Professional Documents
Culture Documents
W 011 65 Contant
W 011 65 Contant
W 011 65 Contant
วัดปาสบายใจ
ต.ทาลาด อ.ชุมพวง จ.นครราชสีมา
อนุโมทนากถา
การสวดมนตภาวนาเปนการบําเพ็ญบุญอยางหนึ่ง และเปนอุบายฝกใจใหมี
สติสัมปชัญญะ ดวยการทองบนและการฟง หากทานทั้งหลายไดสวดมนตเปนกิจวัตร
ประจําวันเบื้องตนในการดําเนินชีวิตโดยการสวดเปลงออกมาทางวาจา พรอมออกมา
ทางใจ สติกําหนดรูอยูกับบทสวดมนตแลวพิจารณาตามความหมายของบทนั้นๆ
เมือ่ สวดเปนประจําแลว อานิสงสของการสวดมนตกจ็ ะเกิดขึน้ ทําใหจติ ใจสงบ เปนสุข
และเปนพื้นฐานแหงการภาวนาและปฏิบัติธรรมขั้นตอไป
ครั้งนี้นับวาเปนกุศลเจตนาอยางยิ่งที่ญาติโยมทุกทานไดรวมกันจัดพิมพหนังสือ
สวดมนตทําวัตรเชา-เย็น เพื่อใหพระภิกษุ สามเณร อุบาสก อุบาสิกา ผูเขามาปฏิบัติ
ธรรม ไดสวดมนตทาํ วัตรเปนอนุสสติคอื ระลึกถึงคุณของพระรัตนตรัยเกือ้ หนุนการเจริญ
จิตตภาวนา รักษาหลักธรรมคําสั่งสอนที่สมเด็จพระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจา
ไดตรัสไวโดยชอบแลว อันยังประโยชนใหเกิดแกจิตใจที่จะไดรับความสุขรมเย็น
เปนที่พึ่งทั้งในปจจุบันตลอดจนสัมปรายภพ (ภพเบื้องหนา) อันเปนไปเพื่อความ
สิ้นสุดแหงทุกขได
อาตมภาพในนามคณะสงฆ ขออนุโมทนาบุญตอทานผูมีจิตศรัทธารวมพิมพ
หนังสือสวดมนตฉบับนี้ขึ้น ดวยอํานาจแหงคุณพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ ดวย
บุญญานุภาพแหงการให “ธรรมะเปนธรรมทานนี้” จงดลบันดาลใหทานทั้งหลาย
จงประสบแตสงิ่ อันเปนมหามงคล ใหถงึ พระนิพพานโดยเร็วพลัน ถายังไมถงึ พระนิพพาน
อยูตราบใด “ขอคําวาไมมี จงอยาไดปรากฏแกทานตลอดไป” และขออํานวยพร
ใหทกุ ทานจงถึงความรูแ จงในธรรมอันเปนไปดวยความพนทุกข จงเจริญดวยอายุ วัณณะ
สุขะ พละ ปฏิภาณธนสารสมบัติ ธรรมสารสมบัติประสบความเจริญในหนาที่การงาน
สมความปรารถนาทุกประการเทอญฯ
พระอาจารยมหาคมกริช สิริจันโท
เจาอาวาสวัดปาสบายใจ เลขที่ ๙๙
บานหนองตานา หมู ๑๓ ต.ทาลาด อ.ชุมพวง จ.นครราชสีมา
อานิสงสของการสวดมนต
ปุพพะภาคะนะมะการะ
(นํา) หันทะ มะยัง พุทธัสสะ ภะคะวะโต ปุพพะภาคะนะมะการัง กะโรมะ เส
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต ขอนอบนอมแดพระผูม พี ระภาคเจา, พระองคนนั้ ,
อะระหะโต ซึ่งเปนผูไกลจากกิเลส,
สัมมาสัมพุทธัสสะ ตรัสรูชอบไดโดยพระองคเอง.
(วา ๓ ครั้ง)
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 17
๑. พุทธาภิถุติง
(นํา) หันทะ มะยัง พุทธาภิถุติง กะโรมะ เส
โย โส ตะถาคะโต,
พระตถาคตเจานั้นพระองคใด;
อะระหัง,
เปนผูไกลจากกิเลส;
สัมมาสัมพุทโธ,
เปนผูตรัสรูชอบไดโดยพระองคเอง;
วิชชาจะระณะสัมปนโน,
เปนผูถึงพรอมดวยวิชชาและจรณะ;
สุคะโต,
เปนผูไปแลวดวยดี;
โลกะวิทู,
เปนผูรูโลกอยางแจมแจง;
อะนุตตะโร ปุริสะทัมมะสาระถิ,
เปนผูสามารถฝกบุรุษที่สมควรฝกไดอยางไมมีใครยิ่งกวา;
สัตถา เทวะมะนุสสานัง,
เปนครูผูสอนของเทวดาและมนุษยทั้งหลาย;
พุทโธ,
เปนผูรู ผูต่นื ผูเบิกบานดวยธรรม;
ภะคะวา,
เปนผูมีความจําเริญจําแนกธรรมสั่งสอนสัตว;
โย อิมัง โลกัง สะเทวะกัง สะมาระกัง สะพ๎รัห๎มะกัง,
สัสสะมะณะพ๎ราห๎มะณิง ปะชัง สะเทวะมะนุสสัง สะยัง
อะภิญญา สัจฉิกัต๎วา ปะเวเทสิ,
18 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
พระผูมีพระภาคเจาพระองคใด, ไดทรงทําความดับทุกข
ใหแจงดวยพระปญญาอันยิ่งเองแลว,ทรงสอนโลกนี้,พรอมทั้ง
เทวดา, มาร, พรหม, และหมูสัตว, พรอมทั้งสมณพราหมณ,
พรอมทั้งเทวดาและมนุษยใหรูตาม;
โย ธัมมัง เทเสสิ,
พระผูมีพระภาคเจาพระองคใด, ทรงแสดงธรรมแลว;
อาทิกัล๎ยาณัง,
ไพเราะในเบื้องตน;
มัชเฌกัล๎ยาณัง,
ไพเราะในทามกลาง;
ปะริโยสานะกัล๎ยาณัง,
ไพเราะในที่สุด;
สาตถัง สะพ๎ยัญชะนัง เกวะละปะริปุณณัง ปะริสุทธัง
พ๎รัห๎มะจะริยัง ปะกาเสสิ,
ทรงประกาศพรหมจรรย, คือแบบแหงการปฏิบัตอิ ัน
ประเสริฐ, บริสุทธิ์บริบูรณสิ้นเชิง, พรอมทั้งอรรถะ,
พรอมทั้งพยัญชนะ;
ตะมะหัง ภะคะวันตัง อะภิปูชะยามิ,
ขาพเจาบูชาอยางยิ่ง,เฉพาะพระผูมีพระภาคเจา,พระองคนั้น;
ตะมะหัง ภะคะวันตัง สิระสา นะมามิ,
ขาพเจานอบนอมพระผูมีพระภาคเจาพระองคนั้น,
ดวยเศียรเกลา;
(กราบระลึกถึงพระคุณของพระพุทธเจา)
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 19
๒. ธัมมาภิถุติง
(นํา) หันทะ มะยัง ธัมมาภิถุติง กะโรมะ เส
โย โส ส๎วากขาโต ภะคะวะตา ธัมโม,
พระธรรมนั้นใด, เปนสิ่งที่พระผูมีพระภาคเจา, ตรัสไวดีแลว;
สันทิฏฐิโก,
เปนสิ่งที่ผูศึกษาและปฏิบัติพึงเห็นไดดวยตนเอง;
อะกาลิโก,
เปนสิ่งที่ปฏิบัติไดและใหผลได, ไมจํากัดกาล;
เอหิปสสิโก,
เปนสิ่งที่ควรกลาวกะผูอื่นวา, ทานจงมาดูเถิด;
โอปะนะยิโก,
เปนสิ่งที่ควรนอมเขามาใสตัว;
ปจจัตตัง เวทิตัพโพ วิญ<ู หิ,
เปนสิ่งที่ผูรูก็รูไดเฉพาะตน;
ตะมะหัง ธัมมัง อะภิปชู ะยามิ,
ขาพเจาบูชาอยางยิ่ง, เฉพาะพระธรรมนั้น;
ตะมะหัง ธัมมัง สิระสา นะมามิ.
ขาพเจานอบนอมพระธรรมนั้น, ดวยเศียรเกลา;
(กราบระลึกถึงคุณของพระธรรม)
๓. สังฆาภิถุติง
(นํา) หันทะ มะยัง สังฆาภิถุติง กะโรมะ เส
โย โส สุปะฏิปนโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ,
สงฆสาวกของพระผูมีพระภาคเจานั้นหมูใด, ปฏิบัติดีแลว;
อุชุปะฏิปนโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ,
สงฆสาวกของพระผูมีพระภาคเจาหมูใด, ปฏิบัติตรงแลว;
20 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
ญายะปะฏิปนโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ,
สงฆสาวกของพระผูมีพระภาคเจาหมูใด; ปฏิบัติเพื่อรูธรรม
เปนเครื่องออกจากทุกขแลว,
สามีจิปะฏิปนโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ,
สงฆสาวกของพระผูมีพระภาคเจาหมูใด, ปฏิบัติสมควรแลว;
ยะทิทัง,
ไดแกบุคคลเหลานี้คือ;
จัตตาริ ปุริสะยุคานิ อัฏฐะ ปุริสะปุคคะลา,
คูแหงบุรุษสี่คู, นับเรียงตัวบุรุษไดแปดบุรุษ ;
เอสะ ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ,
นั่นแหละสงฆสาวกของพระผูมีพระภาคเจา;
อาหุเนยโย,
เปนสงฆควรแกสักการะที่เขานํามาบูชา;
ปาหุเนยโย,
เปนสงฆควรแกสักการะที่เขาจัดไวตอนรับ;
ทักขิเณยโย,
เปนผูควรรับซึ่งทักษิณาทาน;
อัญชะลิกะระณีโย,
เปนผูที่บุคคลทั่วไปควรทําอัญชลี;
อะนุตตะรัง ปุญญักเขตตัง โลกัสสะ,
เปนเนื้อนาบุญของโลก, ไมมีนาบุญอื่นยิ่งกวา;
ตะมะหัง สังฆัง อะภิปูชะยามิ,
ขาพเจาบูชาอยางยิ่ง, เฉพาะพระสงฆหมูนั้น ;
ตะมะหัง สังฆัง สิระสา นะมามิ.
ขาพเจานอบนอมพระสงฆหมูนั้น, ดวยเศียรเกลา;
(กราบระลึกถึงคุณของพระสงฆ)
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 21
๔.ระตะนัตตะยัปปะณามะคาถา
(นํา) หันทะ มะยัง ระตะนัตตะยัปปะณามะคาถาโย เจวะ,
สังเวคะปะริกิตตะนะปาฐัญจะ ภะณามะ เส
พุทโธ สุสุทโธ กะรุณามะหัณณะโว,
พระพุทธเจาผูบริสุทธิ์, มีพระกรุณาดุจหวงมหรรณพ ;
โยจจันตะสุทธัพพะระญาณะโลจะโน,
พระองคใด, มีตาคือญาณอันประเสริฐหมดจดถึงที่สุด ;
โลกัสสะ ปาปูปะกิเลสะฆาตะโก,
เปนผูฆาเสียซึ่งบาปและอุปกิเลสของโลก ;
วันทามิ พุทธัง อะหะมาทะเรนะ ตัง,
ขาพเจาไหวพระพุทธเจาพระองคนั้น, โดยใจเคารพเอื้อเฟอ ;
ธัมโม ปะทีโป วิยะ ตัสสะ สัตถุโน,
พระธรรมของพระศาสดา, สวางรุงเรืองเปรียบดวงประทีป;
โย มัคคะปากามะตะเภทะภินนะโก,
จําแนกประเภท คือมรรค ผล นิพพานสวนใด ;
โลกุตตะโร โย จะ ตะทัตถะทีปะโน,
ซึ่งเปนตัวโลกุตตระ, และสวนใดที่ชี้แนวแหงโลกุตตระนั้น ;
วันทามิ ธัมมัง อะหะมาทะเรนะ ตัง,
ขาพเจาไหวพระธรรมนั้น, โดยใจเคารพเอื้อเฟอ;
สังโฆ สุเขตตาภ๎ยะติเขตตะสัญญิโต,
พระสงฆเปนนาบุญอันยิ่งใหญกวานาบุญอันดีทั้งหลาย;
โย ทิฏฐะสันโต สุคะตานุโพธะโก,
เปนผูเห็นพระนิพพาน ตรัสรูตามพระสุคตหมูใด ;
โลลัปปะหีโน อะริโย สุเมธะโส,
เปนผูละกิเลสเครื่องโลเล เปนพระอริยเจามีปญญาดี ;
22 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
วันทามิ สังฆัง อะหะมาทะเรนะ ตัง,
ขาพเจาไหวพระสงฆหมูนั้น โดยใจเคารพเอื้อเฟอ;
อิจเจวะเมกันตะภิปูชะเนยยะกัง,วัตถุตตะยัง วันทะยะตาภิสัง-
ขะตัง,ปุญญัง มะยา ยัง มะมะ สัพพุปททะวา, มา โหนตุ เว
ตัสสะ ปะภาวะสิทธิยา.
บุญใดที่ขาพเจาผูไหวอยูซึ่งวัตถุสาม คือพระรัตนตรัย
อันควรบูชายิ่งโดยสวนเดียว ไดกระทําแลวเปนอยางยิ่งเชนนี้นี้,
ขออุปทวะทั้งหลายจงอยาไดมีแกขาพเจาเลย,
ดวยอํานาจความสําเร็จอันเกิดจากบุญนั้น;
๕. สังเวคะปะริกิตตะนะปาฐะ
อิธะ ตะถาคะโต โลเก อุปปนโน
พระตถาคตเจาเกิดขึ้นแลว ในโลกนี้;
อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ
เปนผูไกลจากกิเลส ตรัสรูชอบไดโดยพระองคเอง;
ธัมโม จะ เทสิโต นิยยานิโก
และพระธรรมที่ทรงแสดง เปนธรรมเครื่องออกจากทุกข ;
อุปะสะมิโก ปะรินิพพานิโก
เปนเครื่องสงบกิเลส เปนไปเพื่อปรินิพพาน;
สัมโพธะคามี สุคะตัปปะเวทิโต
เปนไปเพื่อความรูพรอม, เปนธรรมที่พระสุคตประกาศ;
มะยันตัง ธัมมัง สุต๎วา เอวัง ชานามะ:-
พวกเราเมื่อไดฟงธรรมนั้นแลว จึงไดรูอยางนี้วา:-
ชาติป ทุกขา,
แมความเกิดก็เปนทุกข;
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 23
ชะราป ทุกขา,
แมความแกก็เปนทุกข;
มะระณัมป ทุกขัง,
แมความตายก็เปนทุกข;
โสกะปะริเทวะทุกขะโทมะนัสสุปายาสาป ทุกขา,
แมความโศก ความรํ่าไรรําพัน, ความไมสบายกาย
ความไมสบายใจ ความคับแคนใจ ก็เปนทุกข ;
อัปปเยหิ สัมปะโยโค ทุกโข,
ความประสบกับสิ่งไมเปนที่รักที่พอใจ ก็เปนทุกข ;
ปเยหิ วิปปะโยโค ทุกโข,
ความพลัดพรากจากสิ่งเปนที่รักที่พอใจ ก็เปนทุกข ;
ยัมปจฉัง นะ ละภะติ ตัมป ทุกขัง,
มีความปรารถนาสิ่งใด ไมไดสิ่งนั้น นั่นก็เปนทุกข ;
สังขิตเตนะ ปญจุปาทานักขันธา ทุกขา,
วาโดยยอ อุปาทานขันธทั้ง ๕ เปนตัวทุกข ;
เสยยะถีทัง,
ไดแกสิ่งเหลานี้คือ:-
รูปูปาทานักขันโธ,
ขันธ อันเปนที่ตั้งแหงความยึดมั่น คือรูป;
เวทะนูปาทานักขันโธ,
ขันธ อันเปนที่ตั้งแหงความยึดมั่น คือเวทนา;
สัญ<ู ปาทานักขันโธ,
ขันธ อันเปนที่ตั้งแหงความยึดมั่น คือสัญญา;
สังขารูปาทานักขันโธ,
ขันธ อันเปนที่ตั้งแหงความยึดมั่น คือสังขาร;
24 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
วิญญาณูปาทานักขันโธ,
ขันธ อันเปนที่ตั้งแหงความยึดมั่น คือวิญญาณ;
เยสัง ปะริญญายะ,
เพื่อใหสาวกกําหนดรอบรูอุปาทานขันธ เหลานี้เอง,
ธะระมาโน โส ภะคะวา,
จึงพระผูมีพระภาคเจานั้น เมื่อยังทรงพระชนมอยู,
เอวัง พะหุลัง สาวะเก วิเนติ,
ยอมทรงแนะนําสาวกทั้งหลาย เชนนี้เปนสวนมาก
เอวัง ภาคา จะ ปะนัสสะ ภะคะวะโต สาวะเกสุ อะนุสาสะนี
พะหุลา ปะวัตตะติ,
อนึ่ง คําสั่งสอนของพระผูมีพระภาคเจานั้น, ยอมเปนไปใน
สาวกทั้งหลาย สวนมาก มีสวนคือการจําแนกอยางนี้วา :-
รูปง อะนิจจัง, รูปไมเที่ยง;
เวทะนา อะนิจจา, เวทนาไมเที่ยง;
สัญญา อะนิจจา สัญญาไมเที่ยง;
สังขารา อะนิจจา, สังขารไมเที่ยง;
วิญญาณัง อะนิจจัง, วิญญาณไมเที่ยง;
รูปง อะนัตตา, รูปไมใชตัวตน;
เวทะนา อะนัตตา, เวทนาไมใชตัวตน;
สัญญา อะนัตตา, สัญญาไมใชตัวตน;
สังขารา อะนัตตา, สังขารไมใชตัวตน;
วิญญาณัง อะนัตตา, วิญญาณไมใชตัวตน;
สัพเพ สังขารา อะนิจจา, สังขารทั้งหลายทั้งปวงไมเที่ยง;
สัพเพ ธัมมา อะนัตตาติ. ธรรมทั้งหลายทั้งปวงไมใชตัวตน ดังนี้.
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 25
เต (หญิงวา ตา ) มะยัง โอติณณาม๎หะ,
พวกเราทั้งหลายเปนผูถูกครอบงําแลว;
ชาติยา, โดยความเกิด;
ชะรามะระเณนะ, โดยความแก และความตาย;
โสเกหิ ปะริเทเวหิ ทุกเขหิ โทมะนัสเสหิ อุปายาเสหิ,
โดยความโศก ความรํ่าไรรําพัน
ความไมสบายกาย ความไมสบายใจ
ความคับแคนใจทั้งหลาย,
ทุกโขติณ๎ณา, เปนผูมีความทุกข หยั่งเอาแลว;
ทุกขะปะเรตา, เปนผูมีความทุกข เปนเบื้องหนาแลว;
อัปเปวะนามิมัสสะ เกวะลัสสะ ทุกขักขันธัสสะ
อันตะกิริยา ปญญาเยถาติ,
ทําไฉน การทําที่สุดแหงกองทุกขทั้งสิ้นนี้,
จะพึงปรากฏชัดแกเราได,
( สําหรับพระภิกษุ-สามเณรสวด )
จิระปะรินิพพุตัมป ตัง ภะคะวันตัง อุททิสสะ อะระหันตัง สัมมาสัมพุทธัง
เราทั้งหลาย อุทิศเฉพาะพระผูมีพระภาคเจา ผูไกลจากกิเลส,
ตรัสรูชอบไดโดยพระองคเอง, แมปรินิพพานนานแลว, พระองคนั้น
สัทธา อะคารัส๎มา อะนะคาริยัง ปพพะชิตา,
เปนผูมีศรัทธา ออกบวชจากเรือน ไมเกี่ยวของดวยเรือนแลว,
ตัส๎มิง ภะคะวะติ พ๎รัห๎มะจะริยัง จะรามะ,
ประพฤติอยูซึ่งพรหมจรรยในพระผูมีพระภาคเจาพระองคนั้น,
ภิกขูนัง (สามเณรวา สามเณรานัง) สิกขาสาชีวะสะมาปนนา,
ถึงพรอมดวยสิกขาและธรรมเปนเครื่องเลี้ยงชีวิตของภิกษุ(สามเณร)ทั้ง
หลาย,
26 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
ตัง โน พ๎รัห๎มะจะริยัง อิมัสสะ เกวะลัสสะทุกขักขันธัสสะ อันตะกิริยายะ
สังวัตตะตุ.
ขอใหพรหมจรรยของเราทั้งหลายนั้นจงเปนไปเพื่อการทําที่สุด
แหงกองทุกขทั้งสิ้นนี้เทอญ.
(สําหรับฆราวาสสวดตอ)
จิระปะรินิพพุตัมป ตัง ภะคะวันตัง สะระณัง คะตา,
เราทั้งหลายผูถึงแลวซึ่งพระผูมีพระภาคเจา แมปรินิพพาน
นานแลว พระองคนั้นเปนสรณะ,
ธัมมัญจะ สังฆัญจะ,
ถึงพระธรรมดวย ถึงพระสงฆดวย;
ตัสสะ ภะคะวะโต สาสะนัง ยะถาสะติ ยะถาพะลัง มะนะสิ
กะโรมะ, อะนุปะฏิปชชามะ,
จักทําในใจอยู ปฏิบัติตามอยู ซึ่งคําสั่งสอนของพระผูมี
พระภาคเจานั้น ตามสติกําลัง,
สา สา โน ปะฏิปตติ,
ขอใหความปฏิบัตินั้น ๆ ของเราทั้งหลาย,
อิมัสสะ เกวะลัสสะ ทุกขักขันธัสสะ อันตะกิริยายะ สังวัตตะตุ.
จงเปนไปเพื่อการทําที่สุดแหงกองทุกขทั้งสิ้นนี้ เทอญ.
( จบคําทําวัตรเชา )
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 27
๏บทสวดมนตทําวัตรเย็น๏
คําบูชาพระรัตนตรัย
โย โส ภะคะวา อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ
พระผูมีพระภาคเจานั้น พระองคใด, เปนพระอรหันต,
ดับเพลิงกิเลสเพลิงทุกขสิ้นเชิง, ตรัสรูชอบไดโดยพระองคเอง;
ส๎วากขาโต เยนะ ภะคะวะตา ธัมโม
พระธรรมเปนธรรมอันพระผูมีพระภาคเจา พระองคใด, ตรัสไวดีแลว;
สุปะฏิปนโน ยัสสะ ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ
พระสงฆสาวกของพระผูมีพระภาคเจา พระองคใด, ปฏิบัติดีแลว;
ตัมมะยัง ภะคะวันตัง สะธัมมัง สะสังฆัง อิเมหิ สักกาเรหิ
ยะถาระหัง อาโรปเตหิ อะภิปูชะยามะ
ขาพเจาทั้งหลาย ขอบูชาอยางยิ่ง , ซึ่งพระผูมีพระภาคเจา
พระองคนั้น, พรอมทั้งพระธรรมและพระสงฆ, ดวยเครื่อง
สักการะทั้งหลายเหลานี้, อันยกขึ้นตามสมควรแลวอยางไร;
สาธุ โน ภันเต ภะคะวา สุจิระปะรินิพพุโตป
ขาแตพระองคผูเจริญ,พระผูมีพระภาคเจาแมปรินิพพานนานแลว,
ทรงสรางคุณอันสําเร็จประโยชนไวแกขาพเจาทั้งหลาย;
ปจฉิมาชะนะตานุกัมปะมานะสา
ทรงมีพระหฤทัยอนุเคราะหแกพวกขาพเจา อันเปนชนรุนหลัง;
อิเม สักกาเร ทุคคะตะปณณาการะภูเต ปะฏิคคัณหาตุ
ขอพระผูมีพระภาคเจาจงรับเครื่องสักการะ
อันเปนบรรณาการของคนยากทั้งหลายเหลานี้;
อัมหากัง ทีฆะรัตตัง หิตายะ สุขายะ
เพื่อประโยชนและความสุขแกขาพเจาทั้งหลาย
ตลอดกาลนาน เทอญ ฯ
28 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ ภะคะวา
พระผูมีพระภาคเจา,เปนพระอรหันต,ตรัสรูชอบไดโดยพระองคเอง,
พุทธัง ภะคะวันตัง อะภิวาเทมิ
ขาพเจาอภิวาทพระผูมีพระภาคเจา, ผูรู ผูตื่น ผูเบิกบาน
(กราบ)
คําสวดมนตไหวพระ
อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ ภะคะวา,
พระผูมีพระภาคซึ่งเปนที่พึ่ง ที่นับถือของเราทั้งหลาย พระองคเปนพระ
อรหันตตรัสรูช อบเองแลว, ละกิเลสขาดจากสันดานกับทัง้ วาสนา, เปนผูไ มหลง
มีความไมหลงเปนธรรมดา, ตรัสรูอริยสัจ ๔ แจงประจักษโดยลําพังพระองค,
ตรัสรูช อบไมวปิ ริตสอนผูอ นื่ ใหตรัสรูไ ดดว ย, เราทัง้ หลาย ขอนมัสการกราบไหว
พระผูมีพระภาคพุทธเจาพระองคนั้น, มีพระสถูปและพระพุทธรูปนี้เปนพยาน,
พุทธัง ภะคะวันตัง อะภิวาเทมิ.
(กราบ)
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 29
ส๎วากขาโต ภะคะวะตา ธัมโม
ธรรมอันพระผูมีพระภาคเจา ตรัสดีแลวแสดงหนทางอันดับกิเลสและกอง
ทุกข ใหผูปฏิบัติตามถึงความสิ้นทุกขไดโดยชอบ เราทั้งหลายขอนมัสการธรรม
ที่พระผูมีพระภาคเจาตรัสดีแลว ธัมมัง นะมัสสามิ.
(กราบ)
สุปะฏิปนโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ
หมูสงฆสาวกของพระผูมีพระภาคเจา สอนใหปฏิบัติดีแลว ไดปญญาตรัสรู
อริยสัจ ๔ ทํากิเลสในสันดานใหสิ้นไป ตามกําลังอริยมรรค ที่ไดเกิดขึ้นแลวใน
สันดานตน ความละกิเลสไดจริงเปนการปฏิบัติชอบแท เราทั้งหลาย ขอนอบ
นอมหมูสงฆสาวก ที่พระผูมีพระภาคเจาสอนใหปฏิบัติดีแลว สังฆัง นะมามิ.
(กราบ)
ปุพพะภาคะนะมะการะ
(นํา) หันทะ มะยัง พุทธัสสะ ภะคะวะโต ปุพพะภาคะนะมะการัง กะโรมะ เส
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต ขอนอบนอมแดพระผูมีพระภาคเจา,พระองคนั้น,
อะระหะโต ซึ่งเปนผูไกลจากกิเลส,
สัมมาสัมพุทธัสสะ ตรัสรูชอบไดโดยพระองคเอง.
(กลาว ๓ จบ)
๑.พุทธานุสสะติ
(นํา) หันทะ มะยัง พุทธานุสสะตินะยัง กะโรมะ เส.
ตัง โข ปะนะ ภะคะวันตัง เอวัง กัล๎ยาโณ กิตติสัทโท อัพภุคคะโต,
ก็กิตติศัพทอันงามของพระผูมีพระภาคเจานั้น, ไดฟุงไปแลว อยางนี้วา:-
อิติป โส ภะคะวา,
เพราะเหตุอยางนี้ ๆ พระผูมีพระภาคเจานั้น;
30 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
อะระหัง,
เปนผูไกลจากกิเลส;
สัมมาสัมพุทโธ,
เปนผูตรัสรูชอบไดโดยพระองคเอง;
วิชชาจะระณะสัมปนโน,
เปนผูถึงพรอมดวยวิชชาและจรณะ;
สุคะโต,
เปนผูไปแลวดวยดี;
โลกะวิทู,
เปนผูรูโลกอยางแจมแจง;
อะนุตตะโร ปุริสะทัมมะสาระถิ,
เปนผูสามารถฝกบุรุษที่สมควรฝกไดอยางไมมีใครยิ่งกวา ;
สัตถา เทวะมะนุสสานัง,
เปนครูผูสอนของเทวดาและมนุษยทั้งหลาย;
พุทโธ,
เปนผูรู ผูตื่น ผูเบิกบานดวยธรรม;
ภะคะวาติ.
เปนผูมีความจําเริญ จําแนกธรรมสั่งสอนสัตว ดังนี้.
พุทธาภิคีติง
(นํา) หันทะ มะยัง พุทธาภิคีติง กะโรมะ เส.
พุทธะวาระหันตะวะระตาทิคุณาภิยุตโต,
พระพุทธเจาประกอบดวยพระคุณ, มีความประเสริฐ
แหงอรหันตคุณเปนตน ;
สุทธาภิญาณะกะรุณาหิ สะมาคะตัตโต,
มีพระองคอันประกอบดวยพระญาณ และพระกรุณาอันบริสุทธิ์ ;
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 31
โพเธสิ โย สุชะนะตัง กะมะลังวะ สูโร,
พระองคใดทรงกระทําชนที่ดีใหเบิกบาน, ดุจอาทิตยทําบัวใหบาน;
วันทามะหัง ตะมะระณัง สิระสา ชิเนนทัง.
ขาพเจาไหวพระชินสีห, ผูไมมีกิเลสพระองคนั้น, ดวยเศียรเกลา.
พุทโธ โย สัพพะปาณีนัง สะระณัง เขมะมุตตะมัง,
พระพุทธเจาพระองคใด, เปนสรณะอันเกษมสูงสุดของสัตวทั้งหลาย;
ปะฐะมานุสสะติฏฐานัง วันทามิ ตัง สิเรนะหัง,
ขาพเจาไหวพระพุทธเจาพระองคนั้น, อันเปนที่ตั้งแหงความระลึก,
องคที่หนึ่ง ดวยเศียรเกลา ;
พุทธัสสาหัส๎มิ ทาโส (หญิงวา ทาสี) วะ พุทโธ เม สามิกิสสะโร,
ขาพเจาเปนทาสของพระพุทธเจา, พระพุทธเจาเปนนาย
มีอิสระเหนือขาพเจา ;
พุทโธ ทุกขัสสะ ฆาตา จะ วิธาตา จะ หิตัสสะ เม,
พระพุทธเจาเปนเครื่องกําจัดทุกขและทรงไวซึ่งประโยชนแกขาพเจา;
พุทธัสสาหัง นิยยาเทมิ สะรีรัญชีวิตัญจิทัง,
ขาพเจามอบกายถวายชีวิตนี้แดพระพุทธเจา ;
วันทันโตหัง (หญิงวา วันทันตีหัง) จะริสสามิ พุทธัสเสวะ สุโพธิตัง,
ขาพเจาผูไหวอยูจักประพฤติตาม,ซึ่งความตรัสรูดีของพระพุทธเจา ;
นัตถิ เม สะระณัง อัญญัง พุทโธ เม สะระณัง วะรัง,
สรณะอื่นของขาพเจาไมมี,พระพุทธเจาเปนสรณะอันประเสริฐ
ของขาพเจา ;
เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ วัฑเฒยยัง สัตถุสาสะเน,
ดวยการกลาวคําสัจจนี้ ขาพเจาพึงเจริญในพระศาสนา
ของพระศาสดา ;
32 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
พุทธัง เม วันทะมาเนนะ (หญิงวา วันทะมานายะ) ยัง ปุญญัง
ปะสุตัง อิธะ,
ขาพเจาผูไหวอยูซึ่งพระพุทธเจา ไดขวนขวายบุญใด ในบัดนี้;
สัพเพป อันตะรายา เม มาเหสุง ตัสสะ เตชะสา.
อันตรายทั้งปวง อยาไดมีแกขาพเจา ดวยเดชแหงบุญนั้น.
(หมอบกราบลง กลาวคําพรอมกัน)
กาเยนะ วาจายะ วะ เจตะสา วา,
ดวยกายก็ดี ดวยวาจาก็ดี ดวยใจก็ดี;
พุทเธ กุกัมมัง ปะกะตัง มะยา ยัง,
กรรมนาติเตียนอันใด ที่ขาพเจากระทําแลว ในพระพุทธเจา;
พุทโธ ปะฏิคคัณหะตุ อัจจะยันตัง,
ขอพระพุทธเจา จงงดซึ่งโทษลวงเกินอันนั้น;
กาลันตะเร สังวะริตุง วะ พุทเธ.
เพื่อการสํารวมระวัง ในพระพุทธเจา ในกาลตอไป.
ธัมมานุสสะติ
(นํา) หันทะ มะยัง ธัมมานุสสะตินะยัง กะโรมะ เส.
ส๎วากขาโต ภะคะวะตา ธัมโม,
พระธรรม เปนสิ่งที่พระผูมีพระภาคเจา ตรัสไวดีแลว ;
สันทิฏฐิโก,
เปนสิ่งที่ผูศึกษาและปฏิบัติพึงเห็นไดดวยตนเอง;
อะกาลิโก,
เปนสิ่งที่ปฏิบัติได และใหผลไดไมจํากัดกาล;
เอหิปสสิโก,
เปนสิ่งที่ควรกลาวกะผูอื่นวา, ทานจงมาดูเถิด;
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 33
โอปะนะยิโก,
เปนสิ่งที่ควรนอมเขามาใสตัว;
ปจจัตตัง เวทิตัพโพ วิญ<ู หีติ.
เปนสิ่งที่ผูรูก็รูไดเฉพาะตน ดังนี้.
ธัมมาภิคีติง
(นํา) หันทะ มะยัง ธัมมาภิคีติง กะโรมะ เส.
ส๎วากขาตะตาทิคุณะโยคะวะเสนะ เสยโย,
พระธรรม เปนสิ่งที่ประเสริฐ เพราะประกอบดวยคุณ,
คือ ความที่พระผูมีพระภาคเจา ตรัสไวดีแลว เปนตน;
โย มัคคะปากะปะริยัตติวิโมกขะเภโท,
เปนธรรมอันจําแนกเปน มรรค ผล ปริยัติ และนิพพาน;
ธัมโม กุโลกะปะตะนา ตะทะธาริธารี,
เปนธรรมทรงไวซึ่งผูทรงธรรม, จากการตกไปสูโลกที่ชั่ว;
วันทามะหัง ตะมะหะรัง วะระธัมมะเมตัง,
ขาพเจาไหวพระธรรมอันประเสริฐนั้น,อันเปนเครื่องขจัดเสียซึ่งความมืด,
ธัมโม โย สัพพะปาณีนัง สะระณัง เขมะมุตตะมัง,
พระธรรมใด เปนสรณะอันเกษมสูงสุด ของสัตวทั้งหลาย;
ทุติยานุสสะติฏฐานัง วันทามิ ตัง สิเรนะหัง,
ขาพเจาไหวพระธรรมนั้น, อันเปนที่ตั้งแหงความระลึก,
องคที่สอง ดวยเศียรเกลา;
ธัมมัสสาหัส๎มิ ทาโส (หญิงวา ทาสี) วะ ธัมโม เม สามิกิสสะโร,
ขาพเจาเปนทาสของพระธรรม,พระธรรมเปนนายมีอิสระเหนือขาพเจา;
ธัมโม ทุกขัสสะ ฆาตา จะ วิธาตา จะ หิตัสสะ เม,
พระธรรมเปนเครื่องกําจัดทุกข,และทรงไวซึ่งประโยชนแกขาพเจา;
34 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
ธัมมัสสาหัง นิยยาเทมิ สะรีรัญชีวิตัญจิทัง ,
ขาพเจามอบกายถวายชีวิตนี้ แดพระธรรม;
วันทันโตหัง (หญิงวา ตีหัง) จะริสสามิ ธัมมัสเสวะ สุธัมมะตัง,
ขาพเจาผูไหวอยูจักประพฤติตาม,ซึ่งความเปนธรรมดีของพระธรรม;
นัตถิ เม สะระณัง อัญญัง ธัมโม เม สะระณัง วะรัง,
สรณะอื่นของขาพเจาไมมี,พระธรรมเปนสรณะอันประเสริฐของขาพเจา;
เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ วัฑเฒยยัง สัตถุสาสะเน,
ดวยการกลาวคําสัจจนี้,ขาพเจาพึงเจริญในพระศาสนาของพระศาสดา;
ธัมมัง เม วันทะมาเนนะ (หญิงวา มานายะ) ยัง ปุญญัง ปะสุตัง อิธะ,
ขาพเจาผูไหวอยูซึ่งพระธรรม, ไดขวนขวายบุญใด ในบัดนี้;
สัพเพป อันตะรายา เม มาเหสุง ตัสสะ เตชะสา.
อันตรายทั้งปวง อยาไดมีแกขาพเจา ดวยเดชแหงบุญนั้น.
(หมอบกราบลง กลาวคําพรอมกัน)
กาเยนะ วาจายะ วะ เจตะสา วา,
ดวยกายก็ดี ดวยวาจาก็ดี ดวยใจก็ดี;
ธัมเม กุกัมมัง ปะกะตัง มะยา ยัง,
กรรมนาติเตียนอันใด ที่ขาพเจากระทําแลวในพระธรรม;
ธัมโม ปะฏิคคัณหะตุ อัจจะยันตัง,
ขอพระธรรม จงงดซึ่งโทษลวงเกินอันนั้น;
กาลันตะเร สังวะริตุง วะ ธัมเม.
เพื่อการสํารวมระวัง ในพระธรรม ในกาลตอไป.
สังฆานุสสะติ
(นํา) หันทะ มะยัง สังฆานุสสะตินะยัง กะโรมะ เส.
สุปะฏิปนโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ,
สงฆสาวกของพระผูมีพระภาคเจา หมูใด, ปฏิบัติดีแลว;
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 35
อุชุปะฏิปนโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ,
สงฆสาวกของพระผูมีพระภาคเจา หมูใด, ปฏิบัติตรงแลว;
ญายะปะฏิปนโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ,
สงฆสาวกของพระผูมีพระภาคเจา หมูใด, ปฏิบัติเพื่อรูธรรม
เปนเครื่องออกจากทุกขแลว;
สามีจิปะฏิปนโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ,
สงฆสาวกของพระผูมีพระภาคเจา หมูใด, ปฏิบัติสมควรแลว;
ยะทิทัง,
ไดแกบุคคลเหลานี้คือ:-
จัตตาริ ปุริสะยุคานิ อัฏฐะ ปุริสะปุคคะลา,
คูแหงบุรุษ ๔ คู , นับเรียงตัวบุรุษ ได ๘ บุรุษ;
เอสะ ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ,
นั่นแหละสงฆสาวกของพระผูมีพระภาคเจา
อาหุเนยโย,
เปนสงฆควรแกสักการะที่เขานํามาบูชา;
ปาหุเนยโย,
เปนสงฆควรแกสักการะที่เขาจัดไวตอนรับ;
ทักขิเณยโย,
เปนผูควรรับทักษิณาทาน;
อัญชะลีกะระณีโย,
เปนผูที่บุคคลทั่วไปควรทําอัญชลี;
อะนุตตะรัง ปุญญักเขตตัง โลกัสสาติ.
เปนเนื้อนาบุญของโลก, ไมมีนาบุญอื่นยิ่งกวา ดังนี้.
36 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
สังฆาภิคีติง
(นํา) หันทะ มะยัง สังฆาภิคีติง กะโรมะ เส.
สัทธัมมะโช สุปะฏิปตติคุณาทิยุตโต,
พระสงฆที่เกิดโดยพระสัทธรรม, ประกอบดวยคุณ
มีความปฏิบัติดีเปนตน ;
โยฏฐัพพิโธ อะริยะปุคคะละสังฆะเสฏโฐ,
เปนหมูแหงพระอริยบุคคลอันประเสริฐ, แปดจําพวก;
สีลาทิธัมมะปะวะราสะยะกายะจิตโต,
มีกายและจิต อันอาศัยธรรมมีศีลเปนตน, อันบวร;
วันทามะหัง ตะมะริยานะคะณัง สุสุทธัง,
ขาพเจาไหวหมูแหงพระอริยะเจาเหลานั้น, อันบริสุทธิ์ดวยดี,
สังโฆ โย สัพพะปาณีนัง สะระณัง เขมะมุตตะมัง,
พระสงฆหมูใด, เปนสรณะอันเกษมสูงสุด ของสัตวทั้งหลาย;
ตะติยานุสสะติฏฐานัง วันทามิ ตัง สิเรนะหัง,
ขาพเจาไหวพระสงฆหมูนั้น, อันเปนที่ตั้งแหงความระลึก,
องคที่สามดวยเศียรเกลา ;
สังฆัสสาหัส๎มิ ทาโส (หญิงวา ทาสี) วะ สังโฆ เม สามิกิสสะโร,
ขาพเจาเปนทาสของพระสงฆ,พระสงฆเปนนายมีอิสระเหนือขาพเจา;
สังโฆ ทุกขัสสะ ฆาตา จะ วิธาตา จะ หิตัสสะ เม,
พระสงฆเปนเครื่องกําจัดทุกข, และทรงไวซึ่งประโยชนแกขาพเจา;
สังฆัสสาหัง นิยยาเทมิ สะรีรัญชีวิตัญจิทัง,
ขาพเจามอบกายถวายชีวิตนี้ แดพระสงฆ;
วันทันโตหัง (หญิงวา วันทันตีหัง) จะริสสามิ สังฆัสโสปะฏิปนนะตัง,
ขาพเจาผูไหวอยูจักประพฤติตาม, ซึ่งความปฏิบัติดีของพระสงฆ;
นัตถิ เม สะระณัง อัญญัง สังโฆ เม สะระณัง วะรัง,
สรณะอื่นของขาพเจาไมมี,พระสงฆเปนสรณะอันประเสริฐของขาพเจา;
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 37
เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ วัฑเฒยยัง สัตถุสาสะเน,
ดวยการกลาวคําสัจจนี้,ขาพเจาพึงเจริญในพระศาสนาของพระศาสดา;
สังฆัง เม วันทะมาเนนะ (หญิงวา มานายะ) ยัง ปุญญัง ปะสุตัง อิธะ,
ขาพเจาผูไหวอยูซึ่งพระสงฆ, ไดขวนขวายบุญใด ในบัดนี้ ;
สัพเพป อันตะรายา เม มาเหสุง ตัสสะ เตชะสา.
อันตรายทั้งปวง อยาไดมีแกขาพเจา ดวยเดชแหงบุญนั้น.
(หมอบกราบลง กลาวคําพรอมกัน)
กาเยนะ วาจายะ วะ เจตะสา วา,
ดวยกายก็ดี ดวยวาจาก็ดี ดวยใจก็ดี ;
สังเฆ กุกัมมัง ปะกะตัง มะยา ยัง,
กรรมนาติเตียนอันใด ที่ขาพเจากระทําแลว ในพระสงฆ ;
สังโฆ ปะฏิคคัณหะตุ อัจจะยันตัง,
ขอพระสงฆ จงงดซึ่งโทษลวงเกินอันนั้น ;
กาลันตะเร สังวะริตุง วะ สังเฆ.
เพื่อการสํารวมระวัง ในพระสงฆ ในกาลตอไป.
(นั่งพับเพียบลง)
38 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
บทสวดมนตไหวพระ (แบบโบราณ)
โย สันนิสินโน วะระโพธิมูเล
มารัง สะเสนัง มะหะติง วิเชยโย (สุชิตัง วิเชยยะ)
สัมโพธิมาคัจฉิ อะนันตะญาโณ
โลกุตตะโม ตัง ปะณะมามิ พุทธัง
เย จะ พุทธา อะตีตา จะ เย จะ พุทธา อะนาคะตา
ปจจุปปนนา จะ เย พุทธา อะหัง วันทามิ สัพพะทา
อิติป โส ภะคะวา อะระหัง สัมมาสัมพุทธโธ, วิชชาจะระณะสัมปนโน
สุคะโต โลกะวิทู,อะนุตตะโร ปุริสะทัมมะสาระถิ สัตถา เทวะมะนุสสานัง
พุทโธ ภะคะวาติ
พุทธัง ชีวิตัง ยาวะนิพพานัง สะระณัง คัจฉามิ
นัตถิ เม สะระณัง อัญญัง พุทโธ เม สะระณัง วะรัง
เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ โหตุ เม ชะยะมังคะลัง
อุตตะมังเคนะ วันเทหัง ปาทะปงสุง วะรุตตะมัง
พุทเธ โย ขะลิโต โทโส พุทโธ ขะมะตุ ตัง มะมัง
(กราบ)
บทสวดมนตพระปริตร
ชุมนุมเทวดา
สะรัชชัง สะเสนัง สะพันธุง นะรินทัง
ปะริตตานุภาโว สะทา รักขะตูติ
(สําหรับใชในงานราชพิธี)
ผะริต๎วานะ เมตตัง สะเมตตา ภะทันตา
อะวิกขิตตะจิตตา ปะริตตัง ภะณันตุ
(สําหรับสวดเจ็ดตํานานหรือทั่วไป)
สะมันตา จักกะวาเฬสุ อัต๎รา คัจฉันตุ เทวะตา
สัทธัมมัง มุนิราชัสสะ สุณันตุ สัคคะโมกขะทัง ฯ
(สําหรับสวดสิบสองตํานาน)
สัคเค กาเม จะ รูเป คิริสิขะระตะเฏ จันตะลิกเข วิมาเน
ทีเป รัฏเฐ จะ คาเม ตะรุวะนะคะหะเน เคหะวัตถุมหิ เขตเต
ภุมมา จายันตุ เทวา ชะละถะละวิสะเม ยักขะคันธัพพะนาคา
ติฏฐันตา สันติเก ยัง มุนิวะระวะจะนัง สาธะโว เม สุณันตุ ฯ
ธัมมัสสะวะนะกาโล อะยัมภะทันตา
ธัมมัสสะวะนะกาโล อะยัมภะทันตา
ธัมมัสสะวะนะกาโล อะยัมภะทันตา ฯ
พุทธัสสะวะนะกาโล อะยัมภะทันตา
ธัมมัสสะวะนะกาโล อะยัมภะทันตา
สังฆะปะยิรุปาสะวะนะกาโล อะยัมภะทันตาฯ
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 41
ตนสวดมนต
(นํา) หันทะ มะยัง พุทธัสสะ ภะคะวะโต ปุพพะภาคะนะมะการัง กะโรมะ เส.
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ ( ๓ หน )
สะระณะคะมะนะปาฐะ
พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ
ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ
สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ
ทุติยัมป พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ
ทุติยัมป ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ
ทุติยัมป สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ
ตะติยัมป พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ
ตะติยัมป ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ
ตะติยัมป สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ
ถาสวดในงานทําบุญอายุหรือสวดสืบชะตาวา
พุทธัง อายุวัฑฒะนัง ชีวิตัง ยาวะ นิพพานัง สะระณัง คัจฉามิ
ธัมมัง อายุวัฑฒะนัง ชีวิตัง ยาวะ นิพพานัง สะระณัง คัจฉามิ
สังฆัง อายุวัฑฒะนัง ชีวิตัง ยาวะ นิพพานัง สะระณัง คัจฉามิ
ทุติยัมป พุทธัง อายุวัฑฒะนัง ชีวิตัง ยาวะ นิพพานัง สะระณัง คัจฉามิ
ทุติยัมป ธัมมัง อายุวัฑฒะนัง ชีวิตัง ยาวะ นิพพานัง สะระณัง คัจฉามิ
ทุติยัมป สังฆัง อายุวัฑฒะนัง ชีวิตัง ยาวะ นิพพานัง สะระณัง คัจฉามิ
ตะติยัมป พุทธัง อายุวัฑฒะนัง ชีวิตงั ยาวะ นิพพานัง สะระณัง คัจฉามิ
ตะติยัมป ธัมมัง อายุวัฑฒะนัง ชีวิตัง ยาวะ นิพพานัง สะระณัง คัจฉามิ
ตะติยัมป สังฆัง อายุวัฑฒะนัง ชีวิตัง ยาวะ นิพพานัง สะระณัง คัจฉามิ
42 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
สัจจะกิริยาคาถา
นัตถิ เม สะระณัง อัญญัง พุทโธ เม สะระณัง วะรัง
เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ โสตถิ เม โหตุ สัพพะทา
นัตถิ เม สะระณัง อัญญัง ธัมโม เม สะระณัง วะรัง
เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ โสตถิ เม โหตุ สัพพะทา
นัตถิ เม สะระณัง อัญญัง สังโฆ เม สะระณัง วะรัง
เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ โสตถิ เม โหตุ สัพพะทาฯ
(ถาสวดใหตัวเองเปลี่ยนจาก เต เปน เม)
มะหาการุณิโกนาโถติ อาทิกาคาถา
มะหาการุณิโก นาโถ อัตถายะ สัพพะปาณินัง
ปูเรตdวา ปารมี สัพพา ปตโต สัมโพธิมุตตะมัง
เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ มา โหนตุ สัพพุปททะวา.
มะหาการุณิโก นาโถ หิตายะ สัพพะปาณินัง
ปูเรตdวา ปารมี สัพพา ปตโต สัมโพธิมุตตะมัง
เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ มา โหนตุ สัพพุปททะวา.
มะหาการุณิโก นาโถ สุขายะ สัพพะปาณินัง
ปูเรตdวา ปารมี สัพพา ปตโต สัมโพธิมุตตะมัง
เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ มา โหนตุ สัพพุปททะวา.
เขมาเขมะสะระณะคะมะนะปะริทีปกาคาถา
พะหุง เว สะระณัง ยันติ ปพพะเตนิ วะนานิ จะ
อารามะรุกขะเจตะยานิ มะนุสสา ภะยะตัชชิตา
เนตัง โข สะระณัง เขมัง เนตัง สะระณะมุตตะมัง
เนตัง สะระณะมาคัมมะ สัพพะทุกขา ปะมุจจะติ
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 43
โย จะ พุทธัญจะ ธัมมัญจะ สังฆัญจะ สะระณัง คะโต
จัตตาริ อะริยะสัจจานิ สัมมัปปญญายะ ปสสะติ
ทุกขัง ทุกขะสะมุปปาทัง ทุกขัสสะ จะ อะติกกะมัง
อะริยัญจัฏฐังคิกัง มัคคัง ทุกขูปะสะมะคามินัง
เอตัง โข สะระณัง เขมัง เอตัง สะระณะมุตตะมัง
เอตัง สะระณะมะคัมมะ สัพพะทุกขา ปะมุจจะตีติ.
ปพพะโตปะมะคาถา
ยะถาป เสลา วิปุลา นะภัง อาหัจจะ ปพพะตา
สะมันตา อะนุปะริเยยยุง นิปโปเถนตา จะตุททิสา
เอวัง ชะรา จะ มัจจุ จะ อะธิวัตตันติ ปาณิโน
ขัตติเย พdราหdมะเณ เวสเส สุทเท จัณฑาละปุกกุเส
นะ กิญจิ ปะริวัชเชติ สัพเมวาภิมัททะติ
นะ ตัตถะ หัตถีนัง ภูมิ นะ ระถานัง นะ ปตติยา
นะ จาป มันตะยุทเธนะ สักกา เชตุง ธะเนนะ วา
ตัส๎มา หิ ปณฑิโต โปโส สัมปสสัง อัตถะมัตตะโน
พุทเธ ธัมเม จะ สังเฆ จะ ธีโร สัทธัง นิเวสะเย
โย ธัมมะจารี กาเยนะ วาจายะ อุทะ เจตะสา
อิเธวะ นัง ปะสังสันติ เปจจะ สัคเค ปะโมทะติ
ภัทเทกะรัตตะคาถา
อะตีตัง นาน๎วาคะเมยยะ นัปปะฏิกังเข อะนาคะตัง
ยะทะตีตัมปะหีนันตัง อัปปตตัญจะ อะนาคะตัง
ปจจุปปนนัญจะ โย ธัมมัง ตัตถะ ตัตถะ วิปสสะติ
อะสังหิรัง อะสังกุปปง ตัง วิทธา มะนุพ๎รูหะเย
อัชเชวะ กิจจะมาตัปปง โก ชัญญา มะระณัง สุเว
44 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
อะริยะธะนะคาถา
ยัสสะ สัทธา ตะถาคะเต อะจะลา สุปะติฏฐิตา
สีลัญจะ ยัสสะ กัล๎ยาณัง อะริยะกันตัง ปะสังสิตัง
สังเฆ ปะสาโท ยัสสัตถิ อุชุภูตัญจะ ทัสสะนัง
อะทะลิทโทติ ตัง อาหุ อะโมฆันตัสสะ ชีวิตัง
ตัส๎มา สัทธัญจะ สีลัญจะ ปะสาทัง ธัมมะทัสสะนัง
อะนุยุญเชถะ เมธาวี สะรัง พุทธานะ สาสะนันติ
ติอุทานะคาถา
ยะทา หะเว ปาตุภะวันติ ธัมมา
อาตาปโน ฌายะโต พ๎ราห๎มะณัสสะ
อะถัสสะ กังขา วะปะยันติ สัพพา
ยะโต ปะชานาติ สะเหตุธัมมัง.
ยะทา หะเว ปาตุภะวันติ ธัมมา
อาตาปโน ฌายะโต พ๎ราห๎มะณัสสะ
อะถัสสะ กังขา วะปะยันติ สัพพา
ยะโต ขะยัง ปจจะยานัง อะเวทิ.
ยะทา หะเว ปาตุภะวันติ ธัมมา
อาตาปโน ฌายะโต พ๎ราห๎มะณัสสะ
วิธูปะยัง ติฏฐะติ มาระเสนัง
สูโรวะ โอภาสะยะมันตะลิกขันติ.
