Κυρίου.

τα χέρια μας τα θεόπνευστα αυτά βιβλία, που έχουν

Πράγματι, ευαγγέλιον σημαίνει την χαρμόσυνον γραφή κατ’ εντολήν και έμπνευσιν του Αγίου
αγγελίαν, την μοναδικήν, διά την αξίαν της, εις την Πνεύματος διά τους Χριστιανούς όλων των αιώνων,
ιστορίαν της ανθρωπότητος. Και αυτή περιέχει όσα ο επομένως και διά τον καθένα από εμάς, τους
Κύριος εκήρυξε και εφανέρωσε και έπραξε διά την σημερινούς Χριστιανούς. Κάθε λόγος του Ευαγγελίου,
σωτηρίαν των ανθρώπων. Ο ίδιος ο Κύριος λέγει ένας συγγραφεύς, αξίζει περισσότερον από όλα
εχρησιμοποιήσε αυτήν την λέξιν. Εκπληρώνων αυτός τα βιβλία του κόσμου.
και εφαρμόζων εις τον εαυτόν του την προφητείαν του
Ησαϊου έλεγεν ότι το Πνεύμα Κυρίου τον είχεν
αποστείλει εις τους «ευαγγελίσασθαι πτωχοίς» (Λουκ.
δ’ 18) να κηρύξη εις τους πτωχούς και γυμνούς, από † ΤΟ ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΑΓΙΟΝ
απόψεως αρετής, ανθρώπους το Ευαγγέλιον. Ο ιερός ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ
ευαγγελιστής Ματθαίος μας πληροφορεί ότι ο Κύριος
περιήρχετο όλην την Γαλιλαίαν, διδάσκων εις τας
Μόλις ανοίξωμεν την Καινήν Διαθήκην, ως πρώτον
συναγωγάς και «κηρύσσων το ευαγγέλιον της
αυτής βιβλίον θα ίδωμεν το «κατά Ματθαίον
βασιλείας» (Ματθ. δ’ 24, Μαρκ. α’ 14). Ο ίδιος ο Κύριος
Ευαγγέλιον». Η επιγραφή αυτή είναι παλαιοτάτη και
ωνόμαζε το θείον κήρυγμά του, «Ευαγγέλιον».
δηλώνει ότι το Ευαγγέλιον αυτό εγράφη από τον ιερόν
«Μετανοείτε, έλεγε, και πιστεύετε εν τω ευαγγελίω».
Ευαγγελιστήν Ματθαίον, όπως τα άλλα έχουν γραφή
Και «κηρυχθήσετε τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας
από τον Μάρκον, τον Λουκάν και τον Ιωάννην.
εν όλη τη οικουμένη» (Ματθ. κδ’ 14, κς’ 13, Μάρκ. η’ 35,
Ο Ματθαίος, όπως μας πληροφορεί ο ιερός
ι’ 29, ιγ’ 10 κ.ά.). Δι’ αυτό ακριβώς και η διδασκαλία του
Ευαγγελιστής Μάρκος, ήτο υιός του Αλφαίου και
Κυρίου λέγεται από τους άλλους Αποστόλους
ελέγετο προηγουμένως Λευΐς (Μάρκου β’ 14). Ήτο
«Ευαγγέλιον Χριστού», «Ευαγγέλιον της χάριτος»,
τελώνης εις την Καπερναούμ, αρκετά δε εύπορος, όπως
«Ευαγγέλιον της Βασιλείας», «Ευαγγέλιον του Θεού».
υποδηλώνεται εις τα ιερά Ευαγγέλια. Καθώς διήρχετο ο
Παντού εις την Καινήν Διαθήκην, όπου χρησιμοποιείται
Κύριος, τον είδε «καθήμενον επί το τελωνίον και λέγει
η λέξις αυτή δηλώνει το χαρμόσυνον μεσσιανικόν
αυτώ· ακολούθει μοι». Αμέσως δε εγκατέλιπε και το
άγγελμα διά την σωτηρίαν των ανθρώπων.
