Ang wikang pambansa ng Pilipinas ay Filipino, ngunit ito ay karaniwang kilala

bilang Tagalog dahil ginagamit lamang ito sa pang-araw-araw na buhay ng mga tao sa
Maynila at ilang kalapit na lalawigan.
Mahigit kalahati ng mga Pilipino ang nagsasalita ng iba pang diyalekto tulad ng
Bisaya, Hiligaynon, Ilokano, at Bicol.
Sa aking palagay, mas mainam na gumamit ng Ingles sa mga paaralan.
Ginagamit natin ito bilang wika ng pagtuturo dahil mas sopistikado ang paggamit
natin nito.
Alam natin na ang Ingles ay naiimpluwensyahan ng umiiral na globalisasyon ng
mundo.
Kapag naglalakbay sa ibang mga bansa, gumamit ng Ingles upang makipag-usap sa
ibang mga lahi.
Kahit na pagdating ng mga dayuhan sa ating lungsod.
Dahil karamihan sa mga kumpanya ay multinational o dayuhang pag-aari, ang
kumpanyang pinagtatrabahuhan mo ay mangangailangan din ng kaalaman sa mga wika sa
itaas.
Sa globalisasyon ng mundo, lumakas din ang Ingles bilang kasangkapan sa
kalakalan.
Paano kung tayong mga Pilipino ay hindi marunong mag-Ingles o lumala ang ating
kakayahang makipag-usap sa mga nabanggit na wika?
Iba't ibang industriya ang tinamaan, kabilang na ang business process outsourcing
(BPO), call center industry, at multinational corporations, at lalo pang tatamaan
ang ating bansa.
Maraming paraan para ipakita ang pagmamahal mo sa Filipino at Tagalog.
Ilan lamang sa mga halimbawa ang paggamit nito sa pag-uulat sa telebisyon,
pagsulat ng iba't ibang artikulo, at paglikha ng mga tula, kanta, at iba pang uri
ng sining.
Ang isa pang pagpipilian ay ang magsulat ng isang blog sa ating wika tulad ng
ginawa ko.
Makakatulong ito sa mga mambabasa na mas maunawaan ang iba't ibang isyung
kinakaharap ng bansang ito.