‫نابغه ی تنها‬

‫به نام خدا‬

‫آموزش پرواز روح (فرافکنی)‬

‫مکان‪:‬‬
‫مكان بايد ساكت و آرام باشد‪ .‬تمام مزاحمتهاي صوتي را حذف كنيد‪ .‬راديو و تلويزيون را خاموش كنيد‪ .‬تلفن را‬
‫قطع نماييد‪ .‬به ديگران در مورد تمرين خود توضيح داده‪ ،‬از آنها بخواهيد با سكوت خود‪ ،‬با شما همكاري كنند‪.‬‬
‫يك موزيك ماليم و بدون كالم پخش كنيد‪ ،‬تا مزاحمتهاي صوتي جزيي در آن گم شود‪ .‬اين موزيك به آرامش‬
‫شما نيز كمك ميكند و زمان تمرين شما را تنظيم مينمايد‪ .‬همچنين بعد از چند جلسه‪ ،‬شما با صداي موزيك‬
‫شرطي ميشويد‪ .‬اين باعث ميشود در تمرينات بعد راحتتر و سريعتر به نتيجه مطلوب برسيد و نتايج موفقتري‬
‫كسب نماييد‪ .‬در و پنجرهها را ببنديد تا مزاحمتهاي صوتي از بيرون وارد نشود‪ .‬خود را براي پذيرش‬
‫مزاحمتهاي صوتي ناگهاني آماده كنيد‪ .‬بدين ترتيب كه به خود بگوييد‪ :‬مزاحمتهاي صوتي ناگهاني و احتمالي‬
‫براي من به راحتي قابل تحمل است‪.‬‬
‫مكان بهتر است كه نيمه تاريك و يا تاريك باشد‪ .‬وجود نور‪ ،‬خود نوعي محرك و عامل مزاحم ميباشد‪ .‬تمام‬
‫المپها را خاموش كنيد‪ .‬پردهها را كامل بكشيد و اجازه دهيد مكان تمرين در تاريكي فرو رود‪ .‬اگر تاريكي كامل‬
‫را نميپسنديد‪ ،‬يك المپ كمنور روشن كنيد و طوري قرار بگيريد كه نور آن مستقيم به چشمان شما نتابد‪ .‬اگر‬
‫اين المپ كمنور به رنگ سبز يا آبي باشد بهتر است‪.‬‬
‫دماي محيط بايد متعادل و مطلوب باشد‪ .‬اگر دماي محيط گرم يا سرد باشد‪ ،‬باعث اختالل در تمركز شما خواهد‬
‫شد‪ .‬هيچگونه بوي محرك‪ ،‬مهيج يا مزاحمي در محيط نباشد‪ .‬البته برخي از انواع عطرها ميتواند تأثير مفيد‬
‫داشته باشد‪ .‬براي مثال روشن كردن عود مفيد است‪ .‬اين سنت در هندوستان بسيار رايج است‪ .‬ممكن است شما‬
‫به صورت ذاتي از يك عطر خوشتان بيايد و بوي آن به شما آرامش بدهد‪ .‬ميتوانيد از اين عطر در هنگام تمرين‬
‫استفاده كنيد‪ .‬وجود بوهاي نامطبوع و مشمئز كننده ميتواند مضر باشد‪.‬‬
‫زمان‪:‬‬
‫بهترين زمان براي تمرين سحرگاه و يا اول صبح ميباشد‪ ،‬به شرط آنكه قبل از آن به اندازه كافي و الزم خوابيده‬
‫و استراحت كرده باشيد‪ .‬انجام تمرينها‪ ،‬شب قبل از خواب مشروط بر آنكه خستگي مفرط در وجود شما نباشد‬
‫نيز امكانپذير است‪ .‬البته در صورت فراهم بودن ساير شرايط شما ميتوانيد در هر زمان كه تمايل داشته باشيد‬
‫تمرين كنيد‪ .‬مدت زمان تمرين براي مبتديان به طور متوسط نيم ساعت ميباشد‪ .‬البته چند دقيقه كم يا زياد‬
‫شدن آن اشكالي ندارد‪ .‬ولي تمرينهاي طوالني براي اينگونه افراد به هيچ عنوان توصيه نميشود‪ .‬نتيجهي‬
‫تمرين هر چه كه باشد (موفق يا ناموفق) نبايد زمان تمرين بيشتر از مقدار ذكر شده باشد‪.‬‬
 ‫وضعيت جسم‪:‬‬
‫جواهرات‪ ،‬ساعت و امثال آن را كه در تماس با پوست بدن هستند‪ ،‬از خود دور كنيد‪ .‬وجود يا عدم وجود عينك‬
‫روي چشمان شما بستگي به عادت و راحتي شما دارد‪ ،‬هر طور كه راحت هستيد همان طور عمل كنيد‪.‬‬
‫لباسهاي تنگ و ضمخت را از تن خارج نموده‪ ،‬به جاي آن لباس راحت و گشاد بپوشيد‪ ،‬تا هيچگونه فشاري‬
‫توسط لباس به جسم شما وارد نشود‪ .‬نيازي به برهنه بودن نيست و بهتر است كه لباس و پوشش به همان‬
‫صورت مذكور داشته باشيد‪.‬‬
‫بهتر است قبل از تمرين دوش بگيريد يا حداقل دست و پا و صورت خود را بشوييد‪ .‬حتماً قبل از تمرين روده و‬
‫مثانه خود را تخليه نماييد‪.‬‬
‫براي تمرين ميتوانيد روي صندلي نشسته و يا روي زمين دراز بكشيد‪ .‬اگر از حالت اول استفاده ميكنيد‪ ،‬يك‬
‫مبل راحت و پشت بلند انتخاب كنيد‪ .‬روي آن بنشينيد‪ ،‬كف هر دو پا را به طور كامل روي زمين بگذاريد و سر و‬
‫گردن را بر روي پشتي صندلي رها كنيد؛ طوري كه سر معلق در هوا نباشد‪ .‬در مجموع وضعيت بدن شما روي‬
‫صندلي به گونهاي باشد كه در تمام بدن احساس راحتي كنيد و هيچ يك از عضالت تحت فشار و يا انقباض‬
‫نباشد‪ .‬در صورتي كه براي تمرين روي زمين دراز ميكشيد‪ ،‬حتماً يك زيرانداز نرم و مناسب (پتو يا تشك) پهن‬
‫نماييد‪ .‬روي تخت و خوشخواب نيز ميتوانيد تمرين كنيد‪ .‬استفاده يا عدم استفاده از بالش به خود شما بستگي‬
‫دارد‪ .‬هرطور كه راحت هستيد همان طور عمل كنيد‪ .‬براي تمرين به روش خوابيده بايد به پشت دراز بكشيد‪،‬‬
‫پاها را به اندازه عرض شانهها باز نماييد‪ ،‬دستها را با كمي فاصله در كنار بدن قرار دهيد‪.‬‬
‫در هنگام تمرينهاي فرافكني بهتر است كه چشم‪ ،‬بسته باشد‪ .‬با بسته شدن چشم‪ ،‬ارتباط با دنياي فيزيكي قطع‬
‫ميشود و ميتوانيد تمركز بهتري داشته باشيد‪ .‬انسان از طريق حواس پنجگانه ادراكات محيط فيزيكي را دريافت‬
‫كرده‪ ،‬با اطراف ارتباط ميگيرد‪ .‬بخش اعظم ارتباط ما با محيط اطراف از طريق چشمها ميباشد‪ .‬همچنين‬
‫بيشترين تحريكات فيزيكي نيز از طريق حس بينايي وارد ميشود‪ .‬پس با بستن چشمها بخش عمدهي‬
‫ارتباطهاي ما با عالم فيزيك قطع ميگردد و جلو ورود بسياري از تحريكات فيزيكي كه عامل مزاحم ميباشد‪،‬‬
‫گرفته ميشود‪.‬‬

