Fizyka Operon 2023 Marzec Rozwiazania

Fizyka.
Poziom rozszerzony
Próbna Matura z OPERONEM dla szkół ponadpodstawowych
Rodzaj dokumentu: Zasady oceniania rozwiązań zadań

Egzamin: Egzamin maturalny
Przedmiot: Fizyka
Poziom: Poziom rozszerzony
Uwagi:
Akceptowane są wszystkie rozwiązania merytorycznie poprawne i spełniające warunki zadania.
Wymagania egzaminacyjne 2023 i 2024:

https://www.gov.pl/web/edukacja-i-nauka/wymagania-egzaminacyjne-obowiazujace-na-egzaminie-
maturalnym-w-roku-2023-i-2024 (dostęp: 27.09.2022).
Zadanie 1.1. (0–1)

Wymagania ogólne Wymagania szczegółowe
I. Wykorzystanie pojęć i wielkości fizycznych do Zdający:
opisu zjawisk oraz wskazywanie ich przykładów II.1) opisuje ruch względem różnych ukła-
w otaczającej rzeczywistości. dów odniesienia.
Zasady oceniania
1 pkt – udzielenie poprawnej odpowiedzi
0 pkt – brak odpowiedzi lub odpowiedź błędna
Poprawne rozwiązanie
C
Zadanie 1.2. (0–2)

II. Rozwiązywanie problemów z wykorzystaniem Zdający:
praw i zależności fizycznych. II.1) opisuje ruch względem różnych ukła-
dów odniesienia;
II.3) opisuje ruchy postępowe, posługując się
wielkościami wektorowymi: przemieszczeniem,
prędkością i przyspieszeniem wraz z ich jednost-
kami;
II.4) opisuje ruchy prostoliniowe jednostajne
i jednostajnie zmienne, posługując się zależno-
ściami położenia, wartości prędkości i przyspie-
szenia oraz drogi od czasu.
Zasady oceniania
2 pkt – poprawne rozwiązanie całego zadania
1 pkt – zastosowanie twierdzenia Pitagorasa
0 pkt – niespełnienie powyższych warunków
w w w. o p e r o n . p l 1
Fizyka. Poziom rozszerzony
  
v AB = v A - vB –vB vB
  
v AB = v A2 + vB2
 vA – vB vA
km m
v AB = 93,7 = 26
h s
Zadanie 1.3. (0–2)

II. Rozwiązywanie problemów z wykorzy- Zdający:
staniem praw i zależności fizycznych. II.1) opisuje ruch względem różnych układów odniesie-
nia;
II.2) rozróżnia pojęcia położenie, tor i droga;
II.3) opisuje ruchy postępowe, posługując się wielko-
ściami wektorowymi: przemieszczeniem, prędkością
i przyspieszeniem wraz z ich jednostkami;
II.4) opisuje ruchy prostoliniowe jednostajne i jedno-
stajnie zmienne, posługując się zależnościami poło-
żenia, wartości prędkości i przyspieszenia oraz drogi
od czasu.
Zasady oceniania
1 pkt – poprawna lokalizacja pojazdów
km km
v A = 72 = 1,2
h min
km km
vB = 60 =1
h min
O godzinie 15.29 autobus znajduje się 2,4 km na południe od skrzyżowania, natomiast beczkowóz jest
1 km przed skrzyżowaniem (czyli na zachód od niego). Odległość między pojazdami, obliczona z twier-
dzenia Pitagorasa, wynosi 2,6 km.
Zadanie 1.4. (0–1)

I. Wykorzystanie pojęć i wielkości fizycz- Zdający:
nych do opisu zjawisk oraz wskazywanie II.1) opisuje ruch względem różnych układów odniesie-
ich przykładów w otaczającej rzeczywisto- nia;
ści. II.3) opisuje ruchy postępowe, posługując się wielko-
ściami wektorowymi: przemieszczeniem, prędkością
i przyspieszeniem wraz z ich jednostkami.
Zasady oceniania
0 pkt – brak odpowiedzi lub odpowiedź błędna
A2
Zadanie 2.1. (0–3)

