Προύσαλης: Μέρα!

Ο κύριος Πολυκράτης Σπανός;

Τούλα: Ορίστε, τι θέλετε; Είμαι γυναίκα του.
Προύσαλης: Δε βλέπω το πρόσωπο!
Τούλα: Ναι, αλλά ποιον θέλετε;
Προύσαλης: Ψηλός, όμορφος, βουτυράτος...
Ρορό: Βουτυράτος;
Προύσαλης: Με μια αψηλή, τσιριμπίμ, τσιριμπόμ...
Τζων: Τσιριμπίμ, τσιριμπόμ; Excuse me, μήπως είσαστε από τη Νότια Αφρική;
Προύσαλης: Όχι, από τη Νέα Σμύρνη! Κατάστημα «Το παλουκάκι».
Τζων: Δεν το ξέρω.
Προύσαλης: Καθ΄ όσον δε συχνάζουν φιόγκοι... Μανδάμ! [Της δίνει ένα χαρτί)
Τούλα: Τι ΄ν΄ αυτό;
Προύσαλης: Η λυπημένη θλίψη...
Τούλα: Λογαριασμός;
Προύσαλης: Πώπω, μαδάμ, δουλεύεις με διπλό καρμπυρατέρ!
Τούλα: Δεκαοχτώ χιλιάδες δραχμές λογαριασμός; Καλά, ποιος υπογράφει;
Προύσαλης : Διάβασε το στερόγραφο...
Τούλα: Αντώνιος... Ο Αντώνης;
Προύσαλης: Ουδέν αληθέστερον τούτου...
Τούλα: Ήρθε στο μαγαζί σας και αγόρασε δεκαοχτώ χιλιάδων δραχμών πράγματα;
Προύσαλης: Δεν αγόρασε...
Τούλα: αλλά;
Προύσαλης: Ρήμαξε…
Ρορό: ρήμαξε;
Προυσαλης: Το κατάστημα πουλάει πενιές...
Τζων: Πενιές; Τι είν΄ αυτό;
Προύσαλης: Αναστενάρικες...
Τούλα: Ε, δηλαδή τι έχετε; Κέντρο με μπουζούκια;
Προύσαλης: Είδες τι δυνατή που είναι στο σταυρόλεξο;
Τούλα: Κι ήρθε ο Αντώνης κι έκανε δεκαοχτώ χιλιάδων λογαριασμό;
Προύσαλης : Με την αψηλή...
Ρορό: την μπιανκα λεει καλε!
Τούλα: ε Καλά, τι ήπιανε;
Προύσαλης: Δεν ήπιανε...
Τούλα: Ε, τότε;
Προύσαλης: Ζύγισις, προσοχή, ανάπαυσις... Μπαίνουνε τρεις.
Το πρόσωπο που υπόγραψε, η τσιριμπίμ τσιριμπόμ κι ένας άλλος...
Τούλα: Κοντός;
Προύσαλης: Στην αρχή δεν ήτανε. Ύστερα τον κοντύνανε...
Τζων: Λοιπόν;
Προύσαλης: Εσύ μη λες τίποτα. Μυρίζεις απίγανο...
Λοιπόν, στην αρχή καλά τα παγαίνανε. Και δεν ξέρω πως, σηκώνεται η αψηλή και βαράει μια
στράκα σ΄ έναν στη διπλανή παρέα.

Τούλα: η μπιανκα;
Προύσαλης: Και ποιον διάλεξε να βαρέσει;
Το Λεωνίδα το Μολυβάτο... Άκου δηλαδή εκλογή!
Ρορό: Και αρπαχτήκανε;
Προύσαλης: Ε, δηλαδή, τι θα κάνανε; Θα κανελώνανε το ρυζόγαλο;

Τζων: Α, μα αυτό είναι βάρβαρο!

