RADY & HISTORIA

1. Miewam chwile, w których jedyne czego pragnę, to mieć święty spokój. To nie do
końca tak, że coś mi zrobiliście, lecz przeszłość, teraźniejszość i przyszłość mnie
przygnębia.
Kiedy jest was za dużo oraz za często, pragnę uciec. Myślę, że to nie wasza
wina,przynajmniej nie całkowicie. Zostałam skrzywdzona, mogłabym o tym zapomnieć,
ale nie mogę, nie chcę.
Może czasem pragnę to wygłuszyć, ale nie wymazać, gdyż ktoś mądry kiedyś powiedział
"Kto nie pamięta historii, skazany jest na jej ponowne przeżycie". Więc proszę,
pamiętajcie o krzywdach wam wyrządzonych, bierzcie z nich lekcje, starajcie się nie
powielać swoich błędów.

2,Miewam mieszane uczucia, raz pragnę ,abyście doświadczyli tego co ja, a raz
myślę, że nikt na to nie zasługuje.
Mawiam, że zawsze są dwie strony jednej monety, z jednej strony jest ktoś, kogo
masz prawo nienawidzić, natomiast z drugiej siedzi osoba, która została
skrzywdzona, może mniej, może więcej niż skrzywdziła ciebie. To co jej się
przytrafiło, nie jest skutkiem (tego jaka jest), lecz winą, ona podjęła decyzje,
ale nie wybrała tego, co jej się przytrafiło i jakie rzuci to na nią światło. Tak
naprawdę nikt z nas nie decyduje często, pozwól, że wyjaśnię - Założmy, że nie
lubisz pomidorów (jak kiedyś moja droga Larysa & Oliwka.G), kiedy pierwszy raz
zasmakowałeś pomidora, poczułeś, że ci nie smakuje, nie wybrałeś tego, w
przeciwieństwie do wegetarianów, którzy świadomie decydują, że nie będą jeść mięsa,
bo to kiedyś żyło. Ty tego nie wybrałeś, tak się stało. Dlatego z jednej strony
możesz nienawidzić tego pedofila i to jest w porządku, ale zastanów się, czy on to
wybrał? Czy ty sam pragnąłeś mieć wady? Duży brzuch, zakola, małe piersi, skolioze?
NIE. Nikt tego nie chce. To, że czegoś nie wybieramy nie sprawia, że tego nie ma,
ale mamy świadomość, że jest to mniej złe od świadomego czynienia zła. Dlatego
proszę, zawsze myślcie o dwóch stronach jednej monety, współczujcie, jest to
ciężkie, ale myślę, że warto rozumieć drugiego człowieka, a nie tylko stale oceniać
go.

3.Ja osobiście wierzę w równowagę - aby jedno mogło istnieć, drugie też musi. Aby
dostrzec dobro, musi istnieć zło, ponieważ jeżeli dobra zabraknie, nie dostrzeżesz
zła, bo go nie będzie, nie w tym samym sensie. Zło będzie, ale nie będzie złe, bo
poza nim, nie będzie nic. My ludzie stale porównujemy rzeczy obok siebie, nie
potrafimy inaczej. Potrzebna nam jest różnica. Ale zapamiętajcie, można w tym się
pogubić, popaść ze skrajności w skrajność. Nie twierdzę, że świat jest czarno-
biały, ale jeżeli ktoś zły, zrobi coś dobrego, nie oznacza, że jest dobry i działa
to też w drugą stronę. Nie bądźcie naiwni, ale wybaczajcie.
Ale nie o tym chciałam dziś rozmawiać. Chcę abyście wiedzieli, że najważniejsze
jest wybaczenie samemu sobie, zaakceptowanie samego siebie. Jeśli potrzebujecie
mojego wybaczenia, to w porządku, mogę wam je udzielić, ale najciężej jest wybaczyć
sobie samemu. Myślę, że jestem w stanie wybaczyć każdemu, bo nauczyłam się wybaczać
sobie, ale tylko pod warunkiem, że ta osoba pragnie zmiany - na lepsze oczywiście.

Chcę abyście widzieli,że większość was dla mnie umarła, tak naprawdę dla mnie to wy
umarliście, osoby, które w jakiś sposób kochałam. Ale to w porządku, takie właśnie
jest życie. Piszę to po to, abyście to przeczytali na moim pogrzebie, kiedy by już
mnie nie było. Pamiętajcie nigdy bym nie odebrała życia, bo choć przeszłam przez
bagno to i tak uważam, że warto jest żyć i odejść, kiedy nadejdzie nasz czas.