LT 4.

1: De Medea
Een moeilijke opdracht
Pelias, die gedurende vele jaren over Colchis heerste, leefde met een grote en lange vrees.
Want de waarzeggers hadden voorspeld (gezongen) dat de nakomelingen van zijn broer het
einde zou brengen voor de koning. Dus hij wilde de jongeman doden (vernietigen) en hij
zucht wegen en momenten van zijn dood, maar hij zag nog oorlogen noch monster door de
Griekse steden. Uiteindelijk bevielen de woede van de zee en de gevaren van de woeste
Zwarte zee hem. Daarom gaf hij deze verzonnen woorden met een kalm gezicht aan de
jongen. Heb jij het lot van Phrixus gehoord, die zijn vaderland was ontvlucht naar Colchis en
daar door Aietes, de koning van Colchis, werd gedood? Als ik een of andere krachten zou
hebben, zag jij hier dadelijk het hoofd en de wapens van de koning. Maar ik ben een oude
man en mijn nageslacht is nog niet klaar (volwassen) voor de oorlog en de zee. Jij, die al een
moedige geest hebt, ga, ik smeek je, en breng (geef) de gouden vacht terug naar
Griekenland. Met deze voorwaarde zal ik het koninkrijk van jouw vader teruggeven aan jou.
Hij spoorde met zodanige woorden, sterker nog beval de jonge man. Hij zweeg over de
Zwarte Zee, die botst tegen de landen, hij zweeg over de drietongige draak, die de gouden
vacht bewaakte en met gezang en voedsel(s) werd geroepen door de dochter van de koning
(prinses) Medea.

Een onmogelijke opdracht

Ik zal niet de dingen die jij vraagt weigeren; maar jij, voltooi eerder deze bevelen van mij.
Voor de stad ligt het veld van Mars. Daar zijn de vuurspuwende stieren, die mij soms ook,
nadat ze geploegd hebben (nadat de ploeg neergedrukt is), nauwelijks herkennen. Deze
worden meer en meer wilder en ze blazen zeer fel vuur uit hun monden. Span de stieren in
(leg de jukken neer), zeer dappere gast, en herbewerk onze velden. En nadat jij de tanden
van de grote slang gezaaid hebt door het omgeploegde veld, zullen bewapende soldaten
groeien, die jij dadelijk zal moeten doden

Met de hulp van Medea

Ik aanroep je als getuige, geliefde titanendochter Circe, terwijl jij leidt, volg ik en jouw
plannen sporen mij aan. Wanneer deze gezegd waren, smeekte zij dat de tovenares haar
(voor zich) belangrijkere toverspreuken, belangrijke krachten stuurde, ze was nog tevreden
met bekende toverdranken. Ze bond haar vest op en nadat ze bossen was binnengegaan,
zocht ze een bloem van de Kaukasus, nadat hij uit het bloed van Prometheus was ontstaan.
Dat heilige bloed voedde deze tussen troosteloze sneeuw (droevige sneeuwvlokjes) wanneer
de gier, nadat de lever aangevreten was, wegvloog en de druppels vielen uit zijn open bek.
Medea oogstte deze harde bloem, de machtigste van alle bloemen, met een sikkel. Met
zodanige giffen bewapende de ongelukkige dochter zich tegenover haar koning (vader) en
gedurende een duistere nacht haastte ze zich naar Jason.
Medea temt de draak
Dadelijk had Medea haar handen uitgestrekt naar de sterren terwijl ze liederen zong met
een niet Grieks ritme (pas). Ze aanriep de god van de slaap (de god en slaap, HENDIADYS): O
almachtige slaap, ik roep jou van heel het land van Colchis en beveel jou nu naar één draak
te komen. Ook jij, zeer trouwe bewaker van de gulden huid, wend jouw ogen uiteindelijk af
van deze zorg. Ik zal zelf de huid bewaren; leg intussen jouw lange werk neer. Hoe vermoeid
ook schudde de draak de zoete slaap (slapen) af uit zijn lichaam. Anderzijds ging Medea door
met besprenkelen met toverdranken en hij onderdrukte de ogen terwijl ze zich verzetten
met slaap totdat de slaap de brandende woede(s) onderdrukte. Dadelijk vielen de hoge
nekkragen, dadelijk wankelde het gedwongen hoofd, dadelijk viel zijn nek en onthulde hij de
huid. Op dat moment Greep Jason het gewenste sieraad, de beloning van uiterst werk.
Samen verlieten ze de velden en gingen ze naar de monding van de rivier. Heel het veld
schitterde terwijl Jason bekleed was met de lichtgevende huid vooruit liep. Maar wanneer de
gouden held aan zijn bondgenoten onthulde, die in de monding bleven, gedurende een
lange duisternis zich onthulde, stond het geroep op van zijn kameraden. Nadat het schip
naar de oever geleid was, zond Jason eerst de gouden huid vooruit, daarna sprong hij met
het verbijsterd en stelde hij zich op als overwinnaar naar het achterdek.

In Korinthe
Daar, nadat zij twee kinderen paarde voor Jason, leefde Medea gedurende enkele jaren in de
hoogste harmonie met Jason. Toch werd aan Jason verweten dat een man zo sterk, mooi en
adellijk een vreemdelinge en tovenares als vrouw had. Dus Creon, de koning van Korinthe,
verlangde zijn Creusa te huwen met Jason. Deze was langzamerhand de liefde en de
weldaden van Medea vergeten. Daarom, wanneer ze zag dat ze getroffen was door zo’n
grote beledeging, maakte Medea een gouden kroon uit toverdranken en beval ze haar zonen
die aan Creusa aan te bieden. Nadat deze taak ontvangen was schoot Creusa in brand:
samen met haar vader terwijl hij hulp bracht, werd ze vernietigd. Medea, wanneer ze het
paleis zag branden, doodde ze haar kinderen uit Jason en vluchtte weg van Koriντηε̣