12.

LOKALIZACJA REJESTRATORÓW PO WYPADKU

Lokalizację rejestratora po wypadku lotniczym umożliwiają:

- lokalizator (transmiter) podwodny (tzw. radioboja) ULB (Underwater[Ultrasonic] Locator Beacon),

- lokalizator (transmiter) ratowniczy ELT (Emergency LocatorTransmitter).

Lokalizator podwodny ULB:

-emituje fale o częstotliwości 37,5 kHz,

-uruchamiany automatycznie na głębokości 1m.

- zakres słyszalności przez specjalny detektor do 14 000 ft (4 267 m).

Lokalizator ratowniczy ELT:

-emituje fale o częstotliwości 406 MHz,

-wykrywany przez systemy ratownicze w tym satelitarny COSPAS/SARSAT.

Zgodnie z zaleceniem zawartym w załączniku nr 6 do Konwencji o międzynarodowym lotnictwie,

każdy statek powietrzny powinien być wyposażony w nadajnik ELT.

Lokalizatory:

-mogą być nadajnikami pokładowymi i osobistymi,

-każdy z nich powinien być zarejestrowany na wniosek użytkowników ewidencji pokładowych i

osobistych nadajników sygnału niebezpieczeństwa, którą prowadzi ULC,

-aby zarejestrować lokalizator 406 MHz, należy posiadać pozwolenie radiowe wydane przez Urząd
Komunikacji Elektronicznej.

Od 1 lutego 2009 r. system satelitarny COSPAS-SARSAT odbiera sygnał niebezpieczeństwa nadawany

TYLKO na częstotliwości – 406 MHz(wcześniej na częstotliwościach 121,5 MHz i 243 MHz).
Jednak zgodnie z zaleceniami Załącznika 10 do Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym,
służby ruchu lotniczego i Ośrodek Koordynacji Poszukiwań i Ratownictwa Lotniczego ARCC
Warszawa(Aeronautical Rescue Coordination Centre) prowadzą nasłuch na częstotliwości alarmowej
121,5 MHz, dlatego wymontowany nadajnik nie powinien być przechowywany wraz z bateriami.
Może to spowodować uruchomienie nadajnika i zbędne uruchomienie akcji poszukiwawczo-
ratowniczej.