Shining Armor (Estrevillo Series #1) by cinnderella

(!!!) TO BE EDITED.
URL: https://www.wattpad.com/story/81671924-shining-
armor-estrevillo-series-1
Chapter 1
Shining Armor
This is a work of fiction. Names, characters,
businesses, places, events and incidents are either
the products of the author's imagination or used in a
fictitious manner. Any resemblance to actual persons,
living or dead, or actual events is purely
coincidental.
Chapter 2
Simula
Note: No edit, no proofread, no brain used so don't
expect this series of mine be that way too good. This
is one of my first stories.
Panimula
Nagising ako sa isang malamig na kwarto, tanging
aircon lang ang naririnig ko. Napakasakit ng ulo ko.
I winced in pain. Hinawakan ko ang ulo ko at dahan
dahan idinilat ang mga mata. Maliwanag na ilaw ang
nabungaran ko.
Again, I'm lying here in hospital bed...
"Yslah..."
Nanginginig ang boses ni mommy. Nilingon ko agad siya
ng may ngiti sa labi. Ayaw ko na mag aalala siya sa
akin.
Marahan na pinisil pisil niya ang kamay ko. Namumugto
ang mata niya dahil siguro sa kakaiyak.
"Ma..." I murmured. "Please... Don't cry, I'm fine...
You don't need to worry..." I smiled.
Kahit masakit ang ulo ko ay pinilit kong umupo ng
maayos para lang mapakita kay mama na ayos lang ako at
wala siyang dapat ipagalala.
She sighed.
"I know you're in pain, Yslah! Please, don't be like
this... Matagal ko ng sinasabi sayo na mag iingat ka,
what happened again?"
Napakurap kurap ako, nag aadjust pa ang mata ko sa
liwanag na dala ng ilaw. Mukhang matagal na naman
akong natulog.
Naaksidente na naman ako, I don't know if it was an
accident or what... Basta naramdaman ko na lang kanina
na gumulong ako sa hagdanan dahil may tumulak sa akin.
Para sa akin ay hindi niya sinasadya ang nangyaring
iyon.
"Ma, it was an accident... I slipped kaya ako gumulong
sa hagdanan..."
She gasped.
"No, it wasn't an accident! I know... No need to hide
it from me. Someone pushed you... I need to file a
case against her..."
Bumuntong hininga ako at pinisil ang kamay niya.
I shook my head. "Ma, please..."
Napapikit siya ng mariin. Alam kong naiinis na siya
ngayon, nakikita ko iyon sa kanyang mukha. Pero wala
din siyang nagawa kundi ang tumango.
"I really can't understand you, Yslah... Palagi kang
naoospital dahil sa mga nangbubully sa'yo, pero wala
ka man lang ginagawa..."
"Please naman, anak... Kung puro pagpapasensya ang
gagawin mo sa kanila, walang mangyayari. They will do
it again and again..." nagpapaintindi ang tinig ni
mama.
Gusto niya na huwag kong hayaan ang mga gumagawa nito
sa akin, pero wala rin namang mangyayari kung
kakasuhan ko sila o ano.
Lalo lang nila akong sasaktan, besides they are all
minors we can't file a case against them. Basta
naniniwala ako na magsasawa din sila sa pananakit sa
akin.
Ilang araw magmula nang maaksidente ako ay nakapasok
na ulit ako sa school. Panay ang tinginan sa akin ng
mga estudyante.
Iniisip ko na lang na Miss LSU ako, kaya ganyan ako
pagtinginan. Minsan hindi ko rin maintindihan ang mga
estudyante dito.
Bakit ba pinapansin pa nila ako? Kung ayaw nila sa
akin, e 'di ayaw! Hindi ko naman sila pinipilit na
gustuhin ako.
"Disney..."
Nilingon ko ang tumawag sa akin. Si Berna, iyong nag
iisang kaibigan ko. Inakbayan niya ako at sabay kaming
naglakad.
"Berna... Kumusta?" ngumisi ako.
She made a face.
"Ako pa talaga ang tinatanong mo kung kumusta?"
sarkastikong aniya. "It should be me asking that!"
inis na siya.
"As you can see, I'm fine..." takang nasabi ko. Umupo
ako sa upuan ko, tumabi naman siya sa akin.
Hinawakan niya ang ulo ko at tila chinicheck iyon kung
napaano ba.
"Uhuh... Yes you are! Kasi gumaling na... Pero hindi
mo man lang ba sila ipapasuspend? Kaya mo naman iyon
dahil nasayo ang desisyon..."
Nagkibit ako ng balikat.
"Para saan pa? Hayaan mo na lang, pag nasuspend sila
baka hind sila makahabol sa lessons. Prelim na next
week, kailangan nila magfocus sa review..."
Napapikit siya ng mariin at inambahan ako ng kutos.
Pero hindi niya magawa.
"Damn! Hirap mong intindihin, Dis... Dapat siguro sayo
homeschooled! Sa sobrang ganda mo madaming insecure
sayo, kaya ka nabubully..."
Tumawa ako at napailing iling.
"Haynaku, Yslah Disney! Hirap ng ganyan 'no? Ang alam
ko, ang mga nabubully mga nerds at weirdo. Pero sayo
kakaiba! Nabubully ka dahil maganda ka...
Napakalupit!"
Hinaplos niya ang buhok ko.
"Maganda ka na mabait pa... Package naman talaga!
Biruin mo, kumalat lang na pinopormahan ka ni Rocco,
tinulak ka na sa hagdanan!" she gasped.
Si Rocco iyong schoolmate namin, dito din siya sa La
Soledad nag aaral. Mas ahead siya sa amin ng isang
taon.
First year college pa lang kami ni Bernie, si Rocco
naman ay second year college na.
"Saan ka pa, gurl? Paano na lang kung si Chris Evans
pa ang magkagusto sayo? Shigok ka na!" umakto siya na
sinasakal ang sarili niya.
Napatawa na lang ako. Mahirap ng magsalita dito,
kaonting kibot ko pa naman nadidinig nila.
Iyon nga, ang sinasabi ni Berna. Hindi ako nabubully
dahil nerd ako. Ewan ko ba... Kumalat lang iyong
paghatid sa akin ni Rocco sa classroom ay naaksidente
na naman ako.
Kala ko pa naman matatapos na ang pangbubully sa akin
dahil iniwasan ko na si Rolenz.
Napapansin ko lang palagi akong naaaksidente ng malala
pag may kumakalat na tsismis tungkol sa mga lalaking
lumalapit at naghahatid sa akin.
Katulad nga noong kay Rolenz, kailan lang din iyon.
Two weeks ago, ang totoo ay lagi lang naman kaming
nagkakasabay dahil iisang village kami.
"Noong nakaraan si Rolenz, ngayon naman si Rocco...
Haynaku!"
"Si Rolenz nakakasabay ko lang iyon dahil iisa kaming
village, minamasama lang nila masyado ang mga
bagay..." bulong ko.
"Hindi, Dis! Manhid ka lang! It was obvious that
Rolenz likes you!"
Umiling ako.
"Hindi, Berna..." maagap kong sambit.
Imposible iyon, sa dinami-dami ng nagkakagusto sa
kanila. Bakit ako pa ang magugustuhan diba?
"Tsk, maganda ka sana kaso tanga ka! Halata naman na
iyon. Hello! May kotse si Rolenz pero pinipili pa
niyang mag tricycle para lang makasabay ka... Shet!"
humagikgik siya.
Ang sabi ni Rolenz sa akin ay nasira daw ang kotse
niya kaya nagtatricycle na siya. Nagkakasabay kami
dahil doon.
"Nasira kasi ang kotse niya..."
Napangiwi siya. "No, no! Huwag ka! Nakita ko siyang
gamit ang kotse niya noon sa Prime! Iyon din ang araw
na sinabi mo sa kanyang iwasan ka na..."
Nangunot ang noo ko.
"Malay mo naman naayos na..."
Hindi lang talaga ako naniniwala na may ganoon. Hindi
ako naniniwala na may gusto sa akin si Rolenz.
Gwapo si Rolenz, marami ang nagkakagusto sa kanya dito
dahil kilala siyang playboy at basketball player.
Ganoon din si Rocco, teammates sila.
Pero si Rolenz ay kabatch ko lang. Noong naaksidente
ako, binantaan ako ng mga may gusto kay Rolenz na
layuan ko siya.
Pero mapilit si Rolenz, lagi parin niya akong
sinasabayan at kinakausap.
Kaya naaksidente ulit ako, ganoon din. Nalaglag ako sa
hagdan. Dahil may nagtulak sa akin, pero di ko na lang
pinansin. Ang importante ay buhay ako.
Tapos ngayon ito naman kay Rocco, 'di bale, sabihin ko
na lang kay Rocco na huwag na akong lapitan o kausapin
para hindi na lang lumala ang gulo.
Hindi ko naman sila sinisisi dahil marami talagang may
gusto sa kanila, marami silang fan girls. Hindi
maiiwasan na magselos sila sa akin, lalo pa't parati
akong nilalapitan ng mga crush nila.
Pagtapos ng klase namin ay bumaba kami sa cafeteria ni
Berna para kumain ng lunch. Pinaupo na lang ako ni
Berna at siya na ang umorder para sa amin.
Habang nagbabasa ako ng mga binigay na pointers sa
amin kanina ay may umupo sa harapan ko. Ang bilis
naman ni Bernie.
"Berna, saan tayo magrereview?" tanong ko.
Hindi siya nagasalita kaya sinara ko ang binder ko at
binalingan siya.
"Rocco..." usal ko, gulat pa ako nang makita siya sa
harapan ko.
Naka jersey siya ngayon at pawisan. Mukhang kagagaling
lang niya sa training nila, malapit na rin kasi ang
intrams kaya naman naghahanda sila.
Ngumisi siya.
Gwapo talaga itong si Rocco, sakto lang ang kulay
niya. Clean cut ang buhok, malalalim ang mga mata,
matangos ang ilong, mapula ang labi at maganda ang
pangangatawan niya.
"Hi, Disney..." he greeted, smiling.
Hilaw na ngumiti ako at tumingin sa paligid namin,
kinakabahan na talaga ako sa ganitong sitwasyon.
Hangga't maaari talaga ayaw kong may lumalapit sa
aking lalaki. Lalo na kung maraming fan girls.
"Uh, Rocco... Wala ka bang kasabay na iba?"
Nangunot ang noo niya.
"Mayroon, pero ikaw sana ang gusto kong kasabay..."
aniya.
Napansin ko na agad ang matatalim na tingin sa akin ng
mga babae, mayroon pa ngang mga bading.
Shit...
Napalingon ako sa mga varsity players na naghihiyawan,
tinutukso nila si Rocco. Natanaw ko rin doon si
Rolenz. Halata sa mukha niya ang pagiging iritable.
Padabog na tumayo siya at nilapitan ang pwesto namin.
Hilaw na nginitian ko rin siya.
"Rolenz..." bati ko.
Naningkit ang mga mata niya.
Kumpara kay Rocco mas soft ang features ni Rolenz,
malamlam ang mga mata. Makapal ang kilay, bagsak at
itim lang ang kanyang buhok, kung titingnan iyon ay
parang napakalambot. Ang labi niya rin ay mapula.
Mas payat ang pangangatawan niya kaysa kay Rocco. Pero
talagang tinitilian din siya ng mga kababaihan.
"So... You decided to avoid me because of him? Is that
it, Disney?" mariing tanong niya.
Nangunot ang noo ko.
Napalinga linga ulit ako sa paligid dahil sa kabang
nararamdaman ko. Damn! I don't want them around me!
Surely, I will be hospitalized again...
"What are you talking about, Rolenz?" mahinang tanong
ko.
Umigting ang panga niya.
"Oh, ano? Andito na naman kayo?" inis na tanong ni
Berna nang maabutan niya sila Rocco at Rolenz sa
pwesto namin.
Napalingon sila kay Berna. Umirap agad si Berna.
"Huwag niyo nang guluhin si Disney, hindi niyo ba alam
na naaaksidente at nabubully siya pag lapit kayo ng
lapit sa ka-"
"Berna..." saway ko.
"What? Anong nabubully?" tanong ni Rocco.
"Naaksidente?"
"Aish! Tinulak lang naman po siya sa hagdanan noong
ihatid mo siya, ganoon din sayo Rolenz. Tinulak din
siya sa hagdanan dahil palagi kang nakasabay kay Dis!"
Napangiwi ako.
Wala talagang preno ang bunganga ni Berna. Hindi naman
kailangan sabihin iyon! Napabaling agad si Rocco at
Rolenz sa akin.
"Are you okay?" sabay na naitanong nila.
Napangiti ako at tumango tango. I gave them an okay
sign para wala na silang ipag-alala. It's obvious by
just their looks! They looked worried...
Bumuntong hininga si Rolenz.
"I'm sorry, Dis... Hayaan mo kakausapin ko sila ng
maayos..."
"Thank you..." I nodded.
Kumamot siya sa kanyang batok.
"Pag naayos ba, pwede na ulit tayo magkasabay?"
Namilog ang mata ko. "Role-"
Pinutol niya ang sasabihin ko.
"Okay... If it isn't allowed. Every lunch, then? I
mean... can we eat together?"
"Tss..." usal ni Rocco.
Humagikgik si Berna pero agad ding sumimangot.
"Hindi pwede, Rolenz... Hindi mo alam ang isip ng mga
fans ninyo... At saka magkasabay lagi kami..." si
Berna. "Aagawan niyo pa ako ganoon?"
Mahinang natawa ako. Natawa din si Rocco, pero si
Rolenz ay napanguso lang.
Wala din naman akong maisagot kay Rolenz, ayaw ko sa
alok niya to be honest. But I can't tell it to him
straight!
I don't want to be rude...
In the end, natalo si Rolenz kay Berna. Hindi na siya
nangulit pa, si Berna kasi ay ayaw na may mangyari
ulit na aksidente sa akin. Kaya pinigilan na raw niya
si Rolenz.
"Sinasabi ko na nga ba, kukulit kulitin ka ng dalawang
iyon! Mabuti na din na sinabi kong napapahamak ka lang
pag malapit sila sa'yo..." palatak ni Berna.
Nang makalabas kami ng gate ng LSU, ay naglakad na
kami papunta sa pila ng mga tricycle. Nagkukwento lang
si Berna tungkol sa kapatid niyang makulit.
Nakakatuwa iyong kapatid ni Berna, si Bruce. Kaonting
kibot daw niya ay sinusumbong siya sa nanay nila.
Three years old pa lang si Bruce, bibo at talagang
napakacute!
"Kakapasok mo lang, lumandi ka na naman?"
Nangunot ang noo ko, napahinto rin si Berna sa
pagkukwento.
"Ano na namang problema mo, Alice?" si Berna.
Umirap si Alice at saka matalim ang tingin na
binalingan ako. Siya iyong nagtulak sa akin sa hagdan
noong nakaraan.
Ano na naman kayang problema niya?
"Malandi ka talaga 'no? Kahit pala itulak ka sa
hagdanan ng paulit ulit, hindi ka titigil sa
kalandian?" matalim na sinabi niya.
Napahugot ako ng malalim na hininga.
"Alice, ano na naman ba ang ginawa ko?" I gently
asked.
Minsan nakakainis sa rin sila, hindi ba nila naiisip
na maaari silang makapatay ng tao sa ginagawa nila?
Pinagbibigyan ko na nga sila sa ginagawa nila, iniisip
ko na lang na aksidente iyon. Dahil sumasama lang ang
loob ko pag naiisip ko na sinasadya nila iyon.
Lumapit siya sa akin at mahigpit na hinawakan ang
palapulsuhan ko. Nanlaki ang mga mata ni Berna at
hinawakan agad ang kamay ni Alice para alisin.
"Huwag kang makealam!" sigaw ni Alice at saka itinulak
si Berna.
"Alice! Huwag mo idamay si Berna."
Shit! Maoospital na naman ba ako?
"Diba sinabi ko na sayong huwag kang maghigad sa
school?" mariin na tanong niya.
Pilit kong binabawi ang braso ko dahil masakit na iyon
sa mahigpit na hawak niya.
"Alice! Hindi mo ba nakita na sila Rolenz ang
lumalapit sa kanya!" sigaw ni Berna.
Nakakaagaw kami ng atensyon sa mga estudyanteng
naglalakad rin katulad namin. Iyong iba ay natutuwa pa
sa napapanuod nila, 'yong iba naman ay naaawang
nakatingin sa akin.
"E 'di dapat umiwas! Pero ano? Nakipagngitian pa roon!
Marami kaming nagsasabi sayo na umiwas ka diba!" sigaw
pa ni Alice, namumula na siya sa galit.
"Alice, nasasaktan ako..." usal ko.
Hinila niya ako palapit, paulit ulit. Kaya napapasunod
ako. Napakasakit ng pagkakahawak niya dahil sobrang
higpit, bumabaon pa ang mga kuko niyang mahaba sa
pulsuhan ko.
Damn! Ayaw kong patulan ang ganito!
"Alice, tama na!" sigaw ni Berna.
"Hindi! Hindi nagtatandan ito, e! Ano pang gusto mong
mangyari, huh? Higad!" si Alice.
"Stop hurting me..." binawi ko ang braso ko.
"Ah, lumalaban ka na ngayon? Sawa ka na maospital?"
nanlalaki ang mga mata niya sa galit.
Hinawakan ko ang braso kong may mga sugat na dahil sa
kuko niya, namumula din ito. Mukhang magkakapasa pa
yata.
"Oo, Alice... Sawa na akong maospital, kung gusto mo
ay iiwasan ko na talaga sila Rolenz... Huwag mo na
lang akong saktan, dahil nag aalala ang nanay ko..."
kalmadong sinabi ko.
Nagtagis lalo ang bagang niya.
"Ilang beses mo ng sinabi iyan? Pero ano? Inulit ulit
mo pa rin ang paglalandi..."
Naging mabilis ang paghinga ko.
Calm down, please...
Humawak ako sa dibdib ko at paulit ulit huminga ng
malalim para kumalma. Hindi pwede ngayon...
"Please... Tigilan mo na ako, iiwasan ko na..." halos
magmakaawa ako.
Inayos niya ang uniporme niya pero di ko inaaasahan na
hablutin niya ang buhok ko, napadaing ako sa sakit.
Nilapit niya ang kanyang mukha sa akin.
"Siguraduhin mo ang mga sinasabi mo, dos Santos! Hindi
ako magdadalawang isip na saktan ka ulit..." mariing
sinabi niya bago ako marahas na itulak.
Napaupo ako sa sahig. Agad na dumalo si Berna sa akin,
tinulungan niya akong tumayo. Umalis na si Alice at
ang mga kasama niya.
"Ano ka ba naman, Dis... Lumaban ka naman kahit
kaonti..." nanginig ang boses niya.
Ngumiti ako at pinagpag ang palda kong nadumihan.
"Kung lalaban ako, sa tingin mo hindi na niya ako
sasaktan?" sabi ko. "Sasaktan pa rin niya ako, baka
nga mas malala pa ang gawin niya..."
Naglakad na ulit kami papunta sa pila ng tricycle.
She gasped.
"Pero grabe na ang ginagawa nila sa'yo, umiiwas ka na
nga kila Rolenz diba? Nakakainis na sila, kung hindi
mo lang ako pinipigilan. Masasaktan din sa akin iyon!"
I sighed. Pinagsabihan ko na kasi siya na huwag
mangingialam sa mga ganoong pangyayari, dahil baka
pati siya ay madamay pa.
"Berna, pag may ganoong nangyayari. Mabuti pa na huwag
mo na lang akong tulungan... Ayaw kong madamay ka,
alam mo naman ang ugali nila diba..."
Napairap siya at inis na kumamot sa ulo niya.
"Patuloy lang nilang uulitin iyan, Disney..." banta
niya.
Hapon na nang makauwi ako sa bahay. Sinalubong ako ni
Selda. Kasambahay namin siya, anak ni Manang.
Dalaga pa si Selda, halos hindi nagkakalayo ang edad
namin. Ngumiti siya at kinuha ang mga gamit na dala
ko. Pero iniwas ko na agad.
"Ako na ang bahala, Ate Sel..." I smiled.
Ngumiti siya at pinasadahan ako ng tingin. Nahinto ang
tingin niya sa wrist ko.
"Ano na naman ang nangyari diyan, hm?" malumanay na
tanong niya.
"Style ito, Ate..." I chuckled.
Napailing iling siya. "Kahit balutan mo pa ng panyo
iyan, hindi mo ako maloloko... Alam kong may tinatago
ka na naman..."
Ngumiti na lamang ako.
Kilalang kilala na talaga niya ako. Alam niya kung may
tinatago ako, alam niya pag nagsisinungaling ako...
Hinawakan niya ako sa kamay.
"Halika, gamutin natin iyan..."
"I can handle this, Ate... Okay lang po ako...
Salamat..." ngumisi ako at saka tinalikuran na siya.
Pagpasok ko sa kwarto ay agad na umupo ako sa kama at
huminga ng malalim.
Umiiyak ang puso ko, nararamdaman ko iyon. Hindi ko
pwedeng pairalin ang pagiging sensitive ng puso ko.
Dapat hindi ko masyadong pinapansin ang mga masasakit
na sinabi niya kanina. Dapat hindi ko na lang
pinatulan.
Pero hindi ko naman talaga pinapatulan...
Saan ba talaga ako lulugar?
Ang sakit na rin kasi ng mga nangyayari sa akin, mas
gugustuhin ko pang saktan na lang nila ako. Kaysa
pagsalitaan ng mga hindi maganda.
Mahina ang puso ko pagdating sa mga ganoon...
Chapter 3
Yugto 1
Yugto 1
"Disney, kumain ka na muna..."
"Hindi na po, Ate Sel. Sa school na lang..." tanggi
ko.
"Huh? Pero bilin ng mommy mo na pakainin ka bago
pumasok..."
Umiling ako at ngumisi.
"Ako na po ang bahala kay mama, kailangan ko ng
pumasok..."
Ngumiwi siya, ngumisi na lamang ako at saka lumabas ng
bahay. Mas masarap talagang maglakad pag umaga.
Tanaw na tanaw ko ang mga bulaklak na sumasayaw dahil
sa simoy ng malamig na hangin, iba iba ang kulay nila.
Ang bahay namin ay napapaligiran ng malawak na
tanimang lupain. Tuwing umaga ay naglalakad na lang
ako palabas ng gate.
Masyadong malawak ito kaya aabutin ka ng ilang minuto
bago makalabas ng gate. Ayos iyon sa akin, exercise na
rin.
"Magandang umaga, Ma'am!" bati ni Mang Ed nang
mapadaan ako. Inaayos niya ang mga naani niyang mais
sa basket.
Ngumiti ako.
"Magandang umaga po..."
Sa kabilang bahagi ng lupain ay may mga puno,
namumunga na rin ang iba doon. Iba iba ang bunga, may
mangga at niyog. May kalamansi at mga ibang tanim pa.
Nilanghap ko ang malamig na simoy ng hangin. Dito na
ako lumaki sa Busay, mas masaya manirahan sa
probinsya. Sa maynila kasi ay hindi ako sanay,
nagpaiwan na lang ako dito.
Ang daddy ko ay nasa maynila, doon siya nakatira dahil
may inaasikaso siyang kumpanya. Padalaw dalaw lang
siya dito pag may libreng oras.
Si mommy naman ang nag aasikaso ng lupain dito sa
Busay. Ito ang lupain ng magulang ko rito. May iba't
ibang tanim, may mais, patatas at mga carrots. At
iyong iba pang mga puno at tanim na nasabi ko kanina.
Nakakatuwang tingnan ang mga nangangalaga ng lupain.
Kahit parang mahirap tingnan ang ginagawa nila ay
nakukuha pa rin nilang magtawanan at ngumiti.
Sa pinakadulo ng lupain, doon nakatayo ang mga tirahan
ng mga magsasaka. Pinagawan sila doon ng libreng
tirahan ng aking Ama.
"Magandang umaga, Ma'am Disney!" maligayang bati ni
Isay.
Anak siya ni Mang Ed. Nangunguha naman siya ng hinog
na bunga ng mangga. Inaayos niya rin iyon sa isang
basket.
Tumango ako. "Mukhang masarap iyan, ah!"
"Ay naku, oo naman! Gusto mo ba?"
Mas bata si Isay sa akin pero marami na siyang
naitutulong sa mga magulang niya. Hindi katulad ko na
palagi lang pabigat dahil sa mahina kong katawan.
Ngumiwi ako. "Mamaya na lang siguro pagkauwi ko..."
"Ingat pagpasok!" kumaway siya.
Nang makalabas na ako sa gate ay naglakad na ako sa
abangan ng tricycle. Habang naglalakad ako ay may
bumusinang kotse.
Tumabi ako at pinagpatuloy ang paglalakad ko. Nangunot
ang noo ko nang maging mabagal ang kotse, sumasabay
lang iyon sa paglakad ko.
Anong problema nito? Tumabi na nga ako, e!
Huminto ako. Huminto din iyon, saka pa lang bumukas
ang bintana. Si Rolenz pala, nag iba ang kotse niya,
kaya pala hindi ko nakilala.
"Good morning, Disney..." he greeted.
Napakurap kurap ako pero nginitian na rin siya.
"Magandang umaga din..."
"Pwede ba kitang isabay?" tanong pa niya.
Gusto kong matawa dahil doon. Nanghihingi pa talaga
siya ng permiso, pero hindi naman talaga ako sasabay.
Kahit pwede pa ay ayaw ko, gusto ko ng tahimik na
buhay.
Umiling ako. "Huwag na, Rolenz..."
Ang maliwanag niyang mukha kanina ay napalitan ng
pagkalukot.
"Why? Sasabay lang naman kita, mukhang mabigat pa ang
dinadala mo..." he said.
"Hindi na talaga, kaya ko naman, e..." pagtanggi ko.
"Ingat ka..." nagpatuloy na ako sa paglalakad.
Ngayon ay kailangan ko na talagang tumanggi, ayaw ko
na ng panibagong aksidente. Ayaw ko ng masaktan ng mga
nahuhumaling sa kanya.
Kung patuloy na lalapit siya sa akin, hindi ako
titigilan nila Alice. Uulit ulitin nilang saktan ako,
baka hindi lang ako maospital. Baka iburol na ako sa
susunod.
Tss...
Nagulat ako nang may umagaw sa mga librong dala ko.
Napahinto ako sa paglalakad at tumingin sa kanya,
nakanguso lang siya at saka kinuha naman ang bag ko.
"Rolenz!" sambit ko.
"What? Magtatricycle din ako. Ako na ang magdadala ng
mga ito..." nauna siyang maglakad, sinukbit niya ang
bag ko sa balikat niya.
Damn! Iniwan niya ang kotse niya sa tabi.
"Rolenz..." tawag ko, sumabay ako sa paglalakad sa
kanya. Pilit kong kinukuha ang bag ko pero mahigpit na
hinawakan niya iyon.
Malalim na huminga siya.
"Let me do this, Disney... Ano bang masama rito?"
Napalunok ako. "Rolenz, diba sinabi ko na nga..."
Sandaling nag isip siya at saka nangunot ang noo na
parang may naalala na. Kinuha ko ang mga libro ko,
pero inagaw na naman niya.
"Kung inaalala mo ang mga nananakit sayo, ako na ang
bahala..." agap niya.
"Rolenz-"
Pinutol niya ako, hinawakan niya ang braso ko at
hinarap ako sa kanya. Malungkot ang mga mata niya pero
bakas roon ang inis.
"Hayaan mo na ako, hindi ko naman hahayaan na saktan
ka nila..." he sighed. "Nakakainis na rin kasi, anong
gusto mong gawin ko? Layuan ka? Hindi naman yata pwede
iyon, Disney..."
Nangunot ang noo ko.
"Bakit, Rolenz? Bakit hindi mo na lang ako iwasan?
Pwede mo naman akong iwasan para manahimik na rin ang
mga babae..."
Napapikit siya ng mariin at mahinang nagmura.
"Seriously, Disney? Hindi mo ako napapansin?"
"Ano, Rolenz? Anong napapansin? Napapansin kita,
napapansin ko rin na palagi akong naaaksidente pag
nagkakasabay tayo o pag lumalapit ka..." mahinang sabi
ko.
Nawalan ng preno ang bibig ko. Ayaw kong sabihin niya
na sinisisi ko siya sa pagkakaaksidente ko, pero
nasabi ko na. Para ko siyang pinagbibintangan sa mga
nangyayari sa akin.
"Damn, Disney... Ang tagal ko ng nagpaparamdam sayo...
Pero hindi mo man lang talaga napansin?" sarkastikong
natawa siya.
Nangunot ang noo ko. Umigting ang panga niya at
hinaplos ang pisngi ko. Umiwas agad ako sa kamay niya.
Napangisi siya at napailing. "Mukhang mahihirapan
ako..."
Ang gulo niya! Anong mahihirapan? Mas mahihirapan
talaga siya kung ipagpapatuloy niya ang pagsabay sabay
sa akin. Ay, ako pala ang mahihirapan.
"Don't worry, Dis... Ako ang bahala sayo, starting
today, no one can hurt you... I promise..." hinawakan
niya ang kamay ko. "Let's go..." hinila na niya ako
pasakay sa tricycle.
Damn it!
Sinong makakatanggi sa ganito kakulit na lalaki? Ang
kulit niya, maghahanda na lang ako mamaya kung
maaksidente o masaktan man ako alam na ang dahilan.
Halos lahat ng estudyante ay nakatingin sa amin sa
gate palang! Lalo na kay Rolenz. Nagbubulungan sila.
Nadidinig ko pang may nagsasabi na "sila na".
Ugh! Sinasabi ko na nga ba. Mayroon ibang kinikilig sa
amin, pero karamihan doon ang mga matatalim ang tingin
sa akin. Para bang sinasabi na malalagot ako sa kanila
mamaya.
Damn it...
"Rolenz, akin na ang mga gamit ko..." bulong ko.
Ngumisi siya at umiling.
"Ihahatid kita sa room ninyo, namiss ko, e..."
hinawakan pa niya ang kamay ko at hinila palapit sa
kanya.
Nanlaki ang mga mata ko at pilit na inaagaw ang kamay
ko. Fuck...
"Rolenz..." saway ko.
Malapad na ngumiti lang siya at proud pa na naglakad
habang hawak hawak pa rin ang kamay ko.
Labis labis naman ang kabang nararamdaman ko.
"Gumagalaw na, pare, ah..." panunukso pa ng isang
kaibigan ni Rolenz. Nasa anim silang puro lalaki,
nakaupo sa bench na nadaanan namin.
Nagtaas lang ng kilay si Rolenz at tinanguan ang mga
lalaking naghihiyawan at nanunukso sa amin.
"Napakainosente mo talaga, Disney..." bulong niya.
"Hindi mo pa rin ba nararamdaman?"
Nangunot ang noo ko.
Ang hirap talagang intindihin ni Rolenz, para akong
natatanga pag kausap siya. Totoong wala akong
maintindihan sa mga sinasabi niya.
Napahugot siya ng malalim na hininga at napailing
iling. May nagtatagong ngisi sa labi niya.
"Hindi ka lang inosente, manhid pa..." he chuckled.
Ano ba ang dapat kong maramdaman?
May nararamdaman ako, hindi maganda. Dahil sigurado
ako na masasaktan na naman ako mamaya. Worst, baka
maospital na naman ako.
Mag aalala na naman ang parents ko pag nangyari iyon,
iniiwasan ko talaga iyon. Dahil ayaw ko maging
pabigat.
Abala sila sa pagtatrabaho tapos mababalitaan pa nila
naaksidente ako... Kumusta naman iyon?
Nagtilian ang mga kaklase ko na nakakita kay Rolenz,
nasa tapat na kami ng pintuan ng classroom. Kanya
kanyang bulungan ang mga nakakakita sa amin. Pati ang
mga napapadaan sa corridor.
"Hoy, Rolenz! Hinatid mo na naman si Disney!" singhal
ni Berna, kakalabas lang ng classroom.
Nangunot ang noo ni Rolenz. "Ano bang masama sa
paghatid ko?"
Huminga ng malalim si Berna.
"Anong masama? Masama ang lahat! Hindi mo ba alam na
nasoplak na naman iyan si Disney kahapon paglabas ng
school? Ayan!" tinuro niya ang braso ko na may panyo.
"Nakikita mo iyan? May laslas iyan, dahil sa matalim
na kuko ng Alice na baliw sa'yo!"
Kunot na kunot ang noo ni Rolenz, kinuha niya ang
kamay ko at tinanggal ang panyo.
Shit! Mukhang napasama pa ang pagtatago ko noon, dahil
naging violet na siya ngayon.
Nilagyan ko naman ng ice kanina iyon bago ako umalis
sa bahay pero naging ganyan pa rin, parang talong na.
Ewan ko ba kung anong mayroon sa kamay ni Alice bakit
nagkaganito ang pulsuhan ko.
Tumingin si Rolenz sa akin, nag aalala ang mga mata
niya.
"Ano ito, Disney?" inis na tanong niya.
I shook my head.
"Hayaan mo na, Rolenz... Tapos na iyon..." kinuha ko
ang mga gamit ko mula sa kanya. "Pumasok ka na,
salamat sa paghatid..."
Bumuntong hininga siya at hinawakan na naman ang kamay
ko. Nadinig ko pa ang hagikgik ni Berna.
"Kakausapin ko si Alice, I'm sorry..." aniya.
"Susunduin kita dito mamaya, sabay tayong kakain at
uuwi..."
"Rolenz, hindi na..." tanggi ko.
"Huwag ka ng tumanggi, Disney... Please?" pamimilit pa
niya.
Nahihiyang binawi ko ang kamay ko at tumango na
lamang.
"Sige na, pumasok ka na..."
Nagliwanag ang mukha niya at walang anu-ano'y hinagkan
ang noo ko. Damn it! Ano bang ginagawa niya.
Nagtilian ang mga nakakita, ang iba ay suminghap dahil
sa inis.
"Don't you still feel it? Huh?" ngumisi siya at inulit
pa ang paghalik sa noo ko.
"Kyah!" tili ni Berna, kilig na kilig.
Fuck!
Bahagyang tinulak ko siya sa dibdib.
"Rolenz! Baliw ka ba..." singhal ko.
He grinned. "Siguro... Sige na, pumasok ka na at saka
ako aalis..." bahagyang tinulak niya ang balikat ko
papasok.
Napahugot ako ng malalim na hininga at saka
tinalikuran na siya. Umupo na ako sa aking upuan.
Baliw na si Rolenz.
Nakatayo pa rin siya sa pintuan, nakanguso siya at
nagtaas pa ng kilay sa akin.
Ngumiwi ako at sinensyasan siya na umalis na. Tumango
tango siya, pagtapos ay kumindat pa bago tuluyang
umalis.
Halos mawalan ng boses sa kakatili ang mga kaklase ko
nang makita iyon. Napailing iling na lang ako at
inabala ang sarili sa pagbabasa ng mga pinag aralan
namin kahapon.
"Disney! Kayo na ba?" tanong ni Aira.
"Kayo na nga?" tili naman ni Iza.
Umiling ako agad.
"Hindi, ah..."
"Tss... Naglalandi lang iyan..." pasaring ni Kathryn.
"Tumigil tigil ka nga, Kath!" saway ni Iza.
Nagtaas ng kilay si Kath. "At bakit, ha? Totoo namang
puro paglalandi lang iyan dito!"
Pinilit kong hindi masamain ang mga sinasabi niya.
Ayaw ko talaga sa mga ganoong salita laban sa akin.
Alam kong hindi ako pwedeng masaktan, hindi pwedeng
sumama ang loob ko.
"Naku, naiinggit ka lang!" si Aira.
Napatigil sila sa pagtatalo nang dumating ang propesor
namin. Bumaling na lang ako sa propesor na nagtuturo.
Pinalis ko agad sa isip ang mga salitang
makakapagpasama ng loob ko. Dahil ako rin ang
mahihirapan pag inisip ko pa iyon.
Tumunog na ang bell hudyat na break time na. Dalawang
oras ang vacant time namin, naglalabasan na ang mga
kaklase ko.
Si Berna naman ay nag aayos na ng gamit. Wala akong
balak bumaba, mamaya na siguro. Gagawin ko na lang
muna ang mga assignments sa subject kanina.
"Ano, hindi ka maglalunch?" kalabit ni Berna.
"Susunod na lang ako... Itext mo ako kung saan kayo
magpapalipas ng oras nila Aira..."
Napangiwi siya. "Naku, bahala ka pag naabutan ka ni
Alice mag isa dito! Baka katayin ka noon!"
Natawa ako.
"Baliw, hindi iyon! Sigurado akong nasa cafeteria
iyon..."
Sinukbit niya ang kanyang bag sa balikat at saka
kumaway sa akin.
"Sige, huh. Nagugutom na kasi ako, hindi kita
masasamahan. Pero bibilisan ko ang pagkain ko, para
makabalik agad dito..." humalik siya sa pisngi ko.
Ngumiti na lamang ako.
Pagkaalis niya ay ginawa ko ang mga assignment sa
isang subject namin. Madali lang naman dahil nahahanap
sa libro.
Sinulat ko ang mga importanteng bagay na tungkol sa
aming topic, makakadagdag din ito sa reviewer ko.
Ang kurso ko ay Business Administration, hindi madali,
hindi rin naman mahirap. Basta mag aaral ka lang at
makikinig sa mga lectures.
Wala namang madali sa panahon ngayon. Lahat ay
kailangan mong paghirapan para makamit mo.
Pagtapos kong gawin ang mga assignment ay inayos ko
ang mga gamit at saka lumabas ng classroom. Naglakad
ako sa kahabaan ng corridor, walang gaanong estudyante
ang pakalat kalat.
Ang iba naman ay nasa classroom dahil may klase sila
sa oras na ito. Magaganda at malilinis ang mga silid,
ang kalahati pataas ay glass wall kaya makikita mo ang
mga estudyanteng nagkaklase.
Kulay puti at silver lang ang kulay ng mga classroom.
Magkakasya sa isang silid ang higit sa forty students,
kaya marami rami din ang estudyante.
Ang La Soledad University ang nag iisang unibersidad
sa lugar namin, kaya halos lahat ng mga mag aaral ay
dito pumapasok.
Malaki ang school na ito. May higit sa sampu ang
buildings sa loob. Iba't ibang kurso bawat building.
Minsan kasi ay nagkakagulo pag magkakasama lang sa
isang building.
Kaya pina renovate at pinagawan pa ng maraming
buildings ito, para na rin maraming pwedeng mag aral.
Noon kasi hindi na tumatanggap dito dahil puno na raw.
Kaya ang iba ay hindi na nakakapag aral o kaya naman
ay umuuwi pa ng maynila para doon mag aral.
Maswerte ang mga nakakapag aral dito dahil pili lang
ang mga nakakapasok. May exam kasi dito, pag hindi ka
pumasa ay hindi ka makakapasok.
Nanlaki ang mga mata ko nang matisod ako, tumilapon
ang mga libro at gamit ko. Ang sakit ng tuhod ko dahil
iyon ang pinakanatukod sa semento.
Fuck!
"Hindi talaga nagtatanda..." malamig na boses ni Alice
ang nadinig ko.
Hindi ako makatayo mula sa pagkakaupo ko dahil
napakasakit ng tuhod ko. Pakiramdam ko namanhid iyon.
Sinikop ko ang mga libro ko at saka sinubukang tumayo.
Pero tinulak ako sa balikat ni Dana, kaya napasalampak
ulit ako sa lapag. Fuck it! I should be ready for
this. Pero napakasakit talaga ng tuhod ko.
"Huwag mo na subukang tumayo..." si Alice. Walang tao
sa banda dito, dahil vacant time din.
Humawak ako sa tuhod ko. Napasigaw ako sa sakit nang
sipain pa iyon ni Alice. Fuck! Gusto kong umiyak sa
sakit.
Pero hindi pwede dahil sisikip ang dibdib ko at baka
hindi ako makahinga. Ugh!
"Alice..." halos maiyak na ako.
"Yes? Wala ka ba talagang takot, huh?" gitil na tanong
niya.
Huminga ako ng malalim paulit ulit. Hindi pwedeng
sumikip ang paghinga ko. Dapat manatili akong kalmado
kahit nasasaktan ako.
Iyon ang masakit...
Binuhos ni Stella sa ulo ko ang coke niya. Napayuko na
lang ako at tinanggap iyon, napakasakit matrato ng
ganito.
Wala man lang akong laban. Oo, gusto kong lumaban pero
walang kakayahan ang puso ko na gawin iyon. Mahina
ako...
Wala din naman akong maling nagawa pero kailangan kong
tanggapin na ganituhin nila ako.
Paulit ulit na paghinga lang ng malalim at buga ang
ginagawa ko.
"Ano, ha? Ano pang gusto mong gawin namin sayo para
itigil mo ang paglalandi mo? Pinahiya na kita kahapon
sa labas diba?" anas ni Alice.
Kinagat ko ang labi ko at umiling iling.
Maraming babaeng kasama si Alice, nasa anim sila. Pero
nanunuod lang ang iba habang matalim ang tingin sa
akin. Si Alice, Stella at Dana ang nasa harapan ko.
"Wala? Pero patuloy mong ginagawa? Ibig sabihin gusto
mo lang talagang masaktan!" si Stella.
"Wala naman akong ginawang masama..." mahinang sinabi
ko.
"Hah!" Alice scoffed. "Hindi ba masama ang paglalandi
mo?"
Napapikit ako. "Hindi ako naglalandi, Alice...
Iniiwasan ko si Rolenz, pero-"
"You didn't try harder!" sigaw niya at saka binuhos sa
akin ang frappe niya. Binuhos din ni Dana ang orange
juice niya sa bandang dibdib ko.
Hingang malalim, buga... Paulit ulit! I need to be
calm...
Ano bang gagawin ko para tumigil na ito? Kasi
nararamdaman ko na malapit na akong sumabog, malapit
na akong mawalan ng hangin.
"I'm sorry..." usal ko, nagyuko ako ng ulo. Pinigilan
ko ang emosyon na kumawala sa akin.
"Anong magagawa ng sorry mo? Baliw na sa'yo si
Rolenz!" sigaw ni Alice.
Walang emosyon na nag angat ako ng tingin sa kanila,
gulat pa ang reaksyon nila nang makita ang ganitong
ekspresyon ko.
Sino naman ang hindi magtataka diba? Kung ano ano na
ang ginagawa nila sa akin pero kalmado at hindi ako
nagagalit sa kanila.
"Ano?! Lumaban ka!" sigaw ni Stella.
"Hindi mo kami madadaan sa paawa mo!!" galit na sigaw
ni Dana.
Umiling iling ako. "I'm sorry..." ulit ko.
Lalong nainis ang mukha ni Alice, dinampot niya ang
isang libro ko at hinampas sa ulo ko. Halos yumanig
ang utak ko sa lakas noon.
"Higad! Wala kang pinagkaiba doon!" galit na sigaw
niya.
Nagyuko ako ng ulo. Masakit iyon pero hindi ko ininda
dahil sa puso ko.
Damn it!
Pwede ba akong umiyak ng hindi manghihina ang puso ko?
Pwede ba akong umuwi na lang at matulog? Hindi ko na
kasi kaya ito.
Nasasaktan ako ng sobra pero hindi ako pwedeng
masaktan, alam mo iyong pakiramdam na ganoon?
Isang sampal pa ang iginawad sa akin ni Dana.
"Malandi! Rocco and now Rolenz?"
Napapikit na lang ako at naghanda sa magiging sampal
pa ng iba sa akin. Nanghihina na talaga ako, pero
kailangan ko pa rin maging kalmado para hindi sumakit
ang puso ko.
Fuck, ang hirap ng sakit ko! Tahimik na umiiyak ang
katawan ko dahil sa panghihina.
Narinig ko ang singhap nila Alice.
Hindi ko alam kung anong mayroon pero nadidinig ko din
ang mumunting bulungan at hagikgikan ng iba pang
kasama nila.
"Ailler..." maarteng boses ni Dana iyon.
Naramdaman ko na lang na may humawak sa aking braso,
marahan na inaalalayan niya ako tumayo pero napadaing
ako sa sakit nang bigla kong maigalaw ang tuhod ko.
Pagod na minulat ko ang aking mata. Pagod man at
nanlalabo ang paningin ko, nasa harapan ko ang isang
lalaking mukhang anghel.
Cold angel...
Nasa langit na ba ako? Ugh... Pero bakit nararamdaman
ko pa rin ang sakit ng katawan ko? Sabi nila pag nasa
langit mawawalan na ng karamdaman?
"Hey..." malamig na usal niya. Napakurap kurap ako
pero hindi pa rin malinaw ang mukha niya.
Gamit ang kamay niya ay pinunasan niya ang mukha ko.
Unti unting luminaw ang paningin ko. Malinaw na
nakikita ko na rin ang lalaking tumulong sa akin.
Nakatingin siya sa tuhod ko. Kitang kita ko ang pag
igting ng perpekto niyang panga. Hinubad niya ang coat
niya at binalot sa akin.
Nanginginig ang buong kalamnan ko. I couldn't talk...
Iginiya niya ang kamay ko sa balikat niya at saka ako
binuhat.
"Thank you..." I broke. Tumulo na ang luha ko, walang
ingay na lumalabas sa bibig ko basta kusa lang na
lumalandas ang luha ko.
"Stop crying..."
Chapter 4
Yugto 2
Yugto 2
"Ailler, what happened to her?"
"Si Disney?" may pagtataka pa sa boses noong isang
lalaki.
Naririnig ko ang mga boses pero hindi ko makilala kung
sino. Pumikit lamang ako para maging kalmado ang
pakiramdam ko.
Hindi ko rin kilala ang lalaking may buhat sa akin.
Ngayon ko lang siya nakita, marahil ay transferee.
"Stop looking at her..." malamig na wika ng may buhat
sa akin. Ramdam ko ang hininga niya sa bandang pisngi
ko.
Inayos pa niya ang pagkakabuhat sa akin at ang coat
niya na nakatakip sa bandang dibdib ko. Wala na akong
lakas para gawin iyon.
Sobrang nanghihina ako, ngayon ko lang ulit naramdaman
ang panghihinang ganito. Mas mabuti pa na tinulak na
lang ulit ako sa hagdanan.
Para diretsong mawalan ako ng malay, pero ito iba,
e... Torture na sa akin iyon, hindi naman kasi normal
ang puso ko.
"Excuse me, where's the clinic here?" tanong niya.
Huminga ako ng malalim at pagod na dumilat, halos
nakadikit na ang ilong ko sa pisngi niya.
"Huwag mo akong dalhin sa clinic..." I said coldly.
Nangunot ang noo niya at nilingon ako. Napaiwas agad
ako dahil muntikan ng magdikit ang ilong namin.
"What? Where do you want me to take you, then?"
Umiling ako.
"Iupo mo na lang ako sa bench..." ngumuso ako sa isang
bench na nakadikit sa puno. Nilingon niya iyon.
"Are you crazy?" baling niya sa akin ulit.
Halos maduling na ako sa lapit ng mukha niya sa akin.
Pero parang balewala iyon sa kanya.
"Please..." I begged.
Huminga siya ng malalim at napailing iling, pero
dinala din naman ako sa bench. Medyo kakaonti ang
estudyante dito, dahil uwian na rin.
Marahan na inupo niya ako sa bench. Pinasadahan ko ng
tingin anh sarili ko, masakit pa rin ang tuhod ko.
Mukhang hindi ko kayang mag tricycle.
Napakadungis ko din, maayos na ang pakiramdam ko.
Hindi na ako nahihirapan huminga, kalmado na ulit.
Pero ang katawan ko naman ang problema ko. Masakit ang
tuhod ko, ang ulo at ang mga braso ko. Damn...
Nilingon ko ang lalaking tumulong sa akin. Tinutupi
niya ang sleeves ng puting polo niya hanggang siko.
Nadumihan na rin iyon, nadamay sa dumi ng uniporme ko.
Tinaas ko ang palda ko hanggang sa legs lang para
makita ko kung ano ang nangyari sa tuhod ko. Napangiwi
ako, may malaking sugat doon.
Hindi naman malalim pero parang nalapnos ang itsura,
nagdudugo din iyon.
Gulat ako nang biglang umupo sa harapan ko ang lalaki,
binaba niya ang palda kong nakataas sa legs ko at saka
niya chineck ang tuhod ko. Pinatong niya sa kanyang
hita ang paa ko.
Ngayon ko lang siya talagang natitigan. Magulo ang
buhok niya, mukhang malambot iyon at kulay chocolate.
Ang kanyang kilay ay bahagyang magkasalubong habang
tinititigan ang sugat ko.
Makitid at talagang matangos ang ilong niya, animo'y
nagpatangos! Maamo at mapungay ang mga mata niya,
mahahaba ang eyelashes, daig pa ang sa babae. Manipis
at maliit ang mapula niyang labi.
Hindi siya mukhang taga rito sa Busay! Mukha siyang
taga maynila o saan...
Oh God... He really looks like an angel!
Kumunot ang noo niya at biglang nag angat ng tingin sa
akin. Napalunok ako at agad na nag iwas ng tingin.
"Done checking me?" nagtaas siya ng kilay. "I'll take
you to hospital..." tumayo siya.
"Ayaw ko! Ano na lang... Uh..." nag isip ako kung saan
pwede dalhin.
Hind pwede sa bahay. Kailangan ko munang ayusin ang
sarili ko bago umuwi. Kila Berna na lang...
"What?" he asked.
"Pwede bang tulungan mo na lang ako papunta sa pila ng
tricycle? Hindi ko kasi kaya maglakad..."
Nakakahiya.
Malamig na hinagod niya ako ng tingin. Bago ako
nilapitan, inayos niya ulit ang coat niya sa dibdib ko
bago ako binuhat ng walang hirap.
Langhap na langhap ko ang bango niya. Medyo may pawis
na rin siya sa noo. Shit, nakakahiya. Nakakaabala pa
ako sa kanya.
Pansin na pansin din ang mga kababaihan at kabadingan
na naglalaway habang nakatunghay sa kanya.
"Where's the tricycle lane here?" tanong niya nang
makalabas kami ng gate.
Tinuro ko iyong sa kaliwang bahagi. Doon ang pilahan
ng tricycle. Naglakad siya papunta roon.
"Diyan na lang..." tinuro ko ang tricycle. "Pakiupo
ako doon sa upuan..." I said shyly.
Sinunod naman niya ang utos ko. Sa may likod ng driver
ako nakaupo. Luminga linga siya sa paligid at
binalingan ulit ako, mukhang hinihintay pa niya na
umalis ako.
"Saan ka, miss?" tanong ng driver, nakangisi.
"Sa isabella lang ho, manong..." sagot ko. Tumango ang
driver at pinaandar ang makina.
"Wait..." malamig na pigil ng kasama ko. Nilapitan
niya agad ako, napasinghap ako nang buhatin niya ulit
ako.
Nangunot ang noo ng driver. "Hindi ka na ba sasakay?"
Umiling siya.
"No..." naglakad na siya habang buhat ako, pabalik na
kami sa LSU.
"Uy..." tawag pansin ko. "Wala akong kotse..."
"I know..."
"Saan mo ko dadalhin?"
Nagtaas siya ng kilay. "I can drive you to Isabella?
Ituro mo na lang sa akin ang daan..."
"E, pwede naman ako magtricycle..."
Sobra sobra na ang pagtulong niya sa akin,
magpapahatid pa ako sa Isabella? Nakakahiya naman
'yon!
"Sa Isabella ka ba nakatira?" tanong niya nang
makasakay kami sa kotse niya.
"No..." iling ko.
Nangunot ang noo niya habang nakatingin lang sa
daanan.
"Who lives there, then?"
"Kaibigan ko..." tipid na sagot ko.
Hininto niya ang kotse. Nangunot ang noo ko.
"Bakit hindi ka sa bahay n'yo magpahatid?" inis na
tanong niya.
Napangiwi ako.
"Hindi ako pwedeng umuwi na ganito ang itsura..."
Nangunot ang noo niya. "That's it?" aniya. "Okay..."
Inistart niya ulit ang kotse at pinaandar pero ang
tinuro kong daan kanina ay nilampasan niya.
"Ano, huy... Lumampas ka na..."
Hindi niya ako pinansin. Gumapang ang kaba sa akin.
Shit! Masamang tao ba siya? Kikidnapin niya ako? Bakit
hindi niya ako dinala sa tinuro ko?
Siguradong mamamatay na ako kung sakaling ganoon ang
mangyari, wala pa man ay baka atakihin na ako sa puso.
Nahagip ng mata ko ang ID niya na nakasabit sa
salamin. Gumagalaw iyon kaya hindi ko masyadong mabasa
ang pangalan niya.
Pumasok kami sa isang village, Sierra Village ito...
Dito siguro siya nakatira? Huminto na kami sa tapat ng
isang mansyon. Huminto na rin ang paggalaw ng ID niya.
Binasa ko iyon.
Shield Ailler Estrevillo
Engineering
1 - A
Ang weird naman ng pangalan nito. Engineering pa,
section A pa!
Napatikhim ako nang bumukas ang pintuan sa akin,
kinuha niya ang kamay ko at saka ako binuhat ulit.
Nahihiya na talaga ako, parang ang baho baho ko pa
naman dahil sa pinaghalo halong kape, juice at coke!
"Sir, Ailler..." bumungad ang isang kasambahay na
nakauniporme pagkapasok namin sa mansyon.
Tumango lang si Shield. Damn! Ang cold!
Ngumiti ako sa maid nila, ngumiti rin naman siya sa
akin.
Inupo niya ako sa isang sofa na malambot. Napanguso
ako at pinasadahan ng tingin ang mansyon nila.
Purong puti at gray lamang ang kulay ng pader, sahig
at mga haligi. Ang mga furnitures nila ay puro
antique, pati ang mga figurines na nakadisplay ay mga
mamahalin at mukhang sa ibang bansa pa nabili.
Napakalawak at laki ng mansyon nila, sa mataas na
kisame ay may malaking chandelier. Mukhang mamahalin
talaga!
"First aid kit..." malamig na utas niya. Aligaga naman
na umalis ang maid nila upang sundin ang utos niya.
Bumalik din agad ang maid nila at binigay kay Shield
ang first aid kit.
Kinuha ni Shield iyon, umupo siya sa carpeted floor at
saka iginiya ang paa ko sa hita niya. Pero hindi pa
nagagamot ay tumayo siya ulit.
"Take a shower first..." nag uutos ang tinig niya.
"Wala akong damit... Kaya nga sabi ko sayo sa kaibigan
ko, e..." ngumuso ako.
Bumuga siya ng hangin at walang anu ano'y binuhat na
naman ako. Jeez! Umakyat kami sa itaas. Wala naman
siguro siyang masamang gagawin.
Mukhang anghel naman siya na hindi gagawa ng masama...
Pumasok kami sa isang kwartong simple, batid ko ay
guestroom! Cream lamang ang kulay ng kwartong ito,
pati ang malaking kama ay cream din.
"Shall I clean you?" sarkastikong tanong niya.
Nanlaki ang mga mata ko at umiling ng umiling sa kaba.
"OA..." umismid siya. "Take a shower. Ikukuha kita ng
damit." aniya habang ina-unbotton ang polo niya.
Napalunok ako at umiwas ng tingin. Tumayo ako pero
agad ding napadaing at napaupo ulit ako sa kama.
Masakit pa rin pala!
"Shit..." bumuga ako ng hangin.
He gasped. "Hindi mo yata kaya maligo mag isa..."
Napatigil ang paghinga ko.
"Kaya ko!" I exclaimed instantly.
He sighed. "Okay, dadalhin na lang kita sa banyo."
binuhat niya ulit ako papunta sa banyo.
Malawak din ang banyo na ito. Makintab ang sahig
parang hindi pa nagagamit ng kahit na sino.
"Iupo mo na lang ako sa sahig!" utos ko.
"Huh?" mahinang sinabi niya, hindi ko iyon masyadong
nadinig.
Inupo niya nga ako sa sahig gaya ng sinabi ko, tumaas
ang palda ko pero binaba niya iyon agad para matakpan
ang hita ko.
"Aalis na ako..." he said coldly. "Sumigaw ka lang pag
tapos ka na." at saka ako tinalikuran.
Napabuga ako ng hangin. Tinanggal ko na ang uniporme
ko, pati ang panloob ko ay nalagkitan na din. Pero
okay lang naman siguro na ito ulit ang gamitin ko, sa
bahay ko na lang papalitan.
Binuksan ko ang shower. Inumpisahan kong magsabon sa
katawan.
"Ouch! Shit!" napadaing ako dahil nalagyan ng sabon
ang tuhod ko, mahapdi!
Nanlaki ang mga mata ko nang bumukas ang pintuan.
Nakita ko agad siya na nagmamadali pero agad ding
tumalikod.
"Get out!" sigaw ko, habang yakap yakap ang katawan
ko.
Gusto kong panawan ng dugo dahil doon. Fuck it! Nakita
niya ang katawan ko!
"Damn!" mura niya. "Bakit ba kasi sumisigaw ka!"
singhal niya habang nakatalikod.
"Umalis ka!" tili ko.
Padabog na umalis siya at malakas na sinara ang
pintuan.
Nakakainis! Grabe!
Siya pa yata ang papatay sa puso ko, malakas na
lumulundag ang puso ko sa di malamang dahilan. Pero
ang nakakapagtaka, hindi naman ito masakit.
Pagtapos ko maligo ay tinapis ko ang towel sa akin.
Binuksan ko ng kaonti ang pintuan at sumilip.
Nakita ko siyang nakaupo sa kama, malalim ang iniisip
at nakahawak sa ulo niya. Mukhang frustrated.
"Shield..." I gently called.
Kunot noo na nilingon niya ako.
"Damit..." sabi ko.
Umismid siya at saka inabot sa akin ang damit na
maayos na nakatupi. Kinuha ko iyon at sinara muli ang
pintuan.
Damn!
Damit niya yata ito, e!
Hindi na ako nagtanong sinuot ko na iyon, pati ang
fuck... Boxer shorts na may check sa pwetan.
Wala ba siyang kapatid na babae? Bakit ito pa?
Napakamot ako sa ulo at saka iika-ikang lumabas ng
banyo.
Tumikhim siya at malamig na hinagod ako ng tingin.
Napakurap kurap ako.
"Sit..." utos niya. Sinunod ko naman iyon. Umupo ako
sa kama.
Kinuha niya ang comforter at tinakip sa hita ko. Umupo
ulit siya sa sahig at nilagay ang paa ko sa kanyang
hita.
Napanguso ako. Gagamutin na niya ang sugat ko.
Napangiwi ako sa sakit nang dumampi sa sugat ko ang
bulak na may alcohol.
"Fuck..." bumuga ako ng hangin.
Masakit talaga, parang nalapnos kasi iyon. Daig ko pa
ang nagkasugat ng malalim. Nakangiwi pa rin ako,
marahan na hinipan niya ang sugat ko.
Huminga ako ng malalim.
Pagtapos gamutin ang sugat ko ay kinuha niya ang
maruming uniporme ko sa banyo. Pinakuha niya iyon sa
maid nila para ilaundry.
Nakaupo lang ako sa kama, siya naman ay abala sa
cellphone niya habang nakaupo sa couch.
"Uh, ano... Pwede na ba ako umuwi?" tanong ko.
Nag angat siya ng tingin sa akin.
"Malamang... Kukuhanin ko lang ang uniform mo..."
malamig na sinabi niya, tumayo siya.
Maayos na rin ang suot niya ngayon, black round neck
tshirt iyon na may malaking check sa bandang dibdib at
saka boardshorts.
Manila boy...
Habang naghihintay sa kanya ay nahiga muna ako sa
kama. Pakiramdam ko pagod na pagod ako dahil sa mga
nangyari kanina.
Pinalis ko agad sa isip ko iyon at saka huminga na
malalim. Pumikit ako at humikab.
Saktong pumasok naman si Shield dala ang uniporme kong
nakahanger pa at plantsado. Inalalayan pa niya ako
tumayo at saka inabot ang uniform sa akin.
"Change here, lalabas ako..." aniya at saka lumabas na
ulit.
Mabilis na nagpalit ako ng uniform, napatingin ako sa
wall clock. Damn it! Alas singko na! Kaninang ala una
pa ang dismissal namin.
Paniguradong hinahanap na ako ni Ate Sel at Manang!
Hindi pa naman ako nakapagtext o nakatawag sa kanila.
Iyong bag ko kasi ay naiwan sa school. Hindi ko pa nga
alam kung mababawi ko pa iyon. Pati ang mga libro ko!
Pagbukas ko ng pinto ay nakasandal sa wall si Shield
habang nag aabang sa akin.
"Dadalhin ko ito para malabhan, ibabalik ko na
lang..." tukoy ko sa mga damit niya na ginamit ko.
Nangunot ang noo niya at saka kinuha iyon sa kamay ko.
Binuksan niya ang pintuan ng isanv kwarto at saka
itinapon doon ang mga damit niya.
"No need..." aniya. "Let's go..."
"Kaya ko naman na maglakad..." umiwas ako sa kanya.
Nagtaas siya ng kilay at hinawakan na lang ako sa
baywang para maalalayan. Mabilis ang paghinga ko dahil
sa kakaibang nararamdaman ko.
Hindi ko na lang pinansin. Alas sais na kami
nakarating sa bahay namin. Hinatid niya pa ako mismo
sa pinakatapat ng bahay.
Hinagod niya ng tingin ang buong lupain, napataas pa
ang sulok ng labi niya at lumanghap ng hangin.
Bumukas ang pintuan ng bahay namin. Si Ate Sel ang
iniluwa noon, agad na lumapit siya sa akin. Napalingon
din si Shield sa kanya.
"Ano, okay ka lang ba? May masama bang nangyari sayo?
Kanina ka pa namin hinahanap, Yslah... Nag aalala na
rin si Ma'am Desiree!" nag aalala at sunod sunod na
sinabi niya.
I smiled.
"Ate Sel, I'm fine... Walang nangyaring masama sa
akin..."
Hinagod niya ako ng tingin pagtapos ay nahinto na
naman sa tuhod kong may bandage.
"Iyan ba ang walang nangyaring masama?" singhap niya.
Ngumisi ako. "Wala iyan, nadapa lang ako noong manguha
ako ng mangga kanina bago pumasok..."
Nangunot ang noo ni Shield.
"Sigurado ka ba, Yslah? Naku! Baka naman sinasabi mo
lang iyan, pero ang totoo ay binully ka na naman ng
kamag aral mo?" ani Ate Sel.
Umiling agad ako. "Totoo nga po, natisod kasi ako
noong gumulong ang mangga. Kaya ito nasugatan... Pero
maliit lang naman, nagamot na rin..."
Napalingon siya kay Shield. Malamig lang si Shield na
gumanti ng tingin.
"Magandang gabi po..." bumati rin naman siya.
Nagpalipat lipat ang tingin ni Ate Sel sa amin.
"Nobyo mo ba siya, Yslah?"
Namilog ang mata ko at umiling ng sunod sunod.
"Ate sel!" saway ko. "Hindi po, hinatid niya lang ako
dahil nga nakita niyang ano... May sugat ako, oo...
Iyon nga!" utal na nasabi ko.
Ngumuso si Shield, pero hindi naman ako binuko.
Tumango tango naman si Ate Sel, nagniningning pa ang
mga mata niya na tumingin kay Shield.
"Naku, talaga? Maraming salamat, hijo..."
Tumango lang si Shield. Napakalamig talaga niya,
malamig pa siya sa tag ulan na klima!
Sumunod na araw ay hindi na naman ako nakapasok dahil
nga sa hindi pa magaling ang tuhod ko. Tinawagan ko
naman si Berna.
"Nakuha ko na ang mga gamit mo," bumuntong hininga si
Berna. "Sinasabi ko na nga ba at may hindi na naman
magandang nangyari..."
I chuckled. "E, okay na naman ako... Wala ka nang
dapat ipag alala..."
"Oo! Sige, puro ka okay! Kulang na lang, buhusan ka ng
asido para pumangit ka na!" singhal niya sa kabilang
linya.
"Dis! Pasok ka na!" sigaw ni Aira sa background.
"We miss you, Dis!" si Iza.
"Usapan ka na naman dito..." ani Berna.
Aware na ako doon, lalo pa at nabugbog na naman ako
kahapon. Malamang magiging usapan talaga ako.
"Alam ko naman na iyon..."
"Hindi... Tungkol naman ngayon ito doon sa transferee
student! Sino na naman ba iyon, Dis?" tanong niya.
Mukhang hindi pa niya kilala si Shield kaya
nagtatanong pa siya tungkol doon. Pati ba naman si
Shield damay na?
Hindi na nakakapagtaka iyon, dahil talagang makikilala
naman iyon si Shield sa LSU.
Chapter 5
Yugto 3
Yugto 3
Pangatlong araw na ako nakapasok sa school, doon pa
lang gumaling ang sugat ko at ang pagkasakit ng tuhod
ko.
"Kaya mo na ba maglakad ng maayos?" tanong ni Ate Sel.
Tumango tango ako.
"Opo, Ate. Magaling na naman ang sugat..." I answered.
"Bilin ng mommy mo na ipahatid ka sa driver..."
Paangal pa lang ako ay pinutol na ako ni Manang.
"Huwag ka nang tumanggi, Yslah Disney..."
Napanguso ako at bumagsak ang balikat. Pagkatapos ko
magpaalam ay lumabas na ako ng mansyon, nag aabang
doon si Manong.
"Magandang umaga, Ma'am..." bati niya, pinagbuksan
niya ako ng pinto sa passenger seat.
"Salamat ho..."
Tumingin lang ako sa labas ng bintana. Natanaw ko ang
lupain nila Rolenz. Malapit lang din sa amin iyon.
Ang lupain nila ay taniman din, malaki din ang lupain
nila. Ang pinakamabenta sa kanila ay ang strawberries
at pinya! Nagawi na ako dati roon noong pwede pa akong
mangabayo.
Ngayon ay hindi na ako nakakapasyal sa mga lupain
dito. Dahil hindi na ako pupwede mangabayo.
Kung maglalakad naman ako ay lalong hindi pwede.
Napakalawak ng mga lupain dito, nakakapagod iyon.
"Ah, manong... Dito na lang po ako..."
Hininto niya ang kotse at nilingon ako.
"Sigurado po ba kayo? Kaya ninyo na po ba maglakad?
Pwede ko naman pong ipasok ang kotse sa loob..."
Umiling ako.
"Ayos na ho ako rito... Salamat ho..." binuksan ko ang
pintuan at saka bumaba. "Mag iingat ho kayo..." sinara
ko ang pintuan at naglakad na papasok sa gate.
Nakabukas ang malawak na gate ng LSU. Pag umaga talaga
ay nakabukas iyon, dahil sa iilang estudyanteng may
kotse.
Hindi uso ang kotse sa mga estudyante rito, except na
lamang sa mga malalayo ang tinitirahan. Masyado kasing
hassle kung babyahe sila, mas maganda na rin iyong may
sarili silang service.
Pumasok akong walang dalang gamit kahit na isa, ang
sabi kasi ni Berna ay dala na niya ang mga gamit kong
naiwan noon lunes.
Punong puno ako ng kaba habang naglalakad dahil
nakatingin na naman sa akin ang mga estudyante.
Nagbubulungan pa sila habang nakatingin.
Nagyuko ako ng ulo, tinuon ko na lang ang atensyon sa
nilalakaran ko.
Dapat masanay na ako sa ganyang paninitig at
pagtsitsismisan nila tungkol sa akin. It's fine with
me, I just can't understand why did they have to hurt
me?
Iyon ang nakakasama ng loob, parang isang malaking
topic na nga ako ng buong school pagtapos ay
sinasaktan pa nila ako...
It's just that ano ba ang mangyayari kung sasaktan
nila ako? Wala naman diba? Praises? Siguro nga,
praises and popularity for being a bully.
May biglang humawak sa braso ko, hindi naman ako
natakot dahil marahan iyon. Parang ayaw pa nga akong
masaktan sa hawak niya.
"Disney..."
Nag angat ako ng tingin kay Rolenz. Nag aalala na
naman ang mga mata niyang nakatingin sa akin.
I smiled. "Rolenz..." binawi ko ang aking braso mula
sa kanya at saka luminga sa paligid.
Sa simpleng nangyayaring ganito sa pagitan namin ni
Rolenz ay maaaring mapahamak na naman ako mamaya.
Suminghap siya at tumingin din sa paligid. Ang mga
kasabay naming naglalakad ay napapatingin sa amin.
Napapikit siya ng mariin at saka hinawakan ng mahigpit
ang kamay ko.
"I'm sorry, Disney..." sinserong sambit niya. "Sorry
kung hindi agad kita napuntahan noong lunes sa
classroom ninyo..."
Pilit kong inaalis ang kamay ko sa kanya pero lalo
lang niyang hinihigpitan ang pagkakahawak. Hininto
niya ako sa paglalakad at sapilitang hinarap sa kanya.
"Rolenz, bitiwan mo ako..." usal ko.
Hinaplos niya ang pisngi ko, malamlam ang mga mata
niyang nakatingin sa akin na parang sinusuri pa ang
mukha ko.
"I'm sorry..." nag-igting ang panga niya nang hawakan
niya ang sugat sa sulok ng labi ko.
Iniwas ko ang aking mukha.
"Hindi naman ikaw ang may gawa nito, kaya hindi mo
kailangan magsorry..."
Tumango tango siya.
"I know, but they did that because of me..." banayad
ang boses niya.
I shrugged. "Alam mo naman pala, sana naman alam mo na
rin na dapat ay hindi ka na lumapit sa akin..."
Napaawang ang labi niya sa diretsa kong sinabi.
I'm sorry...
Gusto ko lang na matapos na talaga lahat, gusto ko na
huwag na siyang lumapit sa akin. Gusto ko na huwag na
niya akong kausapin.
Nag iwas ako ng tingin sa kanya at saka nagmadali ng
maglakad palayo.
Ayaw ko ang nakikita kong emosyon sa mga mata ni
Rolenz. Ang totoo ay nararamdaman ko na talaga si
Rolenz.
Noong una pa lang na nagkakasabay kami, noong
sumasabay siya sa akin kahit na may sarili naman
siyang kotse.
Matagal ko ng nararamdaman si Rolenz...
Ramdam ko na may kakaiba sa kilos at pakikitungo niya
sa akin, pero mas pinili kong magbubulag-bulagan na
lang. Iniiwasan ko rin kasing mangyari iyon.
Papasok pa lang ako ng building namin ay may mahigpit
na kamay ang humawak sa braso ko. Marahas na hinarap
niya ako sa kanya at sumalubong sa akin ang isang
malutong na sampal.
Parang namanhid ang pisngi ko. Gusto kong matawa sa
isip, this is a good start... Napakaganda naman ng
salubong sa akin.
Hinawakan ko ang pisngi kong namanhid. Pakiramdam ko
kumapal ang pisngi ko sa sobrang lakas noon.
"Ang tigas, huh..." maarteng boses ni Alice ang
nadinig ko.
Pinalilibutan na kami ng mga estudyante dahil na naman
sa eksenang ginagawa niya ngayon. Palagi na lang ba?
Huminga ako ng malalim paulit ulit para hindi sumikip
ang paghinga ko. Parati namang ganito. Dito ako
sanay...
"Alice..." usal ko. "Hindi pa ba sapat-"
Napahinto ako sa pagsasalita nang hablutin niya ang
buhok ko. Napangiwi ako sa sakit.
"Oo, hindi pa sapat diba? Kaya ka nga naglalandi na
naman, e..." asik niya.
Naghihiyawan ang mga estudyante, hinahamon pa nila si
Alice na saktan ako lalo.
Ang iba naman ay naaawang nakatingin sa akin pero
parang wala silang plano na tumulong o umawat man
lang.
Calm down, Yslah...
"Alice, tama na!" boses ni Aira iyon, umaawat.
Pero laking gulat ko nang itulak siya ng mga kaibigan
ni Alice. Tinulak siya paalis sa nagkukumpulang
estudyante sa amin.
Parang nanunuod lang sila ng shooting!
"Ano, ha? Lalaban ka na ba ngayon?" si Alice.
"Wala kang kakampi dito, Disney!" sigaw ni Stella.
Padarag na binitiwan ni Alice ang buhok ko.
Napakasakit! Damn! Nakakasawa na talaga ang ganitong
routine ng buhay ko.
Hahayaan ko silang saktan ako, kalmado lang ako. Bawal
lumaban, dahil baka lalo akong mag agaw buhay.
Nakangisi si Dana sa akin. "Ano? Ha! Lumaban ka! Hindi
iyong puro paawa effect ka diyan!"
Tinulak niya ang balikat ko at saka sinampal ng
malakas sa kanang pisngi naman. Malakas rin iyon.
Am I a fucking punching bag?
Napayuko lang ako ng ulo, patuloy na pinapakalma ko
ang paghinga ko. Dahil baka lalo akong malagay sa
peligro.
"Malandi ka talaga! Dito ka pa nagkalat sa LSU!" sigaw
ni Stella.
Iniiwasan ko iyon, ayaw kong mag aalala ang mga
magulang ko. Bakit ganito kalupit ang trato sa akin?
Gustong gusto ko umiyak pero matinding pagpipigil ang
ginagawa ko.
"Tama na, Alice..." kalmadong usal ko. "Stop hurting
me, I'm sorry..."
Ngumisi siya. "Sorry? Puro na lang ba sorry ang
sasabihin mo? Ha?" tinulak niya ang balikat ko.
"Alice, tama na iyan!" sigaw ng isang lalaki. Hindi ko
kilala iyon.
Umismid si Alice. "Away babae ito, huwag kang
pakealamero!" sigaw niya.
Napapikit ako nang umangat ulit ang kamay niya,
sasampalin na naman niya ako pero nanlaki ang mga mata
niya nang may humawi sa kamay niya.
Napalunok ako.
Shield...
Malamig na nakatingin siya kay Alice. Tumahimik ang
mga naghihiyawan kaninang estudyante. Parang nawalan
sila ng dila ngayon habang nakatunghay kay Shield.
"Ailler..." usal ni Alice, hilaw na ngumiti pa siya.
"Kilala ba kita?" malamig na tanong ni Shield.
Suminghap ang mga kaibigan ni Alice habang nakatingin
kay Shield.
"I'm Alice..."
"I'm not interested..." si Shield.
Nalaglag ang panga ni Alice.
Umigting ang panga ni Shield bago bumaling sa akin.
Kumalabog ang puso ko, hindi ko alam kung bakit parang
gusto kong humagulgol sa iyak ngayon dahil andito siya
sa harapan ko.
Hinawakan niya ang pisngi ko at parang sinusuri pa
iyon, nakikita ko ang galit na nasa mata niya pero
tinabunan niya iyon ng malamig na tingin.
"Let's go..." malamig na usal niya at saka ako
hinawakan sa palapulsuhan paalis sa nagkukumpulang
estudyante.
Panay ang hinga ko ng malalim habang naglalakad kami.
Alam mo iyong pakiramdam na gusto mong umiyak at
magsumbong pero hindi mo magawa dahil lalo lang
magiging malala ang lagay mo?
Ganoon ang pakiramdam ko...
Ang sakit sakit ng buong katawan ko, buong katawan ko
ang sumasalo ng sakit dahil bawal masaktan ang puso
ko. Bawal sumama ang loob ko.
Inabutan niya ako ng tubig nang maupo kami sa isang
bench. Nanginginig ang kamay ko na inabot iyon at
uminom.
"Thank you..."
His jaw clenched. "Bakit hindi ka lumalaban?"
Huminga ako ng malalim. Medyo bumabalik na na naman
ang luwag ng hinga ko. Mabuti naman...
"Wala lang... Hindi naman kailangan lumaban, dahil
lalo lang lalaki ang away..."
"Fuck that reason..." malutong na usal niya. Lumapit
siya sa akin at tinaas ang baba ko para maharap sa
kanya.
Bigla ay nangilid ang luha ko. Hindi ko alam ang
dahilan pero parang paulit ulit na may humahaplos sa
puso ko dahil sa trato niya sa akin.
Lumamlam lalo ang mapungay niyang mata habang
nakatingin sa akin.
"You're crying..." he stated.
Napakurap kurap ako at iniwas ang mukha sa kanya.
Ngayon lang ako umiyak sa harap ng isang tao, kahit sa
magulang ko ay hindi ako umiiyak.
Miski kila Berna, ayaw kong magpakita na mahina ako.
Oo, mahina ako pero hindi ko na kailangan pang ipakita
iyon.
Para sa akin ang pag iyak ay sign na mahina ka. Kaya
ayaw ko talagang umiiyak. Mas gusto ko na kalmado lang
ako lagi kahit anong mangyari.
Inabot niya ang kanyang panyo. Pero hindi ko kinuha
iyon.
"I'm sorry..." sambit ko.
"Damn, you're really stupid..." he said coldly.
"Sorry kasi nadadamay ka pa sa mga ganitong
pangyayari... Pero salamat din kasi dumating ka..."
Napailing iling siya na parang naiinis pa sa akin.
Tinaas niya ulit ang baba ko at saka siya mismo ang
nagpunas sa luha ko.
"Hindi nakakatuwa ang pagiging duwag mo..." matigas na
sinabi niya.
Lalo akong napaiyak dahil sa sinabi niya. Bumuhos ang
luha ko pero kalmado naman ang puso ko. Bakit ganoon?
"I'm not a coward..." usal ko.
"You are!" cold na sinabi niya.
Umiling iling ako. "Hindi sinabi! Hindi mo ako
naiintidihan..."
Umigting ang panga niya.
"Yeah, I really can't..." aniya. "They were hurting
you, always... Pero ganyan ka lang, duwag..."
Pinalis ko ang luha sa pisngi ko at tumayo.
Hindi ako makikipagtalo sa kanya dahil lalo baka
madagdagan lang ang sama ng loob ko. Pero kahit
papaano nakakagaan ng loob na may nakakausap ako
habang umiiyak.
"Salamat..." I said. "Papasok na ako..."
Malamig na tiningnan niya ako. Hindi ko na hinintay
magsalita siya, naglakad na ako paalis.
Ewan ko ba, bakit kaya mayroon akong luwag na
nararamdaman pag kaharap si Shield. Kahit na malamig
at ganoon siya magsalita hindi ako nakakaramdam ng
sakit.
He just looked cold, but I feel he's gentle...
Nararamdaman mo na lagi kang may kakampi pag siya ang
kaharap mo. Kaya siguro ganoon na lang ang iyak ko
kanina dahil parang nakahanap ako ng kakampi kay
Shield.
Pagpasok ko sa classroom ay nakatingin na agad sa akin
ang mga kaklase ko na parang ngayon lang nila ako
nakita.
Ah, yeah... Ngayon lang naman talaga, dahil three days
akong absent.
Binalewala ko na lang at tahimik na umupo ako sa upuan
ko.
"Dis..." malumanay ang boses ni Berna. Lumapit agad
sila sa akin ni Aira.
Hinawakan ni Aira ang balikat ko. "Okay ka lang?"
Bakas sa mga mata nila ang pag aalala at simpatya. I
smiled.
"Yup, I'm fine..."
Bumuntong hininga lamang sila.
Natapos ang klase namin na wala akong kinakausap na
kahit sino, mas gusto ko na lang ang ganito.
Nadadamay na kasi ang mga kaibigan ko tuwing
tutulungan nila ako, e. Pati sila ay sinasaktan na
rin. Katulad ni Aira kanina.
"Tara na, Dis..." aya ni Iza.
"Lagyan natin ng ice iyang pisngi mo, namumula, e..."
napanguso si Berna.
Nagtilian ang mga estudyante na nasa corridor, natanaw
ko si Shield na nakatayo sa labas ng classroom namin.
Naka earphones siya at nakasandal sa pader, parang may
inaabangan siya roon.
"Who the heck is that?" mangha na tanong ni Aira.
"Hot Alien?" si Iza. "This is the first time I saw
him..."
Nakatunghay na rin sila ngayon kay Shield. Ang mga
kaklase kong naglalabasan na ay imipit na nagtitilian
at hagikgikan habang nakatingin sa kanya.
Parang wala naman siyang pakealam sa mga iyon.
Sinukbit ko ang bag sa aking balikat at sinikop ang
mga libro ko.
"Uuwi na muna ako..." paalam ko.
"Ano? Bakit?" tanong ni Berna.
"Babalik din naman ako, kailangan ko lang umuwi..."
"Hindi ba pwedeng magstay ka na lang? Dito na lang
natin gamutin iyan..." si Berna.
Ngumiti ako.
"Huwag na. Basta, babalik din naman ako..."
Natatalong tumango na lamang sila sa akin. Nauna
silang lumabas ng classroom, halos matulala pa sila
kay Shield.
"Shet!" hagikgik ni Aira.
Agad na tumama sa akin ang mata niya at umayos ng
pagkakatayo, tinanggal niya rin ang earphones niya at
lumapit sa akin.
Nangunot ang noo ko.
"Shield..." impit na sambit ko. "Lumayo ka..."
Nalaglag ang panga nila Aira at Berna, ganoon din ang
ibang mga nakatunghay sa amin.
Lumayo ako sa kanya. Ayaw ko talaga na lumalapit siya
sa akin, mangyayari na naman ang iniiwasan ko.
Hangga't patuloy silang lalapit sa akin, lalo lang
akong masasaktan.
Nag-igting ang panga niya.
"I don't care about them... I won't let them touch you
again." mariing sinabi niya, hinakawakan niya ang
palapulsuhan ko.
"Shield... Bitiwan mo ako..." piglas ko.
Nakatingin sila Berna sa akin na parang nagtatanong,
alam kong ayaw din nilang may lumalapit sa akin na
katulad nila Shield dahil napapahamak ako.
Kinuha ni Shield ang mga gamit ko at saka ako hinila
paalis. Wala siyang pakealam sa mga taong nakatingin
sa amin.
"Shield, bitiwan mo na ako..."
Huminga siya ng malalim at tinapunan ako ng matalim na
tingin. Kumalabog ang puso ko at natutop ang labi.
Hindi na ako ulit nagsalita. Parang baliw naman kasi
itong si Shield, alam naman siguro niya na kaya ako
nasasaktan nila Alice dahil sa paglapit lapit nila sa
akin.
E, ano itong ginagawa niya? Lalo lang niya akong
pinapahamak.
Dinala niya ako sa cafeteria. Hawak hawak niya pa rin
ako sa palapulsuhan. Iginiya niya ako paupo sa two
seater table.
"What do you wanna eat?" tanong niya, nilalapag ang
mga libro at bag ko sa table.
"Tubig lang..." malamig na sinabi ko.
"Stay here..." mariin at may pagbabanta sa tinig niya
saka siya umalis para pumunta sa counter.
Napansin ko ang mga estudyante na naglalunch din sa
oras na ito, halos mapuno ang cafeteria. Iba't ibang
kurso ang mga nakikita ko.
Nahagip ng tingin ko ang grupo nila Rocco, mga varsity
players silang magkakasama sa isang mahabang table.
Naroon din si Rolenz.
Napangiti ako sa isip nang makita tumawa si Rolenz,
napansin ko kasi na malungkot ang ekspresyon niya
kanina pa.
Pero nawala ang ngisi niya nang tumuro sa gawi ko ang
lalaking kausap niya. Naging malamlam na naman ang mga
mata niya at parang lumungkot.
Umiwas na ako ng tingin, bumaling ako kay Shiled na
nakapila ngayon. Naaawa ako kay Rolenz pero kailangan
ko na talaga siyang pagsalitaan ng ganoon.
Humahagikgik at nagbubulungan ang mga nasa paligid
niya.
Malakas talaga ang dating nitong si Shield, tingnan mo
palang siya ay parang nakakahiya na siyang kausapin.
Masyado siyang malamig, taliwas sa mala-anghel niyang
itsura.
Lalong nakadagdag sa kanyang kagwapuhan ang matangkad
niyang height, sakto lang din ang katawan niya. Hindi
macho at hindi rin naman payat.
May tatlong babae ang sumubok kausapin siya pero puro
pagkunot ng noo lang ang ginagawad ni Shield sa
kanila.
Gusto kong matawa dahil doon. Pagtapos niyang umorder
ay bumalik na siya ulit sa pwesto namin.
Binuksan niya ang bottled water at ibinigay sa akin.
"Kumain ka..."
Napanguso ako. "Sa bahay na lang, hindi naman ako
nagugutom..."
Nagtaas siya ng kilay habang inaayos ang pagkain sa
harapan ko. Binigyan pa niya ako ng kutsara at
tinidor.
"You'll eat whether you're starving or not..."
Chapter 6
Yugto 4
Yugto 4
"Nanahimik buhay mo, Dis, ah!" kantyaw ni Berna.
Natawa ako habang inaayos ang mga libro, tumutulong
kami kay Aira mag ayos sa library. Si Aira kasi ang
nagpresinta mag librarian ngayong araw, bantay siya sa
library.
E, wala kaming magawa ni Berna kaya inayos na lang
namin ang mga libro. Iyong iba kasi ay kinakalat lang
sa table at iniiwanan pagtapos nilang gamitin.
"Mabuti pala na lagi kang hinihila-hila ni
Estrevillo..." hagikgik ni Aira.
Napansin ko rin na naging malamig na ang pikikitungo
sa akin nila Alice pero ramdam ko pa rin ang galit
nila.
Pero di katulad noong isang linggo na sinasaktan nila
ako. Ngayon pag madadaanan nila ako, palagi lang nila
akong pinapasaringan.
Mabuti na rin iyon na hindi nila ako nasasaktan.
Mukhang nakabuti pa nga ang paglapit sa akin nil
Shield nitong mga nakaraang araw.
Palagi siyang sumusulpot sa paligid ko, hindi ko alam
doon. Parang lagi lang siyang nasa paligid. Magkaiba
kami ng building pero lagi niya pa rin akong
pinupuntahan sa classroom.
Nagugulat na lang ako pag nakikita siyang nakatambay
sa labas ng classroom at hinihintay ako.
Palagi niya akong hinihila kung saan saan, noong
nakaraan nga ay nakisabay pa siya sa amin nila Berna.
Kilig na kilig sila Berna noon, mukhang gustong gusto
nila si Shield. Pero medyo naiilang din sila kasi
masyadong cold si Shield pagdating sa kanila.
Kahit isang salita yata ay hindi sila sinagot ni
Shield. Panay lang ang tango tuwing kakausapin siya
nila Berna.
"Himala nga at wala siya ngayon..." ani Aira.
Nagkibit lang ako ng balikat at umupo sa isang upuan.
Si Berna ay abala sa paglalagay ng kolorete sa mukha.
She doesn't need that, masyado lang siyang conscious
sa mukha niya. Gusto daw kasi niya ay mas pansinin
siya.
"Naku! Hayaan mo, baka gusto lang mag day-off...
Nagsawa siguro sa mukha ni Dis..." halakhak ni Berna.
Baliw talaga si Berna, tuwing vacant at uwian ko lang
naman nakakasama iyong si Shield. Hindi naman oras
oras na magkadikit kami.
"Sabagay, one week straight ba naman magkasama..."
tawa din ni Aira.
"Baliw, hayaan niyo na. Abala sa pag aaral iyon..."
umubob ako sa lamesa, ayaw kong pag usapan iyon. Baka
nabubulunan na iyon ngayon.
"Pero infairness, Dis. Nakabuti sa'yo iyong si
Ailler..." si Berna.
Tumango tango si Aira. "Korak! Bagay na bagay nga sa
kanya ang pangalan niyang Shield, para siyang naging
sangga nitong si Disney..."
Naging maluwag ang pagpasok ko sa LSU, first time
iyon. Dati kasi sa isang linggo, nasa tatlong beses
ako nasasaktan nila Alice o ng iba pa.
Nakakataka pero totoo, hindi ko alam. Baka nagsawa na
rin sila Alice na manakit sa akin. Narealize siguro
nila na wala silang mapapala kung patuloy nilang
gagawin iyon sa akin.
"Disney..."
Napalingon ako sa malamig na boses. Si Rolenz iyon.
Nakatingin na rin si Berna at Aira sa kanya.
Ngumiti ako sa kanya. "Rolenz..."
"Can we talk?" tanong niya nang makalapit sa akin.
Nangunot ang noo ko pero tumango na din sa kanya. Talk
about what? Noong huling pag uusap pa namin ay iyong
pinapalayo ko siya sa akin.
Tapos ngayon...
"Of course..." I answered. "About what?"
Naiilang na napatingin siya kila Berna, kumamot siya
sa kanyang batok.
"Privately..." he shyly said.
Nilingon ko sila Berna. "Uh, Berna... Mag uusap lang
kami ni Rolenz..."
Kinumpas niya ang kanyang kamay. Ngumiti naman si Aira
at tumango.
"Siguraduhin mo lang na walang mangyayaring masama
riyan..." banta ni Berna.
"Go..." si Aira.
Sumama na ako kay Rolenz. Iyan na naman ang tinginan
ng mga estudyante sa amin. Umupo kami sa bench malapit
sa main building.
Walang namamagitan na salita sa amin, tumingin na lang
muna ako sa mga dahon na nakakalat sa semento.
Nabibingi ako sa katahimikan, tanging pagbuntong
hininga lang ni Rolenz ang nadidinig ko.
Wala akong alam kung bakit gusto niya akong kausapin
pero nahahalata ko sa kanya ang kaba ngayon. Para bang
may gusto siyang sabihin na hindi niya masabi ng
diretso.
Nilingon ko siya. Nahuli kong nakatitig lamang siya sa
akin, napakurap kurap pa siya at biglang tumikhim.
"Uh... Disney..." usal niya. "Naguguluhan kasi ako
sa'yo..."
Nangunot ang noo ko. "Anong ibig mong sabihin?"
"Sa pinapagawa mo sa akin..." aniya. "Gusto mong
umiwas ako, 'di ba?"
I sighed. "Oo, Rolenz..."
"Why? Was it because of Estrevillo?" mapait na tanong
niya.
"Huh? Hindi siya ang dahilan, Rolenz..."
"Really? Why do you want me to avoid you, then?
Because of Alice? Kinausap ko na siya..." aniya.
"Ayaw ko lang kasi ng gulo..." nagbaba ako ng tingin.
Kitang kita ko ang sakit na dumaan sa mata niya.
"Bakit ganoon? Ako iniiwasan at pinapaiwas mo,
samantalang si Estrevillo ay palaging nakadakit
sa'yo?"
Hindi ako nakasagot sa tanong niya. Wala akong
maisagot roon dahil ako mismo ay hindi alam ang
dahilan.
Umigting ang panga niya at umiling iling.
"Hindi ko kaya, Disney. Ayaw kong layuan ka nang dahil
lang kay Alice o ng kahit na sino..." huminga siya ng
malalim.
"I like you, Disney..."
Napawaang ang labi ko sa naging pag amin niya. Ito
talaga ang ayaw kong mangyari, ayaw ko na may
magkagusto sa akin! Ayaw ko na may magmahal sa akin.
"Gusto kita, Disney... Gustong gusto..." banayad ang
tinig niya. "I don't know, but I think I'm inlove with
you..."
Sinserong sinsero ang pagkakasabi niya, lahat sa kanya
ay nakikita ko. Sa sobrang pagkaseryoso niya, pati
kaluluwa niya nakikita ko na...
Damn...
Hindi pwede ang sinasabi niya, hindi pwede na nainlove
siya sa akin. Hindi tama!
Pumikit ako at huminga ng malalim.
"Rolenz, naguguluhan ka lang..."
"Sana nga, Disney..." mapait na natawa siya. "Pero
hindi, e... Alam ko ang nararamdaman ko para sa'yo.
Ako ang higit na nakakaalam noon, Dis..."
May parte sa akin na huwag maniwala, dahil talagang
kilala si Rolenz bilang playboy dito sa LSU. Halos
lahat yata ng mga babaeng maganda dito ay naging
girlfriend na niya.
"Disney, hindi ko naman sinabi na magustuhan o mahalin
mo rin ako. Pero kaya kong maghintay na mahalin mo rin
ako..."
Pero sa pinapakita ni Rolenz ngayon ay mas malaki ang
parte na naniniwala ako sa kanya, mararamdaman ko
naman ang pagka sincere niya. Kahit na anong tanggi ko
sa pinapakita niyang actions.
"Disney, pinagtataguan mo ba si Rolenz?" tanong ni
Aira.
Wala kaming klase ngayon araw. Naghahanda lang kami ng
mga paninda namin. Napag usapan nila ang tungkol sa
basketball at napunta iyon kay Rolenz.
"Oo, e..." pag amin ko.
Pinagpatuloy ko lang ang paghahalo sa pandan juice na
ibebenta namin sa booth. Abala ang lahat ngayon sa pag
aayos ng mga booth.
Ilang araw na rin simula noong umamin sa akin si
Rolenz, noong una ay palagi niya akong hinahatid sa
classroom. Parati kaming magkasabay pag lunch.
Pero ngayon ay iiwasan ko na siya, hindi rin kasi
maganda na lalo siyang mapalapit sa akin. Alam ko
naman sa sarili ko na bawal akong magmahal, kaya hindi
ko rin masusuklian ang pagmamahal niya.
Nangunot ang noo nila.
"Huh? Bakit mo naman siya iniiwasan?" takang tanong ni
Berna.
"Oo nga, hindi na rin naman naghihimagsik si Alice
tungkol doon dahil binantaan siya ni Rolenz... Ano
pang problema mo, Dis?" si Iza.
Huminga ako ng malalim at nagpunas ng kamay.
"Umamin siya sa akin..."
"Umamin? Na ano?" si Aira.
"Umamin siya sa akin na gusto niya ako..."
Nalaglag ang panga nila. Bigla naman akong binatukan
ni Berna. Napakamot ako at ngumuso.
"Tanga ka! Umamin siya? Kailangan pa talagang umamin
para lang malaman mo? Hoy, babaita. Obvious na obvious
na si Rolenz! Kahit nga hindi mo sabihin na umamin
siya sa'yo, alam na namin na may gusto iyon sayo!"
inis na palatak niya.
"Gosh! Ang manhid mo, Dis!" singhap ni Iza.
"Lahat na yata alam na may gusto sa'yo si Rolenz! Ikaw
lang ang hindi! Grabe na iyan!" sabi naman ni Aira.
Bumuntong hininga ako.
"Hindi kasi pwede..."
"Anong hindi pwede? May boyfriend ka ba? Wala naman,
ah!" agap ni Iza.
Umiling iling ako. "Basta, hindi ninyo maiintidihan.
Hindi lang talaga pwede, iyon lang ang masasabi ko..."
pinal na sinabi ko.
Naguguluhan at parang gusto pa nilang magtanong sa
akin. Tumalikod na ako at nagbenta sa mga bumibili ng
mga paninda namin.
Hindi naman talaga nila maiintidihan... Mabuti na
iyong iwasan ko si Rolenz dahil ayaw kong paasahin
siya sa wala.
"Pandan nga... Iyong pinakamahal!"
Nakangisi si Rocco sa akin. Mukhang bagong ligo pa
siya, suot niya ang tshirt na black at jersey shorts.
May nakasukbit na gym bag din sa kaliwang balikat
niya.
Ngumuso ako at binigay sa kanya ang pandan juice.
Sumimangot si Berna.
"Akin ang bayad! Baka itakas mo lang iyan!" patuyang
sabi niya kay Rocco. Tumawa si Rocco at inabot na ang
bayad kay Berna.
"Kunwari bibili lang, pero gusto lang talaga makita si
Disney!" hiyaw ng isang kaibigan niya.
"Papansin!" hiyaw pa noong isa.
Umismid si Rocco sa kanila. "Mga gago!"
Nakakatawa ang itsura ni Rocco. Parang gusto niyang
suntukin ang mga kaibigan niya nanunukso sa kanya.
"Isang ngiti naman daw, Dis!" kantyaw pa ng iba.
Nasa lima silang narito sa harap ng booth namin. Iyong
iba ay bumili din ng ibang flavor naman ng juices na
binebenta namin, sila Aira na ang nagbenta doon.
"Shut the fuck up!" inis na sambit ni Rocco.
Naghagalpakan lang sa tawa ang mga kaibigan niya dahil
sa pagkapikon niya.
Salubong ang kilay ni Rocco at nakanguso na dahil sa
inis sa mga panunukso sa kanya. Mahinang natawa ako.
Nakasimangot si Rocco nang lingunin ako, kaya lalo
akong natawa. Kahit nakasimangot gwapo pa rin.
Natatawa lang ako, hindi ko pa kasi siya nakitang
nakasimangot, sanay ako na lagi siyang nakangisi at
nakatawa.
"Pangit mo daw, kaya natawa si Disney!" panunuya noong
isa.
Tumitig lang si Rocco sa akin, nakanguso pa rin siya
pero halatang nagpipigil lang siya na mapangisi.
Napatigil ako sa pagtawa dahil nahiya ako sa paninitig
na ginawa niya.
"Buo na araw ko..." ngumisi na siya.
Malakas na naghiyawan ang mga kaibigan niya.
Naghagikgikan naman sila Iza dahil doon.
Nag init ang pisngi ko. "Baliw..." usal ko.
"Fuck, she's blushing!" hiyaw pa noong kaibigan niya.
"One point, puta!"
Lalong nag init ang pisngi ko. Tumalikod ako sa
kanila.
"Berna, restroom lang..." paalam ko at nagmadaling
umalis ng booth.
Narinig ko pa ang malakas na tawanan nila. Halos
makabangga na ako ng mga estudyante dahil sa
pagmamadali ko.
Shit naman kasi. Baliw na si Rocco! Bakit sinabi pa
niya iyon sa harap ng mga kaibigan niya. Tinutukso
tuloy kami.
Napahinto ako nang may humawak sa braso ko.
"Disney..." natatawang tawag pa niya sa akin.
"Rocco..." nahihiyang sambit ko.
He devilishly smiled. "Saan ka pupunta?"
"Uh.. CR..."
"Weh? Doon ang CR, diba?" tinuro niya ang taliwas na
daan sa pupuntahan ko.
Damn! Damn it!
Bakit hindi ko naisip iyon? Nakakahiya!
Napakura kurap ako. Malakas na tumawa siya kaya lalong
napatingin ang mga estudyante sa amin.
Ang tanga mo talaga, Disney!
"Hindi mo lang siguro kabisado ang school..." tumango
tango pa siya habang nagpipigil ng tawa.
Lalong akong napahiya. Hindi ko alam kung ano pang
mukhang ihaharap ko rito! Damn it!
"Damn! Seeing you blushed made my day..." nakangusong
sabi niya.
"Pare! Tama na iyan! Tawag na ni Coach!" halakhak ng
isang kaibigan niya.
Nagtaas siya ng kilay sa akin, hindi niya man lang
tinapunan ng tingin ang kaibigan niya.
"Pwede bang manuod ka ng game?"
Nangunot ang noo ko.
Hindi kasi ako nanunuod ng basketball game kahit na
inaaya ako nila Berna. Hindi ako mahilig sa mga
ganoong laro, I mean hindi ako palanuod ng ganoon.
"Huh? E, kailangan namin magbenta sa booth..."
"Bibilhin ko lahat ng paninda ninyo..." agap niya.
"Please, Dis?"
Napabuntong hininga ako.
"Sige na, Rocco... Sasabay na lang ako kila Berna..."
Nagliwanag ang mukha niya at kinurot ang pisngi ko.
"Thank you... Sure iyan, huh?"
Tumango na lamang ako at ngumiti. Nagpaalam na siya sa
akin at saka sumama sa mga teammates niya. Nakita ko
pa na pinagsusuntok nila si Rocco sa braso sabay
nagtawanan.
Hindi ko pa rin nakakalimutan ang pagkapahiya ko. Ang
tanga ko talaga, nagkamali pa ako ng daanan. Sobrang
nagmamadali pa ako, tapos mali pala!
Katulad ng pangako ko kay Rocco ay narito na kami sa
gymnasium, dumadagundong ang malakas na hiyawan at
tilian ng mga estudyante, hindi pa man nag uumpisa ang
laban.
Ang mga players ay nag wawarm-up na sa magkabilang
ring. Ang iba ay nagtatawanan lang habang nakaupo lang
sa kanilang bench.
Nakita ko si Rolenz na nakaupo lang at nakikipag usap
sa teammates niya, si Rocco naman ay lumilinga linga
sa bleachers.
"Oh my gosh! Nakakilig!" hagikgik ni Aira.
"Shit makikita ko si Estrevillo!" si Iza, halos tumili
na rin.
Business Ad. vs. Engineering...
Nangunot ang noo ko at hinanap ko agad ang lalaking
ilang araw ko ng hindi nakikita. Engineering student
siya! Mukha rin namang naglalaro siya ng basketball
kaya nararamdaman ko na nandito lang din siya.
Ilang sandali pa ay lalong lumakas ang tilian at
hiyawan ng mga tao.
"Oh my! Oh my! Andyan na siya!" hiyaw ng mga nadidinig
ko.
"I love you Ailler!!" halos mabasag ang eardrums ko sa
tili na iyon.
Natanaw ko na si Shield, kakarating niya lang,
kakaibang kalabog na naman ng puso ko ang naramdaman
ko.
Tamad na umupo siya sa bench nila, nakipag high five
pa sa kanya ang mga teammates niya. Tipid na
ngumingisi lang siya pag may kumakausap sa kanya.
"Fuck! Napakagwapo niya talaga!"
"Huy! Maghunos dili ka! Kay Disney iyan!" patuyang
sabi ni Bera.
Napalunok ako. Hindi ko maialis ang mata ko kay
Shield, lumagok siya sa kanyang tubig. Halata sa
itsura niya na bagong gising lamang siya, ang mapungay
niyang mata ay mas mapungay ngayon.
"Dis, doon daw kayo sa harapan..."
Napaiwas ako ng tingin kay Shield, nilingon ko ang
tumawag sa akin. Si Francis iyon, teammate din nila
Rocco. Kinikilig sila Aira nang makalipat kami sa
harapan.
Napatingin si Rolenz sa akin pero agad na dumilim ang
mukha niya nang lumapit si Rocco sa gawi namin.
Nagtitilian ang mga malalapit na estudyante sa amin
dahil sa ginawa ni Rocco.
"Thank you!" he mouthed.
"Kyah! Ang lupit ni Rocco!" si Berna. "Damoves, e!"
Ngumuso lang ako at tumango sa kanya. Maligaya na
tumalikod siya at umupo sa bench nila.
Wala sa sariling lumingon ulit ako sa gawi ni Shield.
Pinasadahan niya ng daliri ang kanyang buhok,
napalambot noon dahil bumagsak lang iyon ulit. Tahimik
na nakikinig siya sa coach nila.
"Grabe ang daming hotties!!" tili ni Iza. "Hindi na
ako makahinga!"
Nag umpisa ang game nila, tahimik na nanunuod lang ako
habang halos lahat ng estudyante ay nagtitilian.
Mainit ang labanan nila, lamang na lamang ang
engineering! Masyadong mainit si Shield. Siya ang
kadalasang pumupuntos sa team nila.
Hindi ko akalain na ganyan siya kagaling, parang gusto
kong punasan ang pawis niya. Basang basa na siya sa
pawis, halata din na hingal na siya pero walang
pinagbabago ang laro niya.
Nasa gawi na namin sila, change court na kasi.
Dinidribble niya ang bola. Pinapalusot niya pa iyon sa
pagitan ng mga binti niya.
Nanlaki ang mga mata ko nang magtama ang tingin namin!
Damn! Oo, nagkatinginan kami.
Fuck! Hindi na kalamado ang puso ko!
Ilang sandali pa ay naramdaman ko ang katabi ko na
dumidikit na sa braso ko. Napalingon ako sa kanya,
nakatingin siya sa akin.
Hindi ko kilala ang lalaking ito, mukhang tiga ibang
school yata. Matangkad din siya, hindi naman pangit
pero nakakatakot siya! Nailang ako kaya lumayo ako ng
kaonti sa kanya.
Pero laking gulat ko nang hapitin niya ako sa baywang
palapit sa kanya, nanindig ang balahibo ko dahil sa
takot at kaba.
Hindi ko naman kasi siya kilala pero kung makahawak at
makadikit siya sa akin akala mo boyfriend ko!
Hindi ako sanay sa ganoon. Iba pa ang paghawak na
ginagawa niya, malagkit iyon at halatang manyakis
siya.
Pilit kong inaalis ang kamay niya sa baywang ko.
"Huwag ka ng pumiglas, gusto mo rin naman diba?"
ngumisi siya.
Fuck!
Nakakadiri! Kumalabog ang dibdib ko sa sobrang kaba,
gustong gusto kong sumigaw pero hindi ko magawa. Bukod
sa maingay dito, wala akong kakayahan na gawin iyon.
"Don't touch me!" anas ko.
Kabadong kabado na ako, ito ang ayaw ko sa sakit ko.
Pilit kong pinapakalma ang emosyon ko.
"Wala kang magagawa, gusto ko, e!" tumaas ang kamay
niya sa gilid ng dibdib ko.
Nanlalaki ang mga mata ko. Akmang hihilain ko sa braso
si Iza pero agad na hinapit ako ng lalaki.
"Shit!" impit na napatili ako. Hindi ako mapansin nila
Berna dahil abala sila sa pagtili tili sa panunuod.
"Let me go!" pinalo palo ko ang braso niyang nakahawak
sa baywang ko.
Nag iinit na ang gilid ng mata ko. Hindi pa ako
nababoy ng ganito! Hind pa ako nahawakan at nahaplos
ng ganito kalagkit.
Humaplos pataas ang kamay niya.
"Ahhhh!" tumili ako at pilit na nagpupumiglas. Alam
kong walang makakarinig sa akin dahil mas malakas ang
tilian nila.
Bumuhos ang luha ko.
"Tang ina, ang arte-"
Naputol ang pagsasalita niya nang biglang may sumuntok
sa kanya.
Naging mabilis ang paghinga ko nang mabitawan niya
ako. Bumalandra siya sa bleachers!
"Shield..." bumuhos ang luha ko.
Malakas na nagtilian ang mga nanunuod dahil sa
nangyari. Nakatulala lang ako habang pinapanuod ang
nangyari.
Pinagsusuntok ni Shield ang lalaking manyakis, nagdugo
na ang iba't ibang parte ng mukha noon. Sumuntok din
siya kay Shield dahilan kung bakit nagdudugo na rin
ang labi ni Shield.
Kitang kita ko ang galit sa mukha ni Shield.
"Oh my gosh!" nagtitilian ang mga estudyante,
nagkakagulo na rin sila.
Nagtakbuhan ang mga nasa paligid nila. Hanggang sa
inawat na sila ng mga securities!
Oh my god!
Chapter 7
Yugto 5
Yugto 5
Galit na inalis ni Shield ang kamay ng security guard
na nakahawak sa braso niya.
"Estrevillo!" galit na saway ng coach nila nang
makalapit.
"You dare to touch her..." galit na anas ni Shield sa
lalaking manyak. Hindi na iyon makasagot dahil parang
hilo na. "Putang ina mo!"
Galit na tumalikod si Shield at bumaling sa akin.
Patuloy lang na bumubuhos ang luha ko, hindi ako
makagalaw parang naestatwa na ako sa kinatatayuan ko.
Pati mga kaibigan ko ay hindi ko na alam kung nasaan.
Napaigtad ako nang may humawak sa braso ko.
"Disney, are you okay?" si Rocco.
"She's not!" singhal ni Shield, padarag na inalis niya
ang kamay ni Rocco sa braso ko.
Hinawakan niya ang braso ko at hinila pero hindi ako
makalakad dahil sa panghihina ng tuhod ko.
"Damn..." inis na bulong niya at walang anu-ano'y
binuhat ako paalis ng gym. Nagtatabihan ang lahat ng
madaanan namin.
Nagkakagulo pa rin ang mga estudyante dahil sa
nangyaring iyon. Paulit ulit na pinapakalma ko ang
paghinga ko pero hindi ko magawa.
Parang may nakabara sa lalamunan ko kaya masikip ang
paghinga ko.
Please, huwag ngayon...
"Shield... Hindi ako makahinga..." habol hiningang
sinabi ko.
Damn! Ngayon pa umatake ng ganito ang sakit ko.
Nangunot ang noo ni Shield. Nakita ko ang pagpapanic
sa mga mata niya nang makitang naghahabol ako ng
hininga.
Inupo niya ako sa front seat ng kotse niya. Hindi ko
na talaga kaya...
"Damn... Anong nangyayari sayo?" nag aalalang tanong
niya.
"Hindi ako makahinga..." halos mamatay na ako sa
kakahabol ng hangin ko.
Padabog na kumamot siya sa ulo niya at hindi malaman
kung hahawakan ba niya ako o hindi.
"May gamot ka ba? Dadalhin kita sa ospital..." akmang
iikot na siya sa driver's seat pero hinawakan ko siya
sa kamay.
Umiling ako at patuloy na bumubuhos ang luha. Hindi ko
na talaga kaya...
Pumikit ako habang naghahabol pa rin ng hangin.
"Fuck! Don't close your eyes!" frustrated na sigaw
niya.
"Goddamnit!" sunod sunod at malulutong na mura niya
ang nadinig ko.
Naramdaman ko na ang pagkahilo, halos umiikot na ang
eyeballs ko pero pinikit ko ng mariin ang mata ko at
saka naghabol ng hindi makatarungan na hangin!
Oh my God!
Bumuhos ng bumuhos ang luha ko dahil sa kakahabol ng
hangin. Pakiramdam ko mamamatay na ako...
Hindi ko na alam kung ano pang gagawin ko, para lang
magkasapat na hangin. Napakasakit ng puso ko, parang
nasimot ang lahat ng hangin sa akin.
"Yslah... No..."
Ilang sandali pa ay naramdaman ko ang pagbuka ng bibig
ko! Dumampi ang ang bibig niya sa akin at binibigyan
ako ng hangin.
Pilit kong tinatanggap ang binibigay niya hangin.
Huminga ako ng napakalalim para maging sapat ang
hangin sa loob ko.
Humiwalay siya sandali at binigyan ulit ako ng hangin.
Fuck! Is this even possible? Pinagpatuloy niya lang
iyon hanggang sa maging sapat.
"Hey..." bahagyang tinampal niya ang pisngi ko. "Fuck,
Yslah... Open your eyes!" malutong na sinabi niya.
Dinikit niya ang ilong niya sa pisngi ko.
"Yslah... Please..." halos magmakaawa pa siya.
Miski ako ay hindi makapaniwala na pwedeng mangyari
iyon. Bahagyang nakaawang ang mga mata ko, sobrang
lapit pa rin ng mukha niya sa akin.
Thank you...
Patuloy lang ang paghinga ko ng malalim. Matagal bago
tuluyang maging normal ang paghinga ko.
"Yslah... Open your eyes, please..."
Pumikit ako ng mariin, pinapakalma ko pa ang paghinga
ko. Nang maging kalmado ay naging maluwag ang paghinga
ko.
Akala ko mamamatay na ako...
Ngumiti ako habang nakapikit pa rin. Ramdam na ramdam
ko ang paghinga niya sa pisngi ko.
"Thank you, Shield..." usal ko. He gasped.
Ilang sandaling natahimik siya, hindi ko alam kung
anong ginagawa niya pero alam kong malapit pa rin siya
sa akin.
Sobrang laki ng pasasalamat ko sa kanya, hindi ko alam
na posibleng mangyari iyon. Pero naisip pa rin niya na
gawin iyon.
"Hindi ka pa rin ba makahinga?" namamaos ang boses
niya.
Napadilat ako at nilingon siya, nanlaki ang mga mata
ko nang magtama ang ilong namin! Halos maduling na ako
sa lapit ng mukha namin.
Bakit ba sobrang lapit pa rin niya?!
Inatras ko ang mukha ko. Pero laking gulat ko nang
hinapit niya ang batok ko palapit ulit at saka nagtama
na ang labi namin.
"Hindi din ako makahinga, e..." he whispered. "Give me
some air..." tumagilid ang ulo niya at dinikit ang
labi sa akin.
Nanlalaki ang mga mata ko. Parang lasing na nakapikit
siya. Malakas na kumalabog ang puso ko.
What is he doing? Damn it!
"Uhmp!" piglas ko. Tinulak ko ang dibdib niya pero
hindi siya natinag.
Kumalas siya sa halik. "Damn! Don't you know how to
kiss?" inis na tanong niya.
"Shield!" nilapit niya ulit ang labi niya at binigyan
ako ng gahibla na halik, it was like he's teasing me.
Napapalunok na nakatulala lang ako.
Sumilay ang ngisi sa labi niya at muling sinakop ang
labi ko. Hindi ako makagalaw! Hinawakan niya ang
pisngi ko at lalong diniin ang paghalik sa akin.
Ramdam na ramdam ko ang banayad na galaw ng labi
niyang malambot sa akin. Madiin iyon pero hindi
masakit, he was gently sucking my lower lip. Napaawang
ang labi ko dahil sa kiliti naramdaman.
Para akong kinukuryente...
"Shie-" hindi ko maituloy tuloy ang pagtawag ko.
Ginalaw ko ang labi ko pero inis na kumalas na siya
pagkagalaw ko pa lang. Matalim ang tingin niya sa
akin.
"Damn it! Hindi marunong!" inis na bulong niya,
kumamot pa siya sa ulo niya.
Nag init ang pisngi ko at tinakpan ang mukha ko sa
kahihiyan.
Sinarado niya ang pintuan ko at saka umikot na siya sa
driver's seat. Pinatunog niya ang leeg niya pagtapos
ay minasahe ang batok bago pinaandar na ang kotse.
Napaka awkward lang...
Hindi ko alam kung bakit kailangan niyang gawin iyon!
Give me some air daw? May hika ba siya? O may sakit ba
siyang katulad sa akin?
Hindi ako makatingin sa kanya, nasa labas lang ng
bintana ang paningin ko.
Hindi pa rin kalmado ang puso ko dahil sa lakas ng
kalabog nito, animo'y nakikipaghabulan. Basta kakaiba
ito sa kadalasang nararamdaman ko.
Hindi masakit! Ang totoo ay masarap pa nga sa
pakiramdam, parang natutuwa kasi ang puso ko. First
time sa feeling...
"Bakit ka nagpapahawak doon?" biglang tanong niya.
Nilingon ko siya. Para bang ngayon lang niya iyon
naalala, hininto niya ang kotse sa tabi at galit na
binalingan ako.
"Huh?" maang-maangan ko.
"Huh?" he scoffed. "Are you stupid? Ang sabi ko bakit
ka nagpahawak sa lalaking iyon? Bakit ganoon?"
frustrated na tanong niya. "Why did you let him?"
"I didn't! Umiwas nga ako sa kanya! Pero sinundan pa
rin niya ako, hinila niya ako..." inis na sambit ko.
Gusto ko ulit maiyak sa nangyaring iyon. Pag naaalala
ko gusto kong maligo ng paulit ulit dahil naninindig
ang balahibo ko.
Hinilamos niya ang kanyang kamay sa mukha at bumuga ng
hangin.
"He almost touch your- Fuck it!" malutong na mura
niya. "Hindi ka ba marunong manampal? Sumigaw?"
sarkastikong tanong niya.
Napasimangot ako. Ngumiwi siya.
"Hindi ka na nga marunong humalik, pati ba naman
sumampal? Damn..." napapailing na sinabi niya.
Nag init ang pisngi ko sa sinabi niya. Hindi ba niya
alam na nakakahiya na ang mga pinagsasabi niya?
"Gusto mong subukan ko sayo?" inis na tanong ko.
Sampalin ko kaya siya? Bwisit na ito!
He smirked.
"Humalik? Sige..."
Halos malapnos na ang pisngi ko dahil sa sobrang init.
Gusto kong sampalin siya pero hindi ko kaya.
Padabog na bumaba na lamang ako ng kotse niya.
Malapit na rin naman ito sa amin, pwede ko naman ng
lakadin papasok. Hindi na kailangan magpahatid pa sa
kanya.
Siya yata ang totoong manyak, e...
Nagmadali akong maglakad nang madinig ko ang pagsarado
ng pintuan ng kotse niya. Damn! Bakit ba sumusunod pa
siya?
Mahigpit na nahuli niya ang braso ko. Matalim na
tiningnan ko siya at pilit na binabawi ang braso ko.
"Kanina hindi ka makahinga, tapos maglalakad ka ng
ganyan kalayo?" inis na tanong niya. "Tanga..." dagdag
pa niya.
Mahaba ang pasensya ko sa lahat! Pero bakit pag siya
ang nagsasalita napipikon ako? Mas malala pa nga ang
mga sinasabi nila Alice, pero napagpapasensyahan ko.
Pero bakit ito, hindi?
"Let me go!" sigaw ko.
He looked amused. "So... You can shout? Wow!"
"Tumigil ka! Bitiwan mo na ako..." I tried to be calm.
Bumaba ang hawak niya sa kamay ko. Naramdaman ko na
naman ang kakaibang kiliti sa aking tiyan.
"Okay... Let's walk..."
Binawi ko ang aking kamay.
"Kaya kong maglakad mag isa! Ikaw, umuwi ka na!"
bulalas ko.
Ngumuso siya, halatang nagpipigil ng tawa.
Baliw ba siya? May nakakatawa ba?
Hinawakan niya ulit ang kamay ko, this time tighter...
Hindi na ako makawala, hindi ko na mabawi ang kamay
ko.
Nasa tapat na kami ng malawak na gate. May nakaukit
roon na 'dos Santos' sakop ng gate na ito ang mahabang
walkway patungo sa pinakadulo. Sa pinakadulo na ang
aming mansyon.
Ang walkway ay napapaligiran ng mga pananim at mga
puno. Taniman. Kaya napakasarap maglakad dito, para ka
lang naglalakad o namamasyal sa isang park.
"Makulit ka 'no? Ihahatid kita doon!" tinuro niya pa
ang nasa dulo ng lalakaran namin, ang mansyon namin.
"Mas makulit ka! Ayaw ko nga! Baka makita ka pa ng
mama ko!" singhal ko.
Nagtaas siya ng kilay. "So what? Is that bad?"
"Oo! Huwag mo na ako samahan, salamat sa paghatid..."
malamig na sambit ko.
"You're a not a good liar..." hinila na niya ako
papasok sa malawak na gate namin.
Bakit ba napakakulit niya? Nakakainis! Hindi ako sanay
sa ganitong ugali niya. Hindi naman siya ganyan, e!
Ayaw ko ng ganyan siya, ayaw kong maramdaman ang mga
kakaibang pakiramdam ko towards him... Dapat normal
lang, pero ngayon iba na.
Basta, hindi ko maintindihan!
Habang naglalakad kami ay binawi ko ang kamay ko at
saka naunang maglakad. Nadinig ko pa ang mahinang
pagtawa niya.
Nilanghap ko ang malamig na simoy ng hangin. Kulay
kahel ang langit, kaya napakagandang tingnan noon.
Payapa...
Pati ang mga dahon at bulaklak na sumasabay sa ihip ng
hangin ay nakakatuwang tingnan. Hinding hindi ako
magsasawang maglakad dito.
"Can I ask something?" sumabay siya sa paglalakad.
Tumango lang ako, hindi inaalis ang paningin sa mga
pananim.
"Bakit nahihirapan kang huminga?" seryoso ang tinig
niya.
Napabagal ang paglalakad ko, nilingon ko rin siya.
Nakatingin siya sa akin habang naghihintay ng sagot.
"Hika..." tipid na sagot ko.
"Really? I mean, bakit ganoon? Halos magkulay puti na
ang labi mo kanina..."
Nagkibit ako ng balikat.
Ganoon naman talaga, e. Wala na akong magagawa. Kaya
parati lang akong kalmado dahil doon, katulad kanina.
Agaw buhay na ako.
"Wala ka bang inhaler?" malamig na tanong niya.
"Mayroon..."
"Why didn't you bring it?" inis na tanong niya. "It
should be with you always! Stupid!"
Nangunot ang noo ko.
"Naiwan ko lang iyon!" giit ko. Naiwan ko lang naman
talaga dahil kagabi ay ginamit ko iyon.
"Alam mong may sakit kang ganyan, dapat palagi mong
dala! Pwede naman iyon sa bulsa ng skirt mo..." aniya.
"Tanga ka talaga..."
Napapikit ako ng mariin para kumalma ang inis ko.
Matalim na tinapunan ko siya ng tingin, mabilis na
tinalikuran ko na siya.
Mahirap makipagtalo sa katulad niya. Talagang
napakakulit at nakakainis! Ang akala ko cold na talaga
siya for life. Pero mayroon palang ganyang ugali.
Violet na ang kulay ng kalangitan nang makarating kami
sa gate ng mansyon. Hinarap ko siya, nakapamulsa siya
at malamig na nakatingin sa akin.
"Thank you..." buo ang boses ko.
I'm really thankful... Kung wala siya kanina, baka
nasa ospital na ako ngayon o kaya naman ay agaw buhay
na.
Kinagat niya ang kanyang labi at tipid na tumango sa
akin.
"Dalhin mo ang inhaler mo palagi..." pangaral pa niya.
"Sige na, pumasok ka na..."
Nangunot ang noo ko pero tumango na lang ako sa kanya,
ilang beses pa akong sumulyap sa kanya bago pumasok ng
tuluyan.
Sobra ang kalabog ng puso ko. Naghuhurumentado ng
sobra!
"Disney..." nag aalalang boses ni Rolenz.
Namilog pa ang mga mata ko nang makita siya rito.
Humawak agad siya sa braso ko at parang chinicheck
ako.
"Are you okay?" tanong niya.
Ngumiti ako. "Of course, Rolenz..."
"Hindi kita naabutan kanina, masyadong nagkakagulo sa
gym... Saan ka galing?"
"Uh..." walang akong masabi.
Bumuntong hininga siya. "I hope you're fine..."
Tumango tango ako. Sakto naman ang pagdating ni Mama.
Humahagos na nilapitan niya ako at hinawakan sa
pisngi.
"Yslah, ano na naman ang nangyari?" tanong niya.
"Ma, I'm fine... Huwag ka na mag alala, please?"
Mahirap tingnan si Mama pag nag aalala siya sa akin,
pakiramdam ko ako lang ang nagbibigay ng ganitong
pagpapabigat sa kanya.
Kinaumagahan naabutan ko si Mama sa kusina, nagbebake
siya. Mukhang hindi siya magpupunta sa office ngayon.
"Good morning, ma..." I greeted.
Napalingon siya sa akin na may ngiti sa labi. "Good
morning, anak..."
Pinaghandaan agad ako ni Ate Sel ng gatas at pagkain.
Kakatapos lang ni Mama magbake, tinanggal niya ang
apron at saka umupo sa harapan ko.
"Let's go out..."
Napaangat ako ng tingin sa kanya. Wala naman akong
pasok ngayon, kaya pwede kaming umalis.
"Saan, ma?" tanong ko.
"Uh... Anywhere! Shopping?" ngumiti siya at hinaplos
ang buhok ko.
"Okay..."
Malayo ang mall dito sa amin, aabutin iyon ng isang
oras na byahe. Tahimik lang kami ni Mama habang nasa
kotse.
Kasama namin si Ate Sel, nakaupo siya sa front seat.
Si Manong Oscar naman ang driver. Minsan lang din kami
nagkakaoras ni Mama pagdating sa ganitong pamamasyal.
Masyado kasi siyang abala sa pangangalaga sa farm.
Naiintindihan ko naman iyon kasi wala naman silang
pagkukulang sa akin.
Pero malungkot din, wala kasi akong kapatid kaya wala
akong nakakausap pag nasa mansyon lang ako. Iyon ang
dahilan kung bakit ayaw ko mag homeschool, baka
mabaliw na ako.
