1)Öz Şiir(SAF ŞİİR) Anlayışını Sürdüren Şiirin Özellikleri:
3)GARİP HAREKETİ (I. YENİ) (1940-1954) • Milli Edebiyat Döneminin şiir hareketleri bu dönemin 1940 yılında Orhan Veli Kanık, Oktay Rifat Horozcu ve Melih oluşmasında etkili olmuştur. Cevdet Anday’ın şiire yeni dünyalar yeni insanlar getirerek • Şiir dili her şeyin üzerindedir. yem söyleyişler bularak şiirin sınırını genişletmek istedikleri bir edebî harekettir. Cumhuriyet Döneminde yaygınlaşan • Şiir bir biçim (form) sorunudur. Ahenk söyleyiş tarzı, ritim, kafiye ile sağlanır. “içinden geldiği gibi yazma" öncülüğünü yaptıkları için “I. Yeni" diye de isimlendirilmişlerdir. • Amaç iyi ve güzel şiir yazabilmektir. Bu üç şair, şiirde sürmekte olan aşırı duygusallığa, şairaneliğe, • Dilde saflaşma, sadeleşme görülür. basmakalıp söyleyişe başkaldıran şiirlerini toplayarak Garip • Şiir, soylu bir sanat olarak kabul edilir. (1941) adında bir kitap yayımladıkları için “Garipçiler" diye • En değerli şey dizedir. anılmışlardır. Bu adı almalarında Orhan Veli'nin "Kitabe-i Seng-i Mezar" adlı şiirinin ve bildiri niteliğinde olan Garip'in • Şairlerin kendilerine özgü bir imge düzenleri vardır. ön sözünde açıkladıkları şiir anlayışlarının garip (tuhaf) • İçsel bir yaklaşımla insan anlatılır. karşılanmasının da etkisi olmuştur. • Şiirin toplum için değil sanat için olduğunu iddia ederler ve şiirlerini sanat için yazarlar. Şiirler ideolojinin esiri Garip Akımının Genel Özellikleri : olmamalıdır. • Güzel şiir ancak çalışarak elde edilir. Şiir emek işidir. • Şiirde her türlü kurala ve önceden belirlenmiş kalıplara karşı çıkmış, kuralsızlığı kural edinmişlerdir. Cumhuriyet Edebiyatında saf şiir temsilcileri: Necip Fazıl • Şiirde ölçü, uyak ve dörtlüğe karşı çıkmışlardır. Kısakürek, Ahmet Hamdi Tanpınar, Ahmet Muhip Dranas, Cahit • Şairaneliği, mecazlı söyleyişleri, söz sanatlarını kabul Sıtkı Tarancı, Âsaf Halet Çelebi etmemişlerdir. Yedi Meşaleciler • Günlük konuşma dilini şiire uygulamaya çalışmışlardır. • Mecaza, süse ve suniliğe (yapaylığa) karşı çıkıp o 1928’de “Yedi Meşale” adında ortak bir kitap yayımlarlar. yalnızlığa önem vermişlerdir. o Cumhuriyet döneminin ilk edebi topluluğudur. • Şiirde, o döneme kadar işlenmemiş konuları ele o Bir bildiriyle ortaya çıkarlar. almışlardır. • Konuşma dili ile, sıradan konuları işlemişlerdir. o Sanat sanat için. • Halk deyişlerinden yaralanmışlar, toplumsal yergiye yer o Samimi bir sanat isterler. vermişlerdir. • Şiirlerinin başlıca konuları, günlük hayat, sıradan o Beş Hececilerin memleketçi anlayışına tepki duyarlar. insanların problemleri, yaşama sevinci ve hayattaki o Batılı ilkelerin savunucusudurlar. bazı garipliklerdir. o Hece ölçüsüyle Fransız sembolistleri örnek alırlar. • O güne kadar şiirimizde kullanılmayan birtakım sözcükleri