WSTĘP Serdecznie zapraszamy na prezentację o Apollu i Artemidzie.

Ma ona na celu przybliżyć

te postaci oraz pogłębić wiedzę na temat mitologii greckiej.
SZTUKA Teraz przejdźmy do sztuki. Apollo oraz Artemida pojawiali się w sztuce oraz literaturze
często. Artyści wielokrotnie znajdowali inspirację w boskim rodzeństwie- przystojnym Apollo oraz
silnej Artemidzie. Najpierw zajmiemy się Apollem.
1. APOLLO Istnieje wiele przykładów inspiracji postacią Apolla w sztuce- jednym z nich jest obraz
„Historia Apolla i Dafne” Abrahama Bloemaerta z 1592 roku. Znajduje się on w Muzeum
Narodowym we Wrocławiu, a technika jego wykonania to olej na płótnie. Aby dobrze zrozumieć,
co dzieje się na obrazie, należy znać mit o Apollo i Dafne.
2. Apollo, bóg muzyki i poezji został według mitu dotknięty strzałą miłości Erosa. W ten sposób
zakochał się w pięknej nimfie o imieniu Dafne. Dafne była jednak wierną wyznawczynią
Artemidy- strzegła swojego dziewictwa i nie chciała odwzajemnić uczuć Apollina. Bóg jednak nie
odpuszczał. Kiedy Apollo prawie już ją miał, Dafne wezwała na pomoc ojca. Błagała go, by nie
dopuścił do jej związku z Apollinem. Ojciec wysłuchał prośby i zamienił Dafne w laurowe drzewo.
Apollo był zrozpaczony. Oznajmił, że od tej pory drzewo laurowe będzie symbolem czci. Mit o
Dafne tłumaczy więc, dlaczego liście laurowe stały się symbolem chwały, zwycięstwa i wiecznej
czci. Laur stał się także atrybutem Apollina. Laurowych gałązek używano jako korony dla poetów i
muzyków.
3. Powróćmy teraz do samego obrazu i przeanalizujmy go.
4. Obraz "Historia Apollo i Dafne" Abrahama Bloemaerta przedstawia mitologiczną scenę, gdzie
Apollo ściga nimfę Dafne, ale ta zostaje przemieniona w drzewo laurowe przez jej ojca. W tle
widzimy również Apolla pokonującego smoka Pytona. Scena z Apollo i Dafne umieszczona jest w
pierwszym planie, podczas gdy pojedynek z Pytonem znajduje się w oddali.
5. Obraz ma głęboką perspektywę i dramatyczną kompozycję, a Bloemaert mistrzowsko operuje
anatomią postaci, tworząc dynamiczne pozy. Artysta wykorzystuje subtelne kolory i oryginalny
styl malarski. Teraz przejdźmy do Artemidy.
1. ARTEMIDA W porównaniu do swojego bliźniaka, Artemida tak naprawdę nie była zbyt często
przedstawiana w rzeźbach czy obrazach. Mimo tego jej świątynia w Efezie została uznana przez
starożytnych Greków jako jeden z siedmiu cudów świata.
2. Przyjrzyjmy się jej. Była to jedna z największych budowli świata antycznego. Świątynię Artemidy
w Efezie zbudował król Lidii Krezus około 560 roku p.n.e. Podtrzymujące dach świątyni kolumny
o wysokości 18 metrów, w dolnej części miały średnicę aż 2 i pół metra. W jej wnętrzu
umieszczono cedrowy posąg Artemidy. Wśród rzeźbiarzy zaangażowanych do prac przy budowie
znaleźli się Fidiasz, Poliklet, Kresilas. Ukończenie budowli zajęło 120 lat! W 356 p.n.e. świątynię
spalił szewc Herostrates w nadziei, że ten występek unieśmiertelni jego imię. Jak widzimy,
osiągnął swój cel.
3. Powróćmy do właściwego posągu Artemidy. Posąg przedstawia ją ubraną w suknię ozdobioną
miejskimi wieżami, które są atrybutem jej władzy nad cywilizacją. Ozdoby z wyobrażeniami
zwierząt są symbolem jej władzy nad nimi. Efeska Artemida nazywana była też Pszczelą Boginią, a
bite w mieście monety na awersie miały symbol bogini – wizerunek królowej pszczół. Uwagę
zwraca niezwykły sposób przedstawienia bogini, przypominający bardziej rzeźby egipskie, niż
greckie. Oryginalny posąg Artemidy wykonany był z m. in. złota, kości słoniowej i drzewa
hebanowego.
4. KONIEC To by było na tyle. Mamy nadzieję, że nasza prezentacja pozwoliła lepiej zrozumieć
postaci Apolla i Artemidy. Dziękujemy za uwagę!