‫تنفس‪:‬‬
‫در شروع تمرينات انجام تنفس عميق و شكمي همراه با حضور آگاهي ميتواند بسيار مفيد باشد‪ .‬اينگونه‬
‫تنفسها سريعاً انسان را به آرامش ميرساند‪ .‬تنفس عميق شكمي طي چهار مرحله انجام ميشود‪ .‬مرحله اول‪ ،‬دم‬
‫عميق است كه طي آن با يك دم عميق‪ ،‬ريه را بهطور كامل پر از هوا ميكنيد‪ .‬مرحله دوم‪ ،‬حبس و نگهداشتن‬
‫هواي ورودي به منظور تبادل كامل اكسيژن و دياكسيدكربن ميباشد‪ .‬در صورتي كه هواي ورودي را چند‬
‫لحظه در ريه حبس كنيد‪ ،‬از اكسيژن آن به طور كامل و بهينه استفاده ميشود‪ .‬مرحله سوم‪ ،‬بازدم عميق است‬
‫كه طي آن تمام هواي ريه تا آنجا كه مقدور باشد‪ ،‬تخليه ميگردد‪ .‬البته تخليهي كامل ريه از لحاظ فيزيولوژيك‬
 ‫امكانپذير نميباشد‪ .‬در مرحله چهارم‪ ،‬چند لحظه به ريه استراحت دهيد و سپس تنفس بعدي آغاز شود‪ .‬در‬
‫حالت معمولي عموماً نفس كشيدنهاي انسان سطحي ميباشد‪ ،‬در نتيجه هواي قابل توجهي وارد ريه نميشود‪ .‬از‬
‫آنجا كه همان مقدار كم هواي ورودي نيز سريعاً تخليه ميگردد‪ ،‬اكسيژن موجود در آن به طور كامل مورد‬
‫استفاده قرار نميگيرد‪.‬‬
‫تنفسهاي عميق شكمي به شرط همراه بودن با حضور آگاهي اثرات آرامشبخش خواهد داشت‪ .‬بدين ترتيب كه‬
‫در هنگام تنفس عميق بايد آگاهي‪ ،‬توجه و حضور ذهن بر يكي از اين موارد باشد‪ :‬عمل دم و بازدم (هواي‬
‫ورودي و خروجي)‪ ،‬داخل حفرههاي بيني‪ ،‬نوك بيني‪ ،‬پيشاني (چشم سوم) ‪ ،‬پشت حلق (زير مغز)‪ ،‬پنج تا هشت‬
‫سانتيمتر زير ناف (روي شكم) و شمارش دم و بازدم‪.‬‬
‫حضور آگاهي بر عمل تنفس عالوه بر آرام كردن بدن باعث سكون بخشيدن به ذهن‪ ،‬ايجاد حالت دروني مناسب‬
‫و افزايش كارايي تمرينها ميگردد‪ .‬نفسهاي عميق باعث افـزايش انرژي بدن‪ ،‬افـزايش سطح سالمت‪ ،‬تمدد‬
‫اعصاب‪ ،‬تسلـط بر افكار و احساسات‪ ،‬باال رفتن قدرت تمركز و ايجاد نيروي روحي ميگردد‪ .‬براي استفاده بهتر از‬
‫نيروي تنفس و آرامش حاصل از آن ميتوانيد همزمان با نفسهاي عميق يك تودهي ابرمانند انرژيزا و نوراني را‬
‫در چند سانتيمتري صورت خود مجسم كنيد و با هر عمل دم بخشي از آن را وارد وجودتان كنيد‪ .‬اين تجسم‬
‫نيز بسيار آرامبخش خواهد بود و سبب رهايي شما خواهد شد‪.‬‬

‫رهاسازی جسم‪:‬‬
‫رها سازي جسم به معناي ايجاد انبساط در عضلهها و رها شدن آنها از انقباضها و تنشها ميباشد‪ .‬براي اين‬
‫منظور ميتوانيد به ترتيب با بخشهاي مختلف بدن خود و عضلههاي مربوطه به آن بخش صحبت نموده‪ ،‬از آنها‬
‫بخواهيد كه آرام شوند‪ .‬شايد اين موضوع به نظر شما عجيب بيايد‪ ،‬ولي مطمئن باشيد كه سيستم عصبي‪ ،‬پيام‬
‫شما را به آن بخش از بدن ميرساند و آن بخش آرام و رها ميشود‪ .‬براي مثال ميتوانيد بگوييد‪ :‬كف پاي راست‬
‫من! لطفاً آرام و رها باش‪.‬‬
‫روش ديگر براي رهاسازي اين است كه اول توجه خود را به پاها معطوف ميكنيد‪ .‬اگر در اين اندام احساس‬
‫گرفتگي‪ ،‬انقباض يا درد داريد‪ ،‬آن را با استفاده از قدرت تجسم به سمت زمين هدايت كرده و از كف پا به زمين‬
‫منتقل نماييد‪ .‬و بدين ترتيب آن را از خود دور كنيد‪ .‬سپس توجه خود را به روي تنه (شكم‪ ،‬سينه‪ ،‬كمر و‬
‫شانهها) برده‪ ،‬در صورتي كه گرفتگي‪ ،‬درد و انقباضي دارد‪ ،‬با قدرت تجسم آن را به سمت پاها هدايت كنيد و‬
‫سپس به زمين منتقل نماييد‪ .‬در مرحله بعد همين كار را با دستها و در مرحلهي آخر با سر و گردن انجام‬
‫دهيد‪ .‬بدين ترتيب تمام گرفتگيها‪ ،‬انقباضها‪ ،‬دردها‪ ،‬تنشها و اضطرابها از جسم شما به زمين منتقل‬
‫ميگردد؛ زمين ظرفيت بااليي براي دريافت و هضم اين موارد دارد‪.‬‬
‫روش ديگر براي رهاسازي جسم حضور و حركت آگاهي در بخشهاي مختلف جسم ميباشد‪ .‬صرف اين عمل‬
‫باعث رهاسازي بدن ميگردد‪ .‬در اين روش‪ ،‬وقتي آگاهي بر يك بخش از بدن متمركز ميشود به ساير بخشها‬
‫توجهي ندارد‪ .‬براي مثال توجه خود را بر كف پاها متمركز كرده‪ ،‬براي چند لحظه آگاهي خود را در اين بخش‬
‫نگه داريد‪ .‬در اين حالت به ساير بخشهاي بدن توجهي نداشته باشيد‪ .‬اين عمل باعث احساس آرامش در كف پا‬
‫ميشود‪ .‬سپس آگاهي و توجه را به روي پا ببريد و چند لحظه نگه داريد‪ .‬در اين حالت نيز از ساير بخشهاي‬
‫بدن غافل باشيد و بدين ترتيب در روي پا نيز احساس آرامش كنيد‪ .‬همين كار را به ترتيب با تمام بدن تا فرق‬
‫سر انجام دهيد تا تمام بدن ريلكس و رها گردد‪.‬‬

