Lamplighter

You might also like

Download as pdf or txt
Download as pdf or txt
You are on page 1of 34

ெபப்ேப

ெத� வ�ளக் ஏற்�பவர

கைத -எலிசெபர்ேடான

படங்க- ெடட் எல்வ�

தமிழில- சேபசன் ம�தப்


ெபப்ேப

ெத� வ�ளக் ஏற்�பவர


ெவ� காலத்திற்��ன் சின்ன இத்தாலிய�ல் மி
வராத காலம் ெத� வ�ளக்�கள் எல்லாம் ைகய�
ஏற்றேவண்�ய��ந. அப்ேபா� ெபப்ேப �ல்ெபர்� ெத�
இ�ந்த ஒ� ��ய��ப்ப�ல் வாழ்ந்� . அப்பாவ�ற்
உடல்நலம் ச�ய�ல்லாததா�ம் அம்மா இறந்�வ�ட
அவன் சி� ைபயனாக இ�ந்தா�ம் அவன் ே
பார்த்�தா தன� எட்� சேகாத�களான சிலிய, அேடலிலா,
நிக்ேகாலில, ஆஞ்சலில, அ�ந்த, ம��ஸியா, ப�ேலாமிேனா
அைனவைர�ம் காப்பாற்றேவண்�ய�. அல்ப�னா
ேநப�ள்ஸ் நக�ல் தன� பாதி�யார் மாமா�டன் தங்கி
அங்�ள்ள அனாைத �ழந்ைதக
கவன�த்�க்ெகாண்��ந.
ெபப்ேப ேவைல ேத� மிக�ம் சிரமப்பட. கசப்�க்கை
ெஜனேராவ�டம் கைடைய �சித்�ைடத்� தைரெயல்
�த்தம் ெசய்� த�கிேறன் ேவைல ெகா�ங்கள
ேகட்டான் அவேரா வ�யாபாரம் நன்றாகேவ நடக்க,
மன்ன�க்க�ம் என.
நான்“கண்ணா� ேகாப்ைப எல்லாம் க
த�கிேறன” என்� சாராயம் வ�ற்�ம் கைடய�ல்
ெசய்�ம் டான் சால்ேவாட்ேட வ�டம் , அவேரா
ந� ெப�யவனா�ம் ேபா� பார்க்கலாம்
ெசால்லிவ�ட்ட.
மிட்டாய் தயா�க்�ம் ஆண்டன�ேயாட்,
"தண் ண�ர் ெதாடர்ந்� ஊற்றிைவக்கிேறன
ெச�கைள மிட்டாய் தயா�க்�ம்ேபா� ஏற்
கட்� த�கிேற." என்றா. அவ�ம்“மன்ன�க்க�
ேவைலய�ல்ை” என்றா.
��ட்�தயா�க்�ம் �ண்� மா�ய�டம
ெசன்றா. �ைகச்��ட்ைட எல்லாம் எ
அட்ைடப்ெபட்�ய�ல் அ�க்கித்த�கிேறன;
ஆனால் அவ�க்�ம் அவன் உ
ேதைவப்படவ�ல்.
ப�ற� ஒ�நாள்,வ�ளக்� ஏற்�ம் ெத�வ
ெடாமின�க்ேகாைவ சந்தித்தான் அந்த வ�ளக்� ஏ
,"ந� ேவைல ேத�க்ெகாண்��ப்பதாக டான்சால்வ
ெசான்னா”என்றா. "நான் என் மைனவ�ைய பார்
இத்தாலி ெசல்லேவண்��ள்ள� நான் இல்லாதேப
வ�ளக்�கைள ஏற்றிைவத்� என் ேவைலைய காப்ப
த�வாயா?என்றா. "நன்றி ெடாமின�க்ேக.நிச்சயமா."
என்றான் ெபப. ப�ற� அந்த நல்ல ெசய்திைய ெசா
வட்�ற்� ஓ�னா.

