“Pre, welcome back na-miss kita” bati ni Harold sa kanya.

Biglang sumikip yung dibdib ko’t di makahinga ng maayos. Nakakaramdam ako ng galit dahil sa naririnig
kong tawa mula sa kanya.

Punyeta, si Harold.

Yung kasama ni Mark mangbastos sa kaibigan ko—noon.

Yung dahilan kung bakit kailangan kong bumuo uli ng bagong environment.

Sinira nilang dalawa yung buhay ko dahil sa kasalanang nagawa nila five years ago.

Dahil nga sa gusto kong umiwas, pumunta ako sa kusina para kumuha ng pulutan.

“Bakit nandito si Harold?” bulong ko nang sumunod sa akin si Mark.

“Sa GC kasi ako nag chat. Alangan namang i-left out namin siya.” Depensa niya. Di na ako umimik ay
pumunta na lang ng sala kung saan sila nag iinuman.

Pag baba ko ng mga pagkain sa mesa, nag paalam ako kay Mark. “Yosi lang muna ako” di ko kayang
makasama sa iisang lugar yung mga taong sumira sa buhay ko.

Pumunta ako sa convenient store malapit sa bahay nila at bumili ng yosi at isang can ng alak.

Alam ko namang matagal na yung nangyari pero di ko dapat naranasan yung kung hindi dahil sa kanilang
dalawa. Kaya kong patawarin si Mark kasi nakasama ko naman siya all throughout the years pero kasi si
Harold?

Tang ina.

Mas affectced pa ba ako kaysa sa biktima?

Nakita kong nakakasama na ni janna yung mga kaibigan ni Harold pero di ko talaga kayang tanggapin na
nagawa nila yun.

OA ba ako para kamuhian sila?

Napabuntong-hinga na lang ako. Hindi ko alam na after all these years, ganto pa rin yung
marararamdaman ko.

Ilang oras na ang lumipas nang biglang nag ring yung cellphone ko.

Tumatawag si Mark. Nagdalwang isip pa ako bago sagutin yung tawag. “Asan ka? Umuwi ka na ba?”

“nasa 7/11 lang. sorry di ko pa kasi kayang harapin pa si Harold. Ubusin ko lang muna yung alak ko rito
tas kukunin ko yung gamit ko dyan bago umuwi.”

“Ang OA mo naman Gia! Ang tagal na nung nangyari di ka pa rin maka move on? Eh si Janna nga
nakasama na niya sa inuman?”

Di na ako nakapag salita. Tumulo na lang yung luha ko.

“Tang ina, ‘bat ka galit. Kasalanan ko bang ganyan yung reaksyon ko eh kayo rin naman may dahlian?”
“Matagal naman na kasi yun. Mag move on ka na”

“Naranasan ko yung mga bagay na hindi ko dapat maranasan dahil sa inyo. I must be strong para sa
sarili ko kasi nawalan ako ng mga kaibigan dahil sa kagaguhang di ko naman ginawa.” Di ko alam kung
baki kailangan ko pang ipaliwanag yung sarili ko.

Di pa ba given yun?

Mali ba ako?

“Bahala ka nga. Bumalik ka na lang kung gusto mo.” Sabi niya sa akin bago ibaba ang tawag.

Napatulala na lang ako nang matapos ang engkwentro namin na yun. Hindi