Sprawozdanie II

Temat ćwiczeń 2: Aminy: ćwiczenia probówkowe, barwniki azowe - synteza

Opis reakcji probówkowych wraz ze schematem reakcji oraz obserwacjami zapisanymi w
punktach.
Doświadczenie 1 REAKCJA NINHYDRYNOWA

Do probówek odmierzyć po 1 ml roztworu aminokwasów: glicyny i proliny, a następnie dodać

po 0,5 ml etanolowego roztworu ninhydryny. Probówki ogrzać do wrzenia.

Obserwacje:
Probówka I:
Roztwór zabarwia się na fioletowy.
Reakcja:

Probówka II:
Roztwór zabarwia się na żółto.
Reakcja:

Wnioski:
Podczas ogrzewania z ninhydryną aminokwasy ulegają tlenowej dezaminacji i
dekarboksylacji. W czasie tej reakcji ninhydryna redukuje się i łączy z amoniakiem
powstałym z rozkładu aminokwasu oraz drugą cząsteczką ninhydryny, tworząc kompleks o
zabarwieniu fioletowo-niebieskim w przypadku glicyny. Prolina posiadająca grupę iminową w
miejscu grupy α-aminowej, tworzy z ninhydryną innego typu kompleksy o żółtym
zabarwieniu.
Doświadczenie 2 REAKCJA KSANTOPROTEINOWA
Do probówek odmierzyć po 1 ml roztworów: tyrozyny, tryptofanu, glicyny i białka albuminy, a
następnie dodać pod dygestorium po 1 ml stężonego kwasu azotowego(V). Probówki
ogrzewać przez 5 minut, oziębić pod bieżącą wodą i dodać po 4 ml 20% roztworu NaOH
(reakcja silnie egzotermiczna).

Obserwacje:
Probówka I:
Po dodaniu kwasu roztwór odbarwia się na żółto
Reakcja:

Probówka II:
Po dodaniu kwasu roztwór odbarwia się na żółto
Reakcja:

Probówka III:
Brak widocznych zmian
Reakcja:

Probówka IV:
Brak widocznych zmian
Reakcja:

Wnioski:
Stężony kwas azotowy (V) wytrąca białka i nitruje pierścienie benzenowe aminokwasów
aromatycznych. Produkty reakcji ksantoproteinowej dają żółtą barwę. Tyrozyna i tryptofan
posiadają pierścienie aromatyczne dlatego ulegają reakcji.

Doświadczenie 3 WYKRYWANIE GRUP TIOLOWYCH

Do 2 probówek odmierzyć po 1 ml roztworów: cysteiny i albuminy, dodać po 1 ml 1%

roztworu nitroprusydku sodu, a następnie siarczanu amonu do nasycenia roztworu.
Zalkalizować próby, dodając ok. 1-2 ml amoniaku (pod dygestorium) pojawienie się
czerwono-fioletowego zabarwienia prób oznacza dodatni wynik na obecność grup tiolowych.

Obserwacje:
Probówka I:
Roztwór silnie się zabarwia. Dodatni wynik doświadczenia.
Reakcja:

Probówka II:
Brak widocznych zmian
Reakcja:

Wnioski:
Cysteina tworzy tworzy z nitroprusydkiem sodu związek kompleksowy o zabarwieniu
czerwono fioletowym co świadczy o posiadaniu grupy tiolowe –SH.
Doświadczenie 4 DEAMINACJA AMINOKWASÓW KWASEM AZOTOWYM III

W probówce zmieszać 1 ml NaNO2 z 1 ml roztworu CH3COOH, ogrzewać 1 minutę.

Odczekać, aż zmniejszy się wydzielanie gazu o żółtej barwie (tlenki azotu) i dodać do
probówki 2 ml roztworu glicyny. Trzymając probówkę w drewnianej łapie wytrząsać i
obserwować wydzielanie się azotu – produktu gazowej reakcji deaminacji.

Obserwacje:
Po ogrzaniu pojawia się lekkie żółte zabarwienie.
Po dodaniu glicyny i zmieszaniu wydziela się gaz.
Reakcja:

Wnioski:
Aminokwasy pod wpływem kwasu azotowego (III), ulegają reakcji deaminacji, której
produktami są: azot cząsteczkowy (wydzielający się w formie gazowej) oraz odpowiedni
hydroksykwas.
Doświadczenie 5 WYKRYWANIE PIERŚCIENIA INDOLOWEGO W TRYPTOFANIE

Do trzech probówek odmierzyć kolejno po 1 ml roztworów: tryptofanu, glicyny, albuminy,

następnie dodać 0,5 ml formaliny i wymieszać. Do każdej probówki dodać powoli po ściance
lekko pochylonej probówki – 1 ml stężonego H2SO4 i ogrzewać.