II. Rozwiązywanie problemów z wykorzysta- Zdający:
niem praw i zależności fizycznych. I.7) wyodrębnia z tekstów, tabel, diagramów lub
wykresów, rysunków schematycznych lub blo-
kowych informacje kluczowe dla opisywanego
zjawiska bądź problemu; przedstawia te informacje
w różnych postaciach;
II.5) sporządza i interpretuje wykresy zależności
parametrów ruchu od czasu;
II.8) opisuje ruch jednostajny po okręgu, posługu-
jąc się pojęciami: okresu, częstotliwości, prędkości
liniowej oraz przemieszczenia kątowego, prędko-
ści kątowej i przyspieszenia dośrodkowego wraz
z ich jednostkami;
III.4) stosuje zasady dynamiki dla ruchu obrotowe-
go; posługuje się pojęciami przyspieszenia kąto-
wego oraz momentu bezwładności jako wielkości
zależnej od rozkładu mas, wraz z ich jednostkami.
Zasady oceniania
2 pkt – narysowanie wykresu z poprawnymi danymi, ale z usterkami technicznymi: brak oznaczeń osi,
nieoptymalne wykorzystanie obszaru rysowania itd.
1 pkt – obliczenie prawidłowych wartości prędkości
rad rad m
e1 = 2,5 , w (0) = 0 , w (6) = et = 15 , v (6) = w (6)× r = 5,25
s2 s s
Przez kolejne 14 s prędkość roweru jest stała, a przez ostatnie 5 s, jak łatwo policzyć, spada liniowo do
0. Prawidłowy wykres wygląda następująco:
V [m/s]
6
0 5 10 15 20 25 t [s]
Zadanie 2.2. (0–3)

niem praw i zależności fizycznych. II.8) opisuje ruch jednostajny po okręgu, posługu-
jąc się pojęciami: okresu, częstotliwości, prędkości
z ich jednostkami.
Zasady oceniania
2 pkt – obliczenie prawidłowego kąta całkowitego, ale w jednostkach innych niż obroty
1 pkt – zastosowanie prawidłowych wzorów na obliczenie kątów cząstkowych
1
Pierwsze 6 s: a1 = et 2 = 45 rad
2
Następne 14 s: a2 = w (6)× t = 210 rad
1
Ostatnie 5 s: a3 = w (6)× t = 37,5 rad
2
a = a1 + a2 + a3 = 292,5 rad = 46,55 obr
Zadanie można również rozwiązać innym sposobem, korzystając z wykresu narysowanego w poprzed-
nim zadaniu. Należy policzyć całkowitą drogę przejechaną przez rower, a następnie podzielić wynik
przez obwód koła.
Zadanie 2.3. (0–1)

I. Wykorzystanie pojęć i wielkości fizycznych Zdający:
do opisu zjawisk oraz wskazywanie ich przy- II.8) opisuje ruch jednostajny po okręgu, posługu-
kładów w otaczającej rzeczywistości. jąc się pojęciami: okresu, częstotliwości, prędkości
z ich jednostkami;
II.17) opisuje opory ruchu (opory ośrodka, tarcie
statyczne, tarcie kinetyczne); rozróżnia współczyn-
niki tarcia kinetycznego oraz tarcia statycznego;
omawia rolę tarcia na wybranych przykładach;
II.20) posługuje się pojęciami pracy mechanicznej,
mocy, energii kinetycznej, energii potencjalnej
wraz z ich jednostkami; stosuje zasadę zachowania
energii mechanicznej do obliczeń.
Zasady oceniania
1. P, 2. F, 3. F
Zadanie 3. (0–3)
niem praw i zależności fizycznych. II.20) posługuje się pojęciami pracy mechanicznej,
energii mechanicznej do obliczeń;
V.1) opisuje proporcjonalność siły sprężystości do
wydłużenia; posługuje się pojęciem współczynnika
sprężystości i jego jednostką;
V.6) oblicza energię potencjalną sprężystości
i uwzględnia ją w analizie przemian energii.
Zasady oceniania
2 pkt – wyprowadzenie wzoru końcowego
1 pkt – prawidłowe sformułowanie zasady zachowania energii
Dane:
N
k = 50
m
m = 0,12 kg
x = 0,1 m
m
g » 10 2
s
Energia potencjalna ściśniętej sprężyny zamienia się w przyrost energii potencjalnej przedmiotu oraz
jego energię kinetyczną.
1 2 1
kx = mgx + mv2
2 2
kx 2 m
v= - 2 gx = 1,47
m s
Zadanie 4.1. (0–2)

