar Oğlumla ve sana benzeyenlerle
birlikte kalacaksın.
10 Çünkü dünya gençliğini yitirdi ve devir yaşlanmaya
başladı.
11 Çünkü dünya on iki parçaya bölündü ve onun on
kısmı ve onda birinin yarısı çoktan gitti:
12 Ve onda bir kısmın yarısından sonra kalan şey kalır.
13 Bu nedenle şimdi evinizi düzene koyun ve halkını
azarla, sıkıntıda olanları teselli et ve şimdi yolsuzluktan
vazgeç.
14 Ölümcül düşünceleri bırak senden, insanın yüklerini
bir kenara bırak, şimdi zayıf doğayı bir kenara bırak,
15 Ve sana en ağır gelen düşünceleri bir kenara bırak ve
bu zamanlardan kaçmak için acele et.
16 Çünkü bundan sonra gördüklerinden daha büyük
kötülükler yapılacak.
17 Bakın, dünya yaşlandıkça ne kadar zayıflayacak,
orada yaşayanların üzerindeki kötülükler o kadar artacak.
18 Çünkü vakit çok geçti, ve kiralamak zor; çünkü
gördüğün görüm şimdi hızla geliyor.
19 Bunun üzerine senden önce cevap verdim ve şöyle
dedim:
20 İşte, ya Rab, bana emrettiğin gibi gideceğim ve orada
bulunan kavmı azarlayacağım; ama daha sonra doğacak
olanlara kim öğüt verecek? Böylece dünya karanlığa
gömüldü ve orada yaşayanlar ışıksız kaldı.
21 Çünkü kanunun yandı, bu yüzden hiç kimse senin
için yapılanları ya da başlayacak işi bilemez.
22 Ama eğer senden önce lütuf bulduysam, Kutsal Ruh'u
içime gönder ve ben de dünyada başlangıçtan bu yana
olup bitenleri, senin yasanda yazılı olan her şeyi
yazacağım ki, insanlar senin yolunu bulsunlar ve onlar
senin yolunu bulsunlar. Ahir zamanda yaşayacak olan
yaşayabilir.
23 Ve bana cevap verip dedi: Yoluna git, insanları bir
araya topla ve onlara kırk gün boyunca seni
aramamalarını söyle.
24 Ama bak, kendine çok sayıda şimşir ağacı hazırla ve
hızla yazmaya hazır olan Sarea, Dabria, Selemia,
Ekanus ve Asiel'i yanına al;
25 Ve buraya gelin, ben de yazmaya başlayacağınız
şeyler gerçekleşene kadar söndürülmeyecek olan anlayış
mumunu yüreğinizde yakacağım.
26 Ve bunu yaptıktan sonra bazı şeyleri yayınlayacaksın
ve bazı şeyleri bilgelere gizlice göstereceksin; yarın bu
saatte yazmaya başlayacaksın.
27 Sonra onun emrettiği gibi çıkıp bütün halkı bir araya
topladım ve şöyle dedim:
28 Bu sözleri işit, ey İsrail.
29 Atalarımız başlangıçta Mısır'da yabancıydılar ve
oradan kurtarıldılar:
30 Ve onların uymadığı, siz de onlardan sonra
çiğnediğiniz yaşam yasasını aldınız.
31 O zaman ülke, hatta Sion ülkesi aranızda kura ile
ayrıldı; fakat atalarınız ve siz, haksızlık yaptınız ve Yüce
Olan'ın size emrettiği yolları tutmadınız.
32 Ve o adil bir yargıç olduğundan, size vermiş olduğu
şeyi zamanında sizden aldı.
33 Ve şimdi siz buradasınız ve kardeşleriniz de
aranızdasınız.
34 Bu nedenle, eğer kendi anlayışınıza boyun
eğdirirseniz ve yüreklerinizi ıslah ederseniz, hayatta
kalacaksınız ve ölümden sonra merhamete
kavuşacaksınız.
35 Çünkü ölümden sonra, yeniden yaşayacağımız zaman
hüküm gelecek; ve o zaman doğruların isimleri
açıklanacak ve tanrısızların işleri açıklanacak.
36 Bu nedenle artık kimse yanıma gelmesin ve bu kırk
gün boyunca beni aramasın.
37 Bana emrettiği gibi beş adamı da yanıma aldım ve
tarlaya gidip orada kaldık.
38 Ve ertesi gün işte, bir ses bana şöyle dedi: Esdras,
ağzını aç ve sana verdiğimi iç.