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 45
นะมะการะสิทธิคาถา
(สมเด็จพระมหาสมณเจา กรมพระยาวชิรญาณวโรรส ทรงนิพนธ)
โย จักขุมา โมหะมะลาปะกัฏโฐ
สามัง วะ พุทโธ สุคะโต วิมุตโต
มารัสสะ ปาสา วินิโมจะยันโต
ปาเปสิ เขมัง ชะนะตัง วิเนยยัง ฯ
พุทธัง วะรันตัง สิระสา นะมามิ
โลกัสสะ นาถัญจะ วินายะกัญจะ
ตันเตชะสา เต ชะยะสิทธิ โหตุ
สัพพันตะรายา จะ วินาสะเมนตุ ฯ
ธัมโม ธะโช โย วิยะ ตัสสะ สัตถุ
ทัสเสสิ โลกัสสะ วิสุทธิมัคคัง
นิยยานิโก ธัมมะธะรัสสะธารี
สาตาวะโห สันติกะโร สุจิณโณ ฯ
ธัมมัง วะรันตัง สิระสา นะมามิ
โมหัปปะทาลัง อุปะสันตะทาหัง
ตันเตชะสา เต ชะยะสิทธิ โหตุ
สัมพันตะรายา จะ วินาสะเมนตุ ฯ
สัทธัมมะเสนา สุคะตานุโค โย
โลกัสสะ ปาปูปะกิเล สะเชตา
สันโต สะยัง สันตินิโยชะโก จะ
ส๎วากขาตะธัมมัง วิทิตัง กะโรติ ฯ
สังฆัง วะรันตัง สิระสา นะมามิ
พุทธานุพุทธัง สะมะสีละทิฏฐิง
ตันเตชะสา เต ชะยะสิทธิ โหตุ
สัพพันตะรายา จะ วินาสะเมนตุ ฯ
46 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
บทสัมพุทเธ
สัมพุทเธ อัฏฐะวีสัญจะ ท๎วาทะสัญจะ สะหัสสะเก
ปญจะสะตะสะหัสสานิ นะมามิ สิระสา อะหัง
เตสัง ธัมมัญจะ สังฆัญจะ อาทะเรนะ นะมามิหัง
นะมะการานุภาเวนะ หันต๎วา สัพเพ อุปททะเว
อะเนกา อันตะรายาป วินัสสันตุ อะเสสะโต ฯ
สัมพุทเธ ปญจะปญญาสัญจะ จะตุวีสะติ สะหัสสะเก
ทะสะสะตะสะหัสสานิ นะมามิ สิระสา อะหัง
เตสัง ธัมมัญจะ สังฆัญจะ อาทะเรนะ นะมามิหัง
นะมะการานุภาเวนะ หันต๎วา สัพเพ อุปททะเว
อะเนกา อันตะรายาป วินัสสันตุ อะเสสะโตฯ
สัมพุทเธ นะวุตตะระสะเต อัฏฐะจัตตาฬสะสะหัสสะเก
วีสะติสะตะสะหัสสานิ นะมามิ สิระสา อะหัง
เตสัง ธัมมัญจะ สังฆัญจะ อาทะเรนะ นะมามิหัง
นะมะการานุภาเวนะ หันต๎วา สัพเพ อุปททะเว
อะเนกา อันตะรายาป วินัสสันตุ อะเสสะโต ฯ
นะโมการะอัฏฐะกะคาถา
(พระราชนิพนธในพระบาทสมเด็จพระจอมเกลาเจาอยูหัว)
นะโม อะระหะโต สัมมา สัมพุทธัสสะ มะเหสิโน
นะโม อุตตะมะธัมมัสสะ ส๎วากขาตัสเสวะ เตนิธะ
นะโม มะหาสังฆัสสาป วิสุทธะสีละทิฏฐิโน
นะโม โอมาต๎ยารัทธัสสะ ระตะนัตตะยัสสะ สาธุกัง
นะโม โอมะกาตี ตัสสะ ตัสสะวัตถุตตะยัสสะป
นะโม การัปปะภาเวนะ วิคัจฉันตุ อุปททะวา
นะโม การานุภาเวนะ สุวัตถิ โหตุ สัพพะทา
นะโม การัสสะ เตเชนะ วิธิม๎หิ โหมิ เตชะวา ฯ
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 47
มังคะละสุตตัง
เอวัมเม สุตัง ฯ เอกัง สะมะยัง ภะคะวา , สาวัตถิยัง วิหะระติ, เชตะวะเน
อะนาถะปณฑิกัสสะ อาราเม ฯ อะถะโข อัญญะตะรา เทวะตา, อะภิกกันตายะ
รัตติยา อะภิกกันตะวัณณา เกวะละกัปปง เชตะวะนัง โอภาเสต๎วา, เยนะ
ภะคะวา เตนุปะสังกะมิ, อุปปะสังกะมิต๎วา ภะคะวันตัง อะภิวาเทต๎วา
เอกะมันตัง อัฏฐาสิ, เอกะมันตัง ฐิตา โข สา เทวะตา ภะคะวันตัง คาถายะ
อัชฌะภาสิ ฯ
พะหู เทวา มะนุสสา จะ มังคะลานิ อะจินตะยุง
อากังขะมานา โสต๎ถานัง พ๎รูหิ มังคะละมุตตะมัง
อะเสวะนา จะ พาลานัง ปณฑิตานัญจะ เสวะนา
ปูชา จะ ปูชะนียานัง เอตัมมังคะละมุตตะมัง
ปะฏิรูปะเทสะวาโส จะ ปุพเพ จะ กะตะปุญญะตา
อัตตะสัมมาปะณิธิ จะ เอตัมมังคะละมุตตะมัง
พาหุสัจจัญจะ สิปปญ จะ วินะโย จะ สุสิกขิโต
สุภาสิตา จะ ยา วาจา เอตัมมังคะละมุตตะมัง
มาตาปตุอุปฏฐานัง ปุตตะทารัสสะ สังคะโห
อะนากุลา จะ กัมมันตา เอตัมมังคะละมุตตะมัง
ทานัญจะ ธัมมะจะริยา จะ ญาตะกานัญจะ สังคะโห
อะนะวัชชานิ กัมมานิ เอตัมมังคะละมุตตะมัง
อาระตี วิระตี ปาปา มัชชะปานา จะ สัญญะโม
อัปปะมาโท จะ ธัมเมสุ เอตัมมังคะละมุตตะมัง
คาระโว จะ นิวาโต จะ สันตุฏฐี จะ กะตัญ\ุ ตา
กาเลนะ ธัมมัสสะวะนัง เอตัมมังคะละมุตตะมัง
ขันตี จะ โสวะจัสสะตา สะมะณานัญจะ ทัสสะนัง
กาเลนะ ธัมมะสากัจฉา เอตัมมังคะละมุตตะมัง
ตะโป จะ พ๎รัห๎มะจะริยัญจะ อะริยะสัจจานะทัสสะนัง
48 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
นิพพานะสัจฉิกิริยา จะ เอตัมมังคะละมุตตะมัง
ผุฏฐัสสะ โลกะธัมเมหิ จิตตัง ยัสสะ นะ กัมปะติ
อะโสกัง วิระชัง เขมัง เอตัมมังคะละมุตตะมัง
เอตาทิสานิ กัต๎วานะ สัพพัตถะมะปะราชิตา
สัพพัตถะ โสตถิง คัจฉันติ ตันเตสัง มังคะละมุตตะมันติ ฯ
บทขัดระตะนะสุตตัง
ราชะโต วา โจระโต วา มะนุสสะโต วา อะมะนุสสะโต วา อัคคิโต วา
อุทะกะโต วา ปสาจะโต วา ขาณุกะโต วา กัณฏะกะโต วา นักขัตตะโต วา
ชะนะปะทะโรคะโต วา อะสัทธัมมะโต วา อะสันทิฏฐิโต วา อะสัปปุรสิ ะโต วา
จัณฑะหัตถิอสั สะมิคะโคณะกุกกุระอะหิวจิ ฉิกะมะนิสปั ปะทีปะอัจฉะตะรัจฉะ -
สุกะระมะหิสะยักขะรักขะสาทีหิ นานาภะยะโต วา นานาโรคะโต วา นานา-
อุปททะวะโต วา อารักขัง คัณหันตุ ฯ
ปะณิธานะโต ปฏฐายะ ตะถาคะตัสสะ ทะสะปาระมิโย ทะสะอุปะ-
ปาระมิโย ทะสะปะระมัตถะปาระมิโย ปญจะมะหาปะริจจาเค ติสโส จะริยา
ปจฉิมัพภะเว คัพภาวักกันติง ชาติง อะภินิกขะมะนัง ปะธานะจะริยัง โพธิ-
ปลลังเก มาระวิชะยัง สัพพัญ\ุ ตะญาณัปปะฏิเวธัง นะวะโลกุตตะระธัมเมติ
สัพเพปเม พุทธะคุเณ อาวัชชิตว๎ า เวสาลิยา ตีสุ ปาการันตะเรสุ ติยามะรัตติง
ปะริตตัง กะโรนโต อายัสม๎ า อานันทัตเถโร วิยะ การุญญะจิตตัง อุปฏ ฐะเปต๎วา
โกฏิสะตะสะหัสเสสุ จักกะวาเฬสุ เทวะตา
ยัสสาณัมปะฏิคคัณหันติ ยัญจะ เวสาลิยัมปุเร
โรคามะนุสสะทุพภิกขะ- สัมภูตันติวิธัมภะยัง
ขิปปะมันตะระธาเปสิ ปะริตตันตัมภะณามะ เห ฯ
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 49
ระตะนะสุตตัง
ยานีธะ ภูตานิ สะมาคะตานิ
ภุมมานิ วา ยานิวะ อันตะลิกเข
สัพเพวะ ภูตา สุมะนา ภะวันตุ
อะโถป สักกัจจะ สุณันตุ ภาสิตัง
ตัส๎มา หิ ภูตา นิสาเมถะ สัพเพ
เมตตัง กะโรถะ มานุสิยา ปะชายะ
ทิวา จะ รัตโต จะ หะรันติ เย พะลิง
ตัส๎มา หิ เน รักขะถะ อัปปะมัตตา ฯ
ยังกิญจิ วิตตัง อิธะ วา หุรัง วา
สัคเคสุ วา ยัง ระตะนัง ปะณีตัง
นะ โน สะมัง อัตถิ ตะถาคะเตนะ
อิทัมป พุทเธ ระตะนัง ปะณีตัง
เอเตนะ สัจเจนะ สุวัตถิ โหตุ ฯ
ขะยัง วิราคัง อะมะตัง ปะณีตัง
ยะทัชฌะคา สัก๎ยะมุนี สะมาหิโต
นะ เตนะ ธัมเมนะ สะมัตถิ กิญจิ
อิทัมป ธัมเม ระตะนัง ปะณีตัง
เอเตนะ สัจเจนะ สุวัตถิ โหตุ ฯ
ยัมพุทธะเสฏโฐ ปะริวัณณะยี สุจิง
สะมาธิมานันตะริกัญญะมาหุ
สะมาธินา เตนะ สะโม นะ วิชชะติ
อิทัมป ธัมเม ระตะนัง ปะณีตัง
เอเตนะ สัจเจนะ สุวัตถิ โหตุ ฯ
เย ปุคคะลา อัฏฐะ สะตัง ปะสัฏฐา
จัตตาริ เอตานิ ยุคานิ โหนติ
50 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
กะระณียะเมตตะสุตตัง
กะระณียะมัตถะกุสะเลนะ ยันตัง สันตัง ปะทัง อะภิสะเมจจะ
สักโก อุชู จะ สุหุชู จะ สุวะโจ จัสสะ มุทุ อะนะติมานี
สันตุสสะโก จะ สุภะโร จะ อัปปะกิจโจ จะ สัลละหุกะวุตติ
สันตินท๎ริโย จะ นิปะโก จะ อัปปะคัพโภ กุเลสุ อะนะนุคิทโธ
นะ จะ ขุททัง สะมาจะเร กิญจิ เยนะ วิญ\ู ปะเร อุปะวะเทยยุง
สุขิโน วา เขมิโน โหนตุ สัพเพ สัตตา ภะวันตุ สุขิตัตตา
เย เกจิ ปาณะภูตัตถิ ตะสา วา ถาวะรา วา อะนะวะเสสา
ทีฆา วา เย มะหันตา วา มัชฌิมา รัสสะกา อะณุกะถูลา
ทิฏฐา วาเย จะ อะทิฏฐา เย จะ ทูเร วะสันติ อะวิทูเร
ภูตา วา สัมภะเวสี วา สัพเพ สัตตา ภะวันตุ สุขิตัตตา
นะ ปะโร ปะรัง นิกุพเพถะ นาติมัญเญถะ กัตถะจิ นัง กิญจิ
พ๎ยาโรสะนา ปะฏีฆะสัญญา นาญญะมัญญัสสะ ทุกขะมิจเฉยยะ
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 53
มาตา ยะถา นิยัง ปุตตัง อายุสา เอกะปุตตะมะนุรักเข
เอวัมป สัพพะภูเตสุ มานะสัมภาวะเย อะปะริมาณัง
เมตตัญจะ สัพพะโลกัส๎มิง มานะสัมภาวะเย อะปะริมาณัง
อุทธัง อะโธ จะ ติริยัญจะ อะสัมพาธัง อะเวรัง อะสะปตตัง
ติฏฐัญจะรัง นิสินโน วา สะยาโน วา ยาวะตัสสะ วิคะตะมิทโธ
เอตัง สะติง อะธิฏเฐยยะ พ๎รัห๎มะเมตัง วิหารัง อิธะมาหุ
ทิฏฐิญจะ อะนุปะคัมมะ สีละวา ทัสสะเนนะ สัมปนโน
กาเมสุ วิเนยยะ เคธัง นะ หิ ชาตุ คัพภะเสยยัง ปุนะเรตีติ ฯ
ขันธะปะริตตัง
วิรูปกเขหิ เม เมตตัง เมตตัง เอราปะเถหิ เม
ฉัพ๎ยาปุตเตหิ เม เมตตัง เมตตัง กัณ๎หาโคตะมะเกหิ จะ
อะปาทะเกหิ เม เมตตัง เมตตัง ทิปาทะเกหิ เม
จะตุปปะเทหิ เม เมตตัง เมตตัง พะหุปปะเทหิ เม
มา มัง อะปาทะโก หิงสิ มา มัง หิงสิ ทิปาทะโก
มา มัง จะตุปปะโท หิงสิ มา มัง หิงสิ พะหุปปะโท
สัพเพ สัตตา สัพเพ ปาณา สัพเพ ภูตา จะ เกวะลา
สัพเพ ภัท๎รานิ ปสสันตุ มา กิญจิ ปาปะมาคะมา
อัปปะมาโณ พุทโธ, อัปปะมาโณ ธัมโม, อัปปะมาโณ สังโฆ,
ปะมาณะวันตานิ สิริงสะปานิ , อะหิวิจฉิกา สะตะปะที อุณณานาภี
สะระพู มูสิกา , กะตา เม รักขา กะตา เม ปะริตตา , ปะฏิกกะมันตุ
ภูตานิ , โสหัง นะโม ภะคะวะโต, นะโม สัตตันนัง สัมมาสัมพุทธานัง ฯ
ฉัททันตะปะริตตัง
วะธิสสะเมนันติ ปะรามะสันโต
กาสาวะมัททักขิ ธะชัง อิสีนัง
54 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
โมระปะริตตัง
อุเทตะยัญจักขุมา เอกะราชา
หะริสสะวัณโณ ปะฐะวิปปะภาโส
ตัง ตัง นะมัสสามิ หะริสสะวัณณัง ปะฐะวิปปะภาสัง
ตะยัชชะ คุตตา วิหะเรมุ ทิวะสัง
เย พ๎ราห๎มะณา เวทะคุ สัพพะธัมเม
เต เม นะโม เต จะมัง ปาละยันตุ
นะมัตถุ พุทธานัง นะมัตถุ โพธิยา
นะโม วิมุตตานัง นะโม วิมุตติยา
อิมัง โส ปะริตตัง กัต๎วา โมโร จะระติ เอสะนาฯ
อะเปตะยัญจักขุมา เอกะราชา
หะริสสะวัณโณ ปะฐะวิปปะภาโส
ตัง ตัง นะมัสสามิ หะริสสะวัณณัง ปะฐะวิปปะภาสัง
ตะยัชชะ คุตตา วิหะเรมุ รัตติง
เย พ๎ราห๎มะณา เวทะคุ สัพพะธัมเม
เต เม นะโม เต จะมัง ปาละยันตุ
นะมัตถุ พุทธานัง นะมัตถุ โพธิยา
นะโม วิมุตตานัง นะโม วิมุตติยา
อิมัง โส ปะริตตัง กัต๎วา โมโร วา สะมะกัปปะยีติ ฯ
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 55
วัฏฏะกะปะริตตัง
อัตถิ โลเก สีละคุโณ สัจจัง โสเจยยะนุททะยา
เตนะ สัจเจนะ กาหามิ สัจจะกิริยะมะนุตตะรัง
อาวัชชิต๎วา ธัมมะพะลัง สะริต๎วา ปุพพะเก ชิเน
สัจจะพะละมะวัสสายะ สัจจะกิริยะมะกาสะหัง
สันติ ปกขา อะปตตะนา สันติ ปาทา อะวัญจะนา
มาตา ปตา จะ นิกขันตา ชาตะเวทะ ปะฏิกกะมะ
สะหะ สัจเจ กะเต มัยหัง มะหาปชชะลิโต สิขี
วัชเชสิ โสฬะสะ กะรีสานิ อุทะกัง ปต๎วา ยะถา สิขี
สัจเจนะ เม สะโม นัตถิ เอสา เม สัจจะปาระมีติ ฯ
ธะชัคคะสุตตัง
อิติป โส ภะคะวา อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ, วิชชาจะระณะสัมปนโน
สุคะโต โลกะวิท,ู อะนุตตะโร ปุรสิ ะทัมมะสาระถิ สัตถา เทวะมะนุสสานัง
พุทโธ ภะคะวาติ,
ส๎วากขาโต ภะคะวะตา ธัมโม, สันทิฏฐิโก อะกาลิโก เอหิปสสิโก,
โอปะนะยิโก ปจจัตตัง เวทิตัพโพ วิญ\ู หีติ,
สุปะฏิปนโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ, อุชุปะฏิปนโน ภะคะวะโต
สาวะกะสังโฆ, ญายะปะฏิปน โน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ, สามีจปิ ะฏิปน โน
ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ, ยะทิทัง จัตตาริ ปุริสะยุคานิ อัฏฐะ ปุริสะปุคคะลา,
เอสะ ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ, อาหุเนยโย ปาหุเนยโย ทักขิเณยโย
อัญชะลิกะระณีโย, อะนุตตะรัง ปุญญักเขตตัง โลกัสสาติ,
เอวัมพุทธัง สะรันตานัง ธัมมัง สังฆัญจะ ภิกขะโว
ภะยัง วา ฉัมภิตัตตัง วา โลมะหังโส นะ เหสสะตีติ ฯ
56 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
อาฏานาฏิยะปะริตตัง
วิปสสิสสะ นะมัตถุ จักขุมันตัสสะ สิรีมะโต
สิขิสสะป นะมัตถุ สัพพะภูตานุกัมปโน
เวสสะภุสสะ นะมัตถุ น๎หาตะกัสสะ ตะปสสิโน
นะมัตถุ กะกุสันธัสสะ มาระเสนัปปะมัททิโน
โกนาคะมะนัสสะ นะมัตถุ พ๎ราห๎มะณัสสะ วุสีมะโต
กัสสะปสสะ นะมัตถุ วิปปะมุตตัสสะ สัพพะธิ
อังคีระสัสสะ นะมัตถุ สัก๎ยะปุตตัสสะ สิรีมะโต
โย อิมัง ธัมมะมะเทเสสิ สัพพะทุกขาปะนูทะนัง
เย จาป นิพพุตา โลเก ยะถาภูตัง วิปสสิสุง
เต ชะนา อะปสุณา มะหันตา วีตะสาระทา
หิตัง เทวะมะนุสสานัง ยัง นะมัสสันติ โคตะมัง
วิชชาจะระณะสัมปนนัง มะหันตัง วีตะสาระทัง ฯ
(วิชชาจะระณะสัมปนนัง พุทธัง วันทามะ โคตะมันติ)
นะโม เม สัพพะพุทธานัง อุปปนนานัง มะเหสินัง
ตัณหังกะโร มะหาวีโร เมธังกะโร มะหายะโส
สะระณังกะโร โลกะหิโต ทีปงกะโร ชุตินธะโร
โกณฑัญโญ ชะนะปาโมกโข มังคะโล ปุริสาสะโภ
สุมะโน สุมะโน ธีโร เรวะโต ระติวัฑฒะโน
โสภีโต คุณะสัมปนโน อะโนมะทัสสี ชะนุตตะโม
ปะทุโม โลกะปชโชโต นาระโท วะระสาระถี
ปะทุมุตตะโร สัตตะสาโร สุเมโธ อัปปะฏิปุคคะโล
สุชาโต สัพพะโลกัคโค ปยะทัสสี นะราสะโภ
อัตถะทัสสี การุณิโก ธัมมะทัสสี ตะโมนุโท
สิทธัตโถ อะสะโม โลเก ติสโส จะ วะทะตัง วะโร
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 57
ปุสโส จะ วะระโท พุทโธ วิปสสี จะ อะนูปะโม
สิขี สัพพะหิโต สัตถา เวสสะภู สุขะทายะโก
กะกุสันโธ สัตถะวาโห โกนาคะมะโน ระณัญชะโห
กัสสะโป สิริสัมปนโน โคตะโม สัก๎ยะปุงคะโว ฯ
เอเต จัญเญ จะ สัมพุทธา อะเนกะสะตะโกฏะโย
สัพเพ พุทธา อะสะมะสะมา สัพเพ พุทธา มะหิทธิกา
สัพเพ ทะสะพะลูเปตา เวสารัชเชหุปาคะตา
สัพเพ เต ปะฏิชานันติ อาสะภัณฐานะมุตตะมัง
สีหะนาทัง นะทันเต เต ปะริสาสุ วิสาระทา
พ๎รัห๎มะจักกัง ปะวัตเตนติ โลเก อัปปะฏิวัตติยัง
อุเปตา พุทธะธัมเมหิ อัฏฐาระสะหิ นายะกา
ท๎วัตติงสะลักขะณูเปตา- สีต๎ยานุพ๎ยัญชะนาธะรา
พ๎ยามัปปะภายะ สุปปะภา สัพเพ เต มุนิกุญชะรา
พุทธา สัพพัญ\ุ โน เอเต สัพเพ ขีณาสะวา ชินา
มะหัปปะภา มะหาเตชา มะหาปญญา มะหัพพะลา
มะหาการุณิกา ธีรา สัพเพสานัง สุขาวะหา
ทีปา นาถา ปะติฏฐา จะ ตาณา เลณา จะ ปาณินัง
คะตี พันธู มะหัสสาสา สะระณา จะ หิเตสิโน
สะเทวะกัสสะ โลกัสสะ สัพเพ เอเต ปะรายะนา
เตสาหัง สิระสา ปาเท วันทามิ ปุริสุตตะเม
วะจะสา มะนะสา เจวะ วันทาเมเต ตะถาคะเต
สะยะเน อาสะเน ฐาเน คะมะเน จาป สัพพะทา
สะทา สุเขนะ รักขันตุ พุทธา สันติกะรา ตุวัง
เตหิ ต๎วัง รักขิโต สันโต มุตโต สัพพะภะเยนะ จะ
สัพพะโรคะวินิมุตโต สัพพะสันตาปะวัชชิโต
สัพพะเวระมะติกกันโต นิพพุโต จะ ตุวัง ภะวะ ฯ
58 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
เตสัง สัจเจนะ สีเลนะ ขันติเมตตาพะเลนะ จะ
เตป ตุมเห อะนุรักขันตุ อาโรค๎เยนะ สุเขนะ จะฯ
ปุรัตถิมัส๎มิง ทิสาภาเค สันติ ภูตา มะหิทธิกา
เตป ตุมเห อะนุรักขันตุ อาโรค๎เยนะ สุเขนะ จะ
ทักขิณัส๎มิง ทิสาภาเค สันติ เทวา มะหิทธิกา
เตป ตุมเห อะนุรักขันตุ อาโรค๎เยนะ สุเขนะ จะ
ปจฉิมัส๎มิง ทิสาภาเค สันติ นาคา มะหิทธิกา
เตหิ ตุมเห อะนุรักขันตุ อาโรค๎เยนะ สุเขนะ จะ
อุตตะรัส๎มิง ทิสา ภาเค สันติ ยักขา มะหิทธิกา
เตป ตุมเห อะนุรักขันตุ อาโรค๎เยนะ สุเขนะ จะ
ปุรมิ ะทิสัง ธะตะรัฏโฐ ทักขิเณนะ วิรุฬหะโก
ปจฉิเมนะ วิรูปกโข กุเวโร อุตตะรัง ทิสัง
จัตตาโร เต มะหาราชา โลกะปาลา ยะสัสสิโน
เตป ตุมเห อะนุรักขันตุ อาโรค๎เยนะ สุเขนะ จะ
อากาสัฏฐา จะ ภุมมัฏฐา เทวา นาคา มะหิทธิกา
เตป ตุมเห อะนุรักขันตุ อาโรค๎เยนะ สุเขนะ จะฯ
(อัมเห สําหรับสวดใหตนเอง แตถาสวดใหคนอื่นเปลี่ยนจาก อัมเห เปน ตุมเห)
บทสัจจะกิริยะคาถา
นัตถิ เม สะระณัง อัญญัง พุทโธ เม สะระณัง วะรัง
เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ โหตุ เต ชะยะมังคะลัง
นัตถิ เม สะระณัง อัญญัง ธัมโม เม สะระณัง วะรัง
เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ โหตุ เต ชะยะมังคะลัง
นัตถิ เม สะระณัง อัญญัง สังโฆ เม สะระณัง วะรัง
เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ โหตุ เต ชะยะมังคะลัง ฯ
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 59
บทยังกิญจิ
ยังกิญจิ ระตะนัง โลเก วิชชะติ วิวิธัง ปุถุ
ระตะนัง พุทธะสะมัง นัตถิ ตัส๎มา โสตถี ภะวันตุ เต
ยังกิญจิ ระตะนัง โลเก วิชชะติ วิวิธัง ปุถุ
ระตะนัง ธัมมะสะมัง นัตถิ ตัส๎มา โสตถี ภะวันตุ เต
ยังกิญจิ ระตะนัง โลเก วิชชะติ วิวิธัง ปุถุ
ระตะนัง สังฆะสะมัง นัตถิ ตัส๎มา โสตถี ภะวันตุ เต ฯ
บทสักกัต๎วา
สักกัต๎วา พุทธะระตะนัง โอสะถัง อุตตะมัง วะรัง
หิตัง เทวะมะนุสสานัง พุทธะเตเชนะ โสตถินา
นัสสันตุปททะวา สัพเพ ทุกขา วูปะสะเมนตุ เต
สักกัต๎วา ธัมมะระตะนัง โอสะถัง อุตตะมัง วะรัง
ปะริฬาหูปะสะมะนัง ธัมมะเตเชนะ โสตถินา
นัสสันตุปททะวา สัพเพ ภะยา วูปะสะเมนตุ เต
สักกัต๎วา สังฆะระตะนัง โอสะถัง อุตตะมังวะรัง
อาหุเนยยัง ปาหุเนยยัง สังฆะเตเชนะ โสตถินา
นัสสันตุปททะวา สัพเพ โรคา วูปะสะเมนตุ เต ฯ
อังคุลิมาละปะริตตัง
ยะโตหัง ภะคินิ อะริยายะ ชาติยา ชาโต, นาภิชานามิ
สัญจิจจะ ปาณัง ชีวิตา โวโรเปตาฯ เตนะ สัจเจนะ โสตถิ เต โหตุ
โสตถิ คัพภัสสะ ฯ
โพชฌังคะปะริตตัง
โพชฌังโค สะติสังขาโต ธัมมานัง วิจะโย ตะถา
วิริยัมปติ ปสสัทธิ- โพชฌังคา จะ ตะถาปะเร
สะมาธุเปกขะโพชฌังคา สัตเตเต สัพพะทัสสินา
(ถาสวดใหตัวเองเปลี่ยนจาก เต เปน เม)
60 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
อะภะยะปะริตตัง
ยันทุนนิมิตตัง อะวะมังคะลัญจะ
โย จามะนาโป สะกุณัสสะ สัทโท
ปาปคคะโห ทุสสุปนัง อะกันตัง
พุทธานุภาเวนะ วินาสะเมนตุ ฯ
ยันทุนนิมิตตัง อะวะมัง คะลัญจะ
โย จามะนาโป สะกุณัสสะ สัทโท
ปาปคคะโห ทุสสุปนัง อะกันตัง
ธัมมานุภาเวนะ วินาสะเมนตุ ฯ
อุณหิสสะวิชะยะคาถา
อัตถิ อุณหิสสะ วิชะโย ธัมโม โลเก อะนุตตะโร
สัพพะสัตตะหิตัตถายะ ตัง ต๎วัง คัณหาหิ เทวะเต
ปะริวัชเช ราชะทัณเฑ อะมะนุสเสหิ ปาวะเก
พะยัคเฆ นาเค วิเส ภูเต อะกาละมะระเณนะ วา
สัพพัส๎มา มะระณา มุตโต ฐะเปต๎วา กาละมาริตัง
ตัสเสวะ อานุภาเวนะ โหตุ เทโว สุขี สะทา
สุทธะสีลัง สะมาทายะ ธัมมัง สุจะริตัง จะเร
ตัสเสวะ อานุภาเวนะ โหตุ เทโว สุขี สะทา
ลิกขิตัง จินติตัง ปูชัง ธาระณัง วาจะนัง คะรุง
ปะเรสัง เทสะนัง สุต๎วา ตัสสะ อายุ ปะวัฑฒะตีติ๚
เภสัชชัง เทวะมะนุสสานัง กะฏะกัง ติตติการะสัง
อัมพิลัง ละวะณัญเจวะ สัพพะพ๎ยาธิง วินัสสะติ
เอกะท๎วิติทินัง วาป ปญจะสัตตะทินัง ตะถา
ยาวะ ทุกขา นะ สะเมนติ ชีวะทานัง กะโรตุ เต (เม)
ชีวะทานัง ทะทันตัสสะ อายุ วัณณัง สุขัง พะลัง
ชีวะทานานุภาเวนะ โหตุ เทโว สุขี สะทา
ชีวะทานังป ทัต๎วานะ โอสะถัง อุตตะมัง วะรัง
สะรีระทุกขัง นาเสติ เภสัชชัง ทานะมุตตะมัง
ตัส๎มา กะเรยยะ กัล๎ยาณัง นิจะยัง สัมปะรายิกัง
ปุญญานิ ปะระโลกัส๎มิง ปะติฏฐา โหนติ ปาณินัง.
62 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
อิมินา ชีวะทาเนนะ ตุมหากัง กิง ภะวิสสะติ
ทีฆายุนา สะทา โหนติ สุขิตา โหนติ สัพพะทา
ชีวะทานัง ทะทันตัสสะ อายุวัณณัง สุขัง พะลัง
ทีฆายุกา สะทา โหนตุ ชีวะทานัง มะหัปผะลัง
โย โส ทะทาติ สักกัจจัง สีละวันเตสุ ตาทิสุ
ปาณะทานัง วะรัง ทัต๎วา ชีวะทานัง มะหัปผะลัง
เอวัง มะหิทธิกา เอสา ยะทิทัง ปุญญะสัมปะทา
ตัส๎มา ธีรา ปะสังสันติ ปณฑิตา กะตะปุญญะตัง
สุโข วิปาโก ปุญญานัง อะธิปปาโย สะมิชฌะติ
ขิปปญจะ ปะริโยสาเน นิพพานัง อะธิคัจฉะติ
โย ภาชนะสะหัสเสหิ ปุระณัง วะระโภชะนัง
ทะเทยยะ เจ ปะริมาณัญเจ เอกะ ปตตัมป นาละเภ
พุทธุปปาเท สารีปุตโต เย จัญเญ อัคคะสาวะกา
ปตตะปูรานุภาเวนะ มาตาปตา ปะมุจจะตีติ ฯ
เทวะตาอุยโยชะนะคาถา
ทุกขัปปตตา จะ นิททุกขา ภะยัปปตตา จะ นิพภะยา
โสกัปปตตา จะ นิสโสกา โหนตุ สัพเพป ปาณิโน
เอตตาวะตา จะ อัม๎เหหิ สัมภะตัง ปุญญะสัมปะทัง
สัพเพ เทวานุโมทันตุ สัพพะสัมปตติสิทธิยา
ทานัง ทะทันตุ สัทธายะ สีลัง รักขันตุ สัพพะทา
ภาวะนาภิระตา โหนตุ คัจฉันตุ เทวะตาคะตา
สัพเพ พุทธา พะลัปปตตา ปจเจกานัญจะ ยัง พะลัง
อะระหันตานัญจะ เตเชนะ รักขัง พันธามิ สัพพะโส ฯ
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 63
สัพพะมังคะละคาถา
ภะวะตุ สัพพะมังคะลัง รักขันตุ สัพพะเทวะตา
สัพพะพุทธานุภาเวนะ สะทา โสตถี ภะวันตุ เต
ภะวะตุ สัพพะมังคะลัง รักขันตุ สัพพะเทวะตา
สัพพะธัมมานุภาเวนะ สะทา โสตถี ภะวันตุ เต
ภะวะตุ สัพพะมังคะลัง รักขันตุ สัพพะเทวะตา
สัพพะสังฆานุภาเวนะ สะทา โสตถี ภะวันตุ เต ฯ
ปริตตานุภาวะคาถา
นักขัตตะยักขะภูตานัง ปาปคคะหะนิวาระณา
ปะริตตัสสานุภาเวนะ หันต๎วา เตสัง อุปททะเว ฯ
นักขัตตะยักขะภูตานัง ปาปคคะหะนิวาระณา
ปะริตตัสสานุภาเวนะ หันต๎วา เตสัง อุปททะเว ฯ
นักขัตตะยักขะภูตานัง ปาปคคะหะนิวาระณา
ปะริตตัสสานุภาเวนะ หันต๎วา เตสัง อุปททะเว ฯ
สุมังคะละคาถา
โหตุ สัพพัง สุมังคะลัง รักขันตุ สัพพะเทวตา
สัพพะพุทธานุภาเวนะ โสตถี โหนตุ นิรันตะรัง
โหตุ สัพพัง สุมังคะลัง รักขันตุ สัพพะเทวตา
สัพพะธัมมานุภาเวนะ โสตถี โหนตุ นิรันตะรัง
โหตุ สัพพัง สุมังคะลัง รักขันตุ สัพพะเทวตา
สัพพะสังฆานุภาเวนะ โสตถี โหนตุ นิรันตะรัง ฯ
64 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
บทสวดมนตถวายพรพระ
พุทธะชะยะมังคะละคาถา ( อิติปโส - พาหุง)
อิติป โส ภะคะวา อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ, วิชชาจะระณะสัมปนโน
สุคะโต โลกะวิท,ู อะนุตตะโร ปุรสิ ะทัมมะสาระถิ สัตถา เทวะมะนุสสานัง
พุทโธ ภะคะวาติ.
ส๎วากขาโต ภะคะวะตา ธัมโม, สันทิฏฐิโก อะกาลิโก เอหิปสสิโก,
โอปะนะยิโก ปจจัตตัง เวทิตัพโพ วิญ\ู หีติ.
สุปะฏิปนโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ, อุชุปฏิปนโน ภะคะวะโต
สาวะกะสังโฆ, ญายะปะฏิปนโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ, สามีจิปะฏิปนโน
ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ, ยะทิทัง จัตตาริ ปุริสะยุคานิ อัฏฐะ ปุริสะปุคคะลา,
เอสะ ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ, อาหุเนยโย ปาหุเนยโย ทักขิเณยโย
อัญชะลิกะระณีโย, อะนุตตะรัง ปุญญักเขตตัง โลกัสสาติ.
พาหุง สะหัสสะมะภินิมมิตะสาวุธันตัง,
ค๎รีเมขะลัง อุทิตะโฆระสะเสนะมารัง,
ทานาทิธัมมะวิธินา ชิต๎วา มุนินโท,
ตันเตชะสา ภะวะตุ เต ชะยะมังคะลานิ*.
มาราติเรกะมะภิยุชฌิตะสัพพะรัตติง,
โฆรัมปะนาฬะวะกะมักขะมะถัทธะยักขัง,
ขันตี สุทันตะวิธินา ชิต๎วา มุนินโท,
ตันเตชะสา ภะวะตุ เต ชะยะมังคะลานิ*.
นาฬาคิริง คะชะวะรัง อะติมัตตะภูตัง,
ทาวัคคิจักกะมะสะนีวะ สุทารุณันตัง,
เมตตัมพุเสกะวิธินา ชิตว๎ า มุนินโท,
ตันเตชะสา ภะวะตุ เต ชะยะมังคะลานิ*.
ชะยะปะริตตัง
มะหาการุณิโก นาโถ หิตายะ สัพพะปาณินัง
ปูเรต๎วา ปาระมี สัพพา ปตโต สัมโพธิมุตตะมัง
เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ โหตุ เต ชะยะมังคะลัง ฯ
ชะยันโต โพธิยา มูเล สัก๎ยานัง นันทิวัฑฒะโน
เอวัง ต๎วัง วิชะโย โหหิ ชะยัสสุ ชะยะมังคะเล
อะปะราชิตะปลลังเก สีเส ปะฐะวิโปกขะเร
อะภิเสเก สัพพะพุทธานัง อัคคัปปตโต ปะโมทะติ
สุนักขัตตัง สุมังคะลัง สุปะภาตัง สุหุฏฐิตัง
สุขะโณ สุมุหุตโต จะ สุยิฏฐัง พ๎รัห๎มะจารีสุ
ปะทักขิณัง กายะกัมมัง วาจากัมมัง ปะทักขิณัง
ปะทักขิณัง มะโนกัมมัง ปะณิธี เต ปะทักขิณา
ปะทักขิณานิ กัต๎วานะ ละภันตัตเถ ปะทักขิเณ ฯ
บท สุโข พุทธานัง
สุโข พุทธานัง อุปปาโท สุขา สัทธัมมะเทสะนา
สุขา สังฆัสสะ สามัคคี สะมัคคานัง ตะโป สุโข
ทิวา ตะปะติ อาทิจโจ รัตติง อาภาติ จันทิมา
สันนัทโธ ขัตติโย ตะปะติ ฌายี ตะปะติ พ๎ราห๎มะโณ
อะถะ สัพพะมะโหรัตติง พุทโธ ตะปะติ เตชะสา
หิริโอตตัปปะสัมปนนา สุกกะธัมมะสะมาหิตา
สันโต สัปปุริสา โลเก เทวะธัมมาติ วุจจะเร
สันติปกขา อะปตตะนา สันติปาทา อะวัญจะนา
มาตาปตา จะ นิกขันตา ชาตะเวทะปะติกกะมะ
สุวัณณะภูมิง คันต๎วานะ โสนุตตะรา มะหิทธิกา
ปสาเจ นิททะมิต๎วานะ พ๎รัห๎มะชาลัง อาเทเสยยุง
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 67
เอเต สัพเพ ยักขา ปะลายันตุ,
อากาสัฏฐา จะ ภุมมัฏฐา เทวะนาคา มะหิทธิกา ปุญญัง โน
อะนุโมทันตุ, จิรัง รักขันตุ “สาสะนัง”
อากาสัฏฐา จะ ภุมมัฏฐา เทวะนาคา มะหิทธิกา ปุญญัง โน
อะนุโมทันตุ, จิรัง รักขันตุ “ปาณิโน”
อากาสัฏฐา จะ ภุมมัฏฐา เทวะนาคา มะหิทธิกา ปุญญัง โน
อะนุโมทันตุ, จิรัง รักขันตุ “โน สะทา”
อากาสัฏฐา จะ ภุมมัฏฐา เทวะนาคา มะหิทธิกา ปุญญัง โน
อะนุโมทันตุ, โสตถิง คัจฉันตุ เทวะตาคะตา.
จุลลชัยยปกรณ ( ชัยนอย, )
นะโม เม พุทธะเตชัสสา ระตะนัตตะยะธัมมิกา
เตชะปะสิทธิ ปะสีเทวา นารายะปะระเมสุรา
สิทธิ พ๎รห๎มา จะ อินทา จะ จะตุโลกา คัมภีรักขะกา
สะมุททา ภูตุงคังคา จะ สะห๎รัมพะชัยะปะสิทธิ ภะวันตุเต
ชัยะ ชัยะ ธะระณิ ธะระณี อุทะธิ อุทะธี นะทิ นะที
ชัยะ ชัยะ คะคนละตนละนิสัย นิรัยสัยเสนนะเมรุราชชะพลนระชี
ชัยะ ชัยะ คัมภีระโสมภี นาเคนทะนาคี ปสาจจะ ภูตะกาลี
ชัยะ ชัยะ ทุนนิมิตตะโรคี ชัยะ ชัยะ สิงคีสุทาทานะมุขะชา
ชัยะ ชัยะ วะรุณณะมุขะสาตรา ชัยะ ชัยะ จัมปาทินาคะกุละคันถก
ชัยะ ชัยะ คัชชะคนนะตุรง สุกระภุชงสีหะ เพียคฆะทีปา
ชัยะ ชัยะ วะรุณณะมุขะยาตรา ชิตะ ชิตะ เสนนารีปุนะสุทธินระดี
ชัยะ ชัยะ สุขาสุขาชีวี ชัยะ ชัยะ ธระณีตะเลสะทาสุชัยยา
ชัยะ ชัยะ ธระณีสานตินสะทา ชัยะ ชัยะ มังกะราชรัญญาภะวัคเค
ชัยะ ชัยะ วะรุณณะยักเข ชัยะ ชัยะ รักขะเส สุระภูชะเตชา
ชัยะ ชัยะ พ๎รห๎มเมนทะคะณา ชัยะ ชัยะ ราชาธิราชสาชชัย
ชัยะ ชัยะ ปะฐะวิงสัพพัง ชัยะ ชัยะ อระหันตาปจเจกะพุทธะสาวัง
68 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
ชัยะ ชัยะ มะเหสุโร หะโรหะรินเทวา ชัยะ ชัยะ พ๎รห๎มมาสุรักโข
ชัยะ ชัยะ นาโค วิรุฬหะโก วิรูปกโข จันทิมา ระวิ
อินโท จะ เวนะ เตยโย จะ กุเวโร วะรุโณ ป จะ
อัคคิ วาโย จะ ปาชุณโห กุมาโร ธะตะรัฏฐะโก
อัฏฐาระสะ มะหาเทวา สิทธิตาปะสะอาทะโย
อิสิโน สาวะกา สัพพา ชัยะ ราโม ภะวันตุ เต
ชัยะ ธัมโม จะ สังโฆ จะ ทะสะปาโล จะ ชัยะกัง
เอเตนะ ชัยะ เตเชนะ ชัยะโสตถี ภะวันตุ เต
เอเตนะ พุทธะ เตเชนะ โหตุ เต ชัยะมังคะลัง
ชัยโยป พุทธัสสะ สิริมะโต อะยัง มารัสสะ จะ ปาป มะโต ปะราชะโย
อุคโฆ สะยัมโพธิ มัณเฑ ปะโมทิตา ชัยะตะทา พ๎รห๎มะคะณา มะเหสิโน
ชัยโยป พุทธัสสะ สิริมะโต อะยัง มารัสสะ จะ ปาป มะโต ปะราชะโย
อุคโฆ สะยัมโพธิ มัณเฑ ปะโมทิตา ชัยะตะทา อินทะคะณา มะเหสิโน
ชัยโยป พุทธัสสะ สิริมะโต อะยัง มารัสสะ จะ ปาป มะโต ปะราชะโย
อุคโฆ สะยัมโพธิ มัณเฑ ปะโมทิตา ชัยะตะทา เทวาคะณา มะเหสิโน
ชัยโยป พุทธัสสะ สิริมะโต อะยัง มารัสสะ จะ ปาป มะโต ปะราชะโย
อุคโฆ สะยัมโพธิ มันเฑ ปะโมทิตา ชัยะตะทา สุปณณะคะณา มะเหสิโน
ชัยโยป พุทธัสสะ สิริมะโต อะยัง มารัสสะ จะ ปาป มะโต ปะราชะโย
อุคโฆ สะยัมโพธิ มัณเฑ ปะโมทิตา ชัยะตะทา นาคะคะณา มะเหสิโน
ชัยโยป พุทธัสสะ สิริมะโต อะยัง มารัสสะ จะ ปาป มะโต ปะราชะโย
อุคโฆ สะยัมโพธิ มัณเฑ ปะโมทิตา ชัยะตะทา สะห๎รัมพะคะณา มะเหสิโน
ชะยันโต โพธิยา มูเล สักกะยานัง นันทิวัฑฒะโน
เอวัง ตะวัง วิชะโย โหหิ ชะยัสสุ ชะยะมังคะเล
อะปะราชิตะปลลังเก สีเส ปะถะวิ โปกขะเร
อะภิเสเก สัพพะพุทธานัง อัคคัปปตโต ปะโมทะติ
สุนักขัตตัง สุมังคะลัง สุปะภาตัง สุหุฏฐิตัง
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 69
สุขะโณ สุมุหุตโต จะ สุยิฏฐัง พ๎รัห๎มะจาริสุ
ปะทักขิณัง กายะกัมมัง วาจากัมมัง ปะทักขิณัง
ปะทักขิณัง มะโนกัมมัง ปะนิธี เต ปะทักขิณา
ปะทักขิณานิ กัต๎วานะ ละภันตัตเถ ปะทักขิเณ
เต อัตถะลัทธา สุขิตา วิรุฬ๎หา พุทธะสาสะเน
อะโรคา สุขิตา โหถะ สะหะ สัพเพหิ ญาติภิ
สุณันตุ โภนโต เย เทวา อัสมิง ฐาเน อะธิคะตา
ทีฆายุกา สะทา โหนตุ สุขิตา โหนตุ สัพพะทา
รักขันตุ สัพพะสัตตานัง รักขันตุ ชินะสาสะนัง
ยา กาจิ ปตถะนา เตสัง สัพเพ ปูเรนตุ มะโนระถา
ยุตตะกาเล ปะวัสสันตุ วัสสัง วัสสาวะลาหะกา
โรคาจุปททะวา เตสัง นิวาเรนตุ จะ สัพพะทา
กายะสุขัง จิตติสุขัง อาระหันตุ ยะถาระหัง.
( อิติ จุลละชะยะปะกะระณัง สะมัตตัง )
70 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
มงคลจักกวาฬใหญ
สิริธิมะติเตโชชะยะสิทธิมะหิทธิมะหาคุณาปะริมิตะปุญญาธิการัสสะ
สัพพันตะรายะนิวาระณะสะมัตถัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ
ท๎วัตติงสะมะหาปุริสะลักขะณานุภาเวนะ อะสีตะยานุพะยัญชะนานุภาเวนะ
อัฏgุตตะระสะตะมังคะลานุภาเวนะ ฉัพพัณณะรังสิยานุภาเวนะ เกตุมาลานุภาเวนะ
ทะสะปาระมิตานุภาเวนะ ทะสะอุปะปาระมิตานุภาเวนะ ทะสะปะระมัตถะปาระมิ-
ตานุภาเวนะ สีละสมาธิปญ ญานุภาเวนะ พุทธานุภาเวนะ ธัมมานุภาเวนะ สังฆานุ-
ภาเวนะ เตชานุภาเวนะ อิทธานุภาเวนะ พะลานุภาเวนะ เญยยะธัมมานุภาเวนะ
จะตุราสีตสิ ะหัสสะธัมมักขันธานุภาเวนะ นะวะโลกุตตะระธัมมานุภาเวนะ อัฏฐัง-
คิกะมัคคานุภาเวนะ อัฏฐะสะมาปตติยานุภาเวนะ ฉะฬะภิญญานุภาเวนะ จะตุ-
สัจจะญาณานุภาเวนะ ทะสะพะละญาณานุภาเวนะ สัพพัญ\ุ ตะญาณานุภาเวนะ
เมตตากรุณามุทติ าอุเปกขานุภาเวนะ สัพพะปริตตานุภาเวนะ ระตะนัตตะยะ-
สะระณานุภาเวนะ ตุยหัง สัพพะโรคะโสกุปททะวะทุกขะโทมะนัสสุปายาสา
วินสั สันตุ สัพพะอันตะรายาป วินสั สันตุ สัพพะสังกัปปา ตุยหัง สะมิชฌันตุ
ทีฆายุกา ตุยหัง โหตุ สะตะวัสสะชีเวนะ สะมังคิโก โหตุ สัพพะทา
อากาสะปพพะตะวะนะภูมิคังคา มะหาสะมุททา อารักขะกา เทวะตา สะทา
ตุมเห อะนุรักขันตุ ฯ
บทขัดธัมมจักกัปปวัตตนสูตร
อะนุตตะรัง อะภิสัมโพธิง สัมพุชฌิต๎วา ตะถาคะโต
ปะฐะมัง ยัง อะเทเสสิ ธัมมะจักกัง อะนุตตะรัง
สัมมะเทวะ ปะวัตเตนโต โลเก อัปปะฏิวัตติยัง
ยัตถากขาตา อุโภ อันตา ปะฏิปตติ จะ มัชฌิมา
จะตูส๎วาริยะสัจเจสุ วิสุทธัง ญาณะทัสสะนัง
เทสิตัง ธัมมะราเชนะ สัมมาสัมโพธิกิตตะนัง
นาเมนะ วิสสุตัง สุตตัง ธัมมะจักกัปปะวัตตะนัง
เวยยากะระณะปาเฐนะ สังคีตันตัมภะณามะ เส ฯ
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 71
ธัมมะจักกัปปะวัตตะนะสุตตัง
เอวัมเม สุตัง . เอกัง สะมะยัง ภะคะวา, พาราณะสิยัง วิหะระติ,
อิสิปะตะเน มิคะทาเย, ตัต๎ระ โข ภะคะวา ปญจะวัคคิเย ภิกขู อามันเตสิ.
เท๎วเม ภิกขะเว อันตา ปพพะชิเตนะ นะ เสวิตัพพา,โย จายัง กาเมสุ
กามะสุขัลลิกานุโยโค, หีโน คัมโม โปถุชชะนิโก อะนะริโย อะนัตถะสัญหิโต,
โย จายัง อัตตะกิละมะถานุโยโค ,ทุกโข อะนะริโย อะนัตถะสัญหิโต. เอเต
เต ภิกขะเว อุโภ อันเต อะนุปะคัมมะ, มัชฌิมา ปะฏิปะทา ตะถาคะเตนะ
อะภิสัมพุทธา, จักขุกะระณี ญาณะกะระณี อุปะสะมายะ อะภิญญายะ
สัมโพธายะ นิพพานายะ สังวัตตะติ.
กะตะมา จะ สา ภิกขะเว มัชฌิมา ปะฏิปะทา ตะถาคะเตนะ อะภิสมั พุทธา,
จักขุกะระณี ญาณะกะระณี อุปะสะมายะ อะภิญญายะ สัมโพธายะ นิพพานายะ
สังวัตตะติ.
อะยะเมวะ อะริโย อัฏฐังคิโก มัคโค. เสยยะถีทัง. สัมมาทิฏฐิ สัมมา-
สังกัปโป, สัมมาวาจา สัมมากัมมันโต สัมมาอาชีโว, สัมมาวายาโม สัมมา-
สะติ สัมมาสะมาธิ.
อะยัง โข สา ภิกขะเว มัชฌิมา ปะฏิปะทา ตะถาคะเตนะ อะภิสมั พุทธา,
จักขุกะระณี ญาณะกะระณี อุปะสะมายะ อะภิญญายะ สัมโพธายะ
นิพพานายะ สังวัตตะติ.
อิทัง โข ปะนะ ภิกขะเว ทุกขัง อะริยะสัจจัง.
ชาติป ทุกขา ชะราป ทุกขา มะระณัมป ทุกขัง, โสกะปะริเทวะทุกขะ-
โทมะนัสสุปายาสาป ทุกขา, อัปปเยหิ สัมปะโยโค ทุกโข ปเยหิ วิปปะโยโค
ทุกโข ยัมปจฉัง นะ ละภะติ ตัมป ทุกขัง, สังขิตเตนะ ปญจุปาทานักขันธา
ทุกขา.
อิทัง โข ปะนะ ภิกขะเว ทุกขะสะมุทะโย อะริยะสัจจัง.
ยายัง ตัณ๎หา โปโนพภะวิกา นันทิราคะสะหะคะตา ตัต๎ระ ตัต๎ราภินันทินี.
เสยยะถีทัง. กามะตัณ๎หา ภะวะตัณ๎หา วิภะวะตัณ๎หา.
72 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
อิทัง โข ปะนะ ภิกขะเว ทุกขะนิโรโธ อะริยะสัจจัง.
โย ตัสสาเยวะ ตัณ๎หายะ อะเสสะวิราคะนิโรโธ จาโค ปะฏินิสสัคโค มุตติ
อะนาละโย.
อิทัง โข ปะนะ ภิกขะเว ทุกขะนิโรธะคามินี ปะฏิปะทา อะริยะสัจจัง.
อะยะเมวะ อะริโย อัฏฐังคิโก มัคโค.เสยยะถีทัง. สัมมาทิฏฐิ สัมมาสังกัปโป,
สัมมาวาจา สัมมากัมมันโต สัมมาอาชีโว, สัมมาวายาโม สัมมาสะติ สัมมา-
สะมาธิ.
อิทัง ทุกขัง อะริยะสัจจันติ เม ภิกขะเว, ปุพเพ อะนะนุสสุเตสุ
ธัมเมสุ, จักขุง อุทะปาทิ ญาณัง อุทะปาทิ ปญญา อุทะปาทิ วิชชา
อุทะปาทิ อาโลโก อุทะปาทิ.
ตัง โข ปะนิทัง ทุกขัง อะริยะสัจจัง ปะริญเญยยันติ เม ภิกขะเว,
ปุพเพ อะนะนุสสุเตสุ ธัมเมสุ, จักขุง อุทะปาทิ ญาณัง อุทะปาทิ ปญญา
อุทะปาทิ วิชชา อุทะปาทิ อาโลโก อุทะปาทิ.
ตัง โข ปะนิทัง ทุกขัง อะริยะสัจจัง ปะริญญาตันติ เม ภิกขะเว,
ปุพเพ อะนะนุสสุเตสุ ธัมเมสุ, จักขุง อุทะปาทิ ญาณัง อุทะปาทิ ปญญา
อุทะปาทิ วิชชา อุทะปาทิ อาโลโก อุทะปาทิ.
อิทัง ทุกขะสะมุทะโย อะริยะสัจจันติ เม ภิกขะเว , ปุพเพ
อะนะนุสสุเตสุ ธัมเมสุ, จักขุง อุทะปาทิ ญาณัง อุทะปาทิ ปญญา อุทะปาทิ
วิชชา อุทะปาทิ อาโลโก อุทะปาทิ.
ตัง โข ปะนิทัง ทุกขะสะมุทะโย อะริยะสัจจัง ปะหาตัพพันติ
เม ภิกขะเว, ปุพเพ อะนะนุสสุเตสุ ธัมเมสุ, จักขุง อุทะปาทิ ญาณัง
อุทะปาทิ ปญญา อุทะปาทิ วิชชา อุทะปาทิ อาโลโก อุทะปาทิ .
ตัง โข ปะนิทัง ทุกขะสะมุทะโย อะริยะสัจจัง ปะหีนันติ เม ภิกขะเว,
ปุพเพ อะนะนุสสุเตสุ ธัมเมสุ, จักขุง อุทะปาทิ ญาณัง อุทะปาทิ ปญญา
อุทะปาทิ วิชชา อุทะปาทิ อาโลโก อุทะปาทิ.
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 73
อิทัง ทุกขะนิโรโธ อะริยะสัจจันติ เม ภิกขะเว, ปุพเพ อะนะนุสสุเตสุ
ธัมเมสุ,จักขุง อุทะปาทิ ญาณัง อุทะปาทิ ปญญา อุทะปาทิ วิชชา อุทะปาทิ
อาโลโก อุทะปาทิ.
ตัง โข ปะนิทัง ทุกขะนิโรโธ อะริยะสัจจัง สัจฉิกาตัพพันติ เม
ภิกขะเว, ปุพเพ อะนะนุสสุเตสุ ธัมเมสุ, จักขุง อุทะปาทิ ญาณัง อุทะปาทิ
ปญญา อุทะปาทิ วิชชา อุทะปาทิ อาโลโก อุทะปาทิ.
ตัง โข ปะนิทัง ทุกขะนิโรโธ อะริยะสัจจัง สัจฉิกะตันติ เม ภิกขะเว,
ปุพเพ อะนะนุสสุเตสุ ธัมเมสุ, จักขุง อุทะปาทิ ญาณัง อุทะปาทิ ปญญา
อุทะปาทิ วิชชา อุทะปาทิ อาโลโก อุทะปาทิ.
อิทัง ทุกขะนิโรธะคามินี ปะฏิปะทา อะริยะสัจจันติ เม ภิกขะเว,
ปุพเพ อะนะนุสสุเตสุ ธัมเมสุ, จักขุง อุทะปาทิ ญาณัง อุทะปาทิ ปญญา
อุทะปาทิ วิชชา อุทะปาทิ อาโลโก อุทะปาทิ.
ตัง โข ปะนิทัง ทุกขะนิโรธะคามินี ปะฏิปะทา อะริยะสัจจัง
ภาเวตัพพันติ เม ภิกขะเว,ปุพเพ อะนะนุสสุเตสุ ธัมเมสุ, จักขุง อุทะปาทิ
ญาณัง อุทะปาทิ ปญญา อุทะปาทิ วิชชา อุทะปาทิ อาโลโก อุทะปาทิ.
ตัง โข ปะนิทัง ทุกขะนิโรธะคามินี ปะฏิปะทา อะริยะสัจจัง
ภาวิตันติ เม ภิกขะเว, ปุพเพ อะนะนุสสุเตสุ ธัมเมสุ, จักขุง อุทะปาทิ
ญาณัง อุทะปาทิ ปญญา อุทะปาทิ วิชชา อุทะปาทิ อาโลโก อุทะปาทิ.
ยาวะกีวัญจะ เม ภิกขะเว อิเมสุ จะตูสุ อะริยะสัจเจสุ, เอวันติ ปะริ-
วัฏฏัง ท๎วาทะสาการัง ยะถาภูตัง ญาณะทัสสะนัง นะ สุวิสุทธัง อะโหสิ.
เนวะ ตาวาหัง ภิกขะเว สะเทวะเก โลเก สะมาระเก สะพ๎รัห๎มะเก,
สัสสะมะณะพ๎ราห๎มะณิยา ปะชายะ สะเทวะมะนุสสายะ, อะนุตตะรัง
สัมมาสัมโพธิง อะภิสัมพุทโธ ปจจัญญาสิง.
ยะโต จะ โข เม ภิกขะเว อิเมสุ จะตูสุ อะริยะสัจเจสุ, เอวันติ
ปะริวัฏฏัง ท๎วาทะสาการัง ยะถาภูตัง ญาณะทัสสะนัง สุวิสุทธัง อะโหสิ.
อะถาหัง ภิกขะเว สะเทวะเก โลเก สะมาระเก สะพ๎รัห๎มะเก, สัสสะ-
74 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
มะณะพ๎ราห๎มะณิยา ปะชายะ สะเทวะมะนุสสายะ, อะนุตตะรัง สัมมา-
สัมโพธิง อะภิสัมพุทโธ ปจจัญญาสิง.
ญาณัญจะ ปะนะ เม ทัสสะนัง อุทะปาทิ, อะกุปปา เม วิมุตติ,
อะยะมันติมา ชาติ, นัตถิทานิ ปุนัพภะโวติ.
อิทะมะโวจะ ภะคะวา ฯ อัตตะมะนา ปญจะวัคคิยา ภิกขู ภะคะวะโต
ภาสิตัง อะภินันทุง ฯ อิมัส๎มิญจะ ปะนะ เวยยากะระณัส๎มิง ภัญญะมาเน,
อายัส๎มะโต โกณฑัญญัสสะ วิระชัง วีตะมะลัง ธัมมะจักขุง อุทะปาทิ,
ยังกิญจิ สะมุทะยะธัมมัง สัพพันตัง นิโรธะธัมมันติ.
ปะวัตติเต จะ ภะคะวะตา ธัมมะจักเก,ภุมมา เทวา สัททะมะนุสสาเวสุง,
เอตัมภะคะวะตา พาราณะสิยัง อิสิปะตะเน มิคะทาเย อะนุตตะรัง
ธัมมะจักกัง ปะวัตติตัง, อัปปะฏิวัตติยัง สะมะเณนะ วา พ๎ราห๎มะเณนะ วา
เทเวนะ วา มาเรนะ วา พ๎รัห๎มุนา วา เกนะจิ วา โลกัส๎มินติ.
ภุมมานัง เทวานัง สัททัง สุต๎วา
จาตุมมะหาราชิกา เทวา สัททะมะนุสสาเวสุง .
จาตุมมะหาราชิกานัง เทวานัง สัททัง สุต๎วา
ตาวะติงสา เทวา สัททะมะนุสสาเวสุง .
ตาวะติงสานัง เทวานัง สัททัง สุต๎วา
ยามา เทวา สัททะมะนุสสาเวสุง .
ยามานัง เทวานัง สัททัง สุต๎วา
ตุสิตา เทวา สัททะมะนุสสาเวสุง.
ตุสิตานัง เทวานัง สัททัง สุต๎วา
นิมมานะระตี เทวา สัททะมะนุสสาเวสุง.
นิมมานะระตีนัง เทวานัง สัททัง สุต๎วา
ปะระนิมมิตะวะสะวัตตี เทวา สัททะมะนุสสาเวสุง .
อนัตตะลักขะณะสูตร
เอวัมเม สุตัง . เอกัง สะมะยัง ภะคะวา, พาราณะสิยัง วิหะระติ,
อิสิปะตะเน มิคะทาเย . ตัต๎ระ โข ภะคะวา ปญจะวัคคิเย ภิกขู อามันเตสิฯ
รูปง ภิกขะเว อะนัตตา . รูปญจะหิทัง ภิกขะเว อัตตา อะภะวิสสะ,
นะยิทัง รูปง อาพาธายะ สังวัตเตยยะ, ลัพเภถะ จะ รูเป, เอวัง เม รูปง โหตุ
เอวัง เม รูปง มา อะโหสีติ . ยัส๎มา จะ โข ภิกขะเว รูปง อะนัตตา, ตัส๎มา
รูปง อาพาธายะ สังวัตตะติ, นะ จะ ลัพภะติ รูเป, เอวัง เม รูปง โหตุ เอวัง
เม รูปง มา อะโหสีติ.
เวทะนา อะนัตตา . เวทะนา จะ หิทัง ภิกขะเว อัตตา อะภะวิสสะ,
นะยิทัง เวทะนา อาพาธายะ สังวัตเตยยะ, ลัพเภถะ จะ เวทะนายะ, เอวัง
เม เวทะนา โหตุ เอวัง เม เวทะนา มา อะโหสีติ. ยัส๎มา จะ โข ภิกขะเว
เวทะนา อะนัตตา, ตัส๎มา เวทะนา อาพาธายะ สังวัตตะติ, นะ จะ ลัพภะติ
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 77
เวทะนายะ, เอวัง เม เวทะนา โหตุ เอวัง เม เวทะนา มา อะโหสีติ.
สัญญา อะนัตตา. สัญญา จะ หิทัง ภิกขะเว อัตตา อะภะวิสสะ, นะยิทัง
สัญญา อาพาธายะ สังวัตเตยยะ, ลัพเภถะ จะ สัญญายะ, เอวัง เม สัญญา โหตุ
เอวัง เม สัญญา มา อะโหสีติ. ยัส๎มา จะ โข ภิกขะเว สัญญา อะนัตตา,
ตัสม๎ า สัญญา อาพาธายะ สังวัตตะติ, นะ จะ ลัพภะติ สัญญายะ, เอวัง เม
สัญญา โหตุ เอวัง เม สัญญา มา อะโหสีติ.
สังขารา อะนัตตา. สังขารา จะ หิทัง ภิกขะเว อัตตา อะภะวิสสังสุ,
นะยิทงั สังขารา อาพาธายะ สังวัตเตยยุง, ลัพเภถะ จะ สังขาเรสุ, เอวัง เม
สังขารา โหนตุ เอวัง เม สังขารา มา อะเหสุนติ. ยัส๎มา จะ โข ภิกขะเว
สังขารา อะนัตตา, ตัสม๎ า สังขารา อาพาธายะ สังวัตตันติ, นะ จะ ลัพภะติ
สังขาเรสุ, เอวัง เม สังขารา โหนตุ เอวัง เม สังขารา มา อะเหสุนติ.
วิญญาณัง อะนัตตา. วิญญาณัญจะ หิทัง ภิกขะเว อัตตา อะภะวิสสะ,
นะยิทัง วิญญาณัง อาพาธายะ สังวัตเตยยะ, ลัพเภถะ จะ วิญญาเณ, เอวัง
เม วิญญาณัง โหตุ เอวัง เม วิญญาณัง มา อะโหสีติ. ยัส๎มา จะ โข
ภิกขะเว วิญญาณัง อะนัตตา, ตัส๎มา วิญญาณัง อาพาธายะ สังวัตตะติ, นะ
จะ ลัพภะติ วิญญาเณ, เอวัง เม วิญญาณัง โหตุ เอวัง เม วิญญาณัง มา
อะโหสีติ.
ตัง กิง มัญญะถะ ภิกขะเว รูปง นิจจัง วา อะนิจจัง วาติ.
อะนิจจัง ภันเต. ยัมปะนานิจจัง ทุกขัง วา ตัง สุขัง วาติ. ทุกขัง ภันเต.
ยัมปะนานิจจัง ทุกขัง วิปะริณามะธัมมัง, กัลลัง นุ ตัง สะมะนุปสสิตุง,
เอตัง มะมะ เอโสหะมัส๎มิ เอโส เม อัตตาติ. โน เหตัง ภันเต.
ตัง กิง มัญญะถะ ภิกขะเว เวทะนา นิจจา วา อะนิจจา วาติ. อะนิจจา
ภันเต. ยัมปะนานิจจัง ทุกขัง วา ตังสุขัง วาติ. ทุกขัง ภันเต. ยัมปะนานิจจัง
ทุกขัง วิปะริณามะธัมมัง, กัลลัง นุ ตัง สะมะนุปสสิตุง, เอตัง มะมะ
เอโสหะมัส๎มิ เอโส เม อัตตาติ. โน เหตัง ภันเต.
ตัง กิง มัญญะถะ ภิกขะเว สัญญา นิจจา วา อะนิจจา วาติ.
78 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
อะนิจจา ภันเต. ยัมปะนานิจจัง ทุกขัง วา ตัง สุขัง วาติ. ทุกขัง ภันเต.
ยัมปะนานิจจัง ทุกขัง วิปะริณามะธัมมัง, กัลลัง นุ ตัง สะมะนุปสสิตุง, เอตัง
มะมะ เอโสหะมัส๎มิ เอโส เม อัตตาติ. โน เหตัง ภันเต.
ตัง กิง มัญญะถะ ภิกขะเว สังขารา นิจจา วา อะนิจจา วาติ. อะนิจจา
ภันเต. ยัมปะนานิจจัง ทุกขัง วา ตัง สุขัง วาติ. ทุกขัง ภันเต. ยัมปะนานิจจัง
ทุกขัง วิปะริณามะธัมมัง, กัลลัง นุ ตัง สะมะนุปสสิตุง , เอตัง มะมะ
เอโสหะมัสม๎ ิ เอโส เม อัตตาติ. โน เหตัง ภันเต.
ตัง กิง มัญญะถะ ภิกขะเว วิญญานัง นิจจัง วา อะนิจจัง วาติฯ อะนิจจัง
ภันเต. ยัมปะนานิจจัง ทุกขัง วา ตัง สุขัง วาติ. ทุกขัง ภันเต. ยัมปะนานิจจัง
ทุกขัง วิปะริณามะธัมมัง, กัลลัง นุ ตัง สะมะนุปสสิตุง, เอตัง มะมะ
เอโสหะมัส๎มิ เอโส เม อัตตาติ. โน เหตัง ภันเต. ตัส๎มาติหะ ภิกขะเว,
ยังกิญจิ รูปง อะตีตานาคะตะปจจุปปนนัง,อัชฌัตตัง วา พะหิทธา วา,
โอฬาริกัง วา สุขุมัง วา, หีนัง วา ปะณีตัง วา, ยันทูเร สันติเก วา, สัพพัง
รูปง, เนตัง มะมะ เนโสหะมัส๎มิ นะ เมโส อัตตาติ . เอวะเมตัง ยะถาภูตัง
สัมมัปปญญายะ ทัฏฐัพพัง.
ยา กาจิ เวทะนา อะตีตานาคะตะปจจุปปนนา,อัชฌัตตา วา พะหิทธา วา,
โอฬาริกา วา สุขุมา วา, หีนา วา ปะณีตา วา, ยา ทูเร สันติเก วา,
สัพพา เวทะนา, เนตัง มะมะ เนโสหะมัส๎มิ นะ เมโส อัตตาติฯ เอวะเมตัง
ยะถาภูตัง สัมมัปปญญายะ ทัฏฐัพพัง.
ยา กาจิ สัญญา อะตีตานาคะตะปจจุปปนนา, อัชฌัตตา วา พะหิทธา วา,
โอฬาริกา วา สุขุมา วา, หีนา วา ปะณีตา วา, ยา ทูเร สันติเก วา ,
สัพพา สัญญา, เนตัง มะมะ เนโสหะมัส๎มิ นะ เมโส อัตตาติ. เอวะเมตัง
ยะถาภูตัง สัมมัปปญญายะ ทัฏฐัพพัง.
79
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
อาทิตตะปริยายะสูตร
เอวัมเม สุตัง. เอกัง สะมะยัง ภะคะวา, คะยายัง วิหะระติ คะยาสีเส,
สัทธิง ภิกขุสะหัสเสนะ. ตัต๎ระ โข ภะคะวา ภิกขู อามันเตสิ.
สัพพัง ภิกขะเว อาทิตตัง. กิญจะ ภิกขะเว สัพพัง อาทิตตัง.
จักขุง ภิกขะเว อาทิตตัง, รูปา อาทิตตา, จักขุวิญญานัง อาทิตตัง,
จักขุสัมผัสโส อาทิตโต, ยัมปทัง จักขุสัมผัสสะปจจะยา อุปปชชะติ เวทะยิตัง,
สุขัง วา ทุกขัง วา อะทุกขะมะสุขัง วา, ตัมป อาทิตตัง. เกนะ อาทิตตัง.
อาทิตตัง ราคัคคินา โทสัคคินา โมหัคคินา, อาทิตตัง ชาติยา ชะรามะระเณนะ,
โสเกหิ ปะริเทเวหิ ทุกเขหิ โทมะนัสเสหิ อุปายาเสหิ อาทิตตันติ วะทามิ.
80 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
โสตัง อาทิตตัง , สัททา อาทิตตา , โสตะวิญญานัง อาทิตตัง , โสตะ-
สัมผัสโส อาทิตโต , ยัมปทัง โสตะสัมผัสสะปจจะยา อุปปชชะติ เวทะยิตัง,
สุขัง วา ทุกขัง วา อะทุกขะมะสุขัง วา, ตัมป อาทิตตัง. เกนะ
อาทิตตังฯ อาทิตตัง ราคัคคินา โทสัคคินา โมหัคคินา, อาทิตตัง ชาติยา
ชะรามะระเณนะ, โสเกหิ ปะริเทเวหิ ทุกเขหิ โทมะนัสเสหิ อุปายาเสหิ
อาทิตตันติ วะทามิ.
ฆานัง อาทิตตัง, คันธา อาทิตตา, ฆานะวิญญานัง อาทิตตัง , ฆานะ-
สัมผัสโส อาทิตโต, ยัมปทัง ฆานะสัมผัสสะปจจะยา อุปปชชะติ เวทะยิตัง,
สุขัง วา ทุกขัง วา อะทุกขะมะสุขัง วา, ตัมป อาทิตตัง. เกนะ อาทิตตัง.
อาทิตตัง ราคัคคินา โทสัคคินา โมหัคคินา, อาทิตตัง ชาติยา ชะรามะระเณนะ,
โสเกหิ ปะริเทเวหิ ทุกเขหิ โทมะนัสเสหิ อุปายาเสหิ อาทิตตันติ
วะทามิ.
ชิวหา อาทิตตา, ระสา อาทิตตา, ชิวหาวิญญานัง อาทิตตัง, ชิวหา
สัมผัสโส อาทิตโต, ยัมปทัง ชิวหาสัมผัสสะปจจะยา อุปปชชะติ เวทะยิตัง,
สุขัง วา ทุกขัง วา อะทุกขะมะสุขัง วา, ตัมป อาทิตตัง. เกนะ อาทิตตัง.
อาทิตตัง ราคัคคินา โทสัคคินา โมหัคคินา, อาทิตตัง ชาติยา ชะรามะระเณนะ,
โสเกหิ ปะริเทเวหิ ทุกเขหิ โทมะนัสเสหิ อุปายาเสหิ อาทิตตันติ วะทามิ.
กาโย อาทิตโต, โผฏฐัพพา อาทิตตา, กายะวิญญานัง อาทิตตัง. กายะ-
สัมผัสโส อาทิตโต, ยัมปทงั กายะสัมผัสสะปจจะยา อุปปชชะติ เวทะยิตงั ,
สุขัง วา ทุกขัง วา อะทุกขะมะสุขัง วา, ตัมป อาทิตตัง. เกนะ อาทิตตัง.
อาทิตตัง ราคัคคินา โทสัคคินา โมหัคคินา, อาทิตตัง ชาติยา ชะรามะระเณนะ
โสเกหิ ปะริเทเวหิ ทุกเขหิ โทมะนัสเสหิ อุปายาเสหิ อาทิตตันติ วะทามิ.
มะโน อาทิตโต, ธัมมา อาทิตตา, มะโนวิญญาณัง อาทิตตัง, มะโนสัมผัสโส
อาทิตโต, ยัมปทงั มะโนสัมผัสสะปจจะยา อุปปชชะติ เวทะยิตงั , สุขัง วา
ทุกขัง วา อะทุกขะมะสุขัง วา, ตัมป อาทิตตัง. เกนะ อาทิตตัง. อาทิตตัง
ราคัคคินา โทสัคคินา โมหัคคินา, อาทิตตัง ชาติยา ชะรามะระเณนะ,
โสเกหิ ปะริเทเวหิ ทุกเขหิ โทมะนัสเสหิ อุปายาเสหิ อาทิตตันติ วะทามิ.
81
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
มะหาสะมะยะสุตตัง (มหาสมัยสูตร)
เอวัมเม สุตงั . เอกัง สะมะยัง ภะคะวา, สักเกสุ วิหะระติ กะปละวัตถุสม๎ งิ
มะหาวะเน มะหะตา ภิกขุสังเฆนะ สัทธิง ปญจะมัตเตหิ ภิกขุสะเตหิ
สัพเพเหวะ อะระหันเตหิ. ทะสะหิ จะ โลกะธาตูหิ เทวะตา เยภุยเยนะ
สันนิปะติตา โหนติ ภะคะวันตัง ทัสสะนายะ ภิกขุสังฆัญจะ. อะถะโข
จะตุนนัง สุทธาวาสะกายิกานัง เทวานัง เอตะทะโหสิ.อะยัง โข ภะคะวา
สักเกสุ วิหะระติ กะปละวัตถุส๎มิง มะหาวะเน มะหะตา ภิกขุสังเฆนะ
สัทธิง ปญจะมัตเตหิ ภิกขุสะเตหิ สัพเพเหวะ อะระหันเตหิ ทะสะหิ จะ
โลกะธาตูหิ เทวะตา เยภุยเยนะ สันนิปะติตา โหนติ ภะคะวันตัง
ทัสสะนายะ ภิกขุสังฆัญจะ ยันนูนะ มะยัมป เยนะ ภะคะวา เตนุปะ สังกะ-
เมยยามะ อุปะสังกะมิต๎วา ภะคะวะโตสันติเก ปจเจกะคาถา ภาเสยยามาติ.
อะถะโข ตา เทวะตา เสยยะถาป นามะ พะละวา ปุริโส สัมมิญชิตัง วา
พาหัง ปะสาเรยยะ ปาสาริตัง วา พาหัง สัมมิญเชยยะ เอวะเมวะ สุทธาวาเสสุ
เทเวสุ อันตะระหิตา ภะคะวะโต ปุระโต ปาตุระหังสุ. อะถะโข ตา เทวะตา
ภะคะวันตัง อะภิวาเทต๎วา เอกะมันตัง อัฏฐังสุ. เอกะมันตัง ฐิตา โข เอกา
เทวะตา ภะคะวะโต สันติเก อิมัง คาถัง อะภาสิ
มะหาสะมะโย ปะวะนัส๎มิง เทวะกายา สะมาคะตา
อาคะตัมหะ อิมัง ธัมมะสะมะยัง
ทักขิตาเยวะ อะปะราชิตะสังฆันติ.
อะถะโข อะปะรา เทวะตา ภะคะวะโต สันติเก อิมัง คาถัง อะภาสิ.
ตัต๎ระ ภิกขะโว สะมาทะหังสุ
จิตตัง อัตตะโน อุชุกะมะกังสุ
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 83
สาระถีวะ เนตตานิ คะเหต๎วา
อินท๎ริยานิ รักขันติ ปณฑิตาติ.
อะถะโข อะปะรา เทวะตา ภะคะวะโต สันติเก อิมัง คาถัง อะภาสิ.
เฉต๎วา ขีลัง เฉต๎วา ปะลีฆัง
อินทะขีลัง โอหัจจะมะเนชา
เต จะรันติ สุทธา วิมะลา
จักขุมะตา สุทันตา สุสู นาคาติ
อะถะโข อะปะรา เทวะตา ภะคะวะโต สันติเก อิมัง คาถัง อะภาสิ.
เย เกจิ พุทธัง สะระณังคะตา เส
นะ เต คะมิสสันติ อะปายะภูมิง
ปะหายะ มานุสัง เทหัง
เทวะกายัง ปะริปูเรสสันตีติ.
อะถะโข ภะคะวา ภิกขู อามันเตสิ, เยภุยเยนะ ภิกขะเว ทะสะสุ
โลกะธาตูสุเทวะตา สันนิปะติตา โหนติ ตะถาคะตัง ทัสสะนายะ ภิกขุสังฆัญจะ
เยป เต ภิกขะเว อะเหสุง อะตีตะมัทธานัง อะระหันโต สัมมาสัมพุทธาเตสัมป
ภะคะวันตานัง เอตะปะระมาเยวะ เทวะตา สันนิปะติตา อะเหสุง. เสยยะถาป
มัยหัง เอตะระหิ เยป เต ภิกขะเว ภะวิสสันติ.อะนาคะตะมัทธานัง อะระหันโต
สัมมาสัมพุทธา,เตสัมป ภะคะวันตานัง เอตะปะระมาเยวะ เทวะตา สันนิปะติตา
ภะวิสสันติ.เสยยะถาป มัยหัง เอตะระหิ อาจิกขิสสามิ ภิกขะเว เทวะกายานัง
นามานิ. กิตตะยิสสามิ ภิกขะเว เทวะกายานัง นามานิเทสิสสามิ ภิกขะเว เทวะ
กายานัง นามานิ. ตัง สุณาถะ สาธุกงั มะนะสิกะโรถะ ภาสิสสามีต.ิ เอวัมภันเตติ
โข เต ภิกขู ภะคะวะโต ปจจัสโสสุง. ภะคะวา เอตะทะโวจะ.
สิโลกะมะนุสกัสสามิ ยัตถะ ภุมมา ตะทัสสิตา
เย สิตา คิริคัพภะรัง ปะหิตัตตา สะมาหิตา
ปุถู สีหาวะ สัลลีนา โลมะหังสา ภิสัมภุโน
โอทาตะมะนะสา สุทธา วิปปะสันนะมะนาวิลา
84 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
ภิยโย ปญจะสะเต ญัต๎วา วะเน กาปละวัตถะเว
ตะโต อามันตะยิ สัตถา สาวะเก สาสะเน ระเต
เทวะกายา อะภิกกันตา เต วิชานาถะ ภิกขะโว
เต จะ อาตัปปะมะกะรุง สุต๎วา พุทธัสสะ สาสะนัง
เตสัมปาตุระหุ ญาณัง อะมะนุสสานะ ทัสสะนัง
อัปเปเก สะตะมัททักขุง สะหัสสัง อะถะ สัตตะริง
สะตัง เอเก สะหัสสานัง อะมะนุสสานะมัททะสุง
อัปเปเกนันตะมัททักขุง ทิสา สัพพา ผุฏา อะหุง
ตัญจะ สัพพัง อะภิญญายะ วะวักขิต๎วานะ จักขุมา
ตะโต อามันตะยิ สัตถา สาวะเก สาสะเน ระเต
เทวะกายา อะภิกกันตา เต วิชานาถะ ภิกขะโว
เย โวหัง กิตตะยิสสามิ คิราหิ อะนุปุพพะโส
สัตตะสะหัสสาวะ ยักขา ภุมมา กาปละวัตถะวา
อิทธิมันโต ชุติมันโต วัณณะวันโต ยะสัสสิโน
โมทะมานา อะภิกกามุง ภิกขูนัง สะมิติง วะนัง.
ฉะสะหัสสา เหมะวะตา ยักขา นานัตตะวัณณิโน
อิทธิมันโต ชุติมันโต วัณณะวันโต ยะสัสสิโน
โมทะมานา อะภิกกามุง ภิกขูนัง สะมิติง วะนัง.
สาตาคิรา ติสะหัสสา ยักขา นานัตตะวัณณิโน
อิทธิมันโต ชุติมันโต วัณณะวันโต ยะสัสสิโน
โมทะมานา อะภิกกามุง ภิกขูนัง สะมิติง วะนัง.
