Środowisko wychowawcze

klubu sportowego

na podstawie pracy dr M. Czechowskiego

Środowisko wychowawcze klubu sportowego
 Środowisko stanowi (obok zadatków wrodzonych)
główny czynnik determinujący osobowość
człowieka.

Środowisko – ogół elementów rzeczywistości

naturalnej i społecznej otaczających osobnika
i wywołujących u niego przeżycia psychiczne.
 Według kryterium rodzaju bodźców wyróżnia się:
 środowisko naturalne
 środowisko społeczne
 środowisko kulturowe.

Ze względu na cechy terytorialne rozróżnia się:

 wieś
 miasto

Pedagodzy posługują się kategorią środowiska

wychowawczego, które stanowi część
środowiska społecznego wraz z podłożem
przyrodniczym i wartościami kulturowymi.
 Środowisko wychowawcze (w odniesieniu do tematu zajęć)
będziemy traktować jako „złożony układ
powtarzających się lub względnie stałych
sytuacji, do których człowiek rozwijający się
przystosowuje się czynnie w wychowawczym
okresie swojego życia”. (Pieter 1960, s. 72)

Sytuacja wychowawcza – podstawowy element

procesu wychowania (biorą w niej udział: wychowankowie,
nauczyciele, rodzice, pedagodzy).

Wychowanie nie występuje w próżni, więc będzie także

zależało od środowiska społecznego.
 Wychowanie w klubie sportowym powinno mieć
charakter podmiotowy, a więc uwzględniać
wolność, odpowiedzialność, godność, świadomość
wychowanka itd.

Jednym z podstawowych zadań klubu jest

prowadzenie edukacji sportowej skierowanej
na jego członków oraz osoby z nim związane,
a także na szerszy krąg odbiorców – kibiców
klubu i anonimową widownię.

Edukacja sportowa ma na celu optymalizację

korzyści wynikających z rywalizacji sportowej
oraz kształtowanie osobowości zawodników.
 W Polsce istnieje ponad 13 tyś klubów
sportowych (GUS, 2011)
 UKS i Szkolne Kluby Sportowe
 Jest stowarzyszeniem !!!

 Klub sportowy to intencjonalne

środowisko wychowawcze
(instytucja i układ społeczny – pracownicy klubu – trenerzy,
menagerowie, działacze, masażyści, psychologowie, lekarze,
zawodnicy, ich rodzice, sponsorzy etc.)

KLUB SPORTOWY JAKO

ŚRODOWISKO WYCHOWAWCZE
 Rozumiejąc kulturę jako całokształt
zobiektyzowanego dorobku człowieka w sferze
materialnej i duchowej przyjmujemy, że na kulturę
klubu sportowego składa się:
to, co klub wytworzy lub/i przyswoi
w zakresie norm wzorów i wartości, tego
jakie wypracuje i wdroży działania oraz
jakie będą rezultaty – wytwory – tych
działań.
Wszytko to razem tworzy wieloaspektową całość

KULTURA KLUBU SPORTOWEGO

 Jakość zachowań mierzymy przyjętymi stopniem ich zgodności
z przyjętymi w danym środowisku normami, np.:

 dydatktyczno-wychowawcza praca trenera

 metody prowadzenia rekrutacji/naboru do sekcji
 respektowanie zasady fair play w rywalizacji na boisku
jak i poza nim
 sposób wykorzystania obiektów i sprzętu sportowego
 postawy zawodników na boisku wobec
podejmowanych zadań
 zachowania w przypadku odniesienia kontuzji
 utrzymanie czystości w pokojach podczas obozów itd.

KULTURA KLUBU SPORTOWEGO

 Stałe i powtarzające się sytuacje
(w aspekcie wychowawczym):

1. Sytuacje związane bezpośrednio z treningiem

2. Sytuacje związane z zawodami sportowymi
3. Obozy sportowe
4. Sytuacje związane ze zdrowiem – kontuzje,
choroby, profilaktyka, badania lekarskie
5. Spotkania integrujące społeczność klubu –
uroczystości klubowe, spotkania okazjonalne
np. na zakończenie sezonu, przed świętami,
w związku z przyjazdem do klubu gości, etc…
OBSZARY WYCHOWAWCZEGO ZAGOSPODAROWANIA
W ŚRODOWISKU KLUBU SPORTOWEGO
 Co składa się na osiągnięci klubowe klubu
sportowego? (wskaż wszystkie prawidłowe odpowiedzi):

a) Wybrane koncepcje treningowe i plany

wychowawcze
b) Będący w posiadaniu klubu las z dostępem
do jeziora
c) Uzyskane przez zawodników wyniki
w rywalizacji sportowej
d) Uzyskane przez zawodników wyniki w nauce
szkolnej
 Podaj sytuacje występujące w środowisku
klubu sportowego, które służą
wychowaniu?