Ջոն Քենեդի

Ջոն Ֆ. Քենեդին հանդիսանում է Միացյալ Նահանգների 35-րդ նախագահ (1961–63),

ով բախվեց մի շարք արտաքին ճգնաժամերի, հատկապես Կուբայում և Բեռլինում,
բայց կարողացավ ապահովել մեծ ձեռքբերումներ: Նրան սպանել են Դալլասում
ավտոշարասյուն վարելիս։

Նա ծնվել է 1917 թվականի մայիսի 29-ին Մասաչուսեթս նահանգի Բրուքլին

քաղաքում: 1940 թվականին ավարտելով Հարվարդի համալսարանը` միացել է
նավատորմին՝ մասնակցելով Երկրորդ համաշխարհային պատերազմին: 1943
թվականին, երբ նրա PT նավը խորտակվեց ճապոնական կործանիչի կողմից,
Քենեդին, չնայած ծանր վնասվածքներին, փրկվածներին տարավ վտանգավոր ջրերի
միջով դեպի անվտանգություն:Պատերազմից հետո նա դարձավ դեմոկրատ
կոնգրեսական Բոստոնի շրջանից՝ 1953-ին մտնելով Սենատ: Նա ամուսնացավ
Ժակլին Բուվիեի հետ 1953թ. սեպտեմբերի 12-ին: 1955թ.-ին։ երբ վերականգնվում էր
մեջքի վիրահատությունից հետո, նա գրեց «Պրոֆիլներ քաջության մեջ», որը
արժանացավ պատմության Պուլիտցերյան մրցանակի: 1956 թվականին Քենեդին
ստացավ Դեմոկրատական կուսակցության փոխնախագահի թեկնածությունը, իսկ
չորս տարի անց առաջին քվեարկությամբ առաջադրվեց նախագահի պաշտոնում:
Միլիոնավոր մարդիկ դիտեցին նրա հեռուստաբանավեճերը հանրապետական
թեկնածու Ռիչարդ Նիքսոնի հետ: Նվազ տարբերությամբ հաղթելով
համաժողովրդական քվեարկության արդյունքում՝ Քենեդին դարձավ առաջին
նախագահը։

Հաբիթար իմիջ-Ջոն Քենեդին հայտնի էր իր առանձնահատուկ արտաքինով, ինչը

նպաստեց նրա ընդհանուր հասարակական կերպարի և խարիզմայի ձևավորմանը:
Քենեդին հաճախ նկարագրվում էր որպես հմայիչ և երիտասարդ կերպար: Քենեդին
իր ողջ կյանքի ընթացքում պահպանել է համեմատաբար մարզական կազմվածք:
Հայտնի էր, որ նա ֆիզիկապես ակտիվ էր և սիրում էր տարբեր սպորտաձևեր, այդ
թվում՝ ծովագնացություն և լող։ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ժամանակ
նրա զինվորական ծառայությունը նույնպես նպաստեց նրա մարզավիճակին և ամուր
կազմվածքին: Առանձնահատուկ է նրա սանրվածքը՝ խնամված, հաստ մազերը, որը նրա
արտաքինը ամբողջացնող կարևոր հատկանիշներից մեկն էր։ Քենեդին հայտնի էր իր
կոկիկ ոճով Նա հաճախ էր հագնում կարված կոստյումներ, որոնք ընդգծում էին նրա
բարձրահասակ ու սլացիկ կազմվածքը։ Մուգ գույնի կոստյումների նկատմամբ նրա
նախապատվությունը, խնամքով ընտրված փողկապների և գրպանի քառակուսիների

հետ միասին, նպաստեցին նրա փայլուն և նուրբ տեսքին: Ոչ պաշտոնական

միջավայրում կրում էր առօրյա հագուստ։ Աքսեսուարներից նախընտրությունը տալիս էր
արևային ակնոցին։ Քենեդու արտաքին տեսքը նշանակալի դեր խաղաց նրա
հասարակական անձի ձևավորման գործում՝ նպաստելով նրա լայն
ժողովրդականությանն ու գրավչությանը։

