DUCH SIEROCY, A DUCH SYNOSTWA

Bo wszyscy, których prowadzi Duch Boży, są dziećmi Boga.

Nie dostaliśmy bowiem jakiegoś zwodniczego ducha, który prowadziłby nas do zniewolenia
grzechem, co zawsze skutkuje strachem przed Bogiem, lecz otrzymaliśmy Jego Ducha, to
znaczy Ducha Usynowiena, w którym Najwyższy przysposabia nas na swych pełnoprawnych
dziedziców. W Nim to z radością wołamy: „Abba, Kochany Ojcze!”.

I to właśnie ten Duch poświadcza naszemu duchowi, że trwając w Chrystusie, jesteśmy

dziećmi Boga.

A jeśli dziećmi, to i dziedzicami — dziedzicami Boga, a także współdziedzicami Chrystusa, jeśli

tylko razem z Nim cierpimy, po to, by razem z Nim mieć również udział w chwale.

Rzymian 8:14-17

Niech będzie błogosławiony Bóg, Ojciec naszego Pana Jezusa Chrystusa, który nas w
Chrystusie udzielił nam wszelkiego duchowego błogosławieństwa Niebios.

On bowiem – jeszcze przed założeniem świata – w głębinach swej ofiarnej miłości postanowił,
że w Jego oczach człowiek będzie mógł zostać uznany za świętego i nieskalanego tylko w
Chrystusie. A zaplanował to w ten sposób, byśmy w Jezusie Chrystusie stali się Jego dziećmi
zdolni do objęcia dziedzictwa

W Nim mamy odkupienie przez Jego krew, przebaczenie upadków według ogromu
Jegoprzeznaczeni łaski.

W Nim też otrzymaliśmy dziedzictwo, jako do tego zgodnie z zamiarem Boga, który czyni
wszystko według postanowienia swojej woli, abyśmy żyli dla jeszcze większej Jego chwały —
my, którzy już wcześniej złożyliśmy nadzieję w Chrystusie. W Nim i wy, gdy usłyszeliście Słowo
prawdy, dobrą nowinę o waszym zbawieniu — i dzięki któremu uwierzyliście — zostaliście
opieczętowani obiecanym Duchem Świętym. Ten Duch jest zadatkiem naszego dziedzictwa
do czasu otrzymania własności — dla pomnożenia Jego chwały.

Efezjan 1:3 - 5 , 7 , 11 - 14 SNP

Czy masz ducha sieroty czy ducha synostwa?

Duch synostwa

- Wszystko co posiada Ojciec należy do nas - dziedziczenie

- To tożsamość dziecka Boga Ojca

- Duch Święty nie tylko potwierdza że jesteśmy dziećmi Boga ale potwierdza także naszemu
duchowi że jesteśmy ukochanymi dziećmi Boga

Daje nam poczucie bezpieczeństwa

„sierota” - to osoba żyjąca z poczuciem odrzucenia, osamotnienia, alienacji i izolacji.

- owocem tego ducha jest zazdrość,

brak poczucia bezpieczeństwa,

potrzeba uzyskania aprobaty ojca, poprzez służbę czy jakieś działania.

Potrzeba zasłużenia na miłość swoim działaniem

Jedyny sposób w jaki można złamać tego ducha sierocego to napełnić się poczuciem miłości
Bożej , miłości Ojca, - poznanie Jego niezasłużonej łaski

Duchowi sieroctwa brakuje poczucia wartości własnej. Duch synostwa chodzi w miłości i
akceptacji Boga Ojca.

Ludzie o mentalności sieroty mają poważne trudności w kochaniu i akceptowaniu siebie.

Synowie mają poczucie boskiej miłości i akceptacji, dzięki czemu mogą chodzić z ufnością w
radości Pańskiej, pomimo tego, że wszyscy ludzie są grzesznikami i wszyscy odpadli od chwały
Boż

1. Zachowanie ducha sieroty wynika z braku poczucia bezpieczeństwa i z zazdrości.

Duch sierocy jest zazdrosny o sukcesy swoich braci.

Ducha synostwa motywuje miłość i akceptacja.

Dojrzały syn dąży do tego, aby jego bracia odnosili sukcesy.

Radość z upadku brata i dobre samopoczucie w takiej sytuacji są charakterystyczne dla ducha
sierocego. Ci zaś, którzy mają ducha synostwa z radością oddają się usługiwaniu, celebrowaniu
i przyczynianiu się do powodzenia swoich braci, ponieważ nie pracują na ludzkie uznanie, lecz
ich zachowanie wynika z głębokiego poczucia miłości i aprobaty Boga Ojca.

3. Duch sieroty służy Bogu, aby zarobić na miłość Ojca. Dojrzały syn służy Bogu z poczucia
akceptacji i przychylności Boga.

4.Duch sierocy usiłuje leczyć swoje głębokie wewnętrzne wyalienowanie

Dla dojrzałego syna pociechą są radość i obecność Pana.

Sierota nieustannie stara się wepchnąć w głąb swoje poczucie alienacji, samotności i brak
wartości własnej. Robi to własną pracą, przez częste zmiany relacji, fizyczną gratyfikację,
życiowy narcyzm oraz dogadzanie sobie. Niemniej, im bardziej sobie dogadza, tym bardziej
uzależnia się i tym większa staje się dziura w jego sercu, ponieważ wyłącznie miłość Ojca może
wypełnić ich głębokie emocjonalne potrzeby.

Synowie wygrzewają się w blasku obecności i miłości Bożej, korzystają z radości Pana jako
swego źródła siły, ponieważ rozumieją to, że postawienie swego bezpieczeństwa i życia na
czymkolwiek innym niż Bóg jest jak budowanie domu na piasku.