อิจเจเต โสฬะสะสะหัสสา ยักขา นานัตตะวัณณิโน
อิทธิมันโต ชุติมันโต วัณณะวันโต ยะสัสสิโน
โมทะมานา อะภิกกามุง ภิกขูนัง สะมิติง วะนัง.
เวสสามิตตา ปญจะสะตา ยักขา นานัตตะวัณณิโน
อิทธิมันโต ชุติมันโต วัณณะวันโต ยะสัสสิโน
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 85
โมทะมานา อะภิกกามุง ภิกขูนัง สะมิติง วะนัง.
กุมภิโร ราชะคะหิโก เวปุลลัสสะ นิเวสะยัง
ภิยโย นัง สะตะสะหัสสัง ยักขานัง ปะยิรุปาสะติ
กุมภิโร ราชะคะหิโก โสปาคะ สะมิติง วะนัง.
*ปุริมัญจะ ทิสัง ราชา ธะตะรัฏโฐ ปะสาสะติ
คันธัพพานัง อาธิปะติ มะหาราชา ยะสัสสิ โส
ปุตตาป ตัสสะ พะหะโว อินทะนามา มะหัพพะลา
อิทธิมันโต ชุติมันโต วัณณะวันโต ยะสัสสิโน
โมทะมานา อะภิกกามุง ภิกขูนัง สะมิติง วะนัง.
ทักขิณัญจะ ทิสัง ราชา วิรุฬ๎โห ตัปปะสาสะติ
กุมภัณฑานัง อาธิปะติ มะหาราชา ยะสัสสิ โส
ปุตตาป ตัสสะ พะหะโว อินทะนามา มะหัพพะลา
อิทธิมันโต ชุติมันโต วัณณะวันโต ยะสัสสิโน
โมทะมานา อะภิกกามุง ภิกขูนัง สะมิติง วะนัง.
ปจฉิมัญจะ ทิสัง ราชา วิรูปกโข ปะสาสะติ
นาคานัง อาธิปะติ มะหาราชา ยะสัสสิ โส
ปุตตาป ตัสสะ พะหะโว อินทะนามา มะหัพพะลา
อิทธิมันโต ชุติมันโต วัณณะวันโต ยะสัสสิโน
โมทะมานา อะภิกกามุง ภิกขูนัง สะมิติง วะนัง.
อุตตะรัญจะ ทิสัง ราชา กุเวโร ตัปปะสาสะติ
ยักขานัง อาธิปะติ มะหาราชา ยะสัสสิ โส
ปุตตาป ตัสสะ พะหะโว อินทะนามา มะหัพพะลา
อิทธิมันโต ชุติมันโต วัณณะวันโต ยะสัสสิโน
โมทะมานา อะภิกกามุง ภิกขูนงั สะมิติง วะนัง.
ปุริมะทิสัง ธะตะรัฏโฐ ทักขิเณนะ วิรุฬหะโก
ปจฉิเมนะ วิรูปกโข กุเวโร อุตตะรัง ทิสัง.
86 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
จัตตาโร เต มะหาราชา สะมันตา จะตุโร ทิสา
ทัททัลละมานา อัฏฐังสุ วะเน กาปละวัตถะเว.
เตสัง มายาวิโน ทาสา อาคู วัญจะนิกา สะฐา
มายา กุเฏณฑุ เวเฏณฑุ วิฏh จะ วิฏiโต สะหะ
จันทะโน กามะเสฏโฐ จะ กินนุฆัณฑุ นิฆัณฑุ จะ
ปะนาโท โอปะมัญโญ จะ เทวะสูโต จะ มาตะลิ
จิตตะเสโน จะ คันธัพโพ นะโฬราชา ชะโนสะโภ
อาคู ปญจะสิโข เจวะ ติมพะรู สุริยะวัจฉะสา
เอเต จัญเญ จะ ราชาโน คันธัพพา สะหะ ราชุภิ
โมทะมานา อะภิกกามุง ภิกขูนัง สะมิติง วะนัง.
อะถาคู นาภะสา นาคา เวสาลา สะหะตัจฉะกา
กัมพะลัสสะตะรา อาคู ปายาคา สะหะ ญาติภิ.
ยามูนา ธะตะรัฏฐา จะ อาคู นาคา ยะสัสสิโน
เอราวัณโณ มะหานาโค โสปาคะ สะมิติง วะนัง.
เย นาคะราเช สะหะสา หะรันติ
ทิพพา ทิชา ปกขิ วิสุทธะจักขู
เวหายะสา เต วะนะมัชฌะปตตา
จิต๎รา สุปณณา อิติ เตสะ นามัง
อะภะยันตะทา นาคะราชานะมาสิ
สุปณณะโต เขมะมะกาสิ พุทโธ
สัณหาหิ วาจาหิ อุปะวะหะยันตา
นาคา สุปณณา สะระณะมะกังสุ พุทธัง.
ชิตา วะชิระหัตเถนะ สะมุททัง อะสุรา สิตา
ภาตะโร วาสะวัสเสเต อิทธิมันโต ยะสัสสิโน
กาละกัญชา มะหาภิส๎มา อะสุรา ทานะเวฆะสา
เวปะจิตติ สุจิตติ จะ ปะหาราโท นะมุจี สะหะ
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 87
สะตัญจะ พะลิปุตตานัง สัพเพ เวโรจะนามะกา
สันนัยหิต๎วา พะลิง เสนัง ราหุภัททะมุปาคะมุง
สะมะโยทานิ ภัททันเต ภิกขูนัง สะมิติง วะนัง.
อาโป จะ เทวา ปะฐะวี จะ เตโช วาโย ตะทาคะมุง
วะรุณา วารุณา เทวา โสโม จะ ยะสะสา สะหะ
เมตตากะรุณากายิกา อาคู เทวา ยะสัสสิโน
ทะเสเต ทะสะธา กายา สัพเพ นานัตตะวัณณิโน
อิทธิมันโต ชุติมันโต วัณณะวันโต ยะสัสสิโน
โมทะมานา อะภิกกามุง ภิกขูนัง สะมิติง วะนัง.
เวณฑู จะ เทวา สะหะลี จะ อะสะมา จะ ทุเว ยะมา
จันทัสสูปะนิสา เทวา จันทะมาคู ปุรักขิตา
สุริยัสสูปะนิสา เทวา สุริยะมาคู ปุรักขิตา
นักขัตตานิ ปุรักขิต๎วา อาคู มันทะวะลาหะกา
วะสูนัง วาสะโว เสฏโฐ สักโกปาคะ ปุรินทะโท
ทะเสเต ทะสะธา กายา สัพเพ นานัตตะวัณณิโน
อิทธิมันโต ชุติมันโต วัณณะวันโต ยะสัสสิโน
โมทะมานา อะภิกกามุง ภิกขูนัง สะมิติง วะนัง.
อะถาคู สะหะภู เทวา ชะละมัคคิสิขาริวะ
อะริฏฐะกา จะ โรชา จะ อุมมาปุปผะนิภาสิโน
วะรุณา สะหะธัมมา จะ อัจจุตา จะ อะเนชะกา
สุเลยยะรุจิรา อาคู อาคู วาสะวะเนสิโน
ทะเสเต ทะสะธา กายา สัพเพ นานัตตะวัณณิโน
อิทธิมันโต ชุติมันโต วัณณะวันโต ยะสัสสิโน
โมทะมานา อะภิกกามุง ภิกขูนัง สะมิติง วะนัง.
สะมานา มะหาสะมานา มานุสา มานุสุตตะมา
ขิฑฑาปะทูสิกา อาคู อาคู มะโนปะทูสิกา
88 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
อะถาคู หะระโย เทวา เย จะ โลหิตะวาสิโน
ปาระคา มะหาปาระคา อาคู เทวา ยะสัสสิโน
ทะเสเต ทะสะธา กายา สัพเพ นานัตตะวัณณิโน
อิทธิมันโต ชุติมันโต วัณณะวันโต ยะสัสสิโน
โมทะมานา อะภิกกามุง ภิกขูนัง สะมิติง วะนัง.
สุกกา กะรุมหา อะรุณา อาคู เวฆะนะสา สะหะ
โอทาตะคัยหา ปาโมกขา อาคู เทวา วิจักขะณา
สะทามัตตา หาระคะชา มิสสะกา จะ ยะสัสสิโน
ถะนะยัง อาคา ปะชุนโน โย ทิสา อะภิวัสสะติ
ทะเสเต ทะสะธา กายา สัพเพ นานัตตะวัณณิโน
อิทธิมันโต ชุติมันโต วัณณะวันโต ยะสัสสิโน
โมทะมานา อะภิกกามุง ภิกขูนัง สะมิติง วะนัง.
เขมิยา ตุสิตา ยามา กัฏฐะกา จะ ยะสัสสิโน
ลัมพิตะกา ลามะเสฏฐา โชตินามา จะ อาสะวา
นิมมานะระติโน อาคู อะถาคู ปะระนิมมิตา
ทะเสเต ทะสะธา กายา สัพเพ นานัตตะวัณณิโน
อิทธิมันโต ชุติมันโต วัณณะวันโต ยะสัสสิโน
โมทะมานา อะภิกกามุง ภิกขูนัง สะมิติง วะนัง.
สัฏเฐเต เทวะนิกายา สัพเพ นานัตตะวัณณิโน
นามันวะเยนะ อาคัญฉุง เย จัญเญ สะทิสา สะหะ
ปะวุตถะชาติมักขีลัง โอฆะติณณะมะนาสะวัง
ทักเขโมฆะตะรัง นาคัง จันทังวะ อะสิตาสิตัง
สุพ๎รัห๎มา ปะระมัตโต จะ ปุตตา อิทธิมะโต สะหะ
สันนังกุมาโร ติสโส จะ โสปาคะ สะมิติง วะนัง.
สะหัสสะพ๎รัห๎มะโลกานัง มะหาพ๎รัห๎มาภิติฏฐะติ
อุปะปนโน ชุติมันโต ภิส๎มากาโย ยะสัสสิ โส.
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 89
อะเสตถะ อิสสะรา อาคู ปจเจกะวะสะวัตติโน
เตสัญจะ มัชฌะโต อาคา หาริโต ปะริวาริโต.
เต จะ สัพเพ อะภิกกันเต สินเท เทเว สะพ๎รัห๎มะเก
มาระเสนา อะภิกกามิ ปสสะ กัณหัสสะ มันทิยัง
เอถะ คัณหะถะ พันธะถะ ราเคนะ พันธมัตถุ โว
สะมันตา ปะริวาเรถะ มา โว มุญจิตถะ โกจิ นัง.
อิติ ตัตถะ มะหาเสโน กัณหะเสนัง อะเปสะยิ
ปาณินา ตะละมาหัจจะ สะรัง กัต๎วานะ เภระวัง.
ยะถา ปาวุสสะโก เมโฆ ถะนะยันโต สะวิชชุโก
ตะทา โส ปจจุทาวัตติ สังกุทโธ อะสะยังวะเส.
ตัญจะ สัพพัง อะภิญญายะ วะวักขิต๎วานะ จักขุมา
ตะโต อามันตะยิ สัตถา สาวะเก สาสะเน ระเต
มาระเสนา อะภิกกันตา เต วิชานาถะ ภิกขะโว.
เต จะ อาตัปปะมะกะรุง สุต๎วา พุทธัสสะ สาสะนัง
วีตะราเคหิ ปกกามุง เนสัง โลมัมป อิญชะยุง.
สัพเพ วิชิตะสังคามา ภะยาตีตา ยะสัสสิโน
โมทันติ สะหะ ภูเตหิ สาวะกา เต ชะเนสุตาติ.
มหาสะมะยะสุตตัง นิฎฐิตัง ฯ
90 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
สาราณียะธัมมะสุตตัง
เอวัมเม สุตัง. เอกัง สะมะยัง ภะคะวา, สาวัตถิยัง วิหะระติ, เชตะวะเน
อะนาถะปณฑิกัสสะ, อาราเม. ตัต๎ระ โข ภะคะวา ภิกขู อามันเตสิ ภิกขะโวติ.
ภะทันเตติ เต ภิกขู ภะคะวะโต ปจจัสโสสุง. ภะคะวา เอตะทะโวจะ,
ฉะยิเม ภิกขะเว ธัมมา สาราณียา ปยะกะระณา คะรุกะระณา, สังคะหายะ
อะวิวาทายะ สามัคคิยา เอกีภาวายะ สังวัตตันติ. กะตะเม ฉะ.
๑. อิธะ ภิกขะเว ภิกขุโน, เมตตัง กายะกัมมัง ปจจุปฏฐิตัง โหติ,
สะพ๎รัห๎มะจารีสุ อาวิเจวะ ระโห จะ. อะยัมป ธัมโม สาราณีโย ปยะกะระโณ
คะรุกะระโณ, สังคะหายะ อะวิวาทายะ สามัคคิยา เอกีภาวายะ สังวัตตะติ.
๒. ปุนะ จะปะรัง ภิกขะเว ภิกขุโน, เมตตัง วะจีกัมมัง ปจจุปฏฐิตัง โหติ,
สะพ๎รหั ม๎ ะจารีสุ อาวิเจวะ ระโห จะ. อะยัมป ธัมโม สาราณีโย ปยะกะระโณ
คะรุกะระโณ, สังคะหายะ อะวิวาทายะ สามัคคิยา เอกีภาวายะ สังวัตตะติ.
๓. ปุนะ จะปะรัง ภิกขะเว ภิกขุโน, เมตตัง มะโนกัมมัง ปจจุปฏ ฐิตงั โหติ,
สะพdรัหdมะจารีสุ อาวิเจวะ ระโห จะ. อะยัมป ธัมโม สาราณีโย ปยะกะระโณ
คะรุ กะระโณ, สังคะหายะ อะวิวาทายะ สามัคคิยา เอกีภาวายะ สังวัตตะติ.
๔. ปุนะ จะปะรัง ภิกขะเว ภิกขุ, เย เต ลาภา ธัมมิกา ธัมมะลัทธา. อันตะมะโส
ปตตะปะริยาปนนะมัตตัมป, ตะถารูเปหิ ลาเภหิ อัปปะฏิวิภัตตะโภคี โหติ,
สีละวันเตหิ สะพ๎รหั ม๎ ะจารีหิ สาธาระณะโภคี.อะยัมป ธัมโม สาราณีโย ปยะกะระโณ
คะรุกะระโณ, สังคะหายะ อะวิวาทายะ สามัคคิยา เอกีภาวายะ สังวัตตะติ.
๕. ปุนะ จะปะรัง ภิกขะเว ภิกขุ, ยานิ ตานิ สีลานิ อะขัณฑานิ อะฉิททานิ
อะสะพะลานิ อะกัมมาสานิ, ภุชสิ สานิ วิญ\ูปะสัตถานิ อะปะรามัตถานิ สะมาธิ
สังวัตตะนิกานิ, ตะถารูเปสุ สีเลสุ สีละสามัญญะคะโต วิหะระติ, สะพ๎รหั ม๎ ะจารีหิ
อาวิ เจวะ ระโห จะ. อะยัมป ธัมโม สาราณีโย ปยะกะระโณ คะรุกะระโณ,
สังคะหายะ อะวิวาทายะ สามัคคิยา เอกีภาวายะ สังวัตตะติ.
91
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
ภิกขุอะปะริหานิยะธัมมะสุตตัง
เอวัมเม สุตัง. เอกัง สะมะยัง ภะคะวา, ราชะคะเห วิหะระติ,
คิชฌะกูเฏ ปพพะเต, ตัต๎ระ โข ภะคะวา ภิกขู อามันเตสิ. สัตตะ โว
ภิกขะเว อะปะริหาริเย ธัมเม เทเสสสามิ, ตัง สุณาถะ สาธุกัง มะนะสิกะ
โรถะ ภาสิสสามีติ. เอวัมภันเตติ โข เต ภิกขู ภะคะวะโต ปจจัสโสสุง.
ภะคะวา เอตะทะโวจะ. กะตะเม จะ ภิกขะเว สัตตะ อะปะริหานิยา ธัมมา.
๑. ยาวะกีวัญจะ ภิกขะเว ภิกขู, อะภิณ๎หะสันนิปาตา ภะวิสสันติ สันนิ-
ปาตะพะหุลา, วุฑฒิเยวะ ภิกขะเว ภิกขูนัง ปาฏิกังขา โน ปะริหานิ.
๒. ยาวะกีวัญจะ ภิกขะเว ภิกขู, สะมัคคา สันนิปะติสสันติ, สะมัคคา
วุฏฐะหิสสันติ, สะมัคคา สังฆะกะระณียานิ กะริสสันติ. วุฑฒิเยวะ ภิกขะเว
ภิกขูนัง ปาฏิกังขา โน ปะริหานิ.
๓. ยาวะกีวญั จะ ภิกขะเว ภิกขู, อะปญญัตตัง นะ ปญญะเปสสันติ,ปญญัตตัง
นะ สะมุจฉินทิสสันติ, ยะถาปญญัตเตสุ สิกขาปะเทสุ สะมาทายะ วัตติสสันติ,
วุฑฒิเยวะ ภิกขะเว ภิกขูนัง ปาฏิกังขา โน ปะริหานิ.
๔. ยาวะกีวญั จะ ภิกขะเว ภิกขู, เย เต ภิกขู เถรา รัตตัญ\ู จิระปพพะชิตา,
สังฆะปตะโร สังฆะปะริณายะกา, เต สักกะริสสันติ คะรุกะริสสันติ มาเนสสันติ
ปูเชสสันติ, เตสัญจะ โส ตัพพัง มัญญิสสันติ, วุฑฒิเยวะ ภิกขะเว ภิกขูนงั
ปาฏิกังขา โน ปะริหานิ.
92 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
๕. ยาวะกีวญ ั จะ ภิกขะเว ภิกขู,อุปปนนายะ ตัณหายะ โปโนพภะวิกายะโน
วะสัง คัจฉินสันติ, วุฑฒิเยวะ ภิกขะเว ภิภขูนัง ปาฏิกังขา โน ปะริหานิ.
๖. ยาวะกีวัญจะ ภิกขะเว ภิกขู, อารัญญะเกสุ เสนาสะเนสุ สาเปกขา
ภะวิสสันติ, วุฑฒิเยวะ ภิกขะเว ภิกขูนัง ปาฏิกังขา โน ปะริหานิ.
๗. ยาวะกีวญั จะ ภิกขะเว ภิกขู, ปจจัตตัญเญวะ สะติงอุปฏ ฐะเปสสันติ, กินติ
อะนาคะตา จะ เปสะลา สะพ๎รัห๎มะจารี อาคัจเฉยยุง, อาคะตา จะ เปสะลา
สะพ๎รัห๎มะจารี ผาสุง วิหะเรยยุนติ, วุฑฒิเยวะ ภิกขะเว ภิกขูนัง ปาฏิกังขา
โน ปะริหานิ.
ยาวะกีวัญจะ ภิกขะเว อิเม สัตตะ อะปะริหานิยา ธัมมา ภิกขูสุ
ฐัสสันติ, อิเมสุ จะ สัตตะสุ อะปะริหานิเยสุ ธัมเมสุ ภิกขู สันทิสสิสสันติ,
วุฑฒิเยวะ ภิกขะเว ภิกขูนงั ปาฏิกงั ขา โน ปะริหานีต.ิ อิทะมะโวจะ ภะคะวา.
อัตตะมะนา เต ภิกขู ภะคะวะโต ภาสิตัง อะภินันทุนติ.
สะติปฏฐานะสุตตัง
อัตถิ โข เตนะ ภะคะวะตา ชานะตา ปสสะตา อะระหะตา สัมมา-
สัมพุทเธนะ. เอกายะโน อะยัง มัคโค สัมมะทักขาโต, สัตตานัง วิสทุ ธิยา,
โสกะปะริเทวานัง สะมะติกกะมายะ, ทุกขะโทมะนัสสานัง อัตถังคะมายะ,
ญายัสสะ อะธิคะมายะ, นิพพานัสสะ สัจฉิกริ ยิ ายะ. ยะทิทงั จัตตาโร สะติปฏ ฐานา,
กะตะเม จัตตาโร.
อิธะ ภิกขุ กาเย กายานุปส สี วิหะระติ, อาตาป สัมปะชาโน สะติมา
วิเนยยะ โลเก อะภิชฌาโทมะนัสสัง. เวทะนาสุ เวทะนานุปส สี วิหะระติ,
อาตาป สัมปะชาโน สะติมา วิเนยยะ โลเก อะภิชฌาโทมะนัสสัง. จิตเต
จิตตานุปส สี วิหะระติ, อาตาป สัมปะชาโน สะติมา วิเนยยะ โลเก อะภิชฌา-
โทมะนัสสัง.ธัมเมสุ ธัมมานุปสสี วิหะระติ, อาตาป สัมปะชาโน สะติมา
วิเนยยะ โลเก อะภิชฌา โทมะนัสสัง.
93
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
มะหากัสสะปะโพชฌังคะสุตตะปาโฐ
เอวัมเม สุตัง . เอกัง สะมะยัง ภะคะวา ราชะคะเห วิหะระติ
เวฬุวะเน กะลันทะกะนิวาเป ฯ เตนะ โข ปะนะ สะมะเยนะ อายัส๎มา
มะหากัสสะโป ปปผะลิคุหายัง วิหะระติ อาพาธิโก ทุกขิโต พาฬ๎หะคิลาโน.
อะถะโข ภะคะวา สายัญหะสะมะยัง ปะฏิสัลลานา วุฏฐิโต
เยนายัส๎มา มะหากัสสะโป เตนุปะสังกะมิ อุปะสังกะมิต๎วา ปญญัตเต
อาสะเน นิสีทิ . นิสัชชะ โข ภะคะวา อายัส๎มันตัง มะหากัสสะปง
เอตะทะโวจะ
กัจจิ เต กัสสะปะ ขะมะนียัง กัจจิ ยาปะนียัง กัจจิ ทุกขา
เวทะนา ปะฏิกกะมันติ โน อะภิกกะมันติ ปะฏิกกะโมสานัง ปญญายะติ
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 95
โน อะภิกกะโมติ. นะ เม ภันเต ขะมะนียัง นะ ยาปะนียัง พาฬ๎หา
เม ทุกขา เวทะนา อะภิกกะมันติ โน ปะฏิกกะมันติ อะภิกกะโมสานัง
ปญญายะติ โน ปะฏิกกะโมติ.
สัตติเม กัสสะปะ โพชฌังคา มะยา สัมมะทักขาตา ภาวิตา
พะหุลีกะตา อะภิญญายะ สัมโพธายะ นิพพานายะ สังวัตตันติ.
กะตะเม สัตตะ.
สะติสัมโพชฌังโค โข กัสสะปะ มะยา สัมมะทักขาโต
ภาวิโต พะหุลีกะโต อะภิญญายะ สัมโพธายะ นิพพานายะ สังวัตตะติ.
ธัมมะวิจะยะสัมโพชฌังโค โข กัสสะปะ มะยา สัมมะทักขาโต
ภาวิโต พะหุลีกะโต อะภิญญายะ สัมโพธายะ นิพพานายะ สังวัตตะติ.
วิริยะสัมโพชฌังโค โข กัสสะปะ มะยา สัมมะทักขาโต
ภาวิโต พะหุลีกะโต อะภิญญายะ สัมโพธายะ นิพพานายะ สังวัตตะติ.
ปติสัมโพชฌังโค โข กัสสะปะ มะยา สัมมะทักขาโต
ภาวิโต พะหุลีกะโต อะภิญญายะ สัมโพธายะ นิพพานายะ สังวัตตะติ.
ปสสัทธิสัมโพชฌังโค โข กัสสะปะ มะยา สัมมะทักขาโต
ภาวิโต พะหุลีกะโต อะภิญญายะ สัมโพธายะ นิพพานายะ สังวัตตะติ.
สะมาธิสัมโพชฌังโค โข กัสสะปะ มะยา สัมมะทักขาโต
ภาวิโต พะหุลีกะโต อะภิญญายะ สัมโพธายะ นิพพานายะ สังวัตตะติ.
อุเปกขาสัมโพชฌังโค โข กัสสะปะ มะยา สัมมะทักขาโต
ภาวิโต พะหุลีกะโต อะภิญญายะ สัมโพธายะ นิพพานายะ สังวัตตะติ.
อิเม โข กัสสะปะ สัตตะ โพชฌังคา มะยา สัมมะทักขาตา
ภาวิตา พะหุลีกะตา อะภิญญายะ สัมโพธายะ นิพพานายะ สังวัตตันตีติ.
ตัคฆะ ภะคะวา โพชฌังคา ตัคฆะ สุคะตะ โพชฌังคาติ.
อิทะมะโวจะ ภะคะวา . อัตตะมะโน อายัส๎มา มะหากัสสะโป
ภะคะวะโต ภาสิตงั อะภินนั ทิ. วุฏฐะหิ จายัสม๎ า มะหากัสสะโป ตัมห๎ า อาพาธา
ตะถาปะหีโน จายัส๎มะโต มะหากัสสะปสสะ โส อาพาโธ อะโหสีติ.
96 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
มะหาโมคคัลลานะโพชฌังคะสุตตะปาโฐ
เอวัมเม สุตัง. เอกัง สะมะยัง ภะคะวา ราชะคะเห วิหะระติ เวฬุวะเน
กะลันทะกะนิวาเป. เตนะ โข ปะนะ สะมะเยนะ อายัส๎มา มะหาโมคคัลลาโน
คิชฌะกูเฏ ปพพะเต วิหะระติ อาพาธิโก ทุกขิโต พาฬ๎หะคิลาโน.
อะถะโข ภะคะวา สายัณหะสะมะยัง ปะฏิสัลลานา วุฏฐิโต
เยนายัส๎มา มะหาโมคคัลลาโน เตนุปะสังกะมิ อุปะสังกะมิต๎วา ปญญัตเต
อาสะเน นิสีทิ. นิสัชชะ โข ภะคะวา อายัส๎มันตัง มะหาโมคคัลลานัง
เอตะทะโวจะ
กัจจิ เต โมคคัลลานะ ขะมะนียัง กัจจิ ยาปะนียัง กัจจิ ทุกขา
เวทะนา ปะฏิกกะมันติ โน อะภิกกะมันติ ปะฏิกกะโมสานัง ปญญายะติ โน
อะภิกกะโมติ. นะ เม ภันเต ขะมะนียงั นะ ยาปะนียงั พาฬ๎หา เม ทุกขา
เวทะนา อะภิกกะมันติ โน ปะฏิกกะมันติ อะภิกกะโมสานัง ปญญายะติ โน
ปะฏิกกะโมติ.
สัตติเม โมคคัลลานะ โพชฌังคา มะยา สัมมะทักขาตา ภาวิตา พะหุลกี ะตา
อะภิญญายะ สัมโพธายะ นิพพานายะ สังวัตตันติ. กะตะเม สัตตะ.
สะติสัมโพชฌังโค โข โมคคัลลานะ มะยา สัมมะทักขาโต
ภาวิโต พะหุลีกะโต อะภิญญายะ สัมโพธายะ นิพพานายะ สังวัตตะติ.
ธัมมะวิจะยะสัมโพชฌังโค โข โมคคัลลานะ มะยา สัมมะทักขาโต
ภาวิโต พะหุลีกะโต อะภิญญายะ สัมโพธายะ นิพพานายะ สังวัตตะติ.
วิริยะสัมโพชฌังโค โข โมคคัลลานะ มะยา สัมมะทักขาโต
ภาวิโต พะหุลีกะโต อะภิญญายะ สัมโพธายะ นิพพานายะ สังวัตตะติ.
ปติสัมโพชฌังโค โข โมคคัลลานะ มะยา สัมมะทักขาโต
ภาวิโต พะหุลีกะโต อะภิญญายะ สัมโพธายะ นิพพานายะ สังวัตตะติ.
ปสสัทธิสัมโพชฌังโค โข โมคคัลลานะ มะยา สัมมะทักขาโต
ภาวิโต พะหุลีกะโต อะภิญญายะ สัมโพธายะ นิพพานายะ สังวัตตะติ.
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 97
สะมาธิสัมโพชฌังโค โข โมคคัลลานะ มะยา สัมมะทักขาโต
ภาวิโต พะหุลีกะโต อะภิญญายะ สัมโพธายะ นิพพานายะ สังวัตตะติ.
อุเปกขาสัมโพชฌังโค โข โมคคัลลานะ มะยา สัมมะทักขาโต
ภาวิโต พะหุลีกะโต อะภิญญายะ สัมโพธายะ นิพพานายะ สังวัตตะติ.
อิเม โข โมคคัลลานะ สัตตะ โพชฌังคา มะยา สัมมะทักขาตา
ภาวิตา พะหุลีกะตา อะภิญญายะ สัมโพธายะ นิพพานายะ สังวัตตันตีติ.
ตัคฆะ ภะคะวา โพชฌังคา ตัคฆะ สุคะตะ โพชฌังคาติ.
อิทะมะโวจะ ภะคะวา. อัตตะมะโน อายัส๎มา มะหาโมคคัลลาโน
ภะคะวะโต ภาสิตัง อะภินันทิ. วุฏฐะหิ จายัส๎มา มะหาโมคคัลลาโน ตัม๎หา
อาพาธา ตะถาปะหีโน จายัส๎มะโต มะหาโมคคัลลานัสสะ โส อาพาธ อะโหสีติ.
มะหาจุนทะโพชฌังคะสุตตะปาโฐ
เอวัมเม สุตัง. เอกัง สะมะยัง ภะคะวา ราชะคะเห วิหะระติ เวฬุวะเน
กะลันทะกะนิวาเป. เตนะ โข ปะนะ สะมะเยนะ ภะคะวา อาพาธิโก โหติ
ทุกขิโต พาฬ๎หะคิลาโน.
อะถะโข อายัส๎มา มะหาจุนโท สายัณหะสะมะยัง ปะฏิสัลลานา
วุฏฐิโต เยนะ ภะคะวา เตนุปะสังกะมิ อุปะสังกะมิต๎วา ภะคะวันตัง
อะภิวาเทต๎วา เอกะมันตัง นิสีทิ. เอกะมันตัง นิสินนัง โข อายัส๎มันตัง
มะหาจุนทัง ภะคะวา เอตะทะโวจะ ปะฏิภันตุ ตัง จุนทะ โพชฌังคาติ.
สัตติเม ภันเต โพชฌังคา ภะคะวะตา สัมมะทักขาตา ภาวิตา พะหุลี
กะตา อะภิญญายะ สัมโพธายะ นิพพานายะ สังวัตตันติ. กะตะเม สัตตะ.
สะติสัมโพชฌังโค โข ภันเต ภะคะวะตา สัมมะทักขาโต
ภาวิโต พะหุลีกะโต อภิญญายะ สัมโพธายะ นิพพานายะ สังวัตตะติ.
ธัมมะวิจะยะสัมโพชฌังโค โข ภันเต ภะคะวะตา สัมมะทักขาโต
ภาวิโต พะหุลีกะโต อะภิญญายะ สัมโพธายะ นิพพานายะ สังวัตตะติ.
98 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
วิริยะสัมโพชฌังโค โข ภันเต ภะคะวะตา สัมมะทักขาโต
ภาวิโต พะหุลีกะโต อะภิญญายะ สัมโพธายะ นิพพานายะ สังวัตตะติ.
ปติสัมโพชฌังโค โข ภันเต ภะคะวะตา สัมมะทักขาโต
ภาวิโต พะหุลีกะโต อะภิญญายะ สัมโพธายะ นิพพานายะ สังวัตตะติ.
ปสสัทธิสัมโพชฌังโค โข ภันเต ภะคะวะตา สัมมะทุกขาโต
ภาวิโต พะหุลีกะโต อะภิญญายะ สัมโพธายะ นิพพานายะ สังวัตตะติ.
สะมาธิสัมโพชฌังโค โข ภันเต ภะคะวะตา สัมมะทักขาโต
ภาวิโต พะหุลีกะโต อะภิญญายะ สัมโพธายะ นิพพานายะ สังวัตตะติ.
อุเปกขาสัมโพชฌังโค โข ภันเต ภะคะวะตา สัมมะทักขาโต
ภาวิโต พะหุลีกะโต อะภิญญายะ สัมโพธายะ นิพพานายะ สังวัตตะติ.
อิเม โข ภันเต สัตตะ โพชฌังคา ภะคะวะตา สัมมะทักขาตา ภาวิตา
พะหุลีกะตา อะภิญญายะ สัมโพธายะ นิพพานายะ สังวัตตันตีติ.
ตัคฆะ จุนทะ โพชฌังคา ตัคฆะ จุนทะ โพชฌังคาติ. อิทะมะโวจายัส๎มา
มะหาจุนโท . สะมะนุญโญ สัตถา อะโหสิ. วุฏฐะหิ จะ ภะคะวา ตัมห๎ า อาพาธา
ตะถาปะหีโน จะ ภะคะวะโต โส อาพาโธ อะโหสีติ.
คิริมานันทะสุตตะปาโฐ
เอวัมเม สุตัง . เอกัง สะมะยัง ภะคะวา สาวัตถิยัง วิหะระติ เชตะวะเน
อะนาถะปณฑิกสั สะ อาราเม เตนะ โข ปะนะ สะมะเยนะ อายัสม๎ า คิรมิ านันโท
อาพาธิโก โหติ ทุกขิโต พาฬหะคิลาโน อะถะโข อายัสม๎ า อานันโท เยนะ ภะคะวา
เตนุปะสังกะมิ อุปะสังกะมิต๎วา ภะคะวันตัง อะภิวาเทต๎วา เอกะมันตัง นิสีทิ
เอกะมันตัง นิสินโน โข อายัส๎มา อานันโท ภะคะวันตัง เอตะทะโวจะ.
อายัสม๎ า ภันเต คิรมิ านันโท อาพาธิโก ทุกขิโต พาฬ๎หะคิลาโน สาธุ ภันเต
ภะคะวา เยนายัส๎มา คิริมานันโท เตนุปะสังกะมะตุ อะนุกัมปง อุปาทายาติ.
สะเจ โข ต๎วงั อานันทะ คิรมิ านันทัสสะ ภิกขุโน อุปะสังกะมิตว๎ า ทะสะ สัญญา
ภาเสยยาสิ ฐานัง โข ปะเนตัง วิชชะติ ยัง คิรมิ านันทัสสะ ภิกขุโน ทะสะ สัญญา
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 99
สุต๎วา โส อาพาโธ ฐานะโส ปะฏิปปสสัมเภยยะ. กะตะมา ทะสะ.
อะนิจจะสัญญา อะนัตตะสัญญา อะสุภะสัญญา อาทีนะวะสัญญา ปะหานะสัญญา
วิราคะสัญญา นิโรธะสัญญา สัพพะโลเก อะนะภิระตะสัญญา สัพพะสังขาเรสุ
อะนิจจะสัญญา อานาปานัสสะติ.
กะตะมา จานันทะ อะนิจจะสัญญา ฯ อิธานันทะ ภิกขุ อะรัญญะคะโต วา
รุกขะมูละคะโต วา สุญญาคาระคะโต วา อิติ ปะฏิสัญจิกขะติ รูปง อะนิจจัง
เวทะนา อะนิจจา สัญญา อะนิจจา สังขารา อะนิจจา วิญญาณัง อะนิจจันติ.
อิติ อิเมสุ ปญจะสุ อุปาทานักขันเธสุ อะนิจจานุปสสี วิหะระติ . อะยัง วุจจะตา
นันทะ อะนิจจะสัญญา.
กะตะมา จานันทะ อะนัตตะสัญญา . อิธานันทะ ภิกขุ อะรัญญะคะโต วา
รุกขะมูละคะโต วา สุญญาคาระคะโต วา อิติ ปะฏิสญั จิกขะติ จักขุง อะนัตตา รูปา
อะนัตตา โสตัง อะนัตตา สัททา อะนัตตา ฆานัง อะนัตตา คันธา อะนัตตา ชิวหา
อะนัตตา ระสา อะนัตตา กาโย อะนัตตา โผฏฐัพพา อะนัตตา มะโน อะนัตตา
ธัมมา อะนัตตาติ. อิติ อิเมสุ ฉะสุ อัชฌัตติกะพาหิเรสุ อายะตะเนสุ อะนัตตา-
นุปสสี วิหะระติ. อะยัง วุจจะตานันทะ อะนัตตะสัญญา.
กะตะมา จานันทะ อะสุภะสัญญา. อิธานันทะ ภิกขุ อิมะเมวะ กายัง
อุทธัง ปาทะตะลา อะโธ เกสะมัตถะกา ตะจะปะริยนั ตัง ปูรนั นานัปปะการัสสะ
อะสุจโิ น ปจจะเวกขะติ อัตถิ อิมสั ม๎ งิ กาเย เกสา โลมา นะขา ทันตา ตะโจ มังสัง
นะหารู อัฏฐี อัฏฐิมญิ ชัง วักกัง หะทะยัง ยะกะนัง กิโลมะกัง ปหะกัง ปปผาสัง
อันตัง อันตะคุณงั อุทะริยงั กะรีสงั ปตตัง เสมหัง ปุพโพ โลหิตงั เสโท เมโท อัสสุ
วะสา เขโฬ สิงฆาณิกา ละสิกา มุตตันติ. อิติ อิมัส๎มิง กาเย อะสุภานุปสสี
วิหะระติ ฯ อะยัง วุจจะตานันทะ อะสุภะสัญญา.
กะตะมา จานันทะ อาทีนะวะสัญญา. อิธานันทะ ภิกขุ อะรัญญะคะโต วา
รุกขะมูละคะโต วา สุญญาคาระคะโต วา อิติ ปะฏิสญั จิกขะติ พะหุทกุ โข โข อะยัง
กาโย พะหุอาทีนะโวติ ฯ อิติ อิมสั ม๎ งิ กาเย วิวธิ า อาพาธา อุปปชชันติ.
เสยยะถีทงั . จักขุโรโค โสตะโรโค ฆานะโรโค ชิวหาโรโค กายะโรโค สีสะโรโค
100 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
กัณณะโรโค มุขะโรโค ทันตะโรโค กาโส สาโส ปนาโส ฑะโห ชะโร กุจฉิโรโค
มุจฉา ปกขันทิกา สุลา วิสจู กิ า กุฏฐัง คัณโฑ กิลาโส โสโส อะปะมาโร ทันทุ กัณฑุ
กัจฉุ ระขะสา วิตจั ฉิกา โลหิตงั ปตตัง มะธุเมโห อังสา ปฬะกา ภะคัณฑะลา.
ปตตะสะมุฏฐานา อาพาธา เสมหะสะมุฏฐานา อาพาธา วาตะสะมุฏฐานา อาพาธา
สันนิปาติกา อาพาธา อุตปุ ะริณามะชา อาพาธา วิสะมะปะระหาระชา อาพาธา
โอปกกะมิกา อาพาธา กัมมะวิปากะชา อาพาธา สีตงั อุณห๎ งั ชิฆจั ฉา ปปาสา
อุจจาโร ปสสาโวติ. อิติ อิมสั ม๎ งิ กาเย อาทีนะวานุปส สี วิหะระติ. อะยัง
วุจจะตานันทะ อาทีนะวะสัญญา.
กะตะมา จานันทะ ปะหานะสัญญา . อิธานันทะ ภิกขุ อุปปนนัง
กามะวิตกั กัง นาธิวาเสติ ปะชะหะติ วิโนเทติ พ๎ยนั ตีกะโรติ อะนะภาวัง คะเมติ
อุปปนนัง พ๎ยาปาทะวิตกั กัง นาธิวาเสติ ปะชะหะติ วิโนเทติ พ๎ยนั ตีกะโรติ
อะนะภาวัง คะเมติ อุปปนนัง วิหิงสาวิตักกัง นาธิวาเสติ ปะชะหะติ วิโนเทติ
พ๎ยันตีกะโรติ อะนะภาวัง คะเมติ อุปปนนุปปนเน ปาปะเก อะกุสะเล ธัมเม
นาธิวาเสติ ปะชะหะติ วิโนเทติ พ๎ยันตีกะโรติ อะนะภาวัง คะเมติ. อะยัง
วุจจะตานันทะ ปะหานะสัญญา.
กะตะมา จานันทะ วิราคะสัญญา อิธานันทะ ภิกขุ อะรัญญะคะโต วา
รุกขะมูละคะโต วา สุญญาคาระคะโต วา อิติ ปะฏิสญ ั จิกขะติ เอตัง สันตัง เอตัง
ปะณีตงั ยะทิทงั สัพพะสังขาระสะมะโก สัพพูปะธิปะฏินสิ สัคโค ตัณหักขะโย
วิราโค นิพพานันติ. อะยัง วุจจะตานันทะ วิาคะสัญญา.
กะตะมา จานันทะ นิโรธะสัญญา. อิธานันทะ ภิกขุ อะรัญญะคะโต วา
รุกขะมูละคะโต วา สุญญาคาระคะโต วา อิติ ปะฏิสญ ั จิกขะติ เอตัง สันตัง เอตัง
ปะณีตัง ยะทิทัง สัพพะสังขาระสะมาโถ สัพพูปะธิปะฏินิสสัคโค ตัณหักขะโย
นิโรโธ นิพพานันติ. อะยัง วุจจะตานันทะ นิโรธะสัญญา.
กะตะมา จานันทะ สัพพะโลเก อะนะภิระตะสัญญา. อิธานันทะ ภิกขุ
เย โลเก อุปายุปาทานา เจตะโส อะธิฏฐานาภินเิ วสานุสะยา เต ปะชะหันโต
วิระมะติ นะ อุปาทิยนั โต อะยัง วุจจะตานันทะ สัพพะโลเก อะนะภิะระตะสัญญา.
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 101
อิสิคิลิสุตตะปาโฐ
เอวัมเม สุตัง. เอกัง สะมะยัง ภะคะวา ราชะคะเห วิหะระติ อิสิคิลิส๎มิง
ปพพะเต. ตัตร๎ ะ โข ภะคะวา ภิกขู อามันเตสิ ภิกขะโวติ. ภะทันเตติ เต ภิกขู
ภะคะวะโต ปจจัสโสสุง. ภะคะวา เอตะทะโวจะ ปสสะถะ โน ตุมเห ภิกขะเว
เอตัง เวภาวัง ปพพะตันติ. เอวัมภันเต. เอตัสสะ โข ภิกขะเว เวภารัสสะ
ปพพะตัสสะ อัญญา วะ สะมัญญา อะโหสิ อัญญา ปญญัตติ. ปสสะถะ โน ตุมเห
ภิกขะเว เอตัง ปณฑะวัง ปพพะตันติ. เอวัมภันเต. เอตัสสะป โข ภิกขะเว
ปณฑะวัสสะ ปพพะตัสสะ อัญญา วะ สะมัญญา อะโหสิ อัญญา ปญญัตติ.
ปสสะถะ โน ตุมเห ภิกขะเว เอตัง เวปุลลัง ปพพะตันติ. เอวัมภันเต.
เอตัสสะป โข ภิกขะเว เวปุลลัสสะ ปพพะตัสสะ อัญญา วะ สะมัญญา อะโหสิ
อัญญา ปญญัตติ. ปสสะถะ โน ตุมเห ภิกขะเว เอตัง คิชฌะกูฏัง ปพพะตันติ.
เอวัมภันเต. เอตัสสะป โข ภิกขะเว คิชฌะกูฏสั สะ ปพพะตัสสะ อัญญา วะ
สะมัญญา อะโหสิ อัญญา ปญญัตติ. ปสสะถะ โน ตุมเห ภิกขะเว อิมงั อิสคิ ลิ งิ
ปพพะตันติ. เอวัมภันเต. อิมสั สะ โข ปะนะ ภิกขะเว อิสคิ ลิ สิ สะ ปพพะตัสสะ
เอสา วะ สะมัญญา อะโหสิ เอสา ปญญัตติ. ภูตะปุพพัง ภิกขะเว ปญจะ
ปจเจกะพุทธะสะตานิ อิมสั ม๎ งิ อิสคิ ลิ สิ ม๎ งิ ปพพะเต จิระนิวาสิโน อะเหสุง เต อิมงั
ปพพะตัง ปะวิสนั ตา ทิสสันติ ปะวิฏฐา นะทิสนั ติ. ตะเมนัง มะนุสสา ทิสว๎ า
เอวะมาหังสุ อะยัง ปพพะโต อิเม อิสีคิละตีติ. อิสิคิลิ อิสิคิลิเต๎ววะ สะมัญญา
อุทะปาทิ. อาจิกขิสสามิ ภิกขะเว ปจเจกะพุทธานัง นามานิ กิตตะยิสสามิ
ภิกขะเว ปจเจกะพุทธานัง นามานิ เทสิสสามิ ภิกขะเว ปจเจกะพุทธานัง นามานิ
ตัง สุณาถะ สาธุกัง มะนะสิกะโรถะ ภาสิสสามีติ. เอวัมภันเตติ โข เต ภิกขู
ภะคะวะโต ปจจัสโสสุง. ภะคะวา เอตะทะโวจะ
อะริฏโฐ นามะ ภิกขะเว ปจเจกะสัมพุทโธ อิมัส๎มิง อิสิคิลิส๎มิง ปพพะเต
จิระนิวาสี อะโหสิ. อุปะริฏโฐ นามะ ภิกขะเว ปจเจกะสัมพุทโธ อิมัส๎มิง
อิสคิ ลิ สิ ม๎ งิ ปพพะเต จิระนิวาสี อะโหสิ. ตะคะระสิขี นามะ ภิกขะเว ปจเจกะ-
สัมพุทโธ อิมัส๎มิง อิสิคิลิส๎มิง ปพพะเต จิระนิวาสี อะโหสิ. ยะสัสสี นามะ
104 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
ภิกขะเว ปจเจกะสัมพุทโธ อิมัส๎มิง อิสิคิลิส๎มิง ปพพะเต จิระนิวาสี อะโหสิ.
สุทัสสะโน นามะ ภิกขะเว ปจเจกะสัมพุทโธ อิมัส๎มิง อิสิคิลิส๎มิง ปพพะเต
จิระนิวาสี อะโหสิ. ปยะทัสสี นามะ ภิกขะเว ปจเจกะสัมพุทโธ อิมัส๎มิง
อิสิคิลิส๎มิง ปพพะเต จิระนิวาสี อะโหสิ. คันธาโร นามะ ภิกขะเว ปจเจกะ-
สัมพุทโธ อิมัส๎มิง อิสิคิลิส๎มิง ปพพะเต จิระนิวาสี อะโหสิ. ปณโฑโล นามะ
ภิกขะเว ปจเจกะสัมพุทโธ อิมัส๎มิง อิสิคิลิส๎มิง ปพพะเต จิระนิวาสี อะโหสิ.
อุปาสะโภ นามะ ภิกขะเว ปจเจกะสัมพุทโธ อิมัส๎มิง อิสิคิลิส๎มิง ปพพะเต
จิระนิวาสี อะโหสิ. นิโถ นามะ ภิกขะเว ปจเจกะสัมพุทโธ อิมัส๎มิง อิสิคิลิส๎มงิ
ปพพะเต จิระนิวาสี อะโหสิ. ตะโถ นามะ ภิกขะเว ปจเจกะสัมพุทโธ อิมสั ม๎ งิ อิสิ
คิลิส๎มิง ปพพะเต จิระนิวาสี อะโหสิ. สุต๎วา นามะ ภิกขะเว จิระนิวาสี
อะโหสิ. ภาวิตัตโต นามะ ภิกขะเว ปจเจกะสัมพุทโธ อิมัส๎มิง อิสิคิลิส๎มิง
ปพพะเต จิระนิวาสี อะโหสิ.
เย สัตตะสารา อะนีฆา นิราสา ปจเจกะเมวัชฌะคะมุง สุโพธิง เตสัง วิสลั ลานะ
นะรุตตะมานัง นามามิเม กิตตะยะโต สุณาถะ. อะริฏโฐ อุปะริฏโฐ ตะคะระสิขี
ยะสัสสี สุทัสสะโน ปยะทัสสี จะ พุทโธ คันธาโร ปณโฑโล อุปาสะโภ จะ นิโถ
ตะโถ สุตว๎ า ภาวิตตั โต สุมะโภ สุโภ เมถุโล อัฏฐะโม จะ อะถัสสุเมโฆ อะนีโฆ
สุทาโฐ ปจเจกะพุทธา ภะวะเนตติขีณา หิงคู จะ หิงโค จะ มะหานุภาวา. เท๎ว
ชาลิโน มุนิโน อัฏฐะโก จะ อะถะ โกสัลโล พุทโธ อะโถ สุพาหุ อุปะเนมิโส
เนมิโส สันตะจิตโต สัจโจ ตะโถ วิระโช ปณฐิโต จะ. กาฬูปะกาฬา วิชโิ ต ชิโต จะ
อังโค จะ ปงโค จะ คุติจฉิโต จะ ปสสี ชะหิ อุปะธิง ทุกขะมูลัง อะปะราชิโต
มาระพะลัง อะเชสิ. สัตถา ปะวัตตา สะระภังโค โลมะหังโส อุจจัง คะมาโย
อะสิโต อะนาสะโว มะโนมะโย มานัจฉิโท จะ พันธุมา ตะทาธิมตุ โต วิมะโล จะ
เกตุมา. เกตุมพะราโค จะ มะตังโค อะริโย อะถัจจุโต อัจจุตะคามัพ๎ยามะโถ
สุมังคะโล ทัพพิโล สุปะติฏฐิโต อะสัย๎โห เขมาภิระโต จะ โสระโต ทุรันนะโย
สังโฆ อะโถป อุชชะโย อะปะโร มุนิสัย๎โห อะโนมะนิกกะโม อานันทะนันโท
อุปะนันโท ท๎วาทะสะภารัท๎วาโช อันติมะเทหะธารี โพธิ มะหานาโม อะโถป
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 105
นิธิกัณฑะสุตตะคาถา
นิธิง นิเธติ ปุริโส คัมภีเร อุทะกันติเก
อัตเถ กิจเจ สะมุปปนเน อัตถายะ เม ภะวิสสะติ
ราชะโต วา ทุรุตตัสสะ โจระโต ปฬตัสสะ วา
อิณัสสะ วา ปะโมกขายะ ทุพภิกเข อาปะทาสุ วา
เอตะทัตถายะ โลกัส๎มิง นิธิ นามะ นิธิยยะติ
ตาวัสสุนิหิโต สันโต คัมภีเร อุทะกันติเก
นะ สัพโพ สัพพะทาเยวะ ตัสสะ ตัง อุปะกัปปะติ
นิธิ วา ฐานา จะวะติ สัญญา วาสสะ วิมุยหะติ
นาคา วา อะปะนาเมนติ ยักขา วาป หะรันติ นัง
อัปปยา วาป ทายาทา อุทธะรันติ อะปสสะโต
ยะทา ปุญญักขะโย โหติ สัพพะเมนะ วินัสสะติ
ยัสสะ ทาเนนะ สีเลนะ สัญญะเมนะ ทะเมนะ จะ
นิธิ สุนิหิโต โหติ อิตถิยา ปุริสัสสะวา
เจติยัมหิ จะ สังเฆ วา ปุคคะเล อะตีถีสุ วา
มาตะริ ปตะริ วาป อะโถ เชฏฐัมหิ ภาตะริ
เอโส นิธิ สุนิหิโต อะเชยโย อะนุคามิโย
ปะหายะ คะมะนีเยสุ เอตัง อาทายะ คัจฉะติ
108 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
อะสาธาระณะมัญเญสัง อะโจระหะระโร นิธิ
กะยิราถะ ธีโร ปุญญานิ โย นิธิ อะนุคามิโก
เอสะ เทวะมะนุสสานัง สัพพะกามะทะโท นิธิ
ยัง ยัง เทวาภิปตเถนติ สัพพะเมเตนะ ลัพภะติ
สุวัณณะตา สุสะระตา สุสัณฐานัง สุรูปะตา
อาธิปจจัง ปะริวาโร สัพพะเมเตนะ ลัพภะติ
ปะเทสะรัชชัง อิสสะริยัง จักกะวัตติสุขัง ปยัง
เทวะรัชชัมป ทิพเพสุ สัพพะเมเตนะ ลัพภะติ
มานุสสิกา จะ สัมปตติ เทวะโลเก จะ ยา ระติ
ยา จะ นิพพานะสัมปตติ สัพพะเมเตนะ ลัพภะติ
มิตตะสัมปะทะมาคัมมะ โยนิโส เจ ปะยุญชะโต
วิชชาวิมุตติวะสีภาโว สัพพะเมเตนะ ลัพภะติ
ปะฏิสมั ภิทา วิโมกขา จะ ยา จะ สาวะกะปาระมี
ปจเจกะโพธิ พุทธะภูมิ สัพพะเมเตนะ ลัพภะติ
เอวัง มะหัตถิกา เอสา ยะทิทัง ปุญญะสัมปะทา
ตัส๎มา ธีรา ปะสังสันติ ปณฑิตา กะตะปุญญะตันติ.
โมกขุปายะคาถา
สัพพะวัตถุตตะมัง นัต๎วา พุทธะธัมมะคะณัตตะยัง
เชคุจฉะกายะมัจจานัง โมกขุปายัง วะทามิหัง
ปาฏิโมกขัง ปูเรตัพพัง อะโถ อินท๎ริยะสังวะโร
อาชีวัสสะ อะโถ สุทธิ อะโถ ปจจะยะนิสสิตัง
จาตุปาริสุทธิสีลัง กาตัพพัง วะ สุนิมมะลัง
การะณากะระเณเหวะ ภิกขุนา โมกขะเมสินา
พุทธานุสสะติ เมตตา จะ อะสุภัง มะระณัสสะติ
อิจจิมา จะตุรารักขา กาตัพพา จะ วิปสสะนา
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 109
บทระตะนัตตะยัปปะภาวาภิยาจะนะคาถา
อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ อุตตะมัง ธัมมะมัชฌะคา
มะหาสังฆัง ปะโพเธสิ อิจเจตัง ระตะนัตตะยัง
110 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
พุทโธ ธัมโม สังโฆ จาติ นานาโหนตัมป วัตถุโต
อัญญะมัญญาวิโยคา วะ เอกีภูตัมปะนัตถะโต
พุทโธ ธัมมัสสะ โพเธตา ธัมโม สังเฆนะ ธาริโต
สังโฆ จะ สาวะโก พุทธัสสะ อิจเจกาพัทธะเมวิทัง
วิสุทธัง อุตตะมัง เสฏฐัง โลกัส๎มิง ระตะนัตตะยัง
สังวัตตะติ ปะสันนานัง อัตตะโน สุทธิกามินัง
สัมมา ปะฏิปชชันตานัง ปะระมายะ วิสุทธิยา
วิสุทธิ สัพพะเก๎ลเสหิ โหติ ทุกเขหิ นิพพุติ
นิพพานัง ปะระมัง สุญญัง นิพพานัง ปะระมัง สุขัง
เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ สุวัตถิ โหตุ สัพพะทา ฯ
ระตะนัตตะยานุภาเวนะ ระตะนัตตะยะเตชะสา
อุปททะวันตะรายา จะ อุปะสัคคา จะ สัพพะโส
มา กะทาจิ สัมผุสิงสุ รัฏฐัง ส๎ยามานะเมวิทัง
อาโรคิยะสุขัญเจวะ ตะโต ทีฆายุตาป จะ
ตัพพัตถูนัญจะ สัมปต๎โย สุขัง สัพพัตถะ โสตถิ จะ
ภะวันตุ สัมปะวัตตันตุ ส๎ยามานัง รัฏฐะปาลินัง
เต จะ รัฏฐัญจะ รักขันตุ ส๎ยามรัฏฐิกะเทวะตา
ส๎ยามานัง รัฏฐะปาลีหิ ธัมมามิเสหิ ปูชิตา
สิทธะมัตถุ สิทธะมัตถุ สิทธะมัตถุ อิทัง ผะลัง
เอตัส๎มิง ระตะนัตต๎ยัส๎มิง สัมปะสาทะนะเจตะโส.
บทสุขาภิยาจะนะคาถา
ยัง ยัง เทวะมะนุสสานัง มังคะลัตถายะ ภาสิตัง
ตัสสะ ตัสสานุภาเวนะ โหตุ ราชะกุเล สุขัง
เย เย อารักขะกา เทวา ตัตถะ ตัตถาธิวาสิโน
อิมินา ธัมมะทาเนนะ สัพเพ อัมเหหิ ปูชิตา
สะทา ภัท๎รานิ ปสสันตุ สุขิตา โหนตุ นิพภะยา
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 111
พระวินัย
ยันเตนะ ภะคะวะตา ชานะตา ปสสะตา อะระหะตา สัมมาสัมพุทเธนะ,
ปะฐะมัง ปาราชิกงั กัตถะ ปญญัตตันติ. เวสาลิยงั ปญญัตตันติ. กัง อารัพภาติ.
สุทนิ นัง กะลันทะปุตตัง อารัพภาติ. กิสม๎ งิ วัตถุสม๎ นิ ติ. สุทนิ โน กะลันทะปุตโต
ปุราณะทุตยิ กิ ายะ เมถุนงั ธัมมัง ปะฏิเสวิ, ตัสม๎ งิ วัตถุสม๎ นิ ติ.
เตนะ สะมะเยนะ พุทโธ ภะคะวา เวรัญชายัง วิหะระติ นะเฬรุปุจิมัณฑะมูเล
มะหะตา ภิกขุสังเฆนะ, สัทธิง ปญจะมัตเตหิ ภิกขุสะเตหิ. อัสโสสิ โข
เวรัญโช พราหมะโณ สะมะโณ ขะ ลุโภ โคตะโม สัก๎ยะปุตโต สัก๎ยะกุลา
ปพพะชิโต. เวรัญชายัง วิหะระติ นะเฬรุปจุ มิ ณั ฑะมูเล มะหะตา ภิกขุสงั เฆนะ,
สัทธิง ปญจะมัตเตหิ ภิกขุสะเตหิ. ตัง โข ปะนะ ภะคะวันตัง โคตะมัง
112 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
เอวัง กัล๎ยาโณ กิตติสัทโท อัพภุคคะโต, อิติปโส ภะคะวา อะระหัง สัมมา-
สัมพุทโธ, วิชชาจะระณะสัมปนโน สุคะโตโลกะวิทู, อะนุตตะโร ปุริสะทัม-
มะสาระถิ สัตถา เทวะมะนุสสานัง พุทโธ ภะคะวาติ. โส อิมัง โลกัง
สะเทวะกัง สะมาระกัง สะพ๎รหั ม๎ ะกัง สัสสะมะณะพ๎ราห๎มะณิง ปะชัง สะเทวะ-
มะนุสสัง สะยัง อะภิญญา สัจฉิกัต๎วา ปะเวเทติ, โส ธัมมัง เทเสติ อาทิกัล๎-
ยาณัง มัชเฌกัล๎ยาณัง ปะริโยสานะ กัล๎ยาณัง, สาตถัง สะพ๎ยัญชะนัง เกวะ-
ละปะริปุณณัง ปะริสุทธัง พ๎รัห๎มะจะริยัง ปะกาเสติ. สาธุ โข ปะนะ ตะถารู-
ปานัง อะระหะตัง ทัสสะนัง โหตีติ.
พระสูตร
เอวัมเม สุตัง. เอกัง สะมะยัง ภะคะวา, อันตะรา จะ ราชะคะหัง
อันตะรา จะ นาลันทัง อัทธานะมัคคะปะฏิปน โน โหติ มะหะตา ภิกขุสงั เฆนะ,
สัทธิง ปญจะมัตเตหิ ภิกขุสะเตหิ. สุปปโยป โข ปะริพพาชะโก อันตะรา จะ
ราชะคะหัง อันตะรา จะ นาลันทัง อัทธานะมัคคะปะฏิปนโน โหติ, สัทธิง
อันเตวาสินา พ๎รหั ม๎ ะทัตเตนะ มาณะเวนะ. ตัตร๎ ะ สุทงั สุปปโย ปะริพพาชะโก
อะเนกะปะริยาเยนะ, พุทธัสสะ อะวัณณัง ภาสะติ, ธัมมัสสะ อะวัณณัง ภาสะติ,
สังฆัสสะ อะวัณณัง ภาสะติ, สุปปยัสสะ ปะนะ ปะริพพาชะกัสสะ อันเตวาสี
พ๎รหั ม๎ ะทัตโต มาณะโว อะเนกะปะริยาเยนะ, พุทธัสสะ วัณณัง ภาสะติ,ธัมมัสสะ
วัณณัง ภาสะติ, สังฆัสสะ วัณณัง ภาสะติ. อิติหะ เต อุโภ อาจะริยันเตวาสี
อัญญะมัญญัสสะ อุชวุ ปิ จ จะนิกะวาทา, ภะคะวันตัง ปฏฐิโต ปฏฐิโต อะนุพนั ธา
โหนติ ภิกขุสังฆัญจะ.
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 113
พระอภิธรรม ๗ คัมภีร
พระสังคะณี
กุสะลา ธัมมา อะกุสะลา ธัมมา อัพย๎ ากะตา ธัมมา, กะตะเม ธัมมา กุสะลา,
ยัสม๎ งิ สะมะเย กามาวะจะรัง กุสะลัง จิตตัง อุปปนนัง โหติ โสมะนัสสะสะหะคะตัง
ญาณะสัมปะยุตตัง, รูปารัมมะณัง วา สัททารัมมะณัง วา, คันธารัมมะณัง วา
ระสารัมมะณัง วา , โผฏฐัพพารัมมะณัง วา ธัมมารัมมะณัง วา, ยัง ยัง วา
ปะนารัพภะ, ตัสม๎ งิ สะมะเย ผัสโส โหติ อะวิกเขโป โหติ, เย วา ปะนะ ตัสม๎ งิ
สะมะเย อัญเญป อัตถิ ปะฏิจจะสะมุปปนนา อะรูปโ น ธัมมา, อิเม ธัมมา กุสะลา.
พระวิภังค
ปญจักขันธา, รูปกขันโธ, เวทะนากขันโธ, สัญญากขันโธ, สังขารักขันโธ,
วิญญาณักขันโธ, ตัตถะ กะตะโม รูปก ขันโธ, ยังกิญจิ รูปง อะตีตานาคะตะ-
ปจจุปปนนัง, อัชฌัตตัง วา พะหิทธา วา,โอฬาริกงั วา, สุขมุ งั วา หีนงั วา ปะณีตงั
วา, ยัง ทูเร วา สันติเก วา, ตะเทกัชฌัง อะภิสญ ั \ูหติ ว๎ า อะภิสงั ขิปต ว๎ า, อะยัง
วุจจะติ รูปกขันโธ.
พระธาตุกถา
สังคะโห อะสังคะโห, สังคะหิเตนะ อะสังคะหิตัง,
อะสังคะหิเตนะ สังคะหิตัง, สังคะหิเตนะ สังคะหิตัง,
อะสังคะหิเตนะ อะสังคะหิตัง, สัมปะโยโค วิปปะโยโค,
สัมปะยุตเตนะ วิปปะยุตตัง, วิปปะยุตเตนะ สัมปะยุตตัง,
อะสังคะหิตัง.
พระปุคคลปญญัตติ
ฉะ ปญญัตติโย. ขันธะปญญัตติ, อายะตะนะปญญัตติ, ธาตุปญญัตติ,
สัจจะปญญัตติ, อินท๎รยิ ะปญญัตติ, ปุคคะละปญญัตติ, กิตตาวะตา ปุคคะลานัง
ปุคคะละปญญัตติ,สะมะยะวิมตุ โต อะสะมะยะวิมตุ โต,กุปปะธัมโม อะกุปปะธัมโม,
ปะริหานะธัมโม อะปะริหานะธัมโม, เจตะนาภัพโพ อะนุรกั ขะนาภัพโพ,ปุถชุ ชะโน
โคต๎ระภู, ภะยูปะระโต อะภะยูปะระโต, ภัพพาคะมะโน อะภัพพาคะมะโน,
นิยะโต อะนิยะโต, ปะฏิปน นะโก ผะเล ฐิโต, อะระหา อะระหัตตายะ ปะฏิปน โน.
114 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
พระกถาวัตถุ
ปุคคะโล อุปะลัพภะติ, สัจฉิกตั ถะปะระมัตเถนาติ, อามันตา, โย สัจฉิกตั โถ
ปะระมัตโถ, ตะโต โส ปุคคะโล อุปะลัพภะติ, สัจฉิกัตถะปะระมัตเถนาติ,
นะ เหวัง วัตตัพเพ,อาชานาหิ นิคคะหัง หัญจิ, ปุคคะโล อุปะลัพภะติ, สัจฉิกตั ถะ-
ปะระมัตเถนะ, เตนะ วะตะ เร วัตตัพเพ, โย สัจฉิกตั โถ ปะระมัตโถ, ตะโต โส
ปุคคะโล อุปะลัพภะติ, สัจฉิกัตถะปะระมัตเถนาติ, มิจฉา.
พระยมก
เย เกจิ กุสะลา ธัมมา, สัพเพ เต กุสะละมูลา, เย วา ปะนะ กุสะละมูลา,
สัพเพ เต ธัมมา กุสะลา, เย เกจิ กุสะลา ธัมมา, สัพเพ เต กุสะละมูเลนะ
เอกะมูลา, เย วา ปะนะ กุสะละมูเลนะ เอกะมูลา, สัพเพ เต ธัมมา กุสะลา.
พระมหาปฏฐาน
เหตุปจ จะโย, อารัมมะณะปจจะโย, อะธิปะติปจ จะโย, อะนันตะระปจจะโย,
สะมะนันตะระปจจะโย, สะหะชาตะปจจะโย, อัญญะมัญญะปจจะโย,
นิสสะยะปจจะโย,อุปะนิสสะยะปจจะโย,ปุเรชาตะปจจะโย,ปจฉาชาตะปจจะโย,
อาเสวะนะปจจะโย,กัมมะปจจะโย, วิปากะปจจะโย,อาหาระปจจะโย, อินท๎รยิ ะ-
ปจจะโย, ฌานะปจจะโย, มัคคะปจจะโย, สัมปะยุตตะปจจะโย,วิปปะยุตตะปจจะโย,
อัตถิปจจะโย, นัตถิปจจะโย,วิคะตะปจจะโย, อะวิคะตะปจจะโย.
มาติกา
ธัมมะสังคะณีมาติกาปาฐะ
กุสะลา ธัมมา อะกุสะลา ธัมมา อัพ๎ยากะตา ธัมมา.
สุขายะ เวทะนายะ สัมปะยุตตา ธัมมา ทุกขายะ เวทะนายะ สัมปะยุตตา ธัมมา
อะทุกขะมะสุขายะ เวทะนายะ สัมปะยุตตาธัมมา.
วิปากา ธัมมา วิปากะธัมมะธัมมา เนวะวิปากะนะวิปากะธัมมะธัมมา.
อุปาทินนุปาทานิยา ธัมมา อะนุปาทินนุปาทานิยา ธัมมา
อะนุปาทินนานุปาทานิยา ธัมมา.
สังกิลิฏฐะสังกิเลสิกา ธัมมา อะสังกิลิฏฐะสังกิเลสิกา ธัมมา
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 115
อะสังกิลิฏฐาสังกิเลสิกา ธัมมา.
สะวิตักกะสะวิจารา ธัมมา อะวิตักกะวิจาระมัตตา ธัมมา
อะวิตักกาวิจารา ธัมมา.
ปตสิ ะหะคะตา ธัมมา สุขะสะหะคะตา ธัมมา อุเปกขา สะหะคะตา ธัมมา.
ทัสสะเนนะ ปะหาตัพพา ธัมมา ภาวะนายะ ปะหาตัพพา ธัมมา
เนวะทัสสะเนนะ นะภาวะนายะ ปะหาตัพพา ธัมมา.
ทัสสะเนนะ ปะหาตัพพะเหตุกา ธัมมา ภาวะนายะ ปะหาตัพพะเหตุกา ธัมมา
เนวะทัสสะเนนะ นะภาวะนายะ ปะหาตัพพะเหตุกา ธัมมา.