Προύσαλης: Εσύ πάψε, θα σου ρίξω φλιτ!
Τούλα: Παρακάτω, παρακάτω...
Προύσαλης: Δεν έχει παρακάτω. Έγινε το μαγαζί σα δρόμος που του περνάνε καλώδια!
Ρορό: Γι΄ αυτό είναι με τσιρότο ο Αντώνης. Και είπε πως χτύπησε στην πόρτα!
Προύσαλης: Απάνω σε μπουνιές χτύπησε!
Τζων: Καλά. Δεν ήρθε η αστυνομία;
Προύσαλης : Όχι. Καθαρίσανε μόνοι τους.
Τζων: Καθαρίσανε;
Προύσαλης: Ο ένας δηλαδή, ο λέλεκας πρόλαβε και τουμπάνιασε με την πρώτη.
Ο υπογράφων όμως και η κυρά...
Τζων: Η τσιριμπίμ τσιριμπόμ...
Προύσαλης: Φέρε τον έλεγχο να σου βάλω άριστα!... Έδωσε κάτι άγριες που τους έκανε αλόγατα.
Τούλα: την άλλη παρεα;
Προύσαλης: Πέντε, και σκονιάσανε!
Τούλα: Σκονιάσανε; Δηλαδή γίνανε σκόνη.
Προύσαλης: Εσύ θα πας μπροστά!... Είχανε και κάτι βερεσέδια αστυνομικής υφής, φάγανε και από
την αψηλή και κάνανε τον ψόφιο.
Τούλα: Και μείνανε οι δικοί μας;
Προύσαλης: Στους τελικούς ναι. Και το χαρτί.
Τζων: Ούρρα! Ούρρρα!
Προύσαλης: Να πας να κάνεις ανάλυση!
Τούλα: Δηλαδή τους κανόνισε μια χαρά η Ιταλίδα!
Προύσαλης: μπαρδον. Δεν το επιασα αυτό
Τούλα: η ιταλιδα η ψηλη
Τζων: η τσιριμπιμ τσιριμπομ
Προύσαλης : Ε όχι και Ιταλίδα!
Τούλα: τι;
Προύσαλης: δεν είναι ιταλιδα
Τούλα: η ψηλη εισαι βεβαιος;
Προύσαλης: ε όχι και ιταλιδα Αφού τα μιλάει και μόρτικα!
Ξέρεις πως με είπε; Γιαλαντζή ντερβίση!
Τούλα: μα Είσαι βέβαιος;
Προύσαλης: Ε, καλά τώρα. Στο πεζοδρόμιο μεγαλώσαμε. Δεν είμαστε τέτοιοι.
Τζων: Παρακαλώ κύριε! Είμαι ένας gentleman!
Προύσαλης: Ναι, το γράφει και στον τελεφωνικό κατάλογο
Τούλα: για σταθήτε για σταθήτε είσαι βέβαιος ότι δεν είναι Ιταλίδα;
Προύσαλης : Ε, καλά, ψέματα λέμε; Με το που μπουκάρισε μου λέει: «Γουστάρω τραπέζι
κεντρικό». Κι έπειτα λέει: «Τσάκω ένα μπουκάλι ουίσκι!». «Τι μάρκα;» Της κάνω. «Το Γιάννη που
πορπατάει!» μου λεει.
Τζων: Johnie Walker!
Προύσαλης: Εγώ δεν ήρθα εδώ για φροντιστήριο! Ήρθα να πλερωθώ!
Τούλα: Λοιπόν;
Προύσαλης: Λοιπόν, «Δεν έχεις κανένα αλμυρό ρε μισόμαγκα;» μου κάνει.
Ωραίες κουβέντες!
Τούλα: Μαμά ζαλίζομαι. Θα πέσω!
Προύσαλης: Που ΄σαι; Δε με ξοφλάς και να πέσεις μετά;
Τούλα: θα σε ξοφλήσω. Στείλε το πρωί γιατί τώρα δεν έχω μετρητά.
Προύσαλης: παίρνουμε και επιταγάς
Τούλα: το πρωί
Προυσαλης στο εντάξη καθόσον σε γραδάρισα για πολύ τσιριμπιμ τσιριμπομ και με το μπαρδόν
αλλά η εργασία διέρχεται κρίσην. Γεια χαρά νταν

Πολυκράτης: γεια μας (προς τον προυσαλη) το σαλονάκι από πολυσάντ…

Τούλα: ας το σαλονάκι άκουσες ε; δεν μου λες Πολυκράτη εσύ το ήξερες;
Πολυκράτης: ποιο;
Τούλα: ότι η μπιανκα είναι Ελληνίδα
Πολυκράτης: όχι δεν έχω σχέση με τα γραφεία ελέγχου διαβατήριων.
Τούλα: δηλαδή μας κορόιδεψαν όλους και ο γιος σου
Ρορό: ο Αντώνης μου;
Τζων: αγαπητή μου πρέπει να παραδεχτείς ότι είσαι μπούρδα
Πολυκράτης: εμ, πως αλλιώς θα σε έπαιρνε
Τούλα: σιωπή Πολυκράτη δεν θα μιλήσει κανένας, μόνο εγώ
Πολυκράτης: μάλιστα το λιγκουαφόν της οικογενείας
Τούλα: σκασμός
Πολυκράτης: σκασμός εσύ, πάψε πια με έπρηξες. Ποια είσαι μωρέ επειδή έχεις λεφτά; Να τα
βράσω τα λεφτά σου κι εσένανε
Τούλα: μαμά τον ακούς; Κύριε Τζων είστε μάρτυρας
Πολυκράτης: όχι, μάρτυρας είμαι εγώ, οσιομάρτυρας αλλά φτάνει πια. Ξύπνησε μέσα μου η
αγανάκτηση

Τούλα: αααααα!!!!
Πολυκράτης: αξης και μην πεις λέξη γιατί θα σου χώσω δυο σφαλιάρες που θα σου αστράψουνε
τα μάτια

Τούλα: καλέ αυτός είναι άντρας

Πολυκράτης: εμ… τώρα το κατάλαβες; Έχω 25 χρόνια που ενηλικιώθηκα
Ρορό: πάντως της μιλάς πολύ άσχημα
Τζων: στα απ βούλωστο πια, βούλωστο μη φας σφαλιάρα αφρικάνικη
Ρορό: γορίλλα μου εσύ
Τούλα: σε παρακαλώ Πολυκράτη θέλεις να πάμε τώρα στο σπίτι;
Πολυκρατης: θέλω
Τούλα: και θέλεις αντρούλη μου να με αφήσεις να μιλήσω στον Τώνη;
Πολυκράτης: θα σε αφήσω
Τούλα: γιατί ο Τώνης στο κάτω κάτω αδελφός μου είναι
Πολυκράτης: αδελφός σου.