Gelibolu’ya çıkan Mustafa Çelebi ahali tarafından iyi karşılanmış, ancak Gelibolu

Hisarı’nda Şah Melik Bey ona karşı çıkmıştı. Mustafa, Gelibolu kuşatmasını
İzmiroğlu Cüneyd’e bırakarak kendisi Edirne’ye yürüdü. Onu her tarafta Yıldırım’ın
oğlu ve sultan olarak tanıdılar. Mustafa’nın Edirne’ye girmesini önlemek için
harekete geçen Bayezid Paşa, Sazlıdere’de karşısına çıktıysa da emrindeki Rumeli
askerlerinin Mustafa Çelebi tarafına geçmesi yüzünden ona itaat etmek
mecburiyetinde kaldı, ancak Cüneyd Bey’in tahrikiyle idam edildi. Mustafa Edirne’ye
girdi, bu haber üzerine Gelibolu Hisarı da teslim oldu. Fakat Mustafa ile Cüneyd,
daha önceki anlaşmaya uyup kaleyi Bizanslılar’a teslim etmeye yanaşmadılar. Bu
durumda Bizans ile II. Murad arasında bir yakınlaşma olduysa da (Dukas, s. 95)
anlaşma sağlanamadı. Gelibolu geçidine ve donanmaya hâkim olan Mustafa Çelebi
İstanbul Boğazı’nı da tutmuş bulunuyordu. II. Murad o zaman denizde bir müttefik
buldu. Yeni Foça podestası Giovanni Adorno, Manisa şap madenlerinden kalan
borçlarının affı karşılığında, II. Murad için gemi ve asker hazırlamayı taahhüt
etti. Ceneviz yardımı II. Murad’ın başarısında önemli bir âmil olacaktır.

Mustafa, 26 Muharrem 825’te (20 Ocak 1422) 12.000 sipahi ve 5000 piyade ile
Gelibolu üzerinden Anadolu’ya geçti (Notes et extraits, I, 316). Bursa yolunu ona
kapatmak için Ulubat gölünün ayağı üzerindeki köprü yıktırıldı. Mustafa Ulubat
suyunun öbür tarafında kaldı. Onun 4000 kişilik bir kuvvetle yapmak istediği baskın
yeniçeriler tarafından sonuçsuz bırakıldı. O zaman Mihaloğlu Mehmed Bey uç
beylerini II. Murad tarafına geçmeye teşvik etti. Cüneyd’e gizlice İzmir beyliği ve
Aydın-ili vaad edilerek kaçması sağlandı. Bu son tedbir Mustafa’nın ordusunda
bozguna yol açtı. Mustafa geri çekilince Hacı İvaz Paşa yapılan tahta köprüden
yeniçerilerle geçip onun yaya askerini, azeblerini kılıçtan geçirdi. Rumeli uç
beyleri de gelip II. Murad’a itaatlerini arzettiler. Mustafa Gelibolu’ya geçmeyi
başardıysa da II. Murad’ın, Ceneviz gemilerinin yardımıyla Gelibolu’ya geçmesine
engel olamadı. Ardından Edirne’ye ulaştı, oradan Eflak taraflarına hareket etti;
ancak Kızılağaç Yenicesi’nde yakalandı ve Edirne’de idam edildi (825/1422 kışı).
Diğer bir rivayete göre ise Mustafa Eflak’a, oradan Kefe’ye kaçmayı başarmıştı.