อาจะยะคามิโน ธัมมา อะปะจะยะคามิโน ธัมมา เนวาจะยะคามิโน
นาปะจะยะคามิโน ธัมมา.
เสกขา ธัมมา อะเสกขา ธัมมา เนวะเสกขานาเสกขา ธัมมา.
ปะริตตา ธัมมา มะหัคคะตา ธัมมา อัปปะมาณา ธัมมา.
ปะริตตารัมมะณา ธัมมา มะหัคคะตารัมมะณา ธัมมา อัปปะมาณารัมมะณา
ธัมมา.
หีนา ธัมมา มัชฌิมา ธัมมา ปะณีตา ธัมมา.
มิจฉัตตะนิยะตา ธัมมา สัมมัตตะนิยะตา ธัมมา อะนิยะตา ธัมมา.
มัคคารัมมะณา ธัมมา มัคคะเหตุกา ธัมมา มัคคาธิปะติโน ธัมมา.
อุปปนนา ธัมมา อะนุปปนนา ธัมมา อุปปาทิโน ธัมมา.
อะตีตา ธัมมา อะนาคะตา ธัมมา ปจจุปปนนา ธัมมา.
อะตีตารัมมะณา ธัมมา อะนาคะตารัมมะณา ธัมมา ปจจุปปนนารัมมะณา
ธัมมา.
อัชฌัตตา ธัมมา พะหิทธา ธัมมา อัชฌัตตะพะหิทธา ธัมมา.
อัชฌัตตารัมมะณา ธัมมา พะหิทธารัมมะณา ธัมมา
อัชฌัตตะพะหิทธารัมมะณา ธัมมา.
สะนิทัสสะนะสัปปะฏิฆา ธัมมา
อะนิทัสสะนะสัปปะฏิฆา ธัมมา
อะนิทัสสะนาปปะฏิฆา ธัมมา.
116 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
วิปสสะนาภูมิปาฐะ
ปญจักขันธา. รูปกขันโธ, เวทะนากขันโธ, สัญญากขันโธ,
สังขารักขันโธ, วิญญาณักขันโธ.
ท๎วาทะสายะตะนานิ. จักข๎วายะตะนัง รูปายะตะนัง, โสตายะตะนัง
สัททายะตะนัง, ฆานายะตะนัง คันธายะตะนัง, ชิว๎หายะตะนัง ระสายะตะนัง,
กายายะตะนัง โผฏฐัพพายะตะนัง, มะนายะตะนัง ธัมมายะตะนัง.
อัฏฐาระสะ ธาตุโย. จักขุธาตุ รูปะธาตุ จักขุวิญญาณะธาตุ, โสตะธาตุ
สัททะธาตุ โสตะวิญญาณะธาตุ, ฆานะธาตุ คันธะธาตุ ฆานะวิญญาณะธาตุ,
ชิว๎หาธาตุ ระสะธาตุ ชิว๎หาวิญญาณะธาตุ, กายะธาตุ โผฏฐัพพะธาตุ กายะ
วิญญาณะธาตุ, มะโนธาตุ ธัมมะธาตุ มะโนวิญญาณะธาตุ.
พาวีสะตินท๎ริยานิ. จักขุนท๎ริยัง โสตินท๎ริยัง ฆานินท๎ริยัง ชิว๎หินท๎ริยัง
กายินท๎ริยัง มะนินท๎ริยัง, อิตถินท๎ริยัง ปุริสินท๎ริยัง ชีวิตินท๎ริยัง, สุขินท๎ริยัง
ทุกขินท๎ริยัง โสมะนัสสินท๎ริยัง โทมะนัสสินท๎ริยัง อุเปกขินท๎ริยัง, สัทธินท๎ริยัง
วิริยินท๎ริยัง สะตินท๎ริยัง สะมาธินท๎ริยัง ปญญินท๎ริยัง, อะนัญญะตัญญัสสามี-
ตินท๎ริยัง อัญญินท๎รยิ ัง อัญญาตาวินท๎ริยัง.
จัตตาริอะริยะสัจจานิ. ทุกขัง อะริยะสัจจัง, ทุกขะสะมุทะโย อะริยะสัจจัง,
ทุกขะนิโรโธ อะริยะสัจจัง, ทุกขะนิโรธะคามินี ปะฏิปะทา อะริยะสัจจัง.
ปะฏิจจะสะมุปปาทะปาฐะ
อะวิชชาปจจะยา สังขารา, สังขาระปจจะยา วิญญาณัง,
วิญญาณะปจจะยา นามะรูปง, นามะรูปะปจจะยา สะฬายะตะนัง,
สะฬายะตะนะปจจะยา ผัสโส, ผัสสะปจจะยา เวทะนา,
เวทะนาปจจะยา ตัณ๎หา, ตัณ๎หาปจจะยา อุปาทานัง,
อุปาทานะปจจะยาภะโว, ภะวะปจจะยา ชาติ,
ชาติปจจะยา ชะรามะระณัง โสกะปะริเทวะทุกขะโทมะนัสสุปายาสา
สัมภะวันติ, เอวะเมตัสสะ เกวะลัสสะ ทุกขักขันธัสสะ, สะมุทะโย โหติ.
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 117
อภิธัมมะนิทาน
กะรุณา วิยะ สัตเตสุ ปญญายัสสะ มะเหสิโน
เญยยะธัมเมสุ สัพเพสุ ปะวัตติตถะ ยะถารุจิง
ทะยายะ ตายะ สัตเตสุ สะมุสสาหิตะมานะโส
ปาฏิเหราวะสานัมหิ วะสันโต ติทะสาละเย
ปาริจฉัตตะกะมูลัมหิ ปณฑุกัมพะละนามะเก
สิลาสะเน สันนิสินโน อาทิจโจวะ ยุคันธะเร
จักกะวาฬะสะหัสเสหิ ทะสะหาคัมมะ สัพพะโส
สันนิสินเนนะ เทวานัง คะเณนะ ปะริวาริโต
มาตะรัง ปะมุขัง กัต๎วา ตัสสา ปญญายะ เตชะสา
อะภิธัมมะกะถัง มัคคัง เทวานัง สัมปะวัตตะยิ
ตัสสะ ปาเท นะมัสสิต๎วา สัมพุทธัสสะ สิรีมะโต
สัทธัมมัญจัสสะ ปูเชต๎วา กัต๎วา สังฆัสสะ จัญชะลิง
นิปจจะการัสเส ตัสสะ กะตัสสะ ระตะนัตตะเย
อานุภาเวนะ โสเสต๎วา อันตะราเย อะเสสะโต
อิติ เม ภาสะมานัสสะ อะภิธัมมะกะถัง อิมัง
อะวิกขิต๎วา นิสาเมถะ ทุลละภา หิ อะยัง กะถา ฯ
118 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
เอกัง สะมะยัง ภะคะวา เทเวสุ วิหะระติ ตาวะติงเสสุ ปาริจฉัตตะกะ-
มูลัมหิ ปณฑุกัมพะละสิลายัง ตัต๎ระ โข ภะคะเว เทวานัง ตาวะติสานัง
อะภิธัมมะกะถัง กะเถสิ
จิตตะวิภัตติรูปญจะ นิกเขโป อัตถะโชตะนา
คัมภีรัง นิปุณัง ฐานัง ตัมป พุทเธนะ เทสิตัง.
ธัมมะนิยามะสุตตัง
เอวัมเม สุตัง. เอกัง สะมะยัง ภะคะวา, สาวัตถิยัง วิหะระติ, เชตะวะเน
อะนาถะปณฑิกัสสะ อาราเม. ตัต๎ระ โข ภะคะวา ภิกขู อามันเตสิ ภิกขะโวติ.
ภะทันเตติ เต ภิกขู ภะคะวะโต ปจจัสโสสุง. ภะคะวา เอตะทะโวจะ.
อุปปาทา วา ภิกขะเว ตะถาคะตานัง อะนุปปาทา วา ตะถาคะตานัง,
ฐิตา วะ สา ธาตุ ธัมมัฏฐิตะตา ธัมมะนิยามะตา, สัพเพ สังขารา อะนิจจาติ.
ตัง ตะถาคะโต อะภิสมั พุชฌะติ อะภิสะเมติ, อะภิสมั พุชฌิตว๎ า อะภิสะเมต๎วา
อาจิกขะติ เทเสติ, ปญญะเปติ ปฏฐะเปติ, วิวะระติ วิภะชะติ อุตตานีกะโรติ,
สัพเพ สังขารา อะนิจจาติ.
อุปปาทา วา ภิกขะเว ตะถาคะตานัง อะนุปปาทา วา ตะถาคะตานัง,
ฐิตา วะ สา ธาตุ ธัมมัฏฐิตะตา ธัมมะนิยามะตา, สัพเพ สังขารา ทุกขาติ.
ตัง ตะถาคะโต อะภิสมั พุชฌะติ อะภิสะเมติ, อะภิสมั พุชฌิตว๎ า อะภิสะเมต๎วา
อาจิกขะติ เทเสติ, ปญญะเปติ ปฏฐะเปติ, วิวะระติ วิภะชะติ อุตตานีกะโรติ,
สัพเพ สังขารา ทุกขาติ.
อุปปาทา วา ภิกขะเว ตะถาคะตานัง อะนุปปาทา วา ตะถาคะตานัง,
ฐิตา วะ สา ธาตุ ธัมมัฏฐิตะตา ธัมมะนิยามะตา, สัพเพ ธัมมา อะนัตตาติ.
ตัง ตะถาคะโต อะภิสมั พุชฌะติ อะภิสะเมติ, อะภิสมั พุชฌิตว๎ า อะภิสะเมต๎วา
อาจิกขะติ เทเสติ, ปญญะเปติ ปฏฐะเปติ, วิวะระติ วิภะชะติ อุตตานีกะโรติ,
สัพเพ ธัมมา อะนัตตาติ. อิทะมะโว จะ ภะคะวา. อัตตะมะนา เต ภิกขู
ภะคะวะโต ภาสิตัง อะภินันทุนติ.
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 119
ติลักขะณาทิคาถา
สัพเพ สังขารา อะนิจจาติ ยะทา ปญญายะ ปสสะติ
อะถะ นิพพินทะติ ทุกเข เอสะ มัคโค วิสุทธิยา
สัพเพ สังขารา ทุกขาติ ยะทา ปญญายะ ปสสะติ
อะถะ นิพพินทะติ ทุกเข เอสะ มัคโค วิสุทธิยา
สัพเพ ธัมมา อะนัตตาติ ยะทา ปญญายะ ปสสะติ
อะถะ นิพพินทะติ ทุกเข เอสะ มัคโค วิสุทธิยา
อัปปะกา เต มะนุสเสสุ เย ชะนา ปาระคามิโน
อะถายัง อิตะรา ปะชา ตีระเมวานุธาวะติ
เย จะ โข สัมมะทักขาเต ธัมเม ธัมมานุวัตติโน
เต ชะนา ปาระเมสสันติ มัจจุเธยยัง สุทุตตะรัง
กัณหัง ธัมมัง วิปปะหายะ สุกกัง ภาเวถะ ปณฑิโต
โอกา อะโนกะมาคัมมะ วิเวเก ยัตถะ ทูระมัง
ตัต๎ราภิระติมจิ เฉยยะ หิต๎วา กาเม อะกิญจะโน
ปะริโยทะเปยยะ อัตตานัง จิตตัก๎เลเสหิ ปณฑิโต
เยสัง สัมโพธิยังเคสุ สัมมา จิตตัง สุภาวิตัง
อาทานะปะฏินิสสัคเค อะนุปาทายะ เย ระตา
ขีณาสะวา ชุติมันโต เต โลเก ปะรินิพพุตาติ.
เทวะตาภิสัมมันตะนะคาถา
ยานีธะ ภูตานิ สะมาคะตานิ
ภุมมานิ วา ยานิ วะ อันตะลิกเข
สัพเพ วะ ภูตา สุมะนา ภะวันตุ
อะโถป สักกัจจะ สุณันตุ ภาสิตัง
สุภาสิตัง กิญจิป โว ภะเณมุ
ปุญเญ สะตุปปาทะกะรัง อะปาปง
120 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
ธัมมูปะเทสัง อะนุการะกานัง
ตัส๎มา หิ ภูตานิ สะเมนตุ สัพเพ
เมตตัง กะโรถะ มานุสิยา ปะชายะ
ภูเตสุ พาฬ๎หัง กะตะภัตติกายะ
ทิวา จะ รัตโต จะ หะรันติ เย พะลิง
ปจโจปะการัง อะภิกังขะมานา
เต โข มะนุสสา ตะนุกานุภาวา
ภูตา วิเสเสนะ มะหิทธิกา จะ
อะทิสสะมานา มะนุเชหิ ญาตา
ตัส๎มา หิ เน รักขะถะ อัปปะมัตตา.
พระสะหัสสะนัย
สุทธิกะปะฏิปะทา
( กุสะลา ธัมมา อะกุสะลา ธัมมา อัพยากะตา ธัมมา)
กะตะเม ธัมเม กุสะมา ยัส๎มิง สะมะเย โลกุตตะรัง ฌานัง ภาเวติ
นิยยานิกัง อะปะจะยะคามิง ทิฏฐิคะตานัง ปะหานายะ ปะฐะมายะ ภูมิยา
ปตติยา วิวิจเจวะ กาเมหิ ปะฐะมัง ฌานัง อุปะสัมปชชะ วิหะระติ ทุกขาปะฏิ-
ปะทัง ทันธาภิญญัง ทุกขาปะฏิปะทัง ขิปปาภิญญัง สุขาปะฏิปะทัง ทันธาภิญญัง
สุขาปะฏิปะทัง ขิปปาภิญญัง ตัส๎มิง สะมะเย ผัสโส โหติ อะวิกเขโป โหติ อิเม
ธัมมา กุสะลา กะตะเม ธัมมา กุสะลา ยัสม๎ งิ สะมะเย โลกุตตะรัง ฌานัง
ภาเวติ นิยยานิกัง อะปะจะยะคามิง ทิฏฐิคะตานัง ปะหานายะ ปะฐะมายะ
ภูมิยา ปตติยา วิตักกะวิจารานัง วูปะสะมา ทุติยัง ฌานัง ตะติยัง ฌานัง
จะตุตถัง ฌานัง ปะฐะมัง ฌานัง ปญจะมัง ฌานัง อุปะสัมปชชะ วิหะระติ
ทุกขาปะฏิปะทัง ทันธาภิญญัง ทุกขาปะฏิปะทัง ขิปปาภิญญัง สุขาปะฏิปะทัง
ทันธาภิญญัง สุขาปะฏิปะทัง ขิปปาภิญญัง ตัส๎มิง สะมะเย ผัสโส โหติ
อะวิกเขโป โหติ อิเม ธัมมา กุสะลา ฯ
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 121
สุญญะตะมูละกะปะฏิปะทา
กะตะเม ธัมมา กุสะลา ยัส๎มิง สะมะเย โลกุตตะรัง ฌานัง ภาเวติ
นิยยานิกงั อะปะจะยะคามิง ทิฏฐิคะตานัง ปะหานายะ ปะฐะมายะ ภูมยิ า
ปตติยา วิวจิ เจวะ กาเมหิ ปะฐะมัง ฌานัง อุปะสัมปชชะ วิหะระติ ทุกขาปะฏิ-
ปะทัง ทันธาภิญญัง สุญญะตัง ทุกขาปะฏิปะทัง ขิปปาภิญญัง สุญญะตัง
สุขาปะฏิปะทัง ทันธาภิญญัง สุญญะตัง สุขาปะฏิปะทัง ขิปปาภิญญัง สุญญะตัง
ตัส๎มิง สะมะเย ผัสโส โหติ อะวิกเขโป โหติ อิเม ธัมมา กุสะลา กะตะเม
ธัมมา กุสะลา ยัส๎มิง สะมะเย โลกุตตะรัง ฌานัง ภาเวติ นิยยานิกัง
อะปะจะยะคามิง ทิฏฐิคะตานัง ปะหานายะ ปะฐะมายะ ภูมิยา ปตติยา
วิตกั กะวิจารานัง วูปะสะมา ทุตยิ งั ฌานัง ตะติยงั ฌานัง จะตุตถัง ฌานัง
ปะฐะมัง ปญจะมัง ฌานัง อุปะสัมปชชะ วิหะระติ ทุกขา ปะฏิปะทัง ทันธา-
ภิญญัง สุญญะตัง ทุกขาปะฏิปะทัง ขิปปาภิญญัง สุญญะตัง สุขาปะฏิปะทัง
ทันธาภิญญัง สุญญะตัง สุขาปะฏิปะทัง ขิปปาภิญญัง สุญญะตัง ตัส๎มิง สะมะเย
ผัสโส โหติ อะวิกเขโป โหติ อิเม ธัมมา กุสะลา
อัปปะณิหิตะปะฏิปะทา
กะตะเม ธัมมา กุสะลา ยัสม๎ งิ สะมะเย โลกุตตะรังฌานัง ภาเวติ
นิยยานิกงั อะปะจะยะคามิง ทิฏฐิคะตานัง ปะหานายะ ปะฐะมายะ ภูมยิ า
ปตติยา วิวิจเจวะ กาเมหิ ปะฐะมัง ฌานัง อุปะสัมปชชะ วิหะระติ ทุกขาปะฏิ-
ปะทัง ทันธาภิญญัง อัปปะณิหติ งั ทุกขาปะฏิปะทัง ขิปปาภิญญัง อัปปะณิหติ งั
สุขาปะฏิปะทัง ทันธาภิญญัง อัปปะณิหิตงั สุขาปะฏิปะทัง ขิปปาภิญญัง
อัปปะณิหิตัง ตัส๎มิง สะมะเย ผัสโส โหติ อะวิกเขโป โหติ อิเม ธัมมา กุสะลา
กะตะเม ธัมมา กุสะลา ยัสม๎ งิ สะมะเย โลกุตตะรัง ฌานัง ภาเวติ นิยยานิกงั
อะปะจะยะคามิง ทิฏฐิคะตานัง ปะหายนายะ ปะฐะมายะ ภูมิยา ปตติยา
วิตกั กะวิจารานัง วูปะสะมา ทุตยิ งั ฌานัง ตะติยงั ฌานัง จะตุตถัง ฌานัง
ปะฐะมัง ฌานัง ปญจะมัง ฌานัง อุปะสัมปชชะ วิหะระติ ทุกขาปะฏิปะทัง
122 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
ทันธาภิญญัง อัปปะณิหิตัง ทุกขาปะฏิปะทัง ขิปปาภิญญัง อัปปะณิหิตัง
สุขาปะฏิปะทัง ทันธาภิญญัง อัปปะณิหิตัง สุขาปะฏิปะทัง ขิปปาภิญญัง
อัปปะณิหิตัง ตัส๎มิง สะมะเย ผัสโส โหติ อะวิกเขโป โหติ อิเม ธัมมา กุสะลา
อะธิปะติ
กะตะเม ธัมมา กุสะลา ยัส๎มิง สะมะเย โลกุตตะรัง ฌานัง ภาเวติ
นิยยานิกงั อะปะจะยะคามิง ทิฏฐิคะตานัง ปะหานายะ ปะฐะมายะ ภูมยิ า
ปตติยา วิวจิ เจวะ กาเมหิ ปะฐะมัง ฌานัง อุปะสัมปชชะ วิหะระติ ทุกขาปะฏิ-
ปะทัง ทันธาภิญญัง ฉันทาธิปต เตยยัง วิรยิ าธิปต เตยยัง จิตตาธิปต เตยยัง
วิมงั สาธิปต เตยยัง ทุกขาปะฏิปะทัง ขิปปาภิญญัง ฉันทาธิปต เตยยัง วิรยิ าธิ-
ปตเตยยัง จิตตาธิปตเตยยัง วิมังสาธิปตเตยยัง สุขาปะฏิปะทัง ทันธาภิญญัง
ฉันทาธิปต เตยยัง วิรยิ าธิปต เตยยัง จิตตาธิปต เตยยัง วิมงั สาธิปต เตยยัง
สุขาปะฏิปะทัง ขิปปาภิญญัง ฉันทาธิปต เตยยัง วิรยิ าธิปต เตยยัง จิตตาธิปต เตยยัง
วิมงั สาธิตเตยยัง ตัสม๎ งิ สะมะเย ผัสโส โหติ อะวิกเขโป โหติ อิเม ธัมมา
กุสะลา
กะตะเม ธัมมา กุสะลา ยัส๎มิง สะมะเย โลกุตตะรัง ฌานัง ภาเวติ
นิยยานิกงั อะปะจะยะคามิง ทิฏฐิคะตานัง ปะหานายะ ปะฐะมายะ ภูมยิ า
ปตติยา วิตกั กะวิจารนัง วูปะสะมา ทุตยิ งั ฌานัง ตะติยงั ฌานัง จะตุตถัง ฌานัง
ปะฐะมัง ฌานัง ปญจะมัง ฌานัง อุปะสัมปชชะ วิหะระติ ทุกขาปะฏิปะทัง
ทันธาภิญญัง ฉันทาธิปตเตยยัง วิริยาธิปตเตยยัง จิตตาธิปตเตยยัง
วิมงั สาธิปต เตยยัง ทุกขาปะฏิปะทัง ขิปปาภิญญัง ฉันทาธิปต เตยยัง วิรยิ าธิ-
ปตเตยยัง จิตตาธิปตเตยยัง วิมังสาธิปตเตยยัง สุขาปะฏิปะทัง ทันธาภิญญัง
ฉันทาธิปตเตยยัง วิริยาธิปตเตยยัง จิตตาธิปตเตยยัง วิมังสาธิปตเตยยัง
สุขาปะฏิปะทัง ขิปปาภิญญัง ฉันทาธิปตเตยยัง วิริยาธิปตเตยยัง
จิตตาธิปตเตยยัง วิมังสาธิปตเตยยัง (อะทุกขะมะสุขาปะฏิปะทัง ทันธาภิญญัง
ฉันทาธิปตเตยยัง วิริยาธิปตเตยยัง จิตตาธิปตเตยยัง วิมังสาธิปตเตยยัง
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 123
บังสุกุลเปน
อะจิรัง วะตะยัง กาโย ปะฐะวิง อะธิเสสสะติ
ฉุฑโฑ อะเปตะวิญญาโณ นิรัตถังวะ กะลิงคะรัง.
124 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
บทสวดเมตตาพรหมวิหาร
(พระคาถาเมตตาหลวง)
เอวัมเม สุตัง. เอกัง สะมะยัง ภะคะวา สาวัตถิยัง วิหะระติ เชตะวะเน
อะนาถะปณฑิกัสสะ อาราเม. ตัต๎ระ โข ภะคะวา ภิกขู อามันเตสิ ภิกขะโวติ.
ภะทันเตติ เต ภิกขู ภะวะโต ปจจัสโสสุง. ภะคะวา เอตะทะโวจะ เมตตายะ
ภิกขะเว เจโตวิมุตติยา อาเสวิตายะ ภาวิตายะ พะหุลีกะตายะ ยานีกะตายะ
วัตถุกะตายะ อะนุฏฐิตายะ ปะริจิตายะ สุสะมารัทธายะ เอกาทะสานิสังสา
ปาฏิกังขา. กะตะเม เอกาทะสะ.
๑. สุขัง สุปะติ,
๒. สุขัง ปะฏิพุชฌะติ,
๓. ปาปะกัง สุปนัง ปสสะติ,
๔. มะนุสสานัง ปโย โหติ,
๕. อะมะนุสสานัง ปโย โหติ,
๖. เทวะตา รักขันติ,
๗. นาสสะ อัคคิ วา วิสัง วา สัตถัง วา กะมะติ,
๘. ตุวะฏัง จิตตัง สะมาธิยะติ,
๙. มุขะวัณโณ วิปปะสีทะติ,
๑๐. อะสัมมุฬ๎โห กาลัง กะโรติ,
๑๑. อุตตะริง อัปปะฏิวิชฌันโต พ๎รัห๎มะโลกูปะโค โหติ.
เมตตายะ ภิกขะเว เจโตวิมุตติยา,อาเสวิตายะ ภาวิตายะ พะหุลีกะตายะ,
ยานีกะตายะ วัตถุกะตายะ อะนุฏฐิตายะ ปะริจิตายะ สุสะมารัทธายะ, อิเม
เอกาทะสานิสังสา ปาฏิกังขา.
อัตถิ อะโนธิโส ผะระณา เมตตาเจโตวิมุตติ. อัตถิ โอธิโส ผะระณา
เมตตาเจโตวิมุตติ. อัตถิ ทิสา ผะระณา เมตตาเจโตวิมุตติ.
กะตีหากาเรหิ อะโนธิโส ผะระณา เมตตาเจโตวิมตุ ติ. กะตีหากาเรหิ โอธิโส
ผะระณา เมตตาเจโตวิมุตติ ฯ กะตีหากาเรหิ ทิสาผะระณา เมตตาเจโตวิมตุ ติ.
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 125
๗. แผเมตตาใหเพศชายในทิศทั้ง ๑๐
(๑) สัพเพ ปุรัตถิมายะ ทิสายะ ปุริสา อะเวรา อัพ๎ยาปชฌา อะนีฆา
สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ ฯ
(๒) สัพเพ ปจฉิมายะ ทิสายะ ปุริสา อะเวรา อัพ๎ยาปชฌา อะนีฆา
สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ ฯ
(๓) สัพเพ อุตตะรายะ ทิสายะ ปุริสา อะเวรา อัพ๎ยาปชฌา อะนีฆา
สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ ฯ
(๔) สัพเพ ทักขิณายะ ทิสายะ ปุริสา อะเวรา อัพ๎ยาปชฌา อะนีฆา
สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ ฯ
(๕) สัพเพ ปุรัตถิมายะ อะนุทิสายะ ปุริสา อะเวรา อัพ๎ยาปชฌา อะนีฆา
สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ ฯ
(๖) สัพเพ ปจฉิมายะ อะนุทิสายะ ปุริสา อะเวรา อัพ๎ยาปชฌา อะนีฆา
สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ ฯ
(๗) สัพเพ อุตตะรายะ อะนุทิสายะ ปุริสา อะเวรา อัพ๎ยาปชฌา อะนีฆา
สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ ฯ
(๘) สัพเพ ทักขิณายะ อะนุทิสายะ ปุริสา อะเวรา อัพ๎ยาปชฌา อะนีฆา
สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ ฯ
(๙) สัพเพ เหฏฐิมายะ ทิสายะ ปุริสา อะเวรา อัพ๎ยาปชฌา อะนีฆา
สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ ฯ
(๑๐) สัพเพ อุปะริมายะ ทิสายะ ปุริสา อะเวรา อัพ๎ยาปชฌา อะนีฆา
สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ ฯ
๘. แผเมตตาใหผูเปนพระอริยะในทิศทั้ง ๑๐
(๑) สัพเพ ปุรัตถิมายะ ทิสายะ อะริยา อะเวรา อัพ๎ยาปชฌา อะนีฆา
สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ ฯ
(๒) สัพเพ ปจฉิมายะ ทิสายะ อะริยา อะเวรา อัพ๎ยาปชฌา อะนีฆา
สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ ฯ
132 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
(๓) สัพเพ อุตตะรายะ ทิสายะ อะริยา อะเวรา อัพ๎ยาปชฌา อะนีฆา
สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ ฯ
(๔) สัพเพ ทักขิณายะ ทิสายะ อะริยา อะเวรา อัพ๎ยาปชฌา อะนีฆา
สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ ฯ
(๕) สัพเพ ปุรัตถิมายะ อะนุทิสายะ อะริยา อะเวรา อัพ๎ยาปชฌา อะนีฆา
สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ ฯ
(๖) สัพเพ ปจฉิมายะ อะนุทิสายะ อะริยา อะเวรา อัพ๎ยาปชฌา อะนีฆา
สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ ฯ
(๗) สัพเพ อุตตะรายะ อะนุทิสายะ อะริยา อะเวรา อัพ๎ยาปชฌา อะนีฆา
สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ ฯ
(๘) สัพเพ ทักขิณายะ อะนุทิสายะ อะริยา อะเวรา อัพย๎ าปชฌา อะนีฆา
สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ ฯ
(๙) สัพเพ เหฏฐิมายะ ทิสายะ อะริยา อะเวรา อัพ๎ยาปชฌา อะนีฆา
สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ ฯ
(๑๐) สัพเพ อุปะริมายะ ทิสายะ อะริยา อะเวรา อัพ๎ยาปชฌา อะนีฆา
สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ ฯ
๙. แผเมตตาใหผูที่ไมใชพระอริยะในทิศทั้ง ๑๐
(๑) สัพเพ ปุรัตถิมายะ ทิสายะ อะนะริยา อะเวรา อัพ๎ยาปชฌา อะนีฆา
สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ ฯ
(๒) สัพเพ ปจฉิมายะ ทิสายะ อะนะริยา อะเวรา อัพ๎ยาปชฌา อะนีฆา
สุขี อัตตานังปะริหะรันตุ ฯ
(๓) สัพเพ อุตตะรายะ ทิสายะ อะนะริยา อะเวรา อัพ๎ยาปชฌา อะนีฆา
สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ ฯ
(๔) สัพเพ ทักขิณายะ ทิสายะ อะนะริยา อะเวรา อัพ๎ยาปชฌา อะนีฆา
สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ ฯ
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 133
สูตรยอความ
๑. จํานวนทิศ ๒. จํานวนสัตว ๓. จํานวนธรรม
๑. สัพเพ ปุรัตถิมายะ ทิสายะ ๑. สัตตา
๑. คําเมตตา
อะเวรา อัพ๎ยาปชฌา อะนีฆา
๒. สัพเพ ปจฉิมายะ ทิสายะ ๒. ปาณา สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ
ประวัติความเปนมา
พระคาถาเมตตาหลวงบทนี้ หลวงปูมั่น ภูริทัตโต ทานมักจะใชภาวนา
เปนการเจริญเมตตาไปยังสรรพสัตวไมมีประมาณ ใหหมูสัตวและเทวดาไดรับ
ความรมเย็นเปนสุขโดยทั่วกัน
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 139
ธัมมปริยายะคาถา
( นํา) หันทะ มะยัง ธัมมะปะริยายะคาถาโย ภะณามะ เส ฯ
( รับ) สัพเพ สัตตา มะริสสันติ มะระณันตัง หิ ชีวิตัง
สัตวทั้งหลายทั้งสิ้นจักตองตาย, เพราะชีวิตนี้มีความตายเปนที่สุดรอบ
ชะรังป ปต๎วา มะระณัง เอวัง ธัมมา หิ ปาณิโณ
แมจะอยูไ ดถงึ ชราก็ตอ งตาย, เพราะสัตวทงั้ หลาย ยอมเปนอยางนีต้ ามธรรมดา
ยะมะกัง นามะรูปญจะ อุโภ อัญโญญะนิสสิตา
ก็นามและรูปคือกายกับใจ, ยอมอาศัยกันอยูเปนของคูกัน
เอกัส๎มิง ภิชชะมานัส๎มิง อุโภ ภิชชันติ ปจจะยาติ
เมื่อฝายใดฝายหนึ่งแตกสลาย, ทั้งสองฝายก็สลายไปดวยกัน
ยะถาป อัญญะตะรัง พีชัง เขตเต วุตตัง วิรูหะติ
เปรียบเหมือนพืชอยางใดอยางหนึ่ง,ที่หวานลงแลวในพื้นแผนดินยอมงอก
ขึ้นได,
ปะฐะวีระสัญจะ อาคัมมะ สิเนหัญจะ ตะทูภะยัง
เพราะอาศัยรสแหงแผนดิน, และเชื้อในยางแหงพืชนั้นๆ
เอวัง ขันธา จะ ธาตุโย ฉะ จะ อายะตะนา อิเม
ขันธทั้ง ๕ และธาตุทั้งหลาย, พรอมทั้งอายตนะทั้ง ๖ นี้ก็เหมือนกัน
เหตุง ปะฏิจจะ สัมภูตา เหตุภังคา นิรุชฌะเร
อาศัยเหตุจึงเกิดขึ้นได, เมื่อเหตุนั้นแตกสลายก็ยอมดับไป
ยะถา หิ อังคะสัมภารา โหติ สัทโท ระโถ อิติ
เปรียบเหมือนการประกอบชิน้ สวนของรถเขาดวยกัน, คําเรียกวารถก็มขี นึ้ ได
เอวัง ขันเธสุ สันเตสุ โหติ สัตโตติ สัมมะติ
เมื่อขันธทั้ง๕ ยังมีอยูก็เหมือนกัน, คําสมมติวาคนและสัตวก็มีขึ้นได
อุโภ ปุญญัญจะ ปาปญจะ ยัง มัจโจ กุรุเต อิธะ
เมื่อผูที่ตายไป, ทําบุญและบาปใดๆ ในโลกนี้แลว
142 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
ตัญหิ ตัสสะ สะกัง โหติ ตัญจะ อาทายะ คัจฉะติ
บุญและบาปนั้นแล, ยอมเปนของๆ เขาผูนั้นโดยแท,
เขายอมไดรับบุญและบาปนั้นแนนอน
ตัญจัสสะ อะนุคัง โหติ ฉายาวะ อะนุปายินี
บุญและบาปนั้นยอมติดตามเขาไป, เหมือนเงาตามตัวเขาไปฉะนั้น
สัทธายะ สีเลนะ จะ โย ปะวัฑฒะติ
ผูใดเจริญดวยศีลและมีศรัทธา
ปญญายะ จาเคนะ สุเตนะ จูภะยัง
เปนผูมีปญญา, สดับศึกษาในการเสียสละ
โส ตาทิโส สัปปุริโส วิจักขะโน
บุคคลผูเปนสัตบุรุษ, เปนผูเฉียบแหลมเชนนั้น
อาทียะติ สาระมิทเธวะ อัตตะโน
ยอมเปนผูถือเอาประโยชนแหงตน, ในโลกนี้ไวไดโดยแท
อัชเชวะ กิจจะมาตัปปง โก ชัญญา มะระณัง สุเว
พึงทําความเพียรเสียในวันนี้แหละ, ใครเลาจะรูความตายในวันพรุง
นะ หิ โน สังคะรันเตนะ มะหาเสเนนะ มัจจุนา
เพราะวาความผัดเพีย้ นกับมัจจุราชผูม เี สนาใหญนนั้ , ยอมไมมแี กเราทัง้ หลาย
เอวัมภูเตสุ เปยเตสุ สาธุ ตัตถาชฌุเปกขะนา
เมื่อสังขารเหลานั้นตองเปนอยางนี้แนนอน, การวางเฉยในสังขารเสียได
ยอมเปนการดี,
อะป เตสัง นิโรธายะ ปะฏิปตต๎ยาติสาธุกา
อนึ่ง การปฏิบัติเพื่อดับสังขารเสียได , ยิ่งเปนการดี
สัพพัง สัมปาทะนียัญหิ อัปปะมาเทนะ สัพพะทาติ
กิจทั้งสิ้นนี้จะพึงบําเพ็ญใหบริบูรณได, ดวยความไมประมาท
ทุกเมื่อเทานั้นแล, ดังนี้ ฯ
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 143
อานาปานสติสูตร
(หันทะ มะยัง อานาปานะสะติปาฐัง ภะณามะ เส)
อานาปานะสะติ ภิกขะเว ภาวิตา พะหุลีกะตา
ดูกอนภิกษุทั้งหลาย, อานาปานสติอันบุคคลเจริญทําใหมากแลว
มะหัปผะลา โหติ มะหานิสังสา
ยอมมีผลใหญมีอานิสงสใหญ
อานาปานะสะติ ภิกขะเว ภาวิตา พะหุลีกะตา
ดูกอนภิกษุทั้งหลาย, อานาปานสติอันบุคคลเจริญทําใหมากแลว
จัตตาโร สะติปฐฐาเน ปะริปูเรนติ
ยอมทําสติปฏฐานทั้งสี่ใหบริบูรณ
จัตตาโร สะติปฏฐานา ภาวิตา พะหุลีกะตา
สติปฏฐานทั้งสี่อันบุคคลเจริญทําใหมากแลว
สัตตะ โพชฌังเค ปะริปูเรนติ
ยอมทําโพชฌงคทั้งเจ็ดใหบริบูรณ
สัตตะ โพชฌังคา ภาวิตา พะหุลีกะตา
โพชฌงคทั้งเจ็ดอันบุคคลเจริญทําใหมากแลว
วิชชา วิมุตติง ปะริปูเรนติ
ยอมทําวิชชาและวิมุตติใหบริบูรณ
กะถัง ภาวิตา จะ ภิกขะเว อานาปานะสะติ, กะถัง พะหุลีกะตา
ดูกอ นภิกษุทงั้ หลาย, ก็อานาปานสติอนั บุคคลเจริญทําใหมากแลวอยางไรเลา
มะหัปผะลา โหติ มะหานิสังสา จึงมีผลใหญมีอานิสงสใหญ
อิธะ ภิกขะเว ภิกขุ ดูกอนภิกษุทั้งหลาย, ภิกษุในธรรมวินัยนี้
อะรัญญะคะโต วา ไปแลวสูปาก็ตาม
รุกขะมูละคะโต วา ไปแลวสูโคนไมก็ตาม
สุญญาคาระคะโต วา ไปแลวสูเรือนวางก็ตาม
นิสีทะติ ปลลังกัง อาภุชิต๎วา นั่งคูขาเขามาโดยรอบแลว
144 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
อุชุง กายัง ปะณิธายะ, ปะริมุขัง สะติง อุปฏฐะเปต๎วา
ตั้งกายตรงดํารงสติมั่น
โส สะโต วะ อัสสะสะติ, สะโต ปสสะสะติ
ภิกษุนั้นเปนผูมีสติอยูนั้นเทียว, หายใจเขา, มีสติอยู, หายใจออก
(๑) ทีฆัง วา อัสสะสันโต, ทีฆัง อัสสะสามีติ ปะชานาติ
ภิกษุนั้นเมื่อหายใจเขายาว, ก็รูสึกตัวทั่วถึงวาเราหายใจเขายาว, ดังนี้
ทีฆัง วา ปสสะสันโต, ทีฆัง ปสสะสามีติ ปะชานาติ
เมื่อเราหายใจออกยาว, ก็รูสึกตัวทั่วถึงวาเราหายใจออกยาว, ดังนี้
(๒) รัสสัง วา อัสสะสันโต, รัสสัง อัสสะสามีติ ปะชานาติ
ภิกษุนั้นเมื่อหายใจเขาสั้น, ก็รูสึกตัวทั่วถึงวาเราหายใจเขาสั้น, ดังนี้
รัสสัง วา ปสสะสันโต, รัสสัง ปสสะสามีติ ปะชานาติ
เมื่อเราหายใจออกสั้น, ก็รูสึกตัวทั่วถึงวาเราหายใจออกสั้น, ดังนี้
(๓) สัพพะกายะปะฏิสังเวที อัสสะสิสสามีติ สิกขะติ
ภิกษุนั้นยอมทําในบทศึกษาวา, เราเปนผูรูพรอมเฉพาะซึ่งกายทั้งปวง,
จักหายใจเขา, ดังนี้
สัพพะกายะปะฏิสังเวที ปสสะสิสสามีติ สิกขะติ
ยอมทําในบทศึกษาวา, เราเปนผูรูพรอมเฉพาะซึ่งกายทั้งปวง, จักหายใจ
ออก, ดังนี้
(๔) ปสสัมภะยัง กายะสังขารัง อัสสะสิสสามีติ สิกขะติ
ภิกษุนั้นยอมทําในบทศึกษาวา, เราเปนผูทํากายสังขารใหระงับอยู,
จักหายใจเขา, ดังนี้
ฃปสสัมภะยัง กายะสังขารัง ปสสะสิสสามีติ สิกขะติ
ยอมทําในบทศึกษาวา, เราเปนผูท าํ กายสังขารใหระงับอยู, จักหายใจออก,
ดังนี้
(จบ จะตุกกะที่หนึ่ง)
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 145
นมัสการพระอรหันต ๘ ทิศ
( หันทะ มะยัง สะระภัญเญนะ พุทธะมังคะละคาถาโย ภะณามะ เส )
สัมพุทโธ ทิปะทัง เสฏโฐ นิสินโน เจวะ มัชฌิเม
โกณฑัญโญ ปุพพะภาเค จะ อาคะเณยเย จะ กัสสะโป
สารีปุตโต จะ ทักขิเณ หะระติเย อุปาลี จะ
ปจฉิเมป จะ อานันโท พายัพเพ จะ คะวัมปะติ
โมคคัลลาโน จะ อุตตะเร อีสาเณป จะ ราหุโล
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 149
คําไหวบารมี ๓๐ ทัศ
ทานะ ปาระมี สัมปนโน
ทานะ อุปะปาระมี สัมปนโน
ทานะ ปะระมัตถะปาระมี สัมปนโน
เมตตา ไมตรี กรุณา มุทิตา อุเบกขา ปาระมี สัมปนโน อิติปโส ภะคะวา ฯ
สีละปาระมี- เนกขัมมะปาระมี- ปญญาปาระมี- วิรยิ ะปาระมี- ขันติปาระมี-
สัจจะปาระมี- อะธิษฐานะปาระมี- เมตตาปาระมี- อุเปกขาปาระมี-
ทะสะปาระมี- (นอกนั้นเหมือนกันหมด)
พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ นะมามิหงั ฯ
มงคลจักรวาลสะเดาะเคราะห ๑๐ ทิศ
บูระพารัสdมิง พระพุทธะคุณัง
บูระพารัสdมิง พระธัมเมตัง
บูระพารัสdมิง พระสังฆานัง
ทุกขะโรคะภะยัง วิวญั ชัยเย สัพพะทุกข สัพพะโศก สัพพะโรค สัพพะภัย
สัพพะเคราะห เสนียดจัญไร สัพพะเคราะหตัวนอก สัพพะเคราะหตัวใน
สัพพะเคราะหตัวใดๆ ขอใหกลายเปนดี เคราะหป เคราะหเดือน เคราะหวัน
เคราะหป ขอใหเคลื่อน เคราะหเดือนขอใหคลาย เคราะหวันขอใหหาย
เหมือนนํ้าดับไฟ อะภิวัญชัยเย สัพพะธะนัง สัพพะลาภัง ภะวันตุ เม รักขันตุ
สุรักขันตุ
หมายเหตุ เทีย่ วตอไปเปลีย่ นทีข่ ดี เสนใตเปน อาคะเนย๎รสั ม๎ งิ - ทักษิณรัสม๎ งิ
- หรดีรสั ม๎ งิ - ปจจิมรัสม๎ งิ - พายัพรัสม๎ งิ - อุดรรัสม๎ งิ -อิสานรัสม๎ งิ -อากาสรัสม๎ งิ -
ปะฐะวีรัส๎มิง นอกนั้นเหมือนกันหมด
(สวดใหผอู ื่น เปลี่ยน ภะวันตุ เม เปน ภะวันตุ เต)
มงคลจักรวาล ๘ ทิศ
อิมัส๎มิง มงคลจักรวาลทั้ง ๘ ทิศ ประสิทธิ จงมาเปนกําแพงแกวทั้ง ๗ ชั้น
มาปองกันหอมลอมรอบครอบทั่วอะนัตตา ราชะเสมานาเขตเต สะมันตา
สะตะโยชะนะ สะตะสะหัสสานิ พุทธะชาละปะริกเขตเต รักขันตุ สุรักขันตุฯ
พิจารณาปจจัย ๔ หลังทําวัตรเชา
ตังขะณิกะปจจะเวกขะณะวิธี
(หันทะ มะยัง ตังขะณิกะปจจะเวกขะณะปาฐัง ภะณามะ เส ฯ)
พิจารณาปจจัย ๔ หลังทําวัตรเย็น
อะตีตะปจจะเวกขะณะวิธี
หันทะ มะยัง อะตีตะปจจะเวกขะณะปาฐัง ภะณามะ เส
อภิณหะปจจะเวกขณ
(นํา) หันทะ มะยัง อะภิณหะปจจะเวกขะณะปาฐัง ภะณามะ เส.
ชะราธัมโมม๎หิ ชะรัง อะนะตีโต ( หญิงวา อะนะตีตา ),
เรามีความแกเปนธรรมดา, จะลวงพนความแกไปไมได,
พ๎ยาธิธัมโมม๎หิ พ๎ยาธิง อะนะตีโต ( หญิงวา อะนะตีตา ),
เรามีความเจ็บไขเปนธรรมดา, จะลวงพนความเจ็บไขไปไมได,
มะระณะธัมโมม๎หิ มะระณัง อะนะตีโต ( หญิงวา อะนะตีตา ),
เรามีความตายเปนธรรมดา, จะลวงพนความตายไปไมได
สัพเพหิ เม ปเยหิ มะนาเปหิ นานาภาโว วินาภาโว
เราจักตองพลัดพรากจากของรักของชอบใจทั้งสิ้นไป,
กัมมัสสะโกม๎หิ, กัมมะทายาโท ( หญิงวา ทายาทา ),
กัมมะโยนิ, กัมมะพันธุ, กัมมะปะฏิสะระโณ ( หญิงวา สะระณา ),
เราเปนผูมีกรรมเปนของ ๆ ตน, เปนผูมีกรรมเปนผูใหผล,
เปนผูมีกรรมเปนกําเนิด,เปนผูมีกรรมเปนเผาพันธุ, เปนผูมีกรรม
เปนที่พึ่งอาศัย,
ยัง กัมมัง กะริสสามิ, กัล๎ยาณัง วา ปาปะกัง วา,
เราจักทํากรรมอันใดไว, เปนบุญหรือเปนบาป, (ดีหรือชั่ว)
ตัสสะ ทายาโท ( หญิงวา ทายาทา) ภะวิสสามิ,
เราจักเปนทายาท, คือวาจะตองไดรับผลของกรรมนั้นสืบไป,
เอวัง อัม๎เหหิ อะภิณ๎หัง ปจจะเวกขิตัพพัง.
เราทั้งหลายควรพิจารณาอยางนี้ทุกวันๆ เถิด.
156 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
กายะคะตาสะติ
(นํา) หันทะ มะยัง กายะคะตาสะตินะยัง กะโรมะ เส.
อะยัง โข เม กาโย กายของเรานี้แล
อุทธัง ปาทะตะลา เบื้องบนแตพื้นเทาขึ้นมา
อะโธ เกสะมัตถะกา เบื้องตํ่าแตปลายผมลงไป
ตะจะปะริยันโต มีหนังหุมอยูเปนที่สุดรอบ
ปูโรนานัปปะการัสสะ อะสุจิโน เต็มไปดวยของไมสะอาดมีประการตางๆ
อัตถิ อิมัส๎มิง กาเย มีอยูในกายนี้
เกสา คือผมทั้งหลาย
โลมา คือขนทั้งหลาย
นะขา คือเล็บทั้งหลาย
ทันตา คือฟนทั้งหลาย
ตะโจ หนัง
มังสัง เนื้อ
นะหารู เอ็นทั้งหลาย
อัฏฐี กระดูกทั้งหลาย
อัฏฐิมิญชัง เยื่อในกระดูก
วักกัง มาม
หะทะยัง หัวใจ
ยะกะนัง ตับ
กิโลมะกัง พังผืด
ปหะกัง ไต
ปปผาสัง ปอด
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 157
อันตัง ไสใหญ
อันตะคุณัง ไสนอย
อุทะริยัง อาหารใหม
กะรีสัง อาหารเกา
มัตถะเก มัตถะลุงคัง เยื่อมันสมองในกะโหลกศีรษะ
ปตตัง นํ้าดี
เสม๎หัง นํ้าเสลด
ปุพโพ นํ้าหนอง
โลหิตัง นํ้าเลือด
เสโท นํ้าเหงื่อ
เมโท นํ้ามันขน
อัสสุ นํ้าตา
วะสา นํ้ามันเหลว
เขโฬ นํ้าลาย
สิงฆานิกา นํ้ามูก
ละสิกา นํ้าไขขอ
มุตตัง นํ้ามูตร
เอวะมะยัง เม กาโย กายของเรานี้มีอยางนี้
อุทธัง ปาทะตะลา เบื้องบนแตพื้นเทาขึ้นมา
อะโธ เกสะมัตถะกา เบื้องตํ่าแตปลายผมลงไป
ตะจะ ปะริยันโต มีหนังหุมอยูเปนที่สุดรอบ
ปูโรนานัปปะการัสสะ อะสุจิโน เต็มไปดวยของไมสะอาดมี
ประการตาง ๆ อยางนี้แล.
158 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
นมัสการรอยพระพุทธบาท
(นํา) หันทะ มะยัง ปาทะลัญชะนะปาฐัง ภะณามะ เส.
วันทามิ พุทธัง ภะวะปาระติณณัง
ขาพเจา ขอนมัสการพระพุทธเจาผูขามพนฝงแหงภพ,
ติโลกะเกตุง ติภะเวกะนาถัง
ผูเปนธงชัยของไตรโลก ผูเปนที่พึ่งอันเอกของไตรภพ,
โย โลกะเสฏโฐ สะกะลัง กิเลสัง , เฉต๎วานะ โพเธสิ ชะนัง อะนันตัง
ผูประเสริฐในโลก ตัดกิเลสทั้งสิ้นไดแลว ชวยปลุกชนหาที่สุดมิได
ใหตรัสรูมรรคผลและนิพพาน,
ยัง นัมมะทายะ นะทิยาปุริเน จะ ตีเร
รอยพระบาทอันใด อันพระพุทธองคไดทรงแสดงไว
ในหาดทรายแทบฝงแมนํ้านัมมะทา,
ยัง สัจจะพันธะคิริเกสุมะนา จะ ลัคเค,
รอยพระบาทอันใด อันพระพุทธองคไดทรงแสดงไว
เหนือเขาสัจจะพันธและเหนือยอดเขาสุมะนา,
ยัง ตัตถะ โยนะกะปุเร มุนิโน จะ ปาทัง,
ตัง ปาทะลัญชะนะมะหัง สิระสา นะมามิ.
รอยพระบาทอันใด อันพระพุทธองคไดทรงแสดงไวในเมืองโยนกะ,
ขาพเจาขอนมัสการพระบาท และรอยพระบาทนั้นๆ ของพระมุนีดวย
เศียรเกลา.
สุวัณณะมาลิเก สุวัณณะปพพะเต, สุมะนะกูเฏ โยนะกะปุเร นัมมะทายะ
นะทิยา ปญจะปาทะวะรัง ฐานัง อะหัง วันทามิ ทูระโต.
ขาพเจาขอนมัสการสถานทีม่ รี อยพระบาทอันประเสริฐ ๕ สถาน แตทไี่ กล
คือที่เขาสุวรรณะมาลิกา ๑, ที่เขาสุวรรณะบรรพต ๑,
ที่ยอดเขาสุมะนะกูฏ ๑,ที่โยนะกะบุรี ๑, ที่แมนํ้านัมมะทา ๑,
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 159
คําขอขมาพระรัตนตรัย
สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะ เม ภันเต อุกาสะ ทะวารัตตะเยนะ กะตัง
สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะ เม ภันเต อุกาสะ ขะมามิ ภันเตฯ
หากขาพระพุทธเจา ไดเคยประมาทพลาดพลัง้ ลวงเกินตอพระรัตนตรัย อันมี
พระพุทธเจาทุกๆ พระองค พระปจเจกพุทธเจาทุกๆ พระองค พระธรรม และ
พระอริยสงฆทั้งหลาย ในชาติกอนก็ดี ชาตินี้ก็ดี ดวยทางกายหรือวาจาก็ดี
และดวยเจตนาหรือไมมเี จตนาก็ดี รูเ ทาไมถงึ การณกด็ ี ขอองคสมเด็จพระสัมมา
สัมพุทธเจาทุกๆ พระองค พระปจเจกพุทธเจาทุกๆ พระองค พระธรรม
พระอริยสงฆทงั้ หลาย และผูม พี ระคุณทุกทาน ไดโปรดอดโทษใหแกขา พระพุทธเจา
ตั้งแตบัดนี้เปนตนไป ตราบเทาเขาสูพระนิพพานดวยเทอญฯ
160 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
คําเจริญกรรมฐานภาวนา
อิมาหัง ภันเต ภะคะวา, อัตตะภาวัง, ภะคะวะโต ปะริจจะชามิ,
ขาพเจาจะเจริญกรรมฐานภาวนา, บูชาพระรัตนตรัยอุดม
สั่งสมทศบารมีธรรม, บําเพ็ญอิทธิบาททั้งสี่,
บมอินทรียใหแกโดยกาล, สังหารนิวรณหาใหหาย
สืบสายวิตกวิจารณปติ, สิริรวมสุขเอกัคคตา
ตอมาใหถึงฌานสี่ พรอมดวยวสีทั้งหา
เจริญมรรคาพระอริยสมังคี ลางธุลีกิเลสใหสูญ
ตัดมูลอาสะวะอนุสัย หางไกลสังโยชนทั้งปวง
ลวงถึงประโยชนอันยิ่งใหญ ขอคุณพระรัตนตรัย
คุณไทอธิราชเทวา คุณมารดาบิดาครูบาอาจารย
คุณความดีทุก ๆ ประการ จงมาเปนที่พึ่งแกขาพเจา
บรรเทาทุกขรอนใหเหือดหาย ทําลายมารหาใหพินาศ
ปราศจากภยันตรายนิรันดร เกษมสันตประสพสิ่งเสมอใจ
สมดังความมุงหมาย ณ กาลบัดนี้ เทอญฯ
อิทธิบาท ๔ ฐานแหงความสําเร็จ ๔ คือ ๑. ฉันทะ ความพอใจ ๒. วิริยะ ความพากเพียร
๓. จิตตะ ความเอาใจใส ๔. วิมังสา การพิจารณาใครครวญ
นิวรณ ๕ ๑. กามฉันท พอใจในกามคุณ ๒. พยาบาท คิดรายผูอื่น ๓. ถีนมิทธะ ความหดหูซึมเซา
๔. อุทธัจจะกุกกุจจะ ความฟุงซานและรําคาญ ๕. วิจิกิจฉา ความลังเลสงสัย
วสี ความชํานาญ ๕ อยาง คือ ๑. การนึก ๒. การเขาฌานไดเร็ว ๓. รักษาฌาน ๔. ออกจากฌาน
๕. พิจารณาทบทวนองคฌาณ
มาร ๕ ๑. กิ เ ลสมาร (มารคื อ กิ เ ลส) ๒. ขั น ธมาร (มารคื อ เบญจขั น ธ ) ๓. อภิ สั ง ขมาร
(มารคือ อภิสังขารที่ปรุงแตงกรรม) ๔. เทวปุตตมาร (มารคือเทพบุตร) ๕. มัจจุมาร (มารคือความตาย)
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 161
พรหมวิหารภาวนา
พรหมวิหาร (เมตตาตนเอง)
อะหัง สุขิโต โหมิ, นิททุกโข โหมิ, อะเวโร โหมิ,
อัพ๎ยาปชโฌ โหมิ, อะนีโฆ โหมิ, สุขี อัตตานัง ปะริหะรามิ.
( เมตตาสรรพสัตว )
สัพเพ สัตตา สุขิตา โหนตุ,
สัพเพ สัตตา อะเวรา โหนตุ,
สัพเพ สัตตา อัพ๎ยาปชฌาโหนตุ,
สัพเพ สัตตา อะนีฆา โหนตุ,
สัพเพ สัตตา สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ,
สัพเพ สัตตา สัพพะทุกขา ปะมุจจันตุ
สัพเพ สัตตา ลัทธะสัมปตติโต มา วิคัจฉันตุ,
สัพเพ สัตตา กัมมัสสะกา, กัมมะทายาทา, กัมมะโยนี,
กัมมะพันธู, กัมมะปฏิสะระณา, ยัง กัมมัง กะริสสันติ
กัล๎ยาณัง วา ปาปะกัง วา ตัสสะ ทายาทา ภะวิสสันติ.
บทแผเมตตาตนเอง
อะหัง สุขิโต โหมิ ขอใหขาพเจามีความสุข
นิททุกโข โหมิ ขอใหขาพเจาปราศจากความทุกข
อะเวโร โหมิ ขอใหขาพเจาปราศจากเวร
อัพ๎ยาปชโฌ โหมิ ขอใหขา พเจาปราศจากอุปสรรคอันตรายทัง้ ปวง
สุขี อัตตานัง ปะริหะรามิ ขอใหขาพเจาจงมีความสุขกายสุขใจ
รักษาตนใหพนจากทุกขภัยทั้งสิ้นเถิดฯ
162 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
บทแผเมตตา
สัพเพ สัตตา สัตวทั้งหลาย ที่เปนเพื่อนทุกข
เกิดแกเจ็บตายดวยกันทั้งหมดทั้งสิ้น
อะเวรา โหนตุ จงเปนสุขเปนสุขเถิด อยาไดมีเวรแกกัน
และกันเลย
อัพ๎ยาปชฌา โหนตุ จงเปนสุขเปนสุขเถิด อยาไดพยาบาท
เบียดเบียนซึ่งกันและกันเลย
อะนีฆา โหนตุ จงเปนสุขเปนสุขเถิด อยาไดมีความทุกข
กายทุกขใจเลย
สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ จงมีความสุขกายสุขใจ รักษาตนใหพน
จากทุกขภัยทั้งสิ้นเทอญฯ
คําแผเมตตาอุทิศสวนบุญกุศล
สัพเพ สัตตา สะทา โหนตุ อะเวรา สุขะชีวิโน,
ขอใหสัตวทั้งหลาย จงอยาไดมีเวรแกกันและกันเลย
จงเปนผูดํารงชีพอยูเปนสุขทุกเมื่อเถิด
กะตัง ปุญญะผะลัง มัยหัง สัพเพ ภาคี ภะวันตุเต.
ขอใหสัตวทั้งหลายจงไดเสวยผลบุญ
ที่ขาพเจาไดบําเพ็ญดวยกายวาจาใจ แลวนั้นเทอญฯ
บทอุทิศสวนบุญกุศล
อิทัง เม มาตาปตูนัง โหตุ สุขิตา โหนตุ มาตาปตะโร
ขอสวนบุญนี้จงสําเร็จ แกมารดาบิดาของขาพเจา
ขอใหมารดาบิดาของขาพเจา จงมีความสุข
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 163
เมตตายังกิญจิ
(บทแผเมตตาแบบหลวงปูชอบ ฐานสโม)
ยังกิญจิ กุสะลัง กัมมัง สัพเพหิ กะเตหิ กะตัง ปุญญัง โน, อะนุโมทันตุ
สุนันตุ โภนโต เย เทวา อัส๎มิง ฐาเน อะธิคะตา ทีฆายุกา สัทธา โหนตุ สุขิตา
โหนตุ ทุกขา ปะมุญจันตุ, มาตาปตา สุขิตา โหนตุ ทุกขา ปะมุญจันตุ,
สัพเพ ญาติกา สุขิตา โหนตุ ทุกขา ปะมุญจันตุ,
สัพเพ ปสา สัพเพ ยักขา สัพเพ เปตา สุขิตา โหนตุ ทุกขา ปะมุญจันตุ,
164 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
สัพเพ อาจะริยุปชฌายา สุขิตา โหนตุ ทุกขา ปะมัญจันตุ,
สัพเพ นักขัตตา สุขิตา โหนตุ ทุกขา ปะมุญจันตุ,
สัพเพ เทวา สุขิตา โหนตุ ทุกขา ปะมุญจันตุ,
สัพเพสามะติณัง สะมิชฌันตุ โว.
ติโลกะวิชะยะราชะปตติทานะคาถา
ยังกิญจิ กุสะลัง กัมมัง กัตตัพพัง กิริยัง มะมะ
กาเยนะ วาจามะนะสา ติทะเส สุคะตัง กะตัง
เย สัตตา สัญญิโน อิตถิ เย จะ สัตตา อะสัญญิโน
กะตัง ปุญญะผะลัง มัยหัง สัพเพ ภาคี ภะวันตุ เต
เย ตัง กะตัง สุวินทิตัง ทินนัง ปุญญะผะลัง มะยา
เย จะ ตัตถะ นะ ชานันติ เทวา คันต๎วา นิเวทะยัง
สัพเพ โลกัมหิ เย สัตตา ชีวันตาหาระเหตุกา
มะนุญญัง โภชะนัง สัพเพ ละภันตุ มะมะ เจตะสาติ ฯ
ปตติทานะคาถา
ปุญญัสสิทานิ กะตัสสะ ยานัญญานิ กะตานิ เม
เตสัญจะ ภาคิโน โหนตุ สัตตานันตาปปะมาณะกา
ขอสัตวทั้งหลายไมมีที่สุดไมมีประมาณ, จงเปนผูมีสวนแหงบุญ
ที่ขาพเจาไดทําในบัดนี้,แลแหงบุญทั้งหลายอื่นที่ขาพเจาไดทําแลว
เย ปยา คุณะวันตา จะ
คือชนเหลาใดเปนที่รักผูมีคุณ
มัยหัง มาตาปตาทะโย
มีมารดาและบิดาของขาพเจาเปนตน
ทิฏฐา เม จาป๎ยะทิฏฐา วา
ที่ขาพเจาไดเห็นหรือแมไมไดเห็น
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 165
ทานทัง้ หลายทีต่ อ งทุกข ขอใหพน จากทุกข ทานทัง้ หลายทีไ่ ดสขุ ขอใหสขุ ยิง่ ๆ
ขึ้นไป ดวยเดชะกุศลผลบุญแหงขาพเจาไดอุทิศไปนี้ ขอจงเปนอุปนิสัย และ
เปน ปจจัยเพื่อจะทําใหแจงซึ่งพระนิพพาน ขอจงสมดังปณิธาน ของขาพเจา
ทั้งหลายทุกประการ เทอญฯ
กลอนสรภัญญะแผเมตตาหลวง
(นํา) ขอแผเมตตาหลวง สัตวทั้งปวงมีนานา,
(รับ) สัตวปกบินบนฟา สัตวปูปลาแมนํ้าเย็นฯ
สัพเพนะสัตตา อเวราอยาจองเวร,
สัตวตายหรือสัตวเปน จงอยูเย็นสถาพรฯ
สัพเพเทวดา พวกผูขาขอวิงวอน,
รุกขาปาดงดอน ทั่วสิงขรสุขทุกวันฯ
สัพเพปุคคะลา มนุสสามารวมกัน
ผิดใจโทษมหันต อภัยกันมีเมตตาฯ
เจาแมธรณี ทุกพื้นที่พระสุธา,
สัพเพปุริสา อิตถิยามีทั่วไปฯ
เจากรรมหรือนายเวร ขอใหเปนผูอภัย,
สัตวนอยหรือสัตวใหญ อยามีภัยมาราวีฯ
สัพเพผีปศาจ ผีพวกขาดอาหารกิน,
พวกนี้นํ้าตาริน ไมไดกินทรมารฯ
คือเปรตพวกอดขาว ของพระเจาพิมพิสาร,
พวกญาติไมไดทาน ตามสถานในวัดวาฯ
โชคดีพระสัมมา องคสัตถาทรงเทศนโปรด
พวกเปรตที่ตองโทษ ทรงผายโผดพนทุกขใจฯ
ทําบุญสงไปให จึงไดกินอิ่มฤทัย,
ทําบุญตองเร็วไว ถาชาไปเสียใจเอยฯ
168 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
คําประกาศสวนบุญแผสวนกุศล
ยังกิญจิ กุสะละกัมมัง กุศลผลบุญใดๆ ที่ขาพเจาไดสรางสมอบรม
ดวยกายวาจาจิต ขาพเจาไดบริจาคทาน สมาทานรักษาศีล เจริญเมตตาภาวนา
จงเปนประโยชนเกือ้ กูลแกตวั ของขาพเจา ตราบใดทีข่ า พเจายังเวียนวายตายเกิด
ในวัฎฏสงสาร ดวยอํานาจแหงกุศล และผลแหงทานนี้ขึ้นชื่อวาความยากจน
เข็ญใจ ไรทรัพยอบั ปญญา โรคาพาธ จงอยาเกิดมีกบั ตัวของขาพเจา จงบันดาล
ใหขาพเจา เจริญดวยลาภยศ สรรเสริญสุข ถึงพรอมดวยสมบัติและบริวาร
ในภพที่ขาพเจาเกิดแลว จงบันดาลใหขาพเจาเปนสัมมาทิฏฐิมีความเห็นชอบ
มีบัณฑิตเปนสหาย มีบัณฑิตเปนผูซี้ทางพนจากอํานาจแหงความเปนพาล
ทุกภพชาติ จงเปนอุปนิสัยเปนปจจัยแหงพระนิพพาน บุญใดๆ ที่เปนผลสําเร็จ
กับตัว ของขาพเจา ขาพเจาขอตั้งจิตอธิษฐาน อุทิศแผไปซึ่งสวนแหงกุศลและ
ผลแหงบุญนี้จงเปนไปเพื่อประโยชนเกื้อกูลแกปยะชนทั้งหลายของขาพเจา
มีบิดามารดา ปูยาตายาย ญาติมิตรสหาย ครูอาจารย ทานผูมีพระคุณทั้งหลาย
เจากรรมนายเวรเทพเจาทั้งหลาย และสรรพสัตวทั้งปวง ที่เปนเพื่อนทุกข เกิด
แกเจ็บตายจงถึงซึ่งความสุข อยาเบียดเบียนซึ่งกันและกัน อยาจองเวรซึ่งกัน
และกันอยาผูกพยาบาทอาฆาต ซึ่งกันและกัน จงเปนผูมีสุขรักษาตนเถิด
ขอใหสัตวทั้งหลาย ปยะชนทั้งหลาย ทานผูมีพระคุณทั้งหลาย จงถึงที่อันตน
ปรารถนา ดวยอํานาจแหงกุศล ผลแหงทานผลแหงศีล ผลแหงเมตตาภาวนาที่
ขาพเจาไดกระทําแลว และอุทิศใหนี้ ทั่วหนากันเทอญ.
