Scribd Logo
Upload

Welcome to Scribd!

  • Pag-Ibig Sa Tinubuang Lupa

    Uploaded by

    ELLA MAY DECENA
    20 views1 page

    Original Title

    pag-ibig sa tinubuang lupa

    Copyright

    © © All Rights Reserved

    Available Formats

    DOCX, PDF, TXT or read online from Scribd

    Did you find this document useful?

    Is this content inappropriate?

    Report this Document

    Copyright:

    © All Rights Reserved
    Download as DOCX, PDF, TXT or read online from Scribd
    Flag for inappropriate content
    Download as docx, pdf, or txt
    20 views1 page

    Pag-Ibig Sa Tinubuang Lupa

    Uploaded by

    ELLA MAY DECENA

    Copyright:

    © All Rights Reserved
    Download as DOCX, PDF, TXT or read online from Scribd
    Flag for inappropriate content
    Download as docx, pdf, or txt
    of 1

    PAG-IBIG SA TINUBUANG LUPA Walang mahalagang hindi inihandog

    Ni:Andres Bonifacio Ng may pusong mahal sa Bayang nagkupkop,


    Dugo, yaman, dunong, katiisa’t pagod,
    Aling pag-ibig pa ang hihigit kaya Buhay ma’y abuting magkalagut-lagot.
    Sa pagkadalisay at pagkadakila
    Gaya ng pag-ibig sa sariling lupa? Bakit? Alin ito na sakdal ng laki
    Aling pag-ibig pa? Wala na nga, wala. Na hinahandugan ng buong pagkasi
    Na sa lalong mahal nakapangyayari
    Pagpupuring lubos ang palaging hangad At ginugugulan ng buhay na iwi?
    Sa bayan ng taong may dangal na ingat.
    Umawit, tumula, kumatha’t sumulat. Hayo na nga, hayo, kayong nangabuhay
    Kalakhan din niya’y isinisiwalat. Sa pag-asang lubos ng kaginhawahan,
    At walang tinamo kundi kapaitan,
    Walang mahalagang hindi inihandog Hayo na’t ibangon ang naabang bayan.
    Ng may pusong mahal sa Bayang nagkupkop,
    Dugo, yaman, dunong, katiisa’t pagod, Kayong nalagasan ng bunga’t bulaklak
    Buhay ma’y abuting magkalagut-lagot. Ng kahoy ng buhay na nilanta’t sukat
    Ng bala-balaki’t makapal na hirap
    Bakit? Alin ito na sakdal ng laki Muling manariwa’t sa baya’y lumiyag.
    Na hinahandugan ng buong pagkasi
    Na sa lalong mahal nakapangyayari Ipahandog-handog ang buong pag-ibig
    At ginugugulan ng buhay na iwi? At hanggang may dugo’y ubusing itigis,
    Kung sa pagtatanggol, buhay ay mapatid,
    Ito’y ang Inang Bayang tinubuan, Ito’y kapalaran at tunay na langit.
    Siya’y ina’t tangi na kinamulatan
    Ng kawili-wiling liwanag ng araw
    Nagbibigay-init sa buong katawan.

    Kalakip din nito’y pag-ibig sa bayan


    Ang lahat ng lalong sa gunita’y mahal,
    Mula sa masaya’t gasong kasanggulan
    Hanggang sa katawa’y mapasa-libingan.

    Sa aba ng abang mawalay sa bayan


    Gunita ma’y laging sakbibi ng lumbay;
    Walang alaala’t inaasam-asam
    Kundi ang makita’y lupang tinubuan.

    Pati ang nagdusa’t sampung kamatayan


    Wari ay masarap kung dahil sa bayan,
    At lalong maghirap, oh, himalang bagay,
    Lalong pag-irog pa ang sa kanya’y alay.

    Kung ang bayang ito’y mapapasa-panganib


    At siya ay dapat na ipagtangkilik,
    Ang anak, asawa, magulang, kapatid,
    Isang tawag niya’y tatalikdang pilit.
    sumulat. Kalakhan din niya’y isinisiwalat.

    You might also like