‫رهاسازی ذهن‪:‬‬
‫رهاسازي ذهن‪ ،‬پس از رهاسازي جسم صورت ميگيرد‪ .‬براي اين منظور ابتدا تمام وروديهاي ذهن را باز گذاريد‬
‫و اجازه دهيد تا تمام افكار وارد شوند‪ .‬در اين حالت پس از چند لحظه اين افكار خودشان ذهن را ترك خواهند‬
‫كرد و شما نيز آنها را بدرقه كنيد‪ .‬اگر وروديهاي ذهن را ببنديد و بخواهيد با تالش جلوي ورود افكار را بگيريد‪،‬‬
‫نتيجه معكوس ميدهد‪ .‬چون فشار زياد افكار پشت درهاي بستهي ذهن سبب ايجاد مزاحمت و اختالل در‬
‫رهاسازي ذهن و تمركز فكر ميگردد‪ .‬در طول تمرينهاي اوليه‪ ،‬ذهن از مسير اصلي تمرينها به كرات منحرف‬
‫ميشود‪ ،‬ولي هر بار آن را با نرمي و لطافت بر موضوع تمرين باز گردانيد‪ .‬هرگز براي اين كار از خشونت استفاده‬
‫نكنيد‪.‬‬
‫شيوهي ديگر براي رهاسازي ذهن يادآوري و يا تجسم يك منظره زيبا ميباشد‪ .‬بدين ترتيب كه يكي از مناظر‬
‫زيبايي را كه قبالً ديدهايد در ذهن يادآوري كنيد و يا با استفاده از قدرت تجسم خالق تصوير يك منظرهي زيبا‬
‫را در ذهن خود مجسم كنيد‪ .‬اين منظره ميتواند يك پارك‪ ،‬يك باغ‪ ،‬ساحل دريا‪ ،‬كوه‪ ،‬دشت‪ ،‬جنگل و… باشد‪.‬‬
‫در اين حالت تمام بخشهاي آن منظره را در ذهن خود ببينيد‪ .‬رنگهاي مختلف و اجزاي تصوير را به خوبي‬
‫ببينيد‪ .‬صداي آن محيط را بشنويد‪ .‬بوي آن محيط را استشمام كنيد‪ .‬با تمام وجود در آن محيط قرار بگيريد و‬
‫آن را احساس و ادراك كنيد‪ .‬اجازه دهيد پرندهي ذهن شما در اين محيط زيبا به پرواز درآيد و آرامش و رهايي‬
‫را تجربه كند‬

‫تكنيك اول‪:‬‬

‫اين تكنيك از هفت مرحله تشكيل شده است كه با طي اين مراحل ميتوانيد به فرافكني دست پيدا كنيد‪ .‬البته‬
‫انتظار حصول نتيجه در اولين جلسهي تمرين‪ ،‬انتظار به جايي نميباشد‪ .‬هر چند كه ممكن است برخي افراد در‬
‫جلسه اول نيز به موفقيت برسند‪ .‬در هر حال موفقيت در تكنيكهاي فرافكني به (توجه‪ ،‬توجه‪ ،‬توجه) و (تمرين‪،‬‬
‫تمرين‪ ،‬تمرين) نياز دارد‪ .‬اين دو كلمه (توجه و تمرين )توصيه تمام استادان متافيزيك به معرفتجويان‬
‫ميباشد‪ .‬با عنايت به اين موارد به شرح تكنيك ميپردازيم‪.‬‬

‫مرحلهی اول‪:‬‬
‫با رعايت موارد يك تا شش از بحث قبل و براساس دستورات ارائه شده در آن با همان نظم و ترتيب جسم و‬
‫ذهنتان را رها كنيد‪ .‬رها سازي جسم و ذهن براساس نظر بيشتر استادان و به استناد تجربيات مؤلف كتاب‪ ،‬اولين‬
‫و مهمترين قدم در تمرينات فرافكني است‪.‬‬