"Ayaw mo bang lumipat sa maynila?" biglang tanong
niya.
Nangunot ang noo ko.
"Hindi na po, Ma..."
"Mas mabuti kasi kung doon ka, Anak. Mas maganda ang
mga ospital doon, mas magagamot ang-"
"Ma..." agap ko. "I'm sorry, but I can't... I'm
perfectly fine here in Busay..."
She sighed. "But your heart can be treated well in
manila..."
Napabuntong hininga ako.
"Hindi naman po ako mahina, Ma... Besides, we have a
family doctor..." giit ko.
Hindi ko talaga gusto sa maynila. Pakiramdam ko kasi
hindi ako masasanay doon, dito na ako sa Busay lumaki.
Hindi na kailangan pang lumipat ako.
"Iba pa rin kasi kung sa specialist ka talaga
ipatingin, Anak... Nandoon naman ang Daddy mo..."
Umiling na lamang ako.
Parang tinatrato talaga nila akong babasagin at
mahinang tao. Ayaw ko ng ganoon, ilang beses na nila
akong pinipilit na doon ipagamot.
Pero alam ko naman na walang gamot sa sakit ko, unless
it's a heart transplant...
Chapter 8
Yugto 6
Yugto 6
Papasok pa lang ako ng LSU, mag aayos kasi ulit kami
ng booth. Paniguradong mabenta ang juices ngayon dahil
may basketball league.
Naglalakad na ako, malapit sa quadrangle nang biglang
may humila sa braso ko.
"Halika dito!" si Berna. Magkakasama sila nila Iza at
Aira.
"Wala ba tayong booth ngayon?" I asked.
Pinaupo nila ako sa bench na nakadikit sa punong
malaki. Nakakalat ang mga tuyong dahon sa lapag.
Marami-rami na ring estudyante ang nag aayos ng
kanilang booth.
"Mamaya na tayo mag ayos ng booth..." si Iza.
"Oh, ano kumusta ka naman? Hindi ka namin nakita noong
isang araw dahil nagkagulo gulo na sa gym..."
paliwanang pa ni Berna.
"Ayos lang naman ako..."
"Ano ba kasing nangyari doon?" tanong ni Aira. "Nanalo
ang Business Ad!"
"Huh? Diba Engineering ang lamang?"
"Oo nga, pero nadefault sila dahil kay Ailler! Doon sa
gulo gulong nangyari..." napanguso si Aira.
Napangiwi ako.
"Ano ba kasing nangyari talaga?"
"Iyong lalaki kasi, hinawakan ako... Hindi ko din
naman alam na magkakaganoon..." I explained.
Suminghap sila.
"Sinasabi ko na nga ba at may ginawa talagang mali
iyon. Di naman siguro gagawin ni Ailler iyon kung
wala..." ani Aira.
"Kaya nga, pero ngayon si Ailler pa ang mali sa mata
ng tao!" asik ni Iza.
Nangunot ang noo ko.
"Huh? Bakit siya?"
"Basta siya iyong pinatawag kanina, hindi na din siya
makakalaro ngayon sa basketball... Ang alam ko ay
sinuspinde siya ng coach nila..."
Napaawang ang labi ko.
Hindi ko akalain na ganoon ang mangyayari, nadamay
lang naman si Shield sa akin. Wala naman siyang
kasalanan roon. Pero ngayon suspended pa siya.
"Biruin mo, oras ng game nakipagsuntukan pa talaga
siya..." mangha na sinabi ni Berna. "Iba na talaga ang
alindog ni Yslah Disney dos Santos!"
Nagtawanan sila.
"Alam ba nila na may kabastusang ginawa iyong lalaki?"
tanong ko.
Nagkibit sila ng balikat.
"Apo pala ng isang propesor dito iyon! Kaya siguro
hindi ka na rin pinatawag, syempre kakampihan nila
iyon..." bulalas ni Berna.
What? Hindi naman yata tama iyon, gustuhin ko man
kasuhan iyon pero parang ayaw ko na rin ng gulo. Tama
na iyong nasapak siya ni Shield.
"Ngayon, galit na galit na naman sayo ang mga babae!
Kaya, ikaw. Huwag kang lalayo sa amin..." sabi ni
Aira.
Naglalakad na kami ngayon papunta sa booth namin.
"Yslah Disney dos Santos, please proceed to Dean's
office now..."
Nangunot ang noo ko dahil sa narinig kong speaker.
About siguro doon sa gulong nangyari. Wala naman akong
dapat ikatakot! Sasabihin ko na lang ang katotohanan.
Manyakis talaga ang lalaking iyon. Mapagpasensya ako
sa mga bagay bagay pero sa ginawa niya ay hindi.
He's an asshole!
Kinalabit naman ako nila Berna. Sabay sabay kaming
pumunta sa Dean's office.
Hindi ko alam kung bakit ipapatawag pa ako? Ano para
maareglo? Wala sa plano kong makita ang mukha ng
manyakis na iyon.
Ayaw ko man sabihin pero napakakapal talaga ng mukha
niya. Mabuti sana kung dumidikit ako sa kanya, e. Kaso
hindi! Lumalayo pa nga ako para hindi kami magdikit.
Pumasok ako sa glass door ng Dean's office, sila Berna
ay naiwan lang sa labas kasama sila Aira at Iza. Nag
okay sign pa si Berna sa akin.
Bumungad sa akin ang matandang dean, nakaupo siya sa
kanyang table. Mukhang strikto at masungit siya.
Kulay gray na ang buhok niya dahil sa pagtanda.
Nakasalamin siya na parang nakasabit lang sa ilong
niya. She was looking at me intently.
"Good morning, Dean..." bati ko bahagya pa akong
yumuko.
Napahugot ako ng malalim na hininga nang makita ang
lalaking manyakis. Nasa kaliwang bahagi siya nakaupo,
nasa tabi niya iyong propesor na lola niya siguro.
Sa kanang bahagi naman ay si Shield, malamig lang
siyang nakaupo pero nang makita ako ay kumunot ang noo
niya at tumalim agad ang tingin niya sa manyakis.
"Stop looking at her!" singhal niya sa lalaki.
Namilog ang mata ko. Baliw ba siya? Sa harap pa talaga
siya ng Dean at propesor nag gaganyan? Tss...
"Mister Estrevillo!" saway ng Dean.
Tumayo si Shield at hinila ang kamay ko, iginiya niya
ako paupo sa tabi niya. Pinandilatan ko siya ng mata.
Inis na umismid lang siya.
"Why does Yslah need to be here, Dean?" may inis sa
pagtatanong niya.
Namilog ang mga mata ng propesor at dean. Napakabastos
naman kasi makipag usap nitong si Shield. Nababaliw na
talaga siya. Kinurot ko ang kamay niyang nakahawak sa
akin.
"Shit..." daing niya.
"Mister Estrevillo!" saway na naman ng Dean.
"He's really rude, Dean Tiu..." asik ng propesora na
matanda. "Basagulero pa!"
Napatingin ako sa manyakis na lalaki. May nagtatagong
ngisi sa labi niya habang nakatingin sa akin.
Fuck!
Nangilabot ako dahil doon. Inis na iniwas ni Shield
ang mukha ko sa lalaki.
"Hindi siya ang kakausap sayo..." inis na bulong niya.
Nangunot ang noo ko. Hindi ko na lang siya pinansin.
Parang tanga kasi!
Tumikhim ang Dean.
"So... Miss dos Santos... What exactly happened
yesterday? I've heard from Mister Estrevillo that Dave
harassed you? Is it true?" diretsang tanong ng Dean.
"Why did you have to asked her? Of course it's true!
Sinabi ko na nga sa inyo..." malamig na sambit ni
Shield.
Shit! Baliw na talaga siya! Bakit ba ganyan siya
makipag usap? Kahit na mainit ang ulo niya dapat
magalang siyang makipag usap sa nakakatanda lalo na sa
Dean!
"Shield!" impit na saway ko. Sumimangot siya pero
tumahimik na rin.
Tumikhim ulit ang Dean at umismid kay Shield. Hindi na
niya nagugustuhan ang pamamaraan ng pakikipag usap ni
Shield.
"Totoo ba iyon, Miss dos Santos?"
Marahang tumango tango ako. Suminghap ang propesor na
matanda.
"No, it's not!" singit noong manyakis na Dave pala ang
pangalan.
Namilog ang mata ko at tumingin sa kanya.
"Totoo iyon! Bakit hindi mo na lang aminin?" inis na
sambit ko.
"Ikaw ang dumidikit sa akin, Miss..." ngumisi pa siya.
Nangunot ang noo ko sa inis.
"Sinungaling! Lumalayo ako sa'yo, pero pilit kang
lumalapit sa akin. Pagtapos ay hinawakan mo ako kung
saan saan!" totoo ang sinasabi ko.
Ang kapal ng mukha niya para palabasin na ako pa ang
nagbibigay motibo!
Umiling iling siya. "Wala kang witness! All students
were busy watching the game... Lalaki ako, Miss. Alam
ko pag nagbibigay ng motibo ang babae o hindi..."
Damn it!
Kumuyom ang kamao ni Shield, akmang tatayo na siya
pero agad na hinawakan ko ang braso niya. Inis na
tumingin siya sa akin, pero umiling na ako sa kanya.
Bumuga siya ng hangin at matalim na tumingin na lang
sa lalaki.
"Dean, totoo po ang sinabi ko... I tried to avoid him
pero lalo niya akong nilapitan at hinawakan sa baywang
at sa... dibdib..." naging mahina ang boses ko.
Suminghap si Shield sa aking tabi, bakas na bakas ang
galit sa ekspresyon niya. Habang iyong manyakis naman
ay parang naghahamon pa ng away.
"Really? Sino ang witness mo?"
"Ako! Kaya nga ganyan ang mukha niya ngayon dahil
nakita ko ang kamanyakan na ginagawa niya..." mariing
sagot ni Shield sa propesor.
Tumalim ang tingin ng propesor kay Shield. Animo'y
malapit na itong mahigh blood.
Matunog na ngumisi iyong Dave.
"How? You were busy playing, dude! You can't fool us!"
Umigting ang panga ni Shield.
"Busy playing while watching her, yes... I can do both
at the same damn time... You have no rights to touch
her, fucktard!" mariin at buo ang tinig niya.
Nangunot ang noo nila. Napalunok naman ako. Walang
tigil sa kalabog ang puso ko.
Watching me?
Nagtaas ng kilay si Dave. "Oh! Really!"
"I'm watching her all the time, motherfucker..."
mariing sabi pa niya. Hinawakan niya ako sa braso at
tinayo.
"You can't say that-"
Pinutol ni Shield ang sasabihin ng propesor.
"Kung wala ng pag uusapan, aalis na kami..." malamig
na sambit niya, hinila na niya ako paalis ng office.
Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko sa mga sinabi
niya. Basta ang alam ko lang ay parang may lumilipad
sa tiyan ko at ang puso ko ay walang tigil sa
paglundag.
Sumalubong sa amin ang gulat na sila Berna, Aira at
Iza. Naroon na rin ang ibang teammates ni Shield.
"Dude..." tawag sa kanya ni Sean. Iyong engineering
din na sikat dito sa LSU.
"Kayo na lang ang maglaro..." malamig na sambit ni
Shield.
Hindi man lang kami huminto sa paglakad. Nakasunod
lang sa amin sila Berna. Nanginginig pa ang mga tuhod
ko dahil sa mga sinabi niya kanina.
Ibig sabihin lagi niya lang akong pinapanuod? Gusto
kong matawa sa isip, kahit naglalaro siya ng
basketball.
I just realized it right now, oo nga 'no? Paano niya
naman nakita na hinahawakan ako ng Dave na iyon? E,
busy siya sa paglalaro. Sobrang init pa nga niya sa
paglalaro noon.
Was it true? He was playing and watching me at the
same time?
Pinapagulo niya ang utak ko! Damn it! Not just my
mind, also my heart and soul!
Damn you, Shield Ailler!
Sumunod na araw ay iwas ako sa mga tao. Puro sila
Berna lang ang kausap ko. Hindi din ako nagtitinda sa
booth. Nakaupo lang ako habang pinapanuod silang
nagbebenta.
Halos hindi ako pinatulog buong magdamag ng Shield na
iyon! Ewan ko ba bakit napaka big deal noon sa akin.
Lahat ng salitang binibitiwan niya ay big deal sa
akin.
"Spacing out?" tawa ni Iza.
Napakura kurap ako at tumikhim.
"Ilang oras ka na sa space?" gatong pa ni Berna.
"Baliw..." Usal ko.
"What really Ailler told you yesterday, huh?" patuyang
tanong ni Aira.
"Mm! You've been spacing out since yesterday after you
two talked! What is it all about, Dis?" may panunuya
sa boses ni Berna.
Ngumiwi ako at umiling ng sunod sunod.
"Wala iyon! Ayan na, may bumibili!" senyas ko sa mga
customers.
"Ashus! Nag iinarte na oh!" panunukso pa ni Berna.
"Kuchi kuchi!" tinusok tusok pa niya ang tagiliran ko.
I made a face.
Baliw na siya! Wala naman talaga kaming pinag usapan
ni Shield noon, ang totoo ay nabingi ako sa sobrang
tahimik niya noong hinila niya ako paalis.
Kaya talagang nailang din ako, hindi ko na rin siya
kinausap noon.
Tumambay siya sandali sa booth namin pagtapos ay
walang paalam na bigla na lang nawala. Ewan ko ba!
He's really hard to predict! Hard to understand! Iyon
siya.
"Picture tayo!" maligayang sinabi ni Aira. Tinapat
niya ang front camera ng phone niya sa amin.
Hindi man lang ako nakapaghanda! Mukhang malungkot pa
ako roon. Nakanguso ako at nakatingin kay Berna. Sila
naman ay naka malapad na ngiti pa.
"Si Disney!" halakhak ni Iza habang tinitingnan ang
picture namin.
"Mukhang naluging Goddess lang, ah!" tawa naman ni
Aira.
"Oo nga pala, Dis... Bilin ni Brix sa akin na
imbitahin ka sa birthday niya!" si Berna, may
panunukso sa ngisi niya.
Nangunot ang noo ko.
"Huh? Kailangan ba ako doon?"
Tinampal ni Berna ang noo ko. "Oo, kailangan ka niya!"
humalakhak siya. "De, oo. Gusto ka kasi noon diba,
matagal na! Nagtatanong ka pa."
Iza giggled. "Oo nga, Dis! Naku! Hot hot ni Brixter,
e!"
"Of course! Kaya nga ako ang pinsan niya diba?"
kumumpas pa ng kamay si Berna.
Nagtawanan sila.
"Kailan pa siya nakauwi dito?" tanong ko.
Nagkibit siya ng balikat.
"Hindi ko alam, kahapon yata..."
"Bongga naman ba ang birthday party niya bukas?"
tanong ni Aira.
Nanlalaki ang mga mata ni Berna at tumango ng ilang
beses.
"Oo, gurl! At ito pa, sa manila sana siya
magcecelebrate pero dahil kay Disney dito na lang daw
niya icecelebrate! Pak na pak!" tili pa ni Berna.
Namilog ang mga mata ko.
"Huy! Baliw ka na!" saway ko.
"Totoo nga, Berns?" tanong pa ni Aira, kinikilig din.
Kumagat sa mansanas si Berna.
"Oo naman! Sabi pa niya 'I wanna celebrate my birthday
here for Disney' oh man! He's crazy for you..."
kinanta pa niya ang huling sinabi niya.
Humagalpak kami sa tawa. Si Iza at hinampas pa sa
braso si Berna.
"Grabe ang tama ng pinsan ko sa'yo, Dis!" napapailing
pa siya.
Pinagpapalo ako nila Aira at Iza, kilig na kilig sila
sa sinasabi ni Berna.
Oo, dati kinukulit talaga ako noong ni Brix. Pinsan
siya ni Berna. Kababata ko na rin iyon, pero noong
kolehiyo na ay lumipat siya sa maynila para doon mag
aral.
Halos dalawang taon ko na rin siyang hindi nakikita
and it's really impossible that he still likes me!
Manila boy na siya, sigurado ako na maraming mas
maganda pa roon sa akin.
"Itong si Iza, may jowabells na! Nag iinarts pa sa mga
papabols!" ani Berna.
Umirap si Iza. "Wala namang masama sa crush! Hindi
naman ako magpapaagaw..."
Humalakhak sila.
"Kasi imposible naman na magustuhan ka ng cannot be
reach mong crushes!" tawa ni Aira.
"Cannot be reach, langya!" halos hindi na makahinga si
Berna sa kakatawa.
Napailing iling na lang ako. Ubos na ang paninda namin
kaya nagpalipas na lang kami ng oras sa cafeteria.
Napakaraming estudyante pag ganitong walang klase!
Daig pa pag school days, e. Ang kulit lang. Parang mas
gusto nila na ganito na lang ang LSU.
May mga booths at palaro, may basketball league at iba
pang nakakaaliw. Kahit sino ay pwedeng pumasok sa LSU
pag ganitong foundation week.
"Punta tayo kila Disney!" pagyaya ni Iza.
Nangunot ang noo ko.
"Ano namang gagawin natin sa amin?" agap ko.
Nagkibit ng balikat si Iza.
"Wala lang, gusto lang namin makapunta sa inyo! Ang
tagal na nating magkakaibigan pero di pa kami
nakakapunta sa inyo..."
Gaya ng sinabi ni Iza ay nagpunta kami sa amin. Nag
tricycle lang kami, ibinaba kami sa tapat mismo ng
malawak na gate ng hacienda namin.
Mangha ang mukha nilang tatlo habang nakatingin sa
malawak na walkway at mga tanim. Hinahagod nila ng
tingin ang buong lupain.
"Damn... Hindi ko alam na may ganito kayo Disney!"
mangha na sambit ni Aira.
"Sa parents ko ito..." giit ko.
"Nag iisang anak ka! Edi sayo din ito!" giit naman ni
Iza.
Naglakad na kami papasok. Bawat madaanan namin ay
kinukuhanan nila ng litrato, miski ang mga kalabaw na
kumakain ng damo ay hindi nila pinalampas.
"Damn! Ang ganda dito!" nagtatalon pa si Aira habang
umikot ikot sa daanan.
Natanaw ko ang mga nangangalaga ng pananim namin na si
Mang Ed. Marami pa silang nag aani ng mga tanim, pero
si Mang Ed ang parang pinakatumatayong leader sa
kanila.
Nag uusap usap sila at nagtatanawanan. Napangiti ako,
ang sarap lang tingnan na ganyan sila. Nagtatawanan
kahit halata mo ang pagod sa kanila.
"Napakaganda dito, Dis! Pwede bang mag sleep over?
Gusto kong mag jogging sa mahabang daanan na ito!" si
Iza.
"Oo naman, kung kailan ninyo gusto..." sambit ko.
"Weh? Hindi ba nakakahiya sa magulang mo?" Tanong ni
Berna.
"Bakit naman nakakahiya? Wala ang daddy ko nasa
maynila, ang mama ko naman ay sa gabi na umuuwi...
Kahit naman andyan sila ay ayos lang, matutuwa pa nga
iyon..." ngumisi ako.
Matutuwa ang mama ko pag nakita ang mga kaibigan ko.
Matagal na rin niyang tinatanong sa akin kung bakit
wala daw akong dinadalang kaibigan dito.
"Iyon pala, e! Sleep over kami dito sa finals! Para
sabay sabay tayong pupunta sa LSU!" Iza said
excitedly.
"Oo! Matagal ko na ngang pangarap ang ganoon. Gusto ko
magkakatabi tayo matulog at sabay sabay na papasok!"
hagikgik naman ni Aira.
Ngumiti lang ako at sumang ayon sa kanila.
Gusto ko rin naman iyon, dahil hindi ko pa nagagawa
ang ganoong bagay. Sana nga nagkaroon na lang ako ng
kapatid para may kasama man lang ako.
Kaya lang sabi ni mama, menopause baby daw ako. Kaya
hindi na ako nasundan, mabuti nga daw at nagkaanak pa
sila.
Masyado kasi silang naging abala noon sa trabaho kaya
wala daw silang time para sa pagbuo ng pamilya.
Ewan ko...
Chapter 9
Yugto 7
Yugto 7
Maynila
"Bakit nasa Maynila ang daddy mo?" tanong ni Aira
habang kumakain ng chichirya.
"Ah, may inaasikaso kasi siya roon..." sagot ko.
May modeling company kasi sa Maynila ang daddy ko,
inaasikaso niya lang iyon dahil iniwanan iyon sa kanya
ng Auntie ko. Star Company kung tawagin iyon.
Isang beses pa lang ako nakapunta doon sa Maynila, one
week vacation iyon. At saka hindi ko na rin maalala
ang itsura ng Manila dahil bata pa rin ako noon.
I think I was twelve years old when I went there.
Simula noon ay hindi na ulit ako nagawi doon!
"Ayaw mo ba sa Maynila? Balita ko maganda daw roon,
e..." ani Berna, nagsusuklay naman siya ng buhok niya.
Kakatapos lang din niya maligo. Noong nagpunta sila
dito ay parang naadik na sila. Bukas na ang finals ng
basketball kaya andito sila para mag sleep over.
Nag indian sit ako sa aking kama, inaayos naman ni Iza
ang aking buhok.
"Ayaw ko kasi, mas gusto ko dito sa Busay..." sagot ko
kay Berna.
Nangunot ang noo niya. "E, loyal sa Busay! Alam mo try
mo magbakasyon doon, I'm sure mawawala ang pagka
inosente mo!"
Humalakhak si Iza.
"Oo! Look at Berna! She's liberated now! Kumbaga dito
sa pilipinas, laking ibang bansa si Berna!"
Umismid si Berna pero ngumisi rin.
"Mm, pero alam mo pag nasa Maynila ka marami kang
magiging kaibigan at matututo ka mag explore..."
Sumampa na rin si Aira sa kama, nag indian sit din
siya at nakinig sa usapan namin.
"Right! Noong nagbakasyon ako doon, grabe lang. Party
all night talaga! Masaya pero nakakapagod..."
pakikisali ni Aira.
Iyon nga ang kadalasan kong nadidinig sa pinsan kong
babae, hindi kami ganoong malapit noon pero
nagkukwento siya parati tungkol sa buhay niya sa
Maynila.
Pinsan ko siya sa father's side. Siya iyong anak ng
Auntie ko na may-ari ng modeling company sa Maynila.
"Ah! Basta! Loyal ako dito sa Busay! Wala din naman
akong relatives sa Maynila..." ngumuso si Iza.
"Sa sem-break gusto ninyo sumama sa akin?" anyaya ni
Berna.
"Sige, game ako!" ani Aira.
"Hindi ko alam, e... Wala naman akong tutuluyan
doon..." agap ni Iza.
Ngumiwi sila Aira.
Wala akong balak sumama sa kanila kaya nakinig na
lamang ako sa kwentuhan. Baka kasi pag nakita ako ng
Daddy ko doon ay hindi na ako pabalikin dito sa Busay.
Okay lang naman sana na magbakasyon kamk roon sa
sembreak pero ayaw ko naman tumira doon.
"Baliw! Malamang pwede naman sa amin! Doon sa mansyon
nila Brix!" si Berna.
"Hindi ba nakakahiya doon?" nakangiwing tanong ni Iza.
"Hindi 'no! Halos lahat nga ng pinsan ko ay naroon
nakikituloy pag nagbabakasyon sila sa Maynila..."
pahayag ni Berna.
"Masaya iyon! Three weeks sembreak!" impit na tili ni
Aira.
"O sige, sasama ako! Pero kailangan kasama itong si
Disney!" turo sa akin ni Iza.
Napatingin sila sa akin. Ngumiwi ako at umiling ng
ilang beses sa kanila.
Naghiyawan naman sila at binulyawan ako agad.
"Ano ba yan! Ang KJ naman!" inis na sambit ni Berna.
Napailing iling na lang ako at naghikab.
"Goodnight..." ngumisi ako at saka nagtalukbong sa
comforter.
Hindi ko na kailangan magbakasyon sa Maynila, tutulong
na lang siguro ako mag ani ng mga pananim kila Isay,
mukhang masaya naman ang ginagawa nila.
Gustong gusyo ko talaga gawin iyon, e. Wala lang akong
time dahil parati akong nasa school. First year
college palang kami pero grabe na ang schedule namin.
Alas siyete ng umaga hanggang alas siyete ng gabi.
Paano naman ako makakatulong noon kila Isay sa
paghaharvest diba?
Sabi nila masarap daw ang college life dahil free ka
sa lahat ng gusto mo. Excited pa ako noon na
magcollege dahil nga doon, pero mukhang nagkamali ako.
Para sa akin ay mas masaya ang highschool life dahil
hindi naman masyadong mahihirap ang subjects. Hindi
katulad sa college, kailangan mo talagang magpuyat
para lang makapagreview!
Kinaumagahan ay naabutan kong mahimbing pa rin ang
tulog nilang tatlo! Nakadantay pa ang mga hitang
bilugan ni Aira sa tiyan ko.
Hindi biro ang bigat nun!
Dahan dahan ko iyong inalis sa akin para hindi siya
magising. Alas otso pa lang naman ng umaga. Wala naman
kaming booth ngayon.
Magiging abala kasi ang lahat sa panunuod ng
baskeball, championship na kasi mamayang alas singko
ng hapon. Pagtapos noon ay may magaganap na mini party
sa LSU.
Kadalasan na iyong ginaganap sa LSU. Parating may
ganoon kaya masaya din, kahit noong highschool ay
ganoon din. Parang prom nga din kung titingnan.
"Mamili tayo ng dress!" anyaya ni Iza.
Kumakain na kami ng agahan ngayon. Tanghali na rin
palang magising ang mga ito! Tapos ang hirap pang
gisingin.
Nagsitanguan naman sila Aira bilang pag sang ayon sa
naisip ni Iza.
"Tamang tama, alas dos pa lang naman... Hindi naman
siguro tayo magtatagal sa mall..." ani Berna.
Napagpasyahan naming pumunta sa kabilang bayan, may
maliit na mall kasi roon. Kung magpupunta pa kami sa
Ayala ay mas malayo.
Baka hindi pa namin abutan ang championship. Habang
namimili sila ng dress ay panay pa rin ang asaran
nila.
Do I belong here?
Lagi ko iyong naitatanong sa isip. Masyado kasi silang
maingay at masiyahin. Samantalang ako nakikitawa at
taga kinig lang sa usapan nila.
Sanay na sila sa ganung ugali ko kaya hindi na nila
ako inaasar. Noong una palang kaming magkakaibigan,
grabe ang mga natatanggap kong panunuya sa kanila.
Madalas sinasabihan nila ako ng pipi at bingi, wala
daw kasi akong pinagkaiba doon. Palagi lang kasi akong
tahimik na nakikinig sa kanila.
Pero iyon ang nagpapasaya sa akin, kahit nakikinig
lang ako sa kanila nasasayahan akong kaibigan sila.
"Oh! Mga Gao! Bagay ba ito sa akin?" lumabas ng
fitting room si Berna.
Nalaglag ang panga namin sa dress na sinukat niya! May
butas iyon sa magkabilang tagiliran, champagne ang
kulay nun. Maikli din iyon!
"Wow!" manghang sambit ni Aira.
"Magnifico!" tawa naman ni Iza. "Maganda maganda!
Magaling magaling!"
Natawa ako kay Iza.
Kumapara kila Berna at Aira, si Iza ang batang isip.
Si Berna naman ay matured at makulit, si Aira middle
lang. Minsan makulit, minsan naman ay mataray.
Para sa akin maganda silang lahat.
Si Aira ang chubby! Cute siya talaga, mas bagay sa
kanya ang bilugang katawan. Ang sabi niya ay nag
vitamins daw siya para magkaroon ng kaonting laman.
"Naku! Siguradong magiging face of the night ka!" ani
Aira.
Kayumanggi lang ang kulay niya, bilugan ang mga mata,
pouty lips at may katangkaran din. Kulot ang buhok
niya na hanggang balikat lang.
Nagliwanag ang mukha ni Berna.
"Talaga?!" she asked, giggling.
"Oo sana, kung hindi kasali si Disney..." tumawa ng
malakas si Aira.
Ngumuso ako. "Baliw ka talaga, Aira..."
Sumimangot si Berna.
"Sanay na ako doon... Pero at least, magiging
pangalawa ako!" humagikgik siya.
Ang payat naman na maputi ay si Berna. Mahaba ang
makintab niyang buhok, medyo reddish iyon. Kikay siya,
aakalain mo ngang Manila girl siya kung titingnan.
Bihira kasi ang kikay sa Busay. Halos lahat kasi ay
simple doon. Kaya itong si Berna, pansinin talaga
dito.
Malalim ang kanyang mga mata at mukhang mataray.
Manipis ang labi niya na laging naka red lipstick,
mala-Anne Curtis.
"Kahit yata hindi magmagandang suot iyan si Disney,
siya ang magiging face of the night!" ani Iza habang
namimili ng lipstick.
Si Iza naman ang maliit na payat! Pero kulay gatas ang
balat, ang alam ko ay may lahi siyang chinese kaya
ganoon ang kutis niya.
Siya ang pinaka isip bata sa amin, kaonting asar lang
sa kanya ay mapipikon na siya.
Sobrang singkit ng mga mata niya, nawawala agad iyon
konting tawa o ngisi lang. Iyon talaga ang nagpacute
sa kanya lalo.
Ang buhok niya ay boy-cut! Pero lalo 'yong nakadagdag
sa kacutan niya. Para siyang batang babae lang.
"Ito ang suotin mo, para magkakaparehas tayo ng
kulay!" abot sa akin ni Iza ng kulay royal blue na
chiffon spaghetti strap na blouse.
Nakasuot na sila ng kanilang mga damit. Kulay blue din
sila, iyong kay Iza ay sky blue. Kay Aira naman ay
navy at kay Berna ay light blue.
"Iyon oh!" sumipol si Iza nang makalabas ako ng banyo.
Natawa na lang ako at ngumuso.
Alas quatro ng hapon kami nakarating sa mansyon.
Nagbihis lang ulit kami, pagtapos ay tumulak na ulit
papuntang LSU.
May dala silang damit sa bahay namin, doon daw ulit
sila matutulog mamayang gabi pagtapos ng party para
may kasabay ako.
Alas singko nakarating kami sa gymnasium ng LSU, hindi
pa naman nag uumpisa ang laban. Halos wala pa nga ang
ibang players.
Sobrang ingay na ng mga manunuod! Akala mo ay nasa
laban ka ng PBA! Nakaparami kong banner na nakikita,
may dala rin silang mga lobo na pahaba. Kulay blue at
kulay green iyon.
Ang kulay blue ay Business Ad, ang green naman ay
Engineering!
Agad na nakahanap si Berna ng pwesto namin, sa bandang
gitna lang iyon. Kitang kita pa rin namin mula rito
ang mga maglalaro.
"Picture!" tili ni Iza, ngumiti kaming lahat sa front
camera ni Iza.
"Iyon! Umayos din ang mukha ni Disney!" halakhak ni
Aira.
"Right! Umayos ang mukha niya, tayo naman ang
pumangit... Tsk!" ngumuso si Berna.
Humalakhak kami. Saktong tumunog ang buzzer.
Ilang sandali pa ay naglabasan na ang mga players.
Hinanap agad ng mga mata ko si Shield. Natanaw ko
naman agad siya, mukhang iritado na umupo siya sa
bench nila.
Natatawang umupo si Sean sa tabi niya, kinkausap niya
si Shield. Parang inaasar niya iyon dahil umiirap si
Shield sa kanya.
Tawa naman siya ng tawa, humawak pa sa tiyan niya.
Gwapo rin si Sean, siya ang masasabi kon macho!
Hubog na hubog ang biceps niya!
"Oh jeez! Makakapaglaro na ulit si Ailler!" tili ni
Aira.
"Kyah! Oh my oh my!" si Iza naman.
"Hoy! Alalahanin ninyo, Business tayo! Hindi
Engineering!" bulyaw ni Berna.
"Ang KJ mo!" iritadong basag ni Aira.
"O 'di lumipat ka sa bleachers ng Engineering!" ani
Berna.
Aira made a face. "Sus! Kala mo naman, palibhasa
bitter ka sa ex mo!"
"Sean Fuentabella! Kuchi kuchi!" pang iinis pa ni Iza.
Humalakhak kami ni Aira, si Berna naman ay nagpaikot
ng mata.
"Bakit naman ako mabibitter sa taong nagsayang sa
akin?"
"Ay sus! May sama ng loob, ah?" asar ni Aira.
"Bakit ba kayo nag break ni Sean?" tanong ko.
Amused na nilingon niya ako. Pati sila Aira ay ganoon
ang reaksyon.
What?
"Wow! Totoo bang may pakealam ka ngayon?" sarcastic na
tanong ni Iza.
Tumango naman ako. Tumikhim si Berna.
"Dahil fuckboy siya at niloko niya lang ako..."
mahinang sambit niya.
Ngumiwi sila Aira at Iza. Napangiwi na rin ako.
Sean Fuentabella? Kilala siya sa LSU bilang badboy,
pero wala naman akong nabalitaan na nanloko siya.
Noong third year highchool ay magkakaklase kami. Si
Berna, ako at si Sean. Kalat noon sa school namin ang
naging relasyon nila.
Hindi ko alam kung paanong nangyari, pero hindi ko pa
naman gaanong close si Berna noong mga araw na iyon.
Fourth year highschool na kami naging magkaibigan. Ang
totoong close ko ay iyong kapatid ni Brix, silang
dalawa actually...
"Fuentabella for three!"
"Yie! Berna!" pang aasar ni Aira.
Dumagundong ang buong gymnasium nang unang makapuntos
si Sean. Si Rocco ang nagbabantay kay Sean. Pinasa ni
Rolenz ang bola kay Francis na pinasa naman kau Rocco.
Sandaling pumwesto si Rocco at itinira sa tres.
"Ereo for three points!"
Nagsigawan ang mga business ad! Napatakip ako sa aking
tainga dahil sa sobrang lakas ng tilian.
Napakaraming banner ang hawak hawak ng fan girls nila.
Karamihan na nakikita ko ay kay Shield.
Miski ang mga green na lobo nila ay may nakasulat na
'Estrevillo'. Mayroon ding Fuentabella.
Sa kalagitnaang ng laro ay nagkakainitan na si Rocco
at Sean. Panay ang bangga ni Rocco kay Sean, kaya
gumaganti rin si Sean.
Mabilis na pinasa ni Sean kay Shield ang bola, walang
porma porma na tinira iyon ni Shield.
Quick release!
"Estrevillo for three points!"
"Kyah! Oh my Ailler!" malakas na tili ni Aira.
Mas lalong nagtilian ang mga manunuod. Miski yata dito
sa bleachers namin ay tumitili at nagche-cheer para
kay Shield!
Mainit na naman maglaro si Shield ngayon. Pansin na
pansin ang kanina pang salubong na kilay niya.
Ganyan ba talaga siya maglaro?
Kung sino ang nagbabantay sa kanya ay parating
nasasaktan. Masyado siyang malakas pag namamangga.
Animo'y sinasagasaan niya kung sino man ang humarang
sa daraanan niya.
Nakakailang fouls na rin siya kaya pinalitan siya ng
coach nila!
"Malapit ng ma-fouled out si Estrevillo!" humalakhak
ang lalaki sa likuran namin.
"Masyado kasing mainit, nagyayabang!" sabi naman noong
isa.
Hindi ko na pinansin. Tumingin na lang ako kay Shield,
sinalubong siya ng coach nila sa bench at parang
kinakausap.
Inis na kumamot sa ulo si Shield at umupo sa tabi ng
isa niyang teammate. Tinapik siya sa balikat ng katabi
niya, pero hindi niya iyon pinansin.
"Ongkiko for three!"
Malakas na nagtitilian pa rin ang mga tao. Pero hindi
pa rin nawawala ang init sa laban nila, si Sean ay
parang si Shield din maglaro.
Ang kaibahan lang, pasikreto at pasimple ang pananakit
ni Sean. Kaya hindi siya natatawagan ng foul. Panay
naman ang palatak ni Berna.
"Mapanakit!" sigaw niya.
"Huy! Tumigil ka Berna, hindi ikaw ang referee!"
pananaway ni Aira.
"Madaya iyan!" singhal pa ni Berna.
Ngumuso ako para magpigil ng tawa. Nakakatawa si
Berna, halatang panay kay Sean lang ang atensyon niya
buong game.
Kaya pansin na pansin niya ang pananakit ni Sean sa
mga players ng Business Ad. Napaupo si Rocco sa lapag
nang mabangga siya ni Sean.
"Fuentabella foul!"
Napangisi pa si Sean nang matawagan siya ng foul.
Seriously?
"Papogs!" sigaw na naman ni Berna, inis na inis na.
Napangisi ako. Wala sa sariling napatingin ulit ako sa
gawi ni Shield. Nagulat ako nang makitang nakatingin
siya sa gawi ko. Ayan na naman ang kakaibang kaba na
nararamdaman ko.
Nakasandal siya habang hawak sa isang kamay niya ang
gatorade na blue, nangangalahati na iyon. Tumutulo pa
mula sa buhok niya ang mga pawis niya.
Napalunok ako.
Ang talim ng tingin niya! Inaano ko ba siya?
Luminga linga ako sa aking tabi at likuran. Napahinga
ako ng maluwag nang makita roon ang mga lalaki ng nag
uusap tungkol sa kanya kanina.
So... Iyon pala ang tinitingnan niya!
Ngumuso ako at tumingin uli sa kanya. Lalong
nagsalubong ang kilay niya at padabog na kumamot sa
ulo niya pagtapos ay nag iwas ng tingin.
Huh?
Tumingin ulit ako sa lalaking nasa likuran ko. Wala
naman silang ginagawa! Abala sila sa panunuod ng game!
"Grabe! Ang init ng labanan!" nagsasalita ang speaker.
Halos hindi na tumahimik ang buong gym dahil sa
sigawan at tilian. Lalo na noong pumasok ulit si
Shield. Bahagya niyang inalog-alog ang kanyang ulo
bago pumasok sa court.
Nakipag high five pa si Sean sa kanya at tumawa.
Nginisian lang siya ni Shield. Nang maglaro ulit si
Shield ay lalo pang uminit iyon!
I think he was more hot than the game!
Shit!
Seriously, Yslah?
Ngumuso ako habang nanunuod. Hindi talaga ako mahilig
manuod ng basketball game! Pero ngayon ay parang
nagugustuhan ko na.
I don't know why!
Kadalasan noong higschool, kahit may sport fest ay
hindi ako nanunuod. Ngayong college lang ako
nakapanuod, masaya din pala. Lalo na pag nadidinig
kong nagtitilian ang mga tao.
"Engineering!"
Nakakabingi man sila pero masaya naman at
nakakatuwa...
"Kyah! Business! Business!" cheer ng mga tao sa gawi
namin.
Miski ako ay kinakabahan. Dahil mukhang panalo na sila
Rocco, lamang sila ng dalawang puntos.
"Kyaaaah!" malakas na sigawan, halos magtatalon pa sa
kanilang mga upuan nang mashoot ni Shield ang bola.
Si Shield ang tumapos ng game! Buzzer beater ang
kanyang three points! Lamang ang Business Ad, pero
noong mashoot ni Shield ang three points niya ay
lumamang sila ng isang puntos kaya sila ang champion!
Whoah!
"Damn! That was hot!" singhap pa ni Berna.
"Talo team natin!" si Aira.
Parang balewala lang kay Shield iyon. Nakipag high
five sa kanya ang mga teammates niya, lahat sila ay
nakatawa. Mukhang masaya sila na nanalo ang team nila.
Tumugtog pa ang malakas na we are the champion na
kanta!
"Attention to all Soledarians who will attend the
party later! Please wear your best dress!" sumigaw sa
microphone si Leo.
"We will announce the MVP later!"
Nagkukulitan at nag aagawan sa mic ang ibang players
ng Engineering.
"Engineering ang chinecheer ko!" ani Iza.
Binatukan siya ni Berna. "Sige! Doon ka na sa
Engineering mo! HRM ang jowa mo, huy!" panunuya pa
niya.
Nagtatawanan kami habang papalabas ng gym.
Chapter 10
Yugto 8
Yugto 8
"Huwag na tayo sumama sa party!" maktol ni Aira.
"Letse! Huwag ka mag inarte!" palatak ni Berna.
Ngumuso si Aira at hinagod ako ng tingin.
"Bwisit kasi itong si Disney!"
Nangunot ang noo ko. "Ano? Bakit ako?"
Kanina pa siya nagmamaktol pero hindi ko naman alam
kung anong dahilan niya!
"Nakakainis ka kasi! Bakit ang ganda ganda mo?!"
maktol pa ni Aira.
Niladlad ni Iza ang buhok ko at kinulot niya ang dulo
nito. Palagi lang naka ponytail ang buhok ko, pero
ngayon ay nakaladlad.
Natawa ako at napailing.
"Baliw... Maganda ka rin naman!" giit ko.
Sumimangot siya at naglagay na ng lipstick sa labi
niya, dark color din iyon. Parang dark violet, maganda
dahil pouty lips siya. Bumagay lalo.
"Lalagyan kita ng light make up..." ani Iza. Inupo
niya ako sa kama. "Just close your eyes... Huwag kang
magrereklamo!"
"Ayaw kong mag make up!" tumayo ako, pero agad na
tinulak na ako ni Berna paupo ulit sa kama.
"Huwag ka na sabing magreklamo! Ngayon lang naman
iyan!"
Sumimangot ako at pumikit na lamang.
Wala na naman akong angal, matatalim ang tingin nila
sa akin. Si Aira naman ay abala sa paglalagay ng
kolorete sa sariling mukha.
Si Berna nakamake up na kanina pa, hindi naman iyan
nawawalan ng make up sa mukha. Kinasanayan na niya
iyon.
Hindi ako mahilig sa party na ganoon, ni hindi nga ako
nakasama noon sa LSU mini party kahit minsan.
Parang hindi ko din kasi feel ang magparty party. Bali
ito ang first time na makikisama ako sa mini party sa
school.
"Pangina! Sabi sa inyo huwag niyo na siyang makeupan,
e! Wala na talaga!" nadidinig ko ang maktol ni Aira sa
isang tabi.
"Ang landi mo, Aira! Umayos ka nga. Mag diet ka kasi
para mapantayan mo iyong katawan ni Dis." si Iza.
Kung ano anong ginagawa nila sa mukha ko. Si Iza lang
naman ang naglalagay ng make up sa akin, pero si Berna
ay pinupunasan ang mga gilid gilid ng mata at labi ko.
"Nganga ka kaonti!" utos ni Iza. Sinunod ko naman
siya, nilagyan na niya ako ng lipstick.
"Damn!" mangha na usal ni Berna.
Humagikgik si Iza at saka inalis ang mga kamay niya sa
mukha ko.
"Open your eyes!" Iza giggled.
Nakangusong minulat ko ang aking mga mata. Nakangiwi
ang reaksyon ni Aira at Berna. Si Iza naman ay
nagniningning ang mga mata.
What?!
Mabilis na dumiretso ako sa salamin para tingnan ang
repleksyon ko. Shit! Bakit ganito kakapal?
May eyeshadow pa ako at kulay barbie pink ang lipstick
ko! Kala ko ba light make up lang! Hindi ako sanay na
ganito ang itsura ko.
"Light make up ba ito?" angil ko.
Humalakhak si Iza. "Can't help it. Gusto kong maging
napakaganda mo lalo..."
Tss...
"Ang ganda mo talaga, Dis!" pamaktol na tili ni Aira.
"Hindi ako sanay na ganito kakapal ang make up!"
singhal ko.
Sumipol si Berna.
"Tang mo talaga, gurl! Okay nga iyan, para naman
masubukan mo..."
"Mukha siyang barbie!" ani Iza.
Tumango tango naman sila Berna at Aira. Halos mamangha
pa sila sa itsura ko! Parang clown nga ang itsura ko
para sa akin.
"Barbie chaka!" pabirong sinabi ni Berna.
Sumimangot ako. "Tara na!"
Umiling iling si Iza at kumuha ng dress sa walk in
closet ko. Pagtapos ay lumabas siya ulit at hinagis sa
akin ang dress na regalo pa sa akin noon ni Treyson.
Nangunot ang noo ko.
"Iyan ang isuot mo!" aniya.
"Ha? Ayaw ko! Ayos na itong suot ko, e..."
Maayos naman ang suot kong dress, simpleng white off
shoulder lang na hanggang sa itaas ng tuhod ko.
"No! Hindi tayo aalis dito, unless you wear it!" she
said marked with finality.
Fuck!
Ano na naman? Ayaw ko ang dress na pinapasuot niya sa
akin. Color red ito na na may mga beads sa bandang
dibdib. Mini tube dress!
Kahit kailan hindi ko sinuot ito, bagong bago pa nga
dahil nakatambak lang sa closet.
"Suot mo na, Dis!" pamimilit din ni Aira.
"What?! No! I can't wear this kind dress!" angil ko.
Sa huli ay natalo ako! Kahit anong angal ko, panay
naman ang pilit nila. Sisihin pa daw nila ako pag
hindi sila nakasama sa party.
Damn.
Ayaw ko naman ng ganoon. Baka magalit pa sila sa akin,
nakakainis naman kasi si Iza. Hindi naman talaga ako
nagsusuot nito.
Hindi ko nga alam kung paano niya pa ito nakita doon,
e, napakadaming dress doon na hindi ko sinusuot.
Sanay kasi ako sa jeans at tshirts lang, ganoon naman
dito sa Busay. Kaya nga si Berna talaga ang
pinakapansinin kasi kung mag short siya ay napakaikli,
palagi pang naka spaghetti strap.
Nakasimangot na lumabas ako ng banyo. Nalaglag ang
panga nila habang hinahagod ako ng tingin.
"Holy jeez! You're a goddess, truthfully!" halakhak ni
Berna, pabakla pa ang kanyang tono.
Lumapit si Iza sa akin at hinawakan ang dibdib ko.
Nanlaki ang mga mata ko at hinawi ang kamay niya.
"Iza!" sigaw ko.
Humalakhak siya. "Hindi ko akalain na may papaya kang
tinatago..."
Nag init ang pisngi ko. "Shut it!" saway ko.
Tumingin ako sa repleksyon ko. Agad na napamura ako sa
isip, hindi ko akalain na ganito karevealing ang dress
na ito!
Hugis papuso sa dibdib ko, kaya kitang kita ang
cleavage ko! Maikli din ito, unusual sa mga sinusuot
ko.
Litaw na litaw pa ang maputi kong kulay dahil red ang
kulay nito, pati ang hita kong mahaba ay nakalitaw na
ngayon! Damn!
Bigla ay parang gusto kong umurong sa pagsama sa
kanila. Lalabas at magpapakita ba talaga ako sa mga
tao na ganito ang suot ko?
Oh shit!
Hinila na agad ako nila Aira palabas ng kwarto ko.
"Pak na pak ang ganda mo!" pamumuri pa ni Berna.
"Pwedeng pwede na ito sa gimikan sa Maynila!"
humalakhak si Aira.
Nagtiim bagang ako.
"Hindi ako pwedeng magpakita na ganito..." usal ko.
"Ano! Bakit naman?" iritadong sigaw ni Berna,
"Ayaw ko lang. Nakakahiya kasi..."
"Psh! Uma-Aira ka na ngayon? Naku! Ano namang
nakakahiya? Kinahihiya mo ang itsura mong ganyan?"
patuyang tanong ni Iza.
"Minsan lang naman ito, Dis... Hayaan mo na, bukas
pwede ka ng bumalik sa nakasanayan mo... Party naman
ang pupuntahan natin kaya ayos lang iyan..." pangaral
ni Berna.
"Masyado kasi itong..." hindi ko maituloy ang
sasabihin ko.
"Revealing? Damn, look at our dress! Ngayon mo
sabihing revealing pa 'yang iyo..." singhal ni Aira.
Napailing iling na lang ako at nagpahila sa kanila.
Iniisip ko na lang na minsan lang naman ito, hindi na
ulit ako magsusuot ng ganitong damit sa susunod.
"Wow, Yslah!" mangha na bungad ni Ate Sel, hinagod
niya ako ng tingin.
Hilaw na ngumiti ako.
"Napakaganda mo! Ito ang unang pagkakataon na nakita
kitang nagsuot ng ganyan..." ngumiti si Ate Sel at
hinaplos ang buhok ko.
Suminghap si Berna.
"Ayaw niya pa nga iyan, Te Sel! Nag iinarte ang alaga
mo!"
Tumawa si Ate Sel at hinagod din ng tingin ang mga
kaibigan ko.
"Ang gaganda ninyo! Paniguradong maraming magsasayaw
na binata sa inyo mamaya..." humagikgik pa siya.
Naku! Wala akong balak makipagsayaw mamaya roon. I can
sit in just one place kahit na ilang oras pa. Maaaliw
naman ako sa panunuod sa kanila.
Kung hindi lang mapilit ang mga kaibigan ko, hindi
talaga ako sasama sa kanila sa party na iyon. Hindi
naman kasi ako makatanggi sa kanila.
That's the problem...
Sobra ang kaba at pinaghalong hiya ang nararamdaman ko
habang papasok kami sa LSU.
Kinakabahan ako dahil ngayon lang ako nakapunta sa
ganito, nahihiya naman ako dahil sa mga tingin ng tao
sa akin.
Sa labas pa lang ng LSU ay dinig na dinig na ang
maingay na music.
Nakaraming babae at lalaki ang nakabihis ng magaganda
at talagang bumagay sa kanila. Aira's right, most of
the ladies here was wearing revealing dresses! Mas
revealing pa sa suot ko.
"Hi, Dis!" may bumati agad sa akin, lalaki iyon pero
hindi ko kilala. "You look gorgeous!"
"Naku! Naku! Hindi ka makakaporma kay Disney!" singhal
ni Berna.
Ngumisi ang lalaki at nagkamot ng batok.
"Grabe ka naman, Bernadette. Pinuri ko lang naman si
Disney..." giit nito.
Ngumiti na lang ako at tumango. "Thank you..."
"Can I dance you later?"
"Aish! Stop flirting!" singhal naman ni Iza.
Kilala nila ang lalaki, pero di ko kilala. Hindi ko
din matandaan na nakita ko na siya. Hindi lang siguro
talaga ako palatingin sa mga schoolmates ko.
Hinila na nila ako. Halos itago ko na ang mukha ko
dahil maliwanag pala ang dadaanan namin, bawat dadaan
sa blue carpet ay kukuhanan ng litrato!
Nagkakandabuwal buwal na rin ako dahil sa panghihila
sa akin ni Berna at Iza. Nasa magkabilang braso ko
sila nakakapit. Akala mo mawawala ako.
"Disney!"
May tumawag sa pangalan ko pero hindi ko na nalingon
iyon dahil hinila na ako nila Iza, sa table number
fourteen ang pwesto namin.
Sa malawak na quadrangle ay maraming tables, halos
lahat ng tables ay occupied na ng mga students.
May iba't ibang kulay din ng ilaw, maingay na nag
uusap usap ang mga tao. Maingay di ang music kaya
nagtatawanan pa ang iba kong nadidinig.
"Damn, ang ganda ng LSU ngayon..." ani Aira habang
hinahagod ng tingin ang buong quadrangle.
Parang naging diskuhan ang LSU ngayong gabi. Naging
magarbo ang itsura. Ibang iba sa nakagawian ko.
"Oo nga. Ito ang pinakamagandang pagkakaayos dito...
Noon hindi naman ganito kagarbo ang pagkakaayos..."
ani Berna.
Sa kaliwang bahagi ng quadrangle ang mahabang lamesa,
doon nakalagay ang mga pagkain.
Natatakam ako palagi pag nakakakita ng ganoon, ewan ko
kung bakit. Basta parang ang sarap sarap magpabalik
balik doon at kumuha ng pagkain.
Si pinakagitna ng quadrangle ay may malawak pa na
space, iyon ang magsisilbing dance floor. Ang ganda ng
pagkaka organized ng lugar ngayon.
"Ang daming gwapo, gosh!" hagikgik ni Aira. Nakatingin
siya sa isang table na malaki, batid kong iyon ang
pwesto ng mga players.
Sama-sama sila doon, natanaw ko agad si Rocco.
Nakangisi siya habang nanunuod sa mga kasamahan niyang
naglalaro ng bote sa lamesa nila.
"Grabe si Rocco!" tili ni Iza. "Ay si Rolenz din at
Sean!"
"Psh! Sean sean! Stop mentioning his name here! Si
Dencelle na lang!" angil ni Berna, nakairap pa.
Si Rolenz din ay naroon, tahimik lang siya habang
abala sa kanyang cellphone. Iyong isang katabi naman
niya ay kinakausap siya, puro tango lang sinasagot
niya.
Maganda ang suot nila ni Rocco! Si Rocco ay nakapormal
na coat and tie, kulay black lang iyon. Si Rolenz
naman naka dark blue na coat, ang panloob niya ay polo
shirt lang na white.
Halos nakatunghay lang sa table nila ang mga babaeng
malalapit ang pwesto sa kanila. Naghahagikgikan pa.
"Bakit kaya wala si Ailler Estrevillo!" maktol ni
Aira.
Napansin ko din na wala si Shield sa grupo nila, alam
ko lahat ng varsity players ay doon ang pwesto.
Mukhang hindi mahilig si Shield sa mga ganitong
okasyon, probably he wouldn't come here...
"Tumigil tigil ka Aira! Umaasa ka pa rin ba sa
dalawang letra sa pangalan niyo na magkatulad? Feeling
mo meant to be, ganern?" panunuya ni Berna.
Umirap si Aira. "Hoy, ikaw ang tumigil tigil. Ikaw nga
umaasa pa na magkakabalika-"
Tinampal agad ni Berna ang bibig ni Aira. Sumimangot
si Aira at matalim na tinapunan ng tingin si Berna.
"Hi, Dis..." bati sa akin ni Kathryn.
Nangunot ang noo ko nang lumapit siya sa table namin,
umupo pa siya sa pwesto namin. Kasama ang dalawa pa
niyang kaibigan.
"Dito na lang kami, ah..." paghingi pa ng permiso ni
Anie.
What's the use of it? Umupo na sila, saka lang
nanghingi ng permiso?
Umirap na lang si Berna at plastik na tumango tango.
Ganoon din sila Aira. Hinagod ako ng tingin ni Kath.
"Where did you bought it?" nguso niya sa dress ko.
"Gucci iyan, diba?"
Marahang tumango tango ako. "Regalo lang sa akin..."
Alam ng karamihan na mahilig itong si Kathryn sa mga
branded na mga gamit at damit. Halos lahat ng sinusuot
at gamit niya sa school ay puro branded.
Mayaman kasi ang pamilya niya rito, governor ang tatay
niya. Kaya mataas din ang tingin niya sa sarili niya
masyado.
Nagtaas siya ng kilay.
"Gift? Wow..." aniya. "Akala ko nabili sa ukay..."
humalakhak pa siya.
Nangunot ang noo ko.
Anong masama sa ukay? May nakakatawa ba roon? Parehas
lang naman na damit ang nabibili sa ukay at malls.
Malakas na natawa si Berna. Napatingin ang tatlo sa
kanya.
"Kathryn, huwag ka magsalita ng ganyan. Hindi mo ba
alam..." pambitin pa ni Berna.
"What?" taas kilay na tanong ni kath.
"Kahit nabili sa ukay ang damit niya o hindi, lahat ay
gumaganda ng sobra pag suot niya..." umirap si Berna.
"At kung hindi mo naitatanong mas mayaman pa sayo
itong si Disney!"
"Berna..." mahinang saway ko.
Hindi na dapat pinapatulan ang mga katulad ni Kath.
Para hindi lumala ang gulo, mas maganda na manahimik
na lang.
"Really, huh?" sarcastic na si Kath.
"Oy, oy. Hindi namin kayo pinayagan maupo rito para
gumawa ng kaguluhan..." nananaway na tono ni Aira.
Nag umpisa na ang party. Nag annouce na sila ng mga
mythical five at mvp sa basketball. Pero wala si
Shield kaya ang mga nasa stage lang ay sina Rocco,
Rolenz, Sean at iba pang hindi ko kilala.
Nakaramdam ako ng disappointment dahil hindi ko man
lang nakita si o makikita si Shield ngayong gabi.
Ewan ko ba, parang laging hinahanap ng mata ko si
Shield. Gusto kong nasa paligid lang siya at nakikita
ko. Lagi din akong may kulang na nararamdaman pag
hindi ko siya nakikita.
Ewan! I can't even understand myself!
"That's all, thank you! Enjoy the night, Soledarians!"
sigaw noong host na bakla pagtapos iannounce ang mga
may medals sa basketball.
Nawala na sila Iza at Berna sa aking tabi, nagpunta
yata sa dancefloor! Dahil nag uumpisa na rin silang
magsayawan.
Natanaw ko si Iza na nakayakap sa boyfriend niyang
Hrm, nakahawak iyon sa baywang niya at mukhang sweet
na sweet silang nag uusap.
Napangiti na lang ako habang pinapanuod sila. Si Berna
hindi ko makita kung nasaang lupalop, masyadong
crowded ang dancefloor.
"May I have your first dance?"
Nag angat ako ng tingin sa kamay na nakalahad sa akin.
Nagsinghapan sila Aira, Kathryn at mga kaibigan niya.
Nakangisi si Rocco sa akin habang nakalahad ang kamay
niya. Damn! Wala akong plano makipagsayaw.
"Go!" singhal ni Aira, pinandilatan pa niya ako ng
mata.
Napangiwi ako. "Uh... Rocco..."
Tatanggi sana ako! Pero tinulak ako patayo ni Aira,
nanlaki ang mga mata ko nang mabuwal ako kay Rocco!
Fuck it!
Halos magdikit ang dibdib namin. Umiwas agad ako pero
muntikan naman akong matapilok kaya hinapit ni Rocco
ang baywang ko, parang yakap yakap pa niya ako!
"Shit!" usal ko.
He chuckled.
"I'm sorry... I want you to be my first dance! Second,
third, last... Pero hindi yata pwede, kaya first dance
na lang muna..."
Napalunok ako at nahihiyang ngumiti sa kanya. Nadinig
ko pa ang bulong nila Kath, hindi ko na lang pinansin.
Hinawakan ni Rocco ang kamay ko at iginiya na sa
dancefloor. Damn...
Halos lahat ng mata ay napapatingin sa amin, kahit
iyong mga abala na nagsasayaw ay pasulyap sulyap sa
amin.
I don't like the attention!
Iginiya ni Rocco ang kamay ko sa balikat niya dahil
wala talaga akong balak na hawakan siya. Mahigpit na
napahawak ako sa balikat niya ng hapitin niya ako sa
baywang palapit sa kanya.
"Rocco!" saway ko.
Tumawa siya at bahagyang sinayaw na ako, wala akong
alam sa pagsasayaw na ganito pero sumasabay na lang
ako sa galaw niya. Medyo sweet pa ang music!
"Hihintayin ko hanggang maging last dance mo na, dapat
ako ulit 'yon..." ngumisi siya.
"Hindi na ako magsasayaw..." ngumuso ako.
Tumitig siya sa akin habang nakangiti. Napakaganda ng
ngiti niya lalo pa at napakapula ng labi niya.
"Hindi na rin ako magsasayaw kung ganoon, para first
and last dance din kita..."
Uminit ang pisngi ko. "Rocco, huwag ka nga magsalita
ng ganyan..." medyo inis na nasabi ko.
Nahihiya ako! Ayaw ko mailang ang pakiramdam ko sa
kanya, kaya sana ay hindi siya ganoon magsalita.
Ngumisi siya at lumapit pa lalo sa akin, nanlaki ang
mga mata ko at umatras pero hawak niya ako sa baywang
kaya hindi ako makaatras.
"Rocco..." impit na saway ko.
"Why are you so hard to reach, Disney?" biglang naging
seryoso siya.
Nawala ang ngisi sa labi niya, napalitan 'yon ng
seryosong ekspresyon. Nangunot ang noo ko sa sinabi
niya.
What does he mean?
"Hindi naman ako mataas..." dinaan ko sa biro.
"Pero pangarap kita..." seryoso pa rin siya. "At ang
hirap mong abutin..."
Chapter 11
Yugto 9
Yugto 9
"Rocco..."
Nagulat ako nang sumulpot si Rolenz sa tabi ko.
Tumingin siya kay Rocco, nag usap lang sila sa mata
pero ngumisi na si Rocco at marahan na binigay ang
kamay ko kay Rolenz.
"I'll be your last dance, Disney..." bulong pa ni
Rocco bago ako iwanan kay Rolenz.
Hindi pa ako nakakaget over sa sinabi ni Rocco pero
andito na ako kay Rolenz. Just what the heck?
Hindi ko alam na may gusto din si Rocco sa akin, sa
pananalita pa lang niya kanina ay ramdam ko na iyon.
Hay!
"Naunahan ako sa first dance mo..." sumimangot si
Rolenz sa harapan ko.
Hinawakan niya ako sa baywang at katulad kay Rocco ay
marahan na sinayaw niya rin ako sabay sa mabagal na
melo music.
Natawa na lang ako.
Ngumuso siya. "You know that I'm inlove with you,
Dis... But why are you keep on avoiding me?"
Nanlaki ang mga mata ko sa diretsang sinabi niya.
Akala ko ay nakalimutan na niya iyon. Noong nakaraan
pa siya umamin sa akin.
Ayaw kong seryosohin, dahil wala akong balak na
magmahal o suklian ang pagmamahal niya...
Mabait si Rolenz, oo. Nakakainlove din, oo... Pero
hindi ako handa sa mga ganoong bagay, hindi ko
maiibigay ang gusto niya.
Kahit maghintay pa siya ng matagal. Ayaw kong masaktan
siya sa huli, pagkakaibigan lang ang kaya kong ibigay
sa kanya.
"I'm sorry, Rolenz..." nagyuko ako ng ulo.
Lumamlam ang mga mata niya. Dumaan doon ang pait at
sakit.
"Why?" mahinang tanong niya.
Umiling ako. "I can't..."
I can't be inlove...
"Why, Disney? Bakit?"
Hindi ako nakasagot.
"Wala ba talagang kahit kaonting pag asa? Give me a
chance, Disney..." nasa tinig niya ang pagmamakaawa.
Umiling iling ako at kumalas sa kanya. Nakatitig lang
siya sa akin gamit ang nagsusumamong mga mata.
I could feel how hurt he is right now...
Damn! Iyan mismo ang ayaw kong makita, ayaw kong
makitang nasasaktan siya. Lalo lang akong naguguilty.
Wala naman akong ginagawa pero bakit nagugustuhan nila
ako? Wala din naman akong pinapakitang maganda sa
kanila. Dahil ayaw ko talaga na may magkagusto sa
akin.
"I'm sorry..." tinalikuran ko na siya.
Sobra ang pagpipigil na ginagawa ko sa puso ko, parang
bato na nga ito dahil sa pagpipigil ko. Gusto ko rin
maranasan ang magmahal pero hindi pwede...
Nag iinit ang gilid ng aking mata.
Kahit gustuhin ko man na suklian si Rolenz ay hindi mo
magawa, hindi pwede... Naaawa ako kay Rolenz, dahil
parang tinanggihan ko na rin ang puso niya...
It took one look
Then forever laid out in front of me...
Pabalik na ako sa aming table nang may humila sa braso
ko. Nasubsob pa ako sa dibdib niya!
Amoy pa lang ay alam ko na kung sino...
Ito na naman ang kalabog ng puso ko, animo'y
naghuhurumentado sa kabang hindi maipaliwanag. Gustong
umiyak pero mas nakakaramdam ako ng pagkatuwa.
Bakit ba para siyang eraser? Kaya niyang burahin ang
lahat ng nararamdaman ko gamit ang presensya niya! All
the sadness I felt a while ago was gone...
Seriously?
One smile then I died
Only to be revived by you...
Nag angat ako ng tingin. Malamig lang na nakatingin
siya sa akin at saka ako hinapit sa baywang.
Naging mabilis ang aking paghinga habang sinasayaw
niya ako! Halos tumahimik ang lahat ng nagsasayaw
dahil sa napakagandang kantang bumalot sa buong lugar.
Mas pinabagal ang bersyon na ito.
There I was
Thought I had everything figured out
Goes to show just how much I know
'bout the way life plays out...
"Shield..." halos hindi ko maibuka ang aking bibig.
Naging mabilis din ang paghinga ko. Kakaiba talaga ang
lahat sa akin pag siya na ang kaharap. I feel so
energized but heck I couldn't look at him!
Laging bago, walang kapantay at walang katulad...
Napakahirap intindihin...
"Calm down, Yslah..." malamig na usal niya.
Lalo niyang pinulupot ang mga braso niya sa baywang
ko. Iginiya pa niya ang kamay ko sa batok niya.
Damn, damn it!
I take one step away
then I find myself coming back to you
My one and only, one and only you...ooh...
Damang dama ko ang bawat pintig ng puso ko, hindi iyon
masakit! Hindi ako nakukulangan ng hangin. Wala!
Parang normal, pero mabilis ang pintig.
Now I know
That I know not a thing at all...
Except the fact that I am yours
And that you are mine
Kitang kita ko ang perpekto niyang mukha, tumatama ang
liwanag ng spotlight sa kanyang mukha, nakatitig lang
siya sa akin na parang walang ibang tao sa paligid
kundi ako.
Umiwas ako ng tingin at pasimpleng bumuga ng hangin.
"Look at me, Yslah..."
Napahugot ako ng malalim na hangin nang madinig ang
napakalamig pero banayad na boses niya.
Napakalamig niya pero pinapainit niya ang buong mukha
ko dahil sa kilig. Oo, kinikilig ako sa di malamang
dahilan.
And my heart was beating so fast... I swear! He's the
only one who can make me feel like this!
I take one step away
then I find myself coming back to you
My one and only, one and only...
"Akala ko hindi ka pupunta..." I murmured.
Ngumuso siya, halatang nagpipigil ng ngisi.
Fuck! I know what he's thinking!
"You're looking for me, huh..."
Uminit ang pisngi ko. Matalim na tiningnan ko siya.
"Of course not!"
"Wala kang maloloko dito..." he chuckled. Hinagod niya
ako ng tingin. "I didn't like your dress..." he added,
a bit irritated.
Ngumuso ako. "Bakit gusto ka ba ng dress ko?"
sarcastic na tanong ko.
Parang nainis naman siya lalo. Matalim na tumingin
siya sa akin.
"Oo, sige... Mamaya sira na 'yan..." he smirked.
Napasinghap ako at nanlaki ang mga mata ko. Tinulak ko
ang dibdib niya.
What the fuck is he saying? It's not funny!
"Bastos!"
Humalakhak siya at lalong lumapit sa akin, hinigpitan
niya ang yakap sa baywang ko. Halos panawan ako ng
hangin dahil sa ginawa niya, tinuko niya ang chin niya
sa balikat ko.
Now, I'm weak... My knees were shaking! I gasped.
I take one step away
then I find myself coming back to you
My one and only, one and only
you...
"Shield..." my voice was shaking too.
"Hmm?" tinagilid niy ang ulo niya, dumampi ang labi
niya sa gilid ng leeg ko.
Napapikit ang mga mata ko.
Fuck! Fuck! He's making me weak!
Nanindig ang balahibo ko doon! Halos manigas ako sa
kinatatayuan ko. Hindi ako makagalaw. Kahit natapos na
ang kanta ay hindi pa rin kami umaalis sa gitna.
"Shield..." I murmured.
Ilang sandali pa ay humarap na ulit siya sa akin.
Mabilis ang paghinga ko. Hindi ko alam kung anong
nangyayari.
Nababaliw na siya, iyon ang alam ko!
Bakit kailangan niyang gawin iyon? Napakaraming tanong
na gumugulo sa isip ko. Hindi na makatarungan.
Damn you, Shield Estrevillo!
What did you do to me? You turned me into jellies!
Kinulong niya sa kanyang palad ang aking pisngi habang
nakatitig lang siya sa akin, nakataas ang sulok ng
labi niya.
Couldn't help but stare back at his dark expressive
eyes.
"Shield..." I gasped.
Nanghihina man ako ay malakas na hinampas ko siya sa
dibdib at saka nanginginig na tinalikuran siya.
Hindi ko na kayang makipagtitigan sa kanya. Hindi ko
na kaya ang mga balat niyang dumidikit sa akin!
Halos lahat ng mata ay nakatuon na sa amin. Para
kaming nasa isang shooting!
Sobra sobra ang hiya na nararamdaman ko. Lalo na nang
makita ko si Rolenz sa lamesa nila, matalim ang tingin
niya at halatang nasasaktan.
Sino ba namang hindi masasaktan sa tagpong iyon? He
just confessed his feelings for me a while ago, I
rejected him for Pete's sake! Then, makikita niya kami
ni Shield na ganoon ang ginawa?
Why do I feel like I am so heartless!
Napahinto ako sa pagtitig kay Rolenz nang higitin ni
Shield ang braso ko at sapilitang hinarap sa kanya,
malambot na tumama ang labi niya sa noo ko.
Nanlaki ang mga mata ko.
"Let's go..." mahinang natawa siya. "Baka maging
inhaler ako ng di oras..." bulong pa niya at hinigit
na ako paalis.
Nakuha pa talaga niyang matawa sa mga ginagawa niya?
Sira ulo ba siya!
Ano ba itong ginagawa niya?
Wala akong maintindihan sa ginagawa niya. Ito na ang
pinakamahirap intindihin na nangyari sa buhay ko.
Dinala niya ako sa parking area ng LSU.
Bigla kong naramdaman ang malamig na simoy ng hangin,
hindi ko nararamdaman ang lamig kanina. Ngayon lang!
Inis na binalingan ko siya, padabog na binawi ko rin
ang kamay ko mula sa kanya.
"Ano bang ginagawa mo!" I hissed.
Nangunot ang noo niya.
"Huh? Hindi mo ba alam ang ginawa natin? Sumayaw tayo
'di ba?" he said sarcastically.
Nagtiim bagang ako, hindi ko siya papatulan ngayon.
Ayaw ko ng madagdagan pa ang inis na nararamdaman ko!
Tumalikod na ako upang bumalik sa quadrangle.
"Damn... I won't let you stay there!" hinila niya ng
braso ko.
"Ano ba!" inis na sabi ko.
At ano namang pakealam niya sa akin?
"Uuwi ka na..." mariing untag niya.
Baliw ba siya? Narito pa ang mga kaibigan ko at may
usapan kami na sabay sabay kaming uuwi after the
party.
Ano bang problema niya?
"Hah!" I scoffed. "Who are you to tell me what to do?"
Huminga siya ng malalim.
"Pwede bang huwag ka nang makulit? Ihahatid na
kita..." hinila niya ulit ang braso ko.
"Baliw ka ba? Nandoon pa ang mga kaibigan ko! Umuwi ka
mag isa mo!" piniglas ko ang braso ko pero mahigpit
ang pagkakahawak niya.
"No, Yslah! You can't dance with other guys!" inis na
sambit niya.
Nangunot ang noo ko.
"Pinagsasabi mo?"
Napakurap kurap siya, parang naguguluhan sa sinasabi
niya. He cleared his throat.
"Nothing..." he shook his head. "Fine, we'll wait for
your friends here... But not there! Hindi ka na
pwedeng bumalik roon..." malamig na untag niya.
Hinila niya ako papunta sa kotse niya at inupo sa
hood. Sumimangot na lang ako.
Hindi ko na rin naman gustong bumalik sa loob, but I
need to wait for my friends. Tahimik na umupo na lang
ako at hindi na umangal.
Hinubad niya ang jacket niya.
"Isuot mo!" inis na sambit niya sabay abot ng jacket
sa akin. Tinitigan ko lang iyon.
Nagpunta siya dito na walang pag aayos! Naka jacket,
black vneck tshirt at black fitted ripped jeans lang
siya!
Mukhang kagigising lang din niya. Magulo ang buhok at
namumugto pa ang mga mata kaya lalong namungay.
So... He doesn't have any plans on coming here? What
is he doing here, then?
"Don't tell me hindi ka rin marunong magsuot ng
jacket?" sarkastiko at malamig na tanong niya.
Mabilis na nilapitan niya ako at pinatong ang jacket
sa balikat ko, pero mukhang nainis pa siya.
"Damn..." bulong niya.
"Ano ba!" inis na singhal ko.
Paano ba naman, sinuot niya mismo ang jacket sa akin
pagtapos ay zinipper hanggang sa dibdib ko.
Umirap siya.
"Ang lamig lamig, nakaganyan ka!" singhal niya rin.
"Why did you wear that kind of dress?"
"Ano naman pake mo?" nakakainis talaga ang ugali niya.
Mahirap pagpasensyahan!
Nagkibit siya ng balikat. "Wala naman, pero ang sagwa
kasi..."
Nangunot ang noo ko.
"Anong masagwa!" inis na sambit ko. Pero ang totoo ay
nahihiya na ako sa maaaring isagot niya!
Ngumiwi siya. "Para kang suman, hindi bagay sa flat
chested ang dress na suot mo..."
Nag init ang pisngi ko sa sobrang hiya. Pumikit ako ng
mariin at nagyuko ng ulo.
Fuck! I know that I'm not a flat chested! Masyado bang
malaki ang standards niya pagdating sa dibdib ng babae
kaya flat pa rin ang tingin niya sa akin?
"Shut up..." mariin na saway ko.
Mahinang natawa pa siya.
"What? I'm just telling the truth..." balewala at
malamig pa na untag niya.
What the fuck!
"Uuwi na ako..." inis na sinabi ko, tumayo ako at
nilampasan siya.
Pero wala pa sa kalahati ay hinila na naman niya ang
braso ko.
"Mabuti naman..." he smirked. "Ihahatid kita..."
"Hindi na! May tricycle pa sa labas!" Inis na
pagtanggi ko.
Umigting ang panga niya. Halatang nainis sa sinabi ko.
Ano namang nakakainis doon? Walang masama sa pagsakay
ng tricycle. Lagi ko ng ginagawa iyon, ngayon pa ba
magiging masama. Tsk...
"No..."
Nakakainis!
Hinila niya ako pasakay sa kotse niya, siya din mismo
ang naglagay ng seatbealt sa akin. Pagtapos ay mabilis
na umikot siya para sumakay sa driver's seat.
Bumuga ako ng hangin dahil sa inis. Pasensya, pasensya
sumapi ka sa akin.
"Huwag kang sumimangot diyan!" singhal niya.
Nanlaki ang mga mata ko. Pati ba naman pagsimangot ko,
papansinin niya?
"Ewan ko sayo!" gigil na untag ko.
"Hindi uubra sa akin 'yang galit galitan mo..." usal
niya.
Napapikit na lamang ako ng mariin.
Sumandal ako sa backrest at nagpakalma ng inis. Bakit
ba pag siya ang kausap ko nawawalan ako ng pasensya?
Samantalang napakahaba naman ng pasensya ko!
Ilang sandali pa ay hinagisan niya ako ng tissue sa
hita. Nangunot ang noo ko. Nasa daanan lang ang tingin
niya.
"Anong gagawin ko dito?"
"Kainin mo..." basag niya.
Damn him! Bakit ko naman kakainin ng tissue?
Matalim na tiningan ko siya at saka ibinato ang tissue
sa passenger seat. Pumikit muli ako.
Pagpasensyahan...
Naramdaman ko ang paghinto ng kotse. Napamulat ako at
nilingon siya. Iritado ang mukha niya at kinuha ang
tissue sa likuran.
"Lahat na lang ba hindi mo alam gawin?" iritadong
tanong niya.
"Bakit ba huminto ka?" inis na tanong ko.
Kumuha siya ng tissue at hinawakan ang panga ko.
Nangunot ang noo ko.
"Uhmp!" piglas ko nang sapilitang punasan niya ang
labi ko.
Hindi niya binitiwan ang mukha ko, salubong ang kilay
niya habang pinupunasan ang labi ko. Pati ang pisngi
ko.
Parang tanga!
Lahat na lang pinapakealaman. Inaano ba siya ng make
up at dress ko?
"You looked ugly tonight..."
"Damn you..." usal ko, hindi ako nagmumura pero
nakakapikon talaga siya.
Ngumisi siya nang matapos at nagmaneho na muli.
Kinagat ko ang labi ko.
Huminga ako ng malalim at napailing iling na lang.
Uuwi na rin naman, buburahin ko na rin naman iyon sa
bahay. Paano kaya sila Berna? Baka magalit sila sa
akin dahil iniwan ko sila!
Panggulo naman kasi itong si Shield. Maayos ang usapan
namin nila Berna kung hindi siya nanggulo!
Sumusuko na lang ako dahil alam kong hindi siya
nakakaintindi ng salitang 'tanggi'. At nakakainis
lang, kaya hayaan na lang.
Baka maaga akong tumanda dahil sa inis!
Chapter 12
Yugto 10
Yugto 10
"Hindi, wala!" nagtatampong sigaw ni Berna.
Umirap din si Aira. "Wala ito, nang iiwan!"
Bumuntong hininga ako at nagyuko ng ulo.
Naiinis sila sa akin dahil sa pang iiwan ko kagabi sa
kanila sa party. Si Shield ang sinisisi ko dahil doon.
I know, I shouldn't have done that, dapat ay nagpaalam
man lang ako.
Malalagot talaga sa akin iyon. Nakakainis siya! Palagi
na lang nanggugulo sa akin. Ewan ko kung anong
kailangan noon bakit laging ganoon.
"Hayaan ninyo si Disney..." suminghap si Iza.
Berna rolled her eyes. Nagkatinginan kami, pero umirap
muli siya.
"Anong hayaan? Ni hindi nga natin alam kung sino ang
kasama niya, paano pala kung may nangyaring hindi
maganda sa kanya?"
"She's right, Dis. You should've told us you're going
home..." si Iza, tipid na ngumiti siya. "Late na kasi
'yon, Dis. Hinanap ka namin..."
Naiintindihan ko na nag aalala sila sa akin dahil
hindi rin talaga tama ang ginawa ko, ni hindi ko nga
din sila naitext man lang kagabi para masabing nakauwi
na ako.
Sighs...
Masyadong ukupado ni Shield ang isip ko, puyat pa nga
ako ngayon. Hindi ako nakatulog ng maayos kagabi.
Nanlalamig ang tiyan ko tuwing naiisip ko ang pagdampi
ng labi niya sa leeg ko.
Pag uwi ko hindi na tumahimik ang kabog ng dibdib ko.
Lalo na tuwing nadidinig ko ang pangalan ni Shield.
Ugh! I hate this feeling!
"Saan ka ba kasi nagpunta, Dis, huh?" tanong ni Iza.
Nakatunghay sila sa akin. Si Berna halatang iritado,
si Aira naman ay balewala lang, nag aayos siya ng
gamit niya. Alam kong alam ni Aira ang nangyari
kagabi.
Hindi niya ba nasabi?
Napailing iling lamang ako.
"Wala namang masamang nangyari... Sorry kung nag
aalala kayo..."
Nagtaas ng kilay si Aira at ngumising aso.
"Ay sus! Paanong may mangyayaring masama sa'yo? 'Yong
panangga mo ba naman ang kasama mo buong magdamag!"
humalakhak siya.
"Panangga?! Si Ailler?" nagugulat na tanong ni Iza.
Tumango tango si Aira.
"Of course! Who else, Iza? Duh!" maarteng singhal pa
niya. "And oh! Grabe kaya! May nangyari sa kanila ni
Shield kagabi!" humagikgik pa siya.
Agad na nag init ang pisngi ko nang maalala ang mga
pangyayari kagabi sa dancefloor. Hanggang ngayon ay
parang lumulutang pa rin ako.
Gustong gusto kong balikan ang magical time na 'yon.
Gusto kong paulit ulit na tingnan ang mapungay niyang
mga mata, gusto ko lahat mangyari ulit 'yon.
Nakaramdam ako ng kakaibang kiliti sa tiyan. Kinagat
ko ang labi ko, I can't look at them now.
Nanlalaki naman ang mga mata nila Iza at Berna habang
laglag ang panga na napatingin sa akin.
Nang makabawi ay suminghap si Berna.
Nilalapag ni Itchi ang mga juice sa center table,
kasunod niya si Isay na may dala ding tray na may mga
cupcakes.
"What?! May nangyari sa inyo ni Shield?!" magkapanabay
na sigaw ni Berna at Iza.
Halos mailaglag ni Isay ang dala niyang tray nang
madinig ang sinabi ni Berna.
Nanlalaki ang mga mata nila ni Itchi habang nakatingin
na rin sa akin.
Nangunot ang noo ko at marahang tumango tango.
Ano namang nakakagulat doon? Halos lahat ng
Soledarians, napanuod ang nangyari sa amin ni Shield
kagabi sa quadrangle.
The magical three damn minutes... With Shield Ailler
Estrevillo...
Kaya nagtataka nga ako kila Iza at Berna. Bakit hindi
nila alam 'yon? Where were they that time? I saw Iza
with her boyfriend, pero nawala din.
Napasabunot si Berna sa sarili niya at mabilis na
napatayo habang pumapadyak padyak pa sa sahig na
parang frustrated na ewan.
What's her problem? Para siyang problemado! Nagseselos
ba siya sa amin ni Shield? Does she likes him?
What if... Oh no!
Gusto kong batukan ang sarili ko, kung ganoon man ang
lagay. Parang hindi ako sang ayon... Tumatanggi ang
puso ko!
"Damn it, Disney! Why did you! Ugh! Why did you do
it?! Paano na ngayon 'yan?" inis na asik ni Berna.
Anong paano? So... She likes him talaga? Ayaw ba niya
iyon? Fuck... She's my dear friend! What if she's
inlove with Shield?
I couldn't... Ugh! No!
"Safe ba siya? Huh? Disney!" sigaw naman ni Iza sa
akin, inalog alog pa ang balikat ko.
Naguguluhang napatingin ako sa kanila.
Safe naman talaga Shield! I feel safe when I'm with
him! I think he's my Shining armor! Damn, I don't
know... Pero alam kong nasa mabuti ako pag siya ang
kasama.
"Sumagot ka, Yslah Disney!" Berna shouted
frustratingly.
"Disney?!" nagmamadali pa si Iza sa sagot ko.
Seriously?!
Ngumuso ako para pigilan ang ngiti. Nakakainis! Tuwing
mapag uusapan talaga ang lalaking 'yon, hindi na ako
mapakali. Para bang sinasapian ako ng kiti-kiti.
Lalo na kung anong may lumilipad sa tiyan ko!
"Of course, he's safe..." nagyuko ako ng ulo, kumuha
ako ng cupcake at kinagatan 'yon.
Mahirap na baka mahalata pa nila ang ngiti ko, baka
sabihin may gusto ako doon! Baka lalong magalit sa
akin si Berna! Tss...
If she likes Shield, wala akong magagawa roon. Pero
sadyang hindi ko malunok 'yon, parang may mali pa sa
nararamdaman ko. Lamang ang pagtanggi.
Hindi na ulit ako kinausap nila Berna, umuwi na sila.
Pero parang mga problemado at tulala silang umalis.
Tanging si Aira lang ang normal sa kanila. Kahit noong
magpaalam sila, parang naging awkward sila sa akin.
Hay...
Mukhang kailangan ko na naman dumistansya kay Shield,
gusto nga yata talaga siya ni Berna. Kahit naman may
mali sa nararamdaman ko, I wouldn't risk our
friendship for it!
"Hey, have you heard the news?" nagmamadaling tanong
ni Aira sa amin, sa isang kamay niya ay may orange
shake sa kabila naman ay tinapay.
Kasalukuyan kaming nakaupo sa bench, sa likuran ng
LSU, gumagawa kami ng reviewer nila Berna at Iza. Si
Aira naman kakabalik lang, galing sa canteen at may
dala pang balita.
Napahinto sa pagsusulat sila Iza at Berna,
pinagpatuloy ko naman ang pagsusulat ko ng mga topics
para sa reviewer.
"What is it?" tanong ni Iza, pumangalumbaba siya at
tumitig na lamang kay Aira.
Finals na sa friday, kailangan na naman namin magpuyat
para sa pagrereview. Nagkakalat ang mga estudyante
ngayon. Lahat sila ay abala para sa finals.
Ang iba ay hindi na halos kumakain para lang pumunta
sa library at maghanap ng rereviewhin.
Nakakatuwa pa ang mga varsity players, dahil abala din
sila sa pagrereview. Natatanaw ko pa mula dito sila
Rocco sa malayong bench sa amin.
Mahaba ang kanilang lamesa, nasa tatlong grupo sila.
Si Rocco ay seryosong nagsusulat sa kanyang yellow
pad. Nakakunot pa ang kanyang noo.
Si Rolenz naman ay tahimik din na nagsusulat habang
may nakapasak na earphones sa kanyang tainga. Ganoon
din ang iba pa nilang kasama.
Paminsan minsa'y nagtatawanan sila dahil sa kanilang
pinag uusapan. Puro Business Ad lamang ang naroon.
"Ailler and Charm..." si Aira.
Agad na tumayo ang tainga ko at nakinig sa usapan
nila. Wala sa ugali ko ito! But damn, hearing his name
made me alert! It was like a doorbell to my ears.
"What?!" takang tanong ni Iza. "Charm? Anak ni Mayor
Brezuela?"
Hindi ko pinahalata ang pakikinig ko nang marinig ang
pangalan ni Shield. Nagpatuloy ako sa pagsusulat kahit
hindi ko na alam ang mga sinusulat ko. Nawala na sa
reviewer ang atensyon ko.
Nakuha naman noon ang atensyon nila Iza at Berna,
nakatingin sila kay Aira na buo ang atensyon. Iginilid
pa nila ang kanilang mga gamit para lang makinig kay
Aira.
Tumikhim si Aira at tumango, napasulyap pa siya sa
akin.
"They're exclusively dating..."
Halos matutop ang kwaderno ko dahil sa diin ng naging
pagsusulat ko, nakuha noon ang buong atensyon ko
ngayon. Pero hindi ko magawang tumingin kay Aira.
Dating? Really? Since when?
Nagsinghapan sila Iza at Berna. Parang wala pa sa
sarili na napatingin sila sa akin, hindi ko
maintindihan iyon. May kakaiba sa pagtingin nila.
"He's an asshole..." singhap ni Iza.
Siguro nasasaktan lang si Berna dahil sa nalaman niya.
Of course, she likes Shield! I feel her, I don't know!
Maybe I just feel sorry for Berna.
Yeah, that's it...
Nararamdaman ko ang sakit na maaaring nararamdaman
niya ngayon. Syempre kaibigan ko siya, nasasaktan ako
for her...
Hindi ko na pinansin ang mga balitang kumakalat sa
buong La Soledad! Nagbingi-bingihan na lamang ako
about the issues with Shield's name.
Parati ko pa ring nakikita si Shield pero tuwing sa
umaga lang, tapos nagmamadali pa siyang pumunta sa
Engineering Building dahil mukhang late siya parati sa
klase.
Hay...
I felt emptiness, sadness and pain... Fuck, I don't
even know why I am feeling like this! This is freakin'
crazy.
Why do I feel like I'm missing him? No... I really am
missing him...
Kalat na kalat ang dating issue ni Shield with the
Mayor's daughter! Pinapasakit noon ang tainga ko.
Halos 'yon ang usapan sa aming classroom. Ang ibang
kaklase ko pa ay nalulungkot. Nararamdaman ko rin ang
sadness nila. Karamihan naman ay nanghihinayang.
Ang iba naman ay parating nakatingin sa akin. Noong
nakaraan nga ay nagtanong pa sila sa akin na akala
nila ako daw ang girlfriend ni Shield. Dahil nga doon
sa naganap nung party.
"Shit, exam na bukas... Wooh! Nararamdaman ko na ang
pagdudugo ng utak ko..." kinakabahang ani Aira.
Lahat kami ay tigil na sa pag review ngayon, ganoon
talaga kami. Mas nakakaisip kasi ng tama pag
magrereview ka two days before exam.
Hindi ko alam kung bakit, pero 'yon na ang kinasanayan
namin. Pag nagreview kami ngayon, parang makakalimutan
na namin sa eksaktong exam.
"Sana naman huwag tayo masyadong pahirapan..." maktol
ni Berna.
Ngumuso si Iza at umubob sa wooden table, langhap na
langhap ko ang binibigay na lamig ng hangin. Niyakap
ko ang aking sarili at huminga pa ng malalim.
"Asa pa tayo, napakahirap kaya ng prelim at midterm
noon! Paano pa ngayon, 'di ba?" si Iza.
Bagong gupit na naman ang kanyang buhok, panglalaki
ulit 'yon. Pero bumagay pa rin sa kanya, natatakpan pa
ng kalat niyang bangs ang kaliwang bahaging mata.
Ang cute!
"Hoy, oo nga pala! After ng finals 'yong party ni
Brix! Magpunta kayo, lalo ka na Disney!"
Kumunot ang noo ko sa kanya. I don't think I need to
be there. Invited ako pero nakakahiya naman siguro
kung pupunta pa ako doon.
"Brix, akin na lang ang tuta..." ngumuso ako.
Kunot ang noo ni Brix ngunit agad 'yong nawala nang
tumingin siya sa akin. Napalitan 'yon ng pagnguso,
nagpipigil siya ng ngisi.
Hawak hawak niya ang tutang kulay puti may mga tuldok
na itim 'yon sa katawan. Habang ang mga kapatid non ay
malayang nagtatakbuhan sa damuhan.
"Ayaw ko nga!" tumawa siya at iniwas ang tuta sa akin.
Napasimangot ako. "Napakadamot mo naman, ang dami dami
ninyong tuta! Bibigyan mo lang naman ako ng isa!" inis
na napapadyak ako.
Sumilay ang maganda at buo niyang ngipin nang malakas
na tumawa siya. Gwapo talaga si Brix! May lahi siyang
banyaga, halata 'yon sa kanyang berdeng mata!
"Joke lang! Kailan pa ba ako naging madamot sa'yo?
Huh, Pochie?" malambing na tanong niya at saka ginulo
ang buhok ko.
Nag init ang pisngi ko. Kadalasan akong tinatawag ni
Brix na pochie, dahil daw cute ako. Tuwing makikita
niya daw ako ay hindi niya mapigilan na kurutin ang
pisngi ko.
Kapag naalala ko 'yon, parang gusto kong bumalik sa
pagkabata. Nasa grade six pa lang kami noong mangyari
'yon.
Binigay niya sa akin ang tuta na pinakagusto ko,
pinangalanan ko 'yong Rex. Gusto ko kasi noon ay
katunog ng pangalan ni Brix.
"Natatawa talaga ako kay Brix, dahil si Disney ang
parati niyang binabanggit!" halakhak ni Berna.
Napabalik ako sa ulirat nang madinig si Berna. What if
Brix didn't transfer to Manila? Mananatili kaya kaming
malapit sa isa't isa?
"Oh! E, wala ba siyang nobya sa Maynila?" takang
tanong ni Aira, kumakain na naman siya ngayon ng
kikiam at fishball.
Nagkibit ng balikat si Berna.
"Malalaman natin bukas, malay mo kung mayroon man
malamang dadalo 'yon sa party niya bukas..."
"Naku! Ang tanga ninyo! Malamang walang nobya 'yon,
what's the use of inviting Disney? Sa tingin mo ba
kung may nobya si Brixter, hahanapin at iimbitahin
niya si Dis?"
Napatango tango ng sobra si Aira, isinubo niya ang
tatlong kikiam na natitira sa stick at saka madaliang
nginuya iyon habang tumatango tango pa.
Napangiwi ako. Napakatakaw niya! Iyan ba ang epekto ng
pagva-vitamins niya? Napakagana niyang kumain ng kung
anu-ano.
"Tumpak! May utak ka rin pala, Izabel!" si Aira.
Ngumuso si Iza at ngumising aso sa akin.
"Kababata mo si Brix, 'di ba?" She asked.
Tumango tango ako. "Oo, e..."
Pumalakpak siya ng malakas at tumili pa. Halos
magtinginan ang mga estudyanteng nagpapalipas din ng
vacant hours dito sa likod ng LSU.
Napatawa ako at umiling iling.
"Sinasabi ko na nga ba..." napapailing si Iza.
"Anong sinasabi mo?" tanong ni Aira.
"Sinasabi ko na nga ba si Brixter lang ang hinihintay
mo! Kaya nireject mo si Rolenz at Rocco!" humagikgik
si Iza. "Kuchi kuchi!"
Nalaglag ang panga ko. Nanlalaki ang mga mata ni Aira
at Berna habang nakatitig sa akin na parang naniniwala
pa sila sa sinaad ni Iza.
"Shit! Bakit hindi ko naisip iyon?" si Berna. "Pero
paano na 'yon?" biglang naging malungkot ang mata
niya.
"Paano ang?" tanong ni Aira.
Biglang pilit na ngumisi si Berna. "Hindi naman siguro
importante kay Brix 'yon, gustong gusto ka noon! Ah,
basta! Boto pa rin ako sa'yo, Dis, para sa pinsan
ko..."
Nginiwian ko sila, marahang umiling iling ako sa
kanila.
"Nababaliw na kayo, hindi kami pwede ni Brix..."
Nangunot ang noo nila.
"Huh? Bakit naman?" si Aira.
"Hindi kami pwede, kapatid lang ang turingan namin
noon. Walang magbabago ngayon..." ngumuso ako at
uminom sa mango shake kong halos wala ng lamig.
"Hindi kapatid ang turing sayo ni Brixter!" simangot
naman ni Berna. "Imposible namang hindi mo ramdam si
Brix! Hay naku, dapat kasi kay Brix ka na lang. Dapat
hindi ka nagpaloko kay Sangga, kita mo ngayon pagtapos
nung mangyari sa inyo. May dating issue na siya agad!"
pagalit na dagdag pa niya.
"Disney dos Santos na, iniyawan pa... Gusto pa sa anak
ng Mayor... Psh!" inis na sambit din ni Iza.
Eh?
"Baliw, okay lang 'yon. Malaya naman siyang magawa ang
gusto niya! Wala naman siyang nobya, walang masama
doon..." giit ko.
Ano namang pakealam ko kung makipagdate ang Shield na
iyon sa anak ng Mayor! Hindi naman niya ako
girlfriend, bakit naman nila naisip na niloko ako ni
Shield?
Tss...
Sumunod na araw ay maaga ang oras ng Final Examination
namin, kaya maaga kaming pumasok. Nagpahatid na lang
din ako kay Manong Oscar.
Naabutan ko sila Aira na nasa classroom na, ganoon din
ang iba kong kaklase. Baka excited sila sa exam!
Nakapagreview kaya sila ng mabuti?
Sana lahat kami ay pumasa sa Exam namin, para hindi
naman masayang ang pagpupuyat namin sa gabi para
magreview.
"Hoo..." bumuga ng hangin si Berna.
Nagpapaypay naman gamit ang kamay nila si Iza at Aira,
halatang kabado din. Kinakabahan din tuloy ako sa
itsura nila ngayon, damn...
Dapat lahat ng nareview ko ay nasa exam, kundi naku!
Hindi ko alam kung saan ako kukuha ng sagot.
Chapter 13
Yugto 11
Yugto 11
Niyakap ko ang aking sarili dahil sa lamig ng aircon
sa kotse. Papunta ako ngayon kila Brix, gaganapin ang
birthday party niya sa kanilang Mansyon.
Malapit lang kila Berna iyon, kinakabahan ako. How can
I talk to him? Paano kung marami ng nagbago sa kanya?
Paano kung maging awkward na ang lahat?
Sa paanong paraan ko ba siya kakausapin? Should I just
greet him happy birthday and that's it? Damn, I'm so
nervous! I don't know what should I say!
"Salamat ho, Manong..." paalam ko kay Manong Oscar
nang pagbuksan pa niya ako ng pintuan.
"Walang anuman, Ma'am Disney..." aniya. "Hihintayin ko
na lang po kayo rito hanggang sa matapos ang kaarawan
ng kaibigan mo..."
Umiling ako at ngumiti. "Manong, hindi na ho...
Matatagalan din po kasi siguro ako, tatawag na lang po
ako kung sakaling uuwi na ako..."
Tumango tango naman siya.
"O sige, Ma'am..."
Iginala ko agad ang aking mata sa mansyon na nasa
harapan ko. Maraming bisita, 'yon ang sigurado ko.
Dahil iba't ibang sasakyan ang nakaparada sa parking
area nila, halos mapuno pa iyon kaya pati sa labas ay
may mga nakaparada na din.
Maliwanang ang buong Mansyon nila, kulay cream ang
buong mansyon. Napakalaki din noon, batid kong mas
malaki pa ito sa mansyon namin.
Kumalabog ang puso ko dahil sa sobrang kabang dinadama
ko. Marahang huminga at buga ako para kumalma.
Umalis na rin ang aming kotse, ako andito pa rin sa
labas at nag iisip kung papasok o hindi.
Pero wala naman akong choice kundi ang pumasok.
Maraming kotse pa ang nagdadatingan.
Bago sila makababa sa kanilang kotse ay pumasok na ako
sa malawak na nakabukas na gate ng mansyon.
Fuck! Calm down, Yslah, will you?
Lalo lang nakakadagdag sa kaba ko ang malakas na
tugtog ng speaker. Parang katulad ito doon sa mini
party noong nakaraan.
Pero kakaiba ang music dito, malakas at talaga
dumadagundong ang speaker.
"Ugh! I saw Matrix here!" hagikgik ng mga babaeng nag
uusap usap.
Nanlalaki naman ang mga mata noong ibang babae.
"Gosh! Really? Oh my god! Where?" halos mapatili na
siya dahil sa kilig.
Halos lahat ng mga babae rito ay puro nakamaikling
dress, revealing dress to be exact! Halos lumuwa na
rin ang dibdib nila.
Habang ako ay naka black na off shoulder mini dress
lamang. Hindi naman gaano kaikli pero litaw ang legs
ko. Hindi rin naman malaswa ang cleavage ko katulad ng
sa mga nakikita ko.
Hindi ko akalain na ganito kadami ang imbitado sa
kaarawan niya, to think na galing pa sila sa Manila.
Pumunta pa talaga sila dito sa Cebu para lang
makadalo.
Nilabas ko ang aking cellphone at saka nagtipa ng
mensahe kay Berna, damn. Wala man lang akong makitang
kakilala ko rito!
Ako:
Berna, I'm here. Can you fetch me? Narito ako malapit
sa fountain...
Habang nagtetext ako ay may nakabangga sa akin. Halos
mabitiwan ko ang aking cellphone dahil nabuwal ako.
Fuck! Kaya ayokong magsuot ng heels, e!
"Oh, I'm sorry..." malamig na sambit ng nakabunggo sa
akin, maagap na nahawakan na niya ako sa aking baywang
bago pa ako mabuwal.
"Sorry..." usal ko, inayos ang dress ko na bahagyang
tumaas bago mag angat ng tingin.
Nangunot ang noo ko.
Oh fuck! He's a drop dead gorgeous! Ang mga mata
niyang kulay kalangitan ang una kong napansin.
Napakagwapo niya, I couldn't even describe him! His
physique was shouting 'I am perfect!'
Yeah, he is!
Naghahagikgikan ang mga babaeng nakatingin sa kanya,
wala ng dapat ipagtaka roon dahil kakilig kilig naman
talaga ang kanyang itsura. Despite of his really cold
expression...
Lalo iyong nagbibigay ng justice sa kanyang mga matang
asul. Nakasuot lamang siya ng white longsleeve polo,
ang magkabilang sleeves noon ay kulay itim at black
jeans. Magulo pa ang kanyang undercut na buhok.
I'm not sure if he's a Manila boy or Am-boy!
"Are you okay?" tanong niya sa malamig na tono.
Huminga ako ng malalim at marahang tumango sa kanya.
Kinakabahan ako sa paninitig na ginagawa niya,
nakakapanlamig!
Tinalo pa ang malamig na ugali ni Shieled! Napatigil
siya sa pagtitig sa akin nang may tumapik sa balikat
niya.
"Ten, let's go..." baritonong anang lalaking tumapik
sa kanya.
What the fuck, seriously?!
Ang lalaking tumapik sa kanya ay pawang greek god
naman! He has this jolly look on his face, nakangisi
siya nang mapatingin sa akin.
Katulad ng lalaking Ten ang pangalan ay matangkad din
ito. Maganda ang pangangatawan!
Sumisigaw din ang angking kaguwapuhan niya! Seriously?
Wala na akong masabi sa itsura nila.
"Oh! Hi, beautiful..." he greeted me.
"Shut it, Theonoah..." malamig na saway sa kanya noong
Ten.
Ngumising aso 'yong Theonoah! Oh God! Umakbay siya
doon sa Ten at pinakatitigan din niya ako.
"Haven't seen you before, where are you from?" jolly
ang boses niya nang itanong iyon sa akin.
I don't know if he was flirting or what, but I can
sense he is... Or maybe he's just like that!
Hazel ang mata niya, mohawk ang buhok at magulo lang
na parang hindi sinusuklay man lang. Batid kong may
lahi siyang brazilian! Medyo kahawig niya kasi si
Fabio!
Hindi na ako nakasagot dahil hinila na siya noong Ten
paalis sa harapan ko. Lumingon lingon pa siya sa akin
pero lalo lang siyang tinulak ng kaibigan niya.
"Oh my gosh! Theo and Zeo!" hagikgik ng mga babae.
"Damn... Napakaguwapo nila!"
Napabuga ako ng hangin. Iginala ko ang mga mata ko,
pero di ko inaaasahan na may mga babaeng matalim ang
tingin sa akin.
"What a flirt..." bulong pa noong babae na malapit sa
akin.
"Province girl?" maarteng tanong pa noong isa na
makapal ang make up!
Umiwas ako ng tingin, chineck ko na lamang ang
cellphone ko. Hindi naman talaga ako mapagpatol sa mga
ganoong babae. May text doon si Berna.
Berna:
Okay...
Luminga linga ako sa paligid baka sakaling makita ko
si Berna na papalapit. Pero natatakot ako sa mga
paninitig at pang iirap na ginagawa sa akin ng mga
babae.
Hoping that they aren't like Alice and friends. Ayaw
kong masaktan o maospital ngayon. Paniguradong
makakagulo pa ako sa party ni Brix.
Ganoon siguro talaga 'no? Pag gwapo ang lumapit sayo,
lalo ka nilang kakainisan. I don't get it, ano naman
ang masama sa pakikipag usap sa gwapo?
Malandi na ba agad pag ganoon? I don't think so...
Everybody has a freedom to talk or to make friends,
what's so wrong about it?
Sorry not sorry, pero hindi ko naman sinadya na
mabangga sa lalaking 'yon. Ni hindi ko nga pinangarap
na kausapin din ako noong kasama niya.
"Huy!"
Napatalon ako nang may kumalabit sa akin. Si Berna!
She looks so nice tonight, napakasexy niya. She's
always like that...
Nakasuot siya ng mini tube dress, net ang sa bandang
puson noon kaya kitang kita ang pusod niyang may
hikaw.
Nangunot ang noo niya nang mapansin ang mga babaeng
nakatingin ng matalim sa akin.
"Pati ba naman Manila girls naiinsecure sayo? Iba ka
na, dos Santos!" she whispered. Hinila na niya ako
paalis doon sa fountain.
"Hindi, baliw..." giit ko.
Kalat na kalat ang mga bisita rito, mayroon sa
likurang bahagi ng mansyon, mayroon sa fountain, sa
garden. Basta ang dami kasing dumalo.
"Kanina ka pa hinahanap ni Brix!" she giggled. "Hm,
hindi masyadong sexy ang dress mo!"
"Kailangan ba sexy rito?" I asked.
May motif ba ang party'ng ito? Pansin ko rin kasi sa
mga kasuotan nila ay parang nagpapaiklian na ng dress
ang lahat!
Pero ang mga lalaki naman ay naka casual, mayroon ding
iilang naka pormal. Pero kadalasan sa kanila ay naka
polo! Lahat sila ay mukhang mayayaman at sosyal. Babae
man o lalaki.
Ngumuso siya. "Hindi naman, pero dapat nakikisabay ka
sa mga Manila girls!"
Nagkibit na lang ako ng balikat.
Wala naman pala, ayos na sa akin itong suot ko. As if
naman nagpunta ako rito para lang makipag paligsahan
sa kanila. Kumportable ako sa suot ko, iyon ang
importante.
Natanaw ko na ang isang rectangular table, mahaba iyon
at puro lalaki lamang ang nakapwesto doon. Nangunot
ang noo ko at nagpumiglas sa hawak ni Berna.
Nagtaas siya ng kilay sa pagtataka. Bakit doon niya
ako dadalhin? Nasaan ba sila Iza at Aira? Ang alam ko
invited din sila rito.
"What?" si Berna.
"Saan tayo? Bakit tayo pupunta sa mga lalaki?"
Napangiwi siya at natawa sa akin.
"Stupid, of course Brix is there! Aren't you going to
greet him?"
Lumundag ang dibdib ko sa kaba. Halos kalalakihan ang
naroon, nagtatawanan sila at nag hahigh five pa pag
may nakakatawang sinabi ang isa.
Nasa walo silang lalaki doon!
Lahat sila ay magkakaedad lang at talagang magaganda
ang mga pangangatawan, mukha silang mga lalaking
nangwawasak ng puso ng mga babae!
That's how they look like!
"Let's go!" pilit ni Berna, marahas na hinila na niya
ako papalapit doon.
Naging malinaw na sa akin ang mga itsura nila, pati
ang malakas na tawanan nila ay dinig na dinig ko na
nang makalapit kami ni Berna.
Nagyuko ako ng ulo at nagtago sa likod ni Berna. Damn!
Sobrang kinakabahan ako, ni hindi ko nga mamukhaan
kung nasaan si Brixter roon.
"My dear cousin, my friend here wants to greet you..."
Natatawa pa si Berna nang sabihin iyon, sa sobrang
lakas ng boses niya ay napunta ang atensyon sa amin,
tumahimik ang mga nasa table.
Hindi ko alam ang mararamdaman ko, kung ngingiti ba
ako o tatakbo paalis dito sa kinatatayuan namin.
Fuck...
"If it isn't Disney dos Santos, no thanks, Berna!"
natatawang sambit ng isang malalim na boses.
Sa sinabing 'yon ay malakas na kumalabog ang dibdib ko
kasabay ng malakas na halakhak ni Berna.
Bago pa man ako hilahin ni Berna papunta sa harapan
niya ay pinakalma ko na ang sarili ko. But damn, I
can't even smile! Parang nastroke ang panga ko dahil
sa hiya.
"Oh, right! This is not Disney, Brixter Vega..."
sarkastiko at sinabayan pa ng pagtawa ni Berna.
Laglag ang panga ng lalaking nasa harapan namin, He's
Brixter Vega... The green eyed childhood friend of
mine!
Sobrang laki ng pinagbago niya! Iyon ang talagang
pansin ko, kundi lang green eyes ito ay hindi ko
aakalain na siya ang kababata kong mahilig sa tuta.
Mahilig siya sa tuta! Yes, tuta lang! Aalagaan niya
ang tuta pero pag lumaki na iyon ay pinamimigay na
niya. Ganoon siya dati! Gusto kong matawa sa isip.
Gumwapo siya ng sobra ngayon, kung dati ay payatot
siya at maliit. Ngayon ay napakatangkad na niya at hot
ang katawan! Maputi siya, animo'y naliligo sa gatas.
That's because he has a Japanese blood.
Ang mata niyang chinito ay lalong gumanda ngayon, ang
mapulang labi niya ay basa basa pa. Damn!
Is this really him? Is this really my pochie?
Fuck! Ang corny na kung tatawagin ko pa siyang pochie!
He's not cute now! He's hot and gorgeous!
"Huy! Brix! Uso langaw kahit gabi, pakisara..."
panunuya ni Berna bago pumalakpak.
Napakurap kurap si Brix, hindi maialis ang tingin sa
akin! Napalunok ako at ngumiti sa kanya.
"Happy birthday, Po- Brix..."
Damn you, Yslah!
"I preferred the first one..." sa wakas ay nakabawi na
siya, sumilay ang magandang ngisi sa labi niya.
"Hu- huh?" I stuttered.
"Say it..." utos pa niya sa malumanay na tinig. "Come
on, Lala..." he chuckled.
Jeez!
Malakas na lumundag na naman ang dibdib ko, gusto na
nitong kumawala sa aking loob! Parang gustong sumabog
dahil sa bwisit na kabang dinadama ko.
Nahihiyang napasulyap ako sa mga lalaki sa table,
fuck! Naroon 'yong Ten at Theonoah!
Gumala pa ang mata ko, parang may humihila sa akin.
Mas lalong nag iba ang tibok ng puso ko nang madako
ang tingin ko kay Shield?
Seriously? What the heck? Magkaibigan sila? How? Since
when! Why I didn't know? Damn it!
Malamig ang tingin niya sa akin, nakakunot din ang noo
niya. Naghurumentado ang pintig ng puso ko. Parang
ngayon ko lang siya nakita, pakiramdam ko.
Lalong lumakas ang dating niya, his dark expressive
eyes were directly looking at me!
Ayoko mang aminin pero talagang namimiss ko siya.
Namiss ko ang mga pamimilosopo niya, ang presensya
niya! Ewan ko ba...
"Come on..." malambing na ang boses ni Brix.
Oh my fucking shit! Nanindig ang balahibo ko at
napabaling ulit sa kanya. Kinagat ko ang labi ko at
huminga ng malalim.
"Brix, I can't..." umiling ako.
Ngumuso siya at nalungkot.
"Why not? You were calling me that, back then..." he
said sadly.
Pinaglaruan ko ang aking daliri. Mahinang natawa siya
at tumitig sa akin. Nakatunghay naman sa amin ang mga
nasa lamesa!
"Say it, my little Lala..." he sweetly said.
He used to call me by that! Hindi ko akalain na ganyan
pa rin ang itatawag niya sa akin ngayong binata na
siya.
I used to call him, Pochie noon! But I don't think I
can call him like that hanggang ngayon!
Pinagsilaban ang pisngi ko sa sobrang init. Malakas na
naghiyawan ang mga kaibigan niya at inulan siya ng
pangangantyaw!
"Fuck, dude..." nandidiri kunwaring sambit noong Theo.
"My little lala!" halakhak noong isa pa. Hindi sila
pinansin ni Brix, nakatitig lang siya sa akin na
parang walang naririnig.
"Sige na, his litte Lala... Birthday naman niya,
pagbigyan na..." patuyang sabi pa ni Berna.
Walang kapantay ang init ng pisngi ko ngayon! Gusto
kong magpakain sa pusod ng dagat para lang magtago.
Wala naman sigurong masama? Birthday naman niya 'no?
Nagtaas siya ng kilay sa akin at humalukipkip.
I sighed.
"Happy birthday, Po- Uh... Pochie..."
Fucking fuck! Siguro kasing pula na ako ng sili
ngayon, shit. Hindi ko akalain na sasabihin ko talaga
iyon sa harap ng mga ito!
I can't look at him, nagyuko ako ng ulo.
Suminghap siya at tumingala pagtapos ay bumuga pa ng
hangin. Malakas na naghiyawan ang mga nasa lamesa at
inasar asar si Brix.
"Ugh! Dude, seriously?"
"Damn you! You're not my friend!" humagalpak sila sa
tawa.
"We're not friends, Brix!" panunuya pa ng isa.
"You're a fucking gay!"
Lalo 'yong nagbigay ng kahihiyan sa akin. Halos
matutop na ang labi ko sa kakakagat. Sobrang diin din
ng pagkakakuyom ng kamao ko. Ito lang ang hiya na
walang kapantay!
"Kyah! May ganoon pala?" malakas na tili ni Berna.
"Damn! Damn!" humahagikgik siya na parang walang
bukas.
"Wala bang hug d'yan!" hiyaw ni Berna na lalong
ikinahiya ko pa.
"Berna..." impit na saway ko.
Baliw ba siya?
Sumilay ang malapad na ngiti sa labi ni Brix,
kumikislap ang mga mata niya pag nasisinagan ng ilaw.
Napakaganda ng berdeng mata niya!
Wala sa sariling napasulyap ako kay Shield. Nakaigting
ang panga niya habang malamig na nakatitig sa akin.
Batid kong hindi siya natutuwa sa lahat ng nangyayari.
Bakit invited dito ang ganyan? Dapat kung badtrip pala
siya ngayong araw, e, nagstay na lang siya sa bahay
nila. Hindi 'yong dito pa siya magsisimangot!
"Give me a hug, Pochie..."
Nanlaki ang mga mata ko nang mahigpit na yakapin ako
ni Brix, magmula sa braso ko ay bumaba ang mga kamay
niya papunta sa baywang ko.
Nakaramdam ako ng pagkamiss sa kanya, we used to do
this! We used to hug, he used to kissed my forehead,
my cheeks and my hands!
Gumanti ako ng mahigpit na yakap sa kanya. Nahihiya
man ako kanina, nawala iyon dahil sa mga naalala ko.
Lalong lumakas ang kantyawan at panunuya nila sa amin.
Wala na silang tigil, nagtatawanan pa sila at
kunwaring kinikilig. Si Berna naman ay nakatakip sa
bibig ang kanyang kamay habang impit na tumitili.
"Happy na birthday pa!" malakas na kumanta ang isang
lalaki pang kaibigan niya.
"Tang ina, you hella lucky, bastard!" hiyaw pa noong
isa.
"Damn, I missed you so so much!" bahagyang
pinanggigilan pa niya ako, humigpit ang yakap niya.
"I missed you too, Brix..." I said shyly.
Napanguso ako.
Nakangusong kumalas siya sa yakap at tinitigan ako.
Halos panawan ako ng hangin nang halikan niya ako sa
noo katulad ng ginagawa niya dati.
"I..." humalik naman siya sa pisngi ko. "Missed..." sa
ilong naman. "You, Little Lala..." ang panghuli ay sa
gilid na ng labi.
"Fuck! Grabe ka, Brixter!" humiyaw si Theo.
"Whoah! Manyak!"
"Brix!" gulat na sambit ko, napaiwas ako sa kanya
agad.
Naghiyawan na naman ang mga kaibigan niya,
awtomatikong napalingon ako kung nasaan si Shield.
Madilim ang mukha niya at ang pag igting ng kanyang
perpektong panga ang nagsasabing galit talaga siya.
Fuck!
Lalong lumakas ang pintig ng puso ko. Ano 'yon? Hindi
ko maintindihan kung bakit ganoon siya makatingin sa
akin! Wala naman akong masamang ginagawa.
Umiwas ako ng tingin agad, kinakabahan ako ng sobra.
Chapter 14
Yugto 12
Yugto 12
"How have you been?" tanong ni Brix, habang pinapanuod
akong uminom ng juice.
Nakapangalumbaba siya habang nakatitig lamang sa akin,
nahihiyang napasulyap pa ako sa mga kasama namin.
"Uh... Okay naman, kakatapos lang ng Finals namin
kahapon... How 'bout you?" hindi ko pa alam kung tama
ang sinagot ko.
Kabado kasi ako...
Ngumuso siya.
"Hm... Aren't you gonna transfer to Manila?" biglang
tanong niya.
Umiling agad ako at ngumisi. "I don't want to... Hindi
ko pinangarap..."
Bumuntong hininga siya.
Walang nagbago sa ugali at treatment niya sa akin,
ganoon pa rin. Siya pa ang naghanda sa akin ng pagkain
kanina. Ultimo pag inom ko ng tubig inaalalayan niya.
"Uhuh... Kung pwede lang ako ulit dito, dito na lang
talaga ako para makasama ka. Kaya lang hindi
pupwede..."
Pinag initan ako ng pisngi, hilaw na natawa ako at
hinampas siya sa balikat.
"Stop it, Brix... Naroon ang parents mo, tama lang na
doon ka din..."
Hinuli niya ang kamay ko at pinaglaruan iyon. Marahan
niyang pinipisil pisil. Till now? Seriously?
Nakakatuwa lang na lahat ng nakasanayan niyang gawin
sa akin noon ay nagagawa niya pa rin ngayon.
"Damn, namiss talaga kita, Pochie!"
Natawa ako dahil hindi na bagay sa kanya ang pagtawag
mg Pochie sa akin, masyado ng malalim ang boses niya.
Napasulyap ulit ako sa mga kaibigan niya. Parang wala
lang naman sa kanila ang pag uusap namin ni Brix, may
sari-sarili silang mundo.
Ang iba ay nagtatawanan dahil doon sa pinag uusapan
nila tungkol sa isang babaeng desperada daw kay Ten,
wala namang pakealam si Ten sa kanila. Malamig lang
siya na nakaupo at lumalagok ng shot pag inabutan.
He's damn cold!
Hindi na nakapagtataka! Sino ba namang hindi
madedesperada sa kanya?
Nakilala ko ang mga kaibigan ni Brix. Iyong medyo
moreno sa kanila ay si Lander, ang maputi naman na
bilugan ang mata si Gavin, Jackson naman iyong medyo
malaki ang katawan kumpara sa magkakaibigan, iyong
chinito na maputi rin ay si Devyll, then si Theonoah,
Shield at 'yong Ten na.
Lahat sila ay mababait at palabiro. Lalo na 'yong
Jackson! Siya parati ang nag oopen ng topic sa barkada
nila. And hell, they are all good looking!
Tanging si Ten, Devyll at si Shield lamang ang walang
imik sa kanila. Pero si Shield talaga ang iniiwasan
kong matingnan sa lahat.
Ramdam ko kanina pa na may nakatingin sa akin, noong
mapasulyap ako sa kanya. Siya pala 'yon! Matalim pa
ang tingin niya, lalo lang nakakadagdag sa kaba ko.
"Parati kong nakikita si Tito David..."
"Saan? Lagi lang nasa Star 'yon..." sabi ko.
Tumango tango siya. "Doon ko nga siya laging
nakikita..."
What? Is he a model? Ah! Probably his girlfriend!
"Aha! May girlfriend ka doon 'no!" panunukso ko.
Si Berna ay abala sa pakikipag usap sa kabilang table
na mga pinsan niya rin palang babae, sila Iza at Aira
naman ay kausap ang iba nilang kakilala dito.
Malakas na tumawa siya at kinurot ang pisngi ko.
Gusto kong magtanong kung mahilig pa rin ba siya sa
puppies, pinapamigay niya parin kaya pag lumalaki na?
"Why? Are you jealous?" tanong pa niya may ngisi sa
labi.
"Whoah! May selosan na agad?" nanunuyang humiyaw si
Jackson na nakikinig pala sa usapan namin.
Nag init ang pisngi ko. Sumimangot si Brix at binato
si Jack ng isang tube ice. Tumatawang umilag naman si
Jackson.
"Easy, dude! Oh, Disney! I will give you some info
about your boyfriend..."
Nanlalaki ang mga mata ko sa sinabi ni Jackson! Damn!
Boyfriend? What the!
"He's not my boyfriend!" nahihiyang agap ko.
Ngumising aso si Jack. "Not. Yet!" mariing sambit
niya.
Namula ang pisngi ko. Not yet siya diyan? Hindi talaga
mangyayari 'yon, malabo. Masyadong malayo si Brix. And
I can't be inlove! I shouldn't!
"Shut the fuck up, dude!" malamig na bumasag si
Shield.
Napabaling kaming lahat sa kanya. Matalim ang tingin
niya kay Jack na natatawa naman. Pati na rin ang iba
pa.
"What's your problem, Estrevillo?" tanong ni Jack,
natatawa.
"Maingay ka masyado. Will you just fucking drink and
zip your mouth?" malamig ngunit may diin na tanong ni
Shield, halatang iritado.
Malakas na nagtawanan pa sila kay Shield. Para bang
nagbibiro lang si Shield. Seriously? Ako nga kabado na
pag ganyan si Shield makipag usap. Tapos sa kanila,
tatawanan lang?
"Easy easy!" halakhak ni Gavin, kumalampag pa sa
lamesa.
"Beastmode on si Shield!" tawa pa ni Lander.
"Busay boy ka na, man! Mababait ang tao rito!" gatong
pa ni Theonoah.
Umismid si Shield at lumagok pa ng isang shot. I don't
like seeing him, drinking...
"Hindi pa ba tayo sanay?" tumawa si Jack. "But, Shield
my lovely friend this is for our birthday boy... You
calm your tits and just listen!"
"I don't wanna listen on your nonsense topic..."
Shield said coldly.
"But Brixter's litte Lala wanna know something about
her future boyfriend..." giit ni Jack.
"Sit there and relax, Shield..." malakas na halakhak
ni Gavin. "Wait, La Soledad ka rin ba, Little Lala?"
bumaling siya sa akin.
Marahang tumango tango naman ako at ngumiti. Halos
lahat sila Little Lala na ang tawag sa akin.
"Don't give me that smile, Disney... Baka traydurin ko
si Brixter..." humalakhak si Gavin.
Naghiyawan na naman sila, natatawang napailing naman
si Brix sa aking tabi. Nag init ang aking pisngi.
"Tang ina, may trayduran pa! But no, we're not like
that..." tawa ni Jack, napapailing pa. "Hm, e 'di
magkakilala kayo ni Shield?"
"No..." malamig na utas ni Shield.
Nanlamig ang buong katawan ko dahil doon. So... May
galit talaga siya sa akin? Hah! Hindi niya ako kilala?
Wow!
Nagtiim bagang ako. Parang may tumusok sa puso ko,
hindi ko matanggap na sinabi niya iyon. Hindi na pala
kami magkakilala ngayon. Hindi na pala niya ako kilala
ngayon.
Iniisip ba niya na baka may magsumbong sa Charm na
'yon? Magseselos at magagalit ba ang Charm na iyon pag
nalaman na magkakilala kami o may kakilala siyang
babae?
Selosa pala...
Malakas na humalakhak si Jack at nag middle finger kay
Shield.
"Stop asking nonsense, Jack..." dagdag pa ni Shield.
"No, you shut up, Shield! I'm making this easy for
Disney to know Brixter Vega! Her soon to be boyfriend!
Whoo!" humiyaw silang lahat dahil sa mga sinasabi ni
Jack.
Tipid na ngumiti lang ako at nakinig na lamang.
Ayoko ng isipin si Shield, baka sumama lang ang loob
ko sa mga lumalabas sa bibig niya. Hindi kasi
nakakatuwa! Pakiramdam ko napakasama niyang tao!
Bakit ganoon ang nararamdaman ko? Samantalang mas
malala pa sila Alice sa kanya magsalita! Bakit konting
bagay na nagmumula kay Shield, nasasaktan ako?
Umigting ang panga ni Shield.
"They were childhood sweethearts, how come she doesn't
know anything about him? Mas kilala pa nila ang isa't
isa, compare to you... Kaya huwag ka na lang
maingay..."
Naghagalpakan sila sa tawa, naghihiyawan pa sila dahil
sa walang pakundangang sinabi ni Shield kay Jack.
Nginiwian siya ni Jack.
"Okay, Shield. I get it! Pm's 'yan no? May earphones
ako dito, kung ayaw mong makinig sa amin..." ganti ni
Jack.
Umismid na lamang si Shield, hindi na siya nakasagot
dahil inabutan siya ng shot ni Devyll. Nakangisi si
Devyll kay Shield.
May isang lalaki pa ang biglang sumulpot, walang sali-
salita na umupo siya sa tabi ni Devyll, damn! Parang
hangin lang kami sa kanya.
"Whoah! Gising na pala ang mahal na hari!" sigaw ni
Jack.
Fuck!
Napakagwapo niya! Halatang bagong gising nga siya, ang
mapungay niyang mata ay namumugto. Bukod sa kanilang
lahat, siya ang pinaka mukhang masungit.
Dinaig pa niya ang masungit na mukha ni Shield at
noong Ten!