" அப்ப, நிேகாலிய ,மா�சியா! எனக்�ேவைல
கிைடத்�வ�ட்." என்� கத்தின. நாைள �தல்
ெத�வ�ளக்�கைள நான்தான் ஏற்ற ேபாக” என்றா.
நிேகாலியா அவைன த�வ�க்ெகாண்ட, ம�யாசியா
அவன் கன்னங்கள�லில் �த்தம, ஆ�ண்டா
�தித்�க்ெகாண்� அவள் ைககைள தட. ஆனால்
அப்பா அைமதியா, இ�கிய �கத்�டன் அமர்ந்தி�.
“இந்த ெத� வ�ளக்�கைள எல்லஎன ைபயன்
ஏற்�வதற்�த்தான் நான் அெம�க்கா ” என்�
�றிக்ெகாண் கதைவ ேவகமாக அைறந்�
சாத்திக்ெகாண்� ெவள�ேய ேபா.

ெபப்ேப �கம் வா� ேபாய்வ�. “அவர் ெசால்�வை


ெபா�ட்ப�த்தா” என்றாள் ப�ேலாமி. அவ�க்� மனம
ச�ய�ல்ைல"அவர் என்ன ெசால்கிறார் என்� அவ
ெத�யவ�ல்ை" என்றாள் ஏஞ்சல. "அப்பாவ�ற்
உன்ைன மிக�ம் ப��க" என்றாள் அ�லின.ெபப்ேப
அஸான்டாவ�ன் ��ைய ேலசாக இ�த்� அவர்
பார்த்� சி�த். ஆனால் உண்ைமய�ேலேய அவ�க
சி�க்க ேதான்றவ�ல.
ஒவ்ெவா�நாள் அந்திேநர�ம் வ�ளக்� ஏற
ைவத்தி�க்�ம் ந�ண்ட �ச்சிைய எ�த்�க
ெத�வழிேய ெசன்றா. �தல் வ�ளக்� உயரமா
ஏறேவண்�ய��ந்த.கண்ணா���ைய
திறந்�வ�ட்� வ�ளக்ைக ஏற்ற. ப�ற�
ஒவ்ெவான்றாக எல்லா வ�ளக்ைக�ம் ஏற.
ஒவ்ெவா� வ�ளக்ைக ஏற்�ம்ேபா�ம்
எதிர்காலத்திற்கான நம்ப�க்ைக வ�
ஏற்�வதாக கற்பைன ெசய். ெத�வ�ளக்ைக
ஏற்�ம் ெபா ஏற்ப�ம் மகிழ்ச்சி எத்
உன்னதமான� அ�கிட்டத்தட்ட ேதவாலயத
ெம��வர்த்தி ஏற்�வ�ேபால் இ�க்.

