Kąpiele Schiele

Lecznicza terapia, której autorem był Fritz Shiele polega na stosowaniu

specjalnych kąpieli stóp, które wywierają efekt terapeutyczny na cały organizm
człowieka. Metoda Schiele polega na kąpieli stóp w specjalnie skonstruowanej
wannie, która pod dnem ma urządzenie podnoszące temperaturę wody z 33 –
35°C (zależnie od rodzaju choroby i stanu pacjenta) do 43 – 45°C.

Jej największym plusem jest to, że pobudza przemianę materii, nie obciążając
serca. Dlatego w niemieckich sanatoriach tak chętnie stosuje się ją u pacjentów po
zawałach i udarach, którzy powinni się ruszać, ale nie mogą tego robić.

Ponieważ podgrzewanie wody następuje stopniowo, naczynia krwionośne

regenerują się i w trakcie terapii uelastyczniają, zupełnie jak u bardzo młodych
ludzi. Podczas kąpieli metodą Schiele całe ciało doświadcza intensywnego
ukrwienia, a to poprawia stan wszystkich organów. Podwyższona w trakcie kąpieli
temperatura ciała wspomaga regenerację całego organizmu.

Taki zabieg powoduje, że najmniejsze naczynia krwionośne natychmiast się

rozszerzają, a wstępujące impulsy cieplne przenikają najpierw kończyny dolne, a
następnie całe ciało. W ten sposób ogrzane i ukrwione zostają wszystkie
peryferyjne części ciała, a naczynia krwionośne stymulowane są do mnożenia się i
tworzenia nowych połączeń, tak jak to się dzieje podczas uprawiania sportu, np
zależnie od wieku i stanu pacjenta 20-minutowa kąpiel ma takie samo działanie na
organizm jak bieg na dystansie 1 – 3 km.

W krajach niemieckojęzycznych metoda ta stosowana jest w wielu sanatoriach,

gabinetach zjoterapeutycznych, rehabilitacyjnych czy medycyny
komplementarnej. Pomaga w terapii rozmaitych chorób, np. wysokiego ciśnienia,
żylaków, reumatycznego bólu kolan, powiększenia prostaty.

Przykładowe produkty stosowane w trakcie kąpieli Shiele:

1. Placenta- łagodny produkt na bazie borowiny oraz wyciągu z placenty krowiej.
Kąpiel z tym dodatkiem leczy np. Nadciśnienie, czy łuszczycę.
2. Frauenbad- zawiera borowinę oraz olejki z drzew iglastych.
3. Selectron- zawiera sole oraz zioła. Preparat ten wywiera najsilniejsze działanie
terapeutyczne.
4. Vennenfussbad- wyśmienity w przypadku żylaków. Zawiera kasztanowiec oraz
borowinę.

Przykładowe olejki eteryczne stosowane w trakcie zabiegu :

1. Olejek kamforowy plus Placenta- stosowane w przypadku zimnych stóp,
odmrożeń.
2. Olejek lawendowy- wywiera działanie uspokajające, stosowany także w
przypadku łuszczycy.
3. Olejek melisowy- skuteczny w przypadku występowania uciążliwych nocnych
skurczów nóg.
fi
4. Olejek rozmarynowy- wzmacnia osłabiony system nerwowy, wzmaga
metabolizm.
5. Olejek szałwiowy- działa rozkurczowo, pomaga na problemy z krążeniem krwi,
wspomaga gojenie ran.Pasywny trening układu krążenia

Komu pomagają kąpiele Schiele?

Kąpiele Schiele zalecane są w wypadku wielu chorób i dolegliwości. Oto niektóre z

nich:

• reumatyzm
• artroza
• zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa
• migrena
• stwardnienie rozsiane
• skleroza naczyń krwionośnych (miażdżyca)
• łuszczyca
• atopowe zapalenie skóry
• choroby serca i choroby związane z krążeniem
• zapalenie wątroby
• choroby pęcherza i nerek
• nadciśnienie
• problemy spowodowane menopauzą
 • bezsenność
• zimne stopy

Przed rozpoczęciem terapii niezbędnym krokiem jest wykluczenie ewentualnych

przeciwwskazań do wykonania kąpieli. Są to między innymi : gorączka,
wszczepiony rozrusznik serca, tętniaki, niewydolność nerek, ciąża, wyrostek
robaczkowy w stanie zapalnym, świeże stany pooperacyjne, nowotwory.