Obserwację:
Probówka I
Pojawia się ciemno czerwono-brunatny pierścień na granicy faz
Reakcja:

Probówka II:
Brak widocznych zmian
Reakcja:

Probówka III:
Pojawiają się lekkie fazy
Reakcja:

Wnioski:
Pojawienie się ciemno czerwono-brunatnego pierścienia na granicy faz oznacza dodatni
wynik na obecność tryptofanu.
Doświadczenie 6 REAKCJA BIURETOWA

Do suchej probówki nr 1 wsypać szczyptę mocznika, ogrzać nad palnikiem gazowym.

Mocznik topi się, a następnie rozkłada. Po skrzepnięciu otrzymanej masy probówkę należy
ochłodzić i dodać około 1 ml wody destylowanej. Poczekać aż skrzepnięta masa się
rozpuści, do kolejnych dwóch probówek dodać po 1 ml roztworów: albuminy oraz glicyny. Do
roztworów: biuretu (probówka nr 1), albuminy i glicyny dodać po 1 ml roztworu NaOH,
wymieszać starannie, wkraplać wodny roztwór siarczanu miedzi(II).

Obserwację:
Probówka I:
Barwi się na fioletowo z osadem
Reakcja:

Probówka II:
Barwi się na niebiesko z osadem
Reakcja:

Probówka III:
Barwi się na niebiesko bez osadu
Reakcja:

Wnioski:
Wiązania peptydowe obecne w białkach reagują z jonami Cu+2 w roztworze alkalicznym
tworząc barwny produkt, probówka III nie reagują z odczynnikiem biuretowym, natomiast
probówki I i II reagują dając zabarwienie czerwono-fioletowego z osadem.

Doświadczenie 7 BARWNIKI AZOWE

*Aminy:
- Anilina
- kwas p-aminobenzoesowy
- kwas sulfanilowy
**Fenole:
- 1-naftol
- 2-naftol
- fenol
Około 0.1 g każdej z badanych amin* rozpuścić osobno w 5 ml 10% HCl, ochłodzić wodą z
lodem do 0˚C, po czym dodawać kroplami roztwór 1 g NaNO2 w 5 ml H2O do dodatniej
próby. Roztwór fenolu Około 0.1 g każdego z fenoli** rozpuścić osobno w 5 ml 10% NaOH.

Sprzęganie na bibule
Na krążek bibuły nanieść po jednej kropli alkalicznego roztworu każdego z fenoli. Krople
nanosić na okręgu o promieniu około 2 cm. W środek okręgu nanieść roztwór soli
diazoniowej i obserwować zjawiska na granicy roztworu soli diazoniowej oraz fenolu.
Sprzęganie w probówce
Do trzech probówek dodać po dwie krople alkalicznego roztworu danego fenolu. Do każdej z
nich dodać po dwie krople roztworu soli diazoniowej. Zawartość probówek rozcieńczyć 5 ml
wody. Roztwór z każdej probówki podzielić na dwie części i do jednej połowy dodać
roztworu HCl do uzyskania odczynu kwaśnego, a do drugiej roztworu NaOH do uzyskania
odczynu alkalicznego.

Obserwację:
1. Fenol + anilina
Środowisko:
Obojętne: Ceglasty

Kwasowe: Mętny żółty

Zasadowe: Mętny ceglasty

2. Fenol + kwas p-aminobenzoesowy

Środowisko:
Obojętne: Żółty

Kwasowe: Żółty

Zasadowe: Przejrzysty żółty

3. Fenol + kwas sulfonowy

Środowisko:
Obojętne: Żółty

Kwasowe: Jasnożółty
Zasadowe: Przejrzysty żółty

4. 1-naftol + anilina
Środowisko:
Obojętne: Brunatny osad

Kwasowe: Brunatny osad

Zasadowe: Czerwony i brunatny osad

5. 1-naftol + kwas p-aminobenzoesowy

Środowisko:
Obojętne: Ceglasty

Kwasowe: Ciemnopomarańczowy

Zasadowe: Ceglasty

6. 1-naftol + kwas sulfonowy

Środowisko:
Obojętne: Żółty i pomarańczowy osad

Kwasowe: Pomarańczowo-brunatny osad

Zasadowe: Czerwony

7. 2- naftol + anilina
Środowisko:
Obojętne: Pomarańczowy

Kwasowe: Lekko pomarańczowy osad

Zasadowe: Przejrzysty pomarańczowy

8. 2- naftol + kwas p-aminobenzoesowy

Środowisko:
Obojętne: Czerwony

Kwasowe: Czerwony

Zasadowe: Pomarańczowo-ceglasty

9. 2- naftol + kwas sulfonowy

Środowisko:
Obojętne: Żółty i pomarańczowy osad

Kwasowe: Czerwony

Zasadowe: Pomarańczowo-ceglasty