39 Sonra ağzımı açtım ve işte, bana suyla dolu, ama
rengi ateş gibiydi, dolu bir bardak uzattı.
40 Ve onu alıp içtim; ve ondan içtikten sonra yüreğim
anlayışla doldu ve göğsümde bilgelik gelişti, çünkü
ruhum hafızamı güçlendirdi:
41 Ve ağzım açıldı ve bir daha kapanmadı.
42 En Yüce Olan beş adama anlayış verdi ve onlar
gecenin bilmedikleri anlatılan harika görümlerini
yazdılar; ve kırk gün oturdular, gündüzleri yazdılar ve
geceleri ekmek yediler.
43 Bana gelince. Gündüz konuştum, gece ise dilimi
tutmadım.
44 Kırk günde iki yüz dört kitap yazdılar.
45 Ve öyle oldu ki kırk gün dolduğunda En Yüce Olan
şöyle konuştu: Yazdıklarının ilkini, değerli ve değersiz
olanlar okuyabilsin diye açıkça yayınla:
46 Ama son yetmişi sakla ki, onları yalnızca halk
arasında bilge olanlara teslim edesin.
47 Çünkü anlayışın kaynağı, bilgeliğin pınarı ve bilginin
akışı onlardadır.
48 Ben de öyle yaptım.
BÖLÜM 15
1 İşte, senin ağzına koyacağım kehanet sözlerini
halkımın kulağına söyle, Rab şöyle diyor:
2 Ve onları kağıda yazdırın; çünkü onlar sadık ve
doğrudurlar.
3 Sana karşı olan hayallerden korkma, sana karşı
konuşanların inançsızlıkları seni rahatsız etmesin.
4 Çünkü tüm sadakatsizler sadakatsizlikleri nedeniyle
ölecek.
5 İşte, diyor Rab, dünyanın başına felaketler getireceğim;
kılıç, kıtlık, ölüm ve yıkım.
6 Çünkü kötülük tüm dünyayı fazlasıyla kirletti ve
onların zararlı işleri yerine getirildi.
7 Bu nedenle Rab şöyle diyor:
8 Onların saygısızca yaptıkları kötülüklere dokunurken
artık dilimi tutmayacağım ve kötü bir şekilde
uyguladıkları şeylerde onlara acı çekmeyeceğim: işte,
masum ve doğru kan bana ağlıyor ve sürekli şikayet et.
9 Ve bu nedenle, diyor Rab, onların intikamını
kesinlikle alacağım ve aralarındaki tüm masum kanları
tarafıma alacağım.
10 İşte, halkım sürü gibi kesime götürülüyor; onların
artık Mısır diyarında yaşamalarına izin vermeyeceğim;
11 Ama onları güçlü bir el ve uzatılmış bir kolla
getireceğim ve daha önce olduğu gibi Mısır'ı felaketlerle
vuracağım ve tüm ülkeyi yok edeceğim.
12 Mısır yas tutacak ve Mısır'ın temeli, Tanrı'nın üzerine
getireceği felaket ve cezayla sarsılacak.
13 Toprağı işleyenler yas tutacaklar; çünkü onların
tohumları, şiddetli fırtına ve dolu nedeniyle ve korkunç
bir takımyıldızla yok olacak.
14 Vay dünyaya ve orada yaşayanlara!
15 Çünkü kılıç ve onların yok oluşu yaklaşıyor ve bir
halk ayağa kalkıp onlara karşı savaşacak. bir başkası ve
ellerinde kılıçlar.
16 Çünkü insanlar arasında fitne çıkacak ve birbirlerine
saldıracaklar; krallarını veya prenslerini dikkate
almayacaklar ve eylemlerinin gidişatı onların elinde
olacak.
17 Bir adam bir şehre gitmek isteyecek ama
gidemeyecek.
18 Çünkü kibirleri yüzünden şehirler tedirgin olacak,
evler yıkılacak ve insanlar korkacak.
19 Bir adam komşusuna acımayacak, ekmek kıtlığından
ve büyük sıkıntıdan dolayı evlerini kılıçla yok edecek,
mallarını yağmalayacak.
20 İşte, diyor Tanrı, güneşin doğuşundan, güneyden,
doğudan ve Lübnan'dan gelen dünyanın bütün krallarını
bana saygı duymaya çağıracağım; birbirlerine düşman
olmaları ve yaptıklarının karşılığını ödemeleri için.
