Professional Documents
Culture Documents
Człowiek W Społeczeństwie - Praca W Grupie
Człowiek W Społeczeństwie - Praca W Grupie
Grupa
Potrzeby zjologiczne
Niewątpliwie potrzeby zjologiczne są najbardziej dominujące ze wszystkich
potrzeb. W szczególności oznacza to, że u istoty ludzkiej, której życie jest naznaczone
ekstremalnym brakiem, najprawdopodobniej głównym motywem będą raczej potrzeby
zjologiczne niż jakieś inne. Osoba, której brak pokarmu, poczucia bezpieczeństwa,
miłości i szacunku, będzie zapewne o wiele silniej odczuwała potrzebę pokarmu niż
czegokolwiek innego. Jeśli żadna potrzeba nie jest zaspokojona, a więc w organizmie
dominują potrzeby zjologiczne, to wszystkie inne potrzeby po prostu przestają istnieć
lub zostają zepchnięte na dalszy plan.
2. Grupa
Potrzeby bezpieczeństwa
Jeśli potrzeby zjologiczne są dość dobrze zaspokojone, to pojawia się nowy zbiór
potrzeb, który ogólnie można sklasy kować jako potrzeby bezpieczeństwa (pewności,
stabilności, oparcia, opieki, wolności od strachu, lęku, chaosu) […] Właściwie wszystko
(czasami nawet potrzeby zjologiczne, które, jako zaspokojone, są niedoceniane) wydaje
się teraz mniej ważne od bezpieczeństwa i ochrony. Osobę znajdującą się w tym stanie,
[…] można scharakteryzować jako żyjącą niemal wyłącznie sprawą swojego
bezpieczeństwa. […] inne, ogólniejsze aspekty prób poszukiwania bezpieczeństwa i
stabilności w świecie, można zaobserwować w nader powszechnej skłonności ludzi do
przekładania rzeczy znajomych nad obce czy też rzeczy znanych nad nieznane.
Tendencja do przyjmowania jakiejś religii lub lozo i świata, która organizuje wszechświat
i ludzi w pewien rodzaj zadowalająco spójnej i sensownej całości, jest także po części
motywowana poszukiwaniem bezpieczeństwa.
Potrzeba szacunku
Wszyscy ludzie w naszym społeczeństwie mają potrzebę czy pragnienie stałej,
mocno ugruntowanej, zwykle wysokiej samooceny, szacunku dla siebie, poczucia własnej
wartości i poważania ze strony innych. Potrzeby te zatem można podzielić na dwie
podgrupy. Do pierwszej z nich należy pragnienie mocy, osiągnięć, kompetencji,
mistrzostwa i fachowości, pewności siebie w konfrontacji ze światem oraz niezależności i
wolności. Druga podgrupa obejmuje to, co możemy nazwać pragnieniem dobrej opinii
czy prestiżu (de niując je jako poważanie czy szacunek ze strony innych), statusu, sławy i
chwały, dominacji, uznania, zainteresowania, znaczenia, godności czy docenienia.
Zaspokojenie potrzeby szacunku dla siebie prowadzi do poczucia pewności siebie,
własnej wartości, siły, zdolności i kompetencji, do poczucia, że jest się pożytecznym i
potrzebnym w świecie. Udaremnienie zaspokojenia tych potrzeb wywołuje uczucia
niższości, słabości i bezradności, które prowadzą z kolei do ogólnego zniechęcenia.
5. Grupa
Potrzeba samorealizacji
Jeżeli wszystkie te potrzeby są zaspokojone, to jeszcze możemy często oczekiwać, że
wkrótce pojawi się nowe niezadowolenie i niepokój, o ile dana jednostka nie robi tego, do
czego szczególnie się nadaje. Muzycy muszą się zajmować muzyką, malarze muszą
malować, poeci muszą pisać, jeśli ostatecznie mają być ze sobą w zgodzie. Ludzie muszą
być tym, kim mogą być. Muszą być wierni swojej naturze. Potrzebę tę możemy nazwać
samorealizacją. Termin ten, […] odnosi się do występującego u ludzi pragnienia
samospełnienia, a mianowicie tendencji do zrealizowania swojego potencjału. Tendencję
tę można określić jako pragnienie, by stawać się coraz bardziej tym, kim się naprawdę
jest, by stawać się tym wszystkim, kim potra my się stać.