II. Murad bunun arkasından Bizans üzerine yürüdü (Receb 825 / Haziran 1422). Elli
günden fazla süren kuşatma sonuç vermedi. Kardeşi Küçük Mustafa (o zaman on üç
yaşındaydı), Karaman ve Germiyan beylerinin yanına kattıkları bir kuvvetle gelip
Bursa’yı kuşatmıştı (Ramazan 825 / Ağustos 1422). Bu durumda II. Murad İstanbul’a
karşı son bir genel taarruz yapmış ve şehri kuşatmaya devam edecek bir kuvvet
bırakarak Edirne’ye gitmişti. Onun başarılarından endişeye düşen Anadolu
beylerinden yalnız Karaman ve Germiyanoğulları değil, İsfendiyar Bey de saldırıya
geçip Mustafa’yı desteklemekte gecikmedi. Rumeli’de Candaroğulları’nın müttefiki
olan Eflak beyi aynı zamanda saldırıya geçti. Venedik ve Macaristan da bu ittifakta
yerini aldı. Küçük Mustafa vak‘ası gerçekte II. Murad’a karşı yapılan genel saldırı
hareketinin bir yönünü teşkil eder. Bursa’yı kuşatan Mustafa, II. Murad’ın
gönderdiği Mihaloğlu kuvvetleri karşısında kaçıp İstanbul’a sığındı. İmparator ile
görüşerek Silivri’ye geçti; fakat Rumeli askeri karşısında tekrar kaçıp Kocaeli’ye
gitti. Oradan İznik’e gelince şehir ona kapılarını açtı; Bursa ovasının bir kısmını
da ele geçirdi. Bursalılar, bir taraftan II. Murad’a imdatçı gönderdikleri gibi
diğer taraftan şehir büyüklerinden Ahî Yâkub ve Ahî Kadem’i rica için Mustafa’nın
lalası Şarabdar İlyas Bey’e yolladılar. Bunlar İlyas Bey’i Bursa kuşatmasından
vazgeçirdiler. İznik’te yerleşen Mustafa’ya Anadolu’nun önemli bir kısmı itaat
etmiş görünmektedir. II. Murad lalası Yörgüç’ün ısrarı ile Bursa’ya gitmeye karar
verdi. Önce Mihaloğlu gönderildi, arkasından kendisi Bursa’ya geldi. Oradan
hareketle İznik’i muhasara etti. Kış yaklaştığından Mustafa’nın kuvvetleri
dağılmıştı. İlyas Bey kendisine Anadolu beylerbeyiliği verilmek suretiyle elde
edilmiş, halk da tekrar II. Murad’a dönmüştü. Mihaloğlu İznik’i kuşattı ve şiddetli
çarpışmalar oldu. Bir çıkış hareketi sırasında içeri dalan Mihaloğlu ağır şekilde
yaralandı. Ele geçen İznik yağmaya uğradı. İlyas Bey’in getirip teslim ettiği
Mustafa idam edildi (9 Rebîülevvel 826 / 20 Şubat 1423). II. Murad, İznik’i
aldıktan hemen sonra Taraklıborlu’ya kadar ilerlemiş olan İsfendiyar Bey kuvvetleri
üzerine yürüyüp onun kuvvetlerini dağıttı. Küçük Mustafa’yı Bursa’ya gönderen
Karamanlılar’dan Mehmed Bey ise Antalya’yı kuşattığı sırada kaleden atılan bir top
güllesiyle vurularak öldü (Safer 826 / Ocak 1423). Karaman tahtı için çıkan iç
mücadeleden II. Murad faydalandı ve tahta çıkmasına yardım ettiği İbrâhim Bey’e bir
antlaşma imzalattı. Karamanoğlu 1421’de babasının aldığı Hamîd-ili’ni bıraktı ve
Osmanlı tâbiliğini kabul etti.

Macar yardımı ile Tuna üzerinde geçit yerlerinden saldıran Eflak beyi, II. Murad’ın
Anadolu’daki başarılarını öğrenince iki oğlunu rehine gönderip barış istedi. Öte
yandan padişahın Bizans’a karşı baskısı sürüyordu. Cemâziyelâhir 826’da (Mayıs
1423) Turahan Bey, Hexamilion (Germe) surunu zaptederek Mora’ya girmiş, Selânik
kuşatma altına alınmıştı. Venedik, Bizans’ın ümitsiz durumundan faydalanıp bir
anlaşma ile Selânik şehrinin idaresini devralınca (826/1423 yazı) yeni bir bunalım
çıktı.