Powieść poetycka – to gatunek, literacki, który powstał z przemieszania epiki (powieść)i
liryki (poetycka). Cecha typową dla epiki jest fabuła i obecność kogoś, kto ją opowiada. Zaś wyznacznikiem liryki jest wyrażanie uczuć, tzw. subiektywizm narracji, poetyckie obrazowanie w opisach np. pejzaży, rymowany i wersowany układ utworu. W „ Giaurze”: - obserwujemy dramatyczną akcję, opowiadaną przez kilku nawet narratorów, przy czym wyraźnie dostrzegamy ich subiektywne poglądy. - utwór jest wierszowany, zawiera liczne opisy poetyckie, pełne uczuć i poetyckich przekształceń, jak choćby opis jeźdźca pędzącego na koniu po brzegu lub opis opuszczonego domu baszy, po bitwie z Giaurem. - luźna, fragmentaryczna, pełna zagadek i luk kompozycja utworu W utworze jest pełno niedomówień, które dotyczą informacji o tytułowym bohaterze, sugestii o tym, jakoby był piratem, jak znalazł się w Grecji a potem w klasztorze itd. Długo trwa zanim domyślamy się losów Leili. Czytamy opis pędzącego jeźdźca, lecz nie wiemy kim jest. Dopiero w toku trwania utworu pewne rzeczy znajdują rozwiązanie. - inwersja czasowa – czyli przedstawienie przebiegu wydarzeń wyrywkowo, nie po kolei Najpierw oglądamy jakiś nieznajomy statek piracki, potem jeźdźca pędęm przemierzającego brzeg. Cofniecie się w czasie następuje, w mrocznej scenie, gdzie widzimy topienie „żywego” worka, czyli śmierć Leili. - obecność bohatera byronicznego - tajemniczego, dumnego, zbuntowanego, samotnego, zaciętego i nieszczęśliwego. Potrafi zabić, kiedy szuka zemsty, lecz choć jego czyny bywają dwuznaczne moralnie, znajdują swoją motywację, a wobec osoby, którą kocha, jest czuły, opiekuńczy, wierny.
Praca domowa Napisz w zeszycie, w jaki sposób powiążesz wstęp „Giaura” G. Byrona z sytuacją Polski. Zapamiętaj notatki z lekcji !