έργον του και τα αγαθά του και αφού παρέθεσεν εις
Αλλά σημαίνει ακόμη και τα τέσσαρα θεόπνευστα
πολλούς τέως συναδέλφους του επίσημον
έργα των ιερών ευαγγελιστών, Ματθαίου, Μάρκου,
αποχαιρετιστήριον γεύμα, ηκολούθησε πιστώς τον
Λουκά και Ιωάννου, εις τα οποία εκθέτουν την
Κύριον. Μετά την ανάστασιν του Κυρίου έμεινε μαζή με
διδασκαλίαν και το έργον του Χριστού. Και έτσι, μόλις οι
τους άλλους Αποστόλους εις την Ιερουσαλήμ,
Χριστιανοί όλου του κόσμου ακούσουν την λέξιν
τουλάχιστον μέχρι του λιθοβολισμού του Στεφάνου.
«Ευαγγέλιον», αμέσως ο νους των πηγαίνει εις τα
Έλαβεν επίσης μέρος εις την αποστολικήν σύνοδον.
τέσσαρα πρώτα βιβλία της Καινής Διαθήκης. Αυτήν την
Αρχαίαι μαρτυρίαι αναφέρουν ότι εκήρυξε το
προσωνυμίαν την απέδωσεν ομοφώνως η Εκκλησία εις
Ευαγγέλιον κατ’ αρχάς εις τους Εβραίους της
τα τέσσαρα Ευαγγέλια από των πρώτων χριστιανικών
Ιερουσαλήμ και της Παλαιστίνης, έπειτα δε εις τους
αιώνων.
Πάρθους και τους Αιθίοπας, όπου και απέθανε
Βλέπομεν επί παραδείγματι εις την «Διδαχήν των
μαρτυρικόν ίσως θάνατον.
δώδεκα Αποστόλων» να γίνεται σύστασις προς τους
Πριν ίσως αναχωρήση προς τας ειδωλολατρικάς
Χριστιανούς, όπως πράττουν «κατά το δόγμα του
χώρας, έγραψε διά τους εξ Εβραίων Χριστιανούς το
Ευαγγελίου», να συμβουλεύουν και να ελέγχουν ακόμη
Ευαγγέλιον του εις την εβραϊκήν γλώσσαν ή μάλλον εις
ο ένας τον άλλον με ειρήνην, όπως βλέπουν «εν τω
την ομιλουμένην τότε αραμαϊκήν. Έπειτα το
Ευαγγελίω», να κάμνουν τας ελεημοσύνας και τας
μετέφρασε, κατά πάσαν πιθανότητα ο ίδιος, εις την
καλάς των πράξεις, όπως διδάσκονται «εν τω
ελληνικήν διά το πλήθος των Εβραίων της διασποράς,
Ευαγγελίω του Κυρίου ημών». (ια’ 3, ιε’ 3-4). Ο
που εγνώριζαν μόνον την ελληνικήν και διά τους ανά
φιλόσοφος και μάρτυς Ιουστίνος μας πληροφορεί, ότι το
τα διάφορα έθνη Χριστιανούς, οι οποίοι, ενώ δεν
έργον των τεσσάρων ιερών ευαγγελιστών «καλείται
εγνώριζαν καθόλου εβραϊκά, εγνώριζαν πολύ καλά την
Ευαγγέλια». Ο ίδιος παραθέτει το λόγιον του Κυρίου
ελληνική γλώσσαν. Το εβραϊκόν κείμενον περιέπεσεν
«πάντα μοι παραδέδοται υπό του Πατρός...». και
εις τα χέρια αιρετικών Εβραίων, οι οποίοι το ενόθευσαν
προσθέτει: «γέγραπται εν τω Ευαγγελίω». (Α’ Απολογία
σύμφωνα με τας αιρέσεις των. Εχάθη δε εντελώς από
66.40, Διάλογος προς Τρύφωνα 100.25). Την ιδίαν
τον 4ον αιώνα και έντευθεν. Η Εκκλησία περιέβαλε
μαρτυρίαν δίδουν και πολλοί άλλοι αρχαιότατοι
ανέκαθεν με κύρος και εχαρακτήρισε και εδέχθη ως
εκκλησιαστικοί συγγραφείς.
θεόπνευστον το εις την ελληνικήν Ευαγγέλιον του
Με πόσον, λοιπόν, σεβασμόν και πόθον, με ποίαν
Ματθαίου.
ιεράν ευλάβειαν και προσοχήν πρέπει να παίρνωμεν εις
Πότε το έγραψε δεν είναι ακριβώς γνωστόν. Μερικοί