ԿԻՆԵՏԻԿ ԻՄԻՋ-Քենեդին հայտնի էր իր ինքնավստահ և զուսպ պահվածքով, որը նա

հաճախ ցուցադրում էր իր ժեստերի միջոցով հանրային ելույթների ժամանակ։
Քենեդին հաճախ օգտագործում էր ձեռքի ժեստերը՝ իր ելույթների ընթացքում
հիմնական կետերն ընդգծելու համար: Այս ժեստերը հաճախ ներառում էին բաց
ձեռքերով շարժումներ, ցուցամատով շեշտադրումներ էր անում՝ կիրք և համոզմունք
փոխանցելու համար: Քենեդին հայտնի էր իր հմայիչ և խարիզմատիկ ժպիտով, որը
նա հաճախ օգտագործում էր հանդիսատեսի հետ շփվելու համար հանրային
ելույթների ժամանակ: Նրա ժպիտն օգնում էր նրան լինել մարդամոտ և ընկերասեր՝
նպաստելով նրա՝ որպես հասարակական գործչի ընդհանուր գրավչությանը: Չնայած
ունենալով մեջքի հետ խնդիրներ՝ Քենեդին հրապարակային ելույթների ժամանակ
պահպանում էր ինքնավստահ և հարթ կեցվածք, որը հաճախ արտացոլում էր նրա
ինքնավստահ և վճռական անհատականությունը՝ ամրապնդելով նրա ուղերձը
հանրությանը: Այսպիսով՝ այս ժեստերը, ի թիվս այլոց, նպաստեցին Քենեդիի՝ իր
նախագահության ընթացքում հասարակության հետ կապվելու և իր ուղերձը
արդյունավետորեն փոխանցելու կարողությանը:

ՎԵՐԲԱԼ ԻՄԻՋ- Քենեդին հայտնի էր իր պերճախոսությամբ և հզոր հռետորաբանությամբ։

Նրա խոսքը համակարգված էր, ճկուն ուներ հարուստ բառապաշար, որի միջոցով հանդես էր
գալիս ազդեցիկ ելույթներով, որոնք մեծ ազդեցուցթյուն էին թողնում հանդիսատեսի վրա։

• "Ask not what your country can do for you...ask what you can do for your country."
(«Մի՛ հարցրեք, թե ինչ կարող է ձեր երկիրը անել ձեզ համար, հարցրեք, թե ինչ
կարող եք դուք անել ձեր երկրի համար»:)
• "And if we cannot end now our differences, at least we can help make the world safe
for diversity. For, in the final analysis, our most basic common link is that we all
inhabit this small planet. We all breathe the same air. We all cherish our children's
future. And we are all mortal." (Եվ եթե մենք չկարողանանք վերջ տալ մեր
տարաձայնություններին, գոնե կարող ենք աշխարհն ավելի ապահով
դարձնել բազմազանության համար: Քանի որ, վերջնական վերլուծության մեջ,
մեր հիմնական ընդհանուր կապն այն է, որ բոլորս ապրում ենք այս փոքրիկ
մոլորակում: Մենք բոլորս նույն օդն ենք շնչում։ Մենք բոլորս թանկ ենք
գնահատում մեր երեխաների ապագան։ Եվ մենք բոլորս մահկանացու ենք»:)
• "...we shall be as a city upon a hill - the eyes of all people are upon us." («...մենք
կլինենք որպես քաղաք՝ բլրի վրա. բոլոր մարդկանց աչքերը՝ մեզ վրա»:)