Bagsak ang makintab at itim niyang buhok, magulo lang
iyon. Napakasimple din ng suot niya! Naka nike
boardshorts lang siya at simpleng red vneck tshirt na
medyo lukot pa.
Pero fuck! Sumisigaw siya ng kaperpektuhan! Ang
perpektong panga niya ay umiigting pa dahil sa
pagpigil ng hikab, bumabalandra din ang dimples niya
sa magkabilang pisngi.
Kumuha siya ng isang bote ng alak. Wala siyang
pakealam sa paligid niya. Ang dark expressive eyes
niya ay napakapamilyar sa akin, nakita ko na 'yon!
"Matrix! Pagsabihan mo ang kuya mo, masyadong
nagsusungit..." halakhak ni Gavin.
Matrix? Nadinig ko iyon kanina sa mga babae sa
entrance! Shit! Siya pala 'yon. Kaya pala kung
makahagikgik at tili sila ay ganoon na lang.
"Shut up, Gavin..."
Halos manlamig din ako sa namamaos niyang cold voice!
Bakit ganoon? Lahat ba ng tao sa Maynila ay ganito ang
mga itsura?
Naghiyawan na naman sila at nagtawanan dahil sa naging
tugon niya. Napapailing si Brix.
"Fuck, Estrevillo brothers at it's best..."
sarkastikong untag ni Brix, natatawa. Nakipag highfive
siya kay Matrix na nasa harapan namin.
What? Estrevillo brothers? What in the world!
Magkapatid sila ni Shield!
Hindi sila magkamukha, pero ang mga mata nila ay iisa
lamang ang hugis at itsura. Parehas iyong expressive
at mapungay, parang may eyeliner pa iyon kaya lalong
na higlight ang kanilang mata! Kaya pala pamilyar sa
akin.
Ngumisi si Shield at nakipagtanguan lang sa kanya si
Matrix. Damn! Paano sila naging magkapatid? I mean,
were they from the same mother? Same father? Or half
brothers only?
Kasi kakaiba sila! Hindi sila normal na magkapatid sa
nakikita ko, tanguan lang ang batian nila, really?
Pagtapos sa Manila si Matrix, si Shield naman ay dito.
Probably, half brothers sila...
Dumaan ang mga oras na nakikinig lang ako sa usapan
nila, paminsan minsan ay nag aasaran sila. Lalong
nadagdagan ang lamig sa aming table dahil kay Matrix
Estrevillo.
Sobrang lamig niya, as in! Si Ten at Siya ang
pinakasobrang masungit at cold. Si Devyll nakikita ko
pang nakikitawa sa mga jokes ni Jack, e.
Samantalang si Ten at Matrix, sulok lang ng labi ang
tumataas. Seriously? Anong mayroon sa kanila?
Wala sa sariling napahikab ako. Nakangusong bumaling
sa akin si Brix.
"Sleepy?" he whispered.
Si Brix naman ay nakikitawa at nakikisingit paminsan
minsan sa kanilang asaran at kantyawan. Nagbago lang
talaga ang itsura niya, pero ang ugali niya ay walang
pinagbago! Kaya talagang nakakatuwa...
Umiling ako. "Hindi pa naman..."
Hinubad niya ang kanyang jacket at pinatong sa balikat
ko. Ngumisi siya at inakbayan pa ako.
"Gumagapang na ang kamay..." sumipol si Theo at
humalakhak.
"Tang ina mo!" halakhak ni Brix.
"Pag lasing na, tulog na, Brix! Huwag na gapang
kamay..." nanunuyang sinabi ni Theo.
Napakalakas nilang uminom! Halos wala pang natatamaan
sa kanila ng alak, mukhang mahina ang alak sa kanila.
Ganyan ba talaga sila? Probably...
"Oo nga naman, Brix! Hindi porke birthday mo, ganyan
na... Little Lala is an innocent beautiful lady, you
can't do that!" natatawa si Gavin.
Sumimangot si Brix.
"Stop comparing me to yourself, Gav! I won't do that,
tss..."
Sumipol si Jack. "Weh? Talagang lang, ah?"
Nag middle finger si Brix. Wala akong maintindihan sa
pinag uusapan nila, kaya tumayo ako upang magpaalam
mag cr.
"Uh... Restroom lang..." paalam ko.
Tumayo si Brix. "Sasamahan kita..."
Naghiyawan ang mga kaibigan niya at nag angalan.
"Damn, dude! No!" ani Theo, namumungay na ang mga mata
niya.
Pinigilan agad ni Jack ang balikat ni Brix, napaupo
naman si Brix. Natatawa pa siya sa reaksyon ng mga
kaibigan niya.
"Huwag na, Brix... Kaya ko naman..." ngumiti ako.
Hindi din naman talaga ako magpapasama sa kanya, kay
Berna ko sana balak magpasama sa banyo pero hindi ko
siya makita kahit saan. Ganoon din sila Aira at Iza.
Saan naman kaya nagpunta 'yon? Dumiretso ako sa
restroom ng mansyon, halos lahat ng madaanan kong
babae kanina ay matalim ang tingin sa akin kaya ang
awkward tapos kinakabahan ako.
Napakaganda ng banyo dito, parang restroom sa mga
malls. May tatlong cubicle sa loob, pagtapos ay may
marble na mahabang sink, kasing haba din ng salamin.
Tiningnan ko ang repleksyon ko. Medyo namutla ang labi
ko, naglagay ako ng liptint para natural lang ang
itsura. Nakakahiya kasing humarap na haggard sa
kanila.
Pumasok ako sa isang cubicle para umihi, kanina pa ako
naiihi. Mabuti at nakahanap ako ng tyempo. Pagtapos ko
ay lumabas na ako.
Halos malagutan ako ng hininga nang makitang
nakahalukipkip si Shield habang bahagyang nakasandal
pa siya sa sink.
Nakakrus ang kanyang mga braso sa dibdib habang
naniningkit ang mga matang nakatingin sa akin.
Kumalabog ang puso ko, lahat ng kakaibang nararamdaman
ko tuwing malapit siya sa akin ay dinadama ko na naman
ngayon. Mismo.
Fuck! Ang hirap huminga pag kaharap siya. Alam mo
'yong gusto mo siyang kausapin pero may pumipigil na
hiya sa'yo? Nawawalan ako ng lakas ng loob.
Halatang may epekto na ang alak sa kanya dahil
namumungay na ang mga mata niya. Siguro gumamit lang
siya ng banyo, o kaya naman ay nasa isang cubicle rito
ang kanyang nobya?
Hm...
Tipid na ngumiti na lang ako at saka tumalikod upang
makalabas na ng banyo. Ngunit mabilis na hinawakan
niya ako sa braso, nilock niya rin ang pintuan.
"Shield!" mataas tonong sambit ko.
Ang lahat ng kaba ko ay napalitan ng pagtataka,
bumilis ang paghinga ko. Sapilitang hinarap niya ako
sa kanya.
"Flirting in front of me, huh..."
Kumunot ang noo ko sa kanya. Nanlilisik ang mga mata
niyang mapungay, lalo 'yong naging madilim halos hindi
ko na nga makita ang mata niya.
"What did you just say?" singhal ko.
Flirting?
"Tagalugin ko ba?" sarkastikong tanong niya. "Kailan
ka pa natutong gumawa ng hindi kaakit akit sa
paningin?" umigting ang panga niya.
Ano bang sinasabi niya? Galit na naman siya sa akin?
Ngayon lang ulit kami nagkausap ng ganito tapos wala
pang kwenta ang mga pinagsasabi niya.
"Shield, ano bang problema? Akala ko ba hindi tayo
magkakilala?" inis na tanong ko.
Galit ang nararamdaman ko sa mga oras na ito! Lalo na
pag naaalala ko ang mga sinabi niya kanina. Hindi pala
kami magkakilala, bakit kinakausap niya ako ngayon?
Napapikit siya ng mariin at mahinang nagmura. Binawi
ko ang braso ko mula sa kanya.
"Boyfriend mo ba si Brix?" mariing tanong niya.
"Ano bang pakealam mo?" diretsang tanong ko.
"Answer me! Damn!" inis na untag niya.
Nagtiim bagang ako. "Wala ka na roon..."
Wala naman siyang pakealam, kung kami man ni Brix o
hindi. Well, hindi naman talaga kami and we will never
be! Alam ko ang limitations ko.
Isa pa, hindi naman kami naglalandian ni Brix katulad
ng sinasabi niya. Tss, napakadumi ng utak niya. E,
ganoon na talaga kami ni Brix noon pa man.
Nagtaas siya ng kilay.
"Really, Yslah? Boyfriend mo siya o hindi?"
Nagtiim bagang lang ako. I'm not going to answer him!
Wala siyang pakealam at wala siyang karapatan na
magtanong.
Ako nga hindi nagtatanong about sa girlfriend niya.
Tapos siya? Hah!
"Sasagot ka o hahalikan kita?" banta niya.
Nanlaki ang mga mata ko at lumayo agad sa kanya na
parang napapaso ako. Umigting ang panga niya at
matalim na tumitig sa akin, animo'y hinuhukay ang
kalooban ko.
"Wow! Oa..." malamig na utas niya. "Pero kung
makapagpaakbay ka roon, akala mo walang bukas..."
patuyang dagdag niya.
Napahugot ako ng malalim na hininga at saka
tinalikuran siya para makalabas na ulit ako.
Wala talaga akong balak patulan ang lahat ng sinasabi
niya. Napakamanyak pa kamo niya! Anong panakot niya,
hahalikan niya ako? Sinong hindi matatakot doon!
Hinila niya ulit ang braso ko at sinandal ako sa
pintuan, ang dalawang kamay niya ay nasa magkabilang
side ng ulo ko. Kumalabog ang puso ko. Napakalapit din
ng mukha niya sa akin.
"Shield!" I exclaimed. "What the hell is your
problem?!" asik ko.
Bahagyang tumagild ang ulo niya at pinakatitigan ako
gamit ang mga mata niyang lasing at namumungay. Walang
tigil ang kalabog ng puso ko.
"You can't just flirt in front of me!" anas niya,
namamaos ang boses.
Langhap na langhap ko ang amoy alak niyang hininga.
Tumatama iyon sa mukha ko dahil sa sobrang lapit niya.
Natutop ang aking labi.
"I don't understand you... I'm not flirting!" mariing
sinabi ko.
Umigting ang panga niya at matalim na nakatingin sa
akin.
"Hindi? Talaga? May pahampas hampas ka pa sa braso! At
ano 'yong pagpapaakbay mo? 'Yong pagpapayakap ng
mahigpit! Pagpapahalik? Pagpisil pisil pa sa kamay mo!
What do you call it, then? Huh?"
Gusto kong maiyak sa pinapakita at mga sinasabi niya
sa akin ngayon. Inaakusahan pa niya akong naglalandi!
Hindi niya ba alam na nasasaktan ako? Hanggang kailan
ako masasaktan sa matatalim niyang salita?
My heart was crying...
Chapter 15
Yugto 13
Yugto 13
"Are you some kind of cctv?"
Huwag niya sabihing pinapanuod niya talaga ang bawat
galaw at ginagawa namin ni Brix? Bakit niya kailangan
gawin 'yon?
Bakit hindi na lang siya uminom ng uminom at
magpakalasing, bakit pati ako pinapakealam pa niya!
Naging matigas ang tingin niya sa akin. Kinakabahan
man ako ay hindi ko pinahalata.
"I don't need your sarcasm here!" mariing wika niya,
nilapit niya pa ang kanyang bibig sa aking tainga.
Nagtaasan ang mga balahaibo ko. Nanghihina ang mga
kamay ko na tinulak ang dibdib niya. Damn! Ano bang
ginagawa niya?
"Hindi kita paalisin dito hangga't hindi mo sinasagot
ang tanong ko, Yslah Disney..." mariin ang bawat
salitang bulong niya, dinikit pa niya lalo ang kanyang
labi sa aking tainga.
Napatalon ako dahil don, fuck! Hindi ko gusto ang
pakiramdam ko. Masyadong mainit at nakakapanghina,
nakakainis!
"Shield, stop it..." suminghap ako at pilit na
tinutulak ang dibdib niyang matigas.
Hindi niya pwedeng gawin ito! May girlfriend siya, not
that pag wala siyang girlfriend ay pwede na. Basta!
Hindi pwede!
Kumalabog ang puso ko nang maramdaman ang isang kamay
niya na humaplos sa braso ko pababa sa aking baywang.
Damn it!
"I'm the only one who can touch you like this..." his
voice was husky. "You shouldn't let him or anyone
touch you, Yslah..." he whispered. "Ako lang..."
dumampi ang labi niya sa ibaba ng tainga ko.
Nanghina ang tuhod ko, pati ang mga kamay ko na
nakatuko sa dibdib niya ay nanghina na. Bumaba ang
kamay ko sa kanyang kamay na nakahawak sa baywang ko,
nanginginig ngunit pilit ko na inaalis iyon.
"Shield, please..." nagmamakaawa ako na alisin niya
ang kamay niya at lumayo siya sa akin.
Kasi hindi ko na talaga kaya, gusto ko ng umuwi.
Ayokong hawakan niya ako! Ayoko nito! Pero sobrang
lakas niya sa mga oras na ito, ni hindi ko siya
mapalayo kahit konti sa akin.
Ramdam na ramdam ko ang hinga niya sa aking tainga.
Iyon ang nakakadagdag sa panghihina ko!
"You wouldn't let Brix touch you, Yslah..." may banta
at pag uutos sa boses niya. "You won't... Not in front
me, no..." iling niya habang hinahaplos ang pinsgi ko.
Napalunok ako at iniwas ang mukha ko sa kamay niya.
"Pag nakita kong nagpaakbay o nagpayakap ka pa sa
kanya, magugulo ang party'ng ito..." buong pagbabanta
pa niya.
Nanlaki ang mga mata ko, nagpumiglas ako at sapilitang
tinulak siya pero talagang matigas siya kaya hindi man
lang matinag.
Damn him! Hindi ko talaga siya maintindihan, para
siyang puzzle na mahirap buuin at maintindihan.
I glared at him.
"Why would I? Mas nauna ko siyang nakilala kaysa
sa'yo! Wala kang pake kung ano ang mayroon sa amin,
kung hawakan man niya ako!" inis na singhal ko.
He smirked as he raised a brow.
"Uhuh... I don't care if he was your childhood fucking
corny sweetheart..." mariin na sinabi niya.
Lumapit siyang muli. "Wala talaga akong pake, pero
wala ka ring pake kung ayaw kong makitang nagpapahawak
ka!" dumampi ang labi niya sa aking tainga, marahan na
kinagat pa niya iyon.
"Fuck it! Shield!" sigaw ko, iniwas ko ang ulo ko,
pero hindi sapat dahil lalo pa siyang lumapit at
inamoy amoy ang pisngi ko.
Nanindig ng sobra ang balahibo ko. What the fuck is he
doing?! Naging mabilis ang paghinga ko dahil sa lintik
na pakiramdam ko sa oras na ito.
"I can be your inhaler right now..." he chuckled.
"Hmm..." dumiin ang ilong niya sa pisngi ko.
"Shield, stop it..." halos magmakaawa na ako. "Hindi
na nakakatuwa!" inis na sambit ko, hindi ako
makagalaw. Dahil konting galaw ko lang ay magdadampi
ang ilong namin.
"Hindi din naman nakakatuwa ang ginagawa mo kanina.
Seriously, may pahampas hampas ka pa sa braso?" nainis
muli ang tono niya. "I won't stop, unless you promise
me hindi ka magpapahawak sa corny'ng Pochie mo...
Tsk."
Uminit ang pisngi ko. Hindi ko rin talaga siya
maintindihan. Ano bang pakealam niya kasi? 'Yon talaga
ang malaking katanungan sa akin ngayon na hindi ko
magawang itanong...
"Shield! Will you please stop this nonsense! Bakit ba
pinapakealaman mo ako? Ni hindi nga kita
pinapakealaman sa buhay mo!" pagalit na usal ko.
Langhap na langhap ko ang hininga niya, pinaghalo
halong alak, mint at sigarilyo? Seriously? Nag
sisigarilyo siya? Nabalutan ako ng pagkainis lalo.
I didn't like the thought of him puffing cigarettes!
"Ayokong tigilan, e..." he shook his head. "E 'di
pakealaman mo rin ako." malamig ngunit may panghahamon
roon.
Nalaglag ang panga ko. Kumalabog ang puso ko ng
sobrang bilis. Damn! Really? Anong pinagsasabi niya?
Unpredictable person, he's too hard to read!
Inis na tumingin ako sa kanya pero nanghihina ako
dahil sa sobrang lapit ng mukha namin. Halos maduling
pa ako, parang iisa na lang din ang hinihingahan
namin.
"Shield, please naman! Lumayo ka na! Paano kung
malaman ito ng girlfriend mo, huh? Nakakainis ka na!
Hindi tama ang paghalik halik mo!" gitil na sinabi ko.
Bahagyang lumayo siya at amused na tumitig sa akin.
May gulat pa sa mga mata niya, ang labi niya ay may
nanunuyang ngisi.
What?!
"At tama ang pagpapahalik mo kay Brix? Hindi mo siya
boyfriend, kaya hindi tama..." umiling pa siya.
Lalo akong nainis sa tono niya, para bang sinasabi
niya na nilalandi ko si Brix at hindi tama na dikitan
ko 'yon.
"Hindi mo din ako girlfriend kaya hindi tama ang
ginagawa mong ito!" pagalit na anas ko.
He smirked. Nagtaas siya ng kilay at nanunuyang
hinaplos ang pisngi ko.
He's a walking tease that every girls would drool
over... And uh... He's an asshole!
"Hindi kita girlfriend, pero gusto kong halikan ka
kaya wala kang magagawa..."
Right! I'm not his girlfriend... Parang may kumurot sa
puso ko sa sinabi niyang iyon.
Napapikit ako ng mariin at marahas na hinampas ang
dibdib niya. Hindi talaga siya titigil sa mga
kagaguhang ginagawa niya?
If he wants to fuck or kiss a girl, dapat iba na lang!
Bakit ako pa ang ginaganito niya! Gagawan pa niya ako
ng kasalanan! Tss...
"Shield, ayokong patulan ka ngayon. Kaya please,
lumayo ka na... Lalabas na ako..." mariing sambit ko.
"Bakit ka lalabas?" inosenteng tanong niya.
Tanga ba ito? Anong gusto niya, tumira ako rito?
"Baka hinahanap na ako ni Brix!" inis na untag ko.
Ngumisi siya, mapanganib na ngisi. Hindi ko
maintindihan pero kakaibang paglalaro sa ngising iyon.
"Brix again, huh..."
Nanlaki ang mga mata ko nang sakupin niya ang labi ko.
Napatigil ang paghinga ko nang maramdaman ang labi
niyang malambot na gumagalaw sa akin.
What the hell!
Wala akong maisip kundi ang damahin na lamang ang
ginagawa niyang paghalik, nanigas na rin naman ako at
hindi na ako makapiglas o makagalaw man lang.
Sumasabay ang pintig ng puso ko sa mabilis kong
paghinga. Wala na akong pakealam kung napupunta sa
kanya ang hininga ko.
Kumalas siya at kunot ang noo na tumingin sa akin.
"Damn, Yslah... Don't you know how to kissed back
'till now?" inis na tanong niya. "You're making me
crazy... Let me do something about it..."
Ngumisi siya at sinakop muli ang labi ko. Hindi ako
makagalaw! I couldn't even speak, I can't stop him! He
was kissing me, sucking my lower lip then my upper
lip.
Nakikiliti ako kaya napapaatras ang ulo ko kahit wala
namang maatrasan. Pakiramdam ko may kuryente sa labi
ko.
The fuck is he doing!
Napahawak ako sa laylayan ng polo niya dahil sa
panghihinang dinadama ko. Ramdam na ramdam ko ang
bawat mapanuyang galaw ng labi niya sa akin pero wala
akong magawang kahit na ano.
Ano bang kailangan kong gawin?
"Fuck... Come on, little fucking Lala... Move your
lips..." bulong niya sa gitna ng panghahalik niya sa
akin.
Napatalon ako nang kagatin niya ang labi ko. Napangiwi
ako, iyon ang saktong entrada ng dila niya sa bibig
ko. Para bang may hinahanap siya sa loob ng bibig ko.
Oh my gosh! Ano ito?
"Shi- uhmp..." piglas na usal ko.
I want him to stop what he is doing right now, my
knees were trembling big time.
Parang inis na ang halik niya. Ang kaninang mabagal at
banayad ay dumiin na ngayon but still slowly.
Napapikit ako sa kalasingan, nalalasahan ko ang mapait
sa kanyang bibig.
Kusang napagalaw ang labi ko, sumasabay sa madiin
niyang paghalik. Mabagal ang una kong naging pag ganti
sa kanya.
Hinawakan niya ang chin ko at lalong sinakop ang labi
ko, naging sabik ang paghalik niya animo'y ngayon lang
nakahalik! Halos magkarera ang tibok ng puso ko.
Oh shit!
I felt him smirk.
"Hindi marunong..."
With that, my eyes widened. Napatigil ang paggalaw ng
labi ko dahil sa sobrang kahihiyan na dinadama ko!
"Bastos..." mariing bulong ko.
He chuckled. Nalalasing ako sa mata niyang kumikinang,
parang bituin...
Isang madiin na halik pa ang iginawad niya bago
tuluyang kumalas at lumayo sa mukha ko. Nanginginig
ang labi ko, parang namanhid pa yata!
"But still, you're making me damn crazy..." he said
sweetly. "You know how to kiss back now, konting
practice pa..." he smirked, dumampi muli ang labi niya
sa akin, he sucked a bit on it.
Napalunok ako habang hinihingal pa sa ginawa namin.
I'm fucking drunk! Napasa ba sa akin ang ininom niyang
alak? Anong ginagawa niya sa akin? Bakit nalalasing
ako ng ganito?
"Bumalik ka na sa table, I'll keep my eyes on you...
Huwag kang magpapahawak, kung ayaw mong magkagulo..."
mariing banta pa niya.
Inayos niya ang buhok ko, inipit niya sa aking tainga
at Ibinaba niya rin ang tumaas na dress ko pagtapos ay
kinulong niya ang pisngi ko sa palad niya at hinaplos
ang labi ko.
"Get it? Hm?" malambing na tanong niya.
Seriously?! Paano niya nagagawang magpapalit palit ng
tono sa maikling oras? Kanina inis at nagbabanta,
tapos magiging malambing!
Wala sa sariling tumango na lamang ako.
He smirked. "Good..."
Humalukipkip siya at bahagyang umupo pa sa sink,
nagtaas siya ng kilay at sumenyas na lumabas na ako.
Napahugot ako ng malalim na hininga at saka lumabas
nang hindi na siya nilingon pa.
Laking gulat ko nang makitang nakahilig sa wall si
Matrix, nakakrus ang mga binti niya habang nilalaro
ang isang rubicks cube.
Ang buhok niya ay magulong nakabagsak lamang, kagat
kagat niya ang kanyang labi kaya nakabalandra din ang
dimples niya sa magkabilang pisngi.
Napaangat ang tingin niya sa akin. His dark cold eyes
were looking at me coldly! Walang kahit anong interes,
para bang nakatingin lang siya sa hangin.
Ilang sandali pa ay nadinig ko ang pagbukas ng pintuan
sa likuran ko.
Damn it! Bakit lumabas agad siya?! Ang tanga!
Halos panawan ako ng dugo nang lumipat ang tingin ni
Matrix sa likuran ko.
Tumaas ang kilay niya, pati ang sulok ng labi niya.
Labis labis ang kalabog ng puso ko dahil sa sobrang
kaba at hiya na pinaghalo.
"Really, Shield?" malamig at may bahid ng
pagkasarkastikong tanong niya.
Napalunok ako at sumulyap kay Shield, nakataas lang
din ang sulok ng labi niya at parang natutuwa pa sa
mga nangyayari.
Gustuhin ko man burahin sa labi niya iyon ay hindi ko
magawa dahil talagang kinakabahan ako ngayon.
"Really, Alcade..." tumango tango pa si Shield.
Sumilay ang ngisi sa labi ni Matrix at saka tipid na
tumango kay Shield bago sumulyap sa akin, walang
pinagbago pero may curiousity na sa mga mata niya.
Umiwas agad ako ng tingin at huminga ng malalim.
"Uhuh... Best wishes..." mapanuyang sinabi niya bago
pumasok nang restroom.
Best what? Wishes? The hell with that! Uminit ng sobra
ang pisngi ko.
Inis na nilingon ko si Shield. Napakatanga niya
talaga! Nakakahiya!
"Bakit lumabas ka agad! Ang tanga naman!" inis na
sinabi ko.
"Can't help it, malay ko ba na nakipagtitigan ka pa sa
kapatid ko..." he accused, inis din ang ekspresyon
niya.
Ugh! Nakakainis!
"Huwag ka munang sumunod!" singhal ko bago siya
tinalikuran.
Tanga niya talaga. Nakakahiya 'yon. Baka isipin noong
Matrix, malandi ako! Wala namang ibang maiisip kundi
'yon lang.
Of course, I was with Brix a while ago then makikita
niya akong kasama naman ang kapatid niyang si Shield
at sa banyo pa talaga! Anong iisipin niya! Tsk.
Naghihiyawan ang mga nasa table nila Brix, tahimik
lang si Brix na nakikitawa sa kanila. Si Ten naman ay
nakahilig na ang batok sa back rest ng upuan niya. The
rest were laughing and talking.
"Damn, bro. Ibang klase si Scarlet..." napapailing pa
si Gavin habang tumatawa.
"Yeah right! Fuck, hindi na ako magtataka kung
magkasakit 'yon!" malakas na humalakhak si Jack.
Sumenyas na si Lander kila Jack, kaya napahinto sila
sa pagkukwentuhan at bumaling sa akin.
Nagyuko ako ng ulo. Hindi ko talaga gusto ang atensyon
mula sa mga tao.
"Our Brixter's little Lala is here..." bati pa ni
Jack.
Ngumuso ako. Kumamot sa ulo si Gavin.
"Aish! Brix, I'm sorry but I think I have a crush on
your litte Pochie..." ngumisi si Gavin.
Agad na nag init ang pisngi ko lalo na nang malakas na
humiyaw sila Theo, nang aasar.
Umismid si Brix. "Shut up, fucker..."
Nang makita ako ni Brix ay agad siyang tumayo para
laharan ako ng upuan sa kanyang tabi. Kinagat ko ang
labi ko at tipid na ngumiti bilang pagpapasalamat.
But damn, I'm so nervous right now!
Bwisit kasi na Shield 'yon! Akala niya ba nakakatuwa
siya? Alam niyang may girlfriend siya pero hindi pa
nakuntento!
Pinipigilan ko siya pero hindi sapat ang lakas ko para
mahinto siya, higit na makapangyarihan siya noong oras
na 'yon.
Pinapangako ko na hindi na ako magpapadala sa kanya,
hindi na ako papayag na ganoon. May sariling kahihiyan
naman ako at isip para malaman na napakapangit sa
paningin ng ginawa niya, namin.
Ngayon ko lang nagawa ang ganoong kasalanan sa buong
buhay ko. To think na alam kong may nobya siya, hindi
talaga tama. That was a big mistake!
Nakangising umupo si Shield sa pwesto niya kanina.
Napabaling sa kanya ang atensyon ng mga kaibigan nila.
Kasunod ni Shield ay si Matrix, na walang pakealam.
Umupo na rin siya.
Kinabahan ako sa presensya nila.
"Wow, dude. What's with the big smile?" panunuya ni
Jack kay Shield.
Napasimangot si Shield at nagkibit ng balikat, nilagok
niya agad ang isang shot na binigay ni Jack.
"Don't tell me you found a chick? Wow! Quickie?"
Dumilim ang mukha ni Shield at matalim na tumingin kay
Jack.
"Shut your fucking dirty mouth, Jack..." mariin at
talagang may galit ang boses niya.
Bakit ba ang bilis niyang magalit? Wala namang masama
sa sinabi ni Jack, tinanong lang naman siya kung
nakahanap siya ng babae dito! Tss...
Natahimik ang table dahil sa tensyon. Pasinghap na
humalakhak si Brix at kumumpas ang kamay sa hangin
bilang pagsaway kay Shield.
"Oh, wait... Easy, Shield..."
Umigting ang panga ni Shield at mabigat na bumuntong
hininga, lumagok ulit siya ng shot at padabog na
sumandal sa back rest ng kanyang upuan.
Napakamot ulo naman si Jack at ngumisi, parang
kabisado na niya ang ugali ni Shield na ganoon kaya
hindi siya napipikon roon.
"Time's up, birthday boy..."
Pumalinlang sa katahimikan ang boses ni Berna,
nilingon ko agad siya. Kasama niya sila Iza at Aira
ngayon.
Nakangising aso sila sa akin. Napanguso ako.
"What? Hindi ba kayo matutulog dito?" tanong ni Brix
kay Berna.
Ngumiwi si Berna. "No... Hindi pwede si Disney, she
needs to go home. Hanggang ten pm lang ang paalam ko
kay Tita Des..."
Bumuntong hininga si Brix bago tumayo, inalalayan niya
na din ako tumayo. Hinawakan niya ako sa baywang.
Napalunok agad ako at sumulyap kay Shield.
Umigting ang panga niya. Bakas sa mga mata niya ang
pagbabanta. Shit! Alam kong gagawin niya ang banta
niya sa akin kanina, kaya agad akong lumapit kay Berna
para malayo na kay Brix.
Hilaw na ngumiti ako kay Brix.
"Brix, uuwi na ako... Thanks for inviting me..."
Ngumuso siya at tumitig sa akin. "Pwede ba tayong
magkita bukas?"
Naghiyawan agad ang mga kaibigan niya, sumipol sipol
pa si Gavin. Humagikgik sa kilig naman sila Aira at
Iza, si Berna naman ay tumitili tili pa.
Napasulyap ulit ako kay Shield. Seriously, Yslah?
Bakit kailangan mong sumulyap? Tipid na umiling siya
at matalim ang tingin sa akin. Kumalabog ang dibdib
ko.
"Baka naman hindi ka na sumama sa amin pauwi niyan,
dude!" panunuya ni Theo. Naghagalpakan sila sa tawa.
"Of course, Brix!" si Berna ang sumagot.
Nanlaki ang mga mata ko.
"Uh... Brix, ano kasi..." kabadong agap ko. "May pasok
kami bukas, I don't think we can, you know..."
Totoo iyon, wala akong pakealam kung umiling iling pa
'yang si Shield. Sadyang may pasok lang talaga kami
bukas kaya hindi kami makakapagkita ni Brix.
Nagtaas ng kilay si Brix at marahang tumango.
"After class, then? Kung hindi pa rin pwede, I can go
to your house..."
Ngumiti ako at tumango na lamang sa kanya.
Wala namang masama, tsaka minsan lang naman siya
nandito sa Busay. Kaya pwede akong maglaan ng oras sa
kanya bukas.
Wala na rin naman sigurong gagawin sa school bukas
dahil tapos na ang final examination. Sasama ko na
lang sila Berna, pwede naman sa bahay namin.
Chapter 16
Yugto 14
Yugto 14
"Dis, hayaan mo na 'yan! May wifi naman siguro sa
inyo... Naghihintay na si Brixter sa baba!" palatak ni
Berna.
Nagmadaling inaayos ko ang aking mga gamit. Napatagal
ako sa pagsusulat ng notes, masyadong marami 'yon.
Samantalang sila Berna puro 'yong topics lang ang
sinulat, sa internet na lang daw sila mag aaral. Bagay
na hindi ko inugali, para sa akin mas tama at pino ang
mga nasa libro kaysa sa internet.
Alas sais natapos ang klase namin ngayon, mabuti na
lang at wala na kaming last subject kundi hindi talaga
kami pwede ni Brix magkita ngayon.
"Ayie! First date with her childhood Pochie!" patuyang
sinabi ni Iza. "Kuchi kuchi!"
Napapailing na lang ako at natatawa sa kanya. Hindi na
talaga mawawala sa kanya ang "Kuchi kuchi" words niya
pag nanunukso.
Madalas niyang gamitin kay Berna 'yon, lalo na pag
nakikita o nakakasalubong namin si Sean Fuentabella
kung saan.
"Pakagandang dilag naman talaga nito, naku naku!
Pakurot nga sa kuyukot!" kunwaring nanggigil si Aira.
"Baliw..." tawa ko.
Pagkalabas pa lang namin ng gate ay nabungaran na
namin si Brix na nakahilig sa kanyang sasakyan habang
parang naiinip na.
Preskong nakatayo siya, habang ang mga babae at bading
na nakakakita sa kanya ay nagkikiligan. Napakalinis ng
itsura niya dahil sa suot niyang white three fourths
at black ripped jeans. Nakaayos pataas ang kanyang
buhok.
"Damn, Manila boy..." bulong ni Aira.
"Brixter!" sigaw ni Berna habang papalapit kami.
Napanguso si Brix nang magtama ang tingin namin.
Ngumisi ako at tipid na tumango sa kanya.
"Sorry, Brix..." usal ko. "Matagal ka bang naghintay?"
Lumapit siya sa akin at binigyan ako ng kurot sa
pisngi.
"Hindi naman, sakto lang..." he chuckled.
"Alam mo, bakit kaya hindi na lang kayo magsolo? Sa
totoo lang ayaw namin makagulo sa bonding ninyo..."
nakangising aso si Berna.
Nagtaas ng kilay si Brix at ngumiti.
"Gusto ko rin sana masolo si Lala, pero masusunod pa
rin ang gusto niya. Gusto niyang kasama kayo, e..."
Binuksan niya ang passenger seat para kila Aira, Iza
at Berna. Nagpaikot ng mata si Berna bago pumasok
roon.
Naging maingay ang buong byahe namin, si Berna at Aira
ang bumabangka sa topics. Si Iza naman ay malakas na
nakikitawa lang.
Sa Ayala kami pupunta, hindi na raw kasi nakakapunta
si Brix doon. Ngayon na lang din kasi talaga siya
nagawi dito after two or four years yata. I'm not
sure...
"Huwag ka mag aalala, Brix. Sa Manila kami mag se-
sembreak..." ani Berna.
"With Disney?" si Brix.
"Hindi, sila lang..." maagap kong sinagot.
Suminghap naman sila Bera sa likuran.
"Hindi kami papayag, Dis! Dapat kasama ka..." si Iza.
"Hindi ako makakatagal roon pag wala ka..."
"Ano? Bakit siya ba ang hangin mo?" panunuya ni Aira.
"But yeah, seriously, Dis. Sumama ka sa amin!"
Wala talaga akong interes sa Maynila kaya wala din
akong balak na magbakasyon doon kahit sa maikling
panahon lang.
Ewan ko ba, bakit kaya gustong gusto roon nila Berna.
Ako kasi kahit kailan hindi nagustuhan doon, kahit pa
andoon ang Daddy ko.
Ngumuso si Brix, nagpipigil ng ngisi.
"Oo nga naman, Lala... Pagbigyan mo naman ang mga
friends mo..." paggatong pa niya. "Besides, nandoon
naman si Tito David... I'm sure he's missing you, big
time..."
Umiling iling na lang ako at ngumisi.
"Hindi ko pwedeng iwanan ang Mommy ko rito, mabuti na
'yong andito lang ako kasama siya..."
He sighed.
"I'll be here on sembreak, then... For you..." he
smiled.
Nag angalan sila sa likuran. Si Berna ang nangunguna
sa malungkot na tinig.
"Ano ba 'yan, Brix! Hindi pwede! Ikaw lang ang close
ko sa Manila, you know... Don't worry! I'll convince
that little Lala of yours... Huwag kang mag sembreak
rito!"
Brix laughed a bit.
"Could you? Ah, basta pag hindi kasama si Lala sa
Manila, dito ako magsesembreak..." he winked at me.
Napailing iling na lang ako sa kakulitan nila, sila
Berna gustong gusto roon tapos si Brix naman
magsesembreak dito?
Alas siyete y media na kami nakarating sa Ayala, kung
ano ano lang ang ginawa namin. Syempre kumain muna
kami sa isang restaurant na si Brix ang nagbayad.
Mukha naman enjoy si Brix na kasama ang mga kaibigan
ko dahil tawa siya ng tawa lalo na kay Iza pag
nanunukso 'yon gamit ang mahiwaga niyang "Kuchi
kuchi."
"What the heck, where did you get that Kuchi kuchi?"
tumatawang tanong ni Brix, halos pumiyok pa siya.
"Oh, nagbibinata, ah?" asar ni Berna kay Brix.
Tawa pa rin ng tawa si Brix, napapailing pa siya dahil
sa kakatawa niya. Mahinang napatawa na rin ako.
Nakakatawa siyang tingnan, makikita mo siyang gwapo at
makisig aakalain mong masungit siya dahil doon.
Pero ngayon? Nakikita ko siya, he looks happy and
enjoying too much. Mabuti naman kung ganoon.
Nagpapasalamat ako sa mga kaibigan ko na kasama namin
ngayon, kung hindi dahil sa kanila baka naboring na si
Brix ngayon.
Hindi naman kasi ako 'yong tipo ng tao na nag oopen ng
usapan at kulitan, kuntento na ako sa pagsasalita ko
ng tipid at makinig sa usapan.
"Kaibigan mo pala si Shield Ailler 'no?" biglang
tanong ni Berna, seryoso.
Napaayos ako ng upo, nag init agad ang pisngi ko.
Bakit ba kahit wala siya rito, ginagawa niyang kakaiba
ang pakiramdam ko?
Pangalan lang niya ang nadinig ko pero kung
maghurumentado na ang puso ko, sobra sobra naman yata!
Ngumisi si Brix at tumango.
"Yup! Magkakaibigan na kami since highschool..."
"Bakit siya lumipat rito?" tanong ni Berna.
Curious talaga si Berna ka Shield, iyon ang napapansin
ko. May gusto siya kay Shield, alam ko...
Kaya hindi ko maiwasan ang maguilty dahil nahalikan ko
rin si Shield. Hindi lang naman si Shield ang may
kasalanan noon, nagpatukso ako masyado...
"Ang sabi ni Matrix dahil daw sa kanilang Lola, si
Shield kasi ang paborito. Medyo matanda na din kasi
kaya pinagbigyan na ni Shield..."
"Estrevillo?! Hala, e 'di si Doa Eloisa ang kanyang
Lola?" gulat na tanong ni Iza.
Brix nodded.
"Hindi pa naman katandaan 'yon!" giit ni Aira.
Ngumuso si Berna. "Ah, e, ibig sabihin ayaw niya rin
dito kundi lang dahil sa Lola niya?"
Tumawa si Brix at mabilis na tumango.
"Oo, badtrip na badtrip nga siya noong pinakiusap ng
Lola niya 'yon sa kanya..." he laughed. "Pero ngayon,
hindi ko na alam. Pinapauwi na kasi siya ng Lola niya
ulit sa Maynila, but he's still here..."
"Baka kasi may nobya na siya rito!" sabat ni Iza.
Nangunot ang noo agad ni Brix at nilingon si Iza.
"Huh? Who?"
"Iyong anak ni Mayor Brezuela. Si Charm..."
Ngumisi si Brix at napailing. Para bang hindi siya
naniniwala sa sinasabi ni Iza.
"Imposible!" komento niya.
Nangunot ang noo nila, pati ako ay ganoon na rin ang
reaksyon.
Bakit naman imposible? Maganda naman si Charmaine
Brezuela, hindi ko pa siya nakikita sa personal pero
sa mga tarpaulins sa school nakikita ko siya.
Parati kasi siyang kasali sa mga pageants dito sa
lugar namin. Hindi naman imposible na magustuhan siya
Shield.
Mukhang ganoon naman ang tipong babae niya. Matangkad,
mala-bote ng coke ang shape ng katawan at magandang
mukha.
"Bakit naman imposible?" nagtaas ng kilay si Berna.
Brix shrugged. "Hindi naman sila nag gigirlfriend..."
Nalaglag ang panga nila. Napakurap kurap naman ako,
sumimsim ako sa aking mango shake.
Hindi nag gigirlfriend? Paano? I mean, 'yon ang
imposible! Hindi nag gigirlfriend, tss... Sa itsura
noon? Baka nga halos lahat ng babae sa Maynila ay
naging nobya na niya!
Natawa si Brix sa reaksyon nila.
"What? Hindi talaga nag gigirlfriend ang magkakapatid
na 'yon, maaari pa 'yong panganay nila..." ngumuso
siya. "Pero si Cash, Matrix, especially Shield?
Impossible..." umiling iling pa siya habang natatawa.
Nalaglag lalo ang panga nila Iza. Nagtiim bagang ako
at nakinig na lamang.
Gaano kaimposible? Bakit kung magsalita si Brix parang
hinding hindi talaga mag gigirlfriend si Shield?
Kakaiba naman yun, ilang taon na Shield. Imposible
naman na hindi pa siya nagkaka nobya! E, kung
makahalik nga siya! Ugh!
What are you thinking, Yslah?! Damn!
"Paano 'yon? Imposible naman 'yan, Brix! Sa itsura
noon? Lalo na noong Matrix! Halos lahat ng babae
lalapit at lalapit sa kanila. Lalo pa't mga taga
Maynila kayo!" si Berna, hindi naniniwala.
Malakas na natawa si Brix.
"Ako. nagkagirlfriend na doon. But believe me, 'yong
magkakapatid na iyon ay hindi pa... Ilang taon ko na
silang kasama, pero wala pa kaming nababalitaan man
lang na may dinidate sila o ano... Imposible nga, pero
totoo..." tumawa siya. "Akala nga namin bading
sila..."
What the heck? Totoo? Paano pala kung patago? Sikreto,
ganoon. Sus! Dami daming paraan para itago ang
relasyon.
Maybe, they just don't like the idea of public
relationship!
"Ay! Naku! Malay mo naman kung tinatago lang!
Pasikreto! Ang mga lalaki, tigang 'yan. Lalo na kung
ang babae ang magbibigay motibo..." palatak ni Berna.
Malakas na tumawa si Brix at pumalakpak pa dahil sa
kakatawa.
"Hindi ko alam, basta hindi sila nagigirlfriend. Doon
ako sigurado! Kahit babae ang lumalapit at nagbibigay
ng motibo sa kanila, parang wala lang! Hangin lang sa
kanila..."
"Naku naku! Fuck lang, ganoon? Tapos iiwan na nila ang
babae?" kuryosong tanong pa ni Iza.
"Kahit fuck, hindi..." umiling si Brix. "Kumbaga sa
babae, pure at virgin pa sila..." humagalpak siya sa
tawa. "Promise! Inosente pa nga, e! Lalo si Matrix!"
halos mabulol bulol pa siya dahil sa kakatawa.
Napanganga na naman sila Iza dahil sa nalaman. Si
Berna ay napatingin sa akin, may kuryoso sa mga mata
niya at parang gulat pa. Pinagkunutan ko siya ng noo,
pero umiwas na siya ng tingin.
"Hala! Weh?! Lalaki? Virgin sa edad na 'yon? Nineteen,
twenty? Damn, that's insane!" suminghap si Aira.
Namilog ang mata ni Brix. Minsan talaga ang sarap
dukutin ng green eyes niya, ang ganda, e!
"What? Sixteen lang si Matrix! Seventeen lang si
Shield, magkakaedad lang tayo!" halakhak ni Brix.
Sixteen lang 'yong Matrix? Seriously? No way, ang
akala ko ay nasa nineteen na siya gaya ng sabi ni
Aira. Tapos si Shield, seventeen? Hindi ko akalain na
mas matanda ako ng isang taon sa kanya.
"What the hell? Sixteen, seventeen?" gulat na sambit
ni Iza. "Eighteen na kami, hala! Bakit ganyan ang
itsura niyo? Binatang binata na! Diba twenty one pa
debut ng lalaki? Naku! Hindi na biro ang itsura niyo
sa ganoong edad!" parang batang nakanguso pa si Iza.
Humagalpak sila sa tawa. Napailing iling na lang ako,
isip bata pa talaga si Iza kung magtanong. Nakakatawa
pa ang facial expression niya.
Hindi ako pinatulog ng mga nalaman ko kay Brix about
Shield. Kakaiba pala ang magkakapatid na 'yon, kung
ganoon.
Halos ilang araw na akong hindi nakakatulog magmula pa
noong birthday ni Brix, hindi talaga ako pinapatulog
ng mga nangyari noon.
Paulit ulit na sumisiksik sa isip ko. Katulad noong
gabi na naglalaro ako sa cellphone ko, tapos bigla ko
lang naisip 'yon. Nabitiwan ko tuloy 'yong cellphone
ko ayun nagkapasa ako sa bandang noo.
Hay!
Anong ginagawa mo sa akin, Shield Ailler Estrevillo?!
"Malapit na sembreak, hoo!" hiyaw ni Aira.
Pinagkumpulan agad nila akong tatlo, parang may
naalala sila kaya bigla akong dinumog. Kumunot ang noo
ko.
"Disney, please?" parang tuta si Iza, nakanguso pa
siya habang nakahawak sa braso ko.
"Please? Whatv?" takang tanong ko.
"Sa Manila tayo magsembreak!" pamimilit nila.
Umiling iling ako at pinagpatuloy ang pagbabalat ng
mangga. Bagong kuha lang ito mula sa puno.
Nandito kami ngayon sa bench na mahaba sa gilid ng
walkway, sa amin. Wala na kasing pasok ngayon kaya
napagpasyahan nilang magpunta rito sa amin.
May pasok pa naman talaga pero hindi na masyadong
importante ang mga ginagawa. Katulad kahapon, wala
kaming ginawa kundi ang magdaldalan lang sa classroom.
Umuwi na rin kahapon sila Brix sa Maynila, nagpaalam
pa nga siya sa akin noon. Sinadya niyang pumunta rito.
Alas sais pa lang ng umaga 'yon.
Katulad nila Berna, pinipilit din niya akong
magsembreak sa Maynila. Tumanggi na agad ako sa kanya,
kaya sabi niya sa na lang daw ang dito sa sembreak.
"Sige na, Dis..." pamimilit ni Iza.
"Ayaw ko, wala naman akong gagawin dun..." tanggi ko.
Suminghap sila, binatukan naman agad ako ni Berna.
"Maraming magagawa roon! Sumama ka na kasi, promise
hindi ka magsisisi..." nakangising aso siya at
naglahad pa ng kanang kamay sign ng pangako.
Kumuha ako ng mangga na hiniwa sa maliliit, sinawsaw
ko sa asukal 'yon at saka kinain. Ugali ko na talaga
'yon, masarap kasi. Iyong asim nahahaluan ng tamis
kaya sakto lang sa panlasa ko.
"Hindi nga pwede, Berna. Kayo na lang..."
"Pwede! Pinagpaalam pa nga kita kay Tita Des!" singhal
niya.
Namilog ang mata ko.
Pumayag si Mama? Malamang! Pabor pa nga sa kanya 'yon,
dahil noong nakaraan lang pinipilit niya akong
magbakasyon at subukang tumira ng kahit one week lang
doon kay Daddy. Pero agad ko rin siyang tinanggihan.
Kumain na rin ng mangga si Aira, sa toyo niya
sinawsaw! Ano 'yon?
"Sige na kasi, Dis.. Parang iba naman ito, gusto ka
nga namin makasama..." ngumuso si Iza. "Isa pa, gusto
ko rin mapunta sa Maynila..." she said sadly.
Bumuntong hininga ako.
Pwede naman kasi siyang sumama kila Berna doon sa
Maynila, hindi naman kailangan na kasama pa ako. Mas
mag eenjoy pa nga sila kung ganoon.
"Sige na, Dis. Try lang! E 'di pag hindi mo nagustuhan
doon. Uuwi tayo kahit kailan mo gusto!" pampalubag
loob pa ni Berna.
Sumang ayon agad sila Iza at Aira sa sinabi ni Berna.
Ako lang ang hindi sumang ayon, ayaw ko talaga.
"Pasensya na, pero ayaw ko talaga..."
Lumungkot ang mukha ni Iza lalo at nagyuko ng ulo.
Malalim na huminga siya.
"Kayo na lang Berna, Aira... Hindi na rin ako
makakasama..."
Ngumiwi si Aira habang kumakain pa rin, abala talaga
siya sa pagkain niya halos hindi na makausap.
Suminghap si Berna.
"Hay naku, Iza. Pwede ka naman sumama sa amin, kung
ayaw talaga ni Disney... Kj iyan si Disney! Tss..."
Napanguso lamang ako. Matalim na tumingin sa akin si
Berna.
"Ayaw mo magbakasyon, dahil?" tanong niya.
Nangunot naman ang noo ko.
"Dahil? Wala, dito ako nakatira. Bakit kailangan pang
lumayo?"
Napailing iling siya at naiinis na.
"Dahil kay Sangga, ano? Ayaw mo sigurong malayo sa
kanya!" paratang niya.
Namilog ang mga mata ko at napaawang ang labi ko dahil
sa sinabi niya. Nalaglag naman ang panga nila Iza at
bumaling sa akin.
Napakurap kurap ako.
"H- huh? Bakit..." utal na untag ko. "Bakit mo naman
naisip 'yan, Berna? Hindi, ah..." giit ko.
Hindi ko nga naisip 'yon! Halos ayaw ko nga kumalat
kalat sa school dahil baka makita ko ang Shield na
'yon, tapos sasabihin niya na ayaw kong malayo kay
Shield?
"Hindi ako naniniwala, Disney. Nakuha niya ang pinaka
importante sa'yo..." si Berna, umiling siya.
"Anong iniingatan, Berna? Wala naman siyang nakuha sa
akin, na kahit ano..." takang sinabi ko.
Tumaas ang kilay niya at humampas sa table namin.
Napaitlag ako sa gulat.
"Diba sabi mo ginawa niyo iyon? Noong gabing may party
sa LSU!" singhal niya.
Huh? Ano iyon? 'Yong last dance ko? Iniingatan ba
iyon? Sayaw lang naman 'yon, paanong iingatan!
Imposible namang 'yong first kiss ko ang tinutukoy
niya, kasi hindi naman niya alam na nagkiss kami ni
Shield.
"Ha? Ano? Yung last dance? Wala naman sa akin iyon..."
maagap kong sagot.
Suminghap siya na di makapaniwala bago bumaling kay
Aira na abala pa rin sa pagkain ng mangga. Padabog na
kinuha ni Berna ang mangga ni Aira.
"Ano ba!" singhal ni Aira. "Basag trip naman, o!"
Napanguso ako para pigilan ang tawa ko. Nakakatawa si
Aira, ayaw na ayaw niyang iniistorbo siya pag
kumakain.
Naningkit ang mata ni Berna.
"Di ba sabi mo may nangyari sa kanila ni Sangga noong
LSU mini party?"
Ngumuso si Berna at tumango lamang. Akmang kukunin
niya ulit ang mangga kay Berna pero iniwas ni Aira.
Inis na kumamot sa ulo si Aira.
"Aish!" singhal niya. "Ano ba kasi 'yon? Ano naman
kung may nangyari sa kanila noon? Wala namang masama
sa ginawa nila!" naiinis na siya.
"Walang masama? Wala?! Baliw ka ba, Aira tababoy?"
inis na sambit ni Berna. "Paano kung nabuntis itong si
Disney, huh? Sasabihin mo pa ring walang masama?"
Binato ni Berna ang mangga sa damuhan at nakapamaywang
na tumayo sa harapan namin, iritado ang mukha niya.
"Nakasalalay ang future niya doon, kung nabuntis siya
sa tingin mo makakapag aral pa siya? Makakagraduate?
O, ano! Nasaan ang walang masama?!"
Chapter 17
Yugto 15
Yugto 15
"What the fuck are you talking about?" inis na tanong
ni Aira, tumayo na rin siya at hinarap si Berna.
Gulat na gulat naman ang reaksyon ko sa mga sinasabi
ni Berna.
Anong pinagsasabi niya? Sa haba ng sinabi niya tangin
pagbubuntis lang ang malinaw sa akin.
"Berna..." I gently called. "What are you saying?"
Suminghap siya at sinapo ang noo niya.
"Disney, kahit gumamit pa ng condom si Sangga. Mali pa
rin ang ginawa ninyo, ang babata niyo pa para gumawa
ng ganoong bagay!"
"Seriously, Berna?! Ang bastos mo!" nanliliit ang mga
mata ni Aira.
Napalunok ako. "Condom? Bakit naman gagamit si Shield
noon? Tsaka anong mali? Hindi ko naman tinago ang
condom na sinasabi mo..." utal na sinabi ko.
Condom? Para iyon sa magkarelasyon! Ibig sabihin ba
gumagamit si Shield noon kay Charm? Damn!
Nalaglag ang panga ni Berna at Iza. Humagalpak sa tawa
si Aira at kinakalampag ang lamesa.
"Oh gosh!" si Aira. "Iyan pa ba ang sasabihan mo na
may ginawang kababalaghan?" tawa niya.
Napakurap kurap si Berna at saka madaling lumapit sa
akin, niyugyog niya ang balikat ko. Kumunot ang noo ko
sa kanya.
"Sabihin mo sa akin, Disney. May nangyari ba sa inyo
ni Sangga noong gabi ng party?"
"Oo..." ngumuso ako.
Suminghap siya. "I mean, would you tell us about it?
Where did you do it? Sa hotel ba? Sa bahay nila? Saan?
At nakita mo ba siyang gumamit ng uh... Condom?"
Nangunot ang noo ko ng sobra.
"Sa school iyon, bakit naman siya gagamit ng condom?
Nagsayaw lang naman kami!" giit ko.
Grabe naman, bakit naman gagamit ng condom si Shield
sa sayawan? Wala naman doon ang nobya niya. Minsan
talaga iba ang katanungan nito ni Berna.
Nalaglag ang panga nila Berna. Si Aira naman ay hindi
matigil sa kakatawa.
"Napakatanga niyo kamo..." halakhak ni Aira.
"Seriously, Disney? Ano? Wala bang naganap sa inyo ni
Shield noon sa party?" tanong ni Iza.
"Mayroon nga..."
Inis na sumabunot si Berna sa sarili at muli akong
niyugyog sa balikat.
"Anong naganap? Ano? May mainit na yakapan ba kayo?
Hinalikan ka ba niya na may dila? Aish! Nag sex ba
kayo?" biglang parang sumabog si Berna sa huli niyang
sinabi, inis na inis siya.
Nanlaki ang mga mata ko sa gulat.
Anong tanong 'yon? Bakit ako makikipag... Uh! Fuck!
Bwisit na Berna ito, kung ano anong tinatanong
nakabastusan sa akin.
"Berna!" gulat na sambit ko. "Hindi kami nag ano...
Basta hindi namin ginawa ang sinasabi mo! Ano bang
tanong iyan?!" iritadong sinabi ko.
Bumuga siya ng hangin at saka matalim na tumingin kay
Aira.
"Sabi mo may nangyari sa kanila!" sigaw niya.
Kumamot sa ulo si Aira at malakas na natawa.
"Oo nga! Mayroon! Nagsayaw sila sa gitna ng
quadrangle, tapos hinalikan siya ni Ailler sa noo!
Ayon, ang nangyari sa kanila! Malay ko bang madumi
pala ang isip niyo. Ano? Pag may nangyari, ibig ba
sabihin may sex na? Tangyou!"
Napakurap kurap si Berna at napaupo ulit sa bench,
sapo sapo ang kanyang noo. Si Iza naman ay parang
napapahiya na nagkakamot ng ulo.
"Damn... Bakit hindi ninyo nilinaw! Ang alam ko ay
hindi na pure si Disney! Tapos wala pala? Fuck you,
Aira!" singhal ni Berna, pero halatang napapahiya.
Seriously? Bakit naman ako gagawa ng ganoong bagay?
Gagawin ko lang 'yon pag kasal na ako! Tss, puro
kaimposiblihan ang sinasbi ni Berna.
Hindi naman 'yon simpleng bagay lang para magawa kung
saan saan! Ano ba naman ito si Berna!
Tanghali ng sumunod na araw ay pumunta ulit sila Berna
dito sa bahay. Wala daw silang magawa sa kanila.
Pero ang totoo, kinukulit lang nila akong magsembreak
sa Manila. Kanina pa sila pilit ng pilit sa akin,
dahil aalis na daw sa susunod na araw.
"Berna, ayaw ko nga..." umiling ako, nilapag ko ang
mga meryenda sa center table. Sumunod si Itchi na
naglagay naman ng juice.
Sumimangot si Berna.
"Sige na naman, Dis... Lahat ng gusto mo susundin
namin pag naroon na tayo, promise..." nagtaas siya ng
kamay sa ere.
"Please, Disney?" nakanguso si Iza habang niyuyogyog
ang balikat ko.
Naaawa ako kay Iza, kanina pa niya sinasabi sa akin na
gusto niyang makapunta ng Maynila. Pero ayaw niya daw
nang hindi ako kasama doon.
Mas magkakaintindihan daw kasi kami sa ugali kaysa
kila Aira. Nilalantakan na ni Aira ang mga pagkain sa
lamesa, wala siyang pakealam sa pinag uusapan namin.
Napabuntong hininga ako at marahang tumango na lamang.
Gulat na gulat ang reaksyon nila Berna at Iza.
"Hala ka! Hindi nga Dis?" gulat na tanong ni Iza.
Halatang excited.
"Whoo! Pupunta na tayong Manila!" hiyaw ni Berna at
nagtatalon pa.
"Para kay Iza..." ngumisi ako.
"Ah, ganoon? Ganoon? Para sa kanya lang? So, ano kami
ni Aira? Hangin lang? Oo si Aira puro hangin ang
laman, pero huwag mo naman kaming ituring na
hangin..." sumimangot si Berna.
Malakas na natawa kami ni Iza, si Aira naman ay umirap
lang kay Berna habang abala pa rin sa pagkain ng
barbecue.
Hindi mo talaga siya maiinis basta may pagkain sa
harapan, hindi mo rin siya makakausap ng maayos
hangga't may pagkain siyang nakikita.
"Hindi naman, pero ayaw ko talaga sanang sumama doon.
Pero sige, kasi gusto ni Iza makarating doon..."
sambit ko, kumagat ako sa barbecue.
Tuwang tuwa sila nang mapapayag akong sumama sa
Manila, sa susunod na araw na daw kami aalis papunta
doon.
Si Berna'ng excited masyado ay nakaimpake na agad ang
mga dadalhin. Si Iza ay ganoon din, si Aira naman ay
bukas na lang daw mag aayos ng gamit.
Kinagabihan ay nag ayos na ako ng gamit bago matulog.
Mas maganda na ang maagang naghahanda kaysa sa huli
pa.
Kinakabahan pa rin ako kasi halos three weeks ang
itatagal namin doon, kila Brix daw kami tutuloy o kaya
kila Aira. May tiyahin kasi si Aira doon.
Iniisip ko pa rin, ayaw ko kasi na makita ako doon ni
Daddy dahil alam kong kukulitin niya ako at hindi ako
makakahindi pag sa personal na kami magkausap.
"Pwede ba akong sumama sa inyo?" tanong ko kila Isay.
Parehas sila ng kapatid niya si Itchi na may dalang
basket, mangunguha na daw sila ng mga hinog na bunga.
Nangunot ang noo ni Isay pero ngumiti na rin.
"Sigurado ka?" tanong niya.
Mukhang hindi ko na naman kasi magagawa iyon ngayong
sembreak, dapat masubukan ko man lang kung paano
kumuha ng mga bunga.
Tumango ako ng mabilis. "Oo naman..."
Tumawa si Itchi.
"Sigurado ka, huh? Aakyat tayo sa puno!" saad niya.
Ngumisi ako at tumango, naglakad na kami papunta sa
mga puno. Maganda pala dito banda, dahil may isang
kubo ang napapalibutan ng mga puno.
Doon daw nagpapalipas ng oras sila Itchi at Isay
tuwing pagkatapos nilang kumuha ng mga bunga. Hindi
kaya nakakapagod ang ginagawa nila?
"Go, Yslah!" pagchicheer pa ni Isay.
Umakyat ako sa sanga ng puno, para makakuha ng mangga.
Hindi naman masyadong mataas ang punong ito, sakto
lang pero pag nalaglag ka tiyak na magkakabukol ka.
Umurong ako ng konti para malapitan ko ang malapit na
mangga sa akin, pilit kong inaabot iyon pero hindi ko
maabot kaya lumapit pa ako.
Masarap pala ang ganitong gawain, kahit na nakakatakot
malaglag. Nakakapag enjoy naman lalo na pag nakakuha
ka ng bunga.
"Yslah!"
Halos malaglag ako sa sobrang kaba nang madinig ko ang
boses na iyon. May halong iritasyon iyon.
Kumunot ang noo ko.
Tumingin agad ako sa ibaba, nagtama ang mata namin.
Nanlilisik ang mga mata niya habang nakatingin sa
akin.
"Damn! Bumaba ka na diyan!" inis na sigaw niya.
Nakangiwi sila Itchi at Isay habang nakatingin sa
akin. Nakaramdam ako ng hiya, umupo na lang muna ako
sa makapal na sanga at saka siya kinausap.
"What are you doing here?" tanong ko.
Inis na kumamot siya sa kanyang ulo, pagtapos ay
hinubad ang white tshirt niya. Tanging itim na jeans
na lang niya ang natitira sa kanya.
Nanlaki ang mga mata ko, halos panawan ako ng dugo sa
mukha. Sila Isay naman ay nakatunghay na ngayon kay
Shield.
"Bababa ka diyan o aakyatin kita ngayon din..."
malamig na wika niya.
Napakurap kurap ako at umiwas ng tingin sa katawan
niya.
"Magsuot ka nga ng damit!" inis na singhal ko.
Bakit ba kailangan niyang maghubad? Ano, para lang
maipakita ang maganda niyang katawan? Sira ulo ba
siya.
"Baba, Yslah..." may pagbabanta sa tinig niya.
Napangiwi ako at dahan dahang umapak sa isang sanga,
pangatlong sanga pa lang naman ako. Kaya hindi talaga
mataas ang narating ko.
Tss, panira ng araw!
Ano kayang ginagawa niya rito? Hindi ko alam na
nakakapasok pala ang outsider dito at saka paano
niyang nalaman na andito kami banda? E, masukal na
banda dito at malayo na sa walkway!
Pagkababa ko pa lang ay mahigpit na hinawakan na ako
ni Shield sa braso. Nakataas pa ang laylayan ng tshirt
niya hanggang sa abs!
Natutop ang labi ko.
"Not so innocent eyes..." ngumisi siya at binaba ang
tshirt niya.
What the heck!
Umiwas agad ako, binawi ko ang braso ko na parang
napapaso. Bwisit na iyan!
Not so innocent eyes pa siyang nalalaman, siya lang
naman ang nagbalandra ng katawan niya! Hindi ko naman
ginustong tingnan yon.
Sila Itchi at Isay ay nakatulala lang sa amin.
"Tara na, Isay! Itchi! May panira ng araw dito, sa
susunod na lang tayo manguha ng mangga..." pasaring
ko.
Nauna ako maglakad sa kanila, hindi ko na tinapunan ng
tingin si Shield. Baka mamaya sabihin na naman niya
sinisilipan ko siya.
Tss...
"Gusto mo, Dis?" Alok ni Itchi sa mansanas na hawak
niya habang naglalakad na kami.
Ngumiti ako at akmang kukunin iyon pero agad na may
umagaw sa kamay ni Itchi.
Matalim na tiningnan ko si Shield, kinagatan na niya
agad ang apple. Napaawang ang labi ni Itchi at namula
ang pisngi.
Feeling niya talaga sa kanya inalok! Hindi man lang
nagpaalam kay Itchi, napakabwisit talaga at epal niya
talaga!
"Tss, epal talaga!" bulong ko.
Mahinang tumawa siya at saka hinila ang kamay ko.
Kumalabog ang dibdib ko dahil doon.
"Ano ba, Shield!" singhal ko, nagpumiglas ako sa
nakakakuryenteng hawak niya sa akin.
"Hindi ka na aakyat ng puno!" mahigpit na hawak hawak
niya ako sa kamay.
"Ano bang pake mo!" singhal ko.
"Sayo? Wala, pero sa puno mayroon... Kawawa naman,
e... Ang bigat bigat mo pa naman!" malamig na pang
iinis niya.
Napapikit ako ng mariin at hinampas hampas ang braso
niya. Tumawa lang siya. Lalong nakakainis iyon!
"Ah, Dis... Uuwi na kami! Hinahanap na kami ni
Tatay..." nahihiyang paalam nila Itchi.
Nanlaki ang mga mata ko at agad na umangal,
nagpumiglas ako kay Shield pero hinigpitan niya lang
lalo ang pagkakahawak sa aking braso.
"Ano! Isay, huwag muna! Ano kasi, ano-" ayaw kong
maiwan dito sa lalaking ito!
"Ano, a-ano ano? Daming ano naman niyan..." halakhak
ni Shield habang hila hila ako. "Bye, Itchi and Isay!
Thank you, masosolo ko na siya..." he chuckled.
Nanlaki ang mga mata ko at pinag initan ng pisngi.
Namula din ang pisngi nila Isay, hindi ko na sila
masundan ng tingin dahil hinihila na ako ni Shield.
"Damn you, Shield! Let me go!" nagpumiglas ako.
Shit! Anong masosolo siya diyan!
Sa sobrang pagpiglas ko ay halos mabuwal na ako nang
bitiwan niya nga ang kamay ko.
"Ah!" napatili ako, pero agad na hinapit niya ako sa
baywang pagtapos ay binuhat.
"Shit!" tili ko habang pinapadyak ang paa ko.
Ngumisi siya. "Huwag kang malikot, ang bigat bigat mo
baka mabitawan kita..."
Kinurot ko siya sa leeg. Ngumuso siya at dumaing pero
natatawa pa rin.
"Aba, nangungurot ka na ngayon, huh..." tumama ang
mabango niyang hininga sa ilong ko, nanlaki ang mga
mata ko at hinawi ang mukha niya palayo sa akin.
"Ugh! Bakit ba nilalapit mo ang mukha mo!" inis na
sambit ko.
Malakas na tumawa siya at kinagat ang labi niya.
Damn him! Pinapakita niya pa sa akin ang ganyang
ginagawa niya? Sumobra ang kalabog ng puso ko. Nag
iwas agad ako ng tingin.
"Stop laughing!"
Tumigil siya sa pagtawa at binaba ako mula sa bisig
niya. Inayos ko ang damit kong nalukot at saka siya
matalim na tiningnan.
"Seriously? Umaakyat ka ng puno tapos ganyan ang suot
mo?" hinagod niya ako ng tingin.
Anong mali sa suot ko? Pajama naman ito at saka
pambahay na damit. Hindi naman ako lumalabas ng
hacienda.
Kumunot ang noo ko.
"Ano naman!" singhal ko.
"Ano naman? Hah!" he mocked. "Halos makita na ang
underwear at bra mo! Tanga!" hinila niya ako palapit
sa kanya ulit.
Pero binawi ko agad ang braso ko at saka tumakbo
palayo. Narinig ko pa ang mumunting mura niya.
Kapal talaga niya! E, ano naman? Mabuti nga may
panloob pa ako. Ang masama kung lumabas ako nakahubo!
Minsan talaga tanga rin siya, e.
Nanlaki ang mga mata ko nang madapa ako, hindi ko
napansin na may bato dahil natatabunan iyon ng makapal
na damo.
Fuck!
Narinig ko ang halakhak ni Shield na nakalapit na sa
akin. Nakakahiya! Bwisit na bato ito, pakalat kalat
kasi!
"Takbo takbo pa, lampa naman pala..."
Umiling iling siya at saka hinawakan ulit ang kamay
ko, matalim na tiningnan ko siya at marahas na hinila
ang kamay ko. Nanlaki ang mga mata niya nang mabuwal
siya sa ibabaw ko.
"Aaahhh!" malakas na napatili ako, tumama ang labi
niya sa bandang dibdib ko. Nanindig ang mga balahibo
ko.
Oh my gosh!
"Damn!" tinakpan niya ang bibig ko. "Ang ingay mo!
Baka akalain nirerape kita!" ngumisi pa siya.
Nirerape? Nirerape na ba niya ako? Damn!
Pumikit ako ng mariin at hinampas hampas ang dibdib
niya, hindi ako makapagsalita dahil sa kamay niyang
nakatakip sa bibig ko.
"Uhmp!"
Ngumuso siya. "Shhh..."
Huminga ako ng malalim, binitiwan na rin niya ang
bibig ko. Matalim na tiningnan ko siya, tumutusok sa
akin ang mga mata niyang malalam na nakatitig din sa
akin.
"Alis!" singhal ko.
Parang wala siyang narinig, nakatitig lang siya sa
akin. Magmula sa noo ko, mata, ilong hanggang sa
matigil sa labi ko ang mga mata niya.
Napalunok ako dahil sa kaba. Naging mabilis din ang
paghinga ko dahil sa mga tingin na iginagawad niya sa
akin.
"Shield..." usal ko.
Ang bigat niya kaya! Nakuha pa niyang tumitig sa akin!
Ano siya, baliw? Anong akala niya sa akin kama? Tss...
Kinagat niya ang labi niya at pumikit ng mariin.
Pagkadilat ng mata niya ay parang lasing na,
namumungay iyon, dumiretso ulit iyon sa labi ko.
"Can I kiss you?" namamaos niyang boses.
Napatigil ako sa paghinga.
Ano?! Bakit niya ako hahalikan? Gago ba siya? Bakit
hindi 'yong Charm ang halikan niya!
"No..." mariing wika ko. "Umalis ka na nga diyan, ang
bigat!" inis na dagdag ko pa.
Ngumisi siya at nagtaas ng kilay sa akin.
"Yes..."
Unti unting lumapit ang mukha niya sa akin, nanlaki
ang mga mata ko at lumingon sa gilid para hindi niya
ako mahalikan.
"Stop it, Shield!" pagalit na saway ko.
Damn, ang hirap ng ganitong sitwayson! Wala akong
laban dahil ganito ang posisyon namin. Kung hindi lang
naku! Sisipain ko talaga siya.
"Ang damot. Kiss lang naman!" maktol niya sa tainga
ko, nilapit pa niya ang labi niya sa tainga ko at saka
hinalikan 'yon.
Halos panawan na ako ng hangin. Napahugot ako ng
malalim na hininga at marahas na nilingon siya, pero
ang tanga ko dahil nagtama na ang labi namin.
Fuck!
Pinilig ko ulit ang ulo ko palingon para kumalas siya
pero sinundan niya lang ang labi ko, gamit ang isang
kamay niya ay hinawakan niya ang pisngi ko para
magpantay kami.
Nanlalaki ang mga mata ko habang siya naman ay unti
unting pumikit at saka na ginalaw ang labi niya sa
akin.
Ang bilis ng taas baba ng dibdib ko dahil sa sobrang
kaba at pinaghalong malakas na tibok ng puso. Bahagya
niyang tinagilid ang ulo niya at lalong sinakop ang
labi ko.
Damn it!
"Shie- uhmp!"
Unti unti akong nawala sa ulirat, napapikit ako sa mga
halik niya.
"Come on, baby... Kiss back..."
Napakasarap sa pandinig ng boses niya. Napalunok ako
at saka gumanti sa kanya, what the hell are you doing,
Yslah?
Hindi ko na alam ang ginagawa ko, basta ang alam ko
lang ay malaya niya akong hinahalikan. Damang dama ko
ang malambot niyang labi, parang marshmallows!
My gosh!
Ilang sandali pa ay kumalas siya, nasa akin parin ang
labi niya pero nang lalayo na siya ay nakagat ko ang
labi niya! Oh shit!
"Aw..." napapikit siya sa sakit.
Nanlaki ang mga mata ko nang makitang dumugo ang
ibabang labi niya. Hinawakan ko agad ang magkabilang
pisngi niyang malambot pa sa pisngi ko.
"Oh my gosh! I didn't mean to... Uh..." hindi ko
malaman ang sasabihin ko.
Ano ba kasing pumasok sa isip mo at kinagat ang labi
niya, Yslah?!
Gumuhit ang ngiti sa labi niya at tumitig sa akin.
Parang napapasong tinanggal ko ang kamay ko mula sa
pisngi niya dahil sa hiyang dinadama ko.
"Ang sakit!" dumaing ulit siya, nanlaki ulit ang mata
ko at hinawakan siya sa pisngi.
"I'm sorry..." I shyly whispered.
Pero ang walang hiya, pinagtitripan lang ako!
Humalakhak siya at sinakop muli ang labi ko. Nalasahan
ko ang dugo noon!
Damn! Ngayon lang ba siya nakahalik? Imposible!
Nahalikan na niya ako noon, sigurado pati ang Charm na
iyon!
"Shield!" pilit na tinawag ko siya kahit na sakop na
sakop niya ang labi ko.
"You're a bad girl, marunong ka na pero nangangagat
naman. Tss..." he chuckled.
Kumalas siya at mataman na tinitigan na naman ako. Ang
kalabog ng puso kong mahina ay walang tigil sa
pagwawala. Sa kanya lang ganito ito...
Kinagat ko ang labi ko.
"I'm addicted, Yslah..."
Chapter 18
Yugto 16
Yugto 16
Hinilig ko ang aking batok sa back rest. Antok na
antok ako, hindi na naman ako nakatulog buong magdamag
kagabi.
"Huy! Sige, ha. Tulog ka muna at matutulog muna din
ako. Sila Iza bahala na sa buhay nila, baka kasi
masuka ako kailangan kong matulog..." mahabang palatak
ni Berna sa aking tabi.
Nasa likuran lang naman namin sila Iza at Aira, nasa
eroplano na kami patungong Maynila. Sana mabawi ko ang
tulog ko dito.
Tumango ako at ngumisi kay Berna. Pinikit ko na rin
ang mata ko, hindi din naman ako sanay sa byaheng
ganito. Kaya matutulog na lang din ako.
Bago kami umalis kanina panay ang paalala at pilit sa
akin ni Mama na dumalaw kay Daddy pagdating ng
Maynila.
Pati sila Berna pinagbilinan pa niya na sumama sa akin
sa pagdalawa roon, sa ngayon wala pa akong balak
magpakita sa Daddy ko.
I really am missing him, pero hindi ko talaga gusto
manirahan sa Maynila. Walang makakapagpabago ng isip
ko.
Kaya ayaw ko munang magpakita sa Daddy ko dahil
kukulitin niya lang ako tumira sa kanya. Pakiramdam ko
kasi napakahina ko pag si Daddy ang kasama ko, parati
niya rin akong pinipilit na magpagamot.
Hindi ko alam kung ilang oras ang byahe sa Maynila,
kaya lumilipad na naman ang utak ko. Naalala ko na
naman 'yong ginawa ni Shield kahapon.
Pumikit ako ng mariin at bahagyag inalog alog ang ulo
ko.
Nakakainis naman! Bakit ba kung saan saan na naman
nagtutungo ang isip ko. As long as I want to forget
that scene, I just couldn't...
Napakasakit sa isip. Napakasakit sa mata pag na
iimagine ko, naninindig ang balahibo ko ng sobra.
Lalo na pag naalala ko pa ang galaw ng malambot niyang
labi. Ilang beses na ba niya akong nahalikan?
Bakit kahit ilang beses na niyang nagawa 'yon ay wala
pa ring pinagbabago ang kabang at kuryenteng
nararamdaman ko.
Paulit ulit na lang, pabalik balik na lang sa isip ko.
Hindi nakakatuwa!
Nagkabit ako ng earphones at nagpatugtog. Nakakailang
music na ang nagplay, pero hindi pa rin ako makatulog.
It took one look
Then forever laid out in front of me
One smile then I died
Only to be revived by you...
Kumalabog ang puso ko. Oh shit, ito 'yong kanta noong
sinayaw niya ako sa party. Parang bumalik sa akin ang
mga oras na 'yon.
There I was
Thought I had everything figured out
Goes to show just how much I know
'bout the way life plays out...
Lahat lahat ng alaala nun ay nagbabalik, talagang
napakasarap sa pakiramdam. Parang siya pa 'yong first
and last dance ko. Hindi ko kasi makalimutan ang
gabing 'yon.
Laging may lumilipad sa aking tiyan tuwing mag eecho
sa tainga ko ang pangalan niya, kahit sa simpleng
kanta pinapayanig niya ang pintig ng puso ko.
Hindi ako sanay sa ganitong pakiramdam, lahat ay bago.
Simula pa noong araw na tinulungan niya ako mula kila
Alice.
Kinakabahan ako sa maaaring idulot noon sa puso ko,
para kasing kakaiba. Parang laging masaya pag andyan
siya. Parang siya ang nagbibigay ng energy sa puso
kong mahina.
Hay...
"Wake up, Disney..." mahinang tampal sa aking pisngi
ang nagpagising sa akin.
Huminga ako ng malalim at dumilat. Si Berna, nasa
likuran na rin niya sila Iza at Aira na parang nag
aabang na sa akin.
Nandito na kami...
Mainit pala dito, hindi katulad sa Cebu na kahit
papaano ay mas fresh ang simoy ng hangin. Lalo na sa
Tops! Iyon na ang pinakapaborito kong lugar.
"Manong Cardo!" maligayang sumigaw si Berna at
kinawayan ang nasa forty's na lalaki.
Lumapit kaming lahat doon. Hindi ko mapagtuunan ng
pansin ang paligid namin dahil crowded din. Airport pa
lang naman ito.
"Ma'am Berna..." bati noong driver na si Manong Cardo.
"Bakit po kayo ang nagsundo? Nasaan ho si Brixter?"
tanong ni Berna, kinuha ni Manong ang mga gamit namin
at nilagay sa pinaka likuran ng Hiace.
"May klase siya ngayon, hindi daw siya pwede lumiban
kaya binilin niya kayo sa akin..." ngumiti si Manong
Cardo.
"Summer class? Last day of class?" tanong ni Aira kay
Berna.
Nagkibit ng balikat si Berna. Sumakay na kami sa
kanilang Hiace. Tahimik na nakatingin lang ako sa
labas ng bintana. Traffic din at masyadong mausok sa
labas.
Pero maganda naman ang paligid. Humilig ako sa back
rest at nakinig sa kwentuhan nila Berna. Nag uusap
kasi sila tungkol sa mga bars dito sa Maynila.
Mukhang may balak na agad silang mag party mamayang
gabi.
"Saan niyo ba gusto?" tanong ni Berna, nasa front seat
siya at nililingon lang kami.
"Gusto ko sanang magtry sa Southwest District o kaya
sa Nighlite!" maligayang suhestiyon ni Aira.
Nangunot ang noo namin ni Iza, parehas kaming walang
alam tungkol sa mga binabanggit nila.
Humalakhak si Berna at tinuro kami ni Iza.
"Oh my gosh, mga inosente! Si Iza inosente lang sa mga
lugar dito, pero si Disney talaga..." umiling iling
siya habang tumatawa.
"Alam ba ni Brix na kasama natin siya?" humagikgik si
Aira.
Lumapad ang ngisi ni Berna at sunod sunod na umiling.
"Hindi! Kaya masusurprise 'yon, mabuti na rin at hindi
siya ang nagsundo sa atin..." humalakhak pa siya at
kumindat.
Napanguso ako.
"Baliw ka talaga, Berna..." tawa ko.
Nakakahiya rin talaga na makituloy kami kila Brix,
kung pwede lang talaga sa amin. Dapat doon na lang
kami, kaso ayaw ko talaga.
"Hindi ba nakakahiya sa kanila, Berna?" tanong ko.
"Ikaw pa ba, Disney? Baka nga hindi ka na pauwiin ni
Brixter!" humagalpak siya sa tawa. "Baka pakasalan ka
na noon!"
Napailing iling na lang ako sa kabaliwan niya. Alas
siyete ng gabi kami nakarating sa mansyon nila Brix.
Saavedraville, 'yon ang pangalan ng village nila.
"Shuck! Dito talaga?" gulat ang reaksyon ni Berna nang
makababa kami.
Ngumisi si Berna.
"Oo! Sus! Huwag ka na mangarap! Hindi mo makikita ang
magpipinsan na 'yon!"
Napasimangot si Aira. "Eh? Imposible naman, taga dito
dito lang 'yon sila! Malay mo makita ko!"
Hinagod ko ng tingin ang buong village, puro mansyon
ang nakatayo rito. Halos wala akong makitang bababa sa
tatlong palapag na bahay! Lahat matataas at malalaki.
Hindi rin ito katulad sa amin, dahil dito walang mga
taniman. Puro garden lang ang mayroon sila, walang mga
tanim na mais o iba pa.
Mukhang mayayaman talaga ang nakatira rito. Pagkapasok
namin, sumalubong ang tatlong kasambahay na
nakaunipormeng sky blue ang kulay.
Seriously?
Sa amin walang uniform ang mga kasambahay, mas maganda
sana kung ganoon. Dapat kung saan sila kumportable
iyon ang isuot nila.
"Wow!" manghang sabi ni Iza.
Napakaganda ng mansyon na 'to! Sobrang lawak ng loob,
may malaking chandelier sa mataas na kisame.
May tatlong mahahabang sofa, sa harapan noon ay isang
malaking flatscreen. Lahat ng kagamitan ay moderno.
Kulay cream ang pader, kulay brown na marmol naman ang
flooring.
Halos kasing laki ito ng mansyon namin sa hacienda,
pero mas moderno naman ang kagamitan nila.
Ang grand staircase nila ay marmol na brown din pero
may carpet na kulay maroon. Malapad ang bawat baitang.
Napakaganda! Halatang pinag gastusan ito.
"Berna!" maligayang bati ng babaeng blonde ang buhok,
kulot din iyon.
"Nath!" tumili si Berna at tumakbo para yakapin ang
babae, halos kasing edad lang namin siya.
Nagtaas ng kilay 'yong Nath. "I missed you too, Couz!"
humalik siya sa pisngi ni Berna.
"Sinabi ko bang namiss kita? Psh!" pagtataray ni
Berna.
Humalakhak si Nath. "Bad! Oo nga pala, magpaparty ba
kayo? Si Nadine nasa SD ngayon, kung gusto ninyo
sumunod kayo doon..."
Pinasadahan niya kami ng tingin at nahinto sa akin ang
paningin niya, tumagilid ang ulo niya na parang
kinikilala pa ako.
"Oh, ano? Natulala ka sa kagandahan ni Disney?"
patuyang sinabi ni Berna.
"Oh right! Siya pala 'yong bukang bibig ni Brixter
rito pag uwi galing Busay! Nakita ko siya sa
picture..." nanlalaki ang mga mata ni Nath.
"Huh? Wala namang facebook 'yan si Disney!" Ani Berna.
Umiling si Nath.
"No, I mean sa cellphone ni Brix... Siya 'yong
wallpaper ni Brix!" ngumuso siya.
Nagulantang sila Berna sa sinabi niya, nangunot naman
ang noo ko. Paano? Hindi naman ako nagpasa ng picture
kay Brix.
"Maganda ka pala talaga, nice to meet you!"
nakipagkamay pa siya sa akin.
Tipid na ngumiti ako. "Nice to meet you..."
Ganoon din ang ginawa niya kila Aira at Iza, maayos
ang pakikitungo niya. Mukhang mabait din naman siya at
jolly.
Siniko ako ni Aira. "Yie! Wallpaper naman pala!"
Napailing iling na lang ako at natawa. Bago kami
umakyat sa guestroom na tutulugan namin ay kumain muna
kami. Pagtapos kong maligo ay nahiga na muna ako sa
kama.
Sila Aira at Berna ay namimili na agad ng susuotin
nila, pupunta yata sila sa SD? Hindi ko alam. Basta
gimikan daw 'yon.
Nakanguso si Iza sa kanila.
"Hoy, pahinga na lang muna tayo ngayon!" sambit niya.
"Ano? Hindi ba kayo sasama sa amin?" tanong ni Berna.
Nangunot ang noo ko. "Napapagod kami, baka pwedeng
bukas na kayo magparty! Ayaw din namin maiwan dito..."
Napangiwi silang dalawa at bagsak balikat na umupo sa
kama. Magkatabi kami ni Iza sa isang queen sized bed,
ganoon din sila Aira at Berna.
Malawak din ang guestroom na ito, may dalawang kama.
May isang flatscreen at may banyo din, kaya wala ka ng
hahanapin.
"Sige bukas na lang, para makapagpahinga din tayo..."
ngumuso si Aira.
Malakas na tumawa si Iza.
"Wala pala kayo, e! Sunod agad kay Disney!"
Umismid si Berna at padabog na pumasok sa banyo, si
Aira naman ay nagbukas pa ng chocolate para kumain.
Napailing iling na lang ako at nagtalukbong sa
comforter. Nakahinga na ako ng maluwag siguro naman
mababawi ko na ang tulog ko.
Kinaumagahan ay napakasarap sa pakiramdam, lalo na pag
nakabawi sa tulog. Parang nawala ang puyat ko.
Lumabas ako ng kwarto para makainom ng tubig, balak ko
sanang gisingin si Berna pero nakakahiya naman kung
iistorbohin ko pa.
Ugali ko na kasi ang uminom ng tubig pag kagising pa
lang, nakalimutan ko pa kasi magdala ng tubig kagabi.
Nasa pangatlong pintuan ng kwarto na ako sa hallway
nang biglang bumukas 'yon.
Nanlaki ang mga mata ko nang iluwa noon ang topless na
lalaki, magulo ang buhok niya halatang katatayo lang
sa higaan!
What the heck!
Pupungas pungas pa siya at nagkukusot ng mata niya,
naka boxer shorts lang siya at kitang kita ko ang
katawan niyang may six pack abs at ang biceps niya!
Nag iwas agad ako ng tingin nang lumingon siya sa
akin. Nanlalaki pa rin ang mga mata ko, halos hindi
ako makagalaw sa kinatatayuan ko.
"Disney?"
Napalunok ako sa boses niya. Paano niya ako nakilala?
Hinawakan niya ang balikat ko. Halos manginig ako
dahil doon, nahihiyang nag angat ako ng tingin mismo
sa mukha niya. Ayaw kong tumingin sa katawan niya!
Kunot ang noo niya. Napakacute pala ng mukha niya!
Parang siopao dahil fluffy, singkit na singkit ang mga
mata niya.
"Devyll..." nahihiyang usal ko.
Shit! Bakit hindi ko siya namukhaan kanina? Masyado
yata akong nasilaw sa katawan niya. Makasalanan na
masyado ang mata ko!
Bumukas ulit ang pintuan at lumabas na naman ang isang
lalaki na katulad niyang topless pero naka maong pants
iyon! Halatang kakatayo lang din sa higaan.
Gusto ko ng tumakbo ulit sa kwarto namin, pero
talagang hindi lang ako makalakad. Para akong
nanghihina na nahihiya. Jeez!
Ganito ba talaga sa Maynila? Natutulog silang walang
pang itaas?
Mahinang natawa si Devyll at tinakpan ang mata ko.
"Tshirt, Lander! Kunin mo rin ang akin!" utos niya.
"What?!" inis na singhal ni Lander.
Bakit hindi ko sila nakikilala ngayon? Damn it!
Samantalang nakita ko na sila, last week lang 'yon!
Bakit kasi nakahubad, e!
Tinanggal ni Devyll ang kamay niya sa mata ko at
tumalikod mula sa akin bago sinuot ang white tshirt
niya.
"Little Lala?" takang tumingin sa akin si Lander,
inaayos pa niya ang tshirt niya na baliktad ang
pagkakasuot.
Napalunok ako at hilaw na ngumiti.
"Sorry, ano... Ah, lumabas kasi ako agad hindi ko
alam..." I explained.
Humalakhak si Lander. "It's okay, hindi namin alam na
may babae pala rito... Hindi kasi sinabi ni Brix..."
Lumapit si Lander sa gilid ko, gulo gulo pa ang buhok
niya. Katulad kay Devyll, chinito rin ang mga mata ni
Lander! Gwapo din talaga!
Grabe pala dito, dito din ba sila nakatira?
Napalingon na naman kami sa lumabas sa pintuan, doon
din sa nilabasan nilang silid. Lumabas mula roon ang
lalaking naka topless na naman.
Jusmiyo, Yslah Disney! Umiwas ka ng tingin!
Pero nakaripped jeans naman siya, nagstretch pa siya
ng kanyang mga braso at humikab. Agad na tinakpan
naman ni Lander ang mata ko.
Lahat sila ay hindi biro ang pangangatawan! Alam kong
mas bata sila sa akin ng isang taon o higit pa, pero
kakaiba na. Urgh!
"Anong mayroon diyan?" antok na tanong noong lalaki.
"Magdamit ka muna, Theo!" halakhak ni Devyll.
"What what? What are you hiding there?" palapit ng
palapit ang boses ni Theo.
Hinawi niya ang kamay ni Lander, namilog ang mga mata
niya. Gulat din ako, habang nakatingin sa kanya.
Napababa ang tingin ko sa dibdib niyang nakalapit sa
akin. Hanggang dibdib niya lang ang mukha ko!
Shit! Hindi ko man lang maiiwas ang tingin ko, pumikit
na lamang ako.
Humahalakhak si Lander nang itulak niya si Theo at
hinila na niya ako sa kamay.
"Come on, let's eat, lil Lala..." si Lander.
"Sorry, Dis!" sigaw ni Theo. "I didn't know you're
here..."
Hilaw na ngumisi ako at nagyuko ng ulo dahil sa
kahihiyan.
"Lander, bitiwan mo..." ani Devyll.
Thank you, Devyll!
"Chill..." halakhak ni Lander, binitiwan ang
palapulsuhan ko.
Nilahadan ako ng upuan ni Lander, umupo rin siya sa
tabi ko. Si Devyll naman ay sa harapan namin.
May nakahain na agad sa dining table. Pero mukhang
nabusog na ako kanina sa mga nakita ko.
Damn, Yslah!
"Dis, kumain ka na..." si Devyll.
Umiling ako agad. "Ano... Tubig na lang..."
Kumuha agad 'yong maid nila ng tubig nang madinig ako.
Binigyan niya ako ng tubig, sumimsim ako roon.
Pakiramdam ko natuyuan ako ng lalamunan. Humingi pa
ako ng isang baso mg tubig. Nakakahiya man pero di ko
na inalintana.
Lander laughed.
"Uhaw na uhaw..."
Napailing iling si Devyll, habang nilalagyan ng
pagkain ang plato sa harapan ko.
Oh my gosh...
Huminga ako ng malalim. Pero agad na naman akong
nagulantang nang sumulpot ang isang lalaki sa tabi ni
Devyll, sa harap ko eksakto!
Walang pang itaas na naman 'yon!
Pero ngayon ay hindi ko na talaga siya natatandaan,
hindi ko pa nakikita ang mukha niya noon.
But hell, he's hot!
Kumpara kila Lander, mas nakadepina ang katawan niya!
Dibdib niya pa lang, halatang sagana sa work out,
napakaganda ng katawan niya.
Lalong nahahiglight ng kulay niyang mapula pula ang
katawan niya. Broad shoulders, perfectly defined
biceps, ang panga niya din ay perpekto, nagpapatunog
siya ng kanyang leeg habang nakapikit ang mga mata.
Magulo din ang buhok niya, ang labi niya ay mapula at
ang matangos niyang ilong ang talagang nagbigay buhay
sa kanyang mata.
"Evander, may babae rito!" singhal ni Devyll.
Unti unting nagmulat ng mata 'yong Evander, nangunot
ang noo niya nang agad na tumama sa akin ang mata
niya.
Nag iwas ako ng tingin. Napakagwapo niya!
"Brixter's?"
Hindi ko makuha ang tinanong niya kay Lander, pero
parang balewala lang sa kanya ang sinabi ni Devyll.
"Yes, Evan." mariing tugon ni Lander.
Nagtaas ng kilay 'yong Evander.
"Now I know..." tumango tango siya. "Riza, pwedeng
makihiram ng towel?"
Namula agad ang pisngi noong Riza at tumango.
Pagkaabot ng tuwalyang puti ay tinabing niya sa
kanyang katawan 'yon.
Kahit ayaw kong kumain ay napakain na rin ako, dahil
nahihiya ako kay Devyll na naghain pa sa akin ng
pagkain.
Pupungas pungas si Brixter nang makababa, pero agad na
namilog ang mga mata niya nang makita ako. Kumurap
kurap pa siya.
Mabuti naman at hindi siya katulad nitong Evander na
bumabang walang pang itaas. Nakasuot siya ng black
tshirt na ginupit ang manggas.
Bumuga ako ng hangin.
Humagalpak sila sa tawa dahil sa reaksyon ni Brix.
"Oh come on, dude... Don't be such a gay there!"
malamig na wika ni Evan, napapailing pa.
Malapad na ngumisi si Brix. "Pochie!"
Ngumiwi si Evan.
"Damn..." bulong niya.
Napangisi ako. Lumapit agad si Brix sa akin, umupo
siya sa tabi ko pagtapos ay hinalikan ako sa pisngi.
Nanlaki ang mga mata ko at napaiwas agad.
"Brix!" I exclaimed.
Baliw talaga ito! Kung makahalik, tsk!
"Damn, man... Toothbrush first!" pang iinis ni Lander.
Humagalpak sila sa tawa, hilaw na ngumiti naman ako.
"Good morning, Pochie..." he chuckled.
Chapter 19
Yugto 17
Yugto 17
"Hoy, Dis... Bihis na!"
Nangunot ang noo ko kay Berna.
"Huh?"
Ngumiwi siya. "Huh? Anong huh? Magbihis ka na! Pupunta
tayo sa SD!"
"Dito na lang ako..."
Naningkit ang mga mata ni Berna, sumenyas agad siya
kay Iza at Aira. Lumapit agad sila sa akin at hinila
ako sa closet.
"Iza, dito na lang ako... Mas mag eenjoy kayo roon..."
"Bihisan iyan!" malakas na utos ni Berna.
Nanlaki ang mga mata ko nang akmang huhubaran nila
ako.
"Ako na! Ako na!" sigaw ko.
Humagalpak sila sa tawa at binitawan ang damit ko.
Hinagis ni Berna sa akin ang isang champagne na dress.
Tinaas niya ang kamay sa ere. "Go..."
Nakasimangot na pumunta ako sa banyo at sinuot ang
dress. Napakaikli nito! Mas maikli pa 'to sa dress na
sinuot ko noong mini party!
Ripped pa ang sa bandang likuran, halos makita na ang
likod ko. Nakangiwi na lumabas ako.
"Hindi ako sasama na ganito ang suot..." singhal ko sa
kanila.
Tuwang tuwa pa ang mga reaksyon nila habang nakatingin
sa akin at sa damit ko.
Umiling si Berna at sumenyas na naman kay Iza. Dali
dali namang lumapit sa akin si Iza at inupo ako sa
kama.
Pansin ko parang ginagawa nila akong robot, bawal
umangal at tumanggi. Tss...
"Perfect!" malakas na sambit ni Berna pagtapos lagyan
ng kung anu-ano ni Iza ang mukha ko.
Wala na naman talaga akong magagawa, para akong slave
na ewan. Taga sunod lang, pero hayaan ko na lang dahil
nandito naman talaga kami para magsaya.
Alam ko naman ang mga dapat at hindi ko gagawin kung
saan man kami pumunta. Hindi rin naman ako ipapahamak
ng nga kaibigan ko.
Halos hindi ako makalakad sa heels na pinasuot sa akin
ni Berna! Seriously? Hindi ko naisip na makakapagdala
siya ng maraming gamit!
"Kaninong birthday ba ang pupuntahan natin?" tanong
ko.
Nalaglag ang panga nila, humagalpak sa tawa si Aira.
"Wawalain namin ang pagkainosente mo ngayon!" iling ni
Berna.
Ngumuso ako at tumingin na lamang sa labas ng bintana,
nasa loob pa lang kami ng Saavedraville.
"Oh my gosh! Gosh!" nagmamadaling tili ni Aira.
Napatingin kami sa tinitingnan niya. Mga lalaking nag
uusap usap 'yon sa tapat ng isang mansyon.
"Hinto mo muna, Manong!" humalakhak si Berna.
Lahat sila ay matatangkad at magaganda ang
pangangatawan! Tingnan mo lang sila ay talagang
nakakatulala na.
Nasa apat silang naroon. The two of them were laughing
and talking, iyong dalawa naman ay poker face na
nakikinig lang.
Gwapo silang lahat! Walang mapipili o maitatapon. As
in!
Lumabas pa ang isang lalaki mula sa gate ng mansyon.
Damn! Si Ten 'yon!
Magulo ang buhok niya at halatang bagong ligo lamang,
nakasuot siya ng plaid tshirt at fitted black jeans.
Napakagwapo! Nakasimangot lang siya, umupo siya sa
hood ng isang kotse.
"Gusto niyo ba ang mga binatilyong iyan?" tanong ni
Manong. "Mga Saavedra 'yan, 'yong mga Lolo nila ang
may ari ng Village na ito..." saad pa ni Manong.
Saavedra? Saavedraville! Si Ten? Saavedra? Saavedra
ang mga 'yan? What a pefect family!
Humagikgik si Aira at Berna.
"Parati po ba silang narito lang? I mean, nakikita
niyo po ba silang naglalakad lakad sa Village na ito?"
tanong ni Aira.
"Hindi, e... Nakikita ko lang sila kadalasan pag
ganyan! Sama sama sa gabi..." halakhak ni Manong.
Ilang sandali ay lumabas pa ang isang lalaki mula sa
gate ng mansyon, napakalamig ng presesnya niya.
"Omigat! Who's that hottie?!" hagikgik ni Iza.
Walang kahit anong reaksyon sa mukha niya, mukha
siyang anghel na lalaki! Hindi niya pinansin ang isang
lalaking tumatawa na nakipag highfive sa kanya.
Napakaperpekto niya rin! He's the most perfect!
Halos mapaawang ang labi nila Berna, Aira at Iza nang
makita ang lalaking bagong labas. Napapasinghap pa
talaga sila habang sinusundan ng tingin 'yon.
Miski ako ay masyadong naattract sa lalaking 'yon.
Lahat sa kanya ay sakto, sakto lang ang pangangatawan
pero ang mukha niya ay sobra sa perfect!
"Hala ka! Sila pala 'yong magpipinsan? Shit! Ngayon ko
lang sila nakita sa personal!" impit na tili ni Aira.
Buong byahe 'yong magpipinsan na Saavedra ang pinag
uusapan nila, pati si Iza na may nobyo na nakikitili
pa.
Totoong napakagwapo naman ng magpipinsan na 'yon,
parang masyadong gifted ang pamilya nila. Lalo na
talaga 'yong panghuli na lumabas!
Nabibingi ako sa ingay na nagmumula sa isang pabilog
na establishment, parang isang malaking globo ang
style noon. Maraming ilaw, sa pinakatuktok nakalagay
ang "Southwest District".
Halos mapuno ang parking area dito dahil sa dami ng
sasakyan, umalis na ang sinakyan namin kanina.
Sinabi ni Berna kay Manong na tatawag na lang siya pag
pauwi na kami.
Parang napaka ignorante ko pala talaga sa ganitong
lugar, halos magtago pa ako sa likuran nila Berna
dahil nasisilaw ako sa iba't ibang kulay ng ilaw
pagkapasok namin.
Napakaraming tao, ngayon lang ako nakapunta sa
ganitong napakaraming tao. Sila Berna at Aira parang
sanay na sa ganito.
Prente silang naglalakad, si Iza naman ay nakasunod
lang. Pero hindi katulad ko na niyuyuko pa ang ulo ko
pag natatamaan ng ilaw.
"Berna, saan tayo?" tanong ko.
Hinawakan niya ang kamay ko, nagpatuloy kami sa
paglalakad hanggang sa marating namin ang isang round
sofa na may round table sa gitna.
Pinaupo ako ni Berna, ganoon din si Iza.
"Wait here... Bibili lang kami ng maiinom!" humalakhak
si Aira.
"Bantayan niyo table natin, huh!" kumindat pa si
Berna, sabay na silang umalis ni Aira sa paningin
namin.
Hinagod ko ng tingin ang paligid. Sa malawak na
espasyo ay may mga nagsasayaw, napangiwi ako nang
makita ang isang babae na parang binibigay na ang
kanyang sarili sa lalaking kasayaw!
Seriously?! Damn!
Lahat ng kababaihan ay kanya kanyang style sa
pananamit! Pero lahat 'yon ay maiikli at labas ang
pusod o di kaya ang kanilang cleavage.
Okupado rin ang mga tables, mga nag iinuman at
nagtatawanan ang mga kadalasang nakikita ko.
"Wow! Ganito pala rito!" inosenteng ani Iza.
Tumango ako. "Hindi ko rin alam, e... Nakakatakot!"
Hindi na kami magkarinigan ni Iza dahil sa malakas na
tugtog. Mabuti sana kung love song ang mga tugtog, e.
Kaso mga pangbasag talaga ng eardrums, e.
Tumayo ako. "Iza, hahanap muna ako ng CR, naiihi na
ako..."
Nangunot ang noo ni Iza.
"Gusto mong samahan kita?"
Ngumiti ako at umiling. "Huwag na, walang bantay sa
table... Mapapagalitan tayo nila Berna..."
Tumawa siya at tumango sa akin.
"Sige, bilisan mo lang, huh!"
Nag umpisa na akong lumakad, kahit maraming tao ay
nagkakasya naman ako sa daanan. Kalat kasi ang mga
tao.
Kahit saan lang ay may nagsasayawan at nagtatalunan.
Grabe pala dito! Malakas ang music pero nadidinig pa
rin ang tawanan ng mga babae at lalaki.
Malayo ang CR na ito, mabuti na lang at nahanap ko
kahit hindi na ako nagtanong. Magmumukha lang akong
tanga kung ganoon.
Pumasok ako sa isang cubicle para umihi, pagtapos ko
ay naghugas muna ako ng kamay sa sink at saka
tiningnan ang repleksyon ko.
Nangunot ang noo ko, hindi ko makilala ang sarili ko.
Masyadong makapal ang pagkakamake up ni Iza sa akin.
Dark pa ang matte lipstick ko!
"Kuya Fel, nandito lang kami sa SD! Don't tell kuya!"
inis na sambit niya.
May isang babae ang kakapasok lang, may katangkaran
din pero mas matangkad ako. Makurba ang kanyang
katawan. Makapal din ang make up niya.
Nilagpasan ko na lang siya at lumabas na ako ng banyo.
Magkatapat lang ang CR ng lalaki at babae.
Luminga linga ako, shit! Bakit hindi ko inalala ang
mga nadaanan ko! Ang tanga naman. Hindi ko na maalala
kung saan ako dumaan.
Napatalon ako sa gulat nang may humawak sa baywang ko.
Tumawa ang lalaking hindi ko kilala.
Inalis ko ang kamay niya sa baywang ko pero lalo lang
niyang hinigpitan!
"What the hell?!" inis na singhal ko.
Nilingon ko ang lalaki, nakangisi lang siya.
Kumikislap ang diamond earring niya. May ahit siya sa
kaliwang kilay at mukha siyang badboy!
Halos bayuhin ang dibdib ko sa kaba. Inalis ko ulit
ang kamay niya mula sa baywang ko, mukhang lasing kasi
siya.
Amoy na amoy ko ang alak sa kanyang hininga.
Gwapo siya pero hindi pwedeng hayaan ko lang siya sa
paghawak sa akin.
Kumalabog ang puso ko nang umecho ang malamig na boses
ni Shield sa tainga ko.
"I'm the only one who can touch you like this,
Yslah... You shouldn't let anyone touch you..."
Fuck! Mabilis na inalis ko ang kamay ng lalaki, pero
hinawakan niya ako sa braso. Parang nahihilo siya
dahil mariin siyang nakapikit at marahang inaalog ang
ulo niya.
"Miss, wait... Shit! I'm sorry..." natatawang aniya,
parang natatauhan.
Pero nakakapit pa rin ng mahigpit sa braso ko, nanigas
ako sa kinatatayuan ko nang ituko niya ang kanyang ulo
sa balikat ko.
Nanindig ang balahibo ko. Si Shield lang ang
nakakagawa noon! Damn! Bwisit! Anong klase na naman
ang naiisip ko.
Gusto kong isigaw ang pangalan ni Shield, siya lang
naman kasi ang nakakapagligtas sa akin sa ganitong
sitwasyon.
"Don't touch me!"
May isa pang lalaki na humawak sa braso ko, nilayo
niya ako muka sa lalaki. Nakahinga ako ng maluwag.
"Go home, Ixerr!" malamig na utas ng lalaking may
hawak sa akin.
"What, no! Azdrake! You're a Kj!" iling noong Ixerr.
"I said sorry! Hindi ko... sinasadya... na mahawakan
siya..." utal utal pa ang pagkakasabi niya, parang
sinisinok.
"You're fucking drunk..." untag ng lalaki.
Nag angat ako ng tingin sa may hawak sa akin, fuck it!
Siya 'yong lalaking sobra sa perfect! 'Yong huling
lumabas sa mansyon ng Saavedra kanina.
Napalunok ako, binitiwan niya ang braso ko at malamig
na tumingin sa akin. Gusto kong manlamig!
Napakaganda talaga ng mukha niya! Ang mga mata niya
pala ay icy blue! Lalong nakakapanlamig 'yon.
"Drive him home, Ten..."
Nanuyo ang lalamunan ko nang sumulpot si Ten sa tabi
noong Ixerr, hinawakan niya ang braso ni Ixerr na
ngayon ay hindi na makalakad ng maayos.
"I'm sorry, Miss... I'm a little bit tipsy!"
humalakhak si Ixerr.
Nangunot ang noo ni Ten nang madako ang tingin sa
akin, bahagyang tumagilid ang ulo niya na parang
kinikilala pa ako.
"La- Disney?"
Ngumiti ako. "Ten..."
Binitiwan niya si Ixerr, sumandal na lang sa pader
iyon at lumapit sa akin. Tumikhim ang lalaki sa tabi
ko.
"What are you doing here?" malamig na tanong ni Ten.
"Who's with you? Wala si Brix dito..."
Tumango tango ako. Umalis ang lalaki sa tabi ko at
lumapit doon sa Ixerr.
"Kasama ko ang mga kaibigan ko..."
"Where are they?" kunot noo niyang tanong.
Napangiwi ako. "Naligaw nga yata ako, hindi ko na alam
kung saan ako galing..."
Kinagat niya ang labi niya at luminga linga.
"Onyx, ikaw na bahala diyan kay Ixerr..." baling niya
sa lalaking sobrang perfect!
Onyx!
Umismid 'yong Onyx. "Really? Tss..."
Ngumisi si Ten at hinawakan ang braso ko.
"I'll help her find their table..."
"How about your little Dy?" halakhak noong Onyx.
Damn! Napakagwapo! Ang sarap niyang ikulong sa bahay
at titigan maghapon, hindi nakakasawa!
"Fuck you!" singhal ni Ten, hinigit na niya ako
paalis.
Sa dami ng babae sa nadadaanan namin, napapako at
sumusunod ang tingin nila kay Ten. Ang iba ay binabati
pa siya pero wala man lang siyang pinansin.
"Bakit hindi ka na lang sumama kila Brix? Nasa
Nightlite sila, dito wala kayong kakilala..."
"Sinama lang ako nila Berna, hindi ko alam..." umiling
ako.
Ngumuso siya at tumango. "Saan ba kasi banda 'yon?
Kanina pa tayo paikot ikot..."
Luminga linga ako pero hindi ko pa rin matandaan,
napakatanga ko talaga. Hindi ko rin kasi akalain na
maliligaw ako agad.
Umiling ako.
"Whoah! Xythen Saavedra! Girlfriend?" malakas na
tanong ng isang babae sa table, nagulat pa ako nang
makita si Devyll at Lander doon.
Napalingon agad sila sa akin. Nangunot ang noo ni
Devyll at Lander, nandito rin sa table nila 'yong
babaeng nasa cr kanina. Nakairap siya sa akin.
May kambal na babae din silang kaibigan at isang
bakla. Nakatingin sila sa akin na may nanunuksong
ngisi.
"Disney!" ani Lander, tumayo agad siya at nilapitan
ako. "What are you doing here?"
Umismid si Ten. "Huwag ka na magtanong ng obvious..."
bumaling siya sa akin. "Umupo ka muna rito, hahanapin
ko ang mga kaibigan mo."
Nangunot ang noo ko.
"Huh? Sasama na lang ako, para hindi ka na babalik
kung sakali..." I said shyly.
Ngumisi siya at ginulo ang buhok ko. Nag init ang
pisngi ko.
"Stay here, nakakapagod maghanap..."
Malamig na tumango si Ten kila Devyll at sinenyas ako
pagtapos ay umalis na siya. Laglag ang panga ng mga
kaibigan niya habang nakatunghay sa akin.
Nahihiyang ngumiti na lamang ako.
"Little Lala! Your make up suits you, but I like you
better without it..."
Bumasag ang boses ni Devyll. Lalong gulat ang reaksyon
ng mga kaibigan nila, inis naman ang mukha noong babae
na nakasabay ko sa cr kanina.
"Uh... Thank you..." nahihiyang sambit ko.
Ngumisi si Devyll. "Anong gusto mo? Juice? Shake?
What? Just not the liquor..."
Humalakhak si Lander.
"Damn, daming kaagaw ni Brix dito..." bulong niya.
"Hep! Hep! Anong nangyayari sa mundo?" kunwaring
umiiyak 'yong bakla.
Ngumuso si Lander at inakbayan ako.
"Oh! Yes, this is Disney!" bumaling siya sa akin.
"Disney, mga kaibigan namin. Si Kc, Liv, Siv at
Fricxy..." isa isa niyang tinuro iyon.
Ngumiti ako at tumango sa kanila. Napakurap kurap
'yong Siv o Liv. Di ko alam kung sino doon basta isa
sa kambal.
"Hi, Pretty Disney!" hagikgik noong bakla na si Kc.
Mukha naman silang mababait, pero kakaiba pa rin para
sa akin ang mga kaibigan ko. Medyo matataray kasi ang
aura nitong mga 'to, lalo na 'yong Fricxy.
"Hi..."
"Ganda mo gurl! Biruin mo, itong dalawa at si Zeonar
hindi masungit sayo! Wow!" tumili siya. "Ganoon ba
talaga? Kailangan maging maganda para hindi ka
sungitan?" maktol niya.
"Hugot!" sigaw ni Siv.
Mahinang natawa ako. Humalakhak 'yong kambal. Si
Lander at Devyll naman ay umismid. Tumayo si Lander at
umalis.
"Pero totoo, ang ganda mo talaga! Si Dev pa ang
namuri, ah! Hindi 'yan basta basta namumuri..."
hagikgik ni Liv.
"Stop it!" saway ni Devyll.
Naghalakhakan sila, lumagok ng shot 'yong Fricxy.
Matalim na tumingin si Devyll sa kanya.
"Sino nagsabing pwede kang uminom?" singhal ni Dev.
Nagkibit ng balikat si Fricxy.
"Pake mo ba? Nauuhaw ako, e..."
Napapikit sa inis si Devyll. "Try to shot again and
you'll go home!"
Ngumuso siya at umirap kay Devyll. Nilapag ni Lander
ang isang fruit shake sa harapan ko at umupo muli sa
tabi ko.
"Kj!" singhal noong Fricxy.
Nangunot naman ang noo ni Lander sa kanya, pero agad
na ngumising bumaling sa akin.
"Drink, Little Lala..." aniya.
Ngumiti ako. "Salamat..." sumimsim ako sa shake na
ibinigay niya.
"Saan kayo nagkakilala?" tanong ni Kc.
"Sa Busay..." I answered.
Nangunot ang noo nila.
"Talaga? Nagpunta kayo sa Busay? Sa Cebu 'yo diba?"
tanong ni Liv kila Devyll.
"Brixter's birthday party was celebrated there..."
tipid na sagot ni Lander.
Napansin ko rin na tipid at malamig silang makipag
usap sa mga kaibigan nila, kapansin pansin kasi.
Ngumuso si Kc at tumangu-tango. Gwapo siya, hindi siya
baklang bakla kung titingnan. Para nga siyang lalaki,
e. Pero na lang pag nagsalita.
Chapter 20
Yugto 18
Yugto 18
"Nakita ko na mga kaibigan mo..." malamig na tinig ni
Ten.
Nilingon ko siya at tumayo na rin ako mula sa
pagkakaupo.
Natahimik naman sa pagkukwentuhan sila Kc, tungkol sa
kasungitan nila Ten. Para silang nawalan ng dila at
hilaw na ngumiti.
"Bakit hindi mo na lang pinalipat dito, Zeo?" tanong
ni Lander.
Nagkibit lang ng balikat si Ten at hinawakan ako sa
braso. Napansin ko agad ang pagtingin ni Fricxy sa
kamay ni Ten.
Pansin ko kanina pa na laging nakaismid sa akin si
Fricxy, wala naman 'yon sa akin. Baka hindi lang
talaga siya sanay na may ibang tao sa pwesto nila.
"Uh... Nice meeting you..." paalam ko sa kanilang
lahat.
Tumayo si Kc at akmang makikipag beso sa akin pero
agad na nilayo ako ni Ten.
"Grabe naman, Zeo! Babae na rin ako! Sanay lang ako sa
beso beso!" angil ni Kc.
Malakas na tumawa ang kambal at saka nakipagbeso sa
akin. Natawa ako kay Kc, kumuway na lang ako.
"Bye, Kc..." sambit ko. "Bye, Fricxy..." nagpaalam na
rin ako kahit di niya ako pinansin.
"Hindi ko kailangan ng paalam mo..." mataray na sinabi
ni Fricxy. "Free ka umalis kahit walang paalam..."
"Queendall!" sabay sabay na saway nila rito.
She rolled her eyes.
Nangunot ang noo ni Ten. "You're free to go home too.
You're not allowed here, anyway..."
Nanlaki ang mga mata ko, napapikit ng mariin si Fricxy
at nagyuko ng ulo. Halatang nasaktan siya sa sinabi ni
Ten.
"Ten..." mahinang sambit ko. "Tara na..."
Inis din ang mukha nila Lander dahil sa sinabi ni
Fricxy sa akin kanina, bumaling sila sa akin at
ngumiti.
"Bye, little Lala..." ani Lander.
Ngumiti na lang ako at tumango sa kanila. Masaya rin
sila kasama dahil pala kwento. Si Siv at Liv ay parang
si Aira at Berna.
Makukulit at mahilig sa gwapo, puro gwapo lang ang
pinagkukwentuhan nila kanina. Kilig na kilig pa sila
habang binabanggit 'yong pangalan ng lalaki.
'Yong Volt, Onyx at Matrix ang kadalasan kong
naririnig mula sa kanila. Marami pa silang binabanggit
kasama pa nga ang pangalan ni Shield.
"Ano ka ba naman, Disney! Saan ka napunta?" sermon ni
Aira.
Ngayon pa lamang ako binitiwan ni Ten sa braso.
Nakangiti sila Aira sa kanya, malamig naman siya na
nakatingin sa amin.
"Ayos lang ba kayo rito?" tanong niya sa amin sa
malamig na tono.
Tumango agad sila Berna at nagpapacute na ngumiti kay
Ten.
"Salamat sa paghatid rito kay Disney!" ani Berna.
Tumango lang si Ten at sumulyap ulit sa akin.
"Enjoy..." aniya at saka tumango sa mga kaibigan ko
bago umalis.
Nagtilian sila Berna at Aira, kilig na kilig. Kinurot
kurot pa nila ako sa tagiliran. Napailing iling na
lamang ako.
Maingay na nagkukuwentuhan sila Berna tungkol sa mga
maaari nilang gawin ngayon, silang tatlo ay umiinom ng
alak.
Sumulyap si Berna sa akin.
"You wanna taste?" tanong niya at binigay ang isang
maliit na baso sa akin, shot glass.
Inamoy ko muna 'yon, napangiwi agad ako dahil mahapdi
'yon sa ilong.
"Come on, just taste it!" ani Aira.
Ngumiti si Iza at sumenyas sa akin ng okay sign.
Ngumuso ako at saka unti unting ininom 'yon. Napaubo
agad ako sa pait ng lasa.
Humalakhak sila Berna.
"Damn, Disney! Ubusin mo 'yan, hindi pwedeng may pirma
kang iwan riyan!"
Siguro sobrang pangit na ng mukha ko dahil sa sobrang
pagkakangiwi, parang may mainit na tubig akong nainom.
Gumuguhit 'yon sa aking lalamunan pababa sa tiyan,
napakatapang ng lasa. Hindi ko akalain na naaadik ang
mga lalaki rito. Miski babae!
Naghihiyawan sila Berna, naglagay ulit siya sa shot
glass pero galing na sa ibang bote 'yon. May nakalagay
roon na Tequila.
"Ito naman, Dis... Tikman mo!" aniya sabay abot muli
sa akin.
Bukod roon sa isa ay mas nakakatakot ang amoy nito,
parang napakatapang rin. Naaamoy ko pa lang parang
alam ko na.
"Go, Dis!" pagchicheer pa ni Iza.
Napailing iling na lang ako at agad na nilagok ang
nasa shot glass. Fuck! Lalong lumakas ang kalabog ng
dibdib ko.
Huminga ako ng malalim at bumuga muli.
"Water, please!" hirap na sinabi ko.
Hinagod agad ni Iza ang likuran ko. Binigyan naman
agad ako ng tubig ni Berna, at saka nag aalalang
tinitigan ako.
Hindi ko alam kung bakit biglang nag iba ang tibok ng
puso ko, huli na nang malaman kong hindi ako allowed
uminom ng liqour.
Damn...
Hingal na hingal ang pakiramdam ko pagtapos makainom
ng tubig. Halos ilang baso na ang nainom ko, good
thing mayroong tubig rito!
"Dis... Are you okay?" si Aira.
Kahit medyo masikip pa rin ang paghinga ko ngumiti ako
sa kanila para hindi na sila mag alala.
Dagdag pa sa masikip na paghinga ko ang mga usok mula
sa sigarilyo. Napaka crowded pa rito. Tumayo ako.
"Mag si-cr muna ako..." paalam ko sa kanila.
"Sasamahan na kita, baka maligaw ka ulit!" ani Berna.
Umiling ako agad. "Hindi na, medyo magtatagal ako...
Basta babalik rin ako..."
Tinalikuran ko na agad sila, tinandaan ko na lang ang
bawat dadaanan ko para mamaya hindi na ako magmukhang
tanga.
Panay ang hinga ko ng malalim para lang mawala ang
hingal na dinadama ko, kailangan lumuwag ulit ng
paghinga ko.
Pagpasok ko sa cr, pumasok din ako sa isang cubicle at
umupo sa bowl na nakatakip. Nagpatuloy ako sa
pagpapakalma sa paghinga ko.
Hindi ko na naman nadala ang inhaler ko, nakakainis
talaga. Lagi ko na lang kinakalimutan na may ganito
akong sakit.
Pumikit ako at ilang minuto pang nagtagal hanggang sa
kumalma ang paghinga ko. Mabuti rito mas maluwag at
nakakahinga ako.
Sa labas talaga parang hindi ko kaya, masaydo kasing
mausok. Kanina ko pa rin pansin ang malalalim kong
hugot ng hangin.
Tapos pinainom pa ako nila Berna, hindi ko naman sila
masisisi dun. Dahil wala naman silang alam sa sakit
ko.
Gusto kong mag enjoy pero hindi pwede, may limitations
ang lahat sa akin. Ako lang ang pwede kumontrol sa
lahat ng pwedeng mangyari sa akin.
Sa sobrang pag aalala ko sa sarili ko ay lumabas na
lang ako ng bar, hindi na ako bumalik sa table nila
Berna.
Nagtext na lang ako sa kanilang tatlo na ayos lang
ako, babalik na lang ako kung sakaling maging maayos
na ang paghinga ko.
Nakahinga ako ng maluwag. Tumayo ako sa tabi ng isang
kotse at luminga linga para makahanap ng pwedeng
pwestuhan.
Pero laking gulat ko nang makita ang isang kotse niya
nakapabilis na nagparada na lang basta sa di kalayuang
parking area.
Kulay dilaw ang kotse na 'yon at magara. Seriously?
Wala bang rules rito na huwag mabilis magmaneho?
Halos mabangga na siya sa mga ibang kotseng naparada,
e...
"Estrevillo?" takang tanong ng isang babae.
May mga nakatambay rin dito at nagkukwentuhan. Ang iba
para manigarilyo, masyado na rin siguro silang
nasisikipan sa loob.
Nangunot ang noo ko nang mula roon sa kotseng dilaw ay
bumaba ang lalaking tatlong araw ko nang hindi
nakikita!
Nakasuot siya ng simpleng dark blue tshirt at saka
black ripped jeans. Magulo ang buhok niya pero
kapansin pansin ang puyat niyang itsura, parang pagod
na ewan.
Lumakas ang kalabog ng dibdib ko, pero sa magandang
paraan. Hindi ko alam kung ano ang pinapahiwatig ng
puso ko. Napakasarap sa pakiramdam...
Nakatingin at naghahagikgikan ang mga kababaihan,
animo'y first time nilang makita ang lalaki.
Nangunot ang noo ko nang makitang galit ang ekspresyon
ng mukha niya, didiretso na sana siya papasok sa
entrance ng SD nang biglang mapatingin sa gawi ko.
Nagyuko agad ako ng ulo at tumalikod para hindi
mahalata, marami rin namang nakatambay rito at
nagtatawanan.
Dahan dahan akong lumalakad patago sa isang kotse na
nakaparada rin sa malapit. Sumilip ako ng konti para
makita kung nasaan na siya.
Nakahinga ako ng maluwag nang makitang wala na siya,
baka nakapasok na ng SD. Bumuntong hininga ako.
Namiss ko talaga siya, ang tanong namiss niya ba ako?
Bwisit, Disney! Anong klaseng tanong 'yan?
Nanlaki ang mga mata ko nang may mahigpit na pumulupot
sa baywang ko. Napapikit ako nang maamoy ang kanyang
pabango.
Damn it!
"Shield..."
"Hiding from me, huh?"
Malakas ang pintig ng puso ko, sa sobrang lakas ay
nakakabingi na. Hinarap niya ako sa kanya, sumalubong
sa akin ang matalim niyang tingin.
Napalunok ako at lumayo ng konti sa kanya. Sa sobrang
miss ko sa kanya parang gusto kong yakapin siya pero
hindi ko magawa.
"What are you doing here?" I asked.
Umigting ang panga niya at lumapit sa akin, napaatras
ako.
"What. Are. You. Doing. Here?" madidiin ang bawat
salitang tanong niya habang palapit ng palapit sa
akin.
Huminga ako ng malalim. "Shield, umayos ka nga..."
gitil sa sinabi ko.
Umigting lalo ang panga niya at mabilis na kinulong
ako, tinuko niya ang magkabilang kamay niya sa Van na
nasa likuran ko.
Nanlaki ang mga mata ko at tinulak ang dibdib niya.
"Shield, huwag kang magulo! Lumayo ka!" singhal ko.
Naningkit ang mga mata niya.
"Umalis ka ng hindi nagpapaalam, Yslah..."
Nangunot ang noo ko.
What? Kailangan ko ba magpaalam sa kanya? Bakit naman?
"Kailangan ko ba magpaalam?" maingat na tanong ko.
Napapikit siya ng mariin at nagyuko ng ulo, langhap na
langhap ko ang mabango niyang buhok na tumatama sa
aking mukha.
"Right! Bakit nga naman kailangan mong magpaalam..."
tumango tango siya at nag angat ng tingin muli.
Lumamlam ang mga mata ko nang malinaw na makita ko ang
mukha niyang malapit sa akin, nakikita ko sa mga mata
niya ang lungkot.
"But I missed you..." mahinang usal niya. "So much..."
pahina ng pahina ang boses niya.
