ANG KAHON AT ANG MGA KWENTO NG MGA LUMANG LARUAN

Isang araw, may isang kayumanggi at walang lamang kahon ang naiwan sa isang sulok ng tindahan.
Maya-maya’y may isang lolong nagdikit ng papel sa kahong walang laman. Hindi maintindihan ni kahon
kung ano ang nakadikit sa kanya.sinabi niya sa kanyang sarili , “Salamat at nagkaroon pa ako ng silbi
kahit isang basurahan”.
Dati kasi siyang kahon ng panlaba.
Dumaan ang ilang araw, isang kasambahay ang naglagay ng isang manikang madumi ang damit at ang
dilaw na buhok ay di pantay ang gupit.
Masayang-masaya ang kahon sapagkat mayroon na siyang kasama.
Sabi niya kay manika “maligayang pagdating , dito sa akin”
“uy kaibigan maraming salamat at nandito rin ako “sabi ni manika
“ay tila yata pinabayaan ka ng batang sayoy umampon,ano abng nangyaeri sayo”
“ganito kasi yan akoy isang Magandang manika, Maganda ang aking buhok,mabango ang aking damit at
maraming bata ang nahuhumaling sa akin, ngunit isang batang salbahe ang naglublub sa akin sa putikan,
ginupit-gupit , gupit niya ang aking buhok. Tingnan Ninyo ang pangit-pangit na niya. Kaya ayon ,.”
“ mga bata talaga dapat binibigyan ng leksyon diba.”sabvi ni kahon
Pagkalipas ng ilang araw, may isang ama naglagay ng isang kayumangging robot sa kahon.
“Kamusta, kaibigan , maligayang pagdating sa basurahan ,” pagbati nina manika at kahon
“ha eto hindi masaya sapagkat iniwan ako ng mga batang nagmamay-ari sa akin “
Nako kaibigan kawawa ka naman , total tayo tayo lang naman nandito , gusto mo bang sabihin sa amin
kung ano nangyari sayo?

“O, sige. Ganito kasi yan.. Ako’y ay isang robot na modelo ng isang sikat na robot sa telebisyon. Binili
ako ng ama para sa kanyang bunsong anak na siya namang kinainggit ng panganay kaya naman tinapon
na lang ako dahil nag-aaway sila huhuhuhu. “
‘’kawawa ka naman , robot, yan kasi maraming batang hindi marunong magpahalaga.”
Kinabukasan, ay may isang Binatang naglagay ng isang pula at magarang kotse-kotsehan.

Vroom vroom
“Kamusta, Kaibigan,” “Maligayang pagdating sa basurahan.”
Vroom,vroom
“Eto, malungkot, iniwan ako ng Bintang nagmamayari sa akin eto hindi ako masaya “
Kawawa ka naman kaibigan, huwag kang magalala nandito naman kami”
Gusto mo ikwento mo nalang samin anong nangyari sayo?
“ganito kasi yan, akoy pagmamayari ng isang binate sabi niya aalis na raw papunta ibang bansa kaya
iniwan na lang ako . hindi niya ako pinili huhuhu. “
Malungkot na malungkot si kotse-kotsehan.

Kinabukasan ay may isang dalagitang naglagay ng laruang oso.

Sumunod na araw, isang dalaga ang naglagay ng isang laruang oso sa kahon.
“kumusta kaibigan?maligayang pagdating sa basurahan”
Pagbati nina manika kotse-kotsehan , robit at kahon
“Roarrr, akoy isang laruang oso,pero walang nagmamahal sakin iniwan ako ng dalagitang nagmamayari
sa akin. “Sabi naman ni oso,
Nako kaibigan kawawa ka naman
“sige huwag kang mag alala nandito naman kami huwag kang magalala huhuhu”sabi naman ni robot
“ganito kasi yan akoy iniwan ng isnag dalagitang nagmamayari sa akin sabi niya hindi na raw ako karapat
dapat dahil ang mga laruang katulad ko , ay para lamang sa mga maliit na bata huhuhuh” \

Malkungkot na malungkot si laruang oso.

Ngunit malapit nang mapuno ng kahon pinuno na ito ng ibat ivbang klaseng laruan, may maliit may
Malaki at may Maganda.
Malayo ang narrating ni kahon at lagi niyang sinasabi na sana ay maybisang bata na mapapakinabangan
ang mag laruang iyon.
Laking tuwa ni kahon dahil Nakita niya ang kanyang kapwa kahon sa isang bahay ampuanna na may
naka sulat na “Kahon ng Kasiyahan, Panahon ng Pagbibigayan. Laruan . Para sa Bahay-Ampunan.”
Dito na nagtatapos ang aking kwento. Lagi na ting pakatatandaan na lahat ng bagay sa mundo ay may
halaga.