Zastosowanie

Zabiegi należy przeprowadzać 5–7 razy w tygodniu. Czas trwania takiej kąpieli
powinien wynosić ok. 20 minut, choć należy go wyznaczać indywidualnie w
zależności od rodzaju choroby, jej chroniczności oraz ogólnego stanu pacjenta.

Kąpiel Kneippa

Jak działa naprzemienna kąpiel stóp?

• wzmacnia układ odpornościowy

• pomaga zapobiegać chronicznie zimnym stopom
• pomaga na bóle głowy
• pomaga zapobiegać niskiemu ciśnieniu krwi i stabilizuje krążenie
• wspomaga krążenie krwi
• doskonałe do treningu naczyniowego
• pomaga w zaburzeniach snu
• idealnie przygotowuje do kolejnych zabiegów pedicure i produktów do
pielęgnacji stóp

Założenia metody

Kneipp opracował metodę, która składa się z kilku ważnych elementów.

Pierwszym jest oddziaływanie wodą na ciało człowieka – tak, żeby przyspieszyć
krążenie i wywołać reakcje poprawiające funkcjonowanie organizmu. Kolejny to
terapia ruchem. Aktywna polega na wykonywaniu ćwiczeń gimnastycznych,
maszerowaniu, pływaniu, jeździe na rowerze, a pasywna to np. masaże. Pacjent
korzystający z metody Kneippa, powinien też właściwie się odżywiać, spożywając
produkty bogate w substancje odżywcze, a rezygnując z żywności niepochodzącej
z naturalnych źródeł. Wszelkie używki też są zakazane. Terapia polega także na
przyjmowaniu leków, które oparte są na ziołach. Należy także zwrócić uwagę na
sferę psychiczną oraz umiar we wszystkich aspektach życia.
Kąpiel naprzemienna

Kąpiele w zimnej i ciepłej wodzie określa się też jako tzw. ścieżka Kneippa. Ciecz
umieszcza się w dwóch misach lub nieckach. W jednej woda ma ok. 40°C
(czasami dochodzi nawet do 50°C), a w drugiej ok. 5–8°C. Oczywiście przy
pierwszych tego typu zabiegach różnica temperatur może wynosić mniej, czyli ok.
20°C. Najpierw zanurzamy nogi do naczynia z ciepłą wodą na ok. 5–10 minut, a
następnie przechodzimy do zimnej i przebywamy w niej 10 sekund, a gdy ktoś jest
bardziej doświadczony – nawet 30 sekund. Takie przejścia powtarza się kilka razy.
Należy pamiętać, że cała sesja kończy się moczeniem nóg w misce z zimną wodą.

Korzyści zdrowotne zabiegu kąpieli naprzemiennej:

• stymulacja układu krążenia do efektywniejszej pracy,

• poprawa ukrwienia,
• lepsza jakość skóry,
• wzmocnienie naczyń krwionośnych,
• przyspiesza przemianę materii,
• polepsza samopoczucie zyczne i psychiczne,
• W trakcie zabiegu jest odczuwany relaks i poczucie odprężenia,
• uspokojenie.

Na co watro zwrócić uwagę:

1. Takie wodolecznictwo jest bardzo korzystne dla osób, które mają problemy z
zasypianiem, cierpią na bóle głowy (także migrenowe), mają słabą
odporność, kłopoty z krążeniem oraz pracą serca.
2. Z terapii nie powinny korzystać osoby z dolegliwościami układu
moczowego, z ostrymi stanami zapalnymi, przy zaawansowanych
infekcjach, podczas gorączki, z chorobami naczyniowymi, przy ropniach i
owrzodzeniach.
3. By osuszyć i rozgrzać ciało po zabiegach, zaleca się ruch zamiast
wycierania ciała ręcznikiem.
4. Na skuteczność metody wpływa regularne stosowanie terapii oraz
zwiększanie bodźców.
5. Dr Kneipp polecał chodzenie boso nie tylko w zimnej wodzie, ale również we
własnym mieszkaniu, kamieniach i po śniegu.
6. Metoda dr. Kneippa bazuje na tym, aby pacjent nie czuł dyskomfortu. Nie
stosuje się sesji bardzo restrykcyjnych, tylko zaleca umiar (np. podczas
spożywania posiłków).

Uwaga:
fi
Należy zachować ostrożność w przypadku żylaków i skurczów naczyń
krwionośnych.

Borowiny:
Fason borowinowy polega na zanurzeniu stóp lub dłoni w ogrzanej borowinie.
Borowina jest torfem zawierającym składniki organiczne m.in. kwasy huminowe,
bituminy, białka, aminokwasy, żywice i woski, nie rozłożone składniki roślin oraz
składniki nieorganiczne – mineralne.

