58. Przedstawić mechanizm biosyntezy białka.

Podczas translacji tłumaczenie sekwencji nukleotydów mRNA na sekwencje aminokwasów

łańcucha polipeptydowego odbywa się wg. Reguł kodu genetycznego- aminokwasy są
łączone w kolejności wyznaczanej przez kodony mRNA.

W translacji uczestniczą:
-cząsteczki mRNA
-rybosomy
-cząsteczki aminoacylo-tRNA (cząsteczka tRNA z przyłączonym aminokwasem)
-cząsteczki peptedylo-tRNA (cząsteczka tRNA z przyłączonym łańcuchem polipetydowym)
-białka enzymatyczne
-cząsteczki przenoszące energię(ATP i GTP)

Do rybosomów aminokwasy są dostarczane przez tRNA – proces endotermiczny

E + H3O+-CHR-COO- + ATP ←Mg2+--> E-aminoacylo-AMP + PPi

Rybosom odpowiada za dopasowanie odpowiedniego aminoacylo-tRNA do kodonu mRNA

oraz za tworzenie wiązań peptydowych między aminokwasami.

Przebieg translacji 3 etapy:

Inicjacja
1) Do końca 5’ mRNA przyłącza się mniejsza podjednostka rybosomu
2) Do kodonu START (AUG) przyłącza się aminoacylo-tRNA z odpowiednim
antykodonem (zwykle 5’-CAU-3’) oraz metioniną
3) Przyłącza się większa podjednostka rybosomu

Elongacja
1) Do miejsca obok starego aminoacylo-tRNA przyłącza się nowy aminoacylo-tRNA z
dołączoną alaniną
2) Wiązanie między tRNA a aminokwasem (metioniną) zostaje zerwane. Aminokwas
zostaje przeniesiony do miejsca na alaninie
3) Pomiędzy aminokwasami powstaje wiązanie peptydowe
4) Następuje przesunięcie rybosomu względem tRNA o jeden kodon. Wolny tRNA
przesuwa się i odłącza od rybosomu.
5) Peptydylo-tRNA przesuwa się na główne miejsce rozpoczynające kolejny cykl
elongacji.

Terminacja
1) Do kodonu STOP przyłącza się czynnik uwalniający
2) Rybosom zrywa wiązanie pomiędzy tRNA a łańcuchem polipeptydowym. Następuje
uwolnienie tRNA i polipeptydu.
3) Rybosom rozpada się na dużą i małą podjednostkę. Odłącza się od niego mRNA i
czynnik uwalniający.
59 Omówić funckję i budowę kwasów dezoksyrybonukleinowych.
Funkcje:
-Zawarta informacja jakie białka w organizmie są syntetyzowane
-Informacja genetyczna ( w jądrze komórkowym) -zapis cech dziedzicznych poszczególnych
komórek i całego organizmu

Budowa: w pytaniu o budowie DNA

60 Omówić struktury kwasów deoksyrybonukleinowych oraz stabilizujące je czynniki.

W budowie DNA

Czynniki stabilizujące:
-Wiązania wodorowe występujące między zasadami azotowymi obu łańcuchów (3 wiązania
pomiędzy G-C i 2 pomiędzy A-T)
-Oddziaływania hydrofobowe między sąsiednimi parami zasad tego samego łańcucha.
-Siły elektrostatyczne- cukry i reszty kwasu fosforowego są naładowane elektrycznie

61. Przedstawic budowę DNA

DNA z 4 rodzajów nukleotydów. Wszystkie zawierają deoksyrybozę, różnią się natomiast

zasadą azotową wchodząca w ich skład: adenina, cytozyna, guanina, tymina. Składa się z
dwóch łańcuchów polinukleotydowych skręconych śrubowo wokół wspólnej osi. Łańcuchy
polinukleotydowe w cząsteczce DNA są antyrównoległe(przeciwnie zorientowane) - biegną
w przeciwnych kierunkach. Łańcuchy łączą się ze sobą zgodnie z zasadą
komplementarności.

Deoksyryboza( cukier)- każdy nukleotyd zawiera deoksyrybozą połączoną z resztą kwasy

fosforowego poprzez wiązanie fosfodiestrowe.
Zasady azotowe sa przyłączone do cukrów deoksyrybozy na jednym z łańcuchów DNA.

Zasady purynowe i pirymidynowe znajduja się wewnątrz, a fosforany i reszty deoksyrybozy

na zewnatrz helisy.
Struktura spinki do włosów powstaje wskutek wewnątrzcząsteczkowego parowania zasad.

Średnica helisy wynosi 2nm. Odległość między sąsiednimi zasadami, mierzona wzdłuż osi
helisy wynosi 0,344nm. Zasady skręcone są względem siebie pod kątem 36 stopni. Na
całkowity skręt helisy przypada po 10 nukleotydów w każdym łańcuchu, co daje okres
powtarzalności równy 3,4nm.

62 Omówić różnicę i podobieństwa pomiędzy polimerazami DNA i RNA.

Polimeraza DNA i polimeraza RNA są enzymami odpowiedzialnymi za synteze kwasów
nukleinowych w organizmach.
Podobieństwa:
1. Funkcja enzymatyczna: Zarówno polimeraza DNA, jak i RNA są odpowiedzialne za
syntezę nowego łańcucha kwasów nukleinowych. Polimerazy te tworzą wiązania
fosfodiestrowe między kolejnymi nukleotydami.
2. Zasada komplementarności: Zarówno polimeraza DNA, jak i RNA wymagają matrycy
DNA lub RNA jako wzorca do syntez. Podczas syntezy nowego łańcucha, zasada
komplementarności jest utrzymywana, co oznacza, że nukleotydy są dołączane w
sposób, który jest komplementarny do sekwencji matrycy.
3. Zarówno polimeraza DNA, jak i RNA wymagają specjalnych sekwencji inicjujących
do rozpoczęcia procesu syntezy. W przypadku polimerazy DNA, jest to sekwencja
startowa nazywana punktem inicjacji replikacji, podczas gdy w przypadku polimerazy
RNA jest to sekwencja promotorowa.
Różnice:
1. Typ matrycy: Polimeraza DNA wymaga matrycy w postaci DNA, podczas gdy
polimeraza RNA wymaga matrycy w postaci RNA. Polimeraza DNA replikuje DNA,
tworząc nową kopię DNA, podczas gdy polimeraza RNA syntezuje RNA na
podstawie matrycy RNA lub DNA.
2. Struktura enzymu: Polimeraza DNA składa się z wielu podjednostek i ma bardziej
skomplikowaną strukturę w porównaniu do polimerazy RNA. Polimerazy RNA mogą
 występować jako jedna podjednostka lub jako kompleks wielu podjednostek, ale
ogólnie mają prostszą strukturę.
3. Polimeraza DNA ma zdolność do usuwania błędnie dołączonych nukleotydów w
procesie nazywanym eksonukleolityczną aktywnością. Dzięki temu enzym usuwa
błędy podczas replikacji DNA. Polimeraza RNA zwykle nie wykazuje tej aktywności,
co oznacza, że syntezowany łańcuch RNA może zawierać błędy.

Podsumowując, polimeraza DNA i RNA mają wiele podobieństw, takich jak funkcja
enzymatyczna i zasada komplementarności, ale różnią się w typie matrycy, strukturze
enzymu, aktywności i specyficzności dla nukleotydów.

63.Przedstawić biosyntezę kwasu informacyjnego rybonukleinowego.

To samo pytanie co 56

64 . Narysować fragment dwuniciowej nici DNA o dowolnej sekwencji nukleotydów -

zawierające 3 pary nukleotydów.