1.

Budowa polarna cząsteczek wody umożliwia łączenie się wielu jej molekuł
wiązaniami wodorowymi; biegun ujemny jednej cząsteczki łączy się z biegunem
dodatnim drugiej. Od obecności wiązań wodorowych pomiędzy cząsteczkami wody
uzależnione są poniższe właściwości wody:
● Wysokie napięcie powierzchniowe: Wiązania wodorowe powodują, że
cząsteczki wody przyciągają się nawzajem, tworząc napięcie
powierzchniowe.
● Wysokie ciepło właściwe: Dzięki temu woda może magazynować dużo ciepła
bez gwałtownych zmian temperatury, co jest istotne dla regulacji temperatury
organizmów i utrzymania stabilnych warunków życia.
● Wysokie ciepło parowania: Parowanie wymaga dostarczenia dużej ilości
energii, co powoduje wysokie ciepło parowania wody. Dzięki temu woda
może skutecznie ochładzać organizmy, zapobiegając ich przegrzewaniu.
● Wysoka rozpuszczalność substancji: Wiązania wodorowe w wodzie
umożliwiają łatwe rozpuszczanie substancji polarnych, takich jak sole, cukry i
aminokwasy.
● Gęstość maksymalna przy 4°C: Woda osiąga swoją maksymalną gęstość
przy temperaturze 4°C z powodu specyficznego układu wiązań wodorowych.
To powoduje, że lód jest lżejszy od ciekłej wody i unosi się na jej powierzchni.
2. DNA (kwas deoksyrybonukleinowy) zawiera materiał genetyczny który definiuje
cechy komórki a także kontroluje procesy rozwojowe i funkcjonowanie komórki.
Umożliwia ono replikację komórki oraz jest niezbędne do syntezy białek.
3. W środowisku wodnym, takim jak komórka, fosfolipidy układają się w dwuwarstwową
błonę lipidową. Głowy fosfolipidów są skierowane na zewnątrz, aby mieć kontakt z
wodą, natomiast hydrofobowe ogony fosfolipidów skierowane są do wnętrza.
4. Wszystkie aminokwasy zbudowane są z grupy karboksylowej, grupy aminowej,
atomu węgla oraz łańcucha pobocznego. Różnorodność łańcuchów bocznych
decyduje o jego właściwościach chemicznych, polarności, kwasowości, zasadowości
itp. co umożliwia podział aminokwasów na grupy.
5. Konformacja białka, czyli jego struktura, może zostać zniszczona przez różne
czynniki, m.in.: wysoka temperatura, promieniowania, wysokie ciśnienie, sole metali,
kwasy, zasady i alkohole.
6. -
7. Błona komórkowa występuje we wszystkich komórkach organizmów. Składa się
głównie z fosfolipidów, które tworzą podwójną warstwę lipidową. Fosfolipidy składają
się z głowy hydrofilowej (przyciągającej wodę) i ogonów hydrofobowych
(odpychających wodę). Oprócz fosfolipidów, błona komórkowa zawiera również
białka, glikolipidy, glikoproteiny i cholesterol.Ściana komórkowa występuje głównie w
komórkach roślinnych, grzybowych, bakteryjnych oraz niektórych protistów. W
komórkach roślinnych głównymi składnikami ściany komórkowej są celuloza,
hemicelulozy, pektyny oraz lignina. W komórkach bakteryjnych ściana komórkowa
składa się z mureiny (peptydoglikanu) lub lipopolisacharydów. Natomiast w
przypadku grzybów, głównym składnikiem ściany komórkowej jest chityna.
8. Bezpośrednie źródło energii dla:
● Dyfuzji prostej: Ruch termiczny cząsteczek i gradient stężeń substancji.
● Dyfuzji ułatwionej: Energia dostarczana przez białka nośnikowe lub kanały w
błonie komórkowej.
 ● Transportu aktywnego: Energia pochodzi z hydrolizy ATP
(adenozynotrifosforanu) przez pompy jonowe lub białka nośnikowe.
9. Endocytoza i egzocytoza to procesy transportu substancji przez błonę komórkową.
Endocytoza polega na wchłanianiu substancji do komórki przez pęcherzyki,
natomiast egzocytoza na wydzielaniu substancji na zewnątrz komórki. Oba procesy
są istotne dla utrzymania homeostazy i regulacji komórkowych funkcji poprzez
kontrolowany przepływ substancji.
10. Reakcje utleniania i redukcji występują równocześnie, ponieważ elektrony, które są
utleniane (tracą energię) przez jedną substancję, są równocześnie redukowane
(zyskują energię) przez inną substancję. Jest to zasada zachowania energii i
zachodzi w celu utrzymania równowagi elektronowej i zachowania energii w systemie
chemicznym.
11. Enzym obniża energię aktywacji reakcji chemicznej, umożliwiając jej szybsze
zachodzenie.
12. -
13. -