Bajka o trudnym pytaniu: „Kim będę, gdy dorosnę?

”
Wiosną noce stają się coraz krótsze. Troszkę szkoda, bo lubię patrzeć na gwiazdy, marzyć
i myśleć. Nie tak dawno zastanawiałem się nad pytaniem, które zadawał sobie Jaś: „Kim
będę, gdy dorosnę?”. Niemal wszyscy w jego klasie już wiedzą, co chcą robić w przyszłości,
a on jeszcze nie. Ostatnio, kiedy byłem u niego z wizytą, nadarzyła się okazja, by o tym porozmawiać.
Posłuchajcie…
Układaliśmy z nowych klocków trasę dla samochodów. Jaś był zafascynowany zabawą.
W końcu rzekł:
– Może zostanę budowniczym.
Ale po chwili stwierdził:
– Lepiej zagrajmy w grę komputerową o nurku. Będziemy szukać skarbów!
W czasie gry mama przypomniała Jasiowi, że nadszedł czas spaceru z psem.
– Jasiu, zgodziliśmy się na psa, bo obiecałeś, że będziesz z nim wychodził na spacery –
upominała go mama.
Jaś odpowiedział niechętnie:
– Zaraz – i na tym się skończyło.
Potem, gdy zjedliśmy pyszne nektarynki, Jaś wytarł palce w bluzę, a pestki wrzucił do donicy
z fikusem. Powiedział mi, że za chwilę wyrzuci je do kosza, ale wtedy przyszła Amelka
z prośbą, żeby Jaś naprawił wózek dla lalki, bo odpadło koło. Jaś przykleił je taśmą klejącą.
Oczywiście po chwili koło znów odpadło, a Jaś rozłożył ręce na znak, że nic więcej nie da
się zrobić. Amelka odeszła przygnębiona. Potem nożyczkami wycinaliśmy z gazety zdjęcie
ulubionego sportowca. Jaś bardzo
szybko i nieporządnie wyciął zdjęcie skoczka narciarskiego Adama Małysza. W rezultacie
poszarpał je i naddarł.
Nie mogłem na to patrzeć, zakryłem oczy rękoma i powiedziałem:
– Jasiu, czy podoba ci się teraz to zdjęcie?
Jaś westchnął ciężko i odpowiedział:
– Nie wszystko jeszcze potrafię robić dobrze, jeszcze się uczę…
– To prawda, ale gdy już coś robisz, to staraj się to robić, najlepiej jak potrafisz. Musisz
wiedzieć, że od tego zależy twoja przyszłość i to, kim będziesz.
– A kim będę, już wiesz? – zapytał głośno. Odpowiedziałem
tajemniczo:
– Po prostu – bądź mistrzem. Nieważne kim – budowniczym, nurkiem czy fryzjerem. Ważne, jak będziesz wykonywać
swoją pracę. Mistrz robi wszystko starannie, dokładnie, dlatego cieszy się uznaniem innych.
Czy chciałbyś, żeby fryzjer obciął ci włosy tylko z jednej strony, a potem powiedział: „Już mi się nie chce dalej
strzyc”? Jaś pokiwał przecząco głową.
– Zacznij być mistrzem od zaraz. Najpierw wyjdź z psem na spacer. Wytnij starannie zdjęcie. Sprzątnij śmieci – ścinki z
gazety i pestki po nektarynkach. Potem, korzystając z narzędzi, razem naprawimy wózek Amelce.
Jaś z wiarą we własne siły zabrał się do pracy. Następnego dnia przybiegł do mnie i z dumą powiedział, że dostał
pochwałę za najpiękniej wycięte zdjęcie z gazety. Dodatkowo własnoręcznie ozdobił je ramką.
Najwyraźniej nauka nie poszła w las!