21 Bugün onların seçtiklerime yaptıklarının aynısını ben
de yapacağım ve karşılığını onların bağrında vereceğim.
Rab Tanrı şöyle diyor;
22 Sağ elim günahkarları esirgemeyecek ve kılıcım
yeryüzünde masum kanı dökenlerin üzerinde
durmayacak.
23 Onun öfkesinden ateş çıktı ve tutuşan saman gibi
dünyanın temellerini ve günahkarları yok etti.
24 Yazıklar olsun günah işleyenlerin, emirlerimi yerine
getirmeyenlerin! dedi Tanrı.
25 Onları esirgemeyeceğim; yolunuza gidin çocuklar,
iktidardan, kutsal yerimi kirletmeyin.
26 Çünkü Rab, kendisine karşı günah işleyenlerin
hepsini biliyor ve bu nedenle onları ölüme ve yıkıma
teslim ediyor.
27 Çünkü şimdi tüm dünyaya belalar geldi ve siz onların
içinde kalacaksınız; çünkü ona karşı günah işlediğiniz
için Tanrı sizi kurtarmayacak.
28 İşte korkunç bir görüntü ve onun doğudan görünüşü:
29 Arabistan'ın ejderha ulusları birçok savaş arabasıyla
çıkacak ve onların kalabalığı yeryüzünde rüzgar gibi
sürüklenecek, böylece onları duyan herkes korkacak ve
titreyecek.
30 Ayrıca öfkeyle öfkelenen Karmanlılar ormandaki
yaban domuzları gibi ilerleyecekler ve büyük bir güçle
gelecekler ve onlarla savaşa katılacaklar ve Asur
topraklarının bir kısmını yok edecekler.
31 Ve o zaman ejderhalar doğalarını hatırlayarak
üstünlük sağlayacaklar; ve eğer onlar dönüp büyük bir
güçle kendilerine zulmetmek için komplo kurarlarsa,
32 O zaman bunların kanları akacak, güçleriyle susup
kaçacaklar.
33 Ve Asurluların ülkesinden düşman onları kuşatacak
ve bazılarını yok edecek; ve ordularında korku ve dehşet
olacak ve kralları arasında çekişme olacak.
34 Doğudan ve kuzeyden güneye doğru bulutlar var;
bakılması çok korkunç, gazap ve fırtına dolu.
35 Birbirlerine vuracaklar ve kendi yıldızlarını bile,
yeryüzüne çok sayıda yıldızı vuracaklar; ve kılıçtan
karnına kadar kan olacak,
36 Ve devenin kulübesine insan gübresi.
37 Ve yeryüzünde büyük bir korku ve titreme olacak;
gazabı görenler korkacak ve üzerlerine titreme gelecek.
38 Ve sonra güneyden, kuzeyden ve batıdan başka bir
yerden büyük fırtınalar kopacak.
39 Ve doğudan kuvvetli rüzgârlar çıkacak ve onu açacak;
ve öfkeyle kaldırdığı bulut ve doğu ve batı rüzgarına
korku salmak için kıpırdayan yıldız yok edilecek.
40 Büyük ve kudretli bulutlar ve yıldız, tüm dünyayı ve
orada yaşayanları korkutmak için gazapla dolup taşacak;
ve her yüksek ve seçkin yere korkunç bir yıldız
dökecekler;
41 Ateş, dolu, uçan kılıçlar ve çok sular ki, tüm tarlalar
ve tüm nehirler, bol miktarda büyük sularla dolsun.
42 Ve şehirleri ve surları, dağları ve tepeleri, orman
ağaçlarını, çayırlardaki otları ve ekinlerini yıkacaklar.
43 Ve kararlılıkla Babil'e gidecekler ve onu
korkutacaklar.
44 Ona gelecekler ve onu kuşatacaklar; üzerine yıldız ve
tüm gazap dökülecek; o zaman toz ve duman göğe
yükselecek ve çevresindeki herkes ona feryat edecek.
45 Ve onun altında kalanlar, onu korkutanlara hizmet
edecekler.
46 Ve sen, Babil'in umuduna ortak olan ve onun
kişiliğinin yüceliği olan Asya;
47 Yazıklar olsun sana, seni zavallı, çünkü sen kendini
ona benzettin; ve her zaman seninle fahişelik yapmak
isteyen sevgililerini memnun etsinler ve övünsünler diye
kızlarını fahişelikle süsledin.