5. Duch sieroty ma potrzebę powodzenia. Duch Święty prowadzi dojrzałych synów do ich
powołania i misji.

Wielu usiłuje osiągnąć wspaniałe rzeczy, aby zaspokoić głębokie wołanie swych serc,
potrzebujących aprobaty ojca. Wynik jest taki, że ich zachowanie jest nacechowane dążeniem
do powodzenia, zamiast być prowadzeni przez Ducha.

Wyłącznie silne poczucie synostwa pozwoli Panu kierować człowiekiem i sprowadzać

różnorodne możliwości, bez ryzyka późniejszego pysznienia się z sukcesów.

6. Duch sieroty wykorzystuje ludzi jak przedmioty do wypełnienia swoich celów. Dojrzali
synowie służą ludziom, aby błogosławić królestwo.

Zwykle ludzie z duchem sierocym mają zwyczaj wykorzystywania ludzi, jak rzeczy potrzebnych
do osiągnięcia własnych celów. Za każdym razem, gdy uprzedmiotawiamy ludzi, manipulujemy
nimi czy to groźbami czy w jakikolwiek inny sposób, który jest konieczny do przeprowadzenia
swojej woli i kontrolowania ich.

Ludzie dojrzali, którzy rozumieją synostwo, nie wykorzystują innych: służą ludziom i dążą do ich
rozwoju, do wypełnienia ich przeznaczenia w Chrystusie.

7. Duch sieroty odstręcza dzieci – duch synostwa przyciąga je.

Przywódcy i rodzice działający pod wpływem sierocego ducha, żyją w nieustannym zamieszaniu,
walcząc i zmagając się o wykonanie swego, co daje ich dzieciom (również duchowym) wrażenie,
że raczej z nimi konkurują niż je kochają. Odrzuca to duchowe i biologiczne dzieci, co może
spowodować brak wpływu na następnie pokolenie!

Ludzie znający ducha synostwa, chodzą namaszczeniu Ojca i przyciągają dzieci ku sobie,
ponieważ dzieci słyszą głos pasterza, który troszczy się o nie.

8. Duch sierocy jest gniewny i wpada w furię. Duch synostwa odpoczywa, mając świadomość,
że Ojciec kontroluje sytuację i zarządza przyszłością.

Ludzie o wrażliwości sieroty mają problemy z niekontrolowanymi wybuchami gniewu, wpadania

w szał i z innymi formami manipulowania, ponieważ wydaje im się, że muszą kontrolować
innych oraz okoliczności, po to, aby wypełnić swój cel. Jest tak dlatego, że brak im zaufania do
niebiańskiego Ojca, do jego możliwości prowadzenia ich i kontrolowania ich przyszłość.

Synowie mają tak silne poczucie bezpieczeństwa w odpocznieniu Ojca i zaprzestali swoich
własnych uczynków tak, aby Ojciec mógł działać w ich życiu.

9. Duch sierocy zawsze konkuruje z innymi. Duch synostwa jest zawsze błogosławieństwem
dla innych.

Duch sierocy zawsze usiłuje przewyższyć innych w kościele, rodzinie, biznesie czy denominacji,
ponieważ ich tożsamość posiłkuje się tym, że są lepsi wszystkich pozostałych.

Ludzie żyjący w świadomości synostwa Bożego stale szukają okazji do tego, aby błogosławić
innych, ponieważ w swej duszy już otrzymali aprobatę Bożą. Chcą za darmo dzielić się Jego
miłością z innymi.
11. Głównym źródłem tożsamości ducha sierocego jest materialny dobytek, zewnętrzny
wygląd i działalność. Duch synostwa jest ugruntowany na synostwie i aprobacie Ojca.

Ludziom z duchem sierocym nigdy dość sukcesów w karierze, materialnego dobytku,

przyjemności czy zakazanych relacji, które mają zapełnić dziurę tożsamości w ich sercu.

Synowie tak mocno są ugruntowani w boskiej aprobacie swego Ojca, że wystarcza im służenie
gdzieś w tle i stać ich na cieszenie się z powodzenia innych i uwagi jaką tamci przyciągają.
Pustka w ich duszy została już zapełniona bezwarunkową miłością Ojca.

Podsumowując: największym darem znanym ludzkości jest zaakceptować, przyjąć i chodzić w

miłości Ojca, który tak umiłował świat, że Syna swego dał, aby nikt nie zginął, ani nie marnował
życia, lecz żył obfitym życiem, które jedynie Ojciec może dać.

Jezus miał szczególną wiez ze swoim ojcem. Bóg pokazał tą miłość i swoją aprobatę także
kiedy Jezus mu tu na ziemi.. zaraz na początku służby Jezusa dostaje On namacalny znak
miłości akceptacji i aprobatę Ojca.. kiedy otwiera się niebo i sam Bóg mówi to jest syn mój
umiłowany ...

A gdy Jezus został ochrzczony i wychodził z wody, otworzyło się nad Nim niebo. Wtedy
zobaczył, jak Duch Boży, niczym gołębica, zstępuje i na Nim spoczywa. Rozległ się też głos z
nieba: Oto mój ukochany Syn, źródło mojej radości.

Mateusza 3:16 - 17 SNP

jakie to niesamowite zaczynac dzień , zaczynać jakąkolwiek pracę, jakąkolwiek służbę z taką
świadomością że jestem ukochanym synem Boga , że Bóg poświadcza to, potwierdza że
jesteśmy jego ukochanymi córeczkami i synami

ta samą wiez jaką miał Jezus ze swoim ojcem Bóg chce mieć z każdym z nas ..

dlatego dał Ducha Świętego jako tego który jest blisko, jest w nas, jest przy nas, jako tego który
pociesza, jako tego który prowadzi, jak od tego który przekonuje o miłości Ojca