คําไหวพระพุทธเจา ๕ พระองค
อะระหัง สัมมา สัมพุทโธ นะโม
ขาพเจาจะ ไหวพระพุทธเจา ๕ พระองค
องคที่ ๑ ชื่อวา พระกะกุสันโธ
องคที่ ๒ ชื่อวา พระโกนาคะมะโน
องคที่ ๓ ชื่อวา พระกัสสะโป
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 169
บทปลงสังขาร
มนุษยเราเอย เกิดมาทําไม นิพพานมีสุข
อยูใยมิไป ตัณหาหนวงหนัก หนวงชักหนวงไว
ฉันไปมิได ตัณหาผูกพัน หวงนั้นพันผูก
หวงลูกหวงหลาน หวงทรัพยสินศฤงคาร จงสละเสียเถิด
จะไดไปนิพพาน ขามพนภพสาม ยามหนุมสาวนอย
หนาตาแชมชอย งามแลวทุกประการ แกเฒาหนังยาน
แตลวนเครื่องเหม็น เอ็นใหญเการอย เอ็นนอยเกาพัน
มันมาทําเข็ญใจ ใหรอนใหเย็น เมื่อยขบทั้งตัว
ขนคิ้วก็ขาว นัยนตาก็มัว เสนผมบนหัว
ดําแลวกลับหงอก หนาตาเวาวอก ดูหนาบัดสี
จะลุกก็โอย จะนั่งก็โอย เหมือนดอกไมโรย
ไมมีเกสร จะเขาที่นอน พึงสอนภาวนา
พระอนิจจัง พระอนัตตา เราทานเกิดมา
รังแตจะตาย ผูดีเข็ญใจ ก็ตายเหมือนกัน
เงินทองทั้งนั้น มิติดตัวไป ตายไปเปนผี
ลูกเมียผัวรัก เขาชักหนาหนี เขาเหม็นซากผี
170 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
เปอยเนาพุพอง หมูญาติพี่นอง เขาหามเอาไป
เขาวางลงไว เขานั่งรองไห แลวกลับคืนมา
อยูแตผูเดียว ปาไมชายเขียว เหลียวไมเห็นใคร
เห็นแตฝูงแรง เห็นแตฝูงกา เห็นแตฝูงหมา
ยื้อแยงกันกิน ดูนาสมเพช กระดูกเราเอย
เรี่ยรายแผนดิน แรงกาหมากิน เอาเปนอาหาร
เที่ยงคืนสงัด ตื่นขึ้นมินาน ไมเห็นลูกหลาน
พี่นองเผาพันธุ เห็นแตนกเคา จับเจาเรียงกัน
เห็นแตนกแสก รองแรกแหกขวัญ เห็นแตฝูงผี
รองไหหากัน มนุษยเราเอย อยาหลงนักเลย
ไมมีแกนสาร อุตสาหทําบุญ คํ้าจุนเอาไว
จะไดไปสวรรค จะไดทันพระพุทธเจา ไดเขาสูพระนิพพาน
อะหัง วันทามิ สัพพะโส อะหัง วันทามิ นิพพานะปจจะโย โหตุ ฯ
พระคาถาชินบัญชร
พระคาถานี้เปนคาถาศักดิ์สิทธิ์ตกทอดมาจากลังกา ทานเจาประคุณสมเด็จสมเด็จ
พระพุฒาจารย (โต พรหมรังสี) วัดระฆังโฆสิตาราม กรุงเทพฯ คนพบในคัมภีรโบราณ
และไดดัดแปลงแตงเติมใหดีขึ้นเปนเอกลักษณพิเศษ ผูใดสวดภาวนาพระคาถานี้เปน
ประจําสมํ่าเสมอจะทําใหเกิดความสิริมงคลแกตนเอง ศัตรูไมกลากลํ้ากราย มีเมตตา
มหานิยม ขจัดภัยตลอดจนคุณไสยตางๆ
ปุตตะกาโมละเภปุตตัง ธะนะกาโม ละเภธะนัง
อัตถิกาเย กายะญายะ เทวานัง ปยะตัง สุต๎วา
อิติปโส ภะคะวา ยะมะราชาโน ทาวเวสสุวัณโณ,
มะระณัง สุขัง อะระหัง สุคะโต นะโมพุทธายะฯ
(แลวจึงเจริญภาวนาสวดพระคาถาชินบัญชร)
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 171
วิหาระทานะคาถา
สีตัง อุณ๎หัง ปะฏิหันติ ตะโต วาฬะมิคานิ จะ
สิริงสะเป จะ มะกะเส สิสิเร จาป วุฏฐิโย
ตะโต วาตาตะโป โฆโร สัญชาโต ปะฏิหัญญะติ
เลนัตถัญจะ สุขัตถัญจะ ฌายิตุง จะ วิปสสิตุง
วิหาระทานัง สังฆัสสะ อัคคัง พุทเธหิ วัณณิตัง
ตัส๎มา หิ ปณฑิโต โปโส สัมปสสัง อัตถะมัตตะโน
วิหาเร การะเย รัมเม วาสะเยตถะ พะหุสสุเต
เตสัง อันนัญจะ ปานัญจะ วัตถะเสนาสะนานิ จะ
ทะเทยยะ อุชุภูเตสุ วิปปะสันเนนะ เจตะสา
เต ตัสสะ ธัมมัง เทเสนติ สัพพะทุกขาปะนูทะนัง
ยัง โส ธัมมะมิธัญญายะ ปะรินิพพาต๎ยะนาสะโวติ ฯ
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 173
คาถาพระฉิมพลีใหญ
บทคํานมัสการ
อุกาสะ ขาพเจาขออาราธนาพระฉิมพลี จะ มหาเถโร นามะ อินทาพ๎รห๎มา จะ
ปูชโิ ต สุระโห คะตา เยเภ ราชา มะนุสสา อิตถีลาภา กะโรนตุ เม อะหัง วันทามิ
สัพพะทาฯ
พระฉิมพลีรกุ ขา จะ มหาเถโร นามะ พ๎รห๎มา อินทะโชตะ จะ เทวะตา มะนุสสา
สัพพะลาภา สัพพะอิตถิยา ปยา มะมะ ฯ
เริ่มสวด
นะโม เม สัพพะเทวานัง สัพพะคะระหะ จะ เทวานัง พุทโธ ลาภัง ธัมโม ลาภัง
สังโฆ ลาภัง สัพพะทุกขัง วินาสสันติ โส ราหูเกตุถงั จะ มหาลาภัง สัพพะสุขงั
ปยงั มะมะ
ฉิมพลี จะ มหาเถโร อายัสม๎ ะโต อะจินตายะ อาคัจฉายะ อาคัจฉาหิ สัพเพ
ชะนา มหาชะนา อิตถีชะนา สัพพะชะนา ภะวันตุ เม
ฉิมพลี จะ มหาลาภัง พุทธะจิตตัง จะ มหาลาโภ พุทธะธัมโม จะ มหาลาภัง
พุทธะจิตตัง จะ มหาสิทธิธัง สัพพะลาภัง สะมาระกัง สะพ๎รัห๎มะกัง สะเทวะ
มนุสสานัง สัพพะลาภัง ภะวันตุ เม
ฉิมพลี จะ มหาเถโร สุวัณณะมามา อาคัจฉายะ อาคัจฉาหิ สัพเพ ชะนา
พะหูชนา อิตถีชะนา สัพพะชะนา ภะวันตุ เม
ฉิมพลี จะ มหาเถโร ระชะตะมามา อาคัจฉายะ อาคัจฉาหิ สัพเพ ชะนา
พะหูชะนา อิตถีชะนา สัพพะชะนา ภะวันตุ เม
ฉิมพลี จะ มหาเถโร จัตตาวัตตังมามา อาคัจฉายะ อาคัจฉาหิ สัพเพ ชะนา
พะหูชะนา อิตถีชะนา สัพพะชะนา ภะวันตุ เม
ฉิมพลี จะ มหาเถโร โภชะนียังมามา อาคัจฉายะ อาคัจฉาหิ สัพเพ ชะนา
พะหูชะนา อิตถีชนา สัพพะชะนา ภะวันตุ เม
ฉิมพลี จะ มหาเถโร ขาทะนียังมามา อาคัจฉายะ อาคัจฉาหิ สัพเพ ชะนา
พะหู ชะนา อิตถีชนา สัพพะชนา ภะวันตุ เม
174 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
ฉิมพลี จะ มหานามัง พุทธะจิตตัง จะ มหาลาโภ พุทธะธัมโม จะ มหาลาภัง
พุทธะสังฆัง จะ มหาสัจจัง สัพพะลาภัง สะมาระกัง สะพ๎รัห๎มะกัง สะเทวะ
มนุสสานัง สัพพะลาภัง ภะวันตุ เม
ฉิมพลี จะ มหาเถโร อาหาระมามา อาคัจฉายะ อาคัจฉาหิ สัพเพ ชะนา
พะหูชะนา อิตถีชนา สัพพะชะนา ภะวันตุ เม
ฉิมพลี จะ มหาเถโร สะปณฑะมามา อาคัจฉายะ อาคัจฉาหิ สัพเพ ชะนา
พะหูชะนา อิตถีชะนา สัพพะชะนา ภะวันตุ เม
ฉิมพลี จะ มหาเถโร เภสัชชะมามา อาคัจฉายะ อาคัจฉาหิ สัพเพ ชะนา
พะหูชะนา อิตถีชะนา สัพพะชะนา ภะวันตุ เม ฯ
คาถาแกวสารพัดนึก
นะโม เม สัพพะพุทธานัง อุปปนนานัง มะเหสินัง
สะระณังกะโร โลกะหิโต เมธังกะโร มะหายะโส
โกญฑัญโญ ชะนะปาโมกโข มังคะโล ปุริสาสะโภ
สุมะโน สุมะโน ธีโร เรวะโต ระติวัฑฒะโน
โสภีโต คุณะสัมปนโน อะโนมะทัสสี ชะนุตตะโม
ปะทุโม โลกะปชโชโต นาระโท วะระ สาระภี
ปะทุมุตตะโร สัตตะสาโร สุเมโธ อัปปะฏิปุคคะโล
สุชาโต สัพพะโลกัคโค ปยะทัสสี นะราสะโภ
อัตถะทัสสี การุณิโก ธัมมะทัสสี ตะโมนุโท
สิทธัตโถ อะสะโม โลเก ติสโส จะ วะทะตัง วะโร
ปุสโส จะ วะระโต พุทโธ วิปสสี จะ อะนูปะโม
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 175
คาถาเมตตามหานิยม
ของหลวงปูขาว อนาลโย วัดถํ้ากลองเพล จ.หนองบัวลําภู
พุทธะเมตตัง จิตตัง มะมะ พุทธะพุทธานุภาเวนะ
ธัมมะเมตตัง จิตตัง มะมะ ธัมมะธัมมานุภาเวนะ
สังฆะเมตตัง จิตตัง มะมะ สังฆะสังฆานุภาเวนะ
คาถามงกุฎพระพุทธเจา
อิติป โส วิเสเสอิ อิเสเส พุทธะนาเมอิ
อิเมนา พุทธะตังโสอิ อิโสตัง พุทธะปติอิฯ
พระคาถามหาจักรพรรดิ์
นโม พุทธายะ พระพุทธะไตรรัตนญาณ มณีนพรัตน สีสะหัสสะ สุธรรมา
พุทโธ ธัมโม สังโฆ ยะ ธา พุท โม นะ พุทธะบูชา ธัมมะบูชา สังฆะบูชา
อัคคีทานัง วะรัง คันธัง สีวะลี จะ มะหาเถรัง อะหัง วันทามิ ทูระโต
อะหัง วันทามิ ธาตุโย อะหัง วันทามิ สัพพะโส พุทธะ ธัมมะ สังฆะ ปูเชมิฯ
176 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
พระคาถาเงินลาน
สัมปะจิตฉามิ นาสังสิโม
พรหมา จะ มหาเทวา สัพเพ ยักขา ปะรายันติ (คาถาปดอุปสรรค)
พรหมา จะ มหาเทวา อภิลาภา ภะวันตุ เม (คาถาเงินแสน )
มหาปุญโญ มหาลาโภ ภะวันต ตุเม (คาถาลาภไมขาดสาย)
มิเตภาหุหะติ (คาถาเงินลาน)
พุทธะมะอะอุ นะโมพุทธายะ วิระทะโย วิระโคนายัง วิระหิงสา
วิระทาสี วิระทาสา วิระอิทถิโย พุทธัสสะ มานีมามะ พุทธัสสะ สวาโหม
(คาถาพระปจเจกพุทธเจา)
สัมปะติจฉามิ (คาถาเรงลาภใหไดเร็วขึ้น)
เพ็ง ๆ พา ๆ หา ๆ ฤา ๆ
ของพระราชพรหมยาน หรือ หลวงพอฤาษีลิงดํา วัดทาซุง จ.อุทัยธานี
คาถาพระฉิมพลี หรือพระสีวลีเรียกลาภ
ฉิมพลี จะ มหาเถโร ฉิมพลี จะ มหาเถรัง ลาภะลาภัง นิรันตะโร
ลาภะ สุโข นะ ชา ลิ ติ , จะภะกะสะ มะอะอุ สิวังโต ฯ
คาถาเงินลนหีบ
ของพระพรหมวชิรคุณ (หลวงปูไพบูลย สุมังคโล)
ปณฑิยา โลปะโภชะนัง นิสสายะ สังฆัสสะ สุขานังฯ
คาถาพระปุณณะพระสีวลี
ปุณโณ อังคุลิมาโล จะ อุปาลี นันทะสีวลี
เถรา ปญจะ อิเม ชาตา นะลาเฏ ติละกา มะมะฯ
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 177
คาถาพระเศรษฐีนวโกฏิเศรษฐีทั้ง ๙ หรือเรียกไทเศรษฐี
มาขะโย มาวะโย มัยหัง มา จะ โกจิ อุปท ทะโว ธัญญะธะนานิ เม ปะวัสสันตุ
ธนัญชะยัสสะ ยะถา ฆะเร สุวัณณานิ หิรัญญา จะ สัพพะโภคา จะ รัตนา
ปะวัสสันตุ เม เอวัง คาเร สุมะนะชะฏิลัสสะ จะ อะนาถะปณฑิกะเมณฑัสสะ
โชติกะสุมังคะลัสสะ จะ มันธาตุเวสสันตะรัสสะ ปะวัสสันติ ยะถา ฆะเร
เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ สัพพะสิทธิ ภะวันตุ เม ฯ
คาถาหัวใจพระสีวลีผูมีลาภมาก
นะชาลิติ ชาลิตินะ ลิตินะชา ตินะชาลิ๚๛
วันทาหลวง
วันทามิ เจติยัง สัพพัง สัพพัฏฐาเน สุปะติฏฐิตัง
สารีริกะธาตุ มะหาโพธิง พุทธะรูปง สะกะลัง สะทา
วันทามิ พุทธัง สัพพะเมวะ โทสัง ขะมะเถ เม ภันเต
วันทามิ ธัมมัง สัพพะเมวะ โทสัง ขะมะถะ เม ภันเต
วันทามิ สังฆัง สัพพะเมวะ โทสัง ขะมะถะ เม ภันเต
วันทามิ พุทธรูปง สัพพะเมวะ โทสัง ขะมะถะ เม ภันเต
วันทามิ ปจเจกะพุทธานัง สัพพะเมวะ โทสัง ขะมะถะ เม ภันเต
วันทามิ อรหันตานัง สัพพะเมวะ โทสัง ขะมะถะ เม ภันเต
วันทามิ กัมมัฏฐานัง สัพพะเมวะ โทสัง ขะมะถะ เม ภันเต
วันทามิ วิปสสะนานัง สัพพะเมวะ โทสัง ขะมะถะ เม ภันเต
วันทามิ ปฏะกะไตยัง สัพพะเมวะ โทสัง ขะมะถะ เม ภันเต
วันทามิ ครูอุปชฌาอาจะริยานะคุณัง สัพพะเมวะโทสัง ขะมะถะ เม ภันเต
วันทามิ อาราเม พัทธะเสมายัง โพธิรุกขัง เจติยัง สัพพะเมวะ
โทสัง ขะมะถะ เม ภันเต วันทามิ ภันเต ภะคะวา โลกะนาถัง
อะตีตัง เม โทสัง อะนาคะตัง เม โทสัง ปจจุปปนนัง เม โทสัง
178 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
ขะมะถะ เม ภันเต สาทุ สาทุ อะนุโมทามิ
กายะกัมมัง วะจีกัมมัง มะโนกัมมัง สัพพะปาปง วินัสสะตุ
โย โทโส โมหะจิตเตนะ พุทธัส๎มิง ปาปะกะโต มะยา ขะมะถะ เม
กะตัง โทสัง สัพพะปาปง วินสั สะตุ โย โทโส โมหะจิตเตนะ ธัมมัสม๎ งิ
ปาปะกะโต มะยา ขะมะถะ เม กะตัง โทสัง สัพพะปาปง วินสั สะตุ โย โทโส
โมหะจิตเต สังฆัส๎มิง ปาปะกะโต มะยา ขะมะถะ เม กะตัง โทสัง สัพพะ-
ปาปง วินัสสะตุ สัพพัตถะ ชัมพูทีเป ลังกาเร นาคะ พะคะวาเน ตาวะติงเส
พ๎รหั ม๎ ะโลเกสุ สัพพะจักกะวาเฬสุ จตุราสีตสิ ะหัสเส เจติเย ชินะธาตุกงั พุทธะ-
พิมพัง มหาโพธิง อะหัง วันทามิ ทูระโต อะหัง วันทามิ ธาตุโย อะหัง วันทามิ
สัพพะโส ฯ
บทวันทา
อุกาสะ วันทามิ ภันเต, เจติยัง สัพพัง สัพพัตถะฐาเน สุปะติฏฐิตัง,
สารีริกะธาตุ มะหาโพธิง พุทธะรูปง สะกะลัง สะทา, กายะสา วะจะสา
มะนะสา, เจวะ วันทาเมเต ตะถาคะเต, สะยะเน อาสะเน ฐาเน คะมะเน,
จาป สัพพะทา,
กราบลง
อุกาสะ วันทามิ ภันเต, สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะ เม ภันเต,
มะยา กะตัง ปุญญัง สามินา อะนุโมทิตัพพัง, สามินา กะตัง ปุญญัง มัยหัง
ทาตัพพัง, สาธุ สาธุ สาธุ อะนุโมทามิ
(กราบ ๓ ครั้ง)
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 179
อนุโมทนาวิธี
(ผูเปนประธานสงฆเริ่ม)
ยะถา วาริวะหา ปูรา ปะริปูเรนติ สาคะรัง
เอวะเมวะ อิโต ทินนัง เปตานัง อุปะกัปปะติ
อิจฉิตัง ปตถิตัง ตุมหัง ขิปปะเมวะ สะมิชฌะตุ
สัพเพ ปูเรนตุ สังกัปปา จันโท ปณณะระโส ยะถา
มะณิ โชติระโส ยะถา ฯ
รับพรอมกัน
สัพพีติโย วิวัชชันตุ สัพพะโรโค วินัสสะตุ
มา เต ภะวัต๎วันตะราโย สุขี ทีฆายุโก ภะวะ
อะภิวาทะนะสีลิสสะ นิจจัง วุฑฒาปะจายิโน
จัตตาโร ธัมมา วัฑฒันติ อายุ วัณโณ สุขัง พะลัง.
อัคคัปปะสาทะสุตตะคาถา
อัคคะโต เว ปะสันนานัง อัคคัง ธัมมัง วิชานะตัง
อัคเค พุทเธ ปะสันนานัง ทักขิเณยเย อะนุตตะเร
อัคเค ธัมเม ปะสันนานัง วิราคูปะสะเม สุเข
อัคเค สังเฆ ปะสันนานัง ปุญญักเขตเต อะนุตตะเร
อัคคัส๎มิง ทานัง ทะทะตัง อัคคัง ปุญญัง ปะวัฑฒะติ
อัคคัง อายุ จะ วัณโณ จะ ยะโส กิตติ สุขัง พะลัง
อัคคัสสะ ทาตา เมธาวี อัคคะธัมมะสะมาหิโต
เทวะภูโต มะนุสโส วา อัคคัปปตโต ปะโมทะตีติ.
180 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
เกณิยานุโมทะนาคาถา
อัคคิหุตตัง มุขา ยัญญา สาวิตติ ฉันทะโส มุขัง
ราชา มุขัง มะนุสสานัง นะทีนัง สาคะโร มุขัง
นักขัตตานัง มุขัง จันโท อาทิจโจ ตะปะตัง มุขัง
ปุญญะมากังขะมานานัง สังโฆ เว ชะยะตัง มุขัง
ภะณิสสามะ มะยัง คาถา กาละทานัปปะทีปกา
เอตา สุณันตุ สักกัจจัง ทายะกา ปุญญะกามิโน.
หมายเหตุ แบบนี้ นํา กาละทานะสุตตะคาถา
ถานํา วิหาระทานะคาถา เปลี่ยนที่ขีดเสนใต เปนวิหาระทานะทีปกา
กาละทานะสุตตะคาถา
กาเล ทะทันติ สะปญญา วะทัญ\ู วีตะมัจฉะรา
กาเลนะ ทินนัง อะริเยสุ อุชุภูเตสุ ตาทิสุ
วิปปะสันนะมะนา ตัสสะ วิปุลา โหติ ทักขิณา
เย ตัตถะ อะนุโมทันติ เวยยาวัจจัง กะโรนติ วา
นะ เตนะ ทักขิณา โอนา เตป ปุญญัสสะ ภาคิโน
ตัส๎มา ทะเท อัปปะฏิวานะจิตโต ยัตถะ ทินนัง มะหัปผะลัง
ปุญญานิ ปะระโลกัส๎มิง ปะติฏฐา โหนติ ปาณินันติ.
วิหาระทานะคาถา
สีตัง อุณ๎หัง ปะฏิหันติ ตะโต วาฬะมิคานิ จะ
สิริงสะเป จะ มะกะเส สิสิเร จาป วุฏฐิโย
ตะโต วาตาตะโป โฆโร สัญชาโต ปะฏิหัญญะติ
เลณัตถัญจะ สุขัตถัญจะ ฌายิตุง จะ วิปสสิตุง
วิหาระทานัง สังฆัสสะ อัคคัง พุทเธหิ วัณณิตัง
ตัส๎มา หิ ปณฑิโต โปโส สัมปสสัง อัตถะมัตตะโน
วิหาเร การะเย รัมเม วาสะเยตถะ พะหุสสุเต
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 181
เทวะตาทิสสะทักขิณานุโมทะนาคาถา
ยัส๎มิง ปะเทเส กัปเปติ วาสัง ปณฑิตะชาติโย
สีละวันเตตถะ โภเชต๎วา สัญญะเต พ๎รัห๎มะจาริโน
ยา ตัตถะ เทวะตา อาสุง ตาสัง ทักขิณะมาทิเส
ตา ปูชิตา ปูชะยันติ มานิตา มานะยันติ นัง
ตะโต นัง อะนุกัมปนติ มาตา ปุตตัง วะ โอระสัง
โภชะนะทานานุโมทะนาคาถา
อายุโท พะละโท ธีโร วัณณะโท ปะฏิภาณะโท
สุขัสสะ ทาตา เมธาวี สุขัง โส อะธิคัจฉะติ
อายุง ทัตว๎ า พะลัง วัณณัง สุขัญจะ ปะฏิภาณะโท
ทีฆายุ ยะสะวา โหติ ยัตถะ ยัตถูปะปชชะตีติ.
อาทิยะสุตตะคาถา
ภุตตา โภคา ภะฏา ภัจจา วิติณณา อาปะทาสุ เม
อุทธัคคา ทักขิณา ทินนา อะโถ ปญจะ พะลี กะตา
อุปฏฐิตา สีละวันโต สัญญะตา พ๎รัห๎มะจาริโน
ยะทัตถัง โภคะมิจเฉยยะ ปณฑิโต ฆะระมาวะสัง
โส เม อัตโถ อะนุปปตโต กะตัง อะนะนุตาปยัง
เอตัง อะนุสสะรัง มัจโจ อะริยะธัมเม ฐิโต นะโร
อิเธวะ นัง ปะสังสันติ เปจจะ สัคเค ปะโมทะตีติ.
182 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
ใหพรผูชาย
โส อัตถะลัทโธ สุขิโต วิรุฬ๎โห พุทธะสาสะเน
อะโรโค สุขิโต โหหิ สะหะ สัพเพหิ ญาติภิ ฯ
ใหพรผูหญิง
สา อัตถะลัทธา สุขิตา วิรุฬ๎หา พุทธสาสะเน
อะโรคา สุขิตา โหหิ สะหะ สัพเพหิ ญาติภิ ฯ
ใหพรรวม
เต อัตถะลัทธา สุขิตา วิรุฬ๎หา พุทธะสาสะเน
อะโรคา สุขิตา โหถะ สะหะ สัพเพหิ ญาติภิ ฯ
ติโรกุฑฑะกัณฑะปจฉิมะภาค
อะทาสิ เม อะกาสิ เม ญาติ มิตตา สะขา จะ เม
เปตานัง ทักขิณัง ทัชชา ปุพเพ กะตะมะนุสสะรัง
นะ หิรุณณัง วา โสโก วา ยา วัญญา ปะริเทวะนา
นะ ตัง เปตานะมัตถายะ เอวัง ติฏฐันติ ญาตะโย
อะยัญจะ โข ทักขิณา ทินนา สังฆัมหิ สุปะติฏฐิตา
ทีฆะรัตตัง หิตายัสสะ ฐานะโส อุปะกัปปะติ
โส ญาติธัมโม จะ อะยัง นิทัสสิโต
เปตานะ ปูชา จะ กะตา อุฬารา
พะลัญจะ ภิกขูนะมะนุปปะทินนัง
ตุมเหหิ ปุญญัง ปะสุตัง อะนัปปะกันติ.
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 183
มงคลจักรวาฬนอย
สัพพะพุทธานุภาเวนะ, สัพพะธัมมานุภาเวนะ, สัพพะสังฆานุภาเวนะ,
พุทธะระตะนัง ธัมมะระตะนัง สังฆะระตะนัง, ติณณัง ระตะนานัง อานุภาเวนะ,
จะตุราสีตสิ ะหัสสะ ธัมมักขันธานุภาเวนะ, ปฏะกัตตะยานุภาเวนะ, ชินะสาวะกานุ-
ภาเวนะ, สัพเพ เต โรคา, สัพเพ เต ภะยา, สัพเพ เต อันตะรายา , สัพเพ เต
อุปท ทะวา, สัพเพ เต ทุนนิมติ ตา, สัพเพ เต อะวะมังคะลา วินสั สันตุ,
อายุวฑั ฒะโก ธะนะวัฑฒะโก, สิรวิ ฑ ั ฒะโก ยะสะวัฑฒะโก พะละวัฑฒะโก
วัณณะวัฑฒะโก, สุขะวัฑฒะโก โหตุ สัพพะทาฯ
ทุกขะโรคะภะยา เวรา โสกา สัตตุ จุปททะวา
อะเนกา อันตะรายาป วินัสสันตุ จะ เตชะสา
ชะยะสิทธิ ธะนัง ลาภัง โสตถี ภะคะยัง สุขัง พะลัง
สิริ อายุ จะ วัณโณ จะ โภคัง วุฑฒี จะ ยะสะวา
สะตะวัสสา จะ อายุ จะ ชีวะสิทธิ ภะวันตุ เต.
มงคลจักรวาฬนอย (ยอ)
ระตะนัตตะยานุภาเวนะ ระตะนัตตะยะเตชะสา
ทุกขะโรคะภะยา เวรา โสกา สัตตุ จุปททะวา
อะเนกา อันตะรายาป วินัสสันตุ อะเสสะโต
ชะยะสิทธิ ธะนัง ลาภัง โสตถี ภะคะยัง สุขัง พะลัง
สิริ อายุ จะ วัณโณ จะ โภคัง วุฑฒี จะ ยะสะวา
สะตะวัสสา จะ อายุ จะ ชีวะสิทธิ ภะวันตุ เต.
ภะวะตุ สัพพะมังคะลัง รักขันตุ สัพพะเทวตา
สัพพะพุทธานุภาเวนะ สะทา โสตถี ภะวันตุ เต
ภะวะตุ สัพพะมังคะลัง รักขันตุ สัพพะเทวตา
สัพพะธัมมานุภาเวนะ สะทา โสตถี ภะวันตุ เต
ภะวะตุ สัพพะมังคะลัง รักขันตุ สัพพะเทวตา
สัพพะสังฆานุภาเวนะ สะทา โสตถี ภะวันตุ เตฯ
184 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
พิธีรักษาอุโบสถศีล
เมื่อพระสงฆสามเณรทําวัตรเชาเสร็จแลว อุบาสกอุบาสิกพึงทําวัตรเชา
ทําวัตรเชา จบแลวหัวหนาอุบาสกหรืออุบาสิกาพึงคุกเขาปะนมมือประกาศองค
อุโบสถ ทั้งคําบาลีและคําไทย ดังนี้
อัชชะ โภนโต ปกขัสสะ ( ถา ๘ คํ่าวา อัฏฐะมีทิวะโส )
( ถาวันพระ ๑๕ คํ่า วา ปณณะระสีทิวะโส ๑๔ คํ่า วา จาตุททะสีทิวะโส )
เอวะรูโป โข โภนโต ทิวะโส พุทเธนะ ภะคะวะตา ปญญัตตัสสะ
ธัมมัสสะวะนัสสะ เจวะตะทัตถายะ อุปาสะกะอุปาสิกานัง อุโปสถัสสะ จะ
กาโล โหติ หันทะมะยัง โภนโต สัพเพ อิธะ สะมาคะตา ตัสสะ
ภะคะวะโต ธัมมานุธมั มะปะฏิปต ติยา ปูชะนัตถายะ อิมญ ั จะ รัตติง
อิมญ
ั จะ ทิวะสัง อัฏฐังคะสะมันนาคะตัง อุโปสะถัง อุปะวะสิสสามาติ
กาละปะริจเฉหัง กัต๎วา ตัง ตัง เวระมะณิง อารัมมะณัง กะริต๎วา
อะวิกขิตตะจิตตา หุต๎วา สักกัจจัง อุโปสะถัง สะมาทิเยยยามะ
อีทิสัง หิ อุโปสะถัง สัมปตตานัง อัมหากัง ชีวิตัง มา นิรัตถะกัง โหตุ
คําแปล
ขอประกาศเริ่มเรื่องความที่จะสมาทานรักษาอุโบสถ อันพรอมไปดวยองค
แปดประการ ใหสาธุชนที่ไดตั้งจิตสมาทานทราบทั่วกันกอน แตสมาทาน
ณ บัดนี้ ดวยวันนี้ เปน วันอัฏฐะมีดิถีที่แปด (ถาวันพระ ๑๕ คํ่าวา วันปณณะ
ระสีดิถีที่สิบหา ๑๔ คํ่า วา วันจาตุททะสีดิถีที่สิบสี่) แหงปกษมาถึงแลว
ก็แหละวันเชนนี้ เปนกาลที่สมเด็จพระผูมีพระภาคเจา ทรงบัญญัติแตงตั้งไวให
ประชุมกันฟงธรรม และเปนกาลที่จะรักษาอุโบสถของ อุบาสกอุบาสิกา
ทัง้ หลาย เพือ่ ประโยชนแกการฟงธรรมนัน้ ดวย เชิญเถิดเราทัง้ หลายทัง้ ปวงทีไ่ ด
มาประชุมพรอมกัน ณ ที่นี้ พึงกําหนดกาลวาจะรักษาอุโบสถตลอดวันหนึ่งกับ
คืนหนึ่งนี้ แลวพึงทําความเวนโทษนั้น ๆ เปนอารมณ คือ
- เวนจากฆาสัตว ๑
- เวนจากลักฉอสิ่งที่เจาของเขาไมให ๑
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 185
- เวนจากประพฤติกรรมที่เปนขาศึกแกพรหมจรรย ๑
- เวนจากเจรจาคําเท็จลอลวงผูอื่น ๑
- เวนจากดื่มสุราเมรัยอันเปนเหตุที่ตั้งแหงความประมาท ๑
- เวนจากบริโภคอาหาร ตั้งแตเวลาพระอาทิตยเที่ยงแลวไป
จนถึงเวลาอรุณขึ้นมาใหม ๑
- เวนจากฟอนรําขับรองและประโคมเครื่องดนตรีตาง ๆ แต
บรรดาที่เปนขาศึกแกบุญกุศลทั้งสิ้น และทัดทรงประดับตก
แตงรางกายดวยดอกไมของหอม เครื่องประดับเครื่องทา
เครื่องยอม ผัดผิว ทํากายใหวิจิตรงดงามตางๆ อันเปนเหตุ
ที่ตั้งแหงความกําหนัดยินดี ๑
- เวนจากนั่งนอนเหนือเตียงตั่งมาที่มเี ทาสูงเกินประมาณ และ
ที่นั่งที่นอนใหญ ภายในมีนุนและสําสี และเครื่องปูลาดที่
วิจิตรดวยเงินและทองตางๆ ๑
อยาใหมีจิตฟุงซานสงไปอื่น พึงสมาทานเอาองคอุโบสถทั้งแปดประการโดย
เคารพ เพือ่ จะบูชาสมเด็จพระผูม พี ระภาคพระพุทธเจานัน้ ดวยธรรมมานุธรรมะ
ปฏิบัติ อนึ่ง ชีวิตของเราทั้งหลายที่ไดเปนอยูรอดมาถึงวันอุโบสถเชนนี้ จงอยา
ไดลวงไปเสียเปลาจากประโยชนเลย
คําอาราธนาอุโบสถศีล
มะยัง ภันเต ติสะระเณนะ สะหะ
อัฏฐังคะสะมันนาคะตัง อุโปสะถัง ยาจามะ
ทุติยัมป มะยัง ภันเต ติสะระเณนะ สะหะ
อัฏฐังคะสะมันนาคะตัง อุโปสะถัง ยาจามะ
ตะติยัมป มะยัง ภันเต ติสะระเณนะ สะหะ
อัฏฐังคะสะมันนาคะตัง อุโปสะถัง ยาจามะ
ตอนี้ คอยตั้งใจรับสรณคมนและศีลโดยเคารพ คือประนมมือวาตามคําที่พระสงฆบอกเปนตอน ๆ วา
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ
(๓ จบ)
186 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ
ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ
สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ
ทุติยัมป พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ
ทุติยัมป ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ
ทุติยัมป สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ
ตะติยัมป พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ
ตะติยัมป ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ
ตะติยัมป สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ
เมื่อพระสงฆวา ติสะระณะคะมะนัง นิฏฐิตัง
พึงรับพรอมกันวา อามะ ภันเต
๑. ปาณาติปาตา เวระมะณี สิกขาประทัง สะมาทิยามิ
๒. อะทินนาทานา เวระมะณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ
๓. อะพ๎รัห๎มะจริยา เวระมะณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ
๔. มุสาวาทา เวระมะณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ
๕. สุราเมระยะมัชชะปะมาทัฏฐานา เวระมะณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ
๖. วิกาละโภชะนา เวระมะณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ
๗. นัจจะคีตะวาทิตะวาทิสูกะทัสสะนา มาลาคันธะวิเลปะนะ-
ธาระณะมัณฑะนะวิภูสะนัฏฐานา เวระมะณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ
๘. อุจจาสะยะนะมะสะยะนา เวระมะณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ
ตอนนี้พระสงฆจะวา
อิมานิ อัฏฐะ สิกขาปะทานิ อุโปสะถะวะเสนะ
มะนะสิกะริต๎วา สาธุกัง อัปปะมาเทนะ รักขิตัพพานิ
(พึงรับพรอมกันวา) อามะ ภันเต (พระสงฆวาตอ)
สีเลนะ สุคะติง ยันติ สีเลนะ โภคะสัมปะทา
สีเลนะ นิพพุติง ยันติ ตัส๎มา สีลัง วิโสธะเยฯ
188 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
วิธีบวชชี
ผูประสงคจะบวชชี ทั้งแบบปลงผมและไมปลงผม (ถาแบบปลงผม ก็
ปลงผมกอน) นุงหมชุดชาวบานธรรมดา ถือเครื่องสักการะเขาไปหาพระสงฆ
องคเดียวก็ได หลายองคก็ดี ถวายเครื่องสักการะแลวกราบ ๓ ครั้ง จึงกลาว
คําขอ (นี่วาตามแบบที่สถาบันแมชีไทยใชอยู และนิมนตพระสงฆ ๔ องคขึ้น
ไป สวนที่อื่นปลงผม หรือไมปลงผมแตเครื่องแบบหรือชุดของแมชีเรียบรอย
เขาไปหาพระกลาวคําขอบวชเลยก็มี)
คําขอบวชชี
เอสาหัง ภันเต, สุจิระปะรินิพพุตัมป, ตัง ภะคะวันตัง
สะระณัง คัจฉามิ, ธัมมัญจะ ภิกขุ สังฆัญจะ, ปพพัชชัง มัง
ภันเต, สังโฆ ธาเรตุ อัชชะตัคเค ปาณุเปตัง, สะระณัง คะตัง
คําแปล
ขาแตทานผูเจริญ ขาพเจาขอถึงสมเด็จพระผูมีพระภาคเจา
แมเสด็จดับขันธปรินิพพานนานแลว กับทั้งพระธรรมและพระสงฆวาเปน
สรณะที่พึ่งที่ระลึก ขอพระสงฆจงจําขาพเจาไววาเปนผูบวชในพระธรรมวินัย
ผูถึงพระรัตนตรัยเปนสรณะตลอดชีวิต ตั้งแตบัดนี้เปนตนไป
กราบ ๓ ครั้ง แลวออกไปนุงหมเครื่องแบบหรือชุดของแมชี กลับเขาไป
หาพระสงฆ กราบ ๓ ครั้ง แลวอาราธนาศีล (สวนผูที่แตงเครื่องแบบอยูแลว
ก็กลาวคําอาราธนาศีลตอไปไดเลย)
คําอาราธนาศีล ๘
มะยัง ภันเต ติสะระเณนะ สะหะ อัฏฐะสีลานิ ยาจามะ
ทุติยัมป มะยัง ภันเต ติสะระเณนะ สะหะ อัฏฐะสีลานิ ยาจามะ
ตะติยัมป มะยัง ภันเต ติสะระเณนะ สะหะ อัฏฐะสีลานิ ยาจามะ
ถาคนเดียววา เปลี่ยน มะยัง เปน อะหัง
เปลี่ยน ยาจามะ เปน ยาจามิ
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 189
นะมะการะคาถา
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ (๓ ครั้ง)
ไตรสรณคมน
พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ
ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ
สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ
ทุติยัมป พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ
ทุติยัมป ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ
ทุติยัมป สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ
ตะติยัมป พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ
ตะติยัมป ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ
ตะติยัมป สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ
(พระวา)… ติสะระณะ คะมะนัง นิฏฐิตัง
(โยมรับวา)…… อามะ ภันเต
คําสมาทานศีล
๑. ปาณาติปาตา เวระมะณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ,
(ขาพเจาสมาทานซึ่งสิกขาบท คือ เวนจากฆาสัตวดวยตนเองและไมใชใหผูอื่นฆา)
๒. อะทินนาทานา เวระมะณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ,
(ขาพเจาสมาทานซึง่ สิกขาบทคือ เวนจาก ลัก ฉอของผูอ นื่ ดวยตนเองและไมใชใหผอู นื่ ลัก ฉอ)
๓. อะพ๎รัห๎มะจะริยา เวระมะณี สิกขาปะทัง สมาทิยามิ,
(ขาพเจาสมาทานซึ่งสิกขาบท คือ เวนจากอสัทธรรมกรรมอันเปนขาศึกแกพรหมจรรย)
๔. มุสาวาทา เวระมะณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ,
(ขาพเจาสมาทานซึง่ สิกขาบท คือ เวนจากการพูดเท็จคําไมเปนจริง และคําลอลวงอําพรางผูอ นื่ )
๕. สุราเมระยะมัชชะปะมาทัฏฐานา เวระมะณี สิกขาปะทัง สมาทิยามิ
(ขาพเจาสมาทานซึ่งสิกขาบท คือ เวนจากการดื่มกินสุราและเมรัย เครื่องดองของทําใจใหคลั่ง
ไคลตางๆ)
190 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
๖. วิกาละโภชนา เวระมะณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ
(ขาพเจาสมาทานซึ่งสิกขาบท คือ เวนจากบริโภคอาหารในเวลาวิกาล)
๗. นัจจะคีตะวาทิตะวิสูกะทัสสะนา มาลาคันธะวิเลปะนะธาระณะ
มัณฑะนะวิภูสะนัฏฐานา เวระณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ
(ขาพเจาสมาทานซึง่ สิกขาบท คือ เวนจากดู ฟง ฟอนรําขับรองและประโคมเครือ่ งดนตรีตา งๆ
และดูการเลนทีเ่ ปนขาศึกแกกศุ ล และทัดทรงตกแตงรางกายดวยเครือ่ งประดับและดอกไมของ
หอม เครื่องทาเครื่องยอม ผัดผิวใหงามตางๆ)
๘. อุจจาสะยะนะมะหาสะยะนา เวระมะณี สิกขาปะทังสะมาทิยามิ
(ขาพเจาสมาทานซึ่งสิกขาบท คือ เวนจากนั่งนอนเหนือเตียง ตั่ง มีเทาสูงเกินประมาณ และ
ที่นั่งที่นอนอันสูงใหญภายในใสนุนและสําลี อาสนะอันวิจิตรไปดวยลวดลายงามดวยเงินทอง
ตางๆ)
อิมานิ อัฏฐะ สิกขาปะทานิ สมาทิยามิ (พระนําโยมวา ๓ ครั้ง)
พระสรุปอานิสงสศีล (แมชี–ผูบวช ไมตองวาตาม ใหพนมมือไหว)
อิมานิ อัฏฐะ สิกขาปะทานิ
สีเลนะ สุคะติง ยันติ สีเลนะ โภคะสัมปะทา
สีเลนะ นิพพุติง ยันติ ตัสมา สีลัง วิโสธะเย
แมชีรับวา ... สาธุ แลวกราบ ๓ ครั้ง
ถามีเครื่องไทยทานถวายพระก็ถวายตอนนี้ ...
เมื่อพระวา ... ยะถา วาริวะหา ... พึงกรวดนํ้าอุทิศกุศล
เมื่อพระวา ... สัพพี ตีโย ... พึงประนมมือรับพร
จบวิธีบวชชี
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 191
คําขอขมาเตรียมตัวกลับบาน
เมื่อผูมาปฏิบัติธรรมหรือจําศีลอุโบสถครบกําหนดแลว ตองการจะลากลับ
บานใหปฏิบัติดังนี้ เบื้องตนให กราบพระรัตนตรัยและกราบ พระสงฆ หรือพระ
อาจารยพรอมกัน ๓ ครัง้ แลวกลาวคําขอขมาพรอมกันเสร็จแลวจึงถวายดอกไม
ธูปเทียนแดทาน
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ (วา ๓ หน)
ระตะนัตตะเย ปะมาเทนะ , ทะวาระตะเยนะ กะตัง ,
สัพพัง อะปะราธัง, ขะมะตุ โน ภันเต,
อาจะริเย ปะมาเทนะ, ทะวาระตะเยนะ กะตัง,
สัพพัง อะปะราธัง, ขะมะตุ โน ภันเต,
กรรมชัว่ อันใดทีเ่ ปนบาปอกุศล, อันขาพเจาไดประมาทพลาดพลัง้ ลวงเกิน,
ในคุณ พระพุทธเจา พระธรรม พระสงฆ, ในครูบาอาจารย, ดวยกาย วาจา ใจ,
ทั้งตอหนาและลับหลัง, จําได หรือจําไมได ก็ดี, ทั้งที่มีเจตนาหรือหาเจตนา
มิได, ขอใหทานจงลุโทษโปรดอโหสิกรรมใหแกขาพเจา, เพื่อไมใหเปนบาป
เปนเวร เปนกรรมตอไปเถิด ฯ
พระวา “อะหัง โว ขะมามิ ตุมเหหิป เม ขะมิตัพพัง”.
โยมรับวา “ขะมามะ ภันเต”.
เสร็จแลวจึงกลาวคําอาราธนาศีล ๕ โดยพรอมกัน และกลาวไปตามลําดับ
คําลากลับบาน
หันทะทานิ มะยัง ภันเต, อาปุจฉามะ พะหุกิจจา มะยัง พะหุกะระณียา
คําแปล: “ขาแตทานผูเจริญ ขาพเจาทั้งหลายขอกลาวลาเพราะมีกิจมาก ธุระมาก”
พระสงฆผูรับลากลาวคําวา “ยัสสะทานิ ตุมเห กาลัง มัญญะถะ”
คําแปล: ทานทั้งหลาย จงรูกาล รูเวลาเถิด
ผูลาพึงรับพรอมกันวา สาธุ ภันเต แลวกราบพระ ๓ ครั้ง
192 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
พิธีไหวพระรับศีล
คําบูชาพระรัตนตรัย
อิมินา สักกาเรนะ ตัง พุทธัง อะภิปูชะยามะ
อิมินา สักกาเรนะ ตัง ธัมมัง อะภิปูชะยามะ
อิมินา สักกาเรนะ ตัง สังฆัง อะภิปูชะยามะ
อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ ภะคะวา พุทธัง อะภิวาเทมิ (กราบ)
ส๎วากขาโต ภะคะวะตา ธัมโม ธัมมัง นะมัสสามิ (กราบ)
สุปะฏิปนโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ สังฆัง นะมามิ (กราบ)
คําอาราธนาศีลหา
มะยัง ภันเต (วิสุง วิสุง) รักขะณัตถายะ,
ติสะระเณนะ สะหะ ปญจะ สีลานิ ยาจามะ.
ทุติยัมป มะยัง ภันเต (วิสุง วิสุง) รักขะณัตถายะ,
ติสะระเณนะ สะหะ ปญจะ สีลานิ ยาจามะ.
ตะติยัมป มะยัง ภันเต (วิสุง วิสุง) รักขะณัตถายะ,
ติสะระเณนะ สะหะ ปญจะ สีลานิ ยาจามะ.
(ถาคนเดียว เปลี่ยนจาก มะยัง เปนอะหัง เปลี่ยน ยาจามะ เปนยาจามิ)
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมา สัมพุทธัสสะ (๓ ครั้ง)
พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ
ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ
สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ
ทุติยัมป พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ
ทุติยัมป ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ
ทุติยัมป สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 193
คําอาราธนาพระปริตร
วิปตติปะฏิพาหายะ สัพพะสัมปตติสิทธิยา,
สัพพะทุกขะ วินาสายะ ปะริตตัง พ๎รูถะ มังคะลัง.
วิปตติปะฏิพาหายะ สัพพะสัมปตติสิทธิยา,
สัพพะภะยะ วินาสายะ ปะริตตัง พ๎รูถะ มังคะลัง.
วิปตติปะฏิพาหายะ สัพพะสัมปตติสิทธิยา,
สัพพะโรคะ วินาสายะ ปะริตตัง พ๎รูถะ มังคะลัง ฯ
194 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
คําอาราธนาธรรม
พ๎รัห๎มา จะ โลกาธิปะตี สะหัมปะติ
กัต๎อัญชะลี อันธิวะรัง อะยาจะถะ
สันตีธะ สัตตาปปะระชักขะชาติกา
เทเสตุ ธัมมัง อะนุกัมป มัง ปะชังฯ
ทาวสะหัมบดีพรหม เปนบรมในพรหมา
ทรงฤทธิศักดา กวาบริษัททุกหมูพรหม
นอมหัตถนมัสการ ประดิษฐาน ในที่สม
ควรแลวจึงบังคม ชุลีบาทพระศาสดา
ขอพรอันประเสริฐ วรเลิศมโหราฬ
โปรดสัตวในโลกา กิเลสนอยก็ยังมี
ขอองคพระจอมปราชญ สูธรรมาสนอันรูจี
โปรดปวงประชานี้ ทานจงโปรดแสดงธรรม
ขอนิมนต ทานเจาขา ผูปรีชาอันเลิศลํ้า
โปรดแสดงพระสัทธรรม เทศนาและวาที
เพื่อใหสําเร็จผล แดปวงชนบรรดามี
สูสุขเกษมศรี สมดังเจตนาเทอญ ฯ
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 195
๏ บทสวดมนตพิเศษ ๏
๏ การเตรียมการพิธีกรรมพุทธาภิเษก ๏
เครื่องพิธีที่จะตองใชในพิธีกรรมจะมีหลายอยางดวยกัน จะขอบอกกลาว
เปนขั้นตอนใหรับทราบ ตามลําดับดังนี้
๏ เครื่องใชในพิธีกรรม ๏
๑. ราชวัติ ๔ มุม
๒. ฉัตรขาว ๗ ชั้น จํานวน ๔ ตน
๓. ตนกลวย ๔ ตน หรือมากกวาก็ได
๔. ตนออย ๔ ตน หรือมากกวาก็ได
(ตนไมมงคลตางๆ สามารถนํามาไวตรงสี่มุมราชวัติไดทั้งหมด เชน กลวย
กิ่งคูณ กิ่งยอ มะพราวนํ้าหอม ผลหมากรากไมตางๆเพื่อใหแสดงถึงการมีอยูมี
กินหรือการมีความเพียบพรอมดวยขาวปลาธัญญาหารตางๆ ฯลฯ ที่จะเกิดจาก
การใหทานนัน่ เอง) มุมราชวัตใิ หสานรัว้ ไมไผสงู ๑ เมตรลอมรอบทัง้ สีด่ า น หรือ
๔ มุมที่จะประกอบพิธีกรรม สําหรับตนกลวย ตนออยหรือไมมงคลตางๆ ใหตั้ง
ไวติดราชวัติทั้งสี่มุมนั่นเอง
๕. ดายสายสิญจนั้น ใหทําเปนรูปยันตตรีนิสิงเห นอกจากนั้นใหโยงสาย
สิญจไปทั่วทั้งมณฑลพิธี จะโยงเปนรูปสี่เหลี่ยมหรืออะไรก็ไดตามแตถนัดให
ทั่วๆ บริเวณประกอบพิธี
๖. โองนํ้ามนต หรือใชโองมังกร ๖ โอง ตั้งโองไวตรงมุมราชวัติ ๔ ใบ และ
อีกสองใบใหตั้งไวหนาเทียนชัยหรือหนาพระประธาน ใหนําสายสิญจพันรอบ
ปากโองเวียนขวา ๓ รอบทุกๆโองที่จะใชทํานํ้ามนต
๗. ผาขาวที่จะหอพระประธานที่จะประกอบพิธีพุทธาภิเษกนั้น การหอจะ
ตองหอใหมิดชิดตั้งแตเกศจนถึงฐาน ใชผาขาวมัดเปน ๓ เปาะเพื่อหอพระ
ประธาน อันหมายถึงตัณหา ๓ นั่นเอง (พระพุทธรูปขนาดเล็กที่นํามารวมพิธี
ไมตองหอ)
196 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
๘. กิ่งโพธิ์หรือตนโพธิ์หนึ่งกิ่งหรือหนึ่งตนตั้งไวขางพระประธาน
๙. หญาคา ๘ กํา วางไว เวียนรอบๆพระประธาน
๑๐. ดอกบัวขาว ๑๘ ดอก วางลงในโองนํ้ามนต โองละ ๓ ดอก
๑๑. ใบพลูสดทีส่ ะอาดไมมแี มลงกัดใสขนั หรือพาน ๒ ใบ ใบทีห่ นึง่ ใส ๕ ใบ
เพือ่ จะใชเบิกพระเนตร และใบทีส่ องใส ๗ ใบเพือ่ จะใชดบั เทียนชัยหลังเสร็จพิธี
เทียนและธูปในพิธี
๑. เทียนชัย ๑ เลม สูงเทาตัวเจาภาพ หรือสูงเทาพระประธานในพิธี
ที่จะใชเบิกพระเนตรก็ได ใชขี้ผึ้งแทนํ้าหนักเทาเจาภาพในพิธี หรือนํ้าหนัก
เทาพระชนมายุของพระพุทธเจาก็ไดคือ ๘๐ บาทคือเฉลี่ยปละ ๑ บาทนั่นเอง
(บาทคือนํา้ หนักเทียนขีผ้ งึ้ ) ใสเทียนใชฝา ยเทากับอายุเจาภาพหรือพระพุทธเจา
เชน ๘๐ เสน
๒. เทียนมงคล สูงเทากับความยาววัดโดยรอบศีรษะของเจาภาพหรือพระ
ประธาน ใชผงึ้ หนักเลมละ ๘ บาท ใสเทียนใหใชจาํ นวนตามอายุพรรษาเจาภาพ
หรือใสฝายแทผายดิบทําใส ๔๕ เสน ใหวางเทียนทั้งสองนั้นใสเชิงเทียนแลว
ตั้งไวในโองนํ้ามนต ๒ โองหนาเทียนชัยหรือหนาพระประธาน
๓. เทียนวิปสสี ๒ เลม ความยาวเลมละ ๑ ศอก ไสเทียนใช ๔๕ เสนฝาย
ดิบฝายแททําใส ใหตั้งเทียนไวเชิงเทียนแลวตั้งไวหลังตูเทียนชัย ๒ เลมนั้น
พรอมแจกันดอกไม ๑ คู ถางธูป ๑ อัน ธูปหอม ๓ ดอก (จะมีขัน ๕ เพิ่มก็ได
วางไวขางๆกัน)
๔. เทียนนพเคราะห ๓ เลม หนัก ๑ บาท ใชเทียนธรรมดาหรือเทียนขี้ผึ้ง
แทก็ไดจุดที่โตะบวงสรวง ดานหนาแทนที่วางเครื่องบวงสรวงบายศรี ผลหมาก
รากไมขาวปลาอาหารตางๆ ฯลฯ
๕. เทียนนํ้ามนต ใชเทียนขี้ผึ้งแท ๑๐๘ เลม (เลมนํ้าหนัก ๑ บาท) แบง
ใสพาน ๔ ใบ แบงเทาๆกันนําไปไว ๔ จุดตรงโองนํ้ามนตที่มุมราชวัติ ๔ จุด
ตอนประกอบพิธีสวดพุทธาภิเษก เพื่อใชจะใชจุดเพื่อทํานํ้ามนตใหหยดลงใน
โองนํ้ามนตตลอดระยะเวลาที่พระสวดพุทธาภิเษกจนจบพิธี
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 197
จํานวนพระสงฆที่นิมนตมาในงานพุทธาภิเษก
๑. พระเจริญพระพุทธมนต ๙ รูป สวดกอนประกอบพิธีรอบคํ่าหลังทําวัตร
สวดมนตเย็น
๒. พระสวดพุทธาภิเษก ๒ ชุด ชุดละ ๔ รูป รวมเปน ๘ รูป
๓. พระนั่งปรก ๒ ชุด ชุดละ ๔ รูป รวมเปน ๘ รูป
๔. (หรือจะนิมนตพระตามแตศรัทธาจํานวนกี่รูปก็ได มาเพื่อชวยกันสวด
พุทธมนต พุทธคุณ ธรรมคุณ สังฆคุณบทตางๆ หรือนั่งปรก)
บัตรพลีบูชาเทวดานพเคราะห
๑. บัตรพลีหรือบัตรพระเกตุ ๙ ชั้น จะตองทําดวยกาบกลวยสด ใชใบตอง
สด ๑ บัตรพระเกตุ ๑ ที่ ทําเปนสี่เสาโดยใชกานกลวยสด เอากาบกลวยหอ
รอบๆ แตละเสาตองทําใหแนนโดยใชไมกลัดรอบๆ เสาใหแนนๆ ทําเปนชั้นๆ
แตละชั้นหางกันประมาณ ๔ นิ้ว ทําทั้งหมด ๙ ชั้น แตละชั้นใหลดหยองลงที
ละชัน้ คลายๆเจดีย ใชใบตองกลวยสดปูแตละชัน้ เพือ่ จะไดวางอาหารหวานคาว
ตางๆ ในแตละบัตรพลีแตละชั้นทั้ง ๙ ชั้น
๒. บัตรเทวดาอัฏฐทิศ ๘ บัตร ทําเหมือนบัตรพลีหรือบัตรพระเกตุทุกๆ
อยาง เพียงแตทําเพียง ๓ ชั้นเทานั้น
๓. บัตรพระภูมิ ๑ บัตร ทําเปนรูปสามเหลี่ยม หรือที่นิยมคุนเคยเรียกกัน
คือ กระทงหนาวัว ทํา ๑ ที่ ใชกาบกลวยทําเหมือนกันกับบัตรตางๆ
๔. บัตรกรุงพาลี ๑ บัตร ใหมรี ปู เปนสีเ่ หลีย่ มกระบะ เหมือนกระทงสะเดาะ
เคราะหแตไมมีหอง
ของที่จะใสในบัตรพลีตางๆ
ของทีจ่ ะใสในบัตรตางๆนัน้ ตองใชใบตองทํากระทงปากหนามเล็กๆ เพือ่ จะ
ใสอาหารตางๆ ในบัตรพลีตา งๆ ใบเล็กๆ อีกครัง้ หนึง่ บรรจุอาหารหวานคาว ของ
หวาน ขาวตอก ถัว่ ดํา ถัว่ แดง ถัว่ คัว่ งาคัว่ ขนม นม เนยตางๆ หมากพลู ฯลฯ
นําอาหารตางๆ ใสในกระทงปากหนามแลวใสไวในบัตรพลีใหครบทุกชัน้ นอกจาก
นัน้ ยังมีธงหางสามเหลีย่ มเล็กๆ สีตา งๆ ใชปก ไวทบี่ ตั รพลีดว ยใหครบทุกๆ ชัน้
198 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
บัตรพลีตางๆ เมื่อใสอาหารครบแลว ใหวางไวรอบๆดานนอกราชวัตรทั้ง
๔ ดาน ใชผาขาวปูโตะและวางบนโตะใหเรียบรอย และจะตองมีพานผลไม ๗
อยาง ๒ พาน วางไวโตะบัตรพลี ๒ โตะ หรือจะวางทั้ง ๔ จุดตรงราชวัติก็ได
แตผลไมยกเวน ละมุด ใหใสผลไมเชน กลวยนํ้าหวา มะพรอมนํ้าหอม สม
เขียวหวาน แตงโม ฯลฯ ใช ๙ ชนิดก็ไดตามแตสะดวก และมีขนมตมแดง
ขนมตมขาว ขนมตมแหงตางๆ วางไวทกุ ๆโตะดวย ประเภทขนมใหวางใสพาน
ตางหากวางไวบนโตะ และแตละโตะใหทําบายศรีปากชามไวทุกๆ โตะก็ได
แตละโตะตองมีใขเสมอๆใชกใี่ บก็ได ยอดบายศรีใหเสียบใขไวทยี่ อดก็จะเปนการ
ดีในแตละตนของบายศรีหรือบัตรพลีตางๆ
ลําดับขั้นตอน มีดังตอไปนี้
หลังจากเตรียมของหรือสิ่งตางๆเกี่ยวกับพิธีกรรมเสร็จแลว ขั้นตอนตอไป
คือดังตอไปนี้
๑. กอนจะเจริญพระพุทธมนต เจาภาพหรือประธานในงานจะตองจุดเทียน
นพเคราะหที่โตะบวงสรวง ๙ เลม และจุดธูปหอม ๙ ดอก ปกตามบัตรพลีและ
ผลไมตางๆ ใหครบ
๒. จากนั้นใหพราหมณหรือพระสงฆผูเปนเจาพิธี กลาวโองการอัญเชิญ
เทพเทวดากลาวสัคเคฯ หรือบทอัญเชิญเทพเทวดาตางๆ ตามแตวิชาคาถาที่
แตละทานเลาเรียนมา เปนลําดับไป
คาถาจุดเทียนชัย
พุทโธ สัพพัญ<ุ ตะญาโณ ธัมโม โลกุตตะโร วะโร
สังโฆ มัคคะผะลัฏโฐ จะ อิจเจตัง ระตะนัตตะยัง
เอตัสสะ อานุภาเวนะ สัพพะทุกขา อุปททะวา
อันตะรายา จะ นัสสันตุ สัพพะโสตถี ภะวันตุ เต.
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 199
(คาถาปฐยาวัตร)
สัทธัมมัญจัสสะ ปูชามิ กะริง สังฆัสสะ จัญชะลิง
โย เสฏโฐ ภะคะวา พุทโธ ตัสสะ คุโณ อะนันตะโก
สัพเพ คุณา มะหันตาป พุทธะรูเปสุ ตาทิโน
ยะทา สัพพัญ\ุ ตัมปตโต ตัสสะ ญาณัง อะนันตะกัง
ตัง สัพพัง พุทธะรูเปสุ ติฏฐะตุ ยาวะ สาสะนัง ๚
ปะฏิสัมภิทา จะตัสโส สา จะ สาธาระณานิ จะ
เวสารัชชานิ จัตตาริ จัตตาฬสะ จะ วัตถุกา
สัตตะสัตตะติกา ญาณะ- วัตถูนิ อะปะรานิป
สัพเพ ญาณะมะหันตาป พุทธะรูเปสุ ตาทิโน
สีละสะมาธิการุญญา วิมุตติ จะ อะนันตะกา
สัพเพ เต พุทธะรูเปสุ ติฏฐันตุ ยาวะ สาสะนัง ๚
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 213
๏พระคาถาดับเทียนชัย๏
นัตถิ เม สะระณัง อัญญัง พุทโธ เม สะระณัง วะรัง
เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ โหตุ โน ชะยะมังคะลัง
นัตถิ เม สะระณัง อัญญัง ธัมโม เม สะระณัง วะรัง
เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ โหตุ โน ชะยะมังคะลัง
นัตถิ เม สะระณัง อัญญัง สังโฆ เม สะระณัง วะรัง
เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ โหตุ โน ชะยะมังคะลัง
ยังกิญจิ วิตตัง อิธะ วา หุรัง วา
สัคเคสุ วา ยัง ระตะนัง ปะณีตัง
นะ โน สะมัง อัตถิ ตะถาคะเตนะ
อิทัมป พุทเธ ระตะนัง ปะณีตัง
เอเตนะ สัจเจนะ สุวัตถิ โหตุ
ขะยัง วิราคัง อะมะตัง ปะณีตัง
ยะทัชฌะคา สัก๎ยะมุนี สะมาหิโต
นะ เตนะ ธัมเมนะ สะมัตถิ กิญจิ
อิทัมป ธัมเม ระตะนัง ปะณีตัง
เอเตนะ สัจเจนะ สุวัตถิ โหตุ
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 229
สัพพะโรคะวินิมุตโต สัพพะสันตาปะวัชชิโต
สัพพะเวระมะติกกันโต ยะถา ทีโป จะ นิพพุโต๚๛
230 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
ในระหวางสวดคาถาดับเทียนชัยนัน้ ก็ใหคนไปประจําฆอง กลอง ระฆัง
มะโหระทัก จุดพลุ บั้งไฟตระลัย ประทัดตางๆ ไว พระเถระผูเปนประธานสงฆ
ในพิธีกรรม ก็จะเอาใบพลู ๗ ใบนั้นไปดับเทียน เมื่อสวดจบทุกคนในสถานที่
พุทธาภิเษก จะตองเปลงเสียงดวยวาจาพรอมกันวา “สาธุ” จากนั้นคนประจํา
ฆอง กลอง ระฆัง หรือพลุเสียง อโหระทึกตางๆ ก็กระกอบกิจลั่นฆองตีกลอง
จุดพลุเสียงตลอดมะโหระทึกตางๆ เปนครัง้ แรก พอจบครัง้ แรก ก็เปลงเสียงทาง
วาจาวา “สาธุ” อีกเปนครั้งที่ ๒ ทําเหมือนกันรวมทั้งหมด ๓ ครั้ง สลับเสียง
ตีฆองลั่นระฆังหรือจุดพลุตลอดเสียงมะโหระทึกตางๆ จนครบ ๓ จบ จากนั้น
พระเถระประธานในพิธีจะโปรยขาวตอกดอกไมเปนลําดับตอไป
(โปรยขาวตอกดอกไม ประพรมนํ้าพระพุทธมนต เปนอันเสร็จพิธีกรรม)
สวดคาถา เบิกพระเนตร เปนลําดับตอไป
พอจบสวดพุทธาภิเษกแลว พระเถระผูเปนประธานในพิธีก็จะทําพิธี
ขั้นตอไปตามลําดับ ตอไปนี้
๑. เอาหญาคาออกจากฐานพระประธาน
๒. เอาผาที่ผูกพระศอ (คอ) ผูกพระชง (ขา) ผูกพระพาหา (ศอก)
ออกจากพระพุทธรูปหรือพระประธาน
๓. ตัดผาที่หอพระกายของพระพุทธรูปทั้งหมดออก พอเสร็จพระสงฆ
ในพิธีกรรมจะสวดคาถาเบิกพระเนตร
ในขณะที่พระสงฆสวดคาถาเบิกพระเนตร พระเถระประธานในพิธีก็จะเอา
ใบพลู ๕ ใบมาเช็ดทีพ่ ระเนตรพระพุทธรูปหรือพระประธานทีท่ าํ พิธพี ทุ ธาภิเษก
นั้น ทีละใบจนครบ ๕ ใบทั้งสองพระเนตรเบื้องซายและขวา (ความหมายของ
ใบพลู ๕ ใบคือ ๑. มังสะจักขุ (ตาเนื้อ) ๒. ทิพจักขุ (ตาทิพย) ๓. ปญญา-
จักขุ (ตาคือปญญา) ๔. พุทธจักขุ (ตาพระพุทธเจา) ๕. สะมันตะจักขุ (ตาที่
มองเห็นรอบดาน) คาถาสวดดังนี้คือ
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 231
๏คาถา เบิกพระเนตร๏
ยะทา หะเว ปาตุภะวันติ ธัมมา อาตาปโน ฌายะโต พ๎ราห๎มะณัสสะ
อะถัสสะ กังขา วะปะยันติ สัพพา ยะโต ปะชานาติ สะเหตุ ธัมมัง
ยะทา หะเว ปาตุภะวันติ ธัมมา อาตาปโน ฌายะโต พ๎ราห๎มะณัสสะ
อะถัสสะ กังขา วะปะยันติ สัพพา ยะโต ขะยัง ปจจะยานัง อะเวทิ
ยะทา หะเว ปาตุภะวันติ ธัมมา อาตาปโน ฌายะโน พ๎ราห๎มะณัสสะ
วิธูปะยัง ติฏฐะติ มาระเสนัง สูโร วะ โอภาสะยะมันตะลิกขันติ๚๛
คาถาเบิกเนตรพระอีกแบบหนึ่ง
เบิกตา จักขุพุทธา ปะนะชายะเต วิโสธายิ
เบิกหู โสตะพุทธา ปะนะชายะเต วิโสธายิ
เบิกจมูก ฆานะพุทธา ปะนะชายะเต วิโสธายิ
เบิกปาก โอฏฐะพุทธา ปะนะชายะเต วิโสธายิ
เบิกหนาอก อุระพุทธา ปะนะชายะเต วิโสธายิ
เบิกเศียร สีสะพุทธา ปะนะชายะเต สัมภะโว อุปชชะติ
จงมาเกิดเปนองคพระในกาลบัดนี้เถิด๚๛
๏บททิพยมนต (สวดธาตุ)๏
๏ ความเปนมา ของการสวดทิพยมนต (สวดธาตุ)๏
ทิพยมนต บทสวดของทานพอลี ธัมมะธะโร บทนีไ้ ดเขียนเปนสายบรรทัดเครือ่ ง
จูงใจของผูปฏิบัติใหบรรลุถึงความบริสุทธิ์ เพราะมนตบทนี้ยอมใหผลดีแกผูที่
ทองบน เพราะเปนเรื่องในตัวของเราเอง ธรรมดาคนที่เกิดมายอมอาศัยอยูใน
ธาตุทั้ง ๖ ธาตุเหลานั้นสะสมขึ้นดวยการกระทําของตนเอง ดีบาง ชั่วบางเมื่อ
เปนเชนนี้ธาตุเหลานี้ยอมลงโทษแกผูอาศัยอยูเปรียบเหมือนกับเด็ก มันเปนสิ่ง
ที่คอยรบกวนใจอยูเสมอ
232 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
ฉะนัน้ การสวดมนตกเ็ ทากับวาเราเลีย้ งเด็กบํารุงเด็กใหไดรบั ความสมบูรณ
เมื่อเด็กไดรับความสมบูรณเชนนั้นแลว ผูใหญยอมไดรับความสะดวกสบาย
ฉะนั้นถาใครเสกบนเทากับวา เราเลี้ยงเด็กแลวดวยอาหาร เรากลอมเด็กแลว
ดวยเพลงอันไพเราะ คือ พุทธคุณ อํานาจพุทธคุณนี้ อาจจะทําธาตุของตนให
บริสุทธิ์ขึ้นเปนธาตุกายสิทธิ์ เหมือนแรธาตุที่มีอยูในโลก ยอมแลนหรือดึงดูด
ถึงกันไดทกุ วินาที หรืเปรียบเสมือนสายไฟฟา สวนมนตคาถาทีส่ วดเปรียบเหมือน
กระแสไฟมุง ไปทิศใด ยอมถึงทีน่ นั้ ๆ อาจทีจ่ ะทําใหดนิ ฟาอากาศเปนมงคลเพราะ
มนตหมวดนี้เปนมนตกบิลฤาษีปนอยูดวยตามเรื่องที่เลาไว ดังนี้
ในอดีตกาล มีฤาษีตนหนึ่งไปเจริญทิพยมนต อยูในปาสัก ณ ประเทศ
อินเดียตามตํานานเลาวา ในปานัน้ เปนมหามงคล เชน ตนไมทงั้ หลายสับเปลีย่ น
กันเกิดดอกออกผล อยูตลอดทุกฤดูกาล มีนํ้าใสสะอาด สัตวตัวไหนเจ็บปวย
วิ่งผานเขาไปไดกินนํ้าในที่นั้น อาการปวยนั้นก็จะสูญสิ้นไป สัตวที่ดุรายและ
โหดรายเบียดเบียนกันเมือ่ เขาไปผานในสถานทีน่ นั้ ก็ราวกับวาเปนเพือ่ นเปนมิตร
กันเอง สัตวทั้งหลายก็อาศัยปานั้นอยูโดยความรื่นเริง ถาหากวาความตายจะมา
ถึงตนก็ตองดิ้นรนไปตายที่อื่น ในที่นี้พวกชาวศากยสกุลวงศของพระพุทธเจา
ไดไปตั้งเมืองหลวงในนั้นเรียกวา กรุงกบิลพัสดุ ซึ่งยังเปนบานเมืองมาจนบัดนี้
(เนปาล) นี่เกิดความศักดิ์สิทธิ์ซึ่งกบิลฤาษีไดไปเจริญทิพยมนตอยูในที่นั้น วิธี
เจริญของฤาษีตนนั้น
๏ วาระแรกเขาไดหันหนาไปทางทิศตะวันออกไดเจริญมนตหมวดนี้อยู
ตลอด ๗ วัน
๏ วาระที่ ๒ เขาหันหนาไปทางทิศอุดร
๏ วาระที่ ๓ เขาไดหันหนาไปทางทิศใต
๏ วาระที่ ๔ เขาไดหันหนาไปทางทิศตะวันตก
๏ วาระที่ ๕ เขาไดหันหนาลงไปทาง ใตพื้นปฐพี
๏ วาระที่ ๖ เขาไดยกมือแหงนหนาขึ้นไปในอากาศ ทําจิตใหสะอาดเอา
รัศมี ของดวงดาวเปนนิมิต
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 233
๏ ทิพยมนต มนตของทานพอลี๏
(บทสวดธาตุ)
๏ สวดมนตดวยพระพุทธคุณตั้งธาตุทั้ง ๖
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธธัสสะ (๓ จบ)
๏ พุทธัง อายุวัฑฒะนัง ชีวิตัง ยาวะนิพพานัง สะระณัง คัจฉามิ.