48 Bütün işlerinde ve icatlarında nefret edilenin
peşinden gittin; bunun için Tanrı şöyle diyor:
49Üzerine belalar göndereceğim; Dulluk, yoksulluk,
kıtlık, kılıç ve salgın hastalıklarla evlerinizi yıkım ve
ölümle harap edeceksiniz.
50 Ve Gücünün görkemi bir çiçek gibi kuruyacak,
üzerinize gönderilen sıcaklık yükselecek.
51 Çizgili yoksul bir kadın gibi ve yaralarla
cezalandırılan biri gibi zayıflayacaksın, böylece güçlüler
ve aşıklar ve sen.
52 Sana karşı böyle kıskançlıkla mı davranırdım, diyor
Rab,
53 Sarhoşken ellerinin vuruşunu yücelterek ve onların
ölüleri üzerine şöyle deyip seçtiklerimi her zaman
öldürmeseydin,
54 Yüzünün güzelliğini mi ortaya koyuyorsun?
55 Fahişeliğinin ödülü bağrında olacak, bu yüzden
karşılığını alacaksın.
56 Senin seçtiklerime yaptığının aynısını diyor Rab,
sana da aynısını yapacak ve seni felakete sürükleyecek
57 Çocukların açlıktan ölecek, sen kılıçtan düşeceksin;
şehirlerin yıkılacak, ve hepsi kılıçla kırda yok olacak.
58 Dağlarda bulunanlar açlıktan ölecekler, ekmeğe açlık
ve suya susuzluktan dolayı kendi etlerini yiyecekler ve
kendi kanlarını içecekler.
59 Sen de mutsuz olarak denizden geleceksin ve yine
belalara maruz kalacaksın.
60 Ve geçitte boş şehre hücum edecekler ve
topraklarınızın bir kısmını yok edecekler, ihtişamınızın
bir kısmını tüketecekler ve yıkılmış olan Babil'e geri
dönecekler.
61 Ve sen onlar tarafından anız gibi yere atılacaksın, ve
onlar senin için ateş gibi olacaklar;
62 Ve seni, şehirlerini, toprağını ve dağlarını yok edecek;
Bütün ormanların ve verimli ağaçların ateşle yakılacak.
63 Çocuklarını esir alacaklar ve bak, sahip olduğun şeyi
bozacaklar ve yüzünün güzelliğini bozacaklar.
BÖLÜM 16
1 Yazıklar olsun sana, Babil'e ve Asya'ya! Yazıklar
olsun sana, Mısır ve Suriye!
2 Çuval ve saçtan bezlerle kuşanın, çocuklarınıza
ağlayın ve üzülün; çünkü yok oluşunuz yakındır.
3 Üzerinize bir kılıç gönderildi, onu kim geri çevirebilir?
4 Aranıza bir ateş gönderildi; onu kim söndürebilir?
5 Size belalar gönderiliyor; onları kim uzaklaştırabilir?
6 Bir kimse ormandaki aç aslanı kovabilir mi? Ya da
yanmaya başlayınca anız içindeki ateşi söndürebilecek
kimse var mı?
7 Güçlü bir okçunun attığı ok yeniden döndürülebilir mi?
8 Kudretli Rab belaları gönderiyor; onları
uzaklaştırabilecek kimdir?
9 Onun gazabından bir ateş çıkacak; onu kim
söndürebilir?
10 Şimşekler yağdıracak, kim korkmayacak? gök
gürleyecek ve kim korkmayacak?
11 Rab tehdit edecek ve onun huzurunda kim tamamen
dövülmeyecek?
12 Yer ve onun temelleri sarsılıyor; Deniz derinlerden
dalgalarla yükseliyor ve denizin dalgaları ve balıkları da
Rabbin önünde ve O'nun gücünün görkemi önünde
çalkalanıyor;
13 Çünkü yayı geren sağ eli güçlüdür, attığı oklar
keskindir ve dünyanın öbür ucuna doğru fırlatılmaya
başladığında ıskalamayacaktır.
14 İşte, vebalar gönderildi ve yeryüzüne gelinceye kadar
bir daha geri dönmeyecekler.
15 Ateş yakılacak ve dünyanın temelini tüketinceye
kadar söndürülmeyecek.
16 Güçlü bir okçunun fırlattığı ok geriye dönmediği gibi;
yeryüzüne gönderilecek olan belalar da bir daha geri
dönmeyecek.