Napalunok ako at tumitig lamang sa kanya, magmula sa
nakakunot niyang noo hanggang sa mapungay niyang mata.
Hindi ko alam ang nararamdaman ko ngayon, basta ang
alam ko lang ay natutuwa at sobra ang pintig ng puso
ko.
Nakatitig lang siya sa akin, hindi pinapansin ang
magkalapit naming mukha.
Pumikit ako dahil sa hiyang nararamdaman, ngayon ko
lang sasabihin ito...
"I- I miss you, too..."
Sa sobrang hina ng pagkakasabi ko hindi ko alam kung
nadinig ba niya, pero sa sobrang lapit ba naman namin?
Dinig syempre...
"What?" humor was evident on his tone.
Inis na dumilat ako at matalim na tiningnan siya.
Nakatitig lang siya sa akin, may naglalarong ngisi sa
labi.
"I won't say it again!" I hissed.
"Weh? Say it!" pang iinis pa niya. "Pag hindi mo
sinabi..." nagbabanta siya.
Naningkit ang mga mata ko. "Ano?!"
Ngumuso siya.
"I'll kiss you nonstop..."
Nanlaki ang mga mata ko. "Bastos! Umalis ka na nga
diyan!" tinulak ko ang dibdib niya.
Makapal talaga ang mukha nito! Hindi ko pa siya
napapatawad sa ginawa niya sa akin noong huli kaming
nagkita!
He laughed.
"Bastos, nakahubad!" pamimilosopo niya. "Kiss lang
naman sinabi ko." aniya. "Sige na, sabihin mo na
ulit..."
Napailing iling ako.
"Ayaw ko! Umalis ka na diyan, kainis naman 'to!" inis
na sambit ko habang tinutulak ang dibdib niyang
matigas.
Halos panawan ako ng hangin ng lumapit lalo ang mukha
niya sa akin at akmang hahalik, hinawakan ko ang
pisngi niya para itulak palayo.
"Shield! Ano ba!"
Tumawa siya at hinuli ang mga kamay ko. Sinandal niya
lalo ako sa Van, kinagat ko ang labi ko at umiwas sa
paglapit ng mukha niya.
"Uhmp!" piniglas ko ang mga kamay ko, mahigpit lang
niya na hawak iyon.
Mabilis na pinulupot niya ang mga kamay ko sa batok
niya at ang mga kamay naman niya ay pumulupot sa
baywang ko, saka niya sinakop ang labi ko.
Nakaramdam ako ng libo libong kuryenteng dumaloy sa
buong katawan ko. Sa kanya ko lang ito nararamdaman.
Gustong gusto kong yakapin siya pero malakas ang
pagpipigil ko.
Banayad na gumagalaw ang labi niya sa akin, wala akong
nagawa kundi ang malasing sa mga halik niya at gumanti
na lamang. Mabilis na kumalas siya.
"Fuck! You took shots?" patanong na singhal niya.
Kinagat ko ang labi ko. Iritable na napailing iling
siya at matalim ang tingin sa akin.
Ano bang masama doon? Siya nga napakalakas uminom! Mas
matanda pa ako sa kanya, ah. Ang alam ko seventeen
lang siya. Tapos umiinom na? Just wow!
"Sino nagpainom sa'yo? Si Brix?"
Nangunot ang noo ko at umiling agad.
"Hindi namin siya kasama..."
Akmang aalisin ko ang kamay ko sa batok niya pero
pinulupot niya lang ulit 'yon pabalik. Nag init ang
pisngi ko.
"Did you missed me?" biglang tanong niya.
Nag iwas ako ng tingin at tipid na tumango. He
chuckled as started kissing me again.
Napapikit ako at sumabay sa galaw ng labi niya,
mabagal lang 'yon ngunit ramdam na ramdam ko ang
kasabikan.
I miss him! Pag miss ba kailangan maghalikan? Ganoon
ba 'yon?
Hinapit niya ang baywang ko palapit sa kanya, kumalas
siya sa halik at siniksik niya ang kanyang mukha sa
aking leeg. Nakakakiliti ang bawat paghinga niya doon.
Naghahabol ako ng hininga.
"I missed you..." dinampian niya ako ng maliliit na
halik sa leeg.
Ngumuso ako dahil sa pagpipigil ng ngiti at nahihiyang
lumayo sa kanya. Nakapulupot pa rin ang kamay niya sa
baywang ko habang mataman na nakatitig sa akin.
Pulang pula at basa ang labi niya, nag iwas ako ng
tingin agad.
Damn! I kissed him!
"Babalik na ako sa loob baka hinahanap na ako nila
Berna..."
"Tss... babalik pa talaga, e..." inis na usal niya.
Napasimangot ako. "Malamang, nandun ang mga kaibigan
ko!"
"Nandito naman ako..." bawi niya.
Nag init ang pisngi ko at tinulak siya. Malakas na
tumawa siya, nanunuya pang tumingin sa akin. Animo'y
may nakakatuwa sa ginawa niya.
Abnormal!
Umirap ako.
"Sige na, bye!" mabilis na tinalikuran ko siya at
tumungo na papasok muli sa SD.
Lalo yatang nadaragdagan ang mga tao rito, mas lalo
ring umingay ang paligid at mga tao, marami na ring
nagsasayawan sa gitna.
Mabuti na lang at natunton ko naman ang table nila
Berna. Gulat pa ako nang makitang naroon na sila Brix,
Jack, Gavin, Theonoah, Evander, Ten at si Matrix!
Kaya pala halos lahat ng kababaihan ay naghahagikgikan
habang nakatunghay at pasulyap sulyap sa table namin.
Nagtatawanan si Theo at Brix habang nag uusap usap
sila, ganoon din si Aira na nangunguna sa pagkukwento!
Nahihiyang tumungo ako doon, natigil sila sa
pagtatawanan nang makita ako. Namilog ang mata ni Jack
at tumayo agad para lapitan ako.
"Wow! Nandito pala si Little Pochie!" hiyaw niya,
nilaharan niya agad ako ng pwesto sa sofa.
"Little Pochie!" hiyaw ni Gavin na agad kinurot ang
pisngi ko. "Ganda mo talaga kahit may make up o wala!"
Nahihiyang ngumisi ako sa kanila at tumango bilang
pagbati. Nasa tapat ko si Brix, nakanguso siya.
"Saan ka nagpunta?" tanong niya.
Napalunok ako at sinenyas ang hintuturo ko kung saan.
"Sa labas lang..."
Ngumisi siya. "Hindi ko alam na magpaparty kayo
ngayon, sana sumama na lang pala kami..."
Ngumiti ako.
"Hindi ko din alam, e... Sumama lang ako kila
Berna..."
Natigil kami sa pag uusap nang may lumapit sa table
namin at tinapik ang balikat nila Evander at Gavin.
"Kulang yata?" humalakhak siya at nakipagbatian kila
Brix.
Napakagwapo niya! Napatulala nga sila Aira sa kanya
habang nakikipagbatian. Nakasuot siya ng gray
longsleeves na magulong nakatupi hanggang sa kanyang
siko.
Kumikinang din ang black diamond earing niya sa
kaliwang tainga, ang dimple niya ay sa kanang pisngi
lang. Magulo at shaved sides ang buhok.
Ang mga mata niya ay mapungay at napaka expressive!
"Cash! Tang ina mo!" maligayang pagbati ni Jack, nag
higfive sila.
Nakakapanindig balahibo na ngumisi siya.
"Mukhang madungis ka pa rin, ah..."
Nagtawanan sila dahil sa panglalait noon kay Jack. Nag
middle finger si Jack sa kanya.
"Tang ina mo, gurang!"
Humalakhak 'yong Cash. "Baka gurang! Dude, I'm just
eighteen and successful!"
Naghiyawan sila at nagtawanan. Mukhang kalog at
makulit si Cash.
"Where's Alcade?" sarkastikong tanong niya.
"Idunno! Baka nasa school ng mga pipi at bingi..."
halakhak ni Jack.
"Tss... Shut up, bastards!" malamig na singhal ni
Matrix.
"Whooh! Bastard ka raw kuya Cash!" panunuya ni Gavin.
"Wala ito, kuya ginaganoon? Wow!" nanghahamon pa siya.
Napalingon si Cash habang natatawa, bigla ring
nangunot ang noo niya.
"Whoah! My dear brother!" tumawa siya nang batiin ang
malamig na si Shield, ngumisi lang si Shield sa kanya.
Kumalabog agad ang puso ko. Umupo siya sa pagitan nila
Gavin at Evander lahat ay natahimik sa presensya niya
at nakatunghay lang.
Nangunot ang noo ko.
Anong nakakagulat sa presensya niya? Masama ba na
andito siya?
Ngumisi si Shield. Agad na pinag init noon ang pisngi
ko.
"What? Bakit parang nakakita kayo ng multo?" malamig
na tanong niya.
Sumipol si Jack.
"Dude, akala ko ayaw mo mag sembreak rito Manila?"
Nagtaas ng kilay si Shield.
"I changed my mind... I'm missing someone..."
Chapter 21
Yugto 19
Yugto 19
Naghiyawan sila sa naging tugon ni Shield. Napalunok
ako. Ayaw ko mag assume pero kasi, basta!
"Missing someone? Who? Si Mommy?" halakhak ni Cash.
Nagtawanan sila.
"Gago! Alam naman natin kung sino!" hiyaw naman ni
Jack.
Nagtinginan silang lahat na may panunukso sa mga mata
at nakangising aso.
"Veronica Rouseff!" sabay sabay na sigaw nila Jack,
Gavin, Brixter at Theo.
Napahugot ako ng malalim na hininga at pasimple akong
bumuga.
Veronica? His girlfriend? But I thought it was Charm?
Parang may kumurot sa puso ko, hindi ko alam kung
anong dapat kong maramdaman sa nalaman ko mula sa mga
kaibigan niya.
Nagtama agad ang tingin namin, umigting ang panga
niya. Wala siyang balak kumalas sa tinginan kaya nag
iwas na ako.
"Oh! Wait! Veronica? Whoah! You're kidding me..."
umiling iling ang natatawang si Cash.
Nagtawanan sila.
"Shut the fuck up!" iritadong sambit ni Shield sa
kanila.
"Ay, ay! Call Veron, now!" hiyaw ni Jack, kinakalabit
si Theo.
"Hoy! Lagot kayo sa protective brother, nandito pala!"
biglang banta ni Theo.
Nagtinginan sila lahat kay Evander na mukhang wala
namang pakealam sa lahat ng pinagsasabi nila.
Nagkibit siya ng balikat at lumagok ng shot.
"I don't care! Okay naman si Shield kay Veron..." Evan
smirked.
Naghiyawan sila. Pansin ko ang paninitig na ginagawa
ni Matrix sa akin, lumagok siya ng isang shot pero sa
akin pa rin ang paningin.
Napalunok ako at umiwas ng tingin.
Anong problema? Malamig lang ang tingin niya pero
parang nababahala ako roon. Parang may kakaiba...
"Iyon! Naman! Pala! Ayos na, kasalan na lang ba?"
hiyaw ni Gavin.
Nangunot ang noo ko, kinuha ko kay Berna ang isang
shot at nilagok 'yon. Hindi naman Tequila 'yon, hindi
rin naman masyadong matapang ang lasa.
Iritadong iritado naman ang mukha ni Shield.
"Will you all shut up? Damn! Veron and I aren't a
thing!" singhal niya. "Stop making it as your fucking
main topic... Tss..."
Sumulyap siya sa akin, matalim ang tingin niya. Umiwas
ako ng tingin at bumaling na lamang kay Berna.
Patingin tingin pa siya, dapat sa kanya mawalan ng
mata para hindi makapangbabae! Kainis, babaero pala!
"Wow, shot pa?" ngisi ni Berna sa akin.
Tumayo si Brixter at lumipat ng pwesto sa tabi ko
habang ang mga kaibigan niya ay patuloy ang pang aasar
kay Shield na ngayon ay napunta na kay Cash.
"Hey, umiinom ka?" bulong ni Brix.
Ngumiti ako. "Isa lang..."
Ngumuso siya at napailing iling. "Don't drink too
much, Lala..."
"Whoah! Whoah! May lumalapit!" puna ni Gavin.
"Brix! Pag lasing na, uwi na!" halakhak ni Jack.
"Mamaya gumapang na naman ang mapanganib mong
galamay!"
Malakas na nagtawanan sila. Hindi ko magawang matawa
sa pang aasar nila sa amin ni Brix ngayon.
Tumawa si Brix at nag middle finger.
"Oh please, shut up!" aniya.
"Wow, Brix! Sigurado ka bang type ka niyan?"
nakangiwing panunuya ni Cash.
Sumimangot si Brix. "Shut up!"
Ang expressive na mata ni Cash ay napako sa akin, may
ngisi sa kanyang labi.
Ewan ko pero kahit hindi sila magkamukha ni Shield ay
nakikita ko pa rin si Shield sa kanya. Lalo na pag
napapatitig ako sa kaniyang mata.
Silang magkakapatid na Estrevillo ay pare-parehas ng
mga mata. Malalalim at expressive na parang kayang
basahin ang lahat ng nasa utak mo.
'Yon ang napansin ko, pero overall? Wala na. Hindi na
sila magkakamukha. Aakalain mo na nga lang na
magkakaibigan sila dahil ganoon.
May kanya kanya silang bersyon ng kagwapuhan! Pero
lahat sila ay mukhang misteryoso, kahit mapagbiro si
Cash ay makikita mo ang pagiging misteryoso niya.
"Sorry, Brix... Hindi yata kayo bagay!" halakhak pa
niya.
"What the hell! Hindi daw bagay!" sigaw ni Jack,
nanunuya.
"Ouch! Aray! Aruy!" halakhak din ni Gavin, nakahawak
pa sa kanyang dibdib na tila nasasaktan.
"Mukhang kami ang bagay..." nagtaas ng kilay si Cash
at ngumisi.
Naghiyawan at nagtilian sila. Pati sila Berna ay kilig
na kilig. Nag init naman agad ang pisngi ko dahil
doon.
What the heck?
"May agawan! Agawan!" si Gavin.
Napailing iling si Brix at nag middle finger na naman
habang natatawa pa.
"Wala ito! Traydor!" hiyaw ni Jack.
Cash smirked.
"Hindi niyo naman ako barkada, walang traydor doon..."
Naghiyawan na naman sila at binato pa ng chips ni
Evander si Cash.
"Landi mo, gago!" sigaw ni Gavin.
Humalakhak si Cash. "Mas malandi ka, kalalaki mong
tao!"
"Eh, ito Cash! Tanong lang bilang nakatatandang
kapatid ni Shield..." si Jack. "Boto ka naman ba kay
Veron Rouseff?"
Nakangisi siya at nagkibit ng balikat.
"The question here is, boto ba si Shield?" humalakhak
siya. "I'm not saying na hindi girlfriend material si
Veron, pero si Shield ay pihikan and... he's kinda
gay..."
Malakas na tumawa sila sa sinabi ni Cash.
"Hm, anyway. I don't really care about Shield! He can
date whoever he wants, but gusto kong ingitan niya ang
kanyang sarili..." mapang inis ang kanyang tono.
"Because he's a virgin-"
"Fuck you!" inis na putol ni Shield.
Humagalpak sila sa tawa. Nabalik ang topic nila
tungkol sa Veronica Rouseff, mukhang totoong sila ni
Shield, base sa mga kwento nila Jack.
Hindi ko alam, wala akong pake...
Napakasakit ng nararamdaman ko pero pinipilit kong
pakalmahin at pawalain 'yon, may nobya siya rito?
May nobya rin siya sa Busay pagtapos hinahalikan niya
ako? Ano 'yon? Am I a fucking mistress? Definitely
not...
What are you thinking, Yslah?
Nagtamang muli ang tingin namin ni Shield, nakakunot
ang noo niya habang nakatiim bagang.
Napakurap kurap ako at tumayo, parang hindi ko na
kayang makasalamuha siya rito. Tumingin si Brix sa
akin.
"Uh, magsi-cr lang..." mahinang paalam ko kila Berna
at Brix.
Maiingay sila Gav at Jack habang nag aasaran, kaya
hindi na lang ako nagpaalam sa kanila. Hindi naman
siguro kailangan.
Habang naglalakad ako patungo sa labas ng bar ay
naglalakbay ang isip ko kung saan. Bakit ba ako
nakakaramdam ng ganito?
So what if he has a girlfriend everywhere? Why does it
bother me? Tss.
Umupo ako sa isang bench malapit sa ilaw ng poste,
hindi naman kalayuan ito mula sa bar pero sakto na
para maging tahimik ang isip ko.
Hindi ko kailangan mag isip ng kung anu-ano tungkol sa
Shield na 'yon, wala akong pakealam.
Sumandal ako at naglaro na lang sa cellphone ko para
malibang. Pero shit, ramdam ko pa rin ang kirot sa
puso ko.
Parang may panghihinayang, pagkainis at pagkaguho
akong nararamdaman. Para bang nawalan ako ng gana
ngayong araw.
Damn you, Shield Ailler!
Wala pala siyang pinagkaiba sa ibang lalaki, manloloko
at babaero din siya na hindi nakukuntento sa kanilang
mga girlfriend.
Tss...
Hindi ko tuloy maiwasan na mandiri at mahiya sa sarili
ko, nagpapahalik ako sa kanya and worst I was kissing
him back without hesitation at all...
Why?
Hindi ko masagot ang sariling katanungan ko, bakit nga
ba ako nagpapahalik ng wala man lang iniisip?
Kumalabog ang puso ko. Napatayo ako sa pagkakaupo at
nagpalakad lakad sa harapan ng bench.
"Why, Yslah? Why? Ugh!" kinakausap ko ang sarili ko,
inis na kumamot ako at suminghap.
Fuck, bakit hindi ko masagot? Pero ang totoo, alam ko
na... Dini-deny ko ang sarili kong feelings?
Oh shit! No...
Huminga ako ng napakalalim at bahagyang sinampal
sampal ang sarili ko nang sa ganoon ay maalog ang utak
ko.
Ang tibok ng puso kong kakaiba pag nasa paligid
siya...
Ang tuwang nararamdaman ko tuwing makikita siya...
Ang sakit na dinarama ko noong malaman na may
girlfriend siya...
Ang lahat ng kakaiba pagdating sa kanya...
Napapikit ako ng mariin dahil sa mga napansin ko sa
sarili ko na kahit kailan ay hindi ko pinagtuonan ng
pansin noon pa man.
Fuck!
Naramdaman ko ang pagpulupot ng matigas na braso sa
aking baywang, kumalabog na naman ng sobra ang puso
ko!
Napadilat agad ako at napahawak sa braso niya, damn!
Nakayakap siya sa akin mula sa likuran ko.
Couldn't help but gasped.
"Shield..." gitil na asik ko.
Siniksik niya ang kanyang mukha sa aking leeg,
nakakakiliti ang bawat paghinga niya roon. Napalunok
ako.
"Hmm?" tugon niya.
Nilingon ko ang kanyang mukha, nakapikit siya at
nakangisi.
"What are you doing? You have a girlfriend!" I hissed,
nagpumiglas ako pero lalo lamang niyang hinigpitan ang
pagkakayakap.
Abot langit ang kabang nararamdaman ko, pero walang
pagkontra sa aking damdamin. Gustong gusto ko ang
yakap niya.
"What? I don't have a girlfriend!" giit niya, dumilat
siya at madiin na hinalikan ang pisngi ko.
Bumaba ang kamay niya sa aking kamay, kumalas siya sa
yakap at saka ako iginiya papunta sa bench.
Umupo siya doon habang hawak ang kamay ko, sumimangot
lang ako at nanatiling nakatayo.
"Wala daw! Ang dami kamo!" singhal ko.
Ngumisi siya at pinisil pisil ang kamay ko,
nakatingala siya sa akin. Sa inis ko ay binawi ko ang
aking kamay pero kinuha niya lang muli.
"Tss... Wala akong girlfriend!" giit na naman niya.
"Huwag mo nga akong lokhin! Kung ang mga girlfriend mo
ay naloloko mo, ibahin mo ako..." inis na sambit ko.
Hinila niya ang kamay ko palapit sa kanya at saka
hinapit ang baywang ko paupo sa kandungan niya.
Nag init ang pisngi ko at agad na tumayo pero mahigpit
na ang pagkakayakap niya sa baywang ko.
Hindi ko alam kung anong gagawin ko, basta hindi na
ako nagpumiglas. Pinagsiklop pa niya ang mga daliri
namin at saka hinalikan ang kamay ko.
"Shield!" gulat na usal ko.
He chuckled.
"Wala nga akong mga girlfriend! Ang kulit!" ngumuso
siya at tinuko ang kanya baba sa aking balikat.
Napalunok ako.
Gusto kong maniwala sa kanya dahil seryoso ang kanyang
mukha pero mas naniniwala ako sa mga kaibigan niya!
Syempre, alam nila 'yon! Bago ko lang nakilala si
Shield halos ilang buwan pa lang. Isa pa, laking
Maynila siya. Kaya maaaring kaya niya magpalit palit
lamang ng babae!
Umismid ako.
"Bakit? Huh, Yslah? Ano naman kung may girlfriend ako
o wala?" he smirked. "Ano 'yon sa'yo?" nasa tono niya
ang kuryoso at paglalaro.
Nangunot ang noo ko.
"Ano 'yon sa akin? Are you stupid?"
inis na sambit ko. "Syempre kung may girlfriend ka,
hindi ako papayag na ganituhin ako! May girlfriend ka
pala, bakit yumayakap at humahalik ka sa akin?" hindi
napigilan ang pait na bumalot sa akin.
Parang kinukurot ang puso ko sa lahat ng sinasabi ko,
masyado akong nanghihinayang. Parang ayaw ko pang
sabihin ang mga 'yon.
Huminga siya ng malalim at nagbigay ng maliliit at
matatamis na halik sa aking balikat. Napahugot ako ng
malalim na hininga.
Nakakakiliti ang lahat ng ginagawa niya, parang may
lumilipad sa aking tiyan na hindi ko maintindihan.
Basta ang alam ko mabilis na tumitibok sa galak ang
puso ko.
"Can't you feel me?" tanong niya.
Wala sa sariling umiling ako.
Sarkastikong natawa siya. Humalik siya muli sa balikat
ko.
"I'm..." tumaas ang halik niya sa leeg ko. "In
love..." sa pisngi. "With..." sa noo. "You..."
panghuli ay sa labi ko.
Namilog ang aking mga mata.
Halos magdiwang ang buong pakiramdam ko sa mga sinabi
at ginawa niya. I don't know what to say, I couldn't
even utter a single word!
My heart was beating like there's an earthquake
inside! Damn! What's happening?
"Did you hear it?" he asked sweetly.
Napalunok ako at wala sa sariling tumayo, humarap ako
sa kanya at malakas na sinampal siya.
Hindi makapaniwalang nakatingin lang siya sa akin.
Tumagilid ang ulo niya na parang tinatantya ako,
binabasa kung anong mayroon sa akin.
Lumandas ang luha sa aking pisngi. Hindi na napigilan
ang emosyon na kumawala.
Wala akong ibang maramdaman kundi saya, pero parang
ang hirap. Bakit ganoon?
"What? Yslah... Uh shit, stop crying..." hinawakan
niya ang pisngi ko at pinunasan ang mga luha roon.
"Hindi ka pwedeng mainlove sa akin, Shield!" mahinang
usal ko, nagyuko ako ng ulo.
Alam mo 'yong pakiramdam na ang saya saya mo dahil
nalaman mong mahal ka rin niya? Pero agad na mawawala
'yon dahil hindi naman pwede at may hadlang?
Napakasakit...
Nangunot ang noo niya at mahinang natawa.
"Huh? Why? Anong problema kung inlove ako sa'yo?"
Umiling iling ako.
"Basta, Shield... Hindi pwede, I'm sorry..."
Suminghap siya pagtapos ay umigting ang panga niya.
"Are you crazy? Pwede ko bang sabihin sa sarili ko na
huwag kang mahalin? Hindi, Yslah..." umiling siya.
"Now that I'm fucking inlove with you. No one can stop
me... not even you..." mariin ang bawat binigkas
niyang salita.
Humikbi ako at umiling ng ilang beses. Pagtataka ang
nasa kanyang reaksyon.
"Shield..." usal ko. "No, you don't understand me..."
Kinulong niya ang pisngi ko at mataman na tumingin sa
mga mata ko na parang hinuhukay ang kaloob looban ng
puso ko.
Hindi ko mapigilan ang bugso ng damdamin ko, damn.
Hanggang kailan ko kayang magpigil? Kailan ako pwedeng
magmahal ng walang iniisip na kahit ano?
"I don't understand but I will, ayaw mong sabihin?
It's fine with me! But you can't just stop me from
loving you, wala akong pakealam kahit ano pa ang
dahilan mo... I love you, Yslah..." hinalikan niya ang
noo ko. "Mahal kita..."
Lalong bumuhos ang luha ko, halos ipakita na niya sa
akin ang kaluluwa at buong puso niya nang sabihin
'yon.
Nasasaktan ako para sa kanya, mahal ko rin siya pero
hindi ko kayang mahalin siya ng higit pa.
Ayaw kong masaktan siya pagdating ng panahon, ayaw
kong magsinungaling pero kailagan.
I'm inlove with him... for real...
"Shh... Stop crying..." hinalikan niya ang ilong ko
pagtapos ay sinakop na niya ang labi ko.
Kahit lumuluha ako ay labis labis ang kasiyahan na
dinarama ko, kasama na rin ang pait... Wala akong
ibang masabi sa kanya.
Hindi ko sasabihin sa kanya na mahal ko rin siya dahil
ayaw kong umasa siya, ipaparamdam ko na lang sa kanya
'yon.
Bawat halik niya ay nagbibigay ng masarap na
pakiramdam sa akin, buong puso na ginantihan ko lang
siya.
Fuck, no one can stop me from loving him too...
Ngayon? Hindi ko na lalong kayang palitan ang puso ko,
hindi ko kaya...
Kumalas siya sa halik, habol hininga naman ako.
Mahinang natawa siya.
"Breathe, baby..." dinampian niya muli ako ng halik sa
labi at noo.
Ngumuso ako dahil sa kilig, pinahiran niya na naman
ang pisngi ko at saka inipit sa aking tainga ang buhok
kong nakakalat.
"Manyak..." usal ko.
He laughed.
"Hindi kaya..." giit niya. "Adik lang sa labi mo at
mahal kita..." ngumuso siya at saka hinalikan ang
tuktok ng ulo ko.
Ngumiti ako sa kanya. Nakataas ang sulok ng labi niya
at tumitig lang din sa akin.
Huminga siya ng malalim at bumuga.
"I'm very much inlove with you..."
Napanguso ako at tumango sa kanya. Huminga ako ng
malalim at lumapit sa kanya para yakapin siya.
Gumanti naman siya, niyakap niya rin ako at hinaplos
ang buhok ko. Napapikit na lang ako sa kanyang bisig
at lalo pang mahigpit na niyakap siya.
This is the very first time, ibibigay ko ang unang
pagkakataon na mahalin siya. Pagbibigyan ko ang sarili
kong magmahal...
Wala na akong pakealam kung ano ang kahinatnan, basta
ang gusto ko huwag masaktan si Shield pag dumating ang
araw na malaman niya ang kasinungalingan ko...
Sana matanggap pa rin niya...
Chapter 22
Yugto 20
Yugto 20
"Good morning!"
Berna's voice boomed, masyado yata siyang maagang
nagising ngayon. Kinusot ko ang aking mata at sumandal
sa headboard.
"Disney! Disney! Mag-ayos ka na!" ani Berna.
"Bakit?" kunot noo kong tanong.
"Date daw kayo ni Brix!" kinikilig pa na sinabi niya.
Nanlaki ang mga mata ko, nagtilian naman si Iza at
Aira na kakabangon lang mula sa kama.
"Hindi pwede, Berna..." umiling ako.
Nalaglag ang panga nila.
"Ha? Ano? Ano? Bakit?" si Berna.
"A- ah, ano kasi... sobrang sakit ng ulo ko ngayon..."
Which is true, talagang masakit ang ulo ko pero hindi
naman sobra. Ayoko lang talaga lumabas ngayon, lalo na
nahihiya pa ako kay Shield. Sigurado naman ako na
makikita ko siya kung saan man ako magpunta.
Lumapit agad sila sa akin at hinipo ang leeg at noo
ko.
"Wala ka namang sakit, pero siguro kasi first time
mong uminom kagabi... Hm, o sige sa sabihin ko na lang
kay Brix..." she sighed.
"Tara, kain tayo!" ani Aira, hinila na niya ako sa
kamay. "Para mawala sakit ng ulo mo, ganyan din kasi
ako. Pero pag kumain na ako, nawawala na..."
Pagtapos naming mag-ayos, sabay sabay kaming bumaba sa
dining area. Gulat pa ako nang makitang naroon si
Devyll, Lander at Brix. Wala na namang pang itaas si
Lander at pupungas pungas na umiinom ng juice.
Suminghap agad sila Berna at kunwaring nagpaypay sa
sarili. Napailing iling na lang ako, mukhang sa
itatagal namin rito kailangan nang masanay sa ganyang
mga ugali nilang Manileo.
"Good morning, Pochie!" ani Brix, hinigit agad ako sa
braso paupo sa kanyang tabi.
Nagsiupuan na rin sila Berna, nakangising aso pa sila
sa akin.
Hilaw na napangiti ako. Naglagay agad siya ng gatas sa
isang baso, pagtapos ay nilagyan ng pancake ang plato
sa harapan ko.
"Eat..." aniya.
"Wow! Girlfriend mo, Brixter?"
Napalingon agad kami sa lalaking bagong dating,
nangunot ang noo ko. Damn! Ang gwapo! Green eyes din
siya katulad ni Brix, medyo magulo ang buhok niyang
itim. Matangkad at talagang maputi, parang si Brix
siya!
Nadinig ko ang hagikgikan nila Berna sa aking harapan,
nakatitig din sila sa lalaking bagong dating.
"Hindi, Third! Wala siyang pag-asa!" halakhak ni
Lander.
Ngumuso iyong Third at tumingin sa akin, nangunot ang
noo niya.
"Your childhood friend?" tanong niya kay Brix.
Nakangiwing tumango si Brix, naghagalpakan naman sa
tawa sila Lander.
"Kalat na kalat pala, dude! Nice!" si Lander.
Nagtaas lang ng kilay iyong Third.
"Oh, by the way, Tita and mommy's out of town...
binilin ka sa akin ni Tita, I'll watch you, Brix..."
ngumisi siya.
Ngumiwi si Brix. "H'wag mong sundin, hindi naman ako
gumagawa ng mali! Tch..."
"Really? Iwan mo 'tong bahay ninyo, doon ka sa condo
mo. Pabayaan mo rito sila Bernadette at ang mga
kaibigan niya..." Third said.
"What?!" Brix hissed.
Third nodded. "Yes, Brix. Hindi maganda ang narito
kayo ng mga kaibigan mo gayong may mga babae pala
dito, tapos ganyan pa itsura niyo? Lander?"
Ngumiwi si Lander at nagsuot agad ng tshirt.
"Mainit kasi!" giit ni Lander.
Inis na kumamot sa batok si Brix. "Hindi ko na lang
muna papapuntahin sila Lander dito, doon kami sa
kanila magtatambay. Pero ayoko sa condo tumira..."
Nagtataka ako kung bakit wala rito ang parents palagi
ni Brix, wala rin ang ate niyang si Sabrina. Puro
kasambahay lang ang lagi kong nakikita sa isang linggo
namin rito.
Sabi ni Berna, si Sabrina ay nag aaral sa ibang bansa.
Ang mommy at daddy naman niya ay out of town parati
dahil sa mga meetings, kaya parating sila Brix lang
ang nandito.
Pinagbigyan ni Third si Brix, dito pa rin si Brix pero
ang mga kaibigan niya ay may limitations na sa
pagpunta rito.
Ayos lang naman sa kanila, nahihiya pa nga kami nila
Berna dahil kami lang naman ang nakikituloy, sila pa
'yong nalimitahan sa pagpunta.
Huminga ako ng malalim at umupo sa porch swing malapit
sa garden ng mansyon. Sila Berna naman ay naliligo sa
swimming pool.
Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin makalimutan ang mga
sinabi ni Shield kagabi sa akin. Kahit na napakadami
noon, naaalala ko pa rin ang lahat.
Hindi ko akalain na inlove siya sa akin, sa lahat ng
umamin sa akin siya lang ang pinaka nagustuhan ko.
Hindi katulad kila Rolenz na agad ko ring inagapan.
Iyong kay Shield, nagdadalawang isip ako. Kasi may
parte sa akin na talaga gusto siya at ayaw siyang
saktan.
Sana maingatan ang puso ko habang minamahal siya, sana
walang mangyaring sakitan. Iyon talaga ang iniisip ko.
Pero mukhang malabo, dahil sa mga balita pa nga lang
na tungkol sa kanya nasasaktan na ako.
Hay...
Bumalik ang diwa ko nang tumubog ang aking cellphone.
Unregistered number, hindi ko na lang sinagot.
Nakailang tawag na iyon pero di ko talaga sinasagot.
Ayoko, mamaya si Daddy pa 'yon. Malaman pa niyang nasa
Maynila ako ngayon, e 'di kukunin ako noon.
My phone beeped, agad ko namang binasa ang text para
makumpirma kung si Daddy nga.
Unknown:
Damn, Yslah! Answer my damn call!
Nangunot ang noo ko, hindi naman ganyan magtext si
Daddy. Biglang nanlaki ang mga mata ko nang mapagtanto
ang text. Ilang sandali pa ay nagring ulit ang phone
ko.
Napangisi ako at sinagot 'yon.
"Save my number, will you?!"
Napangiwi ako sa naging bungad niya. Napakasungit
talaga! Malay ko bang siya iyon.
"Oo na!"
"Tss, where are you? Saan ba talaga kayo tumutuloy?"
tanong niya, medyo kalmado na.
"Bakit ba?"
I heard him sighed. "I wanna see you..."
Nag init ang pisngi ko.
"Sa Busay na lang tayo ulit magkita, tss..." pigil
ngiting sagot ko.
"What?! No way! Sabihin mo na kung saan ka tumutuloy,
sa Daddy mo ba?" iritadong sambit niya.
"Saavedraville..."
"Ano?! Bakit diyan? Kila Brix? What the hell, Disney?"
inis na singhal niya pagtapos ay naputol ang linya.
Nangunot ang noo ko, anong kinakagalit na naman niya?
Anong masama kung dito kami nakikituloy? Maayos naman
rito...
Kainis naman iyon, bahala siya. Kala naman niya
tatawagan ko siya. E 'di magalit siya, nababaliw na
siguro siya.
"Hoy, halika nga rito!"
Nagulat ako nang hilahin ako nila Berna papunta sa
poolside. Naka two piece silang tatlo, pula ang kay
Berna. Itim ang kay Aira at dilaw naman ang kay Iza.
"Berna!" piglas ko.
"Maliligo tayo!" humalakhak siya.
Nanlaki ang mga mata ko. "Ayoko! Maliligo ako sa
banyo, ayoko mag swimming!"
Halos ilang minuto nila akong pinipilit, pero nang
tatlo na silang humila sa akin ay sabay sabay kaming
nahulog sa pool. Halos manginig ako sa lamig ng tubig.
Inis na nilingon ko sila.
"Ay, galit na galit na!" si Iza.
Napailing iling na lang ako, inayos ko ang aking buhok
at saka umahon mula sa tubig. Wala talaga akong balak
mag swimming!
"Kainis naman, ayoko nga magswimming..." sumimangot
ako.
Nagtawanan lang silang tatlo.
"Wala na, nabasa ka na! Ipagpatuloy mo na lang!" ani
Berna.
Huminga ako ng malalim at saka tumayo, magbibihis na
lang ako ulit. Maliligo na rin ako, pero sa swimming
pool? Ayoko. Dumiretso ako sa sliding door.
Nanlaki ang mga mata ko nang makita si Shield na
lumilinga linga pa at nang mapatingin sa akin ay
kumunot ang noo.
Napapikit ako ng mariin at dumiretso sa loob kung
nasaan siya, lumapit agad siya sa akin at hinawakan
ako sa braso.
"Shield..."
Umigting ang panga niya at hinagod ako ng tingin.
Tinaas pa niya ang sando ko sa aking dibdib.
Pinamulahan ako ng pisngi.
"Magpalit ka na!" singhal niya.
Ngumuso ako at tumango na lamang, gulat pa ako nang
nakasuno siya sa akin hanggang sa pag-akyat ko.
"Doon ka sa baba, bakit ba sumusunod ka?" inis na
sambit ko.
"Babantayan kita..."
Kumunot ang noo ko. "Baliw ka ba? Ano ako, bata?"
Umismid siya at bumuntong hininga.
"Bilisan mo, hihintayin kita..." yumuko pa siya upang
halikan ang noo ko.
Nag init ang pisngi ko at pumasok sa aming kwarto nila
Berna. Dumiretso na agad ako sa banyo para makaligo at
magbihis.
Kausap ko lang siya kanina, nandito na agad siya. Tss,
hindi man lang niya sinabi na pupunta siya. Binabaan
pa talaga ako ng tawag.
Tumunog ang cellphone ko. Chineck mo agad ang text
niya.
Shield:
Get oustide, I'm waiting...
Napalunok ako.
Bakit sa labas pa?
Pagtapos kong mag-ayos ng madalian ay bumaba na ako at
lumabas ng mansyon. Nasa kabilang bahagi ng street ko
siya nakita, nakahilig siya sa kanyang magarang
kotseng dilaw at may kung anong kinakalikot sa
cellphone niya.
Napatalon ako nang tumunog ang cellphone ko,
seriously? Hindi ba siya makapaghintay?
Pinatay ko ang tawag, halos matawa ako nang makitang
naiinis na kumamot siya sa kanyang ulo pagtapos ay
ibinulsa ang cellphone at mabilis na tutungo sana ulit
sa mansyon.
Nagtama ang tingin namin, napanguso ako. Lumapit naman
siya agad at hinila ako sa palapulsuhan.
"Hindi mo pa sinagsagot ang tawag, huh..." sumimangot
siya.
"Nagmamadali ka ba?" sarkastikong tanong ko.
"Oo, pagdating sayo..." he said coldly.
Binuksan niya ang front seat para makapasok ako,
pagtapos ay mabilis na umikot siya para makasakay na
rin sa driver's seat. Gulat pa ako nang mabilis na
binuhay niya ang makina at nagmaneho paalis.
"Saan tayo pupunta?!" gulat na tanong ko.
"Sa bahay namin..." kaswal na sagot niya.
Namilog ang mga mata ko.
"What? Baliw ka ba! Anong gagawin ko doon?"
"Doon ka titira, sa tingin mo hahayaan ko na diyan ka
kila Brix? Hell no, Yslah..." iritadong umiling pa
siya.
Inis na tiningnan ko siya.
"Baliw ka talaga, Shield! Ibalik mo ako doon,
hahanapin ako nila Berna. Kainis ka naman!" gitil na
wika ko.
"Text or call them, sabihin mo na sa iba ka na
tutuloy..."
Napapikit ako ng mariin sa inis.
"Shield, hindi pwede! Sila ang kasama ko rito!"
"That's final, Yslah..." mariing sinabi niya.
Damn it!
Ano namang sasabihin ko kila Berna? Tsaka bakit ba
napapasunod ako sa sinasabi nito? Anong nangyayari sa
akin?
Ni wala akong dalang gamit! Tanging sarili at itong
suot ko lang, paano ko mabubuhay doon? Sira ulo talaga
itong si Shield. Wala naman kasi talagang masama kila
Brix.
Huminto kami sa tapat ng isang mansyon, kulay gray at
itim ang lahat doon. Maganda at magara ang itsura. May
isang mahabang terrace sa pinakagitnang taas.
Bumaba na rin ako sa mula sa kotse, bwisit talaga.
Wala na naman akong maiangal sa mga nangyayari ngayon.
Hinawakan niya ako sa kamay at pinagsiklop ang aming
mga daliri, gusto kong manginig. Damn it! Dumadaloy
ang kakaibang kuryente sa aking buong katawan.
"Shield! H'wag mo na akong hawakan!" impit na sinabi
ko.
Nagtaas siya ng kilay. "Bakit? Wala kang pakealam sa
gusto ko..." masungit niyang sinabi.
Napasimangot na lang ako, pumasok na kami sa loob ng
kanilang mansyon. Bumungad sa amin ang dalawang
kasambahay nila.
Hindi maiwasan na humanga ako sa loob ng mansyon,
napakaganda! Pagpasok pa lang ay bubungad sa'yo ang
grand staircase na marmol, may carpet na maroon.
Sa pag-akyat doon ay may malaking frame! Family
picture nila iyon. Ang dalawang mag-asawa ay nakaupo.
Ang apat na lalaki naman ay nasa kanilang likuran
nakatayo, si Cash, Shield at Matrix ang nakikila ko
roon.
Puro lalaki pala sila?
Ang magarbong chandelier sa ceiling ang nagbibigay
liwanag sa buong mansyon. Gusto ko pang pagmasdan ang
buong mansyon pero si Shield panay ang hila sa akin.
May tatlong mahahabang sofa sa kaliwang bahagi,
katapat noon ang malaking flatscreen tv. May mga
istante rin na napupuno ng mamahalin at antique na
figurines, para bang sobrang iniingatan at inaalagaan
'yon dahil sa sobrang linis at kintab.
"Si Mama?" tanong ni Shield sa isang kasambahay.
"Nasa dining area po..." sagot ng isang kasambahay,
halos mapanganga pa sila nang makita ang magkahawak na
kamay namin ni Shield.
Nahihiyang binabawi ko ang kamay mula sa kanya pero
matalim na tinapunan niya ako ng tingin kaya
napatahimik ako, sumabay na lang ako sa paglalakad
niya.
Sa entrada patungong dining area ay may dalawang
statue na lion sa magkabilang gilid, kulay gold pa
'yon. Talagang magarbo ang mansyon na 'to.
"Ailler..." pumalinlang ang maligayang boses ng isang
babae.
"Ma..." humalik si Shield sa pisngi ng babae.
Batid kong nasa thirties siya, kamukha niya ang
kapatid ni Shield na si Cash! Straight ang kanyang
itim na itim at hanggang balikat na buhok,
nakalipstick siyang kulay pula terno sa kanyang dress
na suot.
Sopistikada pero hindi naman mukhang masungit kung
titingnan, mabilis ang paghinga ko dahil sa kabang
nararamdaman ngayon lalo pa nang madako ang kanyang
tingin sa akin.
Pinisil ni Shield ang aking kamay. "Breathe, baby...
It's okay..." he softly whispered.
Huminga ako ng malalim at nahihiyang ngumiti sa mommy
niya. Kinalas ni Shield ang kamay namin at pumulupot
naman iyon sa baywang ko.
"Ma, this is Yslah dos Santos..." he smiled. "My
girlfriend..."
Hindi napigilan na lumaki ang mata ko dahil sa ginawa
niyang pakilala sa akin. Malakas na kumalabog ang puso
ko, parang may lumilipad sa aking tiyan na hindi
maintindihan.
Gulat din ang reaksyon ng mommy niya, napako ang
tingin niya sa akin pagtapos ay suminghap at
binalingan si Shield.
"You're living in Busay, how come you would have a
girlfriend here?"
"She's living in Busay, Ma..." Shield answered.
"Nagbakasyon sila ng mga kaibigan niya rito, that's
why she's here..."
Napatango tango naman ang gulat pa rin na reaksyon ng
kanyang Mommy at tumingin na naman sa akin.
"Yslah, Mommy ko..." pakilala niya sa mommy niya.
Lumunok ako at ngumiti sa mommy niya. Matagal pa siya
bago gumanti ng ngiti sa akin, napahinga ako ng
maluwag pero hindi pa rin nawawala ang kaba ko.
"Ma..." pakantang tawag ng isang lalaki na hindi ko
alam kung saan nagmula.
"August, I'm here!" banayad na sigaw naman ng mommy ni
Shield. "Ailler, maupo kayo. Pababa na rin ang Daddy
mo..."
Tumango lang si Shield at hinigit na ako sa dining
table, nilaharan niya ako ng upuan at saka siya umupo
sa aking tabi. Lalo pa niyag nilapit ang kanyang upuan
sa akin.
"Are you okay? It's okay, baby..." malambing na sinabi
niya habang hinahagod ang likuran ko.
Pumikit ako at huminga ng malalim.
"Hindi mo naman ako girlfriend, epal ka talaga..."
gitil na anas ko.
Kung hindi lang ako nahihiya, babatukan ko talaga ito,
e. Girlfriend daw? Hindi naman siya nanliligaw,
girlfriend agad? Tss...
He chuckled sexily as he kissed my cheek.
"Shield!" saway ko.
"Girlfriend na kita, hindi ka na pwedeng maagaw..."
aniya.
Nasa ganoong posisyon kami nang may sumipol.
Napalingon kami ni Shield sa kanya.
Ang gwapo!
Magulo ang kanyang cleancut na buhok, ang ilong niya
ay makitid sa sobrang tangos, maayos na nakadepina ang
kanyang panga at ang kanyang mata ay katulad ng kay
Shield.
"Finally, you brought a girl here..." ngumisi siya kay
Shield.
Umismid lang si Shield. Ngumisi ang lalaki nang
bumaling siya sa akin.
"Magandang gabi, binibini..."
Nag init ang pisngi ko. Heck! Napaka play boy niya,
siya ang panganay na kapatid ni Shield. Doon sa kwento
ni Brix.
Totoong napaka playboy nga ng dating niya, parati lang
nakangiti at mukhang nanloloko. Ibang iba sa tatlo
niyang kapatid.
Suminghap si Shield.
"Will you shut up?" singhal niya rito.
Sumipol ang lalaki at humalakhak.
"August, stop it..." saway ng kanilang mommy,
naghahanda siya ng mga pagkain. Tinutulungan siya ng
iba nilang kasambahay na maglagay ng pagkain sa
lamesa.
"Ang sungit..." ngumuso si August at umupo na rin sa
aming harapan, inaba niya ang kanyang sarili sa
pagcecellphone.
"Where's Arrence?" tanong ng mommy nila.
"I'm here! Missed me that much, My?" sumulpot ang
tumatawang si Cash, humalik agad siya sa pisngi ng
mommy nila.
"Umayos ka, Arrence may bisita..." ani Mommy nila.
"Jema, pakitawag si Alcade..." baling niya sa isang
kasambahay at saka tumungo muli sa kitchen.
Kumunot ang noo ni Cash at bumaling sa aming gawi,
halos lumubog ako sa kinauupuan ko dahil sa hiya.
Tumaas ang kilay niya at tumingin kay Shield.
"Don't start, Cash..." malamig na sambit ni Shield,
tila nananaway.
Huminga ng malalim si Cash at nagtaas ng dalawang
kamay bilang pagsuko at saka umupo na rin sa tabi ni
August na ngayon ay papalit palit ang tingin sa amin.
"Are you hungry?" tanong sa akin ni Shield.
Baliw ba siya? Sino ang makakaramdam ng gutom sa
ganitong pangyayari? Ugh. Malalagot talaga siya sa
akin mamaya. Kainis, hindi ko naman alam na may family
dinner sila ngayon.
"Jema, nasaan na si Alcade?" tanong ng mommy nila.
"Pababa na daw po... tatawagin ko na lang ulit,
Ma'am..."
"No need..." tamad na sambit ni Matrix, pabagsak na
umupo siya sa tabi ni Cash.
Nagtama agad ang tingin namin, lalo pa akong kinabahan
ngayon. Ewan ko bakit kabadomg kabado ako pag nasa
paligid itong si Matrix. Parang may kakaiba kasi lagi
sa kanyang paninitig.
Nagsalubong agad ang kilay niya at tumingin kay
Shield.
"What the hell, Shield?!" mahina ngunit mariin singhal
ni Matrix.
Kumunot ang noo ko dahil doon. What? Anong mayroon?
Magkaaway ba sila ni Shield?
Parang may kumurot sa puso ko nang maisip na parang
ayaw niya sa akin para sa kapatid niya. Bakit? May
mali ba akong nagawa?
"Matrix..." nananaway na tinig ni Cash. "You can talk
later, not now..." umiling siya.
Huminga ng malalim si Matrix na tila nagpapakalma at
sumandal na lamang sa kanyang upuan.
Napabuntong hininga ako, pumulupot naman agad ang
braso ni Shield sa baywang ko at pinagsiklop ang aming
mga daliri.
"Don't mind them, baby..." malumanay na bulong niya at
humalik sa aking sentido.
Chapter 23
Yugto 21
Yugto 21
Naging maayos naman ang pagkain namin, kahit wala
akong gana ay pinilit kong kumain para hindi
nakakahiya.
Narito na rin ang kanilang Daddy na si August ang
kamukhang kamukha, si Shield at Matrix at pinaghalo
na. May mga parte sa kanilang mukha na sa Daddy nakuha
at mayroon din sa kanilang Mommy.
Mali pala ang naisip ko noon na half brothers lang
sila, ngayon na nakita ko na ang kanilang magulang.
Pinakilala ako ni Shield sa Daddy nila, napakabait
niya at sinabi niyang natutuwa siya dahil doon si
Shield nanirahan sa Busay para daw may kasama ang
kanyang Lola.
"Your mother is Desiree Escuadra - dos Santos, am I
right?"
Nagulat ako dahil kilala niya ang Mama ko, hindi ko
akalain 'yon. Pero siguro ay sa Busay rin siya noon
kaya niya nakilala.
Tumango ako at ngumiti.
"Who's your father?" tanong pa niya.
"David dos Santos po..."
Ngumisi siya, nakikita ko talaga si August sa kanya.
Mukhang playboy! Kahit tatay na siya ay mababakas pa
rin ang pagiging gwapo sa kanya.
"Best friend ni Daddy iyon!" halakhak ni August.
Namilog ang mga mata ko at tumingin sa Daddy nila.
Nakangisi lang siya at tumango. Ang liit naman yata ng
mundo, hindi ko alam na may matalik na kaibigan si
Daddy noon.
"Noon po?" tanong ko.
"Sila pa rin hanggang ngayon..." ani Tita Aina.
Humalakhak si August.
"Bromance sila..."
Mahinang natawa ako.
"Bakit hindi kita nakikita pag pumupunta ako sa inyo?"
tanong ni Tito Arren.
Hilaw na ngumiti ako.
"Ah, hindi po kasi ako doon tumutuloy..." pag amin ko.
Nangunot ang noo ng mag-asawa.
"Huh? Bakit naman? Saan ka tumutuloy kung ganoon?"
tanong ni Tita.
"Sa bahay po ng kaibigan ko, sila po kasi ang kasama
ko papunta rito..."
"Kanino? Saan? Safe ka ba roon, hija?" si Tita.
"Sa Saavedraville ho... Ayos naman po doon..."
"Sino doon? Kaibigan mo ba ang isa sa Saavedra?"
Umiling ako. "Hindi po, sa Vega po..."
"Oh, sino ang kaibigan mo si Sabrina?"
"Ma, pwede bang dito na lang muna siya?" biglang
pakikisabat ni Shield.
Napabaling ang lahat sa kanya. Napaawang ang labi ng
Mommy niya. Napapikit naman ako ng mariin at nilingon
siya.
"Shield..." mahinang saway ko. "Tita, hindi po..."
nahihiyang bumaling ako sa magulang niya.
"Baliw ka na..." napapailing na usal ni Matrix.
"Ang tanong kung papayag ba si Disney sa gusto mong
mangyari, Anak..." ani Tita. "Pero hindi kayo
magsasama sa isang kwarto, huh..."
Halatang iritado na si Shield. Nag-init ang aking
pisngi.
"Tita, hindi po. Ayos lang naman ako sa tinutuluyan
namin..." hilaw na ngumiti ako.
Ngumiti rin siya sa akin.
"I won't let her stay there..."
"What? Naroon naman ang mga kaibigan niya, Ailler.
Hindi mo siya pwedeng pilitin, hindi niya maeenjoy ang
kanyang bakasyon kung pagbabawalan mo siya..." si
Tita.
Kanina pa inis si Shield, pagtapos namin mag-usap usap
at kumain ay hindi na siya naging kalmado. Puro siya
pagbuntong hininga at mahing pagmumura.
Hindi ko talaga maintindihan ang problema niya, para
na siyang tanga na nagagalit at naiinis sa mga walang
kakwenta kwentang bagay.
Pati ba naman tutuluyan ko, big deal sa kanya?
Kinagabihan hinatid niya ako kila Brix, halos tulog na
yata amg lahat ng tao ng pumasok ako. Pagpasok ka sa
aming kwarto ay tulog na nga sila Berna.
Hindi ko alam kung nagtetext o tumatawag ba sila sa
akin, kasi kinuha ni Shield ang cellphone ko kanina.
Ngayon lang ulit niya binalik nang ihatid niya ako.
Ayaw pa niya talaga ako ihatid kaya inabot na ako ng
alas dose ng madaling araw sa kanila, gusto niya na
doon ako matulog. Anong akala niya papayag ako?
Baliw na siya.
Kinabukasan ay nagising ako sa mahinang tampal sa
aking pisngi. Nagkukumupulan sa akin sila Berna, Iza
at Aira.
"Dis! Dis! May naghahanap sa'yo..." ani Iza.
Kumunot ang noo ko at nagkusot ng mata bago tumayo.
Sino naman kaya ang naghahanap sa akin?
"Sino?"
Hindi sila sumagot, kaya sumunod na lang ako sa kanila
pababa. Kahit hindi pa ako naghihilamos o ano, hindi
naman siguro presidente ng Pilipinas ang naghahanap sa
akin.
Nanlaki ang mga mata ko nang makita kung sino ang
kausap ni Brixter. Kausap niya si Daddy!
"Daddy..." I exclaimed.
Damn, paano niya nalaman kung nasaan ako? Napasinghap
ako nang maisip na si Mommy siguro ang nagsabi sa
kanya.
Tumayo agad siya, malapad na nakangiti habang
nakatingin sa akin. Naglahad siya ng mga braso para
tumanggap ng yakap.
"My baby, Yslah!" maligayang aniya. "I missed you so
much..."
"Daddy, what are you doing here?" maingat na tanong
ko.
Sa ilang buwan kong hindi nakita si Daddy ay maraming
nagbago sa kanya, ang kulay ng buhok niya ay brown na
ngayon, ang kanyang katawan ay lalong kumisig ngayon.
"Narito ako para sunduin ka..." saad niya.
Napangiwi ako. "Daddy, kasama ko ang mga kaibigan
ko..."
"Pwede naman silang tumuloy sa atin kung gusto mo
silang kasama..."
Bumuntong hininga ako.
"Yslah, you can't say no..." iling niya. "Two weeks pa
ang bakasyon mo, right? Gusto ko sanang makasama ka,
don't worry I won't force you to live here..."
I sighed.
Wala na talaga akong kawala ngayon, gusto akong
makasama ni Daddy. Ayos na sa akin na hindi niya ako
pipilitin na tumiri rito kasama siya.
"Berna, ayaw niyo ba talaga sumama sa akin?" tanong
ko.
"Hindi pwede, Dis. Dadalaw na lang kami sa inyo. Two
weeks lang naman, pagbigyan mo na rin ang Daddy mo..."
ani Berna.
"Oo, baka ako bumisita rin sa bahay namin..." si Aira.
"I'll call you kung magpaparty tayo..." humalakhak si
Berna.
Bagsak balikat ko nang magpaalam ako kila Berna,
nilagay ng driver ang dalawang bag ko sa compartment
ng sasakyan.
Si Daddy naman ay nagpaalam at nagpasalamat na rin kay
Brix. Lumapit si Brix sa akin.
"Bibisita ako sa inyo, Pochie..." ngumiti siya at
hinalikan ang pisngi ko.
Napaiwas agad ako, damn. Hindi ko talaga alam kung
anong ginawa sa akin ni Shield. Masaydo akong
dumidepende sa kanya, kahit wala siya rito. Naiisip ko
pa rin na ayaw niyang nakikitang may ibang lalaki na
humahawak sa akin.
"Salamat, Brix..." ngumiti ako.
He smiled. "You're always welcome, Lala. Sayang lang
at hindi tayo nakapagdate. 'Di bale doon na lang sa
inyo..." ginulo niya ang buhok ko.
Pagtapos pa ng mga ilang paalam ay tumulak na kami
paalis ni Daddy. Hindi ko alam kung malayo o malapit
ba ang tinitirahan ni Daddy.
Dati na akong nakapunta roon pero hindi ko na
matandaan ang itsura ng lugar o kung saan man iyon.
"Hindi mo man lang sinasabi sa akin na narito ka sa
Manila..." tunog nagtatampo nang sabihin ni Daddy
iyon.
Napakurap-kurap ako.
"Daddy, biglaan lang din po kasi.. I'm sorry..."
"Kung hindi pa sasabihin ng Tito Arren mo, hindi ko pa
malalaman..."
"Tito Arren?" I exclaimed.
Siya ang nagsabi? Akala ko si Mommy! Bakit naman
sasabihin ni Tito?
Halos manlaki ang mata ko, does he know anything about
Shield? Sinabi rin ba ni Tito Arren na boyfriend ko
ang anak niya?
Parang may kumiliti sa aking tiyan, naninibago pa rin
talaga ako pag naiisip ko na boyfriend ko si Shield.
Nakakakilig na nakakakaba pag naiisip ko iyon.
Bumuntong hininga ako at nagpigil ng ngiti.
"Kilala mo pala si Tito Arren mo? Nagulat nga ako nang
tumawag siya sa akin kaninang umaga na narito ka sa
Manila..."
"E- eh, sorry talaga, Daddy..."
Wala akong ibang maisagot sa kanya, naguguluhan ako.
Maaaring nag-aalala lang din siguro siya kung saan ako
tumutuloy.
Tsaka imposible din na hindi niya masabi kay Daddy
iyon gayong close pala sila.
"Pinuntahan na kita agad, you know I missed you so
much. I'm sorry kung hindi ako nakakadalaw sa
Busay..." lumungkot ang boses niya.
Ngumiti ako.
"Okay lang, Dad. Magkasama naman tayo ngayon, pasensya
na kung hindi ko rin nasabi ang tungkol dito..."
Gusto ko naman makasama si Daddy, kaya pagbibigyan ko
na lang. Dito muna ako sa kanyang hanggang sa matapos
ang sembreak.
Sinabi na rin naman niya na hindi niya ako pipilitin
tumira rito, iyon lang naman ang iniiwasan ko kaya
hindi ako nagpapkita sa kanya.
Tumunog ang cellphone ko, tumatawag si Shield.
Nilingon ko si Daddy bago sagutin ang tawag.
"Good morning, baby..." his bedroom voice made me
shivered.
Napalunok ako.
"Oh, bakit?" pormal na tanong ko.
"Bakit? Iyan talaga ang bungad mo? Where are you?"
iritadong tanong niya.
"Let's talk later, kasama ko ang Daddy ko..." mahinang
sinabi ko.
"So, what? Pabulong bulong ka pa, kinakahiya mo ba
ako?"
Kumunot ang noo ko.
"Umayos ka nga. Mamaya na, okay?"
"Tss... Okay, I love you..."
Halos mailaglag ko ang aking cellphone dahil sa sinabi
niya, kumalabog ng sobra ang puso ko. Para akong
nakuryente.
Wala sa sariling binaba ko ang tawag, pakiramdam ko
tumaas ang mga buhok ko. Uminit ang pisngi ko.
Paulit ulit na huminga ako ng malalim sabay bubuntong
hininga.
Damn you, Shield!
Nakatanggap ako ng text mula sa kanya.
Shield:
I love you, Yslah.
Napapikit ako ng mariiin, lahat lahat ng pagpipigil sa
kilig ay ginawa ko na. Pumikit na lamang ako at
ngumisi, sinandal ko ang aking ulo sa back rest at
nagreply sa kanya.
Ako:
Shut up.
Wala pang isang minuto nang magreply siyang muli.
Seriously?
Shield:
You're so rude. Come on, Yslah. Give me back my, I
love you!
Ngumuso ako para mapigilan ang ngisi.
Ako:
I love you.
Sinundan ko agad ang text ko.
Ako:
Joke!
Pinigilan ko ang matawa, lumingon agad ako kay Daddy
na ngayon ay nakatingin pala sa akin. Halos malagutan
ako ng hininga sa sobrang hiya.
Tumikhim ako at umayos ng upo.
Damn it! Nakakahiya! Nakita niya pa akong ngumingiti
mag-isa. Smiling like crazy! Hindi ko na binasa ang
mga sumunod na reply ni Shield. Tumingin na lamang ako
sa labas ng bintana.
But hell, I'm dying to read his texts! I miss him.
Ngayon siguradong hindi ko na muna siya makikita dahil
nandito ako sa Daddy ko.
Mas mabuti sana kung naroon lang ako malapit sa
Village nila, nakikita ko pa siya pag pumupunta siya
kila Brix.
Sighs...
Elite Exclusive Village...
Malayo ang Village na ito mula kila Brix, pati kila
Shield. Nasa forty minutes ang byahe namin, halos
makatulog na nga ako sa sobrang buryo.
Huminto kami sa tapat ng isang mansyon, ito pa rin ang
mansyon na tinirahan namin noon. Nabago lang ang kulay
at nadagdagan pa ng isang floor.
Binuhat ni Manong Isko ang aking dalawang bag, si
Daddy naman ay pinauna na akong pumasok sa mansyon
dahil may tumawag sa kanya.
Iginala ko agad ang aking paningin sa buong mansyon.
Katulad ng sa mga mansyon na napuntahan ko, mas
magarbo pa rin ang kila Shield.
Simple lang ang mansyon na ito, naiba na rin ang ayos
sa loob. Lahat ay naging bago na, noon kasi ay hindi
naman ganito ang itsura ng mga furnitures rito.
Ang malaking chandelier sa ceiling ay may mga angels
na nakasabit palibot, sa pag-akyat ng hagdanan ay may
chandelier din na hindi kalakihan. May picture ako
roon, noong bata pa ako. Ang dalawang jar na mamahalin
ay nasa magkabilang gilid ng grand staircase.
Sa kanang bahagi naman ang tanggapan, may tatlong
mahahabang sofa na cream ang kulay. May disenyo iyong
mga bulaklak, katapat noon ang malaking flatscreen tv
na may painting sa itaas, puro modelo iyon. Hindi ko
mabilang ang dami.
Sa istanteng naghahati sa dining area naman ay may mga
collections na babasaging manika at mga maliliit na
laruang kotse, lahat sila ay nasa ayos.
"Magandang umaga, Ma'am..." sumalubong sa amin ang
dalawang kasambahay na nakaunipormeng dark blue.
Ngumiti ako. "Disney na lang ho..."
Tumangu-tango naman silang dalawa, mula sa dining area
ay may isa pang babaeng lumabas. Medyo may katandaan
na siya pero malakas pa rin, batid kong siya ang
mayordoma rito.
"Ma'am Disney, magandang umaga..." pagbati niya sa
akin.
Hilaw na ngumiti ako. "Disney na lang ho, uh...
Ate..."
Ngumiti rin siya.
"Kung iyon ang 'yong gusto... Maaari mo akong tawaging
Roberta..."
Biglang umakbay sa akin si Daddy, tumikhim siya.
"Roberta, this is my one and only daughter, Yslah
Disney. Maninirahan siya rito sa loob ng dalawang
linggo, maaasahan ko ba kayo?" anito kay Roberta.
Malapad na ngumiti si Roberta at tumango.
"Maaasahan, David..." aniya. "Kayo ba'y kumain na?"
Umiling si Daddy at iginiya na ako papunta sa dining
area. Nag-uusap sila ni Roberta tungkol sa mga
pinapaayos ni Daddy rito sa mansyon.
"Paki asikaso na rin ang pagpapagawa ng mga railings
sa garden, nangangalawang na kasi ang iba roon..." ani
Daddy.
Tumango si Roberta. "Ganoon pa rin ba ang disenyong
gagawin?"
Umupo ako sa isang upuan malapit sa kung saan umupo
rin si Daddy. Ang mata ko ay gumala sa buong dining
area.
May chandelier din sa ceiling nito, ang lamesa ay
cream ang kulay katerno ng mga upuan. Tag-tatlo ang
bawat upuan sa magkabilang hilera, tag-isa naman ang
nasa gitnang magkatapat.
Sa likurang bahagi naman ay may counter table, ang mga
prutas ay nakaayos sa isang basket doon, may tatlong
highchairs din kulay kahoy.
Natakam ako sa mga pagkaing nakahanda sa aking
harapan, may iba't ibang putahe. Kabilang doon ang
aking mga paborito.
"Eat, Yslah..." ani Daddy, nag umpisa na rin siyang
maglagay ng kanyang pagkain.
Kinuha ng kasambahay ang bowl ng kanin at nilagyan ako
sa aking plato. Nahiya naman ako kaya agad kong kinuha
iyon.
"Ako na ho..."
Magkasabay kaming kumain ni Daddy, parang napakatagal
ko nang hindi nakakasabay si Daddy na kumain. It feels
like first time that we're eating together...
Pagtapos namin kumain ay inihatid ako sa aking
tutuluyang kwarto ni Roberta, si Daddy naman ay
dumiretso sa kanyang opisina.
"May telepono riyan, tumawag ka lang kung may
kailangan ka..." anito.
Ngumiti ako at umupo sa kamang malambot. Hinaplos ko
ang comforter na nasa ibabaw nito.
"Salamat ho..." sabi ko.
Ngumiti lamang siya at marahang tumango pagtapos ay
isinara na ang pintuan ng silid. Kahit pala hindi ako
naninirahan rito may sarili akong kwarto.
Sa bedside table ay may picture frame na magkasama
kami ni Brixter, hindi ko alam kung kailan napunta
iyon dito. Ang isa pang picture frame ay kami naman ni
Sabrina.
Si Mommy siguro ang nagdala rito, may ganoon din ako
sa aking kwarto sa Busay. Baka pinakopya niya kaya
mayroon din dito. Humiga ako at huminga nang malalim.
Napatayo agad ako nang maalala si Shield, kinuha ko sa
aking bag ang phone ko at binasa ang mga text. May
thirteen missed calls roon at nineteen messages.
Seriously?
Shield:
Baby, are you asleep?
Iyon ang bago niyang text kaya iyon na lang ang binasa
ko, ano na naman kayang inuungot nito? Nagtype ako ng
reply.
Ako:
No, kakarating lang namin sa bahay...
Ilang minuto pa ay tumawag na agad siya. Ano bang
ginagawa niya at bakit parang parating nakahawak sa
cellphone niya? Tss.
"Oh?" bungad ko.
"Tss, pagtapos mo akong paghintayin iyan ang ibubungad
mo?"
Bumuntong hininga ako.
"Anong gusto mo?"
"Gusto kong sabihin mo ulit 'yong nasa text mo! Walang
joke dapat..." pamaktol niyang sinabi.
Napahugot ako ng malalim na hininga at napangisi.
"Ayoko! Tumigil ka! Joke lang naman talaga 'yon..."
"What?! H'wag mo akong pinagloloko! Ibig sabihin, joke
lang na mahal mo ako?"
Napakurap-kurap ako sa kaseryosohan ng kanyang boses.
Hindi ako makapagsalita, parang may bumara na naman sa
aking lalamunan.
"Hindi... ko alam..." lumunok ako.
"Hindi mo alam? Ano iyon? Do you want me to court
you?"
Kumalabog ang puso ko. Walang bakas ng pagbibiro sa
kanya ngayon, wala ring maktol. Tanging kaseryosohan
lang.
"Hindi, Shield..." huminga ako nang malalim.
"I love you..."
Halos magwala na ang puso ko sa sobrang kaba at hindi
maintindihang pintig ng puso! Damn it, binabaliw niya
talaga ang pakiramdam ko.
"Baby..." he softly called.
Hindi ko alam kung gaano ako katagal natahimik, wala
akong ginawa kundi ang magbuntong hininga at
suminghap.
"I- I love you, Shield..." nanindig ang balahibo ko
pagkasabi noon sa kanya. Parang gusto kong mangisay sa
kama.
Oh my God!
Gusto ko rin naman sabihin sa kanya ang mga salitang
iyon, mahal ko naman talaga siya. Siya lang ang kauna-
unahang minahal ko. Kaya sobrang sarap sa pakiramdam
ng lahat.
Pakiramdam ko ito na ang pinakamasayang naramdaman ko,
masaya ang puso ko. Walang iniintindi. I would just
control my feelings, I shouldn't love too much...
Macocontrol ko nga ba?
E, ngayon nga. Araw-araw, iba iba ang nararamdaman ko
para sa kanya. Araw araw, palala ng palala...
Tumahimik ang kabilang linya. Wala akong salita na
nadidinig mula sa kanya.
Kumunot ang noo ko.
"Shield?"
I heard him chuckled.
"I love you more..."
Chapter 24
Yugto 22
Yugto 22
Tatlong araw na ako rito sa puder ni Daddy, wala
kaming ginawa kundi ang lumabas at pumasyal lamang.
Hindi rin siya pumapasok sa kanyang trabaho.
Masaya naman ang mga naging oras naming magkasama,
nagulat pa ako kahapon nang may ibigay siya sa aking
regalo. Pamgarap ko iyon noong bata ako, polaroid
camera at DSLR.
Magkasabay pa talaga niyang binigay iyon sa akin,
hindi raw siya nakauwi ng dalawang buwan noong bilhin
niya iyon. Kaya ngayon na lamang niya binigay.
I miss Shield. We haven't seeing each for three days,
I'm not used to it. I don't know, but it's like my day
won't be completed when I didn't have a chance to see
him.
Bumuntong hininga ako at chineck ang cellphone ko.
Nabasa ko naman agad ang text niya, kaya napangisi
ako.
Shield:
FaceTime, baby...
I turned the wifi on, so that we can FaceTime. Ilang
minuto pa ay nakita ko na ang pangalan niya sa screen.
I answered it.
Bumungad agad sa akin ang mukha niya, nakahiga siya sa
kama patagilid. Antok na antok pa ang kanyang itsura.
Namumugto ang mga mata at mapula ang labi.
So... he just got up?
He's topless, nakapabalot sa kanya ang gray na
comforter. Mukhang tamad na tamad pa talaga siya sa
ganitong oras.
Kumunot ang noo ko.
"Baby..." he huskily greeted.
Nag-init ang pisngi ko, tumikhim ako at umayos ng
pagkakaupo sa swing.
"Hm?"
Bahagyang ngumuso siya, tumitig lamang siya sa screen.
Biglang na conscious ako, tinakpan ko ang bibig ko at
tumitig lang din sa screen. Ilang sandali pa ay
sumilay ang ngisi sa labi niya.
My heart clenched, everytime he do that. He's making
me crazy! Masyado siyang gwapo para sa isang bagong
gising na tao.
"I miss you..." aniya. "Hindi pa ako pumupunta diyan,
gusto ko kasing magkasama muna kayo ng Daddy mo..."
Namilog ang mata ko.
"Alam mo 'to? I mean, nakapunta ka na ba rito?"
Tumango siya. "Yup, twice..."
"Bakit? Anong mayroon?" tanong ko.
"Marian's birthday party was celebrated there..."
Oh, Marian? My cousin...
"Close kayo?"
"Sakto lang, si Rocket ang kalapit niya..." aniya,
umupo na siya ngayon at sumandal sa headboard ng
kanyang kama.
Ngumuso ako. "Bakit hindi kayo close?"
"I'm not into girl friends... si Rocket lang ang
madalas na may kaibigang babae..."
Weh? Sa totoo lang si August lang naman talaga ang
mukhang maloko at playboy sa kanila, kaya hindi na
nakakapagtaka.
Sila Shield at Matrix naman ay talagang mailap kung
titingnan. Si Cash ay nasa middle lang, kumbaga
pwedeng maging babaero, maloko at pwede ring maging
masungit.
Humikab siya, kuminang ang konting luha sa gilid ng
kanyang mata. Namula ang ilong niya, ang cute lang.
Ngumisi ako. Lalo pa siyang lumapit sa screen at
tumitig.
"Do you miss me?" tanong niya bigla.
Nag-init ang aking pisngi. Nang-iinis na umiling iling
ako sa kanya at ngumisi.
He smirked.
"Your answer doesn't match with your expression,
baby..."
I frowned.
"Madam Auring? Could you read my mind too?" pang iinis
ko.
Ngumuso siya at tumango.
"Your mind says, you're missing me right now..."
Humalakhak ako. "You're not good at it! Hm, I miss
you..."
Lumapad ang ngisi niya.
Hindi ko alam kung akong pinakain o ginawa sa akin ni
Shield, pero talagang bawat araw na nakikita ko ang
mukha niya ay nahuhumaling ako!
"See? Where's my I love you?"
"I'm just missing you, but I don't love you..."
ngumuso ako.
He scowled. I can't help but laugh at it.
"Fine, your actions says otherwise, anyway..." he
chuckled. "I love you..."
Puro ganoon ang usapan namin ni Shield sa araw-araw,
natutuwa talaga ako pag nagiging isip bata siya
minsan. Hindi kasi ganoon ang nakilala kong Shield.
Masyadong masungit si Shield noong makilala ko siya,
wala rin siyang kakwenta kwenta kausap dati. Pero
ngayon habang tumatagal na nakakausap ko siya ay nag
iiba na.
Mayroon pa pala siyang mga tinatagong ugali, like
sweetness! He's really sweet, parati siyang nagsesend
ng mga sweet messages sa akin. Simple lang pero sweet
para sa akin.
Kinabukasan ay maaga ako nagising para maglakad lakad
sa paligid ng mansyon. Umupo ako ulit sa porch swing,
nagbasa ako ng mga chats nila Berna.
Panay ang send nila sa akin ng mga pictures nilang
nasa bar, kasama sila Brix kabilang din doon ang mga
kaibigan ni Brix. Mukhang masaya silang lahat.
Berna: You should visit here! Let's party!
Aira: Bebe Dis, we miss you! Four days ka ng wala. Sa
Busay na ba tayo magkikita?
Ako: I don't know yet, parati kasi kaming lumalabas ni
Daddy.
Iza: It's okay! Minsan mo lang nakakasama ang Daddy
mo. Pag umuwi ka sa Busay matagal na naman kayong
hindi makakapagkita.
Napanguso ako.
"Disney..."
"Ho?" lumapit agad ako kay Roberta nang tawagin niya
ako.
"Pumunta ka raw sa SC ngayon, pinapasabi ng Daddy
mo..."
Kumunot ang noo ko. "Bakit daw ho?"
"Baka ipapasyal ka niya sa kumpanya..." ngumiti siya.
Pagtapos makipag-usap kay Roberta ay dumiretso na ako
sa aking kwarto upang maligo at magbihis.
Bakit naman kaya pinapapunta ako doon? Wala naman
akong alam, kung ipapasyal niya ako. Ano namang
makikita ko roon? Paniguradong puro modelo lang.
I wore a simple black dress and flats. Hindi ko naman
kailangan mag heels dahil matangkad ako kahit papaano,
last time I checked when I was in highschool. 5'6 tall
ako noon, ewan ko na lang ngayon.
Hinatid ako ni Manong Isko sa Star Company, ngayon
lang ako nakapunta rito. Kahit matagal na ito ay hindi
ako nagagawi sa kumpanyang ito, parati lang si Daddy
ang narito kung paminsan minsa'y naman pumupunta rin
si Mama.
Napakataas pala ng gusaling ito, sa pinakatuktok ang
nakalagay na "Star" gawa sa bakal iyon na kulay ginto,
napapikit ako sa liwanag ng araw. Yumuko at nagpatuloy
na sa pagpasok.
"Saan po kayo, Ma'am?" tanong ng guard. "Pwede po bang
paiwan na lang ng ID?"
Kinuha ko ang aking ID mula sa bag at binigay sa
kanya, namilog ang kanyang mata at tumingin sa akin.
Tumingin ako aa pintuang salamin, wala akong makita
mula sa loob. Sarili ko lang ang nakikita kong
repleksyon. Masyado naman yata itong tago.
"Ay, pasensya na, Ma'am. Kayo ho pala ang anak ni Boss
Dave..." kumamot siya sa kanyang batok.
Ngumiti ako at tumango. "Ayos lang ho, kuya."
Hilaw na ngumiti siya, binalik niya ang ID ko at
pinagbuksan ako ng glass door. Halos mamangha ako sa
itsura ng loob. May malaking chandelier sa ceiling
nito, ang maluwag na espasyo sa gitna ay may fountain
na hindi naman kalakihan.
Halos lahat ng naglalakad ay panay modelo, ang iba ay
nag uusap habang naglalakad patungo sa elevator. Ang
iba naman ay nakatambay sa lobby, nakaupo sila sa
couch at nag uusap usap rin.
May mga babae at lalaki, halo-halo. Bigla ay
nakaramdam ako ng hiya, parang napakasimple ko rito
kung titingnan. Ang gaganda ng mga babae, ang mga suot
nila ay talagang pang-sexy!
Napalunok ako at nagtungo sa front desk para
magtanong, wala akong alam sa mga ganito kaya maganda
na talaga na magtanong ako kesa dumiretso agad ako
kung saan.
"Good afternoon, Ma'am..." the lady with corporate
attire greeted me.
"Good afternoon, may I know where Dave dos Santos is?"
magalang kong tanong.
"Do you have an appointment with him?" pormal na
tanong niya.
"Disney!"
Napalingon ako sa lalaking humawak sa balikat ko,
nakangisi siya sa akin at nagtaas-baba ang kilay.
"Tito Arren..."
Binati agad siya ng babaeng nasa front desk, tumango
naman siya roon at ngumiti.
"This is Dave dos Santos' daughter, Leira..." he
stated.
Gulat naman ang reaksyon noong Leira at hilaw na
ngumiti, mukhang nahihiya pa siya. Wala naman sa akin
iyon, narito lang naman ako dahil sinabi ni Daddy.
"I'm sorry, Ma'am..." nagyuko siya ng ulo.
Pagtapos makipag-usap sa babae ay sabay kaming
naglakad ni Tito Arren, hindi ko akalain na makikita
ko pa siya rito. Tumunog ang kanyang cellphone.
"Wait, Disney..." ngumiti siya sa akin bago sagutin
ang tawag.
"Ah, shit. I forgot, okay... wait... I'll be there..."
sunod sunod na sagot niya sa kausap.
"Tito..."
Napalingon kami sa lalaking tumawag kay Tito Arren,
halos malaglag ang panga ko nang makita kung sino
iyon. Nakangiti siya kay Tito, nagtaas naman ng kilay
si Tito sa kanya at tinapik siya sa balikat.
Damn, Devious the king of Calvin Clein!
"Devious! Good thing you're here!" ani Tito.
Kumunot ang noo ni Devious. "Why, Tito?"
Hinawakan ako ni Tito sa baywang at iniharap kay
Devious, wala akong magawa kundi ang lumunok dahil sa
sobrang kaba.
Parati ko siyang nakikita sa billboards, sa Cebu rin
ay marami siyang ganoon. Sobrang sikat niya dahil siya
ang binansagang "King Calvin Clein" model. Sa
henerasyon kasi ngayon, siya na ang talaga pinaka hot
at gwapong modelo!
Hindi ko pinapangarap na makita siya sa personal pero
ngayon, nakikita ko na siya at harap harapan pa.
Sigurado akong kung sila Berna at Aira ang kaharap
nito ay baka nangisay na ngayon sa kilig.
Tumingin siya sa akin. Napatigil ang paghinga ko at
nilingon na lang si Tito.
"Pwede mo ba siyang ihatid sa opisina ng Daddy niya?"
tanong ni Tito sa kanya.
"Ah, Tito h'wag na po. Sabihin niyo na lang po kung
saan ang kanyang opisina, kaya ko naman po..." maingat
na sinabi ko.
Nakakahiya naman kasi, ayokong magpahatid pa rito.
Naku! Ngayon pa nga lang ay nangangatog na ako sa
sobrang kaba, makasama pa kaya siya?
"Tito Dave?" tanong ni Devious.
Tito nodded. "Yes, Dev..."
"Sure, Tito Arren..." biglang sinabi ni Devious,
nakakapanindig balahibo na ngumisi pa siya.
Shit! Napakagwapo niya talaga, wala akong masabi. Ang
katawan niya ay nakakakilabot sa ganda, nakasimpleng
fitted plaid tshirt lamang siya at maong ripped jeans
pero sumisigaw na iyon ng kaperpektuhan!
Halos lahat ng modelong babae rito ay napapatingin sa
kanya, is he a model here? Definitely not! Ang alam ko
ay sa US siya nagtatrabaho bilang modelo, kaya anong
ginagawa niya rito?
Lumapad ang ngiti ni Tito Arren at tumango, pagtapos
ay bumaling sa akin.
"Let him be, Disney... doon rin naman ang punta
niya..." anito.
Napahinga ako ng malalim at tumango na lamang sa
kanya.
Abot langit ang kaba at pintig ng puso ko habang nasa
elevator kami ni Devious. May dalawang babae kaming
kasabay na nagpapacute sa kanya.
"Hi, Devious..." the american girl greeted him.
Ngumiti naman si Devious at tumango.
"Hi..."
Halos mamula sa kilig ang babae sa naging tugon niya.
Kahit sino naman yata ay kikiligin sa kanya pag binati
niya lang kahit simpleng tango.
"Are you gonna sign a contract here?" tanong pa ulit
nito.
"Nope, just visiting Tito Dave..." nakangiting sagot
ni Devious.
Parang nalumbay naman ang itsura nilang dalawa at
biglang napatingin sa akin na parang ngayon lang nila
ako napansin.
Seriously? Kanina pa ako rito, ganyan ang reaksyon
nila?
Lumunok iyong isang mukhang chinese naman at siniko
'yong american.
"Oh! I'm sorry, Miss, uh... we're just asking
Devious..." nagpapaumanhin pang sabi nito.
Kumunot ang noo ko. "Huh? I don't mind..." iling ko.
Humalakhak si Devious.
"We're not a thing, Miss. She's the daughter of Tito
Dave..."
Namilog ang mata noong dalawang babae.
"Oh! I thought your girlfriend..." tumawa iyong
Chinese.
Nag-init ang pisngi ko at hilaw na ngumiti na lamang
sa kanila.
Ang ganda ko naman yata para pagkamalang girlfriend ni
Devious! Napakaimposible lang talaga, hindi naman
mala-Kendall Jenner ang itsura ko.
"Baby!" maligayang bati ni Daddy nang makapasok kami
sa office niya, kasunod ko si Devious na nakapamulsa
at nakangisi lang.
Kumunot ang noo ni Daddy nang mapatingin kay Devious,
lumipat ulit iyon sa akin at parang nagtatanong pa.
Humalakhak si Devious.
"No, Tito. Nagkasabay lang kami, si Tito Arren sana
ang maghahatid sa kanya, kaya lang may importeng
meeting raw siya..." he explained.
Tumikhim si Daddy. "Defensive! Wala naman akong
sinasabi pero hindi na rin masama..."
Nag-init ang pisngi ko.
"Daddy!" saway ko rito.
Humalakhak silang dalawa, naupo kami sa couch. Si
Devious ay nasa aking tabi, si Daddy naman ay nasa
single couch at nakatingin sa amin.
"You look good... together!"
Namilog ang mga mata ko.
"Daddy, stop it!"
Humalakhak na naman si Devious. "Tito talaga..."
Ngumuso si Daddy.
"What? Nagsasabi lang naman ako ng totoo, Anak...
kilala mo na ba si Devious?"
Nahihiyang tumango ako. "Of course, Dad..."
"Hm, mabuti naman. You should date!"
Halos panawan ako ng hangin sa sinabi ni Daddy. Date?
Agad? Bakit ba parang botong boto siya rito kay
Devious?
Samantalang noong nakaraan lang sinabi niya na ayaw pa
niya ako mag boyfriend! Tapos ngayon kung makatulak
siya sa akin dito... tss!
Malakas na tumawa si Devious.
"Tito, you're embarrassing your daughter!"
Umiling si Daddy at ngumisi. "I was just kidding..."
he laughed. "Kumain na ba kayo?"
Tumango ako, ganoon din si Devious.
"Devious, can you tour her around? Kabisado mo naman
dito 'di ba? May aasikasuhin lang ako, pagtapos ay
susunod rin ako sa inyo..."
Napangiwi ako. "Daddy, it's okay. I can wait here..."
"I don't want you to wait, mabobore ka lang. Ipapasyal
ka muna ni Dev rito. Para na rin malibang ka..."
aniya.
Napabuntong hininga ako. Isa pa talagang mapilit itong
si Daddy, halatang pinupush ako kay Devious! Kunwari
pa siyang nagbibiro lang siya pero totoo naman. Hay...
Lumabas kami ng opisina ni Daddy, iyon na naman ang
mga tinginan ng mga models kay Devious. Halos mabali
pa ang kanilang leeg sa pagsunod ng tingin sa amin.
"Gusto mo bang manuod sa workshop?" tanong niya.
Napakurap-kurap ako at tumango.
"Mm, pwede rin..." sabi ko na lang.
Baka gusto niyang manuod ng mga babaeng nagmomodel at
nagtetrain na magmodel doon. Gusto ko rin naman
makanuod ng ganoon, ngayon lang naman ito.
"Hi Devious..."
Panay ang bati kay Devious habang naglalakad kami,
napapatingin din sila sa akin at hilaw na ngumingiti
na lamang. Halos lahat yata ng modelo rito ay may
gusto kay Devious.
Maganda at malawak ang gusaling ito! Puro glass wall,
ang tiles ay napakakintab! Halos magsalamin na nga ako
dahil sa kintab.
Pinagbuksan ako ni Devious ng pintuan, parang theater
ang loob nito. May stage sa gitna at may mga upuan na
nakapalibot, animo'y nanunuod ka talaga sa isang
fashion show!
May mga modelong naglalakad sa stage, simple at wala
silang make-up. Naka spaghetti strap silang damit,
puting short shorts at napakataas na heels! Tingnan ko
pa lang sila ay parang hindi ko na kayang maglakad
gamit ang mga iyon.
Halos magkanda-dapa ang mga naroon nang makitang
pumasok kami ni Devious!
"Patricia! What are you doing?!" sigaw ng isang
baklang may hawak na papel, nasa harapan siya ng
stage.
Napalunok iyong mga modelo sa stage, sumunod naman ang
tingin noong bakla sa tinitingnan nila. Halos
mapanganga rin ang bakla nang makita si Devious.
Pinaupo ako ni Devious sa bandang harapan, kitang kita
namin mula rito ang mga maglalakad sa stage. Batid
kong training talaga nila ang ganito.
"Oh! Devious! Kaya naman pala nagkanda tapilok ang mga
models, dahil nakita ka!" halakhak noong isa pang
bading.
Ngumisi si Devious. "Are we not allowed to watch
here?"
Suminghap iyong bading na sumigaw kanina.
"Of course you're allowed here, Dev!" anito. "Hm,
who's that gorgeous lady with you, by the way? Is she
a new model?"
Nahiya ako sa tanong noong bading na mukhang masungit!
Halos tumulala naman ang mga ibang model na nanunuod
rin dito kay Devious, pati ang mga nasa stage ay
nakatingin na sa amin.
Devious chuckled.
"No, Russia... This is Disney dos Santos, Tito Dave's
daughter..."
Namula ang pisngi noong bading nang banggitin ni
Devious ang pangalan niya. Tumingin siya sa akin at
ngumiti.
"You're hella gorgeous, Miss Disney! Why don't you try
to be a model?"
Hilaw na ngumiti ako at umiling.
"She's not into it..." halakhak ni Devious.
Ngumuso ang bading. "Sayang naman!" bumaling siyang
muli sa stage. "Let's start again! H'wag kayo
masyadong magpahalata kay Devious, take a spotlight to
impress him! Naku!"
Mahinang natawa ako.
Nag-umpisa ulit silang magsunod-sunod na lakad sa
stage, grabe iyong heels nila! Napakataas halos mabali
na pag naglalakad sila. Ako mismo ang kinakabahan pag
naglalakad sila roon.
Minsan sasabihin pa noong bading na kumendeng sila at
kunwaring magtatakbo! Just what the hell, right?
"Alright, Fidelia! Pak! Magaling!" puri nito sa isang
modelo, mukhang British! Napakaganda niya at
napakagaling maglakad. Punong puno ng confidence.
"Ganern! Ganern! Magaling Danita! And one, two, one
two!" patuloy sa pamumuri si Russia sa kanila.
Pagtapos ng isang perpektong catwalk nila ay umalis na
kami ni Devious para magpunta naman sa photoshoots ng
mga ibang models.
Halos magulantang ako nang puro lalaki ang models,
halos lima lang ang babaeng nagshoshoot dito!
Ang iba sa lalaki ay mga naka casual clothes, ang iba
naman ay topless at naka ripped jeans! Damn, lahat
sila ay puro may abs. Siguradong mabubusog ang mata
nila Berna pag nanuod rito.
"Ayos lang ba sa'yo na ganyan ang mapanuod?" mahinang
tawa ni Devious.
Ngumuso ako at tumango.
"Okay lang, hindi naman malaswa..."
Humalakhak siya, inalalayan niya ako umupo sa isang
couch para manuod sa mga nagphophotoshoot. May iilang
nanunuod din naman, pero ang mga modelo ay hindi naman
nahihiya.
"Dev!"
Napabaling ang tingin namin sa lalaking bumati kay
Devious. He's a model! Nakataas pa ang kanyang tshirt,
inayos naman niya agad iyon, may dala siyang frapp.
Mukhang kakatapos lang niya mag photoshoot.
Hindi ko maitatangging gwapo rin siya! Lalo na sa
kanyang blonde hair, shaved sides iyon at may ahit sa
magkabilang gilid. Ang kanyang mata ay chinito!
"Liam, tapos na shoot?" tanong ni Devious, nakangisi.
Ngumuso iyong Liam. "Mm, mayroon pa raw mamaya..."
napapailing na aniya.
"Sabi sa'yo mag US ka na rin, e..." halakhak ni
Devious.
"Ayoko, dude... malayo masyado..." tumawa rin siya at
napalingon na sa akin.
Napalunok ako.
"No, Liam..." halakhak ni Dev.
Tumawa si Liam. "What? Wala naman akong sinasabi..."
"Dude, I know what you're thinking!"
Ngumuso si Liam at tumango tango.
"So, new girlfriend?"
Devious just smirked.
Chapter 25
Yugto 23
Yugto 23
Naglalakad na kami ni Devious papunta sa opisina ni
Daddy. Makuwento si Devious, nagkwento siya tungkol sa
modeling career niya sa US.
Hindi naman daw siya nahihirapan dahil siya ang
gumagawa nga sariling niyang schedule doon, hindi raw
katulad rito na pipilitin ka pa pag may shoot ka o may
fashion show na gaganapin.
"Ikaw bakit ayaw mong magmodel?" tanong niya.
Nagkibit ako ng balikat.
"Wala sa kagustuhan ko, maayos na ako sa simpleng
buhay... I mean, ayoko kasi ng masyadong atensyon..."
nahihiyang sinabi ko.
Noon pa man ay pinipilit na ako ni Auntie at Daddy na
magmodel sa STAR, kasama si Marian. Pero hindi ko iyon
binigyan ng kahit konting interes dahil ayaw ko naman
talaga.
Ngumuso siya at tumango tango.
"I see... hm, can I ask something?"
"Sure..."
"Bakit parang hindi kita nakikita noon? I mean, iyong
Daddy mo kasi parati naming nakakasama sa mga
events... even Tita Des and Marian..."
"Uh, sa Cebu kasi talaga ako nakatira. Hindi ako dito
lumaki talaga..."
Tumango tango naman siya. Nakarinig ako ng hagikgikan
kaya napalingon kami ni Devious sa mga modelong iyon.
Namilog ang mata ko nang makitang si Shield ang
naroon, iritado ang kanyang mukha habang kinakausap ng
ibang models. Halos mangisay pa ang mga models doon,
pinapalibutan nila si Shield.
Nakaramdam ako ng konting inis. Pupunta siya rito para
diyan? Ni hindi man lang siya tumawag na aalis pala
siya sa kanila! Hindi ko nga alam na nagpupunta pala
siya rito! Tss.
"Ailler?" tawag ni Devious sa kanya.
Kumunot ang noo ko.
Magkakilala sila? Nakakapagtaka lang na si Devious pa
ang may kilala kay Shield, probably they're friends!
Bumaling si Shield kay Devious pero agad ring
napatingin sa akin, nagtama ang tingin namin. Umiwas
ako ng tingin kaagad dahil ramdam ko na ang dilim ng
reaksyon niya.
Malakas na kumalabog ang puso ko habang papalapit kami
ni Devious sa gawi nila, doon kasi ang office ni Dad.
Naghagikgikan pa lalo sila nang makita rin si Devious
na papalapit.
Halos natulak pa ako ng isang modelo na nagmamadali,
hinawakan agad ako ni Devious sa baywang bilang pag
alalay. Napahugot ako ng malalim na hininga.
"Are you okay-"
Naputol ang pagsasalita ni Devious nang padarag na
hilahin ako ni Shield palayo sa kanya, suminghap ako.
Mabilis na kumunot ang noo ni Devious pagtingin kay
Shield.
"Shield..." impit na saway ko, binabawi ko ang aking
braso mula sa kanya.
Madilim ang kanyang tingin na bumaling sa akin.
"What is this, Yslah? Hindi mo man lang sinabi sa akin
na andito ka!" singhal niya.
Kumunot ang noo ko.
Wow! Siya ba nagsabi? Hindi ko nga alam na nagpupunta
siya sa ganitong lugar na halos puro babaeng modelo
ang nagtatrabaho!
"Mamaya na tayo mag-usap..." kalmadong usal ko.
Nagtaas siya ng kilay. Naguguluhan naman ang reaksyon
ni Devious.
"My dear cousin, what are you doing here?" takang
tanong ni Devious ngunit may ngisi sa labi.
Napaawang ang labi ko.
Cousin? Magpinsan sila? Damn, bakit hindi ko agad
naalala ang family name ni Devious?
Devious Estrevillo...
I'm so stupid!
Malamig na tinapunan siya ng tingin ni Shield.
"Picking up my girlfriend..." malamig na untag niya.
Nagtiim bagang ako na lamang ako. Nakatingin ang
iilang models sa amin, bakas ang pagkagulat at mangha.
Halo halo ang kanilang mga reaksyon.
Ito ba naman mga nasa harapan mo, sinong hindi
mamangha?
Namilog naman ang mata ni Devious at amused nilingon
pa ako. Hilaw na ngumiti na lang ako sa kanya.
"Oh! I'm sorry, Ailler. I didn't know..." ngumisi si
pa siya.
"We'll go now..." iritadong paalam ni Shield rito.
Umigting pa ang kanyang panga at hinila na ako paalis.
"Shield! Hindi pa ako nagpapaalam kay Daddy!" inis na
singhal ko.
"I don't care, ihahatid kita mamaya..." untag niya,
inis parin ang kanyang ekspresyon.
Humugot ako ng malalim na hininga nang makasakay kami
ng elevator. May kasabay pa kaming tatlong modelong
babae na may iba't ibang lahi.
Naiinis ako sa mga paninitig nila kay Shield, kitang
kita naman nila na magkahawak kamay kami! Binitiwan ko
ang kamay niya pero agad niya ring hinawakan.
"Ano na naman bang problema mo?" diretsang tanong ko.
Dapat ako ang nagagalit sa amin, hindi siya. Suminghap
siya at hinarap ako gamit na pa rin ang madilim na
ekspresyon.
"Hindi mo sinabing may kasama ka palang lalaki at
pinsan ko pa..." sarkastikong untag niya.
Kumunot ang noo ko sa inis. Alam ko ba na pinsan niya
iyon? Isa pa, wala naman kaming ginagawang masama ni
Devious.
"Anong pinapalabas mo?"
His jaw clenched. "Nothing!"
"Nothing? E, ikaw anong ginagawa mo rito?
Nakikipagharutan sa mga models, huh?" hindi ko
naiwasan ang pagkasarkastiko.
Parang nailang naman ang mga kasabay naming models
kaya bigla akong nahiya, hindi ako ganito magsalita
lalo na kung may mga tao sa paligid ko na maaaring
maapektuhan, pero ngayon ay hindi ko lang napigilan.
"What? Nakikipagharutan? Why would I do that? Napunta
ako rito dahil tinawagan ako ni Dad na nandito ka at
si Devious ang kasama mo!" singhal niya.
Kumunot lalo ang noo ko at napasinghap dahil sa sinabi
niya. Si Tito Arren? Bakit naman sasabihin ni Tito
iyon, gayong siya nga ang nagpasama sa akin kay
Devious.
"At ano nga ang iniisip mo kung ganoon?
Nakikipagharutan ako kay Devious, huh?"
Pumikit siya ng mariin, sakto ang pagbubukas ng
elevator. Nasa ground floor na kami, bumungad sa amin
ang iilang models na nakatambay sa lobby.
Pinagsiklop niya ang mga daliri namin at sabay kaming
naglakad.
"Hindi ko iyon iniisip pero noong makita kong
hinawakan ka niya at pumayag ka naman, damn Yslah!
Iniinis mo ako!" pasinghal pa rin ang kanyang
pagsasalita.
"Anong gusto mo bumagsak ako sa sahig? Inalalayan niya
lang ako, Shield at nagpapasalamat pa ako..."
nagpapaintinding sinabi ko.
Inis na umiling iling na lang siya.
Habang tahimik na nagmamaneho siya ay tumingin na
lamang ako sa labas ng bintana, wala rin naman akong
sasabihin sa kanya lalo pa't napaka iritable ng
kanyang itsura ngayon.
I feel guilty. Hindi rin kasi ako nagpaalam o nagsabi
sa kanya kahit sa text lang kanina. Nakalimutan ko
lang, pero talaga namang magsasabi ako.
"I'm sorry, hindi ako nakapagsabi sa'yo..." mahinang
usal ko.
Hindi ako nakatanggap ng tugon sa kanya, kaya hindi ko
na siya kinulit pa. Hindi ko alam kung saan kami
pupunta ngayon.
"Bakit hindi ka nagsasabi? Hindi mo naaalala?
Magkausap lang tayo kanina, nakalimutan mo agad?"
malamig na tanong niya nang iliko na sa kanilang
street ang kotse.
Kinagat ko ang aking labi.
"Kaya nga nagsosorry..." malumanay kong sinabi.
"Biglaan lang din kasi ang pagpapapunta sa akin ni
Daddy doon..."
He sighed. Kinalas niya ang aking seatbelt.
"Wait here..." aniya at saka bumaba para umikot at pag
buksan naman ako.
Kaya ko naman bumaba, kailangan pa talaga na siya ang
magbukas. I need to get used to it, he's always like
that. Cold but gentleman...
Pinagsiklop niyang muli ang aming mga kamay at
dumiretso na kami papasok sa kanila, nabungaran namin
si Cash doon na nakaupo sa sofa habang nakapatong ang
dalawang paa sa center table at may kung anong
kinakalikot sa cellphone.
Ang dalawang kasambahay naman ay naglilinis ng mga
figurines at jars, mukhang alagang alaga talaga ang
mamahaling figurines nila at iyong mga koleksyon sa
isang istanteng babasagin.
"Anak... Oh, hija..." bati sa amin ni Tita na
kakalabas lang mula sa kanilang pocket garden. May
gloves pa siyang suot at apron.
"Magandang hapon po, Tita..."
Ngumiti ako, napalingon naman sa amin si Cash. Umismid
agad si Tita sa kanya.
"Umayos ka nga Arrence!" impit na saway niya kay Cash.
Ngumuso si Cash at umayos ng pagkakaupo pero
nagpatuloy ulit sa pagcecellphone. May nilalaro siya
doon.
"Nasaan nga pala ang kuya mo?" tanong ni Tita kay
Cash.
Umupo kami ni Shield sa mahabang sofa, si Cash ang
nasa harapan namin. Gwapo din talaga si Cash.
Napakasimple lang ng aura niya pero napakalas ng
karisma!
Nagkibit balikat si Cash.
"I don't know, maybe peacefully sleeping in the
bar..." humalakhak siya.
Napailing iling si Tita. "Call August, tell him to go
home now..."
"What? Why me? I don't have his number..." nakangiwing
sagot ni Cash.
Pinandilatan siya ng mata ni Tita. "Susunod ka o
papatulugin din kita sa bar?"
Naiinis at parang bata na kumamot sa ulo si Cash.
Nakakatawa ang itsura niya, mahinang natawa ako nang
hindi ko na napigilan.
"Tss..." untag ni Shield.
"Diyan muna kayo, ipaghahanda ko lang kayo ng
meryenda..." ani Tita, ngumiti siya sa akin. "Oh,
where's Devious? I thought he was with you, Disney?"
biglang dagdag niya na parang may naalala.
Napakurap kurap ako. Nadinig ko naman ang pagsinghap
ni Shield sa aking tabi.
"Iniwan namin, hindi ko gusto na umaaligid iyon..."
inis na sagot ni Shield.
Sumipol si Cash. "Jelly patootie..." halakhak niya.
"Ma, can I call Devious to come over? Inaaya niya kasi
akong mag bar, pero ayoko sa bar. Dito na lang
kami..." nakakalokong ngumisi pa siya.
Ngumuso si Tita at agad namang tumango.
"Of course, he's always welcome here..."
Madilim na tinitigan ni Shield si Cash. Napailing
iling lang si Cash at kumindat kay Shield.
"Damn you..." anas ni Shield.
Kumunot ang noo ko at hinila ang kamay niya.
Napakainit talaga ng ulo niya, pati kuya niya
dinadamay niya pa.
"Shield, umayos ka nga!" impit na saway ko.
Iritadong bumaling siya sa akin at inis na sumandal.
"Fuck it..." bulong pa niya.
Pinandilatan ko siya ng mata. "Wala kang dapat
ikaganyan."
Inis na kumamot siya at pumulupot sa baywang ko.
Napahugot ako ng malalim na hininga at hinawakan ang
kamay niya.
"He's asshole, baby..."
"Inaano ka ba? Masyado ka..." ngumuso ako. "Pinsan mo
naman iyon..."
Humigpit ang yakap niya at lalo akong nilapit sa
kanya, tinuko niya ang kanyang baba sa aking balikat.
"Kahit pinsan ko pa siya, wala siyang karapatan na
hawakan ka..." he whispered.
Umismid ako. "Sinabi ko na nga sa'yong muntikan lang
akong mabuwal kay inalalayan niya ako!"
Parang bata na umiling siya at hinalikan ang pisngi ko
na parang nanggigigil.
I giggled. "Shield..." saway ko.
Nag-init ang pisngi ko nang makitang nakatingin si
Cash sa amin. Inosente lang ang ekspresyon niya habang
nilalaro ng daliri ang kanyang labi.
Nilayo ko agad ang aking mukha kay Shield, lalo naman
niyang diniinan ang paghalik sa pisngi ko.
"Shield, ano ba!" inis na usal ko.
Tumigil siya sa paghalik at ngumuso.
"Ang damot mo!" angil niya.
Napalunok ako at inalis ang kamay niya sa baywang ko
pero agad din niyang binalik at hinapit pa ako
papalapit.
Sa sobrang init ng pisngi ko, siguradong kulay sili na
ako. Nakakainis kasi itong si Shield! Alam niyang nasa
harap namin ang kuya niya kung makalambing. Tss...
"I love you..." he softly said, hinalikan niya ang
tainga ko. "H'wag mong pansinin iyan, tss..."
Bumuntong hininga ako. Hindi na ako umangal, wala
naman talagamg pwedeng iangal kay Shield. Masyadong
mapilit!
Kinuha niya ang cellphone ko, habang nakayakap sa akin
ay kinalikot niya iyon lahat pinakealaman. Pati
facebook messenger ko, binasa ang mga chats.
Nakakunot ang noo niya.
"Who's this Rolenz?"
Lumunok ako. "Schoolmate natin iyan! Kaibigan ko..."
Imposibleng hindi niya kilala 'yon! Nakakalaro niya ng
basketball, 'di niya kilala?
"Uhuh, he said he's missing you..." malamig na sambit
niya. "I'll block him..."
Napabaling agad ako sa kanya. "What? Bakit? Hayaan mo
na lang..."
Hindi niya ako pinansin, abalang abala siya sa
pagbabasa ng mga messages sa cellphone ko.
"And Rocco Ereo, huh..." aniya, inis na. "Namimiss ka
na rin daw niya at nasa Manila siya ngayon, asking if
you two can meet here..."
Namilog ang mga mata ko at hinablot ang cellphone ko
pero agad niya ring inigaw iyon. Napasinghap ako.
"We'll exchange phones..." iritadong sambit niya,
kinuha sa kanyang bulsa ang cellphone niya at binigay
sa akin iyon.
Inis na tumingin ako sa kanya. "What?! Baliw ka ba?
Para kang tanga!"
Sumipol si Cash.
"Shut up, Yslah. You don't have a choice, nakakainis
ang mga lalaking 'to... Rolenz, Rocco, Luis, Aj?
Seriously? Fuck them..." inis na usal niya habang nasa
cellphone pa rin ang paningin, panay ang scroll niya
doon.
Seriously?! Hindi ko naman sinasagot ang mga messages
at chats ng mga iyon! Ano bang nangyayari kay Shield?
Nagtiim bagang na lang ako at sumandal. Nakakainis,
wala akong magawa. Ayaw ko naman na mag away pa kami
dahil lang doon. Besides, wala naman masasamang
sinasabi ang mga iyon sa akin. Kaibigan ko naman sila,
ano kayang masama roon? Lahat na lang talaga ginagawa
niyang big deal!
"You're so possessive, anak..." natatawang puna ni
Tita habang naglalagay ng mga pagkain sa center table,
kasunod niya ang isang kasambahay na naglalagay naman
ng juice.
Kunot pa rin ang noo ni Shield habang nagbabasa sa
aking cellphone.
"I'm not..." iling niya kay Tita. "I'm just protecting
what's mine..."
Malakas na tumawa si Cash habang pinaglalaruan ang
cake niya. Matalim na tinapunan siya ng tingin ni
Shield na muli ring bumaling sa cellphone ko.
Ngumiti si Tita sa akin. "Mana sa Daddy nila..."
mahinang sinabi niya sa akin at natawa.
Ngumuso ako. "Wala naman pong masamang sinabi ang mga
kaibigan ko..."
"Kaibigan!" he mocked. "Hindi ganito ang kaibigan,
nanliligaw iyong Rocco sa'yo noon 'di ba? Uh nah,
hanggang ngayon pala. Hindi niya pa alam na may
boyfriend ka..." inis na untag pa niya.
"Hindi pa pala alam, Ailler. Hindi mo naman sila
masisisi kung namiss nila si Disney..." si Tita.
Umiling si Shield. "She's mine now, hindi na sila
pwedeng umaligid na parang mga tanga sa pagmamay-ari
ko..."
Kumalabog ang puso ko, damn it. Wala na talaga akong
masabi sa mga ganyang pananalita ni Shield, para lagi
na lang may bumabara sa aking lalamunan at matatameme
na lang.
Tumawa na naman si Cash, halos maibuga pa niya ang
juice na iniinom.
"Oh fuck! I didn't expect you to be that kind of
possessive, brother...." natatawa habang napapailing
na sinabi ni Cash. "You're in a deep shit..."
"Shut up, Arrence. You think it's funny? H'wag kang
tumawa-tawa, pagtatawanan din kita pag naramdaman mo
ang nararamdaman ko ngayon..." Shield smirked.
Tinago niya sa kanyang bulsa ang cellphone ko at
pinulupot na naman ang kanyang braso sa aking baywang.
Tumatawa pa rin si Cash habang napapailing na lang.
"I won't be that possessive, papabayaan ko lang siyang
maging masaya. Hindi ko ipagbabawal ang mga
nakasanayan na niya..." anito.
Napakurap kurap ako sa sinabi ni Cash.
"Hindi mo naman masasabi iyan, ganyan din ang sinabi
ko noon..." Shield chuckled. "Ayokong maging masaya
siya sa iba, gusto ko sa akin lang siya masaya..."
Nagtaas ng kilay si Cash.
"You're just too much inlove, Ailler... Hindi naman
ako magmamahal ng sobra, kaya hindi ko mararamdaman
iyan..." nagkibit siya ng balikat.
Ngumuso ako. Alam ko, hindi naman niya macocontrol ang
puso niya kung sakaling mainlove siya.
Ako nga napakatindi na nang pagpipigil kong mainlove,
but where am I now? I'm inlove with this possessive
and jealous man beside me...
Humalik siya sa tainga ko.
"You can't control your feelings, believe me..." sagot
niya kay Cash. "I'm too much inlove, right now..."
Kinagat ko ang aking labi dahil sa sobrang kalabog ng
puso ko, para bang may magic ang kanyang bawat salita
na umeecho ng paulit ulit sa aking tainga at hinihila
ako noon para malunod sa kanya...
Damn, I'm inlove with him...
Chapter 26
Yugto 24
Yugto 24
"Devious, hijo!" Tita happily greeted Devious.
Malapad na ngumiti si Devious at humalik sa pisngi ni
Tita.
"Tita, I'm happy to see you. You look gorgeous as
always..."
Halos panawan ako ng dugo nang makita ko ang sunod na
pumasok. Kumalabog ang dibdib ko sa sobrang kaba na
nararamdaman.
"Oh, Devyll! Mabuti at sumama ka sa kuya mo..."
yumakap agad si Tita kay Devyll na nakangisi at
humalik pa sa pisngi ni Tita.
Suminghap si Cash. "Fuck, bakit kasama iyan..."
pabulong na anas niya, nilingon niya agad si Shield.
Parang wala namang pakealam si Shield, lalo pa siyang
sumiksik sa leeg ko. Hindi na ako makapagsalita dahil
kinakabahan ako.
Kumunot ang noo ni Cash.
"Ailler!" impit na saway niya kay Shield.
"What?"
"Devyll's here, idiot."
"So? I don't care, Cash..."
Napalunok ako, hindi ko alam kung bakit parang kabado
din si Cash. Para bang ayaw niya na makita kami ni
Devyll rito.
"Oh, Disney's here?" ngumisi si Devious sa akin. "Tito
Dave was looking for you..."
Nanuyo ang lalamunan ko nang awtomatikong lumingon si
Devyll nang madinig ang pangalan ko, kumunot agad ang
noo niya at mukhang takang taka sa posisyon namin ni
Shield.
Ngumiti na lamang ako. "Natawagan ko na siya..." sabi
ko kay Devious.
Ngumuso siya at tumango, umupo siya sa tabi ni Cash at
saka kumuha ng juice.
"Hindi ko talaga akalain na girlfriend ka ng pinsan
ko..."
"His what?" Devyll butted.
Natatawang lumingon si Devious sa kapatid niya na
ngayon ay madilim na ang ekspresyon. Hindi ko
maintindihan kung bakit, hindi ko rin inaaasahan na
ganito ang reaksyon niya. Kinakabahan lang naman ako
kanina dahil nahihiya ako.
"Girlfriend, Devyll. Bingi ka ba?" sumimsim si Devious
sa pineapple juice niya.
Cash gasped. "Devyll, uh. You know, this is not the
right time-"
"What the fuck, Shield?!" iritadong sambit ni Devyll,
pinutol si Cash. "Ano ito?"
Kumalas si Shield sa pagkakayakap sa akin at
nakahalukipkip na bumaling kay Devyll. Kunot na kunot
naman ang noo ni Devious habang nakikinig sa kanila.
"What, Devyll?" kalmadong tanong ni Shield.
"Anong ibig sabihin nito? Disney, really? You fucking
asshole!" singhal ni Devyll.
Para lumamig ang buong katawan ko. Parang nagbutil
butil rin ang aking pawis sa noo, anong pinag aawayan
nila?
"Really, Devyll... Yes, Yslah Disney dos Santos. So
what? Do you have a problem with it?"
Napapikit ng mariin si Devyll at huminga ng malalim na
parang nagpapakalma. Napahinga ako ng malalim at
nagyuko ng ulo. Ano ba talaga kung kami ni Shield?
"What's going on?" takang tanong ni Devious.
"Tell Brixter about this now, Devyll. I don't fucking
care, mas magiging masaya ako kung ganoon..."
"Shield!" saway ko.
Bigla ay naalala ko si Brix, bakit hindi ko agad
naisip na magkaibigan sila at maaaring masira iyon ng
dahil sa akin?
Kaya pala ganito na lang ang galit ni Devyll. Parang
nanlamig ang buong katawan ko. Nakaramdam ako ng
pagkahiya sa kanila.
Umigting ang panga ni Devyll, nasa ganoong tagpo nang
pumasok si Matrix sa pintuan. Kumunot pa ang kanyang
noo kay Devyll, nang mapagtanto ang nangyayari ay
lumamig ang kanyang ekspresyon.
He's really cold, hindi katulad ng kay Shield na
mapapansin mo pang may pagka gentle. Kay Matrix ay
wala! Pure cold lang...
"You did know about this, Trix?"
Nakahalukipkip na nagkibit ng balikat si Matrix kay
Devyll, lumakad siya papunta sa center table at kumuha
ng juice upang makainom.
"You know Shield. Let him explain, wala naman talaga
siyang pakealam sa lahat..." ani Matrix. "And,
Disney's inlove with him..."
Ngumisi si Shield.
"I'm inlove with her, too..."
Suminghap si Devyll.
"Fuck you, Shield..." padabog na lumabas siya ng
mansyon.
Napahugot ako nang malalim na hininga at sumulyap kay
Shield, ngumisi pa siya sa akin at hinalikan ang ilong
ko. Sighs...
Kumamot sa ulo si Devious. "Really? What's happening?"
"You know Brixter, right?" tanong ni Cash. "He likes
Disney. And Shield... whatever..." pinutol niya ang
kanyang sasabihin at kumain na lang ng cake.
Hindi ko rin talaga naisip iyon, kahit pa naramdaman
ko na gusto talaga ako ni Brix. Wala akong nagawa
dahil inlove na ako kay Shield, hindi ko na naisip ang
lahat ng maaaring mangyari.
Mag aaway kaya sila? Pero sigurado ako na may masisira
at masisira sa kanilang pagkakaibigan, napakatanga ko
talaga. Pero kahit naman anong mangyari mahal ko pa
rin si Shield.
"Don't think too much, baby..." Shield whispered.
Huminga ako ng malalim. "Paano na iyon? Paano kung mag
away kayo?" mahinang tanong ko.
Kaming dalawa na lang ang nandito sa sala, sila
Devious at Cash ay pumunta sa likurang bahagi ng
mansyon. Si Matrix naman ay umakyat sa itaas.
"E 'di mag aaway..." he chuckled. "Baby, wala na akong
pakealam sa lahat-lahat basta nasa akin ka..." he
softly said as he kissed my forehead.
Ngumuso ako at yumakap sa kanya. Mahinang natawa siya
at hinalikan pa ako sa tainga.
"Love mo 'ko?" parang batang tanong niya.
Ngumuso ako at tumango. Niyakap niya ako ng mahigpit
sa baywang.
"Sagot. Ano iyan? Tango? Pwedeng nagsisinungaling ka o
napipilitan lang. Tss..."
Tumawa ako. "Ang arte mo!"
Pinanggigilan niya na naman ang paghalik sa pisngi ko.
Can't help but giggle. Ugali niya talaga na
nanggigigil sa pisngi ko at nakakakilig iyon.
"Sagot gusto ko, kasi..."
"Tss, isip bata!" I laughed. "Love you!" kinurot ko
ang pisngi niya.
"Love you? Bakit walang I? Sino nagmamahal sa akin?
Tss, lagi na lang kulang mga sinasabi mo. Pero binubuo
mo ang araw ko..."
Nag init ang pisngi ko. Nang hindi ko na mapigilan ay
malakas na natawa ako, napatakip agad ako sa aking
bibig. Tumawa din siya at sumiksik na naman sa akin.
"Shield!" tawa ko.
"I love you, love!" malambimg na sinabi niya.
Halos mangisay ako sa kilig, bwisit na 'to. Walang
ginawa kundi ang magpakilig lang. Kanina nag aaway
lang kami dahil sa selos selos, pero ngayon ganito na
agad.
Kinagabihan ay inihatid niya ako sa amin, pinakilala
ko na rin siya kay Daddy na halos matuwa pa dahil si
Shield ang boyfriend ko. Gusto niya raw kasi talaga
ang mga Estrevillo para sa akin.
Kaya pala todo tulak rin siya kay Devious sa akin
noon, dahil boto siya sa mga Estrevillo! Syempre
matalik na magkaibigan din sila ni Tito Arren kaya
siguro ganoon.
Nakatanggap agad ako ng text galing sa number ko. Oo
nga pala, nagpalit kami ng cellphone. Namula pa ang
pisngi ko sa pangalan kong nakasave. Pati ang
wallpaper at lockscreen niya ay ako.
Hindi ko alam kung saan niya nakuha ang picture ko na
ito, nasa bench ako noon sa LSU. Nakahilig ang ulo ko
sa table at tulog! Ito siguro iyong mga araw na
nagrereview kami sa finals noon nila Berna.
Parang may mga lumilipad na naman sa tiyan ko at
nakikiliti ako, napakasarap lang talaga sa pakiramdam
na ganito pala si Shield magmahal. Tss...
My love:
I blocked all your guy friends on facebook. Sorry, I
love you...
Napabuntong hininga na lamang ako sa text niya. Wala
talaga siyang magawa, lahat talaga? Paano niya inisa
isa iyon? Hindi naman masyadong marami ang friends ko.
Pero nakakatamad ang pagbablock doon isa isa.
Karamihan pa roon ay mga taga LSU.
Binuksan ko ang phone niya. Kala niya siya lang ang
pwedeng gumawa noon? Pagbukas ko pa lang ng wifi ay
dumagsa na ang notifications at chats sa kanya!
Seriously?!
May friend request pa roon na hindi ko mabilang! Pero
ang pinakabago na request ang nagapakalabog sa puso
ko. Facebook ko iyon at relationship request 'yon!
Damn it! Seryoso ba siya?
Hindi ko muna pinansin 'yon, bumungad sa akin ang
picture ng isang babae na nakatayo sa labas ng isang
mansyon. Napakaganda at mukhang artista siya.
Mahaba at kulot ang buhok niyang nakaladlad, nakasuot
siya ng white crop top at short shorts na low waist!
Kitang kita ang vline niya, napakaganda pa ng hubog ng
kanyang katawan.
Veronica Amirah Rouseff...
Bumagsak ang balikat ko, siya pala iyong sinasabi nila
Jack na nobya ni Shield! Napakaganda pala niya at
sexy, halos walang wala ang mga models na nakita ko sa
star noon.
Veronica: Hey, captain's Shield! Hang out? I missed
you, Estrevillo!
Halos magdugo ang labi ko sa pagkagat ko, hindi ko
alam kung ano ang mararamdaman ko sa chat noong Veron
sa kanya ngayon.
Lyka: Shield Ailler, can I invite you for dinner?
Charmaine: Ailler, you didn't tell me that you're
gonna spent your sembreak there... Miss you so bad...
Napapikit ako ng mariin sa chat noong Charmaine
Brezuela, walang pagdadalawang isip na tinanggap ko
ang relationship request niya.
Wala na akong pakealam, basta ang gusto ko lang ay
malaman nilang lahat na may girlfriend na ang
chinachat nila. Nakakainis! Bakit kasi ang daming
nagchachat sa kanya at ang masama puro babaeng modelo
at artista pa!
Pero hindi ko naman siya gagayahin na iba-block pa ang
mga ito, hayaan ko na lang sila. Basta ngayon ay
malalaman na nila.
Wala pang dalawang minuto nang dumagsa na na naman ang
notifications ng facebook niya! Talaga lang?
Karamihan sa mga ngcomment ay mga babae!
Gavin Pea: What the fuck is this?
Jackson Tiu: Fuck it, what!
Rocket Estrevillo: Oh come on! Go, little brother!
Rooting for #AilLah
Theonoah de Menezes: What the hell is this? Little
Lala and Shield?
Lander Falcon: What the fuck, man?! Is this some kind
of joke?
Bernadette Vega: Oh my God, Dis! I can't believe this!
Airabelle Perez: Joke lang ito diba?
Veronica Rouseff: Wow!
Huminga ako ng malalim.
Lahat ng nababasa ko ay puro galit kay Shield lalo na
ang mga kaibigan niya, ang mga babae naman na
nagcomment ay mga malulungkot pa at maraming
nagtatanong doon kung sino ako.
Yslah Disney: Hey baby, don't read comments, wag mo
silang pansinin. I love you...
Iyon ang chat ni Shield gamit ang facebook ko, hindi
ko na alam kung anong mararamdaman ko. Mahal ko si
Shield iyon na lang ang dapat kong isipin.
Paniguradong tumatawag na sila Berna ngayon sa
cellphone ko para kumpirmahin ang lahat, alam ko na
iyon. Hindi rin sila makapaniwala sa lahat.
Nagising ako kinaumagahan, bumaba ako para kumain ng
breakfast. Pinaghandaan agad ako nila Roberta ng
pagkain at gatas.
"May gusto ka pa bang kainin, Disney?" tanong niya sa
akin.
Umiling ako at pinagpatuloy ang pagkain ko, hindi ako
sanay sa pinaghahandaan ako. Sila ate Sel pinapabayaan
lang na kumain ako mag isa. Ma gusto ko rin naman ang
ganoon.
Napatigil ako sa pagkain nang tumunog ang cellphone
ko, kumunot ang noo ko nang si Jackson ang tumatawag
roon.
"Putang ina, Shield. Ano iyon?" galit na boses ni Jack
ang bumungad sa aking tainga.
Huminga ako ng malalim.
"Jack..." usal ko.
Natahimik ang kabilang linya. Ilang sandali ay buntong
hininga ang nadinig ko mula sa kanya.
"Disney? So... it's true?"
I sighed. "Yes..."
"Alright, Dis. I wanna talk to Shield, can you give me
his number?"
Pagtapos noon ay binaba ko ang tawag, pinasa ko sa
kanya ang number ko. Sana maging maayos na lang ang
usapan nila kung mag uusap man. Ayaw kong magulo sila,
pero mukhang malabo naman.
Tumunog ulit ang cellphone ni Shield, siya na ang
tumatawag.
"Love, don't answer calls from my friends. Good
morning..." panimula niya.
I sighed. "Are you okay?"
He chuckled.
"Of course, I am... As long as you're with me, I'm
very much okay..."
Napanguso ako.
"Pero galit sa'yo ang mga kaibigan mo... It's not
okay, Shield..."
"Tss, mahal naman... sinabi ko na sayo na hangga't
akin ka wala akong pakealam sa mararamdaman ng iba..."
Napabuntong hininga ako.
Kahit ganoon ang sabihin niya ay hindi ako
napapanatag, mawawalan siya ng kaibigan kung ganoon
ang gagawin niya. Mahal namin ang isa't isa pero paano
naman ang mga taong naaapakan namin? Ang mga kaibigan
niya.
Dumaan ang mga araw na puro lang kami pag uusap sa
cellphone ni Shield, hindi raw siya mabisita sa akin
dahil hiningi ng Daddy niya ang kanyang tulong, siya
ang nakipag meeting sa company investors nila.
Sa sobrang buryo ko ay palagi na lang akong natutulog,
wala naman akong ibang makausap. Wala din akong mukha
na maipupunta kila Brix kung nasaan sila Berna,
nahihiya ako sa mga nangyari.
Maaaring galit sa akin si Berna dahil pinsan niya si
Brix at talaga gusto niya ako para sa kanyang pinsan.
Nagising ako sa tunog ng cellphone.
"Shield..." umupo ako at nagkusot ng mata.