Efekty terapeutyczne:
W trakcie zabiegu następuje pobudzenie krążenia krwi, przyspieszenie tętna i
oddechu, zaczerwienienie skóry, przejściowy spadek ciśnienia krwi, przyspieszenie
procesów przemiany materii oraz oddziaływanie przeciwzapalne składników
borowiny działa przeciwbólowo, poprawia ukrwienie, zmniejsza napięcie
mięśniowe.

Wskazania:
• schorzenia i stany pourazowe narządów ruchu
• choroba zwyrodnieniowa kręgosłupa i stawów
• choroby reumatoidalne
• zapalenia okołostawowe
• nerwobóle
• zrosty otrzewnej
• stany po przebytym miąższowym zapaleniu wątroby

Zabieg relaksacyjno-leczniczy trwa zazwyczaj kilkanaście minut. W tym czasie,

podgrzana do temperatury między 42 a 46 °C borowina, zostaje nałożona na
wybrana partię ciała, owinieta szczelnie folią oraz dodatkowo kocem. Po około 30
minutach borowina zostaje usunięta, a skóra oczyszczona. Podobne zabiegi
polecane są w seriach - po kilka okładów tygodniowo, przez mniej więcej miesiąc.
Nie powinno się jednocześnie zakrywać powyżej 25% powierzchni ciała
jednocześnie. Okłady borowinowe w domu mogą być wykonywane w podobny
sposób - wykorzystując w tym celu gotowe plastry borowinowe. Stosując
podobny zabieg na partię klatki piersiowej, należy omijać okolicę serca, lub nawet
zatroszczyć się o to, aby chłodzić ją przy pomocy lodu.

Okłady borowinowe - wskazania i przeciwwskazania

Ze względu na swoje właściwości utrzymywania ciepła, okłady borowinowe

poleca się osobom zmagającym się z:

zwyrodnieniami stawów, problemami układu nerwowo-mięśniowego oraz

problemami skórnymi, dolegliwościami bólowymi związanych ze schorzeniami
pochodzenia artretycznego i reumatycznego obrzęków i dolegliwości bólowych po
urazach, schorzeniami kręgosłupa, zapaleniami korzonków nerwowych,
przewlekłego niedokrwienia kończyn dolnych, chorób skóry
 Wśród przeciwwskazań do stosowania zabiegów z wykorzystaniem borowiny
wymienić można: niestabilne ciśnienie, niewydolność układu krążenia, wady serca,
stany po zawale, ostre stany zapalne stanowiące przeciwwskazanie do
nagrzewania, żylaki i kruchość naczyń, zakrzepy, zapalenie żył, anemia, cukrzyca,
nadczynność tarczycy, choroby nerek, ciąża, miażdżyca, dzieci oraz osób z
chorobami nowotworowymi.

Para na

Jest mieszaniną węglowodorów nasyconych i nienasyconych, które pozyskiwane

są podczas procesu destylacji frakcyjnej ropy naftowej. Jej kolor zależy od stopnia
ra nacji i może być od barwy jasnożółtej do białej. Para na występuję w formie
skrystalizowanego wosku. Nie rozpuszcza się w wodzie, ani także etanolu,
natomiast poddaje się innym rozpuszczalnikom organicznym między innymi
terpentynie.

Para na może występować w formie:

• ciekłej (olej para nowy)

• miękkiej
• twardej

Właściwości para ny:

• powoli oddaje ciepło

• może być wielokrotnie stosowana
• punkt topnienia – 45-50 stopni Celsjusza
• punkt wrzenia – 250 stopni Celsjusza

Dlaczego warto warto stosować para nę?

Wosk para nowy znalazł swoje lecznicze zastosowanie już w I połowie XX wieku.
Wówczas lekarze zaczęli stosować go do celów między innymi uśmierzających ból
stawów u swoich pacjentów. Długo później para na znalazła zastosowanie również
w kosmetologii jako świetny nawilżacz, substancja wygładzająca i ujędrniająca
skórę.

Para na kosmetyczna, w odróżnieniu od zwykłych kremów, zastygając na skórze

oddaje ciepło. Zwiększa wówczas w niej przepływ krwi, a także rozszerza pory
skórne wpływając na nawilżenie i detoksykację skóry.
fi
fi
fi
fi
fi
fi
fi
fi
fi
fi
 Jak wygląda zabieg w gabinecie kosmetycznym?