17 Vay halime! vay halime! O günlerde beni kim teslim
edecek?
18 Acıların ve büyük yasların başlangıcı; kıtlığın ve
büyük ölümün başlangıcı; savaşların başlaması ve
güçlerin korku içinde kalması; kötülüklerin başlangıcı!
bu kötülükler geldiğinde ne yapacağım?
19 İşte, kıtlık ve veba, sıkıntı ve ıstırap, düzeltilmesi
gereken belalar olarak gönderiliyor.
20 Fakat bütün bunlara rağmen kötülüklerinden
vazgeçmeyecekler ve belaları her zaman akıllarında
tutmayacaklar.
21 İşte, yeryüzünde yiyecek o kadar ucuz olacak ki,
kendilerini iyi durumda sanacaklar ve o zaman bile
yeryüzünde kötülükler, kılıç, kıtlık ve büyük karışıklık
artacak.
22 Çünkü yeryüzünde yaşayanların çoğu kıtlıktan ölecek;
ve açlıktan kurtulan diğerini kılıç yok edecek.
23 Ve ölüler gübre gibi dışarı atılacak ve onları teselli
edecek kimse olmayacak; çünkü dünya harap olacak ve
şehirler yıkılacak.
24 Toprağı işleyip ekecek kimse kalmayacak
25 Ağaçlar meyve verecek, onları kim toplayacak?
26 Üzümler olgunlaşacak, onlara kim basacak? çünkü
her yer insandan ıssız kalacak:
27 Öyle ki, bir adam diğerini görmek ve onun sesini
duymak isteyecek.
28 Çünkü bir şehirden geriye on kişi kalacak ve sık
korularda ve kaya yarıklarında saklanacak iki tarla
kalacak.
29 Zeytin bahçesindeki her ağaçta üç ya da dört zeytin
kaldığı gibi;
30 Veya bir bağ toplandığında, bağın içinde gayretle
araştıran bazı salkımlar kalır:
31 Yine de o günlerde evlerini kılıçla arayan üç ya da
dört kişi kalacak.
32 Ve dünya harap olacak ve tarlaları yaşlanacak, yolları
ve bütün yolları dikenlerle dolacak, çünkü orada kimse
yolculuk yapamayacak.
33 Bakire kızlar damatları olmadığı için yas tutacaklar;
kadınlar kocaları olmadığı için yas tutacaklar; onların
yardımcıları olmayan kızlar yas tutacak.
34 Savaşlarda damatları yok olacak, kocaları kıtlıktan
ölecek.
35 Ey Rabbin kulları, şimdi bunları duyun ve anlayın.
36 İşte, Rab'bin sözünü kabul edin: Rab'bin bahsettiği
tanrılara inanmayın.
37 İşte belalar yaklaşıyor ve hiç de gevşek değil.
38 Dokuzuncu ayda çocuğu olan bir kadın oğlunu
doğurduğu zaman, doğumunun iki veya üç saatinde
rahmini büyük sancılar kaplar ve bu sancı, çocuk
doğduğunda bir an bile gevşemezler:
39 Öyle olsa bile, yeryüzüne felaketler yavaş yavaş
gelmeyecek; dünya yas tutacak ve her taraftan acılar
gelecek.
40 Ey halkım, sözümü dinleyin: Savaşa hazırlanın ve bu
kötülüklerde yeryüzündeki hacılar gibi olun.
41 Satan kaçan gibi olsun, satın alan da kaybeden gibi
olsun;
42 Ticarette oturan ve ondan hiçbir kazancı olmayan; ve
inşa eden ve orada oturmayan;
43 Eken, sanki biçmeyecekmiş gibi; üzüm toplamayan
da, bağ diken de öyledir:
44 Evlenenler çocuk sahibi olamayacaklar gibi; ve dullar 68 Çünkü işte, büyük bir kalabalığın öfkesi üzerinize
gibi evlenmeyenler. alevlendi ve sizden bazılarınızı alıp aylak olarak sizi
45 Ve bu yüzden boşuna emek harcayanlar: putlara sunulan şeylerle besleyecekler.
46 Çünkü yabancılar onların meyvelerini toplayacak, 69 Ve onlara rıza gösterenler alaya alınacak ve
mallarını yağmalayacak, evlerini yıkacak ve çocuklarını kınanacak ve ayaklar altında çiğnenecek.
esir alacaklar; çünkü esaret ve kıtlık içinde çocuk sahibi 70 Çünkü her yerde ve sonraki şehirlerde Rab'den
olacaklar. korkanların üzerine büyük bir ayaklanma olacak.