kullanmışlardır. o 8 sayılık “Meşale” dergisinin yayımının sona ermesiyle • Basit konuları şiirde işlemişler, konusuz denilebilecek dağılır. şiirler yazmışlardır. Yedi Meşaleciler: Ziya Osman Saba, Kenan Hulusi Koray, Vasfi • Yaşama sevinçlerini şiire fazlasıyla yansıtmışlardır. .Mahir Kocatürk, Yaşa .Nabi Nayır, Cevdet Kudret Solok, Garipçiler (I.Yeni): Orhan Veli KANIK, Melih Cevdet Anday, Muammer Lütfi, Sabri Esat Siyavuşgil( CEVİZ SAYMAK) Oktay Rıfat Horozcu(OMO)
2)TOPLUMCU ŞİİR ÖZELLİKLERİ
• Serbest nazım olanaklarından yararlanmıştır. • Görsel, işitsel, karmaşık biçimli teknikler kullanmıştır. • Toplum için sanat anlayışına bağlı kalmıştır. • Materyalist-Marksist dünya görüşünü benimsemiştir. • Gelecekçilik (Fütürizm) akımından etkilenmiştir. • Söylev üslubundan yararlanmıştır. • Politik bir içerik taşır. • Sosyalist bireyselliğin geliştirilmesi ana amaçtır. • Her türlü dinsel ve töresel bağı reddeder. • Ağırlıklı olarak emek, sömürü, başkaldırı, baskı gibi kavramları işlemiştir. • Geniş kitlelere seslenme ve onlara sözcülük yapma amacını taşır.
Toplumcu şiirin önemli temsilcileri: Hasan İzzettin Dinamo,
Ercüment Behzat Lav, Rıfat Ilgaz, Nazım Hikmet Ran. 12. Sınıf Sınav Çalışması
4)İKİNCİ YENİ (1954-1960)
• 1950’den sonra Garip akımını takip eden gençlerin TYT KONULARININ TAMAMINDAN SORUMLUSUNUZ. özentili, kötü örneklerinin hakim olduğu bir ortamda, Garip’e karşı doğmuş bir harekettir. • 195O’lerin başlarında “Yeditepe” ve “Pazar Postası” gibi dergilerde birbirinden habersizce şiir yayımlayan şairler arasında görülen ortaklık İkinci Yeni adını almıştır. • I. Dünya Savaşı’nın doğurduğu bunalım sonucunda Dadaizm ve Sürrealizm akımları II. Yeni akımına kaynaklık etmiştir. • Anlam geriye atılmış, imge anlamdan üstün tutulmuş. • Basitlik, sıradanlık ve yalınlıktan kaçınılmış. • Soyut bir şiir anlayışı benimsenmiş. • Gerçeküstücülüğün etkisiyle akıl dışına yönelinmiş. • Bilinçaltı ön plandadır. • Şiir, duygu ve çağrışımlarla oluşturulmuş. • Ahlak kaygısı güdülmemiş. • Anlaşılması zor, kapalı bir anlatım benimsenmiş. • Her türlü sınırlamaya, baskıcı tutuma karşı çıkılmış. • Edebî sanatlar çok sık kullanılmış. • Aydın kesime, seçkinlere seslenilmiş, günlük konuşma diline karşı çıkılmış. • Halktan uzaklaşılmış, folklorik ögelerin kullanılmasına karşı çıkılmış. • Toplumsal sorunlara ve onların çözümüne hiç değinilmemiş. • Bireyim yalnızlığı ve bunalımları işlenmiş. • Yoruma açık dizeler oluşturulmuş. • Halk şiiri geleneğinden uzaklaşılmış. • Müzik ve resim sanatından yararlanılmış. • Nükte, şaşırtma ve tekrarlardan kaçınılmış. • Dil bilgisi kuralları dikkate alınmadan anlamı tamamlanmayan cümleler kullanılmış. "Dize"ci şiire karşı çıkılmış, biçime öncelik tanınmış.
İkinci Yeni Şairleri: Cemal Süreya, Edip Cansever, Ece Ayhan,