‫مرحلهی دوم‪:‬‬
‫در اين مرحله بايد به حالت خلسهي مثبت فرو رويد‪ .‬خلسه يك حالت بين خواب و بيداري ميباشد‪ .‬به عبارت‬
‫ديگر يك حالت شبه خواب است كه در آن حركات ارادي بدن متوقف ميگردد‪ .‬خلسه به دو نوع مثبت و منفي‬
‫تقسيم ميشود‪ .‬خلسهي منفي با آشفتگي‪ ،‬اضطراب‪ ،‬تند و سطحي شدن تنفس‪ ،‬افزايش ضربان قلب‪ ،‬كاهش‬
‫بزاق دهان و انقباض مثانه همراه است‪ .‬اين نوع خلسه به دنبال ترس‪ ،‬شوك‪ ،‬رؤيت صحنههاي دلخراش‪ ،‬دعوا و‬
‫نزاع و خستگي و بيخوابي مفرط بهوجود ميآيد‪ .‬خلسهي مثبت با آرامش‪ ،‬رهايي‪ ،‬راحتي‪ ،‬نفسهاي عميق و‬
‫شمرده‪ ،‬ضربان قلب آرام‪ ،‬و طبيعي بودن ساير فعاليتهاي بدن همراه است‪ .‬اين نوع خلسه با رعايت موارد يك تا‬
‫شش فصل گذشته و انجام يكي از شيوههاي زير حاصل ميشود‪.‬‬
‫يك راه رسيدن به خلسه اين است كه ساعد دست را به سمت باال نگاه داريد‪ .‬درحاليكه بازو روي زمين يا تخت‬
‫ميباشد‪ .‬دست شما رها شده‪ ،‬آرام آرام به سمت تخت يا زمين فرو ميافتد‪ .‬در همين حال شما به يك حالت‬
‫شبه خواب فرو ميرويد‪ .‬در همين حال ميتوانيد به خود تلقين كنيد كه‪« :‬من احساس آرامش و راحتي‬
‫ميكنم… جسم و ذهن من كامالً رها شده است… دست من آرام آرام رها شده فرو ميافتد… در همين حال‬
‫من به حالت خلسه فرو ميروم … خلسهي مـن يك خلسهي مثبت است‪… ».‬‬
‫روش ديگر براي فرو رفتن در خلسه شمارش اعداد به صورت معكوس ميباشد‪ .‬براي اين منظور شروع به‬
‫شمارش معكوس از شماره صد كنيد‪ .‬در اين حال به خود تلقين كنيد كه‪« :‬من احساس آرامش و راحتي‬
‫ميكنم… جسم و ذهن من كامالً رها شده است… از شماره صد معكوس ميشمارم تا به عدد يك برسم… با‬
‫هر شمارش معكوس به حالت خلسه فرو ميروم … خلسهي من يك خلسهي مثبت است… ‪ ».‬به ياد داشته‬
‫باشيد كه براي شمارش معكوس اعداد‪ ،‬دقت زياد به خرج ندهيد‪ .‬اگر احتماالً شمارش‪ ،‬اشتباه يا جابهجا شود‬
‫اشكالي ندارد‪ .‬همچنين لزومي ندارد كه شمارش را تا عدد يك ادامه دهيد‪ .‬اگر در اواسط شمارش و يا در هر‬
‫جاي ديگر آن به حالت خلسه فرو رفتيد‪ ،‬شمارش ميتواند متوقف گردد‪.‬‬
‫يك روش ديگر براي حصول خلسه تجسم گوي بلورين است‪ .‬براي اين منظور يك گوي سفيد را مجسم كنيد كه‬
‫در فضاي باالي سرتان معلق است‪ .‬در ذهنتان روي گوي سفيد تمركز بگيريد و به خودتان بگوييد‪ «:‬من شماره ‪3‬‬
‫را روي گوي بلورين مينويسم‪ ،‬آنرا ميبينم و به خلسه فرو ميروم‪ .‬سپس به جاي آن عدد ‪ 2‬را مينويسم و به‬
‫آن نگاه ميكنم و خلسهام عميقتر ميشود‪ .‬در آخر عدد يك را مينويسم و به آن نگاه ميكنم تا خلسهام كامالً‬
‫عميق شود‪ ».‬حال اين كار را انجام دهيد‪ .‬اعداد را به هر رنگي كه بخواهيد ميتوانيد روي گوي بلور بنويسيد‪ .‬با‬
‫اين كار آرامش و رهايي شما عميق و عميقتر ميشود‪ .‬براي عميقتر شدن خلسه ميتوانيد همين كار را دوباره‬
‫تكرار كنيد‪.‬‬
 ‫مرحلهی سوم‪:‬‬
‫در اين مرحله بايد كالبد فيزيكي و حواس پنجگانهي خود را فراموش كنيد‪ .‬براي رسيدن به اين منظور بايد‬
‫آرامش و خلسهي شما عميقتر گردد‪ .‬براي اين كار ميتوانيد درحاليكه چشمانتـان بسته است بهصورت مستقيم‬
‫به فضاي تاريـك پشت پلك چشمانتان نگاه كنيد‪ .‬يك فضاي تاريك و خالي ميبينيد‪ .‬در اين فضا مستقيم به‬
‫سمت جلو برويد‪ .‬در اين حال ممكن است الگوها و حالتهاي مختلفي از نور را ببينيد‪ .‬از كنار آنها بگذريد و‬
‫همچنان به سمت جلو برويد‪ .‬در اين حال كالبد فيزيكي خود را از ياد خواهيد برد و ديگر آن را احساس‬
‫نميكنيد‪ .‬حواس پنجگانه شما مسدود شده‪ ،‬ديگر محركهاي مختلف را دريافت نميكنيد‪ .‬شما در يك خالء‬
‫قرار گرفتهايد كه فقط محركهاي فكري براي شما قابل دريافت است‪ .‬شما براي فرافكني آماده هستيد‪.‬‬

‫مرحلهی چهارم‪:‬‬
‫به حالت ارتعاش و لرزش وارد شويد‪ .‬اين حالت ارتعاش مهمترين و همچنين مبهمترين بخش تكنيك ميباشد‪.‬‬
‫بسياري از آنهايي كه تمرينهاي فرافكني را انجام ميدهند ارتعاش و لرزش را در اولين تجربه فرافكني خوب‬
‫بهياد ميآورند‪.‬‬
‫ارتعاشها ميتواند شبيه تجربهي برق گرفتگي با ولتاژ كم در زمان كوتاه باشد‪ .‬اين ارتعاشها به دليل تالش‬
‫كالبد اختري براي ترك كالبد فيزيكي ميباشد‪.‬‬
‫به خودتان تلقينهاي ذهني بدهيد كه كالبد اختريتان در حال بلند شدن و باال آمدن است‪ .‬اين تلقينها را تكرار‬
‫كنيد‪ .‬بيان تلقينها ميتواند به زبان و يا به دل و در ذهن باشد‪ .‬بهطور كلي براي تلقينها از جمالت كوتاه‬
‫مختصر و مفيد استفاده كنيد‪ .‬براي مثال ميتوانيد به خودتان بگوييد‪« :‬كالبد اختري من در حال ارتعاش‬
‫است… كالبد اختري من در حال جدا شدن از كالبد فيزيكي است… كالبد اختري من جدا شده و به سمت باال‬
‫ميرود‪… ».‬‬
‫يك نقطه به فاصله ‪ 33‬سانتيمتر در باالي پيشانيتان مجسم كنيد‪ .‬سپس اين نقطه را بهصورت ذهني به فاصله‬
‫‪ 083‬سانتيمتري ببريد‪ .‬نقطه مورد نظر را به اندازه ‪ 03‬درجه بچرخانيد و باال ببريد‪ .‬اين كار را با ترسيم يك خط‪،‬‬
‫موازي محور بدن در باالي سر انجام دهيد‪ .‬روي آن نقطه تمركز كنيد‪ .‬ارتعاشات خود را از سر خارج كنيد و به‬
‫آن نقطه ببريد و دوباره از آن نقطه به سر برگردانيد‪ .‬اگر نميتوانيد اين كار را انجام دهيد حداقل در ذهنتان‬
‫مجسم كنيد كه اين كار را انجام ميدهيد‪ .‬بهزودي و با تكرار تمرين بهراحتي اين كار براي شما قابل انجام‬
‫ميگردد‪ .‬اين تمرين شما را براي فرافكني آماده ميكند‪.‬‬

‫مرحلهی پنجم‪:‬‬
‫ياد بگيريد كه اين حالت ارتعاش را كنترل كنيد‪ .‬براي اين منظور تمام ارتعاشات را از سراسر بدن جمع كنيد و‬
‫در سر متمركز نماييد‪ .‬آنگاه اين ارتعاشات را بهصورت يك موج از سر به سمت پاها ببريد‪ .‬براي افزايش تأثير اين‬
‫تمرين بر روي ارتعاشها تمركز گرفته‪ ،‬در ذهنتان آن را تقويت كنيد‪ .‬حال يك موج ارتعاش قوي را از سر به‬
 ‫سمت پا هدايت كنيد و دوباره آن را به سر باز گردانيد‪ .‬آنقدر تمرين كنيد تا اين امواج بهراحتي تحت كنترل‬
‫شما قرار گيرد‪ .‬زماني كه شما توانستيد اين كنترل را بهدست آوريد‪ ،‬براي خروج روح از بدن آماده ميباشيد‪.‬‬