Alas siyete na pala ng gabi, natulog ako kaninang alas
tres. Masyado yatang napagabi ang gising ko baka hindi
na naman ako makatulog mamaya.
"Baby... kumain ka na ba?"
"Hindi pa, ikaw?" balik na tanong ko.
"Good, I'm coming over... I miss you!" paos ang
kanyang boses.
Nakaramdam ako ng excitement, makikita ko na siya.
Halos tatlong araw din kaming hindi nagkita, e. Puro
boses niya lang ang nadidinig ko.
Masama rin palang masanay ka sa presensya ng isang
tao, dahil hahanap hanapin mo na. Katulad na lang
ngayon, masyado kong namimiss si Shield at kung minsan
ay napaparanoid pa ako kung anong ginagawa niya.
Naiisip ko na baka ayaw na muna niya akong makita kaya
siya hindi nakakabisita, nakakainis din ang
pagkaparanoid ko. Parang tanga lang.
Basta, parang nasanay na kasi talaga ako. Gusto ko
laging maramdaman ang yakap niya. Gusto kong titigan
siya pag magkasama kami at madinig ang tawa niya.
Hay!
Talagang nababaliw na ako, hindi ko akalain na ganito
pala ang magmahal. You wouldn't understand your own
feelings! I was like what the hell is happening to me?
Why am I missing him so much?
I always want to see him and be with him all the time,
while eating, watching... Gusto ko maghihiwalay lang
kami pag matutulog at uuwi na siya.
What have you done, Shield?
Chapter 27
Yugto 25
Yugto 25
"Baby!"
Yumakap agad ako kay Mama pagkapasok sa bahay, si
Daddy ang nakasabay kong umuwi ng Busay dahil dumating
na si Auntie kahapon. Siya na ang hahawak muli ng
Star.
"I missed you, Mama..."
"Namiss din kita, anak..." hinalikan niya ako sa
buhok. "So... how was it? Did you like Manila?"
Tumango naman ako.
"Yes, ma. But I want here more..."
Bumuntong hining siya at kay Daddy naman humalik,
ngumisi si Daddy at yumakap pabalik.
Napataas ang kilay ko.
"I missed you two! Namiss ko kayong makitang
ganyan..." I smiled as I gave them a hug.
Nangungulila talaga ako sa ganitong pagkikita nilang
dalawa, parati na lang silang busy sa kani-kanilang
trabaho kaya hindi sila nagkakatime magsama.
"You two should date!" I happily said.
Mommy rolled her eyes. "Oh shut it, baby..."
Tumawa si Daddy at niyakap pa si Mommy. Sana ngayon na
magtatagal si Daddy dito ay magkaroon sila ng time sa
isa't isa, dapat hindi puro trabaho.
Nagising ako sa tunog ng mga bakal na nagkakalampagan,
may mga nagpupukpok din kung saan. Batid kong sa ibaba
iyon. Pupungas pungas na sumilip ako sa bintana.
Nangunot ang noo ko nang makitang may mga tauhan doon,
may kanya kanya silang ginagawa. Ang iba ay nasa bakal
na mahaba, pare-parehas silang naka hard cap at navy
blue overall na uniporme.
Sa di kalayuan ay kausap ni daddy ang isang lalaking
may katabaan, malaki ang tiyan niya. May hawak siyang
blueprint at nakalahad iyon kay Daddy, may tinuturo
turo pa siya doon. Puro tango naman ang tugon ni Daddy
habang nakikinig.
Anong mayroon? Renovation?
Naligo muna ako at nag-ayos, chineck ko ang mga
messages ni Shield. Hindi pa siguro siya nakakauwi
rito sa Busay.
Kahapon pa siya text ng text na hindi ko naman masagot
dahil naging abala ako sa pag aayos ng mga gamit.
Hanggang ngayon hindi pa rin kami nagpapalitan ng
cellphone, bago ako umuwi kahapon sinabi ko sa kanyang
magpalit na kami ulit pero hindi siya pumayag.
Dahil baka itext at tawagan pa raw ako nila Rolenz at
Rocco pag nalamang narito na ulit ako sa Busay.
Masyadong mahigpit si Shield, pero hindi naman ako
nasasakal.
Ayaw ko lang na mahigpit siya dahil wala naman talaga
akong ginagawang masama, ni hindi ko na nga rin
sinasagot sila Rolenz at Rocco sa mga texts nila!
"Anong mayroon, Ate Sel?" tanong ko pagkababa.
"Papalakihan raw ng Daddy mo ang hardin para
madagdagan ang taniman ng mga bulaklak..." aniya
habang nagpupunas ng mga plato.
Kumunot ang noo ko.
Pwede naman kasing sa labas na lang magtanim ng iba
pa, malaki naman ang hacienda at taniman doon. Bakit
kailangan sa loob pa ng aming bakuran?
Pero ayos na rin naman siguro iyon, mas magiging
magada nga naman siguro kung nasa loob lang ng aming
bakuran ang mga bulaklak na idadagdag doon.
Iyon ang kabuhayan namin, iyon ang negosyo namin.
Nabuhay kami dahil doon. Dahil rin iyon kung bakit
mahal na mahal ng magulang ko ang hacienda.
Nag umpisa akong kumain ng almusal, si Ate Sel naman
ay panay ang kwento tungkol sa kanyang nobyo na nag
aaral raw sa La Soledad.
"Siguro ay nakikita mo na rin siya doon..." aniya.
Kumagat ako sa sandwich at tumango tango.
"Hindi ko kasi kilala ang iba roon, ano ba ang kurso
niya?"
"Accounting yata ang kanyang kurso..."
Wala akong kilala miski isang Accounting sa LSU, panay
sila Berna lang ang maraming kilala sa kahit na saang
kurso. Palakaibigan kasi sila, ako naman ay nakikisama
lang sa kanila.
"Wala akong kilalang Accounting students doon,
masyadong malaki ang LSU..." ngumuso ako. "Bakit hindi
mo subukang mag-aral?" tanong ko.
"Naku, matanda na ako para mag-aral. Isa pa mas
nakakatulong ako kay Nanay sa ganitong trabaho ko..."
nakangiti siya habang naglalagay ng mga prutas sa
counter table.
"Hm, pwede naman din na habang nag aaral ka..."
Mas maganda kasi kung mayroon siyang matapos kahit na
anong kurso man lang, mas makakatulong rin siya lalo
kung makatapos at makakahanap siya ng maayos na
trabaho ng walang paghihirap.
Bilib din ako kay Ate Sel dahil kahit ganoon ang buhay
nila ay nakukuha pa rin niyang maging masaya.
Responsable at mabuti siyang anak ni Manang, pati mga
kapatid niya ay napag aaral pa niya.
Tumunog ang cellphone ko, napanguso ako at sinagot
iyon.
"Where are you?" bungad ni Shield nang sagutin ko ang
tawag.
"Sa bahay..."
"Hm, bukas pa ako makakabalik diyan. Nakakainis..."
halatang inis nga ang kanyang boses.
"Bakit naman? Mag enjoy ka muna diyan..."
"Tss, ikaw ang kasiyahan ko... imposible ang sinasabi
mo..." he sighed.
Napangiti ako, humiga ako sa kama at pinaglaruan ang
mga paa ko sa ere.
"Sus, mag eenjoy ka rin diyan! Maraming models, e..."
pang-iinis ko. "Si Veron, hang out daw kayo..."
"What? My love, pinapasa mo na naman ba ako sa iba? I
told you Veron and I are just friends..." he sighed.
Ngumuso ako at umayos ng pagkakaupo.
"Ang sweet niyo namang magkaibigan! Niligawan mo ba
siya noon? Nagkagustuhan ba kayo?" tanong ko.
"Tss, of course not... stop it, baby..."
Mahinang natawa ako. "What? I was just asking about
you two. Maganda kasi si Veron, curious lang ako kung
nagustuhan mo ba siya o hindi..."
"Tss... hindi ko siya nagustuhan, matagal na kaming
magkaibigan at hanggang doon lang iyon..." aniya at
bumuntong hininga.
"Imposible! E, sino ba ang mga nagustuhan mo noon?"
"Ugh! Why are you asking about that?" bakas ang
iritasyon sa kanyang tono.
"Nagtatanong lang! Hm, how about Charm? I mean, ano
kasi... nabalitaan ko noon na nagdi-date kayo..."
nahihiyang sambit ko.
Hindi ko na talaga mapigilan magtanong ngayon, pag
magkasama kasi kami wala akong tapang itanong sa kanya
ang mga iyon.
Gusto ko kasing malaman ang lahat! Pumasok ako sa
isang relasyon na wala akong alam miski kahit ano sa
kanya, kundi pa ako napunta sa Maynila ay wala pa
akong makikilala sa kanyang pamilya.
"What? Where did you get that news?" natatawang tanong
niya.
Kinagat ko ang pang ibabang labi ko. "Uhm, nadinig ko
lang. Bali-balita kasi iyon sa La Soledad..."
"Baby, kahit kailan ay wala pa akong nagustuhan. And
no, we didn't date! Mayor Brezuela just invited my
Lola, sinama ako ni Lola. Hindi ko nga rin alam ang
issue na iyan. Kaya pala ang daming nagtatanong sa
akin about that..." he laughed a bit.
Sagalit akong napaisip. Paanong mababalita na
nagdidate sila kung ininvite lang naman pala ang Lola
niya doon? Ang gulo.
"Wala pa akong nagugustuhan na kahit sino, ikaw ang
kauna-unahan sa lahat..." he softly added.
Napalunok ako at kinagat ang unan na yakap ko, kauna-
unahan daw! Hindi ko alam kung maniniwala ako o ano,
e. Pero nakakaramdam ako ng sobrang pagkatuwa.
Sa itsura ni Shield? Sa pamumuhay na mayroon siya?
Wala pa siyang nagustuhan noon?
I hope it's true!
Pero parang napakaimposible, dahil napatunayan kong
napakadami pala talagang maganda sa Maynila. Miski
kahit saan nga yata ako lumingon ay may mga babaeng
magaganda at sexy.
I sighed.
"Hey, love..." he chuckled.
I'm getting insecure, I've never been like this, kahit
kailan ay hindi ako nainsecure sa kahit sino. Kasi
para sa akin pantay-pantay lang ng kagandahan ang mga
babae.
But now? Knowing that Shield could get any girl he
wants, I'm getting really insecure lalo na nasa Manila
siya ngayon. Hindi ko alam kung ano ang maaaring gawin
o ginagawa niya.
"Uhm, can I ask something?" halos matutop ang aking
labi.
"Hm, sure. What is it, my love?"
"Lalabas ka ba ngayon? I mean... bar? Party with your
friends?" utal-utal pang tanong ko.
Shit! Nakakahiya!
"I don't know, maybe... kasi babalik na ako diyan
bukas, baka magyaya ang mga kapatid ko..." matagal
bago niya nasagot.
Huminga ako ng malalim at sumandal sa headboard.
With his brothers? Mailap sila sa mga babae, but heck
he has a brother named August that I know...
napakalapit niya sa mga babae! Cash too.
"With girls?" kinagat ko muli ang aking pang-ibabang
labi.
Nadinig ko ang malakas na tawa niya sa kabilang linya
na lalong nagpainit sa aking nagliliyab na pisngi.
Nakakahiya talaga!
"Jealous, eh? Don't worry, love. Hindi naman ako
lalapit sa kanila..." he chuckled.
Ngumuso ako. "Paano kung sila ang lumapit?"
Pag babae ang nagbigay ng motibo, imposibleng hindi
sunggaban ng mga lalaki iyon. They will take
advantage, of course!
I heard him sighed.
"Alright, what do you want me to do, then? Do you want
me to stay at home 'till tomorrow? I can do that..."
he softly said.
Napailing ako agad at kumamot sa ulo. Masyado na yata
akong napaparanoid sa lahat! Damn, what did you do to
me, Shield?
"No- I mean, hindi. Ano... okay lang, enjoy your last
day there..." malumanay at nauutal na sinabi ko.
Hindi naman pwede na pagbawalan ko siyang sumama doon,
para sa kanya 'yon. Last day na niya sa Maynila
syempre. He should enjoy!
"It's alright, love. Tell me, I'll do whatever you
want... ano bang gusto mo, hm?" malambing na tanong pa
niya.
Napapikit ako ng mariin. "Nothing, Shield. Mag enjoy
ka na lang, magkikita rin naman tayo bukas. Uh..." I
inhaled sharply. "Just... uh, nothing. Basta, h'wag
kang mambabae..." mabilis na sinabi ko.
Sobrang init ng buong mukha ko sa kahihiyan, alam kong
masyado akong naghihigpit. I just don't want to be
hurt, kailangan kong ingatan ang puso ko.
"What? Mambabae? Yslah, don't you trust me? Hindi ko
gagawin iyon, hindi kita sasaktan..." he sighed. "Stop
thinking like that, baby. I'm too inlove with you, I
won't do that..."
Napanuntong hininga ako.
"Hindi naman sa ganoon, Shield. I trust you but we
can't say that, maraming tukso diyan..."
"Okay, I won't go with them tonight... I love you,
love..."
Halos dambahin sa sobrang kalabog ang dibdib ko.
Parang may kumikiliting hindi maintindihan. Seriously?
Sinusunod niya talaga ako?
"I love you too, Shield. But please, enjoy there.
Gusto kong sumama ka sa kanila, alam mo naman na ang
ayaw ko..." ngumiti ako.
"Tss, you're so jealous when in fact I couldn't even
see any other girls but you... Ikaw lang ang hinahanap
ng mata ko, baby..."
Napanguso ako sa pagpipigil ng ngiti. Lahat na lang
talaga ng sasabih niya nagbibigay ng kakaibang tuwa sa
puso ko. Parang nagiging malusog ang puso ko dahil sa
kanya.
Kinaumagahan, nagising ako sa nakakakiliting dampi sa
aking tainga. Ngumisi ako at dahan dahang dumilat,
ganoon na lang ang panlalaki ng mata ko nang bumungad
sa aikn ang mukha ni Shield.
"Shield!" I exclaimed.
Huminto siya sa paghalik sa tainga ko, ngumuso siya at
tinitigan ako.
"Missed me?" he smiled.
Napakurap kurap ako. Hindi ako makapaniwala na andito
na siya mismo sa harapan ko, parang kagabi lang
magkausap kami sa cellphone at namimiss ko siya.
Napangiti ako at hindi na napagilang yakapin siya.
Mukha siyang puyat at antok, kakarating niya lang
yata! Wala pang tulog.
Sumiksik siya sa gilid ng aking leeg at inamoy amoy pa
ako. Tinulak ko agad siya at nagtakip ako ng comforter
dahil sa hiya.
Damn! Hindi pa ako nakakapaghilamos at toothbrush man
lang! Baka amoy laway pa ako.
He laughed. "Baby..."
"Shield, alis ka muna! Doon ka sa baba, hintayin mo
ako..." I shyly said.
Bigla ay hinila niya ang comforter na tumatakip sa
akin, halos takpan ko ang katawan ko dahil wala akong
suot na bra!
"Shield!" tumili ako nang umibabaw siya sa akin at
tumatawang pinanggigilan ang leeg ko.
Malakas na natawa ako dahil sa kiliti. Tinulak ko ang
dibdib niya pero lalo lang siyang yumakap sa akin,
hinapit niya pa ako payakap sa kanya.
"I missed you so much!" he giggled as he kissed my
cheek.
Ngumuso ako at yumakap na lang din sa baywang niya,
tumitig ako sa mukha niya.
"You looked tired, lack of sleep?" I asked.
Ngumuso siya at hinagkan ang noo ko.
"Yup, my love. Dito na ako dumiretso para makita
ka..." he said.
Ngumiti ako at hinalikan ng mabilis ang ilong niya.
Ilang sandali pa kaming nagtitigan, bumaba ang tingin
niya sa labi ko. Kumagat agad ako sa labi at nag iwas
ng tingin sa kanya.
He chuckled. "I miss your lips, can I get a kiss, hm?"
nanghihinging permiso pa siya.
Ngumuso ako at umiling iling.
"No..."
He frowned. "Didn't you miss my lips? How sad, I badly
want to kiss you, baby..."
Napalunok ako at tinulak muli ang dibdib niya pero
hindi siya natinag, nakatitig lang siya sa akin gamit
ang mala-bituin niyang mata. Para bang ang saya saya
noon tingnan.
Huminga ako ng malalim at pinulupot ang kamay ko sa
batok niya.
Namiss ko talaga siya, parang hindi makumpleto ang
araw ko pag wala siya, e. Kaya sana lagi lang siyang
narito sa Busay.
"I missed you..." mahinang usal ko.
Nagtaas siya ng kilay, sumilay ang ngiti sa labi
niyang mapula. He licked his lower lip then claimed my
lips. Nanunuya at napakabagal ng galaw ng labi niyang
malambot sa akin, wala akong nagawa kundi suklian ang
mga halik niya.
Tumaas ang mga balahibo ko dahil sa kuryenteng
dumadaloy, he sucked my lower lip then my upper lip.
Hinawakan niya ang chin ko at marahan binuka ang bibig
ko. Napaigtad ako nang pumasok ang dila niya.
Nalalasing na dumilat ako, nakapikit lamang siya
habang hinahalikan ako. Marahang pumikit ako at
gumanti lang sa kanya. Parang mawawalan na ako ng
hangin dahil sa sobrang tagal.
"Breathe, my love...." he chuckled, he was gently
touching my cheeks while looking at me.
Hingal na nakatitig lang ako sa kanya, hindi ko alam
kung bakit kahit buong maghapon ko yata siyang titigan
ay hindi ako magsasawa.
Nilapit ko ang aking mukha sa kanya at saka hinalikan
siya. He stiffened. Pinagpatuloy ko lang ang paghalik
sa kanya, ilang saglit pa ay gumanti na siya.
Naramdaman ko pa ang pagngisi niya.
Damn, I love him!
"I love you, Shield..." I whispered. Tumigila siya sa
paghalik at nagtaas ng kilay sa akin.
"I love you more, mahal..." he grinned.
Nag-init ang pisngi ko. Humiga siya sa tabi ko at saka
ako niyakap sa baywang, sumiksik ang mukha niya sa
aking leeg.
Kahit nakikiliti ako sa paghinga niya roon at hinayaan
ko na siya, mukhang inaantok siya at pagod.
"Binabaliw mo ako, Yslah. Mahal na mahal kita..." he
murmured.
Ngumiti na lang ako at pumikit. Sa buong buhay ko
ngayon lang may dumating na katulad ni Shield sa akin,
hindi ko pa akalain na mamahalin ko siya ng ganito.
Chapter 28
Yugto 26
Yugto 26
"Shield! Ano ba naman iyan!" inis na singhal ko.
Binawi ko ang aking kamay.
Kumunot ang noo niya.
"What?"
"Shield, sinabi ko na sa'yo na hindi tayo pwedeng-"
"Damn, why? Yslah naman, we're official. Hindi natin
kailangan itago ito sa kanila..."
Nag-iwas ako ng tingin at umiling.
"Hindi pwede, sana maintindihan mo..." mahinang sinabi
ko. "Pinsan ni Berna si Brix..."
Frustrated na napatingin siya sa akin.
"So what? Ano naman ngayon, huh?"
Alam kong naiinis sila sa akin ngayon, sila ang kasama
ko sa Maynila tapos bigla akong mawawala at
mababalitaan na lang nila na kami na ni Shield.
Hindi ko maiwasan ang maguilty sa lahat, alam kong may
gusto sa akin si Brix. Siguradong magagalit si Berna
dahil sa nangyari. Gusto niya ako para kay Brix.
Bumuntong hininga ako.
"Aayusin ko muna, Shield..." hinawakan ko ang pisngi
niya. "Please understand, hm?"
Umiwas siya ng tingin at tipid na tumango. Sa itsura
niya ay hindi talaga siya sang-ayon na tinatago namin
ang aming relasyon. Hindi ko din siya masisisi dahil
miski ako ay hindi sang-ayon.
Pero kailangan lang talaga, aayusin ko muna ang issue
sa mga kaibigan ko. Hindi pwede na bigla na lang
kaming magkakagalit galit.
Hinalikan niya ang aking noo.
"Magpahatid ka sa driver, okay?" hinaplos niya ang
pisngi ko
Huminga ako ng malalim at tumango tango.
"Salamat..."
Mabigat na bumuntong hininga siya.
"Ibig sabihin hindi na naman tayo magkikita mamaya?"
"Pwede naman tayo magtext..." ngumiti ako para
pagaanin ang loob niya.
Umismid siya at pinasadahan ng daliri ang kanyang
buhok.
"Okay, I'll text you time to time..." humalik siya sa
labi ko. "I'll go now..."
Ngumiti ako at kinurot ang ilong niya.
"Take care, I love you Shield..."
"I love you more..."
Pagkaalis niya ay nagpahatid na rin ako sa driver
patungong La Soledad. Ayaw ni Shield na magtricycle pa
ako, pumayag siya na hindi niya ako ihahatid basta
magpapahatid ako sa driver namin.
Hindi raw kasi safe ang tricycle, minsan daw at may
mga manyakis na driver. Baka daw iligaw pa ako, para
sa akin safe naman ang tricycle.
"Salamat ho, Manong..." bumaba ako ng kotse at saka
naglakad pumasok sa gate.
Isang linggo na matapos mag umpisa ng second semester
namin, kahapon lang ako pumasok dahil nagkasakit ako.
Hindi ko rin nakita sila Berna kaya hindi ko sila
nakausap.
Noong makauwi si Shield galing sa Maynila, walang araw
na hindi siya pumunta sa bahay. Puro pamamasyal sa
buong lupain lang ang ginagawa namin.
Aliw na aliw siyang manuod ng mga nagtatanim, gusto
raw niyang maranasan iyon next time.
Nakakatuwa na kahit marangya ang buhay niya ay
nakukuha niya pang mainggit sa mga magsasaka sa amin.
Dumaan ang mga araw na hindi ako pinapansin nila Berna
at Aira, dinadaanan lang nila ako na parang hangin. Si
Iza naman ay ngumingiti lang.
Hindi maiwasan na hindi ako masaktan sa treatment nila
sa akin, sinusubukan ko silang kausapin pero umiiwas
na agad sila.
"Baby, h'wag ka nang malungkot. I'll talk to them..."
pag aalo ni Shield sa akin.
Huminga ako ng malalim at tumingin sa kanya. Tumaas-
baba ang kilay niya at kinurot ang ilong ko.
"Stop thinking too much, I don't want to see you like
that..." malambing na sinabi niya at saka hinalikan
ako ng tatlong beses sa labi. "I love you..."
Lumuluwag lang ang pakiramdam ko pagkaharap ko si
Shield, naaapektuhan rin kasi siya pag malungkot ako.
Ngumuso ako. "Kakausapin ko sila bukas..."
"Sasamahan kita, gusto kong sabihin sa kanila na hindi
ka para kay Brix kundi para sa akin lang..." ngumiti
siya at kumindat.
Nag init ang pisngi ko. "Ako na lang! Manggugulo ka
lang doon, e..."
He frowned.
"Okay, I'll pick you up at lunch. Gusto ko lagi tayong
magkasabay pag lunch kaya lang ayaw mo naman..."
Ngumisi ako.
"Pag maayos na kami, magagawa rin natin 'yan
Shield..."
"Paano pala kung hindi maayos, huh? Pababayaan ko na
lang na dikitan ka ng mga tangang player na 'yon?"
Kumunot ang noo ko.
"Akala mo siguro hindi ko alam 'no? Baby love, parati
lang akong nanunuod sayo..." aniya. "Rocco and that
Rolenz, huh? Hindi ka pa rin pala tinitigilan. Psh!"
Napasinghap ako.
Kadalasan kasing lumalapit sa akin sila Rolenz lalo na
pag mag-isa akong kumakain sa cafeteria, pero hindi ko
naman sila sinasabayan.
Kahit nga hindi pa ako tapos kumain pag lumapit sila
ay umaalis na ako, dahil ayaw ko na malaman ni Shield.
"Shield, nakikita mo rin naman siguro na umiiwas ako
'di ba?"
"Yes, but not enough. They kept on pestering you, I
don't like it. They should know that you have a
boyfriend, baby. Para tigilan nila ang kakalapit..."
masungit na sinabi niya.
I rolled my eyes. "They will, soon..."
The next day, hindi ko pa rin alam kung ano ang
sasabihin ko kila Berna. Pero nagdesisyon na ako
kaagad na sumunod sa kanila.
Hinawakan ko agad ang braso ni Berna. Malamig na
binalingan niya ako ng tingin, sila Aira at Iza naman
ay nakatingin lang rin.
"Yes?" malamig na tanong niya.
Napakurap kurap ako. Sa tugon niyang 'yon ay parang
sinasabi niya na sino ako at hindi kami magkakilala.
"Berna..." malumanay na tawag ko. "Magkagalit ba
tayo?"
Kumunot ang noo niya. "Bakit hindi mo sagutin ang
sarili mo?"
Napasinghap ako.
"Berna, pwede bang mag usap tayo ng maayos?
Naguguluhan na kasi ako. Alam kong mali ako, pero
hindi ko naman iyon sinasadya..."
Huminga siya ng malalim. "Saan ka naguguluhan? Sa
pagpili ng lalaki? Sa pagpapaasa?"
Parang karayom na tumusok sa akin ang matalim ba
salita niya. Galit nga siya, pero bakit? I mean, dahil
ba sa pinsan niya? O dahil may gusto rin siya kay
Shield?
"Berna..." suway ni Aira.
"Ano, Disney? Pinagmukha mo kaming tanga, lalo na ang
pinsan ko. Bakit ka umaarte na parang gusto mo rin
siya kung may iba ka naman pa lang gusto?" mariing
tanong niya.
Kinagat ko ang labi ko. Napakalamig niya sa akin pero
halata ang galit sa ekspresyon niyang pinapakita
ngayon.
"I'm sorry..." nagyuko ako ng ulo. "Hindi ko alam na
inabuso ko ang feelings ni Brix, hindi ko rin alam na
may gusto siya sa akin..."
Totoo naman ang pinapakita ko kay Brix pag magkasama
kami, ganoon naman talaga ako. Hindi ako umaarte na
gusto ko rin siya.
Dahil sa una pa lang alam ko na si Shield na ang mas
gusto ko sa kanilang dalawa. Wala ng tanong roon, kay
Shield lang naman tumibok ang puso ko ng sobra.
"Hindi mo alam? Paanong nangyari iyon? Disney, halos
lahat kami alam na may gusto sa'yo si Brix dahil
halata iyon. Ganyan ka naman 'di ba?" sarkastikong
tanong niya.
"Hindi ko alam kung tanga ka o manhid, lahat ng may
gusto sa'yo hindi mo napapansin pero paano naging kayo
ni Shield sa sandaling panahon lang?"
Namilog ang mata ko, hindi ako makapagsalita o
makasagot sa tanong niya. Kailangan ba matagal iyon?
I'm inlove with him, hindi ko na iniisip kung naging
madali iyon o hindi.
"I'm inlove with him, Berna... I'm sorry..." nagyuko
ako ng ulo, pinigilan ko ang aking emosyon na
kumawala.
She gasped. "Inlove? Ganoon kadali? Wow..." tumango
tango siya.
Ngumiti si Iza sa akin at lumapit, hinagod niya ang
likod ko.
"Di ba dapat maging masaya tayo para sa kanya?
Finally, Disney's inlove!" pinilit maging cheerful ng
boses niya.
Huminga ng malalim si Berna at tipid na ngumiti.
"Congrats..." malamig na sinabi niya at tinalikuran
kami, ngumiti si Aira sa akin pero sumunod din kay
Berna.
Tinapik ako sa balikat ni Iza, nakangiti siya sa akin.
Malungkot na ngumiti ako.
"Thank you, Iza..."
Ngumuso siya. "Masaya ako pa sa'yo, Dis..." aniya.
"Tara na, ililibre mo pa ako..."
Mahinang natawa ako nang hilahin niya ako papunta sa
cafeteria. Halos lahat ng estudyante ay napapatingin
pa rin talaga sa akin.
Kalat na rin kasi rito ang relasyon namin ni Shield,
pero ayaw ko na magkasama kami pag nasa school dahil
kila Berna.
Ngayon hindi ko alam kung papayag na ba ako na
magkasama kami, dahil sabi ni Shield pag nakausap ko
na raw sila Berna hindi ko na siya mapipigilan na
lumapit sa akin.
Nakakalungkot lang na parang ayaw na talaga nila Berna
sa akin ngayon, hindi ko na talaga alam kung paano
kami magkakaayos ulit.
Kumain kami ni Iza sa likurang bahagi ng LSU, sa mga
benches kami tumamabay. Mas masarap magpalipas ng oras
dito dahil hindi crowded katulad sa cafeteria.
"Alam mo, alam ko na talaga na magiging kayo ni
Shield..." Iza said out of nowhere.
Napatingin ako sa kanya.
"I mean, nahalata ko na kasi siya. Naalala ko pa noon
na nakangiti siya habang natutulog ka tapos kinuhanan
ka niya ng litrato! Nagulat talaga ako noon. Hindi ko
akalain na may gusto siya sa'yo, then noong nasa
Manila tayo!" tumawa siya.
"Sobrang obvious na niya! He looked really jealous,
lalo na pag nagkakausap kayo ni Brix. Damn, lagi akong
napapatingin sa kanya. Napakadilim ng kanyang mukha!
And uh, I'm sorry..." ngumuso siya.
Kumunot ang noo ko. "Why?"
"Nakita ko kasi kayo noon sa van, sinundan kasi kita
dahil ayaw kong wala kang kasama and then I saw him
kissing you..."
Nag init ang pisngi ko. Napapikit ako ng mariin. Hindi
ko alam kung anong klaseng hiya ang nararamdaman ko
ngayon!
Shit! May nakakita pa sa amin!
Ngumiti siya at nagtaas baba ng kilay.
"Natutuwa ako dahil nakikita ko naman na mahal ka rin
ni Shield, kaya masaya talaga ako. Hm, si Berna naman
medyo naapektuhan kasi alam mo na... pinsan niya si
Brix at gusto ka niya para kay Brix, intindihin mo na
lang. Magiging maayos din iyon..."
Marahang tumango tango ako.
"Sana nga, Iza..."
Pagtingin ko sa corridor sa second floor ay natanaw ko
si Shield na kinakausap ng isang babae. Maganda iyon!
"Sherry Lee..." nakatingin na rin si Iza sa
tinitingnan ko.
Mukhang korean ang babae na iyon, singkit ang mata,
sobrang puti at maikli ang buhok. Nakangiti siya kay
Shield habang nagsasalita.
Kunot naman ang noo ni Shield habang nakikinig sa
babae, bumaling siya sa hawak niyang bond paper at
marahang tumango sa babae.
Nakaramdam ako ng inis. Pero agad akong umiling iling
pagkontra sa sarili. Mahinang tumawa si Iza.
"Malay mo magkagroup lang sila..." aniya.
Tumango ako. "Siguro nga..." pilit na ngumisi ako.
Magkagroup nga kaya? Tss. Hirap talaga pag may
boyfriend na gwapo, masyadong lapitin. Halata pa na
attracted ang koreana na 'yon kay Shield.
Panay ang buntong hininga ko habang nasa klase,
napaparanoid na naman ako. Kung ano ano na naman ang
namumuo sa isip ko.
Pagtapos ng klase ay tumingin ako kila Berna, nag
aayos na sila ng kanilang gamit. Tumayo na rin ako at
inayo ang mga gamit ko.
Nagtilian ang iilang estudyante sa corridor. Natanaw
ko agad si Shield doon na lumilinga linga at
tumitingin sa mga kaklase ko na naglalabasan na.
"Yie! Ayan na siya!" humagikgik si Iza, kinurot kurot
pa ang braso ko.
Ngumuso lang ako. Pagkalabas ni Berna at Aira ay
kumunot ang noo ni Shield at parang hinahanap pa ako.
Lumabas na kami ni Iza, tumaas ang kilay ni Shield at
mabilis na lumapit sa akin. Kinuha niya ang mga gamit
ko.
Pinabayaan ko na lang siya, ganito naman talaga ang
usapan namin pagnakausap ko na sila Berna.
Nangako na ako kay Shield, gusto ko rin naman para
mabawasan na rin ang mga lumalapit sa kanya.
Kumunot ang noo niya at hinawakan ang pisngi ko.
"Why so sad, baby?" malambing na usal niya.
Nagkibit ako ng balikat. Tumingin ako kay Iza nang
kalabitin niya ako.
"I'll go first... see you..." humalik siya sa aking
pisngi at kumuway bago umalis.
Nilahad ni Shield ang kamay niya, tinanggap ko iyon.
Pinagsiklop niya ang daliri namin at sabay na kaming
naglakad sa kahabaan ng corridor.
"Don't be sad, love. I'm sorry..." pinisil niya ang
kamay ko.
Tumingin agad ako sa kanya. "Nag usap na kami
kanina..." I sighed.
Inayos niya ang buhok ko sa aking tainga. "I know..."
Ngumuso ako.
"Lahat alam mo!" singhal ko. "Alam ko rin naman na
nagpapacute ka sa kaklase mong koreana! Tsh!"
Kumunot ang noo niya at hininto ako sa paglalakad.
"What? Anong nagpapacute?" takang tanong niya.
Naningkit ang mata ko at padabog na binawi ang kamay
ko. Inis na kinuha niya ulit ang kamay ko.
"Ano ba 'yon? Hindi ako nagpapacute, baby...
Magkagroup lang kami sa subject ko..." he explained.
"Tsh, okay lang. Magpacute ka lang, I don't mind..."
sumimangot ako.
Bigla na lang talaga ako nakakaramdam ng insecurities
pagdating sa mga babaeng nagkakagusto kay Shield.
Nasa part naman siguro talaga ito ng relationship,
right?
Pumikit siya ng mariin na parang frustrated na.
"Love, hindi ako nagpapacute! Gusto mo halikan kita sa
harapan noon? Tell me..." hamon niya.
Nag init ang pisngi ko. "Ewan ko sa'yo! Tumigil ka!
Akala mo madadaan mo ko sa ganyan? Tsaka okay nga lang
kasi..."
He tsked.
"Nakakainis na, baby. Nang aaway ka na naman dahil sa
walang kwentang bagay!"
Naalala ko tuloy noong nakaraan na nag away kami dahil
sa simpleng pagtatanong ko lang tungkol kay Charmaine
Brezuela na nauwi sa pang aaway ko sa kanya.
Nagtanong ako kung maganda ba si Charmaine, sinagot
naman niya iyon ng oo... Kaya ayun parang nainis ako.
Ewan, hindi ko maintindihan ang pakiramdam ko. Feeling
ko nababaliw na ako, namimintas na rin ako ngayon.
Insecurities talaga... Iba ang nagagawa.
"Wala naman palang kwenta, e bakit naiinis ka?" asik
ko.
Napakamot siya sa ulo at napailing iling.
"Dati gustong gusto ko na nagseselos ka, pero ngayon?
Damn, ayaw kong mag away tayo..." he sighed. "Okay,
makikipagpalit ako ng groupmate para di ka na
mainis..."
Sumakay na ako sa front seat ng kotse niya, umikot na
rin siya agad at nagdrive paalis ng LSU. Panay ang
sulyap niya sa akin.
"Sa daanan ka tumingin..." inis na usal ko.
He chuckled. "Love, please? H'wag ka na mainis, hindi
na ako makikipag usap sa ibang babae..." he softly
said.
Ngumuso ako at umirap lang.
Damn, Yslah! Anong nangyayari sayo? Masyado na akong
nagiging selosa!
"Sinabi ko na ngang okay lang!"
"Tsh, okay okay... h'wag ka na lang mainis at magalit
sa akin, please?"
Napasinghap ako. "Ano?! Okay? Hindi ka nga
makikipagpalit? Ganoon?"
Napaawang ang labi niya at hininto ang kotse sa isang
tabi, hindi makapaniwalang bumaling siya sa akin.
Hindi rin ako makapaniwala sa mga sinasabi ko, hindi
ko naisip noon na magiging ganito ako kapossessive sa
isang tao!
Bumuga siya ng hangin at tumitig sa akin.
"Ano ba talagang gusto mo, mahal? Makikipagpalit o
hindi? You said it's okay, right?"
Tumango lang ako. "Ihatid mo na ako..."
Inis na napapikit siya ng mariin at kumamot sa ulo.
Hindi na siya nagsalita habang nagmamaneho.
Gusto kong matawa sa isip dahil kahit ayaw ng utak ko
na magselos at mainis sa kanya, may sariling
nagcocontrol sa nararamdaman ko.
I'm really really jealous! Kahit kanino, kahit saan...
Pagkahinto, bumaba na ako agad. Kinuha ko ang mga
gamit ko. Padabog na bumaba rin siya sa kotse niya at
mabilis na hinaklit ang palapulsuhan ko para iharap sa
kanya.
"What?!" singhal ko.
Umigting ang panga niya. "What? What, Yslah? Sabihin
mo sa akin ang gusto mong mangyari, hindi 'yong mang-
aaway ka na lang bigla..."
Kumalabog ang puso ko. Kitang kita ko ang frustration
sa kanyang ekspresyon, madilim din ang kanyang mukha
na parang nagpapakalma lang pero galit talaga.
"Wala nga, Shield. H'wag mo na lang akong intindihin.
Gawin mo ang gusto mo..." tipid na ngumiti ako.
Kumunot ang noo niya at hinimas ang kanyang temple.
Ilang saglit pa ay napatango tango siya at napangisi.
Kumunot naman ang noo ko.
"Okay, baby. I get it... It's your month..." ngumiti
siya at mabilis na hinalikan ako sa labi.
Tumaas ang kilay ko.
"Red days..." he chuckled. Kinulong niya ang pisngi ko
at humalik sa noo ko. "I'll go now, tatawagan kita..."
aniya. "I love you, sungit..." isang halik pa ang
ginawad niya sa labi ko.
Chapter 29
Yugto 27
Yugto 27
"Baby, red days pa rin? Sungit naman..." parang bata
na sinabi ni Shield.
Nagsusulat ako ng assignment sa isa kong subject, si
Iza naman ay kumakain sa tapat namin. Ito namang si
Shield ay nakapangalumbaba at nakatunghay lang sa
akin.
"Shield, pwede ba! Ang ingay mo!" inis na sinabi ko.
"Okay, chill lang baby ko. I'll behave..." kunwaring
zinip niya ang kanyang bibig.
Umismid lang ako at pinagpatuloy ang assignment ko,
hindi kasi ako nakagawa kahapon dahil ang sakit ng ulo
ko. Red days talaga, hindi nakakatuwa.
"Baby, namumula na ang kamay mo. Ako na ang magtutuloy
niyan just tell me what am I going to write..."
malambing na sinabi ni Shield.
Ngumuso lang ako at umiling.
"I need to do this on my own..." sabi ko. "Ikaw naman,
pumasok ka na sa klase mo..." baling ko sa kanya.
"Ayos ka lang ba rito? I mean, I don't want you to
stay here. Knowing that those idiots will-"
Tinakpan ko agad ang bibig niya para hindi na
makadaldal. Masyado talaga siyang magsalita, hindi
naman na lumalapit sa akin ang mga tinatawag niyang
idiots na sila Rolenz at Rocco.
He's crazy...
"Just go to your class, Shield..." saway ko. "I love
you... Bye!"
Pinagpatuloy ko ulit ang pagsusulat ko, nang hindi pa
siya umalis sa tabi ko ay nilingon ko siya. Tinaas ko
ang kilay ko.
"Where's my kiss, baby?" tanong niya.
Napapikit ako ng mariin. "Kiss o kahit kailan walang
kiss? Choose now, pumasok ka na!"
"Tss, oo na nga po. Papasok na..." kinuha niya ang
binder niya at tumayo na.
Huminga ako ng malalim.
"Flirt all you want, Shield. H'wag ko lang
mababalitaan..." mariin na sinabi ko habang nagsusulat
pa rin.
Hinawakan niya ang baba ko at bahagyang inangat
paharap sa kanya, yumukod siya para gawaran ako ng
matamis na halik. Napaawang ang labi ko. Sandaling
sumisip siya sa ibabang labi ko at saka kumalas din
agad.
Kumalabog ang puso ko. Parang may kumikiliti sa aking
tiyan, masyado akong nalalasing pagdating sa halik
niya.
"Flirt with you? Sounds better..." he smirked. "I'm
not gonna flirt with anyone but you, stop thinking
like that. I'm inlove with you..." humalik siya sa
ilong ko. "Susunduin kita mamaya sa building niyo..."
aniya at saka umalis na palabas ng canteen.
Napatingin ako kay Iza na humagagikgik habang
nakatingin sa akin.
"Is it normal to be kilig with you guys kahit na may
boyfriend ako?" hagikgik niya.
Napailing na lang ako at natawa, pinagpatuloy ko ang
paggawa ng assignment ko. Hindi ko pinansin ang mga
bulungan ng estudyante.
Kami na ni Shield, wala naman silang magagawa doon
kaya bakit ko pa kailangan pansinin ang bulungan nila.
Kami lang naman ni Shield ang importante.
Sumunod na mga araw ay puro pag aaway na naman kami ni
Shield. Hindi ko alam kung bakit parati kaming nag
aaway sa napakaliit na bagay.
Masayado siyang seloso at ganoon din ako, masyado ng
napapadalas ang pag aaway namin dahil sa selos. Hindi
na healthy...
"Sinabi mo na hindi na siya ang kagroup mo 'di ba?"
mariing tanong ko.
Nagyuko siya ng ulo at parang guilty.
"Because I don't want you to get upset about it..."
mahinang usal niya. "Hindi ako pwedeng makipagpalit ng
groupmate dahil, nabigyan na kami ng topics..." he
sighed.
Aksidenteng nakita ko sila sa classroom nila,
pupuntahan ko kasi sana siya doon para sabay kaming
maglunch.
Pero iyon ang naabutan ko, silang dalawa lang ang
natitira sa classroom. Malakas na tumatawa pa iyong
babae na parang may nakakatawang ginawa o sinabi si
Shield. Tss...
I gasped. "Okay, then..." tumalikod na ako at
dumiretso sa loob ng mansyon.
Sinundan niya agad ako. Nakatingin sa amin ang ibang
kasambahay dahil padabog akong naglalakad paakyat ng
grand staircase.
"Who told you can get in, huh?" inis na tanong ko.
Kumamot lang siya sa ulo niya at sumunod pa rin sa
akin paakyat. Huminto ako sa pag akyat at inis na
bumaling sa kanya.
"Umuwi ka na! Bukas na lang tayo mag usap dahil hindi
maganda kung ngayon, sige na..." pagtataboy ko sa
kanya.
Tumingin lang siya sa akin gamit ang malamig niyang
mga mata. Kinilabutan ako, paran first time ko na
naman makita ang cold stare na iyon.
I sighed.
"Umuwi ka na..." tinalikuran ko na siya at
pinagpatuloy ang pag akyat ko.
Padabog na sumunod siya sa akin, akmang papasok na ako
sa kwarto nang haklitin niya ang palapulsuhan ko at
pwersahang iharap sa kanya.
Kumalabog ang puso ko nang umigting ang kanyang panga
sa labis na pagkainis.
"Shield, umuwi ka na. Bukas na lang tayo mag-usap..."
mariing pagtaboy ko.
Pumikit siya ng mariin at saka huminga ng malalim na
parang nagpapakalma.
"Sa tingin mo makakatulog ako na magka-away tayo,
huh?" malamig na tanong niya. "No, Yslah. Let's talk,
hindi ako makakatulog na ganito ka sa akin..."
Napahugot ako ng malalim na hininga at nagbaba ng
tingin. I can't talk, I'm really really pissed. Kahit
na anong gawin niya ay naiinis pa rin ako dahil doon.
"Just go home now, naiinis pa ako..." pag-amin ko.
Gusto rin kasing umalis na rin muna siya at bukas na
kami mag usap kung sakali.
Nag-angat siya ng tingin sa akin at halata na ang
frustration sa kanyang mata. Hindi na maitago iyon ng
malamig na ekspresyon niya.
"Yslah naman..." maktol niya. "Kailangan natin mag
usap, hindi pwedeng galit ka sa akin..."
Napapikit ako ng mariin sa sobrang pagkainis, gusto
niya palang mag usap kami? Fine.
"You're a liar. Bakit hindi mo man lang sinabi? Close
pa talaga kayo... Ayaw mong magalit ako sa'yo, pero
mas nakakagalit pa ang kasinungalingan mo!" sunod
sunod na palatak ko.
Tumungo siya at tinanggap ang mga sinasabi ko laban sa
kanya.
"Wala naman kasi akong ginagawang mali, baby. We're
just writing our report!" he softly explained, making
me understand it.
Inis na kumamot ako sa ulo.
Sinusulat nila ang report nila? Oo nga, nakita ko.
Pero may nakakatawa ba doon? At bakit kailangan na
magkadikit pa sila? Wow!
"Wala kang maling ginagawa? Panay nga ang
pakikipagharutan mo!" singhal ko.
"Saan banda ang harutan doon? Baby naman, hindi ako
nakikipagharutan. Kung sa'yo pwede pa..." nagtago ang
ngisi sa labi niya nang sabihin iyon.
Matalim na tiningnan ko siya. "H'wag mo kong daanin sa
paganyan ganyan mo! Hindi ka nakakatuwa! Umuwi ka na!"
Napangiwi siya.
"Umuwi ka na!" tinuro ko pa ang hagdanan para itaboy
siya. "Wala kang ginawa kundi ang asarin ako! Magsama
kayo ng singkit na iyon kung gusto mo, gumawa kayo
maghapon ng report ninyo at magtawanan! Gustong gusto
mo pa talaga na magkadikit kayo 'no? Nakakainis ka!
Nakakai-"
Nanlaki ang mata ko nang siilin niya ako ng halik,
madiin na hinawakan niya ang pisngi ko at madiin na
hinalikan ako.
I pushed him but he didn't even move. Naging malambot
ang paggalaw ng labi niya sa akin, sa sobrang lambot
noon ay parang nakakakiliti na sa pakiramdam.
Lumipat ang halik niya sa pisngi ko.
"Shie-"
Hindi ko maituloy ang pagsaway ko sa kanya nang sa
labi ko ulit siya humalik, para bang ayaw niya akong
pagsalitain pa.
Tuluyang nawala ang inis ko, gumanti ako sa kanya
katulad ng malambot na halik niya. Ang mga kamay ko na
nasa dibdib niya ay unti unting nanghina at napahawak
ako sa laylayan ng uniform niya.
Gumapang ang kamay niya sa kamay ko at giniya iyon
papunta sa batok niya, humilig pa siya lalo para
magpantay kami. Ilang sandali pa ay naramdaman ko ang
pag-angat ko. Binuhat niya ako!
Kumalas siya sa paghalik sa akin, sumilay ang ngiti sa
labi niyang namumula na ng sobra ngayon at tumitig sa
labi ko.
"Baby, you're so jealous. Hanggang kailan ko ba
ipapaalala na inlove ako sa'yo at ikaw ang mahal ko?"
namamaos ang boses niya.
Huminga ako ng napakalalim, hindi pa rin kalmado ang
paghinga ko dahil sa ginawa namin.
"Breathe, baby..." mahinang natawa siya at sinakop
muli ang labi ko na walang pagdadalawang isip ko
namang tinanggap at ginantihan.
"I love you, baby..." he said as he sucked my lower
lip then the upper. "Love you..." bulong pa niya. "I
love you..."
Naghabol ako ng hininga. "I hate you!" untag ko.
Ngumiti siya at humalik sa noo ko pababa sa ilong at
labi ulit. Mahigpit na yumakap ako sa kanya. Bumaba
ang halik niya sa akin leeg na talagang nagpakiliti sa
akin.
Tumindig ang balahibo ko at mahinang natawa. Ginawaran
niya ako ng matatamis na halik sa leeg at collarbone.
"I love you too, Shield..." I softly said.
"Bati na tayo?" tanong pa niya.
Umiling ako. Malakas na natawa ako nang marahan niyang
kagatin ang gilid na parte ng leeg ko.
"Bati na tayo!" angil niya. "Pag hindi, kakagatin ko
ang leeg mo para maging bampira ka..."
I giggled. Nagpatuloy siya sa paghalik sa aking leeg,
kumalabog ang puso ko. Hindi ko alam pero kakaiba ang
lahat sa akin.
Masyado niya akong binibigyan ng kakaibang pakiramdam
na hindi ko maintindihan kung ano. Sumiksik siya sa
leeg ko at maayos na binuhat pa ako na parang bata.
"H'wag ka na magselos, baby. Ikaw lang naman talaga,
e..." he chuckled. "Bati na tayo, please?" ngumuso pa
siya.
Napaiwas ako ng tingin at nagpigil ng ngiti.
"Baba mo na ako!" angal ko.
Marahan na binaba niya ako at niyakap na lang ng
mahigpit. Humalik siya sa sentido ko at saka bumaling
ulit sa akin.
"Uuwi na ako, bati na tayo, ah..." aniya.
Huminga ako ng malalim at nakangusong tumango tango na
lang sa kanya.
"Love mo ko?" tanong niya, parang bata.
Ngumiti ako at tumango. "Of course, Shield..."
Napangiti rin siya at hinaplos ang labi ko. Napahinga
ako ng malalim. Tatlong beses na dinampian pa niya ako
ng halik.
"H'wag ka na magselos, ah..." malumanay na sinabi
niya. "I'll go now, tatawagan kita pagkauwi ko..."
Tumango ako. "Okay, take care..."
Mabilis na humalik ulit siya sa labi ko.
"Tsh, nakakaadik naman..." maktol niya. "Last for
today..." ngumisi siya at siniil ulit ako ng halik.
"Shiel-" saway ko.
Nakakalasing iyon, ilang saglit pa bago niya nagawang
tigilan ang labi ko. Kumalas na ulit siya at hinalikan
ako sa noo.
"I love you! Aalis na talaga ako, baka hindi pa ako
makauwi..." he evilly smiled.
Tumango ako habang natatawa. "Sige na! I love you
too!"
Sumulyap pa siya ng ilang beses sa akin bago tuluyang
bumaba. Napahinga ako ng malalim at saka pumasok na
rin sa aking kwarto.
Ganoon lang lagi, pag nag aaway kami. Magbabati rin
agad dahil sa napakaadik niya sa kiss.
Pag madami na akong palatak sa kanya bigla na lang
niya akong patatahimikin gamit ang labi niya. Psh!
Walang pasok kinabukasan, kaya sa bahay lang ulit ako
nagstay maghapon. Puro lang kami text ni Shield.
Hindi din siya makakakpunta rito dahil may gagawin daw
siyang utos ng lola niya. Ayos lang naman iyon sa
akin.
Hindi naman dapat na araw araw kaming nagkikita,
mabuti na rin na ganoon para hindi kami magkasawaan sa
isa't isa.
Namilog ang mata ko nang makita si Iza, kakapasok lang
niya sa mansyon. Nakangusong dumiretso agad siya sa
akin at inabot ang bouquet ng red roses.
Kumunot ang noo ko. "Ano 'to?"
"Bouquet..." she giggles. "Pinabibigay ni Shield,
nakita ko siya sa village nila Kyle kanina. Doon din
pala siya..."
Si Kyle iyong boyfriend niya, ibig sabihin sa Sierra
din iyon? Malamang.
Malapad na napangiti ako, nag init ang pisngi ko.
"Salamat..."
Nagtype agad ako ng text kay Shield.
Ako:
Thank you, I love you!
Tinago ko ang cellphone ko at bumaling ulit kay Iza na
nakaupo sa harapan kong sofa. Naghatid naman agad ng
meryenda si Ate Sel sa amin.
"Ang sweet ni Shield, ah!" aniya, kumagat siya sa
isang muffin at tumingin sa akin.
Ngumuso ako at sumimsim sa juice.
"Ewan ko, baka may kasalanan..." tawa ko.
"Ah sus! Kilig kilig ka naman sa sweetness ni Sangga
mo!" panunukso niya. "Bagay na bagay talaga kayong
dalawa! Maraming kinikilig sa inyo, may naiinis din
dahil ikaw lang ang bukod tanging nakakuha ng atensyon
ni Sangga!"
Ngumiti ako.
"Uhm... normal lang naman ang magselos 'di ba?" I
suddenly asked.
Mabilis na tumango siya.
"Oo, lalo na pag inlove ka talaga. Parati nga kaming
nag aaway ni Kyle dahil sa simpleng mga bagay lang..."
Kinagat ko ang aking labi. "Paano? I mean gaano
kasimple?"
Humalakhak siya.
"Madali kasi akong magselos, konting lapit lang ng
babae sa kanya inaaaway ko na siya..." aniya. "Minsan
naiisip ko na nagiging mahigpit na ako sa kanya
masyado..." ngumuso siya. "Hindi pala maganda ang
masyadong selosa, para sa akin lang naman..."
Napaisip ako sa sinabi niya, minsan nakikita ko nga na
naiinis na si Shield sa pagseselos ko. Pero hindi ko
naman kasi mapigilan iyon.
Ganoon din naman si Shield, masyadong seloso. Pero
hindi naman ako naiinis sa kanya, basta hindi ko alam
kung bakit ganito ako kaselosa...
Chapter 30
Yugto 28
Yugto 28
"Baby, h'wag kang matakot... Lola won't bite..." he
chuckled.
Hinampas ko ang braso niya at matalim siyang tiningan.
Sinabi pa lang niya na ipapakilala niya ako kay
Senyora Eloisa ay kinakabahan na ako, hindi pa ako
pumapayag sa alok niya pero patuloy niya akong
kinukulit.
"Shield, h'wag muna ngayon..." maktol ko.
"She wants to meet you, baby..." aniya.
Namilog ang mata ko. Marahang tumango tango siya at
ngumisi.
"Nagtatampo nga siya sa akin, kasi mas nauna pa kita
napakilala kila Mommy kesa sa kanya..." sinikop niya
ang buhok ko at sinubukang itali iyon pero parating
magulo.
Malakas na natawa ako. "Shield, tigilan mo nga 'yan.
Tagal tagal mo nang ginagawa 'di mo pa rin
matutunan..."
Ngumuso siya at muling pinagtuunan ang buhok ko,
inaayos niya iyon at sinubukang itali muli. I can't
help but laugh.
Napakacute niya lang, nag aral pa raw siya sa youtube
noon para lang maitali ang buhok ko. Ilang beses na
rin niyang sinubukan iyon pero hindi talaga niya
magawa.
"Panyo na lang gamitin mo..." I smiled.
Kumunot ang noo niya pero agad din naman nilabas ang
kanyang panyo. Sinikop niya muli ang buhok ko sa
likuran at saka niya ibinuhol ang panyo doon.
He clapped happily. "Pwede naman pala 'yon?
Pinahirapan mo pa ako, baby..." yumakap siya sa mula
sa likuran ko.
"Pwede naman talaga. Hindi ka kasi nagtatanong-"
napahalakhak ako nang idiin niya ang kanyang mukha sa
leeg ko.
"Next time 'yong braid naman, I want to play with your
hair..." he chuckled sexily as he started kissing my
ear down to my neck.
Couldn't help but giggle. "Shield!"
Humalakhak siya at pinagpalit ang posisyon namin,
hiniga niya ako sa malambot na kama at umibabaw siya
sa akin.
Banayad na sinakop niya ang labi ko na agad ko namang
pinaunlakan, I started kissing him like the way he's
kissing me. Malambot at matamis. Nakakakuryente iyon
dahil sa kalambutan.
Kumalabog ang puso ko. Bumaba ang halik niya sa aking
panga na napunta sa collarbone at tumaas muli sa aking
leeg, marahang humalik siya doon.
Nanindig ang balahibo ko sa pagkabigla. Kumapit ako sa
batok niya habang hinahalikan niya ang aking leeg.
Nagbibigay iyon ng kakaibang kiliti sa sistema ko.
"Shield..." hindi ko makilala ang boses ko.
It makes me comfortable and uncomfortable at the same
time. Masyado akong nadadala sa kiliting hatid noon.
Nanigas siya at napahinto sa paghalik. Tumitig siya sa
akin at nakakunot ang noo.
Kumunot agad ang noo ko.
"Baby, stop moaning my name..." seryosong sinabi niya.
Nanlaki ang mata ko sa pagkahiya. Shit! Did I? My
gosh.
Kinagat ko ang labi ko. "I'm- sorry..." utal at
nahihiyang sinabi ko.
He laughed.
"I was just kidding, baby..." humalik siya sa noo ko
at umalis sa ibabaw ko, tumabi siya sa akin at niyakap
ako sa baywang.
Matalim na tiningnan ko siya.
"But seriously, baby. You just moaned, hindi ko alam
ang gagawin ko..." bulong niya. "Sorry, sumobra na
yata ako..."
Huminga ako ng malalim at ngumiti sa kanya. Nagtagal
ang pagtitig ko sa mga mata niya na malungkot at
parang nag aalala.
"Shield, it's okay..." sabi ko. "Nakiliti lang kasi
ako..." pag amin ko.
Hinalikan niya ang aking ilong. "You sure? Baka
matakot ka na sa akin, baby..."
Umiling agad ako.
Okay lang naman iyon, hindi naman niya ako binastos
pero nakiliti talaga ako kay ganoon ang naging tono ng
boses ko. Ugh, nakakahiya!
"Bakit naman? Hindi ka naman siguro nangangagat!" biro
ko.
Kinagat niya ang pisngi ko. Napatili ako at malakas na
tumawa.
"I love you..." aniya.
Humarap ako sa kanya at hinalikan ang ilong niya.
Napangiti siya at tumitig sa akin gamit ang mapungay
niyang mata. Can't help but stare at him.
"I love you too!" ngumuso ako.
Nagising ako na wala na si Shield sa aking tabi.
Napabuntong hininga ako at tumalala na lang muna sa
ceiling.
Ano kayang dapat kong gawin para kausapin na ako nila
Berna, masyado ng matagal ang alitan sa aming dalawa.
Okay naman si Aira at Iza sa akin.
Si Berna lang siguro talaga ang disappointed dahil
hindi niya inaaasahan na madali akong napunta kay
Shield, samantalang sa pinsan niya...
Hindi ko alam, dati gusto ko naman talaga si Brix.
Pero nang dumating si Shield, nawala ang lahat ng
nararamdaman ko para sa childhood friend ko. Si
Shield, hindi ko nagustuhan. Minahal ko lang agad siya
nang hindi ko namamalayan.
Masyadong malaki ang pagmamahal ko sa kanya, hindi ko
na nga alam kung healthy pa. Binilin na sa akin ng
doktor na hangga't maaari ay h'wag muna akong
magmahal.
Is that possible?
Sinong tao naman ang mapipigilan magmahal? Tao rin
ako, lahat ng nararamdaman ng iba ay nararamdaman ko.
Hindi porke mahina ang puso ko ay maiiba ako.
Nagising ang diwa ko sa tunog ng aking cellphone.
Sinagot ko agad iyon, wala namang ibang tatawag kundi
si Shield lang.
"Baby, hindi na kita ginising. Sarap tulog mo, e..."
he chuckled.
Kahit boses lang niya, nagbibigay na ng kakaibang
kiliti sa aking tiyan. Nagiging maluwag din ang
paghinga ko pag nadidinig siya.
I'm so inlove...
Ngumiti ako. "Okay lang, hmm... anong oras ka umuwi?"
"6 pm, baby..."
Sumulyap ako sa wall clock na nasa itaas ng pinto. 9
pm na, ngayon lang siya tumawag? Kakauwi lang siguro
niya sa bahay nila.
"Bakit ngayon ka lang tumawag?"
"Nagtext ako sa'yo, hindi mo binasa?" aniya.
Napakurap-kurap ako.
Hindi ako nagbasa ng messages, nauna pa akong tumulala
sa kisame bago magbukas ng phone.
"FaceTime, baby..." aniya. "Hang up now, I love
you..."
I did. Binaba ko ang tawag niya and I turned the Wi-fi
on. Naghintay pa ako ng ilang minuto bago nag ring
ulit. Sinagot ko agad iyon.
Bumungad ang kanyang mukha. Sa likuran niya ay may
refrigerator na silver, nasa dining area siya. Nakita
ko pa ang kasambay nila na nag aayos ng mga muwebles
at pinggan.
"Baby..." ngumiti siya.
Tumango tango lang ako at ngumiti rin habang nakatitig
sa mukha niya sa screen. Naka white shirt siya at
lukot lukot pa iyon pero walang nagbago.
Gwapo pa rin...
Magulo rin ang buhok niya, ang mata naman niya ay
namumugto pa na parang kagagaling lang sa tulog.
"Hindi mo binalik 'yong I love you ko!" malamig na
angil niya.
I giggled. "Sabi mo hang up na, e!"
Kumamot siya sa ulo at sumimsim sa baso ng gatas.
"Pero dapat binalik mo!" maktol pa niya.
Malakas na natawa ako. May gatas pa siya sa labi niya!
Mukhang bata siya at parang isip bata, nagmamaktol
siya na ganoon ang itsura niya.
Kumunot ang noo niya at pinahiran ang labi niya.
Ngumisi ako. "Oo na, I love you too!"
Napangiti naman agad siya, nagpapacute!
"I love you mo-"
Hindi niya naituloy ang sasabihin nang may madiin na
humalik sa pisngi niya. Nangunot ang noo ko. Babae
iyon na makintab at itim ang boycut na buhok.
"Lola..." usal ni Shield.
Tumawa ang lola niya at hinarap si Shield. Seriously,
Lola? Akala ko ba mahina ang Lola niya kaya napilitan
siyang sumama rito? Iyon ang dinig ko kila Brix.
Hindi ganoon ang nakikita ko ngayon. Malakas at
mukhang bata pa ang kanyang lola na si Senyora Eloisa.
"Kumain ka na ba?" tanong ng Lola.
Tumango tango si Shield at sumulyap sa screen niya.
Nagtakip agad ako ng unan, tanging mata ko lang ang
nakalabas doon.
Mahinang natawa si Shield at kinuha ang kanyang
cellphone at tinutok iyon sa kanyang Lola. Kinabahan
ako.
Naniningkit ang mata ni Senyora na parang nag aadjust
sa liwanag ng screen noon. Maganda at talagang mukhang
Pilipina lang siya, maputi at malalalim ang mata.
"Baby..." tawag ni Shield, hindi ko siya makita sa
screen. Tanging si Senyora lang.
Namilog ang mata ni Senyora at pinakatitigan ang
screen.
"Where's your baby?" ngumiti siya.
Tumabi si Shield sa kanya kaya silang dalawa na ang
nakikita ko ngayon, yumukod pa si Shield para
makapantay sa height ng Lola niya.
Ngumiti si Shield. "My baby's shy, La..." aniya.
"Baby, come on..."
Napahugot ako ng malalim na hangin at tinanggal ang
unan na nakaharang sa mukha ko. The heck, magulo pa
ang buhok ko at walang ayos. Nakakahiya.
Tumaas ang kilay ni Senyora at tumitig pa. Sumilay ang
ngiti sa labi ni Shield at nagtaas baba ng kilay.
"Lola, invite her. Ayaw niya pumunta rito, dahil
nahihiya daw siya sa'yo..." sumbong pa niya.
Nag init ang pisngi ko. Gustong gusto ko siyang
sawayin sa kadaldalan niya ngayon pero nahihiya talaga
ako kay Senyora.
"Good evening po..." I greeted.
Ngumiti siya at tipid na tumango. Nakahinga ako ng
maluwag.
"Hija, ayaw kitang makausap sa ganito. Gusto kong
makita ka sa personal at saka tayo mag uusap..."
strikta ang boses niya.
Shit.
Napalunok ako at napatango tango. Nakanguso naman si
Shield doon at nag okay sign pa. Tsk!
"Opo, Senyora..."
Ngumuso siya at kumunot ang noo. "Senyora? I heard
you're Ailler's baby? You can call me Lola, hija..."
humalakhak siya.
Namilog ang mata ko pero napatango tango na rin ako
kahit nahihiya ako ng sobra.
"Opo, Lo- Lola..." ngumiti ako.
"Cheer up, baby!"
Pagtapos namin mag usap ay kumain muna ako sa ibaba.
Nakalimutan ko pa ang pagkain dahil sa pagiging abala
kay Shield.
Sigurado, bukas na ako isasama ni Shield para
ipakilala sa Lola niya. Kailangan ba talaga iyon?
Nahihiya ako!
Hindi ko alam kung anong pwedeng sabihin sa kanya o
kung ano ang dapat sabihin. Hay! Mas nakakaintimidate
pa naman si Senyora kesa sa Mommy at Daddy ni Shield.
Nagbukas muna ako ng facebook dahil hindi ako
makatulog. Nalaglag ang panga ko nang kahit isa ay
walang messages doon, pati iyong mga dati pa burado na
lahat.
Tanging si Shield lang ang may message dito, ugh!
Nababaliw na talaga si Shield! Siya lang ang gagawa ng
ganito. Wala naman nakakaalam na iba sa password ko!
Napabuntong hininga ako.
Nag scroll na lang ako, nakita ko ang post niya! Ako
iyon, nakakiss siya sa noo ko habang natutulog ako.
Kanina lang ito.
Ngumiti ako.
Maraming comments doon. 'Yong mga babae puro broken
hearts na emoticon. Nag comment din ang mga kapatid
niya at ang ibang kaibigan.
Rocket August: Inlababo, damn.
Theonoah: Siya na ba talaga, dude?
Cash Arrence: Hi, Disney!
Hindi ko na binasa ang iba pa. Masyado ng marami iyon,
puro babae pa! Okay lang naman dahil alam na nilang
may girlfriend si Shield.
Nagcomment ako doon.
Ako: I love you too.
Bahala na. Mahal ko talaga si Shield, hindi ko na
papakinggan ang iba. Pero ayaw ko pa rin na magkagalit
kami nila Berna. Matagal ko na silang kaibigan, sila
nga lang ang nakipag kaibigan noon sa akin.
Nakakalungkot lang talaga. Naisipan kong mag message
kay Berna sa facebook.
Ako:
Berna, I'm sorry... can we talk? Di ko na talaga kaya
na galit ka sa akin.
Iyon lang at nag logout na ako. Bigla naman tunog ang
cellphone ko, ringtone 'yon pag si Shield ang
tumatawag.
"I love you more..."
Napangiti ako nang marinig ang boses niyang halatang
nagising lang. Namamaos pa iyon.
"Hmm... I love you!" I chuckled.
"Baby, bakit hindi ka pa natutulog?"
"Hindi ako makatulog, e. 9pm na ko nagising, e..."
mahirap na talaga makatulog noon.
"Uh-huh... wait baby..." aniya at naputol ang kabilang
linya.
Napanguso ako at nilapag ang cellphone ko sa lamesang
nasa gilid ng aking kama. Nag indian sit ako at
tumalala na lang sa labas ng bintana. Sa mga butuin at
buwan...
Nakakarelax panuorin ang liwanag noon, parang lagi
lang silang nagniningning. Kahit kailan hindi naging
malungkot.
Ilang minuto pa ay nagring muli ang phone ko, si
Shield na naman. Kumunot ang noo ko at sinagot iyon.
"Baby..." I said.
Hindi siya nagsalita at nadinig ko ang paghinga niya
ng malalim.
"Baby? Did you just call me baby?" nanunuyang tanong
niya. "I'm outside, baby..."
Namilog ang mata ko at mabilis ba sumilip sa binta.
Nasa tapat siya ng bintana ko, nakasandal siya sa
kanyang kotse at hawak ang cellphone niya. Magulo ang
kanyang buhok, naka jersey shorts lang at white v neck
shirt.
Binaba ko agad ang tawag para makababa at mapuntahan
siya sa ibaba. Anong ginagawa niya rito? Anong oras
na, ah. 1 am.
Dimmed lights na sa buong mansyon. Lumabas na ako at
tumungo sa gate. Nang makita niya ako ay umayos siya
ng pagkakatayo at ngumiti sa akin.
Malapad na napangiti ako at tumakbo papunta sa kanya
para yumakap. Parang nagkaroon ako ng energy agad nang
makita siya ngayon. Hay, Shield...
Mahinang natawa siya at mahigpit na niyakap ako.
"Missed me that much, baby?" paos pa rin ang boses
niya.
Halatang kagigising lang talaga niya, namumugto pa ang
mata at sobrang pula ng labi niya. Ngumuso ako at
hinalikan siya sa pisngi.
Ngumisi siya at pinanggigilan ang pisngi ko.
"Bakit ka nandito?" tanong ko.
"Wala lang, namiss lang kita... tsaka 'di ka makatulog
'di ba?" pinaglaruan niya ang kamay ko.
Tumango tango ako. Mas lalo na ngayon dahil nakita ko
siya, parang gusto ko na lang talagang makipag usap sa
kanya o makasama siya.
Tumango tango siya. "Let's go..."
Kumunot ang noo ko nang buksan niya ang front seat ng
pick up na dala niya.
Nagtaas baba lang ang kilay niya at nilahad ang kamay
doon.
"It's a secret, baby..."
Sinunod ko na lang siya, sumakay ako doon. Umikot
naman agad siya para makasakay na rin.
Habang nagmamaneho siya ay pinagmasdan ko lang siya,
hindi nakakasawa! Pasulyap sulyap naman siya sa akin
at napapangiti pagtapos ay mapapailing.
Damn. Nababaliw na ako, sigurado ako doon. Hindi ko na
siguro kayang mawala sa akin ito, siya lang ang nag-
iisa...
Huminto kami sa isang burol, mataas ito at madilim ang
buong paligid. Ang daanan ay napapalibutan ng mga
punong matataas.
Namangha ako dahil sa mga bituin, mas lalong kitang
kita rito ang pagkislap nila. Parang ang sarap
abutin...
Bumaba si Shield at mabilis na pinagbuksan ako.
Napatulala na lang ako sa kalangitan, mahinang natawa
siya sa akin at iniwan muna ako.
Napatingin ako sa kanya, inaayos niya ang likuran ng
pick up. May mga comforter pa doon at unan, hindi ko
napansin kanina.
Hinawakan niya ang kamay ko at giniya papunta doon.
"Let's watch the stars..." he smiled.
Ngiti pa lang niya bituin na sa akin, e. What if I
just watch him? Siya naman ang bituin ko, kumikinang
siya sa lahat...
Umupo lang kami doon habang pinpanuod ang mga bituin,
paminsan minsan ay nagkukwento siya tungkol sa pamilya
niya.
Napahikab na ako at parang nakaramdam ng antok.
"Sleepy?" malambing na tanong niya.
Ngumuso lang ako at nagkusot ng mata. Hinapit niya ako
sa baywang para malapit sa kanya, hinilig niya ang ulo
ko sa kanyang braso para maging unan.
Pagtapos ay nagbalot sa comforter, mahigpit na niyakap
niya ako habang ang isang kamay naman niya ay
hinahaplos ang buhok ko na siyang nagpapaantok lalo sa
akin.
Chapter 31
Yugto 29
Yugto 29
Nagising ako, ito na yata ang pinakamasarap na tulog
na naranasan ko sa buong buhay ko. Sleeping with the
one I love!
Sumasayaw sa ihip ng hangin ang mga puno, nagliliparan
din ang mga dahon na nalalagas mula doon. Kumurap
kurap ako para mag adjust sa liwanag na nakakasilaw.
Mahimbing ang tulog ni Shield habang nakayakap sa
akin, maliwanag na ang kalangitan. Kinapa ko ang aking
cellphone para makita ang oras. 6 am.
Napangiti ako at kinuhanan siya ng picture, ang isa
naman ay kumiss ako sa pisngi niya. Napahagikgik ako,
umungot siya at lalong sumiksik sa akin.
Mahigpit na niyakap ko rin siya. Pakiramdam ko talaga
nababaliw na ako sa kanya, hindi ko napansin iyon noon
pero mayroong spell si Shield.
Yung bigla ka na lang mababaliw ng hindi mo
namamalayan, ganoon ang pakiramdam ko. Alam kong mahal
niya rin naman ako, kaya mamahalin ko lang din siya ng
buong-buo at walang doubts...
Alas otso nang magising ulit kami. Naabutan ko siyang
nakatitig lang sa akin habang nakataas ang sulok ng
labi. Matamis na diniin niya ang kanyang ilong sa
aking pisngi.
"Mahal na mahal kita..." he said huskily.
Humarap ako sa kanya, nagtama ang ilong namin. Halos
maduling na ako kaya pumikit ako at ngumiti.
"Mas mahal na mahal kita..."
He chuckled. "Weh? Ikaw, ah. Baliw ka na sa akin..."
panunukso niya pa.
Ngumuso ako at mabilis na tumango.
"Oo, e..." seryosong sinabi ko.
Napaawang ang labi niya, halatang hindi inaaasahan ang
naging sagot ko. Napakurap kurap din siya.
Tumaas ang kilay ko at nagpigil ng tawa.
"What?" ngisi ko.
Huminga siya ng malalim at seryoso ding tumitig sa
akin, marahang hinaplos niya ang pisngi ko.
"Totoo?" parang batang tanong niya. "Akala ko ako lang
ang baliw na baliw, kaya hindi ako makapaniwala..."
sumilay ang ngiti sa labi niya.
"Ikaw kasi, e! Ano bang ginawa mo sa akin, huh?"
mapang akusa kong tanong.
Humalakhak siya at napailing iling.
"Damn, I love you so much..."
Napatili ako nang umibabaw siya sa akin, nakatukod ang
dalawang braso niya sa magkabilang side ng ulo ko at
tinitigan ako, nakakalunod na tingin.
Nakaramdam ako ng kiliti sa aking tiyan, paulit ulit
na binabaliw ako. Para akong lumilipad sa sobrang saya
ng pakiramdam.
"I love you, my baby Yslah dos Santos..." ngumiti siya
at saka sinakop ang labi ko.
I kissed him back. Banayad at maingat ang galaw ng
labi niya sa akin, kaya ganoon lang din ang sinusukli
ko. Parati namang ganyan si Shield.
Pinulupot ko ang aking mga braso sa batok niya.
Naramdaman ko ang dila niya sa akin, napaawang lalo
ang labi ko dahil doon.
Huminto siya sandali dahil parang naramdaman na niya
na nawawalan ako ng hangin.
"Breathe, baby..." tinuko niya ang kanyang noo sa noo
ko, hingal rin siya.
Huminga ako ng malalim paulit ulit para maibalik ang
nawalang hangin sa akin. Nang mabawi ko iyon ay siniil
niya muli ako ng halik.
Oh geez.
Tumagilid ang ulo niya para lalo pa akong mahalikan,
gumapang ang halik niya sa gilid ng labi ko, sa
pisngi, sa panga hanggang sa bumaba sa gilid ng aking
leeg.
Naghahabol ako ng hangin. Hinayaan ko na lang siya
doon, kahit nakikiliti ako ay hindi ako gumagaw ng
ingay. Baka mamaya sabihin niya umungol na naman
ako... Psh.
Nanindig ang balahibo ko nang bumaba iyon sa cleavage
ko! Napasabunot ako sa buhok niya, lasing na napapikit
ako dahil sa kiliting dulot noon.
I groaned. "Shield,"
Hindi niya iyon nadinig, pumaloob ang kamay niya sa
loob ng damit ko. Humaplos iyon sa baywang ko pataas
baba.
Napasinghap ako nang bigyan niya ng matatamis na halik
ang dibdib ko. May damit man ako, nararamdaman ko pa
rin ang kuryenteng dulot noon.
"Shield..." hindi ko na napigilan ang kiliti. I
moaned, yes. Shit!
"Hmm..." tugon niya lang.
Tumaas muli ang halik niya sa gilid ng leeg ko at
marahang sumipsip doon! Naghabol ako ng hininga dahil
sa sensasyong dinudulot niya sa aking buong katawan.
Ngumisi siya at umalis sa ibabaw ko. Yumakap siya sa
baywang ko at sa leeg ko siya nagpakawala ng mabibigat
na paghinga.
Shit.
"I'm sorry..." bulong niya.
Kumunot ang noo ko at nilingon siya. "Huh?"
Umiling iling siya.
"I'm sorry, baby, hindi na talaga mauulit... Ugh..."
humilamos siya sa kanyang mukha, parang nahihiya.
Naguluhan ako doon. "Ang ingay ko ba?" nahihiyang
tanong ko.
Shit, nakakahiya! Baka masyado akong umingay doon.
Hindi ko naman talaga mapigilan, e. Nakikiliti kasi
ako!
Nag angat siya ng tingin, namumula ang pisngi niya.
What the hell? Namula pisngi niya! Kala ko sa babae
lang iyon?
"No, baby. I mean, hindi ka maingay..." naiilang na
sinabi niya, tumingin siya sa leeg ko kung saan siya
sumipsip kanina.
Napasinghap siya at napapikit ng mariin.
"Damn, hindi ko sadya..." he groaned. "Masakit ba
'yan, baby?" inosenteng tanong pa niya.
Ngumuso ako at umiling. "Hindi naman, bakit? Anong
mayroon?"
He sighed.
"Kiss mark..." usal niya. "Hindi ko napigilan, ikaw
kasi, e!" paninisi niya. "Binabaliw mo ako..."
Namilog ang mata ko at humawak sa leeg ko.
"Hala ka, makikita ito!" nag indian sit ako at
binuksan ang front cam ng phone ko para makita iyon.
Namumula nga iyon. Kumamot siya sa batok niya at
parang nahihiya pa sa akin. Napabuntong hininga ako.
Hindi ko akalain na ganito si Shield, para din siyang
inosente sa ganito! Totoo ba? Ibig sabihin wala pa
siyang nagagawan ng ganoon? Hindi pa siya naglagay ng
kiss mark sa mga babae?
Kinagat niya ang labi niya at tumitig sa akin.
Napatawa ako sa itsura niya, parang bata na
napagalitan ng nanay niya.
"Shield, okay lang ito. Mawawala din naman, 'tsaka
boyfriend naman kita..." pag aalo ko. "Girlfriend mo
naman ako, kaya bakit nagkakaganyan ka? Psh..."
Napakurap kurap siya. "Baby, kahit na... hindi pa
naman tayo kasal, nagawan na kita ng ganyan. Ugh..."
humilamos ulit siya sa mukha niya.
Nalaglag ang panga ko.
"Kailangan ba kasal bago gawin ang pagkikiss?"
suminghap ako.
Bakit ganito si Shield? H'wag niyang sabihin na wala
talaga siyang alam sa ganoon? Imposible! Manileo siya,
hindi uso ang conservative doon.
Kumamot lang siya sa ulo niya at tumiting sa akin.
"Hindi ko alam, pero dapat kasal muna tayo bago kita
hinawakan at nilagyan ng ganyan... dapat talaga hindi
tayo matulog magkatabi..." problemadong sinabi niya.
Yung totoo, mas inosente pa si Shield kesa sa akin?
Sila Berna at Iza ay nakikitaan ko ng kiss mark, hindi
pa naman sila kasal sa boyfriend nila.
Hinaplos niya ang leeg ko at suminghap na naman.
"Sorry, baby..." aniya.
Napapikit ako ng mariin. "Shield, you didn't have to
be sorry... tayo naman, natural lang ang nagkikiss sa
mag boyfriend-girlfriend..." I explained.
"Tss..." iyon lang ang tugon niya.
Kinahapunan na kami nakauwi, nagtagal kami doon sa
pagtatalo namin dahil sa kiss mark. Ayaw ko lang naman
na mailang kami sa isa't isa.
Ngayon pa lang ay parang nailang na siya. Nahihiya na
siya sa akin, kung dati panay ang kiss niya. Ngayon,
hindi na.
Hindi naman sa gusto kong palahalik siya, pero parang
nagkaroon ng pader sa amin. Tumagal ng isang linggo na
ganoon kami.
Sa tingin ko hindi talaga si Shield katulad ng ibang
lalaki sa Maynila, ewan ko. Parang naniwala na tuloy
ako sa sinabi ni Brix tungkol sa kanilang
magkakapatid.
Silang magkakapatid daw ay mga inosente at walang
experience sa pag gigirlfriend. Ako pa mismo ang
nahihiya ngayon.
Nakakainis, hindi naman kasi niya kailangan mailang
doon!
"Bakit parang hindi na sumasabay si Sangga?"
nakangusong tanong ni Iza.
Napabuntong hininga ako at pumangalumbaba sa table.
Luminga linga ako para makita kung may mga tao. Wala
naman.
"Iza, nakakainis si Shield..." I sighed.
Kumunot ang noo niya.
"Nag away kayo? Bakit?"
"Naalala mo noong may kiss mark ako?" nahihiyang
tanong ko.
Humalakhak siya. "Oo, bakit? Hindi ba siya ang may
gawa noon?"
Umiling agad ako.
"Siya, syempre. Pero pagtapos noon, naging iwas na
siya sa akin..." naging malungkot ang tinig ko.
Kumunot ang noo niya.
"What? Hmm... may nangyari na ba sa inyo, Dis?"
biglang tanong niya. "Oh, hindi mo gets. I mean, nag
sex na ba kayo?"
Namilog ang mata ko. "Hindi, ah!" agap ko. "Wala pang
ganoon, iyon lang. 'Yong tungkol sa kiss mark!"
Kumunot lalo ang noo niya.
"Talaga? E, bakit naman siya iwas?" takang tanong
niya.
Napasinghap ako.
"Hindi ko alam. Basta sabi niya hindi daw maganda na
lagi kaming magkasama o kaya nagtatabi. Nainis pa nga
siya sa sarili niya dahil daw nilagyan niya ako ng
kissmark..."
Nalaglag ang panga niya, mukhang hindi makapaniwala sa
sinabi ko.
"Hindi nga?" gulat na tanong niya.
Tumango ako. "Sabi niya hindi daw pwedeng lagyan niya
ako ng ganoon gayong hindi pa kami kasal..."
She gasped.
"Hala ka, Dis. Conservative si Shield!" aniya. "Ngayon
lang ako nakadinig ng ganyan sa generation ngayon,
ah..."
Miski ako, e. Lalo pa't Manila boy si Shield, hindi ko
talaga akalain na ganoon siya. Ang alam ko basta taga
doon, marami nang alam sa mga bagay na ganoon.
"Anong kailangan kong gawin?" napanguso ako.
"Kausapin mo na lang siya, sabihin mo na hindi dapat
siya mailang sa nagawa niya dahil mag-on naman kayo!"
naguguluhan pang sinabi niya.
"Sinabi ko na sa kanya iyan, e. Ganoon pa rin, isang
linggo na..."
Natigil kami sa pag uusap nang tumunog ang cellphone
ko. Sinagot ko agad iyon.
"Baby, where are you? Na dismissed na kayo, right?" si
Shield.
"Oo, bakit?"
"Pupunta tayo sa bahay..." aniya.
Napabuntong hininga ako. "Okay, saan ka ba? Pupuntahan
kita..."
"Ako na pupunta sa'yo, where are you?" tanong niya.
"Sa garden..." sagot ko.
"Alright, I love you..." aniya.
"Hmm, I love you too..." ngumiti ako at binaba ang
tawag.
Nakangising aso agad si Iza sa akin.
"Naks! Ngiti ngiti na siya, oh..."
"Pupunta kami kay Senyora Eloisa..." nagkibit ako ng
balikat.
Tumayo ako para luminga-linga at makita si Shield.
Sandali lang iyon, kaka dismissed lang din siguro sa
kanila.
Napatili ako nang maapak ako sa ugat ng puno at
madulas.
"Hala ka!" sigaw ni Iza.
Napapikit ako ng mariin, naramdaman ko ang matigas na
brasong umalalay sa akin kaya hindi ako nasalampak sa
mga ugat ng puno.
This is not Shield, iba ang amoy...
Dumilat ako at nag angat ng tingin sa tumulong sa
akin. Bumungad sa akin ang chinitong mata ng isang
lalaki, kulay brown iyon. Ang labi niyang mapula ay
nakaawang habang nakatitig sa akin.
"Are you okay?" pormal na tanong niya.
Kulay brown din ang buhok niya na nakaayos pataas,
batid kong Engineering student rin siya dahil sa
kanyang uniform. Napatingin agad gilid ng polo niya.
Fuentabella, Kieffer...
Bago sa akin ang mukha niya, siguro ay transferee
student siya rito! Sa sobrang singkit ng mata niya ay
nawawala iyon pag nasisilaw.
Nanlaki ang mata ko nang may humila sa aking braso
paalis sa bisig ng lalaking iyon. Naamoy ko agad ang
halimuyak ng mamahaling pabango ni Shield.
"Shield!" I exclaimed.
Madilim ang ekspresyon niya. Napatingin ako kay
Kieffer, kumunot ang noo niya nang mapatingin siya kay
Shield.
Hinila ko na ang braso ni Shield palayo doon, hindi na
ako nakapagpasalamat at nakapagpaalam kay Iza.
"Shield..."
Hila hila niya ako sa palapulsuhan at mabilis na
naglalakad.
"Ano iyon, Yslah?" inis na singhal niya pagkapasok ng
kotse.
"Tinulungan niya lang ako..." sambit ko.
"Tinulungan? Kailangan ganoon? Para kayong nasa
fairytale, magkatitigan pa talaga kayo... Wow..."
suminghap siya at binuhay ang makina.
Napalunok ako. "Shield, hindi. Muntikan na kasi akong
madulas, kaya ganoon..."
"At dapat magpasalamat ako?" he sarcastically asked.
"Looking at each other's eyes like there's no one
watching..." malamig na untag niya.
Hindi na ako nakasagot. Napatitig lang naman ako, pero
hindi matagal iyon. Dumating siya agad kaya akala niya
siguro matagal na kaming magkatitigan noon.
Damn.
Hanggang sa nakarating kami ng Sierra, sa mansyon nila
ay badtrip ang kanyang mukha at hindi ako pinapansin.
Pagkabukas niya ng frontseat ay nauna siyang pumasok.
Nakangusong sumunod lang ako sa kanya. Walang tao sa
mansyon, tahimik na tahimik lang.
"Magandang tanghali..." bati ng isang kasambahay nila,
kinuha noon ang coat na dala ni Shield.
"Si Lola?" malamig na tanong niya.
"Naku, wala po siya..." anito.
"Nasaan?"
"E, pumunta po sa farm ninyo..." sagot sa kanya,
natatakot pa ang itsura noon dahil sa aura ni Shield.
"Anong oras makakauwi?"
Nakakapanindig balahibo ang kalamigan niya ngayon.
Halatang galit talaga at naiinis na ultimo kasambahay
nila ay idadamay niya sa galit niya.
"Hindi ko po alam, Sir..."
Umigting ang panga ni Shield at tipid na tumango.
"Pakiasikaso siya..." malamig na untag niya muli sa
kasambahay nila. Mabilis na tumango naman iyon sa
kanya.
Kumalabog ang puso ko. Parang may kumurot sa akin,
ayaw ko talaga na ganito si Shield. Malamig na umakyat
siya sa itaas na hindi ako tinapunan ng tingin.
Napabuntong hininga ako.
Malungkot na ngumiti ang kasambahay sa akin.
"Maupo ho muna kayo, baba rin si Sir Shield.
Ipaghahanda kita ng meryenda..."
"Salamat po..."
Tumagal ang isang oras na walang Shield ha bumababa,
hindi ko rin makain ang meryenda na hinanda sa center
table dahil sa kawalan ng gana.
Sumimsim na lamang ako sa baso ng juice. Napabuntong
hininga na naman ako, hindi ko alam kung anong gagawin
ko.
Nagtype ako ng text sa kanya.
Ako:
Shield...
Walang sumagot doon. I tried to call him but his phone
is off... Nakakainis talaga, dapat nadula na lang ako
kesa may tumulong sa akin! Mas lalo pa pala kaming mag
aaway ni Shield.
Ugh. This is frustrating!
"Uh... pwede ko po bang malaman kung saan ang kwarto
ni Shield?" tanong ko sa kasambahay na nagpupunas ng
istante.
Tumango tango siya.
"Second floor, pang-apat na silid iyon..." ngumiti
siya.
Halos dalawang oras na akong naghihintay sa kanya,
hindi man lang siya bumaba! Iniwan pa talaga ako rito.
Anong tingin niya sa akin, kaibigan niya? Tsk.
Nang makaakyat ako ay kumatok ako sa pang apat na
pintuan doon. Napaka ganda rin ng pangalawang palapag
na ito.
Sa balkonahe ay may billiard table at may mga couches
doon. Apat lang ang silid rito magkakasunod iyon sa
isang mahabang hallway.
Nang hindi ako pagbuksan kahit nakalimang katok na ako
paulit ulit ay pinihit ko na ang door handle noon.
To my surprise, it clicked. Hindi nakalock ang kwarto
niya. Unti unti kong pinasok muna ang mukha ko para
silipin siya.
Madilim ang buong silid niya, may maliit na siwang sa
kurtina ng bintana kay nagkaroon lang ng maliit na
liwanag sapat na para maaninag ko siya. He's asleep...
Nakadapa siya at nakaharap ang mukha sa gawi ko,
bahagyang nakaawang pa ang kanyang labi dahil sa
himbing ng pagkakatulog niya.
Napanguso ako at pumasok doon. Malawak ang kanyang
kwarto! May walk in closet, banyo, may flatscreen TV
katapat noon ang couch na gray. Sa itaas ng pintuan
nakalagay ang centralized aircon.
May balkonahe rin na tinted ang glass sliding door.
Lumapit ako sa kanyang kama. Huminga ako ng malalim at
hinaplos ang pisngi niya.
"Rest well, baby..."
Tumalikod na ako para makalabas, uuwi na lang ako mag
isa. Mahimbing ang tulog niya at mukhang pagod, tapos
galit pa siya sa akin...
Nagulat ako nang hilahin niya ang aking kamay.
Napalingon agad ako sa kanya, nakapikit pa ang isang
mata niya at pupungas pungas.
Kumusot siya sa kanyang mata at saka sumandal sa
headboard. Hinila niya ako mula sa baywang para maupo
sa kama.
Napasinghap ako nang makita ang topless niyang
katawan. Magulo ang kanyang buhok at naka boxer shorts
lang!
What the hell!
"Shield, uuwi na ako..." sambit ko, umiwas ako ng
tingin sa hiya.
Humikab siya. "Nakausap mo ba si Lola?" malamig na
tanong niya.
Umiling ako. "Hindi pa siya dumadating..."
Tumaas ang kilay niya.
"Why are you going home, then?"
"Magdidilim na kasi..." sabi ko.
"So?"
Napapikit ako ng mariin dahil sa kalamigan niya, mas
nilalamig pa ako sa pakikitungo niya kesa sa aircon
rito.
Tumayo ako. "Sige na, Shield. Uuwi na ako, kesa mag
away pa tayo rito..." kalmadong sinabi ko.
Umigting ang panga niya na siyang nagbigay ng kilabot
sa buong sistema ko.
"Bakit nga ba tayo nag aaway?" malamig na tanong niya,
mapang akusa ang tono.
"Pinaliwanag ko na sa'yo iyon 'di ba? Ano pa bang
gusto mong sabihin ko?" tanong ko, naiinis.
Matalim na tumitig lang siya sa akin. Kahit
kinakabahan ako ay hindi ko siya iniwasan. Wala naman
kasing masama sa ginawa ko! Kung magalit siya, parang
nakipaghalikan naman ako. Tss.
"Hintayin mo si Lola..." malamig na utas niya.
Napasinghap ako. "Uuwi na ako, lalo na kung ganyan ka.
Ipapakilala mo ako na ganyan ang lagay mo? Sa tingin
mo anong iisipin ng Lola mo?"
Kapansin pansin ang kadiliman ng ekspresyon niya, pag
nakita ng Lola niya na ganyan siya syempre iisipin
noon na nag away kaming dalawa. Ayaw ko ng ganoon!
Tumalikod na ulit ako para makaalis, pagkahawak ko sa
door handle ay naunahan na ako ni Shield. Nilock niya
iyon at hinila ako sa braso.
"Ano ba!" singhal ko.
Malamig lang ang tingin niya. "Sa tingin mo papayag
ako na umuwi ka mag isa?"
Napakamot ako sa ulo ko.
"E 'di ihatid mo na ako!" sigaw ko.
"No, not until Lola's home..."
"Anong gagawin ko rito, kung ganoon?" inis na tanong
ko. "Bukas na lang, Shield. Pag hindi ka na galit sa
akin!" kalmadong dagdag ko.
"Tss, naiinis lang ako..." umiwas siya ng tingin.
"Bakit kasi nagpapahawak ka sa iba?" inis na tanong
niya.
"Ano ba yan! Sinabi ko na nga sayong muntikan akong
madulas kaya hinawakan niya ako!"
He groaned. "Kailangan ba na magkatitigan kayo pag
ganoon?"
Kinagat ko ang labi ko. Nagkatitigan talaga kami noon,
dahil kinikilala ko lang naman ang mukha niya.
"Tss, hindi naman ako nakipaghalikan!" usal ko.
"What?! Hindi ka talaga makikipaghalikan sa iba!"
singhal niya.
Ngumuso ako. "Hindi naman talaga, e! Ikaw lang naman
hahalikan ko... Psh..."
Kumunot ang noo niya.
"Really?"
Napalunok ako. "Bakit! Oo, malamang!"
He smirked.
"Then, kiss me..."
Namilog ang mata ko. Hindi ako nakapagsalita, hindi
ako makasunod sa sinabi niya. May parte sa akin ang
nahihiya at hindi kayang humalik na mauna.
Lumapit siya sa akin at inangat ang baba ko para
magtama ang tingin namin. Kumalabog ang puso ko.
"Hindi mo ba alam kung gaano ko namiss ang labi mo,
huh?" malamig na tanong niya.
Napalunok ako nang itagilid niya ang kanyang mukha at
bigyan ako ng napakalmbot na halik, napaawang ang labi
ko at napatingala lalo para mahalikan siya.
Dumampi muli ang labi niya pero pang asar lang iyon.
Pinulupot ko ang kamay ko sa batok niya at hinila siya
palapit sa akin.
Parang uhaw na hinalikan ko siya, humawak siya sa
baywang ko at saka ako binuhat na parang bata.
Naramdaman ko ang paglapat ng aking likuran sa
malambot na kama niya. Naging agresibo ang paghalik
ko, dahil sa pagkamiss. Saglit na nanigas siya at
hindi gumaganti sa akin.
"Baby..." hindi niya naituloy ang sasabihin niya dahil
lalo ko siyang hinalikan.
Ilang saglit pa ay sinuklian niya iyon. Nanindig ang
balahibo ko nang gumapang ang kamay niya sa puson ko
at marahang humaplos doon. Patuloy lang kami sa
paghahalikan.
Nalalasing sa bawat isa, walang pakealam. Shit, namiss
ko talaga ang labi niya. Halata din naman sa kanya
iyon. Naramdaman ko ang kamay niya sa dibdib ko,
napaungol ako nang marahang minasahe niya iyon.
"Akin ka lang, Yslah. Hindi ka magpapahawak sa iba..."
namamaos at may pagbabanta sa boses niya.
Bumaba ang nakakakiliti niyang halik sa aking leeg.
Ramdam na ramdam ko ang bawat kuryente sa ibat ibang
parte ng katawan ko. Para akong kinikiliti.
Lalo pa nang bumaba ang kamay niya sa ilalim na aking
palda, marahang humaplos siya pataas baba sa aking
hita.
Shit.
Napaungol at nabaliw pa ako lalo nang hawakan niya ang
gitna ko! Damn! Nabaliw ang buong sistema ko doon,
habang abala siya sa paghalik sa leeg ko ganoon din
ang kamay niya sa aking gitna.
"Oh... Shield..."
Napaliyad ako at napatingala nang marahang gumalaw sa
ibabaw ng panty ko ang kamay niya, pataas baba rin
iyon na humahagod doon. Puro pagsinghap ang nagagawa
ko.
"Oh gosh... ah, Shield..." I moaned.
Nabaliw ang buong sistema ko dahil doon. Hindi ko alam
kung bakit nababaliw ako sa bawat galaw ng kamay niya
sa aking gitna.
He groaned. "Shit, baby..."
Hindi ko naramdaman na nakabukas na ang aking uniform,
humalik siya sa gitna ng dibdib ko pababa sa aking
puson. Napaliyad at napapadaing ako dahil sa kiliti
doon.
"Stop me, baby..." bulong niya sa puson ko. "If you
don't want this..."
Napasabunot ako sa buhok niya nang ibuka niya ang
aking hita. Napanganga ako.
"Oh damn... Ah, Shield!"
Namilog ang mata ko pero agad akong napapikit nang
dumampi ang labi niya sa panty ko.
Napasinghap ako.
Shit!
I don't know how to stop him, because I want it too...
Nagising ang diwa ko nang may kumatok sa pintuan,
walang pakealam at parang walang narinig si Shield.
Nagpatuloy lang siya sa matamis na paghalik sa hita
ko.
"Sir Ailler, dumating na ho si Senyora..."
Napasabunot ako sa buhok ni Shield nang dumampi na
naman sa gitna ko ang labi niya, kahit ganoon ang
sinabi ng kasambahay nila ay hindi siya nahinto!
Namilog ang mata ko at agad napaupo! Naging mabilis
ang paghinga ko, sinara ko ang aking hita at tinulak
si Shield palayo doon.
"Shield!" singhal ko.
"Susunod na..." namamaos ang boses niya nang sabihin
iyon at saka umibabaw sa akin para halikan ang labi
ko.
"Umuwi na ho yata ang nobya ninyo..." sabi pa ng
kasambahay.
"She's asleep... tell Lola!" utos ni Shield at lalo pa
akong hinalikan, sinungaling!
"Sige ho, Sir..."
Nagpumiglas ako. "Shield, nandiyan na ang Lola mo!"
impit na saway ko.
Tumango tango siya at hinalikan ang leeg ko na parang
wala pa ring pakealam sa sinabi ko. Napapikit ako at
napaawang ang labi ko.
"Shield naman!" saway ko pa pero kakaiba na ang boses
ko.
He chuckled. "Alright, alright..."
Hindi pa rin siya tumigil, humalik pa siya sa balikat
ko. Tinulak ko siya, napakamot siya sa ulo niya at
humalakhak.
"Damn, lalo mo akong binabaliw..."
Sumobra ang init ng pisngi ko. Hinapit niya ako at
sinara ang mga butones ng uniform ko pagtapos ay
inayos niya ang buhok ko.
Ngumuso lamang ako. "Nandiyan na Lola mo..." paalala
ko.
Kumislap ang mata niya at tumango tango na naman at
saka diniin ang mukha sa leeg ko. Napasinghap ako
dahil sa kakulitan niya.
"Shield, umayos ka nga!" impit na saway ko.
Tumayo na ako mula sa kama niya, malakas na tumawa
siya at inayos ang palda ko na tumagilid pa, maayos na
binaba niya rin iyon dahil nakataas.
"Nagulo yata, baby ko..." humagalpak siya sa tawa
dahil sa kalokohan niya, bwisit!
Napapikit ako ng mariin sa sobrang hiya, parang gusto
kong magtago sa lupa ngayon at magpakain!
Chapter 32
Yugto 30
Yugto 30
"Ayos lang ba sa'yo kung magkakalayo kayo ng apo ko?"
"Lola..." mariin at tila nananaway na sambit ni
Shield.
Hindi ko alam kung anong dapat kong maramdaman sa
tanong ni Senyora Eloisa. Masyadong maraming namumuong
katanungan sa isip ko.
Lalayo ba si Shield? May plano ba siya na umalis rito
sa Busay? May plano siyang iwanan ako?
Parang may kumurot sa puso ko sa naisip. Parang hindi
ayos sa akin iyon, parang ayaw ko. Pero paano kung
importante? O ayaw lang sa akin ni Senyora?
Pagak na tumawa si Senyora.
"What? I'm just asking her, Apo..." aniya at sumimsim
sa baso ng tubig niya pagtapos ay bumaling muli sa
akin ang paningin.
Tipid na ngumiti ako. "Ayos lang naman ho, Senyora..."
Strikta at talaga mataray si Senyora Eloisa. Sasabihin
niya ang lahat ng gusto niya, itatanong niya ang mga
nasa isip niya kahit pa labag kay Shield iyon.
"Hindi naman ako aalis, I have no plan on leaving
Yslah here..." pormal at malamig na ani Shield.
Tumaas ang isang kilay ni Senyora at tumikhim.
"As you can see, Apo. The company needs you. Your
father needs you..."
Hinawakan ni Shield ang kamay ko na nakapatong sa
lamesa at marahang pinisil iyon. Ngumiti lang ako sa
kanya.
"Lola, Arrence and August are there. They can help...
besides, I'm studying here..." malamig na boses ni
Shield.
Tumikhim si Senyora at sumulyap sa kamay namin ni
Shield. I can see that she's not favor in our
relationship...
Kakatapos lang namin maghapunan noong magtanong na
siya at salain ako. Hindi ko akalain na hindi siya
pabor sa amin ni Shield.
"Pero ikaw ang mas responsable kumpara sa mga kapatid
mo, hijo. Alam mo ang maaaring mangyari sa kumpanya
ninyo kung sakaling hindi maalagaan iyon..."
Tumango si Shield.
"I know, Lola. But still, I'm not leaving Yslah..."
mariin na wika niya. "I can help them, pero hindi ako
magtatagal doon. Kaya kong bumyahe araw-araw para kay
Yslah..."
Kumalabog ang puso ko. Gusto kong yakapin siya at
sabihing mahal ko siya, pero dahil nasa ganitong
diskusyon kami ay mukhang hindi dapat.
Suminghap si Senyora.
"Well, then..." tumikhim siya. "Ikaw ang bahala,
Ailler. Pero obligasyon mong tulungan ang kumpanya
ninyo dahil para rin naman 'yon sa kinabukasan
ninyo..."
I can see Shield's visible scowled.
"I know, I know..." anito.
"Hmm... I'm glad to know you, Disney..." baling sa
akin ni Senyora.
Tumango lang ako at tipid na ngumiti.
"Salamat ho..."
Napapabuntong hininga ako tuwing naaalala ang naging
pag uusap namin last three months, mukhang ito na ang
kinatatakutan ko.
Si Shield ay naging abala nga papunta punta sa Maynila
para tumulong sa kanilang kumpanya. Bumabalik siya
kada dalawang araw at pagod na pagod pa.
Napangiti ako at hinaplos ang buhok niya. Mahimbing na
natutulog siya sa tabi ko, pagkauwi niya galing sa
Maynila ay dumiretso agad siya rito sa bahay.
Hindi na rin siya pumapasok, wala akong balita tungkol
sa pag-aaral niya. Basta, hindi na siya pumapasok sa
LSU. Ang alam ko ay nag drop-out na siya.
Dalawang araw siyang nawawala at dalawang araw rin
bago siya bumalik. Paulit ulit na iyon sa tatlong
buwan na lumipas.
Minsan ay naaawa ako sa kanya dahil parati siyang
pagod at mabilis na bumagsak ang timbang niya,
parating puyat at hindi nakakain ng maayos.
Pag nandito siya nakaharap lang siya palagi sa laptop
at inaayos ang hindi ko maintindihan doon.
"Shield, makinig ka kasi sa akin!" inis na sinabi ko.
"Hindi, Yslah! Hindi pwede!" singhal niya.
Napapikit ako ng mariin.
"Shield, para sa'yo din naman iyon... Pwede ka naman
kada buwan umuwi rito hangga't hindi maayos ang
kumpanya ninyo!" nagpapaliwanag na sinabi ko.
Inis na kumamot siya sa ulo niya.
"Hindi nga sinabi, ayaw ko..." mariin niyang wika. "Sa
tingin mo kaya kong hindi ka makasama ng ganoon
katagal? No! Dalawang araw pa nga lang ay hindi na ako
mapakali, isang buwan pa kaya!"
Huminga ako ng malalim.
"Pero, Shield... Nahihirapan ka na, hindi ko rin naman
kaya iyon. Pero kung para sa ikabubuti mo, kakayanin
ko..."
Lumamlam ang mga mata niya at tumitig sa akin.
"No, baby..." iling niya. "Ikaw lang naman ang
nagpapawala ng hirap ko, makita ka lang, nakakawala na
ng pagod... I'm sorry but no..." mariin na sinabi
niya.
Nagtiim bagang ako at tumalikod. Pumulupot agad ang
braso niya sa aking baywang at niyakap ako ng mahigpit
mula sa likuran.
Ayaw ko lang naman na mahirapan pa siya ng sobra, mas
mabuti na kung kada isang buwan siyang narito kesa
ganyan na pumapayat na siya dahil sa sobrang pagod.
"Hindi ko kaya iyon, baby. H'wag naman 'yon ang
hilingin mo..." malambing na bulong niya.
"Shield, pumapayat ka na dahil sa pagbyahe byahe mo!
Naiintidihan ko naman 'yon, magtatawagan naman tayo
parati o kahit anong gusto mo..." pamimilit ko pa.
"Baby, please? Let's not talk about it, hindi kita
susundin ngayon dahil hindi ako sang-ayon sa gusto
mo..."
Nagpatalo ako sa kanya, dahil ayaw ko nang madagdagan
pa ang pagod niya ngayon. Mas makakadagdag lang ako sa
problema niya kung mag aaway kami.
Tumango tango ako.
"Okay, I'm sorry..." sabi ko. "Kumusta naman, uhm...
Iyong kumpanya ninyo..."
Binuhat niya ako at umupo siya sa couch.
"Ayos lang, kailangan mabawi 'yong investors..."
aniya. "Kasalanan ni August, dahil hindi siya maayos
makipag usap sa mga investors..." he sighed.
"What? Paano?"
"Hindi kasi siya pasensyoso sa pakikipag-usap at
prangka pa kung magsalita kaya naayawan iyon ng
investors..." he chuckled.
Gusto kong matawa dahil ganoon talaga ang nakilala
kong August sa Maynila, masyadong prangka at mayabang
pa kung magsalita. Naayawan siguro ang tabas ng dila
niya.
Napanguso ako. "E, si Cash?"
"Nakakatulong naman kahit papaano, pero mas
pinagkakaabalahan niya ang charity events... tss..."
napapailing na sinabi niya.
"Charity events? Si Cash?" gulat na tanong ko.
Wow! Wala sa itsura ni Cash ang ganoon, mukha siyang
makasarili at walang pakealam sa lahat kung titingnan.
Pero mas pinagkaabalahan niya pa iyon kesa sa kumpanya
nila?
Humalakhak siya at tumango.
"Hindi rin ako makapaniwala, e..." aniya.
"E, si Matrix?"
Ngumiwi agad siya pagkabanggit ko ng pangalan ni
Matrix.
"He doesn't care at all, kahit yata makita niyang
lugmok na sa hirap ang kumpanya ay hindi siya
makikielam at tutulong..." natawa siya. "Hmm, well,
first year college pa lang naman siya at sixteen lang
daw kaya hindi rin inuubliga..."
Damn.
Iyon talaga ang Matrix na alam at nakilala ko noon,
hindi siya makikiealam sa lahat at wala siyang
pakealam sa paligid niya kung ano man ang mangyari
basta hindi siya naagrabyado.
Cold hearted! Sa lahat yata ng cold na nakilala ko ay
siya ang pinaka!
Si Ten noon, tinulungan pa akong maghanap sa mga
kaibigan ko. Pero si Matrix? Baka kahit makita ako
noong umiiyak ay walang pakealam iyon.
Pagkagising kinabukasan ay wala na si Shield sa tabi
ko. Napabuntong hininga na lamang ako at binasa ang
note na iniwan niya sa bedside table.
Baby, sorry kung 'di na kita ginising... My flight is
so early... Masyadong mahimbing ang tulog mo. Wag ka
makikipag usap sa mga lalaki, ah. I'll miss you, see
you next two days. I love you so much! -asawa mo.
Napangiti na lang ako at nagtype ng text para sa
kanya.
Ako:
I love you too, take care...
Isang o dalawang oras lang naman ang byahe ng eroplano
pa-Maynila kaya baka maya-maya lang ay tumawag na
iyon. Hindi ko rin alam kung anong oras ang flight
niya.
Nag iisip pa rin ako kung paano ko siya mapapapayag na
kada isang buwan na lang siya umuwi rito, dahil
masyado na talaga siyang nahihirapan.
Naiinis ako sa sarili ko dahil parang dahil sa akin pa
kaya ganoon ang nagiging desisyon niya. Nakakapagod
kaya bumyahe parati tapos konting araw lang ang
pahinga niya.
Dumaan ang isang buwan na naman, ganoon pa rin walang
pagbabago sa lahat! Hindi niya talaga ako
pinapakinggan. Tigas naman kasi ng ulo ni Shield.
Tumawag agad siya sa akin pagkarating niya sa Maynila,
batid kong nasa airport pa lang siya dahil nadidinig
ko pa ang customer's service na nagsasalita.
"Baby, nandito na ako. Tatawagan ulit kita mamaya pag
nasa bahay na, I love you..."
Napailing iling na lang ako. "Alright, I love you
more... and please, eat well!"
He chuckled. "Hindi masarap pagkain dito, e. Mas
masarap 'yong baby ko..."
Nanlaki ang mata ko kasabay ng pagsilab ng mainit na
apoy sa pisngi ko.
"Shield, bunganga mo!" singhal ko.
Napakabastos niya talaga minsan! Hindi na nahiya,
mamaya may makadinig pa sa kanya doon.
Malakas na tumawa siya. "Oo na po..." aniya. "Kakain
ako ng mabuti, mahal na mahal kita."
"Bilisan mo nga... Tss..." nadinig ko ang malamig na
boses ni Matrix sa kabilang linya.
"Bakit ba kasi ikaw ang sundo ko?" inis na tanong ni
Shield.
"Walang may gustong sumundo sa'yo, kaya ako ang
inutusan ni Lola..." malamig at balewalang ani Matrix.
Gusto kong matawa dahil doon. Grabe si Matrix, sabi
nila magkatulad daw ng ugali si Matrix at Shield. Para
sa akin ay hindi, napakalayo!
"Call you later, baby..." malambing na sinabi niya. "I
love you..."
"I love you too..." sabi ko pagtapos ay binaba na ang
tawag.
Bumaba na ako para makakain ng almusal. Panay
pagbuntong hininga na lang ang nagagawa ko.
Masyado kong namimiss si Shield na hindi naman dapat,
dahil kampante ako na wala siyang gagawin na
ikasasakit ko.
Hindi naman siguro siya mambabae roon, may tiwala ako
pero hindi maiiwasan ang ganoon maisip ko.
Sana hindi...
Mahal na mahal ko siya, hindi ko kaya kung masasaktan
niya ako. Ewan ko, hindi ko alam. Hindi naman siguro
maiiwasan iyon pag nagmahal ka.
Pag nagmahal ka, handa ka rin dapat masaktan. Pag
nagmahal ka, binigyan mo na rin siya ng chance na
sakta ka...
Ganoon lang naman.
"Hoy!" gulat ni Iza sa akin.
Hindi ko napansin na nasa harapan ko na siya dahil sa
pagtulala ko.
"Iza..." ngumuso ako.
Gulat ako nang makitang narito rin sila Berna at Aira,
Aira is giggling while Berna was looking at me with
her gentle eyes.
Napatayo agad ako at napaawang ang labi ko habang
nakatingin sa kanila. Nagkrus ang braso niya sa
kanyang dibdib.
"I missed you..."
Kumalabog ang puso ko sa sobrang saya na parang
lalabas na iyon mula sa dibdib ko. Nangilid ang luha
ko agad.
God knows how much I missed her too! I couldn't
believe this, this isn't a dream, right?
Pinahiran agad ni Iza ang luha sa pisngi ko at ngumiti
siya sa akin. Ngumiti rin ako at huminga ng malalim.
"Aysus, naiyak pa!" panunuya ni Aira. "Okay na nga,
oh! Wag na iyak, bebe girl..."
They pulled me into a group hug. Masaya ako na maayos
na kami, naging matagal ito pero atleast naayos pa
rin.
Mas lalo akong sumaya ngayon kahit namimiss ko si
Shield, ngayon wala na akong mabigat sa dibdib tuwing
maiisip ko ang sa amin ni Shield.
Lumuwag na ang pakiramdam ko, nakakahinga na ako ng
maayos.
"Namiss ka na talaga ni Berna, e! Matagal na kaya
lang, mataas ang pride at maarte siya masyado kaya
tumagal pa ito!" Aira giggled, she looks so happy.
Umirap si Berna sa kanya.
"Totoo pero hindi mo na dapat dinaldal pa, 'di ba?
Labas ang pagkapaparazzi mo, e!"
Malakas na natawa si Aira.
"Wala lang, gusto ko lang malaman ni Dis na kahit
mukha kang laging nireregla ay namimiss mo siya!"
aniya. "Paano ba naman kasi tinalo pa ng pride mo ang
pride na sabon ni Papa P!"
Malakas na nagtawanan kami. Nakakamiss talaga ang
ganitong maingay na mga kaibigan ko. Napahinga ako ng
maluwag at humarap sa kanila.
"Thank you..."
Ngumiti silang lahat sa akin at tumango tango.
"Dahil diyan picnic tayo!" ani Aira.
"Aguy, Aira. Bumubutanding body ka na, diet diet naman
kahit sometimes!" ngiwi ni Berna.
Napangisi ako. "Tara, doon tayo sa amin..." yaya ko.
Kinagabihan ay narito sila sa amin lahat. Nasa living
room kami para manuod ng movie. Sila Mommy ay nasa
kwarto na niya para magpahinga.
Si Daddy naman ay lumipad pa Maynila kahapon dahil may
gaganapin daw party ang kaibigan niya na business
partner na rin doon.
"Ay shoot, sarap naman ng snacks natin!" tili ni Aira.
"Hoy, ding. Tumahimik ka! Mamaya ma-wakey up mo ang
mga borlog! Nakakita ka lang ng pagkain kung makatili
ka akala mo kiniliti ang utong mo!" singhal ni Berna.
Kahit ayaw kong matawa ay malakas na natawa kami ni
Iza. Umismid si Aira.
"Atlit, may utong! Ikaw?"
Lalo kaming nagtawanan doon. Masyado silang harsh mag
asaran, kaya nakakatuwa sila dahil kahit ganoon ay
hindi sila nagkakapikunan.
"Inaccept na ako ni Ixerr Saavedra! Five more to go!"
ani Aira.
Agad napanganga si Berna at inalog alog ang balikat ni
Aira.
"Ding, anong ginawa mo? Paano? Bakit? Alam ko hindi
sila naaadd, e!" maktol ni Berna.
Umihip sa hangin si Aira.
"Ako pa ba? Minessage ko lang naman siya, ang sabi ko
"Kuya pogi, paadd naman..." ganern!" halakhak niya.
Nalaglag ang panga ni Berna.
"Hindi nga? Maniwala ako sayo?"
Ngumiwi si Aira. "Oo nga, gusto mo pa ng lie detector
test, ganern? Oo, hindi ako nahiya sinabi ko iyon. And
take note, nag reply siya!"
Tumili si Berna.
"Oh my! Oh my! What, ano!"
Aira giggled. "Ang reply noon "This is Ixerr's
girlfriend, what can he do for you, hmm?" ay te,
wafangya! Inunfriend ko ulit!" sumimangot siya.
Napatigil sa pagtili si Berna at napatitig kay Aira na
parang hindi makapaniwala.
"The hell! Grabe, hindi nga? Dapat di mo inunfriend!
Inaccept ka na nga, e! Napaka stupidshit mo!"
"Ay no! Hiya ko na lang sa girlfriend noon, tss..."
iling ni Aira.
"Sino ba 'yong Ixerr?" pakikisali ni Iza.
Hindi ko rin kilala ang sinasabi nila dahil maraming
Saavedra. Iyong Onyx, si Ten at 'yong lasing na
nabuwal sa akin lang ang nakita ko ng malapitan.
Naglabas agad ng cellphone si Aira at sinearch ang
pangalan noon sa facebook.
"Ites si Ixerr!" hinarap niya sa amin ang cellphone
niya.
Topless ang lalaking iyon, nakahawak siya sa baywang
niya at bahagyang nakakurba ang katawan. Basa at
magulo ang kanyang buhok dahil sa pawis, naka jersey
shorts lang siya.
Nanlaki ang mata ko nang makita ang mukha niya. Tinuro
ko agad iyon. Kumunot ang noo nila sa akin.
"Bakit, te? Crush mo?" tanong ni Aira.
Umiling agad ako. "Siya iyong lalaking lasing na
nabuwal sa akin noon!"
"Omo! Omo!" tili ni Aira sunod sunod. "Paano? How how
de carabao!"
Kinwento ko sa kanila iyong nangyari kaya talagang
kilig na kilig pa sila, lalo na nang sabihin ko ang
pangalan noong Onyx. 'Yon daw kasi ang pinaka crush
nila.
Chapter 33
Yugto 31
Yugto 31
Nagising ako sa hagikgikan nila Aira at Berna,
nakatutok sila sa TV.
"Anong 'yan?" tanong ko.
"Live na pasilip sa party ng mga Grande!" tili ni
Berna.
"Ay te, si Papa Shield mo naroon!" ani Aira.
Nangunot ang noo ko nang makita doon si Tito Arren!
Palipat lipat ang camera kaya hindi ko makita kung
nasaan doon si Shield. Nasabi niya sa akin kagabi na
may party nga daw silang pupuntahan.
"Omo! Si Tito Dave!" sigaw ni Iza.
Nanlaki ang mata ko nang makita si Daddy, nasa isang
mahabang table sila. Kasama ang mga businessmen.
Lahat sila ay nakapormal na kasuotan at mahahalata na
ang pagiging mayayaman. Naroon din si Tito Arren!
"Balita ko papakilala daw mamaya mga magmamana ng
kumpanya or something like nagpapatakbo ng companies
nila..." si Berna.
Tahimik na nanuod na lang ako at inaasahang makita si
Shield doon. Nagtitilian sila Berna nang makita ang
grupo ng lalaki sa isang round table.
"Shoot! Saavedras!" tili nila. "Si Clein! Omigat!"
Nakita ko iyong sikat na artista sa henerasyon na ito,
si Clein Grande. Nanlaki ang mata ko nang ipakita
naman ang nagtatawanan na sila Cash at August.
Kumalabog ang puso ko nang makita si Shield na kakaupo
lang sa kanilang pwesto, si Matrix naman ay nag aayos
ng coat niya.
"Shit! Estrevillo brothers!" hagikgik nila.
Lahat sila ay pormal rin, halatang marangya ang
pamumuhay. Sandali lang iyon pinakita at saka nawala
na. Nagsalita na ulit ang isang host na libreng
pasilip lang daw iyon.
Tss.
Bumagsak ang balikat ni Aira at Berna. Pabagsak na
humiga sila muli sa kama at umungot.
"Nakakainis naman!" maktol nila. "Nagising pa ako ng
maaga para doon, silip lang pala! I hate it!"
Napatawa na lang kami ni Iza. Bumaba kaming apat para
mag almusal. Napuyat ako kagabi dahil magdamag kaming
nanuod ng movie.
"Kumain na kayo, hija..." ani Ate Sel.
Kanya kanya kaming pwesto sa dining table. Magkatabi
kami ni Aira sa tapat naman namin ay sila Iza at
Berna.
Kumuha ako ng pancake at nilagyan iyon ng chocolate
syrup. Kumain na rin sila.
"Grabe talaga, sana naman makaattend din tayo ng party
na ganoon!" si Berna. "Sila Brix nandoon din, e..."
Saglit na napahinto ako pero hindi ko na lang
pinansin, baka maalala pa nila ang tungkol doon.
"Hindi ko alam na naroon pala si Shield?" tanong ni
Aira.
"Umuuwi talaga siya doon, siya kasi ang may hawak ng
company nila ngayon..." saad ko.
Napaawang ang labi nila.
"What? Ibig sabihin matagal siyang mawawala rito?" si
Berna.
"Umuuwi siya every two days then balik ulit doon..."
ngumuso ako at sumubo ng pancake.
"Oh? Hindi ba siya nahihirapan na pabalik balik?"
tanong ni Aira.
Nagkibit ako ng balikat. "Napapagod siguro, pero ayaw
naman daw niya na matagal mawal rito..."
"Naku! Baliw na baliw pala sa'yo iyon..." hagikgik ni
Berna. "But seriously, Dis. I'm happy for you,
nagtampo lang ako noon dahil nakita ko si Brix na
nasaktan nung malaman niya..."
Napalunok ako.
"Sorry talaga doon, Berna..." nagbaba ako ng tingin sa
pancake ko.
"Okay lang iyon, Dis! Basta ang importante ay ngayon,
tanggap ko naman na nagmamahalan talaga kayo ni
Shield..." anito. "Pag nakikita ko kayo sa school na
magkasama, halatang halata na may mga pusong
nakapalibot sa inyo!" humagalpak siya sa tawa.
"Tama! Ganda bebee, e. Daming inggit sa'yo!" si Aira.
Ngumisi na lamang ako.
Wala naman sa akin kung may naiinggit! Basta ang
importante ay kami ni Shield at walang makakagulo o
manggugulo sa amin.
Kinahapunan na sila nakauwi, pagkauwi nila ay
nagkulong lang ako sa kwarto. Nanuod lang ako ng TV.
Nakakaburyo, wala pa ring text si Shield, baka nasa
party pa iyon. Nag open ako ng facebook, para malibang
lang ako.
Hindi pa rin siya natawag, namimiss ko na ang boses
niya. Hindi bale, bukas naman ay uuwi na siya rito.
Sumabog ang notifications ko, hindi ko alam kung
bakit. Pero puro mentions iyon o kaya tag sa pangalan
ko. Binuksan ko agad iyong kay Berna.
Video iyon...
Nasa pinakaharapan si Shield at nagpapakilala bilang
sa COO ng kanilang kumpanya. Kumalabog ang puso ko.
Magulo ang video dahil tumatawa at naghahagikgikan ang
may hawak ng camera.
Ilang saglit pa ay umakyat mula sa hagdanan si
Charmaine Brezuela, malamig na inalalayan siya ni
Shield paakyat sa stage.
Nagpakilala din siya bilang heiress naman ng mga
Brezuela. Malakas na nagpalakpakan ang mga taong
naroon.
Hindi ko alam kung bakit kinakabahan ako kahit wala
naman akong nakikitang mali doon. Kahit nangangati na
ang kamay kong iforward iyon ay hindi magawa ng kamay
ko.
Ilang minuto pa nagtagal na nasa stage sila Shield
habang may mga nagtatanong sa kanilang press-con. Kung
ano anong katanungan ang binabato sa kanya.
"I heard you're an Engineering student?"
Tumango si Shield.
"Where are you studying?"
Napangiti ako, parang napakataas na ng narating ni
Shield. Mukha na siyang successful na businessman
ngayon kahit na bata pa lang siya.
Alam kong mataas pa ang mararating niya sa mga susunod
na taon at sana kami pa ring dalawa. Gusto kong maabot
ang pangarap ko kasama siya.
Gusto kong parehas naming tutulungan ang isa't isa,
sana nga kami na hanggang huli...
Masyado bang mataas ang pangarap ko? Mahal naman namin
ang isa't isa kaya ayos lang siguro.
"La Soledad..." he answered coldly.
Sa La Soledad...
Nag umpisa ang lahat... doon niya ako nakilala, doon
ko siya nakilala. Doon kami nagkakilala. He's my
Shield. He's my knight in shining armor!
Nakakatuwa lang, kahit hindi naman niya ako kilala
noon ay tinutulungan niya ako laban sa mga nananakit
sa akin.
Parang kailan lang iyon... Ngayon kami na, inlove
kami, inlove ako sa kanya at mahal na mahal ko siya...
"Do you have a girlfriend, Mister Estrevillo?"
Ngumiti si Shield at mabilis na tumango tango.
