Ckv-domein A en B

Opdracht 2.1 mind map:

Opdracht 2.2 'zelfportret':

Ik, Nadda Ramadan, zou niet compleet zijn zonder mijn cultuur. Mijn cultuur is niet alleen
iets wat in mijn bloed zit, maar het ziet ook in mijn manier van denken, mijn manier van
doen, mijn manier van omgaan, mijn gewoontes, mijn hobby's. Mijn cultuur is een deel van
mijn identiteit... mijn cultuur is kunst.

Eén van de eerste dingen waar ik aan denk, als ik denk over mijn cultuur, is eten. Dat gaat
recht door mijn hart. Eten is iets heel belangrijks in de Arabische cultuur. Als er mensen,
vooral voor het eerst, op bezoek komen moeten er niet 1 à 2 hoofdgerechten op tafel zitten,
maar minimaal 5. Meestal eten wij Arabieren ook niet op een tafel, maar op de grond. Dat
komt onder andere omdat het een soenna is (iets wat de profeet Mohammed (vrede zijn
met hem) deed/ aanbeval). En omdat ook al zouden we op een tafel willen eten, zou het
eten niet passen. Ook eten wij Arabieren vaak met onze hand. Ook dit is een soenna in de
Islam. Sommige mensen vinden dit raar en zelfs vies. Eten op de grond en met JE HANDEN?
Maar ik vind dit pure kunst. Mijn hele familie bij elkaar op de grond, heerlijke Arabische
gerechten eten met onze handen, zien dat je handen vies zijn en weten dat je goed hebt
gegeten. En na het eten je buik kalmeren met een heerlijke Arabische theetje/ shai. Geen
beter gevoel dan dit.
Mijn favoriete gerechten zijn;

Een puur Egyptisch gerecht wat bestaat uit; macaroni,

spaghetti, linze, rijst, kikkererwt, tomatensaus en het belangrijkste ingrediënt, gekookte uien. Mijn
lievelings gerecht, mijn puurste vorm van kunst, Koshary.

Mahsi is een vulling van rijst, op smaak gebracht met geplette

rode tomaten, ui, peterselie, dille, zout, peper en kruiden, wordt in groenten zoals groene paprika's,
aubergines, courgettes, tomaten, druiven- of, mijn lievelings, koolbladeren gedaan.
 Makarona bechamel is te vergelijken met lasagne, met laagjes pasta,
een gekruide vleessaus op basis van tomaten en een romige witte saus genaamd bechamel.

Dit zijn voorbeelden van een Arabische zitting.

Het Egyptisch natuur is iets wat ik erg mis als ik in Nederland ben. In woon in het Noorden van
Egypte, in de provincie Kafr el Sheikh. Kafr el Sheikh staat bekent voor haar gewassen en het feit dat
bijna iedereen daar grond bezit en boer is. Mijn familie zijn boeren. Het Arabische woord voor boer
is Fellah. Fellah betekent is het Arabisch 'succes/ succesvol'. Als ik tegen mensen uit andere steden
zeg dat ik uit Kafr el Sheikh komt gaan ze er ook gelijk van uit dat ik rijk ben. Mijn familie is rijk, maar
niet aan geld. Aan liefde. De beste herinneringen hebben mijn familie en ik op onze grond. Mijn opa
leerde ons alles over zijn grond en liet ons op de ezels en koeien rijden en de schapen voeren. Het
beeld over boeren is niet door iedereen goed. Sommige kijken neer op hen, omdat boeren bijna de
hele dag moeten werken om hun grond te onder houden, maar ik vind boeren 1 van de meest
productieve mensen die er bestaan. Ze plannen hun dag om de Islamitische gebeden heen. Ik deed
een dag mee met mijn opa en hij stond op bij het Fajr gebed (1 à 2 uurtjes voor zonsopgang), na te
hebben gebeden en quran te hebben gelezen ging hij de grond op. Hij checkte alles, voerde de
dieren en maakte een rondje met de ezels/ koeien. Bij het Dhur gebed (het uur dat de zon het
hoogste staat, rond 12- 13 uur) ging hij weer naar binnen, omdat het zo warm is werken de boeren
tijdens dit uur niet, maar nemen ze een dutje tot het Asr gebed (midden in de dag). Daarna werd hij
wakker ging hij weer de grond op checkte alles snel, laatste rondjes en rond het Megreb gebed
(zonsondergang) was hij klaar en zat hij met ons tot het Isha gebed (aan het einde van de dag) en
daarna ging hij slapen. De boeren/ fellahi levensstijl vind ik prachtig, en is iets wat mij een connectie
geeft met mijn opa.

Onze dieren en grond.

Muziek speelt een grote rol in de Arabische cultuur. Egyptische muziek samen met Marokkaanse en
Libanese muziek dragen al jaren de muziekindustrie in Noord- Afrika/ het midden- Oosten.
Egyptische muziek is heel bekend onder Arabieren door onze trommels/ beats. Egyptische muziek
wordt hierdoor ook vaak gedraaid op bruiloften en Arabische feesten in het algemeen. Ook staat
Egyptische muziek heel bekend om de liefdesliedjes. Over de blijheid die je krijgt van liefde en
liefdesverdriet, want zelfs in die liedjes zit heel veel drums.

Persoonlijk vind ik Arabisch en vooral Egyptisch muziek de mooiste muziek. Maar ik ben niet alleen
Egyptisch/ Arabisch. Ik ben ook moslim. En in de Islam is muziek niet toegestaan, dus ik doe wel me
best om er van uit de buurt te blijven.

Egypte kent niet echt een traditionele jurk of traditionele kleiding in het algemeen. Niet net als de
Marokkaanse kaftan of takchita. Maar in Egypte dragen we wel een beetje 'hetzelfde'. Dat komt
voornamelijk omdat Egypte een Islamitisch land is en de Islam een bepaalde dress- code aanhoudt.
Je zult daarom veel mannen en vrouwen daar zien rond lopen in abaya's (traditionele Arabische/
Islamitische jurken). Ook zul je de meeste vrouwen zien met hoofddoek en ook vele mannen met
een kufiya om hun hoofd. Ik vind het kunst om te zien hoe een geloof ons zo dicht bij elkaar kan
brengen en ons dezelfde normen en waarde kan aan leren tot op het punt dat we bijna hetzelfde
dragen.
Moments in Egypt.