niem praw i zależności fizycznych. II.17) opisuje opory ruchu (opory ośrodka, tarcie
statyczne, tarcie kinetyczne); rozróżnia współczyn-
Zasady oceniania
1 pkt – zastosowanie poprawnej metody
Praca sił tarcia jest równa zmianie energii kinetycznej krążka.
1 v2
m mgs = mv2 Þ m = = 0,003
2 2 gs
Zadanie 4.2. (0–1)

V. Budowanie modeli fizycznych i matema- Zdający:
tycznych do opisu zjawisk oraz ilustracji praw II.17) opisuje opory ruchu (opory ośrodka, tarcie
i zależności fizycznych. statyczne, tarcie kinetyczne); rozróżnia współczyn-
Zasady oceniania
0 pkt – brak odpowiedzi lub odpowiedź niepoprawna
Masa krążka się skraca, zarówno siła tarcia, jak i energia kinetyczna krążka są proporcjonalne do masy
krążka.
Zadanie 5.1. (0–3)

V. Budowanie modeli fizycznych i matema- Zdający:
tycznych do opisu zjawisk oraz ilustracji praw IV.7) oblicza zmiany energii potencjalnej grawi-
i zależności fizycznych. tacji i stosuje zasadę zachowania energii do ruchu
orbitalnego; posługuje się pojęciem drugiej pręd-
kości kosmicznej (prędkości ucieczki).
Zasady oceniania
1 pkt – zastosowanie poprawnej wersji zasady zachowania energii
Z uwagi na znaczną dysproporcję między masami kamienia i ziarenka piasku, kamień traktujemy jako
„planetę”. Początkowa odległość ziarenka od kamienia wielokrotnie przekracza rozmiary samego ka-
mienia, dlatego należy zastosować wzory na zasadę zachowania energii w centralnym polu grawitacyj-
nym.
Dane:
M = 1 kg
m = 10 –6 kg
r1 = 2 m
r2 = 0,045 m
mv2 æ1 1ö
= GMmçç - ÷÷÷
2 çè r2 r1 ø÷
æ1 1ö m
v = 2GM çç - ÷÷÷ = 5, 38 × 10-5
çè r2 r1 ø÷ s
Zadanie 5.2. (0–2)

opisu zjawisk oraz wskazywanie ich przykładów IV.1) posługuje się prawem powszechnego cią-
w otaczającej rzeczywistości. żenia do opisu oddziaływania grawitacyjnego;
wskazuje siłę grawitacji jako przyczynę spada-
nia ciał.
Zasady oceniania
2 pkt – podkreślenie właściwej odpowiedzi i jej poprawne uzasadnienie
1 pkt – podkreślenie właściwej odpowiedzi i brak poprawnego uzasadnienia
Uwaga: Nie należy przyznać punktów za uzasadnienie, jeśli podkreślono niewłaściwą odpowiedź.
Ruch ziarenka piasku względem kamienia będzie niejednostajnie zmienny, ponieważ w miarę zbliża-
nia się ziarenka do kamienia wzrasta siła oddziaływania grawitacyjnego między kamieniem a ziaren-
kiem.
Zadanie 5.3. (0–2)

