Ang komunikasyon ay hango sa salitang Latin na

“communis” na ibig sabihin ay saklaw lahat na binubuo

ng lipunan. Ito rin ay proseso ng paghahatid at
pagtanggap ng mensahe. Sangkot sakomunikasyon ang
mga sumusunod na makrong kasanayan na Pagsasalita,
Pakikinig, Pagbasa, Pagsulat at Panonood.
Elemento at Proseso ng Komunikasyon
Maraming modelo ng komunikasyon, ngunit narito ang
tipikal na ilustrasyong makikita sa ibaba na tumuturol sa
tagapaghatid, tagatanggap, mensahe, tsanel at balik-
tugon.
o Tagapaghatid – Nagsisimula ang proseso ng
komunikasyon sa kung ano ang nais ipahatid na mensahe
ng tagahatid na sumasailalim sa malalimang pagiisip sa
bawat detalye na partikular na paksa. Tinatawag din siya
bilang communicator o source.

o Mensahe – Ito ay naglalaman ng opinyon, kaisipan at

damdamin na karaniwang nakabatay sa paniniwala at
kaalaman ng ng tagahatid patungong tagatanggap upang
magkaroon ng komunikasyon.

o Tsanel – Mayroong dalawang anyo ang tsanel upang

maipahayag at maihatid ang naturang mensahe. Ang una
ay pandama (sensory) tulad ng paningin, pandinig, pang-
amoy, panlasa at pakiramdam; at Institusyunal
(institutionalized) na tuwirang sabi o pakikipag-usap,
sulat at kagamitang elektroniko.

o Tagatanggap – Ang nagbibigay ng kahulugan sa

naturang mensaheng inihatid ng tagapaghatid na
tumutugon sa mensaheng natanggap. Mayroong tatlong
antas ang tagatanggap, Pagkilala, Pagtanggap at
Pagkilos.

o Balik-tugon – Hindi magiging matagumpay ang

komunikasyon kung walang tugon sa bawat mensahe.
Dito rin makikita ang kabisaan ng paghahatid ng mensahe
dahil ito ang magiging batayan ng susunod na siklo ng
komunikasyon.