๏ ธัมมัง อายุวัฑฒะนัง ชีวิตัง ยาวะนิพพานัง สะระณัง คัจฉามิ.
๏ สังฆัง อายุวัฑฒะนัง ชีวิตัง ยาวะนิพพานัง สะระณัง คัจฉามิ.
(แลววา ทุติยัมป, ตติยัมป, ฯลฯ ใหครบ ๓ รอบ)
234 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
๏ หมวดธาตุลม ๓ ขอ ดังนี้
๑. วาโย จะ พุทธะคุณัง อะระหัง พุทโธ อิติปโส ภะคะวา นะมามิหัง.
๏ อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ วิชชาจะระณะสัมปนโน สุคะโต โลกะวิทู
อะนุตตะโร ปุริสะทัมมะสาระถิ สัตถา เทวะมะนุสสานัง พุทโธ ภะคะวาติฯ
๒. วาโย จะ ธัมเมตัง อะระหัง พุทโธ อิติปโส ภะคะวา นะมามิหัง.
๏ ส๎วากขาโต ภะคะวะตา ธัมโม สันทิฏฐิโก อะกาลิโก เอหิปสสิโก
โอปะนะยิโก ปจจัตตัง เวทิตัพโพ วิญ\ู หีติฯ
๓. วาโย จะ สังฆานัง อะระหัง พุทโธ อิติปโน ภะคะวา นะมามิหัง.
๏ สุปะฏิปนโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ อุชุปะฏิปนโน ภะคะวะโต
สาวะกะสังโฆ ญายะปฏิปนโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ สามีจิปะฏิปนโน
ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ ยะทิทัง จัตตาริ ปุริสะยุคานิ อัฏฐะ ปุริสะปุคคะลา
เอสะ ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ อาหุเนยโย ปาหุเนยโย ทักขิเณยโย อัญชะลิ-
กะระณีโย อะนุตตะรัง ปุญญักเขตตัง โลกัสสาติฯ
๏ ธาตุปะริสุทธานุภาเวนะ, สัพพะทุกขา สัพพะภะยา สัพพะโรคา วิมุจจันติ,
อิติอุทธะมะโธ ติริยัง สัพพะธิ สัพพัตตะตายะ สัพพาวันตัง โลกัง, เมตตา
กะรุณา มุทิตา อุเปกขา สะหะคะเตนะ เจตะสา, จะตุททิสัง ผะริต๎วา วิหะระติ,
สุขัง สุปะติ สุขัง ปะฏิพุชฌะติ, นะ ปาปะกัง สุปนัง ปสสะติ, มะนุสสานัง
ปโย โหติ, อะมะนุสสานัง ปโย โหติ, เทวะตา รักขันติ, นาสสะ อัคคิ วา วิสงั
วา สัตถัง วา กะมะติ, ตุวะฏัง จิตตัง สะมาธิยะติ, มุขะวัณโณ วิปปะสีทะติ,
อะสัมมุฬ๎โห กาลัง กะโรติ, อุตตะริง อัปปะฏิวิชฌันโต พ๎รัห๎มะโลกูปะโค โหติ,
อิติ อุทธะมะโธ ติริยัง อะเวรัง อะเวรา สุขะชีวโิ น, กะตัง ปุญญะผะลัง มัยหัง
สัพเพ ภาคี ภะวันตุ เต, ภะวะตุ สัพพะมังคะลัง รักขันตุ สัพพะเทวะตา,
สัพพะพุทธานุภาเวนะ สัพพะธัมมานุภาเวนะ สัพพะสังฆานุภาเวนะ โสตถี
โหนตุ นิรันตะรัง, อะระหัง พุทโธ อิติป โส ภะคะวา นะมามิหังฯ
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 235
(วิธีเปลี่ยนธาตุ เหมือนขอตนทั้งหมด)
คือ ขอ ๑ พุทธคุณ ขอ ๒ ธรรมคุณ และขอ ๓ สังฆคุณ แลวตอดวยบท
“ธาตุปริสุทธานุภาเวนะ ฯลฯ” เปนการเปลี่ยนแตชื่อธาตุเทานั้น.
๏ หมวดธาตุไฟ
๑. เตโช จะ พุทธะคุณัง ฯลฯ
๒. เตโช จะ ธัมเมตัง ฯลฯ
๓. เตโช จะ สังฆานัง ฯลฯ
๏ หมวดธาตุนํ้า
๑. อาโป จะ พุทธะคุณัง ฯลฯ
๒. อาโป จะ ธัมเมตัง ฯลฯ
๓. อาโป จะ สังฆานัง ฯลฯ
๏ หมวดธาตุดิน
๑. ปะฐะวี จะ พุทธะคุณัง ฯลฯ
๒. ปะฐะวี จะ ธัมเมตัง ฯลฯ
๓. ปะฐะวี จะ สังฆานัง ฯลฯ
๏ หมวดอากาศธาตุ
๑. อากาสา จะ พุทธะคุณัง ฯลฯ
๒. อากาสา จะ ธัมเมตัง ฯลฯ
๓. อากาสา จะ สังฆานัง ฯลฯ
๏ หมวดวิญญาณธาตุ
๑. วิญญาณัญ จะ พุทธะคุณัง ฯลฯ
๒. วิญญาณัญ จะ ธัมเมตัง ฯลฯ
๓. วิญญาณัญ จะ สังฆานัง ฯลฯ
236 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
ใหสนใจทองในหมวดตนใหแมนยํา สวนธาตุที่ตอมานั้นจะเขาใจและ
จํางาย เพราะเปนเรื่องเดียวกัน เพียงแตเปลี่ยนธาตุเทานั้น ธาตุทั้ง ๖ หมวดนี้
มีอยูในตัวของเราผูสวดทุกคน เพราะฉะนั้นเวลาสวดใหนึกถึงธาตุนั้นๆ ดวย
เชน ลม-สวนที่พัด ไปมา มีลมหายใจเปนตน ไฟ-ความอบอุน นํ้า-มีอาการ
เหลว ๆ ดิน-แข็ง อากาศ-ชองวาง วิญญาณ-ความรู ดังนี้เปนตน การสวดจึง
จะเปนประโยชนมาก.
อนึ่ง เมื่อจะสวดธาตุในพิธีอื่น เชนการสวดธาตุเพื่อเปนการเจริญอายุ
และจิตใจของผูปวย หรือสวดสลับในพิธีพุทธาภิเษกเปนตน นิยมสวดขันธ ๕
อายตนะ ๑๒ และ อาการ ๓๒ เพิ่มเติมดวย การสวดทํานองเดียวกับการสวด
ธาตุทกุ อยาง เปลีย่ นแต ชือ่ ขันธ อายตนะ และอาการ ๓๒ ไปดวยลําดับเทานัน้ .
๏ หมวดขันธ ๕
๑. รูปญจะ
๒. เวทะนา จะ
๓. สัญญา จะ
๔. สังขารา จะ
๕. วิญญาณัญจะ
๏ หมวดอายตนะ ๑๒
๑. จักขุ จะ
๒. โสตัญ จะ
๓. ฆานัญจะ
๔. ชิวหา จะ
๕. กาโย จะ
๖. มะโน จะ
๗. รูปญจะ
๘. สัทโท จะ
๙. คันโธ จะ
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 237
๑๐. ระโส จะ
๑๑. โผฏฐัพพา จะ
๑๒. ธัมมารัมมะณัญจะ
๏ หมวดอาการ ๓๒
๑. เกสา จะ ๑๗. อันตะคุณัญจะ
๒. โลมา จะ ๑๘. อุทะริยัญจะ
๓. นะขา จะ ๑๙. กะรีสัญจะ
๔. ทันตา จะ ๒๐. มัตถะลุงคัญจะ
๕. ตะโจ จะ ๒๑. ปตตัญจะ
๖. มังสัญ จะ ๒๒. เสมหัญจะ
๗. นะหารู จะ ๒๓. ปุพโพ จะ
๘. อัฏฐี จะ ๒๔. โลหิตัญจะ
๙. อัฏฐิมิญชัญจะ ๒๕. เสโท จะ
๑๐. วักกัญจะ ๒๖. เมโท จะ
๑๑. หะทะยัญจะ ๒๗. อัสสุ จะ
๑๒. ยะกะนัญจะ ๒๘. วะสา จะ
๑๓. กิโลมะกัญจะ ๒๙. เขโฬ จะ
๑๔. ปหะกัญจะ ๓๐. สิงฆาณิกา จะ
๑๕. ปปผาสัญจะ ๓๑. ละสิกา จะ
๑๖. อันตัญจะ ๓๒. มุตตัญจะ
พระคาถาอาการวัตตาสูตร แบบสมบูรณ
(พุทธคุณแบบพิศดารและพระคาถาอาการวัตตาสูตร)
พระอาการวัตตาสูตรนี้ มีคณ ุ เกินพรรณนา เมือ่ บุคคลใดไดสวดทองสาธยาย
อยางตั้งมั่นตั้งใจทุกๆ วัน ก็จะมีอานุภาพมีมหาตบะเดชะตลอดทั้งยศอํานาจ
ลาภเมตตามหานิยมทัว่ ทุกสารทิศบัลดาลใหเกิดโภคสมบัติ บริวารสมบัตปิ ระกอบ
238 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
ด ว ยอายุ วรรณะ สุ ข ะ พละตลอดจนบั ล ดาลตนเองให มี ฤ ทธิ์ มี โ ชค
มีสติปญญา และสามารถที่จะปองกันภัยอันตรายทั้งหลายไมใหมาแผวพาล
ผูเจริญสาธยายได จะคิดอะไรก็สําเร็จสมความปรารถนา ดวยอํานาจแหง
พระอาการวัตตาสูตรที่ตนไดสาธยายตลอดกาลนาน
(เพื่อความสมบูรณยิ่ง จึงสวดบทพระพุทธคุณโดยพิศดารคูกัน)
เอวัมเม สุตัง เอกัง สะมะยัง ภะคะวา ราชะคะเห วิหะระติ คิชฌะกูเฏ
ปพพะเต เตนะ โข ปะนะ สะมะเยนะ สัพพะสัตตานัง พุทธะคุโณ ธัมมะคุโณ
สังฆะคุโณ อายัส๎มา อานันโท อะนุรุทโธ สารีปุตโต โมคคัลลาโน มะหิทธิโก
มะหานุภาเวนะ สัตตานัง เอตะทะโวจะฯ
พระพุทธคุณโดยพิศดาร
(บทสวดคู พระอาการวัตตาสูตร)
อิติป โส ภะคะวา กัมมัฏฐานัง สัมมาวิชชาจะระณะสัมปนโน (บางแหงวา
อะสุภะราปะ)
อิติป โส ภะคะวา ยะมะโลกา สัมมาวิชชาจะระณะสัมปนโน
อิติป โส ภะคะวา ปะฐะวีธาตุ สัมมาวิชชาจะระณะสัมปนโน
อิติป โส ภะคะวา อาโปธาตุ สัมมาวิชชาจะระณะสัมปนโน
อิติป โส ภะคะวา เตโชธาตุ สัมมาวิชชาจะระณะสัมปนโน
อิติป โส ภะคะวา วาโยธาตุ สัมมาวิชชาจะระณะสัมปนโน
อิติป โส ภะคะวา อากาสะธาตุ สัมมาวิชชาจะระณะสัมปนโน
อิติป โส ภะคะวา วิญญาณะธาตุ สัมมาวิชชาจะระณะสัมปนโน
อิติป โส ภะคะวา โลกะธาตุ สัมมาวิชชาจะระณะสัมปนโน
อิติป โส ภะคะวา จักกะวาฬะธาตุ สัมมาวิชชาจะระณะสัมปนโน
อิติป โส ภะคะวา จาตุมหาราชิกา เทวา สัมมาวิชาจะระนะสัมปนโนฯ
อิติป โส ภะคะวา ตาวะติงสา เทวา สัมมาวิชชาจะระณะสัมปนโนฯ
อิติป โส ภะคะวา ยามา เทวา สัมมาวิชชาจะระณะสัมปนโนฯ
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 239
๏คาถาอาการวัตตาสูตร๏
๑. อิติป โส ภะคะวา อะระหัง
อิติป โส ภะคะวา สัมมาสัมพุทโธ
อิติป โส ภะคะวา วิชชาจะระณะสัมปนโน
อิติป โส ภะคะวา สุคะโต
242 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
อิติป โส ภะคะวา โลกะวิทู
อิติป โส ภะคะวา อะนุตตะโรปุริสะธัมมะสาระถิ
อิติป โส ภะคะวา สัตถาเทวะมะนุสสานัง
อิติป โส ภะคะวา พุทโธ
อิติป โส ภะคะวา ภะคะวาติ
(พุทธะคุณะวัคโค ปะฐะโม)
๒. อิติป โส ภะคะวา อะภินิหาระ ปาระมิสัมปนโน
อิติป โส ภะคะวา อุฬารัชฌาสะยะ ปาระมิสัมปนโน
อิติป โส ภะคะวา ปะณิธานะ ปาระมิสัมปนโน
อิติป โส ภะคะวา มะหากะรุณา ปาระมิสัมปนโน
อิติป โส ภะคะวา ญาณะ ปาระมิสัมปนโน
อิติป โส ภะคะวา ปะโยคะ ปาระมิสัมปนโน
อิติป โส ภะคะวา ยุติ ปาระมิสัมปนโน
อิติป โส ภะคะวา ชุติ ปาระมิสัมปนโน
อิติป โส ภะคะวา คัพภะโอกกันติ ปาระมิสัมปนโน
อิติป โส ภะคะวา คัพภะฐิติ ปาระมิสัมปนโน
(อะภินิหาระวัคโค ทุติโย)
๓. อิติป โส ภะคะวา คัพภะวุฏฐานะ ปาระมิสัมปนโน
อิติป โส ภะคะวา คัพภะมะละวิระหิตะ ปาระมิสัมปนโน
อิติป โส ภะคะวา อุตตะมะชาติ ปาระมิสัมปนโน
(คัพภะวุฏฐานะวัคโค ตะติโย)
๔. อิติป โส ภะคะวา คะติ ปาระมิสัมปนโน
อิติป โส ภะคะวา อะภิรูปะ ปาระมิสัมปนโน
อิติป โส ภะคะวา สุวัณณะ ปาระมิสัมปนโน
อิติป โส ภะคะวา มะหาสิริ ปาระมิสัมปนโน
อิติป โส ภะคะวา อาโรหะ ปาระมิสัมปนโน
อิติป โส ภะคะวา ปะริณาหะ ปาระมิสัมปนโน
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 243
อานุภาพของอุปปาตะสันติ (มหาสันติงหลวง)
ผูใดสวดหรือฟงอุปปาตะสันติ อันกลาวแลวดวยประการฉะนี้ บุคคล
นัน้ จะพึงชนะจากสิง่ ชัว่ รายทัง้ ปวง จะเจริญดวยคุณ ๕ ประการ คือ อายุ วรรณะ
สุขะ พละ และปฏิภาณ ความวิบัติยอมไมมาแผวพาน ยอมไดรับความอิ่มใจ
ในกาลทุกเมือ่ ยาพิษและศาสตราวุธยอมไมมากลํา้ กราย ยอมชนะขาศึกทัง้ มวล
โรคาพยาธิยอ มไมเบียดเบียน ยอมเจริญดวยทรัพยศฤงคาร ภัยจากมนุษย อมนุษย
และสัตวรายนอยใหญยอมสงบไปดวยเสียงแหงการสวดอุปปาตะสันติ ผูที่สวด
อุปปาตะสันติแลวอุทศิ ใหผทู ลี่ ว งลับไปก็ดี ทีย่ งั มีชวี ติ อยูก ด็ ี จะชวยใหเขาเหลา
นั้นพนจากมหันตทุกข ยอมเขาถึงสุขในกาลทุกเมื่อ ทวยเทพเทวดาทั้งหลาย
ทาวพระยามหากษัตริยทั้งหลาย จักเปนผูเจริญดวยเดชและสิริมงคล
ดวยกฤตยานุภาพแหงพระคาถาอุปปาตะสันติ เหตุรายอันเกิดจาก
ภัยธรรมชาติ มีแผนดินไหวและนํ้าทวม เปนตน เหตุรายอันเกิดจากฟากฟา
เหตุรายอันเกิดจากสุริยุปราคา จันทรุปราคา เหตุรายอันเกิดจากบาปกรรม
เหตุรายทั้งปวงจักพินาศไปดวยเดชแหงอุปปาตะสันติ
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 249
๏บทสวดพระคาถาอุปปาตะสันติ (มหาสันติงหลวง)๏
๏บทสวดสงบเหตุราย๏
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ คันถารัมภะ
(คําเริ่มตนคัมภีร)
(ก) สุทุททะโส อะยัง ธัมโม โลกัตถัง ชินะเทสิโต
มะหาสันติกะโร โลเก สัพพะสัมปตติทายะโก
(ข) สัพพุปปาตูปะสะมะโณ ภูตะยักขะนิวาระโณ
อะกาละมัจจุสะมะโณ โสกะโรคะวินาสะโน
(ค) ปะระจักกะปะมัททะโน รัญโญ วิชะยะวัฑฒะโน
สัพพานิฏฐะหะโร สันโต ธัมมัง วักขามิ ภูตะโต
(ฆ) วัตถุตตะยัสสะ โย ยัตถะ สังวัณเณติ คุณุตตะเม
ตัสสะ ตัตถะ สุขาโรค๎ยะ- โสตถิโย โหนติ สัพพะทา
(พระพุทธเจาในอดีต ๒๘ พระองค)
(ในสารมัณฑกัปป ๔ พระองค)
๑. ตัณหังกะโร มะหาวีโร สัพพะโลกานุกัมปะโก
วันตะสังสาระคะมะโน สัพพะกามะทะโท สะทา
๒. สัพพาภิภู สัพพะวิทู สัพพะเทวะคะรุตตะโม
สัพพาสะวะปะริกขีโณ สะทา โสตถิง กะโรตุ โน
๓. วะระลักขะณะสัมปนโน เมธังกะโร มะหามุนิ
ชุตินธะโร มะหาสิรี สุวัณณะคิริสันนิโภ
๔. ทิพพะรูโป มะหากาโย มะหานาโถ มะหัพพะโล
มะหาการุณิโก สัตถา มะหาสันติง กะโรตุ โน
๕. มะหาโมหะตะมัง หันต๎วา โย นาโถ สะระณังกะโร
เทวาเทวะมะนุสสานัง โลกานัญจะ หิตังกะโร
250 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
๖. พ๎ยามัปปะภาภิรุจิโต นิโค๎รธะปะริมัณฑะโล
นิโค๎รธะปกกะพิมโพฏโฐ สะทา โสตถิง กะโรตุ โน
๗. อะสีติระตะนุพเพโธ ทีปงกะโร มะหามุนิ
ปะภา นิทธาวะเต ตัสสะ ฐาเน ท๎วาทะสะ โยชะเน
๘. วัสสัสสะตะสะหัสสานิ ฐัต๎วา โลเก วินายะโก
โลกาโลกะกะโร สัตถา สะทา โสตถิง กะโรตุ โน
(ในสารกัปป ๑ พระองค)
๙. อัฏฐาสีติหัตถุพเพโธ โกณฑัญโญ นามะ นายะโก
สัพพะธัมเมหิ อะสะโม สัพพะปาระมิตาคะโม
๑๐. วัสสัสสะตะสะหัสสานิ อายุ ตัสสะ มะเหสิโน
โมเจตุ โส สัพพะภะยา สะทา โสตถิง กะโรตุ โน
(ในสารมัณฑกัปป ๔ พระองค)
๑๑. อัฏฐาสีติระตะนานิ อัจจุคคะโต ชุตินธะโร
มังคะโล นามะ สัมพุทโธ นะวุติสะหัสสายุโก
๑๒. ฉัพพัณณะรังสิโย ทะสะ สะหัสสะโลกะธาตุโย
ผะรันตา ตัสสะ ฉาเทนติ เอสะ โสตถิง กะโรตุ โน
๑๓. นะวุติระตะนุพเพโธ สุมะโน นามะ นายะโก
กัญจะนาจะละสังกาโส นะวุติสะหัสสายุโก
๑๔. อุเปโต พุทธะคุเณหิ สัพพะสัตตะหิเตสะโก
กะโรตุ โน มะหาสันติง อาโรคะยัญจะ สุขัง สะทา
๑๕. อะสีติระตะนุพเพโธ สัฏฐีสะหัสสะอายุโก
เรวะโต นามะ สัมพุทโธ สัพพะโลกุตตะโร มุนิ
๑๖. ตัสสะ สะรีเร นิพพัตตา ปะภามาลา อะนุตตะรา
ผะรันตา โยชะเน นิจจัง สะทา โสตถิง กะโรตุ โน
๑๗. โสภิโต นามะ สัมพุทโธ นะวุติสะหัสสายุโก
สังสาระสาคะเร สัตเต พะหู โมเจติ ทุกขะโต
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 251
ในภัทรกัปนี้ ๕ พระองค
(ผานไปแลว ๓ พระองค)
๔๙. ตาฬสะระตะนุพเพโธ กะกุสันโธ มะหามุนิ
ตัสสะ กายา นิจฉะรันติ ปะภา ท๎วาทะสะ โยชะเน
๕๐. จัตตาฬสะสะหัสสานิ ตัสสะ อายุ อะนุตตะโร
กะโรตุ โส สะทา นาโถ อายุง สุขัง พะลัญจะ โน
254 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
๕๑. โกนาคะมะนะ สัมพุทโธ ติงสะหัตถะสะมุคคะโต
ติงสะวัสสะสะหัสสานิ อายุ ตัสสะ มะเหสิโน
๕๒. ธัมมามะเตนะ ตัปเปตา เทวะสังฆัง สุราละเย
มะหีตะเล จะ ชะนะตัง สะทา โสตถิง กะโรตุ โน
๕๓. กัสสะโป นามะ สัมพุทโธ ธัมมะราชา ปะภังกะโร
วีสะตีหัตถะมุพเพโธ วีสัสสะหัสสะอายุโก
๕๔. อะนูปะโมสะมะสะโม เทวะสัตถา อะนุตตะโร
กะโรตุ โน มะหาสันติง อาโรคะยัญจะ ชะยัง สะทา
(พระพุทธเจาในปจจุบัน ๑ พระองค)
๕๕. อัฏฐาระสะหัตถุพเพโธ โคตะโม สักกะยะวัฑฒะโน
สัพพัญ\ู สัพพะติละโก สัพพะโลกะสุขัปปะโท
๕๖. สัมพุทโธ สัพพะธัมมานัง ภะเคหิ ภาค๎ยะวา ยุโต
วิชชาจะระณะสัมปนโน โสตถ๎ยาโรค๎ยัง ทะทาตุ โน
๕๗. อัพภาตีตา จะ สัมพุทธา อะเนกะสะตะโกฏิโย
สัพพะโลกะมะภิญญายะ สัพพะสัตตานุกัมปโน
๕๘. สัพพะเวระภะยาตีตา สัพพะโลกะสุขัปปะทา
สัพพะโทสัง วินาเสนตา สัพพะโสตถิง กะโรนตุ โน
(พระพุทธเจาในอนาคต ๑ พระองค)
๕๙. อะนาคะเต จะ สัมพุทโธ เมตเตยโย เทวะปูชิโต
มะหิทธิโก มะหาเทโว มะหาสันติง กะโรตุ โน
(พระปจเจกพุทธเจา)
๖๐. สัพเพ ปจเจกะสัมพุทธา นิโรธะฌานะโกวิทา
นิราละยา นิราสังกา อัปปะเมยยา มะเหสะโย
๖๑. ทูเรป วิเนยเย ทิส๎วา สัมปตตา ตังขะเณนะ เต
สันทิฏฐิกะผะเล กัต๎วา สะทา สันติง กะโรนตุ โน
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 255
(นวโลกุตตรธรรม ๙ และปริยัติธรรม ๑)
๖๒. ส๎วากขาตาทิสัมปนโน ธัมโม สะปะริยัตติโก
สังสาระสาคะรา โลเก ตาเรติ ชินะโคจะโร
๖๓. กิเลสะชาละวิทธังสี วิสุทโธ พุทธะเสวิโต
นิพพานะคะมะโน สันโต สะทา โสตถิง กะโรตุ โน
(พระสังฆรัตนะ)
๖๔. สีลาทิคุณะสัมปนโน สังโฆ มัคคะผะเล ฐิโต
ชิตินท๎ริโย ชิตะปาโป ทักขิเณยโย อะนุตตะโร
๖๕. อะนาสะโว ปะริสุทโธ นิราสาโส ภะวาภะเว
นิพพานะโคจะโร สันโต สะทา โสตถิง กะโรตุ โน
(พระเถระชั้นผูใหญ ๑๐๘ องค)
๖๖. อัญญาตะโกณฑัญญัตเถโร รัตตัญ\ู นัง อัคโค อะหุ
ธัมมะจักกาภิสะมะโย สะทา โสตถิง กะโรตุ โน
๖๗. วัปปตเถโร มะหาปญโญ มะหาตะมะวิโนทะโน
มะหาสันติกะโร โลเก มะหาสันติง กะโรตุ โน
๖๘. ภัททิโย ภัททะสีโล จะ ทักขิเณยโย อะนุตตะโร
โลกัตถะจะริโต เถโร สะทา โสตถิง กะโรตุ โน
๖๙. มะหานาโม มะหาปญโญ มะหาธัมมะวิทู สุโต
มะหาขีณาสะโว เถโร มะหาสันติง กะโรตุ โน
๗๐. อัสสะชิตเถโร มะหาปญโญ ชิตะมาโร ชิตินท๎ริโย
ชิตะปจจัตถิโก โลเก สะทา โสตถิง กะโรตุ โน
๗๑. อะนุปุพพิกะถัง สุต๎วา ยะโส เอกัคคะมานะโส
อัคคะธัมมะมะนุปปตโต โสตถาโรค๎ยัง ทะทาตุ โน
๗๒. จัต๎วาธิกา จะ ปญญาสะ เถรา คิหิสะหายะกา
ปต๎วานะ ปะระมัง สันติง สะทา โสตถิง กะโรนตุ โน
256 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
๗๓. เย ติงสะ ภัททะวัคคิยา รูเปนาตุละวัณณิโน
ขีณาสะวา วะสีภูตา เต กะโรนตุ อะนามะยัง
๗๔. อุรุเวละกัสสะโปป มะหาปะริสานะมุตตะโม
ฐะปโต อัคคัฏฐานัมหิ สะทา โสตถิง กะโรตุ โน
๗๕. โย นะทีกัสสะปตเถโร ปุญญักเขตโต อะนุตตะโร
สะสังโฆ สีละสัมปนโน สะทา โสตถิง กะโรตุ โน
๗๖. ธัมมะปชชะลิโต สันโต โย เถโร คะยากัสสะโป
สังยุตโต ภะวะนิสฺเนเห สะทา โสตถิง กะโรตุ โน
๗๗. โลกะนาถัง ฐะเปต๎วานะ ปญญะวันตานะ ปาณินัง
ปญญายะ สาริปุตตัสสะ กะลัง นาคฆะติ โสฬะสิง
๗๘. สาริปุตโต มะหาปญโญ ปะฐะโม อัคคะสาวะโก
ธัมมะเสนาปะตี เสฏโฐ สะทา โสตถิง กะโรตุ โน
๗๙. ปาทังคุลิกะมัตเตนะ เวชะยันตะปะกัมปะโน
ปะฐะวิง มะหะติง สัพพัง สะมัตโถ ปะริวัตติตงุ
๘๐. โมคคัลลาโน มะหาเถโร ทุติโย อัคคะสาวะโก
อิทธิมันตานัง โส อัคโค สะทา โสตถิง กะโรตุ โน
๘๑. มะหากัสสะปตเถโรป อุตตัตตะกะนะกันนิโภ
ธุตะคุณัคคะนิกขิตโต ตะติโย สัตถุสาวะโก
๘๒. อะรัญญะวาสาภิระโต ปงสุกูละธะโร มุนิ
สุคะตัสสาสะนะธะโร สะทา โสตถิง กะโรตุ โน
๘๓. อาปตติอะนาปตติยา สะเตกิจฉายะ โกวิโท
วินะเย อัคคะนิกขิตโต อุปาลิ สัตถุวัณณิโต
๘๔. วินะเย ปาระมิปปตโต วินะยัคโคจะโร มุนิ
กะโรตุ โน มะหาสันติง โสตถะยาโรคะยัง ทะทาตุ โน
๘๕. อะนุรุทธะมะหาเถโร ทิพพะจักขูนะมุตตะโม
ญาติเสฏโฐ ภะคะวะโต โสตถะยาโรคะยัง ทะทาตุ โน
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 257
อุปปาตะสันติ นิฏฐิตา ๚๛
๏ จบอุปปาตะสันติ มนตสําหรับระงับเหตุรายทั้งปวง ๏
๏ บทสวดคาถารัตนมาลา ๏
( อิติปโสรัตนมาลา ๑๐๘ )
คาถารัตนมาลานี้ นับเปนปฐมบททีส่ าํ คัญยิง่ เพราะการเสกหรือลงอักขระนัน้
บางทีทา นก็วางคาถาปลุกเสกกํากับไวดว ยบางทีกไ็ มมี เชนจะลงคําวานะ ถาหาก
มิไดวางคาถาปลุกเสกไว ก็ใหนําคัมภีรรัตนมาลานี้ไปใชปลุกเสก อันไดแก
คําวา
274 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
นะรา นะระหิตัง เทวัง นะระเทเวหิ ปูชิตัง
นะรานัง กามะปงเกหิ นะมามิ สุคะตัง ชินัง
หรือจะเปนอักขระตัวอื่นก็ใหใชทํานองนี้ เชนจะลงคําวา อิ กะ วิ ติ ก็ให
เอาคาถาที่ตรงกับคําวา อิ ตรงกับคําวา กะ ตรงกับคําวา วิ ตรงกับ คําวา ติ
ปลุกเสก คัมภีรนี้เปนคัมภีรเกาแกดั้งเดิม เกรงจะสาบสูญไปเสียจึงไดนํ้ามา
ประมวลกล า วไว ณ ที่ นี้ เริ่ ม คาถาขึ้ น จาก นะโมพุ ท ธายะ สิ ท ธั ง
อะ อา อิ อี อุ อู เอ โอ กะ ขะ คะ ฆะ งะ ฯลฯ สะ หะ ฬะ อัง แลวตอไปก็
เปนพระพุทธคุณ ๕๖ คาถา พระธรรมคุณ ๓๘ คาถา พระสังฆคุณ ๑๔ คาถา
ดังนี้ อันพระคาถารัตนมาลานีม้ พี ระคุณสุดทีจ่ ะพรรณนาได ถาผูใ ด เลาบนไวได
เสมือนมีขมุ ทองธรรมชาติบงั เกิดขึน้ ในบานเรือนตน อุปเทหว ธิ ใี ชสดุ จะคณานับ
ใชปลุกเสกไดทุกอยาง ใชสวดทํานํ้าพระพุทธมนตก็ได อนึ่ง
ใหจารึกพระอักขระเหลานีใ้ สแผนโลทะทําเปนตะกรุดก็ได (ตะกรุดพระพุทธ
คุณ พระธรรมคุณ พระสังฆคุณ ตามตําหรับวัดประดูโรงธรรมกรุงศรีอยุธยา ให
ลงใสผาทําเปนประเจียดทําเปนธงก็ได ทรงคุณานุภาพวิเศษยิ่งนักแล๚
คาถาสรรเสริญคุณพระเจา ๕ พระองค
นะ๏ นะรานะระหิตัง เทวัง นะระเทเวหิ ปูชิตัง
นะรานัง กามะปงเกหิ นะมามิ สุคะตัง ชินัง๚๛
โม๏ โมหะมาณัง ปะริชินัง โมหะมะตัง ปะกาสิตัง
โมหะสัพพัญ\ุ ตตะญาณัง โมหะธิตัง นะมามิหัง๚๛
พุท๏ พุทโธ พุทธานัง พุทธะตัง พุทธั\จ พุทธะภาสิตัง
พุทธะตัง สะมะนุปปตโต พุทธะโชตัง นะมามิหัง๚๛
ธา๏ ธาตานัง สัพพะธัมมานัง ธาตุภูตัง ปะกาสิตัง
ธาตานัง สัคคะนิพพานัง ธาตุภูตัง นะมามิหัง๚๛
ยะ๏ ยะทะชันติ สังวิธานะ ยะทะธัมมา สะป\ญานะ
ยะทะสังฆา อนุปปตโต ยะทะติณณัง นะมามิหัง๚๛
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 275
คาถานมัสการบูชาสระ
อะ๏ อะระหัง ปูชา สักการัง อะระโห ปาปะการะเย
อะระหัตตะผะลัปปตโต อะระโห นามะ เต นะโม
อา๏ อาคะโม ญาณะสีเลนะ อาคะโม เนกขัมมายะวา
อาคะโม เมตตุเปกขา จะ อาทิฏฐานัญจะ อาคะโม
อิ๏ อิทธิวิกุพพะกัตตาโร อิทธิกาโร ปะกาสิโต
อิทธิริทธิกะโร กะโร อิทธิการัง นะมามิหัง
อี๏ อีทิสัง พุทธะวัจจะนัง อีทีสัง ธัมมะมุตตะมัง
อีทิสัง สัคคะโมกชัญ จะ อีทิสันตัง นะมามิหัง
อุ๏ อุตตาโร จัตตาโร พุทโธ อุตตะโร ธัมมะเทสะยิ
อุตตะโร สัคคะโมกขัญจะ อุตตะมันตัง นะมามิหัง
อู๏ อูณะโต ราคะโทสัญจะ อูณะโต ราคะโมหะกัง
อูณะโต ทิฏฐิชาสัญจะ อูณะตันตัง นะมามิหัง
เอ๏ เอสะติ สัพพะพุทธานัง เอสะติ ธัมมะมุตตะมัง
เอสะติ สัคคะโมกขัญจะ เอสะสันตัง นะมามิหัง
ไอ๏ ไอโยเค นาคะสุปณณานัง ไอโยเคนะอุรักชิตัง
ไอโยเคนะชิตะมารัง ไอยะทิฏฐิงนะมามิหัง
โอ๏ โอหิโตสัพพะกิเลสัง โอหิโตจะสัพพะมะลัง
โอหิโตสัพพะทิฏฐิญจะ โอหิจิตตังนะมามิหัง
เอา๏ เอาวะหะโยโลกะสัมภูโต เอาวะหะโยเชฏฐะกาชิโน
เอาวะหะโยพุทธะเสฎโฐจะ เอาวะทะโยตังนะมามิหัง
276 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
อัง๏ อังคะสัมปนโนพุทโธจะ อังคะยุโกสุเทสิโต
อังคะเสฎโฐจะปะวะโร อังคะภูตังนะมามิหัง
อะ๏ อะตีตานาคะตะโชติ อะธิกังธัมมะมุตตะมัง
อะทิฏฐะธัมมะระสัญจะ อะตุทธานัญจะโคจะรัง
จบสระ ๑๒ อันเปนอักขระสวนเทียบคุณพระมารดาเพียงเทานี้๚๛
หองพระพุทธคุณ ๕๖
อิติป โส ภะคะวา อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ วิชชาจะระณะสัมปนโน
สุคะโต โลกะวิทู อะนุตตะโร ปุริสะทัมมะสาระถิ สัตถา เทวะมะนุสสานัง
พุทโธ ภะคะวาติ.
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 279
หองพระธรรมคุณ ๓๘
ส๎วากขาโต ภะคะวาตา ธัมโม , สันทิฏฐิโก อะกาลิโก
เอหิปสสิโก โอปะนะยิโก ปจจัตตัง เวทิตัพโพ วิญ<ู หีติ.
๑. (ส๎วาก.) ส๎วาคะตันตัง สิวัง รัมมัง ส๎วานะยัง ธัมมะเทสิตัง
ส๎วาหุเนยยัง ปุญญะเขตตัง ส๎วาสะภัง นะมามิหัง
๒. (ขา.) ขาเทนโต โส สัพพะปชชัง ขายิตัง มะธุรัง ธัมมัง
ขาทันตัง ติวิธัง โลกัง ขายิตันตัง นะมามิหัง
๓. (โต.) โตเสนโต สัพพะสัตตานัง โตเสนติ ธัมมะเทสะนัง
โตสะจิตตัง สะมิชฌันตัง โตสิตันตัง นะมามิหัง
๔. (ภะ.) ภัคคะราโค ภัคคะโทโส ภัคคะโมโห อะนุตตะโร
ภัคคะกิเลสะสัตตานัง ภะคะวันตัง นะมามิหัง
๕. (คะ.) คัจฉันโต รัมมะเก สิเว คะมาปโต สะเทวะเก
คัจฉันโต พ๎รัห๎มะจะริยัง คัจฉันตันตัง นะมามิหัง
๖. (วะ.) วันตะราคัง วันตะโทสัง วันตะโมหัง วันตะปาปง
วันตัง พาละมิจฉาทีนัง วันตะตันตัง นะมามิหัง
284 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
๗. (ตา.) ตาเรสิ สัพพะสัตตานัง ตาเรสิ โอริมังติรัง
ตาเรนตัง โอฆะสังสารัง ตาเรนตันตัง นะมามิหัง
๘. (ธัม.) ธะระมาเนป สัมพุทเธ ธัมมะเทสัง นิรันตะรัง
ธะเรยยะ อะมะตัง ฐานัง ธะเรนตันตัง นะมามิหัง
๙. (โม.) โมหัญจะ ทะมะโต สัตเต โมหะชิเต อะการะยิ
โมหะชาเต ธัมมะจารี โมหะชิตัง นะมามิหัง
๑๐. (สัน.) สัพพะสัตตะตะโมนุโท สัพพะโสเกวินาสะโก
สัพพะสัตตะหิตักกะโร สัพพะสันตัง นะมามิหัง
๑๑. (ทิฏ.) ทิฏเฐ ธัมเม อะนุปปตโต ทิฏฐิกังขาราคะลุเต
ทิฏฐิ ท๎วาสัฏฐี ฉินทันเต ทิฏฐิสันตัง นะมามิหัง
๑๒. (ฐิ.) ฐิติสีละสะมาจาเร ฐิติเตระสะธุตังเค
ฐิตธิ ัมเม ปะฎิปตติ ฐิติปะทัง นะมามิหัง
๑๓. (โก.) โกกานัง ราคัง ปเฬติ โกโธป ปะฏิหัญญะติ
โกกานัง ปูชิโต โลเก โกกานังปะนะมามิหัง
๑๔. (อะ.) อัคคะเสฏโฐ วะโร ธัมโม อัคคะปุญโญป พุชฌะติ
อัคคะธัมมัง สุนิปุณัง อัคคะสันตัง นะมามิหัง
๑๕. (กา.) กาเรนโต โส สิเวรัชเช การะเย ธัมมะจาริเย
กาตัพเพสุสิกขากาเม กาเรนตันตัง นะมามิหัง
๑๖. (ลิ.) ลิโต โย สัพพะทุกเขสุ ลิกขิเต ปฎะกัตตะเย
ลิมปเตป สุวัณเณนะ ลิกขันตันตัง นะมามิหัง
๑๗. (โก.) โก ปุคคะโลสะทิโสมัง โก ธัมมัง อะภิปูชะยิ
โก วันทะติ ธัมมะระสัง โกสัลโลตัง นะมามิหัง
๑๘. (เอ.) เอสะติ พุทธะวะจะนัง เอสะติ ธัมมะมุตตะมัง
เอสะติ สัคคะโมกขัญจะ เอสะสันตัง นะมามิหัง
๑๙. (หิ.) หิเน ฐาเน นะ ชายันเต หิเน ปาเปติ สุคะติง
หิเน โมหะสะเม ชาเล หินะตันตัง นะมามิหัง
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 285
หองพระสังฆคุณ ๑๔
สุปะฏิปนโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆฯ
๑. (สุ.) สุทธะสีเลนะ สัมปนโน สุฏฐะ โย ปะฏิปนนะโก
สุนทะโร สาสะนะกะโร สุนทะรันตัง นะมามิหัง
๒. (ปะ.) ปะฏิสัมภิทัปปตโต โย ปะสัฏโฐ วะ อะนุตตะโร
ปญญายะ อุตตะโร โลเก ปะสัฏฐันตัง นะมามิหัง
๓. (ฏิ.) ฏิตถิปะราชิโต สัตถา ฏิตถาชิราจะ สาสะเน
ฏิตถิถิยา พุทธวะจะเน ฏิตถะตันตัง นะมามิหัง
๔. (ปน.) ปะสัฏโฐ ธัมมะคัมภีโร ปญญะวา จะ อะวังกะโต
ปสสันโต อัตถะธัมมัญจะ ปะสัฏฐังป นะมามิหัง
๕. (โน.) โน เจติ กุสะลัง กัมมัง โน จะ ปาปง อะการะยิ
โนนะตัง พุชฌะติ ธัมมัง โนทิสันตัง นะมามิหัง
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 287
นักขัตตะยักขะภูตานัง ปาปคคะหะนิวาระณา,
ปะริตตัสสานุภาเวนะ หันต๎วา เตสัง อุปททะเว
นักขัตตะยักขะภูตานัง ปาปคคะหะนิวาระณา
ปะริตตัสสานุภาเวนะ หันต๎วา เตสัง อุปททะเว
นักขัตตะยักขะภูตานัง ปาปคคะหะนิวาระณา
ปะริตตัสสานุภาเวนะ หันต๎วา เตสัง อุปททะเว
290 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
คาถายันทุนเกาชั้น
๑. ยันทุนนิมิตตัง อะวะมังคะลัญจะ โย “อาทิตย” ทะโสโร ราหุจันโท
ราหูราลักขะณา ปาปคคะโห ทุสสุปน งั อะกันตัง พุทธานุภาเวนะ วินาสะเมนตุ
๒. ยันทุนนิมิตตัง อะวะมังคะลัญจะ โย “จันทร” ทะโสโร ราหุจันโท
ราหูราลักขะณา ปาปคคะโห ทุสสุปน งั อะกันตัง ธัมมานุภาเวนะ วินาสะเมนตุ
๓. ยันทุนนิมิตตัง อะวะมังคะลัญจะ โย “อังคาร” ทะโสโร ราหุจันโท
ราหูราลักขะณา ปาปคคะโห ทุสสุปน งั อะกันตัง สังฆานุภาเวนะ วินาสะเมนตุ
๔. ยันทุนนิมิตตัง อะวะมังคะลัญจะ โย “พุธ” ทะโสโร ราหุจันโท
ราหูราลักขะณา ปาปคคะโห ทุสสุปน งั อะกันตัง พุทธานุภาเวนะ วินาสะเมนตุ
๕. ยันทุนนิมิตตัง อะวะมังคะลัญจะ โย “พฤหัสบดี” ทะโสโร ราหุจันโท
ราหูราลักขะณา ปาปคคะโห ทุสสุปน งั อะกันตัง ธัมมานุภาเวนะ วินาสะเมนตุ
๖. ยันทุนนิมิตตัง อะวะมังคะลัญจะ โย “ศุกร” ทะโสโร ราหุจันโท
ราหูราลักขะณา ปาปคคะโห ทุสสุปน งั อะกันตัง สังฆานุภาเวนะ วินาสะเมนตุ
๗. ยันทุนนิมิตตัง อะวะมังคะลัญจะ โย “เสาร” ทะโสโร ราหุจันโท
ราหูราลักขะณา ปาปคคะโห ทุสสุปน งั อะกันตัง พุทธานุภาเวนะ วินาสะเมนตุ
๘. ยันทุนนิมิตตัง อะวะมังคะลัญจะ โย “ราหู” ทะโสโร ราหุจันโท
ราหูราลักขะณา ปาปคคะโห ทุสสุปน งั อะกันตัง ธัมมานุภาเวนะ วินาสะเมนตุ
๙. ยันทุนนิมิตตัง อะวะมังคะลัญจะ โย “เกตุ” ทะโสโร ราหุจันโท
ราหูราลักขะณา ปาปคคะโห ทุสสุปน งั อะกันตัง สังฆานุภาเวนะ วินาสะเมนตุฯ
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 291
หมวดวินัยกรรม
ทําพินทุกัปปะ (๑) (๒) (๔)
ใชดินสอดํา หรือสีอยางอื่นก็ได วาดเปนจุดหรือวงกลมที่ เอกเทศแหงผา พึง
เปลงวาจา หรือผูกใจในขณะที่ทําอยูวา “อิมัง พินทุกัปปง กะโรมิ
อธิษฐาน (๑)(๓)(๔)
อธิษฐาน มี ๒ แบบ คือ
๑. อธิษฐานดวยกาย คือ เอามือจับหรือลูบบริขารที่จะ อธิษฐาน แลวทํา
ความผูกใจตามคําอธิษฐาน
๒. อธิษฐานดวยวาจา คือ ลั่นคําอธิษฐานนั้น ไมถูกของดวย
กายก็ไดแจกออกไปเปน ๒ คือ
๒.๑ อธิษฐานในหัตถบาส คือ ของอยูภายใน ๒ ศอก
คืบ หรือ ศอก ๑ ในระหวาง
๒.๒ อธิษฐานนอกหัตถบาส คือ ของอยูหางตัวเกิน๒ ศอกคืบ หรือ
ศอก ๑ ในระหวาง
คําอธิษฐานบริขารสิ่งเดียวในหัตถบาส วาดังนี้
สังฆาฏิ (ผาทาบ) “อิมัง สังฆาฏิง อะธิฏฐามิ
อุตตราสงค (ผาหม) “อิมัง อุตตะราสังคัง อะธิฏฐามิ”
อันตรวาสก (ผานุง) “อิมัง อันตะระวาสะกัง อะธิฏฐามิ
บาตร “อิมัง ปตตัง อะธิฏฐามิ”
ผานิสีทนะ “อิมัง นิสีทะนัง อะธิฏฐามิ”
ผาปดฝ “อิมัง กัณฑะปะฏิจฉาทิง อะธิฏฐามิ
ผาอาบนําฝน “อิมัง วัสสิกะสาฏิกัง อะธิฏฐามิ
---------------------------------------------------
(๑) บุพพสิกขาวรรณนา หนา ๒๒๓, ๔๔๐ - ๔๖๖
(๒) วินัยมุข เลม ๑ หนา ๑๖๔ - ๑๖๕
(๓) วินัยมุข เลม ๒ หนา ๑๖๐ - ๑๖๕
(๔) อุปสมบทวิธี หนา ๕๑ – ๕๔
292หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
ผาปูนอน “อิมัง ปจจัตถะระณัง อะธิฏฐามิ
ผาเช็ดหนา เช็ดปาก “อิมัง มุขะปุญฉะนะโจลัง อะธิฏฐามิ
ผาเปนบริขาร “อิมัง ปะริกขาระโจลัง อะธิฏฐามิ
ถาจะอธิษฐานผาหลายผืนควบกันใหวาดังนี้
ผาปูนอน “อิมานิ ปจจัตถะระณานิ อะธิฏฐามิ
ผาเช็ดหนา เช็ดปาก “อิมานิ มุขะปุญฉะนะโจลานิ อะธิฏฐามิ
ผาเปนบริขาร “อิมานิ ปะริกขาระโจลานิ อะธิฏฐามิ”
ถาของอยูหางตัว จึงใชคําอธิษฐานนอกหัตถบาส ลั่นวาจาตาม แบบนั้น แต
เปลี่ยนบทวา “อิมัง” เปน “เอตัง” เปลี่ยนบทวา “อิมานิ เปน “เอตานิ
เมื่อจะอธิษฐาน ถาเปนบริขารที่กําหนดใหมีแตสิ่งเดียว ของเดิมมีอยู จะ
เปลี่ยนใหม ตองเลิกของเดิมเสียกอน ยกเลิกบริขาร เดิมเสีย เรียกวา ปจจุท
ธรณ หรือถอนคําอธิษฐาน มีแบบวางไวแสดง สังฆาฏิเปนตัวอยางวา
“อิมัง สังฆาฏิง ปจจุทธะรามิ”
ยกเลิกบริขารอื่น จึงเปลี่ยนตามชื่อ ถาเปนบริขารที่จะใชนุงหมพึงยอมใหไดสี
และทําพินทุกัปปะ ตามแบบอันกลาวแลวกอนจึงอธิษฐาน
ถาสละของอยูนอกหัตบาส วา
“เอตัง” แทน “อิทัง”
“เอตาหัง” แทน “อิมาหัง”
“เอตานิ” แทน “อิมานิ
“เอตานาหัง” แทน “อิมานาหัง”
ถาผูเสียสละแกพรรษากวาผูรับใหวา “อาวุโส” แทน “ภันเต”
คําคืน ใหวาดังนี้:
จีวรผืนเดียว “อิมัง จีวะรัง อายัส๎มะโต ทัมมิ”
จีวรหลายผืน “อิมานิ จีวะรานิ อายัส๎มะโต ทัมมิ
ถาของอยูนอกหัตถบาส จึงเปลี่ยนโดยนัยดังกลาวแลวนั้น
---------------------------------------------------
(๑) บุพพสิกขาวรรณนา หนา ๔๕๔ – ๔๔๒
(๒) วินัยมุข เลม ๑ หนา ๔๑ – ๕๔
คําแสดงอาบัติผูมีพรรษาออนกวา
( ผูแสดงวา ) อะหัง ภันเต สัมพะหุลา นานาวัตถุกาโย,
ถุลลัจจะยาโย อาปตติโย อาปนโน ตา ปะฏิเทเสมิ.
( ผูรับวา ) ปสสะสิ อาวุโส.
( ผูแสดงวา ) อามะ ภันเต ปสสามิ.
( ผูรับวา ) อายะติง อาวุโส สังวะเรยยาสิ.
( ผูแสดงวา ) สาธุ สุฏgุ ภันเต สังวะริสสามิ. ( วา ๓ ครั้ง )
( ผูแสดงวา ) อะหัง ภันเต สัมพะหุลา นานาวัตถุกาโย,
ปาจิตติยาโย อาปตติโย อาปนโน ตา ปะฏิเทเสมิ.
( ผูรับวา ) ปสสะสิ อาวุโส.
( ผูแสดงวา ) อามะ ภันเต ปสสามิ.
( ผูรับวา ) อายะติง อาวุโส สังวะเรยยาสิ.
( ผูแสดงวา ) สาธุ สุฏgุ ภันเต สังวะริสสามิ. ( วา ๓ ครั้ง )
( ผูแสดงวา ) อะหัง ภันเต สัมพะหุลา นานาวัตถุกาโย,
ทุกกะฏาโย อาปตติโย อาปนโน ตา ปะฏิเทเสมิ.
( ผูรับวา ) ปสสะสิ อาวุโส.
( ผูแสดงวา ) อามะ ภันเต ปสสามิ.
( ผูรับวา ) อายะติง อาวุโส สังวะเรยยาสิ.
( ผูแสดงวา ) สาธุ สุฏgุ ภันเต สังวะริสสามิ. ( วา ๓ ครั้ง )
( ผูแสดงวา ) อะหัง ภันเต สัมพะหุลา,
ทุพภาสิตาโย อาปตติโย อาปนโน ตา ปะฏิเทเสมิ.
( ผูรับวา ) ปสสะสิ อาวุโส.
( ผูแสดงวา ) อามะ ภันเต ปสสามิ.
( ผูรับวา ) อายะติง อาวุโส สังวะเรยยาสิ.
( ผูแสดงวา ) สาธุ สุฏgุ ภันเต สังวะริสสามิ. ( วา ๓ ครั้ง )
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 297
คําแสดงอาบัติผูมีพรรษาแกกวา
( ผูแสดงวา ) อะหัง อาวุโส สัมพะหุลา นานาวัตถุกาโย,
ถุลลัจจะยาโย อาปตติโย อาปนโน ตา ปะฏิเทเสมิ.
( ผูรับวา ) ปสสะถะ ภันเต.
( ผูแสดงวา ) อามะ อาวุโส ปสสามิ.
( ผูรับวา ) อายะติง ภันเต สังวะเรยยาสิ.
( ผูแสดงวา ) สาธุ สุฏgุ อาวุโส สังวะริสสามิ. ( วา ๓ ครั้ง )
( ผูแสดงวา ) อะหัง อาวุโส สัมพะหุลา นานาวัตถุกาโย,
ปาจิตติยาโย อาปตติโย อาปนโน ตา ปะฏิเทเสมิ.
( ผูรับวา ) ปสสะถะ ภันเต.
( ผูแสดงวา ) อามะ อาวุโส ปสสามิ.
( ผูรับวา ) อายะติง ภันเต สังวะเรยยาสิ.
( ผูแสดงวา ) สาธุ สุฏgุ อาวุโส สังวะริสสามิ. ( วา ๓ ครั้ง )
( ผูแสดงวา ) อะหัง อาวุโส สัมพะหุลา นานาวัตถุกาโย,
ทุกกะฏาโย อาปตติโย อาปนโน ตา ปะฏิเทเสมิ.
( ผูรับวา ) ปสสะถะ ภันเต.
( ผูแสดงวา ) อามะ อาวุโส ปสสามิ.
( ผูรับวา ) อายะติง ภันเต สังวะเรยยาสิ.
( ผูแสดงวา ) สาธุ สุฏgุ อาวุโสสังวะริสสามิ. ( วา ๓ ครั้ง )
( ผูแสดงวา ) อะหัง อาวุโส สัมพะหุลา,
ทุพภาสิตาโย อาปตติโย อาปนโน ตา ปะฏิเทเสมิ.
( ผูรับวา ) ปสสะถะ ภันเต.
( ผูแสดงวา ) อามะ อาวุโส ปสสามิ.
( ผูรับวา ) อายะติง ภันเต สังวะเรยยาสิ.
( ผูแสดงวา ) สาธุ สุฏgุ อาวุโสสังวะริสสามิ. ( วา ๓ ครั้ง )
หมายเหตุ : อาบัติวัตถุเดียวกัน ภิกษุตองเหมือนกัน เชน มีอติเรกจีวรลวง
๑๐ วันดวยกัน เรียกวา สภาคาบัติ แปลวา อาบัติมีสวนเสมอกัน หามไมให
แสดง หามไมใหรบั ตอกัน ถาขืนทําทานปรับทุกกฏทัง้ ผูแ สดงและผูร บั แตทา น
298 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
ยอมรับวาอาบัตินั้นเปนอันแสดงแลว
อนึง่ การแสดงอาบัติ ทานใหแสดงโดยควรแกชอื่ แกวตั ถุ แกจาํ นวน แสดง
ผิดชื่อใชไมได แสดงผิดวัตถุ และผิดจํานวนขางมาก แสดงเปนนอยใชไมได
ขางนอยพลั้งเปนมาก เชน อาบัติตัวเดียวหรือ ๒ ตัว แสดงวา “สัมพะหุลา”
หรือวัตถุเดียวแสดง “นานาวัตถุกาโย” เชนนี้ใชได
อาการที่ภิกษุจะตองอาบัติมี ๖ อยาง คือ
๑. ตองดวยไมละอาย
๒. ตองดวยไมรูวาสิ่งนี้จะเปนอาบัติ
๓. ตองดวยสงสัยแลวขืนทํา
๔. ตองดวยสําคัญวาควรในของที่ไมควร
๕. ตองดวยสําคัญวาไมควรในของที่ควร
๖. ตองดวยลืมสติ
อานิสงสแหงการจําพรรษา
ภิกษุผูอยูจําพรรษาตลอดกาลจนไดปวารณาแลว ยอมได อานิสงสแหงการจํา
พรรษา นับแตวันปาฏิบทไปเดือนหนึ่ง คือ
๑. เที่ยวไปไมตองบอกลาตามสิกขาบทที่ ๖ แหงอเจลกวรรคในปาจิตติยกัณฑ
๒. เที่ยวจาริกไปไมตองถือเอาไตรจีวรไปครบสํารับ
๓. ฉันคณโภชนและปรมปรโภชนได
๔. เก็บอติเรกจีวรไดตามปราถนา
๕. จีวรอันเกิดขึ้นในที่นั้น เปนของไดแกพวกเธอทั้งหลายทั้งไดโอกาสเพื่อจะ
กรานกฐิน และไดรบั อานิสงส ๕ ขางตน นัน้ เพิม่ ออกไปอีก ๔ เดือน ตลอด
ฤดูเหมันต
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 301
ขอขมา (๑)
ในพระพุทธศาสนา มีนิยมวา ผูใดทําลวงเกินผูอื่น ผูนั้นไมควร ทําเลยตาม
เลย รูสึกตัวแลว จึงขอโทษ เรียกวา ขอขมา แปลวา ขอใหอด โทษ และผูใด
ถูกลวงเกินและไดรบั ขอขมาผูน นั้ ไมควรถือโกรธไมรหู าย พึงรับขมายอมอดโทษ
ให การขอขมาจึงเปนธรรมเนียมทํากันสืบมาใน วันเขาพรรษาและในวันตอจาก
นั้น ตามกาลอยูในวัดเดียวกันหรือในตาง วัด เปนกิจอันผูนอยทําแกผูใหญ
แมไมเคยไดลวงเกินกันก็ยังทําอยู
คําขอขมา วาดังนี้
ผูขอขมารูปเดียววา
“เถเร ปะมาเทนะ, ทะวารัตตะเยนะ กะตัง, สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะ เม
ภันเต.” ผูรับขมาวา “อะหัง ขะมามิ, ตะยาป เม ขะมิตัพพัง”
ผูขอขมารูปเดียวรับวา “ขะมามิ ภันเต.”
ผูขอขมาหลายรูปวา
“เถเร ปะมาเทนะ, ทะวารัตตะเยนะ กะตัง, สัพพัง อะปะราธัง ขะมะตุ โน ภันเต.”
ผูรับขมาวา “อะหัง ขะมามิ, ตุมเหหิป เม ขะมิตัพพัง”
ผูขอขมาหลายรูปรับวา “ขะมามะ ภันเต.”
ถาผูรับขมา เปนพระมหาเถระผูมีอาวุโสมาก ถึงใชคําวา “มหาเถเร” รอง
จากนั้นลงมาวา“เถเร รองลงมาอีกวา “อาจะริเย” ตํ่ากวา นั้นวา “อายัส๎มัน
เต” จึงเลือกใชคําใหเหมาะสมกับบุคคลผูรับขมาเปนธรรมเนียมที่ผูรับขมาตอ
งกลาวคําใหพร ฉะนั้น เมื่อขอขมา แลว ผูขอขมาพึ่งหมอบรอรับพรจากทาน
เมื่อทานใหพรจบ รับวา “สาธุ ภันเต.”
คําใหพรเมื่อมีผูขอขมา
“เอวัง โหตุ เอวัง โหตุ, โย จะ ปุพเพ ปะมัชชิต๎วา ปจฉา โส นัปปะมุจจะติ,
โสมัง โลกัง ปะภาเสติ อาภา มุตโต วะ จันทิมา, ยัสสะ ปาปง กะตัง กัมมัง
กุสะเลนะ ปะหิยยะติ, โสมัง โลกัง ปะภาเสติ อาภา มุตโต วะ จันทิมา,
อะภิวาทะนะสีลิสสะ นิจจัง วุฑฒาปะจายิโน, จัตตาโร ธัมมา วัฑฒันติ
อายุ วัณโณ สุขัง พะลัง”
---------------------------------------------------
(๑) อุปสมบทวิธี หนา ๑๐๒ – ๑๐๓
302 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
คําขอขมารวม
ระตะนัตตะเย ปะมาเทนะ ทะวาระตะเยนะ กะตัง สัพพัง อะปะราธัง ขะมะตุ โน
ภันเต อาจะริเย ปะมาเทนะ ทะวาระตะเยนะ กะตัง สัพพัง อะปะราธัง ขะมะตุ โน
ภันเต มาตาปตะเร ปะมาเทนะ ทะวาระตะเยนะ กะตัง สัพพัง อะปะราธัง
ขะมะตุ โน ภันเต ฯ
กรรมชั่วอันใดที่เปนบาปอกุศล อันขาพเจาไดประมาทพลาด พลั้งลวงเกิน
ในคุณพระพุทธเจา พระธรรม พระสงฆ ในครูบาอาจารย ตลอดทั้งบิดามาดา
ปูยา ตายาย สามีภรรยา ของขาพเจา ดวย กาย วาจา ใจ ทั้งตอหนาและลับ
หลัง จําไดหรือจําไมไดก็ดี ทั้งที่มีเจตนาหรือหา เจตนาไมได ขอใหทานผูมี
พระคุณทั้งหลายเหลานั้นจงลุแกโทษ โปรด อโหสิกรรมใหขาพเจา เพื่อไมให
เปนบาป เปนเวร เปนกรรม ตอไปอีก ขอความสุขความเจริญ ความปราศจาก
โรคภัยไขเจ็บ เสนียดจัญไร อันตรายใดๆ อยาไดมาพองพาน ความมีโชคมีชัย
จงเกิดจงมีแกขาพเจา ตั้งแตวันนี้เปนตนไปตลอดกาลนาน เทอญ ฯ สาธุ
ระเบียบคําขอขมาโทษตอทานผูควรเคารพ
คําขอขมาพระรัตนตรัย
ระตะนัตตะเย ปะมาเทนะ ทะวาระตะเยนะ กะตัง สัพพัง อะปะราธัง ขะมะตุ
โน ภันเต
คําขอขมาพระเถระ
เถเร ปะมาเทนะ ทะวาระตะเยนะ กะตัง สัพพัง อะปะราธัง ขะมะตุ โน ภันเต
คําขอขมาพระอุปชฌาย
อุปช ฌาเย ปะมาเทนะ ทะวาระตะเยนะ กะตัง สัพพัง อะปะราธัง ขะมะตุ โน ภันเต
คําขอขมาพระอาจารย
อาจะริเย ปะมาเทนะ ทะวาระตะเยนะ กะตัง สัพพัง อะปะราธัง ขะมะตุ โน ภันเต
คําขอขมาพระสงฆ
สังเฆ ปะมาเทนะ ทะวาระตะเยนะ กะตัง สัพพัง อะปะราธัง ขะมะตุ โน ภันเต
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 303
คําขอขมาบุคคลทั่วไป
อายัสม๎ นั เต ปะมาเทนะ ทะวาระตะเยนะ กะตัง สัพพัง อะปะราธัง ขะมะตุ โน ภันเต
คําขอขมาโทษบิดามารดา
มาตาปตะเร ปะมาเทนะ ทะวาระตะเยนะ กะตัง สัพพัง อะปะราธัง ขะมะตุ โน ภันเต
(ถาวาคนเดียว คําวา ขะมะตุ โน เปน ขะมะถะ เม)
เมือ่ จะขอขมาโทษจากผูใ ด ใหกราบ ๓ ครัง้ กอน แลววา นะโม ๓ จบ ตอไปกลาว
คําขอขมา ๓ จบ แลวหมอบลงวา “ขะมามะ ภันเต” ตามระยะคําบาลี ทานอโหสิ
วา “อะหัง ขะมามิ ตุมเหหิป เม ขะมิตพั พัง”
ทํากัปปยะ (๑)(๒)
มีพระพุทธานุญาตใหบริโภคผลไมดวยสมณกัปปกรรม ที่ควรแกสมณะ ๕ คือ
๑. ผลจดดวยไฟ ๒. ผลจดดวยศัสตรา
๓. ผลจดดวยเล็บ ๔. ผลไมไมมีพืช
๕. ผลมีพืชจะพึงปลอนเสียได
พืช มีรากไมเปนตนซึง่ เกิดอยูใ นทีช่ อื่ วา ภูตคาม เปนวัตถุแหง ปาจิตตีย พืช
นัน้ เมือ่ พรากใหพน จากทีแ่ ลว ชือ่ วา พืชคาม เปนวัตถุแหง ทุกกฏ พืชคามนัน้
เมื่อจะบริโภคจึงบังคับอนุปสัมบันวา “กัปปยัง กะโรหิ” ทานจงทํากัปปยะดังนี้
เสียอีก แลวจึงบริโภค เมื่อเปนเชนนี้ ชื่อ วาใหพนจากพืชคาม ก็แลจะทํากัป
ปยะนัน้ พึง่ ทําดวยไฟ หรือศัสตรา หรือเล็บ โดยการจดหรือแทงหรือตัดดวยจงอย
เขาในประเทศอันหนึ่ง แหงพืชนั้น ในทางปฏิบัติ มักใหอนุปสัมบันใชเล็บจิก
หรือเด็ดใหขาด กลาววา “กัปปยัง ภันเต” ทํากัปปยะผลมะขวิด เปนตน พืช
ขางในหลุด จากกะลาคลอนอยู จึงใหตอ ยออกทํากัปปยะ ถาติดกันอยูไ ซร จะทํา
แม ในกะลาก็ควร ก็แลผลอันใดเปนของออนไมมีพืชและผลใดที่มีพืช ปลอน
ออกเสียบริโภคไดกิจที่จะทํากัปปยะในผลไมนั้นไมมี
--------------------------------------------------
(๑) บุพพสิกขาวรรณนา หนา ๔๔๑ - ๔๔๓
(๒) วินัยมุข เลม ๑ หนา ๑๓๐
304 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
กาลิก ๔
ของที่จะพึงกลืนกินใหลวงลําคอลงไป ทานเรียกวา กาลิก เพราะเปน
ของมีกําหนดใหใชชั่วคราว จําแนกเปน ๔ อยาง
๑. ยาวะกาลิก เปนของที่ใชบริโภคเปนอาหาร ตั้งแตเชาถึงเที่ยงวัน มี
โภชนะทั้ง ๕ คือ ขาวสุกที่หุงจากธัญญชาติทั้งหลาย ๑ ขนมกุมมาส เปนของ
ทําดวยแปงหรือถั่วงา มีอันจะบูดหรือลวงคืนแลว ๑ สัตตุ คือ ขนมแหง เปน
ของไมบูด ๑ ปลา ๑ เนื้อ ๑ นอกจากนี้ยังมี นมสด นมสม ของขบเคี้ยว คือ
ผลไมและเงามีมัน เปนตน
ยาวะกาลิกนี้ พนกําหนดเวลาแลว ภิกษุฉนั ใหลว งลําคอ ตองอาบัตปิ าจิตตีย
ดวยวิกาลโภชนสิกขาบท รับประเคนแรมคืนแลวฉันในกาลแหงวันรุงขึ้นเปน
ตนไป ตองอาบัติปาจิตตียดวยสันนิธิการสิกขาบท
๒. ยามะกาลิก เปนของที่ใหบริโภคไดวันหนึ่งกับคืนหนึ่ง ไดแก ปานะ
คือ นํ้าสําหรับดื่ม ที่คั้นออกจากนํ้าลูกไม ๘ ชนิด คือ นํ้ามะมวง ๑ นํ้าชมพู
หรือนํ้าหวา ๑ นํ้ากลวยมีเม็ด ๑ นํ้ากลวยไมมีเม็ด ๑ นํ้ามะซาง ๑ นํ้าลูกจันทร
หรือองุน ๑ นํ้าเงาอุบล ๑ นํ้ามะปรางหรือลิ้นจี่ ๑
วิธีทําปานะ ปอกหรือควานผลไมเหลานี้ที่สุก เอาผาหอ บิดผาใหตึงอัด
เนื้อผลไมใหคายนํ้าออกจากผา หรืออาจใชท่คี ั้นนํ้าผลไมแลวเอาผากรองนํ้า
ผลไม ระวังอยาใหมีเนื้อหรือกากผลไมเจือปน เติมนํ้าลงไปใหพอดี ประกอบ
ของอื่นเปนตนวา นํ้าตาลและเกลือพอเขารส
ปานะนี้ ใหใชของสด หามมิใหตมดวยไฟ เปนของที่อนุปสัมบันทําจึงควร
ในวิกาล ถาภิกษุทําทานวามีคติอยางยาวะกาลิก เพราะรับประเคนทั้งผล ยา
มะกาลิกนี้ลวงกําหนดคืนหนึ่ง คือ อรุณใหมขึ้นแลว ทานหามไมใหฉัน ปรับ
เปนอาบัติทุกกฏ
๓. สัตตาหะกาลิก เปนของที่ใหบริโภคได ๗ วัน ไดแก เภสัช ๕ อยาง
คือ เนยใส เนยขน นํ้ามัน นํ้าผึ้ง นํ้าออย
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 305
กาลิกระคนกัน
๑. ยามะกาลิก สัตตาหะกาลิก ยาวะชีวิก ๓ นี้ สิ่งใดสิ่งหนึ่งรับประเคน
ไวในวันนั้นดวยกันกับ ยาวะกาลิก ยอมควรในกาล ไมควรในวิกาล
๒. สัตตาหะกาลิก ยาวะชีวิก ๒ นี้ สิ่งใดสิ่งหนึ่งรับประเคนในวันนั้น
ดวยกันกับ ยามะกาลิก ยอมควรในยาม คือวันหนึ่งไปจนชั่วรุง ลวงยามไปคือ
ถึงอรุณใหม ไมควร
๓. ยาวะชีวกิ รับประเคนกับ สัตตาหะกาลิก ควร ๗ วัน ลวง ๗ วันไปไมควร
306 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
กาลิกใด ๆ มีรสไมระคนปนกัน กาลิกนัน้ ๆ แมรบั ประเคนดวยกันจะบริสทุ ธิ์
อยางใด ลางหรือปอกเสียอยางนั้นแลว และบริโภคตามกาลแหงกาลิกนั้นๆ
ก็ควร ถาแลมีรสอันเจือระคนกันไซร ไมควร
ยาวะกาลิก ยามะกาลิก ๒ นี้ เก็บไวในอกัปปยะกุฎี แมเปนของสงฆ
ชื่อวา อันโตวุฏฐะ แปลวา อยูในภายใน หุงตมใหสุกในอกัปปยะกุฎี ชื่อวา
อันโตปกกะ แปลวา สุกในภายใน ภิกษุหุงตมใหสุกเอง ชื่อวา สามะปกกะ
แปลวา ใหสุกเอง ทั้ง ๓ อยางนี้ เปนวัตถุแหงทุกกฏ หามไมใหฉัน
ยาวกาลิกที่เก็บไวในกัปปยกุฎีไมเปนอันโตวุฏฐะ หุงตมในนั้นไมเปนอัน
โตปกกะ แตทําเองในนั้นคงเปนสามะปกกะ ทานหาม แตจะอุนของที่คนอื่น
ทําสุกแลว ทานอนุญาต.