praw i zależności fizycznych. IV.4) wskazuje siłę grawitacji jako siłę dośrodko-
wą w ruchu po orbicie kołowej, oblicza wartość
prędkości na orbicie kołowej o dowolnym pro-
mieniu; omawia ruch satelitów wokół Ziemi.
Zasady oceniania
1 pkt – zastosowanie prawidłowego wzoru
Z formalnego punktu widzenia takie ziarenko jest satelitą kamienia i jego prędkość obliczamy ze wzoru
na prędkość orbitalną.
GM ìm
v= = 5,77
r1 s
Nawiasem mówiąc, okres obiegu ziarenka wokół kamienia wyniósłby około 25 dni. Jest to więc niejako
miniatura układu Ziemia – Księżyc.
Zadanie 6.1. (0–2)

opisu zjawisk oraz wskazywanie ich przykładów V.5) stosuje do obliczeń zależność okresu małych
w otaczającej rzeczywistości. drgań wahadła matematycznego i ciężarka na
sprężynie od ich parametrów.
Zasady oceniania
Aby wyregulować zegar, ciężarek wahadła należy podnieść, ponieważ skrócenie wahadła powoduje
skrócenie jego okresu drgań i przyspieszenie chodu zegara.
Zadanie 6.2. (0–4)

V. Budowanie modeli fizycznych i matematycz- Zdający:
nych do opisu zjawisk oraz ilustracji praw i zależ- V.5) stosuje do obliczeń zależność okresu małych
ności fizycznych. drgań wahadła matematycznego i ciężarka na
sprężynie od ich parametrów.
Zasady oceniania
2 pkt – ustalenie związku między okresami przed regulacją i po regulacji
1 pkt – wyrażenie długości wahadeł przed regulacją i po regulacji przez odpowiednie okresy
Dane:
T = 1,2 s
Dt = 4 min = 240 s
m
g = 9,81 (musimy użyć wartości dokładnej, bo mówimy o precyzyjnym zegarze)
s2
Aktualną długość wahadła zegara (spóźniającego się) obliczymy ze wzoru na okres drgań:
Oznaczmy przez T’ okres drgań wahadła idealnego. Jego długość będzie wynosiła:
gT '2
l' =
4p 2
Spóźniającemu się zegarowi wykonanie n drgań zajmie dobę + 4 min:
nT = 1 doba + 4 min = 86640 s
Po wyregulowaniu wykonanie tej samej ilości drgań zajmie dokładnie dobę:
nT ' = 86400 s
T ' 86400 8640
= Þ T'= T
T 86640 8664
gT 2 éê æç 8640 ö÷ ùú
2
g
Dl = l - l ' =
4p 2
(T 2
- T ' 2
) = 1 - ç ÷
4 p 2 êê çè 8664 ÷ø úú
= 2 mm
ë û
Zadanie 6.3. (0–1)

nych do opisu zjawisk oraz ilustracji praw i zależ- V.5) stosuje do obliczeń zależność okresu małych
ności fizycznych. drgań wahadła matematycznego i ciężarka na
sprężynie od ich parametrów;
V.7) doświadczalnie:
a) demonstruje niezależność okresu drgań waha-
dła od amplitudy,
b) bada zależność okresu drgań od długości wa-
hadła,
c) bada zależność okresu drgań ciężarka od jego
masy i od współczynnika sprężystości sprężyny,
d) wyznacza wartość przyspieszenia ziemskiego
za pomocą wahadła matematycznego.
Zasady oceniania
1 pkt – udzielenie poprawnych odpowiedzi
0 pkt – brak odpowiedzi lub odpowiedzi niepoprawne
1. P, 2. P, 3. F
Zadanie 7. (0–1)
opisu zjawisk oraz wskazywanie ich przykładów I.7) wyodrębnia z tekstów, tabel, diagramów
w otaczającej rzeczywistości. lub wykresów, rysunków schematycznych lub
blokowych informacje kluczowe dla opisywanego
zjawiska bądź problemu; przedstawia te informa-
cje w różnych postaciach;
VII.2) oblicza wartość siły wzajemnego odziały-
wania ładunków, stosując prawo Coulomba.
Zasady oceniania
B
Zadanie 8.1. (0–3)

