Małgorzata znajduje się z powrotem w sypialni Wolanda razem z nim i jego świtą.

Behemot
nalewa jej napój, który przywraca "ożywcze ciepło" w jej ciele. Nagle głodna, Małgorzata
pożera kilka kawałków mięsa na patyku.

Małgorzata, czując się ożywioną, pyta, czy Azazello strzelił do Barona. On potwierdza i chwali
się swoimi umiejętnościami strzeleckimi. Aby pokazać celność, Azazello strzela w wybranego
przez Małgorzatę pika na karcie siódemki kier; co więcej, karta jest ukryta pod poduszką, a
Azazello strzela z pistoletu przez ramię, nie patrząc. Behemot próbuje również pokazać swoje
umiejętności strzeleckie, ale, być może celowo, zabija śpiącą sowę na kominku i rozbija zegar.

Małgorzata czuje, że czas opuścił miejsce i ponownie wstydzi się swojej nagości. Obawia się,
że może zostać oszukana i nie otrzyma nagrody za bycie gospodynią. Kiedy przemyśli sprawę
i zastanowi się, czy prosić o pomoc w odnalezieniu mistrza, Woland oznajmia, jak bardzo są
wszyscy pod wrażeniem jej postawy - że przeszła "test": "nigdy nie prosząc o nic!"

Woland prosi Małgorzatę o złożenie życzenia. Ona prosi o to, aby Frieda, jedna z gości na
balu, została obdarowana spokojem i nie musiała dłużej nosić chusteczki przypominającej jej
o zmarłym dziecku. Frieda pojawia się, a Małgorzataa mówi: "Przebaczam ci". Frieda kłania
się przed Małgorzatą i znika.

Małgorzata wstaje, aby odejść, ale Woland nalega, aby żądała czegoś dla siebie. Bez wahania
prosi o to, aby "mój ukochany mistrz wrócił do mnie teraz, w tej chwili". Z hukiem wiatru
mistrz nagle materializuje się w pokoju, ubrany w strój szpitalny.

Małgorzata rzuca się w ramiona mistrza, całując go łzawo. Mistrz jest bardzo
zdezorientowany, uważając, że halucynuje. Mówi mu, aby nie bał się: "Jestem z tobą".
Korowiev podaje mistrzowi napój, Małgorzata błaga go, aby natychmiast wypił. Napój
przywraca mistrza do zmysłów, a po drugim szklanku "jego oczy stały się żywe i inteligentne."

Woland rozmawia z mistrzem, który mówi, że przybył "z domu cierpień" i że jest "straszliwie
chory". Małgorzata błaga Wolanda o "uzdrowienie" mistrza. Mistrz tłumaczy Wolandowi, że
jego współpacjent w klinice, Iwan Bezdomny, opowiedział mu o ich spotkaniu na Patriarszych
Prudach.

Kiedy Woland pyta, dlaczego Małgorzata nazywa go "mistrzem", mistrz opowiada

Wolandowi o swojej powieści o Piłacie. Woland wybucha śmiechem, prosząc o zobaczenie
powieści. Mistrz tłumaczy, że spalił powieść w swoim piecu dawno temu. Woland sprzeciwia
się, twierdząc, że "rękopisy nie palą się". Na prośbę Wolanda, Behemot trzyma powieść
mistrza, na której, jak się okazuje, siedział.

Małgorzata pędzi do Wolanda, nazywając go "wszechmocnym!" Mistrz ściska powieść,

wpadając w "niepokój i niepokój". Korowiev podaje mu kolejny napój, który wydaje się
uspokajać jego nerwy. Woland prosi Małgorzatę, aby opowiedziała mu "wszystko, co
potrzebujesz".
Małgorzata prosi o to, aby ona i mistrz zostali przeniesieni do "piwnicy przy ulicy Arbat, a
lampa płonęła, a wszystko było takie, jak było". Mistrz śmieje się, mówiąc Wolandowi, że
ktoś inny mieszka tam od dawna.

Azazello sprawia, że Alojzy Mogarycz, obecny lokator starego mieszkania mistrza i

Małgorzata, nagle się pojawia. Azazello oskarża Alojzego, który jest w samej bieliźnie i trzyma
aktówkę, o celowe oczernianie mistrza, aby mógł zająć jego mieszkanie. W gniewie
Małgorzata drapie łzawą twarz Alojzego; Korowiev ją odciąga. Woland magicznie odwraca
Alojzego do góry nogami i wypycha go przez otwarte okno.

Mistrz martwi się, że personel szpitalny zauważy, że go nie ma. Korowiev, nagle będąc w
posiadaniu jego dokumentów szpitalnych, rzuca je w ogień. Trzyma również księgę mieszkań
dla mieszkania mistrza i, dmuchając na nią, wymazuje Alojzego z jej wpisów. Kiedy mistrz
zauważa, że "jeśli nie ma dokumentów, nie ma osoby", Korowiev się zgadza i nadaje
mistrzowi jego własne dokumenty oraz oszczędności, które Małgorzata pilnowała.

Woland pyta Małgorzatę, co chciałaby zrobić z Natashą. Natasha wchodzi i błaga o

pozostawienie jej wiedźmą; Woland zgadza się na jej prośbę i ona wylatuje przez okno.
Następnie pojawia się Niko