Eindevaluatie

Andrea Haase

Begeleiders: Ingrid Eggink, Marjolein van Essen, Sander Kosik

Medical School: Inge Vreman
Teamhoofd CCU: Edith Engelbertink

Agenda:
Bespreken van de voorbereiding:
- Evaluatie/ stand van zaken
- Criteria van het PWP
- Begeleiding en leerklimaat
Uitspreken van een waardering

Evaluatie / stand van zaken van het leerproces

Terugkijkend op de opleiding denk ik, en zie ik bij mezelf dat ik ontwikkeling heb
doorgemaakt. Dit op persoonlijk vlak, als verpleegkundige en daarnaast ook op
vakinhoudelijk gebied. Door de lesdagen waarbij we veel theorie hebben gekregen en
ontvangen, door de stages op de SEH en de IC, maar het meeste heb ik geleerd door die
theorie zelf toe te passen in het werk. Door klinisch te redeneren, mijn kennis en
wetenschap toe te passen op wat ik waarneem, door vragen van mijn collega’s die mij aan
het denken zette, doordat zij hun kennis met mij deelden, door met mijn begeleiders
casussen te bespreken en bijbehorende apparatuur door te nemen. Daardoor heb ik steeds
meer inzicht verworven in de (acute) cardiologische patiënt. En zodoende de groei van
algemeen verpleegkundige naar gespecialiseerd verpleegkundige te hebben gemaakt.

Criteria van het PWP

Tijdens de opleiding en het leerling zijn ben ik op alle gebieden van de CanMEDS rollen bezig
geweest. Samenwerken is iets wat ik de hele dag doe, met mijn collega’s, maar ook met de
artsen en andere disciplines zoals de fysiotherapie en de diëtetiek. In het begin vond ik het
nog weleens lastig om bijvoorbeeld vragen te stellen aan de arts, inmiddels heb ik dat niet
meer en stel ik mijn vragen gewoon. Daarbij is – juist in acute situaties – het belangrijk om
een duidelijke communicatie te hebben. Hierin probeer ik altijd kort te sluiten met elkaar
wie wat doet en te herhalen waar we mee bezig zijn. Ook tijdens reanimaties heb ik hierin
veel geleerd. En nadien bespreek ik vaak met collega’s hoe zij het vonden gaan en wat beter
zou kunnen. Verder heb ik in de eerste alinea al beschreven dat ik mijn kennis en
wetenschap dagelijks toepas in de praktijk en daarnaast bezig ben met vakinhoudelijk
handelen. Nu aan het einde van de opleiding is het niet zo dat ik nu alles weet en geen
vragen meer zal hebben. Echter zal ik hierin dan altijd collega’s om raad vragen of mijzelf
verdiepen in (online) literatuur en protocollen. Verder heb ik steeds meer geleerd – en leer
ik nog steeds – om mijn grenzen, maar ook andermans grenzen, aan te geven en weet ik
grotendeels waar in de organisatie ik moet zijn wanneer er problemen op treden.
Terugkijkend op mijn persoonlijke leerdoelen denk ik dat ik zeker ook een groei heb
doorgemaakt. In het begin merkte ik dat ik nog onzeker kon zijn over mijn eigen kennis en
handelen. Ik dacht dan niet genoeg kennis te hebben om dit te kunnen uiten en mee te
denken in de besluitvorming. Daarnaast vond ik het in acutere situaties moeilijker om op de
voorgrond op te treden. Door hierin aangespoord te worden door mijn begeleiders en
collega’s en uiteindelijk het vertrouwen te krijgen, en zelf steeds beter weten dat ik weet
hoe ik moet handelen, is deze onzekerheid ver naar de achtergrond gezakt. Verder denk ik
elke dag nog steeds meer te leren en zodoende een steeds betere verpleegkundige te
worden. En wanneer ik twijfel zal ik altijd een collega mee laten kijken en mijn handelen
terugkoppelen.

Begeleiding en leerklimaat
Het leerklimaat op de afdeling is prettig. Iedere collega staat open om uitleg te geven, met je
mee te denken en je vragen te beantwoorden. Daarbij heb ik mijzelf ook altijd vrij gevoeld
om aan te geven waar ik sta in mijn proces en wanneer ik graag wil(de) dat een collega mij
zou helpen of mee zou denken. Mijn begeleiders zijn ook altijd behulpzaam geweest en
hebben door het proces heen mij het vertrouwen gegeven dat het me zou lukken. Dat gaf
mij positieve energie en daar was ik heel blij mee. Verder gaven zij ook eerlijk aan als ik
ergens meer aandacht aan moest besteden of waar mijn valkuilen lagen en vervolgens
hebben ze me geholpen deze te overkomen. In complexe casussen merk ik soms nog
weleens dat collega’s mij – als nu nog leerling – willen beschermen door de casus zelf op zich
te nemen, maar ik denk dat ik in de toekomst daar zelf nog wel in zal groeien en dat zij mij
dan steeds meer zelfstandig zullen laten werken. Terugkijkend en vooruitkijkend ben ik erg
blij met de keuze voor dit specialisme en daarbij met mijn collega omdat ik merk dat
iedereen als een team samenwerkt, mij als nieuweling goed ontvangen en opgenomen
hebben en dat ik – mede door mijn begeleiders en alle andere collega’s – zoveel gegroeid
ben en geworden ben tot gespecialiseerd verpleegkundige. Kortom kijk is super positief
terug op de opleiding en vooruit naar veel plezier en leerzaamheid in het werk.