Αρχιμανδρίτης Δημήτριος Πολιτάκης

Ιεροκήρυκας Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κρήτης

Κυριακή
Μετά Χριστού Γεννήσεως
( Β΄ Τιμ. δ΄5 - 8 )

« Nῆφε ἐν πᾶσι »

Ο απόστολος Παύλος βρίσκεται φυλακισμένος στη Ρώμη για

δεύτερη φορά. Γνωρίζει ότι το τέλος πλησιάζει όμως δε σκέφτεται τον
εαυτό του. Προβληματίζεται και ανησυχεί περισσότερο για την πρόοδο
των χριστιανών μαθητών του και παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει
βρίσκει τρόπο να συγγράψει τη Δεύτερη Επιστολή του την οποίαν
αποστέλλει στο μαθητή του Τιμόθεο.
Ο Παύλος παρακαλεί τον Τιμόθεο να είναι προσεκτικός, εργατικός
και πιστός, έτσι θα φέρει εις πέρας τη μεγάλη αποστολή που η Εκκλησία
του έχει αναθέσει.
Ο απόστολος Παύλος γνωρίζει ότι το μαρτύριο πλησιάζει και
αναφέρει στον Τιμόθεο ότι το αίμα του θα γίνει θυσία και σπονδή στον
αληθινό Θεό. Ο ίδιος δεν πτοείται, έχει τηρήσει το καθήκον του ως
απόστολος του Χριστού και είναι βέβαιος ότι ο Δίκαιος Κριτής θα τον
ανταμείψει με το στεφάνι της δικαιοσύνης το οποίο θα λάβει ως
ανταμοιβή κατά την ένδοξη ημέρα της Κρίσεως.
Ο Παύλος θυσίασε και πρόσφερε ολόκληρο τον εαυτό του στη
διακονία της Εκκλησίας του Εσταυρωμένου και Αναστημένου Ιησού.
Διεφύλαξε την πίστη και μετέδωσε τη θεϊκή λάμψη του εκθαμβωτικού
Φωτός της Δαμασκού « εις πάντα τα έθνη ».
Ο Παύλος ως πνεύμα ανήσυχο, ως άνθρωπος της δράσης, της
ευθύνης, της θυσίας και της έμπρακτης διδασκαλίας, εργάστηκε αόκνως
όπως οι άγιοι άνθρωποι του Θεού ... « ἐν ἐρημίαις πλανώμενοι καὶ ὄρεσι
καὶ σπηλαίοις καὶ ταῖς ὀπαῖς τῆς γῆς ».
Ο Παύλος ταξίδεψε σε τόπους μακρινούς και αφιλόξενους,
γεύτηκε ποικίλες απογοητεύσεις, δέχτηκε χλευασμούς, αντιμετώπισε
κατηγορίες, πείνα, δίψα, διώξεις, συλλήψεις, όμως δε δείλιασε. Δεν
έσκυψε ποτέ το κεφάλι, παρέμεινε απτόητος και άκαμπτος στη θέληση,
ισχυρός στην πίστη, μεταδίδοντας « εις πάντας » τους αψευδείς λόγους
του Ευαγγελίου.
 Φίλοι μου ...
Σήμερα, ο μεγάλος Ιεροκήρυκας και Ιεραπόστολος των εθνών
τελειώνει με επιτυχία την αποστολή του στον κόσμο : «Τὸν ἀγῶνα τὸν
καλὸν ἠγώνισμαι, τὸν δρόμον τετέλεκα, τὴν πίστιν τετήρηκα».
Περιμένει υπομονετικά το βραβείο της δικαιοσύνης, το στεφάνι
της αρετής που αξίζει στον άνθρωπο της προσοχής και της προσευχής.
Τιμόθεε ... « νῆφε ἐν πᾶσι » ... προτρέπει ο Παύλος.
Νήψη ... επαγρύπνηση, εγρήγορση.
Νήψη ... για να ελέγξουμε την καρδιά και το μυαλό.
Νήψη ... για να χαλιναγωγήσουμε τον εαυτό μας.
Νήψη ... για να καταφέρουμε την επικοινωνία και την κοινωνία με
τον Θεό και τους ανθρώπους.
Νήψη ... για να αντιμετωπίσουμε ακόμη και το θάνατο που έρχεται
« ὡς κλέπτης ἐν νυκτὶ ».