"Yes..." he answered coldly. Malungkot na humiyaw ang
mga tao sa naging sagot niya.
Napahinga ako ng maluwag doon, hindi ko na mabilang
ang pintig ng puso ko. Napakasarap lang na hindi niya
ako kinakaila, hindi siya nahihiya magsabi na may
nobya na siya...
Kahit wala siya rito, pinapakilig niya ako...
"How 'bout you Miss Brezuela?"
Gulat ako nang kumapit siya sa braso ni Shield,
kumunot agad ang noo ni Shield at inaalis ang kamay ni
Charm.
"Yes..."
Naghiyawan sila sa sagot n Charm, kumapit pa siya lalo
sa braso ni Shield. Hindi ko na makita ang reaksyon ni
Shield.
Lalo akong nagulat nang mabilis na hawakan ni Charm
ang pisngi ni Shield at madiin na halikan ito sa labi.
Naging magulo ang video, nang matapat iyon doon ay
naghahalikan pa rin sila.
Pilit na pinapakalma ko ang aking emosyon dahil doon,
kusang umagos ang mga luha sa aking mata. Hindi ko
alam kung anong dapat maramdaman.
Sobrang sakit... paunti unti noong dinudurog ang puso
kong mahina!
Pero isa lang ang talagang nararamdaman ko sa oras na
ito. Sobrang sakit ng puso ko na parang hindi na ako
makahinga ng maluwag.
Ayaw kong maniwala sa mga nakita ko dahil alam kong
mahal ako ni Shield at hindi niya magagawa iyon sa
akin.
Pero ano iyong nakita ko?
Gusto kong lokohin ang sarili ko na edited lang ang
video na iyon!
Umagos ang luha ko. Tinakpan ko ang aking bibig para
di makagawa ng kahit anong ingay pero hindi ko na
napigilan.
Humagulgol ako.
Tumunog ang cellphone ko. Si Shield iyon. Lalong
sumakit ang dibdib ko, parang may tumutusok. Parang
tinotorture.
Humagulgol ako at sinagot ang tawag niya, pakiramdam
ko kasi ito na ang huli na makakausap ko siya.
"Baby..." halata ang pag aalala sa boses niya.
Sandaling napapikit ako, gusto kong mag echol iyon sa
aking isip.
"Baby, answer me... Please..." halos magmakaawa ang
boses niya. Parang may tumusok sa aking puso.
Napaiyak ako, tinakpan ko ang aking bibig. Damn, mahal
na mahal ko siya kaya siguro ganito rin kasakit ang
nararamdaman ko.
"I love you so much, Shield..." iyon lang ang nasabi
ko at saka binaba ang tawag.
Humawak ako sa dibdib ko at napangiwi na sobra. Paulit
ulit na humihinga ako para kumalma ang sakit nito.
Mabilis ang tibok pero parang sa bawat pagtibok noon
ay siya ring tusok nito.
Damn, why now?
Kinabahan agad ako.
Nagmamadali akong inabot ang gamot at ininom iyon,
nailaglag ko pa ang iba dahil sa panginginig ko.
Kinuha ko rin ang inhaler, but fuck it can't help me!
Patuloy na nagriring ang cellphone ko.
Take this pain...
"Shit!" mahigpit na nilapat ko ang aking palad sa
dibdib ko. "Oh god, no... Please..."
Mahal niya ako 'di ba? Mahal niya ako!
Naging mabilis ang paghinga ko at pilit kong hinahabol
ang hangin sa aking baga pero walang sapat na hangin
akong makuha. Mabilis na lumabas ako ng kwarto.
Halo halo na ang nararamdaman ko. Patuloy na umaagos
ang luha ko dahil sa sakit, sa sobrang sakit. Pero
kinakabahan din ako dahil pakiramdam ko nadurog at
bumagsak ang puso ko.
Totoong puso ko...
Shit... Oh my god, no please... not now...
Nakaramdam ako ng pagkahilo at pag ikot ng paningin
dahil sa sobrang masakit, masakit ang dibdib ko,
pakiramdam ko nasa roller coaster ako at
nakikipaglaban sa aking buhay.
God!
Walang tigil sa pagbagsak ang luha ko, madiin na
humawak ako sa aking dibdib at paulit ulit ko itong
pinalo palo para mawala ang sakit niyon.
"No..." napailing iling ako.
Pero walang talab! Bumaba ako sa grand staircase sa
abot ng aking makakaya, kahit na hindi ako makalakad
ng maayos, nanlaki ang mata ni Ate Sel nang makita
akong naghihingalo habang pababa.
"Diyos ko, Yslah! Diyan ka lang!" nagpapanic na ang
boses niya at halatang maiiyak na.
Ganoon ba kagrabe ang itsura ko?
Nagbutil butil ang pawis sa aking mukha. Paulit ulit
ako na huminga ng malalim at humawak sa hagdanan,
nanginginig ang lahat sa akin.
Pati ang tuhod ko, paulit ulit din na bumabagsak ang
aking ulo dahil sa kirot ng aking dibdib. I felt a
heavy chest pain!
Shit. Anong gagawin ko? Bakit napakasakit naman yata
ng dibdib ko ngayon? Dati hindi naman ganito kagrabe!
Nagpapanic ako sa aking kalooban pero hindi ko
magawang sumigaw dahil sa sakit, hindi ako makasigaw
dahil sa sobrang sakit! Pero gustong gusto ko sumigaw
para may tumulong sa akin.
Tumakbo si Ate Sel sa akin, halos mahulog ako sa
kanyang dibdib. Pinikit ko ng mariin ang aking mata.
Sa kakasigaw ni Ate sel ay nagpuntahan ang mga
kasambahay namin sa aming gawi.
"Anong nangyari!" aligaga si Manong.
"Manong, ang kotse!" sigaw ni Ate na humahagulgol na.
Ngayon ko lang naramdaman ang ganito kasakit na dibdib
ko, hindi ko na kaya... parang gusto kong alising ang
puso ko mula sa loob ng dibdib ko.
"Ack!" nagsuka ako sa pagkahilo.
Nagpapanic ang lima naming kasambahay, umiiyak na rin
sila Isay at Itchi. Sumobra ang kunot ng noo ko dahil
sa hindi na maipaliwanag na sakit.
Bawat paghinga ko ay may kapalit na sakit. Bakit naman
ganito?
Huminga ako ng malalim. Pero lalong sumakit ang dibdib
ko na para bang hindi ako pwedeng maghabol ng hininga
o makipag laban sa buhay ko.
What the fuck, please! Ang sakit, patigilin niyo naman
po, God... I can't fucking take this pain in my heart!
Ayaw kong makipaglaban sa sakit pero wala akong magawa
kundi ang lumaban lang.
Naging abusado yata ako sa puso ko...
Sumobra na siguro ako, kaya ganito ang naging kapalit.
Sobrang sakit, na kahit siguro suntukin ako ay wala ng
mas sasakit pa rito.
Shield...
Mahal na mahal ko siya...
Bumuhos ng parang gripo ang aking luha at lalo pang
sumakit ang puso ko, parang pinipiga ng sobra dahil sa
naisip.
Masyado na ito! Wala nang kasing sakit, kasabay pa ng
pagkasakit sa nakita ko kay Shield at Charm. They
kissed in front of their families! Friends...
people...
Shit ang sakit...
"Ah..." napadaing ako ng sobra.
"Dis, dis!" si Isay iyon.
"Disney! Wag ka pumikit!"
Naramdaman ko na lang ang pagbuhat sa akin, mabilis na
naglalakad ang may buhat sa akin na batid kong si
Manong Oca ito.
Halos mangisay ako sa sobrang panginginig, gusto kong
matulog dahil sa sobrang sakit... ayaw kong maramdaman
ito...
Damn...
Hindi ko magawang makatulog dahil sinasampal sampal ni
Ate sel ang aking pisngi habang umiiyak siya.
"Wag kang matutulog!"
Dumilat ako, napahagulgol ako nang makitang umiikot
ang lahat. Para akong nasa palabas na end of the
world...
End of my life...
Napakasakit sobra! Pinapatay na ako nito, sa abot ng
makakaya ko ay mahigpit na hinawakan ko ang aking
dibdib para matigil.
Pero wala na yata talagang lunas sa sakit nito...
nagsasalita ako pero hindi ko maintindihan ang
sinasabi ko. Para lang akong bata na ngayon lang
natuto magsalita.
"Diyos ko, Yslah!" Ate sel cried. "Anong nangyayari!"
The pain I'm feeling right now is unbearable, no one
would take a risk to feel this just for me... I can't
breathe, I can't fucking breathe! Please help me to
breathe... bring my breathe back...
Mamamatay na ba ako? Iyon lang ang naitatanong ko.
Hanggang sa hindi ko na kinaya...
Pakiramdam ko buhay ako ngayon para iparamdam lang sa
akin ang sakit na ito, tama nga sila... traydor ang
sakit ko...
Sana nakinig ako kila mommy... Sana napalitan na
ito...
Ang sakit sakit...
Bumagsak ng tuluyan ang aking mata at pakiramdam ko
huminto na rin sa pagtibok ang aking puso... another
tears dropped...
I love you so much, Shield.
Chapter 34
Yugto 32
Yugto 32
Nagising ako sa maliwanag na silid, ako lang mag isa,
walang katao-tao. I felt loneliness...
Akmang uupo ako nang bigla akong mapadaing sa sakit ng
dibdib ko. Napamura ako ng libo libo sa isip! I want
to cry! Sobrang sakit...
I couldn't even explain what kind of pain is this...
Gusto kong uminom ng tubig dahil sa panunuyo ng
lalamunan ko. Tumulo ang luha sa gilid ng aking mata.
Pakiramdam ko napakahina ko na kahit simpleng bagay ay
hindi ko magawa.
Ang sakit.
Nadinig ko ang pagbukas ng pintuan. Hindi ko iyon
malingon dahil sa takot na baka sumakit na naman ang
dibdib ko.
Nadinig ko agad ang paghikbi ni Mommy. Napakurap kurap
ako at dahan dahang nilingon siya.
Her hands were on her mouth, tears flowing on her eyes
like waterfalls. Kusang tumulo na naman ang luha sa
akin.
I'm hurting her...
Pinilit kong ngumiti para sabihing ayos lang ako. But
the pain is starting again...
Napadaing agad ako dahil sa sobrang sakit ng dibdib
ko.
Nasasaktan ako makita ang mommy kong umiiyak, pag
nasasaktan ako emotionally mas nasasaktan ako
physically because of chest pain...
"Anak, control your emotions, please..." halos
magmakaawa siya.
Nanindig ang balahibo ko. I can't... I don't know how
to control my emotions while I'm in pain. I want to
see Shield, I want to see him... but not now, I don't
want him to see me this weak...
Ang sakit sakit...
Akmang hihinga ako ng malalim nang maramdaman ko ang
dibdib kong sumakit ay pinakawalan ko na lang.
Nakakapanghina...
"Wa- water..." namaos ang boses ko dahil sa katuyuan.
I heard her sobbed. "I'm sorry, you can't anak...
hindi ka pwedeng uminom..."
Gustong bumagsak ng balikat ko, gustong bumagsak ng
buong katawan ko. Parang wala na akong pag-asa. Parang
pinagkaitan ako ng mundo...
I'm so weak... and fragile that even I wanted to
drink, I couldn't because of this weak heart...
Nagtiim bagang ako at pilit kinontrol ang aking
emosyon. Sanay akong kumontrol ng emosyon ko, pero
kung ganito kasakit ang pakiramdam ko? Paano?
How can I take this? Damn.
Hinawakan ni Mommy ang kamay ko at marahang pinisil
pisil.
"Anak, you can control naman 'di ba? I know you're
strong..." ngumiti siya pero tumutulo pa rin ang luha
sa kanyang mata.
Walang emosyon na tumango ako. Napapikit siya dahil sa
sakit, para bang nasasaktan siya na makita akong
walang emosyon.
"Ilang araw na ako rito?" flat na tanong ko.
"Two days..." aniya. "And we're flying to US, tomorrow
morning..."
Gusto kong magulat pero hindi ko na ginawa, malamig na
tumingin lang ako sa kanya. Pakiramdam ko ang bastos
bastos ko dahil ganito ako makitungo kay Mommy.
Bakit ang bilis naman? Two days akong tulog? Hay. Wala
na akong ginawa kundi ang maging pabigat sa kanila.
Bakit kasi napakahina ko?
"How? Do I have a donor already?"
Gusto kong umiyak dahil ayaw kong palitan ang puso ko,
ayaw ko! Pero anong magagawa ko? Hindi na ako
mabubuhay nito ng mahabang panahon.
My heart is weak... very very, I could feel it...
Walang tigil sa pag agos ang luha ni Mommy. Hinalikan
niya ang aking kamay, naiinggit ako sa kanya dahil
pwede siyang umiyak.
Ako hindi makaiyak kahit gusto ko. Inis na inis ako sa
sakit ko, naiinis ako dahil wala akong nagawa para
ingatan ang mahinang puso ko.
"Makakahanap naman tayo doon, your daddy, we can
handle that..." aniya. "Just please, stay strong..."
Tumango tango lang ako.
Alam mo iyong pakiramdam na gusto mong makita ang
isang tao bago ka umalis dahil siya ang magiging lakas
mo? Pero hindi pwede dahil alam kong lalo lang
magiging malala ang aking sitwasyon.
Napakasakit talaga.
Lalo na magpanggap at pilitin ang sarili mo na wala
kang sakit na nararamdaman, kailangan ko pang mawalan
ng emosyon.
Pinipilit kong ipakita sa kanila na malakas ako, pero
ang totoo ay mahina ako at walang kalaban laban lalo
na pag tinraydor ako ng sakit ko.
Wala akong emosyon pero kusang tumulo na naman ang
luha sa gilid ng aking mata. Bumukas muli ang pintuan,
doktor ang pumasok sa aking silid.
Tinanggal niya ang kanyang mask at chineck ang mga
aparatong nakalagay sa akin. Tumitig siya sa akin.
I know him... those pair of cold blue eyes... It's
kinda familiar...
I immediately look at his pin name. Sa gilid iyon ng
kanyang dibdib sa doctor's gown. Pinipilit ko iyong
maaninag, lalo siyang lumapit sa akin at saka may
chineck na naman sa aking bandang dibdib.
Dr. Blake Saavedra...
Oh yeah, sinong hindi makakakilala sa doktor na ito?
Sikat siya bilang heart surgeon...
Saavedra again...
Tipid na ngumiti siya at pinunasan gamit ang kanyang
daliri ang gilid ng mata ko. Walang emosyon na tumitig
lang ako sa kanya.
"How are you feeling?" he asked.
"Thirsty..."
Mahinang natawa siya at saka tinaas ang aking kama
para makaupo ako. Kumunot ang noo ko, alam ko bawal
ako uminom, e.
"Could I drink?" takang tanong ko.
Umiling siya.
"No, but I will let you..." ngumisi siya, bumalandra
ang kanyang dimple. May kung anong tinanggal siya sa
bandang dibdib ko.
Napakurap kurap ako lalo na nang bigyan niya ako ng
tubig na kanya mismo, pero agad niyang binawi iyon sa
kamay ko.
Binuksan niya iyon at marahang humawak sa aking panga
para ibuka ang aking bibig. Sumunod na lang ako sa
kanyang aksyon at mga gagawin.
"Tell me when you had enough..." malamig na aniya,
paunti unti niya lang iyong pinatak patak sa aking
bibig.
Napahinga ako ng maluwag at nawala ang uhaw sa akin,
nawala ang panunuyo ng lalamunan ko. Parang first time
kong nakatikim ng tubig.
Pagtapos noon ay kinabit niya ulit iyong parang
sticker sa dibdib ko.
"So... how are you feeling now? The real feeling..."
aniya, natatawa. "Body pain, chest pain, what?"
"Chest pain..." naiiyak na sinabi ko. "Can you just
take this heart out?"
Wala na akong maisip kundi iyon lang, gusto kong
mawala ang puso ko para mawala din ang sobrang sakit
na dinadama ko.
Huminga siya ng malalim.
"You're going to US tomorrow morning, don't worry...
they can treat your heart..."
I sighed. "What about you? Can't you treat this? I
don't wanna fly to US..."
Tumaas ang sulok ng labi niya at pinahiran muli ang
gilid ng mata ko. I felt comfort... he's so gentle
that it could comfort you...
"I can, but not here. Masyadong kulang ang kagamitan
rito... Once you get back here, I'll be your doctor,
don't worry..." he smiled. "So, you need to get back,
alright?"
Tumingin siya sa wrist watch niya at binaba muli ang
kama ko at inayos ang pagkakahiga ko pati ang unan ko.
"You'll be alright..." paninigurado niya pa. "I'll go
now. I have a patient, waiting..."
Tumango ako. "Thank you..."
Ngumiti lang siya at lumabas na ng kwarto ko.
Napatulala ako sa kisame. Salamat at nawala ang
panunuyo ng lalamunan ko.
Hindi ko akalain na iyong ibang doktor ay ayaw akong
painumin at bawal akong uminom, pero siya pinainom pa
ako.
Napaawang ang labi ko nang maalala ang mukha niya.
Siya iyong doktor na may hawak sa akin noon, malala na
talaga ako. Handa na silang palitan ang puso ko.
Silang dalawa ni Akizeo Saavedra! Sila ang naging
doktor ko noong bata pa ako, hindi ko gusto ang heart
transplant kaya nagwala ako noon bago nila palitan.
Gulat na gulat ako noon nang hindi nga nila palitan
ang puso ko, may ginawa lang sila na hindi ko alam
pero inoperahan pa rin ako. Basta ang alam ko ay hindi
pinalitan, pero mas naging malakas ang puso ko.
Naging malakas pero nanghina muli nang hindi ko na
ipagamot, hindi ako umiinom ng mga gamot na binibigay
sa akin. I know, I was so stubborn that time... I
won't follow instructions, I didn't listen.
Karma na siguro ito.
Kinakabahan ako, paano pag napalitan ito? Anong
mangyayari? I want to talk to Shield so bad that I
want to cry!
Damn.
"Oh yes, the chopper will be here in ten minutes..."
si Daddy.
Iyon ang huli kong nadinig bago ako turukan ng kung
ano ni Doctor Blake Saavedra. Nawala, everything went
black...
Hindi ko alam kung ilang araw akong tulog, pero pag
gising ko ay nasa ibang kwarto na ako. Puro glass wall
ang nakapaligid sa akin.
Maraming mga machines sa gilid ng aking kama at
nabibingi ako sa tunog noon na parang heartbeat ko.
Kumurap kurap ako para makapag adjust sa liwanag na
dala ng ilaw at buong silid. Mabigat ang kamay ko
dahil may mga nakainject doon.
Gusto kong umiyak ng umiyak dahil natatakot ako doon,
gusto kong alisin iyon isa isa pero mas malala ang
sakit na nararamdaman ko sa aking dibdib.
May tatlong nurses at isang doktor na nag checheck sa
mga aparatong nakakabit sa aking dibdib at mga braso.
Ang isang nurse at ang doktor ay alam kong filipino,
dahil sa kanilang itsura. Ang dalawang nurses naman ay
mga blondie ang buhok at may kulay ang mata, mga
American.
Ang doktor na lalaki ay nakasuot ng lab gown na puti,
nakatingin siya sa wrist watch niya at may sinulat na
kung ano sa hawak niyang record chart.
Tumulo ang luha sa gilid ng aking mata. Lumapit agad
ang nurse na Pinay sa akin at chineck ang mata ko.
"Doc, she's awake..."
"I know..." anang doktor.
Hindi ko sila makitang mabuti dahil may mga mask sila
sa bibig, tanging mata lang nila ang nakikita ko.
Sinubukan kong gumalaw pero hinawakan agad ng doktor
ang balikat ko.
"Don't move yet... the stitches might remove..."
malamig na untag niya.
Tinanggal niya ang kanyang mask at pinabayaan iyon sa
kanyang leeg. Hinawakan niya ang isang hose na manipis
sa dextrose stand at may inadjust doon.
Tumingin siya muli sa wristwatch niya at may sinulat
muli sa chart na hawak niya. Kumunot ang noo ko nang
makita ang name pin niya.
Dr. Zayn Saavedra...
Chinito ang kanyang mga mata at sa kaliwang kilay niya
ay may maliit na ahit, nagmumukha siyang badboy.
Lumabas siya ng silid kasama ang dalawang nurses, may
pinag uusapan sila na hindi malinaw sa pandinig ko.
Gusto kong magtanong kung kamag anak ba siya ng mga
Saavedra na nakilala ko o baka kaapelyido lang.
Hindi ko makapasalita dahil may hose na nakapasok sa
bibig ko at may oxygen mask din ako.
Napaigik ako sa sakit ng dibdib ko, nararamdaman ko na
naman iyon! Damn, ang sakit sakit.
Nabingi ako sa tunog ng machine sa gilid ng aking
kama, sumikip muli ang paghinga ko at alam kong nasa
agaw buhay na naman ako.
Suminghap ako at kusang bumuhos ang luha sa aking mata
dahil sa sobrang sakit ng pakiramdam ko.
Ilang beses ba dapat ako maghingalo? At makipaglaban
sa buhay ko?
May tumunog na parang alarm, mabilis na nakita ko ang
doktor kanina at may isa pang doktor na lalaki.
Nagmamadali silang pumunta sa gawi ko.
Sa glass door ay nakita kong umiiyak si Mommy. Gusto
niyang pumasok at puntahan ako pero hindi niya magawa
dahil naka lock ang pintuan.
Bumuhos ang luha ko sa nakikita ko.
Ayaw kong makita silang umiiyak dahil sa akin,
masyadong masakit na nagmukukha akong mahina sa mga
taong nagpapalakas sa akin. Nasa kanyang likuran si
Daddy na naluluha na rin.
Napapikit ako ng mariin nang umpisahan akong turukan
sa dibdib. Sari sari ang kanilang sinasabi, hindi ko
maintidihan dahil sa pagkahilong nararamdaman.
Panay ang pagliyad ng pang itaas na katawan ko dahil
sa sobrang hirap ng paghinga ko. Sadyang napakasakit.
Para akong lumalaban na wala ng ilalaban.
"We have no choice but to start the transplant..."
malamig na wika ng isang doktor.
Tumango si Doctor Saavedra.
Hindi ko alam kung bakit gising pa rin ako sa kabila
ng paghihingalo, parang ayaw makatulog ng mata ko
dahil sa sakit.
Napakasakit sobra ng nararamdaman ko, bakit naman
ganito kasakit? Sobrang sama ko bang tao para
makaranas ng ganito kasakit?
Parang gusto ko na lang mamatay dahil sa sakit, parang
mas gugustuhin ko na lang mawalan ng buhay kesa
makipaglaban.
Dahil mismong katawan ko na ang umaaayaw sa sakit,
siya na mismo ang nanghihina. Siya na mismo ang hindi
na kayang lumaban.
Pero ang utak ko naman ang patuloy na lumalaban,
maraming sinasabi ang utak ko na puro paglaban lang
ang gawin ko.
Siguro ayaw pa niyang mawala...
Pero hindi ko na talaga kaya, e. Sobra sobra na ang
dinadama kong sakit sa puso. Walang mapaglagyan ang
sakit nito.
Sa bawat paglaban ay siya ring pagsakit ng buong
pagkatao ko. Puso ko lang ang mahina bakit lahat
nadamay ngayon?
Ang sakit lang talaga na wala din ang lalaking gusto
kong makita ngayon para siya ang maging lakas ko.
Siya ang magpapalakas sa puso ko na siyang dahilan din
kung bakit ako mahina at durog ngayon...
How ironic...
Bumuhos lang ang luha sa mata ko.
Gusto ko sa pagpikit ko ay siya lang ang makita ko
para naman magustuhan ko pang lumaban para sa buhay
ko. Gusto ko siyang makasama...
Masakit ang ginawa niya pero mas masakit sa akin na
hindi siya makita sa ganitong kalagayan ko gayong siya
ang magbibigay lakas sa akin...
Bakit? Hindi niya ba alam? Wala bang nagsabi sa kanya?
Nagkakausap naman sila nila Mommy at Daddy... Pero
bakit wala siya?
Muli akong napahugot ng napakalalim na hangin, parang
may malaking batong nakaharang sa puso at baga ko na
hindi ako pinapayagan makahinga.
Damn...
Please, let live... let me survive...
Help me decrease the pain. Help me oh god...
I'm silently praying that please take this pain
away... I couldn't take this now...
Gusto kong humagulgol pero hindi ko magawa dahil mas
lamang sa akin ang napakasakit na dibdib ko.
Pakiramdam ko mahinang tumitibok ang puso ko.
Hinarangan nila magmula sa aking leeg ng blue na
kurtina ang sa ibabang parte ng katawan ko.
Tumunog ang straight line at pakonti konting heartbeat
doon, nanghihina na ako.
Naramdaman ko ang pagturok muli sa aking dibdib.
Parang tumama pa iyon sa aking buto na nagpapaliyo sa
akin. Ang isa pang turok ay sa kaliwang braso ko naman
at saka na ako nakatulog.
Chapter 35
Yugto 33
Yugto 33
Nagising ako sa ingay na nagmumula sa machine na nasa
gilid ng aking kama. Naramdaman ko ang pag iinit ng
gilid ng aking mata.
Nasaan ang tibok ng puso ko? Nasaan? Bakit hindi ko na
mahanap...
Buhay ako pero hindi ko na mahanap ang pamilyar na
tibok nito. Parang may nag iba na hindi ko malaman
kung ano.
Iyon ang nagpapaiyak sa akin. Nakita ko si Mommy na
nakatayo sa aking gilid. Nanlalaki ang mga mata niya
at lumuluha.
May mask siya sa bibig, tanging mata niya lang ang
nakikita ko.
"Anak, how are you feeling? Just nod to my questions,
alright?"
Nanghihina na tumango ako.
"May masakit ba sayo? Chest?" she asked.
I nodded then tears started to roll down.
Masakit talaga, parang hindi sanay ang tibok nito sa
aking dibdib. Miski pagtibok nito ay hindi ko
makilala.
Hindi ko makilala, bakit?
Bumigat ang paghinga ko dahil sa emosyong kumakawala
sa aking sistema. Nagpanic si Mommy, tumakbo agad siya
at sumigaw sa mga nurses.
Bumuhos ang luha sa aking mata.
Halos mangisay na naman ako sa sobrang sakit nito,
parang ayaw sa akin ng pusong nakakabit sa loob ko.
Parang gusto niya umalis doon.
I know, this isn't my heart... this is new, this
unfamiliar heartbeat sent me shivers.
Mabilis na nagpasukan ang nurses at ang isang doktor
na batid kong iyong kasamang nag opera sa akin noong
isang Saavedra.
Nadinig ko ang mahinang pagmumura niya at binuksan ang
bandang sa itaas ng dibdib ko. Naliliyo na ako sa
pagkasakit.
Pakiramdam ko wala na talagang pag asa, ilang beses na
ba akong nakikipaglaban para mabuhay? Ilang beses na
akong naghingalo?
Akala ko tapos na dahil bago na ang puso ko...
Tinanggal ang oxygen mask ko, wala na akong
naramdaman. Lahat ay nawala, nawala ang sakit sa
dibdib ko, nawala ang pagkahilo, nawala ang lahat ng
sakit.
Nawala rin ako...
Biglang may pangalan akong nadinig sa aking utak na
siyang nagpagising sa akin na para bang may pangako
ako sa taong iyon.
Para bang hindi ko siya pwedeng iwanan, parang bawal
akong sumuko, parang pinipilit niya akong lumaban at
maging malakas.
Shield...
Malalim ang naging paghinga ko nang makabalik ako sa
ulirat, para akong nalunod sa pinakamalalim na dagat
at imposibleng nakaahon.
Bumalik ang tunog ng heartbeat sa machine. Naghahabol
ako ng aking hininga. Hindi makatarungan ang paghinga
kong hinahabol. Para akong humahabol sa isang
napakabilis na bagay.
Pakiramdam ko namatay ako at muli lamang nabuhay...
"Patient revived..." hingal na untag ng Doktor.
So, yes? I just got revived? Damn... This is my second
life...
Hagulgol ni Mommy ang nadinig ko. Bumuhos ang luha ko.
Hindi ko naisip na napakarami ng nangyari sa akin.
Ilang sandali pa ay nakatulog na muli ako na may luha
sa mga mata...
Naluluha pa rin ako tuwing maalala ko ang mga nangyari
sa akin, pag naaalala ko iyon. Masyado pang sariwa ang
lahat.
Masyado pang sariwa sa akin ang pakikipaglaban ko para
mabubay...
It's been two years since I got healed...
Pinalis ko agad ang mga luhang bumagsak sa aking mata.
Hindi pa rin ako makapaniwala na nakaya kong
makipaglaban.
Pero alam mo ang mas nakakaiyak?
Masaya na ako ngayon. Nakakaiyak na sumaya ako sa
buong buhay ko. In my twenty fucking years of living,
ngayon ko lang naramdaman ang sumaya.
Sumaya na walang iniisip na maaaring may mangyaring
masama sa puso ko. My heart transplant was successful
and healthy... very very...
Sa two years na iyon ay nakatira ako rito sa US, hindi
ko ginustong bumalik ng Pilipinas dahil parang mahal
ko ang bansang ito.
Noong unang isang taon ay kasama ko sila Mommy at
Daddy rito, pero dahil kailangan nilang pangalagaan
muli ang kompanya na naiwan ay bumalik sila doon.
Pinipilit nila akong sumama pabalik pero hindi ako
pumayag. Kaya mag isa akong nanirahan rito sa US, ayaw
kong maging pabigat kila Mommy.
Nagtatrabaho ako sa isang kumpanya rito, pero dahil
nagalit sila Mommy ay nag resign ako. Sinabi ko sa
kanilang ayaw kong maging pabigat.
Pero naiyak ako sa sinagot niya. Mas magiging pabigat
lang daw ako kung ipagpapatuloy ko ang hindi pagsunod
sa kanila.
Tama nga naman... naging pabigat ako sa kanila, noong
hindi ko sila sinunod. Naging malala ang sakit ko,
naging malala ang puso ko.
Ngayon ay wala akong magawa kundi sumunod sa kanila.
Sa isang taon na pagpapagaling ko ay sila ang nag
alaga sa akin na kahit isang reklamo ay wala akong
nadinig sa kanila.
I've been comatose for almost seven months after the
surgery. Kaya wala akong alam sa lahat ng nangyari
noong mga buwan na iyon.
May mas hihirap pa ba sa pinagdaanan ko?
Muli akong napaiyak. Nagpapasalamat ako sa dalawang
magaling na doktor na nag alaga sa akin. Hindi sila
kumuha ng pasyente para sa akin lang ang buong
obserbasyon at atensyon nila.
Doctor Zayn Saavedra and Doctor Dashiel Saavedra...
Pagkagising ko lang nalaman na parehas silang
Saavedra, malaki ang utang na loob ko at ng pamilya ko
sa kanila.
Ang nakapagbalik sa aking buhay ay si Dashiel. Naalala
ko pa rin kung paano ako bumalik sa pagkabuhay.
Pakiramdam ko tinorture ako ng sobra, napakasakit
isipin noon. Muling naglandas ang luha sa aking mata.
Naglagay ako ng cereals sa bowl at saka tumapat sa
screen ng aking cellphone. Napangiti ako nang makita
siya.
Magulo ang kanyang buhok na brown, namumugto pa ang
kanyang chinitong mata na halatang kagagaling lang sa
pagtulog.
Sumilay ang ngisi sa labi niyang mapula. Damn, bakit
ba ganyan siya kagwapo?
Topless siya at nakahiga pa sa kanyang kama. Nagkusot
siya ng mata at humarap sa screen para titigan ako.
Kumunot ang noo niya.
"Cereals for lunch, seriously?" inis na tanong niya.
Sumubo ako ng cereals at saka ngumuso sa kanya. Pansin
ko ang pagiging galit niya sa cereals, para bang
kaaway niya lagi iyon.
"Kakain ako mamaya pag nagutom pa ako..." ngumiti ako.
"Tss, you should eat proper foods to gain weight..."
singhal niya.
Nagsuot siya ng gray v neck shirt. Nakabusangot pa rin
ang kanyang mukha, halatang badtrip na naman.
"Bakit busangot ka na naman diyan?" halakhak ko.
"Kaaway mo na naman cereals?"
"Stop fooling around! Kumain ka ng maayos, wait until
I fly back there! Malalagot ka sa akin..." inis na
sinabi niya.
Ngumuso ako.
"Sungit mo naman, may kasalanan ka pa nga!"
Kumunot ang noo niya at pumangalumbaba na parang
naghihintay pa sa sasabihin ko.
"You didn't tell me that you transferred to Manila!"
inis na sinabi ko.
Hinilot niya ang temple niya. "That... Oh, I forgot
about that... where did you hear that?"
"Importante pa ba iyon?" mataray na tanong ko.
Ngumuso siya at kumamot sa batok.
"Hmm... Okay, I'm sorry..." he smiled. "You can eat
cereals, just this time..." he chuckled.
I rolled my eyes. "Okay ka rin 'no? Pero lahat dito sa
akin alam mo!"
"Of course..." nagkibit siya ng balikat. "I should go
now, I have to pass my designs..."
Tumango tango ako at umismid lamang.
He groaned. "Ugh, please? H'wag kang magtampo sa akin
ngayon... I miss you..."
Ngumuso ako para magpigil ng ngiti.
"Sige! Mag enjoy ka sa Manila! Party all night..."
Napapikit siya ng mariin at kumamot sa ulo.
"I'm not into parties! Stop thinking like that, just
come back here for you to know all my doings!" ngumisi
siya.
Umiling agad ako at kumaway.
"Sige na sige na! Take care, I miss you too!"
Napangiti ako at binaba ang video call. Tumunog naman
agad iyon at si Iza ang tumatawag.
Namilog ang mata ko at sinagot agad iyon. Bumungad
silang tatlo sa screen. Si Berna, Iza at Aira. Malapad
na nakangiti sila habang nakatitig sa screen.
"I miss you all!" ngumiti ako.
"Dang, you look thin but still beautiful!" hagikgik ni
Aira.
Totoong pumayat ako, hindi na bumalik ang dating
timbang at katawan ko. Mas naging matangkad lang ako
ngayon at humaba ang buhok ko hanggang sa ilalim ng
pwet.
"Ganda ng hair mo, ha!" puna ni Berna. "Ganyan ba sa
US? Mukha ka ng barbie!"
Napangiti ako.
Namimiss ko na sila, kaya lang wala pa akong balak
bumalik doon. Mas nagugustuhan ko pa rito parang mas
panatag kasi ako na narito ako.
"Hmm... shall I visit a salon?" tanong ko.
Umiling agad sila at nagkontrahan sa sinabi ko.
"Don't! Until you come back here, I wanna see that
hair face to face!" malakas na tumawa si Berna.
Napahalakhak din ako. Nakita ko sa background nila ang
mga taong nagdadaanan.
"Where are you, guys?"
Inikot agad ni Iza ang kanyang cellphone para makita
ko ang lugar kung nasaan sila. Sa boutique nila iyon,
kakabukas lang nila noon last year pero sumikat na
agad.
Magtatatlong taon na pala ako rito next month,
napakabilis ng oras, araw, buwan at taon. Wala pa
akong balak bumalik...
"Ganda naman ng shop!" puri ko.
"Oo, sureness kasya ang mga damit sa'yo rito!" ani
Berna. "Kay Aira walang kasya, laki ng bilbil, hita at
katawan, e!"
Humagalpak kami sa tawa. Medyo pumayat naman si Aira
at humubog na rin ang katawan niya. Hindi naman
katulad ng dati na mataba siya.
Si Berna naman ay ganoon pa rin, pala make up. Mas
lumala pa ngayon! Pero maganda pa rin siya at lalong
pumuti.
Si Iza naman ay ganoon din, mapayat at sobrang puti.
Hindi na siya boycut ngayon, hanggang sa balikat na
ang kanyang buhok na pula.
I suddenly remembered our bondings, talkings, sleep
overs and all... Masyado nang maraming nagbago.
Palagi naman kaming nagkakausap sa video call pero
walang nakakaalam sa kanila kung bakit ako narito.
Sinabi ko na lang sa kanila na may inaasikaso akong
kompanya rito, ayaw kong mag alala o maawa sila sa
akin.
At ayaw ko rin na may makaalam noon, bukod sa mga
naging doktor at pamilya ko ay wala ng nakakaalam
noon.
Mas mabuti na ang ganoon, iwas tsismis. Hindi ko rin
naman gusto na may makaalam noon. Ang importante ay
ngayon. Magaling na ako at wala ng paghihirap.
"Hmm, so... kumusta kayo diyan?" tanong ko.
Ngumiti si Iza, wala na si Berna ngayon dahil may
inaasikaso raw na customers. Si Aira naman ay nasa
tabi ni Iza habang kumakain ng Pringles.
"Okay naman kami, you should atleast visit us here..."
malungkot ang boses ni Iza.
"Oo nga, Dis. Kahit isang linggo lang basta makita ka
namin! Pag kami kasi ang gogora diyan, napakagastos na
noon. Wala pa kaming iponings here sa shopatembang
chuchu!" si Aira.
"I'll-"
"Try!" sabay na sinabi nila pagputol sa sasabihin ko.
Natawa ako at napailing iling. Sumimangot silang
dalawa.
"Nakakainis na iyamg try try mo! Kala mo ba
nakalimutan na namin ang MIA mo ng seven months?
Tapos, three years mo na kaming ina-I'll try, I'll try
na iyan!" nagtatampong singhal ni Aira.
Napabuntong hininga ako at tumango tango.
"Okay, just wait... I'll visit there soon..."
"Uy, may bago na siya!" halakhak ni Aira. "Just wait
na, hindi na I'll try! Good job, Dis! New paasa word
mo 'yan..."
Napanguso ako. "Hindi, ah!" giit ko.
Napailing iling na lang sila, kumagat si Iza sa burger
niya.
"Alam mo, Dis. Kung hindi mo mariah carry gawin, wag
kang mangako! Napapaasa uberlud mo kamers, e..." ani
Aira. "Pain in my heart umasa majodo!"
Napahinga ako ng malalim.
"Alright, I'll book a flight there..." I smiled when I
saw their reaction.
Nanlaki ang mata nila at tumili tili. Biglang pinalo
ni Aira sa braso si Iza.
"Ey wit, don't let yourself asa to Disney! Hobby niyan
ang magpa hopefulness!" ani Aira.
Ngumuso si Iza. "Oo nga pala!"
Pinandilatan ako ng mata ni Aira.
"Happy birthday party ni Berna next month, dalawang
birthdays na namin ang hindi mo napuntahan! Hindi
sapat ang pagpapackage mo ng regalo! Dapat kasama ka
sa regalo!" palatak pa niya.
Bigla kong naalala ang birthdays nila noong mga
nakaraang taon, hindi ako nakakapunta sa parties nila.
Mukhang mapapasubo ako ngayon, kailangan ko yatang
tuparin ang pangako ko sa kanila. Parati ko na lang
kasing sinasabing itatry ko.
Nagtatampo sila dahil doon. Pero anong magagawa ko?
Hindi ko pa kayang umuwi doon, hindi ko pa kayang
bumalik.
Gayong sa Maynila sila nakatirang tatlo ngayon. Ayos
lang sana kung sa Busay sila, e. Pero sa Maynila? Iba
na 'yon...
Bahala na, basta. Hindi ko pa alam kung papayag ako o
tutuparin ko ang pangakong iyon.
Kinabukasan nagising ako sa maingay na katok sa
pintuan ng unit ko. Tamad na binuksan ko iyon. Agad na
dinamba ako ng yakap ni Jessa.
"Gaga ka, namiss kita, barbie doll!" aniya.
Office mate ko siya noon sa pinagtatrabahuhan ko, siya
din iyong nurse na Pinay sa kwarto ko noong ginagamot
pa ako.
Hindi ko akalain na magiging close kaming dalawa. Isa
rin siya sa nag aalaga sa akin noong nagpapagaling pa
lang ako.
Naalala ko pa nga noon na siya ang sumasama sa akin
pagmagbabanyo ako. Kapag maliligo rin, kaya parang
bestfriend ko na talaga siya.
"Namiss din kita!" halakhak ko.
"Ay, plastic surgery!" tawa niya.
Hinampas niya ang braso ko at pinaghahawakan ang mga
box ng cereals sa aking dining table.
"Ano to? Purga ng cereals? Wow!"
"Tinatamad din kasi ako magluto..." I shrugged.
"Nyek, gara mo! Kaganda ganda mo, cereals ang pang
tawid gutom mo! Naku naku!"
Nakikita ko sa ugali niya si Aira, parehas silang
magsalita. Mahilig din sila magsalita gamit ang gay
words, hindi yata sila mabubuhay pag hindi ganoon ang
pamamaraan ng pagsasalita nila.
"Alam mo, teng. Kain kain din sa outside world pag may
time! Hindi iyong para kang ibon dito nakakulong! And
take notebook, ibon man may layang mag fly sa
outside!"
Napahalakhak ako sa salitaan niya. Paano ba iyon?
Bakit ang galing nila?
Kumportable ako sa kanya dahil napakabait niya at ate
na ang turing ko sa kanya, ganoon din naman siya sa
akin.
Wala daw kasi siyang kapatid na babae, kaya noong
makita niya akong naghihirap ay naawa siya sa akin.
Lalo na daw noong mag agaw buhay ako. Nakahinga rin
daw siya ng maluwag noong marevive ako ni Dashiel.
"Mag shower bath ka! Pupunta tayo outside world para
naman wit ka magsawa sa invisible boysen ni Kuya PBB
rito, naku! Wala ka pang housemates! Siguro mga daga o
langgam. Extraordinary!"
Chapter 36
Yugto 34
Yugto 34
Nakita ko agad ang lalaking chinito na nakahilig sa
kanyang Estoque na black, nakakunot ang kanyang noo
habang abala sa kanyang cellphone.
Malapad na napangiti ako, mabilis na tumakbo ako
papunta sa kanya at dinamba siya ng yakap. Hindi niya
inaasahan ang pagsulpot ko.
"Yslah!" aniya. "I missed you!" ginantihan niya ako ng
yakap at hinalikan ang sentido ko.
"I missed you too..." ngumuso ako at humalukipkip
habang hinagod siya ng tingin.
Ngumiti siya at hinapit ako sa baywang para yakaping
muli.
I missed him, really. Parati niya naman akong
dinadalaw kada two months sa US pero iba pa rin pag
parati ko siyang nakakasama.
"How was it? The flight? Hindi ka ba napagod?" tanong
niya habang nasa daanan ang paningin.
"Hindi, wala naman akong ginawa kundi ang matulog
lang..." I smiled.
"Sabi ko kasi sa'yo na hintayin mo na lang ako para
may kasabay kang umuwi rito..."
"Okay lang, mabuti nga nandito na ako... Ikaw kasi ang
tagal mo ding hindi dumalaw sa akin sa US!" angil ko.
Mahinang humalakhak siya at sandaling sumulyap sa
akin.
"Balak mo ba bumalik na ulit? I mean, dito na ulit?"
He asked.
Napabuntong hininga ako at umiling.
Wala akong balak na dito ulit manirahan, mas
makakabuti siguro kung doon muna ako sa US. Bumalik
lang ako ngayon para sa birthday party ni Berna next
week.
"Babalik ako sa US after ng celebration ni Berna..."
"What? That soon? Pwede ka naman dumito kahit one
month..." may pagkairita na sinabi niya.
"Ayaw ko, pero sana bumalik ka na sa US para may
kasama ako..." ngumuso ako.
Lumiko kami sa isang street. Hindi ko alam kung saan
ito, pero may malaking espasyo sa kalsada na maraming
nagkalat na mga tents at may mga batang nakapila sa
bawat tents.
Kumunot ang noo ko.
Humilig siya sa akin at inalis ang seatbealt ko
pagtapos ay nilingon niya ako. Nanlaki ang mata ko
nang nagtama ang ilong namin.
Kumalabog ang puso ko. Ilang sandali pang tumagal ang
pagdikit ng ilong namin, hindi ako makagalaw ng kahit
konti.
Ayaw kong gumalaw dahil siguradong konting galaw ko
lang ay maglalapat ang labi namin! Kumurap kurap ako,
tinikom ko ang aking labi.
Napaawang ang labi niya at tumitig sa labi ko. Nag
init ang pisngi ko ng sobra, sumilay ang tipid na
ngisi sa kanya at tinagilid ang ulo.
Halos mapasinghap ako nang dampian niya ako ng halik!
Marahas na binambo ang puso ko, hindi maipaliwanag.
Lalo siyang humilig at sinakop na ng tuluyan ang labi
ko.
Marahang napapikit ako at gumanti sa kanya, damn! I
missed him! Libo libong kuryente ang dumadaloy sa
aking tuwing gagalaw ang labi niya.
Ilang minuto iyong nagtagal bago siya ngumisi, parang
nagising ako sa pagkalasing dahil sa panunuya noon.
Kumalas siya sandali, napaawang ang labi ko.
Naghahabol ako ng hininga nang bigla ay lunurin niya
muli ako sa halik. Namimiss ko rin siya at halata
naman iyon sa kanya.
Parang may kumiliti sa aking tiyan, masaya at walang
tigil sa pagkalabog ang aking dibdib dahil doon.
Napatigil ako sa pagganti sa kanya nang may kumatok sa
bintana ng kotse.
Nanlaki ang mata ko at napatingin doon. Lalaki iyon.
Hindi siya tumitigil, humigpit ang pagkakahawak ko sa
manggas ng shirt niya para pigilin siya.
"Uhmp!" piglas ko.
Inis na kumamot siya sa ulo niya at nilingon ang
lalaking kumakatok sa bintana. Hiyang hiya ako kahit
alam kong hindi niya kami nakikita rito sa loob.
Parang wala siyang nakita, dumampi muli ang labi niya
sa akin. Tinulak ko na siya agad bago pa lumalim iyon.
"Xendo Felizardo!" imipit na saway ko.
Nakangusong umismid lamang siya at inayos ang buhok ko
na nagkalat sa aking noo.
"I missed you!"
"Tss, pansinin mo iyong kumakatok!" singhal ko.
Umirap siya at binuksan ang kanyang bintana. Humilig
iyong lalaki at malapad na ngumisi sa kanya.
"Dude, bumaba ka na raw sabi ni Heaven! Ano bang
tinatagal mo sa kotse mo-" napatigil siya sa
pagsasalita nang madako ang paningin sa akin.
Tinulak agad ni Xendo ang mukha noon at sinara ang
bintana.
"Tss..." hinawakan niya ang kamay ko at hinalikan
iyon.
Napanguso ako. "Nandyan si Heaven?"
Tumango tango siya. "Hmm... gusto mo siya makita o
hintayin mo na lang ako rito?"
Ngumiti ako. "Baba na tayo!"
Bumaba na siya ng kotse, inayos ko muna ang damit kong
nalukot. Mabilis na pinagbuksan niya naman ako.
Hinawakan niya ang kamay ko at inayos ang collar ng
dress ko pagtapos ay humalik sa sentido ko.
"Umayos ka nga!" singhal ko sa kanya.
Kumunot ang noo niya. "What? Maayos naman ako!"
Umirap na lang ako.
Iginiya na niya ako papunta sa mga tents. Sa bawat
tents pala ay may mga kagamitan. May mga laruan, bags,
school supplies, mga pagkain at iba pa.
Nakakatuwa ang mga bata na mukhang masaya pag
nabibigyan sila ng mga iyon. Nagtatalunan pa sila
pagtapos silang mabigyan.
Pinisil ni Xendo ang kamay ko. Napaangat agad ang
tingin ko sa nginuso niya. Si Heaven iyon, nakaupo
siya sa isang plastic table habang umiinom ng tubig at
basa ng pawis ang buhok.
Tumungo kami doon. Napatingin agad sa amin ang ibang
mga babaeng kasali sa mga namimigay ng goods sa mga
bata.
Nanlaki ang mata nila nang makita si Xendo, halatang
halata na humahanga sila rito. Ang iba ay humahagikgik
pa at nagbubulungan.
Ngumiti agad si Heaven sa amin at lumapit.
Maganda talaga si Heaven. Mahaba ang kanyang buhok
hanggang sa itaas iyon ng kanyang pang upo, ang
malamlam niyang mata ay nakakaakit at napakaamo,
mukhang anghel.
Ang talagang nakakatuwa pa ay mukhang anghel na nga
siya, ugaling anghel pa. Napakabait, mahinhin at
matulungin...
Inis na tumingin si Xendo sa kanya. Gamit ang kanyang
kamay ay pinunasan niya ang mga butil ng pawis ni
Heaven sa noo.
"Disney! Hindi ko alam na nakabalik ka na..." she
smiled sweetly as she hugged me. "I miss you..."
"I miss you too, Heav!" ngumiti ako.
"Kailan na nakabalik?" tanong niya.
"Kanina lang, sinundo ako ni Xendo..."
Ngumuso siya at tumango tango, pagtapos ay tumingin
siya kay Xendo at kinurot ang ilong nito.
"Busangot ka na naman!"
Umismid si Xendo. "Umayos ka nga, Ate! Pawis na pawis
ka, wala ka bang towel?" inis na tanong niya.
Napangisi ako.
Sweet talaga itong si Xendo, masyadong maalaga at
malambing. Naiinis siya pag nagpapabaya si Heaven,
katulad ngayon. Pawis na pawis pa.
"Mayroon. Nakalimutan ko lang magpunas, mamaya..."
ngiti ni Heav.
"Tss... kung hindi pa ipapaalala di ka pa pala
magpupunas. Pag natuyuan ka ng pawis, magkakasakit
ka..." sermon niya.
Nagngisian kami ni Heaven. Ang cute niya, parang tatay
kung manermon. Ganoon din si Heaven sa kanya.
Nakilala ko sila three years ago, sa US. Doon kasi
talaga nakatira si Xendo, mommy nila at Daddy nila.
Pero noong lumipat si Heaven rito ay sumunod siya para
may makasama si Heaven.
Dito siya nagpatuloy ng pag aaral niya, nakilala ko
lang siya noon dahil palagi niya akong tinutulungan
pag nadadapa ako tuwing sumusubok akong maglakad sa
labas.
Kapit bahay namin sila doon. Hindi ko rin alam kung
bakit napakakomportable ko sa kanya. Parati din daw
siyang nasa ospital noon para dalawin ako kahit na
comatose ako, nabanggit din kasi sa akin nila Mommy
kaya alam ko, isang doktor din ang mommy niya roon.
Pagkatapos namin makausap si Heaven ay umalis na rin
kami. Kumain muna kami sa isang restaurant sa mall
bago ulit bumyahe.
"Saan kita hahatid? Sa Daddy mo? O sa unit ka?" tanong
niya.
"Sa unit mo..."
Suminghap siya. "Yslah, stop it!"
Malakas na tumawa ako. "Joke lang, syempre sa bahay na
lang..."
Umismid siya. "Tss... Hindi ka ba muna pupunta sa mga
kaibigan mo?"
"Gusto kong matulog kahit sandali... bukas na lang
siguro ako bibisita sa shop nila..."
Tumango lamang siya at tinuon ang atensyon sa kalsada.
Madilim na ang kalangitan, bumabagal pa lalo ang byahe
namin dahil sa traffic. Walang pinagbago rito, ganoon
pa rin.
May mga nadagdag lang na buildings at establishments
pero iyong mga traffic at mausok na kalsada ay ganoon
pa rin.
"Kumusta school?" tanong ko habang nakatingin sa labas
ng bintana.
"Ayos naman, graduating ako kaya busy na..." aniya.
Napairap ako. "Tss, busy daw pero nakakapunta ng bars
'no?" I said sarcastically.
Sumulyap siya sa akin.
"What? Saan mo ba nakukuha ang mga 'yan? Hindi ako
nagbabar!" giit niya.
Ngumuso ako.
"Hinulaan ko lang. Ikaw pa! Unang taon mo nga rito
puro ka bar..."
"Hindi ako nagbabar, napunta lang ako doon dahil doon
ginanap ang birthday ng ka teammate ko..." he sighed.
"Still, nag bar ka. Ilang beses ba iyon ginanap? Bakit
ang dami mong pictures na iba't ibang date na naroon
ka... psh..."
"Hindi nga po kasi, doon lang talaga madalas ganapin
ang mga events. Doon nga rin 'yong championship
party..." aniya.
"Oo na, h'wag kang maingay diyan. Matutulog muna
ako..." pagsusungit ko.
He chuckled. "Baby girl, h'wag kang magtampururut
ngayon. I'm driving! We'll talk later, sleep well..."
hinalikan niya ang kamay ko.
Hinilig ko na lamang ang aking ulo sa backrest para
makaidlip kahit konti, hindi ko alam kung ilang oras
pa kami matatraffic rito.
Nagising na lang ako sa nakakakiliting halik sa aking
pisngi, marahang kinakagat kagat pa niya iyon.
Napaungot ako at sumimangot.
"Ano ba!" maktol ko sa kanya.
Humalakhak siya, amoy na amoy ko ang mabango niyang
hininga. Malamig sa ilong iyon dahil amoy mint.
Tumitig siya sa akin. Kinusot ko ang aking mata at
hinagod ng tingin ang lugar kung nasaan kami.
Nasa tapat na kami ng mansyon. Maliwanag sa loob ng
mansyon, napapalibutan ang gate noon nang mga maliliit
na dim lights.
May nakadisplay pa doon na Santa Claus, nakatayo sa
gilid ng pathway. Ang pathway ay may maliliit din na
ilaw sa mga gilid, nagsisilbing liwanag pag dadaan ka
doon kung madilim na.
"See you tomorrow, baby girl..."
Ngumuso ako at huminto sa gate. "Hindi ka na papasok?"
Tumingin siya sa wrist watch niya at bumaling muli sa
akin.
"Hindi na, maaga din kasi ang pasok ko bukas..."
Tumango ako. "Alright, text me when you get home..."
Lumapit siya sa akin at hinawakan ang dalawang kamay
ko upang laruin pagtapos ay hinalikan niya iyon.
"Goodnight, rest well..." aniya pero hindi binibitiwan
ang kamay ko.
Ngumisi ako. "Paano ako makakapasok, ayaw mong bitiwan
kamay ko!" I laughed.
He chuckled.
"Kiss me, first..."
Napangiwi ako. "Nakahalik ka na kanina!"
"Kanina lang! Ang dami daming araw na walang kiss!
Tsh..." maktol niya.
Napahalakhak ako.
"Hindi, tumigil ka!" tanggi ko.
"Damot mo naman!" halakhak niya. "Sige na, pasok na.
Dito ako diretso after class..." binitiwan niya ang
kamay ko.
Ngumiti ako. "Okay, bye! Gusto ko na magpahinga..."
Tumalikod na ako para makapasok ng mansyon. Sumalubong
sa akin ang dalawang kasambahay na kinuha agad ang
dala kong bag.
"Miss Disney... magandang gabi..." bati nila.
Tumango ako at ngumiti. "Si Daddy?"
"Wala pa ho, may conference meeting ho siya sa
Davao..."
Napatango tango na lang ako.
Ginawa ko ang mga dapat gawin pagkaakyat sa aking
kwarto. Naligo muna ako at nagbihis ng komportableng
damit.
Napabuga ako ng mabigat na hangin at humiga sa kama.
Napakarami kong dapat isipin ngayon. Nakakasakit ng
ulo ang pagbalik ko, nakakasakit din ng puso ang
naiisip ko.
Ang dami daming gumugulo sa utak ko, sa sobrang dami
ay nagkakabuhol buhol na at parang hindi ako makapag
isip ng tama.
Natatakot ako na baka makita ko ang kanyang pamilya...
Ang kanyang mga kaibigan...
Natatakot akong makita siya...
Natatakot akong baka wala na ang nararamdaman ko sa
kanya, bakit ganoon?
Gusto kong maramdaman ang dating tibok ng puso ko pag
madidinig ang pangalan niya... Iyong tipong pangalan
pa lang niya ay maghuhurumentado na ang tibok ng puso
ko.
Pero kahit ilang beses ko nang nadinig iyon magmula sa
mga kaibigan ko ay wala lang, wala sa akin.
Walang sparks...
Wala ang pamilyar na tibok...
Nasasaktan ako dahil naalala ko ang lahat ng
pinagdaanan at mga naging pagsasama namin pero hindi
na noon pinatitibok ang puso ko.
Bakit? Gustong gusto ko patibukin ang puso ko para sa
kanya pero wala...
Naalala ko rin ang nangyari sa amin, ang mga masasaya.
Pinipilit kong pasayahin pintig nito pero wala pa
rin...
Nag-aalala ako na baka pag nakita ko siya ay wala na
talaga, kaya hangga't maaari ay ayaw ko munang magkita
kami...
Damn.
Pero ngayon? Parang imposibleng hindi kami magkikita,
kaibigan niya ang mga kaibigan kong narito.
Nadinig ko rin na ayos na sila ng mga kaibigan niya
kaya talaga nababahala ako sa lahat ng maaaring
mangyari.
Ayaw kong mawala ang tibok ng puso ko para sa kanya,
pero sa isip ko na lang yata iyon masasabi.
Napahugot ako ng malalim na hininga at saka nagbukas
ng cellphone. I turned the wifi on. Sa tatlong taon ay
ngayon lang ako mag iinternet.
Gumawa ako ng bagong facebook account. Burado na kasi
ang dating account ko at wala na rin akong pakealam
doon.
Kahit anong social media accounts ay hindi ko
sinubukan sa nakalipas na taon dahil sa takot ko.
Gusto ko lang talagang magtago na lang sa US.
Pagkatapos kong gumawa ay inadd ko ang aking mga
kaibigan agad. Sila Berna, Aira at Iza lang muna.
Wala pang nakakaalam sa kanila na nandito ako, pati
daddy at mommy ko ay hindi alam. Tanging si Xendo lang
ang nakakaalam.
Well, wala naman kasi akong balak magtagal talaga
rito.
Agad umulan ng messages ang messenger ko.
Bernadette: Omo! Omo! Back to facebook!
Iza: Dis, balik ka na dito!
Airabelle: Gurl, get back na ang fesbuk. Pero wit ka
maka comeback here!
Napatawa na lang ako. Nangunot ang noo ko nang umulan
ng friend request ang account ko. Sila Brix, Rocco,
Rolenz at iba pang mga kakilala ko sa LSU.
Hindi ko iyon pinansin. Ayaw ko munang may
kumunikasyon sa iba, mabuti na sila Iza na lang muna
ang friends ko rito.
Hindi ko rin kasi alam kung anong pwede kong sabihin
sa kanila kung sakaling mag message sila sa akin.
Humugot ako ng napakalalim na hangin at saka tinipa
ang pangalan niya sa search bar.
Shield Ailler Estrevillo...
Binuksan ko agad ang kanyang picture. Mukhang maayos
naman siya... at masaya.
Naka black ripped jeans, coat and tie siya doon pero
magulo ang pagkakasuot. Ang tie niya ay maluwag,
nakabukas ang dalawang butones ng kanyang white
longsleeves at lukot lukot.
Ang buhok niya ay nagbago na, naging mohawk na at may
ahit sa bandang gilid na nagpamukhang badboy. Magulo
lang iyon at makintab.
Nangunot ang noo ko.
Tumulo ang luha sa aking mata. Damn, bakit wala?
Hinawakan ko ang aking dibdib para damahin ang pintig.
Lalo lang akong naiyak dahil wala talaga akong
maramdamang kakaiba. Hindi ko maramdaman ang dating
sigla at saya pag nakikita kahit litrato lang niya...
Gustong gusto kong maramdaman ang dating tibok nito...
ayaw kong mawala ang tibok nito para sa kanya...
Pero ano pang gagawin ko ngayon na... na wala na
talaga?
Chapter 37
Yugto 35
Yugto 35
"Okay lang ako, Ma..." pababa ako ng grand staircase
nang makatanggap ako ng tawag kay Mommy.
Parati siyang tumatawag, sa umaga at sa gabi para
makamusta ako. Nakakamiss din siya, halos isang beses
lang kami nagkikita sa dalawang taon.
"Hindi ka man lang nagsabi, Yslah. Ang tigas talaga ng
ulo mo..." panenermon niya pero halata ang pag-aalala.
Napangiti ako. "Ma, okay lang ako. Nandito naman si
Xendo at ang mga kaibigan ko kaya okay lang..."
Si Xendo talaga ang pinagkakatiwalaan niya, gusto niya
rin na si Xendo ang palagi kong kasama dahil alam
niyang hindi ako pababayaan.
Ganoon din naman ako...
"Mag iingat ka riyan, wala pala ang Daddy mo..."
"Opo, nasa Davao daw. Conference meeting? I don't
know..." sabi ko.
"Kumusta naman? May sumasakit pa ba sa'yo?" biglang
tanong niya sa seryosong tinig.
Naiinis ako pag ganyan si Mommy, ayaw kong nag aalala
siya tungkol sa akin. Pakiramdam ko pabigat at pasakit
alaga ako.
Masyado siyang nag aalala. Katulad noong nakaraan,
nagkasakit pa siya dahil sa pagpupuyat para lang
makausap o makamusta ako.
Hindi ko naman sasayangin ang second life ko, alam ko
naman na pangawalang buhay ko na to kaya hindi ko na
ulit gagawin ang katigasan ng ulo ko.
"Wala naman, My... don't worry too much baka mastress
ka masyado diyan. Malaki na po ako..." I laughed.
"Hindi ako nakikipagbiruan sa'yo, Yslah. Kahit malaki
ka na, hindi ko maiiwasan ang mag alala... I'll talk
to Xendo para matingnan ka palagi diyan..." masungit
na sinabi niya.
Napasinghap ako. "Ma, nag aaral si Xendo. Hindi naman
pwede na parati siyang nakadikit sa akin... Mag iingat
ako, h'wag ka na mag aalala..."
"Hay naku, Yslah. Basta, pag may nangyari na naman
sa'yo baka ikaw na ang pumatay sa akin..." singhap
niya.
I sighed.
"Opo, ma. Hindi ako gagawa ng ikasasakit mo ulit, love
you ma!"
"That's a promise, huh. Okay... take care, love you
more, baby..." aniya at binaba na ang tawag.
Bumuga ako ng hangin at umupo na para makakain.
Hinandaan agad ako ng pagkain nila Roberta at ng isa
pang kasambahay.
Nagpasalamat lang ako sa kanila at saka kumain ng
tahimilk.
Napaisip ako, pag sinabi ko kila Berna na andito na
ako ay magpupunta agad sila rito at paniguradong
kakalat na iyon kila Brix.
Iniisip ko pa rin talaga ang lahat ng maaaring
mangyari sa itatagal ko rito. Masyadong marami ang
pwedeng mangyari.
Pero isa lang ang inaalala ko, iyon ay si Shield. Wala
akong naging balita sa kanya kahit na isa. Dahil hindi
rin binabanggit ni Berna iyon.
Nababanggit lang nila sandali pero biglang mag iiba
ang kanilang topic, alam nilang sensitive ako
pagdating doon.
Iyon ang alam nila... hindi nila alam na wala ng
epekto sa akin si Shield. Kahit gustuhin ko pang
ibalik ang lahat ng epekto niya noon sa akin ay wala
na.
Wala na akong magawa, hindi ko alam kung paano
maibabalik iyon. Kahit alaala niya ay hindi na ako
kayang pangitiin.
Pati pangalan niya... dati mabanggit lang ang pangalan
niya ay labis labis na ang saya at tibok ng puso ko.
Napakaraming nagbago pero tibok ng puso ko lang ang
hindi ko nagustuhan. Huminto ang pagtibok nito para
kay Shield...
Nangako ako noon na siya lang ang mamahalin ko, na
siya lang ang kaya kong mahalin... Pero ano ito? Bakit
may ibang nagpapatibok?
Doon ako nasasaktan, nasasaktan ako sa maaaring
maramdaman ko pag nagkita kami. Gusto kong makilala
siya ng puso ko...
Napahugot ako ng malalim na hangin. Nag uumpisa ng mag
init ang gilid ng mata ko kaya pinaypayan ko ang
sarili para mawala ang nangingilid na luha.
Kahit alam kong sinaktan ako ni Shield noon ay hindi
ko makakalimutan ang mga masasayang nangyari sa amin,
ang mga oras na magkasama kami at magkatabing
natutulog.
Naghaharutan hanggang madaling araw, nanunuod ng
movies hanggang sa makatulugan, manuod ng mga
bituin... Lahat iyon ay buong buo at sariwa sa alaala
ko.
Gusto kong maiyak dahil parang wala na lang sa akin
iyon... para akong panibagong tao, parang nabuhay ako
na hindi na siya kilala.
Para akong isang babae na nagmahal ng sobra pero naka
move on agad sa lahat ng alaala niya. Bakit nangyari
iyon?
Pinahiran ko agad ang luhang tumulo sa mata ko at
suminghap.
I was inloved with him... I was...
Masakit isipin pero hindi na kayang ibalik. Kahit
magkita man kami ay alam ko na, kaya kung magkikita
kami sana may bago na lang siya...
Sana... para hindi ako maguilty sa pinangako ko sa
kanya, na siya lang ang mamahalin ko at magiging huli.
Nawala ngayon lahat... I can't keep my promise... I
can't be with him...
Damn.
Nakangiti akong pumasok sa glass door ng Modelo.
Boutique nila Berna ito sa Shangrila Mall.
Maraming tao ang narito dahil naka sale sila ngayon.
Luminga linga ako para hanapin sila. Mukhang wala
naman sila.
"Hi, Ma'am..."
May lumapit sa aking isang sales lady. Nakasuot siya
ng kulay hot pink na dress, hubog sa kanyang makurbang
katawan.
Wow, uniform nila ganyan? Ang ganda!
Ngumiti ako. "Hmm... where's Bernadette?"
Namilog ang mata niya parang nakilala na ako.
Bahagyang napaawang din ang kanyang labi at hinagod pa
ako ng tingin.
"Ma'am Disney... ikaw nga..." aniya.
I smiled and nodded.
Hindi ko siya kilala pero siguro ay nakilala niya ako,
dahil lagi naman kaming magka video chat nila Berna at
nililibot pa nila ang camera sa buong boutique na ito.
"Wala po sila Ma'am Berna, kumain lang po sila pero
babalik din siguro..."
"Uhm... alam mo ba kung saan sila kumain?"
Umiling siya. "Hindi po, e..."
Tumango tango na lang ako at naglakad lakad muna sa
boutique. Malawak ang pwesto nila rito, ginawa nilang
parang Giordano ang style. Karamihan ay mga denims at
dresses.
Halos puro babae ang namimili, mayroon namang iba ay
may mga boyfriends na kasama at namimili rin.
Tiningnan ko ang repleksyon ko sa malaking salamin.
Napakahaba na nga talaga ng buhok ko, balak ko itong
pagupitan pero ayaw ni Xendo ganoon din nila Berna.
Lumagpas na ito sa pwetan ko, blondie na rin. Hindi
naman iyong tipong masakit sa mata at bumagay naman sa
akin. Pansin ko rin na naging kulay gatas ang balat
ko.
Dala iyon ng klima sa US. Kadalasan doon ay mapupula
ang balat dahil nagbibilad sila sa araw. Mahilig din
sila magbeach na kahit kailan ay hindi ko ginawa doon.
Ang malamlam kong mga mata ay parang inaantok parati.
Ngumuso ako at naglagay ng lip tint, medyo maputla
kasi. Hindi na ako nag make up pagpunta rito.
Nagmamadali kasi ako para takasan si Xendo. Nakakainis
siya, masyado na. Ayaw niyang pumasok para lang
masamahan ako rito.
Ayaw ko naman ng ganoon. Mamaya ako pa maging dahilan
pag bumaba ang marka niya. Graduating pa naman siya,
hindi pwede na pa absent-absent siya.
Lalo pa at hindi naman importante ang gagawin niya,
kaya ko naman pumunta mag-isa rito hindi kailangan ng
kasama. Okay lang sana kung wala siyang klase.
Sa kaburyuhan ko ay lumabas na muna ako at naglakad
lakad sa loob ng mall. Kahit wala naman akong maisip
na puntahan.
Inayos ko ang aking buhok, hinawi ko iyon lahat sa
likuran para hindi sagabal sa akin. Napanguso ako nang
tumunog ang cellphone ko, agad ko namang kinuha sa
sling bag ko.
Si Xendo.
"What?!" I hissed.
"Tss..." siya. "Pumasok na ako, dadaanan kita diyan
after class..."
Napairap ako sa kawalan. Biglang nahiya ako sa
paninitig ng mga tao sa akin, kokonti lang ang mga
namamasyal rito at kadalasan mga models pa.
Halos ang mga lalaking mukhang modelo ay napapatingin
sa akin. Mayroon pang mga basketball player na
nakilala ko dahil nakita ko na sa TV.
Nagyuko ako ng ulo dahil sa hiya.
Hindi ko gusto ng masyadong atensyon. Dahil kasi sa
buhok ko ito, e. Masyadong pansinin, dahil makulay.
"Mabuti naman..." sabi ko.
"Kumain ka d'yan. Proper food, Yslah..." he hissed.
"And don't cut your hair..."
See? Ayaw niya talaga magpagupit ako. Gusto ko lang
naman paiklian ng konti at gusto kong matanggal ang
mga split ends.
Balak ko rin magpablack muli ng buhok dahil ayaw ko ng
ganito, sa US okay lang dahil natural naman na puro
blondie doon.
Pero dito? Masyadong pansinin iyon. Parang hindi sila
sanay na makakita ng ganitong buhok. Katawa.
Napangisi ako. "Oo na, mag aral kang mabuti dyan..."
He chuckled.
"For you..." aniya. "Sige na, take care... I'll call
you later..."
"Bye..."
Pagkababa ko ng tawag ay tinago ko ulit ang cellphone
sa aking bag at luminga linga sa paligid para maghanap
ng maaring mapag lipasan ng oras.
Sa Starbucks ko napiling magtambay, umorder muna ako
ng maiinom at saka naupo sa labas. Masyadong malamig
sa loob, e.
Inabala ko ang sarili ko sa pagf-facebook para
malibang kahit papaano. Nagchat pa sila Berna sa akin,
kinukumusta ako at nag send sila ng picture nila na
kumakain.
Wala sila sa Shangrila. Alam kong sa labas iyon, hindi
ko nga lang alam ang eksaktong lugar. Mukhang
mapapahaba ang oras ko rito.
Nag scroll down ako dahil sa kaboringan. Nakita ko ang
post ni Xendo, fifty minutes ago. Picture naming
dalawa iyon. May caption na "My other half..."
Half face lang namin iyon. Sa kanan ay siya at ako sa
kaliwa, parehas kaming nakasimangot at mukhang
natatawa pa.
Napangisi ko. Nagbasa ako ng comments doon, hindi ko
kakilala ang ibang nagcomment. Most of them are his
schoolmates and friends here in Manila.
Ang iba naman ay puro mga babae na may gusto sa kanya
at puro sad emoticon ang comment nila at may mga
nagtatanong pa kung sino ako.
Sikat si Xendo sa school nila dahil gwapo at matalino.
Kakaiba rin ang kanyang kagwapuhan, lalo na pag
ngumiti siya.
May isang nagcommenr na kilala ko...
Cash Arrence Estrevillo: I think I know her, Xendo...
Hindi ko alam kung anong dapat kong maramdaman, pero
kinakabahan ako. Bumibilis ang pintig ng puso ko dahil
sa kaba. Of course, he does know me!
Lalo pa akong nagulantang nang mag notification ang
pangalan niya. He added me as a friend! Paano niya
nalaman ang account ko? Hindi naman ako nakatag sa
picture!
Kinagat ko ang aking labi. Nag iisip ako kung
tatanggapin ko ba ang request niya o hindi. Ni hindi
ko rin alam na magkakilala pala sila ni Xendo!
Nakarinig ako ng tawanan, tumingin agad ako sa
pinanggalingan. Mula sa apat na lalaki iyon. Damn!
Bakit ang liit ng Maynila! Ang aga ko naman yata sila
makita!
Shit.
Nakilala ko agad si Ten doon. Nasa likuran lang siya
habang kausap iyong si Onyx. Parehas silang naka white
longsleeves na nakatupi hanggang sa siko, black slacks
at black shoes.
Malaki ang pinagbago ni Ten, kung dati na siyang
perpekto? Mas perpekto pa ngayon, hindi ko akalain na
maaari iyong mangyari.
Lalong nadepina ang kanyang katawan at tumaas ang
height, magulo lang ang kanyang buhok at sumusunod sa
galaw niya dahil sa sobrang lambot.
Ganoon din ang kanyang pinsan na si Onyx. Grabe! Hindi
ko akalain na may mas igagwapo pa sila paglipas ng
tatlong taon.
Halos lahat ng babaeng modelo sa Sb ay nadadako ang
mata at atensyon sa kanila. Ang dalawang nauuna pa ay
nakaunipormeng pang doktor.
Nagbutil butil ang malalamig na pawis sa aking noo
dahil sa kaba, hindi na ako pwedeng tumayo para
makaalis at makaiwas dahil malapit na sila.
Humugot ako ng malalim na hininga nang madako ang
paningin sa akin ni Ten. Should I act that I have an
amnesia? Damn.
Kumunot ang kanyang noo na parang kinikilala pa ako.
Napatingin din iyong Onyx sa akin nang mapansin si
Ten.
Naunang pumasok sa loob ang dalawang doktor, nagsalita
iyong Onyx. Tipid na tumango lang si Ten pagtapos ay
pumasok na si Onyx at sumunod sa mga pinsan niya.
Napalunok ako.
Malamig na lumapit si Ten at prenteng umupo sa harapan
ko na parang walang mali, na parang walang nagbago.
He's still the same cold Ten...
Shit.
"Uhm..." hindi ako makapagsalita. I tried to act calm
but I just couldn't maintain it.
Nagtaas siya ng kilay. "I guess your surgery was
successful..." malamig na wika niya.
Ayun ang hindi nagbago. Malamig na siya noon pero mas
lumala pa ngayon, parang nakikipag usap lang siya sa
hangin at parang nagtanong siya ng walang kwentang
bagay.
Napaawang ang labi ko kasabay ng pagkunot ng noo.
"How did-"
"I'm a Saavedra..." he coldly stated.
Kumabalog ang dibdib ko. Oo nga pala, Tito niya ang
nag opera at nag obserba sa akin o marahil ay tatay
niya ang isa doon, kaya paniguradong malalaman niya o
may alam siya tungkol doon.
Tumango tango ako.
"Mm, thanks to your uncles..."
Mataman na tumitig siya sa akin at bahagya pang
tumagilid ang kanyang ulo na parang sinusuri ako.
"You look thin... and... still gorgeous..." he smirked
as he stood up. "See you around, Yslah Disney..." at
saka tumalikod sa akin at sumunod sa mga pinsan niya.
Napabuga ako ng hangin. Did he just complimented me?
Tss...
Kahit papaano ay napaluwag ang paghinga ko dahil wala
siyang binanggit o tinanong tungkol sa kaibigan niya.
Mabuti iyon dahil wala akong maisasagot o masasabi sa
kanya kung sakali, ako mismo ay walang maisagot sa
katanungan sa isip ko.
Nang mag alas kuwatro ay bumalik na ako sa boutique
nila Berna. Siguro naman naroon na sila, halos tatlong
oras na akong naghihintay, e.
Pagtapos namin mag usap ni Ten kanina ay nagmadali na
akong umalis doon at tumambay sa ibang fast food
chain.
Ayaw ko na magtagal doon, baka mamaya lumapit pa siya
ulit para magtanong...
Nanlalaki ang mata nila Berna, napatigil sila sa pag
aayos ng kung ano sa counter at napatakip sa kanilang
bibig habang pinapagmasdan ako.
I smiled widely.
"Oh my god!" pagtili ni Aira.
Naglakad ako palapit sa kanila. Abala sila sa paghagod
ng tingin sa akin, si Berna naman ay nangingilid ang
luha.
Mahinang natawa ako at naglahad ng braso sa kanila
para tumanggap ng pagyakap. Ilang saglit pa ay sabay
sabay na dinamba nila ako ng yakap.
Halos mabuwal na ako dahil sa higpit noon, nahihila
hila pa nila ako. Damn...
"Hindi ako makahinga!"
"Grabe naman yata ang pinayat mo!" nanginig ang boses
ni Berna.
"Ganda mo lalo, Dis! Ganda ng buhok mo! Bagay na
bagay! Mukha ka na talagang barbie!" si Iza.
"Paano mo nagawa ang ganyang diet? Bakit ako three
years na pero wala pa rin? Huhu!" maktol ni Aira.
Hindi pa rin sila makapaniwla na nasa harapan nila
ako, nakatingin lang sila sa akin na para akong isang
picture lang.
"Dis, hindi ako natutuwa sa kapayatan mo!" ani Berna.
"Mukha kang barbie, oo. Pero nakakapanibago. Masyadong
payat."
Napanguso ako. "Tataba naman siguro ako ulit..."
"Pwede ba na ikaw na lang kunin namin model rito?"
hagikgik ni Aira.
Napatawa ako at napailing iling.
Nakakatuwang makita sila sa tatlong taon na lumipas.
Napakatagal ko na silang hindi nakita kaya talagang
ang saya ko ngayon na magkakasama at nagkita kami.
Chapter 38
Yugto 36
Yugto 36
"Gandara mo talaga lalo, Dis! Bar tayo later? Display
natin ang kagandahan mo doon." si Aira.
Kumunot ang noo ko nang matanaw si Xendo. Kakapasok
niya lang sa glass door. Nakasuot siya ng black long
sleeves na puti ang collar at black ripped jeans.
Kitang kita ko ang pagbaling ng atensyon ng mga babae
sa kanya. Lumapit agad ang sexy na sales lady sa kanya
na kinausap niya naman.
"Hala ka!" tili ni Aira. "Kagwapo naman niyan! Anong
ginagawa niya dito?"
Napanguso ako nang luminga-linga si Xendo na parang
may hinahanap.
"Te, gwapo niyan! Wit lapitan ko!" si Aira, tumayo
siya. Puro hagikgik naman sila Berna.
"Landi mo! Baka bibili iyan ng regalo para sa
girlfriend niya, tanga!" si Berna.
Kanina pa kami nandito at nagkukwentuhan lang. Lahat
ng gusto nilang itanong ay tinanong talaga nila. Pero
kahit isa ay wala namang tungkol kay Shield.
Nagtama ang tingin namin ni Xendo. Sumilay agad ang
ngiti sa labi niya at lumapit sa aming gawi.
Tumayo na ako para salubungin ang paglapit niya.
Humawak agad siya sa baywang ko at dinampian ako ng
halik sa noo at labi.
Pinandilatan ko siya.
"Xendo!" saway ko.
Baliw na talaga siya. Alam naman niya na nandito ang
mga kaibigan ko, mamaya kung ano pang isipin nila!
Ngumuso siya. "Why? Damot mo!"
Umismid na lang ako at hinarap ang mga kaibigan ko.
Bumaba ang hawak ni Xendo sa kamay ko at marahang
pinisil pisil iyon.
Laglag ang panga nila Berna habang nakatingin sa amin.
Huminga ako ng malalim at ngumiti.
"This is Xendo Felizardo..." pakilala ko. "Xen, mga
kaibigan ko... si Berna, Iza at Aira..."
Ngumiti lang si Xendo at marahang tumango bilang
pagbati sa kanila. Napakurap kurap naman sila Berna.
"Disney, bakit hindi mo sinabi agad!" ani Aira.
"Pinagpantasyahan tuloy namin..."
Ngumiwi si Berna at siniko agad si Aira.
"Hi, Xendo!" bati ni Iza.
"Hi..." bati ni Xendo pabalik.
Pagkapakilala ko sa kanila ay saglit kaming nagpalipas
ng oras ni Xendo bago umuwi, nagkwentuhan lang kami
habang si Xendo naman ay tahimik lang na nakikinig.
Sila Berna at Aira ay panay ang sikuhan pag nakikitang
humihikab si Xendo at parang nabuburyo na.
Gabi ng kinabukasan ay napagpasyahan naming mag bar.
Kaming mga babae lang, hindi ko na pinaalam kay Xendo
dahil abala din naman iyon sa kanilang project.
Nabingi ako sa napakaingay na speaker ng SD,
naninibago na naman ako. Napakatagal ko nang hindi
napupunta sa ganitong klase ng lugar.
Last pa noon iyong nawala ako at naligaw, tapos ngayon
na lang ulit. Nakakapanibago, para akong ngayon na
lang nakalabas ng bahay.
Malaki ang nagbago sa SD, ngayon ay may Dj na sa
harapan at nagsasalita siya ng maiingay na kung ano
ano. Kanya kanyang sayawan naman ang mga tao.
Ang dating maluwag na dancefloor ay mas lumawak pa
ngayon, napakaraming tao ngayon lalo. Mas gumanda at
mas sumaya kung ikukumpara noon.
Nasanay na ako sa mga babaeng luwa ang dibdib magdamit
dahil ganoon naman sa US, hindi na ako naaasiwa pag
nakakakita ng babaeng ganoon magdamit.
Nang maupo na kami ay kumuha agad si Aira at Berna ng
aming maiinom para sa gabing ito. Well, ayos naman na
sa akin ang uminom ng kahit ano.
Wala na akong aalalahanin pa. Nasubukan ko naman iyon
sa US, kaming dalawa lang ni Jessa. Iba iba pa ang
kanyang pinapatikim sa akin.
"Hey, okay lang?" tanong ni Iza.
"Oo naman." I smiled.
Ngumuso siya at bigla akong napapikit ng sumilaw sa
akin ang liwanag ng camera flash niya. Humagikgik
siya.
"Iza!" pinandilatan ko siya.
Nagtakip lang siya ng bibig at inabala ang sarili sa
kanyang cellphone.
"Ganda pa rin kahit silaw!" aniya.
Napairap na lang ako. Maingay na nakabalik na sila
Berna at Aira, napakarami nilang alak na binili. May
isang bucket ng San mig light, may vodka at tequila.
Seriously? Kung uubusin naman iyon baka hindi na kami
makauwi sa sobrang kalasingan at hilo. Kaya ba namin
iyon?
Hindi na lang ako iinom ng marami para hindi matamaan.
Mas maganda na iyong kahit may isang walang tama sa
amin kesa parehas kaming hindi makauwi.
Napabuntong hininga ako nang maalala na dito kami
nagkaaminan ni Shield noon, doon sa parking area. Dito
ko rin nakita ang pagseselos niya at marami pa...
Pumalo si Berna sa table ng ilang beses, sumasabay din
ang kanyang ulo sa ritmo ng tugtog. Ang buhok niya ay
kumakalat sa kanyang mukha dahil sa kalikutan.
"Game game!" si Aira.
Nagsalin agad siya ng vodka sa shot glass. Kinumpas
niya ang kanyang kamay kung paano ang aming magiging
shot.
"Paikot tayo, si Berna ang umpisa!" si Iza.
Napatango tango kami. Ang susunod kay Berna ay si Aira
pagtapos si Iza at ako na.
Nilagok na ni Berna ang kanyang shot, napangiwi agad
ang kanyang mukha at dumila dila na parang napapaitan.
Humagalpak si Aira. "Damn, ang pangit! Hindi dapat
ganyan!"
Nagsalin siyang muli ng isang shot para sa kanya at
nilagok niya iyon sa napakagandan paraan. Naglip bite
pa siya nang matapos at prenteng nilapag ang shot
glass sa table.
Humagalpak kami sa tawa.
"Tang ine, whatta peys!" hagalpak ni Berna at saka
siya binatukan.
Pagtapos ni Iza inumin ang kanya ay ako na ang
sumunod. Nilanghap ko muna ang matapang na amoy,
napangiwi agad ako dahil sa mainit na amoy.
"Go, Dis!" Iza shouted cheerfully.
Walang hinga hinga na nilagok ko iyon at nilunok agad,
naramdaman ko ang pagguhit noon sa aking lalamunan
papunta sa tiyan.
Damn.
Mahapdi iyon. Nagtawanan sila Aira na parang wala pa
ding nagbabago sa akin. Kinuha ni Iza ang shot glass
para siya ang maglagay doon ng panibago.
Naestatwa ako nang may humawak sa aming table. Nakita
ko na agad sila Gavin, Jackson, Theonoah at Brix.
Nakangisi agad sila kila Berna.
"What's up!" maligayang bati ni Jack.
Nagyuko agad ako ng ulo dahil mukhang di naman nila
ako napansin. Pero lalong kumalabog ang dibdib ko sa
kaba nang maupo rin sila sa aming pwesto.
"Miss, paupo, ah..." halakhak ni Theo.
Nag angat ako ng tingin at tumango sa kanya. Nanlaki
agad ang mata niya pati nila Brix. Halos lahat din
sila ay nakaawang ang labi na parang nakakita ng
multo.
I smiled awkwardly.
"Hala sila, oh. Gulat uberlud?!" hagalpak ni Berna.
Napansin ko ang pagpapaplitan nila ng tingin. Si Brix
lang ang hindi naaalis ang tingin sa akin. Kumurap
kurap pa siya.
"Hi..." I smiled.
Damn, sobrang kinakabahan ako ngayon. Hindi ko akalain
na may pag asa pa lang makita namin sila rito!
Hindi naman sa ayaw ko silang makita, pero nahihiya
ako dahil napakatagal kong nawala pagtapos ay
magpapakita ako ngayon na parang wala lang.
"Disney!" hilaw na tawa ni Jack. "Uhm... hindi kita
nakilala, you look stunningly gorgeous!" hinagod niya
ako ng tingin.
Nagsiupuan sila sa aming pwesto. Tumabi sa akin si
Theo na parang hindi pa rin naniniwala. Nadidinig ko
rin ang pagbuntong hininga nila Gavin at Brix.
"I'm happy to see you..." ngumiti si Theo sa akin.
Binato agad siya ng chips ni Berna. "Urur mo po!"
Humagalpak sila sa tawa pero ang mga lalaki ay
nakatingin lang sa akin na para akong isang alien na
nabuhay rito.
I don't know, but I find it awkward. Alam ko naman na
kaibigan nila si Shield, pero siguro naman alam din
nila na wala na kami dahil iyong huli naming pag uusap
ni Shield ay sila ni Charm, naghalikan.
Ano pa bang dapat isipin 'di ba? Well, wala na sa akin
iyon kung nasaktan niya ako noon. Siya rin ang naging
dahilan kung bakit hindi ko na siya makilala ngayon.
Wala akong choice kundi ang maalala na lang iyon. Wala
na din naman akong magagawa tungkol doon.
"How have you been?" tanong ni Gavin. "I mean, how are
you? Uhm..."
Huminga ako ng malalim. "I'm fine... sa US ako
nakatira..." ngumiti ako.
Napakurap kurap siya.
"Tha- that's good..."
Walang nagbago sa kanila, ganoon pa rin. Mga gwapo at
mukhang maloloko. Mas lalo lang gumanda ang
pangangatawan nila at tumangkad.
Mukha na silang matured na matured ngayon, hindi na
katulad noon na malalakas tumawa at mang asar.
Naging tahimik ang aming pwesto at naiilang talag ako
dahil doon. Paminsan minsan silang nagtatanong sa akin
pero hindi naman masyadong personal.
"May boyfriend ka na ba, Dis?" biglang tanong ni Jack.
Napakurap kurap ako. Magsasalita pa lang sana ako nang
putulin ako ni Berna.
"Yas! Mayroon na! Sa tingin ko kilala ninyo iyon!"
tili ni Berna.
Napatiim bagang ako. Nabaling naman sa kanya ang
atensyon nila Jack na parang naghihintay pa sa
sasabihin niya.
"Taga Ateneo rin, e!" si Aira.
"Who?" tanong ni Theo.
Halatang nakuryoso sila sa sinabi ni Aira. Ako naman
ay hindi na lang nagsalita, wala naman akong sasabihin
kaya nakinig na lamang.
"Si ano... ano nga ba?" Aira. "Si Xendo... Felizardo!
Iyon!" humagikgik siya.
Kumunot ang noo nila at nilingon ako. Ngumiti lang ako
sa kanila.
Shit, hindi ko alam na ganito ang maaring maging
reaksyon nila. Masyadong kakaiba sa akin, hindi ako
makakilos ng maayos parang parating may mali.
"Xendo? I knew it! Ikaw nga iyon!" si Theo. "Damn,
bakit hindi ko agad nakilala..." bulong pa niya.
"Fuck..."
Lumagok ako ng isang shot nang iabot sa akin ni Iza
iyon. Bahagyang namilog ang mata ko nang may magsalita
pa na kakarating lang.
"Welcome back, Disney..."
Matigas at malamig ang boses na iyon. Napatingin kami
sa kanya, humilig siya sa table at ngumisi sa akin.
May kakaiba sa ngising iyon. Ang madilim na aura niya
ang lalong nagbibigay ng kakaibang kaba sa akin. Wala
naman akong nakitang galit sa kanya pero may kakaiba
talaga sa ngisi niya.
"Cash..." bati nila Theo.
Hindi naalis sa akin ang tingin niya, umayos siya ng
pagkakatayo at nagpamulsa.
"How are you?" diretsong tanong niya habang sa akin pa
rin ang paningin.
"I- I'm fine..." utal kong sagot.
"Mukha nga..." malamig na sinabi niya at tumango
tango.
Ngumiti na lang ako. Nang makaramdam ako ng paghilab
ng tiyan ay tumayo ako at nagpaalam na magc-cr muna.
Mukhang umepekto na ang alak sa tiyan ko.
Pagpasok ko pa lang sa cubicle ay nasuka na ako.
Damn.
Naiisip ko pa rin ang pormal na pakikipag usap ni Cash
sa akin. Hindi ganito kaaga ang inaaasahan kong makita
ang kahit na sinong malapit kay Shield.
Paano iyon? Sobrang nahihiya ako sa lahat lahat. Para
lang akong ibang babae na ngayon lang sila nakilala.
Hindi ko na alam kung paano pa ako haharap sa mga iba
kung sakaling makita ko sila ngayon mismo o sa mga
susunod pa.
Tinali ko ang aking mahabang buhok at pagtapos ko mag
ayos ng sarili ay lumabas na akong muli para bumalik
sa aming table.
Nang matapat na ako doon ay kumunot ang noo ko dahil
sa mga reaksyon nila, naging hilaw ang ngisi nila.
Nanigas ako sa kinatatayuan ko nang makita ang talaga
hindi ko inaaasahan! What the fuck? Bakit ngayon pa?
"Uh... Uhm..." kinagat ni Berna ang kanyang labi.
Nakaupo si Shield sa tabi ni Theonoah na pwesto ko
kanina. Malamig na napalingon siya sa akin dahil
napansin niya rin ang paglingon sa akin ng mga
kaibigan ko at kaibigan niya.
Gusto kong magtago at tumakbo na lang palabas para
hindi siya makita. Pero ngayon ay kitang kita ko na
siya harap harapan at mukhang makakasama ko pa.
Tumama sa akin ang nakakapanindig na mapungay at
expressive niyang mata. Wala akong makitang miski
katiting na emosyon doon.
Para bang tumingin siya sa akin na hindi naman talaga.
Hindi ko alam pero wala akong maramdaman.
Gusto kong umiyak dahil wala akong maramdaman para sa
kanya, wala ang kalabog ng puso ko. Kung mayroon man
ay kaba iyon.
Pero iyong dating tibok nito na siya lang ang
nakakagawa? Wala na. Iyon ang nagpapabagsak sa balikat
ko.
Hindi ko gusto ito, dahil sinabi ko sa aking sarili na
gusto ko sa oras na makita ko siya ay magbago ulit ang
tibok nito para sa kanya.
Pero bakit wala? Wala akong maramdaman.
Napakurap kurap ako at napahugot ng malalim na
hininga. Diretsong naupo na lang ako sa tabi ni Berna
na nasa kabilang dulo ng round sofa.
Nalaglag agad ang panga nila. Nakita ko pa ang ngisi
ni Cash sa akin. Seryoso naman ang tingin nila Berna
sa akin na parang hindi rin sila makapaniwala na
walang epekto si Shield sa akin.
Tumikhim ako. "Uhm... hindi na ako iinom, Berna...
para may driver kayo kung sakaling malasing..."
ngumiti ako.
Kumurap kurap sila Berna at wala sa sariling napatango
tango na lamang at nilingon muli si Shield.
Malamig lang si Shield, sa sobrang lamig ay
nakakamanhid ng katawan at nakakadulot ng matinding
kaba sa akin.
Pakiramdam ko talaga ay may kasalanan ako sa kanya,
pakiramdam ko nasaktan ko siya...
Pero hindi naman siguro 'di ba? Kasi may girlfriend
naman siya at iyon ay si Charm Brezuela.
Ewan ko lang, pero sigurado na iyon dahil 'yon naman
ang huli kong kaalaman sa kanila. Maaaring noon ay
nasaktan talaga ako, kaya ng napalitan na ang puso ko.
Pero ngayon? Wala na akong maramdaman na sakit kahit
isipin ko pa ng paulit ulit ang paghahalikan nila...
"So... Disney, saan ka tumutuloy ngayon?" binasag ni
Cash ang katahimikan.
Napahugot ako ng malalim na hininga sa katanungan
niya.
"Sa bahay ni Daddy..." I smiled.
Tumingin akong muli kay Shield, naabutan kong
nakatingin lamang din siya sa akin gamit ang walang
emosyon niyang mata.
Nakaramdam ako ng kalungkutan dahil doon, bakit?
Naiinis ako sa sarili ko dahil wala akong maramdaman
kahit na magkatitigan pa kami. Iyon ang nagpapalungkot
sa akin. Ayaw ko ng ganito, e.
Sana kahit konti ay may maramdaman akong kakaiba.
Gusto ko ulit maramdaman ang saya noon pag nakikita ko
siya o pag nagtatama ang aming mga mata.
Napakahirap paniwalaan ng alaala ko, napakahirap
paniwalaan na sobrang mahal na mahal ko siya noon pero
ngayon ay wala na...
Napakahirap paniwalaan na hindi na tumitibok ang puso
ko para sa kanya...
Nawala ang lahat... Nawala ang paru-paro sa aking
tiyan, nawala ang kiliti, nawala ang kuryente...
Tipid na ngumiti na lamang ako bago nag iwas ng tingin
sa kanya. Ayaw ko nang ipamukha sa sarili ko na wala
na talaga akong nararamdaman para sa kanya.
I'm sorry, Shield...
Chapter 39
Yugto 37
Yugto 37
Hindi ako makakilos ng maayos dahil sa paninitig na
ginagawa ni Shield, kanina pa siya nakatitig kahit na
kinakausap siya ng mga kaibigan niya.
"Come on, pre!" halakhak ni Gavin, nanunuya.
Lahat sila ay naiilang sa ginagawa ni Shield kaya
hilaw sila na natatawa at napapangisi pag natitingin
sa akin.
Napalunok ako at hilaw din na ngumiti sa kanila.
Nanginginig na tumayo ako, hindi inalintana ang
malamig at mataman na paninitig ni Shield.
"Cr lang ako..." bulong ko kila Berna. Tumango tango
lang siya kaya mabilis na umalis ako sa aming pwesto.
Napahinga ako ng napakaluwag nang malabas ko ang SD.
Damn.
Pakiramdam ko napakasama kong tao kahit na wala naman
akong ginagawang mali. Hindi ko alam kung bakit ang
bigat ng dibdib ko.
Napakasakit lang makita siya pero wala akong
maramdaman na kahit anong tuwa sa puso ko. Wala ang
dating kaba at kilig...
Napakahirap makihalubilo sa kanya, napakahirap
mapatingin sa kanya. Hindi dahil sa may nararamdaman
pa ako o may epekto pa siya.
Kundi dahil may pakiramdam akong sinisisi ang sarili
ko, naguguilty ako sa lahat. Pero bakit? Mayroon naman
na siguro siyang iba 'di ba?
Nagalit kaya siya sa akin? May nararamdaman pa ba siya
para sa akin?
Wala naman sana...
Ayaw kong malaman na mayroon pa siyang nararamdaman
para sa akin. Alam kong hindi kami maayos noong huli
kaming nag usap three years ago.
Wala kaming closure, walang official break up. Walang
lahat!
Besides, I know the truth. Alam ko ang totoo, alam
kong hindi ginusto ni Shield ang ginawa ni Charm
Brezuela sa kanya noon.
Alam ko, dahil may tiwala ako sa kanya. Alam ko kung
gaano niya ako kamahal. Bakit siya magpapakahirap na
balik-balikan ako sa Busay kung may iba na siya noon
'di ba?
Kaya noong araw na iyon ay wala talaga akong balak
makipaghiwalay dahil sobra sobra rin ang pagmamahal ko
sa kanya.
Dumating lang talaga ang hindi inaasahan na atake ng
sakit ko at ang malala pa ay halos mag agaw buhay na
ako.
Pero ang pinaka hindi ko matanggap?
Iyong pinalitan ang puso ko... sobrang sakit. Ayaw
kong kalimutan si Shield. Ayaw kong maghiwalay kami.
Ayaw kong tumigil ang tibok ng puso ko para sa kanya.
Pero ngayon?
Wala na talaga, ito ang kinakatakot ko. Kaya ayaw kong
magkita kami hangga't maaari. Gusto ko lang mabuhay sa
isip ko na siya ang minahal at mahal ko.
Iyong tungkol naman kay Xendo, he's not my boyfriend.
Pero siya na kasi ang nagpapatibok ng puso ko...
Siya na ang bagong sigaw ng bawat tibok nito, hindi ko
maintindihan. Gusto ko pa ring mahalin ang alaala kong
si Shield ang tunay kong mahal.
Bumuhos ang luha ko.
Mahal ko si Xendo iyon ang totoo, I'm inlove with him.
He's inlove with me too...
Wala na sanang problema 'di ba? Pero bakit parang
mali? Parang mali na siya na ang tinitibok ng puso ko.
Ayaw kong tanggapin dahil sa alaala ko, si Shield lang
talaga...
Fuck, I didn't expect this to happen...
Humikbi ako at umupo sa isang bench sa labas ng SD.
Malayo ako sa mga tao.
Bumalik ako rito sa dating lugar kung saan kami
nagkaaminan ni Shield ng pagmamahal sa isa't isa.
Lalo lang akong naiyak. Bakit ganoon kadaling
napalitan ang mahal ko?
Bakit ganoon? Sinisisi ko ang mahina kong puso, bakit
nangyari iyon? Bakit ang sakit sa akin!
Bakit nabuhay pa ako kung hindi naman na siya ang
mamahalin ko?
Pangalan niya nga ang huling nagbigay ng lakas sa akin
noon bago ako muntikang mamatay! Pero bakit nang
magising ako, wala na? Bakit?
Fuck this!
Dapat ko na bang pakawalan ang alaala na nagpaalala sa
akin kung gaano ko siya kamahal noon?
Dapat na ba akong mag move on sa alaala na iyon at kay
Xendo na lang ang atensyon ko?
Kayang kaya kong gawin iyon pero ayaw ko!
Napahawak ako sa dibdib ko ay paulit ulit na inalala
anh lahat ng nangyari noon sa amin. Paulit ulit kong
inaalala kung gaano kami kasayang dalawa.
Humagulgol ako.
Wala talaga, napapaiyak na lang ako sa mga alaala na
iyon. May ganoon pala talaga 'no? Maiinlove ka na lang
sa mga alaala pero ang pangalan niya ay hindi ka na
kayang pangitiin uli...
Masakit, oo...
Napatigil ako sa pag-iyak nang maramdaman ang pag upo
ng isang tao sa aking tabi. Ang amoy na iyon...
Ang pinakakilala kong amoy... ang pinakapaborito kong
amoy, ang nag iisang amoy na hindi ko pinag
sasawaan... noon.
Kinagat ko ang aking labi pero ang luha ko ay patuloy
lang na umaagos nang nilingon siya.
Buong tapang na tinitigan ko siya sa mata. Ang mata
niyang malungkot ang nagsasabi sa aking hindi siya
okay, hindi siya okay na makita ako...
"Why did you came back?"
Napahugot ako nang malalim na hininga at hindi umiwas
sa mata niya.
Buong lakas kong pinpilit ang aking sarili na
magkaroon kahit konting pagmamahal sa kanya. Na sana
ay may natitira pa...
Umaasa ako na may natitira pang pagmamahal sa akin
para sa kanya. Pero halos manlumo ang pagkatao ko,
gusto kong magwala at turuan ang puso ko na mahalin
siyang muli!
Lumunok ako at lalo pang bumuhos ang luha ko.
Nararamdaman ko na hindi talaga siya okay...
Kitang kita ko sa mga mata niya ang sakit at poot
habang nakatitig sa akin, halo halo ang emosyon doon.
Ang pinaka ayoko ay ang malungkot at... pagmamahal
doon... alam ko ang laman ng bawat paninitig niya.
Kilala ko na si Shield, alam ko na ang mga emosyong
pinapakita ng kanyang mata at iyon ang nagpapagalit sa
akin, nagagalit ako sa sarili ko.
"I'm sorry..." bulong ko.
Sarkastikong natawa siya at nag iwas ng tingin,
napakasakit makita na ganyan siya. Alam kong
nasasaktan siya...
"Wow... hindi ko akalain na iyan ang unang sasabihin
mo imbes na paliwanag ang madinig ko..." malamig
ngunit mapait na untag niya.
Bumagsak ang balikat ko kasabay ng mga luhang walang
tigil sa pag agos.
"I'm sorry, Shield... hindi ko sinasadya..." mahinang
sambit ko.
Napapikit siya ng mariin, pagdilat ng mata niya ay
mapula na iyon at nag uumpisa ng mangilid ang luha
niya.
Kinagat ko ang aking labi.
Ang sakit... ang sakit lang na wala na akong
pagmamahal sa kanya.
"I need a fucking explanation, Yslah!" naging matigas
ang boses niya, nanginig din iyon dahil sa sobrang
pagtatago ng emosyon doon.
Nanginginig ang aking labi. Damn, please! Buhayin niyo
ulit ang tibok ng puso ko para sa kanya.
Wala akong ibang gustong mahalin kundi siya lang pero
bakit ganoon? Tang ina, ang sakit.
"Shield, I'm sorry... hindi ko sinasadya na iwanan
ka..."
His jaw clenched.
"Why?! Why did you leave me?" inis na tanong niya.
"Napakababaw ng dahilan, Yslah! Alam mo na hindi ko
ginusto ang nangyaring iyon! Alam mo! Fuck!"
napasabunot siya sa kanyang buhok.
Kitang kita ko ang pagtulo ng luha niya sa kanyang mga
matang punong puno ng halo halong emosyon. Lahat iyon
ay puro sakit.
Damn it.
Napapikit ako ng mariin at humikbi na lamang. Gusto
kong magsalita pa siya, gusto kong tumagal ang pag
uusap namin. Umaasa pa rin ako... na titibok ito para
sa kanya.
"Tang ina naman, Yslah. Alam mo kung gaano kita
kamahal hindi ba? Mahal na mahal kita, mahal na
mahal..." suminghot siya. "Kaya kong ipagpalit ang
pamilya ko para sa'yo, kaya kitang piliin ng walang
pagdadalawang isip..."
Muling naglandas ang luha sa pisngi niya.
"Pero bakit ikaw? Hindi man lang nagdalawang isip na
iwanan ako? Isa lang naman ang hiling ko sa'yo noon,
ang huwag akong iwanan..." hinilot niya ang bridge ng
ilong niya at nagyuko ng ulo.
Napakasakit... ako mismo ay nasasaktan sa mga sinasabi
niya...
"It fucking hurts, Yslah. Sobra sobra na parang ayaw
ko nang mabuhay... ayaw kong mabuhay dahil ikaw lang
naman ang nagbibigay buhay sa akin... tapos iniwan pa
ako..."
Bumuga siya ng hangin at mapait na natawa, patuloy na
naglalandas ang luha sa kanyang pisngi.
Gusto kong mawala ang mga luha niya, gusto kong
punasan iyon. Pero may nagpipigil sa akin. Damn, bakit
kasi nawala ang pagmamahal ko!
"Ngayon, bumalik ka para guluhin na naman ang
natutulog kong pakiramdam. Bumalik ka ba para saan?
Bakit ka pa bumalik? You know what? You're killing
me... paunti unti mo na naman akong pinapatay sa
pagbabalik mo, lalo na at alam kong..." kinagat niya
ang kanyang labi, another tears pooled into his eyes.
"Alam kong wala na... wala ka na ang mga bituin sa
mata mo, damn... Ang sakit, Yslah..."
Tinakpan ko ang bibig ko at umiyak lang ng umiyak.
Malamig na tumingin siya sa akin at kinulong ang
pisngi ko sa mainit niyang palad. Napapikit lang ako
at dinama ang init niyon.
"Wala na 'di ba? Wala na..." mahinang usal niya, I
could feel the pain. hatred ang hope...
Mahal na mahal ko ang alaala ni Shield pero bakit
hindi ko magawang turuan ang puso ko na tumibok ngayon
para sa kanya?
"Shield, I love you..." I cried. I lied.
Alam kong lalo ko siyang nasasaktan sa
pagsisinungaling ko pero wala na akong ibang masabi
kundi iyon.
Gusto ko pa rin paniwalain ang sarili ko na siya ang
mahal ko, gusto kong sabihin sa kanya iyon dahil mahal
ko talaga siya sa alaala ko.
Tibok ng puso lang ang tanging kulang.
"You're a liar..." mapait na sinabi niya. "Stop
hurting me, Yslah... I can't take the pain now..."
Humikbi ako.
"Mahal kita, Shield..." sabi ko. "Take me home,
please..."
Sa sobrang pagod ko sa kakaiyak ay napapagod na rin
dumilat ang mata ko. Lalo na ngayon na nararamdaman ko
ang pagkahilo.
Mukhang napapagod at sinasagad ko na naman ang puso
ko... sinasaktan ko na naman at masyadong inaabuso.
Naalimpungatan ako at nagising sa isang malambot at
gray na kama, may nakabalot na comforter sa akin.
Nakita ko si Shield na nasa couch at nakaupo lang
habang nakahilig ang batok sa back rest. Namuo na
naman ang luha sa aking mata.
Bakit wala? Nakakainis naman!
Bakit wala pa rin? Bakit hindi ko pa rin siya mahanap
sa puso ko! Nasasaktan ako dahil sa katotohanang iyon.
Napapalunok na lumapit ako sa gawi niya, hindi ko na
iisipin ang mga gagawin ko. Ito ang gusto kong
mangyari.
Mabilis na hinalikan ko siya kahit nakapikit ang mata
niya. Napadilat agad siya at hinawakan ako sa braso
para pigilan.
"Yslah! What the fuck!" singhal niya.
"Shield!" huminga ako ng malalim. "I missed you..."
Napapikit siya ng mariin at inalis ako mula sa
kandungan niya. Matalim ang naging tingin niya, his
dark expressive eyes were in too much pain. Kitang
kita.
"Will you please stop saying those words when you
really not! Damn! Wala kang ibang ginawa kundi ang
saktan lang ako!" aniya. "Ihahatid na kita..."
Inayos niya ang kanyang tshirt at tumayo. Tumulo ang
luha ko, mabilis na lumapit ako sa kanya at mahigpit
na niyakap siya.
"Shield, please ayusin natin 'to?"
Lahat ng pride ko ay binababa ko para sa kanya ngayon,
gusto kong gawin niya ulit ang mga ginawa niya noon
para lang mapamahal ako sa kanya.
"Shield, I'm really sorry..."
Kumunot ang noo niya at parang di makapaniwala na
tumingin sa akin. Hinawakan ko ang magkabilang pisngi
niya.
"Shield, mahal na mahal kita-"
Hindi niya ako pinatapos, pinatahimik niya ako gamit
ang labi niya. He's kissing me like I'm some kind of
fragile thing that he needs to take care of.
Muling bumuhos ang luha ko.
Wala pa rin akong maramdamang kakaiba, walang magic...
Walang tibok... Walang kaba...
Ako mismo ang nagpalalim ng halik sa kanya, kahit
hindi ko siya mahal ay handa akong ibigay sa kanya ang
buong ako.
Gusto kong mapasaya siya kahit sa ganitong bagay lang,
alam kong mali pero ito lang ang naiisip ko.
Nagpadala ako sa sensasyong dinudulot ng bawat halik
niyang sabik at hayok. Masyadong madiin at matamis sa
magkaparehang oras.
Pumikit lang ako hanggang sa mahiga na ako sa malambot
na kama, ramdam na ramdam ko ang mainit na balat niya
sa akin.
Umibabaw siya sa akin. Lumuluhang tinanggal ko ang
damit niya. Para sa kanya lang ako, para sa kanya lang
ang lahat ng una sa akin.
Naging mabis ang paghinga ko nang mawalan na ako ng
saplot, hindi ko maramdaman ang lamig ng aircon dahil
sa sobrang init ng pinagsasaluhan naming dalawa.
Gumapang ang kamay ko sa belt niya, mabilis na nakalas
ko iyon habang abala siyang humahalik sa leeg ko
pababa sa aking dibdib.
Wala na akong kahit na ano...
Nanlaki ang mata ko nang mahawakan niya ang peklat sa
aking dibdib. Napatigil din siya sa pagdama sa aking
dibdib nang mahawakan niya iyon.
Marahang hinaplos niya iyon, binuksan niya agad ang
lampshade sa bed side table. Mabilis na nagtakip ako
ng comfoter sa dibdib.
Umigting ang kanyang panga at marahas na inalis ang
comforter sa aking bandang dibdib. Kumalabog ang
dibdib ko sa kaba.
Napaawang ang labi niya at mataman na tinitigan ang
aking peklat. Napakurap kurap siya at akmang hahawakan
iyon pero tinakpan ko agad.
"What's that, Yslah?" utal na tanong niya. "Anong
nangyari diyan? Fuck!" napasabunot siya sa kanyang
buhok.
"Wala, Shield..." umiling ako at maayos na umupo.
Napailing iling siya at tumitig sa mata ko.
"Iyan ba ang dahilan?" nangilid ang luha sa kanyang
mata. "Kaya... wala na-"
Hindi ko siya pinatapos, hinila ko na agad ang batok
niya para masiil siya ng halik. Hindi siya agad
gumanti dahil parang gulat pa siya pero kalaunan ay
napilitan siyang gumanti.
Gumapang ang kamay niya sa gitna ko na agad
nagpagapang nang kakaibang init sa aking katawan.
Malaya niya iyong nahahawakan na walang kahit na anong
sagabal.
"Ah..." I moaned as he started rubbing my folds in a
circular motion.
Napapaliyad ako tuwing mararamdaman iyong gumagalaw,
sobrang nakakakiliti iyon. Kinagat ko ang aking labi
para hindi makagawa ng ungol.
He was groaning.
Bumaba ang halik niya sa puson ko hanggang sa
makarating sa kaselanan ko, gusto kong sumigaw sa
sarap ng pinaparamdam niya sa akin.
"Ahh, Shield..." I moaned, I couldn't help it!
Damn, I felt his tongue down there. My knees were
shaking in so much pleasure he was giving me!
"Shit..." I moaned. "Oh my! Fuck! Shield!" napasigaw
ako nang mabilis na gumalaw ang dila niya doon.
Nang maramdaman ko ang pagsikip doon ay tumaas ang
halik niya sa labi ko. Shit! Nagpaubaya ako sa lahat
ng maaaring mangyari.
Siya lang ang gusto kong unang mapagbigyan nito... I'm
inlove with someone else, but I'm giving myself to him
because I know this is his... he owns my first!
Naging mabilis ang pangyayari, naramdaman ko ang kanya
sa aking entrada. Parang yumanig ang buong katawanan
ko.
Naging marahas ang panginginig ng tuhod ko, hinawakan
iyon ni Shield at bahagyang ibunuka para malagyan siya
ng espasyo doon.
"Shield..." malambing na tawag ko.
Sumiksik siya sa leeg ko at saka ko naramdaman ang
unti unti niyang pagsira sa aking kaselanan. Napaigtad
ako sa sakit.
"Aw!" daing ko. Naghabol ako ng hangin para makapg
adjust sa laki niya.
Shit. Hindi ko akalain na magiging masakit ito! Gusto
kong isara ang hita ko para malabanan ang sakit noon
pero nasa pagitan ko si Shield. Iginiya niya ang hita
ko papulupot sa baywang niya.
Panay maliit na mura niya ang nadinig ko. Hinalikan
niya ang sentido ko.
"Shit... masakit? I'm sorry, hindi ko alam na...
ganito pala... Ugh, fuck it!" inis na bulong niya.
Nanlaki ang mata ko nang akmang aalis siya sa ibabaw
ko, mahigpit na pinulupot ko agad ang binti ko sa
baywang niya lalo siyang napamura nang mapadiin ang
pagpasok niya sa akin.
Napasigaw ako sa sakit.
Aligagang umangat siya muli. "Damn, fuck! Huwag kang
malikot! Shit, masasaktan ka!"
Pumikit ako ng mariin at hinapit muli ang baywang niya
kaya napaigik na naman ako sa pagpasok noon.
"Fuck, baby!" malakas na sinabi niya.
Hindi ko inaaasahan na wala talagang alam si Shield.
Wala akong alam pero hindi naman katulad ng
pagkainosente niya!
"Shield, move!" singhal ko nang mawala ang sakit na
nararamdaman ko.
"What?! Gusto mo talaga masaktan?!" inis na sinabi
niya.
"Just move, damn!" daing ko.
Napapikit siya ng mariin at sinubukang umangat, naging
mabigat ang paghinga niya. Hinapit ko ang batok niya.
Sumiksik siya sa leeg ko at marahang humalik doon.
Naging mabilis ang paghinga ko nang matuto siyang
maglabas-pasok sa akin. Puro ungol ko ang pumuno sa
buong silid niya. Hindi ko mapigilan iyon dahil sa
sobrang pleasure!
"Shit!" he groaned as he thrusts faster. "Uh, baby..."
madiin na humalik siya sa gilid ng leeg ko.
Napanganga ako sa sobrang sarap nang ginagawa niyang
paglabas pasok sa akin, madiin iyon at walang tigil.
"Ahh... Shield..." paungol na sigaw ko. "Oh..."
Hindi ko na alam ang nararamdaman ko, sobrang masaya
pero alam kong may mali. Kahit na ganoon ay wala akong
pagsisisi sa nangyaring ito...
Chapter 40
Yugto 38
Yugto 38
Pabagsak na humiga ako agad sa kama at tumulala sa
kisame pagkarating ko ng kwarto. Pagod na pagod ang
katawan ko para akong nawalan ng lakas pero buhay na
buhay pa rin ang isip ko.
Naisip ko lang na mahal ko si Xendo pero nagawa ko
iyon kay Shield. Hindi ako nagsisisi na hindi ko
ibinigay kay Xendo iyon dahil alam kong para kay
Shield iyon.
Siya ang nagmamay ari sa akin...
Mahal ko si Xendo, oo. Hindi ko alam kung matatanggap
niya pa ako oras na malaman niyang hindi na ako buo.
Para kay Shield naman talaga ako, pero parang tadhana
na ang gumagawa para hindi kami magkasama. Nawala ang
pagmamahal ko sa kanya.
What does it mean, right? Maybe we're not meant to
be...
Naputol ang pag iisip ko nang tumunog ang aking
cellphone. Sinagot ko agad iyon nang makitang si
Xendo.
Humugot ako nang napakalalim na hininga.
"Baby girl..." he greeted me sweetly.
Malungkot na napangiti ako.
Damn, I'm really inlove with him... hindi naman siguro
basehan ang pagbibigay ko ng first ko kay Shield dahil
siya naman ang mahal ko noon.
"Hmm..."
"I miss you, I'll pick you up at 3 PM..."
"Why? I mean, hindi ako makakalabas ngayon dahil
masakit... uh... ang katawan ko..." I hesitated.
"Uh-huh... Okay, pupunta na lang ako dyan..." aniya.
I sighed. "Okay..."
Pagtapos namin mag-usap ay dumiretso ako sa banyo at
nilinisan ang aking sarili, nagbabad ako sa bathtub
para mawala ang amoy ni Shield sa akin.
It's not like I'm disgusted by it, but because Xendo
might smell it. Nahihiya na ako sa sarili ko dahil sa
ginawa ko, alam kong ako ang pumilit kay Shield para
makuha niya ang iniingatan ko.
Hindi ko rin naman kasi makita na binibigay ko kay
Xendo iyon. Hindi pa kami ni Xendo pero nagagawa namin
ang maghalikan na parang natural lang.
Well, may plano naman akong sagutin na siya. Pero
hindi ko iyon magawa sa pag iisip kay Shield, gusto ko
sana munang makitang maunnang magkaroon ng bago si
Shield.
Gusto kong makita siyang may mahal ng iba, hindi kasi
kaya ng konsensya ko na maiwan siya kung sakali. Gusto
kong makahanap na siya ng babaeng para sa kanya talaga
bago ko ibaling kay Xendo ang atensyon ko.
Ang sakit lang talaga na kailangan pang umabot kami sa
ganito, ako sa ganito. Nakakainis dahil naniwala ako
na siya lang talaga ang mamahalin ko.
Bakit kasi kailangan pang maging mahina ng puso ko?
Bakit kasi kailangan pang ganoon ANG maging sakit ko?
Basta nagising na lang ako na hindi na siya ang unang
hinahanap ko, nagising na lang ako na parang wala na
akong naalalang tungkol sa kanya...
Pinalis ko agad ang luha na naglandas sa aking pisngi.
Pagtapos kong maligo at magbihis ay nakatulog na ako
dahil sa kakaibang pagod sa katawan ko.
Kung natuturuan lang ang puso, hindi na sana ito
mangyayari. Siguro sana kahit napalitan na ang puso ko
ay siya pa rin ang pipiliin kong mahalin.
Pero hindi ko naman pwedeng lokohin ang sarili ko.
Hindi ko siya mahal. Hindi ko na talaga siya mahal at
napatunayan ko na iyon.
But I'm not regretting what was happened between us,
I'm not regretting that I gave myself to him...
without hesitation...
Masaya na ako na natupad ko kahit ang pangakong iyon
lang, na siya ang magiging una ko sa lahat. Na sa
kanya ko lang ibibigay iyon, na naibigay ko na nga
ngayon.
I woke up because someone's nuzzling my neck, can't
help but smile. It's Xendo. I laughed when he started
biting it softly.
"Uhmm..." I hummed.
He chuckled then he kissed my cheek.
"Uhmm love you?" he hummed too, laughing.
Huminga ako ng malalim at humarap sa kanya. I hooked
my arms around his neck then I kissed his nose.
"Will you get out of here and let me sleep, hmm?" I
teased.
Pinagdikit niya ang ilong namin at marahang ginalaw
galaw iyon sa akin habang nakangisi.
"Tss, it's past 3 pm! You should get up and eat, you
my little brat!" dinampian niya ng mabilisang halik
ang labi ko.
Hindi maiwasan na maasiwa ako sa aking sarili,
nagkakasala ako. Dapat pala hindi muna kami nagkita ni
Xendo para hindi muna niya ako nahalikan.
"I love you, Yslah Disney..." his voice is husky and a
bit sleepy.
Couldn't help but close my eyes. I love his voice, I
want to hear it always when I wake up in the morning.
Masyadong nakakarelax.
Matagal ko ng naitatanong at gumugulo sa isip ko ito.
Ang puso ko ay galing sa dating matalik na kaibigan ni
Xendo, she died that night before my surgery. She died
from a car accident.
Si Doctor Dashiel ang nagsabi noon, sinabi niya sa
akin iyon kahit na confidential ang lahat dapat
tungkol sa heart donor. Well, hindi naman niya nasabi
na best friend iyon ni Xendo.
Pero ang mommy ni Xendo ang nagkwento sa akin noon. Is
he inlove with his best friend? Kung hindi ba namatay
iyon ay sila ngayon?
Ibig bang sabihin ay may feelings din ang best friend
niya sa kanya na siyang may-ari ng pusong pag-mamay
ari ko na ngayon?
Is that it?
Kaya ba minahal ko si Xendo sa sandaling panahon na
nakasama ko siya? Kaya ba inlove ako sa kanya ngayon
dahil ganoon ang talagang lagay?
They're inlove with each other and I'm the one who's
fulfilling her love for Xendo. She's inlove with him,
my heart is inlove with him...
How can I learn to love someone or to be inlove with
someone else? How...
I want to love Shield... again...
Sa ngayon, ipagpapasa Diyos ko na lang muna ang mga
maaaring mangyari. I'll let destiny to work for it, I
hope in the future it's Disney and Shield again. In
the end.
Hahayaan ko na lang ang lahat, kung sakaling kami sa
huli? Magiging masaya ako. But if not? I don't know...
siguro ay hahayaan ko na lang din kasi iyon talaga ang
nakatadhana.
Mahirap pero kailangan... lahat ng nangyayari sa akin,
sa amin ngayon ay pagsubok na itinadhana. Iyon ang
natutunan ko.
But if it's not Shield? Ang sakit naman yatang isa-
isip...
Sana matutunan kong tumibok ulit ang puso ko para sa
kanya, pag nangyari iyon ay magiging maayos na ako at
ang lahat.
Napakaselfish ko dahil sarili ko lang ang iniisip ko,
hindi ko naiisip na may Xendo pala... alam kong
masasaktan siya kapag nangyari iyon.
Would my heart let that happen? This heart isn't mine,
nasa loob ko lang siya at buhay pero hindi ko naman
gusto ang tibok noon.
I woke up early the next day, ngayon ang Birthday
party ni Berna na gaganapin sa isang resort sa laguna.
Maaga kaming babyahe ngayon para makapaghintay na kami
sa hotel at makapag ayos. Sila Berna naman yata ay
naroon na. Beach party ang gusto niya.
"Baby girl, you can sleep... malayo pa naman tayo..."
si Xendo, hinaplos niya ang pisngi ko at ngumiti sa
akin.
I smiled back and nodded.
Buong byahe akong umarteng natutulog para lang hindi
kami magkausap ni Xendo, gustong gusto kong maging
cold sa kanya pero hindi ko magawa.
Sobra ang kalabog ng puso ko tuwing kausap ko siya,
para bang napakasaya at parating kinakabahan. Bagay na
naramdaman ko lang noon kay Shield.
Napakahirap pa lang labanan pag puso mo na ang
sumisigaw, napakahirap! Parang laging gusto kong
nakakausap si Xendo.
Gusto ko laging nadidinig ang boses niya, hindi
kumpleto ang araw ko pag hindi siya nakikita. Alam mo
'yon?
Parang napakalupit lang talaga. Gustong gusto siya ng
puso ko pero ang utak ko naman ay na kay Shield. Is
that possible?
Sabi nila makapangyarihan daw ang utak kesa sa puso.
Pero bakit ngayon na mismong nararamdaman kong
naglalaban ang puso at utak ko.
Bakit parang nananalo ang puso ko?
Hindi ko maangkin ang puso ko dahil magkaaway sila ng
utak ko, ang mga alaala ni Shield ay nasa utak ko at
hindi pa nakaka move on.
Pero ang puso ko ay buong buo at kay Xendo na talaga.
Napakahirap! Gusto ko na lang magkaamnesia kesa ganito
ang pakiramdam ko.
Kung sakaling amnesia ang nangyari sa akin ay maalala
ko pa na mahal ko siya, pero iyong ganitong puso ko na
ang mismong nakalimot sa kanya?
Parang wala nang pag asa...
Nag init ang gilid ng aking mata dahil sa naisip.
Tatlong araw akong hindi lumalabas ng mansyon at
parati akong niyayaya nila Berna sa bar pero
tinatanggihan ko. Sinasabi ko na lang na may sakit ako
o di kaya ay may masakit sa akin.