Առարկայական իմիջ-Հեռախոս, սիգար, արևային ակնոց, թերթեր

ՄԻՋԱՎԱՅՐԱՅԻՆ ԻՄԻՋ- Ջոն Ֆ. Քենեդին տարբեր կերպ էր դիտվում ամերիկյան

հասարակության և միջազգային հանրության տարբեր շերտերի կողմից իր նախագահության
և սպանությանը հաջորդած տարիներին: Շատերը Քենեդիին տեսնում էին որպես ոգեշնչող և
խարիզմատիկ առաջնորդի, ով մարմնավորում էր լավատեսության և հույսի զգացում:
Քենեդին հաճախ համարվում էր փոփոխության և առաջընթացի խորհրդանիշ, հատկապես
1960-ականների անհանգիստ համատեքստում: Նրա նախագահությունը ներկայացնում էր
կառավարման ավելի հեռանկարային և իդեալիստական մոտեցում՝ անդրադառնալով
քաղաքացիական իրավունքների, տիեզերքի ուսումնասիրության և գլոբալ
դիվանագիտության հարցերին: Ոմանք Քենեդիին համարում էին անապահով համայնքների
ջատագով, հատկապես քաղաքացիական իրավունքների նախաձեռնություններին նրա
աջակցության և սոցիալական և տնտեսական հավասարության համար նրա ջանքերի
շնորհիվ: Չնայած իր ժողովրդականությանը, Քենեդին բախվեց քննադատության և
թերահավատության, մասնավորապես, կապված իր արտաքին քաղաքականության որոշ
որոշումների հետ, ինչպիսիք են Խոզերի ծոց ներխուժումը։ Բացի այդ, նրա անձնական կյանքը
և ենթադրյալ արտաամուսնական կապերը երբեմն դառնում էին վիճաբանության
առարկաներ քննադատների և քաղաքական հակառակորդների համար:

Նրան շրջապատում էին իր գաղափարակից քաղաքական գործիչները, խորհրդականները՝

ինչպես Ռոբերտ Քենեդին, խոսք գրող Թեդ Սորենսենը, Դին Ռասկը պետքարտուղար,
ընտանիքի անդամները։

Ընտանիքը՝ Քենեդին ամուսնացավ Ժակլին Բուվիեի հետ 1953 թվականին, և նա

հայտնի դարձավ որպես Ժակլին Քենեդի կամ Ջեքի Քենեդի: Ժակլինը Քենեդիի
նախագահության ժամանակ նշանակալի դեր է խաղացել որպես առաջին տիկին ,
որը հայտնի է իր շնորհքով, ոճով և արվեստում և Սպիտակ տան պահպանման
գործում ունեցած ավանդով: Քերոլայն Քենեդի. Ծնվել է 1957 թվականին, Քերոլայնը
ավագ զավակն է: Նա զբաղվել է իրավաբանության և դիվանագիտության
ոլորտում և մասնակցել է տարբեր բարեգործական ծրագրերի : Քերոլայնը
ծառայել է որպես ԱՄՆ դեսպան Ճապոնիայում 2013-2017թթ.։ Ջոն Քենեդի կրտսեր.
ծնվել է 1960 թվականին: Նա հիմնադրել է George քաղաքական ամսագիրը և ունեցել
է իրավաբանի կարիերա մինչև իր ողբերգական մահը 1999 թվականին
ավիավթարում: Պատրիկ վաղաժամ ծնվել է 1963 թվականին և մահացել ծնվելուց
անմիջապես հետո:

Ջոն Քենեդիի և Մերիլին Մոնրոյի հարաբերությունները տարիների ընթացքում

բազմաթիվ խոսակցությունների առարկա են դարձել: Թեև հայտնի է , որ նրանք
փոխազդեցություններ են ունեցել, և որ Մոնրոն կապված է Քենեդիների
ընտանիքի հետ, նրանց հարաբերությունների ճշգրիտ բնույթը մնում է
ենթադրությունների առարկա, քանի որ վերջնական ապացույցներ չեն հայտնվել ,
որոնք կհաստատեն նրանց սիրային կապը: Կարևոր է նշել, որ և՛ Քենեդին , և՛
Մոնրոն 1960-ականների ընթացքում եղել են կարևոր հասարակական
կերպարներ։ Չնայած վերջնական ապացույցների բացակայությանը , Քենեդու և
Մոնրոյի ենթադրյալ հարաբերությունները շարունակում են մնալ
պատմաբանների և լայն հասարակության հետաքրքրության և հետաքրքրության
առարկա:

ԻՐԱԴԱՐՁԱՅԻՆ ԻՄԻՋԸ- Ջոն Ֆ. նախագահության ընթացքում ամենաուշագրավ

իրադարձություններից են Կարիբյան ճգնաժամը (1962). պատմական տերմին է,
որն արտահայտում է 1960–ական թվականների սկզբին Խորհրդային Միության և
ԱՄՆ–ի միջև չափազանց գերլարված քաղաքական, դիվանագիտական և
ռազմական առճակատումը, Ճգնաժամը կարող էր հանգեցնել գլոբալ միջուկային
պատերազմի։ Քենեդիի կողմից ճգնաժամի լուծումը, ներառյալ Կուբայի շուրջ
ծովային շրջափակման հաստատումը և խորհրդային առաջնորդ Նիկիտա
Խրուշչովի հետ բանակցությունները, լայնորեն համարվում է աղետալի
առճակատումը կանխելու առանցքային պահ: Քենեդիի նվիրվածությունը
տիեզերական ծրագրին հանգեցրեց Ապոլոնի ծրագրին և վերջնական վայրէջքին
Լուսնի վրա: Թեև նա չապրեց այն, բայց տիեզերքի հետախուզման նրա
սկզբնական տեսլականը և աջակցությունը առանցքային դեր խաղացին 1969
թվականին Միացյալ Նահանգների Լուսնի վրա հաջող վայրէջք կատարելու
գործում՝ կատարելով իր նպատակը՝ մարդը վայրէջք կատարեց Լուսնի վրա և
բարեհաջող վերադարձավ երկիր։ Քենեդիի նախագահությունը համընկավ
Միացյալ Նահանգներում քաղաքացիական իրավունքների շարժման նշանակալի
շրջանի հետ: Նա բախվեց աճող ճնշման՝ ռասայական տարանջատման և
խտրականության դեմ պայքարի համար, ինչը հանգեցրեց քաղաքացիական
իրավունքների մասին օրենսդրության ներդրմանը : Թեև նրա գործողություններն
ի սկզբանե զգուշավոր էին, նրա աջակցությունը ազդեց քաղաքացիական
իրավունքների հետագա զարգացման համար: Խոզերի ծոց ներխուժումը
Կենտրոնական հետախուզման վարչության կողմից հովանավորվող Կուբայի
առաջնորդ Ֆիդել Կաստրոյին տապալելու անհաջող փորձ էր: Այս գործողության
ձախողումը զգալի հետընթաց էր Քենեդու վարչակազմի համար և լարված պահ
էր ԱՄՆ-Կուբայի հարաբերություններում նրա նախագահության առաջին
տարիներին:

ԱՄՆ 35-րդ նախագահին սպանել են 1963թ․-ի նոյ․ 22-ին, երբ նա կնոջ` Ժակլինի հետ
նախագահական ավտոշարասյունով ընթանում էր Էլմ-Սթրիթով։ Կրակելուց մի
քանի ժամվա ընթացքում ոստիկանությունը ձերբակալել է Լի Հարվի Օսվալդին և
նրան մեղադրել սպանության մեջ։ Նոյեմբերի 24-ին մեկ այլ տղամարդ՝ Ջեք Ռուբին ,
կրակել և սպանել է Օսվալդին՝ այդպիսով լռեցնելով միակ մարդուն, ով կարող էր
ավելի շատ տեղեկություններ առաջարկել այս ողբերգական իրադարձության
մասին։ Ուորենի հանձնաժողովը կազմակերպվեց սպանությունը հետաքննելու և
մնացած բազմաթիվ հարցերը պարզելու համար:

Տարիներն անցել են, և շատ այլ նախագահներ գրել են պատմության մեջ , Ջոն
Քենեդիի պաշտոնավարման կարճ ժամանակահատվածը մարդկանց
հիշողություններում առանձնանում է նրա առաջնորդությամբ ,
անհատականությամբ և ձեռքբերումներով: Շատերը հարգում են նրա
սառնասրտությունը, երբ բախվում են դժվար որոշումների , օրինակ՝ ինչ անել
խորհրդային հրթիռների հետ Կուբայում 1962 թվականին: Մյուսները հիանում են
մարդկանց իր պերճախոս ելույթներով ոգեշնչելու նրա կարողությամբ : Մյուսները
կարծում են, որ նրա կարեկցանքն ու պատրաստակամությունը պայքարելու
կառավարության նոր ծրագրերի համար՝ օգնելու աղքատներին, տարեցներին և
հիվանդներին, ամենակարևորն էր: Ինչպես բոլոր առաջնորդները , այնպես էլ Ջոն
Քենեդին սխալներ թույլ տվեց, բայց նա միշտ լավատես էր ապագայի նկատմամբ :
Նա կարծում էր, որ մարդիկ կարող են լուծել իրենց ընդհանուր խնդիրները , եթե
առաջին տեղում դնեն իրենց երկրի շահերը և աշխատեն միասին :