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 307
ภิกษุไมฉันเนื้อ ๑๐ อยาง
๑.เนื้อมนุษย ๒.เนื้อชาง ๓.เนื้อมา ๔.เนื้อสุนัข ๕.เนื้องู
๖.เนื้อราชสีห ๗.เนื้อหมี ๘.เนือ้ เสือโครง ๙.เนื้อเสือดาว ๑๐.เนือ้ เสือเหลือง
เนือ้ มนุษย เปนของหามโดยกวดขัน เปนวัตถุแหงถุลลัจจัย เลือดก็สงเคราะห
เขาในเนือ้ ดวยเหมือนกัน เนือ้ อีก ๙ อยางนัน้ เปนวัตถุแหงทุกกฏ เนือ้ นอกจาก
ที่ระบุชื่อไวนี้เปนของไมหามโดยกําเนิด แตหามโดยความเปนของดิบ ยังไม
ทําใหสุกดวยไฟ และตองเปนเนื้ออันบริสุทธิ์โดยสวน ๓ คือ ภิกษุไมไดเห็น
ไมไดยิน ไมไดสงสัย วาเขาฆาเฉพาะตนเชนนี้ ฉันไมมีโทษ.
คําชักผาบังสุกุล (ผาปา)
“อิมัง ปงสุกูละจีวะรัง อัสสามิกัง มัย๎หัง ปาปุณาติ.”
ผาบังสุกุลจีวร อันหาเจาของมิไดนี้ ยอมถึงแกเรา
คําอปโลกนสังฆทาน
ยัคเฆ ภันเต สังโฆ ชานาตุ , อะยัง ปะฐะมะภาโค เถรัสสะ ปาปุณาติ,
อะวะเสสา ภาคา อัมหากัง ปาปุณันตุ. ภิกขู จะ สามะเณรา จะ คะหัฏฐา จะ
ยะถา สุขัง ปริภุญชันตุ. (๓ หน) (รับพรอมกันวา สาธุ)
อุโบสถ (๑) (๒)
อุโบสถ วาโดยบุคคลผูทํามี ๓
๑. สังฆอุโบสถ คือมีภิกษุประชุมกันตั้งแต ๔ รูปขึ้นไป มีพระพุทธานุญาต
ใหสวดปาติโมกขภิกษุผูจะเขาฟงปาติโมกข ตองชําระตนใหบริสุทธิ์จากอาบัติ
ที่ เปนเทสนาคามินี คือแกไดดวยการแสดง สวนอาบัติที่เปนวุฏฐานคามินี
จะพนไดดวยอยูกรรม คือ สังฆาทิเสส ทานใหบอกไวแกภิกษุแมรูปหนึ่งวา
ขาพเจาตองอาบัติสังฆาทิเสสมีวัตถุอยางนั้นๆ แลวฟงปาติโมกขไดกําลังสวด
ปาติโมกขคางอยู มีภิกษุพวกอื่นมาถึงเขา
-------------------------------------------------
(๑) บุพพสิกขาวรรณนา หนา ๔๕๑ - ๕๐๐
(๒) วินัยมุข เลม ๒ หนา ๕๐ – ๑๐
308 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
ถามากกวา ภิกษุผชู มุ นุมอยู ทานใหสวดตัง้ ตนใหม ถาเทากันหรือนอยกวา
ใหเธอผู มาใหมฟง สวนยังเหลือตอไป ถาสวดจบแลวจึงมีภกิ ษุอนื่ มา แมมากกวา
ไมตอ งกลับสวดอีก เธอผูม าใหมพงึ่ บอกปาริสทุ ธิในสํานักผูส วดผูฟ ง ปาติโมกข
แลว
คําแสดงปาริสุทธิเปนการสงฆ วาดังนี้
“ปะริสุทโธ อะหัง ภันเต, ปะริสุทโธติ มัง สังโฆ ธาเรตุ”
ถาผูแสดงมีพรรษาแกกวาภิกษุทั้งหมด ใหวา “อาวุโส” แทน “ภันเต”
คําขอโอกาสแสดงปาติโมกข วาดังนี้
๑. “โอกาสัง เม ภันเต เถโร เทตุ, ปาฏิโมกขัง อุทเทสิตุง”
๒ “โอกาสัง เม ภันเต เถโร เทตุ, วินะยะกะถัง กะเถตุง”
เมื่อมีเหตุฉุกเฉิน ที่เรียกวาอันตรายเกิดขึ้น ทานใหสวดปาติโมกขยอได
จะปวารณาพรอมกัน ๓ หน ๒ หนหรือหนเดียวไดทั้งนั้น
๕. จะไมระบุประการ พึงตั้งญัตติครอบทั่วไปวา
“สุณาตุ เม ภันเต สังโฆ, อัชชะ ปะวาระณา ปณณรสี, ยะทิ สังฆัสสะ
ปตตะกัลลัง, สังโฆ ปวาเรยยะ” จะปวารณากี่หนก็ไดแตทานหามไมให
ผูมีพรรษาเทากันปวารณาพรอมกัน
อนึ่ง ถาผูตั้งญัตติมีพรรษามากกวาเพื่อน พึงวา “อาวุโส” แทน “ภันเต”
และถาเปนวันปวารณาที่ ๑๔ พึงวา “จาตุททะสี” แทน “ปณณะระสี”
ครัน้ ตัง้ ญัตติแลว ภิกษุผเู ถระพึงนัง่ คุกเขาประนมมือกลาวปวารณา ตอสงฆวา
“สังฆัง อาวุโส ปะวาเรมิ ทิฏเฐนะ วา สุเตนะ วา ปะริสังกายะ วา,
วะทันตุ มัง อายัส๎มันโต อะนุกัมปง อุปาทายะ, ปสสันโต ปะฏิกกะริสสามิ,
ทุติยัมป อาวุโส อายัส๎มันตัง ปะวาเรมิ ... ฯลฯ... ปะฏิกกะริสสามิ
ตะติยัมป อาวุโส อายัส๎มันตัง ปะวาเรมิ ... ฯลฯ... ปะฏิกกะริสสามิ”
ภิกษุนอกนี้ พึงปวารณาตามลําดับพรรษาทีละรูป เวนไวแตตงั้ ญัตติใหผมู พี รรษา
เทากันปวารณาพรอมกัน โดยนัยนั้นเปลี่ยนใชคําวา “ภันเต” แทน “อาวุโส
ถามีภิกษุ ๔ รูป ใหรูปหนึ่งประกาศดวยญัตติวา
“สุณันตุ เม อายัส๎มันโต, อัชชะ ปะวาระณา ปณณะระสี,
ยะทายัส๎มันตานัง ปตตะกัลลัง , มะยัง อัญญะมัญญัง ปะวาเรยยามะ”
ถาเปนวันปวารณาที่ ๑๔ พึงวา “จาตุททะสี” แทน “ปณณะระสี”
ถามีภิกษุ ๓ รูป ใหรูปหนึ่งประกาศดวยญัตติวา
“สุณันตุ เม อายัส๎มันตา, อัชชะ ปะวาระณา ปณณะระสี,
ยะทายัส๎มันตานัง ปตตะกัลลัง, มะยัง อัญญะมัญญัง ปะวาเรยยามะ”
ครั้นตั้งญัตติแลว พึงกลาวปวารณาตอกันและกันตามลําดับพรรษา ดังนี้
“อะหัง อาวุโส อายัสม๎ นั เต ปะวาเรมิ ทิฏฐนะ วา สุเตนะ วา ปะริสงั กายะ วา,
วะทันตุ มัง อายัสสะมันโต อะนุกมั ปง อุปาทายะ, ปสสันโต ปะฏิกกะริสสามิ,
ทุติยัมป อาวุโส อายัส๎มันตัง ปะวาเรมิ ... ฯลฯ... ปะฏิกกะริสสามิ
312 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
ตะติยัมป อาวุโส อายัส๎มันตัง ปะวาเรมิ ... ฯลฯ... ปะฏิกกะริสสามิ”
ถารูปออนกวา พึงวา “ภันเต” แทน “อาวุโส
ถามีภิกษุ ๒ รูป ไมตองตั้งญัตติ ใหกลาวปวารณาตอกันเลย ดังนี้
“อะหัง อาวุโส อายัสม๎ นั ตัง ปะวาเรมิ ทิฏฐนะ วา สุเตนะ วา ปะริสงั กายะ วา,
วะทันตุ มัง อายัส๎มา อะนุกัมปง อุปาทายะ, ปสสันโต ปะฏิกกะริสสามิ,
ทุติยัมป อาวุโส อายัส๎มันตัง ปะวาเรมิ ... ฯลฯ... ปะฏิกกะริสสามิ
ตะติยัมป อาวุโส อายัสม๎ ันตัง ปะวาเรมิ ... ฯลฯ... ปะฏิกกะริสสามิ”
ถารูปออนกวา พึ่งวา “ภันเต” แทน “อาวุโส
๓. ปุคคลปวารณา คือ อธิษฐานเปนการบุคคล ภิกษุผอู ยูจ าํ พรรษารูปเดียว ครัน้
ถึงวันปวารณา ทานใหรอ ภิกษุอื่นจนสิ้นเวลา เห็นวาไมมาแลว ใหอธิษฐานวา
“อัชชะ เม ปะวาระณา”
กฐิน (๑)(๒)
เดือนหนึ่งทายฤดูฝน ตั้งแตแรมคํา ๑ เดือน ๑๑ ถึงวันเพ็ญเดือน ๑๒
เปนคราวที่ภิกษุทั้งหลายหาผาทําจีวรเปลี่ยนของเดิม เปนคราวที่ทายกถวายผา
แกสงฆเพื่อประโยชนนี้ มีพระพุทธานุญาตเปนพิเศษไว เพื่อสงฆยกผาอันไม
พอแจกกันใหแกภิกษุรูปหนึ่งรับเอาไปทําจีวรผืนใด ผืนหนึ่งในไตรจีวร ภิกษุ
นั้นทําตั้งแตซัก กะ ตัด เย็บ ยอมเสร็จในวันนั้น ทําพินทุกัปปะอธิษฐานเปน
จีวรครองเปนจีวรกฐิน เรียกวา กรานกฐิน แปลวายิ่งไมสะดึง อธิบายวา ครั้ง
กอนพระไมชํานาญในการเย็บจีวร ตองเอาเขายิ่งที่ไมสะดึงเย็บ เสร็จแลวบอก
แกภิกษุทั้งหลายผูรวมใจกัน ยกผาใหในนามของสงฆเพื่ออนุโมทนาภิกษุ
เหลานั้นอนุโมทนา ทั้ง ภิกษุผูกราน ทั้งภิกษุผูอนุโมทนา ยอมไดอานิสงส
แหงการกรานกฐิน เลื่อนเขตอานิสงสจําพรรษาทั้ง๕ ออกไปไดอีก ๔ เดือน
ตลอดฤดูเหมันต
-------------------------------------------------
(๑) อุปสมบทวิธี หนา ๑๐๕ - ๑๐๗
(๒) กฐินนัตถารวิธี หนา ๕ – ๑๘
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 313
วิธีกฐินอยางธรรมยุติกา คําถวายผากฐินทาน
(วา นะโม ๓ หน)
“อิมงั ภันเต สะปะริวารัง กะฐินะทุสสัง สังฆัสสะ โอโณชะยามะ, สาธุ โน
ภันเต สังโฆ, อิมงั สะปะริวารัง กะฐินะทุสสัง ปะฏิคคัณหาตุ, ปะฏิคคะเหต๎วา จะ,
อิมนิ า ทุสเสนะ กะฐินงั อัตถะระตุ, อัมหากัง ทีฆะรัตตัง หิตายะ สุขายะฯ
คําแปล “ขาแตทานผูเจริญ ขาพเจาทั้งหลายถวายผากฐินกับทั้ง บริวารนี้
แกสงฆ, ขอสงฆจงรับผากฐิน กับทั้งบริวารนี้ของขาพเจา ทั้งหลาย, ก็แลครั้น
รับแลว จงกรานกฐินดวยผานี,้ เพือ่ ประโยชน เพือ่ ความสุข แกขา พเจาทัง้ หลาย
สิ้นกาลนาน เทอญ.”
(สงฆรับวา “สาธุ” พรอมกัน)
คําอปโลกนกฐิน
(องคที่ ๑ วา)
“อิทานิ โข อาวุโส, (หรือ อิทานิ โข ภันเต) อิทงั สะปะริวารัง กะฐินะทุสสัง
สังฆัสสะ กะฐินตั ถาราระหะกาเลเยวะ อุปปนนัง, อีทเิ ส จะ กาเล เอวัง อุปปนเน
ทุสเสนะ กะฐินตั ถาโร วัสสัง วัตถานัง ภิกขูนงั ภะคะวะตา อะนุญญาโต, เยนะ
อากังขะมานัสสะ สังฆัสสะ ปญจะ กัปปสสันติ, อะนามันตะจาโร อะสะมาทานะจาโร
คะณะโภชะนัง ยาวะ ทัตถะจีวะรัง โย จะ ตัตถะ จีวะรุปปาโท โส เนสัง ภะวิสสะติ
จะตูสปุ เหมันติเกสุ มาเสสุ จีวะระกาโล มะหันตีกะโต ภะวิสสะติ. อิทานิ ปะนะ
สังโฆ อากังขะติ นุ โข กะฐินัตถารัง, อุทาหุ นากังขะติ”
ภิกษุทั้งหลายพึงรับวา “อากังขามะ ภันเต”ผูแกพรรษากวาผู สวด พึงวา
แตบท “อากังขามะ” ถึงบท “ภันเต” จึงนิ่ง ถึงบทตอไปทิ้ง รูโดยนัยนี้
คําแปล “ดูกอนทานผูมีอายุทั้งหลาย (หรือ ขาแตทานผูเจริญ ทั้งหลาย)
บัดนีแ้ ล ผากฐินกับทัง้ บริวารอันนี้ เกิดขึน้ แลวแกสงฆในกาล อันควรกรานกฐิน
นั่นแหละ (ในกาลอันควรแกลาดไมสะดึงทีเดียว), ก็ พระผูมีพระภาคเจาได
ทรงอนุญาตการกรานกฐินแกภิกษุทั้งหลาย ผูได อยูจําพรรษาแลวดวยผาที่เกิด
314 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
ขึ้นแลวอยางนี้ ในกาลเชนนี้, อาศัยการ กรานกฐินไรเลาเปนเหตุ อานิสงส ๕
จักสําเร็จแกสงฆผูปรารถนาอยู คือเที่ยวไปดวยไมตองบอกลา ๑ เที่ยวจาริกไป
ดวยไมตองถือเอาไตรจีวร ไปครบสํารับ ๑ ฉันคณะโภชนได ๑ เก็บอติเรกจีวร
ไวไดตามปรารถนา ๑ จีวรลาภเกิดขึ้นในอาวาสนั้นจักเปนของไดแกพวกเธอ ๑
ทั้งจีวรกาล เธอเหลานั้นจักไดทําใหเปนกาลมาก ยืดออกไปในฤดูเหมันต ๔
เดือน ก็บัดนี้สงฆปรารถนาจะกรานกฐิน, หรือไมปรารถนา ? ภิกษุทั้งหลายพึง
รับวา ขาแตทานผูเจริญ ขาพเจาทั้งหลาย ปรารถนาจะกรานกฐินนั้นอยู”
(องคที่ ๒ วาดังนี้)
“โส โข ปะนะ ภันเต กะฐินตั ถาโร, ภะคะวะตา ปุคคะลัสสะ อัตถาระวะเส
เนวะ อะนุญญาโต, นาญญัตตะระ ปุคคะลัสสะ อัตถารา อัตถะตัง โหติ กะฐินนั ติ
หิ วุตตัง ภะคะวะตา, นะ สังโฆ วา คะโณ วา กะฐินงั อัตถะระติ, สังฆัสสะ จะ
คะณัสสะ จะ สามัคคิยา ปุคคะลัสเสวะ อัตถารา สังฆัสสะป คะณัสสะป
ตัสเสวะ ปุคคะลัสสะป อัตถะตัง โหติ กะฐินัง, อิทานิ กัสสิมัง กะฐินะทุสสัง
ทัสสามะ กะฐินัง อัตถะริตุง, โย ชิณณะจีวะโร วา ทุพพะละจีวะโร วา, โย
วา ปะนะ อุสสะหิสสะติ อัชเชวะ จีวะระกัมมัง นิฏฐาเปต๎วา,สัพพะวิธานัง
อะปะริหาเปต๎วา กะฐินัง อัตถะริตุง สะมัตโถ ภะวิสสะติ”
(สงฆจึงนิ่งอยู)
คําแปล “ขาแตทานผูเจริญ ก็การกรานกฐินนั่นแล พระผูมีพระ ภาคเจาได
ทรงอนุญาต ดวยอํานาจแหงความกรานของบุคคลอยางเดียว เพราะพระผูม พี ระ
ภาคเจาไดตรัสไววากฐินไมเปนอันกรานแลว นอกจากการกรานแหงบุคคลดังนี้
สงฆหรือคณะก็หากรานไดไม เพราะอาศัยความกรานกฐินแหงบุคคล โดยความ
พรอมเพรียงแหงสงฆ ดวย แหงคณะดวย กฐินแหง สงฆแหงคณะแหงบุคคล
นัน้ เปนอันสงฆ และคณะและบุคคลนัน้ ไดกรานแลว. ก็บดั นีเ้ ราทัง้ หลายจักให
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 315
(องคที่ ๓ วาดังนี้
“อิธะ อัมเหสุ อายัส๎มา (อิตถันนาโม) สัพพะมะหัลละโก พะหุสสุโต
ธัมมะธะโร วินะยะธะโร, สะพ๎รัห๎มะจารีนัง สันทัสสะโก สะมาทะปะโก
สะมุตเตชะโก สัมปะหังสะโก, พะหุนนัง อาจะริโย วา อุปชฌาโย วา หุต๎วา
โอวาทะโก อะนุสาสะโก, สะมัตโถ จะ ตัง ตัง วินะยะกัมมัง อะวิโกเปต๎วา กะฐินงั
อัตถะริตงุ , มัญญามะหะเมวัง สัพโพยัง สังโฆ อิมงั สะปะริวารัง กะฐินะทุสสัง
อายัสม๎ ะโต (อิตถันนามัสสะ) ทาตุกาโม, ตัสม๎ งิ กะฐินงั อัตถะรันเต สัพโพยัง
สังโฆ สัมมะเทวะ อะนุโมทิสสะติ,อายัส๎มะโต (อิตถันนามัสเสวะ) อิมัง
สะปะริวารัง กะฐินะทุสสัง ทาตุง, รุจจะติ วา โน วา, สัพพัสสิมัสสะ
สังฆัสสะ?”
สงฆพึงรับวา “รุจจะติ ภันเต
คําแปล “บรรดาเราทั้งหลาย ทานผูมีอายุ (ชื่อนี้) ทานมี พรรษายุกาล
มากกวาสงฆทั้งปวง เปนพหูสูตรทรงธรรมทรงวินัย, แสดง ใหเพื่อพรหมจรรย
เห็นจริง ใหรบั ปฏิบตั ิ ใหอาจหาญ ใหรนื่ เริง (ในสัมมาปฏิบตั )ิ , และเปนอาจารย
หรือเปนอุปชฌายะ เปนผูใหโอวาทสั่ง สอนแกคฤหัสถ บรรพชิตเปนอันมาก,
อนึ่ง สามารถเพื่อจะกรานกฐิน ไมใหวินัยกรรมนั้นๆ กําเริบ ขาพเจาสําคัญวา
สงฆทงั้ ปวงนีป้ รารถนาจะ ใหผา กฐินกับทัง้ บริวารนี้ แกทา นผูม อี ายุ (ชือ่ นี.้ เมือ่
ทานนัน้ กรานกฐิน อยู สงฆทงั้ ปวงนีจ้ กั อนุโมทนาโดยชอบทัว่ กัน การใหผา กฐิน
กับทั้ง บริวารนี้แกทาน (ชื่อนี้), ยอมชอบหรือไมชอบแกสงฆทั้งปวง?”
“ชอบละ เจาขา”
316 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
(องคที่ ๔ วาดังนี้)
“ยะทิ อายัสม๎ ะโต (อิตถันนามัสสะ) อิมงั สะปะริวารัง กะฐินะทุสสัง ทาตุง,
สัพพัสสิมสั สะ สังฆัสสะ รุจจะติ,สาธุ ภันเต สังโฆ อิมงั กะฐินะทุสสะปะริวาระภูตงั
ติจวี ะรัง วัสสาวาสิกฏั ฐิตกิ ายะ อะคาเหต๎วา, อายัสม๎ ะโต (อิตถันนามัสเสวะ) อิมนิ า
อะปะโลกะเนนะ ทะทาตุ, กะฐินะทุสสัง ปะนะ อะปะโลกะเนนะ ทิยยะมานังป
นะ รูหะติ, ตัสม๎ า ตัง อิทานิ ญัตติทตุ เิ ยนะ กัมเมนะ อะกุปเปนะ ฐานาระเหนะ
อายัสมะโต (อิตถันนามัสสะ) เทมาติ กัมมะสันนิฏฐานัง กะโรตุ”
สงฆพึงรับวา “สาธุ ภันเต”
คําแปล “ถาการใหผา กฐินกับบริวารนีแ้ กทา น (ชือ่ นี)้ , ควรชอบ แกสงฆทงั้
ปวงนีไ้ ซร,ขอสงฆจงใหผา ไตรซึง่ เปนบริวารของผากฐินไตรนีแ้ กทา น (ชือ่ นี)้ ดวย
การอปโลกนนเี้ ถิด อยาใหตอ งถือเอาตามลําดับ พรรษาเลย. ก็แลผากฐิน แมสงฆ
จะใหดว ยอปโลกนกไ็ มขนึ้ . (ตองให ดวยญัตติทตุ ยิ กรรมนัน้ จึงขึน้ ) เพราะฉะนัน้
บัดนี้ ขอสงฆจงทํากรรมสันนิษฐานวา เราทัง้ หลายใหผา กฐินนัน้ แกทา น (ชือ่ นี)้
ดวยญัตติทตุ ยิ กรรมอันไมกาํ เริบอันควรแกฐานะ ณ กาลบัดนีแ้ ล
“ดีละ เจาขา”
อธิบาย ๒ บทวา “อิตถันนาโม” และ “อิตถันนามัสสะ” ที่วงเล็บไวนั้น
ใหเปลี่ยนตามชื่อฉายาทานผูจะกรานกฐิน ตัวอยาง เชน ทานผูกราน กฐินชื่อ
สุมังคะโล ถาในวงเล็บวา “อิตถันนาโม” ก็เปลี่ยนเปน “สุมังคะโล”ถาใน
วงเล็บวา “อิตถันนามัสสะ” ก็เปลี่ยนเปน”สุมังคะลัสสะ” ดังนี้ทุกแหงไป แต
ถาทานผูจะกรานกฐินมีราชทินนาม เปนพระราชาคณะหรือพระครูเปนตน ก็ให
ใชชื่อราชทินนามนั้นๆแทน ชื่อฉายา
บทวา “สัพพะมะหัลละโก” นี้ สําหรับทานผูกรานกฐินแก พรรษาในสงฆ
ถาในสงฆมีภิกษุผูมีพรรษาแกกวาทานใหยกเสียไมตอง คําวา “พะหุนนัง
อาจะริโย วา อุปชฌาโย วา หุต๎วา” ดังนี้นั้น ถาทานผูกรานนั้นเปนแตอาจารย
ของภิกษุทั้งหลายจงวา “พะหุนนัง อาจะริโย หุต๎วา” ถาเปนอุปชฌายะจงวา
“พะหุนนัง อุปชฌาโย หุต๎วา” ถาเปนทั้ง ๒ อยางคงวาตามแบบ
คําอปโลกนจบแตเทานี้
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 317
ญัตติทุติยกรรมวาจา
(๑) นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ นะโมตัสสะ
(๒) ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ
(๓) นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต
(๔) อะระหะโต สัมมา
(๕) สัมพุทธัสสะ
“สุณาตุ เม ภันเต สังโฆ, อิทัง สังฆัสสะ กะฐินะทุสสัง อุปปนนัง,
ยะทิ สังฆัสสะ ปตตะกัลลัง, สังโฆ อิมัง กะฐินะทุสสัง, อายัส๎มะโต
(อิตถันนามัสสะ), ทะเทยยะ กะฐินัง อัตถะริตุง, เอสา ญัตติ,
สุณาตุ เม ภันเต สังโฆ, อิทัง สังฆัสสะ กะฐินะทุสสัง อุปปนนัง, สังโฆ
อิมัง กะฐินะทุสสัง, อายัส๎มะโต (อิตถันนามัสสะ), เทติ กะฐินัง อัตถะริตุง,
ยัสสายัสม๎ ะโต ขะมะติ, อิมสั สะ กะฐินะทุสสัสสะ, อายัสม๎ ะโต (อิตถันนามัสสะ),
ทานัง กะฐินงั อัตถะริตงุ ,โส ตัณหัสสะ, ยัสสะ นะ ขะมะติ, โส ภาเสยยะ,ทินนัง
อิทงั สังเฆนะ กะฐินะทุสสัง, อายัสม๎ ะโต (อิตถันนามัสสะ), กะฐินงั อัตถะริตงุ
ขะมะติ สังฆัสสะ, ตัส๎มา ตุณ๎หี, เอวะเมตัง ธาระยามิ”
คําแปล “ขาแตทานผูเจริญ ขอสงฆจงฟงขาพเจา, ผากฐินนี้ เกิดขึ้นแลว
แกสงฆ, ถาความพรอมพรั่งของสงฆถึงที่แลว, สงฆพึ่งใหผา กฐินนี้แกทาน
(ชื่อนี้) เพื่อจะกรานกฐิน,นี้เปน ญัตติ, (คือคําเสนอ)
ขาแตทานผูเจริญ ขอสงฆจงฟงขาพเจา, ผากฐินนี้เกิดขึ้นแลวแก สงฆ,
สงฆใหผากฐินนี้แกทาน (ชื่อนี้, เพื่อจะกรานกฐิน. การใหผากฐิน นี้แกทาน
(ชือ่ นี)้ , เพือ่ จะกรานกฐินชอบแกทา นผูใ ด, ทานผูน นั้ เปนผูน งิ่ ไมชอบแกทา น
ผูใด, ทานผูนั้นพึ่งพูด. ผากฐินนี้อันสงฆใหแลวแกทาน (ชื่อนี้), เพื่อกราน
กฐิน, ยอมชอบแกสงฆ, เหตุนนั้ สงฆจงึ นิง่ อยู ขาพเจาทรงความนีไ้ วดว ยอาการ
อยางนี้
จบญัตติทุติยกรรมวาจาเทานี้
318 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
คํากรานกฐิน ถากรานดวยผาสังฆาฏิวา
“อิมายะ สังฆาฏิยา กะฐินัง อัตถะรามะ”
“ขาพเจากรานกฐินดวยผาสังฆาฏิผืนนี้”
ถากรานดวยผาหม (จีวร) วา
“อิมินา อุตตะราสังเคนะ กะฐินัง อัตถะรามะ”
“ขาพเจากรานกฐินดวยผาหมผืนนี้”
ถากรานดวยผานุง (สบง) วา
“อิมินา อันตะระวาสะเกนะ กะฐินัง อัตถะรามะ”
“ขาพเจากรานกฐินดวยผานุงผืนนี้”
คําเสนออนุโมทนากฐิน
“อัตถะตัง อาวุโส สังฆัสสะ กะฐินัง, ธัมมิโก กะฐินัตถาโร อะนุโมทะถะ”
ถาออนกวาผูอนุโมทนา แมรูปหนึ่งวา “ภันเต” แทน “อาวุโส” ถาวากับ
ภิกษุรูปเดียวที่ออนกวา พึงวา “อะนุโมทาหิ แทน “อะนุโมทะถะ”
คําแปล “ดูกอนทานผูมีอายุทั้งหลาย กฐินของสงฆ ขาพเจา กรานเสร็จแลว
การกรานกฐินชอบธรรม ขอทานทั้งหลายอนุโมทนา เถิด”
คําอนุโมทนากฐิน วาทีละรูป “อัตถะตัง ภันเต สังฆัสสะ กะฐินัง, ธัมมิโก
กะฐินัตถาโร อะนุโมทามิ วาพรอมกัน “อัตถะตัง ภันเต สังฆัสสะ กะฐินัง,
ธัมมิโก กะฐินัตถาโร อะนุโมทามะ”
ถาแกกวาผูกรานกฐินใหวา “อาวุโส” แทน “กันเต”
คําแปล “ขาแตทานผูเจริญ กฐินของสงฆทานกรานเสร็จแลว การกรานกฐิน
ชอบธรรม ขาพเจาอนุโมทนา”
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 319
วิธีเปลี่ยนบุพพกิจพระปาติโมกข (๑)
“ฤดูปกติ”
๑. อัฏฐะ อุโปสะถา อิมินา ปกเขนะ เอโก อุโปสะโถ สัมปตโต
สัตตะ อุโปสะถา อะวะสิฏฐา,
๒. อัฏฐะ อุโปสะถา อิมินา ปกเขนะ เอโก อุโปสะโถ สัมปตโต
เอโก อุโปสะโถ อะติกกันโต ฉะ อุโปสะถา อะวะสิฏฐา
๓. อัฏฐะ อุโปสะถา อิมินา ปกเขนะ เอโก อุโปสะโถ สัมปตโต
เท๎ว อุโปสะถา อะติกกันตา ปญจะ อุโปสะถา อะวะสิฏฐา
๔. อัฏฐะ อุโปสะกา อิมินา ปกเขนะ เอโก อุโปสะโถ สัมปตโต
ตะโย อุโปสะถา อะติกกันตา จัตตาโร อุโปสะถา อะวะสิฏฐา
๕. อัฏฐะ อุโปสะถา อิมินา ปกเขนะ เอโก อุโปสะโถ สัมปตโต
จัตตาโร อุโปสะถา อะติกกันตา ตะโย อุโปสะถา อะวะสิฏฐา
๖. อัฏฐะ อุโปสะถา อิมินา ปกเขนะ เอโก อุโปสะโถ สัมปตโต
ปญจะ อุโปสะถา อะติกกันตา เท๎ว อุโปสะถา อะวะสิฏฐา
๗. อัฏฐะ อุโปสะกา อิมินา ปกเขนะ เอโก อุโปสะโถ สัมปตโต
ฉะ อุโปสะถา อะติกกันตา เอโก อุโปสะโถ อะวะสิฏโฐ.
๘. อัฏฐะ อุโปสะถา อิมินา ปกเขนะ เอโก อุโปสะโถ สัมปตโต
สัตตะ อุโปสะถา อะติกกันตา อัฏฐะ อุโปสะถา ปะริปุณณา
“ฤดูปวารณา ไมมีอธิกมาส”
(หมายถึงกลางพรรษา)
๑. สัตตะ จะ อุโปสะถา เอกา จะ ปะวาระณา อิมินา ปกเขนะ เอโก อุโปสะโถ
สั ม ป ต โต จะ จะ อุ โ ปสะถา เอกา จะ ปะวาระณา อะวะสิ ฏ ฐา.
๒. สัตตะ จะ อุโปสะถา เอกา จะ ปะวาระณา อิมนิ า ปกเขนะ เอโก อุโปสะโถ
สัมปตโต เอโก อุโปสะโถ อะติกกันโต ปญจะ จะ อุโปสะถา เอกา จะ
ปะวาระณา อะวะสิฏฐา
-------------------------------------------------
(๑) คูมือบุพพกิจพระปาติโมกขฯ หนา ๑-๕
320 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
๓. สัตตะ จะ อุโปสะถา เอกา จะ ปะวาระณา อิมินา ปกเขนะ เอโก อุโปสะโถ
สัมปตโต เท๎ว อุโปสะถา อะติกกันตา จัตตาโร จะ อุโปสะถา เอกา จะ
ปะวาระณา อะวะสิฏฐา
๔. สัตตะ จะ อุโปสะกา เอกา จะ ปะวาระณา อิมินา ปกเขนะ เอโก อุโปสะโถ
สัมปตโต ตะโย อุโปสะถา อะติกกันตา ตะโย จะ อุโปสะถา เอกา จะ
ปะวาระณา อะวะสิฏฐา
๕. สัตตะ จะ อุโปสะถา เอกา จะ ปะวาระณา อิมินา ปกเขนะ เอโก อุโปสะโถ
สัมปตโต จัตตาโร อุโปสะถา อะติกกันตา เท๎ว จะ อุโปสะถา เอกา จะ
ปะวาระณา อะวะสิฏฐา.
๖. (วันปวารณา) สัตตะ จะ อุโปสะถา เอกา จะ ปะวาระณา อิมนิ า ปกเขนะ เอกา
ปะวาระณา สัมปตตา ปญจะ อุโปสะถา อะติกกันตา เท๎ว อุโปสะถา
อะวะสิฏฐา
๗. สัตตะ จะ อุโปสะถา เอกา จะ ปะวาระณา อิมนิ า ปกเขนะ เอโก อุโปสะโถ
สัมปตโต ปญจะ จะ อุโปสะถา เอกา จะ ปะวาระณา อะติกกันตา เอโก
อุโปสะโถ อะวะสิฏโฐ.
๘. สัตตะ จะ อุโปสะกา เอกา จะ ปะวาระณา อิมินา ปกเขนะ เอโก อุโปสะโถ
สัมปตโต ฉะ จะ อุโปสะถา เอกา จะ ปะวาระณา อะติกกันตา สัตตะ จะ
อุโปสะถา เอกา จะ ปะวาระณา ปะริปุณณา
“ฤดูมีอธิกมาส ไมมีปวารณา”
(หมายถึงนอกพรรษา)
๑. อะธิกะมาสะวะเสนะ ทะสะ อุโปสะถา อิมินา ปกเขนะ เอโก อุโปสะโถ
สัมปตโต นะวะ อุโปสะถา อะวะสิฏฐา
๒. อะธิกะมาสะวะเสนะ ทะสะ อุโปสะถา อิมินา ปกเขนะ เอโก อุโปสะโถ
สัมปตโต เอโก อุโปสะโถ อะติกกันโต อัฏฐะ อุโปสะถา อะวะสิฏฐา
๓. อะธิกะมาสะวะเสนะ ทะสะ อุโปสะถา อิมินา ปกเขนะ เอโก อุโปสะโถ
สัมปตโต เท๎ว อุโปสะถา อะติกกันตาสัตตะ อุโปสะถา อะวะสิฏฐา
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 321
“ฤดูที่มีอธิกมาสและปวารณาดวย”
(หมายถึงกลางพรรษา)
๑. อะธิกะมาสะวะเสนะ นะวะ จะ อุโปสะถา เอกา จะปะวาระณา อิมนิ า ปกเขนะ
เอโก อุโปสะโถ สัมปตโต อัฏฐะ จะ อุโปสะถา เอกา จะ ปะวาระณา อะวะสิฏฐา
๒. อะธิกะมาสะวะเสนะ นะวะ จะ อุโปสะถา เอกา จะ ปะวาระณา อิมินา
ปกเขนะ เอโก อุโปสะโถ สัมปตโต เอโก อุโปสะโถ อะติกกันโต สัตตะ จะ
อุโปสะถา เอกา จะ ปะวาระณา อะวะสิฏฐา
๓. อะธิกะมาสะวะเสนะ นะวะ จะ อุโปสะถา เอกา จะ ปะวาระณา อิมินา
ปกเขนะ เอโก อุโปสะโถ สัมปตโต เท๎ว อุโปสะถา อะติกกันตา ฉะ จะ
อุโปสะถา เอกา จะ ปะวาระณา อะวะสิฏฐา
๔. อะธิกะมาสะวะเสนะ นะวะ จะ อุโปสะถา เอกา จะ ปะวาระณา อิมินา
ปกเขนะ เอโก อุโปสะโถ สัมปตโต ตะโย อุโปสะถา อะติกกันตา ปญจะ
จะ อุโปสะถา เอกา จะ ปะวาระณา อะวะสิฏฐา,
322 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
๕. อะธิกะมาสะวะเสนะ นะวะ จะ อุโปสะถา เอกา จะ ปะวาระณา อิมินา
ปกเขนะ เอโก อุโปสะโถ สัมปตโต จัตตาโร อุโปสะถา อะติกกันตา
จัตตาโร จะ อุโปสะถา เอกา จะ ปะวาระณา อะวะสิฏฐา
๖.อะธิกะมาสะวะเสนะ นะวะ จะ อุโปสะถา เอกา จะ ปะวาระณา อิมินา
ปกเขนะ เอโก อุโปสะโถ สัมปตโต ปญจะ อุโปสะถา อะติกกันตา ตะโย
จะ อุโปสะถา เอกา จะ ปะวาระณา อะวะสิฏฐา
๗. อะธิกะมาสะวะเสนะ นะวะ จะ อุโปสะถา เอกา จะ ปะวาระณาอิมนิ า ปกเขนะ
เอโก อุโปสะโถ สัมปตโต ฉะ อุโปสะถา อะติกกันตา เท๎ว จะ อุโปสะถา เอกา
จะ ปะวาระณา อะวะสิฏฐา
๘. (วันปวารณา) อะธิกะมาสะวะเสนะ นะวะ จะ อุโปสะถา เอกา จะ ปะวาระณา
อิมินา ปกเขนะ เอกา ปะวาระณา สัมปตตา สัตตะ อุโปสะถา อะติกกันตา เท๎ว
อุโปสะถา อะวะสิฏฐา
๙. อะธิกะมาสะวะเสนะ นะวะ จะ อุโปสะถา เอกา จะ ปะวาระณา อิมนิ า ปกเขนะ
เอโก อุโปสะโถ สัมปตโต สัตตะ จะ อุโปสะถา เอกา จะ ปะวาระณา อะติกกันตา
เอโก อุโปสะโถ อะวิสิฏโฐ.
๑๐. อะธิกะมาสะวะเสนะ นะวะ จะ อุโปสะถา เอกา จะ ปะวาระณา อิมินา
ปกเขนะ เอโก อุโปสะโถ สัมปตโต อัฏฐะ จะ อุโปสะถา เอกา จะ ปะวาระณา
อะติกกันตา นะวะ จะ อุโปสะโถ เอกา จะ ปะวาระณา ปะริปุณณา
“บุพพกิจแหงปวารณา”
ปะวาระณากะระณะโต ปุพเพ นะวะวิธงั ปุพพะกิจจัง กาตัพพัง โหติ ตัณฐ๎ านะ-
สัมมัชชะนัญจะ ตัตถะ ปะทีปชุ ชะละนัญจะ อาสะนะปญญะปะนัญจะ ปานียะปะริโภ-
ชะนียูปฏฐะปะนัญจะ ฉันทาระหานัง ภิกขูนัง ฉันทาหะระณัญจะ เตสัญเญวะ
อะกะตะปะวาระณานัง ปะวาระณายาป อาหะระณัญจะ อุตุกขานัญจะ
ภิกขุคะณะนา จะ ภิกขุนีนะโมวาโท จาติ ตัตถะ
เปลี่ยนกลางวัน กลางคืน... ฉันทาหะระณะ ปะวาระณา อะหะระณานิ ปะนะ
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 323
สัจจะกิริยากะถา
นัตถิ เม สะระณัง อัญญัง พุทโธ เม สะระณัง วะรัง,
เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ โสตถิ เม โหตุ สัพพะทา
นัตถิ เม สะระณัง อัญญัง ธัมโม เม สะระณัง วะรัง
เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ โสตถิ เม โหตุ สัพพะทา
นัตถิ เม สะระณัง อัญญัง สังโฆ เม สะระณัง วะรัง
เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ โสตถิ เม โหตุ สัพพะทา
สีลุทเทสะปาฐัง
(หันทะ มะยัง สีลุทเทสะปาฐัง ภะณามะ เส.)
ภาสิตะมิตัง เตนะ ภะคะวะตา ชานะตา ปสสะตา อะระหะตา
สัมมาสัมพุทเธนะ, สัมปนนะสีลา ภิกขะเว วิหะระถะ สัมปนนะปาฏิโมกขา,
ปาฏิโมกขะสังวะระสังวุตา วิหะระถะ อาจาระโคจะระสัมปนนา, อะณุมัตเตสุ
วัชเชสุ ภะยะทัสสาวี สะมาทายะ สิกขะถะ สิกขาปะเทสูติ. ตัส๎มาติหัมเหหิ
สิกขิตัพพัง.
สัมปนนะสีลา วิหะริสสามะ สัมปนนะปาฏิโมกขา,
ปาฏิโมกขะสังวะระสังวุตา วิหะริสสามะ อาจาระโคจะระสัมปนนา,
อะณุมัตเตสุ วัชเชสุ ภะยะทัสสาวี สะมาทายะ สิกขิสสามะ สิกขาปะเทสูติ.
เอวัญหิ โน สิกขิตัพพัง.
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 329
ตายะนะคาถา
(หันทะ มะยัง ตายะนะคาถาโย ภะณามะ เส.)
ฉินทะ โสตัง ปะรักกัมมะ, กาเม ปะนูทะ พ๎ราห๎มะณะ
นัปปะหายะ มุนิ กาเม, เนกัตตะมุปะปชชะติ.
กะยิรา เจ กะยิราเถนัง, ทัฬ๎หะเมนัง ปะรักกะเม,
สิถิโล หิ ปะริพพาโช, ภิยโย อากิระเตระชัง.
อะกะตัง ทุกกะฏัง เสยโย, ปจฉา ตัปปะติ ทุกกะฏัง,
กะตัญจะ สุกะตัง เสยโย, ยัง กัต๎วา นานุตัปปะติ.
กุโส ยะถา ทุคคะหิโต, หัตถะเมวานุกันตะติ,
สามัญญัง ทุปปะรามัตถัง, นิระยายูปะกัฑฒะติ.
ยังกิญจิ สิถิลัง กัมมัง, สังกิลิฏฐัญจะ ยัง วะตัง,
สังกัสสะรัง พ๎รัห๎มะจะริยัง, นะ ตัง โหติ, มะหัปผะลันติ.
โอวาทะปาฏิโมกขาทิปาฐะ
(หันทะ มะยัง โอวาทะปาฏิโมกขะคาถาโย ภะณามะ เส.)
อุททิฏฐัง โข เตนะ ภะคะวะตา ชานะตา ปสสะตา อะระหะตา
สัมมาสัมพุทเธนะ, โอวาทะปาฏิโมกขัง ตีหิ คาถาหิ
ขันตี ปะระมัง ตะโป ตีติกขา,
นิพพานัง ปะระมัง วะทันติ พุทธา,
นะ หิ ปพพะชิโต ปะรูปะฆาตี,
สะมะโณ โหติ ปะรัง วิเหฐะยันโต.
สัพพะปาปสสะ อะกะระณัง กุสะลัสสูปะสัมปะทา,
สะจิตตะปะริโยทะปะนัง เอตัง พุทธานะสาสะนัง.
อะนูปะวาโทอะนูปะฆาโต ปาฏิโมกเข จะ สังวะโร,
มัตตัญ\ุ ตา จะ ภัตตัส๎มิง ปนตัญจะ สะยะนาสะนัง,
อะธิจิตเต จะ อาโยโค เอตัง พุทธานะสาสะนันติ ฯ
330 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
อะเนกะปะริยาเยนะ โข ปะนะ เตนะ ภะคะวะตา ชานะตา ปสสะตา
อะระหะตา สัมมาสัมพุทเธนะ, สีลัง สัมมะทักขาตัง สะมาธิ สัมมะทักขาโต
ปญญา สัมมะทักขาตา.
กะถัญจะ สีลัง สัมมะทักขาตัง ภะคะวะตา. เหฏฐิเมนะป ปะริยา
เยนะ, สีลัง สัมมะทักขาตัง ภะคะวะตา.อุปะริเมนะป ปะริยาเยนะ, สีลัง
สัมมะทักขาตัง ภะคะวะตา. กะถัญจะ เหฏฐิเมนะ ปะริยาเยนะ, สีลัง
สัมมะทักขาตัง ภะคะวะตา. อิธะ อะริยะสาวะโก ปาณาติปาตา ปะฏิวิระโต
โหติ, อะทินนาทานา ปะฏิวิระโต โหติ, กาเมสุ มิจฉาจารา ปะฏิวิระโต
โหติ, มุสาวาทา ปะฏิวิระโต โหติ, สุราเมระยะมัชชะปะมาทัฏฐานา
ปะฏิวิระโต โหตีติ. เอวัง โข เหฏฐิเมนะ ปะริยาเยนะ, สีลัง สัมมะทักขาตัง
ภะคะวะตา. กะถัญจะ อุปะริเมนะ ปะริยาเยนะ, สีลัง สัมมะทักขาตัง
ภะคะวะตา. อิธะ ภิกขุ สีละวา โหติ, ปาฏิโมกขะสังวะระสังวุโต
วิหะระติ อาจาระโคจะระสัมปนโน, อะณุมัตเตสุ วัชเชสุ ภะยะทัสสาวี
สะมาทายะ สิกขะติ สิกขาปะเทสูติ. เอวัง โข อุปะริเมนะ ปะริยาเยนะ,
สีลัง สัมะทักขาตัง ภะคะวะตา.
กะถัญจะ สะมาธิ สัมมะทักขาโต ภะคะวะตา. เหฏฐิเมนะป ปะริยาเยนะ, สมาธิ
สัมมะทักขาโต ภะคะวะตา. อุปะริเมนะป ปะริยาเยนะ, สะมาธิ สัมมะทักขาโต
ภะคะวะตา. กะถัญจะ เหฏฐิเมนะ ปะริยาเยนะ, สะมาธิ สัมมะทักขาโต
ภะคะวะตา. อิธะ อะริยะสาวะโก โวสสัคคารัมมะณัง กะริตว๎ า, ละภะติ สะมาธิง
ละภะติ จิตตัสเสกัคคะตันติ. เอวัง โข เหฏฐิเมนะ ปะริยาเยนะ, สะมาธิ
สัมมะทักขาโต ภะคะวะตา. กะถัญจะ อุปะริเมนะ ปะริยาเยนะ, สะมาธิ
สัมมะทักขาโต ภะคะวะตา. อิธะ ภิกขุ วิวิจเจวะ กาเมหิ วิวิจจะ อะกุสะเลหิ
ธัมเมหิ, สะวิตกั กัง สะวิจารัง วิเวกะชัมปตสิ ขุ งั ปะฐะมัง ฌานัง อุปะสัมปชชะ
วิหะระติ. วิตักกะวิจารานัง วูปะสะมา, อัชฌัตตัง สัมปะสาทะนัง เจตะโส
เอโกทิภาวัง อะวิตกั กัง อะวิจารัง, สะมาธิชมั ปตสิ ขุ งั ทุตยิ งั ฌานัง อุปะสัมปชชะ
วิหะระติ. ปติยา จะ วิราคา อุเปกขะโก จะ วิหะระติ สะโต จะ สัมปะชาโน,
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 331
สามเณรสิกขา
บทขัดที่ ๑
สัมพุทโธ โลเก อุปปนโน มะหาการุณิโก มุนิ
ธัมมะจักกัง ปะวัตเตต๎วา โลเก อัปปะฏิวัตติยัง
โลกัสสะ สังคะหัง กาตุง จะริต๎วา โลกะจาริกัง
ติวิธัง โลเก สัทธัมมัง สัมมะเทวะ ปะวัตติยัง
อะนุปุพเพนะ สาวัตถิง ปต๎วา เชตะวะเน วะสัง
สามะเณรานัง นิสสายะ จิตตัง กะถานุสิกขิตุง
อะนุญญาสิ ทะสะ สิกขา สามะเณเรหิ สิกขิตุง
สามะเณรานัง ทะสังคัง สิกขาปะทัง ภะณามะเส.
บทสวดที่๑
(สิกขาบท๑๐)
อะนุญญาสิ โข ภะคะวา, สามะเณรานัง ทะสะ สิกขาปะทานิ เตสุ จะ สามะเณเรหิ
สิกขิตงุ , ปาณาติปาตา เวระมะณี, อะทินนาทานา เวระมะณี, อะพ๎รหั ม๎ ะจะริยา
เวระมะณี, มุสาวาทา เวระมะณี สุรา เมระยะมัชชะปะมาทัฏฐานา เวระมะณี, วิกาละ-
โภชนะนาเวระมะณี, นัจจะคีตะวาทิตะวิสกู ะทัสสะนา เวระมะณี, มาลาคันธะวิเล-
ปะนะธาระณะมัณฑะนะวิภสู ะนัฏฐานา เวระมะณี, อุจจาสะยะนะมะหาสะยะนา
เวระมะณี, ชาตะรูปะระชะตะปะฏิคคะหะณา เวระมะณีติ
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 333
บทขัดที่ ๒
เตนะ โข ปะนะ สะมะเยนะ สัก๎ยะปุตโต ปะนันทะสะ
สามะเณโร กัณฏะโก นามะ กัณฏะกิง ภิกขุณิง ทุสิ
ญัต๎วา ตะมัตถัง ภะคะวา ภิกขูนัญเญวะ สันติกา
อะนุญญาสิ โข นาเสตุง สามะเณรัง ทะสังคิกัง
สามะเณรานัง นาสะนะ การะณังคัง ภะณามะ เส
บทสวดที่ ๒
(นาสะนังคะ ๑๐)
อะนุญญาสิ โข ภะคะวา, ทะสะหิ อังเคหิ สะมันนาคะตัง สามะเณรัง
นาเสตุง, กะตะเมหิ ทะสะหิ, ปาณาติปาตี โหติ, อะทินนาทายี โหติ, อะพ๎รัห๎
มะจารี โหติ, มุสาวาที โหติ, มัชชะปายี โหติ,พุทธัสสะ อะวัณณัง ภาสะติ,
ธัมมัสสะ อะวัณณัง ภาสะติ, สังฆัสสะอะวัณณัง ภาสะติ, มิจฉาทิฏฐิโก โหติ,
ภิกขุณี ทูสะโก โหติ, อะนุญญาสิ โข ภะคะวา, อิเมหิ ทะสะหิ อังเคหิ สะ
มันนาคะตัง สามะเณรัง นาเสตุนติ.
บทขัดที่ ๓
เตนะ โข ปะนะ สะมะเยนะ สามะเณรา อะคาระวา
ภิกขูสุ อัปปะติสสา เจ- วะ อะสะภาคะวุตติกา
ญัต๎วา ตะมัตถัง ภะคะเว ภิกขูนัญเญวะ สันติกา
อะนุญญาสิ ทัณฑะกัมมัง กาตุง ปญจังคิกัสสะ จะ
สามะเณรานัง ทัณฑะกัมมะ การะณังคัง ภะณามะ เส.
334 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
บทสวดที่ ๓
(ทัณฑกรรม ๕)
อะนุญญาสิ โข ภะคะวา, ปญจะหิ อังเคหิ สะมันนาคะตัสสะ สามะเณรัสสะ
ทัณฑะกัมมัง กาตุง, กะตะเมหิ ปญจะหิ, ภิกขูนัง อะลาภายะ ปะริสักกะติ,
ภิกขูนัง อะนัตถายะ ปะริสักกะติ, ภิกขูนัง อะนาวาสะยะ ปะริสักกะติ,
ภิกขู อักโกสะติ ปะริภาสะติ, ภิกขู ภิกขูหิ เภเทติ, อะนุญญาสิ โข ภะคะวา,
อิเมหิ ปญจะหิ อังเคหิ สะมันนาคะตัสสะ สามะเณรัสสะ ทัณฑะกัมมัง กาตุนติ.
วิธีขอบรรพชาอุปสมบท แบบเอสาหัง
กุลบุตรผูม ศี รัทธามุง อุปสมบท พึงรับผาไตรอุม ประนมมือเขาไปใน สังฆสันนิบาต
วางผาไตรไวขางตัวดานซาย รับเครื่องสักการะถวายพระอุปชฌายะ แลวกราบ
ลงดวยเบญจางคประดิษฐ ๓ ครั้ง แลวนั่งคุกเขาอุม ผาไตร ประนมมือเปลง
วาจา ถึงสรณะและขอบรรพชาดวยภาษามคธ หยุดตามจุดจุลภาควา
เอสาหัง ภันเต, สุจิระปะรินิพพุตัมป, ตัง ภะคะวันตัง สะระณัง คัจฉามิ,
ธัมมัญจะ ภิกขุสังฆัญจะ, ละเภยยาหัง ภันเต, ตัสสะ ภะคะวะโต,ธัมมะวินะเย
ปพพัชชัง, ละเภยยัง อุปะสัมปะทัง
ทุตยิ มั ปาหัง ภันเต,สุจริ ะปะรินพิ พุตมั ป, ตัง ภะคะวันตัง สะระณัง คัจฉามิ,
ธัมมัญจะ ภิกขุสังฆัญจะ, ละเภยยาหัง ภันเต,ตัสสะ ภะคะวะโต, ธัมมะวินะเย
ปพพัชชัง, ละเภยยัง อุปะสัมปะทัง
ตะติยมั ปาหัง ภันเต, สุจริ ะปะรินพิ พุตมั ป, ตัง ภะคะวันตัง สะระณัง คัจฉามิ,
ธัมมัญจะ ภิกขุสังฆัญจะ ละเภยยาหัง ภันเต, ตัสสะ ภะคะวะโต,ธัมมะวินะเย
ปพพัชชัง, ละเภยยัง อุปะสังปะทัง
อะหัง ภันเต, ปพพัชชัง ยาจามิ,อิมานิ กาสายานิ วัตถานิ คะเหต๎วา,
ปพพาเชถะ มัง ภันเต, อะนุกัมปง อุปาทายะ
ทุติยัมป อะหัง ภันเต, ภันเต, ปพพัชชัง ยาจามิ, อิมานิ กาสายามิ วัตถานิ
คะเหต๎วา, ปพพเชถะ มัง ภันเต, อะนุกัมปง อุปาทายะ
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 335
คําบูชาในวันสําคัญตาง ๆ
คําบูชาในวันมาฆปุณณมี
อัชชายัง, มาฆะปุณณะมี สัมปตตา, มาฆะนักขัตเตนะ ปุณณะจันโท
ยุตโต, ยัตถะ ตะถาคะโต, อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ, จาตุรงั คิเก สาวะกะสันนิปาเต,
โอวาทะปาฏิโมกขัง อุททิส.ิ ตะทา หิ อัฑฒะเตระสานิ ภิกขุสะตานิ,
สัพเพสังเยวะ ขีณาสะวานัง, สัพเพเต เอหิภกิ ขุกา, สัพเพป เต อะนิมนั ติตาวะ,
ภะคะวะโต สันติกงั อาคะตา เวฬุวะเน กะลันทะกะนิวาเป, มาฆะปุณณะมิยงั วัฑฒะ
มานะกัจฉายายะ ตัสม๎ งิ สันนิปาเต, ภะคะวา วิสทุ ธุตตะมุโปสะถัง
อะกาสิ, โอวาทะปาฏิโมกขัง อุททิส.ิ อะยัง อัมหากัง ภะคะวะโต เอโกเยวะ,
สาวะกะสันนิปาโต อะโหสิ จาตุรังคิโก, อัฑฒะเตระสานิ ภิกขุสะตานิ,
สัพเพสังเยวะ ขีณาสะวานัง. มะยันทานิ อิมัง มาฆะปุณณะมีนักขัตตะสะมะ-
ยั ง ตั ก กาละสะทิ สั ง สั ม ป ต ตา, สุ จิ ร ะปะริ นิ พ พุ ตั ม ป ตั ง ภะคะวั น ตั ง
สะมะนุสสะระมานา, (๑ อิเม ทัณฑะทีปะธูปะปุปผาทิสักกาเร คะเหต๎วา
อัตตะโน กายัง สักการูปะธานัง กะริต๎วา ตัสสะ ภะคะวะโต เตสัญจะ
อัฑฒะเตระสานัง, ภิกขุสะตานัง, ยะถาภุจเจ คุเณ อะนุสสะรันตา อิมัง พุทธะ
ปะฏิมัง ติกขัตตุง ปะทักขิณัง กะริสสามะ, ยะถาคะหิเตหิ สักกาเรหิ
ปูชัง กุรุมานา) สาธุ โน ภันเต ภะคะวา, สะสาวะกะสังโฆ สุจิระปะรินิพ-
พุโตป คุเณหิ ธะระมาโน, อิเม สักกาเร ปะฏิคคัณหาตุ อัมหากัง
ทีฆะรัตตัง หิตายะ สุขายะ.
คําแปล
ณ วันนี้ เปนวันพระจันทรเพ็ญเต็มดวง ประกอบดวยฤกษมาฆะมาถึง
ดวยดี ณ วันนีแ้ ลว ในวันใดเลา พระตถาคต อรหันตสัมมาสัมพุทธเจา ไดทรงแสดง
พระปาฏิโมกข ในทามกลางพระภิกษุสงฆ หนึ่งพันสองรอยหาสิบองค ลวนแต
พระขีณาสพ ลวนไดเปนเอหิภกิ ขุปฏิสมั ภิทาญาณ อยูใ นทิศตางๆ ไมมใี ครนิมนต
-------------------------------------------------
(๑) ถาไมเวียนเทียน เปลีย่ นคําในวงเล็บ วา อิเมหิ ทีปะธูปะปุปผาทิสกั กาเรหิ ตัง ภะคะวะตัง
ตานิ จะ อัฒะสานิ อะภิปชู ะยามะ.
342 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
นัดหมาย ไดมาประชุมพรอมกัน ในสํานักพระผูมีพระภาคเจา ที่เวฬุวนาราม
เวลาตะวันบาย ในวันมาฆปุณณมี พระองคไดทรงกระทําวิสุทธิอุโบสถ
ทรงแสดงโอวาทปาฏิโมกข สามพระคาถากึ่ง ณ ที่ประชุมพระอรหันต
หนึง่ พันสองรอยหาสิบองคนนั้ อนึง่ สาวกสันนิบาตของพระผูม พี ระภาคเจาแหง
เราทั้งหลาย หนึ่งพันสองรอยหาสิบองคนั้น ลวนแตพระขีณาสพ ลวนเปน
เอหิภิกขุอุปสมบท มาประชุมพรอมดวยองคสี่ประการ ไดมีคราวเดียวเทานั้น
บัดนี้ ขาพเจาทั้งหลายไดมีชีวิตมาถึง วันมาฆปุณณมีนี้ ซึ่งคลายกับวันสาวก
สันนิบาตนั้น ขาพเจาระลึกถึง พระผูมีพระภาคเจานั้น แมเสด็จปรินิพพานนาน
แลว (๑ไดถือเครื่องสักการะทั้งหลาย มีเทียน ธูป ดอกไมเปนตน กระทํากาย
ของตน ใหเปนเชิงรองเครื่องสักการะ ระลึกถึงพระคุณที่เปนจริง ของพระ
ผูมีพระภาคเจานั้น และของพระภิกษุ ๑,๒๕๐ องคเหลานั้น กระทําการบูชา
ดวยเครื่องสักการะตามที่ถืออยูนี้ จักกระทําประทักษิณซึ่งพระพุทธปฏิมานี้
๓ รอบ)
สาธุ ขาแตพระองคผูเจริญ ขาพระองคขอพระวโรกาส ขอพระผูมีพระภาคเจา
พรอมดวยพระสงฆสาวก แมเสด็จปรินิพพานไปนานแลว แตยังคงดํารงอยูดวย
พระคุณทั้งหลาย ขอจงทรงรับเครื่องสักการะเหลานี้ ของขาพเจาทั้งหลาย
เพื่อประโยชน เพื่อความสุข แกขาพเจาทั้งหลาย ตลอดกาลนานเทอญ.
คําบูชาในวันวิสาขบูชา
อัชชายัง, วิสาขะปุณณะมี สัมปตตา, วิสาขะนักขัตเตนะ, ปุณณะจันโท,
ยุตโต ยัตถะ ตะถาคะโต, อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ, วิสาขะปุณณะมิยงั , ชาโต,
อันติมะชาติยา, ปตโต จะ, อะภิสัมโพธิง, อะโถป, ปะรินิพพุโต, โลเก ชาโต
จะ, กะรุณาเวคะโจทิโต, เทวานัญเจวะ, มะนุสสานัญจะ, อะเนเกสะมะเนกะธา,
ทิฏฐะธัมมะสัมปะรายะ, ปะระมัตถะปะเภทะโต, ติวธิ ชั เถ, อะสาเธสิ, ธัมเมนะ,
วินะเยนะ จะ, สัทธัมมัง, ติวิธัง, โลเก, สัมมะเทวะ,
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 343
คําบูชาในวันอัฏฐะมีบูชา
อัชชายัง,วิสาขะปุณณะมิโต ปะรัง, อัฏฐะมี, สัมปตตา, ยาทิเส, สุนพิ พุตสั สะ,
ภะคะวะโต, อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ, สะรีรัชฌาปะนะกาละ ภูโต,
อะโหสิ, สัทเธหิ, มัลเลหิ, สัพพะคันธานัง,กะตะจีตะกา, ปาฏิเหรัง,ทัสสะยันตี,
สะยะเมวะ, อะปชชะลิ, ตัสสะ ภะคะวะโต, สุนิพพุตัสสะ, อะระหะโต
สัมมาสัมพุทธัสสะ, อันติมะเทหะภูตงั , ทะวัตติงสะปะวะระมะหาปุรสิ ะลักขะณะ,
ปะฏิมณั ฑิตงั , ธาตุภเู ตนะ, เตเชนะ, อัชฌายิตถะ, ตาทิโสวะ, อะภิลกั ขิโต,
มะยันทานิ, ตัสสะ ภะคะวะโต, อิมัง, สะรีรัชฌาปะนะกาละภูตัง, พุทธานุส
สะระณาระหัง, อะนุกาเลนะ สัมปตตา, สุจิระปะรินิพพุตัมป, ตัง ภะคะวันตัง,
อะนุสสะระมานา อิมัส๎มิง,ตัสสะ ภะคะวะโต, สักขิภูเต, เจติเย, ยะถาระหัง,
อาโรปเตหิ, อิเมหิ, ทีปะธูปะปุปผาทิสักกาเรหิ, ตัง ภะคะวันตัง, อะภิปูชะ-
ยามะ,สาธุ โน ภันเต, ภะคะวา, สุจิระปะริพพุโตป,กะรุณาทีหิ, คุเณหิ,
ธะระมาโน, อิเม สักกาเร, ทุคคะตะปณณาการะ ภูเต, ปะฏิคคัณหาตุ,
อัมหากัง, ทีฆะรัตตัง, หิตายะ สุขายะ.