praw i zależności fizycznych. II.20) posługuje się pojęciami pracy mechanicz-
nej, mocy, energii kinetycznej, energii poten-
cjalnej wraz z ich jednostkami; stosuje zasadę
zachowania energii mechanicznej do obliczeń;
VII.5) analizuje ruch cząstek naładowanych
w polu elektrycznym;
VII.6) analizuje pracę jako zmianę energii
potencjalnej podczas przemieszczenia ładunku
w polu elektrycznym.
Zasady oceniania
1 pkt – poprawne sformułowanie zasady zachowania energii
Dane:
r1 = 0,5 m
r2 = 1 m
m = 4 × 10-4 kg
q1 = q2 = q = 7 × 10-7 C
Zmiana energii potencjalnej oddziaływania między kulkami równa jest przyrostowi energii kinetycz-
nych obu kulek, mierzonych względem środka masy układu kulek.
æ1 1ö 1
kq2 çç - ÷÷÷ = 2 mv2 = mv2
çè r2 r1 ø÷ 2
kq2 æç 1 1 ö÷ m
v= ç - ÷÷÷ = 2, 35
ç
m è r2 r1 ø s
Zadanie 8.2. (0–1)

opisu zjawisk oraz wskazywanie ich przykładów VII.5) analizuje ruch cząstek naładowanych
w otaczającej rzeczywistości. w polu elektrycznym;
VII.6) analizuje pracę jako zmianę energii
potencjalnej podczas przemieszczenia ładunku
w polu elektrycznym.
Zasady oceniania
B3
Zadanie 9.1. (0–2)

III. Planowanie i przeprowadzanie obserwacji Zdający:
oraz doświadczeń i wnioskowanie na podstawie VII.9) doświadczalnie: ilustruje pole elektryczne
ich wyników. oraz układ linii pola wokół przewodnika.
Zasady oceniania
2 pkt – wskazanie wszystkich rzeczy potrzebnych i ani jednej zbędnej
1 pkt – popełnienie jednego błędu
0 pkt – popełnienie więcej niż jednego błędu
C, D, E, H, K, L
Zadanie 9.2. (0–3)

oraz doświadczeń i wnioskowanie na podstawie VII.9) doświadczalnie: ilustruje pole elektryczne
ich wyników. oraz układ linii pola wokół przewodnika.
Zasady oceniania
3 pkt – wymienienie wszystkich czynności we właściwej kolejności
2 pkt – pominięcie lub zapisanie w niewłaściwej kolejności jednej czynności
1 pkt – pominięcie lub zapisanie w niewłaściwej kolejności dwóch czynności
0 pkt – pominięcie lub zapisanie w niewłaściwej kolejności więcej niż dwóch czynności
1. Pocięcie bibuły na cienkie paski.
2. Naklejenie końców pasków na jedną z płyt za pomocą taśmy klejącej.
3. Podłączenie przewodami z krokodylkami płyt do przeciwnych biegunów maszyny elektrostatycznej.
4. Ustawienie płyt równolegle do siebie w odległości nieco większej niż długość pasków bibuły.
5. Zakręcenie korbą maszyny elektrostatycznej i obserwacja zachowania pasków bibuły.
Zadanie 10. (0–2)

oraz doświadczeń i wnioskowanie na podstawie VIII.12) posługuje się pojęciem oporu zastęp-
ich wyników. czego; oblicza opór zastępczy układu oporników
połączonych szeregowo lub równolegle.
Zasady oceniania
1 pkt – poprawne rozwiązanie jednego z przypadków
Największy opór zastępczy uzyskamy, łącząc wszystkie oporniki szeregowo.
R1 R2 R3 R4
R = R1 + R2 + R3 + R4 , R = 100 W
Najmniejszy opór zastępczy wystąpi przy połączeniu równoległym wszystkich oporników.