Napangiti ako nang maalala ang mga sinasabi ni Shield
habang tulog siya noong huling gabi na magkasama kami.
He was hugging me that night, konting galaw ko lang ay
umuungot na siya at yayakapin na naman ako ng
napakahigpit.
We used to be like that, we used to cuddle all night,
we used to kiss and all.
"I love you so much, Yslah..." si Shield.
Hindi ako nagsalita, parang may tumusok sa puso ko at
ayaw tanggapin iyon.
"I know that you're no longer inlove with me, but why?
Why did you gave it to me?" malamig ang tanong niya,
nakahalik siya sa balikat ko habang nakapikit.
Huminga ako ng malalim. "I'm sorry... I don't love you
anymore, Shield. But you know what? My mind is seeking
for your presence..." I whispered.
Dinampian niyang muli ng halik ang balikat ko at saka
dumilat. His dark expressive eyes were intensely
looking at me.
Again... walang kalabog sa puso ko...
"I'm inlove with you, Yslah... Iniwan mo man ako ng
walang paalam at miski isang salita. I love you so
much that I'll do everything to make you mine again...
Is there a chance?" hoping na tanong niya pero bakas
ang sakit.
Malungkot akong ngumiti at hinawakan ang pisngi niya.
Tumitig lang siya sa akin gamit ang malungkot at puno
ng sakit na mata.
"Shield, just let me go..." I said calmly. "Kasi,
hindi ako sigurado kung kaya ko pang patibukin ang
puso ko para sa'yo, gusto ko na lang na maging masaya
ka at magmahal ng iba..." emosyonal kong sinabi.
Umigting ang panga niya kasabay ng pagsasalubong ng
kilay niya. Dumaan doon ang sakit.
"What are you saying? You want me to let you go? Are
you really killing me, huh?" mapait na tanong niya.
Tinanggal niya ang kamay kong nakahawak sa pisngi
niya.
"Alam mo bang kayang kaya kita ikulong na lang dito at
hindi na pakawalan pa? Hindi ko na kailangan ng
eksplanasyon mo ngayon! Mahal na mahal kita at wala
akong pakealam kung saktan mo ako ng paulit ulit!"
inis na sinabi niya.
"Pero 'yong sasabihin mong pakawalan ka at magmahal
ako ng iba? Mamatay man ako, hindi iyon mangyayari...
patayin mo na lang ako, Yslah. Hindi ko kayang gawin
iyon!"
Bumuhos ang luha ko. Napailing iling ako at hinawakan
ang kamay niya.
"Shield, I just want you to be happy without me... and
you will be happy by letting me go, palitan mo ako sa
puso mo para hindi ka na masaktan..." nagmamakaawang
sinabi ko. "Wala akong maipaliliwanag sa'yo dahil
miski ako ay nahihirapan kung ano ba ang dapat kong
maging rason sa pag iwan sa'yo..."
His jaw clenched. His bloodshot eyes were telling me
he's about to cry, he's hiding pain behind it.
"Ipagawa mo na ang lahat, pero 'yan? Letting you go?
That will never happen, kung kaya ko lang sana ay
matagal ko nang ginawa. Pero bakit hanggang ngayon
mahal na mahal pa rin kita? It's because I can't let
you go... so shut the hell up, ako ang gagawa ng
paraan para sa atin..."
Iyon ang huli naming pag uusap, masyado akong
nababagabag dahil doon. Hindi niya alam na may Xendo
ako, wala siyang alam tungkol sa akin pero ganoon ang
gusto niyang gawin.
"Baby girl..." mahinang kagat sa aking braso ang
nagpagising sa akin.
Kinusot ko ang aking mata at tumingin sa paligid.
Isang ancestral house ang nabungaran ko, napakalawak
at laki ng bakuran nito.
Maraming sasakyan na ang nagkalat sa pinaka parking
area noon. Mula rito ay tanaw na tanaw ang white sand
beach sa likuran ng naturang mansyon.
Nagliliwanag ang paligid ng mansyon dahil sa araw na
papalubog na siyang natatakpan noon. Ang ganda!
Marami pang nagbababaan sa kanilang mga sasakyan at
tumutungo na doon. Ang dami naman yatang bisita ni
Berna.
Pumulupot ang braso ni Xendo sa aking baywang habang
naglalakad na kami papasok sa bulwagan ng mansyon,
bitbit niya ang mga bags namin.
Ang loob ng mansyon ay parang isang lobby ng hotel.
Cream na marmol ang flooring nito, may malaki at
magarbong chandelier sa mataas na kisame.
Sadyang napakaganda!
Sumalubong sa amin ang isang batid kong mayordoma,
sinabi niya sa amin na tumuloy kami sa likurang bahagi
ng mansyon. Tumungo naman kami ni Xendo doon.
Naroon ang lahat ng bisita ni Berna nagkalat sila doon
at ang iba ay nagba volleyball na sa dagat. Lahat sila
ay kanya kanyang pabonggahan ng two piece.
May mga upuan rin doon na gawa sa puno, nagkalat rin
ang mga wooden tables na siyang okupado ng iba't ibang
grupo. May mga nag iinuman na rin at napupuno ang
buong lugar ng tawanan at pag uusap ng mga tao.
Nang matanaw namin si Berna ay lumapit na kami ni
Xendo sa kanya. Naka super mini dress na net ang
ibabang bahagi kaya nakikita ang kanyang red bikini
panty.
Napakaganda at sexy niya!
Wala siyang make up pero mayroon siyang lipstick na
red, halos lahat ng lalaking makita ko ay may ganoon
sa pisngi!
What the hell! Hinalikan niya ang mga iyon?
"Dis!" maligayang sigaw niya at agad akong niyakap at
hinalikan sa pisngi. "Pahalik ka Xendo, ah..."
halakhak niya.
Napanguso lang ako. Ito na naman ang puso ko na parang
may pagtanggi. Ngumisi si Xendo at naglahad ng pisngi
kay Berna para maabot siya nito.
Napatili si Berna at madiin na hinalikan si Xendo sa
pisngi, mahinang natawa naman si Xendo. Medyo
nakaramdam ako ng inis dahil doon.
"Ay oh, selos much!" puna ni Berna.
I rolled my eyes. Humalakhak si Xendo at pumulupot sa
baywang ko, hinalikan niya ng mabilis ang labi ko.
"Baby girl..." he chuckled.
Hinampas ko siya sa braso at tinalikuran, tumungo ako
sa pwesto nila Iza.
Bahagya pa akong nagulat nang makitang naroon din sila
Brix, Gavin, Jack, Cash, Evander, Devyll, Lander, Ten
at Shield. Halos lahat sila ay kumpleto! Si Matrix
lang ang kulang.
"Omg! Dis!" tili nila Aira.
Namilog ang mata nila Evander, Lander at Devyll nang
makita ako. Huminga ako ng malalim at ngumiti na lang
sa kanila.
Matigas na braso ni Xendo ang pumulupot muli sa
baywang ko, halos mapasinghap ako nang mapunta ang
paningin nila kay Xendo.
"Xendo!" tili ni Aira at lumapit kay Xendo para
humalik.
Naglalaban ang utak at puso ko sa dapat kong ipakita
ngayon. Nagseselos ako pero parang pinipigilan ng utak
ko iyon! Damn it! Sumasakit ang ulo ko!
"Huy, butands! Selos much na nga si Disney mo bebe!
Dumagdag ka pa!" palatak ni Berna.
Napalunok ako. Namilog ang mata ni Xendo at napatingin
kay Cash.
"Arrence..." nagtatakang sambit pa niya.
Ngumisi si Cash at lumapit kay Xendo para makipag high
five. Awtomatikong napasulyap ako kay Shield na
nakatingin lang sa basong nasa harapan niya.
Shit.
Naupo na kami, magkakasunod kami nila Berna. Si Xendo
naman ay nasa kabilang side ko na katabi naman si
Cash. Nakapikot kami sa isang pa-oval na wooden table.
"Disney..." malamig na bumati si Lander.
I smiled. "Lander..." bati ko pabalik.
Abala sa pag uusap sila Jack, Gav at Brix sa kanilang
gawi. Si Ten naman ay nakaangat ang gilid ng labi
habang nakatinhin sa akin.
"It's been a while..." halakhak ni Lander. "So... you
moved-"
Sinapak agad ni Gavin ang braso niya para patahimikin
siya.
"You moved to another country..." pag iiba pa ni
Lander.
I nodded. "Mm, sa US..."
Abala sa pagkukwentuhan si Xendo at Cash sa aking tabi
kaya hindi kami napapansin. They're talking about some
charity event.
Naputol ang pag uusap namin nang makita namin si
Matrix, kasabay niyang pumunta sa pwesto kung nasaan
kami ang isang babaeng ubod sa ganda!
As in!
Beauty Sachzna Cojuangco...
Isang sikat na modelong artista at kabilang ang
kanyang pamilya sa royal families sa bansang ito.
Nalaglag ang pang nila Berna nang makita iyon.
Nakangiti siya ay kumapit sa braso ng sobrang lamig na
si Matrix. Para bang wala siyang kasama, parang
pumunta lang siya mag isa rito!
Humiyaw agad sila Gavin at Jack. Sumipol naman si
Lander at humalakhak.
"Sachzna!" they greeted her like they're some kind of
close friends.
Sachzna smiled sweetly and waved a bit.
"Hi..."
Damn.
Matrix, huh!
Chapter 41
Yugto 39
Yugto 39
Madilim na ang kalangitan nang mag umpisa sa pwesto
namin ang inuman, ayaw akong painumin ni Xendo kaya
nakinig na lamang ako sa kwentuhan. Kakarating lang
din ni Theonoah.
"We have a surprise for you, Berna!" halakhak ni
Gavin.
Berna's face lightened up.
"Really, what?!"
Tumayo si Gavin.
"Wait!" humalakhak siya bago tumakbo sa buhanginan
papunta sa loob ng ancestral mansion.
Napanguso na lamang si Berna. Lumgok siyang muli ng
isang shot. Maiingay ang ibang bisita ni Berna na nag
iinuman sa kabilang pwesto.
Paminsan minsan ay nagagawi si Berna doon para
kausapin sila pero ngayon ay nanatili na siya rito sa
pwesto namin.
Nanindig ang balahibo ko nang bahagyang humilig si
Xendo sa balikat ko at halikan ako roon.
"Xendo..." impit na saway ko.
He chuckled. "Madamot..."
Umismid ako at muling bumaling sa mga nag uusap usap,
namataan ko ang madilim na mukha ni Shield.
Kinabahan agad ako dahil doon. Nabuntong hininga ako
at saka umiwas ng tingin.
"So... my youngest brother is having a girlfriend..."
mapang asar na sinabi ni Cash.
Walang reaksyon ang mukha ni Matrix, napatingin kaming
lahat sa kanya. Lumagok siya ng isang shot at sumandal
muli sa backrest.
Napangiti si Beauty at kumapit muli sa braso ni
Matrix, pero malamig na tiningnan siya ni Matrix kaya
bumitiw siya at sumimangot.
"Sungit..." she pouted.
Humagalpak sila sa tawa. Ang ganda niya talaga, kaya
hindi ako makapaniwala na ganyan lamang ang trato ni
Matrix sa kanya na para bang wala siyang interes doon.
Kanina ko pa napapansin na parating dumidikit si
Beauty sa kanya pero iniiwasan niya parati iyon,
paminsan minsan ay sinasaway pa niya.
Gusto kong matawa sa isip dahil doon. Pakiramdam ko
talaga walang gusto si Matrix sa kanya, kanina pa rin
kasi hinaharot nila Jack si Beauty pero wala lang iyon
kay Matrix.
Wala man lang makitang emosyon at reaksyon, sadyang
napakalamig lang niya.
"I don't have one..." malamig na sagot ni Matrix kay
Cash.
Nalagalag ang panga nila Jack. Napangiwi naman si
Beauty at sumimangot. Napakurap kurap naman ako.
"Hala ka! Kagandang dalagang bukid ni Sachzna!
Tinatanggi mo?" nakangiwing sinabi ni Aira.
"I'm not denying..." Matrix shrugged.
"Asus! Kung ganoon ay bakit kasama mo?! Sweet sweetan
pa kayo! Kala ko nga antikin na ako rito, e!" halakhak
ni Berna.
Malakas na nagtawanan sila dahil doon.
Kumain ng chips si Beauty at may nagtatagong ngisi sa
labi niya.
"She just blackmailed me..." malamig na nagkibit ng
balikat si Matrix.
Napaawang ang labi ko. Nanlaki naman ang mata nila
Jack at ng iba pa.
"You're embarrassing me!" maktol ni Beauty at saka
binatukan si Matrix.
Inis naman na tumingin si Matrix sa kanya. Humagalpak
sila sa tawa. Kinagat ko ang labi ko para magpigil ng
tawa.
"Serves you right, black mailer..." he said coldly.
"How about Onyx Azdrake?" malamig na tanong ni Ten,
nakataas ang gilid ng labi niya.
Natahimik ang lahat sa tanong niyang iyon na para bang
alam nila ang tungkol doon. Nangunot naman ang noo ko.
Nalaglag ang panga ni Beauty. "Azdrake Saavedra is my
friend..."
"Omo! Omo! What!" tili ni Aira. "Balita kaya na nakita
kayong nagdedate! Huhu!"
Ngumiti si Beauty. "It wasn't a date..."
"Yeah, she just blackmailed Onyx too..." malamig na
sinabi ni Matrix.
"What?! Hindi kaya!" giit ni Beauty.
"Wow, Sash! Black mailer ka pala!" hagalpak ni Jack.
Sumimangot si Beauty. "Hindi nga kasi. Kumain lang
kami ni Onyx noon, hindi ko alam na magiging issue
agad..."
"Anong blackmail naman, Trix?" halakhak ni Lander.
"She'll tell the whole world that she's pregnant and
I'm the father..." tamad na sinabi ni Matrix at
sumimsim sa milkshake niya.
Malakas na humalakhak ang mga magkakaibigan, ganoon
din kami.
Seriously?
Beauty Sachzna? Ganoon?
"Tang ina, dude!" halos hindi makahinga sa kakatawa si
Jack.
"Hala weh?!" sigaw naman nila Aira. "Ay wit kahit ako
ganoon ang gagawin ko lalo na kung kafeslak mo!"
Nagtigil sila sa pagtatawanan nang dumating na sila
Gavin at ang dalawa pang kasama nila. Nanlaki ang mata
ng babae at mabilis na lumapit kay Shield.
"OMG! Baby Shield ko!" yumakap agad siya sa leeg ni
Shield.
Humalakhak sila Gavin.
"Veron!" saway ni Shield na halos hindi na makahinga
dahil sa pagkakayakap sa kanya.
Kumunot ng sobra ang noo ko dahil doon. It's none
other than Veronica Rouseff. Nagtilian rin sila Berna
dahil sa lalaking kasama nila Gavin.
"Omg! Clein Grande! Totoo ba ito?" halos mapatid ang
litid nila Aira at Berna sa pagtili.
Si Clein Grande iyon.
Siya ang pinakasakit na artista sa generation na ito,
ganoon din sila Beauty at iyong si Veron. Sikat talaga
sila dahil kasali pa ang pamilya nila sa royal
families tapos nag aartista at modelo pa.
Hindi ko na nabigyan ng atensyon ang paglapit nila
Berna kay Clein Grande. Nabaling ang atensyon ko sa
pagyakap ni Veron kay Shield.
Damn.
Napakaganda din talaga ni Veronica Rouseff! Hindi
katulad ni Beauty na mukhang manika sa sobrang ganda.
Si Veron ay classic at sophisticated ang kagandahan.
Parang sa isang pitik niya lang ay kailangan niyang
makuha ang kanyang gusto, maganda talaga. Fair skin,
tall and curvy.
Mahaba ang kulot niyang buhok, sumasabay sa kanyang
galaw ang buhok niyang nakaponytail. Hindi pa siya
nakuntento, kumandong siya sa mga hita ni Shield
habang humahagikgik.
"OMG! Shield, I missed you! Dito lang pala tayo
magkikita..." ngumuso siya at humalik sa pisngi ni
Shield.
Napangiwi naman si Shield, hindi inaasahang magtatama
ang tingin namin. Naging malamig ang tingin niya.
Hinawakan niya ang braso ni Veron at bahagyang
inalalayan iyon paalis sa hita niya.
"Veron, everybody's watching us here... you're an
actress..." malamig na paalala ni Shield.
Inis na tumayo si Veron at umupo na lamang sa kanyang
tabi. Kumapit siya sa braso ni Shield at humagikgik.
Hindi ko akalain na sobrang ganyan sila kalapit sa
isa't isa. Naaasiwa ako, parang may sumasakit sa ulo
ko na hindi maipaliwanag. Masyado akong nadadala ng
pait.
Nakangiting pinasadahan ng tingin ni Veron ang mga
nasa table namin. Kumunot ang noo niya nang magawi sa
akin ang tingin niya. Inangat niya ang kanyang index
finger at tumuro sa akin.
"I know you..." parang inaalala pa niya. Biglang
nanlaki ang mata niya at tumingin kay Shield muli.
Umirap na lang si Veron at parang nag usap sila sa
tingin ni Shield kaya di na niya naituloy ang kanyang
sasabihin.
Ngumuso si Xendo sa aking tabi.
"You're famous, baby girl..." he whispered, chuckling.
Naging mahaba ang aming gabi, umabot na kami ng
hanggang alas dos ng madaling araw. Wala silang
kapaguran sa pag inom at walang tama iyon sa kanila.
Nakakabilib.
"Clein, may girlfriend ka na?" buo ang boses ni Aira
nang itanong iyon.
Ngumiti lamang si Clein. Humagalpak sa tawa si Gavin.
"Sapphire Teirene!" si Gavin ang sumagot.
"Seriously, dude?" tanong ni Theo. "Sapphire?"
Kumunot ang noo ni Gavin. "Bakit crush mo?"
"Gago! Best friend kasi ni Alythea iyon..."
"Alam ko bobo! Kaibigan ko rin si Aly!" halakhak ni
Gavin.
Humikab ako. Sumulyap akong muli sa gawi nila Shield.
Lumagok siya ng panibagong shot, nagulat pa ako nang
makitang humithit siya sa sigarilyo ni Jack.
Seriously?
Hindi ako nasanay doon. Masyadong kakaiba sa paningin
ko. Noong kami ni Shield, napakatagal niyang nalayo sa
alak.
Ni hindi ko na siyang nakikitang nag iinom o sumasama
sa mga kaibigan niya sa Busay. Kadalasan lang siyang
nasa amin o kaya naman ay magkasama kami.
Naiinis ako na nagbibisyo na siya ngayon, masakit iyon
sa mata ko. May parte sa akin na gustong singhalan
siya pero mas lamang ang hiya sa akin dahil wala naman
dapat akong pake doon.
Bigla akong nakaramdam ng kurot sa aking puso nang
makitang kurutin ni Veron ang pisngi ni Shield
pagtapos ay kumapit siya sa braso nito na parang
nanggigil pa.
I suddenly miss the nights when we were cuddling under
the stars, watching it 'till sunrise then we would
sleep at the back of his pick up and his arm was my
pillow.
I missed him...
Biglang nag init ang gilid ng aking mata. I yawned.
Nakakainis...
Napatingala ako sa mga bituin. Hindi ko na kinaya ang
mga nakikita ko kanina kaya nagpaalam na ako sa
kanilang matutulog na ako.
Sasama na sana sa akin si Xendo pero pinigilan siya ni
Cash, kaya wala siyang nagawa kundi ang magstay kasama
ang mga barkada nila Shield.
Natatakot ako ngayon, nangangamba ang utak ko na kung
may babalikan pa ba ako kay Shield. Napakaraming
nagkakandarapa sa kanya at isa na roon ang Veron na
'yon.
Kung tutuusin marami siyang pwedeng maging nobya sa
isang iglap lang niya. Nakakainis dahil gusto ko na
talagang maramdaman muli ang pintig ng puso ko na para
sa kanya.
When will it happen, anyway?
Tumulo ang luha sa aking mata.
Ang sakit naman, gusto ko na talagang turuan ang puso
ko na siya ang mahalin pero napakahirap talaga.
"Why are you crying, Dis?" boses ni Iza iyon.
Napalingon agad ako sa kanya, umupo siya sa single
couch na nasa harapan ko. Narito kami sa balkonahe.
Suminghap ako ng sariwang hangin. Bawat ihip ng
malamig na hangin ay nagbibigay ng panginginig ng mga
braso ko.
Umiling ako kay Iza. "Wala, inaantok lang..."
"Ay sus, ako pa ba ang pagsisinungalingan mo?"
seryosong tanong niya. "Are you jealous?"
Umangat ang dalawang kilay ko sa kanya.
She sighed.
"Alright, I know you're inlove with Xendo... but I'm
asking you, are you jealous? Do you feel hurt while
looking at him with someone else?"
Kahit hindi niya banggitin ang pangalan ay alam ko na
kung sino ang tinutukoy niya. Wala naman iba 'di ba?
Nag iwas lang ako ng tingin.
"Disney, I know you've gone a heart transplant three
years ago..."
Napabaling agad ako sa kanya. Kumalabog ang puso ko.
Seryoso lang ang kanyang mukha at mataman na nakatitig
sa akin.
"You know what? Daphne's my cousin..."
Nanigas ako sa kinauupuan ko nang madinig ang pangalan
ng may ari ng puso ko. Malakas na kumalabog ang puso
ko at napaawang ang labi ko.
"At masaya ako na sa'yo napunta ang puso niya..."
aniya.
Wala akong masabi puro pagsinghap lang ang nagagawa ko
sa nalaman. Masyadong pasabog ang mga nalalaman ko.
"Alam mo bang nawala rin ako ng five months noon?
Tumira ako sa US, dindalaw kita parati at hinihintay
ang paggising mo..." she smiled.
Hindi ako makapaniwala, alam pala niya ang lahat ng
nangyari sa akin at lagi siyang nasa tabi ko noon.
"Al- alam ba nila Berna?" tanong ko.
Umiling agad siya. "Alam kong ayaw mo silang mag alala
sayo, ganoon din ako kaya minabuti ko na lang na
isikreto iyon..."
Tipid na ngumiti ako at tumango.
"I was crying everynight when I heard that, I was
scared that you might not survive the surgery.
Natatakot akong mawalan ng kaibigan na katulad mo...
kaya sobrang saya ko talaga na nakabalik ka sa normal,
but I didn't expect that your heartbeat will
change..."
Nagyuko siya ng ulo. "Dis, alam ko ang hirap na
pinagdaanan ni Shield. Hindi ko man naramdaman pero
sobrang nasaktan siya sa pagkawala mo, sa pag aakalang
iniwan mo siya nang dahil lang sa nangyaring gulo sa
kanila ni Charm..."
"Sobrang nangangati ako noon na sabihin sa kanya ang
kalagayan mo pero sa huli ay mas naisip kita, ayaw mo
rin na mag alala siya sa'yo... Pero Dis, wala na ba
talaga? Wala ka na bang nararamdaman para sa kanya?"
Tumulo ang luha ko at nilapat ang aking palad sa
dibdib ko.
"Wala na..." bulong ko. "Wala akong maramdamang
kakaiba, Iza. Hindi na katulad ng dati na tuwing
madidinig ko lang pangalan o kahit na anong tungkol sa
kanya ay naghuhurumentado na ang tibok nito..."
umiling ako. "Nasasaktan ako na minamahal ko na lang
ang mga alaala na mayroon kami, pero ang puso ko ay
ayaw na sa kanya..."
Malungkot na tumingin siya sa akin.
"Try and try, Dis. Sinusubukan mo naman sigurong
mahalin siya ulit 'di ba? Kaya lang, Dis. Alam mo
naman siguro ang maaaring mangyari kung sakali..."
aniya. "How about Xendo?"
Napahugot ako ng malalim na hininga at marahang
napailing iling.
"I don't know, Iza. Mahal ko si Xendo iyon ang
nararamdaman ko talaga pero ang utak ko ay si Shield
lang talaga ang kinikilalang lalaking minahal ko..." I
wiped my tears. "Ang hirap mamili ng susundin. Utak ba
o puso?"
"Pagsabayin mo lang, Dis. Timbangin mo kung ano talaga
ang mas nananaig sa'yo... I don't know what to say,
miski ako ay nahihirapan. Nakikita kong inlove ka
talaga kay Xendo pero nakikita ko rin ang galit mo pag
may kasamang iba si Shield..."
Iza is very observant, tahimik lang siya palagi hindi
mo alam ay marami na siyang nahahalata at pinapanuod
ka lang niya. Ganoon ang pagkakakilala ko sa ugali
niya.
Maaga akong nagising kinabukasan. Tulog pa si Iza sa
aking tabi, sa kabilang kama naman ay si Aira at Berna
na parang hindi mo magigising dahil sa sobrang lasing.
Lumabas ako ng silid para makainom ng tubig. Tinakahak
ko ang kahabaan ng hallway, ang hallway ang naghahati
sa mga kwartong magkakatapat. Nasa labing apat na
kwarto ang narito.
Bumaba ako sa dining area, nakita ko roon ang mga
kasambahay na abala sa paglilinis ang dalawang
kasambahay naman ay naghahain ng pagkain sa hapag.
Ngumiti sa akin iyong isa.
"Mag agahan na ho kayo..." aniya.
I smiled. "Uh, makikiinom lang sana... sasabay na lang
ako kila Berna mamaya..."
Mabilis na inabutan ako ng isang baso ng tubig ng
isang kasambahay. Kinuha ko iyon at sumimsim ako roon.
Lumakad ako papunta sa veranda na nasa likurang bahagi
ng mansyon.
Malawak ang veranda rito, may apat na mahahabang
couches ang magkakatapat. Lumakad pa ako at tumapak sa
pathway na puro bato pero buhangin na talaga ang buong
paligid.
Sa dulo ng pathway ay stone stairs pababa sa white
sand at sa asul na dagat. Tanaw na tanaw ko ang araw
na hindi pa naman masyadong mainiti sa balat.
Alas siyete pa lang kaya hindi pa mainit ang araw.
Bawat paglakad ko ay lumulubog ang paa ko sa puting
buhangin ng beach. Sa di kalayuan ay may net pa at
bola ng volleyball.
Kalat naman ang mga cottages na open, parang kubo iyon
pero open lang at may mga upuang kawayan ganoon din
ang lamesa.
Napakaganda rito!
Umupo ako sa isang porch swing na nasa ilalim ng stone
stairs. Malambot ang swing na ito may mga throw
pillows pa. Nag indian sit ako at hinilig ang aking
batok sa sandalan.
Ilang saglit pa ay hinila ako ng antok. Hindi ko alam
kung ilang minuto o oras ba akong nakatulog pero
nagising ako dahil sa bahagyang pag ugoy ng inuupuan
ko.
Nagkusot ako ng mata at saka dumilat. Namilog ang mata
ko nang makita si Shield na nakaupo sa aking tabi.
Tumama agad sa akin ang mapungay niyang mata, natural
na mapungay na iyon at talagang expressive.
Nakakalunod iyon.
"May nobyo ka pala..." that's not a question. "Siya na
ba, huh? Kaya ba hindi mo na ako kayang-"
Mabigat na nagbuntong hininga ako at pinutol siya.
"Yes, Shield..." I said. "I'm inlove with him..."
Hindi ko alam kung paano kong nakakaya na diretsahin
siya parati, palagi kong nakikita ang sakit sa kanyang
mata dahil doon.
Umigting ang panga niya.
"So what? You'll be mine again, Yslah..." his voice is
husky.
Namilog ang mata ko nang lingunin niya ako, tinukod
niya ang kanyang braso sa likuran ko at ang isang
kamay naman niya ay sa armrest ng porch swing.
Nakakulong ako sa mga braso niya.
Napasinghap ako nang bumaba ang tingin niya sa labi
ko.
"Shield..." nananaway na tono ko.
Halos panawan ako ng hangin nang humilig siya palapit
sa akin, tumagilid ang ulo niya at magaan na dinampian
ng halik ang labi ko.
Chapter 42
Yugto 40
Yugto 40
"Shield!" piglas ko.
Kumalas ako sa halik niya dahil parang may
nararamdaman akong hindi tama. Napapikit siya ng
mariin, bakas sa kanya ang sakit.
"Tigilan mo na 'to!" singhal ko sa kanya.
Dumilim ang mukha niya at nanunusok ang mga tingin na
iginawad sa akin.
"Hindi kita titigilan, Yslah..." mariing sinabi niya.
Lumapit ang labi niya sa aking tainga. "Sa akin ang
bagsak mo..." he whispered.
Napalunok ako.
"Ang kapal mo! Doon ka sa Veronica mo! Sa kanya ang
bagsak mo!" gitil na sinabi ko.
His eyebrows met. "What are you talking about?"
Matalim na tiningnan ko siya.
"Bakit 'di mo itanong sa sarili mo? Shield, hindi na
tayo bata. Tigilan mo na lang ang lahat at manatili ka
na lang sa babae mo..."
Mahigpit na hinawakan niya ang palapulsuhan ko at
hinila palapit sa kanya.
"Are you fucking jealous?" mariing tanong niya. "Tell
me, Yslah... If it's a yes, I'll leave everything for
you..." naging malambing ang boses niya.
Lumamlam ang mga mata ko. Sana nga ganoon lang kadali
ang lahat, sana rin madali na lang mabaling ang tibok
ng puso sa iba.
"I love Xendo, Shield..." nanghihina na sinabi ko.
Napapikit siya ng mariin at napailing iling, sobrang
sakit ang nakita ko mula sa kanyang emosyon. Para bang
hindi siya naniniwala sa sinabi ko.
"No, Yslah... ako lang 'di ba? Nangako ka sa akin, how
the fuck did that happened? Ano ba talagang nangyari
sa'yo?" mapait na tanong niya.
Umiling ako at tumayo para makalayo sa kanya.
Pakiramdam ko may masakit sa aking puso pag nalalapit
siya sa akin.
Ayaw talaga sa kanya ng puso ko...
"Ganoon naman talaga, Shield. Hindi naman lahat ng
pangako ay natutupad..." malamig na sambit ko.
Lalo kong nakita ang sakit sa kanya. Naiinis ako dahil
parang buong puso ko siyang sinasaktan ngayon. Bakit
ganito?
Gusto kong manghina dahil sa nakikita kong emosyon sa
kanya. Maisip pa lang na nasasaktan siya ay nakakainis
na.
"Sinasabi mo lang iyan, Yslah. I don't believe you...
You love me, kung nasaktan man kita noon. Pinagbayaran
ko na 'yon sa lumipas na tatlong taon..." he said. "At
iyon ang pagkawala mo sa akin..."
Umiling ako. "Shield, nag iba na ngayon..."
Pumikit ako ng mariin, I didn't know that I could be
this heartless. Gusto kong paluin ang dibdib ko para
lang tumibok ito para kay Shield.
Huminga siya ng malalim na parang pinapakalma ang
kanyang sarili sa sakit na dinadama niya.
"Hindi ako nagbago... hindi kita pakakawalan, Yslah.
'Di kita hahayaan na mapunta sa iba, sige sa kanya ka
ngayon pero h'wag ka nang umasa na sa kanya rin ang
bagsak mo..." mariin na sinabi niya.
Nanlabo ang mga mata ko sa luhang nagbabadyang
lumabas. Nakakainis talaga, bakit kasi hindi na lang
siya ulit ang mahalin ko?
"I'm sorry, Shield. Wala na talaga akong pagmamahal na
natitira para sa'yo..." napakahinang sinabi ko.
Umigting ang kanyang panga. "Pwede bang h'wag mo nang
ulit-ulitin? Tang ina..."
Bumagsak ang mga luha sa aking pisngi. Hindi ko na
kayang makita siyang masaktan, ang sakit isipin.
Hinawakan niya ang magkabilang pisngi ko at saka
tumitig sa mata ko. Napahugot siya ng malalim na
hininga at kumunot ang noo.
"Don't hold yourself back, please. Kung wala na
talaga, bakit hindi mo subukang turuan ulit? Damn,
makipaghiwalay ka sa kanya o gagawa ako ng paraan para
maghiwalay kayo?" malamig na sinabi niya.
"Hindi ko na kaya, e. Masyado ng masakit, baby..."
pumikit siya at pinagdikit ang noo namin.
Napahugot ako ng malalim na hininga. He wiped my tears
away and then he kissed my forehead.
"Mahal na mahal kita..." dinampian niya ako ng halik
sa labi.
Nanghihina na tinulak ko siya. Tinakpan ko ang aking
bibig at tinalikuran siyang umiiyak. Damn this heart.
Ang sama sama ko!
Mabigat ang aking dibdib na bumalik sa mansyon.
Nabungaran ko sila Brix na naghaharutan sa sala.
Nakahiga sa sahig si Lander at si Brix naman ay
sinasapak sapak siya kaya malakas na nagtatawanan
silang lahat.
Tumama ang tingin ni Matrix sa akin na nakahilig sa
sofa, sa kanilang lahat sila Gav, Jack, Lander at Brix
lang ang naghaharutan. Ang iba ay nanunuod lang sa
kanila.
Napatigil din sila sa paghaharutan ng makiya ako.
Ngumiti na lang ako at dumiretso sa kusina para uminom
ng tubig.
Nagsalin ako ng tubig sa baso at saka uminom doon.
Naisip ko na naman ang pinag usapan namin ni Shield.
Paano kung hindi talaga siya huminto? Magsasawa naman
siguro iyon.
Halos mailaglag ko ang baso nang may humawak sa
counter at bahagyang ikulong ako sa mga braso niya.
Nakita ko agad ang matikas na braso ni Matrix.
Kakaiba ang amoy ni Matrix, hindi siya amoy binata o
amoy mamahalin na katulad ng amoy nila Shield at Cash.
Amoy powder siya! Parang baby, hindi ko akalain na
ganito ang amoy niya.
Nakatalikod ako mula sa kanya. Ayaw kong humarap dahil
alam ko kung gaano siya kalapit sa akin. Napahinga ako
ng malalim upang pakalmahin ang aking sarili.
"Welcome back..." malalim at malamig ang kanyang
boses.
Marahang tumango tango lang ako. Kinuha niya ang
basong hawak ko at inilapag iyon sa counter pagtapos
ay sapilitan niya akong hinarap sa kanya.
He's ruthless!
Nagyuko agad ako ng ulo. Tumatama ang hininga niya sa
aking ilong. Napakabango noon at talagang amoy gatas
pa. Sobrang kinakabahan pa rin ako sa presensya niya.
Hinawakan niya ang chin ko at inangat para magtama ang
tingin namin. Ang hirap huminga kung ganitong lalaki
ang kaharap mo!
Shit!
Tumama sa akin ang mata niyang walang ka emo-emosyon,
blangko lamang iyon at talagang nakakamatay! Parang
gusto kong tumakbo at magtago.
"Matrix..." usal ko.
Hinawakan ko ang matigas niyang dibdib para mapalayo
siya sa akin. Kinakabahan ako na baka may makakita pa
sa amin na ganito ang lagay!
"You came back, because?" madiin na tanong niya.
Lumayo siya ng bahagya at tumayo ng maayos, sumandal
siya sa counter at mataman na tinitigan ako.
"Birthday kasi ni Berna..." baluktok na rason ko.
Pero totoo naman din, kasi kaya lang naman ako umuwi
rito ay dahil may party si Berna. Wala naman akong
balak, e. Wala na akong balak bumalik at lalong hindi
ako bumalik para kay Shield.
"And to make Shield realize that you are happy with
someone else? Is that it, huh?" malamig na tanong
niya.
Umiling ako. "Hindi ganoon, Matrix..."
"How was the surgery?" nagtaas siya ng kilay.
Nanlaki ang mata ko at luminga-linga sa buong dining
area dahil baka may nakarinig sa sinabi niya.
Kinakabahan na nilingon kong muli si Matrix na
nakakrus ang braso sa kanyang dibdib at malamig lamang
na nakatingin sa akin.
"Matrix?"
Naputol ang pagtitig ko sa kanya nang madinig ko ang
boses ni Beauty, nalaglag ang panga niya pagkapasok sa
dining area.
Tumingin agad siya kay Matrix na nakatingin pa rin sa
akin ngayon at walang balak na pansinin si Beauty.
Hilaw na ngumiti ako kay Beauty. Dumiretso agad siya
sa tabi ni Matrix at namaywang.
"Di ba may boyfriend ka na? Anong ginagawa mo rito
kasama si Matrix?" malamig na tanong niya sa akin.
Damn.
Oo nga, nakakahiya. Nakita pa niya ang eksena at
paninitig ni Matrix sa akin. Sinong hindi mag iisip ng
masama sa akin?
Napakurap kurap ako. "Wa- wala, uhm... uminom lang ako
ng tubig at si Matrix, kakain-"
"We're talking, can't you see?" malamig na untag ni
Matrix.
Napalunok ako.
"What? At ano namang pinag uusapan niyo?" si Beauty.
"Wala ka na doon..." utas ni Matrix. "Why are you
here? Get out, mag uusap pa kami..."
Nanlaki ang mata ko sa pakikitungo ni Matrix sa kanya.
What the heck? He's really rude! Bakit ganoon siya
makipag usap sa babae? Wala akong makitang paggalang
at pag aalinlangan sa kanya!
Napangiwi si Beauty.
"Ah- hehe, ano... Beauty, Matrix, maiwan ko na muna
kayo..." nauutal na sinabi ko.
Akmang aalis na ako ng dining area nang biglang
hawakan ni Matrix ang braso ko para pigilan sa pag-
alis na gagawin. Malamig na tumingin siya kay Beauty.
"Will you leave us alone? I want to talk to her..."
"Matrix..." I exclaimed.
Napakabastos niya!
Napaawang ang labi ni Beauty, walang katarungan ang
kagandahan niyang taglay. Lahat ng reaksyon niya ay
sumisigaw ng kagandahan at kaperpektuhan.
She looks hurt...
Matrix sighed. "Wala naman akong sinabing sumama ka
rito, h'wag kang magpakita sa akin ng ganyang mukha
dahil hindi ako madadala..."
Shit.
"Matrix!" iritadong saway ko. "H'wag kang magsalita ng
ganyan!"
Beauty smiled. Broken smile...
"No, it's okay... wala naman akong pake sa mga
sinasabi niya, sanay na ako na ganyan siya..." she
shrugged. "He will be mine in no time, anyway..."
Malamig na napailing iling lang si Matrix.
"What the fuck are you talking about? Nawawalan nga
ako ng gana pag nakikita ka, everybody wants you
except me, Miss... So please, stop seducing and
blackmailing me... I will never be yours..." he said
coldly.
Ngayon ko lang narinig si Matrix magsalita ng mahaba
pero napakasakit pala talaga niyang magsalita, wala
siyang pakealam kung may masaktan siya.
Sigurado kung ako ang sinasabihan niya ng ganoon ay
iiyak na ako agad. Pero si Beauty ay hindi, pilit
niyang tinago ang sakit at pagkapahiya kay Matrix.
"Let's talk some other time..." malamig na paalam ni
Matrix at saka umalis na ng dining area.
Napasinghap ako. Sarkastiko namang natawa si Beauty at
napasandal sa kitchen aisle. Hindi ko alam kung ano
ang nararamdaman niya pero nasasaktan ako doon.
"I'm sorry..." mahinang paumanhin ko.
Huminga siya ng malalim at tumingin sa akin.
"Bakit ikaw kinakausap niya ng maayos?" usal niya.
"Damn, ang hirap naman magkagusto sa lalaking walang
pag asang magkagusto sa'yo..." bumuga siya ng hangin
at napapailing.
Napakurap kurap ako.
Ramdam ko na walang interes talaga si Matrix sa kanya,
kitang kita naman iyon. May mga lalaking magaling
magtago ng nararamdaman pero si Matrix? Kahit katiting
talaga wala akong makitang interes sa kanya!
"Uhm..."
Malungkot ang mga mata na tumingin siya sa akin.
"Bakit ganoon? Ang sakit, pero hindi ako nagsasawa?
Gusto kong magsawa na lang..." aniya. "Nakakainis
bakit kasi sa kanya pa ako nagkagusto!" she sighed
again.
Sa tingin ko malapit na siyang maiyak, namumula na
kasi ang ilong niya. Inipit niya sa likod na kanyang
tainga ang mga takas na buhok niya.
Sumasabay sa kalungkutan ng mata niya ang labi niya.
Kinagat niya iyon para mapigilan ang panginginig.
Hindi ko alam kung anong pwedeng sabihin sa kanya para
mawala ang bigat ng damdamin niya pero talagang
nalulungkot ako para sa kanya.
Ang hirap siguro noon 'no? Magkagusto ka sa taong
walang gusto sa'yo, naiisip ko pa lang ay nasasaktan
na ako.
Pagkaakyat ko sa kwarto ay wala na sila Berna, tumungo
ako sa veranda para maupo sa couch. Mula rito ay
natatanaw ko sila Berna.
Naka bikini silang tatlo nila Aira at Iza habang
naglalaro ng volleyball, naroon din si Beauty pero
nakaupo lang siya sa sun lounger habang nanunuod ng
laro.
Kasama nila Berna na naglalaro sila Lander at ang iba
pa. Naka topless lahat sila! Sumasabay sa init ng araw
ang mga katawan nila na nakabalandra. Wala doon si
Ten, Matrix, Devyll at Shield.
Wala rin si Xendo doon dahil tinawagan siya ng mommy
niya kanina at nagpapasundo sa airport, nakatanggap
lang ako ng text sa kanya kanina. Kaya pala hindi ko
siya nakikita.
Hindi ko alam kung babalik pa ba siya rito o
mananatili sa kanila dahil minsan lang sila magkasama
ng mommy niya.
Kumunot agad ang noo ko nang makita si Shield,
naglalakad siya sa buhanginan. Tumakbo si Veron sa
kanya at pilit na tinataas ang shirt ni Shield na tila
inaaya niya iyon mag swimming.
Nakablack two piece si Veron at talagang kumikinang
siya sa araw. Hindi man maputi pero ang balat niya ay
parang makintab. Kitang kita ko ang makurba niyang
katawan.
Ilang saglit pa ay kinuha niya ang cap ni Shield at
mabilis na tumakbo. Kumamot sa ulo si Shield at
hinabol siya.
Napapikit ako ng mariin nang hulihin siya ni Shield
mula sa baywang. Binuhat niya pa iyon at sabay silang
nadapa sa buhanginan. Halos madikit ang dibdib ni
Veron sa dibdib ni Shield.
What the fuck!
Ang sarap sabunutan ni Shield at sampalin! Bakit ba
kasi niya hinabol! Napakaharot nilang dalawa! Mga
bwisit!
Lalo pa akong nagpuyos sa galit nang pinulupot ni
Veron ang braso niya sa batok ni Shield at hinapit
iyon payakap. Sumumsob si Shield sa leeg niya.
Malakas na nagwala ang puso ko sa sobrang galit at
inis na pinaghalong pakiramdam ko. Akmang aalis si
Shield sa ibabaw niya pero binigyan muna siya ng halik
ni Veron sa pisngi at saka tumawa.
Napangisi si Shield at napailing iling na lang
pagtapos at tumayo na at inalalayan niyang tumayo si
Veron.
Why do I have to witness those kind of scenario? Ang
sarap nilang lunurin sa dagat!
Sa sobrang inis ko ay nagpalit ako ng bikini! Hindi
ako pwedeng magsuot ng bra lang kaya crop top na lang
at saka panty. Magsuswimming na lang ako para maalis
ang init ng ulo ko.
Pagkababa ko pa lang ay nakita ko na si Ten at Matrix
na nakaupo sa sofa, mukhang naglalaban sila ng
paunahang mapanisan ng laway.
Napailingon sila sa akin. What the heck? Parehas
silang walang emosyon! Hilaw na ngumiti na lamang ako
at lumabas ng double doors sa likurang bahagi ng
mansyon.
Nang nakita ako nila Berna'ng papalapit ay humiyaw
sila at tumakbo papunta sa akin.
"Disney mo bebe! Sali ka sa amin!" si Aira.
Hinila agad nila ako papunta sa volleyballan. Sumipol
agad sila Lander at Gavin nang makita ako. Ngumiti
ako.
"Game game! Atin si Disney! Iza at Aira kayo diyan!"
Nag umpisa kaming maglaro. Ang kakampi ko ay si Berna,
Gavin, Brix. Si Lander, Jack, Iza at Aira naman sa
kabila.
Nang nasa kalahati na kami ng paglalaro ay nauwi na
iyon sa harutan. Malakas na natawa ako nang maging
mataya-taya na ang laro.
"Tang ina si Brix taya!" halakhak ni Berna.
Nagulat ako nang itulak niya ako papunta kay Brix,
nadapa ako sa buhangin at sabay kaming napahiga ni
Brix. Tumama ang mukha ko sa dibdib niya.
"Omg! Omg!" malakas na tili ni Berna.
Naghiyawan sila Gavin at malakas na nagtawanan habang
tinutukso kami. Shit! Mabilis sa alas kuatro na umalis
ako sa ibabaw ni Brix.
"Ayaw ko na!" sigaw ko, nagmartsa ako papunta sa dagat
para mag swimming na lang.
Damn it!
Nahagip agad ng tingin ko si Shield na nakaupo sa sun
lounger at madilim ang mukha. Sa kanyang tabi ay si
Veron na nakatingin sa mga naghahabulan habang
kumakain ng pakwan.
Umismid ako at mabilis na lumusong na lamang sa dagat.
Kapal ng mukha!
Chapter 43
Yugto 41
Yugto 41
Alas tres nang umahon ako mula sa dagat. Sila Berna ay
nagba-volleyball na ngayon sa dagat, sobrang saya nila
at nagtitilian pa tuwing makaka score.
Umupo lang sa isang cottage, masyado ng mahapdi sa
balat ang sikat ng araw at namumula na ang mga binti
at braso ko sa sobrang init.
Lumayo ako sa pwesto kung saan makikita ko ang
paghaharutan nila Veron at Shield. Tahimik lang si
Shield sa isang sun lounger, ayaw ko man silang
tingnan ay masyado talaga akong nakukuryoso kung anong
ginagawa nila.
Gusto kong lunurin sa dagat si Veron kahit maganda
siya. Bakit ba siya lapit ng lapit kay Shield? Ayaw
nga ni Shield!
Pero sa sexy ni Veron? Naku!
Siguradong nag iinit na iyan si Shield, kinikilabutan
ako pag naiisip iyon. Para sa akin kasi, hindi kami
nag break ni Shield.
Akin lang siya...
Ewan ko, alam ko naman na wala akong nararamdamang
kakaiba sa kanya pero pinag iinit niya ang ulo ko lalo
na pag nakikipagharutan siya kay Veron.
Ang sarap nilang itapon sa ibang planeta para lang
hindi nila mapag init ang ulo ko!
Habang nakaupo si Shield ay nakita kong lumapit ang
basang si Veron sa kanya. Inis na kumamot sa ulo si
Shield nang kumandong sa kanya si Veron.
Nagkaroon ako ng kagustuhan na hilahin si Veron paalis
sa kandungan niya! Damn!
Hindi ko madinig ang pag uusap nila, pero alam kong
nag uusap sila dahil tumatawa si Veron. Ilang saglit
pa ay gumapang ang kamay ni Veron sa bandang abs ni
Shield.
Hinawakan ni Shield ang kamay ni Veron para pigilan
iyon sa pagtaas ng damit niya. Kumunot ang noo ni
Shield. Malakas na tumili si Veron at sinira niya ang
damit ni Shield.
Nanlaki ang mata ni Shield at napailing iling. Tumawa
si Veron at kinurot pa ang pisngi ni Shield bago niya
hinila ang kamay nito para yayain magpunta sa dagat.
Hindi nagpahila si Shield.
Napahinga ako ng napakalalim na hininga para pigilan
ang sarili ko sa pagkagalit. Ang sarap nilang ibilad
sa araw para mamatay na silang dalawa.
Fuck it.
"Baka masira 'yong upuan..." halakhak ni Iza ang
narinig ko.
Napalingon agad ako sa kanya. Nakangising aso siya at
umupo sa tabi ko. May nakabalot na roba sa kanya ang
buhok niya ay magulong nakatali lamang.
I clenched my fist. Nag iinit talaga ang ulo ko.
"Selos na selos!" panunukso niya.
"Hindi 'no! Nacucute-an lang ako sa upuan..." gitil na
sinabi ko. "Ang cute, e. Ang sarap ilunod..."
Humagalpak sa tawa si Iza. Huli na nang mapagtanto ko
ang sinabi ko. Seriously? Upuan, lulunurin ko? Geez!
"Hala ka! Selos na talaga! Ngayon mo sabihin sa akin
na wala kang feelings... maniniwala ako..." panunuya
niya habang natatawa pa.
Napailing iling na lang ako. Nagtilian sila Berna nang
makitang naglalakad si Clein papunta sa dalampasigan.
Ang gwapo!
Nakapamulsa siya sa kanyang boardshorts, nakasimpleng
blue shirt lang siya pero talagang kumikinang na siya!
Sobra sa gwapo! Para siyang lalaking galing sa isang
libro, masyadong idealistic at hindi kapani-paniwala
ang itsura.
Ganoon naman siguro talaga pag artista lalo pa't
kabilang sa mayamang pamilya sa bansa. Hindi na
nakakataka iyon, sa kutis pa lamang at tindig ng
katawan niya.
"Lapit tayo doon! Alam na!" marahas na hinila ako ni
Iza sa dalampasigan kung saan malapit si Clein.
Umupo lamang si Clein sa isang sun lounger at nanuod
sa mga naglalaro ng volleyball. Humagikgik si Iza.
"Gwapo ni Clein!" aniya.
Tumili si Berna at lumapit kay Clein para
magpapicture, ngumiti naman si Clein at masugid na
tumayo sa tabi ni Berna. Halos mamula sa kilig si
Berna nang akbayan siya ni Clein.
"Omo! O to the Em!" hagikgik na tili ni Aira habang
kinukunan sila ng picture.
Ang sumunod ay si Aira na. Ang mga lalaki naman ay
walang pakealam, nagpatuloy lang sila sa paglalaro ng
volleyball sa dagat.
"Go, Fafa Clein!" sigaw ni Gavin. "Sapphire Teirene!
May I remind you!"
Napailing iling lang si Clein sa kanya at natawa.
Lumabas ang dimples niya sa ilalim ng mata,
napakacute! Muling umakbay siya kay Aira naman.
"Ang init!" nagpaypay si Aira sa sarili niya, walang
anu ano'y yumakap si Aira sa baywang niya.
Ngumiti si Clein nang bumilang ang humahagikgik na si
Berna.
"Hala, pwedeng ako rin?" tanong ni Iza.
Napatingin si Clein sa gawin namin, ngumiti siya kay
Iza at siya pa mismo ang lumapit sa pwesto namin.
"Alright..." Clein smiled.
Tumabi agad ako para hindi makagulo sa kanilang
litrato. Gusto kong manliit kay Clein, grabe sa ganda
ang kutis niya.
Katulad kila Berna ay umakbay rin siya kay Iza. Lahat
sila ay kilig kay Clein.
Ngumising aso si Iza sa akin. Hinila niya agad ako
papunta kay Clein. Nanlaki ang mata ko.
Shit!
"Clein, siya rin daw!" ani Iza.
Umangat ang dalawang kilay ni Clein at hinagod ako ng
tingin. Nagpumiglas ako kay Iza.
"Wala akong dalang cellphone, Iza! Kayo na lang!" agap
ko.
Sumilay ang ngisi sa labi ni Clein.
"I have a phone..." aniya at nilabas ang cellphone
niya.
Namula ang pisngi ko at hilawa nga ngumiti. Halos
mamatay sa kilig sila Iza, Berna at Aira. Pumadyak
padyak pa sa buhangin si Aira.
"Ano ba yan! Iza! Dapat tinago mo 'yan si dos Santos!"
Lalo pa akong nahiya nang mabaling ang atensyon ng mga
lalaki sa amin. Naghihiyawan sila Gavin. Napasulyap
ako kila Shield na abala pa rin sa paglalandian.
"Fafa Clein!" halakhak nila Gavin.
Napairap na lamang ako.
"Come on..." si Clein.
Lumapit siya sa akin at umakbay. Kinuha ni Iza ang
cellphone ni Clein at iyon ang ginamit na pang picture
sa amin. Si Gavin ay umahon pa sa dagat at kinuhanan
din kami ng picture.
"I'll send this to Saph!" pang iinis niya.
"Why don't you try send it to Shield?" malakas na
hagalpak ni Jackson.
Malakas na nagtawanan ang mga lalaki. Kumunot ang noo
ko at nagpasalamat kay Clein. Ngumisi lang siya.
Umupo ako sa sun lounger, tahimik lang si Beauty na
naglalaro sa kanyang cellphone. Nakaupo siya sa sun
lounger din malapit sa akin.
Nahagip ng paningin ko ang pag-ahon ni Shield mula sa
dagat. Naglakad siya papunta sa gawi namin. Baka uupo
rin sa sun lounger, dito naman ang pwesto noon.
Laking gulat ko nang pumunta siya sa harapan ko at
tabingan ako ng tuwalyang puti. Napanguso si Beauty at
napatingin sa aming dalawa.
Marahas na kumalabog ang puso ko sa kaba. Nagsipulan
sila Gavin at Jack, may mga sinasabi sila na hindi ko
madinig.
Naningkit ang mga mata ko sa inis. Binalik ko ang
tuwalya sa kanya.
"Cover yourself..." mariing wika niya sabay abot muli
sa akin ng tuwalya.
Nagtiim bagang ako at binalik ulit ang tuwalya.
Kitang kita ko ang paglalandas ng nga tubig sa kanyang
v line, damn! Nakakauhaw, ngayon ko lang nakita iyon.
Ang basa niyang buhok at magulo rin at naiba ang side.
His jaw clenched.
"Hey, cover yourself... mabuti nga at mabait sa'yo ang
boyfriend ko..." Veronica butted as she hugged Shield
from behind.
What the fucking fuck!
Boyfriend? Is she crazy? Aba, iba yata mangarap ang
Veronica Rouseff...
Napakurap kurap si Shield at pilit inalis ang kamay ni
Veron sa baywang niya. Nagpuyos ako sa galit, gusto
kong ibuhol ang tuwalya sa leeg nilang dalawa!
"Veron..." malamig na saway ni Shield.
Napahugot ako ng malalim na hangin at padabog na
binato kay Shield ang tuwalyang binigay niya sa akin.
Napapikit siya ng mariin. Akmang tatalikod na ako nang
higitin niya ang palapusuhan ko. Mataman na tumitig
siya sa mga mata ko at kumunot ang noo.
"What's wrong? I said cover yourself..." muling inabot
niya ang tuwalya.
"Bakit hindi mo icover sa mukha mo pagtapos ay umalis
ka sa harapan ko at isama mo ang nobya mo?"
sarkastikong tanong ko.
Napaawang ang labi niya. "What?"
"What whatin mo mukha mo!" singhal ko at padabog na
binawi ang braso ko mula sa kanya.
Padabog na naglakad ako sa buhangin patungo sa isang
cottage. Kapal niya! May girlfriend pala siya tapos
hinalikan niya ako kanina? He's an asshole!
Good for him, nagkatuluyan pala sila ng best friend
niya. Bakit di pa sila magpakasal? Tsh!
Halos malagutan ako ng hangin nang biglang yumakap
siya mula sa likuran ko at hinapit ang baywang ko
palapit sa mainit niyang katawan.
"Fuck you!" singhal ko at hinampas ang braso niyang
matigas na nakapulupot sa baywang ko.
"OMG! OMG!" nadinig ko ng tilian nila Berna.
"Comebackback!" malakas na sigaw ni Aira.
Napapikit ako ng mariin sa hiya.
"Shield!" impit na saway ko.
"My baby is jealous..." he stated playfully. "Finally,
realized it?"
"Fuck you! Bitaw nga!" I hissed.
"Stop cussing or I'll punish your sweet lips in front
of them, hm?" malambing na bulong niya.
Unti unti niya akong binitiwan at hinarap sa kanya.
Naging mabilis ang paghinga ko at matalim na tiningnan
siya.
Nakataas ang kanyang kilay, pinatong niya ulit sa akin
ang tuwalya.
"Go, papi Shield! Wala si present ngayon!" sigaw ni
Jack.
"Shut the fuck up!" untag ni Shield.
Humagalpak sila sa tawa. Hindi inalis ni Shield ang
atensyon niya sa akin. Nakakunot ang kanyang noo at
may nagtatagong ngisi sa labi niya.
"Umalis ka sa harapan ko!" iritadong sambit ko.
Nagtaas siya ng dalawang kamay at ngumisi bago ako
talikuran.
"Don't you dare remove that towel, Yslah..." may
pagbabantang sinabi niya, tumungo siya sa mansyon.
Sumunod naman si Veron sa kanya.
Nakasimangot na umupo ako muli sa sun lounger katabi
ni Beauty. Lumingon siya sa akin ng may pagtataka.
"I'm kinda curious about who your boyfriend is? The
real one, I mean..." she smiled.
Kumunot ang noo ko. "I don't have a boyfriend..."
"Whoah! Pero kahapon nakita kong hinahalikan ka noong
kasama mong lalaki..." aniya.
"Xendo? He's my suitor..." paliwanag ko.
Balak kong patigilin si Xendo sa panliligaw sa akin,
gumugulo na kasi talaga ang lahat lahat ngayon.
Naghahalo ang utak at puso ko.
Kung sakaling titimbangin ko man iyon ay hindi ko
matimbang dahil, wala akong maramdamang mas lamang.
Ang lamang lang sa akin ngayon ay ang pagseselos
tuwing makikita si Shield at Veron na magkasama. Iyon
ang totoo...
Napakagulo, 'di ba?
Sabay sabay kaming kumain sa dining area kinagabihan.
Naging masaya ang pagkain namin dahil maingay at
nagkukulitan sila, minsan naman ay nagtatalo talo pa.
Sinong hindi mapapalakas ang pagkain pag ganito? Ang
sarap lang na may kasabay kumain ng ganito, parang ang
saya saya.
"Sino kayang nanalo kay Matrix at Ten?" tanong ni
Jack.
Kumunot ang noo namin.
Nag aagawan ba sila kay Beauty o may pinag aagawan ba
silang babae?
"Nanalo saan?" natatawang tanong ni Gav.
"Kanina pa kasi sila tahimik, iniisip ko lang kung
sinong nanalo sa kanila sa pabahuan ng hininga..."
Humagalpak kami sa tawa. Ten and Matrix frowned.
"Damn you..." malamig na mura ni Ten.
Malakas na nagtawanan na naman sila dahil doon.
Kapansin pansin kasi talaga ang pagkatahimik nilang
dalawa.
Napasulyap ako kay Shield na nakaupo sa tabi ni
Matrix. Sa awa ng galit ko ay umalis na sila Veron,
Beauty at Clein kaninang hapon, dahil may taping sila
sa Subic.
Naku, mabuti talaga iyon dahil baka hindi ko na
matantiya ang inis ko pag nakitang nagharutan ulit
silang dalawa.
Sumimsim ako sa baso ng juice at muling tahimik na
kumain na lang.
"Gavin, the best talaga 'yong surprise gift mo sa
akin!" hagikgik ni Berna.
Humiyaw sila at tinukso ang dalawa.
"Anong surprise gift, yan ha!" pang aasar ni Jack.
Umismid si Gavin. "Gago, si Clein 'yon! Nabanggit kasi
ni Berna na crush niya si Clein..." he smirked.
"Akala ko naman nagliligawan na kayo! New love team
sana!" hagalpak ni Jack. "Wala na kasi ang AiNey
natin..."
Nag init ang pisngi ko. Malakas na nagtawanan sila,
kinurot kurot naman ni Berna ang tagiliran ko bilang
panunukso.
"XenDi na ngayon!" humagalpak si Gavin.
Napangiwi ako nang walang natawa sa sinabi ni Gavin.
Para bang may hindi kanais nais siyang sinabi kaya
nagsimangutan sila.
Hilaw na ngumisi si Gavin.
"Joke lang, solid AiNey ako..."
"Solid AiNey kami rito, ikaw XenDi! Umalis ka rito!"
pagtataboy ni Jack.
Humagalpak sila sa tawa. Nag peace sign si Gavin kay
Shield. Halos mabulunan naman ako nang magtama ang
tingin namin ni Shield.
His piercing eyes were directly looking at me like I'm
the only one living thing in this place. Napalunok ako
at umirap na lamang sa kanya.
Nang matapos kaming kumain ay kanya kanya na silang
ginagawa. Naiwan ang iba sa ibaba ang iba naman ay nag
swimming sa jacuzzi sa likuran.
Umakyat ako sa itaas muli. Balak ko nang matulog para
naman mawala ang pagod ko. Humapdi kasi ang balat ko
at sumakit pa ang mga braso ko dahil hindi ako sanay
mag volleyball.
Mukhang magkakapasa pa nga ang braso ko. Habang
naglalakad ako ay may marahang humila sa aking kamay.
Napalingon agad ako doon. Ganoon na lang ang pagwawala
ng aking puso nang makitang si Shield iyon.
Sino pa bang aasahan ko 'di ba? Tsh.
Piniglas ko ang aking kamay. "Bitaw!"
Ngumisi siya at umiling ng isang beses.
"Ayaw..."
"Bumitaw ka o sisigaw ako ng rape!" singhal ko.
"Scream all you want..." he smirked sexily. "Marerape
ka talaga sa akin..."
Nanlaki ang mata ko at lalong nagpumiglas sa kanyan.
Manyakis siya!
"Bastos!" sigaw ko. "Bakit hindi si Veron ang ganyanin
mo!"
He raised a brow. "You never changed, you're still my
jealous baby..."
Nag init ang pisngi ko.
"Hindi ako nagseselos! Ang kapal mo!"
Natawa siya at napailing iling.
"Anong tawag mo diyan?" amused na tanong niya.
"Wala! Ayaw ko lang sa mga manlolokong lalaki.
Niloloko mo ang nobya mo at ako pa talaga ang
ginagamit mo!" iritadong sambit ko.
Nagtaas siya ng kilay.
"Hindi ka nga nagseselos, halata nga..." sarkastikong
sinabi niya.
Naalala ko ang paghaharutan nila kanina sa dagat. Sa
sobrang inis ko sa pag iisip noon ay marahas na
sinampal ko siya.
Kumunot agad ang noo niya. Bahagya pang napagilid ang
kanyang mukha dahil sa lakas ng sampal ko.
"Manloloko ka!" inis na binawi ko ang aking kamay.
"H'wag mo akong idamay sa kalokohan mo..." malamig na
sinabi ko.
Kinagat niya ang kanyang labi at saka bumaling sa
akin, wala akong makitang galit doon. Kung mayroon man
ay mapaglaro iyon.
"I feel you, Yslah..." mahinang sinabi niya.
Lumapit siya sa akin. Umatras ako kaagad, lumapit pa
siya lalo hanggang sa mawalan na ako ng aatrasan. Nasa
glass window na ako at naramdaman ko ang malamig na
simoy ng hangin.
Nanindig ang balahibo ko. Humawak siya sa glass window
at ang isang kamay naman niya ay nasa pader. Nasa
pagitan ako ng mga braso niya.
Natitigan ko ang kanyang mukha ngayon. Mas lalo iyong
nag glow kumpara noong kami pa. Ang mahahabang pilik
mata niya, ang mapungay at misteryosong mga mata.
Ang makitid na ilong at ang mapulang labi niya.
Lumamlam ang mga mata ko habang nakatitig sa kanya.
Marahang inipit niya ang takas na buhok ko sa likod ng
aking tainga.
"Just look at me, baby..." he said softly. "Remember
everything and let go of what's holding you back..."
he whispered.
Napahugot ako ng malalim na hangin at tumitig lamang
sa kanya. Unti unting nanlabo ang mga mata ko dahil sa
nagbabadyang luha.
Parang nagbalik sa akin ang lahat. Naalala ko kung
gaano ko siya kamahal noon, kung gaano ako kainlove,
kung gaano kaming nagmamahalan.
Naalala ko kung gaano kami kasaya at katuntento sa
isa't isa, kung gaano napapatibok ng pangalan niya ang
puso ko...
Damn, I can't believe this...
I'm falling...
Napahawak ako sa dibdib ko. Nanlaki ang mata ko at
hindi talaga ako makapaniwala.
The familiar heartbeat...
Oh my God!
"Fall, baby..." he said. "Let yourself fall, don't
hold it..." he kissed my forehead.
Tumulo ang luha ko at napasapo ako sa aking bibig para
pigilan ang paghikbi.
Chapter 44
Yugto 41
Yugto 41
Alas tres nang umahon ako mula sa dagat. Sila Berna ay
nagba-volleyball na ngayon sa dagat, sobrang saya nila
at nagtitilian pa tuwing makaka score.
Umupo lang sa isang cottage, masyado ng mahapdi sa
balat ang sikat ng araw at namumula na ang mga binti
at braso ko sa sobrang init.
Lumayo ako sa pwesto kung saan makikita ko ang
paghaharutan nila Veron at Shield. Tahimik lang si
Shield sa isang sun lounger, ayaw ko man silang
tingnan ay masyado talaga akong nakukuryoso kung anong
ginagawa nila.
Gusto kong lunurin sa dagat si Veron kahit maganda
siya. Bakit ba siya lapit ng lapit kay Shield? Ayaw
nga ni Shield!
Pero sa sexy ni Veron? Naku!
Siguradong nag iinit na iyan si Shield, kinikilabutan
ako pag naiisip iyon. Para sa akin kasi, hindi kami
nag break ni Shield.
Akin lang siya...
Ewan ko, alam ko naman na wala akong nararamdamang
kakaiba sa kanya pero pinag iinit niya ang ulo ko lalo
na pag nakikipagharutan siya kay Veron.
Ang sarap nilang itapon sa ibang planeta para lang
hindi nila mapag init ang ulo ko!
Habang nakaupo si Shield ay nakita kong lumapit ang
basang si Veron sa kanya. Inis na kumamot sa ulo si
Shield nang kumandong sa kanya si Veron.
Nagkaroon ako ng kagustuhan na hilahin si Veron paalis
sa kandungan niya! Damn!
Hindi ko madinig ang pag uusap nila, pero alam kong
nag uusap sila dahil tumatawa si Veron. Ilang saglit
pa ay gumapang ang kamay ni Veron sa bandang abs ni
Shield.
Hinawakan ni Shield ang kamay ni Veron para pigilan
iyon sa pagtaas ng damit niya. Kumunot ang noo ni
Shield. Malakas na tumili si Veron at sinira niya ang
damit ni Shield.
Nanlaki ang mata ni Shield at napailing iling. Tumawa
si Veron at kinurot pa ang pisngi ni Shield bago niya
hinila ang kamay nito para yayain magpunta sa dagat.
Hindi nagpahila si Shield.
Napahinga ako ng napakalalim na hininga para pigilan
ang sarili ko sa pagkagalit. Ang sarap nilang ibilad
sa araw para mamatay na silang dalawa.
Fuck it.
"Baka masira 'yong upuan..." halakhak ni Iza ang
narinig ko.
Napalingon agad ako sa kanya. Nakangising aso siya at
umupo sa tabi ko. May nakabalot na roba sa kanya ang
buhok niya ay magulong nakatali lamang.
I clenched my fist. Nag iinit talaga ang ulo ko.
"Selos na selos!" panunukso niya.
"Hindi 'no! Nacucute-an lang ako sa upuan..." gitil na
sinabi ko. "Ang cute, e. Ang sarap ilunod..."
Humagalpak sa tawa si Iza. Huli na nang mapagtanto ko
ang sinabi ko. Seriously? Upuan, lulunurin ko? Geez!
"Hala ka! Selos na talaga! Ngayon mo sabihin sa akin
na wala kang feelings... maniniwala ako..." panunuya
niya habang natatawa pa.
Napailing iling na lang ako. Nagtilian sila Berna nang
makitang naglalakad si Clein papunta sa dalampasigan.
Ang gwapo!
Nakapamulsa siya sa kanyang boardshorts, nakasimpleng
blue shirt lang siya pero talagang kumikinang na siya!
Sobra sa gwapo! Para siyang lalaking galing sa isang
libro, masyadong idealistic at hindi kapani-paniwala
ang itsura.
Ganoon naman siguro talaga pag artista lalo pa't
kabilang sa mayamang pamilya sa bansa. Hindi na
nakakataka iyon, sa kutis pa lamang at tindig ng
katawan niya.
"Lapit tayo doon! Alam na!" marahas na hinila ako ni
Iza sa dalampasigan kung saan malapit si Clein.
Umupo lamang si Clein sa isang sun lounger at nanuod
sa mga naglalaro ng volleyball. Humagikgik si Iza.
"Gwapo ni Clein!" aniya.
Tumili si Berna at lumapit kay Clein para
magpapicture, ngumiti naman si Clein at masugid na
tumayo sa tabi ni Berna. Halos mamula sa kilig si
Berna nang akbayan siya ni Clein.
"Omo! O to the Em!" hagikgik na tili ni Aira habang
kinukunan sila ng picture.
Ang sumunod ay si Aira na. Ang mga lalaki naman ay
walang pakealam, nagpatuloy lang sila sa paglalaro ng
volleyball sa dagat.
"Go, Fafa Clein!" sigaw ni Gavin. "Sapphire Teirene!
May I remind you!"
Napailing iling lang si Clein sa kanya at natawa.
Lumabas ang dimples niya sa ilalim ng mata,
napakacute! Muling umakbay siya kay Aira naman.
"Ang init!" nagpaypay si Aira sa sarili niya, walang
anu ano'y yumakap si Aira sa baywang niya.
Ngumiti si Clein nang bumilang ang humahagikgik na si
Berna.
"Hala, pwedeng ako rin?" tanong ni Iza.
Napatingin si Clein sa gawin namin, ngumiti siya kay
Iza at siya pa mismo ang lumapit sa pwesto namin.
"Alright..." Clein smiled.
Tumabi agad ako para hindi makagulo sa kanilang
litrato. Gusto kong manliit kay Clein, grabe sa ganda
ang kutis niya.
Katulad kila Berna ay umakbay rin siya kay Iza. Lahat
sila ay kilig kay Clein.
Ngumising aso si Iza sa akin. Hinila niya agad ako
papunta kay Clein. Nanlaki ang mata ko.
Shit!
"Clein, siya rin daw!" ani Iza.
Umangat ang dalawang kilay ni Clein at hinagod ako ng
tingin. Nagpumiglas ako kay Iza.
"Wala akong dalang cellphone, Iza! Kayo na lang!" agap
ko.
Sumilay ang ngisi sa labi ni Clein.
"I have a phone..." aniya at nilabas ang cellphone
niya.
Namula ang pisngi ko at hilawa nga ngumiti. Halos
mamatay sa kilig sila Iza, Berna at Aira. Pumadyak
padyak pa sa buhangin si Aira.
"Ano ba yan! Iza! Dapat tinago mo 'yan si dos Santos!"
Lalo pa akong nahiya nang mabaling ang atensyon ng mga
lalaki sa amin. Naghihiyawan sila Gavin. Napasulyap
ako kila Shield na abala pa rin sa paglalandian.
"Fafa Clein!" halakhak nila Gavin.
Napairap na lamang ako.
"Come on..." si Clein.
Lumapit siya sa akin at umakbay. Kinuha ni Iza ang
cellphone ni Clein at iyon ang ginamit na pang picture
sa amin. Si Gavin ay umahon pa sa dagat at kinuhanan
din kami ng picture.
"I'll send this to Saph!" pang iinis niya.
"Why don't you try send it to Shield?" malakas na
hagalpak ni Jackson.
Malakas na nagtawanan ang mga lalaki. Kumunot ang noo
ko at nagpasalamat kay Clein. Ngumisi lang siya.
Umupo ako sa sun lounger, tahimik lang si Beauty na
naglalaro sa kanyang cellphone. Nakaupo siya sa sun
lounger din malapit sa akin.
Nahagip ng paningin ko ang pag-ahon ni Shield mula sa
dagat. Naglakad siya papunta sa gawi namin. Baka uupo
rin sa sun lounger, dito naman ang pwesto noon.
Laking gulat ko nang pumunta siya sa harapan ko at
tabingan ako ng tuwalyang puti. Napanguso si Beauty at
napatingin sa aming dalawa.
Marahas na kumalabog ang puso ko sa kaba. Nagsipulan
sila Gavin at Jack, may mga sinasabi sila na hindi ko
madinig.
Naningkit ang mga mata ko sa inis. Binalik ko ang
tuwalya sa kanya.
"Cover yourself..." mariing wika niya sabay abot muli
sa akin ng tuwalya.
Nagtiim bagang ako at binalik ulit ang tuwalya.
Kitang kita ko ang paglalandas ng nga tubig sa kanyang
v line, damn! Nakakauhaw, ngayon ko lang nakita iyon.
Ang basa niyang buhok at magulo rin at naiba ang side.
His jaw clenched.
"Hey, cover yourself... mabuti nga at mabait sa'yo ang
boyfriend ko..." Veronica butted as she hugged Shield
from behind.
What the fucking fuck!
Boyfriend? Is she crazy? Aba, iba yata mangarap ang
Veronica Rouseff...
Napakurap kurap si Shield at pilit inalis ang kamay ni
Veron sa baywang niya. Nagpuyos ako sa galit, gusto
kong ibuhol ang tuwalya sa leeg nilang dalawa!
"Veron..." malamig na saway ni Shield.
Napahugot ako ng malalim na hangin at padabog na
binato kay Shield ang tuwalyang binigay niya sa akin.
Napapikit siya ng mariin. Akmang tatalikod na ako nang
higitin niya ang palapusuhan ko. Mataman na tumitig
siya sa mga mata ko at kumunot ang noo.
"What's wrong? I said cover yourself..." muling inabot
niya ang tuwalya.
"Bakit hindi mo icover sa mukha mo pagtapos ay umalis
ka sa harapan ko at isama mo ang nobya mo?"
sarkastikong tanong ko.
Napaawang ang labi niya. "What?"
"What whatin mo mukha mo!" singhal ko at padabog na
binawi ang braso ko mula sa kanya.
Padabog na naglakad ako sa buhangin patungo sa isang
cottage. Kapal niya! May girlfriend pala siya tapos
hinalikan niya ako kanina? He's an asshole!
Good for him, nagkatuluyan pala sila ng best friend
niya. Bakit di pa sila magpakasal? Tsh!
Halos malagutan ako ng hangin nang biglang yumakap
siya mula sa likuran ko at hinapit ang baywang ko
palapit sa mainit niyang katawan.
"Fuck you!" singhal ko at hinampas ang braso niyang
matigas na nakapulupot sa baywang ko.
"OMG! OMG!" nadinig ko ng tilian nila Berna.
"Comebackback!" malakas na sigaw ni Aira.
Napapikit ako ng mariin sa hiya.
"Shield!" impit na saway ko.
"My baby is jealous..." he stated playfully. "Finally,
realized it?"
"Fuck you! Bitaw nga!" I hissed.
"Stop cussing or I'll punish your sweet lips in front
of them, hm?" malambing na bulong niya.
Unti unti niya akong binitiwan at hinarap sa kanya.
Naging mabilis ang paghinga ko at matalim na tiningnan
siya.
Nakataas ang kanyang kilay, pinatong niya ulit sa akin
ang tuwalya.
"Go, papi Shield! Wala si present ngayon!" sigaw ni
Jack.
"Shut the fuck up!" untag ni Shield.
Humagalpak sila sa tawa. Hindi inalis ni Shield ang
atensyon niya sa akin. Nakakunot ang kanyang noo at
may nagtatagong ngisi sa labi niya.
"Umalis ka sa harapan ko!" iritadong sambit ko.
Nagtaas siya ng dalawang kamay at ngumisi bago ako
talikuran.
"Don't you dare remove that towel, Yslah..." may
pagbabantang sinabi niya, tumungo siya sa mansyon.
Sumunod naman si Veron sa kanya.
Nakasimangot na umupo ako muli sa sun lounger katabi
ni Beauty. Lumingon siya sa akin ng may pagtataka.
"I'm kinda curious about who your boyfriend is? The
real one, I mean..." she smiled.
Kumunot ang noo ko. "I don't have a boyfriend..."
"Whoah! Pero kahapon nakita kong hinahalikan ka noong
kasama mong lalaki..." aniya.
"Xendo? He's my suitor..." paliwanag ko.
Balak kong patigilin si Xendo sa panliligaw sa akin,
gumugulo na kasi talaga ang lahat lahat ngayon.
Naghahalo ang utak at puso ko.
Kung sakaling titimbangin ko man iyon ay hindi ko
matimbang dahil, wala akong maramdamang mas lamang.
Ang lamang lang sa akin ngayon ay ang pagseselos
tuwing makikita si Shield at Veron na magkasama. Iyon
ang totoo...
Napakagulo, 'di ba?
Sabay sabay kaming kumain sa dining area kinagabihan.
Naging masaya ang pagkain namin dahil maingay at
nagkukulitan sila, minsan naman ay nagtatalo talo pa.
Sinong hindi mapapalakas ang pagkain pag ganito? Ang
sarap lang na may kasabay kumain ng ganito, parang ang
saya saya.
"Sino kayang nanalo kay Matrix at Ten?" tanong ni
Jack.
Kumunot ang noo namin.
Nag aagawan ba sila kay Beauty o may pinag aagawan ba
silang babae?
"Nanalo saan?" natatawang tanong ni Gav.
"Kanina pa kasi sila tahimik, iniisip ko lang kung
sinong nanalo sa kanila sa pabahuan ng hininga..."
Humagalpak kami sa tawa. Ten and Matrix frowned.
"Damn you..." malamig na mura ni Ten.
Malakas na nagtawanan na naman sila dahil doon.
Kapansin pansin kasi talaga ang pagkatahimik nilang
dalawa.
Napasulyap ako kay Shield na nakaupo sa tabi ni
Matrix. Sa awa ng galit ko ay umalis na sila Veron,
Beauty at Clein kaninang hapon, dahil may taping sila
sa Subic.
Naku, mabuti talaga iyon dahil baka hindi ko na
matantiya ang inis ko pag nakitang nagharutan ulit
silang dalawa.
Sumimsim ako sa baso ng juice at muling tahimik na
kumain na lang.
"Gavin, the best talaga 'yong surprise gift mo sa
akin!" hagikgik ni Berna.
Humiyaw sila at tinukso ang dalawa.
"Anong surprise gift, yan ha!" pang aasar ni Jack.
Umismid si Gavin. "Gago, si Clein 'yon! Nabanggit kasi
ni Berna na crush niya si Clein..." he smirked.
"Akala ko naman nagliligawan na kayo! New love team
sana!" hagalpak ni Jack. "Wala na kasi ang AiNey
natin..."
Nag init ang pisngi ko. Malakas na nagtawanan sila,
kinurot kurot naman ni Berna ang tagiliran ko bilang
panunukso.
"XenDi na ngayon!" humagalpak si Gavin.
Napangiwi ako nang walang natawa sa sinabi ni Gavin.
Para bang may hindi kanais nais siyang sinabi kaya
nagsimangutan sila.
Hilaw na ngumisi si Gavin.
"Joke lang, solid AiNey ako..."
"Solid AiNey kami rito, ikaw XenDi! Umalis ka rito!"
pagtataboy ni Jack.
Humagalpak sila sa tawa. Nag peace sign si Gavin kay
Shield. Halos mabulunan naman ako nang magtama ang
tingin namin ni Shield.
His piercing eyes were directly looking at me like I'm
the only one living thing in this place. Napalunok ako
at umirap na lamang sa kanya.
Nang matapos kaming kumain ay kanya kanya na silang
ginagawa. Naiwan ang iba sa ibaba ang iba naman ay nag
swimming sa jacuzzi sa likuran.
Umakyat ako sa itaas muli. Balak ko nang matulog para
naman mawala ang pagod ko. Humapdi kasi ang balat ko
at sumakit pa ang mga braso ko dahil hindi ako sanay
mag volleyball.
Mukhang magkakapasa pa nga ang braso ko. Habang
naglalakad ako ay may marahang humila sa aking kamay.
Napalingon agad ako doon. Ganoon na lang ang pagwawala
ng aking puso nang makitang si Shield iyon.
Sino pa bang aasahan ko 'di ba? Tsh.
Piniglas ko ang aking kamay. "Bitaw!"
Ngumisi siya at umiling ng isang beses.
"Ayaw..."
"Bumitaw ka o sisigaw ako ng rape!" singhal ko.
"Scream all you want..." he smirked sexily. "Marerape
ka talaga sa akin..."
Nanlaki ang mata ko at lalong nagpumiglas sa kanyan.
Manyakis siya!
"Bastos!" sigaw ko. "Bakit hindi si Veron ang ganyanin
mo!"
He raised a brow. "You never changed, you're still my
jealous baby..."
Nag init ang pisngi ko.
"Hindi ako nagseselos! Ang kapal mo!"
Natawa siya at napailing iling.
"Anong tawag mo diyan?" amused na tanong niya.
"Wala! Ayaw ko lang sa mga manlolokong lalaki.
Niloloko mo ang nobya mo at ako pa talaga ang
ginagamit mo!" iritadong sambit ko.
Nagtaas siya ng kilay.
"Hindi ka nga nagseselos, halata nga..." sarkastikong
sinabi niya.
Naalala ko ang paghaharutan nila kanina sa dagat. Sa
sobrang inis ko sa pag iisip noon ay marahas na
sinampal ko siya.
Kumunot agad ang noo niya. Bahagya pang napagilid ang
kanyang mukha dahil sa lakas ng sampal ko.
"Manloloko ka!" inis na binawi ko ang aking kamay.
"H'wag mo akong idamay sa kalokohan mo..." malamig na
sinabi ko.
Kinagat niya ang kanyang labi at saka bumaling sa
akin, wala akong makitang galit doon. Kung mayroon man
ay mapaglaro iyon.
"I feel you, Yslah..." mahinang sinabi niya.
Lumapit siya sa akin. Umatras ako kaagad, lumapit pa
siya lalo hanggang sa mawalan na ako ng aatrasan. Nasa
glass window na ako at naramdaman ko ang malamig na
simoy ng hangin.
Nanindig ang balahibo ko. Humawak siya sa glass window
at ang isang kamay naman niya ay nasa pader. Nasa
pagitan ako ng mga braso niya.
Natitigan ko ang kanyang mukha ngayon. Mas lalo iyong
nag glow kumpara noong kami pa. Ang mahahabang pilik
mata niya, ang mapungay at misteryosong mga mata.
Ang makitid na ilong at ang mapulang labi niya.
Lumamlam ang mga mata ko habang nakatitig sa kanya.
Marahang inipit niya ang takas na buhok ko sa likod ng
aking tainga.
"Just look at me, baby..." he said softly. "Remember
everything and let go of what's holding you back..."
he whispered.
Napahugot ako ng malalim na hangin at tumitig lamang
sa kanya. Unti unting nanlabo ang mga mata ko dahil sa
nagbabadyang luha.
Parang nagbalik sa akin ang lahat. Naalala ko kung
gaano ko siya kamahal noon, kung gaano ako kainlove,
kung gaano kaming nagmamahalan.
Naalala ko kung gaano kami kasaya at katuntento sa
isa't isa, kung gaano napapatibok ng pangalan niya ang
puso ko...
Damn, I can't believe this...
I'm falling...
Napahawak ako sa dibdib ko. Nanlaki ang mata ko at
hindi talaga ako makapaniwala.
The familiar heartbeat...
Oh my God!
"Fall, baby..." he said. "Let yourself fall, don't
hold it..." he kissed my forehead.
Tumulo ang luha ko at napasapo ako sa aking bibig para
pigilan ang paghikbi.
Chapter 45
Yugto 42
Yugto 42
"Nahihirapan na ako..." paulit ulit na sinasabi ko sa
aking sarili.
Nakatulala lang ako sa ceiling at iniisip ang lahat ng
nangyayari at maaaring mangyari kung ipagpapatuloy ko
ang gumugulo sa akin.
Week have passed since that beach party. Maraming
nagbago agad sa isang linggo namin doon at sa linggong
dumaan. I should have booked a flight back to US by
now but I didn't.
Ayaw kong magulo ang isip ko pag bumalik ako doon,
gusto kong maayos muna ang lahat dito at ang lahat ng
gumugulo sa akin.
Naging magulo talaga since that night when Shield and
I talked. Napakagaling lang talaga, dahil bumalik ang
pamilyar na tibok ng puso ko para sa kanya.
Pero gumulo iyon dahil kay Xendo ay mayroon ding
kakaibang tibok ang puso ko. Hindi ko alam pero parang
nasisiraan na ako.
Ang dami dami kong iniisip na halos mabaliw na ako.
First, the familiar heart beat I felt when Shield's
around. Second, Xendo. What should I do about it?
Should I choose between them?
Alam mo iyong parang nasa roller coaster ka? Hindi mo
alam kung anong mararamdaman mo.
Pero iyon naman talaga ang hiling ko 'di ba? Ang
bumalik ang pamilyar na tibok ng puso ko para sa
kanya? Pero bakit may gumugulo pa rin sa akin ngayon?
Parang bigla ko na lang naisip ang maaring maramdaman
ni Xendo, anong dapat kong gawin o sabihin?
Kinahapunan ay nagpunta ako sa Modelo, para hindi ako
mabaliw sa bahay namin. At least, makakausap ko ang
mga kaibigan ko tungkol sa gumugulo sa akin.
Pagpasok ko pa lang ng Shangrila ay naglakad na ako sa
kahabaan ng mall, sa dulong bahagi kasi ang kanilang
shop.
Kumunot ng sobra ang noo ko nang matanaw ang pamilyar
na bulto ng katawan, may hawak siyang frappe sa
kabilang braso niya ay may nakaangklang babae.
Nag-init ang pisngi ko sa labis na inis na
nararamdaman ko ngayon mismo. Huminga ako ng malalim
at pinakalma ng konti ang aking sarili.
Pero hindi ako makakalma lalo na't nakita ko ang
pagngiti ng walang hiyang si Shield nang lingunin niya
ang babaeng malalintang makakapit sa kanya.
Taas-noo akong naglakad pasalubong sa kanila, kitang
kita ko ang gulat na rumehistro sa mukha ni Shield.
So... he's dating this ugly leech girl?
Uhm, well... maganda ang babaeng ito! Hindi pipitsugin
lang. Naka black tube siya at skirt na mahaba. She's
showing too much skin!
Hindi ko alam na pumapayag si Shield na ganoon. Ang
alam ko kasi ay possessive at strikto siya pagdating
sa suot ko noon.
Napahinto silang dalawa sa paglalakad dahil sa biglang
paghinto ni Shield. Bumaling ang babae sa akin.
Kumalabog ang puso ko nang magtama ang tingin namin ni
Shield.
Nagtaas ako ng kilay.
"Hi..." I genuinely smiled at them.
Nakita ko agad ang pag-ismid ng babae sa akin.
"Who are you?" malandi at pasweet ang boses niya.
Sarap sabunutan nito, hindi niya ba alam ba inlove sa
akin ang dine-date niya? Hindi niya ba alam na panakip
butas lang siya?
Hindi ko siya pinansin at bumaling lang kay Shield.
"Wow..." kunwaring manghang usal ko. "I didn't know
you're into some leech, sawa ka na ba sa anak ng
mayor?" sarkastikong sinabi ko.
"What?! You bitch!"
Nanlaki ang mata noong babae at balak akong sugurin na
agad naman hinawakan ni Shield para pakalmahin.
She calmed down, wow just because of Shield's touch,
huh!
Ngumisi ako. "I'm not a bitch, baka ikaw?"
Lalong dumilim at naging tigre ang mukha noong babae.
"Disney..." malamig na saway ni Shield.
And wow again, Disney? Really? Kaharap lang ang
babaeng ito Disney na ang tawag niya? Samantalang baby
ang tawag niya sa akin pag dalawa lang kami!
Hah!
"Sino ka ba? Bakit ka paharang harang?"
"From what management are you?" kalmadong tanong ko.
Mukha kasi siyang modelo.
Tumaas ang kilay niya. "Star, of course!"
So... she's under Star management pala, huh.
I smirked. "You're fired now..."
Suminghap siya at namaywang sa harapan ko. Bahagyang
nakatingala pa siya sa akin dahil kahit matangkad siya
ay mas lamang ako.
Ang baba naman pala ng napiling idate ni Shield. Sa
kumpanya pa talaga ng dos Santos siya kumuha ng model?
Tsk.
"What? Nababaliw ka na ba? Sino ka para i-fire ako?"
mataray na tanong niya.
Napatingin ako sa kamay ni Shield na nakahawak pa rin
sa braso ng babae. Malamig na binalingan ko siya,
nakaigting ang kanyang panga habang nakatitig sa akin.
"Pake mo? Gusto kong mawala ka sa Star, wala kang
magagawa..." kalmadong sinabi ko.
Pero sa totoo lang, naiinis na talaga ako dahil hindi
binibitiwan ni Shield ang mapayat na braso ng babaeng
linta.
She laughed. "Kapal mo naman, I get it. You're Boss
Dave's daughter but you have no right to fire me, Miss
dos Santos. Ikaw na nga lang ang nanggulo sa date
namin pagtapos walang dahilan mo akong aalisin sa
management? Dream on..." mapang asar pang sinabi niya.
Nagtiim bagang ako sa inis.
"Andrea..." malamig na saway pa ni Shield.
So... this bitch has a name!
Alam kong tama siya pero kayang kaya ko talaga siyang
alisin sa Star kahit kailan ko gusto, pero maaari ring
masira ang kumpanya kung ganoon ang gagawin ko.
Tama naman siya na wala akong karapatan na gawin iyon
lalo na't wala naman siyang ginagawang masama sa akin,
ako pa nga ang nanggulo sa kanilang tahimik na date!
Bullshit!
Muling kumapit sa braso ni Shield ang babaeng linta,
yumakap pa talaga siya doon at inamoy ang braso niya.
Shit!
"So... if you don't mind, will you get off the way?
Dadaan kami..." mataray na sinabi pa niya.
Napapikit ako ng mariin, nagliyab ang galit sa buong
katawan ko dahil sa galit at inis na naramdaman ko.
Pagdilat ko ay mabilis na nilapitan ko siya at marahas
na hinila ang buhok.
Nalaglag ang panga ni Shield. Tumili si Andrea at
hinawakan ang kamay ko na nakahawak ng madiin sa buhok
niyang kulot.
"What if you get lost and let go of Shield's arm,
huh?" sarkastiko at gitil na sinabi ko habang diniinan
pa ang pagsabunot.
"Fuck! Let go of my hair, bitch!" impit na sigaw niya.
Sa sobrang haba ng buhok ko ay nahila niya din iyon ng
walang kahirap hirap at mas masakit pa ang pagsabunot
niya dahil pinulupot niya ang buhok ko sa kamay niya.
Shit!
Hinawakan agad niya Shield ang baywang ko para awatin.
"Ah!" napatili ako ng hilahin lalo ni Andrea ang buhok
ko.
Nawalan ako ng pwersa dahil hinawakan na ako ni Shield
at ako ang inaawat niya! Bobo ba siya? Lalo akong
nasasaktan dahil wala akong lakas at bwelo.
"Let go, Andrea!" singhal ni Shield.
"What?!" gulat na sigaw ni Andrea lalo pa akong hinila
kaya napatili ako.
"Fuck, I said let go!" inis na utos ni Shield sa
kanya.
Sinunod naman ni Andrea iyon, padabog na binitiwan
niya ang buhok ko. Napatili pa siya ng hilahin ko ang
buhok niya bago bitiwan din.
Damn her!
"Kilala mo ba siya Shield?!" inis na tanong ni Andrea
parang maiiyak na habang inaayos ang buhok niya.
Wow! Kilalang kilala ako niyan syempre!
Mabuti na lang at iilan lang ang taong namamasyal at
naglalakad sa gawi rito. Kaya walang naganap na
sigawan at tsismisan.
Padabog na inalis ko ang braso ni Shield na
nakapulupot sa baywang ko.
"Bitiw nga!" singhal ko.
Umigting ang panga niya at hinawakan ako sa braso.
"Ano bang problema mo!?" singhal niya sa akin.
Matalim na tiningnan ko siya.
Ano daw nangyayari sa akin? Sira ulo pala siya,
sasabihin niya na ako ang mahal niya at hindi niya ako
kayang pakawalan tapos may dine-date pala siya?
Kung kailan nararamdaman ko na ang kakaiba sa akin,
saka niya ako kakalimutan at makikipagdate sa iba?
Pa fall pa ang hayop na 'to!
"Gago ka ba? Anong problema ko? Kayong dalawa ng babae
mo! H'wag na kayong magpapakita sa dinaraanan ko dahil
nakakainit ng dugo!" sigaw ko.
Inis na pinulot ko ang sling bag ko na nalaglag sa
sahig at sinukbit iyon sa balikat ko.
Matalim na tumingin pa ako sa babae bago talikuran
sila pero agad hinigit ni Shield ang braso ko.
"Ano ba!" singhal ko.
"Hintayin mo ako sa Modelo, ihahatid ko lang si
Andrea..."
Umigting ang bagang ko sa sinabi niya, marahas na
sinampal ko siya.
"Gago! Tang ina ka! Ako pa talaga ang paghihinatayin
mo? Wala akong pakealam kung ihatid mo ang linta na
iyan! Magsama kayong dalawa, mabaog sana kayo! Babaero
ka!" galit na sinabi ko.
Napapikit siya ng mariin at galit na mata niya ang
bumungad sa akin. Kumalabog ang puso ko sa kaba, pero
hindi ako madadala ng ganyan niya.
"Your mouth!" inis na singhal niya. "Pinagdadasal mong
mabaog ako? Paano ka magkakaanak?" he smirked.
Nalaglag ang panga ni Andrea at agad namuo ang luha sa
mata niya. Gusto kong tumawa ng malakas para lalo
siyang umiyak.
Huminga ako ng malalim at sinampal muli si Shield.
Hindi siya natinag, umigting lang ang panga niya at
hinawakan ang kamay kong sumampal sa kanya.
"Fuck you! Akala mo talaga magkakaanak ako? Oo, pero
hindi sa'yo. Umalis na kayong dalawa rito baka
magdilim pa ang paningin ko ulit..." inis na sambit ko
at piniglas ang braso sa kanya.
"Damn..." tumango tango si Shield. "It's your month, I
get it..." he whispered.
"Ano?!" hindi ko naintindihan ang sinabi niya.
Umiling lang siya at bumaling kay Andrea na napigilan
na pala ang luha niya, kaya naging pormal pero
malungkot ang itsura.
"Andrea, I can't drive you now... nandito naman ang
mga kaibigan mo 'di ba? I'm sorry..." malumanay na
sinabi ni Shield.
Ngumuso ako para magpigil ng ngisi, umirap ako kay
Shield at tinulak siya sa Andrea.
"Ihatid mo na, kunwari ka pa, e! Didiretso ba kayo sa
condo mo? Sige na! Umalis na kayo!" pagtataboy ko.
Inis na bumaling si Shield sa akin at mahigpit na
hinawakan ako sa braso.
"Enough, Yslah!" impit na saway niya. "Hindi ka na
nakakatuwa..."
"Aba, sinabi ko bang matuwa ka? Akala mo naman
natutuwa ako sa linta mo?" binawa ko muli ang braso ko
at mabilis na tumalikod na sa kanila.
Wala na akong pakealam, bahala siya kung ihatid niya
iyon pero h'wag siyang magpapakita sa akin dahil
masasampal ko siya!
Bwisit silang dalawa, ang ganda talaga ng tadhan 'no?
Pinapainit ang ulo ko! Makikita ko pa talagang
nakikipagdate siya sa ibang babae?
Damn him!
Naramdaman ko ang paghawak ng malambot na kamay sa
kamay ko, kumalabog ang puso ko nang pagsiklupin pa
niya ang mga daliri namin.
"Ano ba?! H'wag kang humawak sa akin! Humawak ka sa
linta!" inis na sinabi ko pero di ko naman maalis o
maipiglas ang kamay ko dahil gusto ko rin.
Damn, Yslah. Anong nangyayari sa'yo?
Tumaas ang sulok ng labi niya at patagilid na tumingin
sa akin. Lalo niyang hinigpitan ang pagkakahawak sa
kamay ko.
"Pag naghugas ba ako ng kamay, ayos na?" tanong niya.
"Hindi pa rin! Bumitiw ka nga! Bakit 'di ka sumama sa
babae mo? Hayop ka, sasabihin mo pa na ako ang mahal
mo tapos may dinedate ka? Wow!" tinanggal ko ang kamay
ko mula sa kanya.
Ngumuso siya at nagtaas ng kilay sa akin.
"Bakit ba galit na galit ka? Nagalit ba ako noong
magboyfriend ka at hinahalikan ka pa sa harap ko?"
malamig na tanong niya.
Nagsalubong ang kilay ko sa inis.
Bakit ba siya nagsasalita ng ganoon? Hindi naman niya
alam ang nangyari sa akin kung bakit ako nagkaroon ng
ibang mahal!
Akala ba niya gusto ko iyon?
"Wala akong pakealam! Hindi ako nagagalit kung
mangbabae ka, basta h'wag ka lang magpakita sa akin
dahil masasaktan talaga kayong dalawa!" nauna akong
maglakad sa kanya.
"What? You're being unfair, baby..." he laughed.
Binuksan ko ang glass door. Nakasunod lang siya sa
akin lalo pa akong nainis dahil sa mga babaeng
namimili dahil halos tuklawin na nila si Shield at
hubaran.
Wow!
"Ulol! Baby-hin mo mukha mo! Ilan ang baby mo, huh?
H'wag mo kong isali sa mga bitches mo!" sigaw ko.
Nagtinginan at nanlalaki ang mga mata ng babae sa
amin. Hah!
Sumalubong agad sila Berna sa amin na nag aayos din ng
ibang damit sa counter.
"Huy, teh! Eskandalo pa more!" si Aira.
Nanlaki ang mata nila nang makitang humawak sa kamay
ko si Shield, mukhang natatawa pa talaga siya sa
pamamahiyang ginagawa ko sa kanya.
"Omo! Omo! Anong ganap? Ano?" tili ni Berna.
Piniglas ko ang kamay ko ulit at saka padabog na
pumasok sa office nila sa likuran ng counter. Padabog
na hinagis ko ang bag ko sa sofa at umupo na rin ako.
"Hala, world war kayo? Kayo ba?" singit ni Aira.
Nagpasukan na rin sila sa office, nakita ko sa gilid
ng mata ko si Shield na nakahalukipkip sa pintuan at
nakatingin sa akin.
Napairap ako.
"Ano bang mayroon? Bakit eskandalosa ngayon ang bebe
barbie natin?" tanong ni Iza.
"Tengene, ang gulo nga. Ano ba talaga? Kayo ba? O
ano?" si Berna.
"Balik bayan na ba kayo? As in comeback is real?"
tanong ni Aira, naguguluhan. "Huy, bebe Dis! Bakit
parang sinakluban ka ng cloudnine? Bakit busangot ang
feslak mo? Tsaka bakit ang disaster ng hairlalu
yours!"
Humalakhak si Shield. Matalim na binalingan ko siya.
"Umalis ka nga rito!" inis na taboy ko. "Magsama kayo
ng linta mo, akala mo! Mababaog ka talaga sa
pangbababae mo!"
Nalaglag ang panga nila Aira. Humagikgik namn si Iza.
"Shit, is this real na real ang sarap? Nagjejelly ace
ka? Hala, why beh? I though you've fallen out?"
nanlalaking mata na tanong ni Berna.
Napalunok ako at sumimsim sa baso ng tubig na inabot
ni Iza sa akin.
Bakit ba kasi selos na selos ako? Mas maganda naman
ako sa lintang Andrea na iyon, bakit ko pa
pinagaksayahan ng oras.
Muling humalakhak si Shield.
"Stop saying that..." aniya.
"Tumahimik ka!" I hissed. "May gana ka pa talgang
sumunod rito, huh! You're not welcome here! Chupi!"
kinumpas ko ang kamay ko pagtaboy sa kanya.
Humagalpak sa tawa sila Berna at Aira, si Iza naman ay
humahagikgin habang papalit palit ng tingin sa amin.
"Masungit, month niya kasi..." halakhak ni Shield.
Namilog ang mata ko at uminit ng sobra ang pisngi ko
sa sinabi niya.
What the fuck?!
"Ay kaya naman pala, akala ko naman kulang sa
kemberlu, papa Shield. Sabihin ko sanang pagbigyan mo
na..." hagalpak ni Aira.
Mabilis na binato ko siya ng throw pillow.
"Aira! Ang bastos mo!" si Berna. "Bawal sila ngayon,
red days si Dis. Siguro next week na lang..."
Lalong nag init ang pisngi ko. Humagalpak sa tawa si
Shield.
"Ganoon ba 'yon?" pang uuto pa niya. "Pag kulang?"
inosenteng tanong niya.
Nalaglag ang panga nila Berna. Napapikit ako ng mariin
sa inis.
"Hayop ka, Shield Ailler!" sigaw ko.
"Oo, ganoon 'yon papa Shield! Kulang sa shembot yern
kaya nagsusungit! Kaya pag wala namang siyang red
tide, 'yon na ang ibig sabihin noon! Now you know!" si
Aira.
Padabog na tumayo ako at binato si Shield ng throw
pillow, tumawa siya at sinalo lang iyon.
Talagang pinag uusapan pa nila sa harapan ko 'yon? At
sinasabi pa talaga nila kay Shield? Fuck it!
Chapter 46
Yugto 43
Yugto 43
"Anong ginagawa mo rito? Sino nagpapasok sa'yo?"
mataray na tanong ko.
Nagtaas siya ng kilay at sumimsim sa baso ng juice na
inabot ng kasambahay sa kanya. Halos humagikgik pa si
Hany habang nakatingin kay Shield.
"Sinusundo ka..."
Kumalabog ang puso ko. Kakaiba na talaga ang kalabog
nito, presensya pa lang niya.
Nakakatuwa talaga na bumalik iyon pero 'di ako
natutuwa pag naalala ko ang pangbababae niya kahapon
sa mall.
Napairap agad ako.
"May date kami ni Xendo, you can't expect me to come
with you..."
Wala kaming usapan ni Xendo ngayon dahil abala siya sa
project na ginagawa niya, masyado siyang abala para
abalahin ko.
Hmm... mabuti na rin iyon, naghahanap pa rin ako ng
time kung paano sasabihin sa kanya ang nararamdaman
ko.
Dumilim ang ekspresyon ng kanyang mukha, gusto kong
kabahan pero mas natutuwa ako pag nakikita siyang
galit.
"Date, huh? Ang tanga pala noon, dini-date ang babaeng
may ibang mahal..." mariin at nakangisi niyang sinabi.
Nagtaas ako ng kilay.
"Sino naman ang ibang mahal ko? As far as I know iyong
aso lang namin ang minamahal ko ngayon..."
Ngumuso siya. "Uh-huh, aso naman pala..."
Umismid ako at tinalikuran siya, tumungo ako sa dining
area para makakain ng meryenda dahil nagugutom na rin
ako.
"Ahhh!" napatili ako nang buhatin niya ako ng mala-
bagong kasal.
Nagpumiglas ako at hinampas ang dibdib niya. Para
akong nanliliit sa mga braso niya, para akong karga ng
isang higante.
"Tigilan mo ang kakapiglas baka malaglag ka..."
ngumisi siya.
"Ibaba mo ako! Walang hiya ka! Saan mo ko dadalhin?!"
sigaw ko.
Nasa labas na kami ng mansyon at madali niyang
narating ang kanyang kotseng nakaparada sa tapat ng
gate namin.
Hindi ko alam kung saan kami pupunta pero talagang
napasama na ako sa kanya kahit nakapambahay na damit
lang ako at panloob na tsinelas.
Heck, 'di man lang ako pinagbihis!
I feel home, I feel safe when he's around. Para akong
nasa ulap pag kasama siya, ngayon ko lang napagtanto
ang mga pakiramdam ko.
Butterflies fluttered in my stomach, my eyes were
tinkling whenever I'm staring at him. Lahat ng kakaiba
ay nararamdaman ko.
Nakakataka iyon dahil wala na talaga akong
nararamdaman sa kanya noong makita ko siya, ewan ko.
Parang nanalo ang utak ko laban sa puso, parang
nautusan n'ya ang puso ko.
Parang naging alipin ng utak ko ang puso ko, gusto
kong tumalon sa tuwa dahil sa sobrang saya sa
pakiramdam.
"Bakit 'di si Audrey the leech ang isama mo? Hindi ako
linta, nagkakamali ka..." pang aaway ko sa kanya.
"It's Andrea, baby, not some Audrey you're talking
about..." he chuckled.
Naningkit ang mga mata ko at matalim na tiningnan
siya, pasulyap sulyap lang siya patagilid dahil abala
siya sa pagmamaneho.
"Whatever! Leech is a leech! So... why don't you just
be with that leech and bang her on your condo 'till
you're satisfied!" inis na sinabi ko.
Nanlaki ang mata ko nang biglang bilisan niya ang
pagdadrive.
"Shit! H'wag mo kong patayin!" sigaw ko.
Ilang sandali pa ay hininto niya ang kotse sa isang
street, hindi ko alam kung anong village 'to!
"What the fuck, Yslah? What the fuck are you talking
about?" pagalit at mariin na tanong niya.
Kinikilabutan ako pag naiisip iyon, nagagalit ang
buong kalamnan ko sa mga sinasabi ko. Bakit ko ba
ginagalit ang sarili ko?
Basta, nakakainis! Lalo na pag naiisip ko iyong
babaeng linta na 'yon, may nangyari na kaya sa kanila?
Umirap ako.
"Bakit? Totoo naman! Dapat 'yon na lang ang gawin mo!
Hindi iyong pati ako dadamay mo pa sa kalandian mo!"
Umigting ang panga niya.
"Your vulgar words doesn't suit you! What if I bang
you until you get pregnant, instead? Huh? That's a
very very brilliant idea, right baby?"
Uminit ang pisngi ko kasabay ng malakas na kabog ng
puso ko. Lalo na at walang halong panloloko at kahit
ano nang sabihin niya iyon, seryoso lang siya at
nakataas ang isang kilay sa akin.
Napalunok ako at nagmamadaling binuksan ang pintuan ng
kotse. Bumaba agad ako mula doon, kahit hindi ko
talaga alam kung nasaan akong village!
Damn!
Wala din akong phone na dala. What the hell, Yslah?
Bakit ang tanga mo!
Nadinig ko ang pagbagsak ding pasara ng kanyang kotse.
Nanigas ako sa kinatatayuan ko nang lapitan niya ako.
"Shield! Uuwi na ako!" kinakabahang sinabi ko.
Tumaas ang gilid ng labi niya. Lalong naghurumentado
ang puso ko sa kaba at ewan ko! Fuck.
"What, little kitten? Why so nervous, hm?" malambing
na tanong niya at hinawakan ang palapulsuhan ko.
Namilog ang mata ko at nagpumiglas sa kanya.
"Don't worry little kitten, I'll be gentle on our
second-"
"Manyankis ka!" sinampal ko na siya.
Umigting ang panga niya. "What?! You like vulgar
words, right? Learned that from your idiot ex, huh?"
"Damn you! H'wag kang mandamay ng iba rito!"
Sarkastikong natawa siya.
"That's why you can't stop mentioning Andrea's name?
H'wag mandamay?" sarkastikong untag niya.
Namuo ang luha sa mga mata ko, umiwas agad ako ng
tingin sa kanya para hindi ako magmukhang mahina.
Bakit ba pinagtatanggol niya 'yon?
"Bakit? Totoo naman! May nangyari na sa inyo 'no?!
Babaero ka! Akala ko ba..." I trailed off.
Lumambot ang pagkakahawak niya sa palapulsuhan ko.
Suminghot ako at nagpahid ng pisngi.
"Gago ka pala! Oo iniwan kita ng tatlong taon at
nawala ang pagmamahal ko sa'yo noon, pero bumalik
naman ulit! At bakit kung kailan bumalik na tsaka ka
gumagamit ng babae?!" sigaw ko.
Nalaglag ang panga niya habang gulat ang ekspresyon na
nakatitig sa akin.
"Oo, bumalik na! Masaya ka na? Bumalik na pero hindi
na kita babalikan! Ayaw ko sa lalaking gumagamit ng
ibang babae! Fuck you!" sigaw ko ulit.
Ngumiwi siya at napapailing na kumamot sa batok.
"Damn, red days. Patapos na 'yan 'no?" natatawang
tanong niya.
Lalo akong nagpuyos sa galit, pinaghahampas ko ang
dibdib niya at saka humagulgol.
Iyon lang talaga ang gagawin niya? Tatanungin ako ng
ganoon? Wala man lang siyang pagtanggi na may nangyari
nga ba sa kanila o wala?
Damn him!
Tumatawang humawak siya sa baywang ko at hinayaan
akong hampas-hampasin ang dibdib niya, pinunasan niya
ang luha sa pisngi ko.
"Maya nangyari sa inyo! O may mga ibang babae ka pang
ginalaw! Hayop ka!" hinampas ko siyang muli. "Humalik
ka sa ibang babae! Kung mahal mo talaga ako, hindi mo
magagawa iyon!"
Tumawa lang siya at hinapit ang baywang ko.
"Damn, baby. Walang nangyari sa amin ni Andr-"
Tinampal ko agad ang bibig niya kaya napahinto siya sa
pagsasalita.
"Don't you dare mention that leech! Damn you both!"
gitil na sigaw ko.
Napapikit siya at napangisi.
"Alright, I won't dare. But baby, walang nangyari sa
amin. You're just thinking too much! Wala din akong
ibang hinalikan kundi ikaw..." he smiled.
Kumunot ang noo ko.
"Gago! Anong tawag mo sa anak ni Mayor?! Naghalikan
kayo sa harap ng maraming tao!"
Umiwas siya ng tingin at napasinghap na parang hindi
na alam ang sasabihing paliwanag sa akin.
"She kissed me. She. I didn't kiss back! Wala ka naman
doon kaya 'di mo nakita..." iling niya.
Biglang sumariwa sa isip ko ang mga nangyari noong
araw na 'yon, bumalik ang lahat ng pinagdaanan kong
sakit nung makita ko 'yon.
Nagyuko ako ng ulo at lalong umiyak. Nadinig ko ang
malutong na mura niya at mabilis na kinulong ako sa
bisig niya.
Naalala ko kung paano muntikan akong mamatay sa sakit
dahil doon, parang bumabalik sa akin. Ganoon pala 'no?
Pag nagbalik ang pagmamahal mo, magbabalik din ang
lahat ng naranasan mong sakit.
Hindi ako naiiyak ngayon dahil sa sakit nang nakaraan,
naiiyak ako dahil bumalik kami, bumalik ang
nararamdaman ko. Nalagpasan ko iyon, doon ako naiiyak.
Nakakaluwag ng pakiramdam umiyak... Lalo na sa bisig
ng lalaking mahal mo...
"Baby, stop crying... hindi ko naman talaga siya
hinalikan noon, siya ang humalik sa akin. After that
scene pumunta agad ako sa Busay para puntahan ka, alam
kong masasaktan ka pag nakita mo iyon. I'm so sorry,
baby... pero wala ka na pala..." bumuntong hininga
siya.
"Kung alam ko lang na wala ka na, e 'di sana hinalikan
ko na lang din siya-"
"Tang ina mo!" sigaw ko at sinuntok siya sa dibdib.
Humalakhak siya at niyakap ulit ako ng mahigpit,
hinalikan niya ang tuktok ng ulo ko. Kahit galit ako
sa kanya ay nawawala iyon at kumakalma ako pag
sweetness na niya ang kalaban.
"Biro lang, hindi mangyayari iyon. Hindi naman ako
marunong humalik sa iba, sa'yo lang..." he laughed.
"Biro biro..." I mocked. "Imposible 'yon! Imposibleng
wala kang naging babae sa loob ng tatlong taon..."
Hindi siya sumagot, ngumiti lang siya at pinagsiklop
ang mga daliri namin.
"I won't touch any other girls unless it's you, only
you... so, stop thinking that I have or had a
girlfriend since you left me..." he gave me quick kiss
on my cheek.
Ngumuso ako at suminghot. Iginala ko ang aking mata sa
buong paligid. Walang katao tao at napakatahimik ng
village na ito.
May mga tao siguro pero mga nasa loob at hindi
naglalabasan. May iilang kotse rin ang dumadaan sa
iilang streets kasunod ng kinalalagyan namin.
"Nasaan ba tayo?"
"Nandito..." I sensed sarcasm.
Pinandilatan ko siya ng mata. Ngumiti siya at kinurot
ang pisngi ko, laking gulat ko nang buhatin pa niya
ako ng pang bagong kasal.
"Shield!" I exclaimed.
"Practice lang... let me do this..." aniya.
Ngumuso na lamang ako at tumitig sa kanya, habang siya
ay naglalakad sa kung saan. Sa isang masyon na grey at
yellow ang kulay.
Hindi ko iyon pinagtuunan ng pansin, kay Shield lang
ako tumitig at pumikit ako para sa pagdadasal at
pagpapasalamat sa Diyos.
Pinulupot ko ang aking kamay sa kanyang batok at
humilig ako sa balikat niya, I heard him chuckle.
Gamit ang isang paa niya ay tinulak niya pabukas ang
double doors.
"Sir Ailler..." gulat na sambit at bungad ng isang
kasambahay nila habang nakatingin sa amin.
Nanlaki ang mata ko sa hiya. Shit!
Natanaw ko agad si Cash at Rocket na naka indian sit
sa isang mahabang sofa habang naglalaro ng isang video
game, sunod kong nakita ay si Matrix na kakagaling
lang sa tingin ko'y dining area, may hawak siyang
hamburger at fresh milk.
Halos panawan ako ng dugo sa mukha nang sabay sabay
silang napabaling sa amin nang madinig nila ang bati
ng kasambahay nila kay Shield.
Oh my God!! What's this?!
Bahay pala nila ito! Kala ko walang tao rito! Akala ko
sariling bahay ni Shield kaya may gana siyang buhatin
ako papasok!
Fuck.
Nagpumiglas agad ako kay Shield na malamig lang na
nakatingin sa mga kapatid niya. Maingat na binaba
naman niya ako at hinawakan ang kamay ko.
Sumipol si Rocket. "Welcome back, sister-in-law..."
mariing sinabi niya, natatawa pa.
Kumalabog ang puso ko. Parang hindi makapaniwala ang
mukha nila Cash at Rocket sa natagpuang posisyon
namin.
Ewan ko kung natatawa ba sila o ano, pero parang may
panunuya at pagkamangha doon.
Si Matrix naman ay inosente at malamig na tumungo sa
isang single couch at saka uminom ng fresh milk at 'di
na kami muling binalingan.
Ngumuso si Cash at tila nanunuya pa.
"Newly wed?" he teased. "Bakit 'di ka naka gown?
Tsk..." iling iling niya.
Humagalpak sa tawa si Rocket.
Shield scowled. "Nice joke... pwede ka na sa comedy
bar..." malamig na untag niya.
Lalong humagalpak sa tawa si Rocket, Cash made a face.
Binato niya ng unan si Rocket na umilag naman kaya
napaawang ang labi niya nang tumama sa ulo ng
nananahimik na si Matrix ang unan.
Humagalpak sa tawa si Rocket at tinapik ang balikat ni
Cash.
"Nice, bullseye..." kumindat pa siya bago tumayo at
ginulo ang kanyang buhok habang papunta sa dining
area.
Malamig na bumaling si Matrix sa kanya.
"Kalalaki mong tao dinaig mo pa ang bata sa
kaharutan..." malamig ngunit inis na untag ni Matrix.
Napaawang ang labi ko sa kalamigan ni Matrix, para
siyang 'di nagagalit o sumisigaw. Nananatili lang
siyang malamig at inis ang ekspresyon pero ang boses
ay ganoon pa din, malamig.
Nadinig ko ang mahinang pagtawa ni Shield sa tabi ko
bago hinigit na ang kamay ko, papunta sa dining area
nila.
Pinaghila niya ako ng upuan para makaupo at saka siya
umupo sa tabi ko at nilapit pa ang kanyang upuan sa
akin.
Kumunot ang noo ko.
Nag-umpisa siyang maglagay ng pagkain sa pinggan na
nasa harapan ko, maraming kanin ang nilagay niya doon
at iba-ibang ulam. Nagsalin naman ang kasambahay nila
sa baso ng tubig at juice.
"Eat..." utos niya.
Kumulo bigla ang aking tiyan sa gutom. Napanguso ako
at hindi ginalaw ang pagkain ko. Huminga siya ng
malalim at tumitig sa akin.
"So... You want me to feed you, huh?" pigil ngising
tanong niya.
Umismid ako at nagpigil ng ngisi.
"Kiss muna..." utos niya at ngumuso pa.
Humagalpak ako sa tawa dahil sa itsura niya. Mukha
siyang bata na nanghihingi ng candy, napahugot ako ng
malalim na hininga at umiling.
"No, ayaw kong humalik sa'yo..."
"Ah!" he teasingly mocked. "You want me to kiss you?"
Mabilis na hinalikan niya ang labi ko. Nag init ang
pisngi ko dahil parang hangin lang na dumaan iyon,
walang kabuhay buhay. Tsk!
Nag umpisa siyang pakainin ako, ginawa niya talaga na
siya ang mismong nagpakain sa akin. Napakadami pa
talaga niyang nilagay na pagkain, minsan ay sumusubo
rin siya doon.
Pakiramdam ko nasa ulap ako, napakasarap at saya lang
talaga ng ganitong ginagawa namin kahit marami akong
naiisip na pwedeng mangyari o maaaring mangyaring
gulo.
What's important right now is us... I want to feel
this heaven feeling with him, without thinking what's
going to happen next.
Wala nga kaya siyang naging iba simula noon? Hindi ba
talaga siya nagmahal ng iba sa lumipas ng tatlong
taon? Bakit kahit iniwan ko siya, parang wala lang sa
kanya iyon at hindi siya galit sa akin ngayon?
There's so many questions running out of my mind...
I'm inlove with him...
Chapter 47
Yugto 44
Yugto 44
My phone beeped, napasulyap agad ako kay Xendo na
kumakain ng popcorn sa aking tabi. Abala pa rin naman
siya sa movie na pinapanuod namin kaya binasa ko na
ang text.
Gummy:
I'm in a meeting, what are you doing?
Patagilid na sumulyap ako kay Xendo before I typed a
quick reply to Shield. I couldn't focus on the movie
because I keep on flooding Shield's inbox, he wasn't
replying. Ngayon lang.
Ako:
I'm watching a movie.
Hindi ko sinasabi sa kanya na magkasama kami ni Xendo
ngayon dahil alam kong magagalit siya, ilang araw ko
ng 'di sinisipot si Xendo dahil palagi akong kinukuha
ni Shield dito sa bahay para lang dalhin sa kanila.
Kaya ngayon ay naabutan ako ni Xendo rito sa bahay,
nanuod lang kami ng movie. I felt guilty palagi lang
ako sa kanyang nagdadahilan na kasama ako ni Daddy sa
mga meetings kaya 'di na niya ako kinukulit.
Ngayon lang kami nagkasama ulit dahil si Shield naman
ang nasa meeting kaya hindi niya ako nasundo rito.
Gummy:
Uhuh... I miss you. I want to end this meeting right
now so we can watch a movie together.
Tahimik na napangisi ako. Sinilent ko ang aking
cellphone para 'di mahalata ni Xendo ang pagtetext
namin ni Shield.
Nasasamaan na ako sa sarili ko, alam kong wala naman
kaming commitment ni Xendo but we kissed, we cuddled,
we slept on the same bed before...
I don't think we're in a relationship with that kind
of... you know, sa US naman ganoon talaga ang mga tao.
Pero dito iba, lalo na ngayon pag naiisip ko si
Shield.
Gusto kong sabihin na kay Xendo na ihinto kung ano man
ang namamagitan sa amin, gusto kong sabihin na ihinto
na niya ang panliligaw o ano mang ginagawa niya sa
akin.
Pero parang nababagabag ako, naguguilty ako sa mga
nangyayaring ito. Nagi-guilty ako kung ano man ang
mararamdaman niya.
And how can I tell it?
Napaitlag ako nang pumulupot ang matigas na braso ni
Xendo sa aking baywang, nanindig ang balahibo ko pag
naiisip na 'di siya si Shield.
"Xendo..." alinlangan na saway ko, maingat na inalis
ko ang braso niya sa akin.
Bumuntong hininga siya. "Too cold..."
Bahagyang napaawang ang labi ko dahil sa kaba at
gulat, nahahalata na niya ako.
"I- I'm sorry..." I stuttered.
Totoong naging cold na ako sa kanya, dati pag
nagtetext siya mabilis akong nagrereply ng mas mahaba
pa.
Pero nitong nakaraang araw ay 'di na ako nagrereply sa
texts niya, pag tumatawag naman siya ay 'di ko
sinasagot kung sinasagot ko man ay tipid na salita
lang.
I don't know, but when it comes to Shield everything
was smooth and warmth. Lahat ng kasweetan ko ay
napunta na sa kanya, lahat ng kilig ko ay nasa kanya
na rin.
Hindi na ako kinikilig sa mga ginagawa ni Xendo,
nakukulangan ako na ewan. Dahil mas hinahanap ko si
Shield kahit pa minsan ay masungit iyon at malamig.
Hay! The feeling of inlove! The power of Shield, the
power of my love for him... It's nothing can compare
of...
Nagising ako sa tunog ng aking cellphone, pikit ang
isang mata na sinulyapan ko ang wall clock. Damn, it's
just 7 AM!
I sleepily answered the call.
"Good morning, baby..." Shield's tired voice greeted
me.
Napangiti lang ako habang nakapikit ang mata.
"You wake me up!" I groaned.
He chuckled sexily. "Oh my bad. I'm sorry, my
princess... I just wanted to hear your beautiful voice
before I go to sleep..."
Kumunot ang noo ko.
What? Kakauwi niya lang?! Biglang nag init ang ulo ko,
paanong kakauwi? Bakit kakauwi lang? Saan siya
nagpunta kagabi at inabot siya ng ganitong oras?
"What?! You jerk! Where have you been!" sigaw ko.
He groaned.
"Baby, didn't you read my text? Late natapos ang
meeting last night, you weren't replying so I assumed
you were asleep that time..."
Napabuga ako ng hangin.
Oo nga pala, sa Davao ang meeting na iyon. Baka late
na nga natapos iyon kaya ngayon lang siya nakauwi at
makakatulog.
Kawawa naman... ganoon na nga ang nangyari, sinigawan
ko pa siya ng wala man lang pagtatanong, masyado na
akong nag iisip ng masama sa kanya.
I sighed.
"Alright, I'm sorry..." I chuckled. "You should take a
rest now..."
"Can I come over? I want to cuddle you, that would be
a good rest for me, baby..." he yawned.
"Sus, matulog ka na lang d'yan. Pupunta ka pa rito
baka makatulog ka pa sa pagdadrive..." I said.
"I won't. I badly need you, baby... Say yes,
please..." he softly pleaded.
Napabuntong hininga ako.
Hindi pwede! Baka mamaya pumunta pa si Xendo dito,
magkakagulo pag ganoon ang nangyari. But Shield needs
me, I don't want to disappoint him now that he's
tired...
Gusto niyang magkayakap kami para mawala ang pagod
niya, tsk. Napakabwisit niya magpakilig talaga.
Mabilis na naligo at nagbihis ako pagtapos ibaba ang
tawag, nagtext na lang ako sa kanya na nandito si
Daddy kunwari. Pero ako na lang ang pupunta sa kanila
ngayon.