‫مرحلهی ششم‪:‬‬
‫فرافكني را با يك جدايي نسبي شروع كنيد‪ .‬كليد اين كار كنترل افكار است‪ .‬ذهنتان را بهطور كامل روي‬
‫برنامهي خروج از بدن متمركز كنيد و اجازه ندهيد كه اين فكر از ذهنتان بيرون رود‪ .‬سرگرداني افكار ممكن‬
‫است باعث از دست رفتن اين حالت كنترل گردد‪.‬‬
‫ارتعاشهاي شما قويتر ميشود‪ .‬تجربهي خروج از بدن را با جدا كردن يك دست يا يك پا از كالبد اثيري شروع‬
‫كنيد‪ .‬براي مثال احساس كنيد كه يك دست از كالبد اثيري شما از كالبد فيزيكي جدا شده و ديوار نزديك شما‬
‫را لمس ميكند‪ .‬دست را از وسط ديوار عبور داده سپس آن را به سمت عقب بكشيد و به موقعيت فيزيكي خود‬
‫برگردانيد‪ .‬همين تمرين را با دست ديگر انجام داده‪ ،‬هدف ديگري را لمس كنيد‪.‬‬

‫مرحلهی هفتم‪:‬‬
‫در اين مرحله ميتوانيد بهطور كامل از بدن جدا شويد‪ .‬براي اين كار يكي از روشهاي زير را مورد استفاده قرار‬
‫دهيد‪.‬‬
‫روش اول‪ :‬بيرون و باال آمدن از بدن است‪ .‬براي اين منظور مجسم كنيد كه وجود شما نوراني و روشن ميشود‪.‬‬
‫در همين حـال ارتعاشهاي شمـا قويتر ميگردد‪ .‬حـال فكر كنيد‪ ،‬كه شنـاور شدن در فضا چقدر زيبـاست اين‬
‫فكر را در ذهنتان حفظ كنيد و اجازه ندهيد كه فكر ديگري جايگزين آن شود‪ .‬در اين حالت بهشرط آنكه مراحل‬
‫قبلي را با دقت پشت سر گذاشته باشيد‪ ،‬فرافكني خودبهخود اتفاق ميافتد‪.‬‬
‫روش دوم‪ :‬چرخيدن و خروج از بدن است‪ .‬بدين ترتيب كه وقتي به حالت ارتعاش رسيديد اراده كنيد كه در‬
‫ذهن‪ ،‬بدنتان را بچرخانيد‪ .‬درست مانند زماني كه در بستر خوابيده و ميچرخيد‪ .‬دقت كنيد‪ ،‬چرخش بدن فقط‬
‫در فكر بهصورت تجسم ذهني انجام ميشود و كالبد فيزيكي هيچگونه چرخش يا حركتي ندارد‪ .‬سعي كنيد‬
‫بدنتان را بهصورت ذهني از باال بچرخانيد؛ در اين حالت كالبد اختري شما واقعاً خواهد چرخيد و از كالبد‬
‫فيزيكي جدا خواهد شد‪ .‬در اين لحظه شما خارج از بدن خواهيد بود‪ .‬خود را معلق در باالي كالبد فيزيكيتان‬
‫ببينيد‪.‬‬
‫شور‪ ،‬هيجان و شعف فراوان تمام وجود شما را خواهد گرفت‪ .‬بر خود مسلط باشيد‪ .‬براي چند دقيقه در اين‬
‫تجربهي خروج از بدن بمانيد و سپس به نرمي و لطافت به كالبد فيزيكيتان بازگرديد‪.‬‬
‫تلقينهايي پيرامون تأثيرات خوب و مثبت اين تجربهي موفق به خود بدهيد‪ .‬تلقينهايي نيز درباره سالمت‪،‬‬
‫نشاط و شادابي به خود بدهيد‪ ،‬در نهايت تلقينهايي در باب تجارب زيبا و موفق آينده كه در انتظار شما است‬
‫بگوييد‪ .‬حال با سه نفس عميق از اين حالت خارج شده‪ ،‬به حالت طبيعي و معمولي باز گرديد‪ .‬چشمان خود را‬
‫باز كنيد‪ ،‬خداوند را شكر گفته و به زندگي لبخند بزنيد‪.‬‬
 ‫تكنيك دوم‪:‬‬

‫در اين تكنيك قدرت تجسم بسيار مورد استفاده قرار خواهد گرفت و كمك فراواني خواهد نمود‪ .‬تجسم عبارت‬
‫است از خلق يك پديده در ذهن‪ ،‬كه به اعتقاد برخي از متافيزيسينها بهصورت همزمان در عالم ذهن نيز اتفاق‬
‫ميافتد‪ .‬ذهن بُعدي از ابعاد ماورائي وجود انسان ميباشد كه جايگاه آن در حد واسط كالبد فيزيكي و روح قرار‬
‫گرفته است‪ .‬بهياد داشته باشيد كه ذهن و مغز يكي نميباشد‪ ،‬مغز بخش كوچك و مهمي از كالبد فيزيكي ما‬
‫است كه درون جمجمه قرار گرفته است‪ .‬بهعبارت ديگر ميتوان گفت ذهن از چند بخش تشكيل شده كه يك‬
‫بخش آن مغز است‪ .‬هرچند كه مغز و ذهن با يكديگر در ارتباط ميباشند ولي ماهيت آنها تفاوت دارد‪ .‬مغز يك‬
‫ارگان فيزيكي و ذهن يك بُعد متافيزيكي ميباشد‪ .‬عالم ذهن يكي از عوالم هفتگانه جهان هستي است‪ ،‬كه در‬
‫ارتباط با ذهن تمام انسانها ميباشد‪ .‬همان طور كه كالبد فيزيكي انسان در عالم فيزيكي زندگي ميكند و در‬
‫انطباق با آن ميباشد‪ ،‬بُعد ذهن نيز در عالم ذهن سير ميكند و در انطباق با آن است‪.‬‬