คําแปล
ดิถีที่ ๘ เบื้องหนา แตวันวิสาขปุณณมี มาถึงดวยดี ณ วันนี้แลว ในวัน
เชนไรเลา เปนวันถวายพระเพลิง พระสรีระแหงพระผูมีพระภาคเจาไดมีแลว
จิตตกาธารแหงพระผูมีพระภาคเจา อันกษัตริยมัลลราชทั้งหลายทรงศรัทธาบูชา
แลว ลวนดวยเครื่องหอมสําแดงปาฏิหาริยเปลวเพลิง ไดรุงเรืองขึ้นแลวเอง
ถวายพระเพลิงพระสรีระพระกายทีส่ ดุ ประดับดวยมหาปุรสิ ลักษณะ อันประเสริฐ
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 345
คําบูชาในวันอาสาฬหปุณณมี
ยะมัม๎หะ โข มะยัง, ภะคะวันตัง สะระณัง คะตา, โย โน ภะคะวา สัตถา,
ยัสสะ จะ มะยัง ภะคะวะโต ธัมมัง โรเจมะ,อะโหสิ โข โส ภะคะวา,อะระหัง-
สัมมาสัมพุทโธ, สัตเตสุ การุญญัง ปะฏิจจะ, กะรุณายะโก หิเตสี, อะนุกมั ปง
อุปาทายะ, อาสาฬะหะปุณณะมิยงั ,พาราณะสิยงั อิสปิ ะตะเน มิคะทาเย, ปญจะ-
วัคคิยานัง ภิกขูนัง, อะนุตตะรัง ธัมมะจักกัง ปะฐะมัง ปะวัตเตตตะวา,
จัตตาริ อะริยะสัจจานิ ปะกาเสสิ. ตัส๎มิญจะ โข สะมะเย ปญจะวัคคิยานัง
ภิกขูนัง ปะมุโข, อายัส๎มา อัญญาโกณฑัญโญ, ภะคะวะโต ธัมมัง สุต๎วา,
วิระชัง วีตะมะลัง ธัมมะจักขุง ปะฏิละภิต๎วา, ยังกิญจิ สะมุทะยะธัมมัง
สัพพันตัง นิโรธะธัมมันติ, ภะคะวันตัง อุปะสัมปะทัง ยาจิตตะวา,
ภะคะวะโตเยวะ สันติกา, เอหิภิกขุอุปะสัมปะทัง ปะฏิละภิตตะวา,
ภะคะวะโต ธัมมะวินะเย อะริยะสาวะกะสังโฆ, โลเก ปะฐะมัง อุปปนโน
อะโหสิ. ตัสสะมิญจาป โข สะมะเย, สังฆะระตะนัง โลเก ปะฐะมัง อุปปนนัง
อะโหสิ, พุทธะระตะนัง ธัมมะระตะนัง สังฆะระตะนันติ, ติระตะนัง สัมปนนัง
อะโหสิ. มะยัง โข เอตะระหิ, อิมงั อาสาฬะหะปุณณะมีกาลัง, ตัสสะ ภะคะวะโต
ธัมมะจักกัปปะวัตตะนัง กาละสัมมะตัง, อะริยะสาวะกะสังฆะอุปปะติกาละ
346 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
สัมมะตัญจะ, ระตะนัตตะ-ยะสัมปุณณะกาละสัมมะตัญจะ ปต๎วา, อิมัง
ฐานัง สัมปตตา, อิเม สักกาเร คะเหต๎วา, อัตตะโน กายัง สักการูปะธานัง
กะริต๎วา, ตัสสะ ภะคะวะโต, ยะถาภุจเจ คุเณ, อะนุสสะรันตา, อิมัง
พุทธะปะฏิมัง, ติกขัตตุง, ปะทักขิณัง กะริสสามะ, ยะถาคะหิเตหิ, สักกา
เรหิ ปูชัง กุรุมานา, สาธุ โน ภันเต ภะคะวา, สุจิระปะรินิพพุโตป, ญาตัพ
เพหิ คุเณหิ, อะตีตารัมมะณะตายะ, ปญญายะมาโน, อิเม อัม๎เหหิ,
คะหิเต สักกาเร ปะฏิคคัณหาตุ, อัมหากัง ทีฆะรัตตัง หิตายะ สุขายะ.
คําแปล
เราทั้งหลาย ถึงแลวซึ่งพระผูมีพระภาค พระองคใด วาเปนที่พึ่ง พระผูมี
พระภาคพระองคใด เปนพระศาสดาของเราทั้งหลาย อนึ่ง เราทั้งหลาย ชอบใจ
ซึ่งธรรมะของพระผูมีพระภาคพระองคใด พระผูมีพระภาคเจาพระองคนั้น เปน
พระอรหันตตรัสรูชอบเอง ทรงอาศัยความกรุณาในสัตวทั้งหลาย ทรงพระกรุณา
แสวงหาประโยชนเกือ้ กูล ทรงอาศัยความเอ็นดู ไดยงั พระธรรมจักรอันยอดเยีย่ ม
ใหเปนไป ทรงประกาศอริยสัจสี่เปนครั้งแรก แกพระภิกษุปญจวัคคีย ที่ปาอิสิป
ตนมฤคทายวัน ใกลกรุงพาราณสี ในวันอาสาฬหปุณณมี อนึ่ง ในสมัยนั้นแล
ทานพระอัญญาโกณฑัญญะ ผูเปนหัวหนาของพระภิกษุ ปญจวัคคีย ฟงธรรม
ของพระผูมีพระภาคเจาแลว ไดธรรมจักษุ อันบริสุทธิ์ปราศจากมลทินวา สิ่งใด
สิ่งหนึ่งมีความเกิดขึ้นเปนธรรมดา สิ่งทั้งปวงนั้น มีความดับไปเปนธรรมดา
จึงทูลขออุปสมบทกับพระผูมีพระภาคเจา เปนองคแรกในโลก อนึ่ง ในสมัย
นั้นแล พระสังฆรัตนะไดบังเกิดขึ้นเปนครั้งแรก พระรัตนตรัย คือ พระพุทธ
รัตนะ พระธรรมรัตนะ พระสังฆรัตนะ ไดสมบูรณแลวในโลก บัดนี้ เราทัง้ หลาย
แล มาประจวบมงคลสมัย อาสาฬหปุณณะมีวนั เพ็ญอาสาฬหมาส ทีร่ พู รอมกัน
วา เปนวันทีพ่ ระผูม พี ระภาคเจาพระองคนนั้ ทรงประกาศพระธรรมจักร เปนวัน
ที่เกิดขึ้นแหงพระอริยสงฆสาวก และ เปนวันที่พระรัตนตรัยสมบูรณ คือ ครบ
สามรัตนะ จึงมาประชุมกันแลว ณ ที่นี้ ถือสักการะเหลานี้ ทํากายของตนให
เปนดังภาชนะ รับเครื่องสักการะ ระลึกถึงพระคุณทั้งหลายของพระผูมีพระภาค
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 347
คําถวายสังฆทานเพื่ออุทิศใหผูตาย
อิมานิ มะยัง ภันเต มะตะกะภัตตานิ สะปะริวารานิ ภิกขุสังฆัสสะ โอโณชะ
ยามะ สาธุ โน ภันเต ภิกขุสังโฆ อิมานิ มะตะกะภัตตานิ สะปะริวารานิ ปะฎิคคัณ
หาตุ อั ม หากั ญ เจวะ มาตาป ตุ อ าที นั ญ จะ ญาตะกานั ง กาละกะตานั ง
ทีฆะรัตตัง หิตายะ สุขายะ ฯ
ขาแตพระสงฆผูเจริญ ขาพเจาทั้งหลาย ขอนอมถวาย มะตะกะภัตตาหาร กับทั้ง
บริวารทัง้ หลายเหลานี้ แดพระภิกษุสงฆ ขอพระภิกษุสงฆจงรับ มะตะกะภัตตาหาร กับ
ทั้ง บริวารทั้งหลายเหลานี้ ของขาพเจาทั้งหลายเพื่อประโยชนและความสุขแกขาพเจา
ทั้งหลายดวย แกญาติของขาพเจาทั้งหลายมี............(มารดาบิดา) เปนตน หากทาน
ทัง้ หลายมีความทุกข,ขอใหพน จากความทุกข,หากทานทัง้ หลายมีความสุขขอใหมคี วาม
สุขยิ่งๆขึ้นไป, ตลอดกาลนานเทอญฯ
(ที่จุดไวใหเติมชื่อผูที่จะอุทิศเขาไป)
คําถวายภัตตาหาร
(แบบมีพระภิกษุไมครบองคสงฆ คือ ๔ รูปขึ้นไป)
อิมานิ มะยัง ภันเต, ภัตตานิ สะปะริวารานิ, สีละวันตัสสะ, โอโณชะยามะ,
สาธุโน ภันเต, สีละวันโต, อิมานิ ภัตตานิ สะปะริวารานิ, ปะฏิคคัณหาตุ,
อัมหากัง, ทีฆะรัตตัง หิตายะ สุขายะ ฯ
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 349
คําถวายสังฆะแทน-สังฆะทาน แบบลาวโบราณ
สาธุ สาธุ สาธุ อุกาสะ อุกาสะ ภันเต ขาแตเจากู ตนทรงคุณอันมาก มะยัง อันวาฝูง
ขาทั้งหลาย คือทายก อุบาสก อุบาสิกา มีเจามูละศรัทธาเปนเคา ตราบตอเทาเกาเซน
ตระกูลเปนแดน แสนเซนตระกูลเปนขนาด อันเปนเชื้อชาติพันธุรา เทียนยอมคิดถึง
หา ยังครองอันหยาบชาอันเปนบาดวยตัณหา เปนพาลาคนใบ ดวยใจแทยิ่งหนักหนา
ทิสสวาอันไดเห็นแลว ยังโภชนา สังฆัสสะ แหงสังฆะเจาตางๆ อันบหลางควรกิน จึง
ยินดีซึ่งครองอันฮาย ฝูงขาทั้งหลายจึงบายเอา ยังอาหารหลายหลาก เปนตนวาหมาก
ไมนานา ก็จงึ เปนปาปงคือบาป จึงขนาบตนไปสูว สิ ภั ายตํา่ ดังนีพ้ าํ่ เหิงนาน ก็จงึ เปนการ
อันทุกขยาก ลําบากแทดีหลี ฝูงขาทั้งหลายก็พิจารณาดูเห็นแลว เห็นจักบคลาดแคลว
จากอบาย ยามเมื่อจักใกลตาย มีใจกะติฮักลูก จิตฮายผูกพาเบือน หลอนวาไดเกิดเปน
ผีเฮือนและผีดํ้า เปนทุกซํ้ายอนแกบุตราบุตรี หลอนวาไดเกิดเปนสัตวโตสั้น โตฮี โตพี
โตผอม โตหอม โตเหม็น โตเปน โตตาย โตอยูนํ้า โตอยูบก โตอยูฮก โตอยู
แปน มีนรกตั้งเปนแดน ยอมลงไปไจวๆ
ฝูงขาทัง้ หลาย จึงมาขวานขวายหาไดแลว ยังขาวนํา้ โภชนะอาหาร มาตกแตงแบง
ใหเปน ๒ ประการ ขอหนึ่งนั้น ฝูงขาทั้งหลาย ขอถวายทานแทน แกพระสังฆะเจา
เพื่อใหหายเสียยังปาปะกรรม อันฝูงขาทั้งหลาย หากไดทํามานั้นๆ ขอพระสงฆทั้งปวง
จงอนุโมทนาฮับเอาแลวก็ขอจงอะลุกะโทษใหหายเสีย ยังปาปะกรรมทั้งหลาย ทั้งปวง
นั้นก็ขาเทอญฯ
สุทินนัง วะตะ เม ทานัง อาสะวักขะยาวะหัง โหตุ
อิทัง เม ทานัง ปริสุทธายะ สังวัตตะตุฯ
อันวาขอสองนั้น ฝูงขาทั้งหลาย ขอถวายเปนทาน แกพระสังฆะเจาทั้งปวง เพื่อเห็น
แกมัคคะผะละธรรม ภายหนาคือชั้นฟาและนิรพาร อันฝูงขา หากไดกัตตาธิการ มาแต
กอนแลว ขออยาไดคลาดแคลว ใหไดดั่งคํามักคําปรารถนา แดก็ขาเทอญฯ
อิมานิ สังฆะภัตตะทานานิ สะขาทะนียะโภชะนียานิ สะปะริวารานิ ภิกขุสังฆัสสะ
เทมะฯ
350 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
อนึ่งของสําหรับจะถวายในพิธีแบบนี้ทานจัดเตรียมเปนเครื่องขบของฉัน ตามอันมักมี
หวานคาว ใสสาํ รับไวจะทํามากนอยก็ตามศรัทธา จะไหวพระรับศีล (นิมนตพระ) ทีม่ า
รับนั้น ตองใหไดรับ ๒ พูด(สวน) คือ พูด ๑ เปนสังฆะแทน พูด ๑ เปนสังฆะทาน
จึงควรแลฯ
คําอุทิศสวนบุญกุศล (ภาษาลาว)
ขอสวนบุญกุศลทั้งหลายที่พวกขาพเจาไดกระทําไปแลวดวยกายวาจาใจ พวก
ขาพเจาทัง้ หลายจะขออุทศิ ใหแกสรรพสัตวทงั้ หลายทุกถวนหนาเบือ้ งบนแต พรหมโลก
ลงมา เบื้องตํ่าตั้งแตอเวจีขึ้นมา เบื้องขวางตลอดอนันตจักรวาล หมายมีบิดามารดา,
ญาติกาวงศา, และครูอุปชฌายอาจารยเปนตน, จงชวนกันมาฮับเอา, สวนบุญกุศลทั้ง
หลาย, ที่พวกขาพเจา, ไดอุทิศไปใหนี้, เหมือนตนไดกระทําเองนั้นเถิด อีกประการ
หนึ่ง ขอเซิญเทพยดาเจาทั้งหลาย ในแสนโกฏิจักรวาล จงมาฮับเอา, สวนบุญกุศลทั้ง
หลาย, ที่พวกขาพเจา, ไดอุทิศไปใหนี้, ขอใหนําไปบอก, แกสรรพสัตวทั้งหลาย,
ที่เขาบฮู,ที่เขามาฮับเอาบได, ถาหากทานทั้งหลายไดตกทุกข,ขอใหพนจากทุกข,ถาได
สุขขอใหสุขยิ่งๆ ขึ้นไป, จนตราบเทา, เขาสูพระนิพพาน, ในปจจุบันกาลนี้ และ
อนาคตกาล, เบื้องหนานั้นเทอญ
ขอเดซะ,กุศลผลบุญทั้งหลาย, ที่พวกขาพเจา, ไดกระทําลงแลว, ดวยกายวาจา
ใจเปนตนวา, ไดใหทาน, ไดฮักษาศีล, ไดเจริญเมตตาภาวนา, ไดสดับฮับฟงพระธรรม
เทศนา, ไดฮักษาศีล และไดทําไวยาวัจจกรมาแลวนั้น, ขอจงเปนอุปนิสัยเปนปจจัย,
ใหไดบรรลุ, ตอเนื่องพระนิพพาน, ถาแมนการจําเปน,ยังบไดเถิงแลว, แมนจะเวียน
วายตายเกิด,อยูในซาติภพใดๆ ก็ดี, ขอใหพวกขาพเจาทั้งหลายนี้, ไดพนจากสรรพะ
ทุกขทั้งปวง, อันขึ้นซื่อวาความเข็ญใจ, ไรทรัพยอับปญญา, เหมือนดั่งซาตินี้, ขออยา
ไดมเี ลย, ขอใหพวกขาพเจาทัง้ หลายนี,้ ไดปราศจากใจทีเ่ ปนบาปอกุศล, นัน้ ดวยเทอญฯ
คําประกาศวัตถุทานอันบริสุทธิ์
สุทินนัง วะตะเม ทานัง ทานัง เม ปะริสุทธัง
อาสะวักขะยาวะหัง นิพพานะสังขาตัง โหตุ
วัตถุทาน, ที่ขาพเจาไดใหดีแลว, ขอจงเปนวัตถุทานอันบริสุทธิ์, ถึงความสิ้นไป
แหงอาสวะกิเลส, เครื่องดองสันดาน, และขอจงถึงซึ่งพระนิพพาน, ในปจจุบันกาล
และอนาคตกาลเบื้องหนานั้นเทอญฯ
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 351
คําถวายผาบังสุกุลจีวร(ผาปา)
อิมานิ มะยัง ภันเต ปงสุกูละจีวะรานิ สะปะริวารานิ ภิกขุสังฆัสสะ โอโณชะ
ยามะ สาธุ โน ภันเต ภิกขุสังโฆ อิมานิ ปงสุกูละจีวะรานิ สะปะริวารานิ
ปะฏิคคัณหาตุ อัมหากัง ทีฆะรัตตัง หิตายะ สุขายะฯ
ขาแตพระสงฆผูเจริญ ขาพเจาทั้งหลาย ขอนอมถวายผาบังสกุลจีวร พรอมทั้ง
บริวารทั้งหลายเหลานี้ แดพระภิกษุสงฆขอพระภิกษุสงฆจงรับ ผาบังสุกุลจีวร พรอม
ทั้งบริวาร ทั้งหลายเหลานี้เพื่อประโยชน เพื่อความสุขแกขาพเจาทั้งหลาย ตลอดกาล
นานเทอญฯ
คําถวายสลากภัตต
เอตานิ มะยัง ภันเต สะลากะภัตตานิ สะปะริวารานิ อะสุกฏั ฐาเนฐะปตานิ
ภิกขุสงั ฆะสะ โอโณชะยามะ สาธุ โน ภันเต ภิกขุสงั โฆ เอตานิ สะลากะภัตตานิ
สะปะริวารานิ ปะฏิคคัณหาตุ อัมหากัญเจวะ มาตาปตุอาทีนัญจะ ญาตะกานัง
ทีฆะรัตตัง หิตายะ สุขายะ อาสะวักขะยาวะหัง นิพพานะปจจะโย โหตุ
ขาแตพระสงฆผูเจริญ ขาพเจาทั้งหลาย ขอนอมถวาย ซึ่งสลากภัตและสิ่งของอัน
เปนบริวารทัง้ หลายเหลานัน้ อันตัง้ ไวแลวในทีโ่ นน แดพระภิกษุสงฆ ขอพระภิกษุสงฆ
โปรดจงรับ ซึ่งสลากภัตกับทั้งสิ่งของอันเปนบริวารทั้งหลายเหลานั้น ของขาพเจา
ทั้งหลาย เพื่อประโยชน เพื่อความสุข แกขาพเจาทั้งหลายดวย แกญาติทั้งหลาย
มีมารดาบิดาเปนตนดวย และเปนปจจัยใหขาพเจาทั้งหลาย ไดสิ้นอาสวะทั้งปวงจนถึง
ซึ่งพระนิพพาน ดวย เทอญ ฯ
คําบูชาขาวประดับดิน
อิมานิ มะยัง ภันเต,สัพพะโภชะนานิ, นานาวัตถุกานิ รัตตะนัตตะยัสสะ,
อะภิปูเชมะ, อัมหากัง, มาตาปตาทีนัง, คุณะวันตานัญจะ, มัยหัญจะ, ทีฆะรัตตัง,
หิตายะ สุขายะฯ
ขาแตทา นผูเ จริญ, พวกขาพเจาทัง้ หลาย, ขอบูซาซึง่ ขาวประดับดิน, อันประกอบ
ดวยวัตถุตางๆ, ทั้งหลายเหลานี้, แดพระรัตนตรัย, และพระสถูปฮูปพระเจดีย, และ
พระศรีมหาโพธิ,์ เพือ่ ใหเปนประโยชน, และความสุข, และความเจริญ,แกพวกขาพเจา
ทั้งหลาย,และแกเปตะซนทั้งหลาย, ผูมีพระคุณทั้งหลาย, มีบิดามารดา, ญาติกาวงศา,
และครูอุปชฌายอาจารยเปนตน, ที่ลวงลับดับขันธ, ไปสูปรโลกแลวนั้น, ขอจงมา
อนุโมทนาสาธุการ, ฮับเอาผลทาน, ดอมฝูงขาพเจาทั้งหลาย, ทุกคนแดก็ขาเทอญฯ
352 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
คําถวายสถานที่สรางวัด
ยัคเฆ ภันเต สังโฆ ปะฏิชานาตุ มะยัง เอตัง เขตตะวัตถุง สะปะริวารัง
จาตุ ท ทิ สั ส สะ ภิ ก ขุ สั ง ฆั ส สะ อาคะตานาคะตั ส สะ อาวาสะกะระณั ต ถายะ
สังฆัสสะ นิยยาเทมะ สาธุ โน ภันเต อะยัง จาตุททิสัสสะ ภิกขุสังฆัสสะอา-
คะตานาคะตัสสะ อาวาสะกะระณัตถายะ เขตตะวัตถุสสะ ทานัสสะ อานิสังโส
อัมหากัญเจวะ มาตาปตุอาทีนัญจะ ปยะชะนานัง ทีฆะรัตตัง หิตายะ สุขายะ
สังวัตตะตุ ฯ
ขาแตพระสงฆผเู จริญ ขอพระสงฆจงรับทราบ ขาพเจาทัง้ หลาย ขอมอบถวายพืน้ ที่
นี้ พรอมกับของบริวารแกสงฆ เพือ่ ประโยชนเปนสถานทีส่ รางวัด สําหรับพระภิกษุสงฆ
ผูอยูในทิศทั้ง ๔ ทั้งที่มาแลวและยังมิไดมา ขออานิสงสแหงการถวายพื้นที่ เพื่อ
ประโยชนเปนสถานที่สรางวัด สําหรับพระภิกษุสงฆผูอยูในทิศทั้ง ๔ ทั้งที่มาแลวและ
ยังมิไดมานี้ ของขาพเจาทั้งหลาย จงเปนไปเพื่อประโยชน เพื่อความสุข แกขาพเจา
ทั้งหลายดวย แกปยชนทั้งหลาย มีมารดาบิดาเปนตนดวย ตลอดกาลนาน เทอญ ฯ
คําถวายผาจํานําพรรษา
อิมานิ มะยัง ภันเต วัสสาวาสิกะจีวะรานิ สะปะริวารานิ ภิกขุสงั ฆัสสะ โอโณชะยามะ
สาธุ โน ภันเต ภิกขุสงั โฆ อิมานิ วัสสาวาสิกะจีวะรานิ สะปะริวารานิ ปะฏิคคัณหาตุ
อัมหากัญเจวะ มาตาปตอุ าทีนญ ั จะ ปยะชะนานัง ทีฆะรัตตัง หิตายะ สุขายะฯ
ขาแตพระสงฆผูเจริญ ขาพเจาทั้งหลาย ขอนอมถวายผาจําพรรษา พรอมกับของ
บริวารทัง้ หลายเหลานี้ แกพระภิกษุสงฆ ขอพระภิกษุสงฆ จงรับผาจําพรรษา พรอมกับ
ของบริวารทัง้ หลายเหลานี้ ของขาพเจาทัง้ หลาย เพือ่ ประโยชน เพือ่ ความสุข แกขา พเจา
ทัง้ หลายดวย แกปย ชนทัง้ หลาย มีมารดาบิดาเปนตนดวย ตลอดกาลนาน เทอญฯ
คําถวายผาอาบนํ้าฝน
อิมานิ มะยัง ภันเต วัสสิกะสาฏิกานิ สะปะริวารานิ ภิกขุสงั ฆัสสะ โอโณชะ-ยามะ
สาธุ โน ภันเต ภิกขุสังโฆ อิมานิ วัสสิกะสาฏิกานิ สะปะริวารานิ ปะฏิคคัณหาตุ
อัมหากัญเจวะ มาตาปตุาทีนัญจะ ปยะชะนานัง ทีฆะรัตตัง หิตายะ สุขายะฯ
ขาแตพระสงฆผูเจริญ ขาพเจาทั้งหลาย ขอนอมถวายผาอาบนํ้าฝน พรอมกับของ
บริวารทั้งหลายเหลานี้ แกพระภิกษุสงฆ ขอพระภิกษุสงฆ จงรับผาอาบนํ้าฝน พรอม
กับของบริวารทั้งหลายเหลานี้ ของขาพเจาทั้งหลาย เพื่อประโยชน เพื่อความสุขแก
ขาพเจาทั้งหลายดวย แกปยะชนทั้งหลาย มีมารดาบิดาเปนตนดวย ตลอดกาลนาน
เทอญ ฯ
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 353
คําถวายพระเจดียทรายเปนพระพุทธบูชา
ยัคเฆ ภันเต สังโฆ ปะฏิชานาตุ มะยัง เอตัง วารุการาสิง สะปะริวารัง
เจติยัง กัต๎วา พุทธัสสะ ปูชะนัตถายะ สังฆัสสะ นิยยาเทมะ สาธุ โน ภันเต
อะยัง พุทธัสสะ ปูชะนัตถายะ วาลุกาเจติยัสสะ ทานัสสะ อานิสังโส อัมหากัญเจวะ
มาตาปตุอาทีนัญจะ ปยะชะนานัง ทีฆะรัตตัง หิตายะ สุขายะ สังวัตตะตุฯ
ขาแตพระสงฆผูเจริญ ขอพระสงฆจงรับทราบ ขาพเจาทั้งหลาย กอกองทรายนี้
พรอมกับของบริวารเปนเจดียแลว ขอมอบถวายแกพระสงฆ เพื่อเปนพุทธบูชา
ขออานิสงสแหงการถวายพระเจดียทราย เพื่อเปนพุทธบูชานี้ ของขาพเจาทั้งหลายจง
เปนไปเพื่อประโยชน เพื่อความสุข แกขาพเจาทั้งหลายดวย แกปยชนทั้งหลาย
มีมารดาบิดาเปนตนดวย ตลอดกาลนาน เทอญ ฯ
คําถวายพระเจดียขาวเปลือกเปนพุทธบูชา
ยัคเฆ ภันเต สังโฆ ปะฏิชานาตุ มะยัง เอตัง ธัญญะราสิง สะปะริวารัง
เจติยัง กัต๎วา พุทธัสสะ ปูชะนัตถายะ สังฆัสสะ นิยยาเทมะ สาธุ โน ภันเต
อะยัง พุทธัสสะ ปูชะนัตถายะ ธัญญะเจติยัสสะ ทานัสสะ อานิสังโส อัมหากัญ
เจวะ มาตาปตุอาทีนัญจะ ปยะชะนานัง ทีฆะรัตตัง หิตายะ สุขายะ สังวัตตะตุ ฯ
ขาแตพระสงฆผเู จริญ ขอพระสงฆจงรับทราบ ขาพเจาทัง้ หลาย กอกองขาวเปลือก
พรอมกับของบริวารเปนเจดียแลว ขอมอบถวายแกพระสงฆ เพื่อเปนพุทธบูชา
ขออานิสงสแหงการถวายพระเจดียขาวเปลือก เพื่อเปนพุทธบูชานี้ ของขาพเจา
ทั้งหลาย จงเปนไปเพื่อประโยชน เพื่อความสุข แกขาพเจาทั้งหลายดวย แกปยชน
ทั้งหลาย มีมารดาบิดาเปนตนดวย ตลอดกาลนาน เทอญ ฯ
คําถวายพระพุทธรูป
ยัคเฆ ภันเต สังโฆ ปะฏิชานาตุ มะยัง อิมงั พุทธปะฏิมงั พุทธะสาสะนิกานัง
พุทธานุสสะติยา อุปปาทะนัตถายะ เจวะ อะภิวาทะนัตถายะ จะ สังฆัสสะ
นิยยาเทมะ สาธุ โน ภันเต อะยัง พุทธะปะฏิมายะ ทานัสสะ อานิสงั โส
อัมหากัญเจวะ มาตาปตอุ าทีนญ ั จะ ปยะชะนานัง ทีฆะรัตตัง หิตายะ สุขายะ
สังวัตตะตุ ฯ
ขาแตพระสงฆผูเจริญ ขอพระสงฆจงรับทราบ ขาพเจาทั้งหลาย ขอมอบถวาย
พระพุทธรูปปฏิมานี้ แกพระสงฆ เพื่อประโยชนแกการเกิดพุทธานุสสติ และเพื่อ
354 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
ประโยชนเปนเครื่องกราบไหว ของพุทธศาสนิกชนทั้งหลาย ขออานิสงสแหงการมอบ
ถวายพระพุทธปฏิมานี้ ของขาพเจาทัง้ หลาย จงเปนไปเพือ่ ประโยชน เพือ่ ความสุข แก
ขาพเจาทัง้ หลายดวย แกปย ชนทัง้ หลาย มีมารดาบิดาเปนตนดวย ตลอดกาลนาน เทอญฯ
คําถวายผาหมพระพุทธรูป-พระเจดีย
ยัคเฆ ภันเต สังโฆ ปะฏิชานาตุ มะยัง อิมงั วัตถัง สะปะริวารัง พุทธัสสะ
ปูชะนัตถายะ สังฆัสสะ นิยยาเทมะ สาธุ โน ภันเต อะยัง อิมนิ า วัตเถนะ
พุทธัสสะ ปูชา อัมหากัญเจวะ มาตาปตุอาทีนัญจะ ปยะชะนานัง ทีฆะรัตตัง
หิตายะ สุขายะ สังวัตตะตุ ฯ
ขาแตพระสงฆผูเจริญ ขอพระสงฆจงรับทราบ ขาพเจาทั้งหลาย ขอมอบถวายผา
ผืนนี้ พรอมกับของบริวาร แกสงฆ เพื่อเปนพุทธบูชา ขอการบูชาพระพุทธเจาดวยผา
ผืนนี้ ของขาพเจาทั้งหลาย จงเปนไปเพื่อประโยชน เพื่อความสุข แกขาพเจาทั้งหลาย
ดวย แกปยชนทั้งหลาย มีมารดาบิดาเปนตนดวย ตลอดกาลนาน เทอญ ฯ
คําถวายเทียนพรรษา
ยัคเฆ ภันเต สังโฆ ปะฏิชานาตุ มะยัง เอตัง ปะทีปะยุคัง สะปะริวารัง
เตมาสัง พุทธัสสะ ปูชะนัตถายะ อิมัส๎มิง อุโปสะถาคาเร นิยยาเทมะ สาธุ โน
ภันเต อะยัง เตมาสัง พุทธัสสะ ปูชะนัตถายะ ปะทีปะยุคัสสะ ทานัสสะ
อานิสังโส อัมหากัญเจวะ มาตาปตุอาทีนัญจะ ปยะชะนานัง ทีฆะรัตตัง หิตายะ
สุขายะ สังวัตตะตุ ฯ
ขาแตพระสงฆผูเจริญ ขอพระสงฆจงรับทราบ ขาพเจาทั้งหลาย ขอมอบถวาย
เทียนคูนี้ พรอมกับของบริวาร ไว ณ พระอุโบสนี้ เพื่อเปนพุทธบูชา ตลอดพรรษา
ขออานิสงสแหงการถวายคูเทียนนี้ ของขาพเจาทั้งหลาย จงเปนไปเพื่อประโยชน
เพื่อความสุข แกขาพเจาทั้งหลายดวย แกปยชนทั้งหลาย มีมารดาบิดาเปนตนดวย
ตลอดกาลนาน เทอญ ฯ
คําอาราธนาเทวดา
อุกาสะ อุกาสะ ปวงขาทั้งหลาย พรอมทั้งหญิงชายนอยใหญ..................
ขออาราธนายังเทพยดาเจาทั้งหลาย....อันไดเฝาไดรักษาทั่วทั้งโลกแหงโลกา
ในวัดวาศาสนา ในภูผาและฮองหวยพรอมดวยเหวเขา ทุกแถวเถาเถื่อนถํ้า
ทุกทานํ้าวังปลาในศาลาขวางเขต ในประเทศนานา ในรุกขาแหงตนไมในที่ใกลและ
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 355
ปาวเทวดากอนทําบุญใสบาตร
อุกาสะๆ สุณันตุ โภนตุ เย เทวา สังฆะสะมาคะตา
ดูราทานฝูงหมูเทวดาทั้งหลาย อันอยูรักษาวัดวาอารามบานเมืองเฮือนซานสถานที่นี้
จงลงมาชมยังกัปปยะทานแหงฝูงขาทั้งหลาย ฝูงขาทั้งหลายทั้งหญิงชายและใหญนอย
ทั้งขอยขาและทาสีทั้งกุมาราและกุมารีทั้งเศรษฐีและทวยขาถวนหนาหมูชาวเมืองมีใจ
เฮืองลํ่ายิ่ง ทุกสิ่งพรอมนําพา เอากันมาใสบาตรขอแกเทพดาเจาทั้งหลาย จงลงมารับ
เอายังกัปปยะทานแหงฝูงขาทัง้ หลายฝูงขาทัง้ หลายไดคาํ้ จังหันและขันหมากไดอปุ ฏ ฐาก
ในฮีตครองธรรมจงลงมาจํานํายังกัปปยะทานแหงฝูงขาทั้งหลาย ฝูงขาทั้งหลายมีของ
ทานเล็กนอย บอมีใจเครียดคลอยเมามัว แปะใสหัวทานทอดใจเกลี้ยงปลอดใสดี
ขอแกนางธรณีเจาทั้งหลาย กับทั้งนายกุมพันและกุมพลทั้งสี่ ทุกที่พรอมอินทรพรหม
จงลงมาชมยังกัปปยะทานแหงฝูงขาทั้งหลาย ฝูงขาทั้งหลายไดบายเอาขาวขาวๆ ใส
โอลายสองมือบายใสบาตร ขอใหตัดเสียเสี้ยงยังความทุกข ขอใหถึงสุขสามประการ
ขอถึงนิรพานเปนทีแ่ ลว ขอถึงยอดแกวอรหันตา หายโศกแลวเขาสูน ริ พานหมดทุกตน
ทุกคนก็ขาเทอญฯ
คําเวรหอขาวนอย
อิมัส๎มิง เขตเต อัส๎มิง อาราเม อิมานิ อาหารานิ สะปะริวารานิ เปตานัง
ญาตะเกหิ กิญจิ อะละภิสสันติ สะกะฆะรัง อาคะตานัง มาตาปตุอาทีนัญจะ
ญาตะกานัง อากิระตานัง เอถะ ตานิ คะเหตะวา สุคะติง คัจฉะถะฯ
อาหาร คาวหวาน เหลานี้ ที่มีอยูในนานี้ เเละที่มีอยูในอารามโนน ลูกหลานได
กระทํามาให ลูกหลาน ขออัญเชิญดวงวิญญาณ ผูเปนบิดามารดา ปูยาตายาย ลุงปา
อาว อา นาบาว ลูกหลาน เหลน โหลน และญาติๆของผูขา ตั้งแตอดีตชาติ จนถึง
ปจจุบันชาตินี้ จงมารับเอาสิ่งของเหลานี้ไปรับประทาน เมื่อรับแลว มื้ออื่นจงมารับเอา
สวนบุญกุศลที่ลูกหลานจะทําบุญตักบาตร อุทิศสวนบุญกุศล ไปหา เมื่อรับ แลว ถามี
ทุกขขอใหพนจากทุกข ถามีสุข ขอใหมีสุข ยิ่งๆ ขึ้นไปดวย เทอญฯ
356 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
คําหยาดนํ้า(กรวดนํ้า)
อิทัง เม ญาตีนัง โหตุ สุขิตา โหนตุ ญาตะโย
สาธุ สาธุ ผูข า ขอหยาดนํา้ ฮาดแผนธรณี ขอใหบญุ ผูข า นีแ้ ผเหลือหลายฝูงตายและ
ฝูงเกิดในโลกโลกา มีมารดาบิดา ปูย า และตายายผูเ พิน่ ตายไปกอนนัน้ เทวดาอยูซ นั้ ฟา
ทาวจะตุโลกะบาลทั้งสี่ อินทาเทวราช พรอมทั้งครุฑนาคนํ้าขอใหไดดั่งกัน สัตวโต
สั้นและโตฮี สัตวโตพีและโตผอม สัตวโตปอมและโตแป สัตวอยูนํ้าและเทิงบก สัตว
นรกทุกขยากทั้งหลาย ทั้งผีเปตรอสุรกายบมีญาติ ขอใหสามารถฮับบุญไดดั่งกัน ยาม
เมื่อผูขานั้น ไดบําเพ็ญสราง ศีลทานทุกประเภท ในอารามเขตกวางวิหารหองแหงสงฆ
ขอใหองคแมธรณีเจา หมายเยี่ยมจําจื่อ จดจื่อไวทานนั้นสูอัน เกิดซาติใดอยาไดพบพอ
เวรฮายหาประการ อยามีมารมาบังเบียดได ขอใหสมความมุงมาดปรารถนาของผูขา
แดถอน สาธุฯ
วิธีนั่งสมาธิ-เดินจงกรม
ตามแบบหลวงปูเสาร-หลวงปูมั่นที่ใชทั้งพระและฆราวาส
วิธีนั่งสมาธิ
๑. นั่งขัดสมาธิ ตามแบบพระพุทธรูป เอาขาขวาทับขาซาย มือขวาทับ
มือซาย วางมือทั้งสองไวบันตัก
๒. ตั้งกายใหตรง อยาใหกมนักเงยนัก อยาใหเอียงซายเอียงขวาจนผิดธรรมดา
ไมกดหรือเก็งอวัยวะสวนใดสวนหนึ่งอันเปนการบังคับใหลําบาก ปลอยวางอวัยวะ
ทุกสวนไวตามปกติ
๓. ระลึก พุทโธ ธัมโม สังโฆ ๓ ครั้ง อันเปนองคพระรัตนตรัย
๔. นึกคําบริกรรมภาวนาโดยกําหนดเอาเพียงบทเดียวติดตอกันไป ดวยความมีสติ
เชน พุทโธ พุทโธ พุทโธ..เปนตน ใหนึก พุทโธ พุทโธ พุทโธ...สืบเนื่องกันไปดวย
ความมีสติและพยายามทําความรูสึกตัวอยูกับพุทโธ พุทโธ พุทโธ อยาใหจิตเผลอตัว
ไปสูอารมณอื่นระหวางจิต สติ กับ คําบริกรรม มีความกลมกลืนกันไดเพียงไร ยิ่งเปน
ความหมุงหมายของการภาวนาเพียงนั้นผลคือความสงบเย็นใจจะพึงเกิดขึ้น
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 357
การเดินจงกรม
๑. พึ ง กํ า หนดทางจงกรมที่ ต นจะพึ ง เดิ น สั้ น หรื อ ยาวเพี ย งไร ความยาว
๒๕-๓๐ กาว เปนความเหมาะสมทั่วไป พึงดูวาเราจะเดินจากที่นี่ไปถึงที่นั้น
หรือถึงที่โนน
สําเหรับทิศทางที่ทานนิยมปฏิบัติ มี ๓ ทิศ คือ
- ตรงตามแนวตะวันออก ตะวันตก
- ตามแนวตะวันออกเฉียงใต
- ตามแนวตะวันออกเฉียงเหนือ
จากนั้นตกแตงทางจงกรมใหเรียบรอย กอนเดินจงกรม
๒. ผูจ ะเดินกรุณาไปเดินทีต่ น ทางจงกรม และพึงยกมือทัง้ สองขึน้ ประนมไวเหนือ
ระหวางคิว้ ระลึกถึงคุณพระรัตนตรัย และระลึกถึงคุณของบิดามารดา อุปช ฌาย อาจารย
ตลอดจนผูเคยมีพระคุณแกตนจบลงแลวรําพึงถึงความมุงหมายแหงความเพียรที่กําลัง
จะทําดวยความตั้งใจเพื่อผลนั้นๆ เสร็จแลวปลอยมือลง เอามือขวาทับมือซายทาบกัน
ไวใตสะดือ ตามแบบพุทธรําพึง เจริญพรหมวิหาร ๔จบแลวทอดตาลงเบือ้ งตํา่ ทาสํารวม
๓. ตั้งสติกําหนดจิตและธรรมที่เคยนํามาบริกรรมกํากับใจ พุทโธ พุทโธ
พุทโธ.. เปนตนแลวออกเดินทางจงกรมจากตนทางถึงปลายทางจงกรมทีก่ าํ หนดไว เดิน
กลับไปกลับมาในทาสํารวมมีสติอยูกับบทธรรมหรือสิ่งที่พิจารณาโดยสมํ่าเสมอ ไมสง
จิตไปอื่นจากงานที่กําลังทําอยูในเวลานั้น
๔. ขณะเดินจงกรม พึงกําหนดสติกับคําบริกรรม พุทโธ พุทโธ พุทโธ....ให
กลมกลืนเปนอันเดียวกันประคองความเพียรดวยสติสัมปชัญญะ มีใจแนวแนตอธรรม
ที่บริกรรม ใหจิตรูอยูกับ พุทโธทุกระยะที่กาวเดินไปและถอยกลับมา
ขอพึงสํารวม
๑. การเดิน ไมพึงเดินไกวแขน
๒. ไมเอามือขัดหลังหรือกอดอก
๓. ไมเดินมองโนนมองนี่ อันเปนทาไมสํารวม
ที่มา หนังสืออนุสรณงานวันบูรพาจารยครบรอบวันถวายเพลิงศพ หลวงปูมั่น ภูริทัตโต
358 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
ตามรูจิต ตามรูความคิด
โดย พระราชสังวรญาณ (หลวงพอพุธ ฐานิโย) วัดปาสาลวัน อ.เมือง
จ.นครราชสีมา
ทานทั้งหลายไดปฏิญาณตนถึงพระไตรสรณคมนแลว และไดสมาทานศีล ๕ ศีล
๘ ก็เปนการชําระกายวาจาของตนเองใหบริสุทธิ์ เปนการปรับพื้นฐานของความเปน
มนุษยใหสมบูรณ ความเปนมนุษยที่สมบูรณที่สุดอยูตรงที่มีศีล ๕ ขอ เมื่อทุกทานได
สมาทานศีล ๕ ขอแลว และไมไดละเมิดลวงเกินขอใดขอหนึง่ ทานก็เปนผูม ศี ลี บริสทุ ธิ์
และเปนมนุษยโดยสมบูรณ จึงขอใหเตรียมตัวใหพรอมที่จะนั่งสมาธิภาวนา
ทานจะนั่งทาไหน อยางไร ก็สุดแตที่ทานถนัดที่สุด นั่งในทาที่สบาย อยาเกร็ง
รางกายหรือกลามเนื้อสวนใดสวนหนึ่ง นั่งใหสบาย หายใจใหสบาย บัดนี้ทานทั้งหลาย
ไดเตรียมพรอมแลว ขอไดโปรดประนมมือขึ้น นอมนึกในใจวา บัดนี้ขาพเจาจะนั่ง
สมาธิเพื่อปฏิบัติบูชาพระพุทธ พระธรรม และพระอริยสงฆ ใหจิตของขาพเจาแนวแน
เปนสมาธิมีสติปญญารูแจงแทงตลอดในสภาวธรรมตามความเปนจริง นึกในใจ พุทโธ
ธัมโม สังโฆ พุทโธ ธัมโม สังโฆ พุทโธ ธัมโม สังโฆ นอมจิตนอมใจเชื่อมั่นลงไปวา
พระพุทธเจาอยูที่ใจ พระธรรมอยูที่ใจ พระอริยสงฆอยูที่ใจ อาการที่พระพุทธเจามีอยู
ทีใ่ จคือใจรูส กึ สํานึกผิดชอบชัว่ ดี อาการทีม่ ธี รรมอยูใ นใจคือการทรงไวซงึ่ ความรูส กึ เชน
นั้นตลอดเวลา อาการที่พระสงฆอยูในใจคือความมีสติกําหนดจิตนึกบริกรรมภาวนา
พุทโธไวตลอดเวลาไมใหพรากจากกัน แลวเอามือวางลงบนตัก กําหนดรูลงที่จิต นึก
พุท พรอมลมเขา โธ พรอมลมออกก็ได ถานึกพุทโธพรอมลมเขาลมออก ชวงหายใจ
ยังหาง จิตสามารถสงกระแสออกไปทางอืน่ ได ใหปลอยความรูล มหายใจเสีย นึกพุทโธ
เร็วๆเขา โดยนึกพุทโธดวยความเบาใจ อยาไปขมความรูสึก อยาไปบังคับจิตใหสงบ
นึกพุทโธๆๆเอาไว อยาไปนึกวาเมื่อใดจิตจะสงบ เมื่อใดจิตจะรู เมื่อใดจิตจะสวาง
ใหกําหนดรูลงที่จิตอยางเดียว นึกพุทโธๆ ๆ พุทโธก็อยูกับจิต จิตก็อยูกับพุทโธ
เมื่อมีการตั้งใจนึกพุทโธ สติสัมปชัญญะจะมาเอง หนาที่เพียงนึกพุทโธๆๆ ไวจนกวา
จะถึงเวลาอันสมควร จิตจะสงบหรือไมสงบไมสาํ คัญ ใหเรานึกพุทโธไวโดยไมขาดระยะ
เปนเวลานานๆ จนกระทั่งจิตมันคลองตัวตอการนึกพุทโธ ในที่สุดจิตจะนึกพุทโธๆ ๆ
เองโดยไมไดตงั้ ใจ เมือ่ จิตนึกพุทโธเองโดยไมไดตงั้ ใจ แสดงวาการภาวนาของเรากําลัง
จะไดผลแลว
ในเมือ่ จิตนึกอยูท พี่ ทุ โธๆๆพุทโธก็เปนเครือ่ งรูข องจิต เครือ่ งระลึกของสติ เมือ่ จิต
มีเครื่องรู สติมีเครื่องระลึก ผูปฏิบัติตั้งใจปฏิบัติใหมากๆ กระทําใหมากๆ ในที่สุดจิต
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 359
อิทัปปจจยตาและปฏิจจสมุปบาท
- บาลี นิทาน. สํ. ๑๖/๘๕/๑๕๙.
ภิกษุทั้งหลาย อริยสาวกในธรรมวินัยนี้ ยอมกระทําไวในใจ
โดยแยบคายเปนอยางดี ซึ่งปฏิจจสมุปบาทนั่นเทียว ดังนี้วา
เมื่อสิ่งนี้มี สิ่งนี้ยอมมี
เพราะความเกิดขึ้นแหงสิ่งนี้ สิ่งนี้จึงเกิดขึ้น.
เมื่อสิ่งนี้ไมมี สิ่งนี้ยอมไมมี
เพราะความดับไปแหงสิ่งนี้ สิ่งนี้จึงดับไป
ไดแกสิ่งเหลานี้ คือ
เพราะมีอวิชชาเปนปจจัย จึงมีสังขารทั้งหลาย
เพราะมีสังขารเปนปจจัย จึงมีวิญญาณ
เพราะมีวิญญาณเปนปจจัย จึงมีนามรูป
เพราะมีนามรูปเปนปจจัย จึงมีสฬายตนะ
เพราะมีสฬายตนะเปนปจจัย จึงมีผัสสะ
เพราะมีผัสสะเปนปจจัย จึงมีเวทนา
ผูประสงคการสาธยายธรรม
เพราะมีเวทนาเปนปจจัย จึงมีตัณหา
เพราะมีตัณหาเปนปจจัย จึงมีอุปาทาน
เพราะมีอุปาทานปจจัย จึงมีภพ
เพราะมีภพเปนปจจัย จึงมีชาติ
เพราะมีชาติ เปนปจจัย ชรามรณะ โสกะปริเทวะทุกขะ
โทมนัสอุปายาสะทั้งหลายจึงเกิดขึ้นครบถวน
ความเกิดขึ้นพรอมแหงกองทุกขทั้งสิ้นนี้ ยอมมี ดวยอาการอยางนี้.
เพราะความจางคลายดับไปโดยไมเหลือแหงอวิชชานั้นนั่นเทียว
364 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
จึงมีความดับแหงสังขาร
เพราะมีความดับแหงสังขาร จึงมีความดับแหงวิญญาณ
เพราะมีความดับแหงวิญญาณ จึงมีความดับแหงนามรูป
เพราะมีความดับแหงนามรูป จึงมีความดับแหงสฬายตนะ
เพราะมีความดับแหงสฬายตนะ จึงมีความดับแหงผัสสะ
เพราะมีความดับแหงผัสสะ จึงมีความดับแหงเวทนา
เพราะมีความดับแหงเวทนา จึงมีความดับแหงตัณหา
เพราะมีความดับแหงตัณหา จึงมีความดับแหงอุปาทาน
เพราะมีความดับแหงอุปาทาน จึงมีความดับแหงภพ
เพราะมีความดับแหงภพ จึงมีความดับแหงชาติ
เพราะมีความดับแหงชาตินั่นแล ชรามรณะ โสกะปริเทวะทุกขะ
โทมนัสอุปายาสะทั้งหลาย จึงดับสิ้น
ความดับลงแหงกองทุกขทั้งสิ้นนี้ ยอมมี ดวยอาการอยางนี้.
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 365
รายนามผูบริจาคสรางหนังสือสวดมนตเพื่อใชในงานปฏิบัติธรรม
จํานวน จํานวน จํานวน จํานวน
รายชื่อ - นามสกุล เลม เงิน รายชื่อ - นามสกุล เลม เงิน
คุณอุมา แครอลล ๙๙ ๑๑,๘๘๐ แมสีดา นาลาด ๕๐๐
แมนวลฉวี สายสิงห พอสุวรรณ บันหาร ๕๐๐ แมหา นันอุมาลี
คุณพอเต็ม-แมพุทรา ปจจัยโคนัง ๕ ๖๐๐ นางสาว พวงทอง นันอุมาลี
คุณเมตตา ด.ญ. ลลิตา ปจจัยโคนัง ๕ ๖๐๐ นายอานนท นันอุมาลี ๑๐ ๑,๐๘๐
คุณอนุเดช ปจจัยโคนัง ๕ ๖๐๐ นางทองจันทร เตาะไธสง
แมพัด ปาโสรักษ แมสุเนตร นาโส ๑๐ ๑๒๐
นายชัยวิวัฒน ปาโสรักษ พอพรมมา นาโส ๑๐ ๑๒๐
น.ส.มุขฟา บุญวิชิต คุณปวีณา กัณโสภา คุณณัฐพล ทบวอ ๒,๐๐๐
ด.ญ.สุชาดา อินทรทอง ๑๐ ๑,๒๐๐ พรอมครอบครัว
นายธาดา ปาโสรักษ แมบุญมา เติมสวัส ๑๐ ๑,๒๐๐
น.ส.จันทิรา สุระมณี พอบุญกรม แมทองลา กัณโสภา พรอมครอบครัว ๑,๐๐๐
ด.ช.รังสิมัน ไขขุนทด พอหนูเหล็ก แมทองคํา เสาะไธสง พรอมครอบครัว ๑๐ ๑,๒๐๐
ด.ญ.พิมพพาขวัญ ปาโสรักษ พอวิจิน แมสายฝน โฉมศิริ ๑๐ ๑,๒๐๐
ด.ช.ปรัชญา ปาโสรักษ คุณกนกพิชญ กนกนุช, คุณกิตติศักดิ์ ๕๐๐
แมแหล ปะโคทัง ๕ ๖๐๐ ชัยวิทวรกุล, คุณกิตติพงศ ประทุมมา
แมสมบูรณ นาลาด ๑ ๑๒๐ แมเตียง ยาทองทิพย ๖๐๐
คุณทองใบ กันโสภา ๑ ๑๒๐ พอสมพาน แมหนูเติม นาหนอง ๑๐ ๑,๒๐๐
คุณพอเริง สังเสรี ๑ ๑๒๐ แมคําผาย โพธิ์ไพร ๓ ๓๖๐
คุณแมทองพูน สังเสรี ๑ ๑๒๐ นายสายชล นางมาริสา เยี่ยงไธสง ๕๐๐
คุณแมสํา อันทะยัน ๑ ๑๒๐ ร.ต.อ. ธนบดี ลาภยิ่งยง ๕๐๐
แมสมจิต ศรีภูวงษ ๑ ๑๒๐ นางจุฬาภรณ บุญศรี (เงินโอน) ๑๐ ๑,๒๐๐
แมวงจัน นาวิเศษ ๑ ๑๒๐ นางจันทา แพงอนันต (เงินโอน) ๑๐ ๑,๒๐๐
คุณทองมวน สอนงาย ๑ ๑๒๐ แมทมุ มา นาลาด พรอมครอบครัว ๕ ๖๐๐
แมเขียน เมืองแสน ๑ ๑๒๐ พอสมพงษ แมหนูเจียม บันหาร พรอม ๑๐ ๑,๒๐๐
แมไพ บุคํา ๑ ๑๒๐ ครอบครัว ๒ ๒๔๐
แมเขียว ปกกาโร ๕ ๖๐๐ แมพันธ บันหาร (แมเอน) ๒ ๒๔๐
แมทองใบ ชาสุทธศรี ๕ ๖๐๐ แมพัด ปาโสรักษ ๑ ๑๒๐
แมทองสา ปกกาเวสุ ๓ ๓๖๐ นายชัยวิวัฒน ปาโสรักษ ๑ ๑๒๐
แมบัวเเพน ประธรรมเรือง ๑ ๑๒๐ น.ส. มุขฟา บุญวิชิต ๑ ๑๒๐
แมดวน มาตรนอก ๒ ๒๔๐ ด.ญ สุชาดา อินทรทอง ๑ ๑๒๐
แมสมบูรณ บันหาร ๕ ๖๐๐ ด.ช. ลังสิมันต ไขขุนทด ๑ ๑๒๐
นายกฤษณารักษ สุวรรณศรี ๑๐ ๑,๒๐๐ น.ส. จันทิรา สุระมะณี ๑ ๑๒๐
แมสวย พาชื่นใจ ๕ ๖๐๐ ด.ญ. พิมพาขวัญ ปาโสลักษ ๑ ๑๒๐
พอสุรัตน แมโสภา ใหญจันอัก ๕ ๖๐๐ ด.ช. ปรัชญา ปาโสลักษ ๑ ๑๒๐
แมสีดา งิ้วไธสง ๑ ๑๒๐ นายธาดา ปาโสลักษ ๑ ๑๒๐
แมจวน งิ้วไธสง ๑ ๑๒๐ แมอําไพ ชื่นตา ๕ ๖๐๐
366 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
จํานวน จํานวน จํานวน จํานวน
รายชื่อ - นามสกุล เลม เงิน รายชื่อ - นามสกุล เลม เงิน
นายอุทัย ชื่นตา ๑๐๐ คุณอจลญา ศักดิ์พงศพึ่งตน ๑ ๑๒๐
แมบัวสอน นวนมี ๕ ๖๐๐ คุณพลอยพิชชา พงศจีน ๑ ๑๒๐
แมบุญโฮม ลุนสร ๕ ๖๐๐ พอทองบน สอนงาย แมนอย สอนงาย ๕๐๐
แมปน โพธิ์จันทร นายชาตรี โพธิ์จันทร ๕ ๖๐๐ แมบุญโฮม หงษวิไล ๑๐ ๑,๒๐๐
พรอมครอบครัว แมจันศรี ใจกลา ๓ ๓๖๐
นายสมชาย ทดบุญ ๕ ๖๐๐ แมนอย บุญพลี ๓ ๓๖๐
นายสถาพร สุขโสด ๑ ๑๒๐
นางสุวรรณ ทดบุญ พอปน ดวงจิตร แมอิทธิยา ดวงจิตร ๖ ๗๒๐
นายบุลวัชร ทดบุญ พรอมครอบครัว
นายณัฐวุฒ ทดบุญ คุณอําพร ดีจะมาลา ๑ ๑๒๐
พอบุญสง เยี่ยงไธสง แมจําป เยี่ยงไธสง ๑,๐๐๐ คุณสําเนียง โกศล ๓ ๓๖๐
พรอมครอบครัว แมบุญโฮม ริมไธสง ๑,๐๐๐
พอบุญชู รัตนวิชัย แมทองดี รัตนวิชัย ๕ ๖๐๐ คุณสิรินญา ชัยวิทวรกุล ๒๐ ๒,๔๐๐
พรอมครอบครัว คุณณภัทร กอพงษ ๕ ๖๐๐
แมสมใจ ปาสารักษ ๕ ๖๐๐ คุณวิยะดา ลูอิส พรอมครอบครัว ๓ ๓๖๐
พอสายตา ปนะกาเส ๑ ๑๒๐ เด็กชายจิรวัฒน โตไธสง ๑๐๐
แมสมศรี ปนะกาเส ๑ ๑๒๐ สุกัลยา ดีจะมาลา ๒๔๐
พอทองสุข วนไธสง พรอมครอบครัว ๑ ๑๒๐ คุณพอแสง-แมสมจิตร แข็งขัน พรอมครอบครัว ๑,๒๐๐
คุณออมใจ ภูวงษ พรอมครอบครัว ๕๐๐
พอทองจันทร ปจจัยยะเก แมสงวน ๑๐ ๑,๒๐๐ คุณมธุรส เกษมสุข พรอมครอบครัว ๓ ๓๖๐
ปจจัยยะเก พรอมครอบครัว ธนิดา คณาเจริญสุข พรอมครอบครัว ๑ ๑๒๐
พอประสิทธิ์ อินเต็ม แมวรรณี ปะวันนา ๕ ๖๐๐ คุณครูอนันตชัย-คุณครูอุไรรัตน รุงโรจน ๑๐ ๑,๒๐๐
พอประมวล กาขาว แมคําพันธ นาลาด ๕ ๖๐๐ พรอมครอบครัว
พอณรงค สวัสดี แมพัฒทะนี กิตติพันธ ๑,๐๐๐ คุณครูทิพวรรณ แข็งขัน พรอมครอบครัว ๒ ๒๔๐
น.ส.สุพรรณี สบายใจ,นาย วิทยา นนทชัย ๕๐๐ คุณณัฐพล ปะโคทัง อุทศิ ใหหลวงพอพระครู ๑๐ ๑,๒๐๐
คุณแมสุนัยพร และลลิดา นิติศฤงคาริน ๕๐๐ เกษมบุญวัตรหลวงพอบุญมี ปะโคทัง
คุณเพ็ญศรี อิทธิวัฒนะ ๑๐๐ ທ່ ານສິນດາມອນ ສອນພັ ນ ນາງເວິນ ສປປ.ລາວ ๔,๐๐๐
คุณณัญรัช สหรัตพณ ๑๐ นายวิทวัฒน หนูชัย ๒ ๒๔๐
คุณไชยสิทธิ์ พงษธนภิรมย ๑๐ "นางทองแกว อภัยแสน
คุณแมประคอง พงษไพโรจน ๑ ๑๒๐ นางสาวอุลัย อภัยแสน ๑๐ ๑,๒๐๐
นางสาวอนัญญา อภัยแสน พรอมบุตร"
คุณมัทธิพาธา พงษไพโรจน ๑ ๑๒๐ คุณอมรรัตน พินไธสง ๕๐๐
คุณสุพัฒน อัญญโพธิ์ ๑ ๑๒๐ คุณพิชามญช ไพชยนต ๒ ๒๔๐
คุณพลอยนิล อัญญโพธิ์ ๑ ๑๒๐ คุณทองสุข ถนัดไร ๓๐๐
คุณอิศรา พงษไพโรจน ๑ ๑๒๐ แมยุพา นาโส ๒ ๒๔๐
คุณนันทวดี พงษไพโรจน ๑ ๑๒๐ นายพิทยา นาโส ๑ ๑๒๐
คุณพงศอมร พงษไพโรจน ๑ ๑๒๐ นางสาวพรทิวา นาโส ๑ ๑๒๐
คุณอิศนันท พงษไพโรจน ๑ ๑๒๐ นายเฉลิมชัย ฉลาดเยี่ยม ๑ ๑๒๐
คุณมงคล ศักดิ์พงศพึ่งตน ๑ ๑๒๐ เด็กหญิง กมลพรรณ ศรีงาม ๑ ๑๒๐
คุณอารีวรรณ พงษไพโรจน ๑ ๑๒๐ คุณสิรินาถ แกวออน ๕๐๐
คุณอสมา ศักดิ์พงศพึ่งตน ๑ ๑๒๐ นายชัยพล ๑๐๐
หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ 367
จํานวน จํานวน จํานวน จํานวน
รายชื่อ - นามสกุล เลม เงิน รายชื่อ - นามสกุล เลม เงิน
นางสาวกําไล แหลมไธสง ๒ ๒๔๐ น.ส.ไสว คําพิมูล ๑ ๑๒๐
น.ส.ชรินทรทิพย สัมภวะผล ๒ ๒๔๐ น.ส.อําพร คําพิมูล ๑ ๑๒๐
นางสุธา สัมภวะผล นาง ทองยอด โยทัยเหลี่ยม ๑ ๑๒๐
คุณนัทธวรรณ - กนกรัตน - สิทธิพร - นาง ปราณีต เทือกสม ๕ ๖๐๐
อัถคุณ - อนุสรณ - แขไข ศรลัมภ และ ๓๖๐ นาง ลําพิง ปะนาธรรมา ๔๐๐
ชนิดา สุวรรณนอย น.ส. พิเศษ โพธิจันทร ๔๐๐
นายวิรัตน ขอวางกลาง ๒๐๐ ด.ช. ชัยพัฒน สุภาพันธ ๑๐๐
คุณมณี ปกกาโร ๑๐ ๑,๒๐๐ ด.ญ. ประภาวรินทร โพธิจันทร ๑๐๐
นายสมบัติ นาลาด ๑ ๑๒๐ นาง สมพอน นอยตาแสง ๒ ๒๔๐
นางนารี บุญหลาย ๑ ๑๒๐ น.ส. เยาวลี ปูคะภาค ๑ ๑๒๐
นางสุวีรยา ทาคํานิล ๒ ๒๔๐ น.ส. พัทธนันท ชูแกว ๕๐๐
นายบุญแทน ยางสูงสุด ๑ ๑๒๐ นาง มิ่ง จําเริญเนาว ๒ ๒๔๐
น.ส.กุลปาลี พงศกิจวัฒนะ ๒,๙๙๙ นาง วิไลวรรณ เกิดสิน ๑ ๑๒๐
นายนิยม ศรีภูวงศ นางตันหยง ศรีภูวงศ ๒๐๐ แม ตวน แกนมั่น ๑ ๑๒๐
น.ส. อรอุมา กัณโสภา นายสงคราม มาศนอก ๕ ๖๐๐ น.ส.รัตนา บรรหาร ๒ ๒๔๐
"นางจิดาภา เสาะไธสง นายธีรไนย พาชื่นใจ ๕ ๖๐๐
Mr.Jouko Tonteri พอสมหมาย เสาะไธสง
น.ส. ปภาวดี ยังวรรณ ๕๐๐ แมหนูจันทร เสาะไธสง
น.ส. อารียา ยังวรรณ" นายนพพงศ เสาะไธสง ๑,๐๐๐
แมบุญมา ชื่นชม ๑,๐๐๐ นางสาว ทมิตา ฉวีวงศ
พอหนูแดง แมทองบุ สายสุด ๑,๐๐๐ นางสาว นาริน เสาะไธสง
พ.ท.บุญทัน ชื่นชม ๑,๐๐๐ นายสุบัญ สุกใส ๑ ๑๒๐
นางอัญชลี พัฒนโพธิ์ ๑,๐๐๐ น.ส.สองหลา เขียวจันทร ๑ ๑๒๐
คุณศิริลักษณ คงวุฒิ ๑,๐๐๐ คุณวรรณรัตน การุณยวนิช ๕ ๖๐๐
คุณสมปอง สมวงศ ๑๕๐ คุณจินตนา ลีรงุ เรือง ๕ ๖๐๐
คุณเพ็ญโฉม สีแสด ๕๐๐ คุณอัญชลี อัสสรัตนกุล ๑๐ ๑,๒๐๐
คุณภาวินี ทนงอาจ ๕๐๐ คุณธิรดา อิทธิศักดิ์ ๕ ๖๐๐
ด.ญ.มุทิดา ชื่นชม ๑๐๐ คุณดลหทัย จิรวิวรรธน, คุณนารีรัตน ๑๐ ๑,๒๐๐
คุณอนงค คุณคําพันธ เยี่ยงไธสง ๕๐๐ มหัทธนะเกียรติ และ คุณอรอินทุ ศรุตศิ าสตร
คุณเชาวัฒน คุณถาปณี ชื่นชม ๔๐๐ คุณภัทรภร จันทรสมิตมาศ ๑ ๑๒๐
พอคํา แมทองสุข สมวงค ๗๐๐ คุณปารณัท จิตตสําเริง และครอบครัว ๕ ๖๐๐
คุณระออง สมวงค ๓๐๐ คุณสุวรรณา วรจิตร, คุณอนงค วรจิตร ๑๘ ๒,๑๖๐
ด.ญ.ปวริศา สมวงค ๑๐๐ และ คุณมาลี เจียรวนนท
แมชู ใจเที่ยง ๑๐๐ คุณชลิต วรนันทศิริ ๕ ๖๐๐
แมคําปอน เพียงพอ ๑ ๑๒๐ คุณเก็จวลี วรนันทศิริ ๕ ๖๐๐
คุณธีรวุฒิ คุณปราณีย สงางาม ๓๐๐ คุณณิชกานต วรนันทศิริ ๕ ๖๐๐
นายกิตติพงษ สงางาม ๑๐๐ คุณภัทรภร โสตารัตน ๑ ๑๒๐
ด.ญ.นัฐกาณต สงางาม ๑๐๐ คุณมากร วรนันทศิริ ๕ ๖๐๐
น.ส.มนัสนันท โยทัยเหลี่ยม ๒ ๒๔๐ นายธนวัฒน เชื้อโคกกรวด ๒ ๒๔๐
368 หนังสือสวดมนตวัดปาสบายใจ
จํานวน จํานวน จํานวน จํานวน
รายชื่อ - นามสกุล เลม เงิน รายชื่อ - นามสกุล เลม เงิน
นางอุไร ทิพยมัจฉาชัย น.ส.อนุธิดา สิงหลี พรอมครอบครัว ๖๐๐
นายชลิต ปติสิริกุล นางสุชาดา พวงไธสง พรอมครอบครัว ๑๒๐
นายจิรภัทร บุญชูสุวรรณสุข ๙๙๙ นาย ประดิษฐ ชื่นจันทร นาง สนั่น ชื่นจันทร ๑,๐๘๐
น.ส.กานตนภัส ปติอัครวัชร พรอมครอบครัว
พอสําอาง แมไสว ปะวันนา พรอมครอบครัว ๕ ๖๐๐ นาย อิทรักษ นาง กฤษณา รัตนไธสง ๓๖๐
แมประคองทรัพย พิมพขนิษฐ พรอมครอบครัว ๒ ๒๔๐ พรอมครอบครัว
พอบุญมา แมทองสุข ละอองทอง อุทิศ ๕ ๖๐๐ พอ สมนึก บุญประดิษฐ แม ละมัย บุญประดิษฐ ๒๔๐
ให น.ส.จุฑาทิพย ละอองทอง นายประสิทธิ์ จริยะมา พรอมครอบครัว ๕๐๐
นายอุทัย เพิ่มไธสง ๑ ๑๒๐ แมบุบผา ทองเกี้ยง อุทิศใหแมบัว กาขาว ๕๐๐
แมใบ สอนศรี พรอมครอบครัว ๕๐๐ แมพรม เหียมไธสง ๑,๘๐๐
แมบุญเสาร นาบุญ ๓๖๐ แมกรกนก ตรัยศีลานันท ๕๐ ๖,๐๐๐
น.ส. ธิดารัตน นาบุญ ๓๖๐ แมนุน แกมมาศ ๑๒๐
แมหนูลา ลุนไธสง พรอมครอบครัว ๑๐๘๐ แมออน มะธิมะตุ ๑๒๐
นางปราณี ศรีสุข พรอมครอบครัว ๒๐๐ นางประมวล ภูตะดา ๒๔๐
นายเกรียงศักดิ์ ประเสนเกาะ นางสุธาศิณี ๒๐๐ นายอรัญ นางพูนสิน รอดวินิจ ๑๒๐
ประเสนเกาะ พรอมครอบครัว น.ส.อริสลา ดวงจิตร ๑๒๐
นางปทมา เลิศการคาสุข ๔๐๐ แมคํา เฟองไธสง ๑๒๐
คุณพอนี สิงหลี ๑๒๐ พอเลื่อน เติมสวัสดิ์ ๑๒๐
คุณแมทองอินทร สิงหลี ๑๒๐ น.ส.ภัชนก เวียงสิมา ๑๒๐
นายอาทิตย สนโศก ๑๒๐ นายพุทธชาติ เติมสวัสดิ์ ๑๒๐
น.ส.อัญชนาพร สิงหลี ๑๒๐ แมเรือง ชัยวิทวรกุล ๑๒๐
ด.ญ.วรวลัญช สนโศก ๑๒๐ นายมังกร ชัยวิทวรกุล ๑๒๐
ด.ญ.มนตวลี สนโศก ๑๒๐ พอทองสุข แมจันทรศรี วนไธสง พรอม ๑๒๐
น.ส.กัลยารัตน ตุลากูล ๑๒๐ ครอบครัว
น.ส.อนุสรา สิงหลี น.ส.นิตยา ชายกลาง ๒๔๐ พอสนั่น แมปด ดวงจิตร ๖๐๐