Kung magdadrive kasi siya baka mapahamak pa siya,
syempre inaantok siya at pagod. Ayaw ko namang
mangyari iyon sa kanya.
Ayos lang naman din kung ako naman ang pupunta sa
kanila, hind iyong palagi na lang akong akay ni Shield
doon.
Kaya lang nahihiya ako kay Matrix at Cash dahil alam
nilang boyfriend ko si Xendo, iyon ang alam nila dahil
noong birthday ni Berna ay sweet kami ni Xendo.
Laking pasasalamat ko rin sa birthday ni Bern dahil
doon ay nagkalinawan kaming muli ni Shield, nalinaw
ang lahat sa akin. Nalinaw ang gumugulo sa isip at
puso ko.
And now, I'm happy!
Pinarada ko na ang kotse, bumaba ako at inayos ang
aking red dress na hapit sa hubog ng katawan ko. Naka
messy bun lang ang aking bubok at hindi ako naglagay
ng kolorete sa mukha kundi lipstick na red lang.
Napatingin ako sa isang luxury car na pumarada rin sa
tapat ng mansyon nila Shield, siguro ay si Matrix iyan
o di kaya ang ibang kapatid niya.
Bumukas ang pintuan noon at iniluwa noon ang lalaking
busangot ang mukha na parang may humarang sa daan niya
kaya badtrip siya.
Pinasadahan niya ng daliri ang kanyang natural messy
brown hair at pinatunog ang car alarm niya, doon ko pa
lang siya nakita ng harapan.
Damn!
Halos malaglag ang panga ko sa mukha ng lalaking ito!
Kulang ang salitang gwapo para sa kanya. Hindi siya
mabibigyan ng justice ng salitang gwapo!
Magmula sa makisig at magandang tindig ng kanyang
katawan lalo siyang hindi mabigyan ng katarungan!
Nasa isang baitang pa lang ako ng hagdanan patungo sa
gate nila Shield pero halos matapilok na ako sa
kakatitig sa lalaking iyon.
Lalo pa nang kumunot ang noo niya at lumapit sa akin
para alalayan ako paakyat, halos mawalan ako ng hangin
sa baga.
Hinawakan niya ang isang kamay ko paalalay.
"Are you okay, miss?" inosenteng tanong niya.
Napalunok ako.
He's devilishly handsome! Mukhang inosente pero halata
sa kanya na marami na siyang nawarak na puso ng
kababaihan.
Marahang tumango ako at umiwas sa kanya. Damn, iba na
'to!
"Mauna ka na..." sabi ko.
"Hm? Are you Tito Arren's niece or what?" tanong niya
bigla.
Sabay kaming napalingon nang bumukas ang steel na gate
nila Shield, si Shield ang iniluwa noon. Kumunot ang
noo niya sa lalaki.
"Zoriel..." malamig na bati ni Shield pero agad ding
lumipat ang tingin niya sa aming kamay.
Pinanawan ako nang dugo dahil sa kaba, hindi ako
makagalaw o makakilos man lang para alisin ang kamay
ko kay Zoriel.
Umigting agad ang panga niya at tinulak si Zoriel
palayo sa akin, hinigit niya ang braso ko at nilagay
ako sa likuran niya na parang pinoprotektahan ako.
"Whoah, easy!" natatawang nagtaas ng dalawang kamay si
Zoriel bilang pagsuko.
"You can't touch her..." ani Shield.
Sumipol si Zoriel. "Cousin, easy. I didn't know, I
thought she's your cousin..."
Nag init ang pisngi ko. Pinsan ni Shield ito?
Magpinsan sila? Damn, how their family could be this
perfect?!
Devious and Devyll... then now, this Zoriel? Kapatid
din ba ito nila Devious?
"She's my girlfriend, idiot! Get lost..." malamig na
untag ni Shield.
"Shield..." mahinang saway ko.
Binalingan niya agad ako ng matalim na tingin. Tumawa
lang si Zoriel at napailing iling na pumasok na sa
mansyon nila Shield.
"Pahawak pa..." he mocked, hinigit na niya ako papasok
rin sa kanilang mansyon.
Ngumuso lang ako.
"Oh, Zoriel!" maligayang bati ni Tita nang makita si
Zoriel, humalik si Zoriel sa pisngi niya at ngumiti.
"Auntie, you look gorgeous in everyday of your
life..." he laughed naturally sexy.
Ngumiti si Tita at hinampas ang braso ni Zoriel at sa
akin naman bumaling, lumapit agad siya sa akin at
hinagkan ang pisngi ko.
"Yslah Disney, kumain ka na ba? Sabay na kayo ni
Zoriel mag lunch..."
"Sa kwarto kami kakain..." malamig na untag ni Shield,
halatang 'di nagugustuhan ang nangyayari.
Napasulyap ako kay Zoriel na nakapamulsa ang isang
kamay sa kanyang jeans at inosenteng tumitingin sa mga
car collections na nasa istante.
Tumango si Tita at ngumiti sa akin na parang alam na
niya ang kinagagalit ni Shield.
"Okay, Ailler. Papahatiran ko na lang kayo doon..."
she said.
Hindi ko alam ang problema nito ni Shield, pinsan
naman pala niya iyon kung makapagselos akala mo naman
aagawin ako sa kanya!
Hinigit niya ako papunta sa itaas, padabog na sinara
niya ang pintuan ng kanyang kwarto. Sakto naman ang
pagtunog ng kanyang cellphone.
Binitiwan niya ang kamay ko at kinuha sa bedside table
ang kanyang cellphone. Sinagot niya iyon.
"Yes, I'll be there... tomorrow, what time it would
start? Alright, send me details..." pormal ang
pakikipag usap niya habang nasa akin pa rin ang
kanyang mata.
Umigting ang panga niya nang madako iyon sa suot ko.
Kumalabog ang puso ko, ano na naman? Sa suot ko naman
siya galit ngayon?
"Stop, stop talking... I have some important things to
do now, just send me the details..." mariin na sinabi
niya at hindi inaalis ang matalin na tingin sa akin.
Hinagod pa niya ako ng tingin at binaba ang tawag,
inis na binato niya lang iyon sa kamang nasa likuran
niya.
"You have the guts to wear that kind of dress,
really?" muling hinagod ako ng tingin, nagtatagis ang
kanyang bagang. "And for what the fuck is that red
lipstick?" mariing singhal niya.
Napalunok ako at nag iwas ng tingin. Kahit saan na
lang talaga nagagalit siya, hindi ko alam kung anong
dapat kong gawin. Ang tanggalin ba ito o hayaan na
lang siya magdakdak?
Wala namang mangyayari kung magdakdak siya! Nakasuot
na ko nito at may lipstick na ako! Mabubura ba noon
ang lahat? Psh.
"Shield, pwede ba..." singhap ko.
Nilapag ko ang aking sling bag sa couch niya. Huminga
ako ng malalim nang hindi siya huminto sa pagtitig ng
matalim sa akin.
"Nandito na 'to, e. Wala nang magagawa ang pagdaldal
mo d'yan! Tss..."
"Damn. Should I be happy with that? Huh?" I sensed
sarcasm. "You're making me pissed!"
Umirap na lamang ako.
Daig niya pa ang babae kung dumakdak at manermon,
mukhang tanga lang siya sa kakasalita sa tapos na at
nangyari na. Ano pang kailangan idakdak niya?
"I'm not yet done talking to you!"
Lumakad ako papunta sa balkonahe ng kwarto niya,
malawak na hinawi ko ang kurtina ng sliding door at
akmang bubuksan ko ang sliding door.
Pero laking gulat ko nang maramdaman ko ang pagkasira
ng dress ko mula sa zipper noon sa likuran! Fuck!
Anong ginawa niya?!
Sinara muli ni Shield ang kurtina ng sliding door.
"Shield!" halos maiyak na tili ko nang balingan siya.
Umigting ang panga niya. "Serves you right..."
Nagpuyos ako sa galit. Hindi ko inalintana ang
mamahaling dress ko na sira na!
"Fuck you!"
Marahas na sinampal ko siya, sasampalin ko pa lang
sana ulit siya sa kabilang pisngi nang hawakan niya
ang dalawang kamay ko bilang pagpigil doon.
"Fuck you! Damn you!" malutong na sigaw ko.
"Enough with your bad words, Yslah! Wala nang magagawa
ang pagmumura mo dahil nasira na..." he smirked. "Tang
inang dress 'yan, kulang ba sa tela ang pinagbilhan
n'yan?"
Nagpumiglas ako sa gallit. How dare say that?! Hindi
niya ba alam kung gaano kamahal 'to at regalo pa sa
akin 'to ni Doctor Dashiel Saavedra!
Iyon ang tanda na maayos akong nakasurvive mula sa
surgery! Kaya niya ako niregaluhan! It's important to
me!
Hayop talaga si Shield!
"Bwisit ka! Hindi mo alam kung gaano kaimportante iyon
sa akin!" sigaw ko.
Napapailing na ngumisi lang siya.
"Mas importante pa rin na ako lang ang nakakakita ng
balat mo, Yslah. You're showing too much of my
property..."
Napapikit ako ng mariin at nanghihinang napaupo sa
kamang nasa likuran ko. Parang nalugi ako, daig ko pa
ang siniraan ng closet. Nakakainis!
Importante ito sa akin.
Humakbang siya palapit sa akin at lalo pang sinira ang
dress ko, hindi ko alam kung bakit ganoon niya kabilis
nasisira iyon!
Napasinghap ako at sinampal siyang muli, hindi niya
iyon inalintana.
"Tang ina mo naman, e!" singhal ko. "Pasadya ito! Wala
na akong mahahanap na ganito!" halos maiyak na sinabi
ko.
Kinuha niya ang tshirt na nasa kama niya at sinuot
iyon sa akin.
"Let's just cuddle, I'm tired. Nagseselos ako,
matutulog muna ako mamaya ka sa akin..."
Sumampa siya sa kama at hinigit ako payakap sa kanya,
he groaned as he hugged me tightly. He kissed my
forehead.
"Don't be sad, I'll buy you a lot of long dresses..."
he laughed.
Ngumuso ako. Hinawakan niya ang pisngi ko at inangat
papantay sa kanyang mukha. Feeling ko talaga nalugmok
ako sa hirap.
"Ayaw ko kasi ng ganoong dress, next time I'll check
your closet para maitapon na ang mga dress na kulang
sa tela..." halakhak niya.
"Hayop ka..." bulong ko.
He smiled devilishly.
"Hayop saan, baby?" malisyosong tanong niya.
Chapter 48
Yugto 45
This chapter is tootoot!
Yugto 45
"Bastos ka talaga!" singhal ko.
Ginawaran niya ako ng isang magaan na halik sa labi.
"Pakasal na tayo, para makagawa na ng baby..."
halakhak niya.
Uminit ang pisngi ko at sapilitan umupo at dinuro
siya.
"Basto ka na manyak ka pa! Gago! Dapat talaga 'di na
ako pumunta rito, nasira pa tuloy ang dress ko..."
Napapailing na umupo rin siya at marahas na hinigit
ako, sinakop niya agad ang labi ko. Lahat ng anggulo
ng paghalik ay ginawa niya na parang may hinahanap o
inaalis siya sa aking labi.
Dumaloy ang libo libon kuryente sa aking katawan.
Parang nabuhay bigla ang mga dugo ko, damn!
Sinikop niya ang buhok ko papunta sa likuran lahat at
saka ako iginiya pahiga na hindi kinakalas ang
halikan, hinawi niya ang tshirt na suot ko at
nagsimulang gumawa ng kakaiba ang malikot niyang
kamay.
Bahagyang inangat niya ako at kinalas ang aking bra
mula sa likuran. Marahas na naghurumentado ang puso ko
sa sobrang kaba at excitement na pinaghalo.
Inalis niya iyon mula sa akin at tinapon lang kung
saan, sinunod niya ang tshirt ko. Tumindig ang
balahibo sa lamig ng aircon sa kwarto niya.
Hindi ko na macontrol ang sarili ko, lalo ko siyang
siniil ng halik kasabay naman ng kamay niyang humawak
sa aking dibdib.
Marahang minasahe niya iyon, ang isang kamay naman
niya ay gumapang papunta sa lacey shorts na suot ko.
Dahan dahan niyang binaba iyon habang abala na siya sa
pagpapak sa aking leeg.
"Fuck..." maluntong at mahinang mura niya.
Napaawang ang labi ko sa sensasyon at init na dinadama
ng buong katawan ko sa pagpapalang ginagawa niya. Lalo
pa nang bumaba ang halik niya.
Bumaba iyon sa aking collarbone, bawat parte ay wala
siyang pinalagpas, sumipsip siya sa kaliwang balikat
ko at sa kaliwang parte rin ng leeg ko.
"Shield..." a moan escaped me when he started sucking
my breast like a baby.
Napaliyad liyad ako at sumabunot sa kanyang buhok at
diniin pa siya lalo doon, habang abala siya sa
pagsakop sa tuktok ng dibdib ko ay marahang binaba
niya ang aking undies.
Lalong nagliyab ang pakiramdam ko dahil doon,
pinulupot ko ang aking hita sa baywang niya. Nakapikit
lang ang aking mga mata habang abala siya sa
pagpapasarap sa akin.
Humalik siya sa gitna ng aking dibdib pababa sa puson
at sa gitna ko, iginiya niya ang legs ko sa kannyang
balikat at lalo iyong binuka.
"Damn, baby..." marahas na bulong niya.
Lasing na napatingi ako sa kanya, nag umpisa siyang
humalik doon. Halos tumayo ang lahat ng balahibo ko sa
pagdampi ng labi niya doon.
Shit! Nahihiya ako pero hindi ko siya mapigilan sa
ginagawa, I want more...
Hindi maipaliwanag ang init na nararamdaman ko,
gumapang ang isang kamay niya doon at marahang
humaplos doon habang ang labi niya ay natagpuan ang
lagusan ko.
"Ahhh...." I moaned loudly as he stroke his tongue
inside my tight hole. "Oh shit..." lasing na mura ko.
Hindi ko alam kung nasasaktan ba siya sa sabunot ko
pero grabe na ang pagkakakapit ko sa buhok niya habang
ginagawa niya iyon.
Halos tumirik ang mata ko nang mag umpisang gumalaw
ang dila niya doon. Sobrang ingay na ang nagawa ko,
wala na akong pake kung may makarinig.
"Fuck, oh..." sunod sunod na ungol ko, ilang sandali
pa ay nanginig na ako at naghabol ng hininga.
Nanghihina na nabitiwan ko na ang kanyang buhok at
gusto ko nang matulog sa kapaguran pero napaungol na
naman ako nang gumalaw ang kamay niya doon.
"You can't sleep, baby...." bulong niya sa aking
tainga at binilisan ang galaw ng kamay niya doon.
"Oh my gosh, Shield- ah..." mabilis na ungol ko.
He chuckled as he nuzzles my neck. Nakaramdam ako ng
hapdi nang ipasok niya ang isang daliri niya doon at
marahang nilabas pasok.
Ngayon ko lang naramdaman ito, noong una namin ay wala
akong ganitong naramdaman parang ito pa nga ang first
time namin dahil sa sobrang sarap.
Napasinghap ako nang alisin niya iyon sa akin.
Umibabaw siya sa akin at hinalikan ang labi ko,
agresibo iyon at sabik.
"Ah..." lasing na usal ko nang kumiskis ang kanya
doon, mabilis na hinapit ko ang baywang niya.
Nakaboxers pa siya pero bukol na iyon at tumatama sa
aking gitna na lalong nagbibigay init sa akin. Ramdam
ko na rin ang init ng gitna ko.
Fuck! What have you done, Shield?!
He groaned when I touched his crotch. Hindi biro ang
bukol na iyon, mabilis na inalis ko ang aking kamay
doon dahil sa kaba. Fuck!
Mabilis na umupo ako at umiling iling, para akong
nagising sa isang napakasarap na panaginip. But no!
Ayaw kong maramdaman pumasok ulit iyon sa akin.
It would hurt, big time!
Hindi niya pinansin ang pag iling iling ko, marahas na
hinalikan niya akong muli. Lalo pa akong napasinghap
nang damhin na naman niya ang kaselanan ko.
Hindi ko maituloy ang sasabihin ko tuwing matatamaan
niya ang kiliti ko roon.
Muling nayanig ang katawan ko nang may lumabas na kung
ano na naman mula sa akin. Gusto ko na talagang
matulog dahil sa nakakaliyong pakiramdam.
"Ah!"
Sumigaw at napaigtad ako sa sakit nang maramdaman ko
ang pagpasok niya sa akin, hindi iyon buo pero sobrang
mahapdi na! Paano pag buo pa!
He laughed as he shut me up with a full of lust kiss,
he then pushed inside me. Nakagat ko ang labi niya
dahil sa impit na sigaw ko nang mapasok na siya ng
buo.
"Fuck, I'm sorry... I couldn't help it, baby..."
hinalikan niya ang noo ko at muling dumiin sa akin.
"Ack~" Impit na daing ko.
Pinagpatuloy niya ang paglabas pasok sa akin,
nasasaktan man ako ay hindi ko na pinansin dahil agad
namang nawala iyon at napalitan ng kakaibang sarap!
Fuck!
Wala akong ginawa kundi ang umungol ng malakas at
mahaba sa buong kwarto.
"Ugh..." he groaned. "Baby..."
Hanggang sa marating ang sukdulan pero hindi pa siya
nakuntento, tinalikod niya ako mula sa kanya at
napasinghap ako nang maramdaman ang maingat niyang
pagpasok muli.
Hinawakan niya ang magkabilang balakang ko at halos
lumipad na ako sa sobrang sarap noon. Nag umpisa
siyang maglabas pasok sa akin.
Habol hininga naman akong umuungol.
I moaned his name over and over again.
Napadilat ako nang madinig ang dalawang beses na katok
sa pintuan ng kwarto niya. Hindi siya tumigil kahit
nadinig iyon o hindi niya nadinig talaga?
"Sir-"
"Later!" sigaw ni Shield.
Oh my God! Napadapa ako sa unan para pigilan ang ungol
ko, yumakap si Shield sa baywang ko at pinagpatuloy
ang paglabas pasok sa akin.
"Fuck... Shield, stop!" impit na ungol ko sa
kahihiyang nararamdaman.
Pero laking gulat ko nang iharap niya akong muli at
ihiga ng maayos sa kama pero hindi inaalis ang kanya.
Sobrang hirap pigilan ng ungol ko. Kundi lang ako
nahihiya ay kanina pa ako nagsisigaw ng ungol dito.
Ramdam na ramdam ko ang bawat madiin na pagpasok niya
sa akin.
Iginiya niya ang isang binti ko sa braso niya at
lalong diniinan ang ginagawang pagpasok sa akin.
Nakapikit lang ako at nakanganga habang naghahabol ng
hininga.
"Fuck, baby... I love you..." he was groaning.
Hindi ko alam kung ilang beses kong narating ang rurok
ng kalangitan pero kanina ko pa nararamdaman iyon ng
paulit ulit, sobrang nakakapagod pero tuwing gagalaw
siyang muli ay nababalutan ulit ako ng init.
Fuck, hindi ako pwedeng mabuntis! Pero hindi iyon
nilalabas ni Shield! Nasa loob ko lahat! Hindi ba siya
marunong o sadya iyon? Fuck!
"Damn.... Ah, baby... Please, hindi- pa pwede! Shield,
oh gosh!" napatili ako nang umupo siya at ikandong ako
habang nasa loob pa rin siya.
Ginalaw niya ang balakang ko paulos sa kanya, lalong
sumarap iyon. Pumikit ako at yumakap sa ulo niya
habang ako na mismo ang gumagalaw sa ibabaw niya.
He groaned, humalik siya sa balikat ko at nakaalalay
pa rin sa balakang ko.
Bawat pag ulos ko ay binabagalan ko at talagang
pinapasok iyon ng buo sa akin.
Nanginig na naman ang buong kalamnan ko, hanggang sa
hindi ko talaga kinaya. Bumagsak akong parang lantang
gulay sa leeg niya. Naghahabol ako ng hininga.
I heard him chuckle. Hinalikan niya ang pisngi, noo at
labi ko. Diniinan niya pa ang paghalik doon at saka
sumiksik din sa leeg ko.
Fuck!
I'm fucking tired.
Hindi ko akalain na magagawa namin iyon ng madaming
beses ngayong araw. Sadyang nakakapagod, I felt like
lifeless! Barely breathing and having no energy at
all...
Napangiti ako. "I love you..."
"I love you more, baby..."
Maingat na pinagpalit niya ang pwesto namin, napaungol
at napasinghap pa ako nang alisin niya ang kanya sa
akin. Muling humalik siya sa leeg ko at doon na nawala
ang ulirat ko.
Halos kinabukasan na ako nang magising, ni hindi man
lang ako nagising dahil sa gutom. Tanghalian at
hapunan ay 'di kami nakakain ni Shield.
Yumakap ako sa baywang niya, mahimbing pa rin ang
kanyang tulog at mukhang pagod na pagod talaga siya.
Sumiksik siya sa leeg ko at umungot.
Lalo niyang hinapit ang baywang ko payakap sa kanya,
napahinga ako ng malalim at humalik sa dibdib niya.
Muli akong hinila ng antok.
Chapter 49
Yugto 46
Yugto 46
"Alright, baby..." si Shield.
Napairap ako at hinampas ang unan sa harapan ko.
"Kasalanan mo! Hindi na ako nagkakaroon! Baka- ano!
Nakakainis ka!" singhal ko.
He laughed. "Talaga, baby? Wow!"
Napasinghap ako sa kasiyahan ng boses niya. Wala naman
akong nararamdamang pagsusuka o sign ng pagbubuntis
pero delay na ako ng two weeks!
Kinakabahan ako. Ayaw ko magtake ng PT dahil mas
natatakot ako, damn! Anong sasabihin ko sa mommy at
daddy ko?
Alam nila na si Xendo at Ako, wala ng kami ni Shield
iyon ang talagang alam nila. But fuck, what just
happened?
Malalaman na lang nila na buntis ako at si Shield ang
ama? Ano 'yon? God! Nakakahiya sa parents ko at sa mga
kaibigan ko kung sakaling magkatotoo nga.
Ano na lang sasabihin nila?
Inis na humiga akong muli sa kama at huminga ng
malalim at bumuga. Tumulala ako sa kisame at naglakbay
ang diwa.
Bakit kasi 'di ko pinigilan? At bakit ba 'di siya
gumamit ng protection! Hindi talaga siya nag iisip!
Bwisit.
Paano na?!
Anong sasabihin ko?
Magiging ayos lang ba iyon sa kanila kung sakali?
Natatakot ako na baka paghiwalayin kaming dalawa.
Hindi naman kasi tama ang ginawa ko, pinaasa ko si
Xendo at ngayon nagmamahal at mukhang nagpabuntis pa
ako sa ibang lalaki.
Naalala ko pa ang mga pangarap naming dalawa noon,
naalala ko na gustong gusto niya ng beach wedding.
Natutuwa ako noon dahil mahal ko pa siya noon, lalo na
pag nangangarap kami tungkol sa future pero pag
naiisip ko iyon ngayon?
Damn, 'di ko na maramdaman ang pagkatuwa.
"Universe to Yslah Disney dos Santos, please? With
extra mind for her to communicate with us... not to
tulala much..." sigaw ni Berna habang kinalampag ang
lamesa.
Napaitlag ako at napabaling ang atensyon sa kanilang
tatlo. Nakatingin sila sa akin na parang nagtataka
talaga sa pagtulala ko.
"Anong problema mo?" malumanay na tanong ni Iza sa
akin.
Sumimsim muna ako sa baso ng tubig bago sila balingan
ulit, parang nanuyo ang lalamunan ko.
Totoong kaibigan ko sila pero bakit nag aalinlangan
akong sabihin sa kanila ang gumugulo sa utak ko?
Surely, they'll be surprised...
Wala naman sigurong masama kung sasabihin ko iyon,
besides wala namang kasiguraduhan iyon. Baka delay
lang talaga ako.
Damn.
"Tell us, lala!" halakhak ni Aira habang kumakain ng
isang sweet corn, nakadekwatro pa siya at aliw na aliw
sa kanyang pagkain.
Napangiwi sila Berna at mukhang na disgusto kay Aira.
I sighed. "Hindi pa ako nagkakaroon..."
Sabay sabay namilog ang mga mata nila at napasinghap
sa sinaad ko, mukhang nagugulat sila na hindi
makapaniwala sa nasabi ko.
"Ng? Sweet corn?" tanong ni Aira. "O, sa'yo na lang
'tong isa ko..."
Binto agad ni Berna ng throw pillow si Aira para
manahimik, hindi niya inalis ang tingin sa akin.
Suminghal si Aira pero pinagpatuloy na lang ang
pagkain niya.
"As in? Kailan pa? Ilang araw? Linggo?" aligagang
tanong ni Iza.
Kinagat ko ang aking labi.
"Tang ina, hindi ko akalain na magagawa niyo ni Shield
iyon... Malaki ba?" biglang tanong ni Berna. "Hindi
siya gumamit ng trust? Puta naman, bakit!"
napapasinhap niyang sabi.
Nag init ang pisngi ko at walang mahanap na salita.
Bakit nga ba kasi hindi siya gumamit ng condom! Fuck,
iyan tuloy!
"Pero imposibleng mabuntis ka agad! Ano ba? Ilang
beses ba?" tanong ni Aira bigla na ngayon ay nilapag
na niya ang kanyang pagkain sa center table.
Lalong uminit ang pisngi ko dahil sa tanong nila. Do
they need to know that? Kailangan ba?
"Ano- ano... Ah..."
"Tang ina, Disney! Ilang beses?!" malakas na sigaw ni
Berna.
"Hindi ko nabilang!" bigla kong naisigaw. "Hindi ko
alam, okay? Hindi ko nabilang!" parang sumabog ako
dahil sa pamamadali nila sa akin.
Nanlaki ang mata nila at napasapo sa noo nila.
Nakakahiya pero hindi ko na mababawi iyon, nasabi ko
na, e. Wala na kong magagawa, tsaka kailangan ko
talaga ng mapagsasabihan ng problema ko ngayon.
Masyado ko na kasing naiisip iyon.
"Fuck it, Dis! Tapos 'di siya nag withdraw? Damn, wala
na! Buntis ka na, walang duda!" si Berna, napapailing
at humawak sa sentido niya.
Umiling ako. "Hindi... pinigilan ko naman siya,
pero..." napapikit ako ng mariin at umiling na lang.
Sumunod na araw ay maaga akong nagising dahil sa
pagbaliktad ng aking sikmura, mabilis na tinakpan ko
ang aking at tumakbo papunta sa banyo.
Lahat ng kinain ko magmula kagabi ay naisuka ko sa
sink. Shit! Hindi ako tanga para 'di ito maintindihan!
Hindi ko alam kung ilang minuto ang tinagal ko sa
pagsusuka at paghihilamos dahil sa pakahilo ko,
huminga ako ng malalim.
Namuo ang luha sa aking mata at hinawakan ang aking
tiyan habang nakatingin sa repleksyon ko.
"Baby..."
Nakita ko mula sa repleksyon si Shield na nasa hamba
ng pintuan ng banyo at nakatingin sa akin.
I sighed as tears rolled down to my cheeks. Napaawang
ang labi niya at nakatingin sa repleksyon ko at sa
kamay kong nakahawak sa aking tiyan.
Parang hindi siya makagalaw at nakaangat ang dalawang
kilay habang nasa pintuan, nakatitig lang siya sa
tiyan ko.
Siminghot ako at pinunasan ang aking luha sa pisngi.
Huminga siya ng malalim at lumapit na sa akin, mula sa
likuran ay pumulupot ang kamay niya sa aking tiyan.
Hindi ko mabasa ang ekspresyon niya, pero lamang sa
mga mata niya ang pagkislap at halatang nakangiti
iyon. Ilang saglit pa ay pumikit siya at hinalikan ang
sentido ko.
"Nakashoot ako! Fuck..." malutong na bulong niya sa
sobrang kasiyahan. "I love you, I love you so much..."
madiin na humalik siya sa balikat ko. "Mahal na mahal
kita... H'wag ka nang umiyak..."
Ngumuso lang ako at tumitig sa repleksyon namin.
Kumalabog ang puso ko, hindi ko pa alam kung anong
dapat kong maramdaman pero masaya ako dahil nakikita
kong masaya si Shield.
"I love you too..." usal ko. "Pero, paano ito? Hindi
alam ng parents ko Shield, alam nilang si Xendo ang-"
Hindi ko naituloy ang sasabihin ko nang madiin na
halikan niya ang labi ko.
"Hindi mo siya nobyo..." mariin na sinabi niya. "Let's
go..." hinigit niya ang kamay ko.
Kumunot ang noo ko habang dinala niya ako sa walk-in
closet ko at siya mismo ang naghalungkat ng dress
doon.
"Saan tayo pupunta?"
Ngumisi siya at hinagkan ang noo ko. Inabot niya sa
akin ang isang white formal dress ko.
"Magpapakasal tayo..." aniya. "Sorry, pero papakasalan
na kita ngayon mismo. Sa susunod na ang church
wedding..." halakhak niya at kinurot ang pisngi ko.
Nalaglag ang panga ko. Hinubad niya ang damit ko at
siya mismo ang nagbihis sa akin ng white dress na
pinili niya, hindi ako makapagsalita at makagalaw.
Nakatulala lang ako sa bawat kilos na ginagawa niya,
ilang saglit pa ay binuhat niya ako at iniupo sa aking
kama. Dala niya ang isang beige na doll shoes at
sinuot iyon sa akin.
"Shield!" angil ko. "Ano ba? Bakit ngayon agad? Hindi
pa alam ng magulang ko!" gulat na sinabi ko.
"Kailangan ko ng permiso nila..."
Huminga siya ng malalim.
"I have your dad's permission, baby..."
Sinikop niya ang aking buhok sa likuran lahat at
laking gulat ko nang umpisahan niyang itirintas ang
mahabang buhok ko.
Damn, bakit ba ganito siya?
Hindi talaga ako naniniwala na may isang lalaking
katulad niya. Nag iisa lang siya! Kaya sorry na lang
kayo, nasa akin na siya.
Napangiti ako.
"Masaya ka ba?" tanong ko. "Masaya ka ba na binuntis
mo ako kaagad?" gigil na tanong ko.
Nakakainis kasi siya, bakit binuntis niya ako agad?
Kahit nasa tamang edad na kami, hindi naman dapat
minamadali iyon.
Masaya naman ako sa nangyayari sa amin ngayon, sa
relasyon namin kahit wala pa naman talaga.
Ngayon pa lang ay nahihiya na ako kay Xendo,
magpapakasal ako ngayon nang hindi ko man lang siya
sinasabihan na ihinto ang panliligaw niya.
"Very much happy, baby..." maligayang sinabi niya.
"Iyon talaga ang plano ko, kaya lang inuna ko na iyong
baby para wala ka na talagang angal..." he chuckled.
Hinaplos niya ang aking pisngi at hinalikan ang kamay
ko.
"Akin ka na talaga ngayon, wala ka nang kawala pa..."
ngumisi siya. "Pakiramdam ko ito na ang pinakamasayang
araw ng buhay ko, nalaman kong may angel na tayo at
magpapakasal tayo..."
Ngumuso ako at lumakad papunta sa tukador, tiningnan
ko ang aking repleksyon. Medyo namumutla ako at
nangangalumata dahil sa kakulangan sa tulog.
"Mahal na mahal din kita, Shield. Pero naiinis ako
sa'yo dahil naging abusado ka!" umismid ako.
Kinuha ko ang concealer at naglagay sa ilalim ng aking
matang medyo maitim, pakiramdam ko napakapangit ko
ngayon.
Tumayo siya mula sa kama at pinulupot na naman ang
kanyang kamay sa aking baywang. Siniksik niya ang
kanyang mukha sa aking leeg at tumitig sa repleksyon
ko.
Naglagay ako ng lipstick na hindi naman mapula
masyado, para lang mawala ang kaputlaan ng labi ko.
Nakakahiya naman kung napakapangit kong bride.
"Hahayaan kita maglagay ng ganyan ngayon, just now..."
hinalika niya ang balikat ko at hinigpitan ang yakap
sa akin.
Halos manindig ang mga balahibo ko dahil sa kilig.
Nakakainis talaga siya, napakalambing masyado akala mo
walang bukas!
Masaya ako, sobra sobra!
Poproblemahin ko na lang siguro ang mga gumugulo sa
akin pagtapos naming makasal ni Shield.
Ayos lang naman sa akin na hindi enggrande o bongga
ang magiging kasal ko, what important is us. Shield
and I...
I'm marrying him today, walang makakapigil. Sabi naman
niya next time na lang ang church wedding.
Ibig sabihin walang makakaalam na ikakasal kami
ngayon, kaming dalawa lang at ang angel namin.
Nakakatuwa, mayroon na palang nabubuhay sa aking
tiyan. Hindi ko na kailangan patunayan iyon sa
pamamagitan ng PT or check up.
Nararamdaman ko na rin naman at sobrang napakasaya sa
pakiramdam noon, hindi ko alam kung ano pang
mararamdaman ko ngayon.
Chapter 50
Yugto 47
Yugto 47
Katulad ng gusto ni Shield ay nakasal kami kahapon
nang walang nakakaalam, pero ngayon ay pupunta kami sa
kanila.
Hindi din pala siya ready kahapon magpakasal, nagsuot
lang siya ng white t shirt at pants. Sira ulo, noong
malaman niyang buntis ako nagmadali na daw siya.
"Shield, kinakabahan ako!" my voice is shaking.
Ngumiti siya at hinawakan ang kamay ko habang
nagdadrive siya. Hinalikan niya 'yon.
"Baby, don't be so nervous. Our angel might be
scared..." malambing na sinabi niya. "Kilala mo naman
na sila Mom and Dad. Bakit kinakabahan ka pa?"
Pinandilatan ko siya.
"Malamang, kinasal tayo kahapon and what? Malalaman
nila ngayon, anong sasabihin nila! Sige nga!"
iritadong sinabi ko.
Mabibigla sila, of course. Wala man lang nakakaalam na
kinasal kami sa both sides namin, nakakahiya at
nakakakaba.
Dalawa lang naman ang magiging reaksyon nila.
Magugustuhan o hindi magugustuhan and I'm afraid that
they might not like it.
Syempre, ilang taon kong iniwan si Shield at walang
nakakaalam sa kanila kung bakit. Maaaring alam ni
Matrix pero ang mga parents nila, hindi.
Naalala ko noong unang makita ulit nila ako pagtapos
ng tatlong taon, halata sa mukha ng mommy ni Shield na
hindi n'ya nagustuhan ang pagpapakita ko.
Hay...
Alas dose nang marating namin ang kanilang mansyon,
mabilis na umikot si Shield papunta sa front seat para
pagbuksan ako.
Nakakainis siya, ginagawa niya akong disabled! Parang
'di ko naman kayang buksan 'yon. Inismiran ko siya
pagkahawak niya sa kamay ko.
"What? Wala ka nang red days ngayon..." halakhak niya.
"Pero ang sungit mo pa rin..." nanggigil na hinalikan
niya ang pisngi ko. "I love you..."
Napahagikgik ako. "Ang landi mo, Shield!"
"Sa'yo lang naman ako malandi, dapat malandi ka rin sa
akin!" angil niya.
Malakas na tumawa ako. "Leche ka. Tumigil ka nga..."
Pinatunog niya ang car alarm pagtapos ay yumakap sa
baywang ko. Wala pa yatang balak pumasok ang baliw,
napakaharot pa.
"Wala pang balik 'yong I love you ko, ah?" maktol
niya.
Ngumisi ako. "Pangit mo! Ang init, pumasok na tayo!"
pumadyak ako dahil ayaw niyang pakawalan ang baywang
ko.
Ngumuso siyang nagpipigil ng ngiti. "I love you!"
Napapikit ako ng mariin. "Oo na! I love you too! Ang
landi naman kasi!"
Humalakhak siya at pinagsiklop ang mga daliri namin.
Napakaarte niya talaga.
Huminga ako ng malalim. Kahit papaano ay kumakalma ako
sa mga ginagawa n'ya.
Sana naman hindi sila tumutol o umangal sa ginawa
namin ni Shield na pagpapakasal, sana ayos lang sa
kanila.
Naiisip ko pa lang na ayaw nila sa ginawa namin ay
nasasaktan na ako, parang ang hirap lang talaga
tanggapin.
Hindi rin pala nila alam na buntis ako, sasabihin din
ba ni Shield iyon ngayon?
Panay pagbuntong hininga ang nagagawa ko habang
naglalakad kami patungo sa double doors ng mansyon
nila.
"Baby, you're shaking..." pinisil niya ang kamay ko at
hinalikan na naman iyon. "Baby, it's okay..."
Sigurado ako na namumutla na ako ngayon, binuksan ni
Shield ang pintuan. Pinulupot niya ang kanyang braso
sa aking baywang at giniya na ako papasok.
Kinuha agad ng kasambahay nila ang bag at coat na dala
ni Shield. Bumati siya sa amin na nginitian ko lang
dahil baka manginig ang boses ko pag nagsalita ako.
"Where are they?" kaswal na tanong ni Shield.
"Nasa dining area ho, Sir..." sagot ng kasambahay.
Tumango lang si Shield at saka na ako iginiya papunta
sa kanilang dining area.
Nanlalamig ang mga butil ng pawis ko sa ilong at noo,
nawalan ng kwenta ang aircon ng mansyon nila dahil sa
kaba ko.
"Shield..." hinila ko ang kamay niya.
Huminga siya ng malalim at hinapit ang baywang ko,
ginawaran niya ako ng mabilis na halik sa noo at labi.
"H'wag ka na kabahan..."
Ngumuso lang ako at nagpatangay na. Nadinig ko na ang
tawanan ni Cash at Rocket doon, tumawa din ang mommy
nila dahil sa biro ni Rocket.
Tahimik na kumakain naman si Matrix sa tabi ni Cash,
si Rocket ang nasa harapan nila. Ang mommy't daddy
nila ay magkatapat sa magkabilang dulo ng hapag
kainan.
Huminga ako ng malalim at bumuga, para kumalma ang
puso kong naghuhurumentado sa kaba.
"Ailler! Whoah, with my sis in law..." maligayang ani
Rocket na lalong nagpakaba sa akin.
Bumaling ang atensyon nila sa amin except Matrix who's
busy eating leche flan na parang mawawala iyon pag
lumingon siya.
Ngumiti agad si Tito Arren sa akin. "Yslah, Ailler...
Let's eat!" anyaya niya.
Ngumisi si Shield.
"Tamang tama, hindi pa kami kumakain..." aniya.
Sumipol si Rocket. "Pihikan na ba si Disney?"
makahulugang tanong niya, natatawa.
Malapad na ngumisi si Shield at tumango. Nagtiim
bagang ako dahil sa sobrang kaba, parang iniipit ang
puso ko kaya sumisikip ito.
Pinisil ni Shield ang tagiliran ko at saka pinaghila
ako ng upuan sa tabi ni Rocket, siya naman ang nasa
kabilang side ko.
Humalakhak si Rocket at pumangalumbaba habang
tinititigan ako.
"You look chubby..." makahulugang puna na naman n'ya.
Dinikit ni Shield ang labi niya sa tainga ko. "He
knows..."
Nanlaki ang mata ko. Humagalpak sa tawa si Rocket at
napailing iling.
Damn.
Bakit si Rocket daldal pa ang pinagsabihan n'ya?
"Your reaction was priceless..." he smirked. "And oh,
I like your ring..." nagpipigil siya ng tawa. "It's
shining..."
He's a big spoiler! God! Shining niya mukha niya!
Nanlaki ang mata ni Tita nang mapatingin sa ring
finger ko, lumipat iyon sa kamay naman ni Shield.
Halos hindi siya kumukurap at nagtakip ng bibig.
Napakurap kurap ako. Hinawakan ni Shield ang kamay ko
na nakapatong sa table.
"Ma, why are you crying!" natatawang puna ni Shield.
"Mamaya ka na umiyak sa susunod na malalaman mo..."
tumaas baba ang kilay niya.
Napalunok ako at tumingin kay Shield, nakatingin siya
sa mommy niya na umiiyak pa rin. Tumikhim si Tito.
"Honey, stop crying..."
Napailing iling si Tita at bumuga ng hangin, gamit ang
kanyang kamay ay pinaypay niya iyon sa kanyang mata at
tumingala.
"I can't believe it, Ailler..."
Parang may kumurot sa puso ko nang ganoon ang una
niyang sabihin. Hindi ko kasi mabasa kung masaya ba
iyon o hindi, masyadong maraming emosyon sa himig
niya.
"Ma naman!" halakhak ni Rocket. "Paano pa pag ako ang
nagpakasal, baka hindi ka na tumigil sa kakaiyak
mo..."
"Psh, child abuse..." malamig na singit ni Matrix.
Humagalpak sa tawa si Cash. "Boom! Child abuse lang
ba? Babaero nga... Hindi pa kuntento sa little girl
n'ya..."
"Shh! Stop it!" iyak ng mommy nila. "Bakit ba pinag
uusapan n'yo ang mga nobya n'yo rito? Nakakainis kayo,
ikaw August ang sabi mo hindi mo ako ipagpapalit!
Anong sinasabi ni Bunso na child abuse? Minor ba ang
nobya mo?!"
Namilog ang mata ni Rocket, malakas na tumawa si Cash.
"Oo, my! Minor na minor but she's not his
girlfriend... I don't know, maybe just his past
time..." si Cash.
Namilog ang mata ni Tita. Napahugot ako ng malalim na
hininga.
"Mag uusap tayo mamaya, August..." ani Tita. "But for
now, I want to ask my Ailler..." she cried. "Ailler,
bakit hindi mo sinabi? Bakit malalaman na lang namin
na kasal ka na?"
Nangilid ang luha sa aking mata. Fuck, this is what I
expect. Hindi niya nagustuhan iyon, pinipiga ang puso
ko dahil doon.
Masyadong sumasama ang aking loob, lalo na pag nasa
ganitong sitwasyon ang relasyon namin ni Shield.
Kasal na kami dapat 'di na ako namomroblema sa mga
ganitong bagay, pero ayaw ko naman na ayaw sa amin ng
mommy n'ya. Kay Tito Arren ay nakikita ko namang
masaya s'ya.
"Ma, biglaan po talaga 'yon. I couldn't wait any
longer, but I'm starting to plan our church wedding...
maybe next month or next two months habang wala pang
baby bump ang asawa ko..." tumaas ang isang kilay n'ya
at malapag na ngumisi pa sa mommy niya.
Tumindig ang balahibo ko, nag umpisa na ring manginig
ang labi ko dahil sa pasimpleng pag-amin n'ya.
Parang may malambot na humaplos sa puso ko nang
madinig mula sa kanya na asawa niya ako, si Shield
talaga ang lalaking kahit anong sabihin ay kinikilig
ako.
Lahat naman ng tao ay maaaring magbago at mawala,
ganoon ang nangyari sa akin. Nawala at nagbago ang
nararamdaman ko para sa kanya pero dahil sa kanya din
ay bumalik iyon at naging sobra pa...
Lalong namilog ang mata ni Tita at humagulgol na,
hindi na niya napigilan ang paghagulgol sa nalaman
niya.
Gulat din ang reaksyon ni Cash, si Rocket naman ay
nakanguso lang habang nakatunghay sa mommy niya at si
Matrix ay walang emesyong nakatingin lang rin at
nakikinig sa lahat.
Bigla ay parang natuwa ako sa itsura niya, ngayon ko
lang naramdaman ang pagkatuwa sa mukha ni Matrix kahit
wala siyang emosyon o reaksyon man lang.
Parang mas nagustuhan ko pa nga na ganoon ang kanyang
mukha ngayon, ang sarap titigan lang maghapon.
"Ma!" pamaktol na tawag ni Rocket.
"Oh God, Ailler..." umiiyak na sambit ni Tita.
"Ailler, what have you done?"
Ngumuso ako at napaiwas ng tingin kay Matrix nang
mapalingon siya sa akin. Naramdaman yata n'ya na may
nakatingin sa kanya.
Bumaling ako kay Shield na nakangiti lang.
"Ma, nakashoot s'ya kaya ganoon..." halakhak ni
Rocket. "Stop crying, ma. Next time si Arrence na
'yan... o kaya si Bunso..." nang iinis na himig pa
niya.
"August, stop! Lalo mo lang pinapaiyak, e!" inis na
sinabi ni Cash. "Sira ulo ka, ikaw ang next! Baka nga
puro panganay pa..."
"Tumigil kayo!" Tita cried.
Huminga ako ng malalim at kinagat ang labi ko.
"Tita, I'm sorry... masyado po- kaming naging mabilis
sa mga bagay na ganito..." nagyuko ako ng ulo.
Humikbi siya at hindi sumagot.
"Baby..." si Shield. "Ma, masyado ko talagang
minabilis iyon para wala na siyang kawala sa akin..."
ngumiti siya sa mama niya. "I'm not sorry... I'm
really really happy..."
Sumipol si Rocket at Cash.
"Wow! Binata na si Ailler..." halakhak ni Cash.
"He's a father now, idiot..." malamig na singit ni
Matrix.
Napangisi ako kahit hindi dapat, masyado akong
natutuwa kay Matrix ngayon. Sa lahat ng ginagawa niya,
sa bawat pagsasalita niya ng tipid.
"Stop staring at him..." inis na bulong ni Shield sa
akin.
Ngumuso ako. Hindi namin natapos ang pananaghalian,
lumipat kaming lahat sa sala nila para pag usapan daw
ang tungkol sa amin ni Shield.
Si Matrix ay umalis na dahil may klase pa siya, si
Cash at Rocket naman ay pumunta sa likurang bahagi ng
mansyon dahil magbibilliards raw sila.
Kami na lang ng parents ni Shield ang naiwan sa living
room nila, kusang nagbutil na naman ang aking pawis sa
ilong at noo.
Ngumiti si Shield at pinunasan ng kanyang daliri ang
aking ilong at noo. He mouthed I love you.
Napanguso ako.
Tumigil na sa pag iyak si Tita, katabi niya si Tito
habang magkahawak sila ng kamay. Nakaupo silang dalawa
sa tapat namin ni Shield.
Nakatingin si Tita sa aming dalawa, walang emosyon ang
kanyang mukha ngayon.
Tumikhim si Tito. "So... Ailler, will you explain
now?"
"Ailler, kailan kayo nagpakasal at bakit hindi mo man
lang sinabi sa amin? We deserve to know that!" gitil
na anas ni Tita.
Huminga ng malalim si Shield.
"Ma, dapat nga mas nauna pa iyon sa baby namin. Dapat
kasal muna kami bago siya nagbuntis, kahapon lang kami
nagpakasal..." kaswal na sagot ni Shield.
Ganoon din ang plano ko noon, ayaw kong may mangyari
muna sa amin ni Shield hangga't hindi kami kasal.
Pero noong nawala ang pagmamahal ko sa kanya, gusto ko
pa rin na siya ang pagbigyan ko noon. Wala naman
kasing kasiguraduhan kung kami talaga hanggang huli.
Hindi ko rin inaaasahan na babalik ang nararamdaman ko
para sa kanya, kaya ito kami ngayon sa harap ng mga
magulang niya dahil naging mabilis kami.
"Why didn't you invite me? Am I not that important to
you, huh? I hate you, Anak..." paiyak na sambit ni
Tita.
Kumalabog ang puso ko. Ang akala ko ayaw niya sa amin
ni Shield, ang akala ko ayaw niya sa akin para sa anak
niya!
Pero nagagalit lang siya dahil di siya inimbita?
Seriously?
Mahinang natawa si Shield. "Ma, may church wedding
kami. Wala din naman talagang nakakaalam ng kasal
namin kahapon, si August lang..." aniya. "I'm sorry,
Ma..." he smiled.
Ngumuso si Tita. "Nakakainis ka, may apo na pala
ako..." aniya. "How's your pregnancy, hija?"
Bumaling sila sa akin. Ngumuso si Shield at sinikop
ang buhok ko sa likuran. Inayos niya rin ang sleeves
ng dress ko.
"Uhm... magpapacheck up pa lang po kami mamaya,
Tita..."
Ngumiti siya. "Ilang linggo na ba?"
"One month, ma..." si Shield ang sumagot.
Nagtataka ako kung bakit wala akong cravings, ang
nakita ko sa internet ay magkakaroon ako ng cravings
pag three weeks na.
Pero hanggang ngayon, parang natural pa rin. Wala
akong hinahanap, wala akong pinaglilihian.
Minsan namumutla lang ako at nahihilo, iyon lang ang
kakaiba sa akin. Iyon lang ang kakaiba sa pagbubuntis
ko.
"May cravings ka na ba? Naglilihi ka na ba?" tanong ni
Tita.
Shield chuckled. "Wala, pero sobrang sungit n'ya at
napakadali niyang mainis..."
Epal 'tong si Shield, hindi naman siya ang tinatanong
pero kung makasagot dinaig pa ko.
"Wala naman po, Tita..."
"Mm, baka late lang... hintayin mo lang, Ailler...
mahihirapan ka..." humalakhak si Tita. "Masaya ako
para sa inyong dalawa, pero hindi ba't may nobyo ka?"
takang tanong niya.
Kumalabog ang dibdib ko, parang may tumusok na
kutsilyo nang maalala ko si Xendo. Wala naman kaming
relasyon pero nasasaktan ako dahil parang ang sama
ko...
Umigting ang panga ni Shield.
"Ma, hindi n'ya nobyo iyon..." mariing sambit niya.
Pinisil ko ang kamay niya. Masyado na naman umiinit
ang ulo niya pag ganoon ang kanyang nadidinig, katulad
sa mga chats nila Berna kahapon sa akin.
Nagalit agad siya basta nasa usapan si Xendo, ewan ko
ba.
Huminga ako ng malalim. "Tita, hindi ko po nobyo si
Xendo... naging magkaibigan po kami noon sa US..."
Tumango si Tita.
"So... when are you planning the church wedding?
Kailangan bago lumabas si baby ay kasal na kayo..."
Tumango tango ako. Si Shield naman ay mukhang nag iba
na naman ang mood, inis na ang ekspresyon niya ngayon.
"As soon as possible, mamaya pagtapos ng check up
niya. Pupunta kami kay Auntie Farah for Yslah's
wedding gown..." pinal na sinabi ni Shield.
Chapter 51
Yugto 48
Yugto 48
"Doon muna tayo sa inyo, Shield..." pamimilit ko sa
kanya.
Iritadong sumulyap siya sa akin. "And what? Watch
whatever Matrix doing? The fuck, Yslah!"
Napanguso ako at kumamot sa aking ulo. Inis ang
kanyang mukha habang nagdadrive, patungo kami ngayon
sa bahay namin dahil nainis siya kagabi sa akin.
"Bakit ba naiinis ka! E, gusto ko nga sa inyo!"
pagalit na singhal ko.
Naiinis ako sa kanya dahil pinagkakaitan niya ako sa
mga kagustuhan ko, gusto kong makita si Matrix!
Minsan naiisip ko kung bakit, pero pag naaalala kong
buntis ako saka ko napapagtanto ang lahat. Marahil ay
si Matrix ang pinaglilihian ko.
Aliw na aliw ako sa kanya sa tatlong araw na tinagal
namin ni Shield sa kanila, ayaw ko pa kasing umuwi
dahil hindi pa ako handa na harapin ang parents ko.
Ganoon din si Xendo, nakapatay lang ang cellphone ko
sa nagdaang araw. Ayaw ko muna ng kahit anong
kumunikasyon, sa mga kaibigan ko naman ay account ni
Shield ang ginagamit ko para makausap sila.
Noong isang araw ay nagpacheck up kami ni Shield,
sinabi sa akin ng doktor na baka late na ako magkaroon
ng cravings at mood shifting.
Hindi pa namin alam ang gender ng baby.
But I want a baby girl... well, Shield's fine whatever
gender it is...
Pagtapos ng pagcheck up namin ay pumunta kami sa
Auntie ni Shield, sister ng mommy nila na mommy naman
ni Zoriel. Sa mother side pala sila magpinsang dalawa.
Matalim na tumingin ako sa kanya nang hindi niya
ibalik ang sasakyan sa daanan papunta sa kanila.
"Kapag inuwi mo ako sa bahay namin ngayon, h'wag ka
nang magpapakita sa akin!" singhal ko.
Napasinghap siya at iritado pa rin na sumulyap sa
akin, inis na hininto niya ang kotse sa isang parking
area ng restaurant.
"Are you crazy? Damn! Bakit ba kasi sa bahay pa namin?
Naiinis ako sa'yo! Panay ang paghaharot mo kay
Matrix!" singhal niya rin.
Matalim lang ang tingin ko sa kanya. Nag iiba na
talaga ang mood ko oras oras, minsan nga ay minuto
lang bigla na lang akong naiinis sa pagmumukha ni
Shield.
"Bwisit ka, sinabing gusto ko doon, e! Kung hindi mo
naiintindihan, bahala ka sa buhay mo! Tumira ka sa
bahay namin at adoon ako sa inyo!"
Suminghap siya at napasabunot sa kanyang buhok dahil
sa sobrang inis. Wala akong pakealam kung mainis siya,
gusto kong masunod ang gusto ko.
"What the fuck is this..." pasinghap na bulong niya.
"Ayaw ko nga, nakakainit ka ng ulo! Sa tingin mo
natutuwa akong naghaharutan kayo ng kapatid ko?"
nabalot siya ng sarkasmo.
Nagtiim bagang ako. "Harutan? Hindi kami naghaharutan!
Ang dumi talaga ng isip mo! Lahat na lang binibigyan
mo ng malisya!" sigaw ko.
Lumamig ang ekspresyon niya habang nakatitig sa akin.
"Wala nga ba? Kulang na lang yakapin mo siya tuwing
magkikita kayo. Gusto mo pa bang basagin ko ang mukha
noon bago mo tigilan ang pagtitig sa kanya?" malamig
na untag niya.
Kumunot ang noo ko at binalutan ng kakaibang inis na
'di malaman, mayroong ding panlalambot sa akin dahil
sa lamig ng ekspresyon niya.
"Bakit ba kasi ganyan ang iniisip mo? Hindi mo talaga
ako naiintindihan, nakakainis ka! Sana naman
intindihin mo ang nararamdaman ko, buntis ako Shield!"
naiiyak na sinabi ko.
Pakiramdam ko napakabatang isip ko dahil sa sobrang
moody ko, naiiyak na lang ako minsan kahit wala namang
nakakaiyak.
Palagi akong frustrated sa mga bagay bagay na
nangyayari sa paligid ko, parati rin akong nagagalit
sa lahat kahit sa maliit na bagay lang.
Katulad na lang kahapon, sinabihan ako ni Shield na
tumataba ang pisngi ko. Minura ko na agad siya at
umiyak ako.
Inaway away ko siya pero hindi naman siya nagreklamo
puro lang siya pagsosorry at tawa sa akin.
Pumikit siya ng mariin at nag igting ang panga na
parang nagpapakalma ng sarili, inis na hinampas niya
ang manibela at nagamaneho na sa salungat na daan.
Ilang sandali pa ay huminga siya ng malalim.
"I'm sorry..." mahinang sinabi niya, nasa kalsada ang
paningin.
Tumulo ang luha ko. Kahit hindi naman dapat, ang sarap
sampalin ng sarili ko sa sobrang moody ko parang hindi
na tama ang mga gingawa ko.
"Sorry, baby..." nanginig ang boses ko.
Nag aalalang sumulyap siya sa akin.
"Shh, it's okay..." gamit ang isang kamay niya ay
pinunasan niya ang luha sa aking pisngi. "It's okay,
baby ko. Naiintidihan ko na naglilihi ka kay
Alcade..." malumanay na sinabi niya.
Marahang tumango ako. "Ayaw ko naman sanang gawin pero
talagang naaaliw ako kay Matrix, sorry..." malungkot
na sinabi ko.
Ngumisi siya pero halatang hindi naman sang ayon sa
gusto kong mangyari. Parang pinipilit na lang niya ang
kanyang sarili ba magustuhan o sumang ayos doon dahil
gusto ko.
But what can I do? Malulungkot ang magiging emosyonal
ako pag nalayo sa pinaglilihian ko. Masyado talaga
akong aliw kay Matrix na kahit masungit siya ay
nagagawa ko pa ring tawanan at ngitian.
Hindi naman kami naghaharutan kagaya ng sabi ni
Shield, gustuhin ko man kurutin ang pisngi ni Matrix
ay hindi ko ginagawa dahil sa hiya.
Natutuwa lang talaga akong pagmasdan siya kahit hindi
ko mahawakan, pag nakikita kong ngumingisi siya kahit
tipid ay namamangha na ako.
Para akong teenager na may hopeless crush sa kanya, na
die hard fan niya. Ganoon ang nararamdaman ko.
I don't know.
Sana nga ay si Shield na lang ang napaglihian ko. Pero
mukhang hindi pwedeng controlin ang paglilihi.
Kung ano ang nagustuhan mo, iyon na talaga hanggang sa
matapos ang paglilihi mo. Parang may humihipan sa puso
ko tuwing maiisip ko na may baby na kami ni Shield.
I pray to God that our baby will be healthy and
strong...
First time ko kasi kaya talagang nababahala at nag
aalala pa ako sa maaring mangyari, baka hindi ko siya
maalagaan mabuti, sapat na ba na maging parents kami
ni Shield?
Kaya na ba namin ang ganito?
Ang hirap lang mag isip, dahil mas lalo akong
pinapakaba ng mga katanungang gumugulo sa utak ko.
Sumunod na araw ay naging maayos ako, pabago bago ang
mood. Nasasanay na lang talaga ako na ganito ako mag
inarte.
Huminga ako ng malalim, tulog pa rin si Shield sa
aking tabi. Hinaplos ko ang aking tiyan, wala pa akong
maramdaman sabi naman ng doktor ay three months pa raw
iyon maaaring maramdaman.
Ngumuso ako at pinagmasdan ang mukha ni Shield,
bahagyang nakaawang pa ang kanyang mapulang labi
habang nakadapa sa unan niya.
Ang isang kamay n'ya ay nakayakap sa aking baywang.
Humagikgik ako at hinalikan ang labi niya.
Naiinis ako sa pakiramdam ko, totoo ang sinabi mg
doktor na magiging mainit ang hormones ko. Ganoon ang
nararamdaman ko ngayon.
"Shield..." tinampal ko ang mukha niya.
Hindi siya nagigising, masyadong mahimbing ang tulog.
Bumuntong hininga ako at hinalikan muli ang labi niya.
Pero walang talab iyon.
"Shield..." pinasok ko ang aking kamay sa kanyang
tshirt.
Damn.
Nag iinit talaga ang pakiramdam ko, nakakainis iyon.
Hindi naman ako ganito pero parang hinahanap ko, hindi
naman namin nagagawa iyon simula noong huli pa.
Kahit anong gawin kong haplos sa abs niya ay walang
talab sa kanya, talaga nakanganga pa rin siya at
himbing.
Lumapit pa ako sa mukha niya para siilin siya ng
halik. Nang hindi pa rin siya magising ay kinagat ko
ang labi niya dahil sa panggigil.
Napadaing agad siya at kinagat ang labi niya, antok na
dumilat siya at kumunot ang noo nang makita akong
hinahalikan siya.
"What- baby..." takang tanong niya habang hinawakan
ang labi niyang nagdugo. "Bakit ka nangangagat? May
ginawa ba ako?"
Ngumuso ako at umiling, gumulong ako paibabaw sa tiyan
niya. Namilog ang mata niya at sumandal sa headboard,
inalalayan niya ang baywang ko.
"Baby-"
"Shield, I want- uh..." nahihiya pa akong magsabi sa
kanya pero talagang kailangan ko siya ngayon.
"What? Are you hungry?" inosenteng tanong niya habang
nagkukusot ng mata. "Okay, tara na sa ibaba para
makakain ka..."
Umiling ako agad. "I want you, Shield..." pag amin ko.
Nag init ang pisngi ko sa sobrang hiya. Kumunot ang
noo niya at tiningnan ang tiyan ko. Wala pa namang
baby bump iyon! Parang natural pa rin.
"Baby... we can't..." nginuso niya ang tiyan ko. "You
know, our baby's there..."
Nangilid ang luha ko dahil sa frustration.
"Sabi ng doktor, pwede naman daw!" giit ko. "Basta
maingat! Shield, hindi ko na talaga alam ang
nararamdaman ko, I need you..." I said frustratedly.
Napangiwi siya at pinunasan ang luha ko. Huminga siya
ng malalim.
"Eat first, baby..." aniya.
Pinalo ko ang dibdib niya at nagmaktol.
"Ayaw ko! Shield naman!"
Suminghap siya at napailing iling, maingat na
pinagpalit niya ang pwesto namin at saka ako
hinalikan.
"Baby... are you sure? Our baby might get hurt..."
Hindi ko siya sinagot at gumapang ang kamay ko sa
kanyang damit para hubarin iyon. He groaned.
Parang ayaw niyang gawin, parang kinakabahan siya na
ewan pero wala akong pakealam. Sinabi naman ng doktor
na maaari talagang hanapin ko iyon.
Hindi naman daw bawal pero kailangan maingat. Humalik
siya sa leeg ko, hinawi niya ang damit ko paitaas at
sa tuktok ng dibdib niya na ako sinakop.
"Damn..." he groaned. "Baby, you can stop me... just
say it..." mahinang aniya habang bumababa ang kanyang
halik sa aking undies.
Nag init ng sobra ang bawat parte ng katawan ko,
pakiramdam ko pawis na pawis na ako dahil sa sobrang
init ng pakiramdam ko.
Gusto kong madaliin si Shield pero ayaw ko namang
masira ang moment niya.
"Ah..." nagsimula siyang humalik sa gitna ko.
Napaliyad liyad ako sa kanya para bigyan siya ng
maluwag na espasyo doon. Iginiya niyang magkabilang
hita ko sa kanyang magkabilang balikat at lalong
pinagbuti ang halik doon.
Halos mangatog ang aking binti namg maramdaman ko na
ang kanyang dilang pumasok doon. Napaigtad ako sa
sarap.
"Ahh... Ahh... Oh, Shield..." pag ungol ko nang
marating ko ang rurok ng kalangitan.
Naghahabol ako ng hininga, nakapikit lang ako at
inaabangan ang mga gagawin ni Shield. Tumaas siya sa
akin at hinalikan ang aking leeg, inangat niya ako
pakandong sa kanya.
Nanlaki ang mata ko nang maramdamang wala na siyang
pang ibaba doon. Hindi ko na napansin na tinanggal
niya iyon.
Tumingala ako at kumiskis doon. Napapadaing naman siya
at nagmumura habang humahalik sa leeg ko.
Ibang iba ang pakiramdam ko ngayon, masyadong mainit.
First time ko itong maramdaman sa buong buhay ko.
Hinawakan ko ang kanya, halos manginig ako dahil sa
sobrang handa noon. Damn! Paanong nagkakasya ito sa
akin.
"Ugh, shit... no, baby..." umiling siya at inalis ang
kamay ko doon.
"Shield! Please!" I begged.
Lasing na tumango siya at saka ako inangat ng konti.
Napapikit ako nang maramdaman ang pagpasok niya sa
akin.
"Oh..." habol hininga ko habang gumagalaw sa ibabaw
niya.
Maingat na nakaalalay siya sa balakang ko na parang
ayaw niya akong idagan doon ng madiin. Bawat pag ulos
ko ay pinipigilan niyang lumalim.
"Shield, ahh..." I moan. "Fuck, oh my!"
"Shit, baby... hindi pwedeng malalim, ugh..." he
groaned.
Muling hiniga niya ako sa kama at siya ang nagpatuloy
noon. Napakagaan at talagang nabibitin ako dahil doon,
hindi ako makuntento dahil sobrang bagal din niya.
"Ugh! Shield, please! Kailangan ko 'to!" pagalit na
daing ko.
Gamit ang aking hita ay mas lalong hinapit ko siya
padiin sa akin. Napapikit ako nga mariin at umungol ng
malakas.
Ramdam na ramdam ko ang laki noon na parang hindi ako
makapaniwala na nakapasok sa akin. Ganoon kastretch?
Ang sakit kaya!
Nagmura siya at parang hindi na rin kaya ang mapigil.
"Aaahhh! Oh my!" halos pasigaw na naiungol ko nang
italikod niya ako sa kanya at maingat na pumasok siya
doon at mabilis na agad ang ginawang paggalaw.
Napapasinghap ako tuwing lumalabas iyon sa akin,
sumiksik ang kanyang mukha sa aking leeg habang
patuloy siyang naglalabas pasok sa akin.
Tumindig ang balahibo ko nang mainit na halikan niya
ako sa leeg. Nakangangang umuungol na lamang ako dahil
sa bilis niya.
Mabibigat ang kanyang paghinga sa aking leeg, kinagat
niya pa iyon ng malambot at naglagay ng marka.
Hindi ko na maramdaman ang iba pa. Puro pleasure na
lang ang lahat habang gumagalaw siya sa akin.
"Ahh, shit... Oh my gosh..."
Hinawakan niya ang aking balakang at lalong dindiin sa
kanya. Napapliyad ako tuwing matatamaan niya ang
kiliti ko. Muling binuhat niya ako sa baywang at
nakatalikod ako paupo sa kanya.
"Ahhh..." habol hininga ko. "Ang sarap... shit..."
ungol ko nang marating ang sukdulan.
He chuckled. "Okay na ba baby?" malambing na tanong
niya.
Nag init ang pisngi ko at humalik sa labi niya.
Naghahabol pa rin ako ng eksaktong hangin para
pakalmahin ang pagod ko.
Tumango tango ako at pumikit.
"Thank you, I love you..." pagod na sinabi ko.
Inihiga niya akong muli at tinabunan ng comforter,
bumagsak siya sa aking tabi at sumiksik sa leeg ko.
Napanguso ako. "I'm sorry, hormones, baby..."
paumanhin ko.
Alam kong pagod pa siya kagabi dahil pinuyat ko siya
sa panunuod namin ng snow white, nalilibang din talaga
ako kay snow white dahil sa kaputian niya.
Sobrang antok na niya kagabi pero ayaw ko siyang
patulugin, halos di na nga siya nakapagbihis ng
kumportableng damit. Galing pa siya opisinan noon.
"It's okay, baby... I need you, too... but I can't
force you to do that... so..." nagkibit siya ng
balikat at humalakhak sa tainga ko. "Hmm... hindi ka
pa kumakain..."
Sumiksik ako sa dibdib niya at inamoy amoy siya doon.
Amoy mayaman talaga! Nakakaadik.
"Busog na ako..." hagikgik ko.
He laughed. "Pervert, baby..." kinagat niya ang tainga
ko at madiin na humalik sa pisngi ko. "Kagigil, I love
you..." paulit ulit siyang humalik sa pisngi ko.
Napangiti ako at mahigpit na yumakap sa baywang niya.
"Mahal na mahal din kita, Shield..." I said sweetly.
"But I want to see Matrix..." maktol ko.
He gasped.
"What?! Shit..." angil niya pero napabuntong hininga
rin. "Alright, later! Just rest for a while, baby...
tss..."
Napangisi ako at hinila na ng antok dahil sa
kapaguran.
Chapter 52
Yugto 49
Yugto 49
Nakahilig ako sa balikat ni Shield habang nanunuod
kami sa sala nila ng palabas sa cartoon network.
Sinubuan niya ako ng gummy worms, iyon kasi ang
cravings ko ngayon. Nawala ang atensyon ko sa
pinapanuod namin nang bumukas ang pintuan at si Matrix
iyon.
Lumapit agad sa kanya ang isang kasambahay nila para
kuhanin ang dala niyang bag. Malamig na umupo siya sa
single couch at hinilig ang kanyang batok sa back
rest.
"Hi, Matrix!" maligayang bati ko.
Kumunot ang noo n'ya at tumingin sa akin. Gusto kong
lamigin sa ekspresyon niya, ang sarap mag jacket.
"Kumain ka na?" tanong ko.
Ewan ko bakit ganito ako, shit. Para akong babaeng
baliw na baliw sa kanya. Sa kahit anong gawin niya,
lahat ng cold expression niya ay namamangha ako.
Sumulyap siya kay Shield na nakasimangot ngayon at
malamig rin na nakatingin sa kanya.
"What's going on with her?" malamig na tanong ni
Matrix.
Napanguso ako at pumangalumbaba sa armrest para
titigan lamang siya. Damn! Bakit nababaliw ako kay
Matrix?
Pumulupot ang braso ni Shield sa baywang ko. Hindi ko
siya pinansin, kay Matrix lang ako bumaling.
Should I name my baby next to him?
"Naglilihi s'ya sayo..." sagot ni Shield.
Kumunot ang noo niya.
"Ganyan ba pag naglilihi? I thought she was craving
for something sweet? Am I sweet?" inosente at malamig
na tanong n'ya.
Nalaglag ang panga ko. Ngumiwi naman si Shield sa
kanya, hindi alam kung matatawa o maiinis ba.
Seriously, Matrix?
"Seriously, Alcade? You really are stupid..."
natatawang sambit ni Shield habang napapangiwi.
Pinalo ko agad ang bibig niya. "H'wag mo nga siya
pagsalitaan ng ganyan!"
"She's craving for me..." halakhak ni Matrix sa
nanunuyang tinig. "I'm glad..."
Naiinis na ang mukha ni Shield dahil sa pang-aasar
niya, pero parang wala lang iyon kay Matrix.
Umigting ang panga ni Shield. "Fuck you, will you just
stay on your condo?"
Matalim na tumingin ako kay Shield, panira talaga ang
Shield na ito! Kaya nga gusto ko rito para makita ko
si Matrix!
Nagtaas ng kilay si Matrix at malamig na sumulyap kay
Shield.
"Paano cravings ng asawa mo?" he asked coldly.
Kumunot ang noo ni Shield. "Damn, will you pick your
brain up? Tang ina, hindi ka niya titikman rito! Ang
bobo mo, Alcade!" singhal ni Shield.
Matrix shrugged.
"Malay ko sa cravings na 'yan. Sabi mo kasi sweet
foods ang cravings niya! I'm not a food but I'm
sweet..." mapang inis na sinabi niya.
Suminghap si Shield.
"Fuck you, just lock yourself on your room at h'wag
kang magpakita sa asawa ko..." inis na sambit ni
Shield.
Lumabi si Matrix at pumangalumbaba sa armrest,
halatang nang iinis pa kay Shield.
"Why would I? You're just insecure..." patuyang sinabi
niya at sumulyap sa akin.
Namangha ako sa itsura niya, halos tumulala na lamang
ako sa kanya habang nagtatalo sila ni Shield.
Ganito lang ang gusto ko, makita siya tuwing galing
school o kaya naman paglumalabas siya ng kwarto niya.
Hindi kasi palalabas si Matrix ng kwarto niya,
pagtapos niyang kumain ay sandaling magpapalipas lang
siya ng oras sa sala para manuod ng TV pagtapos ay
aakyat na muli.
Ganoon ang napansin ko. Kaya nalulungkot ako na hindi
siya kadalasan makita kahit dito ako namamalagi.
"Yslah, Tito Dave texted me. You need to go home,
baby..."
Malumanay na sinabi ni Shield pagkagising namin
kinabukasan. Napasimangot ako at sumiksik sa dibdib
niya.
Wala pa akong balak umuwi, I want to be with his
family especially Matrix! I'm not yet satisfied,
masyado pa akong nagc-crave sa presence niya.
"I don't want to..." ungot ko.
He sighed. "But you need to, baby... we should tell
them about us. Your mom, she doesn't know, right?"
Tumango tango ako at yumakap lamang sa leeg niya.
Pumulupot ang braso niya sa baywang ko at hinalikan
ang pisngi ko.
"Come on, baby... kailangan na natin sabihin sa mom
mo, nag aalala na daw s'ya sabi ni Tito Dave..." he
gently said.
Kinatanghalian nang makapagpasya akong umuwi na sa
mansyon, dahil na rin sa pamimilit ni Shield. Ayaw daw
niyang ma-bad shot sa parents ko gayong ikakasal na
kami next two months.
Nag aalala siya na baka maudlot pa daw iyon kapag
nagalit ang parents ko, ewan ko! May pagkatanga rin
itong si Shield, kasal na naman kami.
Ano pang mauudlot? Church wedding na lang iyon pero
kasal na talaga kami, hindi ko naman hiniling na mag
church wedding pa kami.
Pero gusto niya para daw malaman ng mga tao na asawa
na niya ako, bawat salitang binibigkas ni Shield ay
nagbibigay saya sa akin. Masyadong mabulaklak ang
kanyang bibig.
Mainit na sinag ng araw ang bumalot sa aking balat
nang makababa ako ng kotse ni Shield, mabilis na
umalalay naman siya at pinayungan pa ako.
Tss.
Bago pumasok ng pintuan ay huminga ako ng malalim,
hindi naman ako kinakabahan pero nahihiya ako.
They deserve to know about us... they're my parents
after all. Pero nahihiya ako sa maaring maging
reaksyon nila pag nalamang buntis ako.
I'm not sure if Dad knows about my pregnancy, Shield
told me that Dad gave him permission to marry me, but
the pregnancy? I don't think so.
Humalik si Shield sa sentido ko, pagpasok namin ay
nabungaran ko na si Roberta na nakatayo sa hagdanan at
kausap si Mommy na papaakyat pa sana.
"Ma'am Disney..." bumati si Roberta.
Namilog agad ang mata ni Mommy.
"Jesus! Yslah, where have you been?" nag aalalang
singhap ni Mommy at lumapit agad sa akin.
Yumakap siya sa akin. "Xendo was looking for you, he's
worried sick!"
Napalunok ako. Sinabi ni Mommy iyon na parang hindi
niya napansin si Shield sa tabi ko. Parang may kumurot
sa puso ko dahil doon.
"Ma..." malamig na pamumutol ko sa kanya.
Hinagod niya ako ng tingin at nahinto iyon sa kamay
namin ni Shield. Kumunot ang noo niya at tumingin kay
Shield.
She gasped at the sight of Shield.
"What's the meaning of this? I mean..."
Napasinghap ako agad para putulin siya.
"Ma, si Shield ang mahal ko iyon ang meaning nito..."
medyo naiirita ako.
Pinisil ni Shield ang kamay ko parang pagpapatigil sa
akin.
Kumunot ang noo ni Mommy at nagpalit palit ng tingin
sa amin parang hindi makapaniwala. Masakit para sa
akin makitang mukha siyang hindi sang ayon sa kanyang
nakikita ngayon.
Hindi siya sang ayon sa amin ni Shield, nakakasama ng
loob at nakakairita. Alam kong hindi dapat ako
makaramdam ng inis kay mommy pero kapag si Shield na
ang pinag uusapan.
Hindi na ako mapakali, lalo na at ganitong mukhang
hindi pa siya sang ayon. Mahal ko si Shield, mahal na
mahal. Hindi ba pwedeng sapat na iyon para h'wag
siyang tumutol?
"Shield Ailler!"
Pumalinlang sa buong mansyon ang maligayang pagbati ni
daddy, seryoso? Si Shield talaga ang nauna niyang
batiin, huh.
Napangiti ako nang magmano si Shield kay daddy,
ngumiti si daddy at bumaling sa akin. Malapad na
ngumiti naman ako at lumapit sa kanya para halikan ang
pisngi niya.
Pagtapos ay bumalik ako sa tabi ni Shield at
pinagsiklop ang daliri namin. I want to make him feel
that I'm always here, holding his hand, even if my mom
doesn't like the idea of our relationship.
We're married...
Nagtungo kaming lahat sa sala, umupo kami ni Shield sa
tapat nila mommy at daddy. Si daddy ang mukhang
nasisiyahan talaga.
"So... how's the married life?"
Kumalabog ang puso ko at hindi namangha sa diretsong
pagtatanong ni daddy, mukha siyang masaya talaga na si
Shield ang pinakasalan ko.
Nakita ko ang panlalaki ng mata ni mommy at kumapit
agad siya sa braso ni daddy. Kumunot ang noo ni daddy.
"They're married, Desiree..." he informed. "Your
daughter loves him, you should too..."
"Dave, ano bang sinasabi mo? Ibig sabihin alam mo ang
lahat at hindi iyon pinaalam man lang sa akin?"
singhap ni mommy.
Huminga ng malalim si daddy. "Alam ko kasing tutol ka.
Desiree, si Ailler ang mahal ng anak natin kaya wala
na tayong magagawa kundi ang suportahan sila..."
"Pero paano ang matagal na niyang nakasama na si
Xendo? Masasaktan iyon, alam nating mahal noon si
Yslah!" giit ni mommy.
Aapila na sana ako dahil naiinis ako sa sinasabi ni
mommy, sa harap pa talaga ni Shield?
"But I love your daughter, too, Ma'am..." mariin
ngunit malamig na singit ni Shield.
Napalunok ako at lalong hinigpitan ang hawak sa kanya.
Gumagaan ang pakiramdam ko pag nasa tabi ko s'ya,
lahat ay nagiging madali.
Lahat naman ng umiibig ay masasaktan, pag umibig ka
dapat handa ka rin masaktan...
Iyong nangyari sa amin ni Shield ay pagsubok lang para
sa amin. Sinubukan kami ng tadhana but look where are
we now!
Naniniwala ako na si Shield na ang destinasyon ko,
he's my last route in this journey. Nasaktan man namin
ang isa't isa, hindi noon matatabunan ang pagmamahal
namin.
Naging tahimik kaming apat. Walang namuntawing salita
kay mommy, nakatingin lang siya sa amin ni Shield.
Hindi ko alam kung maluluha ba o hindi siya sang ayon.
"We're having a church wedding, mama..." buong boses
na sinabi ko. "And I'm one month pregnant..." pag amin
ko na din.
Wala naman akong dapat ikatakot doon, magkakaroon din
naman kami ng sariling pamilya ni Shield at nasa
tamang edad na kami.
Namilog agad ang mata ni mommy at napatakip sa bibig,
hindi makapaniwala ang kanyang itsura. Si daddy naman
ay nakangisi lang sa akin na parang alam na niya iyon.
Natutuwa ako na sang ayon si daddy kay Shield,
nakikita ko na gustong gusto niya si Shield noon pa
man hanggang ngayon.
"Yslah, hindi ba't napakaaga mo namang magdalang tao?
Ni hindi ko na nalaman na nagkabalikan pala kayo ng
dati mong nobyo-"
"Asawa ko na po ngayon..." putol ko sa kanya.
Suminghap siya.
"How about Xendo? Bakit ka nagdesisyon na hindi man
lang siya sinabihan? Are you that insensitive? Anak,
hindi mo pwedeng saktan lang ang mga taong nakapaligid
sa'yo lalo na't mahal ka n'ya..."
Huminga ako ng malalim. Alam kong mali ako doon, pero
wala na akong magagawa. Nangyari na ito at masaya ako
sa nangyari...
Malamig lang si Shield sa aking tabi, alam kong
naiintindihan niya ang sinasabi ni mommy. Pero alam ko
ring naiinis siya sa simpleng pagbanggit ng pangalan
ni Xendo.
Pinisil ko ang kamay niya at ngumiti sa kanya. Nagtaas
siya ng kilay pero ngumiti rin. Ngiting nagsasabi na
magiging ayos ang lahat.
Damn, I love my husband very much!
"Maaga, yes. Ginusto ko kasi, ma..." I nodded.
"Maaaring masaktan ko siya sa oras na malaman n'ya,
pero hindi ko siya mahal, ma. I'll talk to him,
soon... Don't worry..." ngumiti ako. "Hindi po ako
hihingi ng tawad dahil sa nagawa ko, dahil miski ako
ay gusto ng magpakasal kay Shield. I want to build a
family with him, mama..." buong tapang na sinabi ko.
Nagtiim bagang si mommy, si daddy naman ay nakangiti
lang sa akin at mukhang proud pa. It felt awkward.
Naalala ko pa noon ay sinisisi niya si Shield kung
bakit nangyari sa akin iyon.
Pero ngayon siya pa ang gustong gusto at masaya sa mga
nangyayari. Nakaramdam ako ng luwag sa dibdib dahil
doon, nakakatuwa na wala siyang naging pagtutol.
Alam kong may galit si mama kay Shield dahil nga doon
sa nangyari, nabalitaan niya na nakipaghalikan si
Shield sa anak ni Mayor Brezuela.
Hindi niya alam ang tunay na pangyayari dahil di niya
hinahayaang magpaliwanag si Shield. Nasasaktan ako na
hindi siya sang ayon sa amin.
Kakausapin ko si Xendo, alam kong masasaktan siya pero
kailangan kon sabihin sa kanya ang lahat. Hindi ko
alam kung mahal ako ni Xendo o talagang nakikita n'ya
lang sa akin ang best friend n'ya.
I don't really know...
Walang nagawa si mama sa gusto kong mangyari, kahit
hindi naman siya sang ayon ay hindi noon mapipigilan
ang gusto ko.
Sana intindihin na lang niya na si Shield ang mahal ko
at magkakapamilya na kami.
Napahinga ako ng malalim at tinitigan ang tulog na
mukha ni Shield sa tabi ko. Kanina rin ay umuwi kami
sa mansyon nila, dahil iyon ang gusto ko.
Napangiti ako at hinaplos ang bridge ng kanyang ilong.
Pakiramdam ko si Shield ang pinakaimportanteng tao
ngayon sa buhay ko, parang siya kahit siya na lang ang
matira sa mundo ko ay masaya na ako at kuntento.
Sa oras oras, araw araw na magkasama kami ay mas
lalong nag uumapawa ang pagmamahal ko para sa kanya.
Wala na akong mapaglagyan, parang punong puno na ang
puso ko ng pangalan ni Shield. Siya lang ang laman,
wala ng iba pa.
Sinubukan kami ng tadhana, hindi siya nawala sa isip
ko pero nawala siya sa puso ko. Tatlong taon iyon,
pero parang bigla na lang akong nagising na siya na
ulit ang mahal ko.
Nagmahal man ako ng iba sa panandaliang panahon lang,
si Shield naman ay wala talagang ibang minahal at iyon
ang kinagagalak ng puso ko.
After all these years, after all the pain I've done to
him, after I left him with no explanation he still
loves me...
That is love...
Nasaktan niya ako, nasaktan ko siya. Parehas kaming
nagkasakitan, ibig sabihin hindi pa namin time iyon.
Ginawa ni God iyon para subukan ang pagmamahal namin
sa isa't isa.
Naniniwala ako na lahat ng nangyayari at mangyayari pa
lang ay nakatadhana na para sa atin.
At ngayon, ito na kami. Ang galing 'di ba? Ibig
sabihin ay kami na talaga ang itinakda. Nahanap ko na
ang Mr. Right ko!
He's the love of my life... my first love and my
forever...
Chapter 53
Yugto 50
Thank you! Last chapter! Good bye, Shining Armor.
Yugto 50
"What the fuck is this, Yslah?"
Pumalinlang ang boses ni Xendo, nawala ang atensyon ko
sa pinapanuod kong snow white nang pumasok siya sa
mansyon.
Halos malukot ang wedding invitation na hawak niya.
Finally, he's here!
Napahugot ako ng malalim na hininga. Iyon lang ang
paraan para mapapunta ko siya rito, ayaw kong itext o
tawagan siya kaya ganoon na lang ang ginawa ko.
"Xendo..." tipid na ngumiti ako.
Puno ng galit at pinaghalong sakit ang nakikita ko sa
kanyang emosyon ngayon, mahirap tingnan dahil hindi ko
iyon kailanman nakita kay Xendo noon.
Kunot ang kanyang noo habang nakaigting ang panga.
"Ano ito, Yslah?" mariing tanong niya. "I know,
wedding invitation. But what the fuck, Yslah? Halos
mabaliw ako sa kakabalik-balik rito para malaman kung
andito ka na. Tapos ito?" hinampas niya sa counter ang
invitation.
Napapikit ako ng mariin.
"I'm sorry... Xendo, magpapakasal kami ni Shield- uh,
no... We're married, Xendo..." diretsong pag amin ko
sa kanya.
Agad dumako ang tingin niya sa aking kamay, kumunot
agad ang noo niya nang makita ang singsing ko doon.
Napahugot siya ng malalim na hininga, nagyuko siya ng
ulo at napailing iling. Parang may kumurot sa puso ko,
nasasaktan ako sa sakit na nakikita ko sa kanya
ngayon.
Hindi ko alam kung paano papagaanin ang loob niya,
pero sinong niloko ko? Hindi ko mapapagaan ang loob
niya dahil walang paraan kung paano, masakit para sa
kanyang malaman na ikakasal ako at kasal na talaga
ako.
"Fuck..." he cursed. "Nagpakasal ka nang 'di man lang
sinabi sa akin, hindi mo alam kung gaano kasakit
malaman na ikakasal ka at mas lalo mo pa akong
sinaktan ngayon..." punong puno ng poot na sinabi
niya.
Parang dinurog ang puso ko sa kanyang sinabi, naiisip
ko pa lang na paano kung ako ang nalagay sa ganoong
sitwasyon.
Iyong malalaman ko na lang na ikakasal si Shield sa
iba, napakasakit!
Namuo ang luha sa aking mga mata habang nakatingin ako
sa kanya, malamlam ang mga mata niyang nakatingin rin
sa akin.
"Xendo, I'm sorry..." emosyonal kong sinabi.
"What about us, Yslah? Ni minsan ba hindi mo ako
minahal? Was it an act? Dalawang taon, Yslah...
pinaniwala mo akong mahal mo ako?" mariing tanong
niya.
Libo libong saksak sa aking puso ang naramdaman ko.
Act? Kahit kailan hindi ako umarte na mahal ko siya,
totoong minahal ko siya dahil iyon ang utos ng puso ko
kahit iba ang nasa utak ko.
Umiling ako at humikbi.
"Hindi, Xendo... totoo iyon, I loved you. Pero bago pa
kita nakilala ay si Shield talaga ang mahal ko, and
then my heart attack happened..." I sobbed. "Bigla na
lang paggising ko, ikaw na pala ang mahal ko... Hindi
ko maintindihan iyon, Xendo. Ang hirap lunukin lahat
pero pinili ko pa rin na sundin ang puso ko at mahalin
ka kahit sa isip ko iba naman ang mahal..."
Tumulo ang luha ko at nagyuko ako ng ulo, ang sakit
aminin sa kanya ng mga sinabi ko. Para akong nananakit
ng taong walang laban, marami kaming pinagsamahan ni
Xendo.
Kilala ko na siya, kahit kailan ay hindi ko nakitang
malungkot siya. Makikita ko lang siyang malungkot
tuwing aalis siya sa US, kapag iniiwan niya ako.
Nang dahil sa akin nasasaktan siya ngayon.
Tumango tango siya, namula ang kanyang ilong.
Tumingala siya na tila nagpipigil ng emosyon.
"Wala namang tayo, sana pala noong una pa lang na
nagising ka ay hindi na kita pinakawalan. Sana pala
pinakasalan na lang kita kaagad, siguro ako pa rin ang
mahal mo at hindi nawala iyon..." mapait na natawa
siya.
Walang tigil ang pagpiga sa puso ko kasabay ng
pagbagsak ng mga luha sa aking mga mata. Nasasaktan
ako.
"I'm sorry..." iyon lamang ang tanging lumalabas sa
aking bibig.
"Hinanda ko na ang sarili ko sa ganitong mangyayari,
dahil alam kong masasaktan mo ako... and look where
are we now, you're hurting me but you shouldn't be
sorry for that. Ginusto ko naman, mahal kita... at
wala pa sa utak ko ang pakawalan ka..."
Nanigas ako sa kinauupuan ko. Lalong bumuhos ang luha
ko dahil sa sinabi niya, anong gagawin niya kung hindi
niya ako pakakawalan?
Sasaktan ang kanyang sarili?
"Xendo, please?" I cried. "Let go..." pasigaw na
sinabi ko.
I want to wake him up...
Napaawang ang labi niya at tumingin sa akin, parang
may bumaril sa kanya na bigla na lang siyang namatay
sa naisigaw ko.
Tumulo ang luha niya na agad niyang pinalis gamit ang
daliri niya. Napalunok ako at humikbi, hindi ko na
siya kayang makitang ganito.
Ang sakit sakit.
Humagulgol ako habang paulit ulit na sinasabi ang
sorry.
"I'm sorry..."
"Baby..."
Napakurap kurap ako nang madinig ang boses ni Shield,
agad siyang hinanap ng aking mata. Nakita ko siyang
kakapasok lang ng dining area, may dala siyang
paperbag.
Kumunot agad ang noo niya nang makita ang luhaan kong
mukha, humikbi ako. Gumagaan ang paghinga ko kapag
nakikita siya, para siyang oxygen.
Mabilis na lumapit siya sa akin pero wala pa man ay
kinwelyuhan na siya ni Xendo at ganoon na lang ang
pagsigaw ko nang suntukin siya sa mukha nito.
"Oh God!" sigaw ko, bumaba ako sa highchair para
lapitan sila.
Napaupo si Shield sa sahig at agad pinunasan ang labi
niyang dumugo. Puro pag iyak ang nagawa ko, muling
kinwelyuhan siya ni Xendo.
Shit! No!
"Tang ina mo!" malutong ma mura ni Xendo, galit na
galit at muling sinuntok si Shield.
Napaiyak ako na parang bata.
"Xendo! Stop it!" sigaw ko.
"What the hell is your problem?" malamig na tanong ni
Shield nang makatayo.
Tumatakbong lumapit ako sa kanya nang biglang madulas
ako. Napasigaw at napapikit ako sa sakit nang
sumalampak ako sa sahig, naging malakas ang pagbagsak
ko.
Naramdaman ko ang tubig na kumawala sa akin. Hindi ko
iyon matingnan dahil hindi ako makadilat sa sobrang
pananakit ng aking puson.
"Fuck!" malutong na sigaw ni Shield, naramdaman ko na
lang na binubuhat niya ako.
Humawak ako sa hita ko para kapain ang tubig na
naglalandas galing sa akin. Agad bumuhos ang luha ko
nang makitang dugo iyon.
Nagkalat sa sahig ang dugo, ang kamay ko ay may dugo
rin. Puro mura ni Shield at mabibigat na paghinga ang
nadidinig ko.
"Oh my God! No!" sigaw ko habang iling ng iling.
"Shh... Baby, stop crying please..." pagpapakalma ni
Shield pero mukhang pati siya ay hindi kumakalma.
Tumulo ang luha sa mga mata niya habang tinitingnan
ako at mabilis na naglalakad patungo sa labas ng
mansyon.
"Shield, our baby!" naghuhurumentado kong sigaw.
"Shield! Shield!" pagwawala ko sa pag iyak.
Oh my God! Please! Hindi ko siya pwedeng maiwala,
hindi pwede!
Hindi ko alam kung gaano ako katagal umiiyak, sobrang
bigat ng pakiramdam ko na kahit ako mismo ay hindi ko
mabuhat. Napakasakit ng nakikita ko.
Mawawala na ba ang baby ko? H'wag naman po sana...
Napatingin ako kay Shield na may luha sa mata,
pasulyap sulyap siya sa akin at panay ang pag sambit
ng malutong na pagmumura.
"Fuck! Baby!"
Iyon ang huling nadinig ko bago ako mawalan ng malay.
Sobrang sakit ng pakiramdam ko pero mas masakit ang
puso ko, sobrang sinisisi ko ang aking sarili dahil
rito!
Tang ina...
Unti unti kong idinilat ang aking mga mata, sa sobrang
pagkasilaw ay hindi ako makakita. Kumurap kurap ako.
"Baby..."
Boses ni Shield ang bumuo ulit ng sakit sa aking puso,
nangilid ang luha ko. Sariwang sariwa sa isip ko ang
lahat na parang hindi man lang ako at nawalan lang ng
buhay panandalian.
"Shield, how's our baby?"
Nang makapag adjust ako sa liwanag ng ilaw sa puting
silid, nakakasilaw dahil pulos puti pa ang nakikita
ko.
Bumuhos ang luha ko nang maaninag ng malinaw si
Shield, puno ng dugo ang kanyang white longsleeves
polo.
Parang dinurog ang puso ko lalo nang makita ang mata
niyang mapungay na namumugto ngayon.
"Baby, hush... please..." banayad na boses niya at
madiin na hinalikan ang aking noo.
Lumamlam ang mga mata ko at panibagong dagat ng luha
ang lumabas sa akin.
"Shield, ang baby natin?" aligagang tanong ko.
"Baby, you don't need to worry now... ayos na ang baby
natin..." pilit na ngumiti siya.
May mali sa kanya, e. Pinapakaba ako noon, masyadong
masakit ang lahat para sa akin at pinapasakit pa lalo
ng ekspresyon sa mukha ni Shield.
"Shield, ano ang totoo?" tanong ko, nanginig ang boses
ko.
Umiling siya at hinawakan ang kamay ko, madiin na
hinalikan niya iyon.
"I'm sorry, baby..." aniya.
"What are you sorry for? Shield, hindi ikaw ang may
kasalanan kundi ako..." napailing iling ako. "Kumusta
ang baby natin?"
Humilig siya sa akin at ginawaran ako ng halik sa
labi. Hinaplos niya ang buhok ko at mataman na tumitig
lamang sa akin.
Magsasalita pa sana ako nang bumukas ang pintuan at
sila Berna iyon. Napapikit ako ng mariin sa emosyong
kumakawala sa akin.
Paano nila nalaman?
"Dis!" si Berna. "Kumusta pakiramdam mo?" namumugto
ang mata nilang dalawa ni Iza.
Tahimik na nakatingin lamang si Iza sa akin habang si
Berna naman ay hinawakan ang kamay ko at naiiyak na.
Huminga ng malalim si Shield at umtras para bigyan ng
espasyo sila Berna palapit sa akin. Malungkot ang mga
mata ni Shield, nababahala ako roon.
Kinuha niya mula sa kanyang bulsa ang cellphone niya
at may dinial doon bago humawak sa door handle.
"Shield!" I called. Naiiyak ako.
Napahinto agad siya sa pagbukas ng pintuan at nilingon
ako, umangat ang dalawang kilay niya at lumapit muli
sa akin.
"Saan ka pupunta?"
Huminga siya ng malalim at hinaplos ang pisngi ko,
parang dinudurog ang puso ko dahil sa emosyong
pinapakita ng kanyang mata sa akin.
"Baby, tatawagan ko lang ang daddy mo..." malumanay na
sinabi niya.
Kumunot ang noo ko pero tumango na rin sa kanya.
Humalik siya sa aking pisngi bago lumabas ng private
room na kinalalagyan ko.
Bumaling ang atensyon ko kila Berna, hindi ako
mapalagay sa itsura ni Shield. Parang may tinatago
siya sa akin.
"Dis, ang daya mo. Hindi mo man lang sinabi na buntis
ka pala kundi pa sinabi ni Cash noong nasa bar
kami..." si Berna.
Pilit na ngumiti ako.
"Sorry, sasabihin ko na rin sana sa inyo..."
"May dumating na invitation sa amin..." ngumiti si
Berna. "Wedding invitation..."
"Magpapakasal na kayo, kaya magpagaling ka na agad
rito..." si Iza. "Sobrang saya namin nang personal na
iabot ni Shield iyon, pumunta siya sa Modelo..." ngisi
ni Iza.
Binalatan ako ng dalang mansanas ni Berna, hiniwa pa
niya iyon sa maliliit na square at nilapag sa bed
table ko.
Nagkwentuhan lang kami pero wala ang diwa ko, para
akong nakikinig at robot lang na sumasagot sa kanilang
dalawa.
Naputol ang pag-uusap namin nang bumukas ang pintuan,
isang doktor na babae ang iniluwa noon. May dala
siyang record chart at may stethoscope sa bulsa ng
kanyang unipormeng puti.
Malaki ang tiyan niya, nagdadalang tao. Maayos na
nakaponytail ang kanyang buhok, sumasabay iyon sa
paglalakad niya patungo sa akin.
Chineck niya muna ang dextrose ko bago ako nginitian.
Nabasa ko ang kanyang name pin.
Dra. Riziane Saavedra...
What the heck? Saavedra again?
"How are you feeling, Mrs. Estrevillo..."
Kumalabog ang puso ko. Ngayon lang may tumawag na
ganoon sa akin, tinawag ako parati ni Rocket at Shield
nga ganoon pero iba pa rin talaga pag sa ibang tao
nanggaling.
Masarap sa pakiramdam...
Namilog ang mata nila Berna at parang nagtataka sa
naging tawag sa akin.
"Medyo ayos naman..." sagot ko.
Ngumuso siya. "Medyo lang? Anything bad?"
"Nag-aalala kasi ako sa kalagayan ko, walang masakit
sa akin pero nag-iisip ako kung ano ang lagay ng baby
ko..."
Kinabit niya ang kanyang stethoscope at nilapat iyon
sa aking dibdib pagtapos ay sa puson ko, habang
nakatingin siya sa kanyang relo.
"Hmm..." tumango siya. "You need to stay here for
three weeks to one month, your baby isn't fine now,
I'm sorry for that. Mahina ang kapit n'ya, Mrs
Estrevillo..." pandidiretso niya na parang balewala
kung malaman ko man iyon.
Bumuhos ang luha ko ng walang pasabi, masakit iyon
madinig. Pero dahil ginusto kong malaman ay wala akong
magagawa kundi ang umiyak na lang.
"Oops, stop crying... your baby..." she warned. "I'm
seven months pregnant, muntikan na rin siyang mawala
pero nagpakatatag ako para sa kanya. Hindi ako
magagalit kung gagayahin mo ako..." she chuckled.
"Just kidding, but seriously, stop crying and be happy
that your baby's still there..." nguso niya sa tiyan
ko.
Mayroon sa kanyang presensya ang nakakakalma dahil sa
kakulitan niyang magsalita, parang okay ang lahat sa
kanya. Humawak siya sa baby bump niya at ngumiti sa
akin.
"Magkakaroon ka rin ng ganito, h'wag kang mag
alala..." halakhak niya. "So... If you'll excuse me I
have an ultrasound pa, I'll go now... don't be stress
and eat healthy foods, eat your husband..." muling
humalakhak siya.
"Biro lang, bawal muna 'yon, ha..." paalala pa niya
bago lumabas ng pintuan.
Napailing iling ako, lumapit si Iza sa akin pinunasan
ang luha sa pisngi ko.
"Dis, nadinig mo naman. H'wag ka nang umiyak..."
"Kainin ko raw si Sangga, healthy iyon..." halakhak ni
Berna. "Ayos 'yong doktora na 'yon, ah..."
Napangiti na lang ako at napailing.
Tama iyong doktora, dapat magpakatatag ako sa mga
ganitong sitwasyon ng baby ko. Para sa amin ito, dapat
ingatan ko na siyang mabuti this time dahil sensitive
na ang pagbubuntis ko sa kapabayaan ko.
"Kasal niyo ni Shield next two months, wit mo
stresslalu yourself. Baka haggardo versosa sa wedding
day mo! Naku! Baka tumakbo si Shield!" halakhak ni
Berna. "Hm, pero kahit yata maghaggard ka sa kasal mo
ay wit ka a-ugly at lalong hindi tatakbo si Shield
sa'yo! Wit, Shield pa ba? Crazy as fuck sa'yo iyon..."
Humalakhak si Iza. "Sira ulo ka, baguhin mo nga salita
mo! Mukha ka ng tanga mukha ka pang bakla!"
Tumawa ako.
Umirap si Berna. "Tsh, kj mo! Dapat sa'yo si asawa ni
Mister Bean para naman may kulay ang buhay mo hindi
iyong puro ka pagpapakulay ng buhok mo, 'di mo pa
gawing rainbow!"
Napansin ko ang buhok ni Iza na nagbago ng kulay,
noong nakaraan kasing pagkikita namin ay pula iyon.
Ngayon naman ay dark blue na. Bumabagay ang lahat o
kahit na ano pang ikulay niya dahil sa kanyang
kaputian.
Ngumisi si Iza. "Pake mo? Hindi ako magagalit kung
gagayahin mo ako..." panggaya niya pa sa doktora
kanina.
Humagalpak sa tawa si Berna.
"Pangit ng ganap mo, ha! Hindi bagay!"
"Pangit ng ganap, pero kung makatawa ka diyan akala mo
nanuod ka ng comedy show! Mas pangit ka magpanggap..."
halakhak ni Iza.
Napatawa na lamang ako sa kanilang dalawa, kahit
nagtatalo sila ay nakakatawang makinig. Nakakagaan ng
pakiramdam kahit papaano.
Hinaplos ko ang aking tiyan at huminga ng napakalalim.
Iingatan na kita ngayon... mas maingat...
Chapter 54
Wakas
Wakas
Shield Ailler Estrvillo
Nilagok ko ang shot na inabot ni Jack.
"Paano 'yan, dude? Magiging Busay boy ka na!"
humalakhak si Gav.
"Whoah! Whoah! Ano ito, despedida na?"
Malakas na boses ni Theo na kakarating lang, umupo
siya sa harapan ko habang tatawa tawang nakatingin sa
akin.
"Ulol..." untag ko.
Humagalpak sila sa tawa. Kumunot ang noo ko nang
matanaw ang mga kaibigan ko, anong mayroon?
Kumpleto pa! Si Lander, Reidjan, Ten, Devyll at
Matrix.
"Anong mayroon, Brix?" malamig na bungad naman ni Ten.
Matalim na tumingin ako kay Brix, nagkibit siya ng
balikat.
Siya siguro ang nagtext o tumawag sa mga ito! Damn,
wala naman akong sinabing aalis ako.
Despedida? Mga sira ulo!
"Bakit ka ba pupunta sa Busay, man?" pang iinis pa ni
Jack.
Umismid ako at hindi na lamang sila pinansin.
"Matrix?" baling nila sa kapatid ko na nananahimik sa
isang tabi.
He sighed.
"Ingay niyo..." aniya. "Sinasama siya ni Lola doon,
wala na si Lolo kaya gusto niyang kasama si Shield sa
Busay pauwi..." balewalang sagot niya.
Naghagalpakan na naman sila sa tawa at nanunuyang
tumingin sa akin.
"Fuck, I didn't know that you're a Lola's boy..."
halakhak ni Gavin.
"Me too! Come on, Busay Boy! Get yourself drunk!"
hiyaw ni Jack.
Hindi ko alam kung bakit kailangan pa ako ni Lola
doon, pinapalipat na nga siya nila Papa dito dahil
puro kasambahay na lang ang kasama niya doon sa Busay.
Kamamatay lang din kasi ni Lolo months ago. Kaya
nalulungkot si Lola.
Wala akong nagawa kundi ang sumama sa Busay, kahit na
ayaw ko talaga. Pinagbigyan ko na lang si Lola, para
hindi malungkot.
Naaawa na din kasi ako sa kanya, minsan ay hindi
nakakakain ng mabuti. Gusto niya kasabay pa ako, pag
yayain siya kumain nila Papa hindi niya iyon
pinapansin at ako ang hinahanap niya.
"Pre, hindi ka ba sasabay sa gym?"
Nangunot ang noo ko at binalingan si Jelo.
"Gym?"
Napakamot siya sa ulo. "May practice game..."
Umiling ako.
"Kayo na lang, inaantok ako..." humikab ako at hinilig
ang batok sa back rest ng upuan ko.
Tumango sila at tinapik na lang ako sa balikat bago
umalis ng classroom. Wala akong gana magbasketball
dito, pang ilang araw ko pa lang dito pero naiinip na
ako.
Mas sanay talaga ako sa buhay Maynila, hindi ako
makakatagal dito. Mamaya pipilitin ko na lang si Lola
na umuwi sa Maynila.
Nangunot ang noo ko nang makita ang babaeng
nakasalampak sa sahig, nakapalibot sa kanya ang
tatlong babae. Mayroon pang ibang babae doon na
nanunuod lang sa ginagawa nila.
Pinanuod ko lang din 'yon, hindi ako nangingialam sa
mga ganyang bagay. Away ng babae iyan.
Pero di ako aware na may bullies din pala dito sa
probinsya, ang akala ko sa Maynila lang uso ang
ganyan. Umupo lang ako sa hagdanan.
Nakayuko lang 'yong babae habang sinisipa siya noong
isang babae, sumunod na nangyari ay binuhusan na siya
ng mga drinks.
Nangunot ang noo ko, dahil wala man lang ginagawang
aksyon 'yong babaeng sinasaktan nila.
Tanga ba siya? Bulag? Pipi? O ano?
Nakakainis lang panuorin dahil parang tanga siya na
nakaupo lang at tinatanggap ang mga ginagawa ng babae.
Nang hampasin siya ng libro sa ulo saka pa lang siya
nag angat ng tingin.
Walang emosyon...
Seriously?
Nang akmang sasampalin pa siya ay lumapit na ako para
hawiin ang kamay ng babae. Ang sakit sa mata ng
ginagawa nila, para saan iyon? Mukhang walang laban
naman ang sinasaktan nila.
"Hey..." I said coldly.
Kahit nagtataka, I remained straight face.
Ganitong itsura ang binubully dito?
Simula noong araw na 'yon ay hindi ko na inalis ang
mga mata ko sa babaeng iyon, tuwing makikita kong
lalapitan pa lang siya noong mga babaeng bully ay
inaagapan ko na.
Pero nagtataka ako sa kanya kung bakit parati lang
siyang nagpapasensya sa mga nananakit sa kanya. Alam
kong napakainosente niya at wala pa akong nakikitang
katulad niya sa Manila.
Napakabait, parang hindi marunong sumigaw, ni hindi
nga umiiyak. Pansin ko lang tuwing nakikita niya ako
saka palang siya naiiyak.
Basta parang ayaw kong nakikitang nasasaktan siya,
ayaw kong nakikita o makikitang iiyak siya sa harapan
ko.
Ganoon ang naging trabaho ko sa ilang linggo ko dito.
Ni hindi ko na rin naisipan na umuwi ng Maynila.
Gusto kong pagtawanan ang sarili ko sa ganitong
ginagawa ko.
Hindi ko din maintindihan ang sarili ko kung bakit
kailangan kong makealam sa buhay ng babaeng ito.
Nagtatawanan ang mga teammates ko habang papasok na sa
gymnasium. Walang pakealam na umupo ako sa bench namin
at lumagok ng tubig.
Pero agad na nangunot ang noo ko nang makita si Yslah,
kausap niya ang mga kaibigan niya nasa bandang unahan
sila ng bleachers sa side ng Business Ad.
Lumapit iyong Ereo sa kanya at may sinabi, pero hindi
ko na alam iyon. Napailing iling na lang ako at iniwas
ang tingin.
This Rocco Ereo will be on my death list...
"Rocco? Walang sawa kay Disney, ilang beses na nga
siyang basted!" halakhak ni Jelo.
"Malala na ang tama niyan, ganoon din yung isa pa si
Rolenz. Wala nang dala, mga feeling gwapo kasi kala
nila papasa sila kay dos Santos..."
Humagalpak sila sa tawa nang sabihin ni Erick iyon.
Uhuh... Mayroon pa lang siyang manliligaw na parating
nirereject lang... Wow, mapili pala.
Tinapik ni Sean ang balikat ko.
"Good luck sa atin..."
Ngumisi lang ako.
Nag umpisa ang laro namin, wala ang atensyon ko sa
game namin. Wala na akong pakealam. Lalo pa nang
magtama ang tingin namin ni Yslah.
Nawala na talaga ako sa focus, puro fouls ang tawag sa
akin ng referee o di kaya ay traveling.
What did you do to me, damn girl?
Umigting ang panga ko dahil sa nakita ko. Walang sali
salita na binitiwan ko ang bola at saka sumampa sa
bleachers ng BA para lang malapitan ko agad ang
lalaking yumayakap at humahawak kay Yslah.
Fuck! Bakit siya nagpapahawak?
"Estrevillo!" tawag ng coah.
No one can touch her, lalo na pag nasa paningin ko
lang. Akin siya...
Nagpambuno kami, kahit maraming nagtitilian at
natatakot sa nangyayari ay wala akong sinayang na oras
para lang basagin ang mukha ng lalaking iyon.
"Damn, don't you know how to kiss?" inis na tanong ko,
pero ang totoo ay natutuwa ako na nahalikan ko siya!
Nakakahiya man aminin, pero siya ang kauna-unahang
babaeng nahalikan ko. Wala akong alam sa mga ganitong
bagay, hindi pa ako nakakahalik ng babae kahit
maraming nagtatangka.
Kaya hindi ko alam kung bakit hinalikan ko ito.
"Shield!" imipit na sigaw niya nang dampian ko ulit
ang labi niya, kitang kita ko ang gulat sa mga mata
niya.
Kahit natatakot ako ay sinubukan ko ulit siyang
halikan, wala na akong pakealam kung tawagin niya
akong manyak o kung sampalin niya ako.
Basta ang gusto ko ngayon ay mahalikan siya.
Damn it, Shield, you're a fucking gay!
I'm addicted...
Nang maramdaman ko ang pag ganti niya ay parang
nakaramdam ako ng gulat, fuck! Anong nakakagulat?
Kumalas ako agad sa kanya.
Bakla na kung bakla, pero tang ina talaga!
"Damn it! Hindi marunong!" inis kunwaring sambit ko.
Hindi ko talaga alam ang nararamdaman ko, ngayon lang
ako nakaramdam ng ganitong reaksyon ng puso ko.
"I already told you, Dean... That fucking bastard
harassed her..."
"Calm down, Mister Estrevillo... Hindi tayo narito
para mag away, we're here to make things clear between
you two..."
Make things clear? What if I make this bastard face
wreck?
Inis na inis ako sa pagmumukha ng lalaking Dave ang
pangalan. Siya 'yong lalaking nambastos.
He's a fucking jerk!
Hindi ko mapapatawad ang ginawa niyang kabastusan.
"Yslah Disney dos Santos, please proceed to the Dean's
office now..."
Nang madinig ko ang pangalan niya ay mabilis na
pumunta ako sa Dean's office. What the fuck? Bakit ba
kailangan pa nilang pagharapin ang dalawa?
Pagkapasok ko pa lang ay umupo agad ako sa harapan ng
Dean at hinampas ang lamesa. Wala na akong pakealam
kung mapatalsik ako sa eskwelahang ito.
"Dean, bakit kailangan pa nilang magharap?" malamig
ngunit inis na sinabi ko.
"Sinabi ko na sa'yo Mister Estrevillo, dapat maayos
ang gusot nila. Kailangan din makausap si Miss dos
Santos para maging klaro ang lahat..."
Inis na kumamot ako sa ulo. Nang makita ko si Yslah na
kakapasok lang hinila ko agad ang braso niya para
paupin siya sa aking tabi.
Fuck this pervert, Dave! Ang sarap basagin ng mukha
niya. Hindi sapat ang ginawa ko, dapat nilakasan ko pa
ang pagsuntok sa mukha niya.
Lalo pa akong nainis nang baliktarin niya si Yslah,
pinapalabas niya na si Yslah ang nagbibigay ng motibo
para mahipuan.
Fuck! Nagpantig talaga ang tainga ko, dahil alam ko
ang nangyari. Come on, I'm watching Yslah all the
time.
Kahit pa naglalaro ako nang oras na 'yon, kahit hindi
na ako maka focus sa game basta gusto kong panuorin
siya.
Pakiramdam ko nga siya ang pinaka interesanteng
palabas sa mga mata ko. Yeah, that was fucking
crazy...
I'm fucking crazy...
"Damn! Ang ganda ni Disney, Pare..." humalakhak si
Sean sa kabilang linya.
Nangunot ang noo ko. 'Yon ang bubungad niya sa akin?
Ginising niya ako para lang doon? Wala akong balak
pumunta doon.
I suddenly remember the party. May mini party ngayon
sa La Soledad.
And what? Pumunta si Yslah doon?
Fuck, bakit ko nakalimutan na baka yayain siya ng mga
kaibigan niyang dumalo roon?
Walang ligo ligo na nagmaneho ako papunta doon,
nagpalit lang ako ng damit. Gusto kong murahin ang
sarili ko sa pakiramdam na ito.
Nakakasakit ng ulo. Para bang may nagkukusa sa loob ko
na gawin ang mga ganitong bagay.
Hanggang sa maramdaman ko na ang kakaibang pagseselos?
Damn, I don't know... Nagseselos ako sa lahat! Sa
lahat, as in.
Miski sa pagsusuot niya ng maiikli at mini dresses!
Hindi ako natutuwa lahat iyon ay gusto kong sirain
para lang hindi niya maisuot.
Simula nang maramdaman ko ang mga kakaibang kabaklaan
ay umiwas ako, nakuntento ako sa panunuod sa kanya sa
malayo. Hindi ko na siya nilalapitan, iwas talaga.
Para akong tanga na umiiwas pa sa kanya, masyado kasi
akong naguguluhan sa nararamdaman ko.
"Bakit dito mo pa naisipan gawin ang party mo?" tanong
ni Lander.
Ngumisi si Brix.
"Malalaman niyo rin..."
Kakarating lang nila dito sa Busay. Hindi ko rin alam
kung bakit nga dito pa siya mag cecelebrate ng
birthday niya.
Nagulat na lang ako nang makita ko si Matrix na may
dalang gamit, akala ko magbabakasyon lang siya rito
pero halos lahat pala ng barkada ay nandito din.
Labis labis na asar ang naramdaman ko habang nakikita
kong hinahawakan ni Brix ang kamay ni Yslah.
Kaya naman pala dito niya gusto magcelebrate ng
birthday niya ay dahil sa kababata niya! At si Yslah
iyon!
Sobrang naiinis ako sa lahat ng kaibigan ko tuwing
tutuksuhin nila ang dalawa, nakakagalit ng kalamnan.
Gustong gusto ko mag walk out para lang hindi makita
ang paglalampungan nilang dalawa.
Totoong close nga sila, pero tang inang yan! Masakit
sa mata, oo nauna si Brix sa aking makakilala sa kanya
pero hindi naman sila para sa isa't isa, sinisigurado
ko yon!
I will do everything to make her mine!
Fuck, I'm inlove with her!
Gusto ko sa akin lang siya, ako lang ang makakahawak
sa kanya, ako lang ang makakahalik at ako lang ang
magmamahal sa kanya.
I'm territorial... She's my territory...
Ngayon ko lang naramdaman ang ganito! Lahat ng bago sa
pakiramdam ko sa kanya lang nagmula.
Hindi ko akalain na magmamahal ako ng ganito sa ilang
buwan ko rito sa Busay.
"Alam mong walang trayduran, Shield..." malamig na
untag ni Matrix.
Napahugot ako ng malalim na hininga at bumaling sa
kanya.
"Of course, I know..." balewalang sagot ko.
Nagtaas siya ng kilay.
"Then? What are you doing?"
Nagkibit ako ng balikat.
"Hindi naman ako nagtatraydor..."
Wala naman talaga akong tinatraydor, kung si Brix ang
iniisip niya. Alam kong hindi siya gusto ni Yslah.
Hanggang pagkakaibigan na lang sila...
Hindi ko hahayaan na maging sila...
"Alam mo naman kung gaano kaseryoso si Brix sa
kanya..." ngumisi siya.
Kumunot ang noo ko.
"So?"
Umigting ang panga niya.
"Stay away from her, Shield..."
Natawa ako at napailing iling.
"Kaya kong lumayo sa lahat, para sa kanya... Pero
siya, lalayuan ko? Hindi ko kaya..." mariing sinabi
ko.
Nanlamig lalo ang ekspresyon ng kapatid ko, alam kong
galit na siya.
Pero anong magagawa ng galit niya? Hindi ko lalayuan
si Yslah para lang sa lintik na childhood sweetheart
niya!
Kaya kong traydurin ang lahat para lang sa kanya,
lahat kahit pa sino...
"Maraming babae, Shield..."
Pero hindi sila si Yslah!
"Hindi mo ako naiintindihan..." iling ko.
Hindi niya talaga ako naiintindihan! Sarili ko nga di
ko maintindihan, e.
At parehas lang kaming magkakapatid, hindi pa kami
nakakaramdam ng ganito. Lalo na siya, kaya wala siyang
alam sa nararamdaman ko ngayon...
He smirked then nodded.
"Galit na galit ka pa kay Reidjan, pero wala pala
kayong pinagkaiba..." malamig na sinabi niya.
"Traydor... Mang aagaw..." at saka ako tinalikuran.
Napapikit ako ng mariin.
Walang mali sa ginagawa ko, hindi ko naman harapan na
tinraydor si Brix. Nauna kong mahalin si Yslah bago ko
malaman na mahal din pala siya ni Brix.
Fuck it!
Wala na akong pakealam ngayon, ang buong atensyon ko
ay kay Yslah. Siya lang at wala ng iba pa...
I can break our friendship for, Yslah...
I can betray anyone for her...
I can do anything for her, I'll make her mine... I'll
make sure of it!
"I love you too, Shield..."
Dumating ang araw na inamin ko sa kanya ang
nararamdaman ko, alam kong gusto na rin naman niya ako
kaya hindi ko na sinayang ang pagkakataon.
"Lagi na lang ba tayong mag aaway sa walang kwentang
pagseselos mo?"
But damn, I possessed her. Nasakal ko siya masyado sa
pagiging seloso at mahigpit ko. I can't blame myself,
I love her so much that I can't even let her go with
her friends.
"Shield, our company needs you. I'm sorry but you need
to be her for the sake of our company..."
"What? Where's August? Siya dapat ang magpapaktakbo ng
company diba? Si Cash? Mom, I don't want to leave
Yslah..."
"Pero ikaw ang pinagkakatiwalaan ng lahat, Ailler.
Ikaw ang may alam sa lahat ng bagay tungkol sa
kumpanya, I know this would be hard for you. But
please, come back home... Your Daddy is in the
hospital righ now, suffering brain tumor. Sorry if I
didn't tell you about it, ayaw kasi ng Daddy mo..."
Napaawang ang labi ko, hindi ako makapagsalita sa
lahat ng nalaman ko. Brain tumor? Si Daddy?
It's been four months, nandito ako sa Manila para
tulungan sila sa kumpanya namin. Ako ang kumakausap sa
lahat ng investors, si Cash ay natutulungan rin ako
pero abala rin siya sa isa pang kumpanya namin.
"I miss you so much..." I weakly smiled at the screen,
she looks so tired and sad.
"I miss you more, Shield..." with her sad tone.
I heavily sighed.
"Sorry, hindi na ako nakakabalik diyan. I'm so busy
helping here..."
Naiintidihan naman lahat ni Yslah ang naging problema
ko, pinipilit ko pa nga siyang dito na lang din mag
aral. I am missing her... so bad...
Pero hindi ko talaga siya napapayag, masaya siya sa
Busay. Hindi siya maninirahan rito para lang sa akin.
Daddy nga niya ang pumipilit sa kanya pero hindi rin
talaga siya pumayag.
"Damn it, Charm! Why did you kissed me?"
"Shield, I love you. I am inlove with you!"
Umigting ang panga ko, madiin na pinunasan ko ang
aking labi at dinarag siya palabas ng convention room.
Fuck! Ang daming media doon.
Wala akong ibang naisip kundi si Yslah lang, paano
kung mapanuod at mabalitaan niya iyon? Damn it.
"Hindi totoong tayo, Charm. Alam mo naman na may
girlfriend ako diba? Wala akong alam sa ginagawa ng
pamilya mo sa amin, hindi ko rin alam na ipapakilala
ka bilang fiance ko. I'm sorry, but I don't care about
your feelings... Dont you dare do it again..."
She cried in vain.
"No! Akin ka lang Shield! Hindi sa pesteng dos Santos
na iyon! Maayos naman tayo noon diba? Bakit biglang
malalaman ko na lang na kayo na pala? Oh God! I'm not
like this, but with you? I will do anything mapasaakin
ka lang!"
Mahigpit na hinawakan ko siya sa braso.
"You're a Mayor's daughter, Charm. Magbigay ka naman
nang kahihiyan kahit konti, hindi kita papatulan.
Ayoko magsalita ng masakit lalo pa't babae ka, but
this is not right! Nanggugulo ka sa lahat!"
Padarag na binitiwan ko ang braso niya, wala na akong
pakealam kung umiyak pa siya. Nagmamadaling tinawagan
ko si Disney.
"Hm?" her sleepy voice makes me calm.
"Did I wake you up?"
"Not really..." she chuckled.
"I love you..."
"I love you too..."
Iyon ang huli naming naging pag uusap, kinabukasan ay
tumulak agad ako patungo sa Cebu para makita siya.
Pero laking panghihina ko nang wala akong maabutang
dos Santos sa kanila.
Kahit sino sa pamilya niya ay wala, tangin ang
mayordoma at ibang kasambahay ang naiwan.
"Hindi mo ba alam? Hindi nagpaalam si Yslah sayo?
Hindi namin alam kung saan sila tutungo, pasensya na
Shield..." si Ate Sel.
Para akong nalugmok sa putikan, hindi ko alam kung
anong gagawin ko nang marinig iyon. Wala siyang alam?
Miski ang mayordoma ay walang alam!
Dumaan ang dalawang taon na puro ako pagmumukmok sa
trabaho, wala akong balita sa kanya kahit na ano.
Pakiramdam ko nawalan ako ng buhay at saya sa dalawang
taon.
Mas lalo pa akong nasaktan at namatay nang makitang
may humahalik sa kanyang ibang lalaki.
Napakasakit at para akong inapakan ng paulit ulit.
Hindi ko matanggap na bumalik siya pero may iba ng
kasama.
"You look stupid..."
Malamig na untag ni Matrix at tinapik ang balikat ko.
Napahugot ako ng malalim na hininga, nawala ako sa
pag-alala sa mga nakaraan at kabadong nag-aabang sa
aking magiging asawa.
Fuck, I'm fucking nervous for the first time in my
life!
Lahat ng mga imbitado ay nakasuot ng kanilang magarang
suit. Ganoon din ang mga babae na nakadress at ang iba
ay nakagown na kulay red.
Napangiti ako nang makitang umiiyak si Mommy sa
harapang upuan, patuloy naman na inaalo ni Rocket at
Daddy ang kanyang likuran para patahanin.
Today I'll marry my once in a lifetime woman, my first
love and the mother of my future son.
Napalunok ako nang mag-umpisang tumugtog ang theme
song namin. Lalo akong napalunok at kinabahan nang
makita ang mapapangasawa ko.
Fuck, sorry for cursing but I couldn't help it! I love
her so much, gusto ko siyang takbuhin ngayon din para
dalhin na agad sa harapan ng Diyos at pakasalan.
Wearing her white wedding long gown and I know she's
crying right now, damn, she's the most beautiful woman
I've ever seen...
Patuloy na umaalog ang kanyang balikat dahil sa
kakaiyak habang naglalakad. Panay ang punas ng kanyang
daddy sa pisngi niya.
Napangiti ako at bumuga ng hangin habang nakatitig sa
kanya, pigil na pigil ang emosyon na bumabalot sa
akin.
Akmang lalakad ako patungo sa kanya pero hinawakan
agad ni Brix ang aking balikat para mapigilan.
Tss, bakit ba siya pa ang best man? Tss.
Nang makalapit na ang pinakamamahal ko ay punong puno
ng luha ang kanyang mga mata. Malapad na ngumiti siya
kahit napapahikbi pa.
Ngumiti ako at nilahad ang aking braso sa kanya,
nanginginig na humawak naman siya sa akin.
"Hush, baby..." my voice is shaking too.
Damn...
"I love you so much, Shield..."
Napangiti agad ako at mabilis na hinalikan ang kanyang
noo.
"I love you more, Yslah Estrevillo..."
This is the beginning of our forever, she's my
forever...