‫تجسم داراي يك نيرو و قدرت فوقالعادهاي است كه ميتواند اثرات بسيار زيادي داشته باشد‪ .‬بايد تجسم را‬
‫شناخت و در جهات مثبت و براي تكامل و تعالي علمي و روحي از آن بهره گرفت‪ .‬برخي از روانشناسان و‬
‫متافيزيسينها اعتقاد دارند كه وقتي انسان چيزي را در ذهن تجسم كند و بر آن تمركز بگيرد و آن تصوير ذهني‬
‫را حفظ كند‪ ،‬آن چيز در عالم فيزيك نيز بهوقوع خواهد پيوست‪ .‬البته براي اين منظور حفظ مدت طوالني تصوير‬
‫ذهني و يا تكرار آن به دفعات متعدد الزم است‪ .‬براي مثال هر آنچه را كه ما دربارهي خودمان تفكر و تجسم‬
‫نماييم و بر آن اصرار داشته باشيم در عالم فيزيكي به وقوع ميپيوندد‪ .‬اين حالت در مورد ديگران نيز مصداق‬
‫دارد‪ .‬بدين معني كه هر آنچه كه براي ديگران تجسم كنيم همان خواهد شد‪ .‬اين پديده به خصوص در والدين‬
‫ديده ميشود كه مطالبي را دربارهي فرزندانشان تجسم ميكنند و بهطور مرتب تكرار ميكنند و بر آن اصرار‬
‫دارند‪ ،‬در نهايت نيز تجسم والدين دربارهي فرزندانشان عملي ميگردد‪ .‬به همين دليل بزرگان گفتهاند شما همان‬
‫هستيد كه فكر ميكنيد‪ .‬نبايد فراموش كرد كه تجسم با توهم متفاوت است‪ .‬توهم يك وادي منفي است كه نه‬
‫تنها مفيد نميباشد‪ ،‬بلكه ممكن است تأثيرات سوء و منفي نيز داشته باشد‪ .‬لذا بايد از پرداختن به توهم و سير‬
‫در آن اجتناب نمود‪ .‬همچنين پرداختن به تجسم نبايد به گونهاي باشد كه ما را از فعاليتهاي روزانه باز دارد‪ .‬در‬
‫واقع انسان بايد بخش محدود و معيني از وقت روزانهي خود را صرف تجسم تصاوير ذهني مثبت براي خود و‬
‫ديگران نمايد و مابقي وقت را به ساير امور مورد نياز بپردازد‪.‬‬

‫براي انجام اين تكنيك‪ ،‬مكان و زمان مناسب را انتخاب كنيد‪ .‬به صورت مطلوب روي زمين يا تختخواب دراز‬
‫بكشيد‪ .‬نفس عميق بكشيد‪ .‬آگاهي خود را بر چشم سوم (مركز پيشاني) متمركز كنيد‪ ،‬جسم و ذهن خود را با‬
‫شيوهي مناسب رها كنيد‪( .‬اين مراحل در مباحث قبل بهصورت كامل شرح داده شده است‪).‬‬
‫پس از طي مراحل فوق به حالت خلسه فرو رويد‪ .‬كالبد فيزيكي و حواس پنجگانه را بهدست فراموشي بسپاريد‪.‬‬
 ‫در وجود خود حالت ارتعاش و لرزش ايجاد كرده‪ ،‬آن را كنترل و هدايت كنيد‪( .‬اين مراحل بهصورت كامل در‬
‫تكنيك اول‪ ،‬مرحلهي اول تا پنجم بهصورت مبسوط شرح داده شده است‪).‬‬

‫حال مراحل مقدماتي را با موفقيت پشت سر گذاشته‪ ،‬آمادهي فرافكني ميباشيد‪ .‬در اين مرحله درحاليكه جسم‬
‫شما روي تخت يا زمين دراز كشيده‪ ،‬با سقف اتاق فاصلهي زيادي دارد‪ ،‬مجسم كنيد كه فاصلهي مابين «نوك‬
‫بيني» شما و «سقف اتاق» كم ميشود… اين تجسم را در ذهن تقويت كنيد… فاصله باز هم كم ميشود…‬
‫همچنان با تمام احساس در اين تجسم بمانيد… فاصله كمتر ميشود… تمركز خود را بر اين موضوع حفظ‬
‫كنيد… فاصله بسيار كمتر ميشود… احساس ميكنيد به سقف نزديك ميشويد… به زودي اين فاصله از بين‬
‫خواهد رفت… به زودي با نوك بيني سقف را احساس خواهيد كرد… شادي و هيجان تمام وجود شما را‬
‫خواهد گرفت… شجاع باشيد و احساسات خود را كنترل كنيد… بهياد داشته باشيد كه اين كالبد اثيري‬
‫شماست كه از كالبد فيزيكي خارج شده‪ ،‬به سقف اتاق نزديك شده است‪.‬‬

‫در ابتدا‪ ،‬اين كار در ذهن شما و با تجسم صورت ميگيرد؛ يعني همه چيز درون شما و با يك تصوير ذهني اتفاق‬
‫ميافتد‪ .‬با تمرين و تكرار‪ ،‬اين ذهنيت به عينيت تبديل ميگردد‪ .‬بهزودي شما آن را عمالً احساس و تجربه‬
‫خواهيد كرد‪ .‬اين پديده وجود خارجي دارد و شما آن را لمس خواهيد كرد‪ .‬هنگام وقوع آن بر خود مسلط باشيد‪.‬‬
‫وقايع جالب و شگفتانگيزي در انتظار شماست‪ .‬از اين وقايع لذت ببريد و آزادي پرندهي روح را از قفس تن‪،‬‬
‫جشن بگيريد‪ .‬اين يك نقطهي عطف در زندگي شما ميباشد‪ .‬خداوند كريم را براي اين نعمت شكر نماييد‪.‬‬
‫پس از اينكه با نوك بيني سقف اتاق را احساس كرديد‪ ،‬خوشحال و شادمان به كالبد فيزيكي خود باز گرديد‪.‬‬
‫براي بازگشت كافي است كه اراده كنيد و بخواهيد اين اتفاق بيفتد‪ .‬بالفاصله ليز خورده‪ ،‬وارد كالبد فيزيكي‬
‫ميگرديد‪ .‬شما در كالبد فيزيكي هستيد‪ .‬براي اينكه پايان و فرود خوبي داشته باشيد قبل از بازگشت به خود‬
‫بگوييد‪« :‬ميخواهم به اين تمرين پايان دهم و از اين حالت خارج شوم… تا لحظاتي ديگر با سه نفس عميق‬
‫چشمانم را باز ميكنم و بهحالت عادي و طبيعي برميگردم… امروز من يك تمرين خوب و زيبا را تجربه‬
‫كردم… ياد و خاطرهي اين تجربهي رؤيايي براي هميشه با من خواهد ماند… در تمرينهاي آتي سريعتر و‬
‫آسانتر به نتيجه ميرسم… نتايج تمرينهاي بعدي جالبتر و دلانگيزتر خواهد بود… تجربهي بسيار موفقي‬
‫در انتظار من است… درحاليكه خوشحال‪ ،‬شاداب‪ ،‬سالمت و پرانرژي هستم با سه نفس عميق چشمانم را باز‬
‫ميكنم… ‪ ».‬حال با سه نفس عميق چشمان خود را باز كنيد و بهحالت طبيعي برگرديد‪ .‬چند دقيقه طول‬
‫ميكشد تا جسم شما كامالً بهحالت عادي باز گردد‪ .‬لذا بالفاصله بلند نشويد و كمي تأمل نماييد‪ .‬آرام آرام جسم‬
‫خود را حركت دهيد تا كامالً بيدار شويد‪.‬‬

