Kameraya doğru konuşur

DEREN: Ben Deren Kutlu. Bugün benim doğum

günüm… Geride bıraktığım yirmi beş yılı nasıl
olması gerekiyorsa öyle yaşadım. Ne bir eksik ne bir
fazla… Annem benden hep en iyisi olmamı bekledi.
Ben de oldum. Bütün birincilikleri ben aldım. Bütün
baş rolleri ben oynadım. Bütün kupaları ben
kazandım. Ve beslediğim kedi evin bahçesinde
kaybolduğunda, ona yeterince iyi bakmadığım için,
beni terk ettiğini düşündüm. Düştüğüm yerden kendi
başıma kalkmayı öğrendim. Yakınmadım,
ağlamadım, kimseden yardım istemedim. Hayatım
boyunca onun görmek istediği kişi olmaya çalıştım.
Ama ben başardıkça o benden nefret etti. O yüzden
daha da zorladım kendimi, onun beni sevmesi için
daha çok çalıştım. Ve giderek mükemmel ama
cansız biri oldum. Ben Deren Kutlu… Sormamam
gereken soruları sormadım. Açmamam gereken
hiçbir kapıyı açmadım. Çok gülmedim. Çok
öfkelenmedim. Çok ağlamadım. Hiç âşık olmadım…
Bugüne kadar… Artık aynı kişi değilim. Kız
kardeşlerimle tanıştığım gün hayatım geri
dönülemez bir şekilde değişti. Biliyorum, artık
hiçbir şey eskisi gibi olmayacak. Çünkü biz bir
cinayet işledik. Artık ellerimiz kirli, herkes gibi…