47 Ve mallarını soygunla ele geçirenler, şehirlerini, 71 Deli gibi olacaklar, kimseyi esirgemeyecekler, ama
evlerini, mallarını ve canlarını daha da güzelleştiriyorlar: yine de Rab'den korkanları yağmalayıp yok edecekler.
48 Günahlarından dolayı onlara daha çok kızacağım, 72 Çünkü israf edecekler, mallarını alıp evlerinden
diyor Rab. atacaklar.
49 Bir fahişenin dürüst ve erdemli bir kadını kıskanması 73 O zaman benim seçtiklerimin kim olduğu bilinecek;
gibi: ve ateşteki altın gibi sınanacaklar.
50 Böylece, kadın giyindiğinde doğruluk kötülükten 74 Dinleyin, ey sevgilim, diyor Rab: işte, sıkıntılı günler
nefret edecek ve yeryüzündeki her günahı özenle yaklaşıyor, ama sizi aynı durumdan kurtaracağım.
araştıran kişiyi savunacak olan geldiğinde onu yüzüne 75 Korkmayın ve şüphe etmeyin; Çünkü Allah senin
karşı suçlayacak. rehberindir,
51 Ve bu nedenle siz ne ona, ne de onun işlerine 76 Ve emirlerimi ve kurallarımı yerine getirenlerin
benzemeyin. rehberi Rab Tanrı şöyle diyor: Günahlarınızın size
52 Çünkü az da olsa kötülük yeryüzünden kaldırılacak ağırlık yapmasına ve kötülüklerinizin sizi kaldırmasına
ve aranızda doğruluk egemen olacak. izin vermeyin.
53 Günahkar, günah işlemediğini söylemesin; çünkü 77 Günahlarıyla yükümlü olanların ve günahlarıyla
Tanrı, Rab Tanrı'nın ve O'nun görkeminin önünde, "Ben örtülenlerin vay haline Tıpkı bir tarlanın çalılarla ve
günah işlemedim" diyen onun başı üzerinde ateş korları yolların dikenlerle kaplı olması gibi, hiç kimse içinden
yakacaktır. geçemez!
54 Bakın, Rab insanların bütün yaptıklarını, hayal 78 Çıplak bırakılır ve onunla tüketilmek üzere ateşe
güçlerini, düşüncelerini ve yüreklerini bilir: atılır.
55 O, şu sözden başka bir şey söylemedi: Bırakın dünya
olsun; ve şöyle yapıldı: Cennet yapılsın; ve yaratıldı.
56 Yıldızlar onun sözüyle yaratıldı ve o onların sayısını
biliyor.
57 Derinlikleri ve hazinelerini araştırır; denizi ve
içindekileri ölçtü.
58 Denizi suların ortasında kapattı ve sözüyle dünyayı
suların üzerine astı.
59Gökleri kubbe gibi yayar; onu sular üzerinde kurdu.
60 Çölde su kaynakları ve dağların tepelerinde havuzlar
yaptı, böylece yüksek kayalardan sel suları yeryüzünü
sulasın.
61 İnsanı yarattı, bedenin ortasına yüreğini koydu ve ona
nefes, yaşam ve anlayış verdi.
62 Evet ve her şeyi yaratan ve dünyanın sırlarında tüm
gizli şeyleri araştıran Her Şeye Gücü Yeten Tanrı'nın
Ruhu,
63 Şüphesiz O, uydurduğunuz şeyleri, günah işleyenleri
ve günahlarını gizleyenleri bile yüreklerinizden
geçenleri bilir.
64 Bu nedenle Rab bütün işlerinizi tam olarak araştırdı
ve hepinizi utandıracak.
65 Ve günahlarınız ortaya çıktığında, insanların önünde
utanacaksınız ve o gün kendi günahlarınız sizi
suçlayacak.
66 Ne yapacaksınız? Yoksa günahlarınızı Allah'ın ve
meleklerinin önünde nasıl gizleyeceksiniz?
67 İşte, Tanrı'nın kendisi yargıçtır, ondan korkun;
günahlarınızı bırakın ve kötülüklerinizi unutun, onlara
bir daha sonsuza kadar karışmayın; böylece Tanrı sizi
ileri götürecek ve sizi her türlü sıkıntıdan kurtaracaktır.