‫با تكرار تمرينها بهطور قطع اين پديده را بهطور كامالً محسوس و ملموس تجربه خواهيد كرد‪ .‬در تمرينهاي‬
‫بعدي پس از جدا شدن از كالبد فيزيكي و رسيدن به سقف ميتوانيد به سمت پايين نگاه كنيد و كالبد فيزيكي‬
 ‫خود را بر روي تخت يا زمين ببينيد‪ .‬با ديدن كالبد فيزيكي خودتان حيرت زده خواهيد شد‪ .‬شايد هم دچار‬
‫دوگانگي شويد‪ .‬شجاع باشيد و هيجانهاي خود را كنترل كنيد‪ .‬در تمرينهاي ديگر ميتوانيد پس از طي مراحل‬
‫فوق و جدا شدن از بدن‪ ،‬در فضاي اتاق چرخي بزنيد و به هر كجاي آن كه ميخواهيد برويد‪ .‬بهياد داشته باشيد‬
‫كه براي رفتن به مرحلهي بعدي بايد مرحلهي قبل را با موفقيت طي كنيد‪ ،‬اگر هنوز در يك مرحله موفق‬
‫نشدهايد هرگز به سراغ مرحلهي بعد نرويد‪.‬‬

‫در جلسههاي بعدي تمرين و پس از طي مراحل مذكور با موفقيت و جدا شدن از بدن ميتوانيد از اتاق خارج‬
‫شده‪ ،‬از ساير مكانهاي مجاور ديدن كنيد‪ .‬براي خروج از اتاق نيازي نيست كه از در خارج شويد‪ .‬شما ميتوانيد‬
‫در اين حالت بهراحتي از ديوار عبور كنيد‪ .‬چون شما در كالبد اثيري ميباشيد كه ماهيت آن غيرمادي است‪،‬‬
‫براي اين منظور با دست خود امتحان كنيد‪ .‬يك دست را به سمت ديوار ببريد‪ ،‬دست خود را از ديوار عبور دهيد‪.‬‬
‫دست شما به نرمي و لطافت وارد ديوار ميشود و از آن عبور ميكند‪ ،‬درست مانند زماني كه دست فيزيكيتان را‬
‫وارد آب ميكنيد‪ .‬به همان راحتي كه جسم فيزيكي شما بدون هيچ مشكل و مقاومتي از بين هوا عبور ميكند‪،‬‬
‫كالبد اثيري شما نيز از بين اجسام مادي عبور خواهد كرد… از در يا ديوار اتاق خارج شويد‪ .‬از اتاقهاي مجاور‬
‫ديدن كنيد‪.‬‬

‫پس از موفقيت در مراحل فوق‪ ،‬در تمرينهاي جديد‪ ،‬با جدا شدن از كالبد فيزيكي به بيرون از محل زندگي خود‬
‫برويد‪ .‬به كوچه و خيابانهاي اطراف سر بزنيد‪ .‬در شهر به گشت و گذار بپردازيد‪ .‬فراموش نكنيد كالبد اثيري‬
‫شما معلق در هوا حركت ميكند و نياز ندارد كه مانند كالبد فيزيكي روي زمين راه برود‪ .‬هرچند كه اين كار را‬
‫نيز ميتواند انجام دهد‪ .‬از موفقيتهاي خود شادمان باشيد‪ .‬به تمرينهاي خود ادامه دهيد‪ .‬خالق خود را حمد و‬
‫سپاس كنيد‪ .‬به ياد داشته باشيد كه شما با اين تواناييهاي ظريف و پيچيده‪ ،‬يكي از ميلياردها مخلوق خالقي‬
‫بس بزرگ و عظيم ميباشيد‪.‬‬
‫با پشتكار‪ ،‬تكرار و تمرين به مرحلهاي ميرسيد كه ميتوانيد كالبد فيزيكي خود را بر روي تخت رها كرده‪ ،‬اين‬
‫پوشش سخت و ضمخت را از خود جدا كنيد و مانند پرندهاي آزاد و سبكبال‪ ،‬ساعتها در اين كره خاكي به‬
‫سير و سياحت بپردازيد‪ ،‬به هر كجاي آن كه ميخواهيد سفر كنيد و با سير در طبيعت‪ ،‬بر معرفت خود نسبت به‬
‫خداي عزوجل بيفزاييد‪.‬‬

‫تكنيك سوم‬

‫در اين تكنيك از آگاهي بهعنوان محور اصلي تمرين استفاده ميشود‪ .‬منظور از آگاهي در اينجا جمع نمودن‬
‫تمام حواس بر يك سوژهي خاص و داشتن حضور ذهن بر آن ميباشد‪ .‬اين كار شبيه رهاسازي جسم با حركت‬
‫آگاهي در بخشهاي مختلف بدن ميباشد كه در «بند پنجم شرايط الزم براي سفر روح» به آن اشاره شده است‪.‬‬
‫قابل ذكر است‪ ،‬همان طور كه آگاهيمان را در جسم خودمان به حركت درميآوريم‪ ،‬ميتوانيم آن را بر سوژههاي‬
 ‫بيرون از جسم خودمان نيز متمركز كرده‪ ،‬يا در محيط بيروني به حركت درآوريم‪.‬‬
‫فرافكني و سفر به بيرون از جسم‪ ،‬هم بهصورت فردي و هم بهصورت جمعي قابل انجام است‪ .‬در مباحث قبل‬
‫نمونههايي از تكنيكهاي بسيار مؤثر فردي ارائه گرديد‪ .‬در اين بحث قصد ارائه يك تكنيك جمعي و گروهي‬
‫داريم‪ .‬براي اين منظور الزم است يك گروه هفت نفره تشكيل دهيد‪ ،‬البته تعداد افراد ميتواند بيشتر و يا كمتر از‬
‫اين مقدار نيز باشد‪ .‬افراد گروه بايد همگون و از جنبههاي مختلف احساسي و عاطفي به يكديگر شبيه و نزديك‬
‫باشند‪ .‬همهي افراد بايد عالقمند و مشتاق براي فرافكني باشند و افراد مخالف با اين پديده نبايد در اين گروه‬
‫قرار بگيرند‪ .‬اينگونه افراد با انرژيهاي منفي خود كه حاصل مخالفتها و ناباوريهاي فكريشان ميباشد‪ ،‬ايجاد‬
‫اختالل در تمرين ميكنند‪ .‬همچنين باعث كاهش ميزان موفقيت ساير افراد نيز ميگردند‪.‬‬