R1
R2
R3
R4
1 1 1 1 1 1 25 1
= + + + , =
R R1 R2 R3 R4 R 120 W
R = 4,8 W
Zadanie 11. (0–2)

opisu zjawisk oraz wskazywanie ich przykładów IX.6) analizuje siłę oddziaływania dwóch dłu-
w otaczającej rzeczywistości. gich przewodników prostoliniowych; posługuje
się definicją ampera.
Zasady oceniania
0 pkt – nieudzielenie poprawnej odpowiedzi
W dwóch równoległych przewodnikach płyną prądy o natężeniach I1 i I2 . Jeśli podwoimy natężenie
każdego z prądów i jednocześnie podwoimy odległość między przewodnikami, to siła oddziaływania
między nimi podwoi się, ponieważ siła oddziaływania między przewodnikami jest proporcjonalna do
iloczynu natężeń prądów (licznik zwiększy się o czynnik 4) i odwrotnie proporcjonalna do odległości
między przewodnikami (mianownik zwiększy się o czynnik 2).
Zadanie 12. (0–4)

IV. Posługiwanie się informacjami pochodzą- Zdający:
cymi z analizy materiałów źródłowych, w tym VI.1) opisuje zjawisko rozszerzalności cieplnej:
tekstów popularnonaukowych. liniowej ciał stałych oraz objętościowej gazów
i cieczy;
VI.5) wykorzystuje pojęcie ciepła właściwego
oraz ciepła przemiany fazowej w analizie bilan-
su cieplnego.
Zasady oceniania
2 pkt – wyprowadzenie wzoru na długość początkową drutu oraz na przyrost temperatury
1 pkt – wyprowadzenie wzoru na długość początkową drutu albo na przyrost temperatury
Dane:
1
l = 0,44 × 10-6
K
kg
r = 8125
m3
J
c = 510
kg × K
m = 3 kg,
S = 1,5 × 10-6 m 2
Q = 2,4 × 104 J
Objętość i długość początkowa drutu:
m m m
r= = Þ l=
V lS rS
Przyrost temperatury drutu:
Q
Q = cmDT Þ DT =
cm
Przyrost długości drutu:
m Q lQ
Dl = l lDT = l = = 1,7 mm
r S cm r cS
Długość początkowa drutu (jak można wyliczyć z wyprowadzonego wzoru) wynosi 246 m, więc jest to
bardzo niewiele. Zauważmy też, że masa się skróciła. Z jednej strony długość początkowa drutu jest
proporcjonalna do masy, ale z drugiej – przyrost temperatury jest odwrotnie proporcjonalny do masy
Zadanie 13.1. (0–2)

opisu zjawisk oraz wskazywanie ich przykładów VI.7) stosuje pierwszą zasadę termodynamiki do
w otaczającej rzeczywistości. analizy przemian gazowych; rozróżnia przemia-
ny: izotermiczną, izobaryczną, izochoryczną
i adiabatyczną gazów;
VI.10) analizuje wykresy przemian gazu dosko-
nałego.
Zasady oceniania
2 pkt – poprawne nazwanie obu przemian
1 pkt – poprawne nazwanie jednej przemiany
AB: izochoryczna, CA: izobaryczna
Zadanie 13.2. (0–4)