ஒவ்ெவா� வ�ளக்ைக ஏற்�ம்ேபஇந் ஒன்�


க்�லியா �க்கா.அவ�க்� நல்ல�ைறய�
தி�மணம் நைடெபற ேவண், என்� ேவண்
ெகாள்வா. இ� அேடலினா�க்� அவள் வ��ம்
நல்ல உைட அவ�க்� கிைடக்க. இ�
நிக்ேகாலினா�க்� ப�ஸ்கட் கம்ெபன�ய�ல்
கிைடப்பதற்க, இ� அஞ்ெசலினாவ�ற் ைக�ைற
ைதக்�ம் ேவைல நிைறய வர ேவண்
என்பதற்க.
இ� அஸ்ஸுண்டா பள்ள�ய�ல் நல்ல ஆங
கற்�க்ெகாள்ள ேவண்�ம் என். இ�
ப�ேலாமினா�க்� நி�யார்கில் வசிப
ப��க்கேவண்�ம் என்பத. இ� அல்ப�னா�க்
அவள் அனாைதக்�ழந்ைதக�க்காக ே
ெசய்வதற்கான பலத்ைத ெகா�ப்பத. இ�
அம்மா ேமலி�ந்� மகிழ்ச்சிே
எங்கைளெயல்லாம் பார்க்கேவண்�ம் எ.
இ� அப்பாவ�ற, இைறவன் அவர் மனை
ேதற்றேவண்�ம் என்பத. இ� எனக்கா, நான்
எப்ேபா�ம் ெடாமின�ேகாவ�ற்� வ�ளக்�
உதவ�க்ெகாண்ேட இ�க்கேவண்�ம் என்.
ஒ�நாள் ெபப்ேப வ�ட்�ற்� வ�ம, ஜன்னல் வழிேய அவ
வ�வைத பார்த்�க்ெகாண்��ந்த, "ந� ெத�வ�ல்
இ�க்கேவண்�ய" என்� சத்தம ேபாட்ட. ெபப்ேப ப�க்ைகய�
�ழங்காைல கட்�க்ெகாண்� தைல கவ�ழ்ந்� உட்கார்
வைர யா�க்�ம் ேகட்காமல் அ. காைலய�ல் �ண்� மா� அவன
ேசார்வாக இ�ப்பதாய் பார்த்� ெபப்ேப ந� இவ்வள� வ�த்தப
இல்ைல என்�சீண்�யேபா� அப்ப� இ�க்கக்�டா
எண்ண�க்ெகாண். அனால் அப்பா ேகாபமாகத்தான் இ�. “ந�
எதற்�ம் பயன் இல்ல” என்� ேகாபப்பட். க்�லியா அவன
ைகைய ப��த்�க்ெகாண்� இதற்ெகல்லாம் கவைலப்படாே.
அவன் ேவைலக்� �றப்பட்டேபா� நிக்ேகாலினா நிமிர்ந்� ந.
ெபப்ேப சமாதானமாக �யற்சித, ஆனால் அவன் வ�ட்�
வந்தேபா� அப்ப“உன்ைன பார்த்தாேல எனக்� அவமான
இ�க்கிற, உன்ைன பார்க்கக நான் வ��ம்ப" என்றா.
அ�ண்ட, "ந� இப்ெபா� எல்லாம் என்ேனா� வ�ைளயா�வேத "
என்றா. ெபப்ேப தைல �ன�ந் ெகாண்� எ��ம் ேபசவ�ல.
அதன்ப�ற� அவன் ேவகேவகமாக வ�ளக்�கைள ஏற்ற.எ�
ஏற்றிய� எ� ஏற்றாதத� என்� �ட அவன் கவன�ப்ப�. இ�
ஒ� �ட்டாள்தனமான ேவைல என்� தனக்�ள் ெசால்லிக்.
அவ�க்� எல்லா�ம் தனக்� ப�ன்னாள் ேகலி ெசய்� சி�ப்
ேதான்றிய. வ�ைரவ�ல் வ�ட்ைடவ�ட்ேட ெவள�ேயவரா
இ�ந்�வ�ட்ட.
ஒ�நாள்லிட்�ல் இட்டாலிய�ல் ெத�க்கள் எல்லாம் இ�ட்
.வ�ளக்� ஏற்�ம் ெபப்ேப எங்ேக என்� மக்கள் ஒ�வ�
ேகட்�க்ெகாண்டனர் ெபப்ேப அ�ப்ப�ய�ல் அமர்ந்� ைககள
�� ெகாண்� உட்கார்ந்தி�.
அந்த இர� அஸ்ஸுண்டா வ�ட்�ற்� வர. ெசெல�லியா
ஜன்னல்வழெவள�ேய பார்த்�க்ெகாண்��ந்தாள் அே
மகிேரான�ைய �ைழத்� வ�ட்ட. அப்பா �ன்�ம்ப�ன்�
நடந்�ெகாண்ேட இ�ந். இர�சாப்பா� ச�யாக சாப்ப�டவ�ல.
காப�ைய ஒ�வாய் �ட ��க்காமல் தள்ள�ைவ.
அஸ்ஸுண்டாைவ எங்ேக இன்�ம் காேணாம
����த்தா. அவ�க்� அஸ்ஸுண்டா இன
சி� �ழந்ைததா. இ�திய�ல்ெபப்ேபவ�டம
ெகஞ்�வ�ேபால“ெராம்பப��வாதம் ப��க்க,
ெபப்ேப ெத�வ�ளக்�கைள ஏற்றிவ” என்றா.
ெபப்ேபக்� அவர் ெசான்னைத நம்ப ��ய.
ெபப்ேப ெசான்ன, "என்னால் வ�ளக்� ஏற்ற��
நான் ெத�வ�ல் தி�ய வ��ம்பவ�. ஒ�
ப�ச்ைசக்காரனாக வளர�ம் வ��ம்பவ. ந�ங்கள
நான் ெப�ய ஆளாக வர ேவண்�ம் என்�
எங்கைள அெம�க்காவ�ற்� �ட்�வந். நான்
ப�த்� டாக்டர் ஆக ேவண்�ம் .