‫براي انجام اين تمرين‪ ،‬به تعداد افراد گروه مبل راحتي فراهم نماييد‪ .‬وضعيت مبلها بايد به گونهاي باشد كه‬
‫بهراحتي سر‪ ،‬گردن و پشت خود را بر پشتي آن رها كنيد و بدون هيچگونه انقباض و فشاري بتوانيد براي مدت‬
‫طوالني بهراحتي روي آن بنشينيد و خود را رها كنيد‪ .‬مبلها را بهصورت يك دايره منظم كنار هم قرار دهيد‪،‬‬
‫مبلها بايد در تماس با يكديگر باشند‪ ،‬بهگونهاي كه بين هر مبل و مبلهاي دو طرف آن تماس فيزيكي برقرار‬
‫باشد‪ .‬پس از آرايش مبلها بهصورت دايرهاي‪ ،‬بر روي آنها بنشينيد‪ ،‬بهگونهاي كه كف هر دو پا كامالً روي زمين‬
‫قرار گيرد‪ .‬لبهي پاي راست بايد با لبهي پاي فردي كه در سمت راست شما قرار گرفته در تماس باشد‪ ،‬همچنين‬
‫لبهي پاي چپ بايد با لبهي پاي فردي كه در سمت چپ شما قرار گرفته در تماس باشد‪ .‬بدين صورت در اين‬
‫دايره پاي تمام افراد با همديگر در تماس فيزيكي قرار ميگيرد‪ .‬دستان خود را نيز به همديگر وصل كنيد‪،‬‬
‫بهطوري كه تمام افراد حاضر در دايره با دستهايشان در تماس با هم باشند‪ .‬بدين ترتيب يك تماس فيزيكي‬
‫كامل از طريق دستها و پاها بين تمام افراد برقرار ميشود‪.‬‬

‫بدون شك افراد حاضر در اين گروه همگي بايد مرد يا زن بوده‪ ،‬يا همه با هم محرم باشند‪ .‬تشكيل اين حلقه يك‬
‫امتياز بزرگ از ديدگاه متافيزيك به دنبال خواهد داشت‪ .‬چون هالههاي افراد در هم فرو رفته‪ ،‬در تماس با هم‬
‫قرار ميگيرد‪ ،‬يك هالهي حلقهاي واحد تشكيل ميشود‪ .‬در نتيجه سطوح انرژي همهي افراد حاضر در گروه‬
‫يكسان ميشود‪ .‬بهعبارت ديگر تمام اين برنامهها (تشكيل حلقه‪ ،‬تماس فيزيكي افراد و…) براي همسان و‬
‫همتراز نمودن سطح انرژي افراد گروه ميباشد‪ .‬اين پديده يك موضوع علمي با توجيهات قوي ماورائي ميباشد‪ .‬با‬
‫همسطح شدن انرژيها‪ ،‬امكان موفقيت افزايش پيدا ميكند‪ .‬همچنين نتايج حاصل براي همهي افراد تقريباً‬
‫يكسان خواهد بود‪ .‬بهعبارت بهتر همه افراد به درجات بااليي از موفقيت به طور يكسان ميرسند‪ .‬در صورت عدم‬
‫انجام اين كار‪ ،‬به دليل اختالف در سطوح انرژي افراد‪ ،‬ميزان موفقيت جمع كاهش پيدا ميكند‪ ،‬همچنين بازده‬
‫موفقيت بين افراد اختالف زيادي خواهد داشت‪ .‬تشكيل اين حلقه براساس همان توجيهات علمي و متافيزيك‬
‫مذكور ميباشد و هيچگونه ارتباطي با حلقههاي تصوف ندارد‪.‬‬
 ‫پس از قرار گرفتن روي صندليها براساس همان اصول ششگانه (با در نظر گرفتن شرايط مكاني‪ ،‬زماني و‬
‫وضعيت جسمي) تمرينهاي تنفسي‪ ،‬رهاسازي جسم و ذهن را بهصورت گروهي انجام دهيد‪ .‬در اين حالت بهتر‬
‫است يك نفر در جمع بهعنوان مسؤول‪ ،‬مراحل كار را با صداي بلند بيان كند تا همه همزمان با هم انجام دهند و‬
‫پيش بروند‪ .‬پس از طي نكات اصولي ششگانه و رها شدن جسم و ذهن بهصورت زير عمل كنيد‪.‬‬

‫آگاهي خود را در ناحيه سر جمع كنيد… توجه خود را در چشم سوم متمركز كنيد… براي لحظاتي خود را‬
‫درون چشم سوم احساس كنيد… آگاهي شما همچنان در ناحيه سر متمركز است… توجه شما همچنان بر‬
‫چشم سوم است… آگاهي خود را به سمت فرق سر حركت دهيد… آگاهي را از طريق چاكراي شمارهي هفت‬
‫خارج كنيد… اين كار بهراحتي قابل انجام است… آگاهي خود را در فضاي باالي سر معلق نگه داريد… به‬
‫فضاي باالي سر خود اشراف و آگاهي كامل داشته باشيد… آگاهي را در راستاي محور سر تا سقف اتاق حركت‬
‫دهيد… آگاهي را در اين فضا به سمت باال و پايين حركت دهيد… آن را به گوشهي مشخصي از اتاق ببريد…‬
‫آن را نزديك يك شيء خاص در اتاق ببريد‪… .‬‬
‫آگاهي شما بهراحتي ميتواند در تمام فضاي اتاق حركت كند‪ ،‬حتي ميتواند فضاي اتاق را ترك كرده‪ ،‬در‬
‫اتاقهاي مجاور به حركت درآيد‪ .‬آگاهي شما ميتواند در فضاي بيرون ساختمان‪ ،‬در كوچه و خيابان نيز حركت‬
‫نمايد‪ .‬آگاهي را ابتدا در مكانهاي آشنا حركت دهيد؛ مكانهايي كه بارها ديدهايد و تداعي و تجسم آن براي‬
‫شما آسان است‪ .‬ميتوانيد آگاهي خود را به سمت شهرهاي ديگر و يا حتي كشورهاي ديگر به پرواز درآوريد‪.‬‬

‫پس از موفقيت در مراحل فوق‪ ،‬آگاهي خود را به سمت آسمان ببريد و به ستارگان مختلف و سيارات متفاوت‬
‫سر بزنيد‪ .‬بهياد داشته باشيد جايگاه آگاهي شما در وراي ابعاد مكان و زمان است‪ .‬پس براي انتقال از يك مكان‬
‫به مكان ديگر (نزديك يا دور) به زمان با مفهوم فيزيكي نياز نداريد‪ .‬با آگاهي خود در آسمان زيبا به سير آفاق‬
‫مشغول هستيد و عظمت خالق يگانه را تحسين ميكنيد‪ .‬يك احساس بسيار خوب‪ ،‬لذتبخش و شيرين در وجود‬
‫شما جاري ميشود‪ .‬احساس سبكي‪ ،‬رهايي و آزادي ميكنيد‪.‬‬
‫هر وقت كه بخواهيد ميتوانيد اراده كنيد و به كالبد فيزيكي خود كه بر روي مبل در اتاق قرار دارد برگرديد‪ .‬اين‬
‫كار به آساني و با خواست شما در يك لحظه انجام ميشود‪ .‬تلقينات مثبتي پيرامون نتايج موفق اين تمرين و‬
‫موفقيت در تمرينهاي بعدي به خود بدهيد‪ .‬از شماره يك تا پنج شمرده‪ ،‬با يك احساس خوب و مثبت‬
‫چشمانتان را باز كنيد‪ .‬به زندگي لبخند بزنيد‪ ،‬خداوند را شكر نماييد‪.‬‬