praw i zależności fizycznych. VI.14) analizuje przedstawione cykle termody-
namiczne, oblicza sprawność silników cieplnych.
Zasady oceniania
3 pkt – obliczenie (podanie szczegółowego wzoru) ciepła pobranego w jednym cyklu
2 pkt – obliczenie (podanie szczegółowego wzoru) zmiany energii wewnętrznej między punktami A i C
1 pkt – ustalenie temperatury w punkcie C
Porównajmy temperatury gazu w punktach A, B i C.
pBVB p V p V 5
= A A Þ TB = TA B B = TA
TB TA p AV A 3
pC VC p V pC VC 7
= A A Þ TC = TA = TA
TC TA p AV A 4
Najwyższa temperatura panuje w punkcie C. Ciepło jest pobierane w przemianach A ® B i B ® C.
Ciepło to powoduje przyrost energii wewnętrznej i umożliwia wykonanie pracy przez gaz:
Q = DU + W
Zmianę energii wewnętrznej obliczymy, korzystając z faktu, że energia wewnętrzna jest funkcją stanu:
3
DU = nCV DT = nCV (TC - TA ) = nCV × TA
4
Temperaturę TA obliczymy z równania Clapeyrona:
p V
p AV A = nRTA Þ TA = A A
nR
3
Ponadto dla gazu jednoatomowego CV = R, więc:
2
3 3 p AV A 9
DU = n × R × = p AV A = 1350 J
2 4 nR 8
Praca wykonana w przemianach A ® B ® C:
p + pC
W= B (VC - VB ) = 1200 J
2
Ciepło pobrane w jednym cyklu:
Q = DU + W = 2550 J
Praca netto wykonana w jednym cyklu, obliczona jako pole trójkąta na wykresie:
( pB - p A )(VC - V A )
Wn = = 300 J
2
Sprawność silnika:
W
h = n = 11,8%
Q
Zadanie 14. (0–2)

nych do opisu zjawisk oraz ilustracji praw i zależ- XI.1) opisuje dualizm korpuskularno-falowy
ności fizycznych. światła; stosuje pojęcie fotonu oraz jego energii;
XI.4) posługuje się pojęciem pędu fotonu; sto-
suje zasadę zachowania energii i zasadę zacho-
wania pędu do opisu emisji i absorpcji przez
swobodne atomy; opisuje odrzut atomu emitują-
cego kwant światła.
Zasady oceniania
1 pkt – obliczenie energii fotonu
hc æ1 1ö
E= = 13,6 eV × çç 2 - 2 ÷÷÷ = 3 × 10-19 J
l çè2 3 ø
h E m
p = = = 10-27 kg ×
l c s
Zadanie 15. (0–1)

nych do opisu zjawisk oraz ilustracji praw i zależ- XI.2) rozróżnia widma emisyjne i absorpcyjne
ności fizycznych. gazów; interpretuje linie widmowe jako skutek
przejść między poziomami energetycznymi
w atomach z emisją lub absorpcją kwantu świa-
tła; rozróżnia stan podstawowy i stany wzbudzo-
ne atomu.
Zasady oceniania
C1

Fizyka Operon 2023 Marzec Rozwiazania

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Fizyka Operon 2023 Marzec Rozwiazania

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

Fizyka.

Rodzaj dokumentu: Zasady oceniania rozwiązań zadań

Wymagania egzaminacyjne 2023 i 2024:

Zadanie 1.1. (0–1)

Zadanie 1.2. (0–2)

Zadanie 1.3. (0–2)

Zadanie 1.4. (0–1)

Zadanie 2.1. (0–3)

Zadanie 2.2. (0–3)

Zadanie 2.3. (0–1)

Zadanie 4.1. (0–2)

Zadanie 4.2. (0–1)

Zadanie 5.1. (0–3)

Zadanie 5.2. (0–2)

Zadanie 5.3. (0–2)

Zadanie 6.1. (0–2)

Zadanie 6.2. (0–4)

Zadanie 6.3. (0–1)

Zadanie 8.1. (0–3)

Zadanie 8.2. (0–1)

Zadanie 9.1. (0–2)

Zadanie 9.2. (0–3)

Zadanie 10. (0–2)

Najmniejszy opór zastępczy wystąpi przy połączeniu równoległym wszystkich oporników.

Zadanie 11. (0–2)

Zadanie 12. (0–4)

Zadanie 13.1. (0–2)

Zadanie 13.2. (0–4)

Zadanie 14. (0–2)

Zadanie 15. (0–1)

You might also like