"ெத�க்கெளல்லாம் இ�ட்டாக இ�க்கின்றன


அஸ்ஸுண்டா பயந்� வ��. ெத�வ�ளக்�
ஏற்�ம்ேவைல இன்� மிக�க்கியமான .
தய�ெசய்� வ�ளக்�கைள ஏற்றிவ�� என
ெப�ைமயாக இ�க்�ம் என்.
ெபப்ேபக்� அப்பாெசால்வைத ம�க்க��ய.
அவன� ேகாட்ைட ேபாட்�ெகா, அவ�ைடய
சாமான்கைள�ம் எ�த்�க்ெகாண்� �றப.
ெவள�ய�ல்வந்� �தலில் உயரமான அந்த வ�
மரத்தில்ஏற அந்தவ�ளக்ைக ஏற்றி. ப�ற�
ஓன்றன்ப�ன்ெனான்றாக அைனத்ைத�ம் ஏ.
ஒவ்ெவா��ைற�ம் அஸ்ஸுண்டா இன்
பா�காப்பாக இ�க்கேவண்�ம்
�னகிக்ெகாண்ட.
கைடசியாக, கைடசி வ�ளக்� மரத்திற்� வ
தனக்காக அைத ஏற்றிக்ெகாண்டேபா� அவைள அ
கண்டா. இ�ட்� பயத்தில் வ�ளக்�த
கட்�க்ெகாண்� நகர ��யாமல் நின்� ெகாண்�
இன்� இர� வ�ளக்�கைள ந� ஏன் ஏற்றவ�ல்ைல
ேகட்டாள."மன்ன�த்�வ�� அஸ்ஸுண"என்றான.
"ெபப்ேப நான் ெப�யவளான�
உன்ைனப்ேபால் வ�ளக்� ஏற்�ப
ெத�வ�ளக்�கைள எல்லாம் ஏ
ேவண்�. அெம�க்காவ�ேலேய மிக நல்
ேவைல ெத�வ�ளக்� ஏற்�வ�தான் எ
நிைனக்கிேற." என்றா. "மிக
நல்லேவைலயா?" என்� வ�யந்தா
ெபப்ே. " ஆமாம, ந�தாேன இ�ட்ைட
வ�ரட்�ய�க்கிற" என்� அஸ்ஸுண்
�றினாள. ெபப்ேப சி�த்�க்ெகாண
அவைள இ�க்க �க்கிக்ெகாண,
கைடசி வ�ளக்� கம்பத்
பார்த்�க்ெகா, ந� இந்த வ�ளக்ை
ஏற்றலாம் அஸ்ஸுண்டா எ. அவன்
அவள் வ�ளக்� ஏற்�ம் �ச்
ப��த்�க்ெகாள்ள உதவ�. வட்�ற்

வ�ம் வழிய�ல் ேபப்ேபவ�ன் ைககள�ே
அஸ்ஸுண்டா �ங்கிவ�ட. ெபப்ேப
தைலநிமிர்ந்� நடந். ம� ண்�ம் அவ
கண்கள் ஒள�ர்.
ெபப்ேப ��ய��ப்ப�ல் �ைழந்� அ
வட்�ற்�ெசல்ல ப�ேயறி.
� அஸ்ஸுண்ட
இன்�ம் �ங்கிக்ெகாண்�. ஆ�
சேகாத�க�ம் ஓ�வந்� கட்�க்ெகாண்.
ப�ற� ெவ�நாட்கள் கழித்� �தன்�ைற
அப்பா�ம அ�கில்வந்� ப்ேபவ�ன
ேதாள்கள�ல் ைகைவத்� ேபசி, "இ� நல்ல
ேவைல தான. ந� வ�ளக்� ஏற்�வ� என்
ெப�ைமப்பட ைவக்கி” என்றா.
ெபப்ேப �ன்ேபாலேவ ஒவ்ெவ
சி�த�ப�ம் வ�ங்கா நம்ப�க்ை
ெவள�ச்சமாக பாவைன ெசய்
ம� ண்�ம் வ�ளக்�கைள ஏ
ஆரம்ப�த்த.

You might also like