Po śmierci ojca rodzina popadła w długi i wyprowadziła się ze swojego majątku Włodzimierz został przekazany przez matkę pod opiekę krewnym w Poznaniu Krzyżanowski trafił do Gimnazjum które było z głównych ognisk polskiej konspiracji w zaborze pruskim Wziął czynny udział w antypruskim powstaniu w 1846 roku Po klęsce powstania aby uniknąć aresztowania wyemigrował z Polski, najpierw do Hamburga a następnie bez pieniędzy i planów na przyszłość do Nowego Yorku Po zakończeniu nauki zatrudnił się jako inżynier w Wirginii gdzie brał udział w budowie kolei na zachód Podczas budowy poznał generała Burnetta i ożenił się z jego córką, Caroline Następnie przeniósł się do Waszyngtonu, by założyć własną firmę na której wzbogacił się Podczas pobytu w Waszyngtonie zaangażował się po stronie Partii Republikańskiej W 1860 roku Krzyżanowski wsparł kandydaturę Abrahama Lincolna na stanowisko prezydenta Stanów Zjednoczonych, a Jego zwycięstwo w wyborach spowodowało wybuch wojny domowej Krzyżanowski zgłosił się do wojska oraz zorganizował w Waszyngtonie oddział imigrantów, który obronił miasto przed pierwszymi atakami południowców Za tę akcję został mianowany kapitanem, a następnie majorem Nowym Jorku stworzył kampanię wśród imigrantów z Europy: 58. Ochotniczy Pułk Piechoty Nowego Jorku, zwany „Polskim Legionem” Podczas wojny secesyjnej wziął udział w wielu bitwach 2 marca 1865 roku prezydent Lincoln awansował go na generała brygady Co ciekawe poprzednie dwie nominacje zostały odrzucone przez senat ponieważ nazwisko „Krzyżanowski” było dla nich za trudne do wypowiedzenia 11 listopada 1872 roku został mianowany specjalnym agentem Departamentu Skarbu odpowiedzialnym za ściganie przemytników i kontrolę pracy funkcjonariuszy komór celnych w rejonie Nowego Orleanu Pracował tak wydajnie i szybko, że 9 czerwca 1873 roku został specjalnym agentem 15. Obszaru Celnego w Port Townsend Po kilku pierwszych dochodzeniach otrzymał zadanie sprawdzenia prawdziwości doniesień o nielegalnych transakcjach na terytorium Alaski Krzyżanowski powrócił z Alaski do Port Townsend 4 grudnia 31 maja 1874 roku został – bez podania przyczyn – zwolniony ze służby. 1878 roku w Waszyngtonie został dyrektorem w Departamencie Skarbu Pod koniec życia wrócił do Nowego Jorku, gdzie spisał swoje wojenne wspomnienia