Warto pamiętać, aby przed zanurzeniem dłoni czy stóp w para nie wykonać ich
peeling, a następnie nałożyć na skórę grubą warstwę kremu.

Dłonie zanurza się w kąpieli do granicy nadgarstków, minimum dwukrotnie. Płynna

para na szybko zastyga tworząc na skórze dopasowaną rękawicę (na dłoni) lub
skarpetkę (na stopie). Następnie nakłada się na nią folię i zawija dokładnie
ręcznikiem frotte w celu utrzymania jak najdłużej ciepła. Okład zaleca trzymać się
około 15-20 minut. Po upływie tego czasu odkrywamy ręcznik z danej okolicy i
zdejmujemy całość para ny wraz z folią.

Zabiegi para nowe – korzyści

Zabiegi para nowe chronią i regenerują zmęczone dłonie, stopy, a także suchą i
spierzchniętą skórę łokci. Można wykonywać je z dodatkiem różnych olejków
eterycznych, między innymi olejkiem kokosowym czy lawendowym. Wszystko po
to, aby wzbogacić zabieg o przyjemny aromat lub zwiększyć działanie para ny. Ma
ona również korzyści terapeutyczne, gdyż wspomaga przepływ krwi, rozluźnia
mięśnie i uśmierza ból stawów zmniejszając ich sztywność.

Rodzaje zabiegów z wykorzystaniem para ny:

• okłady para nowe

• zawijania para nowe
• pędzlowania para nowe
• wlewy okołostawowe
• kąpiele częściowo para nowe

Zabiegi para nowe – wskazania:

• reumatoidalne zapalenia stawów,

• zmiany zwyrodnieniowe stawów,
• zespół cieśni kanału nadgarstka,
• twardziny układowej,
• stany pourazowe rąk z ograniczeniem zakresu ruchów w stawach.
• blizny
• przykurcze pourazowe i pooperacyjne
• przygotowanie do ćwiczeń leczniczych
• sucha skóra dłoni, stóp, łokci
• zespół zimnych dłoni i stóp
fi
fi
fi
fi
fi
fi
fi
fi
fi
fi
fi
fi
 Przeciwwskazania do zabiegów para nowych:

• choroby bakteryjne, wirusowe, grzybicze skóry i paznokci

• przerwana ciągłość skóry w miejscu zabiegowym
• biżuteria
• alergia na para nę i jej pochodne
• osteoporoza
• nowotwory
• miażdżyca
• obrzęki
• ostre stany zapalne
• Metalowe elementy w okolicy zabiegowej

Higiena zabiegów para nowych:

• para na użyta przez klienta jest wyrzucana

• podgrzewacz para ny należy czyścić według zaleceń producenta
• nie zanurzamy w para nie okolic ciała, gdzie występuje przerwana ciągłość
skóry lub oparzenia
• należy wykluczyć przeciwwskazania, a miejsca poddane zabiegowi należy
dokładnie zdezynfekować
• najlepiej używać para nę antybakteryjną, która zapewni czystość całej
kąpieli

Przebieg zabiegu

Zabiegi para nowe polegają na zastosowaniu ciekłej para ny, rozgrzanej do

temperatury około 50 °C w tzw. kuchni para nowej, lub na użyciu zastygłych
okładów para nowych o niewiele niższej temperaturze, nakładanych na ciało
pacjenta. Stosowanie ciekłej para ny polega na powtarzanym zanurzaniu rąk lub
stóp w para nie, ewentualnie na nanoszeniu warstw ciekłej para ny za pomocą
pędzla (szczotki) lub na zawijaniu bandaży zamoczonych w ciekłej para nie.

Zagrożenia i środki ostrożności:

• wystąpienie reakcji uczuleniowej na para nę (rzadkie przypadki, jeśli

stosowano intensywne i długotrwałe zabiegi),
• oparzenia w przypadku zapalenia para ny: jest substancją łatwopalną;
gaszenie wodą jest nieskuteczne i może powodować rozpryskiwanie
para ny; należy stosować gaśnice lub koce gaśnicze;
• rozlana para na jest bardzo śliska – możliwość upadku.

Uważa się, że nie należy stosować zabiegów para nowych u osób z osteoporozą
i w miejscach niezakończonego zrostu po złamaniach kości, z powodu możliwości
fi
fi
fi
fi
fi
fi
fi
fi
fi
fi
fi
fi
fi
fi
fi
fi
fi
fi
fi
fi
wywołania odwapnieni kości przez para nę. Brak jednak jakichkolwiek dowodów
naukowych na występowanie takiego zjawiska.

fi